Sultan Buvoono exit Aftreden van Sultan van Djocja heeft geen consequenties KABINETSCRISIS VOORKOMEN IN INDONESIË Vice-premier Prawoto thans minister van Defensie a.i, Osservatore'' verwerpt Tito's beschuldigingen i m EEN AMERIKAANSE MISSTAP E D Agenda 1953 m Tot hoofd en hart Drieling met Nieuwjaar E IIR Godsdienstvrijheid slechts op papier ,,Buikwarmers in Japan Staking in haven van New York Ontploffingsramp in Valparaiso Gladheid eist een dode Russische protest nota weer J DE WET VAN McCARRAN ZATERDAG 3 JANUARI 1953 76ste JAARGANG No. 25572 „Hel kabinet gevoel! leedwezen over hel aftreden van de minister van Defensie, de sultan van Dj'ocja, ten gevolge van onenigheid mei hel kabinet. Zijn portefeuille zal ad-interim waargenomen worden door vice-premier Pra- woio", aldus een Indonesische regeringsverklaring van gisteravond. Sultan van Djocja weer daerah-hoofd Joegoslavië en het Yaticaan Autoriteiten vrezen langdurig conflict Aantal doden thans 48, arrestaties verricht Arrestatie Pissarev Door min. Luns afgewezen Dames - Heren Monty-Coats V oetbalprogramma niet afgelast Vrachtauto in sloot; dode één Mgr. A. Albers naar Rome BUREAU SMEDESTRAAT 5 - HAARLEM Telefoon: Redactie 21544; Advertenties 21543 Abonnementen 20800 Postgiro 143480 Bijkantoor Beverwijk: Stumphiusstr 45, tel 3998 Bijkant. Umuiden: Bonifaciusstr. 27. tel. 5790 Directie: 3. 3. W. Boerrigter en Mr. W. A. M. van der Kallen. Hoofdredactie: Drs. H. v. Run en W. Severin. Wnd. hoofdredacteur: W van Willige. NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter hoogte. Omroepers 16 cents per m.m.-hoogte. De administratie behoudt zich het recht voor advertentiën eventueel zonder opgave van redenen te weigeren. ABONNEMENTSPRI3S 47 cents per week, f 2.per maand, f 6.per kwartaal. Voor klachten over de bezorging na 5.30 uur 's avonds tel. 21544. De gezagscrisis, welke nu al maan denlang in Indonesië woedt, en de jonge republiek op de rand van de afgrond brengt, speelt zich groten deels achter de schermen af. Slechts nu en dan treedt een spectaculair feit naar voren, dat enig licht kan werpen op de stand van zaken, juister misschien op het verloop der worsteling tussen de krachten, die de revolutie willen conti nueren en tot haar uiterste consequenties voortzetten en de meer gematigde ele menten, die de republiek wensen te con solideren op een hechte basis van orde en gezag. Spectaculaire feiten der laat ste maanden waren bijvoorbeeld de hef tige demonstraties te Djakarta op 17 October, waarbij het leger, het parle ment en op de achtergrond niet minder de president der republiek, Sukarno, zelf, ieder zijn eigen merkwaardige, voor Westerse begrippen bijna onbegrijpelijke, rol speelde. Er ontstond in die dagen een kabinetscrisis, die tot op de dag van vandaag voortduurt. Andere spectacu laire feiten, die de gemoederen in bewe ging brachten, waren in October en November de deviaties in de hoogste militaire regionen. Ondergeschikten zet ten hun superieuren af, zonder dat de regering kon of wilde ingrijpen. Op Celebes was het overste Warouw, die met de zevende divisie een Putsch on dernam en kolonel Subroto afzette. Deze vreemde situatie is alleen enigszins te begrijpen als men met het feit rekening houdt, dat in allerlaatste en allerhoogste instantie het conflict zich heeft toege spitst op twee figuren: Sukarno, de pre sident der republiek en de Sultan van Djccja. Hamengku Buwono. de minister van Defensie. Reeds eerder schreven wij over de achtergrond van de onrust in het leger. Zekere Indonesische militaire kringen verzetten zich tegen de plannen van de Sultan om het uit 200.000 man bestaande leger tot de helft in te krimpen door er de oude guerillastrijders van vóór de soevereiniteitsoverdracht uit Ie verwij deren. De meerderheid van de hoge °JReieren, van wie er velen uit het zi.in voortgekomen, geeft de voor- keur aan een klein, doeltreffend leger. De voormalige guerilla's, zoals Warouw. Sucurman en Kretarto, zijn daarentegen van mening dat militairen, die voor de totstandkoming van de republiek heb ben gevochten, niet opzijgezet mogen worden. Dit is de inzet van de huidige machts strijd. Toen het conflict in November tot uitbarsting dreigde te komen, ver dween Sukarno plotseling van het publieke podium en trok zich terug naar Baii, naar hij voorgaf om rust tc nemen. Een nevelschema werd uitge spreid en onttrok de werkelijke gang der gebeurtenissen aan de ogen van het publiek. Sukarno had intussen zijn strategische positie niet slecht gekozen. Al spoedig bleek, dat hij niet zo ziex of overspannen was, dat hij geen hoge lejders en politici kon ont- Terwijl de president op Bali „f" en zijn eigen spel speelde, ging ook het kabinet voort op typisch Oosterse wijze politiek te manoeuvre ren. Het optreden der militairen werd ten scherpste afgekeurd; de regering weigerde de eis van de legerleiding tut ontbinding van het parlement in te wil ligen; zij zeide, overschrijding der gren zen van de militaire plichten niet te zullen dulden, en, waar overtredingen hadden plaats gehad, de nodige stappen te zullen onjernemen cm deze onge daan te maken. Wil men de gecompliceerde Indone sische politiek echter enigszins trachten te volgen, dan dient men ook te letten op nevenverschijnselen. Zij zijn als de donkere wolken, die een zwaar onweer aankondigen. Half December droeg kolonel Nasu- toion zijn bevoegdheid als chef-staf over aan kolonel Bambang Sugeng, die lange tijd geaarzeld had deze functie te aan vaarden. Men verlieze intussen vooral niet uit het oog, dat het politieke schaakspel tussen Sukarno en de Sultan nog niet was uitgespeeld. Toen men aan Bam bang Sugeng dan ook vroeg, hoe zijn rr.ening was over de minister van De fensie, gaf hij het diplomatieke ant woord, dat deze een politieke figuur was. Daar militairen zich niet hebben te bemoeien met de politiek, wenste hij hierover geen verklaring af te leggen. Op een vraag over de Nederlandse militaire missie zei Sugeng, dat het In donesische leger zeker nog een militaire missie nodig heeft. Ook dat was diplomatiek gezien niet onaardig ge zegd. Want enige dagen later voorspel de het Indonesisch blad „Merdeka", dat binnenkort wellicht de Nederlandse militaire missie waarmede de Sultan van Djocja gaarne wilde samenwerken zou vervangen worden door Duitse militaire instructeurs. „Merdeka" schreef verder, dat er tekenen zijn waar te nemen, dat de In donesische regering bezig is een nieuwe politiek ten aanzien van Nederland voor te bereiden, die gericht zal zijn, tegen de economische belangen van Ne derland in Indonesië. „De verwaande houding van de Nederlandse regering betreffende West-Irian kan men in In donesië blijkbaar niet uit de gedachten bannen, zodat men zich genoodzaakt voelt maatregelen te treffen om dat kleine land op de juiste plaats te zet ten. Om dit doel te bereiken, dienen stappen te worden genomen, waarvan het effect zwaar op Nederland zal drukken, zoals het verminderen van het bordje rijst voor de Nederlanders in Indone sië", aldus „Merdeka". Dat hierop vrij onverwacht het be richt komt, dat de Sultan van Djocja als minister van Defensie is afgetreden, is in het licht van het bovenstaande niet zo verwonderlijk. Moeten wij nu concluderen, dat Su karno het schaakspel heeft ge wonnen? Het is mogelijk. Dan betekent het, dat Indonesië nog ver- der zal wegzinken in de chaos. De ge beurtenissen volgen elkander echter op het ogenblik snel op. De sultan trad af uit protest, omdat de rebellerende over ste Warouw benoemd werd tot terri toriaal commandant van Oost-Indonesië. Aanvankelijk zag het er naar uit, dat een aantal ministers uit het kabinet- Wilopo het voorbeeld van de sultan zou den volgen. Er volgde echter in enkele uren een hele reeks van compromissen, welke uiteindelijk resulteerden, typisch Oosters overigens, in het besluit, dat de ministers zouden aanblijven, als Wa rouw zou worden vervangen. Wij heb ben nu derhalve de merkwaardige fi guur, dat zowel de sultan ais Warouw zijn uitgeschakeld. De vraag is of de „re bel" Warouw zich bij dit besluit zal neerleggen Het is ook heel zeker, dat de sultan nog een groot deel van het leger op zijn hand heeft. Het komt ons Voor, dat de laatste phase van deze machtsstrijd nog niet is afgesloten. Aneta's politieke correspondent schrijft, dat men vreesde, dat de twee ministers van de P.S.I., Sumitro en Bukman, mogelijk zoudei aftreden, om dat zij zich oneens verklaard hebben met het besluit betreffende de benoe ming van overste Warouw en gezegd hebben de consequenties van hun hou ding te zullen aanvaarden. Na de kabinetszitting van Vrijdag werd echter bekend gemaakt, dat kolo nel Sadikin, thans commandant van het zesde territorium (Borneo), benoemd is tot commandant van het zevendp territorium (Oost-Indonesië). In af wachting van zijn komst zal' het com mando berusten bij overste Warouw, die immers benoemd was tot fungerend commandant. Door deze „modus vivendi" is voor komen, dat de ministers van de P.S.I. zich uit het kabinet terugtrekken. De voorganger van de thans benoemde Sa dikin, Gatot Subroto, is op eigen ver zoek gepensionneerd. In regeringskringen verklaarde men echter tegenover Aneta, dat de benoe ming van Sadikin tot commandant van Oost-Indonesië, niet inhoudt, dat de be noeming van overste Warouw tot fun gerend commandant is ingetrokken. De minister van Financiën, Sumitro, (P.S.I.) zei, dat hij en zijn collega op grond van het genomen besluit kunnen voortgaan verantwoordelijkheid tc dra gen voor het regeringsbeleid. „Voor ons is het hoofdzaak dat het kabinet maat regelen treft, zoals het een waarachtige regering betaamt, in het bijzonder op militair gebied en wel op een integrale en rechtvaardige basis", zo zei hij. In Edinburgh staat 'n postbus, waarop de letters E II R (Koningin Elizabeth 11) zijn aangebracht. Toen gistermor gen een postbeambte de bus wilde lichten, ontdekte hij er tot zijn grote verbijstering een grote bom in. Door dat de lont was losgeraakt, was het geval niet tot ontploffing gekomen. Volgens de politie was de bom, die uit geligmet was vervaardigd, groot ge noeg om een flink huis te verwoesten. In dezelfde postbus werd al eens eerder een kleiner soort bom aange troffen, die evenmin ontplofte, ter wijl de letters ook al enige malen met verf besmeerd werden. Er zijn klaarblijkelijk nog altijd Schotten, die zich tegen de titel Elizabeth 11 verzetten. En dat alleen maar, om dat Schotland ten tijde van Elizabeth 1 nog een onafhankelijk koninkrijk was. De afgetreden minister van Defensie, de sultan van Djocja, heeft medegedeeld, dat hij weer actief zal optreden als dae rah-hoofd van de daerah Istimewa (bijzondere gebied Djocjakarta), in zo verre, dat hij zich zal bepalen tot prin cipiële aangelegenheden van bestuur over dat gebied. (Eigen telegram) VATICAANSTAD, hedenochtend Onder de titel „Over het einde der diplomatieke betrekkingen tussen de Joego slavische republiek en de H. Stoel" schrijft de „Osservatore Romano", na te hebben gewezen op de motieven, die de Joegoslavische regering gebruikt heeft om de breuk te rechtvaardigen (interventie van het Vaticaan in binnenlandse aangelegenheden van Joegoslavië en de kardinaalsverheffing van mgr. Steplnac): „De werkelijke redenen van het Joegoslavische besluit moeten gezocht worden in de beredeneerde vijandigheid ten aanzien van de godsdienst, een vijandigheid die zich in het bijzonder richt tegen het katholicisme, vanwege het universeel en supranationaal karakter van het katholieke geloof, alsook wegens de plichten en morele rechten, die daaruit voortvloeien". 55 Het Marxistisch regiem in Joegoslavië staat op papier vrijheid van godsdienst toe, maar gedoogt geen enkele vorm van katholiek leven, geen enkele directe of indirecte invloed van de godsdienst op de maatschappij Men laat de eredienst toe binnen de kerken, maar het ont breekt niet aan daden die slechts ten doel hebben de beoefening van de gods- dienst te verstoren Biina de helft van de seminaries is gesloten, terwijl de overigen een ellendig bestaan leiden, omdat men de katholieken niet toestaat ze materieel te steunen, ilet catechis mus-onderricht is toegestaan, zegt men. maar ontmoet in de praktijk overal ernstige moeilijkheden De Osservatore herinnert vervolgens aan de beledigingen tegenover het ka tholicisme, welke zo gaat zij voort staan afgedrukt in de Joe^os avisch regeringspers. Het blad verklaart, dat het voor jonge mensen onmogelijk wordt gemaakt hun godsdienstplichten te vervullen en dat de bisschoppen en de priesters het doelwit van de com- munistische aanvallen vormen. Het wijst ook op de onverenigbaarheid van het lidmaatschap van de communistische partij met het ontvangen van de sacra menten. „De federale republiek Joegoslavië'' vervolgt het blad, „onderscheidt zich, zeker met betrekking tot de gods dienst, niet van de andere communis tische „volksdemocratiën". Zij treft onder vaak nauwelijks verholen, las terlijke voorwendselen en psêudo- legale formules de bisschoppen en priesters die niets anders hebben mis daan dan trouw te zijn gebleven aan nun pastorale zending. De regering in Belgrado bedient zich eenvoudigwe" van zekere oppervlakkige en haastige waarnemers, die de kerken geopend en di uk bezocht zagen, en daaruit het bestaan van godsdienstvrijheid hebben afgeleid, evengoed als dé an dere communistische regeringen zich van dergelijke „getuigen" bedienen te beginnen met die van Moskou". „Wanneer de H. Stoel een staat zou zijn geweest als alle andere", vervolgt de Osservatore Romano" zouden er reeds lang redenen te over geweest zijn om zijn vertegenwoordiger uit Bel grado terug te trekken. Maar aangezien zij altijd uitsluitend het heil van de zie len op het oog heeft, zowel in ait ge val als in voorgaande gevallen, heeft zij een eindeloos geduld getoond, om dat een diplomatieke betrekking wel licht een „modus vivendi" mogelijk zou hebben gemaakt, wanneer slechts een blijk van goede wil of van verandering van houding de daarvoor onontbeerlijke voorwaarden zou hebben geieverd". Op de eerste dag van het jaar werd de familie Le Bris te Colombes in Frankrijk verblijd met de geboorte van een drieling en daarmee is het gezin in één slag verdubbeld. De twaalf-jarige zoon en twee doch tertjes, een van acht eri een van vijf jaar, hebben hun nieuwe zus jes vooralsnog slechts achter het glas van de couveuses kunnen be wonderen. w "e 'VA BH Bijna vijfhonderd wegers en tellers hebben gistermiddag in de haven van New York het werk neergelegd. De mo gelijkheid is niet uitgesloten, dat de staking zich zal uitbreiden tot alle New Yorkse havenarbeiders. Ook wordt ge vreesd. dat sympathie-stakingen zullen uitbreken in Boston, Baltimore en Phila delphia. De stakenden behoren tot drie plaat selijke afdelingen van de internationale bond van havenarbeiders. De leiders van deze bond staan achter de staking, hoewel sommigen het er niet geheel mee eens schijnen te zijn. Op zestien havenhoofden ligt het werk thans stil. De voorzitter van de internationale bond Joseph Ryan heeft medegedeeld, dat de staking zich waarschijnlijk zal uitbreiden. Hoewel de aanleiding tot deze staking een eis tot loonsverhoging is, schijnt de werkelijke reden gezocht te moeten Worden in de werkzaamheden van de commissie voor crimineel onderzoek van de staat New York, die momenteel een onderzoek instelt naar de misstanden in de haven. Men vreest, dat alle activiteit in de New Yorkse haven stil zal komen te liggen. In Washington toonde de fe derale bemiddelingsraad zich niet ge rust over de staking. Er is alle kans, dat zij een lange tijd zal duren. Het aantal doden, dat tengevolge van de ontploffingsramp te Valparaiso om het leven is gekomen, bedraagt thans 148. Enige ernstig gewonden, die nog i niet tot bewustzijn zijn gekomen, zijn i nog niet geïdentificeerd. De Chileense president heeft drie dagen van nationa le rouw afgekondigd. De regering zal de kosten der teraardebestelling van de slachtoffers dragen, die heden plaats heeft gevonden. De autoriteiten, die een onderzoek in stellen naar de oorzaak van de explosie, hebben gisteren verscheidene arrestaties verricht. Een der gearresteerden is de beheerder van een magazijn van de Dienst van Weg en Werken, waar Don derdag de explosie in de vroege ochtend uren plaats vond, terwijl de brandweer een snel om zich heen grijpende brand bestreed. Het dagblad „La Nacion" pu bliceerde gisteren een verklaring van de beheerder, dat zich in het magazijn 24 kisten bevonden, elk inhoudende 23 kilo dynamiet. Een ingenieur van de provincie Val paraiso, Alejandro Lacalle, heeft dit echter ontkend en verklaard, dat er slechts twee kisten met explosieve stof fen in het magazijn waren. Lacalle is vrijgelaten na sinds Donderdag in hech tenis te zijn gehouden. Tengevolge van de gladheid is gistermor gen de 33-jarige motorrijder J. Knooren uit Heer bij Maastricht op de weg van Heer naar Grondsveld geslipt. Het motor rijwiel botste tegen een staande perso nenauto, waardoor de bestuurder ernstig werd gewond en naar. het ziekenhuis ,,St. Annadal" te Maastricht moest worden over gebracht, alwaar het slachtoffer is over leden. De man was op weg naar zijn werk in België. Hij was gehuwd en vader van vier kinderen. De Russische ambassadeur heeft een protestnota overhandigd op het mi nisterie van Buitenlandse Zaken, waarin hij onmiddellijke vrijlating ver zoekt van de Tass-correspondent Pis sarev, die 23 December onder verden king van spionnage is gearresteerd. De Russische ambassadeur verzocht tevens, dat de personen, „die schuld droegen voor deze „onwettige" arrestatie, ter verantwoording geroepen zullen wor den". Minister Luns, die de ambassadeur ontving, heeft de protestnota monde ling afgewezen en beschouwt de dé marche hiermede als afgedaan. Advertentie Verwachting tot Zondagavond: Veranderlijke bewolking met en kele sneeuwbuien. Matige en later voornamelijk langs de Waddenkust krachtige Noord-Oostelijke wind. Aanvankelijk echter in het Zuid- Oosten van het land nog zwakke winden met hier en daar mist. Over wegend lichte vorst. Zondag: Zon 8.48-16.42. Maan 21.31 -10.43. Maandag: Zon 8.48-16.44. Maan 22.40-10.54. Van het Boijdsbureau van de KNVB vernamen wij hedenmorgen, dat men besloten heeft het voetbalprogramma voor morgen niet in zijn geheel af te gelasten. De consuls en de scheids rechters wordt het overgelaten de be speelbaarheid van de terreinen te be oordelen. Inmiddels is ons door het Olympisch Stadion en door de Volewijckers ver zekerd, dat getracht zal worden de vel den sneeuwvrij te maken. Zoals men weet vermeldt het programma de wed strijden Blauw Wit—DWS en De Vole wijckers-Ajax. Pak alleen die dingen aan, waarvan ge zeker weet, dat ge ze aan kunt In Japan brengt de hevige koude zoals overal elders niet alleen voor mensen en dieren, maar ook voor de planten grote problemen met zich mee. In het land van de rijzende zon bindt de boer echter op een wel zeer aparte manier de strijd aan met de vorst. „Buikwar- mers" noemt men in de volkstaal deze sierlijk amengebonderc om hulsels van stro, die men met een modieus hoedje completeert. Vanochtend vroeg is in Wateringen een vrachtauto bij het uitwijken voor een tegenligger van de weg geraakt en van een hoogte van twee meter in een sloot gekanteld. Van de drie personen die zich in de cabine bevonden konden er twee, een man en een vrouw, zich redden. De chauffeur, de 47-jarige J. H. T. uit Den Haag, zat geklemd tussen het portier en de cabine. Toen hij was be vrijd bleek hij te zijn. overleden. Hij laat een vrouw en twee kinderen na. en groep vooraanstaande Amerikanen is eergisteren het nieuwe jaar goed begonnen door in een aan Tru man uitgebracht rapport geduchte critiek uit te oefe nen op de hoogst onsympathieke immigratie-wet van de Amerikaanse senator McCarran. Een wet, die nota bene in werking is getreden aan de vooravond van Kerstmis, het feest van de naastenliefde; terwij] er zelden een zo liefde loze maatregel door de volksvertegenwoordiging van de Verenigde Staten is uitgevaardigd. Het is verbijsterend, dat het Amerikaanse Congress deze wet heeft willen aanne men, al staat daar tegenover, dat enige gezaghebbende Amerikaanse dagbladen scherp hebben geprotesteerd. De „Washington Post" heeft de bepalingen krachtig veroor deeld, en gisteren heeft ook de „New York Times" in een lang hoofdartikel een heftige aanval gedaan op dit onge lukkige geestesproduct van een Amerikaanse senator, die nog de oude isolationistische denkbeelden blijkt te koeste- ■en. Indertijd heeft ook president Truman zich tegen de vet verzet, maar hij was niet bij machte de uitvoering ;e verhinderen. Tenslotte heeft Eisenhower, gedurende een van zijn verkiezingsredevoeringen, McCarran's maatrege len „onrechtvaardig" genoemd. De „McCarrans Immigration and Nationality Act", zoals de officiële titel luidt, bevat enerzijds bepalingen, die be trekking hebben op de immigratie, anderzijds maatregelen, lie de naturalisatie betreffen. De eerste categorie heeft lezer dagen het meest de aandacht getrokken, maar de laatste groep is eigenlijk van ernstiger aard. e wet machtigt immigratie-inspecteurs alle buiten landers, inclusief de bemanningen van schepen, bij hun aankomst in Amerikaanse havens te onder vragen, en diegenen de toegang tot de Verenigde Stalen te weigeren, die lid zijn of zijn geweest van communis tische, communistisch-gezinde of totalitaire partijen. Aan gezien sommige oceaanschepen een omvangrijke beman ning hebben, had de Amerikaanse Immigratiedienst de be treffende buitenlandse rederijen verzocht een inspecteur gedurende de overtocht op de schepen toe te laten, om aldus oponthoud in de Amerikaanse havens te voorkomen. De eerste toepassingen hebben reeds bewezen, dat de maat regel geen of weinig positief effect heeft. Het is niet waar schijnlijk, dat de ondervragingen ooit de identiteit van een geslepen communistische spion aan het licht zullen bren gen. Intussen heeft het optreden van de immigratie-inspec teurs wel reeds negatief effect gesorteerd. De meeste zee lieden beschouwden deze schending van gevestigde tradi ties terecht als beledigend, en de aanwezigheid van Ame rikaanse regeringsambtenaren op onder niet-Amerikaanse vlag varende schepen heeft velen geërgerd. Verscheidene Europese regeringen, waaronder de onze, hebben dan ook b'jj het ministerie van Buitenlandse Zaken te Washington een protest-nota ingediend, en vooral de Britse pers heeft zeer onvriendelijk gereageerd. De wet van McCarran geeft ook bepalingen ten aanzien van het aantal toe te laten immigranten. Men is daar bij uitgegaan van een oud stelsel, dat onder meer de immigratie van personen uit Zuid- en Oost-Europa dras tisch beperkt, hetgeen nu in de praktijk vooral de slacht offers van Hitler en Stalin treft. De wet, die enerzijds dus opgesteld is om het communisme uit de Verenigde Staten te weren, belemmert anderzijds juist, door onmenslievende immigratie- en naturalisatie-voorschriften, de vrijheid van de ongelukkigen, die door het communisme van huis en haard verdreven zijn. Amerika heeft steeds gestreden voor de vrijheid en de Amerikanen hebben de laatste jaren voortdurend getoond grote offers te willen brengen voor het behoud van dit kos telijke goed. Maar de wet van McCarran is een aanfluiting van dit aloude Amerikaanse beginsel. Alle hoop is nu ge vestigd op de toekomsti ge president van de Ver enigde Staten, generaal Eisenhower. Generaal Eisenhower heeft inder tijd verklaard, dat de wet herzien zou moe ten worden en op die herziening is ook door de weldenkende Amerikaan se kranten krachtig aan gedrongen. Het is te ho pen, dat Eisenhower het Congress er toe zal Kun nen bewegen op het in dertijd genomen besluit terug te komen. Het Don derdag aan Truman uit gebrachte rapport, waar in, met betrekking tot de wet, gesproken wordt van vijandigheid en wantrou wen ten aanzien van bevriende mogendheden, zal ook aan Eisenhower worden voorgelegd. De nieuwe Amerikaanse pre sident zou de vrije we- Het New Yorkse Vrijheidsbeeld reld ten zeerste aan zich in het schandblok. Het opschrif/t verplichten als hij deze hekelt de communistenjacht, nationale schande onge- (Uit het Amerikaanse blad „The daan zou weten te ma- Sacramento Bee"), ken. (Van een bijzondere medewerker) Ziezo, de kop is er weer af. 1953 is zijn mars in de geschiedenis be gonnen. Het is een typische trek in de met interesse levende mens dat hij altijd zo graag vooruit wil zien. Wat zal dit jaar ons weer brengen? En dan herinneren we ons bij voorkeur het min der aangename uit het voorbije jaar. Shakespeare wist het wel: „Het kwaad dat mensen doen, leeft na hen voort...." Zo gaat het ook met de jaren vaak. Toch hadden en hebben we het voor een niet gering deel zelf in handen wel ke naam een jaar in onze herinnering behoudt. Rampjaar of jaar vol geluk en zege. Het ligt er maar aan met welke intentie we in het leven staan. Als we nu nog eens praten met mensen die klagen over de stembus-uitslag 1952, en we vragen hun dan wat hebt U gedaan om het bereiken van een betere uitslag mogelijk te maken, moeten zij vaak een antwoord schuldig blijven. 1952 heeft wel geleerd, dat negatieve critiek een gevaarlijke bezigheid is. Maar vooruit, dan is daar '53 waarin we veel kunnen goedmaken. En, heb ben we niets goed te maken, dan kun nen we in het zo juist bégonnen jaar bij tal van gelegenheden tonen dat het ons. heilige ernst is met het dienen van de goede zaak. Bedriegen de tekenen niet dan zijn we aan een in veel op zichten gedenkwaardig jaar begonnen voor het katholieke kerkelijke, sociale en staatkundige leven. De „agenda 1953" zouden we in drie hoofdsectoren kun nen verdelen en deze respectievelijk noemen: herdenken, coördineren en sa neren en ageren. (In de goede zin van dat woord.) Vier gedenkwaardige feiten vullen het eerste „agendapunt": het eeuwfeest van het herstel der Kerkelijke Hiërar chie, de 60e geboortedag van de K.A.B., zoals die in het Aartsbisdom begon, de 50e sterfdag van dr. Sehaepman en de 25e sterfdag van dr- Ariëns. Wat stof tot overdenking bieden deze vier pun ten. Hoe merkwaardig grijpen zij in el kaar. Het herstel der Hiërarchie stoot te de poort open naar de mogelijkheid tot emancipatie der katholieken; Sehaepman gaf het werkprogram, niet alleen in sociaal, maar ook in politiek opzicht. Ariëns lichtte uit het totaal der noodzakelijke activiteiten dmeest urgente: de vrijmaking der arbeiders klasse uit slavernij en rechteloosheid. Hij richtte, met Sehaepman samen, thans 60 jaar geleden een bond op van verenigingen van arbeiders, die naar het aanvankelijke project bedoelde de „broederschap tussen alle mensen" te bevorderen. Sehaepman, de practicus, stelde: als de arbeiders gerespecteerd willen worden, moeten zij eerst respec tabele mensen zijn. Daarom „wens ik aan Nederland te geven een school van arbeiders met rotsvast geloof en ken nis". Nog altijd toont Nederland en spe ciaal daarin Katholiek Nederland, niet volledig te begrijpen wat het aan deze feiten en persoonlijkheden te danken heeft. Het gaat vanzelfsprekend niet aan om bij het formuleren van deze agenda ook maar een poging te doen de betekenis van deze feiten en personen te schet sen. Er zal nog voldoende gelegenheid zijn zulk een poging te ondernemen. Nu hebben we geen ander doel dan al onze lezers te vragen, zich met trots te herinneren dat zij behoren tot een be volkingsgroep van Nederland, die man nen voortbracht als Sehaepman en Ariëns, dat zij de plicht hebben te vol tooien wat deze twee hebben durven doen ontstaan. Dan zal men eindelijk gaan begrijpen dat bijvoorbeeld een K.A.B- r.aar haar wezen niet een groeps-organisatie is, die zich exclusief op het behartigen van een groepsbelang instelt, maar streeft naar het bereiken van een door God gewilde orde. Dan zal het ook het belang van het tweede „agendapunt" begrijpen: het coördine ren en saneren. Dat de onderlinge ver houdingen tussen de katholieken in Nederland moeten worden gesaneerd, moeten worden gezond gemaakt, zal wel geen nadere toelichting behoeven. Zolang een Duynstee en een De Bruijn, een Romme en een Weiter, een Ruygers en een Andriessen, een arbeider en een middengroeper nog zowel ideologisch, als sociaal en politiek tegenover elkan der staan, is er in al deze opzichten nog veel te doen. De boodschap van Kribbe en Kruis zal. ook in zijn prac- tisehe betekenis voor het leven van alle dag, geestelijk bezit van allen moe ten zijn of zo spoedig mogelijk worden. In practisch sociale zin betekent dit, dat o.m. een oplossing moet worden ge vonden voor de organisatievorm der katholieken in Nederland. Dit is een ereschuld, die wij hebben tegenover het erfdeel, dat Sehaepman en Ariëns ons nalieten. Ereschuld ook is het te stre ven naar een herbereiken van de zo tragisch gesehonden staatkundige een heid. Daarbij dienen we niet alleen te denken aan de mensen, die onderdak meenden te vinden bij een dissidente katholiek-staatkundige groepering, maar eveneens aan hen, die. God geve met de beste bedoelingen, van oordeel zijn, dat het katholiek maatschappij-ideaal het best te realiseren valt door middel van een politieke partij, waarin het op zijn zachtst gezegd mangelt aan christelijk idealisme. Moge het Bureau voor cul tureel en maatschappelijk overleg hier zijn hoge roeping volledig verstaan. En terwijl men streeft naar het be reiken van deze twee desiderata, mag niets achterwege worden gelaten om door middel van gezonde sociale en po litieke actie het totale welvaartsbeeld van het Nederlandse volk te verbeteren. Hierbij is zeer in het bijzonder te den ken aan een viertal punten: de komen de huurverhoging met een daarbij pas sende looncompensatie; de looncorrectie voor de middengroepen: de vraag of het 5 consumptieoffer ongedaan moet worden gemaakt en het geweldige pro bleem van de gemeenteclassificatie. Voor het ogenblik laten wij het graag aan anderen over uit te maken in wel ke volgorde deze vier vraagstukken moeten worden gerangschikt. Indien men er maar steeds bii blijft denken aan de dringende noodzaak om de werkge legenheid voor de Nederlandse werk nemers niet alleen op peil te houden, maar te verbeteren. Heel gezond is de gedachte in arbeiderskringen zo levend: liever een wat lager welvaartspeil, maar arbeid voor allen, dan hoger in komen en massale werkloosheid. Er valt veel te doen dit jaar. Dat be tekent, dat de arbeid zal moeten wor den gespreid over allen, die van goeden wille zijn. Werkelijk van kwade wil zijn niet zo veel mensen. Maar we ken nen veelal niet onze eigen kracht, de mogelijkheden, die in ons leven, om niet alleen voor ons zelf, maar ook voor an deren iets te zijn. Geve God ons de moed en de kracht die bewustwording aan te kweken. Dan dragen we bij tot een Zalig Nieuwjaar voor allen. Mgr. A. Albers O.Carm., Apostolisch Prefect van Malang in Indonesië, zal 8 Januari naar Rome vertrekken.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | | pagina 1