Leraren in nood
Na moord op nationalistische leider
POLITIE EN LEGER IN TUNIS
IN ALARMTOESTAND
Fransen beschuldigd van
terrorisme
Vredestent bij de Acropolis
mt
Bellewagenmet elf personen
in de Vecht gereden
Wie sal chef-staf landmacht in
Indonesië opvolgen
EEN HEIMELIJK BEZOEK
Twee personen
verdronken
Bambang Sugeng wordt genoemd
Rustig weekeinde
met mist
Man en meisje
verdronken
Schip gestrand
nabij Maassluis
Het weer
Nieuwe voorzitter,
nieuw geluid
Tot hoofd en hart
„Rode hand" zou vele
gewelddaden begaan
Wilopo naar Sukarno
op Bali
Dr. Drees het meest
bewonderd
Prins Bernhard in de
ministerraad
Slachtoffers nog niet
gevonden
DE WEEK
VAN KOREA
ZATERDAG 6 DECEMBER 1952
76ste JAARGANG No. 25551
DNESCO-gebouw te Parijs
De toenemende ongeregeldheden, die de laatste tijd in Tunesië
plaats vinden als gevolg van de Franse weigering om het land
op korte termijn volledig zelfbestuur toe te staan, hebben Don
derdagavond een dramatisch hoogtepunt bereikt in de moord op
de vakbewegingsleider Ferhad Hached. De Franse autoriteiten
hebben onmiddellijk een uitgaansverbod afgekondigd, terwijl de
politie en het leger zich gereed houden om op een eerste teken
in fe kunnen grijpen. Het algemeen vakverbond heeft een drie
daagse proteststaking afgekondigd, waarbij het communistisch
vakverbond zich later heeft aangesloten.
«BB
Drama te Wamel
dei MORRIS iejmifmimj!
BaRTELOORISSTRAAT 20 TEL. 13439
Bontgevoerde windbreakers
gWINTER
■sport*
SIBERll
wti mo
mi mff
LUBIANKA
iw
bibliotheek
..uj.
BUREAU SMEDESTRAAT 5 - HAARLEM
Telefoon: Redactie 21544; Advertenties 21543
Abonnementen 20800 Postgiro 143480
Bijkantoor Beverwijk: Stumphiusstr 45, tel. 3998
Bijkant. IJmuiden: Bonifaciusstr. 27 tel. 5790
Directie: J. J. W Boerrigter en
Mr. W. A. M. van der Kallen.
Hoofdredactie: Drs. H. v. Run en W. Severin.
Wnd. hoofdredacteur: W van Willige.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter-
hoogte. Omroepers 16 cents per m.m.-hoogte.
De administratie behoudt zich het rechi voor
advertentiën eventueel zonder opgave va*
redenen te weigeren
ABONNEMENTSPRIJS 47 cents per week,
f 2.'per maand, f 6.pet kwartaal
Voor klachten over de bezorging na 5 30
uur 's avonds tel 21544
De katholieke docenten bij het
Voorbereidend Hoger en Mid
delbaar Onderwijs te Amster
dam hebben een in vierkante be
woordingen gestelde brief gericht
ean het K.V.P.-bestuur, in welke
krief zij eensdeels aandringen op
spoedige en daadwerkelijke uitvoe-
ling van het plan der Commissie
Middengroepen, neergelegd in het
derde rapport dier commissie, on
anderdeels hun ernstige ongerustheid
uiten over de aanvankelijk gebleken
houding in dezen van de fractievoor
zitter der K.V.P. Het schrijven der
Amsterdamse docenten vindt men
elders in dit nummer volledig afge
drukt.
Sinds jaar en dag is het bekend, dat
de nood der middengroepen zich bij
zonder pijnlijk gevoelen doet in de
kring der onderwijskrachten bij het
V. H. en M. O., omdat aan dezulken
het twijfelachtige genoegen te beurt
Valt, wat maatschappelijke positie en
salariëring betreft integraal te be
horen tot de „middengroepen", ock
bij de engste begripsomschrijving
van dit woord. Daar komt echter nog
iets bij, wat licht vergeten wordt,
doch alle aandacht verdient om de
daaraan verbonden aspecten van al
gemene aard, rechtstreeks het cultu
reel welzijn van ons gehele volk ra
kend. Opvoeding en onderwijs, en in
verband daarmee het nationale gees
tesleven, zullen ongetwijfeld op den
duur de terugslag ondervinden van
een voortwoekerende materiële nood
onder de docenten. Men make hieruit
niet de onwelwillende gevolgtrek
king, dat de leerkrachten, met ver
onachtzaming hunner verantwoorde
lijkheid, geneigd zouden zijn hun in
spanning bewust afhankelijk te stel
len van de mate waarin zij daarvoor
worden gehonoreerd. Maar wel is het
waar, dat, gelijk in de praktijk rijke
lijk wordt bewezen, de stoffelijke
nood een geestelijk in de knel komen
ten gevolge heeft. Welke leraar houdt
bijvoorbeeld nog voldoende tijd over
voor verdergaande wetenschappelijke
ontwikkeling? In de plaats daarvan
moet hij zich inspannen voor bijver
diensten en nevenkarweien. Voorts
heeft de geringe salariëring tot ge
volg, dat vaak de beste krachten het
onderwijs schuwen en elders hun
carrière trachten te maken. Zo doet
in leraarskring het voigende wrange
grapje de ronae: Een hoogleraar ont
moet een zijner oud-studenten en
vraagt hem wat hij geworden is.
„Leraar" zegt de oud-student. „Hé,"
zegt de hoogleraar, „wat vreemd; u
was toch een goed student, naar ik
mij herinner." Leerrijkheid moge
vergoeden wat er eventueel aan his
torische juistheid aan dit voorval
ontbreekt.
Tenslotte geldt voor de leraren
minstens in gelijke mate als voor as
andere leden der middengroepen, dat
Zij, doordat zij hun kinderen met
meer kunnen laten studeren, hun
maatschappelijke taak als „cultuur
overdragers" in het geheel niet of
onvoldoende kunnen vervullen.
Ziedaar een vluchtige feitelijke toe
lichting van de geenszins overdreven
constatering, dat bij een voortdurend
in de knel Komen van de onderwijs
krachten het algemeen belang in zijn
hoogste aspecten wezenlijk wordt ge
schaad.
Met een enkel woord willen wij
nog ingaan op de actie der
Amsterdamse docenten jegens
de K.V.P.
Het blijkt, dat de docenten, bij
alle waardering voor de K.V.P.-rap-
porten, ernstig teleurgesteld zijn over
de houding van de fractieleider in
dezen blijKens diens in De Volks
ki ant geopenbaarde mening. Uit een
in onze berichtgeving van heden
aangehaalde passage van de toelich
ting op een motie (door de Amster
damse afdeling van „St. Bonaventu-
IV' aan haar hoofdbestuur gericht)
leiden wij af, dat ook des heren Roni-
me's naderhand afgelegde verklaring
geen tevredenheid heeft kunnen
brengen in de kring der katholieke
leraren. Bedoeld wordt de verklaring
tan prof. Romme op „de dag dei-
Werkgroepen", waarbij hij te kennen
heeft gegeven, zich met de „alge
mene geest" van het derde rapport
over de Middengroepen te kunnen
Verenigen.
Wij kunnen ons wel voorstellen,
dat deze verklaring niet algeheel be
vredigend wordt gevonden. Bedoeld
rapport is immers zozeer bij wijze
tan een concreet plan opgesteld, dat
liet toekennen van een „algemene
geest" daaraan als iets waarachter
men zich stelt, kan worden gezien
als een teken van voorzichtige distan
tie. Anderzijds zouden de Amster
damse docenten een hoopgevende
r.uance kunnen waarnemen tussen de
journalistieke opinie van de fractie-
Voorzitter in De Vólkskrant en zijn
verklaring op de „dag der Werkgroe
pen".
Wat echter ontwijfelbaar duidelijk
V'ordt, is, dat de betrekkelijke waar
de van plannen en verklaringen zo
sPoedig mogelijk zal moeten worden
Vervolmaakt tot het reële feit van de
daad. Ook hierop is de nieuwste slag
en toepasselijk, dat de tijd van het
getuigen voorbij is, de tijd van de
daad aangebroken.
Niet alleen zal het bewijs voor de
Realiteitswaarde van het plan der
pommissie Middengroepen uitslui
tend gelegen zijn in de feitelijke ver-
Vl erkelijking er van (politiek en eco
nomie zullen dan weer eens hun
nauwe samenhang bewijzen), maar
°°k zal alleen de onmiddellijke aan-
vat van dit concreet' gegeven pro-
metterdaad aan de noodlijden-
no middengroepen andere dan slechts
verbale troost moeten schenken. De
Wd dringt, drong al jaren. Om welke
boven enig persoonlijk welzijn
nagaande belangen het gaat, kon
nsr aanleiding van de verontrusting
p de kring der Amsterdamse do
ften opnieuw worden belicht.
Xjm4L administratieve commissie van de
te p cO heeft bij stemming besloten voort
hftpc?"_met de plannen voor een permanent
(S# jCO-Seb°uw te Parijs. Zij besloot voorts
boUll ra,ise lening te aanvaa
er van.
aanvaarden voor de
Hached. behoorde tot de gematigde
leden van de Nationalistische Neo-Des-
tour-partij. Hoewel hij de Franse her
vormingsplannen niet voldoende achtte,
was hij zeker niet fel anti-Frans. Zijn
uitlatingen waren echter niet altijd
even vleiend voor de Franse politiek.
Op grond hiervan werd hem kortelings
een visum geweigerd om naar New
York te gaan, waar hij de bijeenkomst
van het Dagelijks Bestuur van het In
ternationaal Verbond van Vrije Vak
verenigingen en het funesië-debat in
de V-N. wilde bijwonen.
De Franse Resident-Generaal ln
Tunesië, De Hautecloque, bevond
zich op het ogenblik van de moord
in Parijs om met het kabinet de
maatregelen te bespreken, die geno
men moesten worden om de toene
mende onrust in het land te bestrij
den. Onmiddellijk nadat hij van de
moord in kennis was gesteld, heeft
De Hautecloque zich naar Tunis be
geven, waar hij met de militaire
autoriteiten de te nemen maatrege
len heeft besproken.
De Franse autoriteiten nemen aan,
dat Hached vermoord is door commu
nisten of extremistische leden van de
Neo-Destourpartij. Mohammed Mas-
moedi, de vertegenwoordiger van de
Neo-Destour in Parijs, heeft echter De
Hautecloque voor de moord verant
woordelijk gesteld, welke volgens hem
„de organisatie van Franse terroristen,
de ..Rode Hand", heeft toegestaan, on
gestraft vele gewelddaden te begaan".
De „Rode Hand" is volgens het comi
té voor de vrijheid van Noord-Afrika
een door de Franse inlichtingendienst
gesteunde organisatie, die is uitgerust
met Amerikaanse wapens, welke Frank
rijk krijgt in het kader van het Ameri
kaanse militaire hulpprogram. Alle
Franse partijen, behalve de socialisti
sche, zouden de „Rode Hand" steunen.
De Secretaris-Generaal van de Neo-
Destour uitte in New York gelijkluiden
de beschuldigingen. Hij verklaarde
voorts, dat Hached hem enige tijd ge
leden een vlugschrift had getoond,
waarin hij gedreigd werd, omdat hij
een agent van de Amerikaanse imperia
listen en slavenjagers zou zijn. Het Pa-
rijse bureau van het Amerikaanse vak
verbond C.I.O. verklaarde „vol afschuw
en verontwaardiging" te zijn over de
moord en meende, dat, als de Franse
autoriteiten hem niet een uitreisvisum
hadden geweigerd, hij niet „het slacht
offer van deze laffe aanslag" zou zijn
geworden.
Op een van de pleinen, in het hartje van Athene, staat thans deze tent, die de
naam draagt van „Karavaan van de Vrede". Men kan er een tentoonstelling in
bezichtigen, die is georganiseerd door de NATO. De expositie toont wat er op
het gebied van de gezamenlijke verdediging door de NATO-landen zoal is
bereikt. De tentoonstelling zal een tournée maken door verscheidene Europese
landen.
Vrijdagavond omstreeks zes uur is de
bestuurder van een vrachtauto, een zgn.
bellewagen, waarin tien arbeiders ver
voerd werden, waarschijnlijk misleid
door de mist op de brug over de
Vecht in Vreeland door de brugbomen
in de Vecht gereden. Van de elf inzit
tenden zijn twee personen, de 32-jarige
De Indonesische regering is er, aldus
bericht P. uit Djakarta, nog niet in
geslaagd iemand te vinden, die de taak
van de chef-staf van de landstrijdkrach
ten, kolonel Nasution, op zich wil ne
men. Nasution is. zoals gisteren in een
deel van onze edities werd gemeld, te
gelijk met enkele andere hoofdofficie
ren van de landmacht van zijn post
ontheven.
De regering schijnt op de éerste
plaats gedacht te hebben aan de vroe
gere commandant van de vijfde divisie,
kolonel Bambang Sugeng. Er is echter
geen overeenstemming bereikt over de
voorwaarden, die Sugeng heeft gesteld.
Hij en de vroegere commandant van
Sumatra, kolonel Hidayat, zouden de
hoogste post in het leger niet willen
aanvaarden, tenzij ook de stafchef van
de strijdkrachten generaal majoor Si-
mitupang van zijn functie ontheven
wordt.
Aan de andere kant echter heeft Bu-
De Indonesische minister-president,
Wilopo, zal Maandag naar Bali vertrek
ken om Sukarno, die daar sedert het
begin van deze week rust houdt, rap
port uit te brengen over de beslissing
van het kabinet van Vrijdag. Wilope
zal vervolgens doorreizen naar Surabaja
ter bijwoning van een congres van de
P.N.I.
wono premier Wilopo informeel meege
deeld, dat hij zal aftreden, tenzij Sirni-
tupang zijn protégé en een van zijn
naaste medewerkers mag aanblijven.
Een woordvoerder van het kabinet
heeft volgens A. P. medegedeeld, dat
sultan Hamengko Buwono als minister
van Defensie deel zal blijven uitmaken
van het kabinet.
Wanneer de Sultan aftreedt, hetgeen
nog steeds mogelijk wordt geacht, '.ou
dit de val van de regering Wilopo tot
gevolg kunnen hebben, n.l. wanneer
vijf andere leden van het kabinet ge
lijk met hem aftreden, zoals zij in Oc
tober gezegd hebben te zullen doen.
(Van onze weerkundige medewerker)
Een uitgestrekt en zeer krachtig hoge-
drukgebied van 1040 millibar trekt, lang
zaam over West-Europa naar het Oosten
en geeft in ons land aanleiding tot rustig
weer met op vele plaatsen dikke mist. Al
leen in het uiterste Noorden kwam heden
morgen lichte vorst voor. Hoewel iets kou
dere lucht uit Duitsland en Frankrijk kan
worden aangevoerd, is een toename van
de vorst de eerste dagen niet te verwach
ten. Vooral in het Zuiden is de mist van
daag dik, waardoor het verkeer vertra
ging ondervindt. De kans op mist blijft
in een groot deel van ons land ook gedu
rende het weekeinde groot, daar er weinig
luchtbeweging is. Belangrijke veranderin
gen zullen er vandaag en morgen niet op
treden.
Twee compagnieën van de „5th King's African Rijles" hebben in Mahiga, in
Kenya, een razzia gehouden, waarbij een groot aantal leden van de Mau Mau
werden gearresteerd.
L. P. Denzen, gehuwd, en de 20-jarige
ongehuwde H. J. van Kesteren, beiden
uit Noordwijkerhout, om het leven ge
komen.
Enkele personen, die op het tijdstip
van het ongeluk bij de brug op de bus
van Hilversum stonden te wachten, be
gaven zich ijlings in een roeibootje om
de helpen jé hand te biëtfen.' 2ij"'moch"'-
ten het genoegen smaken negen van de
inzittenden van de bellewagen' op het
droge te brengen. Twee personen kon
den zij niet bereiken. Deze zijn jammer
lijk verdronken. De geredden zijn in de
nabijheid ondergebracht en van droge
kleren voorzien. Gisteravond nog kon
den zij naar huis terugkeren.
De arbeiders, die in de bellewagen
vervoerd werden, waren werkzaam bij
de aanleg van een telefoonkabel in
Baarn. Zij waren met de wagen on
derweg naar huis.
Het Nederlands Instituut voor de
Publieke Opinie heeft aan mannen
uit alle lagen van de Nederlandse
bevolking de vraag gesteld:
„Welke van alle nu levende man
nen, Leden van de Koninklijke fa
milie niet meegerekend, bewondert
u 't meest?"
De tien meest bewonderde man
nen bleken te zijn: Dr. Drees 17
Eisenhower 12 Churchill 10
Albert Schweitzer 6 prof. Lief-
tinck 3 %j Abe Lenstra 3 Truman
2 Paus Pius XII 2 Stalin
2 prof. Oud 1
Prins Bernhard was vanochtend in een
bijzondere vergadering van de minister
raad aanwzig. De Prins heeft aan de
ministers verslag uitgebracht over zijn
reis door Zuid-Amerika.
Een meisje, dat gistermiddag over de
overstroomde Veerweg te Wamel fietste,
is tengevolge van de sterke stroom van
het ongeveer 30 cm. hoge water van haar
fiets geslingerd en verdronken- Een man,
die achter haar fietste en het ongeval
zag, trachtte het meisje te redden. Ook
hij verdronk in het stromende water.
Het meisje en de man, en nog een aan
tal wielrijders, reden ondanks herhaal
de waarschuwingen over de ondergelo
pen Veerweg. De wielrijders waren juist
door de veerdienst van Tiel naar Wamel
overgezet. In verband met de hoge wa
terstand, wordt van de aanlegplaats van
de veerdienst af met kleine motorboten
over de ondergelopen vennen een dienst
onderhouden. Omdat deze motorboten
een geringe accommodatie hebben, moet
men wel eens wachten. Een aantal ar
beiders van Tielse fabrieken stapte even
wel direct op de fiets met het noodlottige
gevolg. Het personeel van de veerdienst,
dat het drama op enige afstand zag.
heeft onmiddellijk enige boten over de
weg getrokken. Met inspanning van al
le krachten werd naar de vermisten ge
zocht. Men heeft de lichamen van de
slachtoffers nog niet gevonden. In Tiel en
in het gebied van Maas en Waal bestaat
grote ontsteltenis door het ongeval. De
namen van de slachtoffers zijn nog niet
officieel bekend.
Tengevolge van de vrij zware mist is
Donderdagavond even beneden de haven
van Maasslnis aan de zijde van het
eiland Rozenburg bet Panamese stoom
schip „North Queen" vastgelopen op
een strekdam. Het schip was van Rotter
dam met een lading kunstmest op weg
naar de Golf van Mexico.
Gisteravond, bij hoog water hebben de
sleepboten „Humber", „Blankenburg",
„Argus". „Pernis" en „Kinderdijk" van
L. Smit en Co's internationale sleep
dienst. voor de derde maal, tevergeefs
getracht de „North Queen" vlot te trek
ken.
Advertentie
Verwachting tot Zondagavond:
Plaatselijk nevel of mist, overigens
half tot zwaar bewolkt; overwegend
droog weer. Weinig wind. Weünig
verandering in temperatuur.
ZONDAG:
Zon: 8.53—16.30. Maan: 22.36—12.24.
MAANDAG:
Zon: 8.35—16.29. Maan: 23.46—12.37.
De „president-elect" van de Verenigde Staten heeft Let
plan ten uitvoer gebracht dat hij op het einde van
zijn verkiezingscampagne had aangekondigd Eisen
hower heeft inderdaad een bezoek aan het front in Korea
gebracht. Hij is daarbij zeer omzichtig te werk gegaan,
hoewel al enkele dagen geleden door goedingelichte Ame
rikaanse correspondenten in Washington het vermoeden
was uitgesproken dat de lang verbeide reis begonnen was.
De Zuid-Koreanen hebben vol ongeduld naar dit bezoek
uitgezien en zij hebben het toekomstige staatshoofd van
de machtigste Westerse mogendheid reeds bij voorbaat
laten weten wat zij van zijn missie verwachtten. In een
brief uit Seoul van een onzer correspondenten heeft men
het dezer dagen kunnen lezen: Op spandoeken aange
bracht in de straten van de Zuid-Koreaanse hoofdstad,
stond in grote letters: „Korea moet herenigd worden".
.Verdrijft de Chinese communisten". In zekere zin rede
lijke eisen, eisen die tenslotte gebaseerd zijn op toezeg
gingen van de Verenigde Naties, maar ook eisen die binnen
afzienbare tijd niet verwezenlijkt zullen kunnen worden.
Een andeFe slagzin, die eveneens overal in Seoul werd aan
getroffen vóór Eisenhower zijn reis had voltooid, luidde:
„Het Koreaanse leger heeft- versterking nodig" en aan het
verzoek dat in die constatering lag opgesloten zal wel
tegemoet gekomen kunnen worden, want deze wens is van
meer realistische aard.
Het volk van Zuid-Korea, dat nu al twee en een half jaar
op een slagveld heeft moeten leven, heeft zich begrijpe
lijkerwijs heel wat voorgesteld van de resultaten van
Eisenhower's bezoek. De Zuid-Koreanen schijnen over het
morele dieptepunt heen te zijn, ofschoon de toestanden op
het schiereiland uiteraard alle beschrijvingen tarten.
Maar men wil geloven aan een betere tijd. Waarschijnlijk
hebben de Zuid-Koreanen echter te grote verwachtingen
gekoesterd. Wij zullen er dezer dagen ongetwijfeld meer
over horen.
Maar niet alleen de bevolking van Zuid-Korea zelf, ook
het resterende deel van de heie vrije wereld is hoogst be
nieuwd naar de gevolgen van Eisenhower's spectaculaire
tocht. Korea is tenslotte het voornaamste „hete front" in de
nu al vele jaren woedende koude oorlog tussen Oost en
West. De strijd in Korea zou nog altijd in een wereldbrand
kunnen ontaarden. Intussen heeft die strijd al een afschuwe
lijk groot aantal slachtoffers gekost. En niet minder dan
700.000 manschappen van de Verenigde Naties strijden er
tegen ongeveer één millioen communistische 'soldaten. De
frontlinie valt nu, op het einde van 1952, weer zowat samen
met de 38ste breedtegraad, de grens tussen Noord- en Zuid-
Korea. zodat men dus weer op het uitgangspunt is terug
gekeerd. met dit essentiële verschil dat het aanzien van het
hele schiereiland onherkenbaar veranderd is.
In Panmundjon heeft men tevergeefs gepoogd tot een wa
penstilstand te komen en de „onderhandelingen" werden
tenslotte in New York in V.N-kringen voortgezet Het
grote struikelblok wordt gevormd door de kwestie van de
krijgsgevangenen. In communistische kampen bevinden zich
in totaal 12.000 geallieerden. Over de eventuele repatriëring
van die categorie bestaan geen ernstige moeilijkheden.
Maar de V.N.-eenheden hebben niet minder dan 120.000
communistische manschappen gevangen genomen, waar
onder er zich velen bevinden, die, bevreesd „gestraft" te wor
den, niet terug willen keren. De Westerse geallieerden
nemen het redelijke standpunt in, dat op de krijgsgevan
genen geen pressie mag uitgeoefend worden.
Maandagavond heeft de Politieke Commissie van de Al
gemene Vergadering van de Verenigde Naties met 53 tegen
5 stemmen, dus met een overweldigende meerderheid, een
door India ingediende resolutie betreffende het krijgsge-
vangenenprobleem aangenomen. De resolutie vormde een
NAAR «et
CONCENTRATIE
KAMP
GEVANGENIS
"Rijf
'OtQkn
ontvancstcom itbBJ
Stalin: „Ik begrijp niet waarom die krijgsgevangenen
niet thuis willen komen. We bieden toch zoveel attrac
ties aan".
(Uit „The Manchester Daily Dispatch
vernuftig compromis. Het communistische principe, dat na
een eventuele wapenstilstand de krijgsgevangenen moeten
kunnen repatriëren, werd aanvaard, maar er mocht, aldus
de resolutie, geen geweld gebruikt worden, „noch om de
repatriëring te bevorderen, noch om die te verhinderen
Het beginsel van vrijwillige terugkeer werd dus gehand
haafd. Over die gevangenen, die binnen 90 dagen na de
wapenstilstand nog niet teruggekeerd zouden zijn, zou be
slist moeten worden op een door beide partijen te organi
seren conferentie. Als die conferentie het dan binnen 30
dagen nog niet eens zou zijn geworden over het lot
van de „onwillige" krijgsgevangenen, zouden de betrokken
manschappen aan de zorgen van de Verenigde Naties wor
den toevertrouwd. Woensdag heeft de Algemene Vergade
ring zelf, met bijna dezelfde stemverhouding, de resolutie
aanvaard: en de voorzitter van dit college, Lester Pearson,
kreeg opdracht het Indiase voorstel ter kennis te brengen
van de Noord-Koreanen en de Chinezen. Daar communis-
tisch-China echter reeds heeft laten weten het plan niet
te aanvaarden, zal de Indiase resolutie helaas niet wezen
lijk tot de spoedige sluiting van een wapenstilstand op
Korea bijdragen.
Toch vertoonden de stemmingen in de Politieke Commis
sie en de Algemene Vergadering één interessant en ver
heugend aspect: Een 'groot aantal Aziatische en Arabische
staten koos de zijde van de Westerse mogendheden. Sedert
27 Juni 1950, toen de Veiligheidsraad voorstelde op Korea
in te grijpen, hadden de communistische V.N.-leden in een
stemming over Koreaanse kwesties niet meer een zo soli
daire groep tegenstanders tegenover zich gezien.
Het ziet er naar uit, dat de Verenigde Naties de Koreaan
se kwestie nu niet vóór Februari volgend jaar weer in be
handeling zullen nemen. Dan zal intussen Eisenhower pre
sident van een der machtigste V.N-leden geworden zijn.
Wat Eisenhower ook van plan moge zijn, hij wil in ieder
geval de Koreaanse oorlog niet uitbreiden (zoals Mac-
Arthur dat indertijd heeft willen doen), zo heeft hij giste
ren verklaard. En dat is althans een geruststellend feit.
(Van een bijzondere medewerker)
Voor het eerst in de historie van de
gecentraliseerde Katholieke Ar
beidersbeweging kwam deze groot
ste katholieke sociale organisatie te
staan voor de keuze van een nieuwe
Verbondsvoorzitter. Het is begrijpelijk
dat er in den lande, ook buiten de knng
van de K.A.B. dus. belangstelling was
voor de vraag, wie de opvolger van de
zo bekwame vakverenigingsleider De
Bruijn zo worden. Zeker, De Brui.rn
was bij tijd en wijle een omstreden
figuur, maar vriend en tegenstander
had over zijn bestuurderskwallteiten
slechts één oordeel, ontegenzeglijk een
knap man, iemand die weet wat hij
wil en die niemand twijfel liet over de
vraag wat hij wilde. Een vakvereni
gingsleider, weliswaar voortkomende
uit de school van die mannen, die
ene dag nog landarbeider waren of
metaaldraaier. timmerman of huis
schilder en de volgende dag voorgoed
hun werkpakje aan de kapstok hingen,
om vervolgens in het Zondagse pak hun
vrienden, de arbeiders te gaan vertegen
woordigen bij werkgevers en overheids
instanties. Een merkwaardig stel kerels,
die eerste ploeg vrijgestelden: Wie. die
veel in deze kring verkeerde, herinnert
zich niet figuren als A. J. Loerakker, de
oude Henk Brouwer, de vierkante
Grundmever, een type als Jan Revers,
zo van die mannen, die in het onderling
gesprek zowel als in de conferentie
geen aarzeling lieten bestaan omtrent
hun eenvoudige afkomst. Pracht kerels
toch! hun opleidingsinstituut was het
leven zelf. Hun docenten waren de
arbeidskameraden. de werkgevers in de
conferentie, de geestelijke adviseurs en
de schrijvers van brochures. Overigens
waren ze hun eigen leermeester. In het
overleg was het zwemmen of verdrinken
en men was derhalve wel verplicht om
zich in de problemen van het bedrijfs
leven in te werken door gedegen studie,
door kennisneming van statistieken, door
het raadplegen van theoretische hand
boeken. Die allereerste generatie, waar
van met De Bruijn de laatste figuur
wel is verdwenen, bleef inmiddels volop
het kenmerk dragen van de op strijd ge
spitste mens, geladen met een soort
wantrouwen bij voorbaat tegen alles
wat niet handarbeider was. Boven het
type zelf was De Bruijn inmid
dels al lang uitgegroeid. Hij eiste
van zijn naaste medewerkers, dat zij
ook in uiterlijke omgangsvormen „heer"
zouden zijn. Geen spoor van dialect ls
in zijn spraak te onderkennen, correct
in kleding en omgangsvorm, maar bo
vendien rijk door karakter en geestelijke
inhoud, kan hij inderdaad gelden als
het prototype van de geëmancipeerde
arbeider.
Ontstond de eerste generatie vrijge
stelden tijdens en vooral vlak na de
eerste wereldoorlog (het werkloos
heidsbesluit 1917 deed het ledental met
sprongen omhoog gaan), een tweede
generatie is zo in de dertiger jaren
■aangetreden. Weliswaar miste ook deze
tweede ploeg nog een theoretische
vooropleiding die verder reikte dan de
lagere school, maar zij hadden reeds
het voorbeeld van de oudere collega's,
en het systematisch ontwikkelingswerk
in de plaatselijke werkliedenverenigin
gen en volksbonden zelf was reeds
jarenlang systematischer. De K S A-
cursussen vanuit Leiden en in 1930 de
oprichting van de ontwikkelingscentrale
van het R-K. Werkliedenverbond kon
den steunen op de grotere vrije tijds
ruimte aan de arbeiders toegemeten, na
de arbeidswet ^alberse van 1918. Deze
nieuwe groep vrijgestelden onderscheidt
zich dan ook merkbaar van de eerste.
Het belang van de theoretische scho
ling was voor hen duidelijker gaan
spreken en de resultaten hiervan voer-
cen tot een „verbeterde editie" van de
eerste ploeg.
Tot deze groep behoort zonder
enige twijfel de nieuwe verbonds
voorzitter A. J. Middelhuis. Daar-
_,.j komt dat hij een aantal jaren ook
onder directe invloed heeft gestaan
van de afgetreden voorzitter V: Bruijn.
Alhoewel Middelhuis zeker niet tot de
mensen behoort, die zich gemakkelijk
door anderen snel laten beïnvloeden,
kan het niet andera of de imponerende
figuur van De Bruijn zal ook zijn spo
ren in de nieuwe Verbondsvoorzitter
nalaten. Dat hij inmiddels zijn eigen
weg zal weten te gaan, op zijn manier
leiding zal geven aan dit zo belangrijke
verbond der Nederlandse Katholieke
werkers, is wel uit zijn hoogst belang
wekkende entrée-rede duidelijk geble
ken. Niet alleen sprak daaruit zijn
grote soepelheid en zijn openstaan voor
belangen ook van andere volksgroepen,
maar wij achten het van de allergroot
ste betekenis, dat het tweede gedeelte
van zijn redevoering geheel was gewijd
aan wat men noemt de Standsorganisa-
torische taak van de K-A.B.
Reeds in zijn beschouwing over het
sociaal economisch program van de
K.A.B. liet hij het voornaamste accent
vallen op het „streven naar de erken
ning van de waardigheid van de men
selijke persoon in en door ieder mens
en naar de volledige erkenning door de
maatschappij van de hoge persoonlijk
heidsrechten". Maar vrijwel onmiddel
lijk laat hij daarop volgen: „Maar de
middelen voor de persoonli.ikheidsont-
wikkeling liggen niet alleer in het so
ciaal-economische vlak". En dan volgt
n programmatisch aangeven van de taak
die de K.A.B. als standsorganisatie
heeft, van de manco's die in dit op
zicht nog worden vertoond, zoals we ze
maar zeiden uit de mond van een cen
traal leidinggevende figuur hebben
vernomen Dit alles doet ons met groot
vertrouwen staan tegenover de nieuwe
voorzitter. Vertrouwen niet alleen voor
de gang van zaken in de K.A.B.. maar
ook voor de invloed die van hem per
soonlijk en van de K-A.B. zal uitgaan
op het totale beeld van de standsorga
nisaties in Nederland.
Een nieuwe voorzitter, een nieuw ge
luid!
Moge dit geluid de klokkentonen zijn
die al wat katholiek is in Nederland,
oproepen tot gezamenlijke arbeid, die
de opbouw van een gezonde maatschap
pij tot inzet heeft.
Durven is recht door zee gaan
zonder aanstellerij of grootspraakJ
