Vier kokerssullen oevers van Noordseekanaal verbinden Charles Dickens in Haarlem Slopershanden aan de slag INGRIJPENDE WIJZIGINGEN IN SPOORWEGVERKEER Hoe het precies zal wordenweet nog niemand Een heksenketel in de put Afscheid mr. Phaf f in Delft REGENKLEDING SLEUTEL WEG? van Kimmenaede VRIJDAG 31 OCTOBER 1952 PAGINA 9 Hijgend en puffend van opgezamelde kracht baant een drag line zich een weg naar de diepte in de natte grond. Vracht auto's rijden af en aan als niet te verzadigen monsters, die steeds weer nieuwe ladingen zand en klei komen halen om ze enkele honderden meters verder weer neer te storten tot een bergrug-in-wording. Rusteloos malen de pompen om het over tollige bovenwater en spanningswater af te voeren naar het Noordzeekanaal. En temidden van deze mechanische bedrijvig heid lopen en werken arbeiders, nietige wezens in vergelijking fhet hun technische hulpmiddelen. Maar zij zijn het, die een dikke vijf maanden geleden begonnen aan een karwei, dat jaren in be slag zal nemen en waarvan de voltooiing de kroon zal zetten op V/at menselijk vernuft wist uit te denken en vooral uit te voeren: de aanleg van een tunnelverbinding onder het Noordzeekanaal! Vlakbij varen nu nog de ponten van oever naar oever, in eendere gang, zo snel mogelijk heen en weer. Maar zij kunnen het drukke verkeer niet verwerken en zullen in de toekomst steeds verder achter raken, ook al zal de reus van een Donau-pont tegen het einde van het jaar wat verlichting brengen. Maar hun jaren zijn geteld en dan zullen zij een andere oversteekplaats krijgen, al leen ten behoeve van het locale verkeer. Droge bouw Eerst slopen Een nieuw begin Vier kokers O ra J 4jj H UW V, M7Z77ZV7777%V7777V77ZZmffl//^ Voor Moeders kleuter Personenauto gekraakt Verduistering van f 94.000,- bij Enschedé 74-jarige boekhouder in arrest Dank zij initiatief van R.K. Leeszaal en Bibliotheek: „DE SLEUTELSPECIALIST" RADIO MOORS DAMESMANTELS in effen kleurenof in twee kleuren, 'o.a. groen-geel, *ÓVhr*Vtr VXi-S£f1 AttS rCASAli: «1 De jaren van de Velser ponten zijn nu geteld De automobilist, aie regelmatig van de Velser ponten gebruik moet maken, laat telkens een verlangend oog dwalen baar het werkterrein aan de Zuidelijke kanaaloever, riet wachten bij de ponten is vaak n verschrikking, kost massa's Seid aan onbenutte tijd. Hoe lang nog?, denkt hij, maar de Rijkswaterstaat Zwijgt, Het is niet te zeggen. Het kan jaar duren. Het kunnen er ook 7 wor den. En daarom hult de Rijkswater staat en ook de Amsterdamse Ballast Maatschappij, die dit zerk uitvoert, Zich in een geheimzinnig stilzwijgen. Het mag misschien gek klinken, maar hoe het nu allemaal precies zal worden, Weet zelts de Waterstaat nog niet. In grote trekken wei, natuurlijk, maar dé opzet is zo, dat met het vorderen van het werk nog wijzigingen in de détails kunnen worden aangebracht. Zo is b.v- nog niet helemaal precies vastgesteld, hoe het verloop aan de Noordkant van het Noordzeekanaal zal worden. Het tracé is nog niet definitief beprald, om dat het van te veel nu nog onzekere factoren afhankelijk is. Het heeft ook hog geen haast, want voordat men daar aan toe is, is de mensheid al weer een Paar jaar ouder geworden en kunnen de locale mogelijkheden en de eisen Van het interlocale verkeer ingrijpend gewijzigd zijn. En waarom zal men zich hu al zorgen gaan maken over de af werking van de tunnelwanden, of men Ze zal betegelen dan wel een verflaag Zal geven of wie weet nog wat anders? In tegenstelling tot Rotterdam,waar de tunnel in mootjes in het water is heergelaten en onder water, in een daarvoor gebaggerde leuf, tot één ge heel is gemaakt, wordt in Velsen net systeem van oe „droge houw" toegepast. Dat wil zeggen dat men de plaats, waar de tunnel komt, eerst helemaal droog Pompt en dar de tnnnelsegmenten direct op de bestemde plaats vervaar digt. De moeilijkheid daarbij is. dat de scheepvaart ongehinderd voortgang moet kunnen vinden, zodat het uitgeslo ten was twee dammen dwars in het kanaal te' leggen en daartussen een houwput droog te pompen. Dat zou Voor Amsterdam de nekslag betekend hebben, omdat het dan gedurende een aantal jaren volkomen van de Noordzee zou zijn afgesloten. En daarvoor is in de vorige eeuw dit kanaal niet gegra ven! Daarom werd al In 1941 bij de Zuide Hike kanaaloever een kistdam geslagen en ten Zuiden daarvan werd een bouw- Put gegraven. Naar het Oosten err Wes ten kon men voldoende ver weg be ginnen om aan de voet van het talud °P de juis+e diepte te komen voor het leggen van de basis voor de eerste tun- helmoot. Maar aan de Noordelijke kant Van het kanaal wAs daarvoor ruimte te kort, of men had de kistdam zover in het kanaal moeten leggen, dat er voor de scheepvaart geen gleufje om door te Piinpen over zou zijn gebleven. W at deden nu die slimme ingenieurs, nu zij hi et een glooiing midden in het kanaal ide op die plaats nog uit te voeren ver kleding van het kanaal meegerekend! hiet dien genoeg konden komen? Zij sloegen in die glooiing een nieuwe sta len damwand, een kuip, met een dia- hieter van 45 m. En die kuip werd aan de binnenkant met betonnen rineen zó Versterkt, dat daarbinnen tot voldoende diepte gegraven kon worden- De bezettingsjaren leidden er toe, dat ®et werk stilgelegd moest worden op het moment, dat onder in de kuip de eerste tunnelsegmenten gebouwd wa- ren. De hele bouwput werd onder water Sezet en de arbeiders verlieten het ^verk. Jarenlang was het er stil, ook na de bevrijding, omdat in die eerste jaren ha de oorlog hét beetje geld, dat er in s lands schatkist zat, te hard nodig was Voor andere doeleinden. Rijkswater staat liet het tunnelproject echter niet los en kwam daarbij tot de conclusie, at de auto-tunnel, zoals hij voor de oorlog op papier werd gezet, te klein z°U blijken om aan de behoeften van het nog steeds groeiende interlocale Verkeer te voldoen. Nieuwe tekeningen werden gemaakt en toen bleek de sta- ;en kuip te klein te zijn om er de gro- ere tunnelmoten in te kunnen bouwen- Toen dan ook dit jaar eindelijk weer aan de tunnelbouw begonnen kon wor den, moest eerst de bouwput droog ge pompt worden door bronbemaling. Op 16 m. diepte bevindt zich in de bodem een kleilaag van een meter dik, die het water in de grond in twee „etages" splitst: het bovenwater en het span- ningswater, die leder een eigen systeem van bemaling vergen. Het bovenwater wordt weggepompt met een centrale ringleiding, het spanningswater onder de kleilaag wordt op andere wijze be malen. Maar de stalen bouwkuip, die in de bouwput vrij kwam, was, zoals gezegd, te klein. Daarom werd door twee mach tig hoge heistellingen een nieuwe sta len damwand er omheen geslagen, weer een ring, maar nu met een diameter van 63 m. Meer dan 27 m. diep ging de damwand de grond in, dwars door de stugge kleilaag, plank voor plank, tot dat de keten, gesloten was. En pas daar na kon de oude, te kléin geworden kuip verwijderd worden, evenals de eerste tunnelmoten, die ook wa rdeloos waren geworden. Daarmee was de diep ste bouwput gegraven die Nederland ooit gekend heeft: de vroegere recordhouder, de bouwput voor de sluizen te IJmui- den, kwam niet dieper dan 17 meter. In de nieuwe kuip worden dus straks de eerste delen van de tunnel gebouwd op een diepte van ongeveer 25 m. be neden Amsterdams Peil. Zijn die klaar, dm kan de knip doorbroken worden en worden ei aan de Zuidkant nieuwe moten tegen an gebouwd, schuin om hoog lopend, net zo lang tot men aan het maaiveld komt. De autotunnel komt eerder boven de rrond dan de spoorwegtunnel. De helling van de autotunnel wordt namelijk 1 op 28%, die van de spoorweg 1 op 60. Dat wil dus zeggen, dat de autotunnel over een lengte van 28-5 m. een meter daalt of stjjgt, terwijl de spoorwegtunnel een meter daalt of stijgt over een afstand van 60 m. De lengte van de autotunnel wordt van af- naar oprit ongeveer 1.600 m., waarvan circa 800 m. overdekt. De spoorwcgtnnnel krijgt van af- naar op rit een lengte van plm. 3.400 m„ waar van 2.000 m. overdekt. Wanneer de tunn'-lbouw aan de Zuidkant klaar is, wordt het kanaal op de 'nieuwe breedte gegraven, en komt er dus water te staan boven een deel van de tunnel- Alleen de kistdam blijft in het midden van het kanaal staan en deze wordt dan aan weerskanten ver bonden met de Noordelijke kanaal oever. Als de tunnel dus half gereed is, zullen de schepen gaai varen, vaar nu gebouwd wordt en wordt het gedeelte, waar nu de schepen van en naar sterdam passeren, drooggelegd. Het komt er dus op neer, dat de hele zaak Wordt omgedraaid en van de Zuidelijke helft van het kanaal naar de Noordkant werdt overgeplaatst, waar dan op de zelfde manier de tunnelbouw naar die kant wordt voortgezet. Dit systeem is heel iets anders dan in Rotterdam bij de tunnelbouw werd toegepast. Daar werden oe tunneldelen bovengronds gebouwd, afgesloten, en dan neergelaten in het water in een te voren in de Maasbodem gegraven sleuf. Een heel karwei om onder water die tunnelmoten precies tegen elkaar te krijgen en hermetisch af te sluiten. En pas als een nieuwe moot precies op zijn plaats lag en aan de andere „gelijmd zat, kon het tussenschot verwijderd worden en was men weer een stapje dichter bij de andere oever. In totaal zullen er bij Velsen vier ko kers naast elkaar onder het Noordzee kanaal de beide oevers verbinden De auto tunnel krijgt twee kokers met elk één rijbaan van 7 m- breedte met aan weerskanten lage trottoirs van l. S breed, zodat iedere koker 9.50 m. bre^d Hieronder een globaal beeld van de dwarsdoorsnede van de ver schillende tunnelkokers naast el kaar. Ook voor deze schets geldt, dat het slechts een schematische voorstelling is, bedoeld om een duidelijke indruk, niet om b.v. de precieze verhoudingen, te geven- wordt- Ieder van deze kokers krijgt dus éénrichtingsverkeer, éen in Noordelijke en één in Zuidelijke richting. Naast de (dubbele) wegverkeerstunnel komen de kokers voor ventilatie, eigen leidin gen van de Waterstaat en leidingen van derden, b.v. voor gas, water, electrici- -"t,welke combinatie van kokertjes wij voor het gemak samenvatten tot de derde, koker van de tunnel. En daar naast komt dan de spoorwegtunnel met dubbel spoor, uitsluitend voor electri- sche en dieseltractie. Deze spoorweg tunnel wordt 12.8 m. breed. In totaal krijgt de tunnel (alle kokers tezamen dus) een breedte van 50 m.; de Rotter damse tunnel daarmee ver achter zich latend. Het laat zich raden, dat deze tun- Schematische lengte-doorsnede van de Velser tunnel. Men ziet hoe de ene „koker" (voor auto-verkeer bestemd) eerder de oppervlakte bereikt dan de spoorweg - „koker" Onder het kanaal zelf liggen ze uiteraard op gelijke diepte. (Voor deze en de andere op deze pagina afgebeelde schetsen geldt, dat het slechts verduidelijkende schema tische voorstellingen zijn, geen of ficiële werktekeningen van b.v. de Rijkswaterstaat ofkomstig). lEnGTE-DOORSNEDE nelbouw ook zijn gevolgen zal heb ben voor het wegenverkeersnet. Dat zal zelfs al tijdens de bouw het geval zijn, want naarmate het werk aan de Zuidelijke kanaaloever vordert, zal er een doorbreking moeten komen van Rijksweg no. 6, de weg Amsterdam Velsen, die gedeeltelijk omgelegd zal moeten worden met eennieuwe uit monding op de Rijksweg Haarlem Velsen tegenover de Parkweg. Ook aan de Noordkant zullen te zijner tijd veranderingen komen, maar hoe het daar precies zal worden, blijft wel licht de eerste jaren nog een open vraag. Ook het spoorwegverkeer zal ingrij pend gewijzigd worden Het station VelsenIJmuiden-Oost zal niet langer het knooppunt blijven, maar reeds bij Santpoort zal zich de liin naar Bever wijk afsnlitsen. De sooorbrug zal kun nen verdwijnen en de ponten, die nu nog zwoegen om een niet te. stuiten stroom van auto's over en weer te va ren, zullen verhuizen naar waar nu de sooorbrug nog een belemmering voor de scheepvaart vormt. De ponten zullen het daar wat kalmer aan kunnen doen, omdat zii dan in hoofdzaak ten dienste van het locale verkeer zullen komen. Er zal nog heel wat water door het Nnordzeekanaal stromen, voordat dit alles verwezenlijkt is. Het zal in veler ogen te lang duren, maar wil het goed en afdoende worden, wil het Noordzee kanaal niet langer een hinderpaal blij ven voor het verkeer te land en wil de scheepvaart niet langer door een obsta kel als de spoorbrug te Velsen geremd worden, dan moet er ingrijpend veran derd worden. Maar toch weer zo, dat 'üdens dit veranderen èn scheepvaart, èn wegverkeer èn railverkeer voort gang kunnen vinden. Dat gebeurt nu. Het vraagt tijd, veel tijd. Doch daarna zal het af zijn. Is het wonder, dat de bestuurder, die met zijn wagen voor de pont in de file staat te wachten, reeds nu door zijn half geopend portierraamp je reikhalzend uitziet naar het moment van de openstelling van de Velser tunnel? i Advertentie ALPINO'S, diverse tinten, vanaf t 2.60 DELANA BRETELBROEKJES, vanaf 3.05 ZWAAR GEMOLTONNEERDE TRAININGSBROEKEN, in bruin en marine, vanaf 3.55 DELANA BOXBROEKEN, bleu en koren 4.50 en 4.85 ZUIVER WOLLEN JONGENS- en MEISJES-PULLOVERS 5.40, f 5.70 en 6.25 WITTE SLOBBROEKEN met ritssluiting 5.90 en f 6.35 TRAININGSPAKKEN met LANG JASJE, vanaf 9.25 MONTY JACKETS in ORIGINELE DUFFEL 28.95 Anegang 19 - Tel. 21413 HAARLEM Advertentie Made trom De IJmuidenaar R. N., die Donder dagmiddag met zijn auto van Amster dam kwam, draaide, na het passeren van het Pontplein, linksaf de Meer- vlietstraat in. Daar was juist een grote vrachtwagen aan het keren. De wagen stond in de berm van de weg en de heer R. N. meende veilig te kunnen passeren. Maar op het moment, dat hij achter de wagen om zou gaan, zette de chauffeur daarvan deze achteruit. De gevolgen waren voor de personenauto funest. De bak van de vrachtwagen nam het achterste degl van de carros serie mee met het gevolg, dat van de personenauto de hele bovenbouw werd vernield. De motor draaide nog, zodat de heer N. zijn wagen nog aan de kant van de weg kon zetten. Zelf had hij slechts een onbeduidend hoofdwondje opgelopen. De heer A. P. Bakker heeft met zijn auto naar huis gebracht. De vorige week heeft de Haarlemse recherche aangehouden als verdacht van verduistering in dienstbetrekking een 74-jarige boekhouder, werkzaam bij de N.V. Joh. Enschedé en Zonen. De Firma heeft aangifte gedaan bij de politie, omdat verduisteringen op grote schaal waren ontdekt, die in totaal een bedrag zouden vormen van ongeveer f 94.000.—. De directie van de Grafische Inrich ting, N.V. Joh. Enschedé en Zonen te Haarlem, zendt ons naar aanleiding van deze arrestatie het volgende communi qué: „Onlangs is gebleken, dat een thans 74-jarige boekhouder, die reeds meer dan 30 jaar bij Joh. Enschedé en Zonen in dienst was, zich gedurende een reeks van jaren aan verduistering van gelden schuldig heeft gemaakt, waardoor de totale som, die hij zich op geraffi neerde wijze heeft toegeëigend tot een belangrijk bedrag is aangegroeid. De vertrouwenspositie, welke hij bij de N.V. bleef innemen, ook na het be reiken van de pensioengerechtigde leef tijd, heeft hem de gelegenheid gegeven de onregelmatigheden nog gedurende tal van jaren voort te zetten. De dader is in verzekerde bewaring gesteld. De N.V. is tegen fraude verzekerd." Een vol uur heeft gisteravond de on volprezen Charles Dickens, ruim tachtig jaar na zijn dood, een zeer talrijk ge hoor weten te boeien met zijn levensge schiedenis. Op het podium van de grote zaal van het gemeentelijk concertgebouw vond hij op een enkele vierkante meter de hem vertrouwde sfeer, van waaruit hij zovele jaren geleden zijn boeken schreef. Al zei hij dat niet zo letterlijk, uit het gemak, waarmee hij zich -be woog, bleek wel, dat hij het bestuur van de Haarlemse R.K. Openbare Leeszaal en Bibliotheek dankbaar was voor deze unieke gelegenheid om naar eer en ge weten zijn leven te vertellen. De'wach ters van Westminster Abbey, waar hij begraven ligt tussen Byron en Thacke ray, hadden hem daartoe een uur vrijaf gegeven en alleen zij zullen niet te over tuigen geweest zijn, dat Godfried Bo- mans een waardig remplagant bleek te zijn voor zijn posthume vriend Dickens. Nu was het ongetwijfeld voor de hon derden toehoorders in de zaal onder wie de jongeren gelukkig sterk vertegen woordigd waren een aparte sensatie, dat zij van minuut tot minuut als het ware getuige waren van de geestelijke metamorphose, die Bomans door de sfeer, welke hij met veel voornaamheid op riep, onderging, én dat zij zich wel ge confronteerd moesten wanen met Char les Dickens. Charles Dickens vertelde dus. Met een stille humor, soms navrant, soms uiterst plezierig, maar in ieder geval van Engel se allure, mijmerde hij over zijn tragi sche jeugd, die zulke diepe sporen in hem had achtergelaten. Diezelfde jeugd vormde de inspiratie voor zijn later werk, geschreven uit wraak en uit re vanche op de Engelse samenleving. Het volk zijn volk begreep hem, hij schreef zoals de mensen dat het mooist vonden en daarin vond hij een aantrek kelijk thema om vergelijkingen te trek ken met de dagen van 1953, waarin het Deze situatie-schets zou men een getekende lucht-„foto" kunnen noemen, aan de hand waarvan ook degenen, die de toestand ter plaat se niet kennen, zich een globaal beeld daarvan kunnen vormen. Men ziet o.a. duidelijk, dat het kanaal daar sterk vernauwd is, welke vernauwing door uitgraving aan de Zuidzijde zal worden opge heven, nadat de tunnel aan die kant zal zijn voltooid. Voorts ziet men duidelijk op wat thans nog „vaste land" is de bouwpunt met daarachter de „kistdam" (tussen C. en D.), waarvan in de repor tage sprake is en die bestaat u'it twee rijen stalen damwandplanken met daartussen een aarden wal. NOORDZEE KANAAL 0WAR5- DOORSNEDE A-A JT) ij ons bezoek aan de Velsense tun- r\ netwerken hebben wij ons ge waagd in de gróte bouwput, die alweer de langste tijd gestaan heeft. Drie ladders voerden ons naar de reus achtige bodem, die met betonstukken en ijzeren stangen ligt bezaaid, terwijl in het midden de resten te vinden zijn van de tunnel, waaraan men vóór de oorlog reeds begonnen was. Op een schuinte van puin en stof werken de slopers met lasapparaten en blote han den, waarin de tijd en de arbeid hun groevend werk onmiskenbaar hebben achtergelaten. Zij zijn momenteel de mensen, die op het diepste punt van dit grootse project werken. Een van hen, J. de Haan van de Oude Schans uit Amsterdam, met rubberlaarzen en in manchester, stond even uit te blazen. Wij vroegen hem, hoe hij over de in aanbouw zijnde tunnel dacht, die de water-barrière door „Holland op zij'n smalst" loodrecht zal doorsnijden. Zijn antwoord was kort en bondig: „Het is een machtig werk." En met deze be knopte volzin is feitelijk het hele werk gekarakteriseerd, dat weer eens over duidelijk aantoont, dat het worselen met het water de Hollander in het bloed zit. Reeds vijf weken zijn de slopers aan de gang, terwijl het werk, dat voor hen hoofdzakelijk bestaat uit het opruimen van de betonnen zinkstukken van de oude tunnel, alsook het weghalen van de betonnen ring, die tegen de stalen damwand van de put hangt, nog min stens een maand of zeven in beslag zal nemen. Overdag worden in de ring ga ten van 60 cm. geboord en in de „prae- historische tunnelstukken" sleuven van ruim anderhalve meter. Wanneer het mitraillerende geknetter van de pneu matische boren niet meer gehoord wordt en een late vrachtboot nog door het Noordzee-kanaal vaart, zijn mannen van de opruimingsdienst bezig de ga ten met springstof op te vullen. Enkele minuten later is het heel even maar een heksenketel in de put; het re sultaat: een massa beton, dat in grote brokken te wachten ligt, totdat het op geruimd wordt, ijzeren stangen hangen als vermicelli-draden tegen de dam wand. De Haan en zijn kameraden vin den het maar matig. „Het is geld weg gooien voor niets", zeggen ze: en dat is eigenlijk de keerzijde van de me daille, want het geld, dat vóór de oor log aan de tunnel is gespendeerd, wordt door een stukje trotyl, of wat het dan ook mag zijn, gemaakt tot een massa verwrongen ijzer en verpulverd beton. Maar ja, de plannen zijn groot ser en uitgebreider geworden; en dat de oude tunnel dan niet meer past be grijpt De Haan ook wel. Het was voor hem in het begin wel even vreemd, dat hij tot het gilde van de afbrekers be hoorde, terwijl op nog geen vijf en twintig meter afstand de kleiwerkers, de machinisten van de grijpkranen en de chauffeurs van de tien-tonners druk in de weer zijn, om een trots werk, dat bouwend Nederland op het ogenblik onder handen heeft, zo snel mogelijk klaar te krijgen, opdat de misère met de Velser Pont weldra tot het rijk der nachtmerries zal gaan behoren. Maar ondanks de sloop, behoren De Haan, Piet, Jan en Klaas, die nu in de bouwput staan, toch ook tot de bou wers van een tunnel onder het Noord zeekanaal volk niets te zeggen heeft en de schrij vers niet worden gelezen. Ook Dickens moest gisteravond beken nen, dat hij zich eenmaal niet refereer de aan ziin lezers, maar dat hij toen ook de helft van zijn bewonderaars ver loor. Zijn lezingen sloopten zijn gestel, en toen hij de ganzenveer weer ter hand nam, schreef hij zich letterlijk naar de dood. En achteraf met een zichtbare vol doening memoreerde hij, hoe tiendui zenden getuige waren van zijn begrafe nisstoet, hoewel aan zijn dood geen ruchtbaarheid was gegeven. De bloemen stapelden zich op zijn graf en nu nog kan men door de bloemen zijn graf schrift in Westminster Abbey niet le zen. „Dat is niet nodig", verzekerde hij, „als ge mijn werken maar leest." Het uur was voorbij en terwijl hij zich ten tweede male grafwaarts bewoog, be tekende het hartelijk applaus van 1953, dat men in zijn dood niet wilde geloven. Als wij nu tot het meer zakelijke ge deelte van de avond overgaan, herinne ren wij aan de voldoening, die uit de woorden van de voorzitter, de heer J. van Velsen, opklonk, omdat hij zich ge plaatst zag tegenover zo'n grote kring van belangstellenden. Eernard Verhoeven had van zijn inlei ding een juweeltje van propaganda ge maakt. Daarin wees hij op de aristocra tische betekenis van het boek. dat voor al in de Middeleeuwen een sacrale waar de had. Hii noemde het boek van die tijd een koninklijk roofdier, dat aan de ketting werd gelegd. De uitvinding van de boekdrukkunst maakte die ketting los en de democratisering van het boek leidde tot aristocratisering van de cul tuur in het algemeen. Hii was er overi gens van overtuigd, dat nu in dit proces de critische grens is bereikt en dat in dit verband de leeszaal als voorpost moest worden beschouwd om de cultuur te beschermen. Dat de vorm van de roman in de richting gaat van de beeldroman, bewiist. dat die critische grens bereikt is. Daarom kwam spreker op voor be houd en stevige uitgroei van de lees zaal. dat bolwerk der aristocratie. Na de pauze droeg H. L. Prenen met de gloed die bij zijn persoon en zijn werk past enige bijzonder aanspreken de balladen voor. Daarin lag o.a. ver vat het verhaal van de wederwaardig heden van een kloosterbroeder, die tij dens zijn leven van stropen had ge houden en in de hemel niet zo gauw een hem passend milieu kon vinden. De ziel van het straatlied bracht hij tot herleving in een ballade, gedicht bij prentjes van Wilhelm Busch. en tenslotte liet hij alle hoorders deel hebben aan een allerminst abstracte meditatie op Sylvester-avond. Godfried Bomans, die van Dickens weer helemaal Bomans was geworden, besloot de avond met voorlezing van vier zijner verhalen. Daaronder waren twee verrukkelijke satyres, respectievelijk be trekking hebbende op de kinder-psycho- logie en de misplaatste preutsheid bij het beoordelen van kunstwerken. De twee overige vertellingen wisten door een buitengewoon fijnzinnig samenstel van humor, wijsheid en weemoed de kern te raken van het sublieme, dat schuil gaat in menselijke alledaagsheid. Met de organisatie van deze bijeen komst heeft het bestuur van de katho lieke leeszaal en bibliotheek een uitste kende greep gedaan. Haarlem, en in het bijzonder katholiek Haarlem, heeft op nieuw de overtuiging kunnen opdoen, dat deze instelling alle recht van be staan heeft en aller daadwerkelijke be langstelling verdient. Het zij zo! Het Üep al tegen 1 uur vannacht, toen aan het einde van de Delftse raadsver gadering wethouder Saasberg afscheid nam van de gemeentesecretaris mr. H. E. Phaff, die de laatste zitting van de Vroedschap had bijgewoond en naar Haarlem zal vertrekken Zijn ambts periode was niet lang geweest, zo zei spreker, doch mr. Phaff heeft zich op bewonderenswaardige wijze als Delfts burger ingewerkt en zijn taak verricht. O.m. heeft hij op historisch en cultureel gebied veel werk gedaan. Het was niet gemakkelijk om zijn voorganger te ver vangen. Bij het brengen van verande ringen stuitte hij wel eens op moeilijk heden. doch hij zette door met ijver* en energie om te wijzigen, wat hij nodig vond. Mr. Phaff bleek een man, die weet wat hij wil. Spr. dankte de scheidende functionaris voor zijn arbeid in Delft en gaf hem de beste wensen mee. Namens de raad sloot zich ds. Zandt bij deze woorden aan. De ijver en be kwaamheid van de secretaris zijn hoge lijk gewaardeerd. Spr. wenste hem de zegen des Heren toe en hoopte, dat hij het algemeen welzijn in Haarlem zal kunnen dienen, zoals in Delft. Mr. Phaff gewaagde van een zeker schuldgevoel, dat hij zo kort in Delft was gebleven en het speet hem, dat hij wet houder Saasberg verlaat, nu deze als loco-burgemeester voor zo'n zware taak staat. Spr. dankte voor de waarderende woorden en prettige samenwerking. Hij herdacht zijn voorganger mr. Engberts en was dankbaar voor de ijver van het secretarie-personeel. „Ik heb getracht een dienaar van de raad te zijn en steeds 4e belangrijkheid van het werk van de Vroedschap belicht, vooral ook van de arbeid, welke niet openbaar was". Spr. zal voor Delft immer een propagan dist zijn en sprak zijn wensen uit voor de groei en de bloei van de Prinsen- stad. Mevrouw Phaff woonde op de pers tribune het laatste gedeelte van de raads zitting bij. Advertentie LANGE VEERSTRAAT 16 TEL. 11463 Advertentie Van ouds bekend. Tel. 14609 Officieel Philips-reparateur Kruisstraat 38 Haarlem Advertentie rood-zwart, enz42.59 HERENJASSEN in popeline 49.— Wollen gabardine 89.50 KLEDINGMAGAZIJN SPAABNWOUDERSTR. 47—80 Telefoon 31392

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1952 | | pagina 9