Alle vertrouwen in het contact met West-Duitse Bondsrepubliek de geen Nauwe straten en bochten probleem meer hm Volgende week indiening Nederl. protest verwacht rDe eenzame Rniji Clandestiene distillateurs met perfecte apparatuur Nieuw Nederlands geneesmiddel OMMELANDEN"-ST AKERS VOOR DE RECHTBANK Vluchtelingen betaalden de boete in Nederlands geld Fouten van Breda WEK DE GAL IN UW LEVER OP Beter bewakings systeem in Breda De schade aan de „Willem Ruys' BUISMAN Internationale wegverkeer richt de ogen op Nederlandse vinding J Accijnzen voor 33 mille benadeeld Zware straffen voor volgen van werkwilligen Graaf van Bylandt in Djakarta WOENSDAG 7 JANUARI 1953 PAGINA 3 INTERPELLATIE IN T VELD IN EERSTE KAMER Duitsers namen aan dat zij landgenoten waren Hulp De ongeregeldheden te Leeuwarden Eerste nettenlegger voor marine in Den Helder Herstel in Port Said Ballet van Ned. Opera naar Monte Carlo ANTI-ZIONISME □booo: Dj qaaoo ,Je leert het wel, kameraad" Donaupont voor de Hembrug Vierde pont in April in Veisen? De Amerik. invoerbeperking van melkpoeder I <W ANTONiA WHITE Uitwijzing kardinaal Stepinac overwogen „Irene-brigade"' 12 jaar geleden opgericht Tien en vier maanden geëist Lectuurprogramma Katholiek Thuisfront Practische primeur van de N.Y. Organon (Vervolg van pap. 1) Maar voor één ding meende hij volop te kunnen instaan: zijn mensen hebben biet in het complot gezeten. Het is zijn stellige overtuiging, dat het personeel niet schuldig is door medeplichtigheid. De interpellant. de heer In 't Veld, vond bij de replieken, dat de minister met deze mededeling wel wat voorba rig was. Er zijn in de hele affaire nog ïoveel onduidelijke punten, dat een nader onderzoek hem niet overbodig Voorkwam. De minister is inmiddels zelf reeds bij dat onderzoek betrokken ge weest. En het was al dadelijk raak. Op de eerste plaats hoorde hij Zaterdag niet van zijn ambtenaren, maar toe vallig van mensen die hij in Den Haag ontmoette zijn departement was hermetisch gesloten! wat er in Breda aan de hand was. Hij is toen aanstonds naar de strafgevange nis gegaan en noteerde al aanstonds tekortkomingen, waarin hij zo spoedig mogelijk liet voorzien. De beloning was nog niet uitgeloofd voor degene die de politie zou waarschuwen waai de gevangenen zich bevonden: de ontvluchting was nog niet per radio bekend gemaakt. Een enorme organisatorische fout, die de minister in Breda heeft ontdekt, was ook dat men nog niet de politie in het buitenland had gewaarschuwd. Zijn komst ter plaatse heeft dus bepaald sti mulerende effecten gehad. De ontsnapping is alleen kunnen 8®schieden door de verkeerde conclusie nie de gevangenisdirecteur in Breda "6en van onze beste mensen" had ge maakt. De replieken leverden nog zakelijke mededelingen op. enkele van buiten In de Bredase gevangenis zijn af gezien van de steken die men er liet vallen bij de ontvluchting zelf volgens de minister een aantal or ganisatorische fouten aan te tonen. Ten eerste: ten onrechte verkeer den de gevangenen die als stoker tewerk waren gesteld in deze ver trouwenspositie. Het toezicht op hun bezigheden was niet efficiënt en het was een elementaire fout, dat deze gevangenen in de verwarmingskel der de beschikking hadden over ma terieel, dat voor de ontvluchting kon dienen. Ten tweede: de film voorstellingen zoals die op de avond van de Tweede Kerstdag werden gehouden zijn voor dergelijke ge zelschappen niet aan te bevelen. Ten derde de regeling omtrent de bezoeken heeft bepaalde niet toe laatbare mogelijkheden geboden. Het Tweede-Kamerlid Scheps (Arb.) heeft indertijd vragen gesteld aan de minister van Binnenlandse Zaken over de strubbelingen te Leeuwarden tijdens het geding tegen Fedde Schurer. De mi nister van Binnenlandse Zaken heeft thans het rapport over deze kwestie aan de Tweede Kamer aangeboden. Het is neergelegd ter griffie, ter inzage van de leden. Met een dag vertraging, wegens het Slechte weer tussen Casablanca en Kaap Fmisterre, is Dinsdag Hr. Ms. „Cerbe rus", de eerste in dienst gestelde netten legger bij de Kon. Marine, in de haven van Den Helder aangekomen. Het schip is gebouwd door de Bethle hem Steel Company. Het heeft een ver mogen van 1800 pk en is het eerste schip dat geheel nieuw aan een Nato- tand is overgedragen, zonder dus onder Amerikaanse vlag te hebben gevaren. 10 November 1952 werd het door de Nederlandse marine-attaché te New York, schout bij nacht Jhr. A. H. van For eest, overgenomen en direct in dienst gesteld. Het schip vertrok 20 November uit New York naar de Amerikaanse oor logshaven Norfolk. Voor training en het vertrouwd maken van de manschap- Pen met het schip, vertrok Let van daar 12 December voor de oversteek en sen verblijf te Casablanca van 28 tot 29 December De daders die hulp hebben verleend bij de ontvluchting zijn gearresteerd en hoewel zij moesten worden vrijgelaten is hun zaak reeds zo ver onderzocht, dat in niet al te lange tijd hun berechting kan worden tegemoet gezien. Omtrent de gevolgen van het contact dat de gevangenen met de buitenwereld hebben gehad is komen vast te s-taan dat o.a. een van de gedetineerden een afrekening van achttienhonderd gulden van het Beheersinstituut heeft gekre gen. Dit bedrag had hij bij zijn broer laten deponeren, welke broer hem op 18 September in de gevangenis in Bre da was komen opzoeken. Maar er is veel meer, aldus minis ter Donker. Men zal mij niet tegen spreken wanneer ik zeg dat achter deze zaak hersens hebben gezeten. De minister houdt rekening met het bestaan van organisaties in Neder land en hij denkt daarbij vooral aan de N.S.B. Het is niet uitgesloten dat deze verbindingen hebben tot in Duitsland toe. De minister was ech ter van oordeel dat vele verhalen over complotten, waarbij o.a. de Duitse ge neraal Ramcke werd genoemd, naar het rijk der fabelen dienen te worden verwezen. Reeds van het begin van zijn ambtsperiode heeft hij het oog gehad op de N.S.B. in dit verband. Tenslotte heeft de minister nog over het gevangeniswezen in het algemeen gesproken. Het is door de reorgani satie van na de oorlog veel meer op menselijkheid ingesteld en op het ver mogen tot reclasseren. Er is een sys teem van differentiatie ingevoerd, waardoor verschillende types van ge vangenen bij elkaar worden gebracht en zo min mogelijk een mengelmoes van allerlei misdadigers bij elkaar 'in één gevangenis wordt ondergebracht Zelfs per gevangenis wordt deze diffe rentiatie nog doorgevoerd. Naar gelang zij het vertrouwen meer waard zijn krijgen de gedetineerden ook meer vrij heid. Dit stelsel mag niet verloren gaan door wat er thans gebeurd is. Wie zich niet aanstonds tot 'n veroordeling laat verleiden, zal inzien dat de modernisering van ons gevangeniswezen voor de gede tineerden en voor de gehele maatschap pij enorme voordelen biedt. Door de in dividuele behandeling van de gevange nen is het namelijk mogelijk aan hun heropvoeding te werken en grotere schade te voorkomen. Het zou alleen al om practische rede nen niet meer mogelijk zijn om de zware misdadigers die in de gevangenis te Breda zijn opgesloten te gaan ver spreiden. Echter, een gewaarschuwd man telt voor twee, aldus de minister. Wanneer de gebeurtenissen in Breda door nieu we ontvluchtingen of pogingen daartoe zouden worden herhaald, kan ik er mo gelijk wel eens anders over gaan den ken. De minister heeft de Kamer nog me degedeeld dat het met de ontsnappin gen in het algemeen na de oorlog nog al meevalt. Wanneer men van 1945 af alle ontvluchtingsgevallen bij elkaar optelt, zijn het er 202 geweest. Bij de replieken werden de opvattin gen van de minister over het gevange niswezen ten volle aanvaard. De heer In 't Veld (P. v. d. A.) zag in het gebeur de geen pleidooi tegen het huidige sys teem. De heer Wendelaar (VVD) meen de dat gevangenen inderdaad zoveel mogelijk als mensen moeten worden be handeld. Fel richtte hij zich tegen wat hij noemde de „zoete koekianda-mentali- teit", welke aan het licht is gekomen op verschillende ambtelijke posten. Tenslotte kwamen de communisten met twee moties aanzetten, waarvan er een een directe aanval op de minister was. De Kamer reageerde na wat zij van deze bewindsman gehoord had., op de uitnodiging om hem te laten verdwij nen met eenzelfde hilariteit als meer malen tijdens het relaas van de minis ter was gehoord toen hij zwakke steeën in het overheidsapparaat met grote openbaarheid had blootgelegd. Advertentie D relt morgeus „kiplekker" uit bed springen. Rtke dag moet uw lerer een liter gal in uw Ingewanden doen stromen, anders ver teert uw voedsel niet, het bederft U raakt verstopt wordt humeurig en loom. Neem de plantaardige CARTER'S L.EVERPID- LETJES om die Uter gal op te wekken en uw spijsvertering en stoelgang op natuur lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht middel onovertroffen om de gal te doen etromen. Eist Carter's Leverptuetjea. (Van onze correspondent) Het blijvend inrichten van de Bredase strafgevangenis tot gevangenis voor lang durig veroordeelden zal in hoofdzaak moe ten geschieden door een gewijzigd bewa kingssysteem. De Bredase parapluie is ge bouwd in een tijd, welke andere opvattin gen had over het gevangeniswezen dan thans. In cfe praktijk van dit gevangenis wezen is gebleken, dat cellulaire opsluiting vele nadelen heeft. De gevangenis in Breda bestaat uit het koepelgebouw, dat vier verdiepingen met cellen heeft, rondom het zogenaamde ,,vlak" met daarboven de van verre zicht bare koepel, en later opgetrokken bijge bouwen. In deze gebouwen zijn de werk plaatsen ondergebracht, waarin de gevan genen nuttig* werk verrichtten. Een van deze lokalen is het ontspanningslokaal. Rond deze gebouwen staat een hoge muur. Het schijnt in het voornemen te liggen om op de hoeken van deze muur torentjes met wachtlokaaltjes te bouwen van waaruit permanent de muren en het gevangenisterrein geobserveerd kunnen worden. Er zouden ook schijnwerpers wor den aangebracht, waardoor het geheel sterk aan een concentratiekamp zal doen denken. In de kringen van gevangenisdeskundi gen te Breda en elders in ons land be staat de vrees, dat de in de afgelopen ja ren vaak moeizaam bereikte verbeterin gen in het gevangeniswezen voor een deefc teniet zullen worden gedaan. Zoals gisteren in het grootste deel van onze oplage kon worden bericht heeft de „Oranje" in de Roode Zee een aanvaring gehad met de „Willem Ruys". De „Oranje" was onderweg naar Indo nesië, de „Willem Ruys" naar Neder land. Het voorschip van de „Willem Ruys" is aan stuurboordzijde boven de wa terlijn niet onaanzienlijk beschadigd. Het achterschip liep slechts lichte averij op. Ruim één en vijf maken water, dat echter door de pompen gemakkelijk kan worden bijgehouden. Het schip heeft aanvankelijk zijn snelheid verminderd tot 15 K mijl, doch deze intussen reeds opgevoerd tot 18 mijl. De „Willem Ruys" heeft ongeveer zeshonderd pas sagiers aan boord. De stemming ondei hen is uitstekend. Twee technische deskundigen van de Kon. Rotterdamsche Lloyd zijn vandaag ner vliegtuig naar Port Said vertrok ken om de schade op te nemen en te beslissen wat er verder gedaan moet worden. Een eventuele noodr'paratie zal waarschijnlijk in Port Said geschie den. De „Oranje" heeft schade opgelopen achter het middenschip". Het Ballet van de Nederlandse Opera, dat onder leiding staat van Fran<?oise Adret, is uitgenodigd deze maand naar Monte Carlo te komen. Zaterdag 24 en Zon dag 25 Januari zal het in het Théatre de Monte Carlo drie gala-voorstellingen geven. Ethery Pagava en Jyouly Algaroff zullen als gast medewerken. Advertentie nebl U minder dure koHie nodig Bovendien wordt ze fijner van geu en smaak. (Van onze correspondent) In de kringen van het zware weg verkeer in binnen- en buitenland heeft men momenteel de ogen gevestigd op een Nederlandse uitvinding, die een ge slaagde oplossing schijnt te bieden voor het manoeuvreren met lange trailers in enge verkeerscentra. Een Nijmegenaar, de heer Ch. v. d. Berg, is de uitvinder van de z.g. volautomatische hydraulische besturing van meer-assige opleggers. v)elke ongekende mogelijkheden opent voor het zware verkeer. Daarnaast brengt deze Nederlandse vinding een belangrijke besparing op banden met zich mee. De uitvinder heeft naar een oplossing gestreefd van het probleem hoe met lange trailers in nauwe straten en boch ten toch gemakkelijk te kunnen ma noeuvreren. Na jaren lang experimente ren heeft hij een systeem uitgewerkt, Het ligt,, zoals gemeld, in de bedoe ling van de Rijkswaterstaat de grote motorveerboot, die in de nazomer van 1952 uit Duitsland m Nederland is ge arriveerd, in te zetten bij het veer van de Hembrug in het verkeer Amsterdam Zaanstreek. Deze grote veerboot, cfte oorspronkelijk bestemd was als aan vulling van de veren in Velsen, wordt thans in Amsterdam verbouwd. Men is na onderzoek van de vervoercijfers tot de conclusie gekomen, dat de ver keersintensiteit bij het veer Amster dam—Zaandam, die vroeger 75 pet. van de Velsense intensiteit bedroep, aan zienlijk toeneemt. In het eerste half jaar van 1952 werd reeds 99 pet. van de verkeerssterkte in Velsen bereikt. Een voortgaande toeneming wordt ver wacht. Bovendien krijgt Velsen over een paar jaar zijn tunnel, zodat daar grote kapitaisinvesteringen voor de nieuwe aanlegsteiger ten dienste van de Donaupont niet verantwoord wor den geacht. Het ligt in he voornemen van de Rijkswaterstaat, zo mogelijk be gin April, een vierde pont in Velsen in te leggen. Nog juist op de valreep van het oude jaar heeft Amerika de Nederlandse dol larexport een zware slag toegebracht, zoals wij reeds in ons blad van 31 Dec." mededeelden. Het Amerikaanse mi nisterie van Landbouw heeft quota- beperkingen vastgesteld voor de invoer van gedroogde volle melk, gedroogde room en gedroogde karnemelk. De in voer in het eerste kwartaal mag maxi maal 3.000 ton belopen. In geheel 1952 voerden de V. S. 18.000 ton melkpoeder in, de jaarbasis is thans dus versmald tot 12.000 ton. Nederland was met een uitvoer van 5.958 ton ter waarde van f 12.6 millioen in de eerste tien maan den van 1952 de voornaamste exporteur van melkpoeder naar de V. S. De totale Nederlandse export van melkpoeder be liep in genoemde periode 32.705 ton ad. f 73.5 millioen. Op deze basis gaat dus naar Amerika jaarlijks ca. één zesde deel van onze melkpoeder-uitvoer. Het is derhalve begrijpelijk, dat de huidige beperkende maatregelen niet slechts de Nederlandse regering, doch vooral alle Nederlandse exporteurs ernstige zorgen baren. Niet alleen name lijk, dat voor ons land tengevolge van Vertaald door J. W. HOFSTRA 101 „Heeft ze een ogenblik aan mijn ge voelens gedacht? Of aan de jouwe mis schien? Ik doe beter mijn ontslag te ne- jnen als mijn dochter zo in het publiek Ie schande wordt gezet. En voor Clara Jit er niets anders op dan haar naam te veranderen en maar blij te zijn als Ze nog ergens een baantje als verkoop ster kan krijgen.'" Ze had hem nog nooit zo onbeheerst en buiten zichzelf van kwaadheid ge zien. Ze bedwong haar afkeer en liet hem uitrazen. Tenslotte zei ze: ..Claude, laat je je verbeelding niet 81 te veel op hol slaan? We we ten nog niet eens of ze wel ergens van beschuldigd zal worden?" „Ze is in ieder geval te laken. Ze is jjltijd te beroerd om enige verantwoor delijkheid op zich te nemen Dat neem lk haar kwalijk, altijd." „Wat moeten we doen? Zal ik haar Saan opzoeken?" „Om den donder niet. Dat verbied lk le ten strengste. Ik zal haar zelf een brief schrijven en het zal een brief zijn die ze niet licht vergeten zal, dat ver- Zeker ik je." „Claude, ik bid je, doe dat niet. Wacht, tot je een beetje bedaard bent." „Ik zal schrijven wat en wanneer ik wil," zei hij met verheffing van stem 'i-r schrijf ook aan Lady Cressett ■Dan weet die tenminste dat één lid van gezin nog schaamtegevoel bezit." „Dan schrijf ik ook. Dat kun je me biet verbieden. Ik zal schrijven als de ®be moeder tot de andere." ■■Je schijnt te vergeten dat de jongen ook nog een vader had. Kun je je zijn gevoelens begrijpen? Zijn enige zoon!" „Ik ontken helemaal niet dat het ont zettend voor de ouders moet zijn. Maar we weten ook dat het een ongehoorza me, verwende jongen was. Dat heeft zijn moeder tegen Clara gezegd toen ze er de eerste keer heenging. Kon Clara daar soms Iets aan doen?" „Ze was niet alleen. Vergeet dat niet. Er was een of ander jongmens in de buurt. Ze was natuurlijk met hem aan het dollen in plaats van op het kind te letten en het gevolg was dat de jongen zijn pek brak. Ik vraag je in gemoede, was dat de schuld van Clara of niet?" „Ik zie niet in waarom we dat voet stoots moeten aannemen, voordat we weten wat er precies gebeurd is." „Dat is zo klaar als een klontje, Clara kennende. Op de dag dat mijn vader begraven werd, betrapte ik haar in de boomgaard. Ze stond als de eerste de beste meid met Blaze Hoadley te vrijen." ,Weer die ouwe koeien." zei ze Ver achtelijk. „Daar ga je maar makkelijk over heen, hè?" zei hij woest. „Ik zou anders gedacht hebben „Je bent volgens mij buitengewoon wreed en onredelijk. Ik had niet ge dacht dat je zo over je eigen kind kon oordelen." „Wreed ben ik, hè? Omdat ik nog een zweem van rechtvaardigheidsgevoel heb." Hij hing over de koperen railing van het ledikant als een dier dat half uit zijn kooi hangt. Ze moest haar ogen afwenden van zijn asgrauwe gevlekte gezicht en richtte deze op het blad met haar ontbijt, een halfafgegeten stukje toast en de koud geworden thee met de grauwe melk die er bovenop dreef. Het sloeg kwart over negen. „Ik moet naar school," zei hij, „Aan de koffie zal ik verder nog het nodige te zeggen hebben over deze rampzalige geschiedenis." Ze vond hem zo weerzinwekkend dat ze er zichzelf niet toe kon brengen om hem gedag te zeggen. Hij liep de kamer uit en sloeg de deur achter zich dicht. Clara's pathetische half waanzinnige brief lag nog op haar bed. Ze las hem nog eens over, het blad papier zo voor zichtig hanterend als was het een levend wezen dat gekwetst was en dat ze vrees de pijn te doen. Ze had wei eens meer van die uitbarstingen van blinde woede meegemaakt, maar deze keer begreep ze er toch niets van. Weer herlas ze Cla ra's brief. Hij was alleen aan Claude gericht; zij werd er met geen woord in genoemd. Dat stak haar. Ze bedacht, hoe vaak Clara haar op een dergelijke manier had buitengesloten. Haar vader was altijd alles voor haar geweest. Haar moeder moest blij zijn met die kruimel tjes die van tafel afvielen. Ze zou wel eens willen weten wat Clara bij zichzelf gedacht zou hebben, als ze het gesprek van haar en Claude had kunnen horen. Ze had haar een meevoelende brief willen schrijven, maar een hevig gevoel van verbitterdheid overviel haar en deed haar trillen. Ze kwam uit bed en trok haastig wat kleren aan. Ze wist zelf niet wat ze doen wilde. Ze ging ■•oor haar bureautje zitten en probeer de te schrijven. Tweemaal begon ze: „Lieve kleine Clara," haar hand beefde. Liefde en haat streden zo om de voor rang in haar hart dat ze er volslagen machteloos door werd. Het ene ogenblik zag" ze Clara voor zich, bleek en in tra nen, zoals ze er moest hebben uitgezien toen ze aan haar vader schreef, maar het volgende moment zag ze haar lief deloze blik en het verachtelijke glim lachje voor haar en wist in 'haar hart dat enig liefdeblik van haar kant Clara maar een des te afwijzender houding zou doen aannemen. Vervuld van wraakgevoelens had ze niets liever ge daan dan een woordelijk verslag te ge ven van haar gesprek met Claude: dan zouden Clara's ogen wel opengaan en zou ze beseffen wie in werkelijkheid het meeste van haar hield als het er op aan kwam. Maar zou Clara haar gelo ven? En, al ware dat het geval, zou haar dochter haar ooit kunnen verge ven? Zou ze ooit zichzelf kunnen ver geven? Terwijl ze zo zat, stak ze de ene siga ret na de andere op, om die weer uit te drukken als ze nauwelijks half opge rookt waren. Ze draaide zenuwachtig haar trouwring om en om. Tenslotte schreef ze alleen maar: „Ik heb vrese lijk medelijden met je, schat, en hoop dat je spoedig bij mij zult zijn." Met dat al was het nog maar half elf Ze keek de sombere eetkamer rond. Nog nooit tevoren had ze er zo'n af schuw van gehad. Ze hield het in huis niet uit; elk ogenblik zou haar schoon moeder te voorschijn kunnen komen als altijd nieuwsgierig naar de inhoud van Clara's laatste brief. Ze vloog naar haar kamer, deed een hoed en jas aan en ging uit, zonder te weten waarheen of waarom. Het was snerpend koud; de wind blies door haar voile en woei dode bladeren en oude kranten om haar en kels; haar handen voelden ijskoud aan haar ogen die weer opdroogden, ter wijl ze maar voortliep, zonder te weten welke straat ze insloeg. Ze hield plotse ling in, bemerkend dat ze zich in een straat bevond die ze niet kende Ze keek naar het naambordje en zag dat het de straat was waar Callaghan op kamers was. f Wordt vervolgd). deze invoerbeperkingen „kostbare" dol lars verloren gaan; de Nederlandse ex portdrive in het algemeen wordt hier door geschaad. Exporteurs zullen im mers weinig geneigd zijn met velerlei moeiten en kosten een afzetmarkt in de V. S. te veroveren, wanneer Amerika, als men eenmaal hierin is geslaagd, dit moeizaam opgebouwde exportapparaat met één slag nutteloos maakt. Het is dan ook hierop, dat de Nederlandse re gering, naar men ons verzekerde, bij de samenstelling van haar protest tegen de nieuwe invoerbeperkingen, sterk de nadruk zal leggen. Indiening van dit protest wordt in de loop van de volgende week ver wacht. Momenteel is nog overleg gaande inzake de formele regeling van de invoerbeperkingen, waarbij tevens de quota's voor de verschil lende landen zullen worden vastge steld. Het totale quotum voor het eer ste kwartaal 1953 ad. 3.000 ton zal in deze volgorde van belangrijkheid over Nederland, Zweden, Nieuw-Zeeland en Australië worden verdeeld. Voor een volledig overzicht van de re percussies, welke deze nieuwe Ameri kaanse inbreuk op de afspraken van de Alg. Overeenkomst voor Tarieven en Handel op de Nederlandse economie tengevolge zullen hebben, is het op dit ogenblik nog te vroeg. Daartoe zullen eerst de volledige regelingen bekend dienen te zijn. Ofschoon men deze na delige gevolgen niet wil overdrijven, mate met het oog op de stemmen welke cok in Amerika zelf tegen de herhaalde invoerbeperkingen opgaan, worden zij toch met vrees tegemoet gezien. Het Nederlandse protest in Washington zal in dit opzicht geen twijfel mogen laten bestaan aan de steun, die de Regering san export en exporteurs wil verlenen. waarbij door volautomatische besturing (hydraulische overbrenging) opleggers met een lengte van veertien meter een cirkelbocht met een straal van negen meter kunnen beschrijven bij een weg- breedte van vier meter. Dit houdt in, dat een trailer van deze lengte een volko men haakse bocht kan nemen in één keer bij een wegbreedte van 5 meter. Bij de bestaande trailers is zulks abso luut onmogelijk, zonder een huizenblok te rammen. Het principe van deze vinding berust op het feit, dat de achterwielen van de oplegger reageren op de hoekverdraai- ing van de lengteassen van truck en op legger ten opzichte van elkaar. Dat een en ander grote perspectieven cpent voor het verkeer in nauwe stra ten, het manoeuvreren bij garages etc., spreekt voor zich. De tot nu toe bekende mogelijkheden hadden behalve een kostbare en on doelmatige constructie het nadeel, dat juist in scherpe bochten (wanneer de bestuurbaarheid juist de hoogste eisen stelde) moest worden uitgeschakeld om breuken en forcering van het mecha nisme te voorkomen. De hydraulische overbrenging ondervangt deze moeilijk- beid en daar de besturing bij een ze kere grens automatisch wordt uitge schakeld is het nuttig effect zo groot mogelijk. Een belangrijk voordeel van deze vin ding is nog. dat door het meedraaien van de achterwielen de wrijving aan merkelijk daalt waardoor de banden eens zo lang meegaan. Deze besparing is zo groot, dat zij in een a anderhalf jaar de hogere aanschaffingskosten van een dergelijke oplegger opheft. In meerdere landen van Europa heeft de heer Van de Berg reeds octrooi op ziin éinding gekregen. Speciaal in West- Duitsland bestaat grote belangstelling voor deze vinding, maar ook in eigen land bestuderen verschillende grote in stanties de niew geschapen mogelijk heden met grote interesse. Een hooggeplaatst ambtenaar te Bel grado heeft, naar het K.N.P. uit Parijs verneemt, verklaard, dat de nieuw-be- noemde kardinaal en aartsbisschop van Zagreb. Mgr. Aloysius Stepinac, moge lijk binnenkort uit Joegoslavië zal worden uitgewezen. Het tijdstip, waarop dit zal geschieden, hangt samen met het al of niet doorgaan van het bezoek dat Tito aan Engeland zal brengen. Volgens genoemde bron is de zaak van Mgr. Stepinac in behandeling ge weest tijdens dezelfde vergadering van het hoofdbestuur van de Communis tische Partij, waarin ook het besluit is gevallen de diplomatieke betrek kingen met het Vaticaan te verbre ken. De minister van Binnenlandse Zaken, A. Rankovic, stelde tijdens deze vergadering voor, dat de aarts bisschop ofwel onmiddellijk uit het land gezet zou worden, ofwel opnieuw gearresteerd en in de gevangenis van Lepoglava zou worden opgesloten. Mgr. Stepinac zal 24 uur bedenktijd krijgen om te beslissen of hij het land vrijwillig wenst te verlaten of over de grens te worden gezet. Voor het geval hij weigert vrijwillig heep te gaan, zal hij door de politie ge arresteerd worden en bij Triëst over de Oostenrijkse grens worden geleid. Aan de minister van Binnenlandse Za ken Rankovic heeft het Hoofdbestuur overgelaten zelf het tijdstip te bepalen, waarop hij het ultimatum aan de kardi naal zal doen overhandigen. Naar ver luidt heeft Rankovic besloten dit ulti matum op te houden tot het bezoek van Tito aan Engeland definitief geregeld is. Mocht Tito niet naar Londen gaan. dan zal mgr. Stepinac onmiddellijk na het bekend worden van het besluit worden uitgewezen, in het andere geval zal de uitleiding pas na de terugkeer van de maarschalk geschieden. 11 Januari is het twaalf jaar geleden, dat te Congleton in Engeland de Ko ninklijke Nederlandse Brigade werd op gericht, die enkele maanden later van H. M. de Koningin de naam „Prinses Irene" ontving. In de kazernes te Assen en Zuidlaren, het garnizoen van het garderegiment, wordt 10 Januari een vlaggenparade ge houden. In de legerplaats te Ermelo, waar een bataljon van het garderegi ment gelegerd is. wordt een inspectie gehouden, gevolgd door een défilé. Voorts houdt de vereniging van offi cieren der garde „Prinses Irene" haar jaarlijkse bijeenkomst op 10 Januari in hotel Monopole te Amersfoort. Na af loop van deze vergadering zal een korpsmaaltijd worden gehouden. Tweemaal tien en eenmaal vier maan den gevangenisstraf heeft de officier van ■justitie bij de Amsterdamse rechtbank geëist respectievelijk tegen N. C. S., J. Th. S. en hun vader Th. L. S. wegens het vervaardigen of in huis hebben van, en het produceren met wat een als ge tuige gehoorde ambtenaar van de accijn zen noemde „een unieke apparatuur voor clandestien distilleren van alcohol", de meest perfecte die hij in zijn prac.tijk ooit heeft gezien. Een stoet van rechtsgeleerden, pers mensen en verdachten, vooropgegaan door de president van de rechtbank, mr, J. Meihuizen, verliet tijdens de zitting de rechtszaal om een wachtkamer vol ingewikkelde retorten, zakken suiker, fusten, kisten, kannen, flessen, rubber slangen en glasbuizen in ogenschouw te nemen, die ten huize van de verdach ten in beslag waren genomen. Sommige retorten waren zodanig geconstrueerd, dat zij een drievoudige distillatie in één enkel procédé konden verwerken, „'tis mij aan het hart gegaan deze prachtige installatie af te breken", merkte de heer Wolf, ambtenaar bij de accijnzen, op. In November 1951 werden de gebroe ders S. door de politie te Diemen aan gehouden tijdens het vervoeren van 45 lit,er sterke drank. De vloeistof werd in beslag genomen en een huiszoeking bracht de gehele vakkundig opgestelde distilleer-installatie, bestaande uit twaalf toestellen, aan het licht. De lezing der verdachten is, dat zij toestellen uit gekochte onderdelen zelf construeerden en het afgestookte- distil laat leverden aan een anonieme con tactman te Amsterdam ,die hun dan van suiker voor de verdere productie voor zag. Zij verkochten hun product, waar van de kostprijs f2.50 bedroeg, voor f5 tot f7 en belegden de winst in nieuwe toestellen. In totaal zeiden zij ongeveer tweeduizend liter, 94 procent sterk, te hebben gemaakt. Wegens clandestien gasverbruik wa ren zij al in Februari 1952 tot veertien dagen verordeeld, maar die zaak was aangehouden tot na beëindiging van het nu aanhangige rechtsgeding. De als getuige gehoorde ambtenaar van de accijnzen schatte de totale pro ductie op tienduizend liter en was van oordeel dat de accijnzen voor een be drag van drieendertigduizend gulden zrjn benadeeld. Uitspraak 20 Januari. Teneinde in de behoefte aan katholieke lectuur, waaraan door de groeiende te genstelling tussen geloof en ongeloof binnen de kazernemuren ernstige be hoefte bestaat, te voorzien, heeft Natio naal Katholiek Thuisfront een uitge breid lectuurprogramma voor 1953 op gesteld, waarin de Militaire Tehuizen, de sanatoria, de hospitalen en de detentie plaatsen zijn betrokken. De Katholieke pers heeft hieraan door belangrijke kortingen en soms gratis abonnementen een belangrijke steun verleend. De uitgave van het Katholiek militair orgaan „Salvo", dat in een op lage van 25.000 exemplaren wekelijks gratis aan de militairen wordt verstrekt, zal eveneens, zolang geldmiddelen be schikbaar zijn, doorgaan. In September heeft een van de medewerkers der N.V. Organon op een wetenschappelijke vergadering van medici een mededeling gedaan over een wetenschappelijk onder zoek, dat in de laboratoria dezer N.V. in samenwerking met binnen- en buitenlandse geleerden was ver richt. Dit onderzoek betrof de zuivering en concentratie van een voor het leven onmisbare stof, ditmaal geen hormoon of vitamine, maar een stof uit de maag, (Van onze correspondent) Voor de Groninger politierechter hadden zich Dinsdag zeven stakers van „De Omme-i landen" te verantwoorden wegens het hin-' derlijk volgen van twee werkwilligen. Zij werden tot zware straffen veroordeeld, in vier gevallen zelfs vrijheidsstraffen. 20 September van het vorig jaar hadden de stakers de personeelschef van de Om melanden C, B. Baarveld bij diens woning opgewacht. Op zijn tocht naar de fabriek volgden zij hem, een bord meevoerend waarop te lezen stond, dat voor hen een onderkruiper van „De Ommelanden" reed. Ook hadden ze onderweg in koor gezongen: „Onderkruiper, onderkruiper, hi-ha-ho". Op de terugweg kwamen ze dr. E. A. Vos. des tijds chef van de scheikundige afdeling van „De Ommelanden", tegen. Ook deze werd op dergelijke wijze hinderlijk gevolgd. De officier van justitie veroordeelde een dergelijke handelwijze streng. Hij eiste flinke straffen, variërend van zes weken tot 80 boete. Hij veroordeelde verder de 18-jarige D. J. H. en de 19-jarige A. v. d. K. tot f 40 boete subs. 20 dagen en twee weken voorw. met een proeftijd van 2 jaar. De 25-jarige S. K. V. werd veroordeeld tot 3 weken, waarvan 2 weken voorw. met 2 jaar proeftijd. De 19-jarige T. K. en de 18- jarige E. H. kregen 3 weken waarvan een week voorw. en 2 jaar proeftijd. De 25- jarige R. H. kreeg twee weken gevangenis straf en de 23-jarige B. v. d. W. werd vrij gesproken. Behalve A. v. d. K.. die uit Tol- bert komt, wonen allen te Groningen. die meestal als „intrinsic factor" wordt aangeduid. Naar het A.N.P. verneemt, is de N.V. Organon nu zo ver, dat zij op grond van haar eigen onderzoek de technische be reiding van de „intrinsic factor" op grote schaal ter hand heeft kunnen ne men. Ook is thans de voor de introduc tie in de Verenigde Staten vereiste goedkeuring van de Amerikaanse ge zondheidsautoriteiten, die zich van de waarde van het preparaat moesten over tuigen, verleend. Dank zij deze vinding van een Nederlandse industrie komt nu een geheel nieuw preparaat ter beschik king van de medische wereld in binnen- en buitenland. De stof uit de maag, de „intrinsic factor", heeft de merkwaardige eigen schap, de mens in staat te stellen, het voor het leven opmisbare vitamine B 12 uit de darminhoud in het bloed op te nemen. Ontbreken van deze „intrinsic factor" leidt derhalve tot een verarming aan vitamine B 12 en tot ernstige ziekte. Ook in het buitenland bestaat grote be langstelling voor deze vinding. De nieuwe Nederlandse H. C. in In donesië, mr W. F L. graaf van Bylandt, is Dinsdagmiddag in Djakarta aange komen, waar hij werd opgewacht door vele functionarissen van het Hoge Commissariaat, met inbegrip van de commissarissen buiten Djakarta, die zich thans voor een bespreking in de hoofdstad bevinden. Graaf Van Bylandt zei, dat zijn eerste taak is de behartiging van de Neder landse belangen en voegde hieraan toe, dat het in het belang van Nederland is, dat het Indonesië goed gaat.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | | pagina 3