Robert Schuman in Tilburg:
in: samen-
Nu zijn land dienen houdt
werken aan een Verenigd Europa
Zevenduizend Nederlanders
kunnen naar Australië
Kabouter is derfesée txnteg
OMHEINING OM TUINTJE
BOVEN VRIJHEID
rolt fotieh plakt brandt JTfab
De eenzame
Reizig
er
Jacob Marisprijzen 1952
Mogelijkheid tot samenwerking
met K.C.E.S. onverlet
In eerste helft van het volgend jaar
/Export is ondanks zorgen
toch nog meegevallen
Raad van leraren
protesteert
Prijs voor schilderkunst gesplitst
Bezorgdheid rond
Stone of Scone'
J
2
HAANDAG 15 DECEMBER 1952
/AGINA 2
f
I s.
Rede prof. Cobbenhagen
voorgedragen
'.DBnjn
Agrariërs onbeperkt
naar Nieuw Zeeland
^aarschuwing tegen
kettingbrieven
in
SCHOTTEN EN
TILBURGERS
Alg. Ver, voor Bloembollencultuur vergaderde
"papiE^
Neem dus nooit zomaar „vloei", vraag om MASCOTTE
door ANTONIA WHITE
Vertaald
door
i. W. HOFSTRA
A VM0 dreigt met afbreken
van overleg
Critiek op uitlatingen
van de minister
Bernhard L. Lampe t
W. Vogt directeur techn.
dienst N.R.U.
G. van Raay t
Verhoging loongrens
verzekeringswetten
W. A. van Berfeel overleden
Overleg „Pater Maas-schema"
.50;
H.
fi;
E.
K.
v de
t G.
(Van onze Brabantse redactie)
Met enige hartelijke en eenvoudige
^oorden richtte Robert Schuman zich
Zaterdagmiddag tijdens de receptie
op het paleis-raadhuis te Tilburg tot
«e jeugd. De praeses van het studen
tencorps „St. Olof", de heer J. Mem
bers, had daar de nieuwe ere-doctor
van de Katholieke Economische Ho
geschool een enorme promotietaart,
gesierd met het. Vikingschip, de vlag
gen der West-Europese landen en de
Zinvolle spreuk „per institiam ad pa-
eem" aangeboden. Dr. Schuman ver-
Zekerde de jongeren, dat de ouderen,
hie zich nog geenszins oud voelen,
"en gaarne zullen helpen bij het bou
ten aan een nieuwe toekomst. Het
zijn immers de fouten der ouderen
geweest, waarvan de jeugd het
slachtoffer is geworden.
Met deze woorden knoopte dr. Schu
man aan bij de rede, die hij had uitge
broken tijdens de ere-promotie 'smor-
°S"s in de Metropole-schouwburg. Deze
Plechtigheid werd o.m. bijgewoond door
?gr. P. Giobbe, de pauselijke nuntius,
"oor mgr. W. Mutsaerts, door de minis-
'srs Drees, Beel, Luns, Zijlstra en Witte,
j*e staatssecretaris Veldkamp, door de
!leer J. Garnier, de Franse gezant in
jwderland en de buitengewoon gevol
machtigd ambassadeur, mr. Van Boet-
plaer van Oosterhout, door de voorzit-
L6rs van de beide Kamers der Staten-
j'.eneraal, alsmede door talrijke deskun
digen van het Schumanplan, vertegen
woordigers der andere hogescholen,
Universiteiten en standsorganisaties en
;0°r curatorium, sehaat, studenten en
'"gestudeerden der Katholieke Econo
mische Hogeschool.
In deze rede wees dr. Schuman er
op, dat de opvattingen omtrent Euro-
Pees recht zich in de loop der jaren
nebben gewijzigd, mede door de er-
Varing, die spr. het dagelijks voedsel
Van de politicus noemde. Alles wat
ons wordt geleerd, noemde spr. be
trekkelijk, slechts de christelijke mo
raal is absoluut.
„Nadat spr. was ingegaan op de na-
'■onalïstische strevingen van voorheen,
?'e in zich edel waren, maar die toch
'°t de afschuwelijkste misdaden hebben
°eleid, betoogde hij, dat men thans een
«heel nieuwe weg moet volgen. Zijn
and dienen betekent thans geen eng
nationalisme meer, maar het houdt in,
men samenwerkt met andere lan-
?en. Daarvoor moeten wij niet alleen
*rgeven, maar zelfs de hand reiken aan
onze vroegere vijanden om samen een
verenigd en sterk Europa op te bouwen.
Deze politiek moet niet berusten op
sentimentele gevoelens. Wij moeten de
oorlog zijn reden van bestaan ontne
men. Daartoe zullen de staten een deel
van hun vroegere souvereiniteit moeten
opgeven. Vertrouwend op de goede wil
der volkeren moet in het belang van de
jeugd een verenigd en sterk Europa
worden opgebouwd, gebaseerd op chris
telijke verbroedering.
Een langdurig en enthousiast applaus
gaf de gevoelens van instemming weer,
waarmee de toehoorders deze rede had
den aanhoord. Vervolgens overhandigde
de promotor, prof. H. Kaag de doctors
bul, terwijl prof. dr. W. Heere de jon
ge doctor de cappa omhing.
Tijdens de drukbezochte receptie bood
drs. A. Tummers, voorzitter van de Til-
burgse Academische Economische
Kring, dr. Schuman het lidmaatschap
met alle daaraan verbonden rechten,
maar zonder de plichten, van de T.A.
E.K., die geen ereleden kent, aan. Met
een exemplaar van de statuten over
handigde hij dr. Schuman ook de bun
del „Economische wetenschap en eco
nomische politiek", het jubileumge
schenk van de T.A.E.K. aan de hoge
school.
„De werkelijkheid van de hogeschool
gemeenschap is nog nooit zo sterk tot
uiting gekomen als nu", zei drs. A. Tum
mers later in de feestvergadering, die
de officiële viering van dit vijfde lus
trum besloot. Spr. ontveinsde zich niet,
dat na al de belangrijke gebeurtenissen
van de afgelopen dagen, het houden
van deze zitting moeilijk was, dit te
meer, waar de „vader der hogeschool
gemeenschap", prof. Cobbenhagen ont
brak. Een donderend applaus onder
streepte de hartelijke groeten en wen
sen tot spoedig herstel, die de praeses
van de T.A.E.K. via de geluidsband tot
de afwezige richtte. Spr. noemde het
een blijk van echte gemeenschapszin,
dat prof. dr. F. v. d. Ven zich bereid
had verklaard de rede van prof. Cob
benhagen over „25 jaar Katholiek Eco
nomisch Onderwijs" te vertolken.
Prof. v. d. Ven zei, dat op de feest
vergadering van deze dag het woord
werd verwacht van de man uit wiens
conceptie de hogeschool is gegroeid en
Advertentie
Niet te scherp, niet te
heerlijk pittig en... niet duur
Zoals we Zaterdag nog in een deel van onze oplage konden melden, heeft de
commissaris voor de emigratie medegedeeld, dat tussen de Australische en Ne-
^*landse regeringen overeenstemming is bereikt omtrent het emigratieprogram-
uit V°°r de eerste helft van het komende jaar. Ruim zevenduizend Nederlanders
Mie beroepsgroepen zullen naar Australië kunnen vertrekken. In overeen-
e®Uning hiermede is een vervoersprogramma opgesteld.
.Een nieuwe mogelijkheid tot emigra-
e is opengesteld voor hen, die buiten
Australisch-Nederlandse migratie-
een komst emigreren en niet over
®h huisvestingsverklaring kunnen be-
n"'kken. Deze zullen door de Neder-
«hdse emigratiedienst in Australië, in
samenwerking met de Austraii-
-71® immigratiedienst, kunnen worden
Vo i z«' die over een huisvestings-
„""klaring beschikken, zullen een „lan-
ï;nS permit" ontvangen, indien zij ter
f'aatse van hun vestiging over een re-
beschikken,
v pnder de Australisch-Nederlandse
^•'gratie-overeenkomst kunnen in de
®rste helft van het volgend jaar emi-
J^cren: agrariërs, geschoolde metaal-
- "eiders en enkele andere categorieën
jpsehoolde werkers, vrouwelijk huis-
"Udelijk personeel en ongeschoolden.
Het aantal personen, dat in de eer-
*'e helft van 1953 als ongeschoolden
geclassificeerd onder de overeenkomst
kunnen emigreren, is beperkt tot
r_200. Het aantal van hen, voor wie de
■Nederlandse emigratiedienst als
^sponsor" zal optreden, is beperkt tot
*•500. Agrariërs, vrouwelijk personeel,
geschoolde metaalbewerkers en emi
granten, die in eigen huisvesting voor
den en over een relatie beschikken,
gorden zonder beperking in aantal-
6n. toegelaten. Uiteraard dienen alle
emigranten aan de algemene toela-
pögsvoorwaarden van Australië te
v"ldoen.
ïussen de Nieuw-Zeelandse en Ne-
/Uandse regeringen is overeen geko-
dat de emigratie naar Nieuw-
Vj,*'and, al dan niet onder auspiciën
jjj® de Nieuw-Zeelandse regering, in
3 openstaat voor ongehuwde en ge-
j(,,xvfle agrariërs, enige categorieën ge-
v "OQlfln an nnuae/ihnnlil» ««nvlrnrC 7h.
"Joolde en ongeschoolde werkers, zo-
voor j°nSe vrouwen en meisjes.
el"k*e aantaHen agrarische en vrou-
emigranten werd geen beper-
g. gesteld.
de industriële sector zullen voor-
tlg S slechts geschoolde arbeiders uit
ta, bouwvak- en metaalbewerkings-
,rieën in aanmerking komen. In
algemeen zal een verhouding van
?nSesch°°lde werkers op één ge-
W de aangehouden worden. Perso
on' die geschoold zijn op ander gebied
b6v de bouwvakken en de metaal-
erking, zullen niet als ongeschool-
(Van onze correspondent)
*thuw?tJoningen heeft men gewaar-
aaar tegen een kettingbriefactie, die
v 1 eling is gaan opleven Aller-
^erzoet8611 kregen een brief met het
«ed» K een novene te houden voor de
een ,®staande uit een Onze Vader
fhster„ Weesgegroet per dag. De eerw.
'°h (ij _van de H. Franciscus te Bos-
,egd j zijn deze actie, naar ge-
k?" elk begonnen. De vierde dag
5jer fgg novene krijgt iedere deelne-
v zo „,J°Hnst °I genade, een gunst, die
i rdt. t gemeld altijd verleend
deven "kMen moet dan de novene
>.agen fer overschrijven en binnen vier
i ,teraarrfan zeven kennissen sturen.
1, Izaam 1S ^et bidden voor de vrede
Zal i„jen zeHs noodzakelijk, maar
•^"gelijj-. ciereen duidelijk zijn dat een
6rkt on v. actle slechts stimulerend
°P net bijgeloof.
de kunnen emigreren. Voor alle emi
granten uit de agrarische en industriële
sector geldt, dat zij kerngezond moeten
zijn en bereid en in staat tot het ver
richten van zo nodig zware lichamelijke
arbeid.
Meisjes, die zich met het oog op haar
huwelijk met Nederlandse emigranten
naar Nieuw-Zeeland wensen te bege
ven, zullen hiertoe toestemming ver
krijgen, indien zij voldoen aan de alge
meen voor immigratie in Nieuw-Zee
land geldende voorwaarden.
die er het rhythme aan heeft gegeven.
Daarom wilde spr. de speech van prof.
Cobbenhagen uitspreken.
Op sublieme wijze droeg spr. daarop
deze rede voor, waarin prof. Cobben
hagen allereerst een schets gaf van de
opbouw van het economisch hoger on
derwijs in Nederland.
Na Rotterdam en Amsterdam kwam
Tilburg in 1927 met een hogeschool,
die reeds dadelijk haar aandacht gaf zo
wel aan de economische als aan de so
ciale wetenschap en die bovendien het
confessionele element invoerde.
Spr. vermeldde met grote waardering
de medewerking en het begrip, dat men
van den beginne af heeft mogen ont
moeten bij Rotterdam en ook bij Nij
megen.
Zich afvragend hoe het Katholiek
Economisch Onderwijs haar taak heeft
vervuld, wilde prof. Cobbenhagen voor
al twee facetten daarvan schetsen: de
wetenschapsbeoefening en het onder
wijs. Hij prees de wetenschappelijke
Tijdens het déjeuner ten huize van
prof. dr. W. R. Heere werd door Ro
bert Schuman de toga gepast, die de
toekomstige doctor honoris causa
tijdens de plechtigheid om zijn
schouders moest dragen. 'Nadat
bleek, dat de maat juist was, vroeg
Schuman wanneer hij de toga moest
teruggeven. In Edinburgh had hij
namelijk na afloop van de erepro
motie zijn toga weer moeten over
handigen. Prof. Heere antwoordde
hem echter, dat hij deze toga, hem m
Tilburg gegeven, mocht behouden.
arbeid van de afgestudeerden, die zich
voornamelijk op de practische proble
matiek heeft gericht.
Waar de nadere bespreking van de
publicaties werd aangekondigd, brak
de rede af, wat prof. v. d. Ven de op
merking ontlokte, dat men hiermee
reeds nu de toezegging had van prof.
Cobbenhagen, die dus op de eerstvol
gende hogeschooldag de toehoorders zal
kunnen toespreken over „26 jaar Ka
tholiek Economisch Onderwijs".
Met een hartelijk dankwoord tot de
„componist" en tot de „herschepper"
van deze rede werd de feestvergade
ring besloten.
Advertentie
Maandagmorgen kwamen in het Ge
meentelijk Concertgebouw te Haarlem de
afgevaardigden bijeen der afdelingen
van de Algemene Vereniging voor Bloem
bollencultuur.
De voorzitter, jhr. dr. O. F. A. H. van
Nispen tot Pannerden herdacht allereerst
de overleden vakgenoten, de heren J.
W. Lefeber, M. Kuijper, N. Beumer, P.
J. Koop, W. Zandbergen, J. Neelissen en
E. M. Ludwig.
Als ik vandaag, vervolgde de voorzit
ter, een terugblik werp op het thans ten
einde lopende jaar 1952, zou ik dit willen
kenschetsen als een jaar, waarin het
bloembollenvak moeizaam, ondanks zorg
en onzekerheid, toch nog een redelijk
goed resultaat heeft weten te bereiken.
Ondanks handelspolitieke belemmerin
gen, onzekerheid over de omvang der
contingenten, vertraging daardoor en
door oponthoud aan enkele grenzen ant-
staan, zal het totaal cijfer van de export
en het aantal kilogrammen niet zozeer
tegenvallen als aanvankelijk wel werd
gevreesd. Ook het surplus heeft daardoor
niet die afmetingen aangenomen, die de
aanvankelijk vastgestelde kortingsper
centages deden voorzien, al behoeft het
geen betoog dat al deze omstandigheden
het verloop van de handel in het bin
nenland geen goed hebben gedaan. Ge
middeld hebben de kwekers daardoor
met een matige tot redelijke prijs genoe
gen moeten nemen, terwijl speciaal voor
irissen en gladiolen de uitkomsten voor
lopig zeer onbevredigend moeten worden
genoemd.
Als een der belangrijkste gebeurte
nissen van het afgelopen jaar mag wel
worden vermeld het wedervoeren van
ae teeltbeheersing voor hyacinten. Het
is moeilijk te beoordelen of de omstan
digheden en vooruitzichten voor dit
artikel zulks reeds thans noodzakelijk
maakten. De twee zegswijzen: „vrees is
Advertentie
84
Aardig plaatsje hè?" Hij praatte zo
eigenwijs en bezittersachtig, dat Clara
neiging kreeg om te lachen.
„Dat „je" zou ik er maar aflaten.
Charles."
„Het is niet zo enorm als Crickleham,
maar de Hughes-Folletts hebben dat
maar in huur. Maryhall is al eeuwen ons
eigendom. En dit formaat is beter te on
derhouden. Natuurlijk hebben Mammie
en ik een harde dobber om alles tiptop
te houden nu Pappie weg is. Die is nog
al pietluttig, trouwens ik ook." En als
om dit te bewijzen riep hij naar een
jongen met één arm die appelen aan
het plukken was:
„Hé, Johnson, d'r zit een kapotte ruit
m de kleine kas. Je mag Baines wel
eens zeggen dat hij dat in orde maakt.
De Majoor kan ieder ogenblik met ver
lof komen."
„Komt in orde, jongeheer Charles."
„Ik denk dat Archie vandaag of mor
gen wel komt."
„Wie is Archie?"
„Archie Hughes-Follett. Ik had het
daarnet over ze. Een reuze vent."
„Van jouw leeftijd?"
„Kan je begrijpen. Veel ouder. Nog
een stuk ouder dan U. Hij zit op orders
te wachten. Hij is thuis met zieken
verlof. Heeft een ongeluk gehad. Hij
maakt altijd brokken. Mammie nodigt
wel eens een paar heren uit voor de
jacht. Maar Archie vindt daar niets
aan. Hij speelt liever met mij. Hij komt
alleen voor mij hier".
„Wat doen jullie dan?"
«O, we halen geweldige stunts uit.
Meestal spelen we spionnage. We ver
zinnen alles zelf. De meeste grote men
sen vinden Archie nogal een sukkel
Zijn vader vond het ook."
„Vond?"
„Hij was in de Schotse Garde. Hij is
al gauw gesneuveld."
„Wat tragisch voor Archie."
„Dm vond het niet erg. Hij kon niet
met zijn vader overweg."
„Zo. Maar zijn moeder vond het toch
wel erg?"
„Dat weet ik niet. In elk geval heeft
ze Archie nog, net als Moedér mij zou
overhouden. Mijn vader is in de Gold-
stream. Het regiment van mijn grootva
der. Ik hoop dat de oorlog zolang duurt
dat ik ook mee kan doen. Vader zal
natuurlijk willen dat ik in zijn regi
ment kom. Maar ik wil vliegen."
„Je zal toch achttien moeten zijn.
Zou je heus willen dat de oorlog nog
acht jaar duurde?"
„Dat is nog wel een ellendig lange
tijd. Ik kan me niet veel herinneren
van voor mijn vierde jaar. En dat is
nog maar zes jaar geleden. Practisch
mijn hele leven. Ik ben bang dat ik er
niet eens door van school zou kunnen
blijven."
„Het mag dus, wat jou betreft, vrede
worden?",
„Als er dan tenminste maar weer een
fatsoenlijke oorlog komt als ik groter
ben. Met duizenden vliegtuigen die alle
kanten op snorren. En geweldige bom
men. Zoals ik heb uitgevonden. Zo een
die de hele kathedraal van Worchester
een slechte raadgeefster" en ;,gouver-
ner s'est prévoir" staan hier tegenover
elkaar en de keuze wordt door tal van
factoren bepaald. Merkwaardig was in
de gang van zaken, dat vele jonge en
nieuwe hyacintenkwekers reeds thans
de beschuttende omheining van de
maatregelen om hun tuintje verkozen
boven de vrijheid.
Moet hierin méér worden gezien dan
een beslissing op grond van toevallige
belangen of wijst dit naar een kentering
van het inzicht dat, met en zonder sa
nering, goede en slechte jaren elkander
aflossen? Dat door het wederinvoeren
van dergelijke maatregelen op een be
paald tijdstip tal van moeilijkheden ont
staan, is voldoende gebleken. Het is
immers onvermijdelijk dat door een alge
mene regeling in individuele gevallen
onbillijkheden ontstaan, welke, zonder
de deur te openen voor tal van misbrui
ken, door algemeen geldende uitzonde
ringen niet kunnen worden opgeheven.
Wij hopen dat een rechterlijke inciden
tele beslissing hen kan helpen, die ook
door het B.V.S., ik wil dit uitdrukke
lijk vaststellen niet te helpen waren.
De „Flora", waaraan tal van onze af
delingen en leden kosten noch moeite
hebben gespaard, en waaraan door de
organisatoren met opoffering van avon
den en soms nachten wordt gewerkt, zal
half Maart haar poorten openen en aan
de vakgenoten en bloemenliefhebbers uit
Nederland en de gehele wereld tonen
wat de Nederlandse Sierteelt, en het
bloembollen vak in het bij zender, aan
vooruitgang in kwaliteit en sortiment
te bieden heeft.
Welhaast allen, die de Flora 1953 in
opbouw bezoeken, getuigen reeds thans
van de grootscheepse opzet en wij hopen
van harte dat het doel, een grote pro
paganda voor ons product, ten volle
moge slagen.
Als waardige manifestatie ten behoeve
van ons zo bij uitstek nationale good-will
product is de Flora 1953 een aangelegen
heid van grote betekenis voor ons land
en ons gewest.
Laat ieder lid van onze vereniging,
zonder uitzondering, mede-propagandist
zijn voor de eigen „Flora 1953", dan zal
het waarachtig wel gaan.
Het hoofdbestuur van de Alg. Vereniging
van Leraren bij het Middelbaar Onderwijs
A.V.M.O. heeft tot Raad van Leraren en de
regering de mededeling gericht, dat het, ge
zien de ergerlijke wijze waarop de regering
ie onderhandelingen met de lerarenorgani
saties slepende houdt, heeft besloten om, in
dien bij de thans lopende besprekingen in
de Staten-Generaal aangaande de begroting
van O., K. en W. geen concrete toezegging
van de minister kan worden verkregen om
trent de datum waarop verbetering in de
positie van de leraren mag worden tegemoet
gezien, zich genoodzaakt zai zien tot terug
trekking van zijn vertegenwoordigers in
het „overleg" met de regering.
Het hoofdbestuur geeft uiting aan zijn
mening, dat dit overleg beneden de waar
digheid van de leraren
Met een klap de lucht in doet gaan."
„Ik wist niet dat je bomen uit
vond?"
„Ik doe uitvinden op ieder ge
bied," zei Charles ontzagwekkend. „Ik
heb een schema waar alles op staat.
Milburn laat me wel eens aan het stuur
van de auto zitten. Ik rijd heel aardig
En een stuurknuppel is veel eenvoudi
ger te hanteren. Voelt U iets voor de
oorlog, Joffer?"
„Als ik een man was wel."
„Voor vrouwen is de oorlog maar een
saaie bedoening. Moeder houdt er he
lemaal niet van. Pap boft natuurlijk ge
weldig dat hij nu eindelijk echt mag
vechten. Ik moet iedere avond bidden
dat hij niet sneuvelen zal."
„Natuurlijk zal hem niets overko
men." Clara's gedachten waren er een
ogenblik niet bij.
Die jongen, Archie Hughes Folletts,
was ouder dan zij en zijn vader was in
de oorlog gesneuveld. Zijn vader moest
dus ongeveer even oud zijn als de hare.
„Ik hoop het ook niet," zei Charles
opgewekt. „D'r sneuvelen natuurlijk
massa's vaders van jongens. Als hij het
deed en het V.C. kreeg, dan zouden ze
mij de medaille geven, denk je niet? En
dan zou ik Sir Charles zijn. Hoewel ik
bang ben dat ik zelfs dan nog maar niet
zou mogen doen waar ik zin in had
voordat ik een en twintig was."
Clara besloot maar geen verbazing
of afkeuring te tonen.
„Wat zou je het liefste willen van
alles?"
„Een eigen vliegtuig hebben natuur
lijk. Op de Zuidelijke paardenwei zou
ik wel kunnen landen, denk ik. Eer
lijk gezegd heb ik al een luchtzak ge
maakt. Zal ik U eens leren hoe je moet
landen?" Hij rende in de rondte het
geluid van een motor nabootsend en
een onzichtbare knuppel hanterend. „U
Zaterdag heeft de Raad van Leraren
aan de Tweede Kamer een telegram
verzonden, waarin hij mededeelt met
hevige verontwaardiging kennis te
hebben genomen van enkele passages
uit de memorie van antwoord op het
voorlopige verslag over de begroting
van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen.
Men kan, aldus de Raad van Lera
ren, die spreken van een overleg, dat
nog gaande is, wanneer er in meer
dan een jaar niet meer dan twee ver
gaderingen hebben plaats gevonden,
waarvan een zuiver informatief en
een tot punten van ondergeschikt be
lang beperkt moest blijven.
De hoop van de minister, dat het
overleg tot algehele overeenstemming
zal leiden, is ijdel, zolang Zijne Excel
lentie van oordeel blijft, dat de bezoldi
ging der leraren bij het V.H.M.O. be
zien in het licht van de salariëring van
het gehele overheidspersoneel aan re
delijke eisen voldoet, aldus de Raad van
Leraren.
Hierbij wijst de Raad op burger
leraren aan militaire onderwijsinstellin
gen, op ingenieurs met extra-verhogin
gen, op inspecteurs L. O. en op de lera
ren M.N.O. Pijnlijk is de Raad getrof
fen door het feit, dat de minister het
nodig acht zich er op te beroepen, dat
de leraren uit roepingbesef meewerken
aan de vernieuwing. Het telegram is
getekend door de heren A. la Fleur,
voorzitter, en S. Redenburg, secretaris.
In Huis ter Heide is op 67-jarige leef
tijd overleden de heer Bernhard L.
Lampe, firmant van Gebr. Lampe's mo
demagazijnen, die in verschillende ste
den gevestigd zijn.
In de Vrijdagmorgen gehouden vergade
ring van het bestuur der Nederlandse Radio
Unie is het volgende besloten:
Ter vervanging van de heer W. Vogt zal
mr. A. H. van der Veen worden belast met
het commissariaat voor de techniek,
waarbij deze dan aftreedt als commissaris
voor personeels- en sociale zaken. In af
wachting van de benoeming van een
nieuwe commissaris voor personeels- en
sociale zaken zal drs. G. J. Ligthart tijde
lijk dit commissariaat waarnemen. De heer
W. Vogt is benoemd tot directeur van de
technische dienst, terwijl de heer E. Bomli
zal optreden als jii^ecteur van de program-
madienst. Bovenstaande mutaties zullen in
gaan op 1 Januari 1953.
In het Gemeentemuseum in DenHaa^
reikte Zaterdagmiddag burgemeester v\'.
F. M. Schokking de Jacob Marisprijzen
1952 voor de schilderkunst en voor de
grafische kunst aan een aantal Haagse
kunstenaars uit, waarvan de inzendin
gen door een jury voor bekroning in
aanmerking komend werden geacht.
De hoofdprijs voor de grafische kunst
werd toegekend aan Herman Berserik,
voor diens ets „Zwangere vrouw". Her
man Berserik heeft in 1950 reeds een
van de materiaalprijzen van de Jacob
Marisstichting gewonnen, terwijl hem in
1949 een eervolle vermelding werd toe-
■-! X»
Vw.
De schilder W. Hussem met zijn bekroonde schilderij „De
Dans".
gekend. De twee materiaalprijzen in
deze afdeling gingen naar mevrouw
Jenny Dalenoord: en Herbert Beekman.
De twee materiaalprijzen voor de schil
derkunst werden gewonnen door Toon
Wegner en T. van Eysden.
Het bleek voor de jury een zware
opgave het beste schilderij aan te wij
zen. De suggestie om deze prijs dit jaar
dan ook niet toe te kennen, werd lang
durig besproken, maar tenslotte achtte
de jury dit tegenover de stichting niet
verantwoord. Na ernstige overweging
werd besloten deze keer de hoofdprijs
te splitsen en toe te kennen aan de
schilders R. Draayer en W. Hussem
voor resp. „Haring-
t vliet" en „Dans."
De materiaalprij
zen bestaan uit
f 300 elk, de hoofd
prijzen uit f 1000.
Het aantal inzen
dingen voor de Ja
cob Marisprijs, al
dus de heer Jan
van Heel, bestuurs
lid van deze
stichting in zijn
voorwoord, be
weegt zich in een
dalende lijn. Het
ligt in de bedoe
ling, het aantal
werken, dat niet
bekroond wordt,
maar wel voor ex
positie in aanmer
king komt, te ver
hogen, waarmee
men hoopt een
grotere inzending
te verkrijgen.
De jury voor de
grafische kunst be
stond dit jaar uit
mevr. J. V. C. Bak
kerHefting, en de
heren prof. Kuno
Brinks, Dick Eeffers
Harry Verburg en
Jan Wiegers; de ju
ry voor de schil
derkunst was sa
mengesteld uit de
heren Bob Buys,
Jan van Heel, H.
H. Kamerlingh On
nes, Mark Kolthoff
en K. E. Schuur
man. v. H.
moet haar neus in de wind houden. Zo!"
Hij kneeo met zichtbare inspanning zijn
wenkbrauwen samen. „Whoa, rustig.
Ah, daar raakt ze de grond." Er ver
scheen een triomphantelijke glimlach
op zijn gezicht. „Bijna de grond in ge
boord. Had U last van de wind?"
„Het valt nogal mee voor de eerste
keer dat ik in de lucht was."
„U mag altijd mee als U zin heeft.
Misschien kan ik U wel opleiden voor
navigator."
„Dan zou ik me nog eens ernstig
moeten oefenen in het kaartlezen."
Zich plotseling herinnerend dat ze nu
gouvernante was, voegde ze er aan toe:
„We zouden wat aardige routes op
kunnen stellen bij een aardrijkskunde-
„Die beroerde lessen. Maar ik moet
zeggen dat het beter daarover kan
gaan dan over export en import. Als
iets me interesseert kan ik het wel le
ren, maar de meeste dingen vervelen
me direct."
„Intelligent, maar lui, zei je moeder."
„Stil, Joffer. Daar gaat een grijze
eekhoorn." Hjj wierp een steen eh de
eekhoorn schoot weg als een bliksem
straal.
„Maar goed dat je hem niet geraakt
hebt."
„Doe niet zo flauw. We moeten im
mers strijd voeren tegen grijze eek
hoorns".
„Dat weet ik wel, maar toch ben ik
blij dat je miste."
„Ik mikte ook niet goed." Hij wees op
een hek, dat toegang gaf tot de velden.
„Zo gaan we naar de kerk als we niet
met de auto gaan."
„Hoever is het?"
(Wordt vervolgd).
Op 72-jarige leeftijd is overleden de
heer G. van Raay, hoofdbestuurslid en
mede-oprichter van.de Ned Kath. Vak
bond van de textieldetailhandel „St.
Willibrordus". Hij was begiftigd met
het Pauselijk erekruis „Pro Ecclesia et
Pontifice" en het zilveren kruis van de
N.R.K.M.
Politieversterkingen begaven zich
Zaterdagavond in allerijl naar de
West Minster Abbey nadat Scotland
Yard een tip ontvangen had volgens
welke Schotse nationalisten opnieuw
de hand op de kroningssteen, de
„Stone of Scone", zouden willen leg
gen. In de abdij zijn nu gedurende
de nacht de lichten ontstoken. Alle
deuren zijn gesloten en bij het Noor
delijke portaal staat een agent op
wacht.
In de abdij worden needs voorberei
dingen getroffen voor de kroning van
Koningin Elizabeth II op 2 Juni. De
politie van Glasgow had Londen ge
waarschuwde op haar hoede te zijn.
De oude relikwie heeft 'n symbolische
betekenis bij de kroning van de Britse
vorsten.
Op Kerstdag 1950 is de steen door
een groep Schotse nationalisten uit de
abdij gestolen. Op last van Koning
George VI is toen een uitgebreide
jacht op de daders gevolgd. In April
hebben de nationalisten de steen toen
in twee stukken in de ruïnes van de
Arbroath Abbey in Schotland voor de
politie gedeponeerd.
Miss Wendy Wood, de 58-jarige
leidster van de Schotse patriottische
beweging, verklaarde Zaterdagavond,
dat Schotse patriotten liever zouden
zien dat de steen „aan gruizelemen
ten" ging dan dat hij gebruikt zou
worden bij de kroningsplechtigheid,
„waarbij de onderworpenheid van
Schotland aan Engeland tot uiting
wordt gebracht".
Aan de memorie van antwoord op de
Rijksbegroting voor Sociale Zaken en
Volksgezondheid aan de Tweede Ka
mer, ontlenen wij, dat de minister het
in beginsel alleszins wenselijk acht, dat
ia de loongrenzen van de verschillende
sociale verzekeringswetten gelijkheid
wordt gebracht.
In dit verband merkt de minister op.
dat op korte termijn bij de Kamer een
wetsontwerp zal worden ingediend,
waarbij wordt voorgesteld de loongrens
van de invaliditeitswet, de ziektewet
en het ziekenfondsen-besluit van f 4952
te brengen op f 5025.
De verhoging houdt verband met de
m.i.v. 1 Juli 1952 verleende compensa
tiebijslag voor het werknemersdeel in
de premie voor de wachtgeld- en werk
loosheidsverzekering.
De heer W. A. van Berkel, oprichter en
gedurende vele jaren hoofddirecteur van de
Mij. Van Berkel's patent N.V., is op 83-ja-
rige leeftijd in Zwitserland overleden.
12 December had in de werkkamer
van minister Suurhoff een bespreking
plaats tussen de minister en de heren
G. W. Kampschöer en mr. T. Brouwer,
resp. voorzitter en secretaris van de
Katholieke Centrale Emigratie Stich
ting. Bij dit onderhoud was de commis
saris voor de emigratie, mr. ir. B. VF.
Haveman, aanwezig.
Van gedachten werd gewisseld over
de moeilijkheden, welke zich rondom
het z.g. „Father Maas-schema" hebben
voorgedaan. Vastgesteldwerd dat de
eerste tenuitvoerlegging van dit „sche
ma" te overhaast is geschied, zodat, af
gezien van andere omstandigheden, er
op een bepaald punt een misverstand
heeft kunnen rijzen tussen de hierbij
betrokken instanties.
Tenslotte werd wederzijds vertrou
wen uitgesproken, dat het voorgeval
lene de mogelijkheid tot samenwerking
tussen de overheidsorganen en het be
stuur van de Katholieke Centrale Emi
gratie Stichting onverlet heeft gelaten.
Deze samenwerking is noodzakelijk, 10-
wel ten behoeve van de emigratie in
het algemeen als voor de verdere ont
wikkeling van het emigratieprogTamma
van pater Maas. Het bestuur van de
Katholieke Centrale Emigratie Stich
ting zal de voorlichting en de voorbe
reiding in het kader van dit program
ma in voed* banen lelden.
