Blücher, Scharnhorst en Gneisenau
als voorlopers van
Wordt de Jordaan verlegd?
Pieck en Grotewohl als voorvechters van Duits nationalisme
Bezinning op grondslagen van
de Openbare School
D
Anti-semitisme in Rusland
Tactiek der Nasis doet weer opgeld
GOD in de MENS 2
D
A
Pruisische ge
schiedenis in het
licht van de
rode ster
tort op het N.O.V.-congres
Rappe
Jordanië protesteert tegen
plannen in Israël
(scheipvaartberichten)
ZATERDAG 3 JANUARI 1953
PAGINA 4
Dames! V oor al nu
Hamea-Gelei voor Uw handen
Medisch standpunt
Dorpskapel Sankt Anton
Aubade voor H.M. de
Koningin
Liturgische weekkalender
MARKTBERICHTEN
De acrobatische toeren van de com
munistische propaganda in Oost-
Duitsland plaatsen ons keer op
keer voor grote verrassingen. Jaren ge
leden waren het de colorado-kevers, die
door kapitalistische vliegtuigen boven
Oost-Duitsland werden afgeworpen,
daarna waren het de arme vluchtelin
gen uit de tyrannie van het Westen,
die achter het IJzeren Gordijn vrijheid
en welverdiende rust kwamen zoeken:
een krankzinnige poging, om het
slechte effect van de onafgebroken
stroom van vluchtelingen uit het Oos
ten te paralyseren.
1 1
Generaal Scharnhorst.
President Pieck van Oost-Duitsland in gesprek met Grotewohl,
Maar de manier, waarop men de laatste maanden de propaganda tegen de ver
dragen van Bonn en voor de volkspolitie in Oost-Duitsland heeft gevoerd, over
treft alles, wat men tot nu toe gewend was.
Het vraagt inderdaad een zeldzame geestelijke elasticiteit, om de nieuwe inter
pretatie van de Pruisische geschiedenis door de communisten te begrijpen. Na
1945 waren de Pruisische generaals in de ogen van de Bussen de feodale milita
risten, die het volk hebben misleid, onderdrukt en uitgebuit. Sinds de aanvallen
op Bonn en de Westelijke integratie in Oost-Duitsland toenemen, geeft het com
munisme plotseling een uitleg aan de Pruisische geschiedenis, waar iedereen in
derdaad versteld van staat.
Generaal Blücher.
De Pruisische generaals Scharnhorst,
Blücher en Gneisenau, de grote Duitse
denkers Fichte, Arndt, de dichter
Kleist en de stichter van de nationale
turn-beweging Jahn, die allen het na
tionale gevoe' tot een strijd tegen Na
poleon aanwakkerden en deze strijd
ook aanbonden, zijn nu plotseling de
grote voorlopers van een nationale
Duitse beweging, die heden ook de
communisten voorstaan
Deze Pruisische generaals kozen des
tijds in hun strijd tegen Napoleon de
kant van het Tsaristische Rusland
heden, zo argumenteert men in Oost-
Duitsland. kiezen Pieck en Grotewohl
het communistische Rusland, een pa
rallel dus, die voor iedere oprechte
"Duitser iets meeslepends moet hebben,
volgens de Oost-Duitse propagandisten.
Hoe onwaarschijnlijk het ook moge
klinken, de vrijheidsoorlogen tegen
Napoleon en de strijd tegen Bonn en
de Amerikaanse bezetters worden op
één lijn gesteld. Zo trok in dit voorjaar
een officiële delegatie van de Oost-
Duitse regering naar Leipzig en legde
voor het grete monument van de Vol-
kerenslag van 1813 een krans r.eer. Het
refrein, dat nu in alle dergelijke plech
tigheden en toespraken terugkeert, was
dit: in de vrijheidsoorlogen van 1813
hebben Duitse en Russische troepen te
zamen het Westen verslagen en ver
jaagd, nu bevindt zich Duitsland in de
zelfde situatie. Adenauer is de verra
der, hij verkoopt Duitsland aan de
Westelijke „indringers", zoals destijds
de Pruisiscr- jonkers uit materialisti
sche overwegingen met Napoleon sa
mengingen.
Maar zoals in 1813 Napoleon met zijn
verraderlijke clique, zo redeneert het
Oost-Duitse communisme verder, zal
ook Adenauer als knecht van de Ame
rikaanse bezetters verjaagd worden. In
1813 hebben de Pruisische generaals
Blücher, Scharnhorst etc- als echte
volkshelden de onderdrukker naar het
Westen teruggedreven. De Oost-Duitse
jeugd van thans moet weer vervuld
worden van de geest van deze grote
patriotten! Het verdrag, dat Adenauer
in Bonn wil laten tekenen en waardoor
dus West-Duitsland met het Westen
samengaat, is niet beter dan het on
waardige verdrag, waartoe Napoleon
destijds de zwakke koning van Pruisen
dwong en dat ten slotte tegen Rusland
gericht was. Beide verdragen zijn een
verraad aan het Duitse volk. Daarom
kwamen toen de Pruisische generaals
daartegen in opstand, en sloten zij met
Het Nederlandse Onderwijzersverbond
heeft de laatste dagen van het oude
jaar besteed aan een algemene vergade
ring, in het Kurhaus te Scheveningen
gehouden, waar een aantal rapporten
zijn behandeld.
Met algemene stemmen is aanvaard het
rapport van de bepalingen van gemeen
telijke verordeningen en instructies voor
het onderwijzend personeel; de rappor
terende commissie was o.m. tot de con
clusie gekomen, dat de meeste van deze
verordeningen verouderd zijn en niet
aangepast aan moderne inzichten; zij
heeft een nieuwe redactie voor verorde
ningen, instructies en reglementen voor
gesteld.
Aangehouden werd een rapport over
artikel 42 der wet op het L. O., waarvan
Ld 1 en 2 luiden: 1. Het schoolonderwijs
wordt onder het aanleren van gepaste
en nuttige kundigheden dienstbaar ge
maakt aan de ontwikkeling van de ver
standelijke vermogens der kinderen, aan
hun lichamelijke oefening en aan hun
opleiding tot alle christelijke en maat
schappelijke deugden. 2. Het is de onder
wijzer verboden, iets te leren, te doen
cf toe te laten, wat strijdig is met de
eerbied, verschuldigd aan de godsdien
stige begrippen van andersdenkenden.
De rapporterende commissie stelt de vol
gende redactie voor; 1. Het schoolonder
wijs heeft ten doel, de verstandelijke,
zedelijke, maatschappelijke, aesthetische
en lichamelijke ontwikkeling der kinde
ren te bevorderen door het doen verwer
ven van het benodigd inzicht en van
gepaste en nuttige kennis en vaardighe
den, door het aankweken van alle chris
telijke en maatschappelijke deugden,
hoe ook gefundeerd, en door doelmatige
lichamelijke oefening en verzorging. 2.
De onderwijzer onthoudt zich er van iets te
doen, te leren of toe te laten, wat strij
dig is met de eerbied, verschuldigd aan
de godsdienstige begrippen en levens
beschouwelijke opvatting van andersden
kenden. De vergadering heeft een be
slissing over dit rapport, dat een uiting
is van het streven naar bezinning in de
kringen van het openbaar onderwijs op
de grondslagen, waarop de openbare
school berust, opgeschort om het eerst in
de afdelingen van de N.O.V. en van de
Vereniging „Volksonderwijs" te doen be
spreken.
Een derde rapport behandelde punt 16
van het N.O.V.-programma, dat luidt:
Toekenning van gelijke invloed op de
regeling van de schoolzaken aan alle
leerkrachten aan de school, van vak
onderwijzers, voor zover het hun eigen
onderwijs betreft. Met op twee na alge
mene stemmen schaarde de vergadering
zich achter het rapport, dat poogt de
geleidelijk in de school gegroeide nieuwe
verhoudingen samen te vatten in voor te
stellen wetsartikelen: het* personeel van
de school behoort een team te vormen,
dat in harmonische samenwerking onder
democratische leiding van het hoofd der
school het onderwijs dient.
Voorts heeft de vergadering geluisterd
naar een voordracht van de heer F.
Evers over het basis-onderwijs. Spr
wenste een algemeen vormend onderwijs
van acht jaar, bestaande uit een eerste
leerkring van vijf en een tweede van
drie jaar. Voorlopig zal men allereerst
moeten streven naar de verwezenlijking
van het vijfjarig basis-onderwijs waar
van het leerplan uitsluitend fundamen
tele en parate kennis moet omvatten,
benevens elementaire vaardigheden en
grondbegrippen; de volgende klasse of
Igssen moeten dan zoveel mogelijk be
antwoorden aan de eisen, die voor de
tweede leerkring zijn gesteld. De heer
A. Boogaard sprak over het voortgezet
onderwijs. Een onderscheid tussen over
wegend theoretische en overwegend
practische intelligentie achtte hij weten
schappelijk niet verantwoord. Hij beval
een selectie aan, die al in de tweede
leerkring voor alle leerlingen begint. De
voordrachten van beide heren culmineer
den in zeventien stellingen over de nota-
Rutten. die door de vergadering met
algemene stemmen werden aanvaard.
Er zijn ook enkele moties aangeno
men o.a. over het ongerechtvaardigde
verschil tussen ontknikte en niet-ont-
knikte onderwijzers.
Advertentie
de Russen een verdrag. Deze daad moet
de Oost-Duitse jeugd vandaag in het
licht van de LeninistischStalinisti- j
sche leer beter leren begrijpen!
Deze verrassende en onbegrijpelijke
lijn van de communistische propaganda
wordt nu in artikelen, cursussen, toe
spraken en leuzen gevolgd: de militaire
opleiding van de communistische orga
nisaties vindt haar historische en na
tionale inspirate in de gebeurtenissen
van 1813, toen Pruisische en Russische
troepen verenigd het Westen bestreden.
De namen van de Pruisische helden
worden weer gebruikt voor de bena
ming van pleinen en openbare gebou
wen, berichten uit de Napoleontische
oorlogen verschijnen met suggestieve
slagzinnen, zoals: Het bezettingsleger
van Napoleon was niet onoverwinne
lijk, De Berlijnse bevolking begroet (in
1813) de Russische bevrijders, Rusland
heeft Duitsland altijd geholpen etc.
Woordelijk zegt de „Tagliche Rund
schau", het communistische blad van
Oost-Beriijn: „De geschiedenis van de
verdrijving van de Franse indringers
van de Duitse grond en het militaire
bondgenootschap tussen Duitse en Rus
sische soldaten in 1813 bevest.gen het
historische feit, dat gemeenschappelijk
door Duitsland en Rusland gevoerde po
litieke en militaire acties altijd succes
hadden".
Van 1813 tot 1870 is slechts een stap.
Wat in 1945 nog als een gevolg van het
Bismarck-imperialisme gold, openbaart
zich voor de communisten in 1952 on
verwachts als een oorlog tegen de
vijand van de Duitse eenheid, Napo
leon III precies zoals Oost-Duitsland
thans Amerika bestrijdt als aartsvijand
van de Duitse eenheid. Bij Sedan wer
den in 1870 de Fransen verslagen door
de „ontvlamde eenheidswil van het ge
hele Duitse volk", zo leest men nu in
de Oost-Duitse pers, een visie, die de
haat tegen de „collaborateurs" Heuss
en Adenauer moet aanwakkeren. In de
zelfde zin zoekt men zelfs in de Franse
geschiedenis naar vergelijkingen, die
voor de tegenwoordige propaganda nut
tig kunnen zijn Telkens worden de
volksverraders als knechten van een
Westelijke mogendheid getoond, en de
echte patriotten verschijnen als bond
genoten van een Oostelijke, lees Russi
sche macht.
De communisten in Oost-Duitsland,
die op het ogenblik het anti-semitisme
van de Russen overnemen, hebben het
nationalisme en de plotselinge liefde
voor de Pruisische generaals evenmin
spontaan ontdekt. Zoals de Marxisti
sche leer en de Stalinistische tactiek
wordt ook het nieuwe patriotisme in
het Kremlin vervaardigd- Hier wordt
alleen op Duitse toestande i toegepast,
wat jaren geleden reeds in Sovjet-Rus-
land in praktijk werd gebracht Men
zal zich herinneren, dat Stalin destijds
plotseling het internationalisme op even
moedige als inconsequente wijze aan
vulde met een sterk Russisch patrio
tisme. Iwan de Verschrikkelijke, Peter
de Grote, Poesjkin, de Russische gene
raals uit de Napoleontische oorlogen
Kutusow en Suworow werden in ere
hersteld en vormen thans de voorvade
ren van Lenin, Stalin, Molotow, Vish-
inskyDaarvoor was reeds een ge
durfde ommezwaai in de propaganda
nodig, maar het Kremlin heeft getoond,
ook voor de Pruisische generaals niet
bang te zijn. Vriendelijk glinsterend in
hef licht van de Sovjetster vormen
generaal Blücher en „Turnvater" Jahn
vandaag prachtige symbolen, die de
communistische jeugd van Oost-Duits
land enthousiast moeten maken voor
de remilitarisatie van Oost-Duitsland.
De Jordaan is reeds eens eerder uit haar bedding verdreven. Dat was voor de bouw van een grote electriciteitscentrale,
waarvoor een stuwdam in de rivier gebouwd werd. Deze centrale kon jaren geleden nog Palestina voor een groot deel
van licht en energie voorzien, maar momenteel is haar kracht lang n'iet voldoende om aan de behoefte te voldoen.
(Van onze correspondent in
Spanje)
e gezant van Jordanië
te Madrid, de heer Issa
Bandak, heeft het no
dig gevonden althans nut
tig geoordeeld voor de ma
teriële belangen van zijn
Mahomedaanse vaderland
de christelijke wereld en in
het bijzonder de Katholieke
Kerk op te roepen tot een
verzet tegen pogingen, die de
staat Israël zou ondernemen
om de rivier de Jordaan zo
veel als te „kidnappen". Hij
heeft zulks gedaan via een
onderhoud met een redac
teur van het Spaanse pers
bureau CIFRA, welk onder
houd dezer dagen door de
gehele Spaanse pers en
mogelijk door een goed deel
van de pers van Zuid-Ame-
rika werd gepubliceerd.
Het grotë, Madrileense, ka
tholieke dagblad „Ya" is er
bovendien nog eens op terug
gekomen door op zijn front
pagina een kaartje van het
H. Land af te drukken, waar
op de richting staat aange
geven waarin de Jordaan in
de toekomst zou moeten
stromen. „De Joden", aldus
begon de gezant, van het
Hasjemietische koninkrijk
zijn betoog, „proberen aan de
rivier, waarin „onze Heer
Jezus Christus" het doopsel
ontving, een andere loop te
geven". De gezant herinnerde
vervolgens aan de resolutie
van de O.V.V. van 6 Mei 1949,
waarbij de „Jordaan tot Hei
lige Plaats werd verklaard",
wat meebracht, dat aan zijn
„status quo" niet mocht wor
den geraakt. De Israëlische
regering zou zich echter aan
deze resolutie niet hebben
gestoord en dan ook nog
ding te verleggen naar de
Middellandse Zee. Issa Ban
dak maakte in dit verband
gewag van reeds ondernomen
dijkenbouw en installatie van
pompstations.
Na erop te hebben gewe
zen, dat de Katholieke Kerk
en andere christelijke ge
meenschappen van Palestina
op de feestdag van de „Epi-
naarstig voortgaan met de
tenuitvoerlegging van een
plan, dat beoogt het water
van de Jordaan in de grootst
mogelijke mate te gebruiken
voor bevloeiingswerken op
Israëlisch grondgebied.
Sinds het nieuwe grens-
tracé van het H. Land vloeit
thans de Jordaan, na zijn
oorsprong te hebben geno
men in Syrië, door Israël en
vervolgens door Jordanië, om
tenslotte uit te monden in de
Dode Zee. Het Israëlisch
plan zou beogen de heilige
rivier, eenmaal op Israëlisch
gebied binnengekomen, ge
heel op Israëlisch gebied te
houden en daartoe de mon-
fania des Heren" luisterrijke
ceremoniën plegen te hou
den aan de oever van de
Joi'daan, op 5 km Noordelijk
van de Dode Zee, riep de
gezant uit: „Wanneer op een
kwade dag de wateren van
de Jordaan door de Joden
van hun natuurlijke loop
zullen zijn afgeleid, zal de
gehele christelijke wereld op
goddeloze wijze in haar hei
lige herinneringen zijn ge
kwetst". Behalve de „agres
sie" van materieel karakter
tegen de belangen van de
staat Jordanië, ziet de Jor
daanse gezant in de Israëli
sche onderneming dan ook
een geestelijke agressie, ge
richt tegen de gehele chris
telijke wereld.
Waarin bestaat nu momen
teel de materiële agressie
tegen de belangen van Jor
danië? Het Jordaanse schrik
beeld voor de toekomst ten
spijt, stroomt de Jordaan tot
dusverre nog door zijn na
tuurlijke bedding. Tengev^ge
van de aftapping op Israëlisch
gebied constateert Jordanië
echter uiteraard op zijn ge
bied een vermindering van
het debiet der rivier. Dit
verlies aan water schijnt op
zich niet het ergste te zijn;
maar de debietvermindering
brengt mee, dat het water
van de Jordaan op Jordanisch
grondgebied wint aan zout
gehalte. Bij voortschrijdende
aftapping door Israël zou het
Jordaan-water dan ook wel
dra onbruikbaar worden voor
bevlo'eiingsdoeleinden in Jor
danië, waar de Jordaan
150.000 ha grond irrigeert,
die, volgens de door de heer
Issa Bandak verstrekte gege
vens, in het levensonderhoud
voorzien van 75.000 Arabische
refugié's uit Palestina. Het
gaat dus om een typisch
Oosters watergeschil, gecom
pliceerd door zout, waarvan
wij dit, ter documentatie hier
weergegeven résumé, uiter
aard geheel voor rekening
van de heer Issa Bandak en
de Jordanische regering moe
ten laten.
(Van onze correspondent in Duitsland)
Het jongste proces van Praag heeft tot grote verwondering van de vrije
wereld aangetoond, dat het communisme blijkbaar de anti-Joodse tenden-
zen van het nationaal-socialisme begint over te nemen. Zoals bekend,
waren 11 van de 14 ter dood veroordeelden in Praag Joden, terwijl het gehele
proces klaarblijkelijk de bedoeling had, het Zionisme als een hoogst gevaarlijke
beweging van landverraders te brandmerken. Nu de Joden ook in de Oostelijke
zone van Duitsland aan een strenge politieke zuivering worden onderworpen,
vraagt men zich af, hoe en waarom het communisme plotseling dit sterke anti
semitisme ontwikkelt. Want in het verleden hebben de communisten altijd het
rassisme bestreden. Zij hebben Joden als Trotsky, Litwinow, etc. jarenlang in
leidende functies laten werken en zij konden met de bestrijding van iedere dis
criminatie van rassen in Azië en Afrika veel sympathie bjj de inboorlingen ver
werven.
Is dit nu een nieuwe en totale ommezwaai?
ben de situatie in Rusland zeer nauw
keurig gevolgd. Allen kwamen reeds
toen tot de verrassende vaststelling, dat.
het Kremlin enkele jaren na de tweede
wereldoorlog begonnen was, het anti
semitisme niet alleen toe te laten, maar
van hogerhand stelselmatig te steunen.
Men wist al lang, dat het communisme
de Joods-nationale beweging niet graag
zag, wegens de positieve religieuze bin
ding, die vaak daarmee gepaard ging.
Maar nu bleek, dat de leiders van zulke
groepen, zionisten of alleen maar gelo
vige Joden naar de concentratie- en
werkkampen gebracht werden. Toen
het communisme in Rusland de natio
nale en culturele autonomie van de
Joden nog toestond, mochten zij in de
Jiddische taal publiceren, eigen kranten
(Van onze medische
medewerker)
e IJslandse bisschop van
Skdlholt ontdekte in de
17de eeuw een konink
lijk manuscript, dat bijeenge
schreven is tussen de jaren 900
en 1300 n. Chr., een verzame
ling goden- en heldenliede
ren, die door een vergissing
onder de naam Edda bekend
gebleven is. Zij getuigen van
een oeroude Germaanse tra
ditie en hebben een uitge
sproken mythische kleur. On
langs verscheen een vertaling
van de Godenliederen
voorzien van een toelichtende
inleiding en vele verklarende
voetnoten. Bladerend in deze
uitgave, werd ik in „De voor
spelling der Wolwa" getrof
fen door het samenkomen
van het Noord-Germaanse
godenrijk en het Christen
dom. De anonieme schrijver
heeft zich afgevraagd: wat
drijft ons, heidenen, de on
dergang tegemoet, hoe zal de
toekomst zijn? De stof en de
beelden van deze primitieve
maar welluidende verzen be
horen tot het heidense geloof
in Odin en Baldr. Maar dat
de vlucht van de gedachten
zo hoog kon worden opge
voerd, is slechts te verklaren
doordat de dichter het Chris
telijk geloof had leren ken
nen, dat aan zijn belijders de
stellige zekerheid verschafte,
dat de zondige wereld eens
overwonnen zou worden
Toch hoopte deze vrome
mens, dat in het heidense ge
loof zelf de krachten tot een
vernieuwing aanwezig waren,
en sprak dit o.a- uit in:
Dan komt de verhevene
tot het hoge gericht,
sterk, van boven,
die alles beschikt.
Hij snakte naar opheffing
van de tegenstellingen, die
1 typisch waren voor het toen-
maalse tijdsgewricht, waarin
het Christelijk geloof zich
uitbreidde over de Germaan
se landen. Voor ons, die op
gevoed zijn in dat geloof, is
het gemakkelijk om in de
poëtische uitingen van deze
heidense dichter de elemen
taire lijn van het Christen
dom te herkennen.
Hieraan dacht ik bij het le
zen van een geheel ander
boek: „Mensen in de maak",
door R. Mc. Carthy S. J.
dat vrij uitvoerig de psycho
logie en opvoeding tijdens de
puberteit behandelt. Deze
Amerikaanse J ezuïet schroomt
niet om „de vunzige leerstel
lingen van de psychoanalyse",
als oorzaak te noemen van
zelfmoord bij pubescenten.
Waar hij kan plaatst hij
Freud in een vals daglicht-
Mogelijk, dat de Amerikaan
se volgelingen van Freud het
zo bont gemaakt hebben, dat
een dergelijke hartgrondige
critiek gewenst is. Maar
zulks billijkt nog niet de Ne
derlandse vertaling.
Het moet integendeel mo
gelijk zijn cm in de diepte
psychologie van Freud, voor
zover deze ondanks d,e
materialistische gerichtheid
waaraefttig is en weten
schappelijk verantwoord, een
lijn te ontdekken die op zijn
minst parallel loopt met een
psychologische visie, voort
komende uit een katholieke
levensbeschouwing. De schijn
bare tegenstellingen tussen
Geloof en Wetenschap, in-
haerent aan ons tijdsge
wricht, zullen langzamerhand
moeten worden genivel
leerd en harmonisch veref
fend. Daarom nu enkele
woorden gewijd aan de
wijze waarop de mens-God
verhouding psychologisch ge
dacht kan worden.
e meest nabije en aan
trekkelijkste gezag-
draagster voor de pas
geborene is de Moeder. Zij
geeft het kind alles wat het
nodig heeft: voeding, liefde,
warmte, hulp en leiding. De
kleuter reeds heeft behoefte
aan een hoger, krachtiger
gezag, en vindt de bevredi
ging van deze behoefte in de
figuur van de Vader- Zo
gauw het kind bemerkt, dat
Vader niet de grootste en
sterkste mens ter wereld is,
zoekt het een belangrijker
autoriteit en belandt dan in
de gezagskring van een be
paalde schoolleraar, een gees
telijke, een jeugdleid(st)er
of een pastorale schrijver.
Nog later de critische en
verstandelijke vermogens van
de jonge mens zijn dan tot
rijper ontplooiing gekomen
voldoet ook deze autoriteit
niet meer en is de enig over
gebleven onaantastbare auto
riteit de Almachtige, Alom
tegenwoordige, Rechtvaardi
ge, Oneindig Goede, de Hoog
ste: God. Voor Freud was
hiermede alles gezegd. Hij
meent dus, dat de mens-
God relatie een gesublimeer
de kind-ouder binding is, en
dat God een bedenksel is van
de onzelfstandige mens, ge
boren uit de psychologische
behoefte aan een onaantast
bare gezagdrager. De gods
dienst is hiermede terugge
bracht tot een geïntellectuali-
seerde collectieve neurose.
Dat alle mensen in meer
dere of mindere mate gods
dienstig zijn, verklaart hij
doordat het sublimeringspro-
duct van een kinderlijke ge-
voelsbinding in een pasklaar
gemaakt bootje verzeild
raakt, waarvan de elemen
ten door de opvoeders
aan het kind worden
ingegeven. Deze materialis
tische, van elk bovennatuur
lijk inzicht gespeende inter
pretatie bevredigt ons aller
minst. In werkelijkheid ligt
de ontwikkeling van de reli
giositeit op een ander niveau.
De rijping van de mens-God
verhouding heeft ongetwij
feld talrijke aanknopingspun
ten in de ontwikkelingsstadia
van het mensenkind; God
echter heeft de mens zo ge
schapen, dat zijn natuurlijke
ontwikkelingsgang een op-
waartsstrevende tendenz ver
toont die hem het liefhebben
en begrijpen van zijn Schep
per vergemakkelijkt.
God is dus geen nooddruf
tig bedenksel van de mens,
maar God schiep de mens en
in hem de rijpende behoefte
aan de beschermende, leiden
de autoriteit van een Opper
wezen: God-zelf. De mens-
God relatie, die primair een
afhankelijkheidsverhouding is,
reproduceert zich in de psy
chologie van de volwassen
wordende mens, en wordt
belichaamd in een navol
ging van Christus, de God
mens.
Ziedaar de parallel, die
McCarthy over het hoofd zag
en die ik u ter overweging
bied aan het begin van het
Nieuw(e) jaar. Overigens is
„Mensen in de maak" een
leerzaam, op de practijk inge
steld boek, waarin de ratio
nele en de experimentele psy
chologie op vlotte wijze aan
elkaar getoetst worden. Op
psychiatrisch gebied komend,
blijkt de schrijver een bij,
die de honing er afgesnoept
heeft zonder kennis genomen
te hebben van diepere fun
deringen. Dit is niet storend
omdat het werk bestemd is
voor onderwijzers en leraren
die met psychotechnische
puberteits-beelden weinig of
niet te maken hebben.
J. M
Nr. 67 in de klassieke
galerij van Uitg. Wereldbi
bliotheek te Amsterdam. In
het tweede deel van de Edda
zijn de Heldenliederen
tezamengeschreven; eveneens
verschenen bij Uitg. Wereld
bibliotheek, in een vertaling
van dr. Jan de Vries; 167 blz.
Uitg. De Koepel, Nijme
gen; 197 blz.
in deze taal uitgeven, er bestond zelfs
een eigen centrale anti-fascistische or
ganisatie voor de Joden in Sovjet-Rus
land, en een eigen Joodse uitgeverij
Emes" in Moskou. Tegen het begin van
1949 werd dit onverwachts anders: de
kranten werden verboden, de organisa
ties ontbonden, de uitgeverij gesloten.
Ook in het openbare leven werd dit
voelbaar. De Joden werden door de pers
als typische vertegenwoordigers van het
„Vaderlandloze cosmopolitisme" aange
vallen, als de mensen, die met het Ame
rikaanse wereldimperialisme samenhin
gen. In het Russische humoristische blad
„Krokodil" begon men regelmatig de
figuur van de „cosmcpoliet" aan te val
len en belachelijk te maken. Hij wordt
telkens met een kennelijk, vaak over
dreven Joods uiterlijk uitgebeeld: een
droevige herhaling van de walglijke
antisemietische bladen uit de nazi-tijd.
In het intellectele leven van de Rus
sische steden werden de Joden terugge
drongen, men verweef hun pro-Ameri
kaanse sympathieën in letteren en kunst.
Men begon zelfs zo ver te gaan, dat men
precies volgens het nationaal-socialisti-
sche voorbeeld achter de aangenomen
naam van een Jood de oorspronkelijke
joodse naam plaatste, telkens bij een
vermelding in de krant of officiële stuk
ken. b.v. Trotsky-Bronstein etc. De Joden
werden uit het officierencorps verdron
gen; in de satelliet-staten kon men reeds
sinds verleden jaar merken, dat de Joden
uit de leidende functies ook in de lagere
regionen, b.v. redacties, partij-secretaria
ten etc. zachtjes en stelselmatig vervan
gen werden.
Het moest opvallen, dat de Oostelijke
zone van Duitsland principieel weiger
de. schadevergoeding aan de Joden te
verstrekken, die onder het nationaal-
socialisme geleden hadden. Er bestaat
hieromtrent een wet in Westduitsland.
Maar Oostduitsland heeft een dergelijke
wet nooit ingevoerd; de Russische auto
riteiten hebben in tegenstelling met de
Westelijke bezetters nooit erop aange
drongen en er kwam natuurlijk ook geen
overeenkomst met Israël tot stand. Vol
gens de berichten van de Jewish Labor
Committee wordt deze schadevergoeding
in de overige satelliet-staten flink ge
saboteerd. Er bestaat in Oosteuropa nog
zo iets als een soort van traditioneel anti
semitisme, dat van tijd tot tijd weer op
komt, door het nationaal-socialisme aan
gewakkerd en door het communisme
oorspronkelijk teruggedrongen werd,
maar nu weer zijn sinister werk mag
volbrengen.
In Rusland en Polen vormen de
„pogroms", de periodieke vervolgin
gen van Joden, op de meest wrede
wijze een historisch verschijnsel door
de eeuwen heen- Het communisme
bediende zich reeds vroeger bij som
mige gelegenheden van dit anti-se
mitisme, om de volkswoede en de
algemene ontevredenheid af te leiden.
Het ontging aan de aandacht van de
Westelijke wereld, dat reeJs in de
grote processen tegen de groep van
Toechatsjewsky in 1.937 een aantal
vooraanstaande communisten van
Joodse origine terecht stonden: Si-
monjew, Radek, Kamenejew, terwijl
natuurlijk Trotsky wederom als
aartsvijand fungeerde. Daarmee werd
als het ware onuitgesproken een
stemming tegen de politiek onbe
trouwbare Joden gekweekt, die door
arrestaties en liquideringen onder
lijnd werd. Men roeide bijna de ge
hele leiding van het culturele en re
ligieuze leven van de Joden uit, ook
dan, als deze Joden in Russische
functies waren, zoals de commissaris
voor de Joodse aangelegenheden, de
secretaris van de communistische
autonome Joodse provincie Bïrobid-
jan, en andere politici van lagere
rang.
Dit zuiver tactische anti-semitisme,
dat dus de belangstelling van de bevol
king moet afleiden, heeft ook de ach
tergrond gevormd van het proces in
Praag. Men veroordeelde de Joden als
zionisten en daarmee als „cosmopolie-
ten", die in dienst stonden van het
Amerikaanse kapitaal. Men maakte
hen echter ook verantwoordelijk voor
het gebrek aan voedsel, dat in Tsjecho-
slowakije juist nu voor Kerstmis zo
erg gevoeid wordt. Hoe belachelijk
deze aanklacht is, wordt uit dc beken
tenis van een van de beschuldigden
duidelijk, toen hij zei, dat hij alleen
schuldig is aan het gebrek aan voedsel
in Tsjechoslowakije. Deze bewering is
even dwaas als nuttig voo. de rege
ring, om als alibi voor eigen moeilijk
heden te gebruiken. Voor zoiets leent
zich het anti-semitisme in een totali
taire staat uiteraard zeer goed. Het
hoofdmotief van het tegenwoordige
anti-semitisme ligt zeke, ook in de
vrees voor iedere invloed van het Wes
ten. Men is bang dat de Joden toch
nog sympathie voor het Westen hebben
en persoonlijke relaties van vroeger
met het Westen kunnen in dit stadium
een doodvonnis betekenen Men voerde
dergelijke acties in 1945 tegen verschil
lende groepen, die met hel Westen in
contact hadden gestaan: oud-leden van
de R.AF., vroegere emigranten, die uit
hef Westen naar Uuis gekeerd waren
na 1945, zelfs Russische krijgsgevange
nen, die niets anders gedaan hadden
dan dat zij gevangen genomen waren
en in het Westen in kampen gezeten
hadden, werden vaak na thuiskomst
gedeporteerd- Nu zijn de Joden aan de
beurt, waarbij men in droevige navol
ging van de nazi's op primitieve res
sentimenten kan speculeren.
Op dit terrein ontbrak nog het dé
masqué van het communisme. Wat
blijft er nu nog over van het monopo
lie van „anti-fascisme", waarop de com
munisten tot nu toe aanspraak maak
ten?
De dorpskapel van Saftkt Anton bracht
Donderdagochtend de Koningin 'n muzikale
Nieuwjaarsgroet voor het hotel, 's Middags
nam Prinses Margriet deel aan kinder
wedstrijden en zij verliet enthousiast het
strijdperk met een kinderonderscheiding
van de skischool van Sankt Anton.
Gisteren moest Prinses Irene het bed
houden wegens een lichte verkoudheid,
maar tegen de avond mocht zij weer op
staan. Prinses Beatrix trok er dientenge
volge alleen op uit met haar gids Toni Mart.
Als gasten van H.M. de Koningin zouden
hedenavond de bondskanselier en mevrouw
Figl de maaltijd in hotel „Post" gebruiken.
ZONDAG 4 Januari: H. Naam Jezus; eigen
Mis; (in gelezen Missen: 2 H.H. Onnozele
kinderen); Credo; prefatie v. Kerstmis; wit.
MAANDAG: vigilie van Driekoningen; Mis
v. d. dag; 2 H. Teiesphorus; 3 tot de H.
H. Maagd, Credo; prefatie v. Kerstmis; wit.
DINSDAG; Verschijning des Heren (Drieko
ningen); Mis v. d. dag; Credo; prefatie enz.
van Driekoningen; wit. WOENSDAG; onder
het octaaf van Driekoningen; Mis v. h. feest;
2 tot de H. Maagd, 3 voor Kerk of Paus;
Credo; prefatie enz. van Driekoningen; wit.
DONDERDAG; als Woensdag. VRIJDAG'
als Woensdag. ZATERDAG: als Woensdag
ZONDAG 11 Januari: H. Familie Jezus
Maria, Joseph; eigen Mis; 2 gebed v. d.
Zondag onder het octaaf v. Driekoningen;.
3 Driekoningen; 4 H. Hijginus; Credo; pre
fatie enz. v. Driekoningen; wit.
AAGTEKERK 3 te Rotterdam.
AALSUM 3 te Abidjan.
ALHENA 1 te Rio de Janeiro.
ALMDIJK 3 te Mobile.
AMOR 3 te Palermo.
AMPENAN 2 n. Abadan.
AMSTELDIEP 3 te Halifax.
AMSTELSTAD p. 2 Lizard Head n. A'tJ.
ARGOS 2 van Tanger n. Oran.
ARMILLA 2 van Haiphong n. Singapore.
ANTONIA 2 van Bangkok n. Singapore.
ARNEDIJK 3 te Rotterdam.
BAARN 3 te Pisco.
BILLITON 2 van Muscat n. Bombay.
BINTANG 2 van Singapore n. Zamboanga.
BREDA 5 te Antwerpen verw.
CALLISTO 3 te Yokohama.
CALTEX DELFT p. 2 Kreta n. Sidon.
CALT. THE HAGUE p. 2 Burlings n. R'd.
CALTEX UTRECHT p. 2 Kreta n. Sidon.
CERAM 3 van Livorno n. Genua.
CHAMA p. 2 Algiers n. Stanlow.
COTTICA 2 van Madeira n. Barbados.
DELFSHAVEN 3 te La Goulette.
EDAM 2 van R'dam n. New York.
EEMDIJK 2 naar Bremen.
ENA 1 van Singapore n. Balikpapan.
FELIPES 2 n. Pladju.
GAASTERKERK 2 te Dar-es-Salaam.
GERDIAS 2 naar Bremen.
GORDIAS 3 te Bremen.
HAULERWIJK 3 te Bushire.
HESTIA 2 van La Guaira n. Antwerpen.
HYDRA 3 te Norfolk.
ILOS 2 naar Fort Liberté.
JUPITER p. 2 Kp. St. Vincent n. Tunis.
LEKHAVEN 2 te Tanga.
LIEVE VROUWEKERK p. 2 Cuxhaven n.
Bremen.
LIMBURG 1 van New York n. Calcutta.
LOOSDRECHT 3 te Genua.
MALEA 5 te Curacao.
MARKEN 3 te Djeddah.
MERWEDE 2 te Hamburg.
MURENA 2 te Pladju.
NIEUW AMSTERDAM 2 v. Nassau n. N. Y.
NIEUW HOLLAND 3 te Makasar.
NIGERSTROOM 2 te Monrovia.
OMALA 1 van Chittagong n. Singapore.
OPHIR 3 te Singapore.
OVULA 4 te Curacao.
POLYPHEMUS p. 2 Gibraltar n. Indonesië.
PRINS FREDERIK HENDRIK 2 te Londond,
PRINS WILLEM III 2 van Burriana n.
Valencia.
PRINS WILLEM IV p. 3 Kp. Finisterre n.
Valencia.
PYGMALION 2 n. P. Cabello.
RADJA 3 te Singapore
RIDDERKERK 3 te Marseille.
ROTULA 4 te Pt. Cardon.
RIJNKERK 3 te Bombay.
RIJNLAND p. 2 Recife n. Montevideo.
SAPAROEA 2 te Accra.
SCHIE p. 2 Ouessant n. Rotterdam.
SINGKEP 2 te Bitung.
SLIEDRECHT p. 3 Trinidad n. Caripito.
SOMMELSDUK 3 te Rotterdam.
STAD ARNHEM 2 n. Narvik.
STAD LEIDEN 3 te Rotterdam.
STAD MAASTRICHT p. 3 Ouessant naar
Pernis.
STRAAT MAKASSAR 3 te Durban.
TAR A p. 2 Kanarische eil. n. Antw.
TAWALI p. 2 Djeddah n. Djibouti.
TERNATE 2 van Rotterdam n. Karlshamn.
THALATTA p. 2 Kp. Carbon n. Mena.
el-Ahmadi.
TJISADANE 3 te Buenos Aires.
WIELDRECHT 3 te Baytown.
VEILING TIEL, 2 Jan. Appelen: Belle
fleur Brab. 7—12 46, idem Engelse 10—17
412, Bosappel 7—10 36, Cox Arangepip-
pin 21—52, Dijkmanszoet 20—22 1114,
Goudreinette verp. 2129 1624 1118 5
15, Gron. Kroon 1214 79, Golden De
licious 30—34 1827, Hooilaars 910, Jas-
appel 1115 4—8, Jonathan verp. 1927 22
—25 16—20 6—14, Notarisappel 11—14 7—12,
Princesse Noble 1016 68, Sterappel 13
17 1014 4—8, Zuccalmaglioreinette 714,
Zuur Kroet blank p. 100 kilo 300, id. rood
150, id. zoet 200. Peren: Brederode 10—13
4—8, Geiser Wildeman 20—22 14—19 3—11.
Pondspeer 8—10 6, Sint Remy 10—11 3—8,
Winterjan 612 35, IJsbouten 710 67,
Peerkroet 150—160. Groenten: groene kool
5, aardappelen 10, in ets. per kg.
VEILING POELDIJK, 2 Jan. 1953. Prei
A 0.32—0.34 idem A 2 0.25—0.32, idem B
0.180.23, Breekpeen 0.12, Andijvie 0.81—
1.01, Rode kool 0.07—0.11, Savoye kool 0.08,
Savoye kool 0.08, Boerenkool 0.300.32,
Spruiten 0.51, Alicante (afwijkend) 0.68
0.70, alles per kg. Knolselderij A 0.18, idem
B 0.13, p. stuk, Selderij 11.00—18.00, Pe
terselie 24.00 p. 100 bos.
VEILING TER AAR, 2 Jan. 1953.
Groente. Witlof I 0.59—0.69, idem II 0.40—
0.53, Spruiten 0.53, Uien 0.08, Rode kool
0.07—0.08, Waspeen 0.16—0.17, idem B 0.08,
alles per kg.
VEEMARKT ZWOLLE, 2 Jan. Prijzen
neur.- en versgek. koeien f 7001040, dito
schokken en vaarzen 650885. guste koeien
510720, guste vaarzen 510700, voorj. kalv,
koeier, 700900, pinkstieren 500—700, pin
ken 360—550, fokkalv. 180—330. nucht. kaiv.
36—54, vette schapen 80—125, lammeren 60
—90, alles p. stuk. Per kg.: vette koeien
en ossen 2.20—2.75. vette stieren 2.20—2.65,
vette kalveren 1.802.65, vette varkens
1.66—1.75.
