Gaat Frankrijk Europese
leger begraven
JODEN moeten uit alle
openbare functies
Joodse gezinnen vluchten
naar West-Berlijn
Adenauer: Het verdrag
moet worden aangevuld
BIDAULT opvolger van
Robert Schuman
Tussen neus en lippen
CPN en EVC
Zware explosie
in Texas
ED.G. in gevaar?
Nieuwe plannen in studie
H.M. de Koningin
Maandag terug
Geen Gaullisten in regering
ZOONTJE VAN ENGELSMAN IN
HONGARIJE MISHANDELD
W'il hebben se met Patrick gedaan
Nieuwe tactiek
BONTMANTELS
50°/o KORTING
Tot hoofd en hart
COMMUNISTEN VOLTOOIEN, WAT HITLER BIINA VOLBRACHT"
4 doden en 3 gewonden
bij Shell-r affinader ij
Nauwere samenwerking
met Groot-Brittannië
J
m
Duitser in Zaandam
gearresteerd
H. Vader ontvangt
verbannen Nuntius
Bonthuis Hélène
DONDERDAG 8 JANUARI 1953
76ste JAARGANG No. 25576
Roslederen Jassen f 125.-
De „Zuiderkruis"
MAYER VORMT NIEUW FRANS KABINET
Spruitenbosstr. 2, Haarlem
Tel.19056 (bijGarage Den Hout]
BUREAU SMEDESTRAAT S - HAARLEM
Telefoon: Redactie 21544; Advertenties 21543
Abonnementen 20800 Postgiro 145480
Bijkantoor Beverwijk: Stumphiusstr 45, tel. 5998
Bijkant. Ilmuiden: Bonifaciusstr. 27 tel. 5790
Directie: 3. 3. W. Boerrigter en
Mr. W. A. M. van der Kallen.
Hoofdredactie: Drs. H. v. Run en W. Severin.
Wnd. hoofdredacteur: W van Willige.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter
hoogte. Omroepers 16 cents per m.m.-hoogte.
De administratie behoudt zich het recht voor
advertentiën eventueel zonder opgave van
redenen te weigeren.
ABONNEMENTSPRI3S 47 cents per week,
f 2.per maand, f 6.per kwartaal.
Voor klachten over de bezorging na 5.50
uur 's avonds tel. 21544.
H. M. Koningin Juliana, die momenteel met de oudste drie Prinsessen voor een
„winter sport-vacantie" in Sankt Anton verblijft, heeft in de afgelopen week de
Bondskanselier van Oostenrijk en zijn echtgenote in Hotel Post ontvangen.
H. M. de Koningin dineerde met dr. Figl en zijn echtgenote.
Op een zo grote meerderheid als de
radicaal-socialist René Mayer in
de Franse Kamer heeft behaald
na het uitspreken van zijn investituur
rede, heeft in lange tijd geen premier
in Parijs kunnen bogen. De stemver
houding 389205 is zodanig, dat menig
Frans regeringshoofd er Mayer om zou
kunnen benijden. Het enige wat blijken
moet is, wat deze stemverhouding
waard is wanneer er eenmaal een re
gering aan het bewind is en voor de
Kamer komt met concrete wetsvoor
stellen. Het investituur-stelsel is in
Frankrijk ingesteld met de bedoeling
de stabiliteit van de regering te bevor
deren. Dat doel is echter slechts voor
een gering deel bereikt, aangezien de
Franse politici zich in het algemeen
het recht voorbehouden, om, wan-
heer zij zich voor een bepaald
regeringsprogramma hebben uitgespro-
uUn medewerking te weigeren
zodra het op de uitvoering van min of
meer belangrijke punten van zulk een
program aankomt.
Als gevolg van dit gebruik ziet elke
Franse regering zich genoodzaakt om
herhaaldelijk de vertrouwenskwestie
te stellen, wetend, dat soms alleen de
overweging van de gevolgen van een
nieuwe kabinetscrisis in staat is de
meeste tot de regeringscoalitie beho
rende afgevaardigden in het gareel te
houden. In het geval-Pinay is het zelfs
zó gegaan, dat de regering zich geruime
tijd slechts heeft kunnen handhaven
doordat zij de steun kreeg van een
groepje Gaullisten wanneer een groep
van haar eigen oorspronkelijke aan
hangers haar in de steek liet.
Dank zij het vergaande individualis
me van het Franse politieke leven en de
geringe saamhorigheid, waarvan dien
tengevolge de democratische midden-
groëperingen blijk geven, is het voor
de Franse regeringen steeds meer nood
zakelijk geworden steun te zoeken bij
dissidente of orthodoxe Gaullisten. Min
of meer gelukkig voor haar heeft zich
in de Gaullistische gelederen tegelij
kertijd een streven baangebroken om zich
niet langer volstrekt afzijdig te hou
den, doch zich in zekere mate te inte
greren in het „systeem". Dit is nooit
De Gaulle's bedoeling geweest, maar
de generaal heeft in de rangen van zijn
eigen beweging eveneens te kampen
met hetzelfde individualisme, dat zich
ook in de andere groepen openbaart. En
onder de druk daarvan heeft een der
Gaullistische woordvoerders onlangs
Verklaard, dat zijn geestverwanten in
het vervolg hun verantwoordelijkheid
zouden aanvaarden. Dit betekende in
Wezen, dat de Gaullisten zich bereid
verklaarden mede te werken met iedere
nieuwe formateur, die niet de verklaar
de vijand is van de R. P. F.
Van die toezegging, die de R. P. F.
met een zekere morele verplichting be
lastte en die derhalve haar onderhan
delingspositie enigermate heeft ver
zwakt, heeft René Mayer kunnen profi
teren. Hij heeft dat heel handig ge
daan door aan de Gaullisten juist zo
veel concessies te doen, dat deze moei
lijk meer op hun belofte kunnen terug
komen en tegelijkertijd de waarborg te
scheppen, dat de Franse buitenlandse
Politiek niet wezenlijk veranderd za]
Worden, zulks hoewel de R. P. F. daar
Eigenlijk tegen gekant is. Maar weder
om moet men hierbij opmerken, dat
alleen de practijk zal kunnen uitwijzen
°f en in hoeverre Mayer hier inder
daad succes heeft gehad.
Tot vrijwel het laatste moment heeft
het er op geleken, dat Maver falen moest.
De R.P.F.-fractie had n.l. juist van te
voren besloten alleen dan haar stem te
verlenen aan de formateur indien -deze
bereid was het initiatief te nemen tot
het heropenen van de onderhandelingen
over de tekst van het E.D.G.-verdrag.
De aanneming van deze voorwaarde zou
de torpedering van het E.D.G.-verdrag
betekend hebben, aangezien de Gaulle
het beginsel zelf van dit verdrag heeft
aangevallen en gepleit heeft voor een
Europese federatie, waarin elke staat
zelfstandig zijn eigen strijdkrachten zou
blijven beheren. Dat de kans op een
Europese federatie onder die omstandig
heden vrijwel geheel zou verdwijnen is
Iets, dat de Gaullisten en de in dit op-
Zicht met hen sympathiserende kringen
m andere landen gemakshalve verzwij
gen.
Het compromis, dat René Mayer heeft
uitgedacht en waarmee de Gaullisten al
thans in principe accoord zijn gegaan
komt hierop neer, dat de Franse kamer
eerst het E.D.G.-verdrag zou ratificeren
fh dat daarna met de andere staten, die
"ij het verdrag betrokken zijn, bespre
kingen gevoerd zullen worden over aan
vullende protocollen, die dan meer in
het bijzonder de duur en de aard van
het overgangsstadium, dat in het ver
drag is voorzien, zouden bepalen. De
vage wijze waarop zowel de R.P.F. als
de formateur zich ter zake heeft uitgela
ten laat echter ruimte voor verschillende
interpretaties, waarvan men nog maai
moet afwachten welke de juiste is en of
de formateur en de R.P.F.-fractie het
er over eens zullen kunnen worden.
Wie de investituurrede van Mayer in
haar textueel geheel bestudeert, krijgt
onwillekeurig de indruk, dat de forma
teur zijn hart niet heeft verpand aan het
E.D.G.-verdrag, maar dat hij er zich niet
van kan losmaken. Van Amerikaanse
zijde zou n.l. in Parijs te verstaan zijn
gegeven, dat indien de nieuwe regering
het E.D.G.-verdrag niet zou pousseren
een grondige verandering in de Ameri
kaans-Franse betrekkingen niet zou kun
nen uitblijven. De Franse kamer zou
echter een verantwoordelijkheid op zich
kunnen nemen, die de regering niet aan
durft. Anderzijds kan men zich moeilijk
voorstellen dat een kabinet-Mayer de
verwerping van het E.D.G.-verdrag zou
overleven. Het staat vast. dat de M.R.P
aanstonds de consequenties zou trekken
uit de afwijzing van de Europese politiek
van minister Schuman. En zelfs de Gaul
listen kunnen niet blind zijn voor het
feit, dat de triomf van hun denkbeelden
een nederlaag voor Frankrijk zou kun
nen worden eenvoudig omdat, zoals
Mayer heeft gezegd, Frankrijk dan eerst
recht het gevaar zou lopen zijn stem te
verliezen in het kapittel der internatio
nale politiek.
Advertentie
De „zuiverings"-golf in Oost-Duitsland neemt blijkens berichten uit West-Berlijn
steeds groter omvang aan. Na de zuivering in de communistische S.E.D. komen
nu ook de andere politieke partijen aan de beurt.
De voorzitter van de liberale L.P.D., Hans Loch, heeft aangekondigd, dat „alle
desorganiserende en reactionnaire elementen" verwijderd zullen worden. Hij lever
de critiek op de gearresteerde minister van Voedselvoorziening, Karl Hamman,
die vice-voorzitter was van de L.P.D., en was van mening, dat deze „gekregen had,
wat hij verdiende". Loch waarschuwde zijn partijgenoten geen medelijden met
Hamman te hebben, en verweet zichzelf en zijn partij Hamman niet eerder te
hebben ontmaskerd.
Naar het schijnt op bevel van Moskou,
worden in Oost-Duitsland de ongeveer
2700 overgebleven Joden langzamerhand
uit alle openbare en culturele functies
verwijderd. Zij mogen geen lid meer zijn
van de volkspolitie.
Intussen heeft de Oost-Duitse rege
ring besloten de resten van het in de
Russische zone gelegen concentratie
kamp Buchenwald op de Ettersberg bij
Weimar tot de grond toe af te breken
en het terrein met pijnbomen te be
planten. Over enkele jaren zal een
pijnbos dan de herinnering bewaren
aan de gruweldaden van het nazi-re
giem. De communisten hebben elders
in hun gebied hun eigen kampen, die
momenteel volstromen met opgejaagde
mensen, onder wie weer talloze Joden.
In West-Berlijn treft men nu ook
dagelijks Joodse gezinnen onder de
vluchtelingen uit de Oost-zone, gemid
deld vier of vijf per dag. Terecht ver
klaarde een hunner: „De communisten
voltooien thans het werk, dat Hitier
bijna had volbracht". Men verwacht dit
jaar in West-Berlijn 300.000 vluchtelin
gen. In 1952 kwamen er ruim 100.000.
Slechts één op de drie wordt naar West-
Duitsland overgebracht. De overigen
blijven. De vluchtelingenkampen zijn
dan ook overvol, zodat de burgemeester
onlangs een dringend beroep heeft ge
daan op de vrije wereld om in deze nood
te voorzien.
In een olieraffinaderij van de Shell
nabij Sheridan in de Amerikaanse slaat
Texas heeft Zich gisteren een zware
ontploffing voorgedaan, waarbij vier
personen om het leven zijn gekomen en
drie personen gewond werden.
De kracht van de ontploffing was tot
op 30 kilometer afstand merkbaar en in
Rock Island, 20 kilometer ten Oosten
van Sheridan, werden mensen door de
luchtdruk omver geworpen. Wegens
het gevaar van nieuwe ontploffingen is
het gehele gebied afgezet. Op de raffi
naderij werken 2000 mensen. De ont-
poffing had een grote brand tengevol
ge. Later deden zich nog twee kleinere
ontploffingen voor.
Bondskanselier Adenauer van West-Duitsland heeft gisteravond voor radio-Mün-
chen in de rubriek „Politiek uit de eerste Hand" verklaard, dat hij bet eens is
met wat de nieuwe Franse Premier, René Mayer, Dinsdagavond in zijn investituur
rede voor de Nationale Vergadering in Parijs heeft gezegd met betrekking tot het
nader uitwerken van het E.D.G.-verdrag.
„Sinds de ondertekening in Mei van het vorige jaar," aldus Adenauer, „hebben
zich vele nieuwe ontwikkelingen voorgedaan, waardoor bepaalde gedeelten van
het Vredescontract van Bonn en het E.D.G.-verdrag dienen te worden aangevuld."
Hij was van mening, dat het hier geen wijziging van de verdragen betrof, maar
dat kon worden volstaan met het toevoegen van aanvullende protocollen.
Hiervoor zouden nieuwe onderhandelingen nodig zijn, alsook voor het tot stand
brengen van een nauwere samenwerking tussen Groot-Brittannië en het Europese
leger. Hij drong overigens aan op een snelle ratificatie van het huidige verdrag,
teneinde geen kostbare tijd verloren te doen gaan en daardoor de Russen In dé
kaart te spelen.
Het in Mei getekende verdrag be
treffende de Europese defensiege
meenschap wacht in de verschillende
parlementen nog altijd op ratificatie.
Het ziet er momenteel niet naar uit,
dat dit spoedig gebeuren zal. Premier
Mayer van Frankrijk heeft Dinsdag
avond aan de Assemblée toegezegd,
eerst de resultaten van de onderhan
delingen over de aanvulling te zullen
afwachten, alvorens het verdrag ter
ratificatie aan de Nationale Vergade
ring te zullen voorleggen. Dit was
de voorwaarde, die de partij van De
Gaulle had gesteld eer zij Mayer haar
steun toezegde.
In West-Duitsland is het verdrag
in tweede lezing aanvaard, maar de
socialistische oppositie zoekt steeds
verbetener naar uitwegen om de rati
ficatie uit te stellen. Gisteren heeft
de socialistische partij een commissie
ingesteld, die tegen eind Februari een
plan voor een „doelmatig stelsel van
collectieve veiligheid", waaraan West-
Duitsiand kan deelnemen, moet op
stellen. Behalve partijleider Ollen-
Al wat in de ziel woelt,
vloeit over de tong weg
hauer en zijn luitenant Mellies heb
ben in deze commissie vooraanstaan
de figuren zitting on het gebied van
buitenlandse zaken en constitutioneel
recht.
Intussen wordt in Parijs gemeld, dat
de Britse regering een plan zou bestu
deren vor nauwere samenwerking met
het Europese leger, in het bijzonder als
dit leger ontdaan zou blijven van
supra-nationale instellingen en meer
zou gelijken op een samengaan van ge
allieerde legers met aan het hoofd een
gemeenschappelijke raad van Premiers
of Ministers van Buitenlandse Zaken,
ten einde een gelijk gerichte buiten
landse politiek van de deelnemende
landen te verzekeren. Een dergelijk
samengaan met Engeland zou de Franse
socialisten in staat stellen het Euro
pese leger te steunen. In Londen kon
men zich echter gisteren niet indenken
hoe deze samenwerking nog nauwer
kon worden zonder dat Engeland lid
werd van de E.D G.. hetgeen het echter
bij de ondertekening van het verdrag
categorisch geweigerd heeft.
En buiten al deze plannen ligt daar
nog het voorstel van generaal De
Gaulle, waarvan wij in ons blad van
vorige week Vrijdag uitvoerig melding
hebben gemaakt. Dit voorstel wil een
politieke Europese unie, met een ge
meenschappelijke buitenlandse politiek,
maar met nationale legers voor elke
unie-partner, waaronder ook West-
Duitsland. Van Nederlandse militaire
zijde in Den Haag werd hierbij opge
merkt, dat daardoor de West-Europese
verdediging, die toch een primair be
lang is, op de lange baan zou worden
geschoven.
Dit is geen maanbewoner, maar een
brandweerman uit West-Duitsland, ge
kleed in het nieuwste brandweerpak,
gemaakt van aluminium, dat een tem
peratuur van 1000 graden kan door
staan, zonder dat de drager noe
menswaardige last van de hitte heeft.
Verwachting tot Vrijdagavond:
Komende nacht weinig bewolking
en weinig wind met op vele plaatsen
matige vorst. Morgen overdag toe
nemende bewolking met later in het
Noorden en Westen van het land
enige sneeuw. Tot matig of vrij
krachtig toenemende wind tussen
Zuid en Zuidwest. Lichte vorst tot
temperaturen om het vriespunt.
Zon: 8.46-16.49. Maan: 2.14-11.42.
H. M. de Koningin en de drie prinses
sen zullen in de loop van Maandag uit
Sankt Anton in Nederland terugkeren.
Ook de overige leden van het gezelschap
zullen die dag arriveren.
Een zekere H. S. uit Essen (Duits
land) is Woensdag te Zaandam ingere
kend toen hij een fiets probeerde te
stelen. Hij wordt ook van diefstallen te
Bunnik, Noordwijk, Weesperkarspel,
Wassenaar en Hillegom verdacht.
Z. H. de Paus heeft gisteren mgr.
Silvio Oddi in particuliere audiëntie
ontvangen. Mgr. Oddi was zaakgelastigde
van de H. Stoel in Belgrado voordat de
diplomatieke betrekkingen tussen het
Vaticaan en Joegoslavië werden ver
broken. Hij was vergezeld van de
secretaris van de Nuntiatuur, mgr. Ce-
sare Zacchi.
De „Zuiderkruis" is vandaag met 609
Nederlandse passagiers naar Zuid-Afri-
ka vertrokken. De „Zuiderkruis" is het
eerste van zes emigrantensehepen, welke
dit jaar naar verwacht wordt een
record aantal emigranten naar Zuid-
Afrika zullen brengen.
De Franse premier, René Mayer, heeft vandaag meegedeeld, dat het nieuwe
Franse kabinet is samengesteld.
Geen aanhangers van de Gaulle's partü, de R.P.F., zijn in de regering opgenomen.
Behalve door de benoeming van Georges Bidault (M.R.P.) tot minister van Bui
tenlandse Zaken, als opvolger van zijn partijgenoot Robert Schuman, wordt de
nieuwe regering gekenmerkt door de benoeming van de oud-minister Paul Coste-
Floret (M.R.P.) tot minister van Staat, speciaal belast met de voorbereiding van
grondwetswijzigingen.
De nieuwe regering, de 18de sinds de
oorlog, telt de volgende ministers:
Premier René Mayer (radicaal); Bui
tenlandse Zaken: Georges Bidault
(M.R.P.). Defensie: René Pleven (links
radicaal); Ministers van Staat; Henri
Queuille (radicaal), Paul Coste-Floret
(M.R.P.) en Edouard Bonnefous (links
5?
„Wie heeft Patrick zo bang gemaakt?
Wat hebben ze met hem gedaan?" Dit
zijn vragen, die Anthony Miles, een
bekend Engels toneelspeler> tot nog toe
niet heeft kunnen beantwoorden. Want
Patrick, zijn zevenjarig zoontje, dat tot
31 October 1952 in Boedapest vertoefde,
doch nu bij zijn vader in Engeland is,
spreekt nog steeds geen woord Engels
en kan zich maar niet verstaanbaar
maken. En de Hongaarse communistische
politie blijkt hem op zodanige wijze be
handeld te hebben, dat alleen al het
horen van de Hongaarse taal een nacht
merrie voor hem betekent.
Anthony Miles zijn eigenlijke naam
is Anthony Arnold spionneerde ge
durende de oorlog voor de Intelligence
Service. Eind 1943 zond men hem naar
Hongarije, waar hij zich verborgen moest
houden voor de Gestapo. Hij werd, teven
hij in grote moeilijkheden verkeerde,
geholpen door een Hongaars meisje, Ilona
Berengl, met wie hij na enige tijd in
het geheim huwde. In 1945, juist toen
zij een zoontje hadden gekregen, waren
het de Russen, die Anthony noodzaakten
onder te duiken. Sinds de „bevrijding"
van het land door de legers van maar
schalk Malinovsky waren er immers al
45 Engelsen spoorloos verdwenen, nadat
zij zich zoals hun was opgedragen
na de Russische overwinning bij de
dichtstbijzijnde Sovjetpost hadden ge
meld. Anthony Miles was een der wei
nigen, die naar Engeland wisten te ont
komen. Zijn vrouw was echter niet in
staat hem te volgen. Na een jaar stierf
zij plotseling. Patrick, hun zoontje, bleef
alleen achter.
Van Londen uit deed Anthony alles
wat mogelijk was om de jongen naar
huis te doen komen, maar zonder re
sultaat. Pas in 1950 ontving hij een
Hongaarse brief van een familielid van
Ilona, die belast was met de zorg voor
Patrick en die het erg op prijs zou
stellen, als Anthony die zorg zou willen
overnemen. Bijna twee jaar lang streed
Miles met de Hongaarse autoriteiten
een hopeloze strijd om zijn zoontje.
Maar de communisten waren niet be
reid deze te laten gaan. Althans voor
lopig niet. 31 October 1952 werd An
thony tot zijn grote verbazing verblijd
door de telefonische mededeling, dat
Patrick per trein uit Hongarije was
vertrokken en nog dezelfde avond in
Wenen zou arriveren. In allerijl werd
een plaats voor hem gereserveerd in
een vliegtuig en op 2 November ont
moette een kleine, tengere jongen met
glanzend bruine ogen voor het eerst
zijn vader. Daarna begonnen de moei
lijkheden pas. „Ik kon toen geen woord
met hem spreken", zo zegt Anthony.
Ook de 74-jarige grootmoeder van Pa
trick, die de verzorging van haar klein
zoon liefdevol ter hand heeft genomen,
verstaat geen Hongaars. Een Hongaarse
kennis van de familie Miles bood daar
om aan met de jongen te praten en
hem het nodige Engels bij te brengen.
Zodra de kleine Patrick Miles echter
Hongaars hoorde, werd hij bleek, stoot
te een doordringende gil uit en viel
flauw. Niemand begreep wat de jongen
scheelde. Na enige vergeefse pogingen
om hem tot kalmte te brengen, conclu
deerde .de Hongaarse, dat iemand hem
verteld moest hebben, dat hij, als hij
iets over Hongarije vertelde, of zelf
maar Hongaars sprak, een verschrikke
lijke ramp over zijn familieleden achter
het IJzeren Gordijn zou afroepen.
Het is geen wonder, dat Mr. Miles zich
afvraagt: „Wat hebben ze met hem ge
daan?" Miles is zeer somber gestemd en
vreest zelfs, dat dit wel altijd een raad
sel zal blijven.
radicaal)Verbonden Indo-Chinese
Staten: Jean Letoumeau (M.R.P.). Fi
nanciën: Maurice Bourges-Maunoury
(Radicaal); Begroting: Jean Moreau
(Gematigd Conservatief); Justitie: Leon
Martinaud-Deplat (Radicaal) Binnen
landse Zaken: Charles Brune (Radi
caal); Overzeese Gebiedsdelen: Louis
Jacquinot (Gematigd Conservatief);
Onderwijs: André Marie (Radicaal);
Landbouw: Canaille Laurens (Gematigd
Conservatief)Industrie: Jean-Marie
Louvel (M.R.P.); Posterijen: Roger
Duchet (Gematigd Conservatief); Volks
gezondheid: André Boutemy (Gematigd
Conservatief)Arbeid: Paul Bacon
(M.R.P); Wederopbouw: Pierre Cou
rant (Gematigd Conservatief). Open
bare Werken en Vervoer: André' Monce
(Radicaal); Economische Zaken: Robert
Buron (M.R.P.).
Volgens politieke waarnemers is het
sinds de bevrijding van Frankrijk in
1944 nog nooit zo moeilijk geweest een
regering te vormen. Na 22 uur aan een
stuk besprekingen te hebben gevoerd
had Mayer een voorlopige lijst van mi
nisters opgesteld. Kort daarop kwam
het bericht dat hij er definitief in ge
slaagd was de nieuwe regering te vor
men.
Russische Rheuma-
tiekbestrijding
Volgens radio Moskou
heeft'de Russische geleer
de V. N. Bukhman op een
wetenschappelijke confe
rentie te Moskou een uit
eenzetting gegeven van
zijn nieuwe methode van
rheumatiekbestrijding. Hij
gebruikt daarbij een re
flector, die uit 210 kleine
vlakke spiegeltjes bestaat
en het licht en de warmte
van zonnestralen op een
bevaald punt concentreert.
„De uitvinder", aldus de
Moskouse radio, „staat ge
kleed in een bontjas bij
het apparaat, terwijl de
patiënt in een glazen hok
je de zonnestraalbehan
deling ondergaat. De tem
peratuur van de geconcen
treerde zonne-energie is
zo hoog, dat de patiënt zou
verbranden, indien één
enkel punt van zijn lichaam
onafgebroken aan de stra
len zou Worden blootge
steld. Daarom wordt het
brandpunt aanhoudend
veranderd. Het effect van
deze behandeling doet zich
tot op grote diepte in het
lichaam gevoelen." De
Russen zullen nu wel weer
heiveren, dat zij een won
derbaarlijke nieuwigheid
hebben ontdekt, ofschoon
reeds wijlen de Griekse
meneer Archimedes ette
lijke jaren voor het begin
der Christelijke jaartelling
met door hem geconstru
eerde zonnespiegels hou
ten schepen op zee in
brand stak.
Churchill's paarden
Zoals men weet, bezit
Winston Churchill, die
zich alle moeite geeft om
Engeland financieel weer
op de been te helpen, een
privé renstal met behoor
lijk renderende hardlopers.
Die renstal telt slechts vijf
volbloeds, maar die zijn
dan ook stuk voor stuk
van de topklasse. In het
Het Kerstmannetje ontmaskerd.
afgelopen jaar heeft elk
dezer edele dieren min
stens één race gewonnen.
Churchill's eerste paard
was een grijze hengst, „Co
lonist 2" geheten, en som
migen beweren, dat het
enkele eigenschappen van
zijn baas bezit. Het heeft
reeds 13 races gewonnen,
zelfs een serie van zes ach
ter elkaar. Churchill kocht
het indertijd voor 1500
pond, maar het bracht hem
een kapitaal van 12000
pond op. Voorwaar een
goede geldbelegging.
Churchill's renpaarden
dragen alle voor het dier
zelf of voor zijn eigenaar
typerende namen, zoals:
„Prince Arthur". „Gibral
tar 3", „Loving Cup", „Why
tell", „Canyon Kid" en
Non Stop".
„Prince Arthur" en
„Gibraltar 3" zijn op het
ogenblik de beste van
zijn stal. Zij zullen op de
Derby-races in de kro-
ningsweek uitkomen. De
jockey, die hen zal berij
den, zal gekleed zijn in
een rose blouse met cho
coladekleurige mouwen
en een chocolade-bruine
pet. Churchill is geen
groot wedder. Hij zet ge
woonlijk maar een paar
shilling in, maar winnen
doet hij graag en heus niet
alleen bij de rennen.
Onder de grote Engelse
paardenbezitters telt
Churchill echter nauwe
lijks mee, al heeft men
hem dan ook uit reveren
tie in de zeer exclusieve
Jockeyclub als lid opge
nomen. Een van de eerste
jockey's, die voor Church
ill heeft gereden, heeft
eens gezegd: MrChurch
ill heeft werkelijk ver
stand van paarden en weet
hun vorm goed te beoor
delen. Hij laat de behan
deling van het paard ech
ter geheel over aan de
trainer en de jockey be
moeit zelf zich er niet
mee". Ook het fokken van
paarden heeft zijn belang
stelling. In zijn woonplaats
Westerham in Kent heeft
hij een kleine stoeterij
opgericht. De meeste van
zijn paarden zijn van
Franse stam, maar zijn
ambitie is om nog eens
een zuiver Engels paard
op de renbaan te brengen.
(Van een bijzondere medewerker)
Het vredesfeest bij uitnemendheid.
Kerstmis, is dit jaar. door een
zeker aantal personen, die zo
graag en luidruchtig-aggressief over
„vrede" spreken, gevierd met een con
gres in de Zaanstreek. Het derde E.V.C.-
congres werd te Zaandam in „Ons Huis"
gehouden en het heeft de bevestiging
gebracht van de reeds enige tijd bestaan
de verwachtingen omtrent correcties, die
door de partij (C.P.N.) in de topleiding
van de E.V.C. aangebracht zouden wor
den.
B. Blokzijl, tot nu toe voorzitter van
deze landelijke organisatie, ging de
woestijn in en Frits Reuter, de man van
de straffe lijn. leerling van Paul de
Groot, werd „spontaan" door het Congres
gekozen. Hoe dit alles geënsceneerd
werd. hoe veel energie dit gedurende
de weken voor het Congres de verschil
lende vrijgestelden en E.V.C.-functiona-
rissen gekost heeft, kwam op het Con
gres niet tot uiting. Bekend is, dat de
meeste gedelegeerden door het hoofdbe
stuur der E.V.C. werden afgevaardigd,
zonder dat hierop door de leden van een
bepaalde bond enige invloed uitgeoefend
kon worden, zodat de uitslag van te
voren zeker gesteld werd.
Wat echter belangrijker is. is wel de
bijna „Tsjechisch-deemoedige" houding
van Berend Blokzijl, die op dit congres,
in tegenstelling met het laatstgehouden
C.P.N.-congres. zo zeer zelfcritiek oefen
de. dat hij vriend en niet ingewijde
vijand verstomd deed staan. Dezelfde
man. wie verweten werd, dat hij per
soonlijke successen nastreefde, werkte
zo meesterlijk mee aan zijn eigen ne
derlaag, dat meerdere aanwezigen moeite
moesten doen, om hem niet toe te jui
chen. ook in deze keurig gespeelde rol.
Degene, die scherp toezag, constateerde
echter bij deze aftredende hoofdrolver
tolker spontane reacties van woede en
verontwaardiging, wanneer hem door
een of andere outsider fouten werden
verweten, waarvan de sprekende „kame
raad" uit eigen ervaring geen weet kon
hebben. Maar hij wist ook, dat hij deze
kwelling zou moeten doorstaan en vol
ledig slachtoffer moest spelen, zoals zo
velen in zijn eigen glorietijd door zijn
eigen toedoen het pad der boete hadden
moeten betreden, omdat de partij nu
eenmaal bij iedere tactiekwijziging het
falen van de plotseling gewraakte tactiek
wii afreageren op bepaalde personen.
Dit alles zal geen bevreemding wek
ken bij de doorsnee Nederlander, die
alleen om het Nederlander-zijn geen
communist of Moskou-artist zou kunnen
zijn; maar het is ook niet de op dit
congres gespeelde intrigue, die een waar
schuwing inhoudt voor alle arbeiders en
voor degenen, die direct of indirect met
hen verbonden zijn. Het is de tactiek-
w ijzig in g, die de Partij inzake de
uitvoering van de vakbondspolitiek voor
schreef en waarvoor Paul de Groot en
Gerben Wagenaar de richtlijnen uit Mos
kou zijn gaan halen. Misschien is dit
voor veel E.V.C.-ers zelfs het antwoord
op de nog steeds openstaande vraag,
waarom er eind 1951 geen E.V.C.-congres
werd gehouden; dat kwam kennelijk
doordat Moskou toen de vakbondspolitiek
nog niet had vastgesteld.
De nieuwe tactiek zal er een zijn
van „toenaderin g". Niette
genstaande Paul de Groot in zijn
rede op het laatstgehouden Partijcongres
er geen twijfel meer over liet bestaan,
dat de E.V.C. de C.P.N.-vakbond was,
zal men toch overgaan tot het kweken
van „goodwill". De communisten gaan
weer een tijdje burgerlijk-vriendje spe
len. Naarstig zoeken zij naar hetgeen de
arbeiders bindt of kan binden. Via
feestavonden, kienavonden, toneel- en
filmvoorstellingen, gelegenheidscursus
sen, neutrale tentoonstellingen, etc. zal
het contact gelegd moeten worden met
de arbeiders. De officiële aanval gaat
voornamelijk tegen het N.V.V. en het is
de vraag, of de N.V.V.-leiding beter
weerstand zal weten te bieden aan deze
tactiek, dan indertijd, toen zij zich tot
bespreking liet verleiden over de moge
lijkheid van een fusie. Vanzelfsprekend
hebben de tot nu toe onbetekenende
oppositiegroepjes in het N.V.V. een dui
delijk afgeperkte opdracht in dit ver
band gekregen.
Ook de Christelijk en Katholiek ge
organiseerde arbeiders zullen niet ont
komen aan deze toenaderingspolitiek.
Op basis van de strijd tegen de werk
loosheid en voor loonsverhoging zullen
in alle bedrijven de gesprekken geopend
worden. De E.V.C.'ers. of beter gezegd,
de communisten, zullen trachten de
discussie op het algemene vlak te bren
gen. In hoeverre de arbeiders dit zuiver
materialistisch drijven zullen door
schouwen, is moeilijk te zeggen.
De E.V.C. is als vakbond misschien
ongevaarlijk. De doelstellingen op par-
tijvoorschriften, nagestreefd door een
kader, dat iedere gelegenheid aangrijpt
om de arbeiders zogenaamd bewust
te maken, zijn ideologisch gevaarlijk en
misleidend. Het uiteindelijke doel der
communisten, het vestigen van een
volksdemocratie ook in Nederland, vindt
zijn voorbereiding in de ingeluide tac
tiek.
Nog zijn er arbeiders, die het geheel
als zeer onschuldig benaderen; nog zijn
er ook in de middengroepen personen,
belast met de leiding en voorlichting,
die denken, dat zij heel simpel de zaak
kunnen negeren en doodzwijgen. Voor
hen echter, die van dichtbij het ontstaan
van de C.P.N.-partijlijn meemaken, is
het heel duidelijk, dat deze toenade
ringspolitiek slechts ondermijningstac
tiek bedoelt te zijn van deze vredes
apostelen, die ook Nederland willen
maken tot een lustoord voor een nieuw
soort mensen jagers, die processen zul
len voorbereiden, waarmee vergeleken
het met Kerstmis te Zaandam gehouden
Congres slechts kinderspel was.
Advertentie
