Drie oorlogsmonumenten
onthuld
Te Amsterdam, Amersfoort en
s-Hertogen bosch
Alleen God het voorwerp van
ons volkomen geluk
25 jaar practische psychologie
Het Katholiek Genootschap te
Utrecht bijeen
COEBERGH'S
rDe eenzame
Rcizig
er
Beste j
foto van het jaar
in ons
goodwill-
land
PAUL SPAAK als
ambassadeur
K.A.B.-congres „De weg naar geluk
Reeds 284.000
bezoekers
Bisschop van Munster als gast
Contact over bijdrage aan het
Noodfonds voor Kinderen
BESSEN JENEVER
MAANDAG 27 OCTOBER 1952
PAGINA 3
wmffinfa#-J
slgJ «m%
mmM*. mmk mm
•- A-A - A A>'
Amersfoort
's-Hertogenbosch
Succesvolle invalster
in Covent Garden
Laboratorium van prof. Waterink jubileert
Nieuw provinciehuis
voor Zuid-Holland
Kosten12 millioen
Benoemingen bisdom
Haarlem
Jfook -fimrikaans^-rook
De Hoge Veluwe
Ondanks matige zomer
T Ticecu**
oogst
f.5.70
Gezichtsvermogen van
De Valera is slecht
Ir. P. BAKKER SCHUT
OVERLEDEN
door ANTONIA WHITE
V.
Qnderwijs-nota Rutten
Nieuwe brochure van
de KJ.B.
Generaal Dürst Britt
neemt afscheid
Van voormalige 7 Dec.-
divisie
Mukarto hij mr. Beyen
Victor van Vriesland
gehuldigd
sycfc&v- «p
K -,'y'
a>
f" -
De onthulling van de gedenkplaat in Amersfoort.
Generaal Coleman onthult het gedenkteken voor de gesneuvelden van de Welsh-
divisie in Den Bosch
Zaterdagmiddag is op de Apollolaan
Amsterdam een verzetsmonument ont-
hur op de plaats, waar 29 Nederlanders
*cht jaar geleden werden gtefusilleerd als
teprresaille voor de liquidatie van de
Duitser Oelschlagel. De vlag, die tot nog
toe op de plek halfsotk hing en op die
taanier de herinnering aan de fusillade
'evend hield, bedekte Zaterdag het nog
®'*t onthulde monument, ontworpen
door de Amsterdamse beeldhouwer J.
"averman, dat drie beelden voorstelt:
«Vastberadenheid, verbeteenheid en
doffe berusting". Rond de plek stond
*en erewacht van oud-B.S.-ers ge-
'ohaard.
Het woord voerden mr. J. C. W. N.
de Bruyn van Melis en Mariekerke na-
J^ens het comité voor oorlogsmonumen
ten te Amsterdam en de heer C. Mor
relt
namens de commissie van de drie
^erzetsverenigingen. Burgemeester Arn.
d'Ailly onthulde vervolgens het mo
nument. Hij hield hierna een korte toe
maak, waarin hij zei, dat de gemeente
Amsterdam blij is met dit monument
®u er gaarne de zorg voor zal dragen.
Nament H.K.H. Prinses Wilhelmina
^as mevr. L. Th. de Beaufort aanwe-
2lg, die als eerste een krans neerlegde.
Ter nagedachtenis aan de gevallenen
van de school voor reserve officieren
der cavalerie is op het voorterrein van
de Prins Willem III kazerne te Amers
foort een gedenkplaat onthuld. De
Plechtigheid geschiedde Zaterdagmiddag
ltl het bijzijn van de vertegenwoordiger
^an H.M. de Koningin en Z. K. H. Prins
Hernhard, majoor J. J. L. baron van
tanden, de minister van Oorlog, ir. C.
Staf, de chef van de generale staf,
luit.-gen. B. R. P. F. Hasselman, de
mspecteur der cavalerie, kol. C. F. Pa-
uud de Mortanges en de commandant
Van de school ritmeester J. K. L. Koch.
.Kol, Pahud de Mortanges verzocht
Ritmeester Koch allereerst het doden-
aPpèl af te nemen, waarna deze de na-
5jen van de 51 gesneuvelden voorlas.
~sarna ging de inspecteur der cava
lerie over tot het onthullen van het
RPonument. Het Wilhelmus werd daar-
fta ten gehore gebracht door het trom-
Pettercorps van de Huzaren van Bo-
ieel onder leiding van kapelmeester
Keinhoudt. In zijn toespraak wees kol.
°ahud er vervolgens op, dat dit mo
nument een uiterlijk symbool is „op-
uat wij de dapperen nooit zullen ver
aten". Ook richtte hij zich met enkele
fsvoelvolle woorden tot de nabestaan-
Hen.
Onder dankzegging aanvaardde ir. C.
Staf het monument. Hierdoor, zo zei
ue minister, zullen wij altijd weer her-
RUnerd worden aan de dappere daden
van dappere mannen, die hun leven
°fferden voor Koningin en vaderland.
Zaterdag is te 's Hertogenbosch aan de
kostelijke ingang van de stad met groot
Ceremonieel het oorlogsgedenkteken
onthuld, dat werd opgericht door de
leden van de 53ste Wels Infantery
Division, welke in October 1944 's Her
togenbosch bevrijdde. De onthulling
geschiedde door major general C. F. C.
Coleman, destijds een der brigade-com
mandanten van de divisie; het monu
ment werd ingewijd door de lord bishop
of Saint Asaph .Wales), dr. Bartlett.
Aanwezig waren de Britse ambassa
deur in Nederland, Sir Nevile Butler,
generaal-majoor J. G. Warringa, namens
de minister van Oorlog en Marine, lui
tenant-generaal D. C. Buurman van
Vreeden, de commissaris van de Konin-
ging in Noord-Brabant, prof. dr. J. E.
de Quay en Mgr. F. N. Hendrikx, als
vertegenwoordiger van de bisschop van
's Hertogenbosch.
In zijn toespraak memoreerde generaal
Coleman de strijd van acht jaar gele
den. Hij verklaarde, dat de Engelse
soldaten er trots op gaan, deel te hebben
mogen némen aan de bevrijding van
Nederland, dat zich zo dapper tegen de
Duitse overweldiger had verweerd. De
generaal hoopte, dat de vriendschaps
banden tussen de divisie en 's Hertogen
bosch altijd zullen blijven bestaan.
Drie hoornblazers van de Britse divisie
bliezen na de inwijding van het monu
ment „The last Post" en daarna de „Re
veille".
De Braziliaanse sopraan Constantina
Araujo heeft Zaterdagavond in Covent
Garden in Verdi's ,,Het gemaskerde bal",
grote successen gevierd om twee redenen:
omdat zi] prachtig had gezongen, maar
ook, omdat zij in allerijl met een vlieg
tuig van Milaan naar Londen gereisd, op
het allerlaatste ogenblik was ingevallen
voor Helene Wurth, de ster van de Ham-
burgse Opera, die met een keelinfectie te
bed lag.
De directie van Covent Garden had
naar Nederland, België, Frankrijk en
Duitsland getelefoneerd om een vervang
ster te lf rij gen voor de rol van Amelia,
maar alle zangeressen waren ziek of ver
hinderd en pas in Milaan had men suc
ces. Mevrouw Araujo wilde en kon komen
en met taxi's en vliegtuigen arriveerde zij
ook nog tamelijk op tijd.
Op het vliegveld van Londen zei me
vrouw Araujo: „Ik heb de rol het laatst
in Juni in La Scala gezongen". Toen zij
met de auto naar het theater reed, nam
zij haar rol vlug door met de muziekin-
tendant. Zodra zij in het theater was haal
de zij enkele keren diep adem en zei:
„ik ben klaar".
Een overzicht tijdens de onthullingsplechtigheid van het monument op de
Apollo-laan te Amsterdam.
Op het verbondscongres van de Ne
derlandse Katholieke Arbeidersbewe
ging, dat vandaag en Dinsdag in Belle-
vue te Amsterdam wordt gehouden,
wordt het onderwerp behandeld: „De
weg naar geluk" (de elementen van en
de voorwaarden en middelen tot men
selijk geluk). Hierover wordt een
viertal inleidingen gehouden. In de
eerste inleiding wordt ter algemene
oriëntatie gesproken over het wezen
en de elementen van het geluk, waar
na in een drietal volgende inleidingen
de voorwaarden en middelen hiertoe
worden nagegaan.
De eerste inleiding werd vanochtend
gehouden door dr. A. A. Olierook, di
recteur van het A C. de Bruijn-insti-
tuut 'het vormingsinstituut van de K
Aan de Vossiusstraat in Amsterdam,
vlak bij de brug over het Von
delpark, Is in een oud herenhuis
het laboratorium voor Toegepaste Psy
chologie gevestigd. Er is een feestelijke
reden om dat te berichten, want van
daag is het vijf en twintig jaar geleden,
dat het werd gegrondvest. Toen was
het nog Psychotechnisch laboratorium
van de Vrije Universiteit, waarmede het
overigens, al is het sindsdien dan ook
een zelfstandige stichting geworden, nog
steeds nauw verbonden is, al zou het
alleen maar zijn in de persoon van haar
president-directeur, prof. dr. J. Wate
rink, die aan de V. U. hoogleraar is
in de paedagogie en de kinderpsycho
logie. Zijn laboratorium dient nog al
tijd ook voor de opleiding van studenten
van protestants-christelijken huize en
uiteraard wordt het verworven mate
riaal ook wetenschappelijk verwerkt.
Prof. Waterink was nog maar een jaar
hoogleraar toen hij zijn laboratorium
stichtte, omdat hij er behoefte aan had
de theorie, die hij doceerde, aan het le
ven zelf te toetsen. Aanvankelijk hield
men er zich alleen bezig met kinder
psychologie. „Eén kind per week was
toen nog regel en zelfs een gunst en
toen er in 1928 twee kinderen op
één middag verschenen was dat aan
leiding tot opgetogenheid. Op het ogen
blik worden er 4000 personen per jaar
onderzocht. Het aantal medewerkers
toen was er naast de professor al
leen nog de studente mej. N. W. van
Dijk, thans psych.dra en vijf en twin
tig jaar assistente is gegroeid in het
terrein der werkzaamheden, dat zich
gaandeweg heeft uitgestrekt tot de af
wijkingen bij kinderen, de beroepskeu
ze, de arbeidspsychologie, de psycho
techniek, de bedrijfspsychologie en de
conflicten van volwassenen. Wat de be
roepskeuze betreft kent men er een
schoolpsychologische dienst die een hele
klas test om een wetenschappelijk ver
antwoorde keuze voor de verdere op
leiding mogelijk te maken. De bedrijfs-
psychologische dienst, die op het ogen
blik omtrent 50 pet. van het totaal der
werkzaamheden op zijn schouders heeft,
houdt zich met verschillende zaken be
zig: met de selectie van personeel,
waarbij wordt onderzocht, welke per
sonen voor een bepaalde functie ge
schikt zijn; met de inventarisatie van
personeel, waarbij wordt onderzocht
welke mogelijkheden er voor een be
drijf in het aanwezige personeel schui
len; met moeilijkheden tussen functio
narissen in een bedrijf; met de moge
lijkheden voor een bedrijf in een be
paalde plaats in verband met de daar
aanwezige arbeidskrachten, kortom met
alles wat betrekking heeft op de mens
en de menselijke verhoudingen in sen
bedrijf.
Het is wellicht tekenend voor de aard
van prof. Waterink, dat Zijn wetenschap-
Uit de begroting voor 1953 van de
provincie Zuid-Holland blijkt o.m. dat
in de naaste toekomst belangrijke in
vesteringen moeten plaats vinden voor
de uitvoering van werken aan rivieren,
kanalen, sluizen, bruggen enz., voor de
aanleg van rijwielpaden en voor de
bouw van een nieuw provinciehuis. Het
laat zich aanzien, dat de uitvoering van
laatstbedoeld project binnen afzienba
re tijd ter hand zal kunnen worden ge
nomen.
pelijke arbeid van de eerste tijd al
lang is uitgegroeid tot de bewuste ver
vulling van een sociale functie. Wij
hebben hem over dit alles horen ver
tellen, een uur lang wellicht. Zijn stem
lijkt een ietwat noordelijke klank te
hebben en er schuilt iets onverzettelijks
in, waarin men toch warmte hoort en
mannelijk idealisme. Daar zit een we
tenschapsman, voor wie de wetenschap
wezenlijk een dienst aan de mens is ge
bleven. Hij spreekt over zijn levens
werk en suggereert zelfs niet, dat het
zijn werk is; hij spreekt over de tonnen,
die er jaarlijks mee gemoeid zijn, maar
stelt het geld zonder enige ophef onder
de goede menselijke verhoudingen; hij
houdt onkreukbaar vast aan zijn prin
cipiële waardebepalingen en bij alle
waardering, die hij ondervindt, is nij
een oprecht eenvoudig man gebleven.
Het laboratorium van prof. Waterink
is, na dat te Utrecht, het grootste in
den lande. Er zijn nog verscheidene
andere bij de universiteiten. Nijmegen
heeft er b.v. een dat onder leiding staat
van prof. Rutten. Zij zijn evenwel niet
alle op eendere wijze georganiseerd.
Het jubileum is hedenmiddag ge
vierd met een receptie in het I. C. C.
in het Vondelpark van 3 tot 5 uur.
Z. H. Exc. de Bisschop van Hjftrlem heeft
op zijn verzoek, om gezondheidsredenen
eervol ontslag verleend aan de zeereerw.
heer J. H. van Kessel. die pastoor was te
Kudelstaart. Tot pastoor aldaar is benoemd
de weleerw. heer A. A. Trouwborst: tot
pastoor te Tholen, de weleerw. heer J. C.
M. Velzeboer, die kapelaan was te Loos
duinen.
Tot kapelaan te Dordrecht (O. L. Vrouw),
de weleerw. heer H. J. M. van der Lee: tot
kapelaan te Wormerveer, de weleerw. heer
E. Vereecken, die assistent was te De Rijp
Advertentie
Made irom
"sun-kissed" tobaccos
Op de negende Hoge Veluwe dag, die
in het restaurant Rijzenburg te Schaars-
bergen gehouden is onder voorzitter
schap van de heer J. H. ftfemelink,
heeft de directeur van het Nationale
Park, ir. J. H. van Tuil, enkele mede
delingen gedaan over de nog steeds
groeiende belangstelling voor Neder
lands grootste natuurreservaat.
In weerwil van de matige zomer en
het bepaald ongunstige herfstweer wer
den tot en met 18 October j.l. 284.000
bezoekers genoteerd, waarmede het
eindtotaal van 1951 reeds met 18.000
overschreden is. Het jachtslot „St. Hu-
bertus" werd door 58.000 personen be
zichtigd, het Rijksmuseum Kroller-Mul-
ler te Otterlo ontving 63.000 bezoekers,
wat reeds 8000 meer is dan het aantal
van het vorige jaar.
Een nieuwe mijlpaal werd bereikt op
het gebied der donaties: voor het eerst
in de geschiedenis van het Nationale
Park steeg het aantal donateurs tot
4000; medio 1951 was het nog 3000.
Aan Nederlandse beeldende kunste
naars zal verzocht worden een ontwerp
te maken voor een affiche, bedoeld als
propaganda voor het Nationale Park.
In Utrecht heeft het „Katholiek Ge
nootschap voor geestelijke vernieuwing"
Zaterdagmiddag zijn jaarvergadering ge
houden. De bijeenkomst werd geopend
door de voorzitter van het Genootschap,
ir. J. B. G. M. ridder De van der Schue-
ren met 'n hartelijk woord van welkom
tot de bisschop van Mlünster Z. H. Exc.
dr. Michaël Keiler, die de internationale
samenwerking der katholieken in inter
nationaal verband, kenschetste als een
zware maar alleszins lonende taak.
Uit het omvangrijke jaarverslag van de
secretaris van het Genootschap dr. K. J.
Hahn, waarin een overzicht gegeven
werd van de activiteiten van het afge
lopen jaar, bleek duidelijk hoe intensief
de contacten weer zijn geweest tussen
Nederland en Duitsland. Het K. G. heeft
ook dit jaar weer bemiddeld bij de
uitwisseling van priesterstudenten. Be
halve contacten tussen Nederlandse en
Duitse bibliotheken en musea t.a.v. de
uitwisseling van wetenschappelijke wer
ken en voorwerpen van Christelijke
Kunst, heeft het K.G. in enkele gevallen
studies van Nederlanders in Duitsland
mogelijk gemaakt.
Tot de gewone taken van het K.G. is
reeds gaan behoren de uitzending van
Nederlandse sprekers naar Duitse con-
Advertentie
0.
Ptxt/mt
0
gressen, terwijl voorts weer verschillen
de lezingen-tournées werden gearran
geerd. Enige van deze lezingen, o.m. van
prof. Van der Ven, prof. Strasser en van
dr. Hahn, werden in Duitsland gepubli
ceerd.
Volgens de statuten traden dit jaar af
dr. K. J. Hahn en Mgr. F. van de Loo.
Ter vérvulling van de vacature van Mgr.
van de Loo, die zich niet herkiesbaar
stelde, is Mgr. D. J. A. Geerdinck be
noemd. Dr. Hahn is afgetreden als secre
taris van het Genooschap. maar is her
benoemd als lid van het bestuur.
Na het onverwachte uitstel van de
terugkeer van de Ierse minister-presi
dent, De Valera, die in het Ooglijders-
gasthuis te Utrecht door prof. dr. H. J.
M. Weve voor een oogaandoening wordt
behandeld, zijn er nog geen verande
ringen in de toestand van de patiënt
ingetreden. De Valera besloot op de
dag van zijn vertrek het advies te vol
gen van prof. Weve, om nog enige tijd
in het Ooglijdersgasthuis te blijven.
Het gezichtsvermogen van de heer De
Valera Is slecht. Afgewacht moet wor
den of nog een gedeelte van diens ge
zichtsvermogen behouden kan bljjven.
In zijn woning te 'i-Gravenhage is Za
terdag overleden ir. P. Bakker Schut, oud
directeur van de Dienst voor Stadsont
wikkeling en Volkshuisvesting van 's-Gra-
venhage en oud-directeur van de Gemeen
telijke Dienst van de Wederopbouw.
Vertaald
door
i. W. HOFSTRA
Ongeveer een jaar geleden heeft „de
atholieke Jeugdbeweging" de brochu-
A "Vernieuwing van het Onderwijs"
sChgegeven, waarin een uitvoerige be
bouwing werd gegeven over de nota
n minister Rutten ever de vernieu-
hc2& van llet onderwijs. Deze brochure
om voorai aanvankelijk, veel critielc
irnoet. Daarom heeft de leiding van
deameUgd':)eweging het nuttig geoor-
etcl een tweede brochure te doen
tih waarin een nadere uiteenzet-
tji g w°rdt gegeven over de beginselen,
chi 1J schrijven van de eerste bro-
heKu6 tot richtlijnen van het betoog
het fediend; beginselen, die naar
hio lnz t van de schrijver bij de ver-
dinUWlng van het onderwijs in het ge-
v- g ?ljn' deze tweede brochure is
Sen. hand Van dr' A' J' M' c°melis-
43
Toen het licht weer op ging, zagen
zij en Claude elkander aan alsof ze
beiden uit de verlokkende droom ont
waakten.
„Nu?"
„O, Pap!"
Hij knuffelde haar hand.
„Daar ben ik blij om. Ik hoopte zo
vurig dat je mijn gevoelens zou delen.
Ik heb wel eens een betere Tannhauser
gehoord. Maar wat hindert dat? In de
hemel zal Jean de Reszke hem wel voor
me zingen. Tot zolang maakt een beetje
fantasie heel wat goed."
Hij begon over het genie te praten,
dat zo volmaakt in de muziek het con
flict tussen de beide kanten van de
menselijke natuur tot uitdrukking had
weten te brengen.
„Iedere man heeft zowel Wolfram als
Tannhauser in zich." zei hij. „Bij vrou
wen is het anders. Die zijn öf Venus
öf Elisabeth."
Clara luisterde met open mond en
stralende ogen naar zijn uiteenzetting.
Ze voelde, dat ze werd ingewijd in een
nieuwe wereld en gaf zichzelf geheel
over aan deze buitengewone, zo geheel
andere vader. Ze dacht met zijn geest,
hoorde met zijn oren, totdat zowel zijn
woorden als de muziek, die ze zo even
had gehoord een onthulling van iets
tegelijkertijd subtiels, opwindends en
diepzinnigs schenen.
Plotseling, midden in een zin, hield
hij op.
„Ik dacht er helemaal niet meer aan,
dat je nog een kind bent."
„Blijf dat astublieft vergeten,"
Hij schudde glimlachend het hoofd.
„Laten we even een rondje gaan ma
ken en de wilde dieren bekijken."
Schoorvoetend volgde ze hem naar
de foyer. Betoverend geklede vrouwen,
die vrolijke tropische vogels leken
naast eksterachtige chic van hun be
geleiders, fladderden kwetterend heen
en weer of wuifden zich koelte toe
met haar waaiers, terwijl ze door hun
face a mains gluurden. Clara vond haar
van dichtbij minder prachtig dan in de
omlijsting van haar loges. Toen haar
vader haar alleen liet om wat limonade
te gaan halen, bleef ze wat mistroostig
tegen de muur leunen, enigszins onder
de indruk van al die schelle of kwij
nende stemmen en het geschitter van
juwelen en lovertjes. Ze had zich nooit
meer een buitenstaander gevoeld dan
hier, tussen die kakelende, paraderende
menigte, waarvan iedereen elkaar
scheen te kennen. Plotseling legde
iemand een hand op haar arm en een
bekende hese stem sprak:
„Zeg, wil je me niet zien?"
„Nicole!"
„Ik ben 'm gesmeerd. De halve Duit
se ambassade is onze loge binnenge
drongen en ik kan Duitsers niet uit
staan. Wat een geluk om jou hier te
vinden."
In een geraffineerde rose avondjurk,
met een paarlen kam in haar ongewoon
keurige haren, leek Nicole wel vijf jaar
ouder. Ze droeg het prachtige toilet
echter even nonchalant als haar school
uniform. Ze was kennelijk door een
kamenier gekleed, maar er begonnen
al wat pieken uit haar bewerkelijke
kapsel te steken en er was een haakje
van haar jurk los. Ook de camelia's op
haar schouder zagen er wat verfom
faaid uit. Haar gemanicuurde en kunst
matig blank gemaakte handen zochten
tevergeefs naar zakken die er niet wa
ren en ze zette haar voeten, niettegen
staande de zilveren schoentjes, net zo
jongensachtig neer als altijd.
„Ik voel me net een circuspaard bij
zo'n gelegenheid," zei ze. „Ik ben geen
type om in het publiek te verschijnen
in witte mousseline en loshangende
haren. Jij weet van zoiets een succes te
maken, Claar. Het toonbeeld van de
Engelse jeune fille. Met wie ben je?"
„Met mijn vader. Maar ik zie hem
nergens."
„Als je hem ziet, moet je hem voor
stellen," zei Nicole. „Je weet hoe graag
ik die parent terrible van je wil leren
kennen. Was je ook bij de Meister-
singer vorige week?"
Clara bloosde.
„Dit is de eerste keer van mijn leven,
dat ik in de opera ben."
„Jatrrmer, dat je het dan zo ongelukkig
treft. Ik ben niet gek op Wagner, zelfs
niet op zijn best, maar de Tannhauser
moest verboden worden. Muzikaal ge
sproken is die gewoon onfatsoenlijk. Na
de volgende acte gaan we gelukkig weg".
„Zeg dat maar niet tegen mijn vader",
zei Clara in doodsangst. „Hij vindt het
verrukkelijk." Ze durfde er niet voor uit
te komen dat ze het zelf ook verrukke
lijk vond.
Nicole haalde haar schouders op.
„O, nou, ieder zijn meug. Ik begrijp die
hartstocht van de Engelsen voor Wag
ner niet. Het komt natuurlijk, omdat ze
net als de Duitsers nooit echte bescha
ving gekend hebben."
Clara maakte het gebaar van een ré
vérence.
„Merci bien."
„Gek, ik bedoel jou niet. Bovendien,
als puntje bij paaltje komt, heb ik zelf
een Duitse grootvader."
Tijdens hun gesprek wendde Nicole
zich een paar maal af onr tegen een ken
nis te lachen of met haar waaier te groe
ten.
„Vreemd om je hier te zien", zuchtte
Clara. „Je kent natuurlijk honderden
van de mensen, die hier zijn."
„O, je komt die lui overal tegen."
„Ik niet."
„Nou, je mist er niet veel aan. Ge
lukkig gaan we overmorgen naar Frank
rijk."
„Geluksvogel. Ik vraag me af of ik
nog wel ooit in het buitenland zal ko
men."
„Wat heb je, mon vieux? Ik schijn een
deprimerende invloed op je uit te oefe
nen. Je ziet er zo opgejaagd uit, of je
elk ogenblik opgepakt kan worden." Ni
cole had de spijker op de kop geslagen.
Clara was doodsbenauwd dat haar vader
zich bij hen zou voegen. Je wist nooit of
hij genade zöu vinden in Nicole's ogen.
„Ontrouw wezen. Je doet net of je
helemaal niet blij bent de vriendin uit
je kinderjaren terug te zien."
Clara vouwde haar handen met een
gebaar van hulpeloosheid.
„Dat ben ik wel, Nicole, heus. Als al
die mensen er maar niet waren. Ik voel
me net als een kat in een vreemd pak
huis en zo stom. Als je eens wist, hoe ik
je hebt gemist. Het lijken wel vijf jaren
in plaats van vijf weken."
(Wordt vervolgd).
A. B.) te Doorn. Hij gaf een schetsma
tig tableau van het wezen en de ele
menten van het geluk. Hieraan is het
volgende ontleend: De ervaring leert,
dat alle mensen spontaan naar geluk
streven. Het staat vast, dat de gescha
pen goederenrijkdom. macht, aanzien,
wetenschap, kunst, zingenot, gezond
heid, deugd zelfs niet alle tezamen
de mens volledig gelukkig kunnen ma
ken. Alles, wat van deze wereld is, is
uiteraard beperkt en eindig. We komen
dus noodzakelijk tot de conclusie, dat
alleen het absolute goed, het oneindige
goed. God, het voorwerp van ons volko
men geluk kan zijn. In dit leven kunnen
we dit niet bereiken. Onze eerste taak
is dus de geordende en harmonische
ontwikkeling van onze natuurlijke en
bovennatuurlijke vermogens.
De mens is verantwoordelijk voor
zichzelf- Hij is verantwoordelijk voor
degenen, die onder zijn gezag gesteld
zijn en, in zoverre het zijn aandeel be
treft, voor het welzijn der gemeen
schappen, waar hij deel van uitmaakt:
gezin, kerk, staat, organisaties. Voor
de katholiek brengt deze verantwoor
delijkheid o.a. de plicht mede er toe
mede te werken, dat in maatschappij en
staat de katholieke beginselen op ma
ximale wijze worden doorgevoerd.
Practisch zal dit op de meest efficiënte
wijze geschieden wanneer de katholie
ken een vast aaneengesloten eenheid
vormen.
Reeds nu in dit aardse leven dragen
wij God in ons. Naar het woord van
Christus zelf wonen de drie Goddelijke
personen in ons en vervullen ons met
hun genade. Dit te weten moet voor
ons een bestendige bron zijn van geluk.
Wie zich dat levendig bewust is, zal te
midden van de misères van het leven
het ware geluk niet verliezen. Bij hem,
die zijn geluk in God gevonden heeft,
raken lijden en droefheid slechts de
oppervlakte, maar ze zijn niet in staat
het geluk in het diepste v»n zijn we
zen te verstoren, aldus dr. Olierook.
Na een reünie in Esplanade te Utrecht
heeft de voormalige 7 December divisie,
die in Indonesië streed, afscheid geno
men van de oud-commandant, generaal-
majoor H. J. J. W. Dürst Britt, die de
militaire dienst gaat verlaten. In Tivoli
werd de generaal met zijn echtgenote
ontvangen met het „7 December lied"
met begeleiding van de Koninklijke Mi
litaire Kapel. Hij werd toegesproken
door de generaal-majoor B. D. E. En
gels, die echter eerst een speciaal woord
van welkom sprak tot de oorlogsinvali
den en die daarna namens het vader
land de gevallenen herdacht
„Wij hebben generaal Britt nog wat te
zeggen", zei generaal Engels, „n.l.
waardering te uiten voor de zorg die hij
voor de 7 December divisie had."
Generaal-majoor H. M. G. J. Lentz
sprak als een der voormalige onder
commandanten, die erop wees, dat bet
vertrek uit Indonesië van generaal Britt
een dag van droefheid was. „Nu gij de
dienst gaat verlaten, wacht u een andere
taak, het waken voor de sociale en
andere belangen van de oud-EM-ers."
Mej. Anneke Benz, die ook deel uit
maakte van de divisie, sprak namens de
vrouwelijke divisieleden. Zij was het
tenslotte, die namens de gehele voor
malige divisie een schrijfmachine aan
bood en enige geschenken voor mevr.
Britt
Generaal Britt dankte tenslotte met
een kort doch hartelijk woord.
De Indonesische minister van Buiten
landse Zaken, Mukarto, heeft Zaterdag
een beleefdheidsbezoek gebracht aan
mr. Beyen op diens departement. Onze
minister van Buitenlandse Zaken biedt
Dinsdag in hotel Wittebrug een lunch
aan, waarbij minister Mukarto, de waar
nemende Hoge Commissaris van Indo
nesië mr. Susanto en enige andere In
donesische gasten zullen aanzitten.
Het vertrek van Mukarto, dat aan
vankelijk op Dinsdag was bepaald, is
uitgesteld doordat het vliegtuig, waar
mede hij naar de V. S. zou reizen, is
volgeboekt.
Fanny BlankersKoen, zo vele malen zelf het slachtoffer van de foto-journalist en,
heeft Zaterdag in het Gildehuis te Amsterdam de Zilveren Camera uitgereikt
voor de beste foto van het jaar. Sem Presser verwierf deze ereprijs met de hier
gereproduceerde foto, gemaakt tijdens de laatste H. Mis in het kerkje te Tignes,
voordat het dorpje onder water verdween.
(Van een onzer verslaggevers)
Morgen en Woensdag zal de Belgische
politicus Paul-Henri Spaak met minister
-president dr W- Drees en het ministerie
van Buitlandse Zaken onderhandelingen
voeren over de grootte van de volgende
jaarlijkse bijdrage van ons land aan het
Internationale Noodfonds voor Kinde
ren. De heer Spaak heeft in deze organi
satie van de V.N. geen leidinggevende
functie, zo heeft men ons verzekerd. Hij
volbrengt zijn missie in de gedaante van
„goodwill ambassadeur" van het nood
fonds.
De ex-premier zal het programma van
het noodfonds voor het volgende jaar
aan de Nederlandse regering voorleggen,
vergezeld van een begroting van de uit
gaven, die men in die periode denkt te
doen ten behoeve van één en zestig mil
lioen kinderen in de minder ontwikkelde
gebieden, o.a. ook Indonesië. Ons land
heeft verleden jaar een vrijwillige bij
drage van honderd duizend gulden afge
staan en daarmee maakte het in vergelij
king met andere kleine Europese lan
den die niet alle lid van de V.N. zijn
een enigszins povere indruk- De uitga
ven van het noodfonds zullen volgend
jaar ongeveer twintig millioen dollar
bedragen, daarvan zal Amerika er zes
tien millioen betalen zodat er voor
Europa nog vier millioen overschieten
In verband hiermede hoopt men dit jaar
een hogere bijdrage van Nederland te
kunnen ontvangen.
De heer Spaak, die gisteravond ver
gezeld van de Franse politicus Francois
de Menthon op Schiphol arriveerde ,is
niet onmiddellijk gaan ijveren voor de
kinderen van het Noodfonds. Het doel
van zijn bezoek aan ons land is twee
ledig. Vandaag heeft hij in Den Haaf
eerst zijn stokpaardje bereden in de Po
litieke Assemblée van de Europese Jon
geren, waarvan men elders een verslag
van onze Haagse redacteur kan aantref
fen. Voor hetzelfde doel vertoeft ook de
heer De Menthon in ons land.
Vorige week heeft de heer Spaak als
ambassadeur van het Noodfonds good
will gekweekt bij de Britse regering,
waarvan hij Churchill, Eden en de mi
nister van Financiën Butler heeft ge
sproken. Van Londen is hij naar Parijs
gevlogen, waar hij heeft deelgenomen
aan de besprekingen over het handvest
voor een Europese Confederatie. De tij
dens deze conferentie gevonden midden
weg tussen een sterk gecentraliseerd*
federatie en een coalitie van souvereine
staten noemde de heer Spaak „een uit
stekend resultaat, waarmede een goed*
basis is gelegd voor de verdere werk
zaamheden".
Zeer velen zijn Zaterdagmiddag
bijeen geweest op de receptie in hotel
de l'Europe te Amsterdam ter gelegen
heid van de 60e verjaardag van de let
terkundige Victor van Vriesland.
Namens het huldigingscomité heeft
daar mr. L. J. Plemp van Duiveland ge
sproken, de tijd waarin Victor van
Vriesland opkwam geschetst als net
„Victoriaanse tijdperk" en een album
met handtekeningen en opdrachten en
een bundel brieven van Belgische let
terkundigen overhandigd.
Prof. dr. N. A Donkersloot heeft
namens de Pen-club en de Vereniging
van Nederlandse Letterkundigen ge
sproken.
