Nieuwe Haarlemsche Courant | 1952 | 11 december 1952 | pagina 3

Mr. DE GRAAF houdt vast aan zelf
beschikkingsrecht voor Ambonezen

P. v. d. A. niet gekant tegen internationaal
beheer over Nieuw-Guinea

1

Koning Gustaaf Adolf

reikt Nobelprijzen uit

m

Katholiek Filmcentrum
voor de Jeugd

Dertig gulden Kijkgeld
per jaar enperT.V.-toestel

m

Locale brief en briefkaart
één cent duurder

rDe eenzame

Reiziger

Eén politieke organisatie voor
Europa noodzakelijk geacht

Vijf anjers

Plechtigheid in
Stockholm

3000 tot 6000 toestellen in gebruik

Protest van de

ANWB.

RUWE HUID,

J

genéést

DONDERDAG 11 DECEMBER 1952

PAGINA 3

Indonesië onderwerp van vele beschouwingen

Geen internationalisatie
van volksgezondheid
en onderwijs

voor dr. Waksman

VAN DELFT

C\

Oud-verpleegsters

Met hulpverlening
wordt begonnen

de haarlotion, die de wereld veroverde

Vraag óók Stilbépan, de volmaakte biolo
gische baarcreamin tube of pot voor de
ideale haarverzorging.

Oplichting na twee jaar voorbereiding

Nederlands
geschenk
voor Japan

Wetsontwerp ingediend

Straaljagers op Ypenburg
gevaar voor het verkeer

Verduistering bij de
K.L.M. berecht

Voormalig chef tot twee
jaar veroordeeld

Vogt administrateur der
Nozema

w

Twee jaar voor huwelijks-
zwendelaar

Locaal telefoongesprek
komt op vier cent

door ANTONIA WHITE

N.

Van zestien meter
hoogte gevallen

Slachtoffer overleden

Minister Staf spreekt met
zijn Belgische collega

''adat de Tweede Kamer twee dagen land het hare had gezegd over het buiten
lands beleid, heeft gisteravond minister J. Beyen, de „minister zonder politiek
etiket", zoals hij zichzelf noemt, de Kamer alvast een voorlopig antwoord ge
geven, dat hij vandaag zal voortzetten. Het was slechts een dankwoord voor
de welwillendheid van bijna alle sprekers ten opzichte van de eerste symptomen
van het beleid van hem en zijn collega minister Luns en een korte schets van
de taak, waarvoor Nederland, wat dit buitenlands beleid betreft, thans staat: de
rol die het te vervullen heeft in de driedelige groei van de nieuwe Europese
vormen, binnen Europa, Atlantisch en in wereld-verband en voorts de houding,
dit het moet bepalen ten opzichte van het grote eilandenrijk, waar een zo be
langrijk deel van ons economisch en geestelijk vermogen is belegd, zowel ten
Voordele van dat rijk als van Nederland.

Over Indonesië was in de loop van
de middag van alle zijden gesproken.
Mr. de Graaf, de Indonesische specia
list van de K.V.P., waarschuwde de
Ministers, dat zij de erfenis van het
Vroegere ministerie van Uniezaken niet
Ms een pakket „buitenland" moesten
behandelen. Dit onderdeel van hun taak
*sl speciale tact vereisen vanwege de
gevoeligheden waarmede Indonesië, ook
®1 is het nu „buitenland" geworden,
toch altijd met Nederland verweven
*al blijven. De Unie. die wij met Indo
nesië gesloten hebben, is in de ogen
van deze afgevaardigde nog altijd een
object, dat mogelijkheden inhoudt, al
Mjn de berichten die ons de laatste tijd
bereiken dan ook zorgwekkend. Wij
moeten voorzichtig zijn dat Unie-huis
te breken. Pas wanneer er verkiezin
gen zijn geweest in Indonesië zal het
mogelijk zijn een oordeel over de ver
houdingen daar en dus ook onze hou-
ding te geven. De visie ten aanzien van
°e militaire missie van mr. De Graaf
Verschilde met wat anderen daarover
hadden laten horen. Hij vond het ver
standig, dat ze niet door ons was te
ruggeroepen. Officieel is er van geen
terugzenden door Indonesië sprake.

De chaotische omstandigheden daar
Jhoeten ons uiterst voorzichtig maken
,n de beoordeling van allerlei uitlatin
gen en geschrjjf in verhitte persorganen.
Wat de kwestie-Ambon betreft, stond
h'i er op, dat wanneer de onderhande
lingen met Indonesië worden hervat,
daarbij het zelfbeschikkingsrecht geens-
sins buiten beschouwing blijft. Het is
«en deel Van de overeenkomst, die als
gevolg van de R.T.C. met Indonesië is
aangegaan. Zowel Nederland als Indo
nesië hebben daaromtrent verantwoor
delijkheid aanvaard. De heer Ritmees
ter (V.V.D.) eiste een volksstemming
onder leiding van de Verenigde Naties.

sp?0? c'e heer Goedhart (P. v. d. A.)
da. over de Ambonezen en meende,
j 1 Voor het politieke probleem, dat
?eze met Indonesië hebben uit te vech
,Ten niet Nederland maar Indonesië het
l°urnooiveld "moet zijn.

Hij vroeg zich af hoe het mogelijk
yss. dat de Nederlandse regering on
langs de demonstratie van de Ambo
hezen op het plein 1813 in Den Haag
por het kabinet van de minister-pre
sident heeft kunnen toelaten. Zijn frac-
Tle is voor een welwillende houding ten
opzichte van Indonesië, maar de heer
Goedhart hoopt wel, dat er ook aan de
andere kant van de wereld in het par
ament eens een goedhartige Indone-
S!«r zal opstaan, die hetzelfde zal zeg-
Sen ten aanzien van Nederland.

Het openleggen van Nieuw-Guinea
noemde hij een hachelijk avontuur,
dat milliarden zou kosten, waarvan
Wij alleen maar misère zouden bele
ven. De P.v.d.A. heeft er niets op te
gen, om wanneer de chaotische toe
standen waarin Indonesië thans ver
keert, verdwenen zullen zijn, dit land
mee te laten spelen in een internatio
naal beheer over Nieuw-Guinea.

.Hij verzocht de ministers om maar
hiet over de incidenten met de „Blitar"
de „Talissa" te spreken, wanneer zij
Met eerst de Kamer alle dessous van
deze zaak via de kamercommissie had
den meegedeeld.

De heer Stufkes (P.v.d.A.) vroeg om
®en meer menselijke behandeling van
?e achterstallige betalingen van Neder
landse ambtenaren, die uit Indonesische
dienst zijn teruggekeerd. Duizenden
eXistenties zijn daarmee gemoeid en dan
staan er in de Memorie van Antwoord
koele woorden als „er wordt overwo-

Dinsdagavond heeft een heer van
Middelbare leeftijd met een klem
Meisje in het Grand Hotel te Stock
holm, verzocht toegelaten te worden
l°t dr. Selman A. Waksman, win
baar van de Nobelprijs-1952 voor de
Geneeskunde.

Eerst werd zijn verzoek gewei-
Berd, maar hij werd ten slotte toegela
ten. Met het kleine meisje aan de
hand liep hij op dr. Waksman toe en
zei:

•:Dit 'is mijn dochtertje. Eva. Vijf
Haar geleden kreeg zij hersenvlies-
hbtsteking en de dokters hadden
naar reeds opgegeven, toen het
nieuws van uw ontdekking van de
peplomycine ons bereikte. Het ge-
fesmiddel werd in allerijl naar het
iekenhuis gebracht en redde haar
het leven.

,,ln een periode, dat zoveel tijd.

Beid
voor

en inspanning besteed wordt
Middelen oni mensen te doden

uin i/iciioc/i c-e uuucit

de P gaarne een groot geleer-
pjdie werkt aan het redden van
danken"eVenS' wl^en eren en be-

dP« kieme meisje overhandigde
Vijf hksman daar&p een ruiker van
jaar anielieren een voor elk
zijn' At tot dusver, dank zij
cine .dekking van de streptomu-

„Het fd heeft-
dat n,- lS het hartverwarmendste,

^elcsrA °0it overkomen is", zei
nOg pdn, „ik beschouw het als een
er eer dan de Nobelprijs".

gen" en „er wordt gewacht op resulta
ten van commissorieel overleg...."

Europese integratie

Beschouwingen over de Europese in
tegratie werden gegeven door mr.
Blaisse (KVP) en de heer Bruins Slot
(A.R.), die het niet geheel met elkaar
eens waren. Beiden zijn bij de eenwor
ding van Europa door parlementaire
werkzaamheden nauw betrokken, maar
de laatste gaf met meer nadruk te ken
nen, dat hij naast het onmisbare idea
lisme een grote dosis wantrouwen on
misbaar achtte. Wel had de heer Blais
se gezegd, dat hij met de regering een
economische integratie niet mogelijk
achtte zonder een politieke, maar over
een politieke integratie zonder een
economische zou misschien onder be
paalde omstandigheden nog te denken
zijn.

De heer Bruins Slot zag in de theorie
van de heer Blaisse een element van
onvastheid. Hij vond, dat de koppig
heid die de Nederlander altijd kenmerkt,
wanneer hij zijn zaak voorstaat, de
heer Blaisse by zijn houding thans, in
tegenstelling met wat hy in Parijs al
tijd had voorgestaan, enigszins in de
steek had gelaten. Ook ten aanzien van
zijn standpunt wat betreft het komende
Europees kiesrecht had hij dat af
zwakken bemerkt. Hjj keurde voorts
artikel 38 van de E.D.G. scherp af en
meende, dat een wezenlijke federatie
gekenmerkt wordt door een federale
autoriteit met eigen gezag, die gecon
troleerd kan worden door een volks
vertegenwoordiging. De unanimiteits-
bepaling welke het statuut van de mi
nisterraad aankleeft, moet eruit. Met
een recht van veto komt er van een
juiste staatkundige opbouw niets te
recht. Met mej. Klompé was deze af
gevaardigde het eens, dat onderwijs
en volksgezondheid twee taken zijn,
die niet bij het supra-nationale orgaan

thuis horen, maar 'typisch nationale
zorg zullen blijven vereisen in een toe
komstig ééngeworden. Europa.

De heer Blaisse zag de integratie
alleen dan gezond worden, wanneer
de thans gevormde gemeenschappen
op militair en economisch gebied (E.D.
G. en K.S.G.) worden ingebouwd in
een gemeenschappelijke politieke or
ganisatie. Waar blijven wij als wij
met meer parlementen en meer
gerechtshoven te maken krijgen? Ook
stond hij een meer evenwichtige ver
deling van de bevoegdheden over de
betrokken organen voor, waarbij hij
speciaal dacht aan de plaats van het
Europees parlement in de komende
politieke gemeenschap. De uitvoeren
de macht zal meer verantwoordelijk
heid moeten hebben, terwijl de in
vloed van een Europees volk op de
samenstelling van het parlement via
direkte verkiezingen moet komen. Al
leen wanneer er op deze manier een
integratie op breder terrein ontstaat
heeft dit alles zin. Naast de uitvoe
rende macht, een parlement (bestaan
de uit Volkskamer en Senaat) en het
Hof zag hij voorts als wenselijk or
gaan een Sociaal Economische Raad,
die evenals de Nederlandse S.E.R. op
de duur verordenende bevoegdheid
zou krijgen in Europees verband.

Een grote tegenstelling tot de vrou
welijke rede van mej. Klompé de dag
tevoren was het fanatieke betoog van de
communistische mevrouw Lips-Odinot.
Een stuk demagogie van haat vervuld.
Zij kon niet nalaten midden in haar be
toog de drie ministers, die de krant
zaten te lezen, te interrumperen met
„als het u niet interesseert zal ik wel
ophouden". Geen wonder dat die minis
ters de krant zaten te lezen terwijl me
vrouw bezig was de socialisten, die zij
destijds teleurgesteld de rug heeft toe
gekeerd, uit te veteren.

Ten slotte heeft ook dominee Zandt
op zijn manier gefulmineerd. Het indie
nen van een amendement om het ge
zantschap bij het Vaticaan op te heffen
werd wel druk besproken door de Ka
mer, maar het zal wel, evenals in 1946,
geen schijn van kans maken. Toen kreeg
dominee Zandt 9 Kamerleden mee.

Advertentie

KAASBOLLETJES
en ZOUTJES

Koning Gustaaf Adolf van Zweden
heeft Woensdag in het Concertgebouw
van'Stockholm de Nobelprijzen voor
geneeskunde, scheikunde, natuurkunde
en litteratuur voor het jaar 1952 uit
gereikt.

De Amerikaanse hoogleraar van Rus
sische afkomst, prof. Selman Waksman
kreeg de prijs voor geneeskunde we
gens zijn ontdekking van streptomy-
cine, een belangrijk middel in de strijd
tegen tuberculose. De Britse scheikun
digen dr. Archer Porter Martin en dr.
Millington Synge ontvingen samen de
prijs voor chemie op grond van hun
werk op het gebied der analyse. De
Amerikaanse geleerde prof. Edward
Purcell en de Zwitser prof. Felix Bloch
deelden de prijs voor natuurkunde we
gens hun werk op het gebied van het
kernonderzoek. De Franse auteur Fran
cois Mauriac tenslotte ontving de prijs
voor litteratuur.

Het 49ste festival van de Nobel-
snentmg werd geopend door dr. Birger
Ekeberg, opperceremoniemeester van
Zweden.

Elke winnaar werd aan de koning
voorgesteld door een vooraanstaande
Zweedse figuur op eigen terrein. Eén
voor één ontvingen zij uit handen van
de koning de onderscheidingstekenen,
die met de Nobelprijs gepaard gaan, n.l.
de grote gouden Nobel-medaille en het
Nobel-diploma.

Verder werden aan de winnaars
cheques ter hand gesteld tot een totaal
bedrag van 664.000 Zweedse krenen of
f 505.400 gulden.

De eerste, die aan de koning werd
voorgesteld, was de kernphysicus Fe
lix Bloch. De koning schudde hem de
hand en wisselde enkele woorden
met hem. Vreemd genoeg had het
bestuur van de Nobel-stichting tot
Dinsdag toe in de veronderstelling
verkeerd, dat Bloch een Amerikaan
was.

Frangois Maurtac, met het grootkruis
van het Legioen van Eer op de borst
werd ingeleid door dr. Anders Oester-

ling, de secretaris van de Zweedse aca
demie van letteren.

Deze noemde Mauriac „een auteur,
die de tradities van de grote Franse
moralisten als Pascal, La Bruyere en
Bousset hooghoudt".

Zijn meest opmerkenswaardige boe
ken worden gekenmerkt door een logi
sche helderheid en een zuiver klassieke
soberheid, die aan de tragedieën van
Racine doen denken.

De rebus ten behoeve van het Ere-
fonds voor oud-verpleegsters welke
door Prinses Beatrix en haar klasgeno
ten werd ontworpen is een groot
succes geworden. Tachtigduizend goede
oplossingen kwamen reeds binnen, ter
wijl nog dagelijks uit alle delen van
ons land reacties worden gezonden.

Teneindp te voldoen aan het veel
vuldig verzoe*k, een rebus-formulier te
ontvangen, heeft het Erefonds besloten
een groot aantal rebus-briefkaarten te
doen drukken. Deze worden op aan
vraag gratis gezonden door de secre
taresse van het werkcomité EVO, me
vrouw T. M. A. Zelle-Braaksma, Hee
rengracht 306, Amsterdam-C.

Thans is voor alle oud-verpleegsters,
die in financiële moeilijkheden verke
ren, de gelegenheid geopend zich
schriftelijk te wenden tot mr. Servatius,
secretaris van het Stichtings-bestuur
van het EVO, Laar-eind te Hattem. In
dien het benodigde kapitaal bijeen is,
zal zo snel mogelijk met de hulpverle
ning worden begonnen.

Advertentie

VOOR DAMES EN HÉREN

In 41 landen een enorm succes!

Overal ter wereld schrijven artsen Stilbépan
haarlotion voor, omdat vaststaat, dat geen
enkele der verouderde lotions op zo'n doel
treffende wijze genezing kan brengen bij
haaruitval, roos en vroegtijdige vergrijzing.
Stilbépan is geen gewone haarlotion.
Stilbépan is een geneesmiddel met hormo
nale werking. Koop vandaag nog een flacon

In Januari van 1953 zal onder de
naam van „Katholiek Filmcentrum voor
de Jeugd" een stichting in het leven
worden geroepen, die de „Werkcom-
missie voor Film en Jeugd" zal vervan
gen, haar werk overnemen en aanzien
lijk uitbreiden. Het Katholiek Film
centrum voor de Jeugd zal zich behal
ve op de opleiding van filmdocenten en
op filmdocumentatie ook toeleggen op
de beoordeling van jeugdfilms. Voorts
zal de stichting, die zich als werkcom
missie reeds twee en een half jaar in
stilte met het probleem film en jeugd
heeft bezig gehouden, nu meer in de
openbaarheid treden en zich als onaf
hankelijke Katholieke instantie recht
streeks bemoeien met de opvoeding der
jeugd voor wat betreft de film.

De werkcommissie werd in het na
jaar van 1950 opgericht op initiatief van
het Katholiek Centraal Bureau voor
Onderwijs en Opvoeding, de Katholieke
Jeugdraad en de Katholieke Filmactie.
Het bureau is ondergebracht op het
Landelijk Bureau van de Katholieke
Filmactie, Prinsengracht 656 te Amster
dam. De in de Werkcommissie samen
werkende instellingen worden elk door
één persoon in de Werkcommissie ver
tegenwoordigd: namens het Katholiek
Centraal Bureau voor Onderwijs en
Opvoeding is dit drs. C. Souren. namens
de Katholieke Jeugdraad dr. H. Fort-
mann, namens de K.F.A. dr. J. M. L.
Peters, die ook met de dagelijkse lei
ding is belast

De medewerkers voor de kadercur-

De Nederlandse
ambassadeur in Ja
pan, de heer P. E.
Teppema (links),
heeft aan de gou
verneur van Tokio,
Seiickero Ygsvi,
namens burgemees
ter d'Ailly van Am
sterdam honderd
jonge boompjes
aangeboden. De
boompjes zullen ge
plant worden in het
„Woud van de Vre
de", dat zal worden
aangelegd in het
park van het Meiji-
paleis.

sussen zijn behalve dr. J. M. L. Peters
ook pater J. P. Dirkse S.C.J., drs A H.
B. Briels, adjunct-directeur van de
K.F.A. en K.F.C., en de heer A. A. E.
van Driel. Als medewerker voor de
jeugdcursussen noemen wij nog de be
kende cineast, de heer P. van der Ham

De opzet der Werkcommissie was
siechts voorlopig. Het geheel nieuwe
terrein, dat werd betreden, diende ver
kend te worden. Naar aanleiding van
de bereikte resultaten zou later naar
een nieuwe vorm worden gezocht.

Er zijn een 20-tal „kadercursussen"
gegeven aan circa 500 personen uit de
kringen van leraren en leraressen,
jeugdleiders en -leidsters, maatschappe
lijke werksters, geestelijken etc.

Ook is een begin gemaakt met het
samenstellen van een catalogus van
voor jeugdigen geschikte smalfilms. In
de loop van 1952 is een uitvoerig rap
port over de situatie „film en jeugd" in
Nederland samengesteld, dat als uit
gangspunt dienen kan voor de nog te
ondernemen werkzaamheden.

Na deze twee jaren van „stille" ar
beid achten de initiatiefnemers de tijd
gekomen om de voorlopige opzet in een
duurzame te veranderen, om zo in staat
te zijn met meer kracht het probleem
film en jeugd van Katholiek standpunt
uit te benaderen en op te lossen.

Bij de Tweede Kamer is ingediend een
ontwerp-wet op het „Kijkgeld" dat ge
heven zal worden van de bezitters van
een televisie-ontvanginrichting. De in
voering van deze heffing heeft in geen
enkel opzicht de bedoeling vooruit te
lopen op de beslissing, die het volgend
jaar genomen zal moeten worden met
betrekking tot de vraag of. c.q. hoe de
televisie-uitzendingen na afloop van de
experimentele periode zullen worden
voortgezet.

De heffing zal 30 per jaar per ont-
vanginrichting bedragen, bij vooruitbe
taling te voldoen. Mocht achteraf blijken,
dat het ontvangtoestel niet gedurende
het gehele jaar bij de houder aanwezig
is geweest, dan zal reductie van het
kijkgeld worden verleend op basis van
f 2.50 per maand.

Het is niet mogelijk een nauwkeurige
raming te geven van de opbrengst van
het kijkgeld, omdat niet bekend is hoe
veel ontvanginrichtingen in gebruik
zijn. De schatting variëren van 3000 tot
6000 toestellen. Rekening houdende met
de omstandigheid, dat een aantal toe-
stelbezitters zal worden vrijgesteld van
het betalen van kijkgeld, mag men
aannemen, dat de opbrengst aanvanke
lijk tussen f 75.000 en f 165.000 per jaar
zal liggen. Daar het staatsbedrijf der
posterijen, telegrafie en telefonie volle
dig is ingesteld op de inning der luis
terbijdrage, is dit lichaam ook het
meest geschikt te achten om met de
inning van het kijkgeld te worden be
last. Er zal een televisiekaart worden
vereist, die ten doel heeft de in Neder
land aanwezige televisie-ontvanginrich-
tingen te registreren en daardoor de
controle op de betaling van het kijk
geld voor het staatsbedrijf der P.T.T.
te vergemakkelijken.

Uit de opbrengst van het kijkgeld zal
de P.T.T. een vergoeding ontvangen voor
de werkzaamheden, welke ,uit de uit-

DE INTELLIGENTIE VAN NEDERLAND

25% der kinderen biijr r
lx zitten

slechts 47%v.d leen—

ruim 60% \an de 15 la'
rige kinderen krijgr geen
onderwijs meer

v d bevolking be-

linqen doorlooptdeschool hoort tot de begaafden
1 de gestelde

bij het MO be
geen diploma

voor bet middenstands
examen slaagt? 60%

\wm

ov

van elke 6 kinderen is
prl datde zesdeklas
niet haalt

45% van ons volk be
zit een gemiddeld ver
stand rap t;

voering van deze wet voortvloeien; de
kosten van de televisieraad worden er
uit voldaan en het resterende bedrhg
komt tot een maximum van f 1.200.000
ten goede aan de Nederlandse Televisie
Stichting.

Een geldboete van ten hoogste f 1000
wordt opgelegd aan hem, die geen tele
visiekaart bij zijn toestel heeft.

Het ligt in het voornemen de wet op
1 Januari 1953 of zo spoedig mogelijk
daarna in werking te laten treden.

In een adres aan de Minister van
Oorlog heeft de A.N.W.B. zijn ern
stige verontrusting uitgesproken over
de plannen, welke er bestaan om
Ypenburg in te richten tot vliegveld
vpor straalvliegtuigen.

De Bond wijst er op, dat het vlieg
veld Ypenburg enerzijds begrensd wordt
door de drukste weg van on land: Den
HaagRotterdam, en straks eveneens
door de in de naaste toekomst aan te
leggen Rijksweg 4a. RotterdamAm
sterdam Voorts bevindt zich in de di
recte omgeving van Ypenburg eveneens
de weg Den HaagUtrecht.

Dit betekent in feite, dat het belang
rijkste wegenknooppunt van ons land
in de onmiddellijke nabijheid van een
militair vliegveld van hoge orde zal ko
men te liggen.

Het valt te voorzien, aldus de A N.
W.B., dat de met grote snelheid opstij
gende en dalende en dus laag vlie
gende straalvliegtuigen, het verkeer
op de betreffende wegen in verwarring
zul'Ln brengen, hetgeen ongetwijfeld
ernstige verkeersgevaren, zal scheppen.

De A.N.W.B. dringt er dan ook met
klem bij de Minister op aan, zijn be
slissing in deze te herzien.

De Haagse rechtbank heeft de 53-ja-
rige J. J. B. uit Rotterdam, voormalig
chef van het K. L. M.-vrachtkantoor in
Den Haag, veroordeeld tot twee jaar
met aftrek.

B. was in 1950 begonnen te knoeien
met vrachtbrieven en afrekeningen. In
twee en een half jaar verduisterde hij
op die wijze ruim f 35.000. De officier
had één jaar en zes maanden geëist

De raad van beheer van de Nozema
(de Nederlandse Omroep Zender Maat
schappij) waarvan prof. mr. P. S. Ger-
brandy voorzitter is. heeft de heer W.
Vogt "benoemd tot administrateur dezer
vennootschap. De heer Vogt is in sa
menwerking met PTT belast met de
voorbereiding van de totstandkoming van
het nieuwe zenderpark van de Wereld
omroep te Lopik. De terreinen voor het
oprichten van zendergebouw en anten
nesystemen zijn inmiddels definitief
aangewezen.

Advertentie

esprongen handen,kloven?

met ongeëvenaarde geneeskracht

De Rotterdamse rechtbank heeft van
morgen de in Rotterdam woonachtige
42-jarige koopman L. O. M. veroordeeld
tot een gevangenisstraf van twee jaar
en voorwaardelijke ter beschikkingstel
ling van de regering met een proeftijd
van drie jaar.

Hij zou in de afgelopen jaren een
aantal dames voor diverse bedragen
hebben opgelicht. De dames was een
huwelijk voorgespiegeld, doch ze wis
ten niet, dat de man getrouwd was.
Een van de dames zou er circa f 23.000
bij zijn ingeschoten.

De eis was een gevangenisstraf van
vier jaar.

Het tarief voor locale brieven en lo
cale en interlocale briefkaarten zal met
ingang van 1 Juli 1953 een cent hoger
worden. Aldus blijkt uit de memorie
van antwoord van de minister van Ver
keer en Waterstaat over de P.T.T.-be-
groting.

De voornaamste wijzigingen van de
tarieven in het buitenlandse verkeer
betreffen de brieven (voor een gewicht
t/m 20 gram verhoogd van 20 tot 25
cent, met verdere verhogingen bij gro
ter gewicht), de briefkaarten welke van
12 tot 15 cent worden verhoogd en
drukwerken, waarvan het tarief per 50
gram van 4 op 5 cent komt met even
redige verhoging van het minimum.

De overige verhogingen betreffen
rechten, n.l. het luchtrecht in het ver
keer met Indonesië, dat zal worden
aangepast aan de reeds ingegane ver-

Vertaald
door
J. W. HOFSTRA

81

Ruth werd niet gauw kwaad, maar nu
liep ze rood aan en zei nors: „En dat
na al die plannen, die we gemaakt heb
ben! Je denkt natuurlijk dat je je vrij
heid tegemoet gaat door gouvernante
te worden van zo'n snert plutocraten-
kind.".

„Jij hebt zelf altijd gezegd, dat je zo
veel mogelijk alle kanten van het leven
moet proberen," zei Clara, ook boos. „Ik
breng dit tenminste in practijk en heb
er niet alleen mijn mond over vol."

„Er is anders niets moeilijks aan om
op tien pond per trimester te moeten
leven, terwijl jé boterham aan twee
kanten gesmeerd wordt.".

„Of het nu zo moeilijk is op je dooie
sloffen prefect te spelen en praeses te
zijn van de Litteraire Club?"

„We staan ruzie te maken als twee
ordinaire viswijven. Dat hebben we tot
nu toe nog nooit gedaan."

„Vergeet het maar Ruth. Maar ik had
gedacht dat jij me zou begrijpen.".

„Idioot." Er stonden heuse tranen in
Ruth's ogen achter de ronde brillegla-
zen. „Ik zou ik weet niet wat willen
doen om je hier te houden."

„Ik ben een afschuwelijk wezen. Je
weet het niet half."

„Ik weet het anders best," zei Ruth
met een wrang lachje. „De alleen lo
pende kat. Clara, de critische. De grote
cynische van de zevende. Ze verlaat
ons voor dat stelletje Bradburys. Ze
holt voor een titel."

„Ga je gang maar. Zeegroen Onom

koopbaar Monster. Speel maar de deugd
zame Ruth, de Hekeldichtstèr!"

„Ik geloof dat je in jë hart een stin
kende burger bent."

„Dat begin ik zelf ook te geloven.
Vaarwel dus, Vrije Geest."

„Vaarwel, Jane Eyre."

In Worcester holde Charles haar op
het perron tegemoet. Hij was een op
vallend knap jongetje, met schitterende
donkere ogen en een hoogrode gelaats
kleur. Hij was vreselijk opgewonden,
nog erger dan ze zich van hem herin
nerde. Lady Cressett had haar al ver
teld dat het zo'n opgewonden standje
was en aardig verwend sinds zijn va
der aan het front was.

„Uw trein is te laat," zei hij, met een
ruk zijn tweed pet van zijn hoofd ruk
kend. „Vijf minuten en drie en veertig
seconden. Er staat een Bear-locomotief
voor. Had U dat gezien?"

Hij liep te springen aan haar zijde.

„Ik heb zelf het perron gevonden
waar U aankwam. Het stond op het
bord. Nan wilde niet dat ik U van de
trein ging halen: ze zei dat het heel
mooi was als Milburn ging. Maar Mam
mie vond het goed. We kregen een
lekke band. Ik heb Milburn geholpen
de wagen te krikken. Als ik er niet
geweest was waren we beslist te laat
gekomen. Laat Nan maar stikken."

Toen ze by de auto kwamen, zei hij
gewichtig:

„De bagage van Juffrouw Batchelor
moet op de bagagedrager. Neem die
kleine koffer maar voorin. Ik ga ach

terin nu Juffrouw Batchelor er is."

„Uitstekend, jongeheer Charles."

De hele weg ratelde hij luid. Clara
luisterde tevreden in een beetje afwe
zige roes en keek naar de zonnige,
gele velden en naar de Severn, die in
de verte tussen de herfstige bomen glom.

„Juffrouw Batchelor is nogal een rare
naam voor een meisje, hè?"

„Op school maakten ze daar altijd
„Joffer" van.

„Om je dood te lachen! Zal ik dat ook
doen."

„Ik weet niet of je moeder dat wel
goed zal vinden."

„Die vindt gewoonlijk alles goed wat
ik wil. Pap is zo makkelijk niet. Hij
is net majoor geworden. Ik wou dat hij
maar kolonel werd. De vader van Jim
Coldfield is kolonel en hij kan er zijn
mond niet over stil houden, hoewel die
maar reserve is. Kijk dat vliegtuig 'ns!
Het is een Sopwith. 't Is een Sopwith,
he Milburn, dat heb ik je toch gezegd.
Ik ben een nieuw soort vliegtuig aan
het ontwerpen „Joffer". U mag me er
mee helpen als U wilt. Nan is woedend,
omdat ik lijm op de tafel geknoeid heb.
Daarom wou ze natuurlijk ook niet,
dat ik U ging afhalen."

„Nan is al bij jullie van dat je een
baby was, hè?"

„Ja. Ik ben natuurlijk veel te groot
voor een kinderjuffrouw. Daarom is
Nan nu eigenlijk linnenjuffrouw en zo'n
beetje kamenier van Mammie. Maar
sinds ik longontsteking gehad heb
vorig jaar, is ze weer bij me op de ka
mer komen slapen. Ik doe er maar
niets tegen, want het is wel prettig
haar in de buurt te hebben als ik
nachtmerries heb."

„Gebeurt dat nogal eens?"

„Dat niet, maar als het zo is, is het
reuze beroerd. Ik slaapwandel ook we)
eens. Dat komt omdat ik opgewonden

ben. Ik kan er helemaal niet* tegen als
iemand me iets in de Weg legt." Hij
sprak doodernstig en leek wel een oude
invalide man die over zijn kwalen
sprak.

„En wat gebeurt er als je eens niet
je zin krijgt?"

„Nou, dan raak ik helemaal buiten
mezelf en weet gewoon niet meer wat
ik doe. De dokter zegt dat het een soort
hersenkoorts is. Nan nam eens een keer
mijn beste locomotief weg en sloot die
in een kast. Ik ben toen in de vijver
gesprongen maar ik wist dat helemaal
niet, voordat ik voelde dat ik in het
ijskoude water lag te spartelen."

„Laat Nan je altijd maar je gang
gaan?"

„Nee, lang niet. Ze heeft nog wel
eens een bevlieging dat ze verschrikke
lijk streng is, net alsof ik nog een baby
ben. Ik moet mijn poot wel eens stijf
houden en Mammie er bij halen. Ze is
ook een monster van netheid. Ik hoop
dat U ook erg netjes is. Anders krijgt
U ruzie met Nan. Ze ging altijd gewei-
dig te keer tegen Juffrouw Stephenson,
mijn vorige gouvernante, omdat die de
rommel in de leskamer niet opruimde."

„Ik ben bang dat ik niet zo vreselijk
netjes ben."

„Wees maar niet bang hoor! Ik zal U
wel beschermen. Dat deed ik Juffrouw
Stephenson niet, want dat vond ik zo'n
vervelend mens en ik wilde niets lie
ver dan dat ze maar ophoepelde. Ik
weet gewoonlijk wel goed met Nan om
te springen want ze is dol op me. Be
halve als ze het verschrikkelijk op haar
heupen heeft." Hij gluurde naar de ve
teranen-rug in de groene livrei van
Milburn en dempte zijn stem tot een
hees gefluister.

(Wordt vervolgd).

hoging van de aan de KLM te betalen
vergoeding voor de luchtdienst Amster
dam-Djakarta; voor gewone en giro
kwitanties in het binnenlands verkeer
van 15 op 25 cent; voor postwissels ln
binnenlands verkeer van 15 op 20 cent
(voor wissels van f 12.50 t/m f 25) en
van 20 op 25 (voor wissels van f 25
t/m f 50); voor postpakketten met aan
gegeven waarde in binnenlands verkeer
het aantekenrecht en het vastrecht van
15 op 20 cent en het aantekenrecht resp.
inklaringsrecht in het buitenlandse ver
keer van 15 op 20 cent resp. van 35 op
50 cent (briefpost) en van 40 cent op 1
gulden (pakketpost).

De uit deze tariefsverhogingen voort
vloeiende vermeerdering van baten zal
naar raming ongeveer 7.4 min. gld. per
jaar belopen.

Ook deze verhoogde tarieven worden
per 1 Juli 1953 ingevoerd.

Het tarief voor locale gesprekken zal
worden gebracht van 3 op 4 cent. Het
tarief voor interlocale gesprekken wordt
gelijktijdig verhoogd.

De kosten van aanleg van een tele
foonaansluiting staan in zeer ongunstige
verhouding tot de daarvoor gevraagde
vergoeding. De minister acht het nood
zakelijk de vergoeding voor de aanleg
te verhogen van f 25 op f 40-

Deze ^wijzigingen zullen eerst kunnen
worden verwezenlijkt nadat de voor de
invoering nodige technische voorzienin
gen zijn getroffen. Daar deze geruime
tijd. zullen vergen zal de invoering van
deze tariefswijziging zeer geleidelijk
geschieden.

Woensdag is in het ziekenhuis te Sit-
tard overleden de 45-jarige F. W. B.,
wonende te Maastricht. De man viel
Maandagmorgen tijdens werkzaamheden
in de haven van Stein van een hoogte
van zestien meter. In zorgwekkende
toestand werd hjj toen in het zieken
huis te Sittard opgenomen. Hij was on
gehuwd en als lasser in dienst van de
firma Van Riet te Geleen.

De Nederlandse minister van Oorlog en
Marine, ir C. Staf, heeft Woensdag een
bezoek gebracht aan zijn Belgische colle
ga kolonel De Greef. De beide ministers
hebben o.a. van gedachten gewisseld over
de bijeenkomst van de Noord-Atlantische
Raad Maandag te Parijs.