Zendergebrek bij wereldomroep niets Ijsbergen bij Lemmer Kruisbeeldenprijsvraag minder dan een nachtmerrie Nederland van de spits naar een der laatste plaatsen afgezakt Nieuwe KRO. concertzaal technisch verrijkt De radio-avonturen van een Ceylonees priester Een schamele inventaris Reclame in de aether de enige mogelijkheid? Damestasje uit kerk weggenomen Regelkamer maatgevend voor gehele omroep Father Crusz, schrijver, spreker, regisseur WOENSDAG 24 DECEMBER 1952 PAGINA 11 Ij - Geruisloos ïi. „ORANJE" WEER NAAR INDONESIë Oudejaarsavond in de Middellandse Zee Wethouder van Gennep na aanrijding overleden Van brandstichting vrijgesproken Grote moeilijkheden voor de scheepvaart Dief veroordeeld Nieuwe secretaris K.A.B. Tweede serie jonge dirigen ten voor radio-orkesten Reeds f 125.000.- voor een nieuwe „De Hoop" Dodelijke aanrijding Het zendergebrek is, zoals wij in een vorig artikel reeds te kennen ga ven, niets minder dan een nachtmerrie, des te pijnlijker, omdat Ne derland eens alle andere landen in werélduitzending is vooraf ge gaan. Dat lag ook voor de hand: Nederland had een van de grootste radio industrieën binnen zijn landsgrenzen en het had dus al heel. tijdig zijn befaamde P.C.J.-zender in de aether, welke zender overigens het eigendom van Philips was. Maar het was dan toch in 1927 zover, dat Koningin Wil- helmina en Prinses Juliana Indië van Eindhoven uit konden toespreken. Op dat moment had zelfs Engeland nog niets van dien aard. Tóen het in dat zelfde jaar ook zulk een wereldomspannende radioverbinding tot stand wilde brengen, n.l. met Australië, kwam Engeland vragen of het van de P.C.J.-zender gebruik mocht maken, een verzoek, dat natuurlijk gaarne uit de volheid van onze rijkdom werd ingewilligd. Tegenwoordig is het zo, dat Nederland wel van allerlei wereldomroepzenders ter wereld eerder gebruik zou kunnen maken dan van zijn eigen zenders, want de buitenlandse zijn niet alleen talrijker, maar ook beter dan de Nederlandse. Het was natuurlijk te begrijpen, dat een klein land als Nederland op de duur niet aan de spits zou blijven staan, doch in 1927 heeft niemand kunnen voorzien, dat uitgerekend Nederland vijfentwintig jaar later helemaal achteraan zou ko men, zodat men er alleen nog over kan twisten of het nu Nederland dan wel Denemarken is (het vorig jaar pas met werelduitzending begonnen), dat op de allerlaatste plaats staat. Om te zien hoe beschamend de toe stand hier is, moet men natuurlijk in het geheel niet kijken naar de V.S. Ook niet naar grote landen als Frankrijk en En geland, al is het toch wel interessant te weten, dat Frankrijk 18 zenders van 100 K.W. heeft en Engeland in totaal 40 zenders,_waarsran.3fi van .100 K.W. Néén, men moet letten op de kleine landen. Zweden bijvoorbeeld, piepjong in de wereldaether (het is pas in het begin van dit jaar komen kijken), heeft meteen 2 zenders van 100 K.W. België heeft in October van dit jaar twee nieu we zenders van 100 K.W. in bedrijf ge steld en beschikt dan ook nog over zijn uitzonderlijk gunstig gelegen 50 K.W. zender in Leopoldville in Congo, waar mee het gemakkelijk het gehele weste lijk halfrond bestrijkt. Zwitserland ont wikkelde eerst tijdens de oorlog de korte- golfuitzendingen, doch beschikt thans over 3 100 K.W. zenders alsmede twee kleine zenders van 25 en 10 K.W., die echter thans reeds vervangen wordën door twee nieuwe 100 K.W. zenders, voorzien van een ultramodern antenne stelsel. Naast deze cijfers Nederland: Sinds 1949 een 40 K.W. zender, de enige al thans moderne, zij het nog niet eens sterke zender, die Nederland rijk is, benevens wat antiquiteiten. De histori sche P.C.J.-zender van 30 K.W., die zo veel mogelijk is gemoderniseerd, voorts een 15 K.W. zender, die uitslui tend op 13 M. kan zenden en slechts enkele uren per dag bruikbaar is. Ten slotte een zendertje van 5 K.W., waar van het bij heel goede atmosferische omstandigheden wel eens wil voorko men, dat de naaste buren het horen. Ziedaar de inventaris, waaraan een van de programmatisch genomen besté omroepen ter wereld- zijn capaciteiten gedeeltelijk verdoet. Men zendt met de moed der wanhoop, maar ieder ogen blik van de dag worden van alle uit zendingen de ontvangsten bedreigd, meer dan dat natuurlijk: een gedeelte Zaterdag 27 Dec. zal het m.s. „Oranje" van de Stoomvaartmij. „Nederland Voor de laatste maal in 1952 van Am sterdam naar Indonesië vertrekken. Ook aan boord van Amsterdams vlag- geschip zal de jaarwisseling niet onge merkt voorbij gaan. Op Oudejaars avond, als'het schip zich in de Middel landse Zee ter hoogte van Algiers be vindt, zal aan de passagiers een souper worden aangeboden, terwijl de vader landse oliebollen, ondanks de belang rijk hogere temperatuur, niet zullen ontbreken. Onder da passagiers bevinden zich o.a. prof. dr. Ph. Dwinger, hoogleraar in de wiskunde te Bandung, prof. dr. A. M. Ernst, hoogleraar te Borger, prof. ir. J. P. W. Houtman, hoogleraar in de technische faculteit van de Hogeschool te Bandung, de heer T. L. Mooser, di recteur van hotel „Des Indes" te Dja karta, de heer M. N. Mulder, lector aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Bandung, en de heer K. Wagenaar, lector aan de economische faculteit te Djakarta. Voorts vijf Duitse artsen, die een dienstverband met de Indonesische regering hebben aangegaan. Ook bege- ven zich met de „Oranje" negen paters haar hun missiegebieden in Indonesië. Het schip wordt 17 Januari te Tand jong Priok verwacht. Juist op zijn 61ste verjaardag is de deer A. van Hout te Gennep overleden. dad vorige week ernstige verwon dingen öpgelopen, toen hij door een ®dto op de rijksweg onder Milsbeek werd aangereden. gaat verloren, bereikt zjjn bestemming nooit. Op die manier nu kan een land zijn plaats in de aether verliezen. En dat kan letterlijk, want reeds is het gevaar niet denkbeeldig meer, dat de conferen tie, die de internationale korte golven verdeelt, Nederland een of meer van zijn golflengten afneemt. Er heerst een enorm gedrang in de aether en Neder land is toch niet in staat, de toege wezen golflengten werkelijk te benutten. Nederland heeft de laatste tijd al met de grootste omzichtigheid moeten manoeu vreren om te houden wat het heeft. Maar Nederland kan niet meer beweren, dat het zijn golven ten volle gebruikt en uit buit. Het is daar verre van. Dit geschiedt, wanneer een landsover- heid van oordeel is, dat haar hoogste wijsheid daarin bestaat, dat de omroep aan de schatkist niets of zo weinig mo gelijk kost. Goed, men heeft dan einde lijk de gelden gevoteerd voor de bouw van een nieuwe zender van 100 K.W. Na eindeloos getalm en gedelibereer één zender van 100 K.W. Vooraleer die zen der eindelijk in bedrijf zal zijn, zullen wij minstens medio 1954 schrijven. Doch er zouden niet één, maar vier zenders van 100 K.W. nodig zijn. Wanneer zal het eens zover komen, als we in dit tem po blijven voortgaan? Maar goed, de schatkist heeft dan niet veel over voor wereldomroep. Doch waarom dan niet toegestaan, dat er com merciële uitzendingen worden georgani seerd? De belangstelling in onderne merskringen is daar groot genoeg voor, en het buitenland geeft reeds treffende voorbeelden van wat er dan mogelijk wordt. Doch men fronst het voorhoofd: wat, reclame in de aether? Ja, waarde lezer, die reclame komt vermoedelijk Opname vah een Transcriptiepro gramma voor Wereldomroep. Het betreft een klankbeeld over Neder land dat in zeventig verschillende talen zal worden uitgezonden. toch, als is het dan niet via de weg van de omroep, dan via de weg van de televisie. Men zal zich herinneren, dat de overheid en andere belangheb benden reeds 'n studiecommissie in het leven hebben geroepen om zich over de reclame in de televisie te beraden. En men zal, alle deftigheidsargumenten daargelaten, spoedig tot het inzicht komen, dat men zal moeten kiezen of delen, hetgeen op één van de volgende mogelijkheden neerkomt: ofwel de reusachtig dure televisie betalen met scheppen overheidsgeld (waartegen het geweten van onze regeerders zich principieel en heftig verzet) ofwel geen televisie hebben (wat zelfs thans al niet is vol te houden), ofwel de De wereldomproep in Spakenburg. Deze vissersplaats vormt een deel van de grote landelijke reportages, die ge maakt worden om over heel dc wereld te worden uitge zonden. Men behoeft werkelijk niet te denken, dat de enige manier is het uitvoeren van banale mopjes en het uitzenden van komieken, onderbroken door de enthousiaste mededeling, dat Pinkpillen u het eeuwige leven bezorgen. Wij zullen daar thans niet nader op ingaan, maar het is wel interessant te weten, dat de Suid-Afrikaanse Uitsaai- korporasie een commerciële dienst heeft, waarbij echter de programma's geheel onder controle staan van de omroep zelf en door deze voor zijn opdrachtgevers ook gemaakt worden. Het systeem werkt, niet alleen commercieel, maar ook kwalitatief zo voortreffelijk, dat niemand minder dan Lord Simon, tot begin van dit jaar president van de Raad van directeuren van de B.B.C., het onlangs in de „Times" tot voorbeeld stelde in een Britse discussie, die in het aangezicht van de loodzware lasten der televisie over hetzelfde vraagstuk ook in Engeland ontbrand is. Lord Simon voegt er overigens aan toe, dat krach tens deervaring het luisteren bij com merciële uitzendingen sterk toeneemt. En commercieel gesproken: de dienst van de Uitsaaikorporasie is gestart op 1 Mei 1950. Het jaarlijkse inkomen van de Zuid-Afrikaanse omroep uit de luisterbijdrage, die daar anderhalf pond per jaar en per hoofd bedraagt, was tot dan toe 877.000 pond netto. Aan het einde van dat eerste jaar met de com merciële dienst bleek het inkomen ver hoogd met bijna de helft: 411.548 pond. Zuid-Afrika kan bet zich thans veroor loven om aande wereldomroep te beginnen. Trouwens in Zwitserland, dat niet lang geleden ook met commer ciële uitzendingen begonnen is, was na drie maanden alle beschikbare zendtijd uitverkocht Dit zijn cijfers en feiten, die toch wel minstens te denken geven. In Nederland heeft tot dusver gegolden een fatsoen beginsel, dat in werkelijkheid fictief is en veeleer een deftigheidsconventie moet heten. „Arm maar netjes", zegt men hier. „Deftig, al is het ook kaal van armoede", zou beter zijn. Armoede is geen schande, maar volgehouden, door gefourneerde armoede wordt op de duur toch wel een smet, te meer als zij in wezen onnodig is. Als Nederland zo gaarne deftig wil zijn, dan zou het ook kunnen betalen voor die deftigheid. En dan spreken we nog niet over de vraag of commerciële uitzendingen, bij voor keur van bedrijfsgroepen, niet een be langrijke economisch doel rechtstreeks zouden kunnen be vorderen. Wat hiervan zij, zo is op het ogen blik de situatie van de Wereldomroep: een dienst, die zich door zijn program ma's een uitste kende reputatie in de wereld veroverd heeft, terwijl die zelfde wereld zich hoofdschuddend af vraagt welke geest Nederland toch mag bezielen dat het zo weinig zend- energie besteedt aan de talrijke goe de dingen, die het kennelijk aan de wereld te vertellen heeft. Voorlopig be staat er wel een groot verschil tus sen het klimaat van Hilversum en dat van Den Haag. kosten grotendeels verhalen op de commerciële uitzendingen (wat prac- tisch de enige uitweg zal blijveh). Maar vóór onze overheid in haar af grijzen van die gedachte zou blijven steken, heeft zij wel eens bedacht, dat ook de allervoornaamste wereldkranten hun kosten dekken door advertenties? Sterker nog: dat de Londense Times van een krant kon uitgroeien tot een natio naal instituut en tot op de huidige dag haar voorpagina kan laten bestaan uit een advertentiepaigna? Als zulke dingen mogelijk zijn, moet men toch nog eens nadenken over de vraag of die afschuw van reclame in de aether uit veel anders voorkomt dan uit een redeloos vooroordeel. O ja, er zijn verschillen, maar men kan met de beste wil niet inzien, dat het wezenlijke verschillen zijn. En dan: er zijn zeer verschillende manieren van commer ciële uitzendingen, verschillen die zeer onderscheiden niveaux doen ontstaan. De Ensehedese aannemer van ontgin ningswerken G. B., tegen wie de offi cier van justitie te Almelo onlangs we gens brandstichting een gevangenisstraf van een jaar en drie maanden eiste, is Dinsdagmorgen door de rechtbank van het hem ten laste gelegde vrijgespro ken. Door de stormachtige winden in de laatste nachten is het ijs op het IJsel- meer naar het Zuid-Westen gedreven. Tussen Urk en Lemmer varieert de dik te van het ijs van 1 tot 5 meter. Langs de kust van Gaasteriand en op de ring dijk van de Noord-Oostpolder naar Urk ligt het ijs meters by de wai opgescho ven. Het meeste ijs zit op 15 km van Lemmer Het Us is daar opgeschoven tot ijsbergen. Het is onmogelijk voor de scheep vaart om hier doorheen te komen. Het sterke motorschip „J. Nieveen'' van de Groninger-Lemmer Stoomboot Mij. heeft al twee keer geprobeerd van Amster dam naar Lemmer te komen, maar dat is mislukt. De boot vaart van Amster dam naar Urk en het goederenvervoer gaat dan door het Noord-Oostpolder- kanaal. Reeds veertien dagen kan geen enkel schip van Amsterdam naar Lem mer komen. Het scheepvaartverkeer met Kampen gaat nu van de Lemmer haven ook door de Noord-Oostpolder. (Van onze Utrechtse correspondent) Tien maanden gevangenisstraf met af trek van voorarrest, waarvan vijf voor waardelijk met een proeftijd van drie jaar. toezicht van het consultatiebureau voor alcoholisme alsmede opname in de W.A.-stichting te Den Dolder, luidde het vonnis, dat de Utrechtse rechtbank Dins dag oplegde aan de 27-jarige fabrieks arbeider G. D. te Utrecht. De man had op 1 November j.l. uit de St. Augustinus- kerk aan de Oudegracht een damestasje weggenomen, inhoudend een bedrag van ca. 300. alsmede een kerkboek. De 39-jarige grondwerker J. W. en de 41-jarige vrouw N. v. E. werden wegens heling tot drie maanden voorwaardelijk veroordeeld met een proeftijd van drie jaar. Geëist was resp. tien maanden en drie maanden, voor beiden met aftrek. De heer W. D. Lelieveld is benoemd tot algemeen' secretaris van de K.A.B. als opvolger van de nieuwbenoemde Verbondsvoorzitter van de K.A.B., de heer J. A. Middelhuis. Zoals wij reeds gemeld hebben, heeft de jury Maandag j.l. uitspraak gedaan in de prijsvraag, waarvoor ontwerpen gevraagd werden voor een levensgroot op te richten kruisbeeld. Dit kruisbeeld zal in de openlucht worden geplaatst, waarschijnlijk bij de Waalbrug te Nijmegen. 75 ontwerpen kwamen binnen voor deze prijsvraag, die was uitgeschreven door „100 jaar Kromstaf", de Stichting ter viering van het honderd-jarig bestaan van de Kerkelijke Hiërarchie. B{j de eindbeoordeling bleven vier kruisbeelden over, waarvan Paul Gregoire, beeld houwer uit Teteringen bij Breda, de eerste prijs verwierf. Zijn beeld was onder motto „Eenderde" ingezonden. Op een intieme bUeenkomst in de K.R.O.-studio, waar het woord hebben gevoerd de K.R.O.-directeur, de heer P. A. M. Speet, de architect van de studio, ir. Wie- gerink, de Technische Commissaris van de N.R.U., de heer W. Vogt en de Inspec teur van de Gem. Dienst van Bouw- en Woningtoezicht de heer Tromp, is Dins dagmiddag de geheel herstelde grote concertstudio van de K.R.O. weer in gebruik genomen. Vrijdag a.s. worden de eerste opnamen in de studio gemaakt van een concert door het Omroeporkest en Zondagmiddag a.s. zal de eerste directe uitzending uit de zaal te beluisteren zijn. Het Omroeporkest en het Groot Omroepkoor geven dan o.m. een uitvoering van het „Te Deum" van Verdi. Bij het herstel van de grote studio is er zorgvuldig voor gewaakt, dat de zaal geheel in de oude toestand' terugge bracht werd. Bij metingen is thans ge bleken, dat de acoustiek de beste van alle studio's van Hilversum on gewijzigd is gebleven. In de zaal zijn slechts enkele wijzigingen aangebracht: de banken zijn vervangen door fauteuils, de vroeger hartvormige luidsprekers door moderne luidsprekers van het zgn. „klankzuiltype", de balconzitplaatsen Advertentie (Van onze speciale verslaggever) Momenteel verblijft in Nederland, als gast van de Katho lieke Radio Omroep, Pater Noél Crusz O. M. L, leider van het „Catholic Hour" van Radio Ceylon. Dit bezoek is een onderdeel van een studiereis, die Pater Crusz in opdracht van de 'Aartsbisschbp van Ceylon onderneemt. Hij is voor nemens de belangrijkste radiostations in de gehele wereld te bezoeken. Reeds bracht hij geruime tijd door in Enge land, waar hij de werkwijze van de B. B. C. bestudeerde. Na zijn bezoek aan ons land zal hij naar de andere landen van het vasteland van Europa reizen, om vervolgens over te steken naar Amerika, Canada, Australië en de landen van het Verre Oosten. Een ondernemend man, deze 31-jarige priester. Reeds voor hij 'in 1948 de priesterwijding ontving, bekwaamde hij zich in de practische journalistiek en kreeg hij naam als radiospreker, schrijver van hoorspelen en klankbeelden; bovendien studeerde hij economie en Euro pese geschiedenis aan de universiteit van Ceylon. Het grote ideaal van deze jeugdige en enthousiaste priester is; eens in Ceylon een Radio Omroep te kunnen stichten met de allure en de betekenis, gelijk aan d'ie van de K. R. O. Want de wijze, waarop de K. R. O. in ons land werkt, heeft de volle sympathie en bewondering van Pater Crusz gewekt. Hij is van mening, dat de Nederlandse Katholieke Radio Omroep onder de radio-omroepen, die hij reeds gezien en bestudeerd heeft, een uiterst voorname plaats inneemt. Aan dit voorbeeld zou hij zich willen spiegelen bij de oprich ting van een katholieke radio-omroep voor Ceylon. Laat ons eerst echter iets over zijn practische werkzaamheden vertellen. Ceylon telt een half millioen katholie ken op een totale bevolking van 7 mil lioen. Het is een bloeiend missiegebied, waar ook een aantal Nederlandse missionarissen werken. Nog niet zo heel lang geleden werd in dit Engelse Dominion volgens adviezen van een aantal technici van de B.B.C. een Na tionale Omroep gesticht. Drie jaar gele den slaagde Pater Crusz erin in de na tionale programma's die door Radio Ceylon worden uitgezonden een „Ca tholic Hour" in te lassen. Elke Zondag- Pater Noel Crusz in gesprek met Julie Wilson, die een rol speelt in de Britse film South Pacific". De opname werd genomen kort voor een uitzending, die pater Crusz via de B. B. C. uit Londen verzorgde. morgen heeft hij van negen tot tien uur zendtijd. Déze uitzendingen vinden plaats in het Engels. Van vijf tot zes 's middags wordt een katholieke uit zending in het Senhalees, de landstaal, uitgezonden. De programma's die Pater Crusz verzorgt zijn zeer populair. Hij tracht zijn luisteraars op een aangename wijze bezig te houden maar weet, dik wijls ongemerkt, al zijn uitzendingen een zuiver katholieke inslag te geven. Deze zendtijd is feitelijk te kort. De in vloed van het communisme in Ceylon is groot. Vandaar dat Pater Crusz als tegenwichtzijn „Catholic Hour" gaarne uitgebreid zag tot een volledig program ma. Reeds voor hij priester werd koes terde hij het plan om tot een katho liek zenduur via Radio Ceylon te ge raken. Zodra hij daar toestemming toe verkreeg schreef hij naar de Ameri kaanse radiosterren Bing Crosby en Loretta Young die beiden vaak in katholieke programma's in Arne rika optreden om steun. Het gevolg hiervan was dat Bing Crosby zich bereid verklaarde een speciaal programma voor Ceylon te maken. Hoe men daar ook over denkt, voor Pater Crusz was dat belangrijk. Want nog nooit was deze te luid bejubelde zanger voor Radio Ceylon opgetreden. Bovendien zond mgr. Fulton Sheen, de Ameri kaanse radiopriester een van zijn speeches in de serie „De moderne ziel op zoek naar God" ter uitzending aan Pater Crusz. Dit eerste programma werd een groot succes. Het garandeer de een goed onthaal voor het Catho lic Hour bij de bevolking. Niet alleen als producer van radio uitzendingen is Pater Crusz echter po pulair. Hij is de schrijver van vele korte verhalen en verzen in de kranten van Ceylon en India. Hij schreef een toneel spel over Maria Goretti dat in Ceylon een warm onthaal vond. Dit spel werd later vertaald in het Frans, het Senha lees, het Tamil en het Malayan. Voorts is hij een groot kenner van de Oosterse kunst, terwijl hij in Ceylon bekend staat als een der beste kenners van de Europese historie. Ook als fotograaf beeft Pater Crusz een naam op te hou den. Hij won vele prijzen op internatio nale fototentoonstellingen. Hij heeft een uiterst gevaarvolle expeditie on dernomen naar de zgn. „Twin-eilan- den" voor de Ceylonese kust. Deze eilan den verdwijnen langzaam in zee. In vijf jaar tijds is reeds meer dan de helft ervan door de golven over spoeld. De mannen, die er wonen, wen sen deze eilanden te verlaten. Maar de driehonderd vrouwen, die het bevolken willen, evenals indertijd de inwoners van het Franse dorpje Tignes, niet weg. Zij wensen met de eilanden mee onaer te gaan. Pater Crusz is de enige ge weest, die dit drama heeft verfilmd. Bijna heeft hij er zijn leven mee ver speeld, toen hij met een Indiase smok- kelboot dreigde om te slaan. Tijdens zijn tour door Engeland heeft hij herhaalde malen voor de B.B.C. ge sproken. Hij was o.a. de eerste priester, die in de rubriek „To night in town" in Londen werd geïnterviewd. Voorts heeft hij met Cannon Raven, kanunnik van de Church of England, een openbaar debat gehouden over het Christendom. Voor Radio Ierland sprak hij over de Godsdienstige strekking in de Oosterse culturen. Na zijn- terugkeer in Ceylon is pater Crusz van plan een school te stichten voor katholieke Radiosprekers. Hij zal er voorts een aantal klankbeelden over de landen, die hij bezocht maken, voor namelijk over Nederland, met welk land Ceylon zich bijzonder verbonden voelt. geven nu een beter zicht op het podium en de opstelling van het koor is ver beterd. De „hengelmicrophoons" zijn vernieuwd en in constructie verbeterd en ook in de belichting en ventilatie zijn wijzigingen aangebracht. Ook is de ruimte voor de orkesten thans zodanig, dat de grootste uitvoeringen zonder ruimtegebrek kunnen worden gegeven. De belangrijkste verbeteringen zijn echter te melden uit de regelkamer, welke zodanig is gemoderniseerd, dat er slechts weinig meer te wensen over blijft. De N.R.U. heeft voor deze kamer een uitrusting vervaardigd, welke nu reeds in andere studio's wordt nage volgd (o.m. bij- de V.A.R.A.) en waar schijnlijk maatgevend zal worden voor alle verder te bouwen of vernieuwen regelkamers. Er zijn o.m. twee draaitafels voor gra- mofoonplaten bijgekomen en een mag- netophoon. Met dit laatste apparaat kunnen tUdens repetities de prestaties van *t orkest, koor of solist worden vastgelegd en onmiddellijk ten gehore worden gebracht. Dit kan een belang rijke steun zUn by het contact tussen geluidsregisseur en dirigent of solist. De mogelijkheden voor snelle toepas sing van effecten is, door uitbreiding van de apparatuur met handig bedien- bare koppelingen, aanzienlijk uitge breid. Vooral de moderne componisten, die door de Amerikaanse filmmuziek en experimenten van Europese radiocom ponisten betere kennis hebben gekre gen van de mogelijkheden van de mo derne radiotechniek, stellen soms zware eisen, die alleen door uitstekend toege ruste regeltafels kunnen worden vol bracht. „Zonder overdrijving kan men zeggen, dat de huidige technische outillage van de K.R.O.-concertstudio tot de beste van Europa behoort." zei ons de heer W. C. Keesom, technische studiochef van de K.R.O.. die hierin vooral ge sterkt werd door de eenparige lof van een groep technici van de Nord-West Deutscher Rundfunk, die de gehele stu dio hebben bezichtigd. "Ondanks de na-oorlogse moeilijkhe den heeft West-Duitsland zich n.l. al weer aan de kop gewerkt van de mo derne radiotechniek. In overleg met de omroepverenigin gen heeft de Ned. Radio Unie een twee de serie jongere dirigenten uitgenodigd een radio-concert te dirigeren. In deze serie zijn opgenomen: Henry Arends, Roermond; Jan Brussen. Hil versum: Jan de Hoog. Amsterdam: Kor Ket. Leeuwarden; Fredy Salten. Am sterdam; Kees Stolwijk, Roosendaal. Een jaar geleden is men met een actie begonnen voor een nieuw hositaalkerk- schip, dat ..De Hoop", die niet meer voor haar taak berekend is, zal moeten vervangen. Van grote lichamen, zee vaartmaatschappijen, werven en ver wante industrieën zijn prachtige giften binnengekomen, ruim f90.000.Daar naast zijn tot een waarde van f35.000. giften in natura ten behoeve van de uitrusting van het schip toegezegd. Er worden acties van kleiner formaat ge voerd om het benodigde kapitaal f 650.000.bijeen te krijgen voor de bouw van het schip, dat 260 tem zal me ten. De huidige „Hoop" is 192 ton groot Het kruisbeeld, dat de beeldhouwer Hans Verhulst uit Amsterdam vervaar digde onder motto „Eb", verkreeg de tweede prijs. De derde prijs was voor motto „Verlos ser" van de beeldhouwer Verhaak uit Breda. Eervolle vermelding verkreeg het kruisbeeld van Marius van Beek onder motto „Waaróm hebt Gij Mij verlaten". (Van onze correspondent) Dinsdagmiddag is de 81-jarige Voet ganger Br. op de weg Ootmarsum-Weer- selo door een hem achterop komende auto van de posterijen aangereden. De man werd ernstig gewond. Korte tijd nadat hij van de laatste H.H. Sacramen ten was voorzien, overleed hij aan zijn verwondingen. De bestuurder merkte waarschijnlijk tengevolge van de mist de voetganger te laat op en kon toen een aanrijding niet meer voorkomen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1952 | | pagina 11