Omvangrijke
lectuur in
behoefte aan
de wolken
Kieskeurigheid van lezer op niet minder
7
Mgr.
een
BOSSILKOV liet zich niet tot
schisma dwingen
Een onderhoud met een van zijn
vroegere medewerkers
li
Emigratiedeskundigen beantwoorden
critiek van bisschoppelijk commissaris
Twee rapporten
over de jeugd
Het papieren front
van de service
Oplossing politie-
vraagstuk
Te eenzijdigte nadrukkelijk en te generaliserend
Jonkers paraderen
in wolkbreuk
ZATERDAG 25 OCTOBER 1952
PAGINA 5
■Lucht-sandalen-
Wens van Kamerleden
De grote hond en de kleine kat
5¥
Bezoek van Lord Ismay
Vakbeurs voor leder te
Utrecht in 1953
Smaldeel 5 der marine
weer in actie
ond
de
ef'
Het feit, dat luchtreizigery wanneer
zij lang in dezelfde houding zitten
opzwellende voeten krijgen, mag een
euvel worden genoemd. Verschillende
luchtvaartmaatschappijenhebben
daarom reeds proeven genomen met
sloffen en sokken, die zij op hun
lange vluchten ter vervanging van de
knellende schoenen verschaften. De
K.L.M. komt nu met het nieuwste
snufje, dat op de intercontinentale
lijnen zal worden ingevoerd. Een
speciaal ontworpen kartonnen sandaal
met banden van stof zal, naar ver
wacht wordt, voorgoed een einde aan
de knellende misère maken
Een stewardess haalt bijna elk ge
vraagd blad onmiddellijk met de
bijbehorende glimlach te voor
schijn
(Van onze speciale verslaggever)
Het karakteristieke plaatje van een comfortabel vliegtuig is sinds jaar en
dag een aantal passagiers, dat zich met vriendelijke gezichten in een krant
of tijdschrift heeft gestort, li kent het van de advertentiepagina; de lucht
vaartmaatschappijen verwachten er zelfs hun welvarendheid mee te kunnen
bewijzen. Maar afgezien van dit reclame-tafereeltje blijkt de behoefte aan nieuws
®n foto's in de wolken een grote realiteit te zijn. Een realiteit, die op onze lucht
haven Schiphol meer dan tien mensen dagelijks handen vol werk geeft. Want
tienduizend meter hoog is de kieskeurigheid van de lezer niet geringer dan in de
'uie stoel op de huiselijke begane grond. En het spreekt vanzelf, dat iedereen,
dank zij de onstuitbare service van de K.L.M. en de uit verschillende overwegingen
*1 even noodzakelijke strijd tegen de verveling, zijn eigen lijfblad of geliefd tijd
schrift krijgt, uiteraard vergezeld van een gedienstige glimlach. Ogenschijnlijk
Vormt de aanwezigheid van de gevraagde krant een zeer onschuldige situatie.
Re stewardess komt er zo vanzelfsprekend mee aandragen, alsof zij het stuk
dagelijks nieuws juist uit een kiosk heeft gehaald. Maar in de wolken zijn geen
kiosken en dit kennelijke feit noopt de heer G. van Hulsen, chef van de afdeling
Reisvoorzieningen Vluchtverzorging Civiele Dienst, een omvangrijke titel voor
een man met omvangrijke bezigheden om bijvoorbeeld vijftienhonderd
abonnementen op dagbladen van de meest uiteenlopende soort te onderhouden.
De heer Van Hulsen resideert in
een klein vertrekje aan de r.-.nd van
het platform op de hoofdstedelijke
luchthaven. Hij vormt bij wijze van
spreken het voorgeborchte van een
super-kiosk, waar zijn naaste mede-
Werker, Van Dongen, de scepter
zwaait. Ongeveer 350 kleine vakjes
herbergen hier een ongeloofwaardig
assortiment, van opiniebladen tot
„moppentrommels", van kranten van
Veertig tot kranten van zes pagina's.
Zes lieden sjouwen er onder de con
trolerende blikken van chef Van
Dongen. die we een van de merk
waardigste krantenbezorgers ter we
reld zouden kunnen noemen, mee van
en naar de luiken voor inkomende of
uitgaande lectuur. Ieder blad wordt
genoteerd en de lijvige boekhouding
correspondeert volmaakt op de lijsten
en kaartsystemen, waarmee de heer
Van Hulsen zijn stappen ten behoeve
van de lezende luchtreizigers op over
zichtelijke wijze bijeen houdt. Want
overzichtelijkheid is de enige „red
ding" voor de mannen van de super
kiosk, die omstreeks half twee in de
middag ook de K.L.M. kent een
Spitsuur koortsachtig slepen met de
grote tassen vol kranten en volle tijd
schrift-omslagen. die het expeditie-
Personeel met wagentjes komt halen
en brengen. Iedere seconde is op dit
tijdstip, waarvoor de hele staf al van
af 's morgens vroeg sorterend en bij-
Vullend in de weer is geweest, van
belang. Een enkele fout zou een on
tevreden opmerking van 'n passagier
kunnen betekenen en wanneer wij
goed ingelicht zijn is dit het ergste
Wat een steward of zijn vrouwelijke
collega kan overkomen.
Het daadwerkelijk resultaat van de
"eer Van Hulsen's abonnerend streven
5s vooral in elk binnenkomend toestel
hiet bewondering gade te slaan. Een blik
}h de DC 6, die dezer dagen uit Djakar-
a kwam, leverde een stilleven van
•.stukgelezen" dagbladen op. De lezer zal
t(ch waarschijnlijk de gedragingen van
lJu lijfblad, wanneer het langzaam maar
Zeker door de handen van al zijn huis
genoten gaat, wel kunnen herinneren.
^■anvankelijk blijft het bij enkele lichte
{Veukels en vouwen. Iets later steekt
het binnenblad hardnekkig enkele centi
meters buiten de rest uit, om tenslotte
?6n plaats buiten het bestek van adver
sities en de voorpagina te vinden. Na
^eelvuldig lezen en bevingeren van kin
derverhalen en tandpasta-reclames wordt
h® krant tenslotte weer in vieren gevou
wen en gladgestreken. Ietwat gescheurd
als geheel de indruk makend van een
goor-gewassen en nog niet gestreken
^hssensloop kunt U dan van Uw krant
eggen, dat ze stuk gelezen is. Van deze
®kemplaren lagen er tientallen over
loer en zitplaatsen verspreid. En hoe
hcsolaat hun toestand ook was, zij vorm-
h®n voor de heer Van Hulsen en voo
is een bemoedigden aanblik
Heel wat beter zijn tijdschriftomsla-
er na elke reis aan toe. Dank zij ver
nuftige maatregelen, die onder andere
het aanbrengen van een niet door de
passagiers te verwijderen miniatuur-slot
en veel beschermend plastic inhielden,
blijven de 175 duizend exemplaren van
Life, Newsweek, Panorama en al hun
120 broertjes en zusjes behouden, totda
zij plaats maken voor hun nieuwe num
mers. Chef Van Dongen heeft op zijn
Uitgebreid schema 3200 van deze omsla
gen staan en zorgt er stipt voor, dat de
passagiers zich van de laatste luchtige of
gewichtige verhaaltjes in twaalf verschil
lende talen op de hoogte kunnen stellen.
Ook voor de terugreis
Uit het bureau van de heer Van Hul
sen komen nog meer voortvloeisels van
de service- en concurrentiedrang van
onze nationale luchtvaartmaatschappij.
Want de zorgdrager voor "het geestelijk
en materieel natje en droogje" van de
passagier tijdens de vlucht zoals hij
zijn werkterrein betitelt laat het niet
bij het nemen van abonnementen op bla
den in Nederlands, Engels, Frans, Duits,
Deens, Italiaans, Spaans, Zweeds, Portu
gees, Zuid-Afrikaans, Hebreeuws en
Noors. Vooral nu de heer Van Hulsen
het met de uitbreiding van het aantal
dagbladen, dat in 1951 reeds meer dan
één miliioen exemplaren omvatte ook
via de tussenstations komen kranten het
toestel binnen welletjes vindt, gaat
hij zich uitvoeriger met andere zaken
bezighouden. De laatste stap, die de heer
Van Hulsen voor zijn krantenlezende
passagiers heeft gezet, is het versturen
van pakketten nieuwsbladen aan de naar
ons land terugkerende toestellen, zodat
bijvoorbeeld de inzittenden van het toe
stel uit Djakarta Dinsdag j.l. al in de
Nederlandse kranten het een en ander
over de ongeregeldheden konden lezen.
De „andere zaken" hebben een bonte
verscheidenheid. Zij variëren van atlas
sen en menu's voor een bijzondere
vlucht tot speelgoed voor lastige kinde
ren en achttalige kaartjes „gereserveerd".
De atlassen, die sinds 1 Januari j.l.
aan alle passagiers van de intercontinen
tale lijnen worden aangeboden, vormen
een hoofdstuk apart, niet alleen vanwe
ge hun uitzonderlijk perfecte uitvoering,
maar ook omdat zij voor de heer Van
Hulsen een hobby betekenen. Op dit
moment zijn er reeds twee edities
Frans-Engels-Nederlands en Spaans-
Duits-Portugees en in Februari van
het volgend jaar komt daar nog een af
levering in Italiaans, Arabisch en Afri
kaans bij. In dit boekwerk van ongeveer
vijf-en-zeventig pagina's, dat bij tien
duizenden. exemplaren wordt gedrukt,
treffen de passagiers verhalen over hun
toestel, bemanning en vliegroutes aan.
Talrijke wenken maakt het denken eer
lijk gezegd overbodig, want dat hebben
de hersenen van allerlei vliegdeskundi-
gen al gedaan. De kaarten met lucht-
routes, die in de kleurige atlas staan
aangegeven de K.L.M. nodigt trou
wens al haar passagiers langs vele we
gen met klem uit, te weten, waar zij zich
in de lucht bevinden. hebben vele
vervaardigers van atlassen niet gering
verbaasd. Elk gebied wordt sinds kort
eerst in maquette vervaardigd, daarna
gekleurd en vervolgens gefotografeerd.
Het resultaat is zodanig, dat geen enkele
luchtreiziger vergeet ota het boek
waarin hij bovendien postpapier en een
zakje voor bij luchtdrukverschil lekken-
In het voorlopige verslag van de com
missie van rapporteurs uit de Tweede
Kamer over dé Rijksbegroting 1953 voor
Binnenlandse Zaken spreken zeer vele
leden er hun voldoening over uit, dat de
ambtsperiode van de minister na de
jongste kabinetswisseling werd gecon
tinueerd. De verwachting wordt uitge
sproken, dat deze continuïteit een gun
stige invloed zal hebben op de voortva
rendheid. waarmede tal van kwesties,
die reeds jaren slepende zijn, tot een
oplossing zullen worden gebracht. In dit
verband worden met name genoemd
het politievraagstuk, de financiële ver
houding tussen rijk en gemeenten en
het probleem der gemeenteclassificatie.
Enkele leden wijzen er op, dat de ze
den in Nederland schrikbarend onder
mijnd zijn en worden door beeld en ge
schrift, door Zondagsontheiliging en
door vertoningen in allerlei amusements
inrichtingen, waaronder ook de biosco
pen.
Nu de Hoge Raad in zijn arresten in
zake de politieverordeningen van Sit-
tard en Tilburg heeft uitgesproken, dat
de gemeenteraden niet bevoegd zijn het
verspreiden van prikkellectuur te ver
bieden, zijn vele leden van oordeel, dat
van hogerhand ter zake een voorziening
moet worden getroffen.
Verscheidene leden constateren met
voldoening, dat mede door de aanhou
dende propaganda Steun Wettig Gezag
weerklank vindt bij de bevolking en
dat in de laatste tijd het aantal vrijwil
ligers aanzienlijk toeneemt. Verscheide
ne andere leden menen dat de toetre
ding nog zeer te wensen overlaat en
vragen maatregelen om deze te stimu
leren.
I 'h?pr« u "T/
-------
Samen op de kamermat
In minder dan één minuut wordt
de binnenkomende lectuur van de
wagentjes geladen'.
de vulpennen aantreft mee naar huis
te nemen. Hetgeen overigens allemaal
niet wegneemt, dat de uitvoerders weer
nieuwe verbeteringen in hun hoofd heb
ben en, naast een nieuwe omslag, ten be
hoeve "van reizigers op Indonesië waai
ers-als-bijlage gaan aanschaffen.
Gastenboek vol lofzang
De waardering voor al deze vindingen
blijft allerminst achterwege. Dit blijkt
uit de drukgebruikte gastenboeken, die
in elk toestel van de K.L.M. te vinden
zijn. Lijvige verdichtselen op „M" en
„maatschappij" blijkt veel te rijmen!
wisselen losse opmerkingen als „de
sherry was goed, maar de Bols was be
ter" af. Dit blijkt ook uit de minder
hartgrondige, maar desondanks niet te
miskennen ijver, waarmee hoog in de
lucht gepoogd wordt uit vijf stukjes kar
ton een vierkantje te leggen.
En naast deze urenlange aantasting
van veler gevoel voor eigenwaarde
die overigens binnen afzienbare tijd ver
rijkt zal worden met een nieuwe puzzle,
bestaande uit acht stukjes, waaruit de
letters „Fly KLM" moeten voortkomen
overtuigt de heer Van Hulsen zich
elke dag van het
succes, dat de „eve
naar-certificaten"
opleveren. Reeds
duizenden hebben
na het bezoek van
Aeolus, de beheer
ser der winden" het
zeker voor inlijs
ting vatbare luis
tervolle bewijs van
hun verre reis aan
gevraagd en dage
lijks gaan er een
aantal kartonnen
rollen met certifi-
caat-plus-handteke-
ning-van-Plesman
naar alle windstre
ken.
(Van onze correspondent)
Op 4 October 1952 werd in Sofia Mgr. Dr. Eugenius Bossilkov, bisschop van
Nicopoulis in Noord-Bulgarije, ter dood veroordeeld na een profes dat vier da
gen heeft geduurd. Enkele weken na deze veroordeling, die door de Osservatore
Romano een moord met voorbedachten rade werd genoemd, heeft Pater Stanislaus,
Provinciaal van de Nederlandse provincie der Passionisten, ons in een persoon
lijk gesprek de achtergronden van deze veroordeling uiteengezet.
Pater Stanislaus resideert in Mook
(L.) in hetzelfde huis, waar eens Mgr.
Eugenius Bossilkov als veertienjarige
jongen zijn eerste opleiding ontving.
Mgr. Bossilkov, die in 1900 werd gebo
ren, werd namelijk in 1914 naar Neder
land gezonden om daar zijn priester
studies te beginnen. In Bulgarije zelf
was geen seminarie, reden waarom de
Passionisten priestercandidaten uit hun
missie in Noord-Bulgarije wel buitens
lands moesten zenden. Slechts één jaar
onderbrak de jonge Bossilkov zijn
verblijf in Limburg om in België in
een ander huis van de Passionisten zijn
noviciaat te maken. Pater Stanislaus
getuigt, dat Mgr. Bossilkov niet alleen
de Nederlandse taal vloeiend sprak,
maar dat hij ook het Limburgse dia
lect machtig was en zich er gaarne van
bediende hij vrienden in Mook en Roer
mond. Tot 1923 bleef Mgr. Bossilkov
in Limburg. Daarna ging hij naar Ro
me, waar hij aan het Oosters Instituut
doctoreerde. Pater Stanislaus heeft het
genoegen mogen smaken jarenlang met
Gastenboek, puzz
les, atlassen, certi
ficaten en stukgele
zen kranten zvjn
ruimschoots vol
doende om de vin
dingrijkheid van de
chef der Afdeling
Reisvoorzieningen
op de been te hou
den. Deheer Van
Hulsen heeft zich
in de vier jaar van
zijn loopbaan als
hersen van de ser
vice der K.L.M. van
sterke zijde getoond.
Maar „welletjes"
mag hij het niet
vinden, zolang de
strijd om de passa
giers nog voor het
doorslaggevende
deel huiten de
cockpit wordt ge
voerd
Chef Van Dongen kijkt de tijdschriftenmappen vóór hun
vertrek nog even in. Ondertussen wordt de zending uit
voerig op lijsten vastgelegd.
de latere bisschop van Nicopoulis te
hebben samengewerkt. Samen preekten
zij, samen missionneerden zij en samen
trokken zij door de grote streken van
Noord-Bulgarije.
De Bisschop van Nicopoulis was des
tijds de eveneens bekende Limburger,
Mgr. Damianus Theelen uit Beesel.. Na
de dood van Mgr. Theelen in 1946
werd Mgr. Bossilkov eerst administra
tor apostolicus van het Bisdom Nico
poulis en een jaar later ontving hij de
H. Bisschopswijding. Vanaf die tijd
zetelde Mgr. Bossilkov in Rousse, de
residentie van de bisschoppen van Ni
copoulis. Pater Stanislaus zelf was mis
sieoverste geworden en hij bleef dit,
totdat hij in 1949 tegelijk met alle an
dere buitenlandse priesters uit Bulga
rije werd uitgewezen.
De na-oorlogse tijd is in Bulgarije
voor de Katholieke Kerk altjjd gespan
nen geweest. Toen Mgr. Bossilkov in
1948 Nederland en Limburg bezocht,
zeide hij reeds tegen de toenmalige
provinciaal van de Passionisten: „Als
u later bij een eventueel proces tegen
mij zoudt horen, dat ik die of die ver
klaring heb afgelegd, geloof het dan
niet. Wij zullen trouw blijven aan Ro
me en trouw aan het geloof."
Ondanks aandringen van zijn Lim
burgse vrienden, die Mgr. Bossilkov
wilden overreden in Nederland te blij
ven, vertrok Mgr. Bossilkov toch naar
Bulgarije. „Een bisschop is gehuwd met
zijn bisdom. Wat mijn priesters en ge
lovigen lijden, dat moet ik ook lijden
sprak hij en alle goed bedoelde pogin
gen om hem hier te laten blijven, mis
lukten.
Mgr Eugenius Bossilkov ging terug
naar zijn land met de overtuiging, dat
hij niet meer terug zou keren. H;j
wist wat hem te wachten stond. Toen
pater Stanislaus in 1949 Bulgarije
moest verlaten wegens de wet op de
buitenlandse priesters, gaf mgr. Bos
silkov zijn vriend de volgende bood
schap voor Rome mee: „Zeg in Rome,
dat wij trouw zullen blijven. Wij hou
den stand".
De wet van 1949 is volgens pater Sta
nislaus ook de aanleiding geweest tot
de latere arrestatie en veroordeling van
mgr. Bossilkov. Deze wet bepaalde na
melijk, dat priesters en bisschoppen
op geen enkele wijze contact' met het
buitenland (d-i. Rome) mochten on
derhouden. De rode machthebbers in
Sofia wilden de Bulgaarse bisschoppen
op deze wijze dwingen een nationale
schismatieke kerk te vormen. Onmid
dellijk na het van kracht worden van
de wet protesteerden de katholieke
bisschoppen bij de regering. Zij ver
klaarden toen reeds zich niet te mo
gen onderwerpen aan de bepalingen
van deze wet.
De Bulgaarse regering ging echter
niet tot arrestatie van de bisschoppen
over. Men wachtte tot een later tijd
stip.
(Van onze correspondent)
In kringen van Limburgse emigratie
deskundigen heeft men grote bezwaren
tegen de zware aanvallen, die rector J.
van der Hoogte, bisschoppelijk commis
saris voor de emigratie, dezer dagen te
Utrecht gedaan heeft o.a. op het beleid
en het werk van de emigratie-instan
ties Men oordeelt de critiek van de rec
tor als te eenzijdig, te nadrukkelijk en
te generaliserend; en al mogen er in de
critiek vele feitelijke juistheden voor
komen, zo redeneert men, het is zeker
niet zo dat de voorlichting aan en. het
voorbereiden van de emigranten over de
gehele linie genomen gefaald heeft. Ook
het rondweg in staat van beschuldiging
stellen van de emigratie-organisaties is
te algemeen en onverantwoord.
Deze Limburgse emigratie-deskundi
gen zijn van mening, dat de bisschop
pelijke commissaris te zeer alle instan
ties over één kam heeft geschoren. Zo
zou bij het onder de loupe nemen van
de verschillende emigratie-instituten m
Nederland zeker blijken, dat er door
enige organisaties het voorlichtings- en
voorbereidingswerk zeer slecht ver
richt wordt, of beter gezegd nagenpeg
verwaarloosd wordt, terwijl andere or
ganisaties toch zeker redelijk goed zijn
te noemen en verantwoordelijk werken
en hun taak allerminst licht opvatten.
De eisen, die het land van opname
aan taal, godsdienst, mentaliteit, vak
bekwaamheid en gezinsomstandigheden
oplegt, moeten de criteria zijn waaraan
emigratie, wil zij verantwoord zijn, moet
voldoen. Vervolgens achten deze Lim
burgse emigratie-deskundigen het on
juist zonder meer over de steun en de
activiteit van de standsorganisaties op
het gebied van de emigratie niet te ge
wagen. Bijna iedere avond worden voor
lichtingslezingen gehouden voor de emi
granten in spe en hoeveel volwaardige
cursussen in zeven a acht vakken wor
den er niet gehouden, zodat men na be
ëindiging zou kunnen spreken van een
man vakbekwaam in het emigreren.
Een geloofsbewustwording en een per-
soonlijke geloofsbelevenis is onontbeer
lijk voor de emigrant. Daarbij moet de
aspirant onderricht worden door de gees
telijkheid, die niet altijd in voldoende
mate meewerkt. Dat uitgezonderd op de
boeren, op de emigrant in het algemeen
zo'n scherpe critiek geleverd werd Is
begrijpelijk door de verwendheid van
de grootstadbewoner. Zijn leven is net
jes verzorgd, omgeven door comfort, hij
krijgt op tijd zijn ontspanning, geniet
in alle omstandigheden en perioden van
zijn leven zijn sociale voorzieningen en
is gewend alles netjes thuisbezorgd te
krijgen van de aardappelen tot het con
fectiepak. Daardoor mist hij vaak in het
„barre" emigratieland de zelfstandig
heid en de handigheid van de platte
landsbewoner. Ook moet men niet ver
geten dat de emigratie zelf nog altijd
in een groeistadium verkeert; daarom is
de beschouwingswijze onredelijk, die
naast gefundeerde en opbouwende cri
tiek geen woorden van waardering voor
de daden en de bereikte resultaten van
hét emigratiewerk over heeft.
Pas in 1952 begon de actie tegen de
Katholieke Kerk. Mgr. Bossilkov werd
gearresteerd en in September verscheen
de acte van beschuldiging in alle Bul
gaarse kranten. Deze beschuldiging
nam twee volle pagina's in beslag. Zo
als gewoonlijk in dergelijke processen
werd mgr. Bossilkov beschuldigd van
spionnage ten behoeve van het Vari-
caan. Hij zou - zelfs de leider van een
spionnage-organisatie zijn geweest.
Op 1 October 1952 werd met het pro
ces een begin gemaakt. Zoals men kon
verwachten, verklaarde mgr. Bossilkov
dingen, alsof hij ze van buiten had ge
leerd, als een jongen zo zegt pater
Stanislaus die zijn lesje opzegt.
De methode was zeer eenvoudig. Om
een markant voorbeeld te noemen:
Men vroeg de bisschop, waartoe
hij in de instituten was onderwezen.
Mgr. Bossilkov verklaarde, dat zijn
opleiding in Limburg en aan het
Oosters Instituut er op gericht was
geweest te strijden tegen het commu
nisme, het marxisme en het leninisme.
De procureur van Sofia trok daaruit
onmiddellijk de voor de hand lig
gende conclusie, dat de opleidings
instituten van de Paters Passionisten
(ook het huis in Mook) reeds in 1914
broeinesten waren geweest van anti
communistische activiteiten!
Zo was het dan ook geen wonder, dat
mgr. Bossilkov ter dood veroordeeld
werd. Zijn vonnis stond van te voren
vast, zoals de vonnissen tegen mgr.
Stepinac en tegen kardinaal Mindszen-
Er bestaat echter geen zekerheid of
mgr. Bossilkov ook werkelijk is te
rechtgesteld. Er is een gerucht, dat de
bisschop van Nicopoulis 24 uur na zijn
veroordeling ter dood gebracht zou
zijn. Zekerheid daarover bestaat echter
niet. In Rome is tot nu toe geen be
richt ontvangen. Daarom, zo besloot
pater Stanislaus het onderhoud, hebben
protestacties nog zin en betekenis. Het
is eerder voorgekomen, dat protesten
uit de vrije wereld iemands leven heb
ben gered. Pater Stanislaus hoopt, dat
katholiek Nederland vele protesten zal
zenden naar de regering in Sofia. Hij
is er van overtuigd, dat men zich wel
eens zal bedenken mgr. Bossilkov te
recht te stellen als de christelijke we
reld protest op protest zendt Het ge
weten van deze lieden is nog niet ge
heel dood. zegt pater Stanislaus. Er is
'n mogelijkheid, dat mgr. Bossilkov, die
zulke nauwe betrekkingen met Neder
land heeft onderhouden, gered wordt.
Moge het zo zijn, besluit pater Stanis
laus.
(Van onze correspondent)
Het bezoek, dat Lord en Lady Is
may gistermiddag aan de K.M.A. ge
bracht hebben, zal door de dertig ca
detten, die op het voorplein van het
Kasteel ter ere van de bezoekers
oefeningen hielden, niet spoedig wor
den vergeten. Toen de gasten arri
veerden ontlaadde zich boven Breda
juist een wolkbreuk. In de baaierd
van water, wind en felle bliksem
schichten excerceerden de jonkers in
volmaakte orde. Maar de gasten haast
ten zich het kasteel binnen; echter
niet voor lang. Toen Lord Ismay ver
nam, dat er ondanks het noodweer
niet ingerukt werd, trok hij snel zijn
regenjas aan en haastte zich in de
stromende regen, vergezeld van de
gouverneur van de K.M.A. en de an
dere aanwezige officieren, naar de
troep, die werd gepresenteerd. Druip
nat kwam de hoge gast van deze troe-
penschouw terug.
In vrij vlug tempo werd daarna het
Kasteel bezichtigd, omdat nog een be
zoek moest worden gebracht aan de
boerderij van de heer Bakes te Zeven-
bergschenhoek, meer in het bijzon
der aan het vee vn deze land
bouwer. Lord Ismay bezit zelf een boer
derij en heeft een grote belangstelling
voor de veeteelt.
Voor zijn bezoek aan Breda had Lord
Ismay de lunch gebruikt op Anneville
in Ulvenhout. waarbij de burgemeesters
van Nieuw-Ginneken en Breda aanza
ten, de gouverneur van de K.M.A., bri
gade-generaal K. Puffius en het gevolg
van Lord Ismay.
In een te Utrecht gehouden vergade
ring is besloten de tweede door de
Jaarbeurs te organiseren vakbeurs voor
de leder-, schoenen- en lederwaren-
industrie „Interleder" van 29 Juni tot 3
Juli 1953 te houden. Deze tweede vak
beurs zal evenals haar voorgangster, die
een groot succes bleek, in de Jaarbeurs
gebouwen op het Vredenburg worden
gehouden. Voorzieningen zijn getroffen
dat de expositieruimte tot 6000 vier
kante meter zal kunnen worden uitge
breid.
(Vervolg van pag. 1)
Alhoewel we reeds lang de over
tuiging hadden, dat het, om het
maar populair te zeggen, lelijk
mis is met de massajeugd in Nederland,
zijn we van de wetenschappelijke be
vestiging door middel van dit rapport
toch wel ernstig geschrokken. Alhoewel
ook het rapport erkent, dat het hier
niet alleen een kwestie is van de arbei
dende stand, is het toch duidelijk, dat
de arbeidende stand het ergste slacht
offer dreigt te worden, van wat we
thans een verwilderde jeugd noemen.
Over tien jaar vormt deze verwilderde
jeugd een groot deel van de jonge ar
beiders-gezinnen. Men denke zich in
wat dit betekent. Niet voldoende, niet
op de juiste wijze aandacht schenken
aan dit probleem, is spelen met vuur.
We hebben daarom met vreugde aan
vankelijk het plan van het Nationaal
Secretariaat van het Kath. Vrouwelijk
Jeugdwerk opengeslagen, en het daarna
min of meer teleurgesteld terzijde ge
legd. De grondgedachten die hierin
worden weergegeven zijn voortreffelijk,
maar we vragen ons in gemoede af.
waarom onze Kath. Jeugdbeweging
voor de meisjes niet gewacht heeft op
dat rapport-Langeveld of op het rap
port van het Mgr. Hoogveld-instituut.
We moeten wel aannemen, dat men niet
wist, dat deze rapporten in voorberei
ding waren. Maar ligt hier nu niet een
geweldig manco? Met alle respect voor
wat door onze katholieke jeugdbewe
gingen gebeurt, moeten we toch consta
teren, dat men over het algemeen te
weinig gefundeerd zijn concrete werk
plannen maakt Ook dit plan is daar
weer een bewijs van. Het plan zelf
constateert dat slechts 20 pet. van de
meisjes in enigerlei vorm van organi
satie een aanvulling ontvangt op de
gezins- en schoolopvoeding. Dat bete
kent dat 80 pet. dus niet door een orga
nisatie wordt bereikt. Nu zijn wij heus
geen organisatie-maniakken, van oor
deel dat we alleen via een organisatie
in de Hemel kunnen komen, maar daar
naast zijn we er evenzeer van over
tuigd. dat speciaal de juist geleide
jeugdorganisatie een voortreffelijk hulp
middel kan zijn bij demassificatie van
de jeugd. Dat hier confessionele jeugd
beweging vereist i^ behoeft wel geen
nader betoog. Zelfs niet, al lezen we
in het rapport van prof. Langeveld een
vingerwijzing in de richting van een te
grote scheiding. „Elk tracht met aller
lei middelen zoveel mogelijk kinderen
te lokkeu, waardoor de onderlinge con
currentie hoogtij viert."
Mogelijkheden van interconfessioneel
samengaan. achten wij uitgesloten.
Maar ook de confessionele opbouw van
onze jeugdorganisatie vereist, dat we
het werk wetenschappelijk funderen en
langs die weg tot juiste organisatie
vormen komen. Ligt het nu niet voor
de hand, dat onze katholieke jeugd
raad zich met het Mgr. Hoogveld-insti
tuut in verbinding stelt en voortaan
pas plannen het licht doet zien. wan
neer een onderzoek als thans blijkbaar
gaande is, voltooid kan worden ge
noemd? Wij durven daarnaast een be
paalde gedachte nu reeds neer te schrij
ven. Hoe het rapport van het Hoog-
veld-Instituut ook zal uitvallen, het
staat voor ons vast, dat de jeugd moet
worden gegrepen in zijn eigen inte
resse-sfeer en dat hier zeker het begin
sel zal moeten worden toegepast, het
welk Quadragesimo Anno voor een
apostolaat onder de volwassenen reeds
in 1931 aangaf en dat rechtstreeks
heenwijst naar de jeugdstandsorga-
nisaties Weliswaar constateert het
„plan".'dat voor de jeugd boven de 17
jaar het vrouwelijk jeugdwerk o.m.
ook kent de vrouwelijke katholieke
arbeidersjeugd, *en de jong-boerinncn-
bond, maar juist de vrouwelijke katho
lieke' arbeidersjeugd, bestaat niet in de
bisdommen Haarlem en Utrecht. Hat
is ons bekend, dat juist in deze beide
bisdommen een ernstige strijd gaande
is over de vorm van de beïnvloeding
der vrouwelijke arbeidende jeugd. Is
dat nu niet gruwelijk: terwijl de jeugd
verkommert, verwildert en massificeert,
twisten de verantwoordelijke leiders
over een organisatievorm. Dit is zonder
meer onverantwoordelijk. Laat men in
's hemelsnaam uit het rapport-Langeveld
de lering trekken, die daar voor het
opscheppen ligt: „Er is nood onder de
jeugd, laat ons omwille van een geeste
lijk gezond Nederland aanpakken; _hoe
dan ook. maar aanpakken en snel."
Het oefensmaldeel 5 zal gedurende de
komende maanden oefenen in het Ka
naal en de Noordzee. Hr. Ms. fregatten
„Van Amstel" en „De Bitter" en Hr. Ms.
onderzeeboten „Zeehond" en „Tijger-
haai" zullen medio November deze oe
feningen beginnen bij Start Point, waar
na Hr. Ms. torpedobootjagers „Ban-
ckert", „Van Galen" en „Evertsen"
derwaarts zullen vertrekken. Het gehele
smaldeel 5 zal gedurende de tweede
helft van November en de eerste helft
van December een aantal oefeningen
houden tezamen met vliegtuigen van de
Marineluchtvaartdienst. Tijdens deze
oefeningen zullen Britse en Nederlandse
havens worden aangelopen.
