Twee moties en één amendement
Effectenregistratie in haar geheel een succes
Emigratie tot ongeveer de helft
van aanwas beroepsbevolking
Roometiketten waaiden aan de grens
soms als sneeuwbuien rond
BRYLCREEM
De
eenzame
Reizig
er
VICE-ADMIRAAL DE BOOY
NEEMT AFSCHEID IN BONN
Bastaarden pronken in Artis
Voor minister Van de Kieft:
Minister Suurhoff installeert
Raad voor de Emigratie
Het Belgisch-Nederlandse roomcomplot
Wist. douane van
de zaak?
1
Van haar
voor zijn
haar...
Geef
J
Hij verlaat ook
's lands dienst
KRE0FLAV0N
VRIJDAG 28 NOVEMBER 1952
PAGINA 3
VOOR DE KOMENDE JAREN NODIG:
f 35.000 verduisterd ten
nadele van de K.L.M.
IV2 jaar geëist
Stijging Belgische
kleinhandelsprijzen
Mevr. Berthe Seroen
viert zeventigste
verjaardag
°Urgemeester van Krimpen
aan de Lek
voorkomt
en geneest
Meer ministers naar
„Dag der W erkgroepen"
Ziekenfondspremie
verhoogd
Nationale Vogel
tentoonstelling
door ANTONIA WHITE
"N
Concertgebouworkest naar
Lissabon uitgenodigd
Scandinavische bussen
via Oost-Nederland?
(Van onze parlementaire redacteur a.i.)
De heer Weiter, sinds enkele dagen weer terug in de Tweede Kamer van zijn
ïeis naar Mexico, heefi gisteren bij de Begroting van Financiën een redevoering
gehouden, waarin hij de mening uitsprak, dat onze toenemende deviezenvoorraad
®en teken is van groeiende nationale armoede: zij wijst op het wegkopen van onze
bezittingen door het buitenland. Voor de ellende met het effectenrechtsherstel
stelde spr. uitsluitend de Regering verantwoordelijk.
Nadat minister Van de Kieft het woord
had gevoerd ter verdediging van zijn
begroting, waarbij hij vooral aan secun
daire kwesties ruime aandacht schonk,
heeft de Kamer het de nieuwe bewinds
man van Financiën op verschillende
Punten lastig gemaakt.
De eerste moeilijkheid betrof een
kwestie, waar men waarlijk geen drama
t'an behoeft te maken, doch die nu een
maal gevoelig bleek te liggen: het ver
plichte lidmaatschap van het Corps voor
studenten op de Beiastingacademie te
Rotterdam. De heer v d. Heuvel (A.R.i,
die hier het vorige jaar reeds bedenkin
gen tegen had geuit, whs hierover
Woensdag opnieuw begonnen. Minister
Lieftinck had destijds als concessie ge
daan, dat studenten, die tegen dit lid
maatschap gewetensbezwaren zouden
hebben, er van vrijgesteld konden wor
den. De heer v. d. Kieft stelde zich op
eenzelfde standpunt; hij achtte het
corpslidm_.atschap gewenst voor de
geest in de kleine werkgemeenschap,
Welke de academie is; hij had hierover
met de directeur gesproken,
De heer v. d. Heuvel had echter reeds
gezegd, dat hij het met dat corps alle
maal best en mooi vond, doch dat de
verplichting van het lidmaatschap hem
niet zinde en de heer Schouten, die het
tegenspel later overnam, achtte het
onjuist bij dit gevalletje gewetensbe
zwaren te pas te brengen: dit was z.i.
een devaluatie van het begrip „gewe
tensbezwaar". De minister is er niet in
geslaagd duidelijk te maken, waarom
hij de bewijslast van het niet-lid zijn
Van het corps op de studenten bleef leg
gen en er kwam een A R.-motie over
deze zaak, tevens gesigneerd van
K.V.P.-, C.H.U.t en V.V.D.-zijde.
De heer Ritmeester koppelde de
kwestie niet onvermakelijk aan een
andere, welke ook ter sprake is ge
weest, namelijk het toelaten van
vrouwen tot de Belastingacademie
(waar de bewindsman niet aan wil).
Laat toch vrouwelijke studenten toe,
zo zei de woordvoerder van de VVD.
dan komen zij in het Corps en worden
de mannelijke studenten vanzelf wel
lid
Doch na deze scherts verviel men weer
in bitterere ernst en de heer v. d. Kieft
he.eft tenslotte moeten toegeven: hij ver
klaarde zich bij de motie van de heer
V. d Heuvel te zullen neerleggen.
Vasthoudend bleef de bewindsman
evenwel in zijn afwijzing van de critiek
op het personeelsorgaan van zijn depar
tement. Hij achtte het niet erg elegant,
dat men hem wilde voorschrijven of een
dergelijk blad al dan niet nodig is en
dat voor een personeel van twintigdui
zend man. Spr. vond het amendement-
v. d. Heuvel vermindering van de
desbetreffende begrotingspost met een
gulden wel een erg grof middel voor
een zo kleine zaak; hij zou dit zware
geschut zeer betreuren. Het symbolische
afkeuringsamendement is echter met te
ruggenomen. Behalve de heer Hofstra
beeft alleen de heer Weiter zich ten
gunste van „Wij van financiën" geuit.
Wat had dit alles nog met de financiële
politiek te maken? Bijzonder weinig
maar het waren de voorpostschermutsc-
lingen, waarmee Kamerleden de kracht
van de minister aan het meten zijn ge
weest. Anders la% de zaak bij een motie
Van de heer Biewcnga (AR), mede on
dertekend door de afgevaardigden v. d
Wetering (CHU), Janssen (KVP), Rit
meester en Lemaire (KNP). Het be
trof hier een nogal ingewikkelde kwes
tie, welke hierop neerkomt, dat terug-
Werkende kracht verlangd wordt voor
een arrest van de Hoge Raad inzake
Herziening van de definitieve aanslagen
Voor de heffingen-ineens. Op dit punt
Was het verzet van de bewindsman over
tuigender: hij achtte de practische con
sequenties niet te overzien. Niettemin is
deze motie Biewenga gehandhaafd ge
bleven.
Het ontbreekt er nog maar aan, dat er
ook een motie is gekomen over ophef
fing van de Spaarraad. op welk insti
tuut de critiek ook bij de replieken met
Dame door de heer Ritmeester is voort
gezet. Wel heeft er nog een derde motie
in de lucht gehangen, namelijk van de
Heer Janssen, over gewenste verlenging
van de wet op de herkapitalisatie. Na
dat de minister evenwel nadrukkelijk
had toegezegd binnenkort een wetsvoor
stel te zullen indienen om de werkings
duur van deze wet met één jaar te ver
lengen op voorwaarde, dat men het
tijdelijk karakter van deze wet zou blij
Ven erkennen bleef deze motie-Jans
sen achterwege.
Wat nu de hoofdzaken in 's minis
ters beleid betreft, de bewindsman
heeft ruiterlijk erkend, dat hij de
materie van het effectenrechtsherstel
nu nog niet ten volle beheerst en dat
is hem bij deze allergecompliceerdste
affaire niet kwalijk te hemen. De heer
v. d. Kieft meende echter wel de ef
fectenregistratie in haar geheel een
succes te kunnen noemen: zonaer deze
registratie zouden talloze effecten blij
vend verloren zijn geweest. Het leed
aan de Joden toegebracht is ontzet
tend. maar spr. achtte het onjuist hun
schade wel en die van anderen niet
integraal te vergoeden. Vandaag zou
de eerste bespreking plaats vinden met
een vertegenwoordiger van de belang
hebbenden in de kwestie van het ef
fectenrechtsherstel.
De critiek op de Herstelbank achtte
de bewindsman niet geheel billijk
Ook in het verleden heeft de staat be
paalde projecten gefinancierd en niet
steeds met direct succes: men herin-
nere zich, dat de Hoogovens in de eer
ste jaren van hun bestaan nog al flin
ke verliezen hebben geleden.
De heer Janssen had gepleit voor af
schaffing van de vereveningsheffing en
van de personele belasting, en voor vrij
stelling van het primaire dividend van
de vennootschapsbelasting. Geen van
deze drie bronnen kunnen wij echter
missen, zei de minister. De eerste niet
omdat de kosten van de Noodwet Ouder
domsvoorziening niet veei meer ver
schillen van de opbrengst der vereve
ningsheffing; de tweede niet, omdat de
personele belasting een van de weinige
belastingen is, die nog voor de gemeen
ten zijn overgebleven en de derde niet,
omdat de consequenties te ver zouden
voeren. De katholieke woordvoerder
heeft hierop geantwoord, dat hij zulks
ook wei wist: hij had alleen maar een
principiële opzet willen aangeven. De
minister heeft nog medegedeeld, dat de
speculatiewinstbelasting zeer ernstig be
keken zal worden.
voor een Europees belastingstelsel
toonde Z- Exc. zich geporteerd, doch het
gaat niet alleen om het stelsel, maar te
vens om de inning en,wat dat aangaat
heerst niet overal in Europa de degelijk
heid, welke wij hier kennen.
Overziet men aan het slot dit begro
tingsdebat, dan zijn de stokpaarden ste
vig bereden. Nu ze èfgereden zijn zal
de toekomst moeten leren welke ge-
vechtswaarde de echte cavelerie heeft,
die de Kamer, naar men wel mag aan
nemen, bij de volgende gelegenheden in
het veld zal brengen.
Advertentie
De minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid, de heer J. G. Suurhoff.
heeft Donderdagmiddag in het gebouw
van de SER de Raad voor de Emigratie
geïnstalleerd
De minister noemde de instelling van
de Raad voor de Emigratie het sluitstuk
op de organisatorische ontwikkeling op
het terrein van de emigratie, zoals deze
sinds de tweede wereldoorlog is ge
schied. Deze organisatorische ontwikke
ling heeft gelijke tred gehouden met de
ontwikkeling van de Nederlandse emi
gratie zelf, waarvan het karakter in de
na-oorlogse jaren vergeleken met de
emigratie van voor de oorlog zich sterk
heeft gewijzigd. Tot na de tweede we
reldoorlog heeft de Nederlandse em
gratie nimmer het karakter van ee>-
massale beweging aangenomen.
In 1947 hebben zich bijna 7000 perso
nen in verschillende emigratielanden ge
vestigd, in 1948 liep dit aantal op tot
13000 personen, in 1949 ongeveer 14000.
doch in 1950 steeg het aantal tot 2100U
om in 1951 opnieuw sterk te stijgen toi
37000. Volgens schattingen tot het einde
van dit jaar zjjn vertrokken of zullen
vertrekken in totaal 48000 personen.
Wanneer ik, aldus spr., de zorg, waar
mee nu de emigrerende mens wordt om
ringd, vergelijk met wat zo'n vijftig
jaar geleden voor hem werd gedaan, dan
is er geen enkele reden om althans op
dit gebied van achteruitgang te spreken
Ik heb trouwens wel de indruk, dat de
klachten welke men thans wel hoort,
meer berusten op een vergelijking van
het heden met het begeerde ideaal dan
met de werkelijkheid van het verleden
Onlangs hebben wij uitvoerig bericht over de voorbereidselen, die vier Lim
burgse boeren troffen om hun kinderen en kleinkinderen te gaan bezoeken in
Brazilië het plan-Van der Sterren, zoals het in Limburg genoemd wordt.
Gisteren is de realisatie van dat plan begonnen. In Rotterdam hebben de vier
opa's zich ingescheept op de Alioth. Men ziet hen hier op de loopplank. V l.
n. r.: de 71-jarige M Goumans uit Venray, de 68-jarige H. Hooymakers u'it Se-
venum, de 62-jarige G. Michels uit Sevenum en de 72-jarige J. van der Sterren
uit Wansum.
De 53-jarige J.' J. B. uit Rotterdam'
voormalig chef van het K.L.M.-vracht-
kantoor in Den Haag, hoorde Donderdag
voor de Haagse rechtbank een gevan
genisstraf van een jaar en zes maanden
tegen zich eisen wegens verduistering
van f 35.000.
B. is sedert 1928 in dienst van de
K.L.M. geweest. Hij verdiende er een
goed salaris maar desondanks begon hii
in 1950 te knoeien met vrachtbrieven
en afrekeningen. In twee jaar verduis
terde hij zo ruim f35.000.
De raadsman bepleitte clementie. Hii
betoogde, dat zijn cliënt nooit zoveel
verduisterd zou hebben indien de con
trole van de K.L.M. niet zo „laks" was
geweest.
Uitspraak 11 December.
Het Belgische indexcijfer van de
kleinhandelsprijzen is in November
1952 met 0.9 punt gestegen, het bedraagt
415.fi tegen 414.7 in October.
Een verhoging van de prijzen van
boter, aardappelen, rijst en gedroogde
peulvruchten werd waargenomen.
Advertentie
Se?6 operazangeres, mevr. Bertl
van°en' die VJjf Jaar geleden afscheiu
jeh het podium nam en nu hoofd
was aan het Amsterdams Conseiva-
Jaa Is> heeft gisteren haar 70ste ver
eng gevierd. Alhoewel er geen offi
Riu recePtie was, zijn tallozen uit de
ba nkwereld en daarbuiten haar in
Uj* woning in Amsterdam-Zuid ko-
feliciteren- Vrienden, collega's,
vangen en oud-leerlingen, en afge-
rja bigden van de andere conservato-
ten'ot. ontving de jarige een bui-
Seiut 00n groot aantal telegrafische
aRm aensen uit binnen- en buitenland,
eadea^ talrijke bloemstukken en
b
hoemn 'bgang van 16 December is be
aan a burgemeester van Krimpen
Schond Lek de heer R- Meijers te
Van hot °uen' heer Meijers is lid
Hjks 1 Hoofdbestuur en van het dage
landso TSt"ur van de N.I.B.E.G. (Neder-
*n ErPyi?aiscke bond van ex-gevangenen
van ru ,neerden) en tevens consul
ueze bond.
Buisje we1
70 tobletten
70
Hetgeen thans door particuliere orga
nisaties en overheid voor de emigrant
wordt gedaan op het terrein van voor
lichting, voorbereiding, subsidiëring en
nazorg, vindt in de eerste plaats zijn
impulsen in onze gevoelens van men
selijke verbondenheid. Wij willen hen.
die besluitén te cmiarêrén, helpen en
steunen en de moeilijkheden voor hen
zo gering mogelijk maken. Maar er is
nog een tweede overweging, die tot be
moeiingen met de emigranten noopt, zo
merkte de minister op. Onder de huidige
omstandigheden is emigratie een zeer
welkome bijdrage tot de oplossing van
de nijpende problemen van werkgele
genheid en levenspeil. Voor en na blijve
de grondslag van ons emigratiebeleid de
volledige vrijwilligheid.
In het vervolg van zijn rede zei spr.
dat op grond van de Nederlandse econo
mie en van de verwachtingen van de
naaste toekomst, men kan vaststellen
dat het noodzakelijk zal zjjn in de ko
mende jaren een emigratie ten belope
van ongeveer de helft van de aanwas
der beroepsbevolking na te streven.
De minister noemde het een gelukkig
feit. dat door de totstandkoming van de
wét op de organen voor de emigratie
de regering bij haar emigratietaak, door
de Raad voor de Emigratie zal kunnen
worden bijgestaan. De Raad dient de
minister, op diens verzoek, of eigener
beweging van advies omtrent aange
legenheden van algemene aard betref
fende de emigratie.
De leden kennen de moeilijkheden,
de- noden en de wensen van emigranten
van nabij. Daardoor zal het mogelijk
zijn de individuele en groepsbelangen
van de bij de emigratie betrokken Ne
derlanders in zo breed mogelijke zin te
behartigen. Teneinde de algemene ge
zichtspunten eveneens zo goed mogelijk
tot hun recht te doen komen, zijn in de
Raad vertegenwoordigers opgenomen
van die departementen die, hetzij
rechtstreeks, aetzij zijdelings, bemoeie
nis hebben mei. de Nederlandse emigra
tie of met haar consequenties.
Tenslotte sprak de commissaris voor
de emigratie, mr. ir. B. W. Haveman, m
zijn kwaliteit van vice-voorzitter van
de Raad.
Het Belgisch-Nederlands roomcom
plot houdt in zuivelkringen van beide
landen de gemoederen druk bezig. De
hoogste eisen tot schadevergoeding en
boeten door de Belgische regering zijn
in België gevallen. Van de ruim 300
rnillioen francs echter worden onge
veer 70 rnillioen van drie Nederlandse
betrokkenen gevorderd, namelijk blijkens
Belgische gegevens, van een grote Bra
bantse fabriek tot een bedrag van on
geveer 50 rnillioen, van een fabriek in
Zuidelijk Drenthe van ongeveer 2 rnil
lioen en van een Noord-Hollandse ex
porteur van ongeveer 17 rnillioen francs
Over zeventien maanden is ruim 6000
ton meer aan België geleverd dan de
aangenomen behoefte was. Ongeveer
3600 ton hiervan ging als „gecondenseer
de melk" de grens over om tot boter ver-
karnd te worden. De Belgen hieven m
die tijd vrijwel aldoor 9500 francs per
ton room, die dus ontdoken zouden zijn
Dit maakt een bedrag uit van ruim 37
rnillioen francs, waaruit het cijfer van
ruim 70 rnillioen francs, ofwel het dub
bele van de ontdoken heffing, als scha
Zoals reeds medegedeeld, zullen de
ministers prof. di. L. J. M. Beel, A. C.
de Bruyn en ir. B. H. Witte deelnemen
aan de „dag der werkgroepen" van ue
K.V.P. op Zaterdag 29 November te
Utrecht in het Jaarbeursgebouw.
Intussen is bericht ontvangen vhii
minister mr. J. M. L. Th. Cals. minister
mr. F. J. F. M. van Thiel en van de
staatssecretaris dr. G. M. J. Veldkamp,
dat ook zij de bijeenkomst zullen hii-
wonen, terwijl minister mr. J. M. A
Luns berichtte, helaas en tot zijn leed
wezen verhinderd te zijn.
devergoeding, geëist van de Nederlandse
leveranciers, voor ruim 3600 ton, kan
worden verklaard.
De Belgische deelnemers aan hét com
plot, D., die zich van dokwerker tot zui-
velfabrikant opwerkte, diens schoonzoon
S., die in deze gehele „handel" de be
langrijkste tussenpersoon schijnt te ziin
geweest, alsook enige andere zuivelfa-
brikanten en handlangers, hebben te
zamen een schadevergoeding en boete
van ongeveer 240 rnillioen francs tegen
zich horen eisen.
Het eerste vermoeden van geknoei
met roomimport rees bij de Belgische
autoriteiten, toen zij de grote toename
zagen van de invoer van gecondenseer
de melk uit Nederland. Deze had vroe
ger nooit een dergelijke afmeting aan
genomen. Toen door steekproeven een
maal was uitgemaakt, dat inderdaad geen
gecondenseerde melk, doch room werd
ingevoerd, waaruit in België boter werd
gekarnd, besloot de recherche maatre
gelen te nemen. Hierop werd een uit
h;ederland komende vrachtauto, die bii
Lommei over de grens kwam, achter
volgd. Deze auto reed naar een opslag
plaats te Antwerpen, waar zich intus
sen reeds enkele rechercheurs van de
opsporingsdienst der douane hadden
opgesteld.
Alles werd op hun bevel afgeladen en
tegelijkertijd werden huiszoekingen ver
richt. Aan de hand van het gevonden
materiaal 'kon de roomsmokkel afdoen
de worden bewezen.
Het ..handeltje" was voor alle be
trokkenen voordelig De Nederlandse
leveranciers hadden een grotere om
zet en dus grotere winsten. D. en zijn
schoonzoon konden een zoet winstje
maken bij leverantie aan zuivelfabrie
ken. omdat de Nederlandse room zon
der de heffing, ook al zouden de Ne
derlandse leveranciers een hogere prijs
dan de normale ontvangen hebben,
goedkoper en lucratiever dan de Bel
gische grondstof, geleverd kon worden.
In België vraagt men zich af. waarom
de Nederlandse douane zich niet met
het verwisselen van de etiketten heeft
bemoeid. Men had toch kunnen vermoe
den. dat er waarschijnlijk geknoeid
werd. omdat de roometiketten soms als
sneeuwbuien rondwaarden en ook. dat
op sommige Belgische douaneposten de
zaak niet pluis moet zijn geweest
Formeel had de Nederlandse douane
met het ganse geval niet van doen.
omdat alles tot en met de Nederlandse
grens, waar de goede facturen en de
door België niet erkende uitvoermach-
tigingen juist werden bevonden, in orde
was. Het is echter de vraag of de Neder
landse douane niet iets geweten of
vermoed heeft. Aangezien de fraude ech
ter buiten Nederlands gebied is ge
pleegd, lijken rechtstreekse verwijten
tegen de Nederlandse douane onjuist.
Met ingang van 1 Januari wordt de
premie voor verplicht-verzekerden in
gevolge het Ziekenfohdsenbesluit ver
hoogd van 3.8 tot 4 pet. van het loon in
de zin van de Ziektewet.
Daar de ziekenfondspremie voor de
helft ten laste komt van de arbeider en
het maximum-dagloon thans f 14.be
draagt, moet van genoemde datum af
op het loon 2 pet. tot ten hoogste 28 ct.
per dag, f 1,68 pere week of f 7,28 per
maand worden ingehouden.
Advertentie
Advertentie
Wittere
„Dit is wel een zeld
zaam geslaagde bastaard",
aldus onze gids die ons
gisteravond op de Natio
nale Vogeltentoonstelling
te Amsterdam rondleidde
en terwijl hij dat zei wees
hij naar een minuscuul
vogeltje dat met angstige
kraaloogjes het rumoerige
mensengedrang rond zijn
kleine kooiwereldje aan
staarde. Het was een krui
sing van een goudbuikje
en een vuurvinkie waar
voor nog geen officiële
naam gevonden is om
dat er 'ot n°g toe slechts
enkele exemplaren van
bestaan! Voor de negende
maal hebben dé leden van
de Amsterdamse afdeling
van de Bond van Vogel
liefhebbers hun zorgen
kinderen in een grootse
tentoonstelling in de Ko
ningszaal van Artis bijeen
gebracht: ruim achthon
derd vogels van allerlei
kleur en formaat geven
hier in een veelvoud van
toonaarden en met al het
volume waarover ze be
schikken uiting aan het
misnoegen dat zij kenne-
liik koesteren over de wij
ze waarop zo maar voor
iedereen te pronk staan.
Eén van de achthonderd
had dit misnoegen tijdens
de opening van de ten
toonstelling in daden om
gezet en had de vrijheid
verkozen, het vloog nu
pijlsnel hoog boven het
vogelminnend publiek
dwars door de zaal van
hoek tot hoek en trok zich
niets aan van zijn verbijs
terde eigenaar die zijn in
zending op deze ongebrui-
kelijke manier zag rond
fladderen.
Behalve een grote col
lectie stamsoorten is er
een afdeling waar de re
sultaten van allerlei expe
rimentele kruisingen te
zien zijn.
gezette vogels waaronder
vrijwel al onze inheemse.
Hier staren uilen, baard-
vogels. tafeleenden en een
napoleon met hun glasogen
volmaakt ongeïnteresseerd
naar hun onrustige colle
ga's.
De levende have is on
dergebracht in driehon
derd kooien, die door en
kele leden van de veren,
met noeste vlijt in hun
avonduren in elkaar ge
spijkerd zijn.
Uit naam van burge
meester d'Ailly die
wegens drukke (begro-
tings) werkzaamheden ver
hinderd was zelf te komen
werd de tentoonstelling
geopend door dr. K. Voous,
De zilveren medaille,
beschikbaar gesteld door
H.M. de Koningin, werd
gewonnen door de heer
H. J. Lichthart. Am ster-
Deze bastaarden vallen
dikwijls of) door hun schit-' dam. met een zilverbrm-
terende felheid van kleur- ne kanarie. De zilveren
Het geschenk waar de Sint zijn mijter voor afneemt
County Perfumery Co. Lid, Stanmore. England, imp. Jaeq Mot Jr, Amsterdam
Vertaald
door
J W. HOFSTRA
70
Ruth was de enige met wie ze wel
eens over godsdienst sprak. Deze had
een grote verering voor Dante en de
Heilige Franciscus en luisterde met be
langstelling naar de uitleg die Clara
van de leerstellingen gaf. Maar hoewel
Ruth sympathiek tegenover het Katho
licisme stond, zou niets haar van het
inachtnemen van haar eigen Joodse ge
bruiken kunnen afbrengen, die eigen
lijk niets meer met een leer te maken
hadden. Voor haar eigen gebruik pro
beerde Ze er een eigen soort godsdienst
op na te houden, die iets had van Plato,
Spinoza 'en Wordsworth. Ruth was zo
goed van nature, elk soort laagheid,
afgunst of oneerlijkheid was zo verre
van haar, dat Clara zich wel eens af
vroeg of orthodoxie eigenlijk wel zo be
langrijk was. Hoewel ze deze gedach
te van zich trachtte af te zetten als een
„bekoring tegen het geloof", had deze
toch een onaangename neigjng om tel
kens weer terug te komen. Ruth en
de protestanten als mevrouw Cohen en
de tantetjes zelfs de atheïste uit de
zevende, Rhoda Dedaine, waren veel
onbaatzuchtiger, betrouwbaarder en
meer vervuld van liefde tot hun naas
ten, dan <Ie meeste katholieken die ze
had leren kennen. Ja als ze bedacht
hoe ijdel en tweeslachtig zij was, en
hoe weinig zijzelf leefde uit het geloof,
dan vroeg ze zich wel eens af of ze
niet onopgemerkt een huichelaarster
aan het worden was.
VIERDE HOOFDSTUK
1 Op een dag tijdens de tweede zomer
van de oorlog zei de oude Mevrouw
Batchelor tegen Clara:
„Voor één ding moeten we de Kaiser
dankbaar zijn. Is het jou ook opgeval
len dat je moeders humeur er de laat
ste tijd zo op vooruit gegaan is? Ze is
lang niet meer zo prikkelbaar als vroe
ger."
Clara had het veel te druk gehad
met zichzelf, om enige verandering in
haar moeder op te merken. Maar nu
haar grootmoeder het zei, moest ze toe
geven dat het waar was. Ze had zelfs
een hele tijd al niets meer op Patsy aan
te merken gehad.
„Ja, dat is waar. Maar wat heeft de
Kaiser daarmee te maken?"
„Nou, dat vlaggetjes verkopen bij
voorbeeld. Ze denkt nu niet meer de
hele dag alleen maar aan haarzeif. Ze
iaat je vader ook veel meer zijn eigen
gang gaan. Weet je nog hoe 'n spek
takel ze altijd maakte als ik 's Zondags
ging marcheren in plaats van haar ge
zelschap te houden? Ik vond het altijd
een schandaal. Hij gaat zo graag en de
frisse lucht is zo goed voor hem. Tegen
woordig moedigt ze hem zelfs aan om
te gaan. Je kunt me geloven of niet,
maar ik heb met mijn eigen ogen ge
zien dat ze de knopen van zijn uniform
aan het poetsen was."
„De wonderen zijn de wereld nog
niet uit," zei Clara. „Mij heeft de oor
log anders geen goed gedaan. Allesbe
halve."
„Aan jou behoefde er niets verbeterd
te worden, liefje. Je bent altijd een
goed kind geweest. Je denkt ook eens
aan een ander, zoals je vader bijvoor
beeld,"
Enkele weken voordat dit gesprek
plaats vond, maakte Isabel zich weer
eens op om vlaggetjes te gaan ver
kopen. Ze kleedde zich altijd met bij
zondere zorg voor zo'n gelegenheid en
vond dergelijke tochten zeer avontuur
lijk. Het kwam vaak voor dat zo'n mid
dag eindigde met een tête-a-tête met
een onbekende in een van die schemer
achtig verlichte tearooms in de buurt
van Piccadilly. Ten gerieve van offi
cieren die met verlof waren, stonden
de twee-persoons-tafeltjes in boxen en
je had geen last van een serveuse voor
dat je haar riep. Ze zei zo'n man nooit
haar werkelijke naam: hij fungeerde
alleen maar als gehoor en ze speelde
steeds een andere rol, al naar gelang
haar stemming was. Ze zinspeelde op
vroegere romantische gebeurtenissen en
placht met een licht accent te spreken.
Gewoonlijk deed ze een van haar hel
dinnen na: de ene keer was ze Paula
Tanquery, dan weer Bella Donna, Nora
of Mélisande. Een doodgewone zaken
man wist niet meer hoe hij het had als
ze begon te praten als Hedda Gabler
en als ze een Fransman in haar netten
verstrikt had, gedroeg ze zich als de
„Princesse Lointaine".
Op een goede dag in Juli, toen ze
zich in een nieuwe amber-kleurige ja
pon gestoken had, vroeg de voorzitster
van het comité haar of ze het erg vond
voor één keer de Kensington High
Street te nemen in plaats van West
End. Ze stond op het punt te zeggen
dat dit veel te vermoeiend voor haar
was, toen genoemde dame zei:
„V moet het me maar niet kwalijk
nemen, hoor, Mevrouw Batchelor, maar
ik moet U toch even zeggen, dat U er
nog nooit zo goed uitgezien hebt als
vandaag in die beeldige gele jurk.
Isabel glimlachte voldaan Haar spie
combinaties en verrassend
goede zangkwaliteiten en
om dit laatste is het de
ware vogelliefhebber vaak
te doen. De kenner on
derscheid namelijk in de
ijle fluittoontjes allerlei
ondertonen en nuances die
tezamen een heel lied vor
men. Een andere afdeling
is gereserveerd voor op-
medaille van Prins Bern-
hard verwierf de heer H.
Addicks, Duivendrecbt,
met een Napoleon-tropi
sche vogel. De zilveren
legpenning van het ge
meentebestuur van Am
sterdam ontving de heer
C. J. van Ginneken, IJ-
muiden, voor zijn oran
je-rode kanarei.
gel had haar hetzelfde verteld, maar het
was toch wel aardig het ook van een
ander te horen.
Die High Street heeft helemaal zijn
best niet gedaan voor de Belgen." zucht
te de voorzitster, „ik heb Lady Sisson
beloofd dat ik er onze knapste verkoop
ster heen zou sturen voor de Winter-
inzameling."
Hierop kon Isabel moeilijk weigeren
dan maar post te vatten bij Barker. Het
was stralend weer en ze verlangde naar
een avontuurtje. Ze vond het niets pret
tig dat ze zo dicht bij huis was. Er was
hier niet veel kans op een interessante
ontmoeting. Trouwens, het zou hier veel
te gevaarlijk zijn ook. De ochtend ver
streek traag, terwijl ze met haar bus
rammelde voor de neuzen van winke
lende dames. Er was niets bij de wei
nige mannen die er rond liepen en ze
deed alsof ze niets hoorde wanneer er
een vroeg:
„Wilt U het niet voor me opsteken.
Mevrouwtje?"
Ze lunchte in een bedompte melksa-
lon en vroeg zich af, hoe laat ze met
eoed fatsoen naar huis zou kunnen gaan.
Toen ze in gedachten haar spiegelbeeld
in een etalageruit stond te bestuderen,
kreeg ze een man in het oog die naast
haar stond. Hij stond zo roerloos, het
hoofd een weinig gebogen, dat. ze be
gon te vermoeden dat hij naar haar
stond te kijken. Ze wendde zich om en
keek in twee diepe blauwe ogen die
haar aandachtig aanstaarden. Op
het eerste gezicht wist ze niet wat ze
van hem denken moest. Ze kon hem
niet thuis brengen. Hij droeg geen hoed
en was slordig en niet al te best ge
kleed; hij zag bleek, had slecht ver
zorgd kastanjebruin haar en een rossige
baard. Door die baard was het moei
lijk zijn leeftijd te schatten: hij kon
evengoed acht en twintig als veertig zijn.
(Wordt vervolgd).
Vrijdag heeft de Nederlandse ambas
sadeur in Bonn, vice-adm. J. M. de
Booy, afscheid genomen van het per
soneel der ambassade. Vice-admiraal de
Booy verliet niet alleen zijn post in
Bonn, zijn afscheid betekent ook een
heengaan uit 's lands dienst, waarin de
scheidende ambassadeur achtereenvol
gens militaire, ministeriële en diploma
tieke posten heeft bekleed. Het langst
heeft de heer De Booy het land ge
diend als officier van de Koninklijke
Marine. Negentien jaar was hij daar
werkzaam geweest toen hij in 1919 de
dienst als luitenant ter zee eerste klasse
verliet om eën succesvolle carrière bij
de Bataafse Petroleum Maatschappij te
beginnen. Hij werd president-directeur
van de „Koninklijke" en week in deze
functie in 1940 met zijn familie naar
Engeland uit.
In 1944 is de heer De Booy opnieuw in
De directie van het grootste theater
gebouw in Lissabon maakt plannen om
in het seizoen 1953/1954 in d ze zaal
een reeks symphonie-concerten te gaan
geven. Voor de plechtige opening van
dit groots opgezette muziekseizoen is
bet Concertgebouworkest uitgenodigd.
Di zou medebrengen, dat in de tweede
helft van October 1953 enkele concer
ten onder leiding van Eduard van
Beinum in de Portugese hoofdstad zou
den worden gegeven, waar men het
zich, zoals in de uitnodiging staat, tot
een eer zal rekenen Europa's meest be
faamde orkest te mogen ontvangen.
dienst van het vaderland getreden. Hij
werd minister van Scheepvaart, later
ook van Marine en Visserij, in het Lon-
dense kabinet. Hoezeer de heer De
Booy aan de marine gehecht bleef bleek
toen hij in December 1948 werd geroe
pen om generaal Huender op te vol
gen als hoofd van de Nederlandse mili
taire missie in Berlijn. Later werd htj
hoofd der Nederlandse missie in Bonn
en ambassadeur aldaar.
De grote sympathie, die de scheidende
ambassadeur in deze jaren in Bonn en
daarbuiten heeft verworven, is bij ge
legenheid van zijn vertrek gebleken uit
een lange reeks van afscheidsplechtig-
heden, die ter zijner ere werden gehou
den. De bondspresident, de bondsrege
ring, het diplomatieke corps, het per
soneel der ambassade en der consula
ten, de Nederlandse kolonies in vele
plaatsen en de Nederlandse pers in
Bonn hebben hem elk op eigen wijze
hun blijken van waardering en wensen
overgebracht.
Twaalf verenigingen voor Vreemde
lingenverkeer in Overijsel en Gelder
land hebben een bedrag van ƒ6500.—
uitgetrokken om een propaganda-actie
te voeren in Scandinavië. Men wil
trachten het busverkeer vanuit de
Noordelijke landen naar België en
Frankrijk weer via Oost-Nederland te
doen plaatsvinden. Tot 1949 reden deze
bussen alle via Enschede. Thans vol
gen zij de route Groningen—Afsluitdijk
Amsterdam. Dit werd medegedeeld
op de eerste contactvergadering van de
Twentse Verenigingen voor Vreemde
lingenverkeer die in het stadhuis te
Enschede werd gehouden. Tevens zal
geprobeerd worden het bezoek van
toeristen vanuit het Westen van ons
land naar Twente te stimuleren.
f
