Nieuwe Haarlemsche Courant | 1952 | 5 december 1952 | pagina 3

Opnieuw vrijspraak gevraagd
in zaak W. F. Hermans

Sint Nicolaas op Marken

Ook vereenvoudiging van de
kleding van lagere clerus?

Wie stelt kardinaalshoed ter hand

aan Nuntius in Italië?

rDe eenzame

Reiziger

Och Sinterklaasje.

E

Uitdrukkingen niet weergegeven als
eigen gedachten van de schrijver

Woonwagen-
bewoner in arrest

In Rome gaan stemmen op om
de toog af te schaffen

Officiaal van het
Bisdom Breda

Twee straaljagers
in botsing

Jongens tijdens
spel in botsing

DE BESTUURSVORM VAN DE
GROTE GEMEENTEN

geen examen voor

J

VRIJDAG 5 DECEMBER 1952

PAGINA 3

Ernstig ongeluk
veroorzaakt

BROMFIETSERS

A..V.R.O. aanvaardt C.A.O.

Baskische muts steeds
meer in zwang

?*ht

nieuwe kleding-
decreet van Officie
der Riten

Tekort aan boter in
Duitsland

Graaf van Bylandt volgende
week naar Indonesië

Mr. Jac. Oomen volgt mgr.
dr. W. Koenraadt op

Eén piloot gedood

12-jarige scholier aan
gevolgen overleden

„Euroland" gekapseisd

Premier van Suriname
overleden

door ANTONIA WHITE

I Dbg. 1

Donderdag heeft voor het Amster
dams gerechtshof de procureur-ge
neraal, mr. W. P. Bakhoven bevesti
ging gevraagd van het vrijsprekende
^onnis, dat de Amsterdamse recht
bank in April heeft gewezen tegen de
Nederlandse schrijver W. F. Hermans.

Naar men zich zal herinneren werd
deze ervan beschuldigd zich over het
R.K. volksdeel van ons land in zijn
roman „Ik heb altijd gelijk" op bele
digende wijze te hebben uitgelaten.
Een fragment uit deze roman was
gepubliceerd in het tijdschrift „Po
dium".

De rechtbank sprak in April verdachte
'rij conform de eis van de officier van
Justitie. Deze tekende nochtans hoger
ueroep aan, omdat hij gaarne zag, dat
°°k een hoger rechtscollege een oordeel
°ver deze principiële zaak zou uitspre
ken.

Donderdagmiddag liet bij de behan
deling van zijn zaak door het Amster
dams gerechtshof de schrijver zelf ver
bek gaan. Er waren geen getuigen op-

Na een uitgebreid onderzoek is de
Eindhovense gemeentepolitie, in nau-
Jje samenwerking met de politie te
J*eldrop, Eersel en Best, erin geslaagd
hand te leggen op de woonwagenbe
woner M. W. uit Best. Deze man had
Dinsdagmiddag als bestuurder van een
®uto, waarin nog vijf andere woonwa
genbewoners waren gezeten, op de
^eidropseweg te Eindhoven twee wiel-
Njdsters aangereden, van wie de een
ernstig en de andere levensgevaarlijk
Werd gewond. Zonder zich iets van de
dichtoffers aan te trekken hadden de
2es mannen het hazenpad gekozen. De
^agen was over de kop geslagen en was
J^aar beschadigd. De nummerplaat van
ue auto voerde de politie naar Geldrop.
Daar kwam juist J. W. (een broer van
y W.) aangifte doen, dat zijn auto
ue auto, waarmee het ongeluk gebeurd
^as gestolen was. De politie koester-
direct argwaan. Uit het verder on
derzoek bleek, dat de drie gebroeders
y uit het woonwagenkamp te Eersel
Jot de inzittenden van de wagen hadden
behoord. Dezen werden des nachts uit
vUn bed gehaald. Zij verklaarden bij J.

te Geldrop een begrafenis te hebben
"hgewoond. Deze had zijn auto des
Morgens aan zijn broer L. W. uit het
^Oonwagenkamp te Den Bosch ver
kocht, die daarop de wagen weer aan
Zijn broer M. W. van de hand had ge
daan. Met de woonwagenbewoner F. N.
Uit Tilburg, de gebr. P. en L. W. had
M. W. toen een proefrit gemaakt, waar
bij hét ongeluk gebeurde.

In de loop van Woensdag is daarop
M. W. te Best aangehouden. Na lang
ontkend te hebben viel hij tenslotte door
de mand en legde hij een volledige be
kentenis af. Inmiddels was J- W. door
Qe Geldropse politie het vuur zo na
aan de schenen gelegd, dat hij toegaf
valse aangifte van diefstal van zijn auto
hebben gedaan.

De gedachte van het verplichten van
8ebruikers van bromfietsen tot het vol-
Sen van een cursus of het afleggen van
®en eenvoudig examen komt de minister
van Verkeer en Waterstaat, mr. J. Al-
®.era, zeer moeilijk uitvoerbaar voor, ge-
:l6n het grote reeds aanwezige aantal,
wuarvan geen registratie bestaat. Aldus
W0rdt medegedeeld in de Memorie van
tmtwoord over de begroting van dit
bpartement-

Ook de AVRO heeft thans de CAO
•Oor medewerkers aan de Omroep aan
aard, welke reeds enige tijd door de
«hdere omroepverenigingen is aanvaard.
9e CAO-besprekingen zijn gevoerd door
?6 Bedrijfsunie van Handels- en Kan-
,°orbediendenorganisaties, waarin de
oiiafide vakverenigingen zijn vertegen
woordigd.

geroepen, zodat de procureur-generaal
onmiddellijk het woord kreeg.

Deze herhaalde in zijn requisitoir al
lereerst de motivering van het recht-
bankvonnis: „Op zichzelf is de passage
uit het fragment, die in de dagvaar
ding is opgenomen, beledigend' voor de
R.K. volksgroep. De woorden worden
echter door de schrijver in de mond ge
legd van een persoon, die in het boek
wordt voorgesteld als een verlopen indi
vidu en een drankzuchtige psychopaat.
De onbevooroordeelde lezer zal niet
steeds instemmen met de uitlatingen
van deze psychopaat, reden waarom de
passage niet beledigend kan worden ge
acht."

Mr. Bakhoven ging vervolgens in op
de juridische zijden van de zaak Hij
zei, dat artikel 137c spreekt over „het
zich in beledigende vorm uitlaten over
een volksgroep," hetgeen hij niet het
zelfde achtte als „het beledigen van een
volksgroep".

Voorts betoogde hij, dat het voor de
strafbaarheid nodig is, dat de schrijver
zijn eigen gevoelens of gedachten tot ui
ting brengt.

„Afgezien van de vraag of wij dit ge
schrift al of niet sympathiek vinden,"
zo vervolgde hij, „in dit geval zijn de
gebezigde uitdrukkingen niet weerge
geven als de eigen gedachten of gevoe
lens van de schrijver." Indien zich al de
vraag zou voordoen of de schrijver mis
schien toch op deze gecamoufleerde wij
ze zijn gevoelens van minachting of
haat tegenover de katholieken in zijn
boek tot uitdrukking wenst te brengen,
dan is dit volgens de procureur-gene
raal. in ieder geval niet te bewijzen.
Een en ander gaf hem aanleiding zich
geheel achter het vonnis van de recht
bank te stellen en dus bevestiging te
eisen van het vrijsprekende vonnis.

Uitspraak 18 December.

De ijsgang op de Zuiderzee had Sint Nicolaas dit jaar bijna verhinderd een
bezoek te brengen aan Marken, maar de plotseling ingetreden dooi maakte de
vaart naar het visserseiland mogelijk. De boot arriveerde prompt op tijd en zelfs
het hart van de kleumende Piet werd verwarmd door de hartelijkheid, waarmee
Meester en Knecht werden begroet.

(Eigen telegram)

VATICAANSTAD, hedenmorgen.
Na alle recente besluiten van de H. Vader betreffende de vereenvoudiging
van de kledij der Prelaten het laatste dateert van gisteren vraagt men
zich in kerkelijke kringen af of ook de lagere geestelijkheid, die tot nu toe aan
al deze voorschriften met betrekking tot de kleding ontsnapt is, speciale voor
schriften in dit opzicht zal krijgen.

Inderdaad zijn voor kardinalen, pa
triarchen, aartsbisschoppen en bis
schoppen, voor apostolisch protonotarii
en andere prelaten wijzigingen opgesteld.
Ook is er voor kloosterlingen een ver
eenvoudiging voorgesteld. Voor eerst-
genoemden werd deze kwestie bespro
ken tijdens het congres van 1950 en
voor de kloosterlingen werd het vraag
stuk behandeld tijdens het congres, dat
twee maanden geleden gehouden is. De
H. Vader heeft in een rede de klooster
lingen aangespoord hun kleding en
leefwijze overeenkomstig hun staat in
overeenstemming te brengen met de
eisen van de moderne tijd. Het tempo,
waarin deze hervormingen bij de
kloosterorden en congregaties tot stand
komen, is traag. Men volgt hier de weg
van het algemene verzoek en er gaat
lange tijd over heen eer alle stichtin
gen in de verschillende delen van de
wereld de betreffende vragen van hun
oversten hebben beantwoord. Tot nu
toe is er slechts één kloostergemeen
schap, die met toestemming van de
Paus een aanzienlijke wijziging beeft
aangebracht in de kleding van haar le
den en wel de Vrouwen van Nazareth.
Dat is begrijpelijk wanneer men be
denkt, dat deze groep weinig talrijk is
en dus betrekkelijk snel beslissingen
kan nemen. Bij de andere kloosterorden,
zowel mannelijke als vrouwelijke, eist
dit meer tijd. Maar het begin is ge-

(Eigen telegram)
Vaticaanstad, hedenmorgen.

vraag is gerezen wie de rode kar-
J^aaishoed aan Mgr. Francesco Borgon-
j'hi Duca, Pauselijk Nuntius in Italië,
A* overhandigen die onlangs tot de
j aardigheid van Kardinaal is verheven,
t? katholieke landen is het de gewoon-
dat het staatshoofd deze ter hand

st„„uat bet
«V- aan de tot

Kardinaal verheven

"btius.

Frankrijk hebben aanvankelijk de
jasten, later de presidenten dit voor-
Iw genoten. Het laatst was dat daar
b!1 geval in 1935, toen Mgr. Luigi Mag-
Iwje de kardinaalshoed ontving uit
"den van president Albert Lebrun.
Jw °°k in Spanje en Portugal. Polen
O- Stelde bij het herwinnen van zijn
lelijkheid na de eerste wereld-
%rug de traditie van dit privilege, dat
aan zijn koningen was voorbe-

^duden en in 1935 overhandigde de pre-
fevfdt te Warschau de kardinaalshoed
Dor, ^gr- Marmaggi, die tijdens
j-^bsistorie van 16 December va
tot Kardinaal was benoemd.

Hog

het
dat

b Italië echter heeft zich dit geval

hooit voorgedaan; want sinds de

Ï6H- hg van het koninkrijk, na de be-
s'D"-

O van Rome in 1870 en nadat de
w;s van zijn tijdelijke macht vervallen
Nqn,.Verklaard, heeft maar één enkele
bij Pus het Vaticaan vertegenwoordigd
"et Quirinaal. Pas bij het sluiten

heej® C°hg

(Eigen telegram)

dgregatie van de Riten in Rome
d®Ze glsteren bekend gemaakt, dat het
be ,je eek uitgegeven decreet betreffen-
ber j, Vereenvoudiging van de kledij
Voor "malen ook van toepassing is
®rtsbisschoppen, bisschoppen, pa-
r^kleëg en andere hoogwaardigheids-
i trekk^S' D>e vereenvoudiging heeft
a eP, er.k? op de zijden stof van toga en
a 'e'tm niet op de cappa, waarvan
"eh, evenwel gehalveerd moet wor-

van het Verdrag van Lateranen zijn er
immers diplomatieke betrekkingen tus
sen beide staten tot stand gekomen. De
Nuntius, die in 1929 werd benoemd, is
thans tot Kardinaal verheven en men
vraagt zich nu af of de Paus aan het
Italiaanse staatshoofd hetzelfde voor
recht zal verlenen, dat de hoofden van
andere katholieke staten reeds eeuwen
bezitten.

maakt en deze beweging zal vroeg of
laat vruchten afwerpen.

Voor de priesters is er echter nog
niets bepaald, hetgeen niet wil zeggen,
dat er ook niets bepaald zal worden.
Meer en meer blijkt men overtuigd van
het nut om het dragen van een toog
achterwege te laten, vooral met het oog
op bepaalde vormen van apostolaat.
Overigens hebben de priesters uit de
landen waar het dragen van een toog
algemeen is toegestaan, veelal de ge
woonte om wanneer zij op reis gaan
naar het buitenland zich te kleden
zoals de priesters uit overwegend niet-
katholieke landen. Dit streven heeft
vooral de Spanjaarden gefrappeerd, die
tijdens het onlangs in Barcelona ge
houden internationaal Eucharistisch
Congres, moeite hadden om te geloven,
dat de buitenlandse priesters zonder
toog, die zij zagen, katholieken waren.
Daarnaast wordt het zelfs in Rome
steeds meer de gewoonte om een bas
kische muts te dragen in plaats van de
ronde zwarte hoed. De voorstanders
van de soutane kan men overigens te
genwerpen, dat dit kledingstuk eerst
door Paus Pius IX werd ingevoerd
(waaraan het zijn bijnaam „piano" te
danken heeft). Voor die tijd droegen
de priesters over het algemeen kuit
broeken, net als de leken.

West-Duitse regeringsautoriteiten heb
ben verklaard, dat er een groot tekort
aan boter bestaat in het land, doch
voegden hier aan toe, dat er geen reden
bestaat voor een „paniek". Er worden
pogingen in het werk gesteld de huidige
crisis tot een oplossing te brengen door
de invoer van boter.

Er worden onderhandelingen gevoerd
over de invoer van boter uit Nederland
en Zweden.

De nieuw benoemde Nederlandse
H. C. in Djakarta, mr W. F. L. graaf
van Bylandt zal Zaterdag 13 Decehber
per vliegtuig naar Indonesië vertrekken.
Graaf van Bylandt wordt 16 December
in Djakarta verwacht.

Z. H- Exc. de Bisschop van Breda heeft
aan mgr. dr. W. Koenraadt, Vicaris-
Generaal, op diens verzoek, eervol ont
slag verleend als Officiaal van het Bis
dom van Breda, en heeft benoemd tot
Officiaal de hoogeerw. heer mr. Jac.
Oomen, die professor was aan het Groot
Seminarie te Hoeven.

De Vicaris-Generaal mgr. dr. Koen
raadt vestigt zich in het nieuwe Moeder
huis „Maria Mater Dei" (mgr. Hopmans
straat 2 te Breda) en zal daar tevens het
rectoraat van dat Moederhuis en van het
Noviciaat waarnemen.

Z. H, Exc. de Bisschop van Breda heeft
de hoogeerw. heer mr. Jac. Oomen te
vens benoemd tot pastoor van het Be
gijnhof en de zeereerw. heer dr. C. de
Jong, die tweede secretaris van het Bis
dom was, tot professor aan het Groot-
Seminarie te Hoeven.

(Van onze correspondent)

Donderdagmiddag zijn boven Neder-
wetten, gemeente Nuenen, twee Meteor-
straaljagers van* het vliegveld Soester-
'oerg tijdens een schijngevecht met elkaar
in botsing gekomen en neergestort. Het
ene toestel vloog reeds in de lucht in
brand en het andere werd op de grond
grotendeels vernietigd. Beide piloten,
reserve eerste luitenant vliegers van de
L.S.K. uit Soesterberg, wisten met de
z.g. schietstoel de razend snel neerstor
tende vliegtuigen te verlaten. Slechts de
parachute van de 26-jarige res. luitenant-
vlieger J. v. Kemenade uit Eindhoven
ging open. De 31-jarige res. luitenant
vlieger v. d. Werve stortte neer en was
reeds overleden voor de omwonenden bij
hem waren. Luitenant v. Kemenade heeft
zich te voet op weg begeven naar het
vliegveld, doch werd vandaar vervoerd
naar het Binnenziekenhuis te Eindhoven,
waar men een lichte shock en een lichte
verwonding aan de enkel constateerde.
Het is nog niet bekend waarom luite
nant v. d. Werve er niet in is geslaagd
zijn parachute te gebruiken.

(Van onze correspondent)

In het St. Jozefziekenhuis te Venlo
overleed Donderdagmorgen een twaalf
jarige leerling van de Rijks-HBS aan
verwondingen, die hij de dag te voren
in de gymnastiekzaal van de school had
opgelopen. Tijdens de gymnastiekles
kwam D. K. uit Venlo Woensdagmorgen
bij een balspel vrij hevig in botsing met
een van zijn klasgenoten. Onmiddellijk
werd hij naar het ziekenhuis overge
bracht. waar men nog getracht heeft zijn
leven door operatief ingrijpen te behou
den. Dit bleek echter niet meer moge
lijk en gistermorgen overleed de scholier
aan de bekomen inwendige verwondin
gen. De jongen, met wie D. K. met het
noofd in botsing kwam. ondervond geen
nadelige gevolgen.

Het Duitse schip „Euroland", dat in
de buurt van Terschelling op een mijn
is gelopen en door de sleepboot „Hol
land II" van de fa. Doeksen op sleep
touw werd genomen, is gel xpseisd. De
bemanning was, zoals bekend, al eer
der overgenomen door de Duitse sleep
boot „Widder", die de Euroland en een
ander schip sleepte toen de ontploffing
geschiedde.

De Holland II heeft de Euroland, die
bestemd was voor de sloop, opgegeven
en koers gezet naar Terschelling.

De premier van Suriname, de heer A.
Alberga, is Donderdagmorgen plotse
ling overleden.

De heer Alberga werd in 1887 in Pa
ramaribo geboren. Hij begon zijn car
rière als griffie-ambtenaar. Hij deed
het praktizijnsexamen en ging vervol
gens over in bestuursdienst. Na zijn
pensionnering vestigde hij zich als ad
vocaat te Paramaribo, was tijdelijk lid
van het Hof van Justitie en werd lands-
minister van Justitie en Politie. Na het
aftreden van dr. Buiskool werd de
heer Alberga voorzitter van de rege
ringsraad van Suriname, tevens lands-
minister van Algemene Zaken.

In de Rolzaal van
het Binnenhof te
Den Haag heeft de
minister van Oorlog
en Marine, ir. C.
Staf, gistermiddag
aan de nabestaan
den van 26 gevalle
nen de door H. M.
de Koningin ver
leende dapperheids
onderscheidingen
uitgereikt. De on
derscheidingen, de
bronzen leeuw, hei
bronzen kru'is en
het kruis van ver
dienste werden toe
gekend wegens
moedige en beleid
volle daden tijdens
de Meidagen van
1940, de strijd in de
lucht gedurende de
oorlogsjaren, ver
zetswerk en dapper
optreden aan het
front in Korea. Hel
zoontje van wijlen
reserve-eerste lui
tenant D. Boerem.a
uit Delfzijl neemt
het aan zijn vader
posthuum verleen te
bronzen kruis in
ontvangst.

Vertaald
door
W. HOFSTRA

76

„Ja, vroeger. Ze was zeer veelbelo
vend, maar ze heeft lang geleden alle
interesse al verloren. Ik geloof niet.
dat zoiets voor vrouwen is weggelegd.
Neem nu eens Melian Sta well, Jane
Harrison grote vrouwen, tot op ze
kere hoogte...... maar er ontbreekt toch

altijd iets... is het niet de grote greep,
dari toch het uithoudingsvermogen. Je
vindt evenmin het „ik en weet niet
wat" in vrouwen als een parel in een
haring."

Isabel was er allang niet meer met
haar gedachten bij, maar deze woor
den riepen plotseling iets bij haar wak
ker.

„Een parel in een haring? Wat is
dat goed gezegd!"

„Ik heb het niet van mezelf. Die Cal-
laghan zei gisteren iets dergelijks. We
spraken over Griekse poëzie."

„Poëzie!"

„Ja lieve. Ik doe ook wel eens iets
anders dan op de kleine woordjes
in het Grieks te letten, al lijkt het er
soms veel op."

Ze ging zuchtend achterover liggen
op haar kussen. In het licht van het
afgeschermde lampje leek ze zeer jong
met haar fluwelen ogen en het donkere
haar laag in de nek.

„Die arme jongen, 't Is natuurlijk ook
jammer omdat hij zo knap was, maar
ik denk aan alles in het leven wat hij
nu niet meer zal meemaken. Misschien
was er al een meisje dat van hem hield."

Hij steunde zijn hoofd weer in zijn
handen en zei langzaam: „Dat is maar
al te waar. Al die honderden jongens

die sneuvelen nog voordat ze iets van
het leven genoten hebben. Waarom zou
de een een groter verlies voor me be
tekenen dan de ander? Ik heb mijn
beste tijd gehad. Kon ik maar de rest
van mijn leven geven om er één te
redden al was het maar een gewone
kantoorjongen of de eerste de beste
nietsnut."

„Zo moet je toch echt niet praten,
Claude. Je moet ook eens denken aan
al het goed dat je doet. Aan alle men
sen die je nodig hebben." Ze wachtte
even en voegde er toen nog bijna schul
dig aan toe: „En vergeet mij ook niet."

Hij keek haar bedroefd aan. „Heb je
mij eigenlijk wel nodig, Isabel?"

Ze sloeg haar ogen neer. Het boek lag
nog open op haar schoot en haar blik
viel op een regel die ze hardop voorlas:

„Jij bent de geweldige deurpost van
dit huis."

„Wat lees je daar, lieve? Het lijkt
wel een vertaling van een van de tra
gediën."

„Nee, het is een Ierse dichter. Yeats.
Hij leeft nog."

„Ierland en Griekenland. Vreemd. Ik
heb daar altijd een verband gevoeld.
Dat zei ik gisteren nog tegen Callaghan
en hij was het met me eens."

Ze vroeg, hopend dat haar gezicht
haar niet zou verraden:

„Praat je zoveel met die Callaghan?"

„Ja, dat schijnt zo. Over dingen waar
aan ik sinds Cambridge nauwelijks een
gedachte heb gewijd. Misschien komt
het omdat hij een Ier is. Uiterlijk heeft
hij niets van hem, maar toch heeft hij

denken. Maar Larry als hij zo oud ge
weest was als Callaghan zou niet ge
rust hebben, voordat ze hem in actieve
dienst zouden hebben genomen. Calla
ghan hoeft natuurlijk niet te gaan Zijn
vader heeft er voor gezorgd dat hij in
Ierland geboren werd, hij hoeft dus niet
in Frankrijk te dienen zoals zijn voor
ganger, De Caux. Bovendien is hij een
van die Ieren die Engeland .haten. Hoe
wel, je zou eerder gedacht hebben, dat
zo'n avonturier als hij alleen al voot
de sensatie dienst genomen zou hebben."

„Misschien vindt hij niets belangrijk
genoeg om er voor te vechten."

„Dat kan wel. Het is het enige wat
ik op hem tegen heb."

Er viel een stilte tussen hen. Ze sloot
slinks het boek met Yeats gedichten en
legde het op zijn tafeltje naast zich.
Zijn vermoeide ogen volgden echter
haar bewegingen.

„De geweldige deurpost," begon hij,
maar hield plotseling snikkend op. Het
volgende ogenblik knielde hij naast
haar bed en begroef zijn hoofd in de
dekens op haar knieën.

„Isabel, Isabel. Als ik jou niet had
zou ik de eenzaamste man op aarde
zijn."

ZESDE HOOFDSTUK

Op een ochtend in de grote vacantie
na haar zeventiende verjaardag werd
Clara vroeg wakker. Ze was niet erg
tevreden over haar laatste trimester of
schoon ze veel betere cijfers kreeg dan
ze, gezien haar ijver, eigenlijk verdiend
had. Over een dag of twee zouden ze
naar Paget's Fold gaan. Ze nam zich
voor dat ze zich daar eens wat ernsti
ger op de dingen zou gaan bezinnen
en een doel zou trachten te vinden om
na te streven.

Het was pas half zeven toen ze al een
hele tijd had liggen denken zonder tot
een bepaalde conclusie te komen Ze
kreeg een idee, stond op en ging naar

iets dat me aan Larry O'Sullivan doet de vroegmis, het was in maanden niet

voorgekomen dat ze dit op een doorde
weekse dag had gedaan. Ze communi
ceerde met iets van haar vroegere vu
righeid en wandelde door de stille, zon
beschenen straten naar huis, terwijl ze
de hoofdstraten vermeed. Ze voelde
zich zo fris en vredig als ze in lang niet
meer voor mogelijk had gehouden. Het
deed haar aan Mount Hilary denken.
En onmiddellijk stond haar plan vast:
nog diezelfde middag zou ze naar haar
vroegere internaat gaan, in hef bijzon
der om Mère Lovell op te zoeken.

,,'t Was al zolang geleden dat ie ons
was komen opzoeken," zei Mère Lovell.
„dat we bang waren dat je niet meer

terug zou komen. Ikwij allemaal

zouden het jammer gevonden hebben
als dat waar was geweest."

Clara stond op het punt om met de
gewone uitvluchten voor de dag te ko
men maar besloot open kaart te spelen

„De kwestie is, Mère, dat ik mii hier
niet meer zo op mijn gemak voel."

„Heb je daar een speciale reden voor,
Clara?"

„Nee, dat niet. maar ik leid tegen
woordig zo'n heel ander leven."

„Dat zou eigenlijk een reden moeten
zijn om veel nauwer contact met ons
te houden."

Clara bewaarde het stilzwijgen.

„Heb je iets kind? Ik weet dat een
katholiek meisje het niet makkelijk
heeft in de wereld. Als ik het zo hoor,
dan is het nu nog moeilijker met die
oorlog. Ben je nog thuis?"

„Ja, Mère,"

„Velen van onze oud-leerlingen zijn zo
ingeschakeld in de oorlog, dat ze ver van
hun familie moeten leven. Zij hebben
natuurlijk de goede geest, maar ik geloof
toch niet dat het goed is voor een meis
je om losgerukt te worden van het ge
zin en maar met jan en alleman om te
gaan."

(Wordt vervolgd).

£iiiiiiiiiiiiHiiiiHiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiimiiiiiiiitiimiimim£

Och, Sinterklaasje, kom maar binnen met je knecht.

Ik heb heel wat te zeggen, en 't is niet gauw gezegd

ln stad en dorp en land, in verre vreemde streken
Hebt gij al eeuwen lang en naarstig rondgekeken.

En is er groot verschil tussen de oude tijd
En al de narigheid, waar 't mensdom onder lijdt
In 't tijdperk van de bom, die, A of H geheten,

Het droevig resultaat van dl te menslijk weten

Het menselijk geluk van dag tot dag bedreigt?

Want wij vergeten snel en ieder tijdperk krijgt

Het lot, dat het verdient, zo zeggen ons de wijzen.

Men kan voortaan de dag niet voor de avond prijzen.

Wie heeft de bom paraat, wie heeft de H-bom niet?

Het is een open vraag en een eentonig lied.

Gun dan de grote Ike, op speurtocht in Korea,

Een klaar en diep besef van 't mooglijk culpa mea

En grijp de vader aller Russen bij de staart,

Als hij te veel aan waterstofgedoe vergaart.

Laat de afgetobde mens voortaan in vrede leven.

Een voorbeeld is zojuist door 't Saargebied gegeven.

Dat voor Europa pleit en'in de E. D. G.

Zijn deel wil hebben in de rust van pais en vree

De vijand van weleer, zal hij in goed vertrouwen

Aan onze zijde staan en naarstig willen bouwen

Aan d'eendracht en 't geluk, voor allen en voorgoed?

En zal hij streven, werken, sterven als het moet

Om vrij en zonder vrees voor God en voor de mensen

Te zijn of niet te zijn? Gij moet ons helpen wensen,

Dat 't groot gemenebest geen voorbeeld nemen zal

Aan 't klein en naar gedoedat, Benelux geheten.

Reeds nu zijn eerste élan lafhartig schijnt vergeten,

Noch aan het Weens congres, o. arme brave Sint,

Dat nota bene juist vandaag, vandaag begint.

Het groot gemenebest van de Vereende Naties,

Geringeloord door politieke speculaties,

Drijft ongewis en zwak op wilde zeeën rond

En geen. die tot dit uur een veilige haven vond.

Wat heeft de wereld aan een daverend monopolie

Als vriend Mossadeq, die geen raad weet met zijn olie?

Wat moet Europa doen. als de verwachte steun

Maar één dag later komt dan het kanongedreun?

Het indrukwekkend heir der nieuwe Kardinalen

Is niet voldoende om de vrede in te halen.

De Kromstaf in ons land na honderd jaar regeren

Kan niet alleen de vijand van de vrede keren.

Zij tonen ons nochtans, dat men slechts eensgezind

De ware vrede en het waar geluk hervindt.

/n Hollands politiek wordt voor de middengroepen,

't Verdrukte deel des lands, Uw bijstand ingeroepen

Dat wordt een hard gelag voor vader Van de Kieft

Hij schijnt van goede wil, dus help hem alstublieft.

Ga ook eens, goede Sint, de Archipel bezoeken

Daar kookt de onrust fel tot in de kleinste hoeken.

En in ons eigen land vordert minister Beel

Tweehonderd duizend man het klinkt, maar is niet veel!).

Die voor het landsbelang in mooglijk bange dagen

Bereid zijn, dag en nacht de overall te dragen.

Uw zorgen, Sint, zijn groot; daar is de emigrant,

Die tevergeefs probeert, het nieuwe vaderland

Op tijd met vrouw en kroost en have te bereiken.

Maar, als de boot vertrekt, zijn droom slechts na mag kijken

En zij, die blijven, zien met wisselend vertrouwen

Naar al die huizen uit, die Witte zal gaan bouwen.

Daar eten zij hun brood; een vleugje varkensvet

Geurt uit de margarine, die men op tafel zet.

De echte boter vindt haar weg wel naar de Britten

Zodat wij met de rest blijmoedig blijven zitten.

Maar daarom niet getreurd, zolang de stoere Friezen

Boven de moedertaal hun idioom verkiezen;

Zolang 't verschoningsrecht voor onze journalist,

Al honderd jaren oud, nog niet is uitgevist;

Zolang rechtvaardigheid ten aanzien van Herr Lages

Voor ieder denkend mens nog steeds een open vraag is.

E

Zo zijn wij, Sinterklaas, ook wel verheugd van zin
Want bij een groot verlies komt ook veel groot gewin.

Gij zult de taaie moed der Nederlanders roemen,

Als gij Piet Roozenburg een kampioen hoort noemen.

En als gij ooit biljart met Pieter van de Pol,

Gij houdt het langer niet dan zeven stootjes vol.

Van Faanhof spreek ik niet, die zonder af te stappen
Etappe na etappe met trappen op kan knappen.

Roem op de dappre Aab, die Lotsy durft weerstaan.

Totdat zij samen naar Canossa zullen gaan.

En niet alleen de sport, maar ook de vrouwenmode

Soms „fashion" genaamd, heeft ons veel liefs geboden.

Daar is de grote Fath, een man van wereldfaam

Maar niettemin een Fath. Wat is er in een naam?

Al sprekend in Latijn kan men wel zeggen: nomen

(Voor wat die Fath betreft) is zonder twijfel: omen.

Kent gij de „coupe panache"? Probeer het eens bij Piet.

Zijn haar wordt vederdos; ge weet niet wat ge ziet!

Laat om zijn zwarte nek een shawl of stola glijden,

En alle vrouwen zullen hem gemeen benijden.

Ook op de wetenschap zet menige vrouw haar zinnen;

Men telt onder de profs zowaar een paar profinnen.

Maar 't felste wordt de vrouw thans in de zij geduwd,

Wanneer zij ambtenaar is en bovendien gehuwd.

Tfent ge de wensen, Sint. van onze zakenlieden

K Zij leven, zo ge weet, van loven en van bieden.

Zij zitten ditmaal stil en needrig aan uw voet,

Maar weten niettemin precies wat gij doen moet.

Maak de belasting laag, althans voor de bedrijven.

Geef werkgelegenheid, opdat wij leven blijven.

En maak de gulden „hard"; duld geen inflatie meer.

Want die drukt het pensioen en 't rentetrekken neer.

Maak de deviezen vrij; 't is nuttig voor 't tourisme.

Erken op die manier hun zin voor realisme.

m

Dan is er nog de zorg voor wat men noemt cultuur,
Een overbodig ding en altijd veel te duur,

Waarover de overheid altijd wel mee wil praten
Als zij de centen maar in de schatkist mag laten.

Niet dat de schuld slechts ligt bij O, bij K, bij W.

Die willen wel, maar krijgen zelden centen mee.

Laat Amsterdam maar weer wat geld ter zijde leggen
Voor 't Holland Festival; daar valt niets op te zeggen.

Wèl op het droevig feit, dat 't oude A.T.G.

Zijn laatste rollen speelt en dan berust in vree.

En dat de film nog steeds voor schatrijk wordt versleten
En dus belasting dokt, die anderen vergeten.

Om te voorkomen, dat ons onderwijs verdort,

Gun 't kind de nieuwe lijn, dus Rutten zijn rapport.

Laat in de dolle stroom der kunstexperimenten
Iets meer beklijven dan 't gemok der malcontenten.

En laat mij binnenkort vertrekken naar het oord,

Waar Thijm Oranje vond en Vondel leit vermoord.

En spaar mij voor een poos de vuige barbarismen,

Die welig tieren, niet 't minst in 't journalisme.

n hierbij, Sinterklaas, zal ik het dan maar laten.

Ik heb u veel gevraagd, doch slechts wat nodig was.

Want alles wat ik vraag, komt ons zo goed van pas.
"t Is niet voor ons alleen, maar voor ons allen samen

I Voor 't algemeen belang. Bedankt bij voorbaat. Amen.

HllllimillllllimilllllllllllllllllimlIIIIIWIINIIIIIIIIIMIIIimilllllllllllllllllllimmHIlHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMimil?

Donderdagmiddag heeft de minister
van Binnenlandse Zaken. prof. dr. L. J.
M. Beel, de staatscommissie geïnstalleerd,
die de opdracht heeft de regering van
advies te dienen omtrent de meest ge
wenste bestuursvorm voor de grote ge
meenten. mede in verband met het
vraagstuk van de samenvoeging van ge
meenten. In zijn installatierede zei de
minister o.m., dat de taak van de com
missie weliswaar kort omschreven is.
doch dat haar omvang en gewicht groot
zijn. Bij het onderzoek zal de commis
sie stuiten op het vraagstuk van de
steeds groter wordende afstand tussen
de besturen van de grote gemeenten en
de bestuurden. De niet eenvoudige taak
zal zijn de oorzaken van dit te betreuren
verschijnsel op te sporen en de midde
len tot verbetering in de bestaande on
gewenste situatie aan te geven. Het
hier in wezen, zo ze de minister, om de

uiterst belangrijke vraag, hoe wat spr.
zou willen noemen „de locale demo
cratie" in het bijzonder in de grote ste
den. tot een levendige werkelijkheid kan
worden gemaakt.

De research-arbeid van de commissie
zal haar ook ongetwijfeld op sociologisch
terrein brengen, omdat de vervreemding,
waarover prof,. Beel sprak, niet uitslui
tend valt toe te schrijven aan het feit,
dat in de grote gemeenten zo weinigen
zo velen besturen, doch mede op reke
ning dient te worden geschreven van
een na de laatste wereldoorlog op veler
lei terrein zich sterk manifesterend ge
brek aan belangstelling en medeleven.
Ook het verschijnsel, dat veler interesse
nog wel uitgaat naar zaken van nationaal
en internationaal belang, doch vaak ge
ring is voor locale aangelegenheden, zal
zeker de aandacht van de commissie vra
gen.