Minister Witte voorstander van
individuele vrijheid
Puistjes
D.D.D.
&ck cfe Moorman :kd^efisini vm di&taffiafr
1
Duitse jongeren distanciëren
zich met nadruk van neo-nazi's
Mgr. Fulton Sheen populaire televisie-figuur
N/£UW!
Maty
HENGELAARS LIEF EN LEED
Voorns hadden zin in 't bijten
H'
Taakverbreding
DE GEHEIMHOUDINGSPLICHT
VOOR JOURNALISTEN
Plannen nieuwe
Lufthansa
HUNTER
HUNTER
EXTRA MUD
Congres Kath. Instituut voor Volkshuisvesting
Vier weken geëist
tegen redacteur
Wegens beledigende
artikelen
NA DE AFFAIRE-RAMCKE
van democratie
KRUISTOCHT VAN LIEFDE
EN GOEDHEID
Stichter van „Liictor
et Emergo" overleden
'n pure Virginia
in schuifdoos
naast
de bekende
in cupverpakking
Nederlands rapport
over N.-Guinea
SJAREL STAAT ZIJN MANNETJE
VRIJDAG 31 OCTOBER 1952
PAGINA 5
Het warmste op m'n bed na:
een haard-kachel van de
Bedrijfspsychologen te
Utrecht bijeen
Positie van de chef uitgehold
Elisabeth Alberdingk Thijm
overleden
Alleen dit
k«m bananenop de
4e echte PYPpes
S.A.S. maakt eerste proef
vlucht over Poolroute
Bestrijding kinderverlam
ming in Denemarken
van staatswege
Liturgische weekkalender
Examens
MARKTBERICHTEN
Gisteren is in Arnhem in „Musis Sa
crum" een congres gehouden van het
Katholiek Instituut voor Volkshuisves
ting te Utrecht. De voorzitter Jac. Al
ders kon o.a verwelkomen ir. H. B. J.
Witte, minister van Volkshuisvesting en
Wederopbouw, de directeur-generarl
van Volkshuisvesting dr. ir. Z. Y. van
der Meer, vertegenwoordigers van wo
ningbouwverenigingen en de vakbewe
ging.
In zijn openingswoord zei de heer
Alders o m.: „dat er tegenwoordig dik
wijls een klacht is van de woningbouw
verenigingen over een lawine van over
beids voorschriften De overheid ant
woordt hier dan opmethetverweer.dat
de activiteit en het verantwoordelijk
heidsbesef van de woningbouwvereni
gingen dermate te wensen overlaten,
dat een sterk ingrijpen van de overheid
vaak noodzakelijk is."
geneesmiddel tegen
huidaandoeningen
Advertentie
Zuiver en ontsmet uw huid
met de helder vloeibare
D.D.D. De jeuk bedaart,
de ziektekiemen worden
gedood en de huid geneest
Wegens eenvoudige belediging in ar
tikelen, gepubliceerd in het voormalige
Socialistische Weekblad voor Vrijheid en
Cultuur ,,De Vlam", heeft de officier van
justitie bij de Amsterdamse rechtbank
Donderdagmiddag tegen de 44-jarige
Amsterdamse en voormalige redacteur
van „De Vlam" F Keen gevangenis
straf geëist van. vier weken.
Hem was ten laste gelegd, dat hij in
zijn artikelen J. Fabius zou hebben be
ledigd, een 64-jarige journalist uit Den
Haag, die tegen hem een klacht had in
gediend wegens het door verdachte ge
schreven artikel, getiteld „Westerling,
de redactie blaast verzamelen en voorts
wegens belediging van het 64-jarige lid
van de Raad van State J. W. Meijer
Ranneft in een artikel, getiteld „Wes-
terling's arrestatie, een justitiële kome
die?"
De beide zich beledigd gevoelende
personen werden als getuigen gehoord.
De heer Fabius, hoofdredacteur van de
..Nieuwsbrief", verklaarde, dat hij zich
in zijn eer en goede naam gevoelde aan
gerand. Verdachte stelde daar tegen
over, dat hij slechts had willen ageren
tegen de „Nieuwsbrief", doch niet het
opzet had gehad de heer Fabius in per
soon te treffen.
Wat de heer Meijer Ranneft aanging,
deze eiste bovendien een schadevergoe
ding van f 150.
De officier van justitie achtte in bei
de gevallen eenvoudige belediging be
wezen.
Gezien het feit, dat verdachte ter zit
ting had opgemerkt, dezelfde beledi
gende termen in de toekomst opnieuw
te zullen bezigen, indien daartoe aanlei
ding was, achtte de officier een voor
waardelijke gevangenisstraf niet vol
doende, weshalve hij .tot zijn eis van
Vier weken kwam.
Uitspraak Donderdag 13 November.
Het West-Duitse ministerie van Ver
keer heeft een communiqué uitgegeven,
waarin wordt aangekondigd, dat er bin
nenkort een luchtvaartmaatschappij in
de bondsrepubliek zal worden opgericht,
die haar werkzaamheden zal beginnen,
zodra het verdrag van Bonn zal zijn
geratificeerd. De minister van Verkeer
heeft gisteren besprekingen gevoerd met
Vertegenwoordigers van de industrie en
de bankwereld. De regering hoopt, dat
het particuliere bedrijfsleven het beno
digde kaDitaal voor de oprichting van de
nieuwe Lufthansa beschikbaar zal willen
stellen.
De West-Duitse minister van Trans
port,. dr. H. Seebohn, heeft meegedeeld,
dat de maatschappij zal beginnen met
15 twee-motorige toestellen voor Euro
pese routes en 15 viermotorige voor
trans-Atlantische en andere routes over
lange afstand. Nederlandse, Amerikaan
se, Britse en Franse maatschappijen
Wedijveren met elkaar om de grote Duit
se opdracht voor de toestellen te krijgen.
Advertentie
De heer Alders stelde daar tegenover
dat het merendeel der woningbouwver
enigingen blaakt van levenslust. Spr
richtte tot de minister tic vermaning en
de oproep om het keurslijf te verbreken
waarin de woningbouwcorporatie is ge
perst.
Daarna was het woord aan minister
Witte. Hij schetste de betekenis van
een instituut als het K.I.V. Dat de
overheid vaak gedwongen wordt sterk
regelend in te grijpen, is meer een ge
volg van de omstandigheden.
De minister verklaarde zich een voor
stander van de individuele vrijheid.
Juist waar de individuen samenkomen
tot een concentratie van krachten, vor
men zij een goede tegenspeler van de
overheid. Dit geldt in het bijzonder
voor het gebied van de volkshuisves
ting. Hier is voor de woningbouwver
eniging een aparte taak weggelegd.
De minister merkte op, dat wij leven
in een overgangstijd naar een uiteinde
lijk evenwicht tussen individu en
maatschappij. Wat betreft de „cri de
coeur" van de voorzitter over het keurs
lijf van de woningbouwverenigingen
zei de minister, dat hij op dit ogenblik
zeker geen uitspraak kon doen. Hij
vestigde de aandacht op de moeilijkheid
van de financiële onafhankelijkheid, eer
van de eerste voorwaarden voor een
juiste werkzaamheid van een woning
bouwvereniging. Op de vraag hoe die
moeilijkheid in deze arme tijd moet
worden opgelost, kan niet direct oen
antwoord worden gegeven. Met grote
vreugde had de minister vernomen dat
men zich niet zal beperken tot een eng
standpunt inzake de volkshuisvesting,
maar dit probleem in zijn geheel zal
bezien.
In Esplanade te Utrecht heeft Donder
dag de Nederlandse Vereniging voor
Bedrijfspsychologie onder voorzitter
schap van de heer D. W. Walkate een
vergadering gehouden, waarop de ver
schillende prae-adviezen door de schrij
vers mondeling werden toegelicht.
Dr. ir. M. G. Ydo te Amsterdam merk
te op, dat de chef in discrediet is ge
raakt. Zijn positie is uitgehold en ver
zwakt, veelal als gevolg van gebrek aan
vertrouwen. Z.i. moet iedere werker
slechts één chef hebben en iedere chef
moet weten wie tot zijn ondergeschikten
behoren. Voorts bedenke men, dat de
autoriteit van de chef eigenlijk alleen
drijft op de kans, dat de ondergeschikte
zal doen, wat hem wordt opgedragen. De
basis ervoor moet het vertrouwen zijn.
Een chef behoeft dus niet zo erg knap
te zijn. Desondanks merkte spreker op
dat het nodig is, dat de bazen worden
opgeleid. Ze moeten niet maar zo ineens
van arbeider baas worden.
Ir. G. Leverland sprak over „overleg-
problemen tengevolge van de organisa
tievorm". Hij wees er op, dat men voor
overleg het ideale gezelschap nodig heeft.
Er moeten niet te weinig, maar ook niet
te veel mensen aan deelnemen. Hij
vroeg zich af of de toekomstige onder
nemingsraden hieraan zullen voldoen.
Een onderneming van 6000 man perso
neel zal een ondernemingsraad van ca.
21 mensen moeten hebben, met zoiets
als 14 arbeiders en 6 beambten.
Te Vlierbeek bij Leuven is op 89-
jarige leeftijd overleden Elisabeth Al
berdingk Thijm, dochter van de Leu
vense professor Alberdingk Thijm en
nicht van de Nederlandse schrijver
Lodewijk van Deyssel. De vader van
Elisabeth was een broeder van Lode
wijk van Deyssels vader, J. A. Alber
dingk Thijm.
Advertentie
Alleen echi mét blauw
etiket op iedere kam
61. Terwijl de vlammen gretig langs binten en steunbalken oplaaien, en het vuur
zich met grote snelheid verspreidt, leidt Eric zijn mannen naar buiten. Elk draagt
een zak met de schatten die Kara ophoopte in de burcht, die thans door het laaiende
vuur wordt aangevreten. Dikke rookiooïlcen trekken door de gangen. De mannen
hoesten. In de verte storten enkele zware balken neer. Dan werpt de Noorman de
deur open en zij staan op de binnenplaats.
Naar de boten!" beveelt hij kort.
En terwijl het vuur omhoog tast en verdieping na verdieping overmeestert, terwijl
de zware rookwolken opwervelen en het licht van de opkomende zon trachten te
verduisteren, roeien de mannen langzaam weg in de kleine boten, die Kara eenmaal
gebruikte om haar handlangers op roof uit te zenden. Het zonlicht is sterker gewor
den als zij de oever bereiken. Zwijgend staan zij enige tijd naar de burcht te kijken
die nu steeds sneller door de vlammen verteerd wordt. Orm snuift en rukt misnoegd
aan zijn snor.
„Bij ons in Noorwegen zeggen ze dat vuur boze geesten verjaagt," gromt hij met
sombere voldoening. „Nu, het zal hier tijd worden! En verder zal ik blij zijn als ik
weer een behoorlijk schip onder mij voel. Al dat land deugt niet let op mijn
woorden! En het landvolk evenmin! Als ik nog aan die heks denk, krijg ik
haaienvel
„Zij was zeer schoon prevelt Halfra.
„Zij had een schoon gelaat, maar haar hart was zwart," zegt de Noorman effen.
„En het is altijd het hart, dat de doorslag geeft, Halfra." Hij kijkt zijn makker een
ogenblik aan. „Kom, laat ons naar het strand gaan."
Maar als zijn mannen verder trekken, blijft hij zelf een ogenblik achter. Eenzaam
staat hij aan de oever van het duistere ven en staart roerloos naar de burcht, die
thans een laaiende vuurzee is geworden. Dan ziet hij hoe de beide torens beginnen
te wankelen. Een dof gerommel stiigt op uit de vlammen. En terwijl de vonken
hoog opspatten, storten de muren van Kara's burcht langzaam ineen.
„Zo is uw einde, vrouwe," mompelt hij. „Ce gaat onder met het huis van ver
dorvenheid, dat ge zelf oprichtte. De rook stijgt op, het vuur dooft, en niemand
zal uw naam ooit meer noemen. Kwaad gaat in kwaad ten onder... Ik trek verder
en gij blijft hier achter."
Onder de bomen vermengen de laatste rookwolken zich met de ochtendnevel al
hij zich langzaam omwendt.
I listische Reichs Partij" verboden is, en
)n VVOPSlt vnnr npnoiirl dat de afgevaardigden van deze partij,
VAp dCIll VUUi UC11UUU te Bonn hun mandaat ontnomen is. Zij
(Van onze Haagse redacteur)
Duitse jongeren, in Den Haag ver
blijvend voor het Europees Jeugdforum,
hebben, geschrokken van de reactie in
de Nederlandse pers op het optreden
van generaal Ramcke, gisteren een pers
conferentie belegd om met nadruk te
verklaren, dat zij op wacht staan voor
het behoud van de democratie in de
Bondsrepubliek.
De sprekers uit jongerengroeperin-
gen van de politieke partyen in de re
gering Adenauer wezen erop, dat
Ramcke niet meer in het openbaar mag
optreden, dat de neo-nazistische „Sozia-
De Amerikanen gaan vaak door voor nieuwlichters. Mis
schien zijn ze dat ook wel. Een jong volk stapt graag over
allerhande conventionele bijkomstigheden heenOp reli
gieus gebied leveren de Verenigde Staten dingen, die het
waardige Europa de haren te berge doen rijzen. En toch....
toch hebben die dingen vaak een onweerstaanbare charme.
De Amerikaansetelevisie. The Dumont Network, is
onlangs met een programma gestart, dat zelfs in Amerika
de aandacht trok door zijn originaliteit en zijn minachting
voor de ongeschreven wetten van de televisie. Het
Dumont Network bracht een half uurtje zonder orkest, zon
der script met als decor de werkkamer van een geestelijke.
En in dit „vertrek" hield mgr. Fulton J. Sheen een preek.
deelden overigens mede, dat de finan
ciering van deze partij vaak van de
Sovjet-zone uit geschiedt.
Gevraagd werd aan het buitenland
niet té veel waarde te hechten aan de
neo-nazistische activiteiten; deze vin
den namelijk in West-Duitsland minder
weerklank dan in het buitenland wordt
gemeend. Men distanciëerde er zich met
grote nadruk van.
Wij hebben, zo zeiden de sprekers,
die verklaarden geen lid van de nazi
partij te zijn geweest, de les van Wei-
mar geleerd. Een spreker uit de C.D.U.
zei, dat Duitsland een grotere schuld
op zich geladen heeft dan deze genera
tie kan goedmaken. „Ik begrijp de ge
voelens van het buitenland, en erken,
dat er in de Duitser nog iets van Hitler
aanwezig is, maar ik vraag om begrip
en steun voor de positieve krachten in
de Bondsrepubliek-
Op de persconferentie is ook gespro
ken over de terugroeping van de West-
Duitse ambassadeur in ons land, dr
Karl du Mont.
De heer Waiblinger (Freie Democra
tische Partei) zei, dat het feit, dat de
heer Du Mont de pensioengrens had
overschreden, Bonn noodzaakte hem
terug te roepen. In de discussie werd
verduidelijkt, dat dr. Du Mont, zoals
bekend, een andere leeftijd had opgege
ven, dan hij in werkelijkheid had.
Gevraagd werd waarom, nu Bonn
heeft gezegd, dat het over weinig erva
ren mensen met een vlekkeloos politiek
verleden beschikt voor de buitenlandse
dienst, men deze fout niet intern had
kunnen regelen en een goede figuur als
dr. du Mont had kunnen handhaven. De
heer Waiblinger zei, dat men zulks op
technisch juridische gronden niet kon
doen. Zou er voor dr. Du Mont een uit
zondering worden gemaakt, dan zouden
zich anderen, die men liever niet meer
handhaaft, daarop ook beroepen.
Donderdag is te Nijmegen op 67-jari-
ge leeftijd overleden de heer A. H. Jan
sen, die in 1922 in Nijmegen zijn reclas-
seringsarbeid aanving. Hij was stichter
van het R.K. Nationaal Tehuis „Luctor
et Emergo" aan de Muchterstraat te Nij
megen, waar in de loop der jaren hon
derden mannen uit heel Nederland wer
den opgenomen, deels op advies van de
justitie.
De Scandinavische luchtvaartmij
SAS zal op 10 November over de Pool
route een proefvlucht maken van Los
Angeles naar Europa. Het zal de eerste
van twee proefvluchten zijn, welke on
dernomen worden om ervaring op te
doen voor de regelmatige luchtdienst,
welke de SAS spoedig hoopt te openen.
Het vliegtuig, dat de tocht zal maken,
een DC-6b, zal via Edmonton en de
nieuwe luchtbasis Thule op Groenland
naar Kopenhage vliegen. De SAS acht
het niet uitgesloten dat deze luchtlijn
de eerste werkelijke verkeersdienst
rond de wereldbol zal worden- De
route zou dan lopen van Europa, over
Thule, Tokio, India en het Nabije Oos
ten terug naar Europa.
Advertentie
Is de minister voornemens, zo vragen
Vele Tweede-Kamerleden, in het voorlo
pig verslag over de begroting van Justitie,
de totstandkoming van een wettelijke ge
heimhoudingsplicht voor journalisten te
bevorderen, in overeenstemming met het
door een commissie van de organisatie der
v- N. voor de vrijheid van informatie ver
vaardigd ontwerp van een internationale
Erecode?
Andere leden vreesden, dat het vastleg
den van een zo algemeen geformuleerd be
roepsgeheim het onderzoek naar gevallen
Van schending van de plicht tot geheim
houding door anderen dan journalisten,
speciaal door ambtenaren, ernstig zou be
moeilijken.
Hiertegen werd door weer andere leden
Aangevoerd, dat weliswaar ingevolge de
huidige rechtspraak, welke het bestaan van
®en beroepsgeheim voor de journalisten
met erkent, de journalist bij een straf-
rechtelijk onderzoek verplicht is de naam
^an zijn zegsman te noemen, doch dat daar-
au in de praktijk niets terechtkomt, om-
j.at alle journalisten het noemen van zegs-
sr^?en als in strijd met hun erecode be-
d houwen. Een recent geval heeft geleerd,
055 ?ok gijzeling geen deugdelijk middel is
m Journalisten tot spreken te krijgen.
Hit laatste gaf de leden aanleiding er
9'J1 J?e gevolgen van de kinderverlam
ming die het afgelof
heeft gemaakt.
mino j- 6CVU1scn van ae Kinaerveriam-
fer. u ie.- afgelopen jaar. veel slachtof-
DenenmrkenSemaakt' t<? bestrijden' is in
Van vifrKen van staatswege een bedrag
besrhiPki en een half mUIioen kronen ter
met j^kinS gesteld' De bedoeling Is om
lilden g de bedlegerige patiënten die
gelHt verlammingen zo spoedig mo-
in 'fi„ h nodige nabehandeling te geven
tra V daarVoor bestemde revalidatie-cen-
snejle spoedig ingrijpen verwacht men
«big daarnu ®rln!' Een zakel«ke overwe
ging \s' dat met latere hulpverle-
8emoeid £jn k VeeI grotere uitgaven
op te wijzen, dat men van een journalist
mag eisen, dat hij gegevens, waarvan hy
weet Of moet begrijpen, dat ze hem alleen
kunnen worden verschaft, omdat een an
der zijn plicht tot geheimhouding ge
schonden heeft, niet publiceert. Doet hij dit
toch, dan ware het in strijd met het al
gemeen belang hem het recht tot geheim
houding te geven, ja zelfs de plicht daartoe
op te leggen en hem daardoor te ver
plichten het onderzoek te bemoeilijken.
ZONDAG 2 November: 22ste Zondag na
Pinksteren; Mis v. d. dag; 2 Allerheiligen:
Credo; prefatie v. d. H. Drievuldigheid;
groen.
MAANDAG: Allerzielen: drie H.H. Mis
sen v. d. dag; prefatie V. d. Overledenen;
zwart.
DINSDAG: H. Carolus, bisschop, belijder;
Mis Statuit; 2 Allerheiligen; 3 H.H. Vitalis
enz.; Credo; gewone prefatie; wit.
WOENSDAG: Mis v. Allerheiligen; 2 tot
de H. Geest; 3 voor Kerk of Paus; Credo;
gewone prefatie; wit. Den Bosch: H.
Odrada, maagd; Mis Dilexisti; 2 Allerheili
gen; Credo; gewone prefatie; wit. Bre
da, Roermond: H.H. Reliquieën in de ker
ken v. h. bisdom bewaard; eigen Mis; 2
Allerheiligen; Credo; gewone prefatie;
rood
DONDERDAG: Mis v. Allerheiligen; 2 tot
de H. Geest; 3 voor Kerk of Paus; Credo;
gewone prefatie; wit.
VRIJDAG; H. Willibrord, bisschop, belij
der; eigen Mis; Credo; gewone prefatie:
wit. Eerste Vrijdag v. d. maand: plech
tige votiefmis ter ere v, h. H. Hart; Mis
v. d. H. Willibrord; onder eerste conclu
sie gebed v. h. H. Hart; Credo; prefatie
v. h. H. Hart; laatste evangelie v. h. II.
Hart; wit.
ZATERDAG: Octaafdag v. Allerheiligen;
Mis v. h. feest; 2 H. Willibrord; 3 H.H.
vier Gekroond'en; Credo; gewone prefatie;
wit.
ZONDAG 9 November: Kerkwijding v.
d. Basiliek van de Allerheiligste Verlosser
(23ste Zondag na Pinksteren); Mis Terri-
bilis; 2 gebed v. d. Zondag; (in gelezen
Missen 3 H. Theodorus); Credo; prefatie
v. d. H. Drievuldigheid; laatste evangelie
v. d. Zondag; wit.
De bisschop zet de ethische beginselen
der Katholieke Kerk uiteen en blijkens
de 8500 brieven die tot nu toe op deze
uitzending zijn binnengekomen, wordt dit
program door zeer velen, ook niet-katho-
lieken beluisterd en bekeken. Mgr. Sheen
is een groot redenaar. Hij spreekt een
eenvoudige, maar levendig-dynamische
taal. Het meest expressief zijn misschien
nog zijn diepliggende ogen. waarmee hij
zijn gehoor aan zich bindt.
„De mens onderscheidt zich van het
dier door zijn lachen", zegt Mgr. Sheen
en vertelt hoe Adam, toen hij eens met
zijn beide zoons Kain en Abel langs het
Paradijs wandelde, opmerkte; „Kijk jon
gens, daar heeft jullie moe ons nou het
huis uit gegeten". Dan glinsteren zijn
ogen. Maar ook zichzelf ontziet hij niet
in zijn spot.
Mgr. Sheen preekt de kruistocht van
de Liefde en de goedheid. Op zijn eigen
manier vertelt hij hoe God zich telkens
weer en overal openbaart in zijn schep
ping en hij spoort zijn luisteraars aan
Hem lief te hebben en eens na te denken
over de zin van ons bestaan. Het Dumont
Network heeft dit televisieprogramma
gebracht onder de titel „Het leven
is waard om geleefd te worden".
„De Indonesische delegatie elke
delegatie trouwens - heeft het recht
alle verstrekte inlichtingen, ongeacht
het karakter, aan een bespreking te
onderwerpen", aldus heeft de Indonesi
sche afgevaardiigde in de beheerscom
missie van de algemene vergadering
van de V. N., mr. Sastroamidjojo ver
klaard. Mr. Sastroamidjojo legde deze
verklaring af in antwoord op een op
merking van de Nederlandse delegatie
van enkele dagen geleden, dat de po
litieke inlichtingen, die de Nederland
se regering over Nieuw-Guinea heeft
verstrekt, slechts dienen voor interne
voorlichting en daarom niet in discus
sie kunnen worden gebracht.
De Indonesische afgevaardigde zei,
dat het recht om alle inlichtingen te
bespreken nog dringender werd „in
dien die inlichtingen van een dergelijk
betwistbaar karakter zijn als de
kwestie van de souvereiniteit van een
omstreden gebied."
raadzaam geacht de schep- soort van geldpest zou je het
netten niet thuis te laten, ook kunnen noemen, want me-
et was ver, het was
koud en het was nat
Maar het was ten volle
de moeite waard. Dubbel en
dwars zelfs. Want wij, van
huis uit toch waarlijk geen
witvissers, wij hadden met
ons tweetjes tachtig beste
voorns. En er waren knapen
van heb-ik-jou-daar bij. Zo
van tegen het pond.
S jar el en ik hadden ons
laten overhalen om, met een
„vlo op de weg", mee te gaan
naar de omstreken van Me-
demblik. Waar het volgens de
autobezitter goed hengelen
moest zijn. En hij kon het
weten, want hij is van beroep
vertegenwoordiger en dus da
gelijks bij de weg. Zo rijdt hij
dan natuurlijk wel eens over
een weg. waarlangs een wa
tertje loopt. Wil het toeval,
dat het juist tegen de middag
is en hij toch niet bij een
klant kan aankomen, dan
peuzelt hij daar zijn boter
hammetje op. Met een oog in
een krant en het andere
langs het water. Ontdekt hij
op deze manier een henge
laar, dan duurt het slechts
weinige happen meer en hij
gaat zijn licht opsteken en
passeert met zo'n visser de
tijd van de dag. Het zal u
duidelijk zijn, dat hij aldus
vragende en pratende, heel
wat te weten kan komen in
verband met goede viswater-
tjes. Toen hij ons het signaal
dan ook had gegeven voor
het Noordhollandse, besloten
wij hem op zijn woord te ge
loven. Dat konden wij veilig
doen, omdat hij uiteindelijk
zelf meeging. Had hij ons te
grazen willen nemen, och,
ons pleizier was zo groot ge
weest als het zijne. Maar wij
waren te achterdochtig ge
weest. Het bleek inderdaad
puik water.
Aan de hand van wat ons
was verteld, hadden wij het
al betrof het hier slechts
voorn. En ik kan u zeggen,
dat het geen overbodige
maatregel genoemd kon wor
den. Want die vis daar, wa
ren het dan stevige witvissen,
het waren toch ook weer
geen monsters van vele pon
den zwaar. Maar ze vochten
zoals het behoort. Men zou
geneigd zijn op te merken:
„Alsof hun leven ervan af
hing"Daar wij op voorn
welhaast nimmer dikker vis
sen dan 16/100 nylon, was
het schepnet absoluut nood
zakelijk om de vis uit het
neer had zich fijn een doosje
met maden aangeschaft. Ze
ker vanwege het „echte" van
zo'n verre vistocht. Hij voel
de zich kennelijk helemaal
uit! En toch kon je niet zeg
gen, dat ze het daar. nu beter
aan deden dan aan mijn
deeg je.
Jansen, van de auto, viste
met rood deeg en met de
pluim. En het bleef lood om
oud ijzer. Het maakte alle
maal niets uit. De voorns
schenen trek te hebben en zij
waren daarbij niet van het
verwende type. Slechts dit
water te tillen. Hetgeen pas
mogelijk was na een span
nende strijd, die soms vele
minuten duurde.
Naar mijn idee was het ter
plaatse wel het mooiste, om
dat het water er stroomde.
Dit is wellicht wel wat sterk
uitgedrukt, maar „trek" was
toch weer niet het juiste
woord. Wij hadden ons voer
wat zwaarder gemaakt dan
anders wel eens het geval is.
Het moest blijven liggen en
zeker niet allemaal door de
stroom worden meegevoerd.
Wat oud brood en scherp-
zand, vermengd met zemelen.
Het bleek ideaal te wezen,
want hoewel de hoofdzaak
netjes bleef liggen, werden
er losse zemeltjes meege
voerd door de stroom, wat
een keurig pad maakte voor
de vis naar het aas. Sjarel
had het daarom al helemaal
goed bekeken. Wat wordt dat
jong een uitgekookte henge
laar, hij wierp zijn voer een
paar meter boven zijn stok-
onderscheid dacht ik te kun
nen bespeuren, namelijk, dat
de pluim aanleiding gaf tot
een keertje vaker misslaan.
En daarmee kom je niet aan
je trekken. Reden waarom
Jansen er maar van afstapte.
Het was een goed besluit,
want ook hij had een aardig
netje met witvis, ongerekend
de kleinere, altijd nog ruim
schoots de maat er over, die
er weer in gingen. Om wat
te groeien voor het volgend
jaar. Wij hengelaars hebben
een vooruitziende blik, dat
zal u duidelijk zijn.
Om nu eens even op dat
vissen terug te komen; ik
vertelde u reeds, dat er een
stroompje stond. Netjes en
rustig, maar genoeg om le
ven in het water te houden.
Hield ik vroeger mi.in tuigje
wel eens strak, zodat na een
ogenblik de dobber scheef
komt te staan, en wachtte ik
dan op een tukje, ik heb on
dervonden, dat het geen
kwaad kan, eens een andere
kie te water, bovenstrooms tactiek (of is het techniek)
welteverstaan. Hij zat op die
manier met zijn aasje in een
soortement van Kalverstraat
te hengelen. Waar hij ze van
daan had gehaald weet ik
toe te passen. Deze keer
scheelde het in ieder geval
minstens de helft. Direct na
het inleggen gaf ik een eindje
mee om dan te stoppen, zodat
niet, maar hij heeft bepaald de pen allengs een schuinere
een zwak ogenblik gehad, een stand in het water begon aan
te nemen. Om vervolgens
weer wat „slack" te geven,
daarna weer af te stoppen,
enzovoort, tot je weer op
nieuw moest inleggén, daar
je dan aan het eind van de
„zwem" was gekomen. Op
deze manier vis je de haak
met het aas voor het tuigje
met het lood aan. De vis, die
als het ware de reuk van het
voer heeft gevolgd en tegen
de stroom in naar de plaats
van oorsprong gaat zoeken,
komt dan dat aas tegen. Zon
der eerst misschien ver
schrikt te zijn geworden door
het tuigje. En zonder daarbij
het toch wel verwonderlijke
geval te kunnen meemaken,
dat een lekker hapje eten zo
maar als behekst midden in
de stroom blijft hangen, en
dat nog wel zonder dat het
pootjes heeft om mee te
zwemmen. Veel goed zal het
niet altijd kunnen doen, doch
kwaad kan het nooit. En dat.
geachte hengelaar, is van
groot belang. Want met onze
nog altijd beperkte kennis
omtrent de vissen en hun ge
woonten, zijn de succesvolste
hengelaars zij, die de slechte
gewoonten van andere henge
laars buiten beschouwing la
ten en ze niet toepassen. Met
als gevolg, dat wij het per
fecte zoveel mogelijk benade
ren, door onze keus te maken
uit enkel en alleen goede en
nuttige vis-methoden. Wat
niet meevalt.
Want juist dan, als wij ge
vaar lopen een weinig ver
waand te gaan rondkijken
met een gezicht van „nou wat
heb ik je gezegd", dan blijkt
op de eerstvolgende visdag,
dat wij er weer eens hele
maal naast waren en er nog
niet zo heel veel van weten.
Al ware het slechts omdat
wij, met onze beoerkte ver
standelijke begrippen, een
stuk of wat factoren geheel
en al buiten de circulatie
hadden gelaten.
Wat de vis uiteraard nooit
doet. En lekker niet beet. On
danks.... en daar sta je dan
met je voorspellingen en je
mond vol tanden.
En je net vol gaten.
JAN DE HENGELAAR
(Vervolg van pag. 1)
Tch durven wij na dit congres het
aan, tegen de arbeiders te zeggen:
daar waar ge ogenschijnlijk voor
een muur stond, hebben vooral Dr. Kuy-
laars een Drs. Bogaars U geholpen over
die muur te kijken. En juist daarachter
straalt de zon van het mensenmogelijke
geluk zoals Dr. Olierook en Drs. Arnolds
U schilderden. Misschien spreken wij nu
nog voor U in raadselen. Duidelijker
dan. Het werkprogram van onze vak
centrales, dus ook van de KA..B., werd
voor een niet onbelangrijk deel be
paald door de gedachte van sociale ze
kerheid en medezeggenschap als aan
vankelijk maatschappelijk eindideaal.
Toch stond het voor ons vast: daarin al
leen lag niet, kón niet liggen dé oplos
sing voor het steeds luider schreeuwen
de vraagstuk van de bevrediging, die de
mens heeft te vinden in het leven. Heel
scherp en klaar heeft Dr. Kuylaars het
probleem van de levensvreugde, die in
de arbeid te vinden moet zijn, gesteld.
Moet zijn; voor 'n mens toch is arbei
den zo normaal als voor een vogel het
vliegen, als voor een vis het zwemmen.
Zou de arbeid derhalve een bron van
onlust, van. onvrede, van ongeluk zijn,
althans per se, dan zag het er inderdaad
hopeloos uit. Omdat de arbeid zo met de
natuur aan de mens verweven is en om
dat het streven naar geluk eveneens een
deel van de menselijke natuur vormt,
mogen wij stellen, dat in de arbeid het
ondermaanse mensengeluk een bereik
baar goed moet zijn. Wanneer zulks in
feite een onmogelijkheid schijnt, dan
ligt dat derhalve niet aan de arbeid
zelf, maar aan de arbeidsomstandighe
den en vaak aan de arbeidssystemen.
„De mens bedient de machine", achtte
Dr. Kuylaars en merkwaardige typering
van een foutief systeem. Hij bepleitte
propagering van de gedachte: „De mens
bedient zich van de machine". En merk
waardig sloot Drs. Bogaars zich hierbij
aan met recente ervaringen uit Ameri
ka. waar men in verschillende grootbe
drijven is gaan inzien dat de erkenning
van de menselijke factor in de arbeid
uiteindelijk ook tot betere economische
resultaten voert. Daar waar de lopende
band werd afgeschaft en de arbeiders
volledig werden geïnteresseerd bij da
bedrijfsuitkomsten, bleken uiteindelijk
de bedrijfsresultaten voor ondernemers,
kapitaalverschaffers en arbeiders de
beste.
Populair maken van deze mentaal zo
andere instelling, zowel bij de arbeiders
als bij de ondernemers, zal tot nieuwe
programmapunten voeren die onze soci
ale organisaties van beide maatschappe
lijke groepen over de verstarringsmuur
van het moment heen helpen. Die nieuw
enthousiasme kunnen brengen onder een
arbeidersmassa, die lusteloos dreigt te
worden. Wij spreken gaarne de hoop uit,
dat het de K.A.B. moge gelukken de
juiste methode te vinden er haar 330.000
leden van te overtuigen, dat hier een
werkgebied ligt, hetwelk door de actu
ele noodzaak, om aandacht te schenken
aan problemen als de sociale zekerheid,
nog te weinig werd betreden.
's-GRAVENHAGE Examen wis
kunde L.O. F. Hoekstra te Buitenpost
en T- Hegemond te Amsterdam.
UTRECHT Doet. ex. pharmacie: G.
J, P M. Hundscheid (cum laude), Heer
len;'doet. plantk. mevr. J. Florschuetz-
de Waard, Utrecht; P. Stoutjesdük,
Maartensdijk; cand. wis- en nat. K. Th.
J. L. J. Postmes, Utrecht; W- Punt,
Utrecht; aanv. examen art. 135 h-o.;
Pater N. H- Verdonk, Utrecht; G. F. M.
Versteggh, Utrecht; cand. rechten: C.
Fjeck, Utrecht; M. R. Mok, Utrecht;
doet. Indisch recht: G. Hinnen, Almelo
en J. Rozendaal, Utrecht.
ROTTERDAM Econ. wetensch. me).
M. Kluijtmans, H. Kros en L. Cohen, Rot
terdam.
DELFT Prop, natuurk. ing.: P. Six,
Amsterdam; Cand. natuurk. ing.: C. van
Baal, Rotterdam; P. Barten, Amsterdam;
J Dekker, Rotterdam; J. Dijt, 's-Graven
hage; F. v. Groningen. Deventer; D. de
Haan, Apeldoorn; A. Hoogenboom, Utrecht;
R Keuning, 's-Gravenhage; J. Kramer,
Bussum G. de Kruiif, Eindhoven; E. Kunst,
Amsterdam; W. Nienhuis, Eindroven; A.
Pompe, Utrecht; J. Sens, Heerlen; P. Stam,
Nieuw-Lekkeriand; J. Zomerdijk, Delft;
Ing. ex. vliegtuigbouwkundig ing.: G.
Bakker, Oud-Beijerland; D. van der Peul,
Amsterdam; Ing. ex. natuurk. ing.: S. v.
d. Broek, Delft; H. van Dantzig, Delft;
A Harmens, Amsterdam; H. Kouwenhoven,
Wageningen; H. Merk, Vlissingen; S. de
Meij, Rotterdam; C. Moens, 's-Gravenhage;
D van Ooijen, Middelburg; O. Rademaker,
Delft; K. Reinsma, Arum; A. v. Steenber
gen, Vlaardingen; J. v. d. Ster, Vlaar-
dingen; F. Theunissen, Amsterdam; H.
Voorrips, Rotterdam; H. Zijlstra, Deventer.
GROENTEN- EN FRUITMARKTEN VAN
2431 OCT. De vraag naar bloemkool
verminderde sterk, met als gevolg een
prijs val van 20 tot 30 et. per stuk tot 1#
30 cent voor exportkwaliteit a.
Rode kool f 5.90—12.60, gele en groene
Savoye kool tegen resp. f 6.107.80 en 6.40
8.70 en witte kool tegen 4.205.90 de 100
kg. Breekpeen f 16.80—18.20 de 100 kg. Bos-
en waspeen brachten 10—18 ct. per bos/
kg. op, witlof bleef vrij stabiel nl. 6284
cent per kg. Voor andijvie werd 1425 ct.
per kg. en voor kassla 1027 per krop be
taald. Uien deden onveranderd 1523 ct.,
knolselderij 1217 ct. en prei 918 ct. per
kg. Kroten voor export f 12.6014.de
100 kg De prijzen voor de tomaten a en
b sorteringen daalden tot resp. 3560 ct. en
3450 ct. per kg. De noteringen voor ge
schoonde spruiten liepen terug op 5065 ct.
en de ongeschoonde op 2339 ct. per kg.
De afzet van het kasfruit en van de ap
pelen en peren was iets gunstiger, de eli
te-rassen bleven over het algemeen prijs
houdend. Druiven: Alicante, Gros Maroc en
Gros Colman werden tegen f 1.13121 aan
gekocht.
Daar Zweden per 1 November zijn gren
zen voor Nederlandse peren openstelt,
zijn grote hoeveelheden deze week uit de
koelhuizen geruimd.
