SURINAME zal Statuut een
faire kans geven
Mogelijkheid voor zelfbeschik
kingsrecht open gehouden
Willekeur Sint Nicolaas een middag op bezoek
Bij de kinderen der werkers in
ons dagbladbedrijf
Oud-SS-ers en NSB-ers
demonstreren
^Bcnara, Dusig, Kanip, Anbue
Optrekken Middengroepen mag niet ten
koste gaan van lagere klassen
Kabouter
rDe eenzame
Reizig
er
Oud-verpleegsters hebben groot
succes met haar rebus
Minister Kernkamp terug
Hoog water in
Nijmegen
Ergerlijke dieren
verwaarlozing
Op Soldatenkerkhof IJselstein
Nederlands snelste telexiste
worden
Bedrijfsapostolaat moet
uitgebreid
J
T
MAANDAG 1 DECEMBER 1952
PAGINA 3
Besprekingen te Djakarta
duren voort
Onbewaakte te Amersfoort
Tweede slachtoffer
overleden
Mgr. Giobbe reikt 12
missiekruizen uit
L. A. Rodrigues Lopes
overleden
Frits Hubeek overleden
HüW
NU OOK IN LUXE DOZEN VAN 50 STUKS F 1.88
Krans met eikenloof en rood-zwart lint
^e'ukwens van Koningin
Konin aan Tito
Douanekantoor ook
in Smeermaes?
Korea-vrijwilligers terug
Muziekprijsvraag gemeente
Utrecht
Indonesische club in
Den Haag
Staatsloterij
55
Voorzitter Kortink op Bondsvergadering K.A.B.
door ANTONIA WHITE
Indonesische stappen tegen
R.MJS. in buitenland?
Maandagochtend hebben te Djakarta
p Hster-president Wilopo, vice-premier
awoto en de minister van Defensie,
'tan Hamengku Buwono, een bespre-
m.nS gehouden op het bureau van de
""ster-president. Enige tijd later nam
t de minister van Gezondheid, dr.
eirnena aan de bespreking deel. De
esprekingen betroffen dfc voorberei-
- van de uitvoering van de aan
kondigde maatregelen inzake de 17-
ctober-affaire. Sultan Hamengku Bu-
°no heeft de laatste tijd practisch
agelijkg besprekingen gehouden met
j^ofdofficieren van de Landmacht. In
j" feit. dat de kabinetszitting nog niet
tot vastgesteld, zien waarnemers een
i. 1en, dat over de voorgenomen muta-
]'®s. in de strijdkrachten nog geen vol-
t?rI?e overeenstemming bestaat. De
""nister van Voorlichting. Mononutu,
A dat de regering alles doet om alle
Bngende kwesties op te lossen.
het ziekenhuis „De Lichtenberg" te
j^biersfoort is het tweede slachtoffer van
ongeval op de onbewaakte overweg te
jJMnersfoort. dat Vrijdagmorgen gebeurde,
verleden. Het is de 28-jarige mevrouw S.
v- d. Leur-Marchand. uit Sainte Savine
Frankrijk, echtgenote van de bestuur-
van de Franse auto, die op deze over-
4 eS door een trein werd gegrepen. De
®stand van de heer A. A. v. d. Leur is
°S steeds zeer zorgwekkend.
f,Pe Pauselijke internuntius mgr. Paolo
JP0bbe heeft Zondag in de kloosterkerk
der
Paters Redemptoristen te Wittem mis-
.ekruizen uitgereikt aan een twaalftal mis-
slotiarissen.
0 pater dr. H. van der Meulen, provinciaal
j.vergte van de Nederlandse provincie der
sdemptoristen, sprak tot de vertrekkende
jissionarissen en hun talrijke familieleden,
ha is de eerste Diaal, dat er zes studenten
J*ar Zuid-Brazilië zullen vertrekken, waar
J. hun studies zullen voortzetten. Na hun
J^nester wij ding komen zij in het eigenlijke
J^ssiewerk. De Nederlandse provincie der
redemptoristen is, aldus pater v. d. Meulen.
voornemens ook in Noord-Brazilië een mis-
Meprovincie te stichten.
Öe twaalf missionarissen zullen omstreeks
20 December scheep gaan. Zondagmorgen
beeft mgr. Giobbe in de kloosterkerk te
^ittem een pontificale Hoogmis opgedra
gen.
liAmsterdam is Zaterdagmiddag plotse-
ng overleden de oud-hoofdredacteur van
he 0c"tf'nü;)Ost" en „De Nieuwe Post", de
rt„er L. A. Rodrigues Lopes. Toen hij in
haM tmastraat fietste werd hij door een
Vno a' getroffen en is tijdens het ver-
d naar het Wilhelmina-Gasthuis overle-
Gisternacht is de minister van Unieza
ken en Overzeese Rijksdelen, prof. W
J. A. Kernkamp, op Schiphol aangeko
men uit Suriname, dat hij bezocht na
te New York en in de Ned. Antillen
besprekingen te hebben gevoerd.
Aan de pers verstrekte de minister
een verklaring, waaraan wij het vol
gende ontlenen:
De besprekingen in New York met
de regeringsmissies uit de Ned. Antillen
en Suriname hadden ten doel, een vaste
basis te vinden voor het voortgezet over
leg betreffende de vestiging der nieuwe
rechtsorde tussen de drie Rijksdelen.
Vanwege de Westelijke gebiedsdelen
werd daarbij grote nadruk gelegd op
de verwezenlijking van de vrije keuze,
de vrijwillige verbondenheid, die reeds
de grondslag was van de nimmer be
ëindigde conferentie van 1948. Aan deze
wens is door het te New York gesloten
accoord volledig tegemoet gekomen.
Eeri concessie moet daarin, gezien het
totale verloop der besprekingen sinds
1948, m.i. niet worden gezien. De gebie
den hebben dit recht gehad en behou
den. Artikel 208 der grondwet verwijst
dan ook naar het reeds gepleegde over
leg. Men baseert zich voorts o.a. op de
bekende Koninklijke rede van 1942.
Intussen is sxnds de eerste conferen
tie meer gebeurd. De grondwetswijzi
ging van 1948 bracht het veertiende
hcofdstuk, waarvan artikel 209 stelt,
dat Nederland, Suriname en de Neder
landse Antillen tezamen een Koninkrijk
vermen. Die grondwetswijziging is niet
tegen de wil van de Westelijke Rijks
delen tot stand gebracht en moet ook
worden uitgevoerd. In Nederland be
stond enige twijfel, bf met name Suri
name daar nog wel aan wilde mede
werken. Die twijfel komt thans onge
grond voor.
De Surinaamse regering is op basis
van vrije keuze ten volle bereid, aan
de tot stand koming van een Statuut
mede te werken en dat een absoluut
faire kans te geven. Zij wil dit even
wel alleen, en dat is een tweede ge
wichtig punt, indien voor de toekomst
op grond van het zelfbeschikkingsrecht
allf mogelijkheden open gehouden wor
den.
Die mogelijkheden omvatten
uiteraard wijziging van het Statuut
en ook zelfs losmaking van de band
met Nederland, als het Surinaamse
landsbelang zulks onvermijdelijk
mede zou brengen. Dit impliceert
niet dat Suriname op een gegeven
ogenblik maar rauwelijks zou kun
nen uittreden.
Integendeel, men zal dan elkan
der raadplegen en altijd als eerste
mogelijkheid handhaving van de
Koninkrijksband overwegen. Voorts
zal men intern waarborgen schep
pen om te voorkomen, dat de voor
genomen stap lichtvaardig zonder
behoorlijke peiling van de gevoe
lens der bevolking genomen kan
worden.
Door het accoord lijken de politieke
wrijvingsvlakken voor het heden en de
toekomst belangrijk kleiner te zijn ge
worden. Het verstand en de realiteit
hebben bij alle drie regeringen gezege
vierd.
Op 68-jarige leeftijd is Zondagmorgen te
Amsterdam overleden de kunstschilder Frits
Hubeek. Hij had een voorkeur voor de Hol
landse polder, de heide en duinlandschap-
pen.
Hubeek was stemhebbend lid van St. Lu
cas en erelid van de Onafhankelijken.
De begrafenis is bepaald op 4 December
a.s. op de begraafplaats Zorgvlied te Am
sterdam.
De Russische minister van J
De Russische minister van
Buitenlandse Zaken Vishins-
ky heeft over de Politieke
Commissie der Verenigde
Naties verklaard, dat „er
geen gerechtigheid te vin
den is", en dat „de wjlle-
keur van dq wil der meer
derheid er zegeviert". Deze
uitspraak uit deze mond is
van een bijzondere oprechtheid. Immers
in de Sovjet-Unie en haar satellietstaten
zegeviert volgens het „volksdemocra-
tisch" principe de willekeur van de wil
der minderheid, om niet te zeggen van
de eenling Stalin, en aan de gerechtig
heid, die daar te vinden is, sterven de
overjarige bouwers van de communis
tische heilstaat vroeg of laat een geweld
dadige dood in de strop, die men hen
van pathologische zelfbeschuldigingen
laat vlechten.
Uit verschillende plaatsen langs de Rijn
wordt de laatste dagen melding gemaakt
van hogere waterstanden tengevolge van
de regen- en sneeuwval.
Na de hoogwaterperiode van October
was de Waal voor Nijmegen geleidelijk
teruggevallen tot de mid-winter-stand. Het
water in deze rivier is in de Zaterdagnacht
voor Nijmegen ongeveer een halve meter
gestegen. Deze was zette zich in de loop
van Zondag voort, waardoor de lage kade
voor de Lage Markt werd overstroomd. De
stand bedroeg vanochtend 11.10 meter bo
ven N.A.P.
De uiterwaarden liepen Zondag geleide
lijk onder.
Sinds Vrijdag heeft Mannheim een was
van twee meter gemeld. Ook uit Trier en
Keulen werd was gemeld. Bij Lobith werd
Zondagmorgen pas de eerste sterke was
geregistreerd. Het laatste etmaal is het water
daar 1.17 meter gestegen. Langs de Waalkade
te Nijmegen zijn de eerste maatregelen te
gen het wassende water reeds getroffen. Op
de Boven Rijn bij Rheinfelden werd heden
val gemeld.
Het bezoek van St. Nicolaas vormde
natuurlijk het hoogtepunt van het feest,
dat de directie Zondagmiddag aan de
hinderen van alle werkers in ons dag
bladbedrijf in de Princessezaal aan de
Rozengracht te Amsterdam heeft aan
geboden. Doch voordat het zover was,
deed de manipulator Martin Tonelly
(Studio Larettel met zijn boeiende goo
cheltrucs de 440 kinderen tellende scha
re van de ene verbazing in de andere
vallen en de enkelingen, die er met hun
neus vlak boven op mochten staan,
moesten ervaren dat vingervlugheid
zelfs de meest pientere jongens- en
meisjesogen te snel af is. Nog meer
succes oogstte Tonelly na de pauze,
waarin de jeugd was getracteerd. met
zijn poppenkast, waarin hij een episode
uit het leven van Jan Klaasen en Ka
trijn uitbeeldde. Op hartstochtelijke wij
ze beleed de kinderschaar haar meele
ven met de bedrogen Jan Klaasen.
De apotheose van de middag vormdp
de komst van St. Nicolaas met zijn
twee zwarte knechten. Zijn wijze en
vermanende woorden deed de Goed
heilig man vergezeld gaan van een ca
deautje en versnapering voor ieder
kind. De zak van pieterbaas bleek ook
nog een geschenk te bevatten voor de
sociale verzorgster, mej. L. Timmer
mans, wier goede zorgen en organisa
tietalent tevens beloond werden met de
voldoening van een bijzonder geslaagd
kinderfeest.
(Van onze correspondent)
De Winschoter politie heeft een ern
stig geval van dierenverwaarlozing ge
constateerd in een grote houten schuur
aan de Grindweg, waar een zwerver,
Willem B., huisde. B. was al een week
onvindbaar en de dieren die in de
schuur waren opgesloten gingen op
vreselijke wijze te keer. Bij onderzoek
bleek dat er zeven honden aan kettin
gen lagen, alle bijna verhongerd. Een
kip en een geit werden in soortgelijke
toestand aangetroffen.
Advertentie
(Van onze correspondent)
Ongeveer veertig voormalige Neder
landse S.S.-ers en N.S.B.-ers van de
stichting voor Oud-Politieke Delinquen
ten hebben Zondagmiddag op het sol
datenkerkhof te IJselstein, waar 26
duizend Duitse gevallenen begraven lig
gen, openlijk gedemonstreerd ter gele
genheid van hun „Heldengedenkdag",
ondanks de door dr. Drees reeds vroeger
in de Tweede Kamer gedane medede
ling, dat er absoluut geen toestemming
'an onze speciale verslaggever)
buè„enam, Dusig, Kaazy, Panip, An-
ietvu.' dat was de voor argeloze mensen
at onbegrijpelijke taal die Zater-
"i het hoofdpostkantoor in Amster-
Cq(J Werd uitgeseind. Deze handels-
tijjj,, om nu maar even „duidelijk te
§eva„te zijn werd echter nergens op-
ter "gen, want het ging hier om een
Öe gelegenheid van het eeuwfeest van
^edsr^tels^raaf uitgeschreven eind-
rijd in het bedienen van de telex,
'chrjf'lelegraaf, teletype en gewone
h e- Daar namen 65 dames
5tarid*r°n, cl'e in de selectie-wedstrijden
"rtibj hadden kunnen houden, deel;
'^isi aren van de PTT, maar ook te-
^er^p11 ."it particuliere bedrijven. Zij
l®s{. p i" vijf groepen van dertien ge-
fherve dus kon men maal het
H0ll Tonde ogenblik'van de „start" be-
v a"di at wil zeggennadat de exami-
"kt'i vzich drie minuten hadden „losge-
5hgstw^5scheen er een heer die met
"lent i. hende nauwgezetheid het mo-
M te ""baalde met een slag op een niet
h®rdove'luidende gong; waarna een oor-
chino 'awaai van rap-bespeelde
,Tcle hf-, losbarstte onder de goedkeu-
i hen n,T n van tal van PTT-autori-
diem, 'h. Weevers uit Rotterdam,
rt "slotte jVan de Rijkstelegraaf, bleek
?®Hann -S. snelste telextypiste in Ne-
Tnut haalde 11)37 aanslagen per
,a"siagJfn bij een maximum van 4280
(Teler id at de op een automatische
m h. Zii ^sloten telex kan verwer-
le de slonu?kte nlet hén fout en her-
"d van vier vergissingen. Stra-
V® eerst» "h ontving mej. Weevers,
„"T b, iwPuIJS uit; de handen van de
PTt er' directeur-generaal van
leB,atshoofri ^'iana heeft het Joegoslavische
aenui" 6ezonrio^rfchalk Tito 'n gelukwenste-
hit van gelegenheid van de her-
T,??,pT der f„?eRe,nde verjaardag van het
"bliek. federale Joegoslavische volks-
De directeur-yeneraal van de P. T.
T., de deer L. Nederoverdandigt
de prijs aan mejuffrouw Weevers.
voor deze herdenking verleend zou wor
den.
Met drie autobussen arriveerden
Zondagmiddag om half één een veertig
tal oud-politieke delinquenten afkomstig
uit alle streken van Nederland op het
Duitse oorlogskerkhof in het in Noord-
Limburg gelegen Peeldorp IJselstein.
Onder leiding van de heer Hartman
uit Amsterdam begaf de groep zich in
alle orde naar het grote kruis in het
midden van het kerkhof, waar een met
eikenloof en roodzwarte linten ge
tooide krans werd neergelegd. Vervol
gens werd een minuut stilte in acht
genomen. Tot half drie hebben de voor
malige S.S.-ers en N.S.B.-ers de graven
van Duitse soldaten en Nederlandse
S.S.-ers bezocht. Daarna verliet de
groep het kerkhof.
Marechaussees waren wel aanwezig,
doch er hebben zich geen ongeregeld
heden voorgedaan.
Reeds op 10 November had men deze
demonstratie ter gelegenheid van de
uit Duitsland stammende en tijdens de
Duitse bezetting in Nederland over
genomen „Heldengedenkdag" verwacht.
Het oorlogskerkhof werd toen afgeslo
ten en een hele Noord-Limburgse poli
tiemacht was ter bewaking aanwezig.
Hoewel toen alle leden van de Stich
ting Oud-Politieke Delinquenten per
circulaire waren opgeroepen om aan
deze demonstratie deel te nemen, heeft
de politie op de 10e November niemand
gezien. Toen de groep gisteren arri
veerde, was het kerkhof voor iedereen
geopend.
De Nederlandse en Belgische douane-kan-
toren te Smeermaes (B.) bij Maastricht
zullen worden samengevoegd. Van Belgi
sche zijde wordt nog gewerkt aan de uit
voering van de plannen. Het gemeenschap
pelijk douane-kantoor zal hier op Belgisch
gebied verrijzen.
Het kantoor der invoerrechten en ac
cijnzen te Noorbeek in Zuid-Limburg zal
met ingang van 16 December komen te
vervallen. De ambtenaren van deze post
gaan over naar andere kantoren. De post
Hoogcruts zal ook de grensformaliteiten
van het kantoor Noorbeek vervullen.
Met de K.L.M.-Constellation „Eindhoven"
zijn Zaterdagmiddag zeven vrijwilligers in
Nederland teruggekeerd na een jaar dienst
in Korea. Zes van de militairen waren ge
wond.
Voor de teruggekeerde vrijwilligers Schip
hol verlieten, werden zij door majoor S.
da Costa, waarnemend commandant van
het regiment Van Heutsz, onderscheiden
met het Kruis voor recht en vrijheid.
De namen van de gewonde Korea-vrijwil-
ligers zijn; sld. R. A. Bussemaker, Bloemen-
daai; sld. T. V. de Jager, Den Haag; sld. J.
A. van der Mark, Den, Haag; sld. A. Jas
pers. Den Haag; sld. G. Rijsdijk, Rotter
dam; sld. Th. Stinissen, Nijmegen. De laat
ste werd van Schiphol vervoerd naar het
centraal militair hospitaal te Utrecht. De
andere vijf militairen werden voorlopig op
genomen in het centraal militair hospitaal
in Den Haag. Daar zal over opname of
ziekteverlof worden beslist. De zevende te
ruggekeerde vrijwilliger is kapitein G. C.
van Gorkum uit Den Haag, die eveneens
een jaar in Korea dienst heeft gedaan. Hij
was niet gewond. Ook kapitein Van Gorkum
werd het Kruis voor recht en vrijheid uit
gereikt.
B. en W. van Utrecht hebben de gemeen
teraad een crediet gevraagd van f 3000 ten
behoeve van een uit te schrijven muziek
prijsvraag. Uitgegaan zal worden van d'e be
doeling een kamermuziekcompositie voor
drie personen (bijv. fluit, hobo en piano) te
doen creëren. Het ligt in het voornemen drie
prijzen uit te loven, resp. van f 500, f350
en f 250. In het gevraagde crediet zijn te
vens begrepen de honoraria voor de jury
leden en voor de solisten voor een eerste
Uitvoering.
Onder grotebelangstelling van Indo
nesische en Nederlandse zijde heeft de
wnd. hoge-commissaris van Indonesië
in Nederland, mr. Susanto, Zaterdag m
Den Haag de „Indonesian Club" ge
opend.
In zijn openingsrede zei mr. Susanto,
dat deze club vooi de grote Indonesi
sche gemeenschap in Nederland een
welkom contactcentrum zal zijn, in het
bijzonder voor de aan het Hoge Com
missariaat verbonden ambtenaren en de
vele Indonesische studenten hier te
lande.
In de 517e Staatsloterij. 5e klasse, 5e
lijst, is een prijs van f 15.000 gevallen
op no. 6674.
De gehele Zaterdag is nodig geweest voor het afwerken van de omvangrijke
agenda, die de Bondsraadsvergadering van de K.A.B. in het diocees Haarlem had
opgesteld. In een circulaire aan de afdelingen werd in de zomer van dit jaar de
mogelijkheid uitgesproken, dat het Bondsbestuur eventueel overgenomen voor
stellen van de ingestelde commissie tot statutenwijziging bij de Bondsraad zou
indienen. De Bondsraad zou daardoor tevens worden beschouwd als een „daartoe
expresselijk bijeengeroepen Bondsvergadering". De bedoelde commissie was ech
ter niet met haar arbeid gereed gekomen, zodat deze Bondsvergadering een nor
maal karakter droeg.
De vergadering werd geopend door de
waarnemend voorzitter, de heer J. Kor
tink, die enige tijd geleden van de
Utrechtse diocesane bond is overgestapt
naar de Haarlemse. De heer Kortink
werd op deze vergadering definitief tot
voorzitter gekozen, alhoewel deze pro
cedure niet geheel zonder horten en
stoten verliep.
In zijn rede stipte de heer Kortink al
deze moeilijkheden rond zijn verkiezing
aan. Hij wilde er echter niet diep op in
gaan, omdat deze kwestie toch nog in de
vergadering zelf ter sprake zou komen.
De heer Kortink wenste eerder zijn aan
dacht te richten op de werkzaamheden
van de bond. De voorzitter vroeg zich
af, of de werkwijze, die gevolgd werd,
wel de juiste was. Hij achtte dit een
moeilijk probleem, maar voorwaarde om
hier iets aan te kunnen doen, is vorming
van nieuw kader en verdieping van het
bestaande. Door uitbreiding van het
ledental is de bond een massale bewe
ging geworden. In deze massale bewe
ging moet aandacht worden geschonken
aan goede kernen. Er zijn op het mo
ment 160 Credo Pugno-clubs, die dit
werk verrichten. Dit is te weinig. Als
het ooit nodig is geweest, om apostelen
te hebben onder de arbeiders, dan is het
nu, in onze grote steden en industrie
centra.
Advertentie
Vertaald
door
J. W. HOFSTRA
72
Ze begreep eigenlijk niet waarom ze
zich zo gelukkig voelde: het gewone
leven was als een zware mantel van
haar schouders gevallen. Het ene ogen
blik waren ze in druk gesprek en het
andere spraken ze bijna niet. Vaak
stonden ze roerloos en zwijgend naar
een boom in rijke bloesemtooi te sta
ren of naar een zwerver, die met een
krant over zijn gezicht lag te slapen.
Dingen, die haar nooit eerder waren
opgevallen, trokken plotseling haar in
tense belangstelling en gaven haar een
gevoel van geluk, Het samenzijn met
deze man was als de ontdekking van
iets nieuws of het terugvinden van iets
van vroeger, ze wist het niet precies.
Ze vertoefden een poosje in de Hol
landse Tuin en keken door een van de
openingen, die tussen de noteboompjes
gemaakt waren, naar de verzorgde
kleurige perken en luisterden naar het
vallen van de waterdroppels uit de
zinken reservoirs.
„Ik zou met u in Versailles willen
zijn", zei hij. „U zou het goed doen in
dat décor. De natuur moet getemd en
geciviliseerd worden, voordat ze met u
in aanraking mag komen".
„Denk dat maar niet te erg", zei Isa
bel, haar hoofd achterover werpend,
zodat de schaduw der bladeren als een
masker over haar gezicht viel. „Als
ik in een bepaalde stemming ben, kan
de natuur me niet wild genoeg zijn".
Zijn hand schoof dichter naar de hare
toe over de stang van het met krullen
versierde ijzeren hek. Ze wilde haar
hand terugtrekken, maar deed het niet.
„Maar ik houd van Versailles", ging ze
dromerig voort. „Een van mijn voor
ouders was aan het hof van Lodewijk
de Zestiende. Dat zou een leven voor
mij geweest zijn. Ze droegen toen zulke
verrukkelijke kleren en van de bals bij
kaarslicht en de maskerades bij maan
licht zou ik genoten hebben".
„Van de galanteries niet?"
„Misschien zelfs daarvan", zei ze
preuts. „Het moet allemaal even beeldig
en kunstmatig als een toneelstuk ge
weest zijn".
„De rol van de gepruikte Markies, die
de bloemenomkranste schommel van
zijn dame voortbewoog, zou me niet erg
liggen".
Hij wendde zijn hoofd om om haar
aan te zien en lachte wrang in zijn
baard. Het moest haar wel opvallen,
dat zijn boordje smoezelig was en dat
zijn verfomfaaide jas een paar knopen
miste.
„Je bent zeker niet altijd leraar
geweest, hè Reynaud?"
„Neen. Wat zou je willen dat ik ge
weest was? Of wat denk je dat ik ben?"
„Ik weet het niet", zei ze; het viel
haar niet gemakkelijk hem een plaats
te geven in het leven van elke dag.
„Een kunstenaar misschien".
Hij fronste zijn wenkbrauwen.
„Kunstenaar. In Engeland bedoelen
ze daar een schilder mee, is het niet?
Je behoeft maar een baard te hebben
als je nog geen veertig bent en dan
denken ze dat je schildert. Het spijt me
dat ik je moet teleurstellen, Isabel,
maar ik maak geen schilderijen, en ik
vind het ook geen compliment wanneer
iemand dat van me denkt".
Ze was een beetje gekrenkt en zei
zacht: „Wees maar niet boos, Reynaud.
Ik heb ook nog nooit iemand als jij
ontmoet".
Hij deed alsof hij haar woorden niet
had gehoord en ging op ruwe toon
voort: „Mijn vader schilderde en ver
domd slecht ook. Hij verkocht nooit
een schilderij. Hij heaft zich doodge-
dronken".
„Wat vreselijk voor je. En voor je
moeder", zei ze rillend.
„Je had beter kunnen zeggen: Wat
zonde van het geld!"
Hij scheen eensklaps bitter en op een
afstand, zoals hij daar voor zich uit
stond te staren, niet naar haar, maar
naar de kleurige waterpartij. Zijn baard
stak naar voren en er viel een zonne
straal op de vlekken van zijn jas.
„Ik schrijf, als je 't dan wilt weten"
zei hij abrupt. „Hoofdzakelijk Frans.
Kritieken. Toen ik jong was, schreef ik
gedichten als iedere jonge idioot. Het
zou je niet interesseren. Ik verzamel nu
al jaren bij vlagen stof voor een studie
over de Parnassiens. Maar jij leest na
tuurlijk alleen maar romannetjes zoals
alle vrouwen".
„Ik lees inderdaad veel romans", zei
ze tam. „Maar ik houd erg van poëzie.
Schrijf je tegenwoordig nooit meer ge
dichten?"
„Nee, daar heb ik te veel gezond ver
stand voor. Ik ken mijn grenzen".
„Denk je, dat je er ook nooit meer
zult schrijven?"
„Je denkt natuurlijk dat verliefdheid
me zo gek zal maken. Wil je dat ik een
vers maak, zodat je het als een amuiet
om je hals kunt hangen? Ach, lieve, ik
zou tot over mijn oren verliefd kunnen
zijn, maar je vindt heus geen parel in
de ingewanden van een haring als hij
die niet eerst gekocht en dan opgege
ten heeft. Je' hebt niet meer verstand
van een gedicht dan ik van jouw hoed".
Ze zei moeilijk: „Ik weet wel, dat ik
een domme vrouw ben, maar laten we
toch maar niet over liefde spreken,
zelfs niet voor de grap".
„Ik wil er over spreken". Zijn stem
ming was wéér omgeslagen. Hij was
ook verward. „Of niet? Ik wilde het in
elk geval, toeh ik je zag vanmiddag.
Nu weet ik het niet meer".
Ze zei als een kind: „Ik ben natuur
lijk een teleurstelling voor je gewor
den".
„Was het maar waar". Hij keek haar
niet aan toen hij dat zei.
Tenslotte zei ze: „Laten we hier weg
gaan en wat wandelen. Deze tuin is te
gevaarlijk".
Bijna zonder te spreken liepen ze
tweemaal rond de vijver, tot het hen te
gelijkertijd vermoeide en ze neervielen
op twee stoelen waarin ze naar de kin
deren bleven kijken, die bootjes lieten
varen.
„Heb je kinderen?" vroeg Reynaud.
„Eén, een dochter".
„Hoe oud?"
„Zestien. Ik was niet veel ouder toen
ik trouwde". Ze had deze leugen zo
vaak verteld, dat ze zelf was gaan gelo
ven dat het waar was.
„Lijkt ze op jou?"
(Wordt vervolgd).
Overstappend van dit groeiende in
dustriegebied naar het algemene terrein
van het maatschappelijk leven, zag de
heer Kortink het als een ernstige moei
lijkheid, dat er in ons land nog altijd
een grote groep arbeiders werkloos is.
De heer Kortink vroeg met de meeste
klem, dat de regering hiertegen maat
regelen zal nemen. Het is ook van het
grootste belang, dat er aandacht wordt
geschonken aan de opleiding van de jon
geren.
De KAB is, aldus vervolgde spr., ten
zeerste verheugd over het geluid, dat
minister Witte deze week in de Tweede
Kamer heeft laten horen over de Volks
huisvesting. De opvatting van de mi
nister onderschreef de heer Kortink vol
gaarne. want de ervaring leert, dat de
toestand voor vele jonge gezinnen on
houdbaar is. Daar komt nog bij, dat de
jonge gezinnen, die geplaatst zijn gewor
den in een tweekamerwoning van na
de oorlog dubbel gedupeerd zijn, èn
door de hoge huren èn door de verhuis
kosten, waarvoor ze geplaatst worden.
Een klein rekensommetje maakt duide
lijk, dat deze gezinnen geen tien gulden
huur per week betalen, maar daarboven
op nog de verhuiskosten krijgen, het
geen alles bijeen een reële huur bete
kent van 12 per week.
De huren moeten worden herzien,
hieraan is niet te ontkomen. Gelukkig
heeft de minister als zijn mening uit
gesproken, dat huurverhoging gepaard
zal dienen te gaan met een compen
satie op de lonen. Dit laatste staat voor
ons wel vast. Het is voor onze gezin
nen niet mogelijk, om wekelijks een
bedrag van twee, drie gulden meer
uit te geven voor een verhoogde huur.
De laatste dagen, aldus vervolgde de
heer Kortink, wordt onze aandacht ge
vraagd, voor een andere moeilijkheid,
n.l de kwestie van de middengroepen.
Dat er een achterstand is in de lonen en
salarissen van de middengroepen, moe
ten we eerlijk erkennen. Dat het on
redelijk is, om hier zonder meer aan
voorbij te gaan, staat ook vast. Een op
trekken van het peil van de midden
groepen mag echter stellig niet ten
koste gaan van de lagere groepen. In
tegendeel. Wij zouden willen zeggen,
dat indien men voor de middengroepen
meent de kosten van de hogere salaris
sen te kunnen bestrijden uit de verhoog
de productie, dat dan niet zonder meer
de resultaten van de verhoogde pro
ductie in handen mag komen van de
middengroepen".
De heei Kortink vroeg tenslotte nog
de aandacht voor de staatkundige vor
ming. De verkiezingsuitslag is een
waarschuwing geweest voor hen, die de
eenheid in gevaar hebben gebracht.
Eenheid verbreken is invloed verliezen
en daarom gaf de wnd. voorzitter ten
slotte de raad: „Beter ten halve ge
keerd, dan ten hele gedwaald".
Een belangrijk punt van deze
agenda vormde voorts de bespreking
van het beleid van het bondsbestuur.
Enkele afdelingen, waaronder die van
Amsterdam wel de voornaamste
plaats innam, laakten de wijze, waarop
aan de afdelingen mededeling was ge
daan van de aanstelling van een nieuwe
bondsvoorzitter en de procedure, die
bij deze aanstelling was gevolgd. Het
bestuur had, volgens de Amster
damse afdeling volkomen langs de
mensen uit het eigen diocees heen,
uitgezien naar een voorzitter. Zelfs
de gebruikelijke oproep in de pers
was achterwege gebleven, waardoor
de mensen uit het diocees Haarlem
geen kans hadden gekregen voor deze
vacature Ook was er geen bericht
van deze aanstelling aan de afdelingen
gestuurd, en zij hadden het bericht
hiervan in de couranten moeten
lezen.
In dezelfde geest lieten zich ook en
kele andere afdelingen zich uit. Zij
verzekerden echter alle nadrukkelijk,
dat hun critiek alleen het beleid van
het bestuur betrof en niet de persoon
van de heer Kortink zelve.
De heer G. C. de Vos, die namens het
bestuur sprak, weerlegde deze critiek.
Er was in het eigen diocees werkelijk
niemand te vinden geweest die de func
tie van voorzitter wilde aanvaarden.
Wat de oproep in de pers betreft, al
dus de heer de Vos, het is vroeger óók
wel voorgekomen, dat bestuursleden
zonder oproep werden aangesteld, als
bijzondere omstandigheden dit vergden.
Thans was dit eveneens het geval ge
weest.
Het bericht aan de afdeling was wat
later gekomen dan normaal, omdat tus
sen de laatste bespreking en de dag
waarop dit bericht in de courant ver
scheen, Nieuwjaar viel, zodat het be
richt niet eerder verstuurd had kunnen
worden. Bovendien was dit persbericht
niet geheel juist.
Na re- en dupliek ging men tot ver
kiezing van een voorzitter over, waar
bij de heer Kortink 60.060 van de in
totaal 60.330 geldig uitgebrachte stem
men verkreeg.
Reeds vroeger op de dag waren be
stuursverkiezingen gehouden. Hier wer
den de heren L. J. v. Heijningen uit
Rotterdam. F. Spit uit Amsterdam. K.
Straatsburg uit Velsen en L. Verbeek
uit Dordrecht gekozen. De prae-advie-
zen. die door het bondsbestuur waren
uitgebracht op de diverse afdelingsvoor-
stellen. werden zonder discussie aan
vaard. Voor de rondvraag waren schrif
telijke vragen ingediend. Deze zullen
eveneens schriftelijk worden beant
woord. Laat in de avond werd de ver
gadering gesloten.
Volgens een bericht van „Radio Republik
Indonesia" heeft mr. Djody Gondokusomo,
het hoofd van de sectie Buitenlandse Za
ken van het Indonesische parlement, n«
een bespreking met minister-president Wi
lopo verklaard, dat de Indonesische rege
ring stappen zal nemen ten aanzien van
activiteiten van de „Republiek der Zuid-
Molukken" (R.M.S.) in het buitenland.
Het ai dan niet heropenen van de be
sprekingen inzake de Nederlands-Indone
sische Unie en Nieuw-Guinea is volgen»
Gondokusomo eveneens in dit onderhoud
ter sprake gekomen.
Sneller dan net rebuscomité van het „Etc-
fonds voor oud-vrrpleegsters" had vei-
wacht is thans reeds een grote stroom van
oplossingen van de rebusprijsvraag, ontwor
pen en getekend door Prinses Peatrix er
haar klasgenoten, binnengekomen. Binnen
enkele dagen kwam hierdoor een bedrag
aan extra porti van circa twintigduizend
gulden binnen. Er blijkt zulk een enorme
vraag te zijn naar de rebusprijsvraag, dat
het comité zich genoodzaakt heeft gezien
naast alle publicaties die reeds in tal van
bladen zijn verschenen, nog een millioen
kaarten te doen drukken "waarop de rebus
afzonderlijk werd afgedrukt. Binnen enkele
dagen zijn deze kaarten over geheel Neder
land verspreid.
Een staf van vrijwilligsters is reeds be
gonnen met het sorteren van de binnen
gekomen antwoorden, die allen keurig wor
den gebundeld, opdat straks gemakkelijker
de prijzen kunnen worden getrokken.
Op herhaald verzoek .van de oud-verpleeg
sters en duizenden belangstellenden in de
rebusprijsvraag delen wij nog mede, dat
het secretariaat van het Erefonds voor
oud-verpleegsters in handen is van mev
T. Zelle—Braaksma, Herengracht 306 t.
Amsterdam.
r
