Drie eeuwen geleden werd Nieuw-
Amsterdam een gemeente
Verklaring van samenwerkende
omroepen over De Clercq
OPERATIE-WEEKEND NIET
NODIG GEBLEKEN
Rampenfonds 47,5 millioen
Gebedskruistocht
naar Palestina
f 100.- in Rampen
fonds
Hij wilde 6 Februari een televisie-
cabaretprogramma laten doorgaan
Jeepsmarine-vaartuigen en
dukws stonden gereed
Alle rijshout voor
dijkherstel
Oorlogspotentieel van Rusland veel
zwakker dan van het Westen
Chantage
Vervalsing uit de
negentiende eeuw
Antillen brengen 2,5 millioen bijeen
DINSDAG 17 FEBRUARI 1953
PAGINA 3
Nederlandse muziek
maakt furore
Schriji
iven van kardinaal
Tisserant
Bemanning reddingboten
onderscheiden
Vraaggesprek over
hulp der V. S.
A Is straf
„K.A.B. heeft alles met
politiek te maken"
Rede van dr. Olierook
te Almelo
Deel van geschonken
goederen ongeschikt
Rode Kruis verkoopt 15 pet.;
opbrengst voor Rampenfonds
Generaal Kruis spreekt
te Rotterdam
J. S. Fletcher
Prins Bernhard weer
in getroffen gebied
Carl Froelich overleden
R. Troyen werd Rembrant
Hogere productie
Willem Barendsz
Nederland staat op het ogenblik in Amerika bijzonder
goed aangeschreven. Dat is niet alleen gebleken, toen
bekend werd, dat Nederland afstand had gedaan van
de dollar-hulp, maar het blijkt nu opnieuw, nu men zich
in de V.S. begint te realiseren, welk een ontzettende ramp
ons land heeft getroffen op de noodlottige eerste Februari.
He Amerikanen leven met het leed der Nederlanders mee,
n'et alleen uit humanitaire overwegingen, doch ook, omdat
zovelen van hen zich bewust zijn van de historische banden
tussen Nederland en de V.S.
Hit jaar wordt speciaal de aandacht gevestigd op de be
langrijke rol, die de Nederlandse kolonisten in de vroege
Amerikaanse geschiedenis hebben gespeeld. Het was n.l.
°P 2 Februari 1653, dus driehonderd jaar geleden, dat in de
Nederlandse kolonie „Nieu Nederlant" de nederzetting
»Nicuw-Amsterdam" officieel als gemeente werd opgeno
men.
In het jaar 1626 had de „gecommit
teerde" P. Schagen van de West-Indi-
|che Compagnie geschreven aan de
Sta ten-Generaal van de Republiek:
«Hooghe Moghende Heeren. Hier is
Shister 't Schip 't Wapen van Amster
dam aengekomen ende is den 23en Sep
tember uijt Nieu Nederlant gezeijlt uyt
de Rivier Mauritius. Rapporteren, dat
ons volck daer kloec is ende vreedigh
teven; hare vrouwen hebben ook kin
deren aldaer gebaert. Hebben 't eijiant
Manhatten van de wilde gekocht voor
de waerde van 60 guldens: is groot
'1-000 morgen. Hebbende alle koren half
Meij gezeijt ende half Augusto gemayd.
Haer van zeijndende munsterkens van
Zomerkoren, als taruw,.. rogge, garst,
daver, boucweijt, knarizaet, boontjens
ende vlas
Maar dit voor 60 guldens van de In-
olanen gekochte „eijiant" Manhattan
dioest later door Gouverneur Peter
btuyvesant - en met welke bitterheid
aan de Engelsen worden overgege
ven. Doch de herinnering aan die „stijf
koppige" Hollandse Gouverneur leeft
dog sterk voort in Amerika, en daarom
deeft ter herdenking van diens procla
matie der gemeente Nieuw-Amsterdam
m 1653 Prins Bernhard nu op Zondag
1 Februari in de St. Mark's Kerk in-de-
Bouwerie, waar Stuyvesant begraven
dgt, een toespraak gehouden, waardoor
atóus gedenkwaardigheden van drie
touwen terug weer werden opgeroepen.
He St. Mark's Kerk is een van de
oudste historische monumenten van
New York, gelegen in dat stadsdeel dat
'°t op heden de naam „Bowery" draagt,
daar de boerderij of „bouwerij" waarop
Stuyvesant woonde. Het kerkje was met
dozijnen tulpen versierd, een geschenk
Van de Nederlandse bloembollenkwe
kers, die ook buiten de kerk, waar een
standbeeld van Stuyvesant in een klein
Park staat, 2000 tulpenbollen hebben ge-
Plant. Hier mag nog aan toegevoegd
Worden, dat de Hollandse tulpenkwe-
Mgr. A. G. Smit, voorzitter van het
Apostolaat der Hereniging en het
Comité Pro-Palestina, ontving van Z.
Em. Kardinaal Tisserant in verband
biet de gebedskruistocht naar het H.
Graf te Jeruzalem het volgende schrij
ven:
"oogeerwaarde Monseigneur.
Met grote belangstelling heb ik ken
nis genomen van de geestelijke bede-
Vaart, welke vele Katholieken van
Nederland op het aanstaande Hoogfeest
Van Pasen op de Calvarie en het H.
v*raf van Jeruzalem zullen volbrengen,
«en geestelijke kruistocht van gebed,
georganiseerd door het Comité „Pro
Palestina" onder auspiciën van het
Apostolaat der Hereniging. Van harte
?e8en ik dit vroom en mooi initiatief,
Oetwelk, gewijd aan een grotere voor
dgang van het Katholieke leven op de
•heilige Plaatsen, tegelijkertijd de aan
dacht van de Katholieken op de Hei-
'fidommen richt, waarvan de herinne-
,'ng de vroomheid van de goede gelo
vigen opwekt.
Met gevoelens van de meeste hoog-
tohting, verblijf ik gaarne,
Eugenius Kard. TISSERANT
secretaris
A. Coussa assessor.
j»In aansluiting hierop verneemt het
j N.P., dat reeds vele duizenden enve-
?PPen met gebedsintenties bij het
jVpostolaat der Hereniging, Stapelen,
P°xtel, zijn binnengekomen. De slui-
bgsdag voor inzending der gebedsin-
vuties is Aswoensdag 18 Februari.
j.He K.R.O. heeft besloten pater Bene
tot Brockbernd O.S.B. als reporter
®ar Palestina en omliggende landen te
Uren. Deze zal daar een klankbeeld
J? een reportage uitzenden ven de
Slechtigheid op Paasmorgen bij het H.
tof van Christus te Jeruzalem. Hij zal
tip ens aBe deelnemers de gebedsinten-
plaatsen op de tombe van het H.
dj l en de plechtigheden beschrijven,
j^ e ter gelegenheid van deze gebeds-
uistocht van Katholiek Nederland te
-
etuzalem worden gevierd.
he f bestuur van de Kon. N.Z.H.R.M.
eft besloten de bemanningen van de
p'orreddingboten „Neeltje Jacoba",
'gVins Hendrik", „Johan Hodshon",
'<j(.'aridaris" en „Insulinde", die geduren-
Eeh zware storm van 31 Januaril
Ug^vuari langdurige en uiterst inspan-
assi t toehten hebben gemaakt ter
Sc, s'entie van in nood verkerende
(je ePen> de grote bronzen draagmedaille
jn Maatschappij toe te kennen met
3i vtptie: „Voor belangrijke diensten
m 'touuari1 Februari 1953". De be-
p ning van de motorreddingboot
tuielns. Hendrik" zal bovendien een ge-
reAs.c"fift worden uitgereikt voor de
Eierl g ^er opvarenden van de, op de
ipjj toudsche Gronden gestrande en door
Hder n gebroken, Duitse tanklichter
Haudy, onze correspondente
Vraa„„ York, heeft vanavond een
s«cretItSprek met de heer Balink,
Fund i.ls. van de Holland Flood Relief
Zal w? 0m 18 uur 52 door de K.R.O.
eden uitgezonden.
het at.r is benoemd tot notaris binnen
PHats o,tossement Groningen, stand-
de) j todskanaal (gemeente Onstwed-
^opendp Kuhlmann, candidaat-notaris.
vap J e to Leeuwarden, in de plaats
overleden J. J. H. Bodewes.
St. Mark's kerk
in de Bouwerie
te New York.
Onder: de in
gang van de St.
Mark's kerk. Fo
to's afgestaan
door het City
Museum van
New York.
Voor de politierechter te 's-Graven-
hage is Maandagmiddag verschenen de
36-jarige K. B. B., hoofdcommies aan een
van de departementen. Hem was ten laste
gelegd, dat hij 6 Februari in de Houtrust-
hallen in Den Haag, toen hij bezig was
stapels goederen te sorteren, bestemd
voor de watersnood, een paar wollen
handschoenen had weggenomen. Bij de
behandeling bleek, dat B. bezig was met
een stapel „waardeloos goed". Hij vond
hier een paar wollen handschoenen, die
hij meende wel te kunnen gebruiken. Hij
had echter van te voren van zichzelf
een paar leren wanten op de goede sta
pel gelegd omdat hij meende, dat deze
meer geschikt waren dan de niet in al
te beste staat verkerende wollen hand
schoenen.
Verder bleek, dat B. hele stapels goed
voor de slachtoffers van de nationale
ramp beschikbaar had gesteld.
De officier eiste twee maanden voor
waardelijk met de bijzondere bepaling,
dat B. binnen drie maanden tijds f 250 in
het Rampenfonds zou storten. De politie
rechter veroordeelde B. tot een maand
voorwaardelijk met de bijzondere bepa
ling dat hij binnen de genoemde termijn
honderd gulden zou storten in het Ram
penfonds.
(Van onze correspondent)
Voor de leden van het district Hen
gelo der K.A.B., te Almelo, heeft de
directeur van de Ontwikkelingscentrale
der K.A.B., dr. A. A. Olierook, over de
taak van de standsorganisaties in het
gehele leven gesproken.
Over de verhouding van de stands
organisaties ten opzichte van de poli
tiek is het vorige jaar een harde noot
gekraakt. Tegenover de anders luidende
de meningen durf ik, aldus dr. Olie
rook, te stellen, dat de K.A.B. alles met
de politiek te maken heeft. Zij mag
zich, wanneer de standsorganisatie een
vormingsinstituut en actiecentrale is,
en dat is zij, wel degelijk met de poli
tiek inlaten Hoe zou anders de ver
wezenlijking van bijv. de P.B.O. in
christelijke zin nagestreefd moeten
worden? Een verbrokkeling der K.V.P.
zou tot een versplintering der sociale
organisaties leiden. Op deze wijze zou
er over 25 jaar van het werk van
een Schaepman en Ariëns niet veel meer
over zijn. Maar wij moeten rustig onze
candidaten naar voren brengen, zoals
bijv. de leraren ook volkomen te
recht voor hun belangen zijn opge
komen.
De heren P. A. M. Speet, directeur
van de K.R.O., mr. A. B. Roosjen, voor
zitter van de N.C.R.V., en mr- J. A. W.
Burger, voorzitter van de V.A.R.A..
zenden ons het volgende communiqué:
In verband met verklaringen door de
algemeen voorzitter van de A.V.R.O.,
de heer G. de Clercq. volgens een ver
slag in „De Telegraaf" van 16 Februari
afgelegd in een gewestelijke bijeenkomst
van de A.V.R.O. op Zondag 15 Februari
te Arnhem, verklaren zij namens K.R O.,
N.C.R.V. en V.A.R.A.:
De omroepberichten over beide
zenders op Zondag 1 Februari en het
grootste deel van Maandag 2 Februari
waren verwarrend, omdat over beide
zenders niet dezelfde berichten wer
den gegeven. Bovendien waren er
berichten voor de uitzending waarvan
de omroepverenigingen geen verant
woordelijkheid mochten dragen. In
kers een goede agressieve reclame voor
hun zaak zijn gaan maken en niet vre
zen om wat „cost voor de baet" te laten
uitgaan, daar ze met grote en zinrijke
tulpenschenkingen in heel Amerika de
aandacht op zich vestigen. In Rockefel
ler Centre zullen dit jaar 10.000 Hol
landse tulpen bloeien en door millioe-
nen Amerikanen worden gezien en be
wonderd.
Intussen heeft burgemeester Impel-
litteri een feestcommissie laten oprich
ten, waarin 60 prominente Amerikanen
de festiviteiten dit jaar van New Yorks
driehonderdjarig bestaan zullen leiden.
Want de plechtigheden in de St. Marks-
kerk en de opening in het Metropolitan
Museum op 2 Februari van een histori
sche tentoonstelling zijn maar het be
gin geweest van de feestelijkheden
waarmee New Yorks respectabele leef
tijd wordt gevierd.
Op de historische tentoonstelling is
o.m. het origineel van de hierboven ge
citeerde brief te zien, benevens portret
ten van kolonisten, oude landkaarten
van New York en omgeving, en het
model van het schip, waarmee Henry
Hudson New York binnenvoer. Tege
lijkertijd wordt de Hollandse invloed
aangetoond in een aansluitende ten
toonstelling van oud-Hollandse ge
bruiksvoorwerpen. meubilair en schil
derijen. Oud Delfts aardewerk, en
prachtige theepotten, drinkkannen,
kommen en communiebekers, door Ne
derlandse zilversmeden in de 17e eeuw
gemaakt, zijn hier te vinden; er is zelfs
een oud-Hollandse kamer ingericht,
welke aan een Vermeer-interieur her
innert. De duur van de Rembrandt-
tentoonstelling is verlengd en daarbij
worden nog werken van Frans Hais,
Terborch, Ruysdael en Pieter de Hoogh
e a. getoond.
Bijzonder verheugend is verder, dat,
dank zij het hoogst actieve Comité
voor Nederlandse Muziek in New York,
het driehonderdjarig bestaan van de
stad ook gevierd is met een kamermu
ziekconcert op 3 Februari, dat onder
beschermheerschap van dr. J. H. van
Royen in Carnegie Hall is gegeven, en
waar uitsluitend werken van Neder-
londse componisten zijn uitgevoerd, als
Willem Pijper, Ton de Leeuw, Luctor
Ponse, Hendrik Andriessen, Henriëtte
Bosmans en Hans Henkemans. Men
weet dit in Holland misschien niet vol
doende, maar voor Nederlandse muziek
bestaat in Amerika stijgende belang
stelling. En maar een jaar of tien ge
leden, wist hier practisch niemand nog
iets van onze componisten. De heer
Max Tak, die deze
toestand niet kon
appreciëren, nam
daarom het initia
tief tot oprichting
van een comité, dat
Nederlandse muziek
in Amerika zou be
kend moeten ma
ken. De heer J.
Bourdrez, voorma
lig directeur van
het Ned. Informa
tiebureau te New
York, mag nu met
voldoening op de
vooral door hem en
Julius Hijmans be
werkstelligde op
richting en succes
sen van het comité
neerzien. Dat er
hard gewerkt is,
met name ook door
dr. H. J. Friedericy,
Nederlands pers
attaché aan de Ne
derlandse Ambas
sade te Washington,
wordt bewezen
doordat hier meer
en meer Nederland
se muziek gehoord
wordt.
De voorzorgsmaatregelen, die op
Schouwen en Duiveland zijn genomen
met het oog op het springtij van Maan
dag, zijn dank zij de gunstige weersom
standigheden niet nodig gebleken. Mede
door een zwakke wind uit Oostelijke
richting was er van een abnormaal ho
ge waterstand geen sprake. Operatie
Week-end is een naam van een aantal
maatregelen die zijn genomen in samen-
vierking door de Nederlandse en Britse
marine, de Koninklijke Landmacht en
ae op Schouwen en Duiveland aanwe
zige Amerikaanse dukws, voor het ge
val dat de belangrijke van Zierikzee
naar Brouwershaven lopende Schouwse
binnendijk tijdens het springtij in ge
vaar zou komen.
Een doorbraak van deze dijk, die
vooral ook dank zij het werk van Ne
derlandse militairen bleef behouden, zou
ernstige gevolgen voor geheel Duive
land hebben. Operatie Week-end was
voorbestemd in actie te komen na een
codewoord dat zou uitgaan aan de hand
van weerberichten, die worden verkre
gen van het vliegveld Valkenburg. Met
radio uitgeruste jeeps stonden gereed
op de 15 kilometer lange dijk, waarop
zoeklichten waren gestationneerd.
Dukws stonden klaar buiten Zierikzee
(waar het gevaar van instorten der hui
zen bij een sterke Noord-Westenwind
tijdens het springtij niet uitgesloten
werd geacht), in Noord-Schouwen, in
Zonnemaire en Brouwershaven. De
Britse en Nederlandse marinevaartuigen
stonden klaar om bij groot alarm in de
haven van Zierikzee duizend mensen
aan boord te nemen. Gelukkig was het
niet nodig op te treden.
(Van onze Haagse redacteur)
Zoals eerder gemeld, is ongeveer een
tiende deel van de bij het Rode Kruis
voor de rampgebieden binnengekomen
goederen van die aard, dat men min
of meer van lompen moet spreken.
Daarnaast vertoont circa vijf procent
van de goederen typische tweedehands-
kenmerken: artikelen, die voor de oor
spronkelijke bezitters nog redelijk
bruikbaar waren, doch die men nu niet
bepaald kan gaan uitdelen aan getrof
fenen, die alles kwijt zijn, o.a. omdat
ze slechts een zeer tijdelijke hulp zou
den betekenen.
Naar wij vernemen heeft het Neder
landse Rode Kruis besloten deze goe-
Ideren te verkopen; de opbrengst zal
ten goede komen aan het Nationaal
Rampenfonds. De overige goederen
het overgrote deel dus wordt in na-
tura verdeeld.
Al het in ons land aanwezige rijs
hout moet vanzelfsprekend beschikbaar
worden gehouden voor de herstelwerk
zaamheden aan de waterkeringen. Ten
einde te voorkomen, dat dit materiaal
voor minder belangrijke doeleinden
wordt gebruikt, heeft het Bedrijfschap
voor griend en riet in volledige over
eenstemming met telers en handelaren
bij algemene bekendmaking in het
Voedselvoorzieningsblad een ieder, die
wilgenrijsmaterialen in voorraad heeft,
de verplichting opgelegd deze ter be
schikking te houden voor het bedrijf
schap voor levering aan de dienst van
de Rijkswaterstaat. Tevens zijn maxi
mumprijzen vastgesteld. Het Staatsbos
beheer zal 100.000 bossen rijshout via de
handel leveren, waarvan 60.000 bossen
uit Drente en 40.000 bossen uit Noord-
Brabant. De dienst van de Rijkswater
staat zal verder grote hoeveelheden
stro, hoofdzakelijk rogge- en tarwebossen
stro nodig hebben voor het krammen van
de beschadigde dijken. In verband hier
mede heeft het Hoofdbedrijfschap voor
akkerbouwproducten de nog in omloop
zijnde uitvoermachtigingen voor stro
ongeldig verklaard.
De hulpactie van het Deense Rode Kruis voor Nederland heeft tot dusverre voor
een waarde van meer dan 8 millioen gulden opgebracht. Onder het motto:
„Holland heeft kruiwagens nodigwerden: er alleen al in Kopenhagen enige hon
derden bijeengebracht. In optocht werden ze door schoolkinderen naar het
station gebracht.
„Onze verdediging en de taak van de
reserve-organen" was de titel van een
toespraak, Maandagavond te Rotterdam
uitgesproken door generaal mr. H. J.
Kruis.
In een inleidend historisch betoog be
schreef mr. Kruis de houding van Rus
land in vroeger jaren ten opzichte van
de Westelijke wereld'.
Verder sprekend zeide mr. Kruis o.m.
niet overtuigd te zijn dat een nieuwe
wereldoorlog onvermijdelijk is, omdat
hij niet wil aannemen, dat Moskou zijn
politieke doeleinden door een oorlog wil
bereiken. Verder voerde spr. aan, dat de
grondstoffenpositie van Rusland, bijv.
van olie, niet toereikend is voor een
langdurige oorlog. Het oorlogspotentieel
van Rusland ziet spr. aanzienlijk zwak
ker dan dat van het Westen. Ook ont
breekt het Rusland aan geschoolde ar
beiders en technici, die de productie
kunnen blijven leiden. Mr. Kruis pleit
te, dat het Westen zich niet alleen mi
litair, doch ook finaneieel-economisch
sterk moet maken. Een grotere doelma
tigheid in de ruimste zin noemde spr.
het belangrijkst, alsmede een nauwere
15
Pratt dacht snel na, terwijl zij tegen
over elkaar stonden in de kuil, waar
zij dit gesprek hadden gevoerd. Het leed
geen twijfel, hij zat in de klem. De el
lendige schoft naast hem, die er zo
groot op ging, dat hij het zo netjes in
gepikt had, zou als een klit aan hem
hangen, en hij zou moeten delen. Zijn
mooie plannen om mevrouw Mallathor-
pe uit te buiten en voor zich zelf een
levenspositie te verwerven, waren ka
pot. Er was niets aan te doen, hij moest
opbiechten en delen. Nors en met te
genzin verhaalde hij alles. Parrawhite
luisterde zwijgend, maar nam ieder de
tail in zich op. Omdat Pratt begreep,
dat het nutteloos was, iets te verzwijgen,
zei hij de gehele waarheid, kort sa
mengevat, maar zonder iets weg te la
ten.
„All right", begon Parrawhite, toen
hij klaar was „Nu dan, welke voor
waarden denk je te stellen?"
„Het dient toch zeker nergens toe,
mijn voorwaarden te noemen", gromde
Pratt. Nu jij het in de war geschopt
hebt, behoef je die ook niet te weten."
„Ook goed", stemde Parrawhite toe.
„Het dient nergens toe. Wat nu van
belang is, dat zijn onze voorwaarden.
Ik zal je zeggen, wat het zal zijn. Klin
kende munt! Weet je waarom ik daar
op sta? Dan zal ik je dat eens uitleggen.
Omdat die jonge vent, die Collingwood
al iets in de gaten heeft."
„Dat zie ik niet in", zei Pratt, onge
rust. „Hij wilde alleen maar weten waar
die brief over ging."
„Doet er niets aan af", ging Parra
white voort. „Hij had een soort vermoe
den, anders zou hij daar niet heen ge
gaan zijn, bijna onmiddellijk na zijn
aankomst in Barford. Zelfs al is een
vermoeden voor een poosje ingeslapen,
kan het heel gemakkelijk weer wakker
worden. Dusgeld. Wij moeten er da
delijk van profiteren, voordat er een
of andere nieuwe moeilijkheid opdaagt.
Wat voor condities dacht jij?"
„Om levenslang als rentmeester te
worden aangesteld op de landgoederen",
bromde Pratt somber.
„En de kans te lopen om elk ogenblik
ontdekt te worden?" spotte Parrawhite
„Waar zit je verstand, kerel? Die oude
vent, Mallathorpe, heeft natuurlijk een
klad, misschien wel een afschrift van
dat testament gemaakt vóórdat hij het in
het net overschreef. En die copieën
kunnen tussen zijn papieren zwerven."
„Als dat zo was, moest mevrouw Mal
lathorpe ze vinden," wierp Pratt tegen.
Ik geloof werkelijk niet. dat er de min
ste risico is. Ik heb alles nageplozen.
Het is zo goed als onmogelijk, dat er ge
vaar dreigt van de kant van Colling
wood, of van iemand anders. En als we
nu geld accepteren, verkopen we voor
een prikje;- wat later schatten waard' is."
„De toekomst is lang niet zo belang
rijk als het heden, vriendje," weersprak
Parrawhite. „Voor mij in elk geval niet.
Nu dan, dit is mijn voorstel. Ik zal ook
op jouw kamer zijn als die dame mor
genavond komt. Wii zullen haar het tes
tament voor een ton aanbieden. Dal
kan ze vlug genoeg bij elkaar krijgen.
Als ze dan betaalt, en dat doet ze na
tuurlijk, dan delen we eerlijk. Dan kan
jij voor mijn part naar de duivel lopen.
Ik gaergens anders heen. Dus dat
is afgesproken."
„Neen", zei Pratt.
Parrawhite keerde zich met een ruk
om, en Pratt zag een kwaadaardig licht
in zijn ogen.
„Wat zei je?" beet hij hem toe.
„Ik zei: neen", snauwde Pratt terug.
„Ik ga niet vijftig duizend gulden aan
nemen voor een kans, die het tiendub
bele waard is. Loop naar de
Als jij geen lelijke, geniepige spion
geweest was, zou ik de hele zaak alleen
in handen gehad hebben. En ik geloof
niet, dat ik voor jou uit de weg zal gaan.
Als het .puntje bij het paaltje komt, is
mijn woord evenveel waard als het jou
we. Eldrick zou mij eer geloven dan
jou. Pascoe zeker. Jij hebt een verle
den, je hebt ook wel eens in de nor ge
zeten, zou ik denken. Mijn verleden
mankeert niets. Doe jij maar, wat je
niet laten kunt. Klets wat je wilt, mor
genochtend. Ik zal ze vertellen wat je
bent.... een schoft."
Daarmede keerde hij zich om en Par
rawhite, dit ziende, stootte een kreet uit
als van een dier, dat zich zijn prooi ziet
ontschieten. Woedend sloeg hij naar
Pratt met zijn dikke stok. De slag miste
Pratt's hoofd, raakte slechts even de
rand van zijn por, en viel schuin op zijn
linker schouder. Toen barstte al de
woede die in Pratt's binnenste gekookt
had, sinds hij die hand op zijn schou
der had gevoeld, naar buiten uit. Hij viel
op zijn tegenstander aan en greep hem
bij de keel vóór Parrawhite iets kon
doen. Hij schudde hem tot zijn tanden
klapperden. Toen smeet hij hem tegen
de steenmassa, waarbij zij hadden staan
praten.
Pratt was een potige vent. Hij speel
de cricket en voetbal, en/ging vast drie
maal in de week turnen. Hij had een
paar handen als een hoefsmid en spie
ren als een bokskampioen. Door zijn
boosheid had hij de tengere Parrawhite
heel wat steviger aangepakt dan hij
wel wist, en hem veel harder neerge
gooid dan hij bedoelde. Toen de man
dan ook met zijn hoofd tegen de stenen
aankwakte, hoorde Pratt een vreemd
knappend geluid, maar voor het mo
ment lette hij daar niet op. De pijn in
zijn schouder, waar Parrawhite hem ge
raakt had, werd heftig. Hij begon de
plek met zijn vrije hand te wrijven en
te schelden op zijn aanvaller.
„Sta op, idioot," gromde hij. „Dan zal
ik je er nog een paar geven. Ik zal je
leren..."
Plotseling viel het hem op, in wat een
vreemde, onbeweeglijke houding. Par
rawhite op de grond lag. Toen er een
wolk voor de maan wegtrok, zag hij
ook, hoe akelig wit zijn gezicht was.
En even plotseling vergat Pratt zijn
eigen kwetsuur en knielde bij zijn
slachtoffer neer. Een ogenblik later
stond hij op, en wist dat hij wéér in te
genwoordigheid van de dood stond. Want
Parrawhite was dood, evenals Antoon
Bartle. De hevige slag van zijn hoofd te
gen de rots was te veel geweest, na
Pratts vinnige greep. Het leed geen twij
fel, er was geen ontkennen aanPratt
stond daar op die verlaten plek en
staarde half versuft naar een lijk.
Na enige tijd herstelde hij zich en
vervloekte Parrawhite met de woede
der wanhoop. Al zijn medelijden was
voor zichzelf. Dit ellendige kleine ge
dierte, deze misselijke zwabber had
hem bijna geruïneerd. Het was schan
delijk verfoeilijk, het was wreed. Door
die vent was hij zover gekomen. Hij
voelde zich alsof hij het lichaam van Par-
rawithe wel zou kunnen verscheuren.
(Wordt vervolgd).
vereniging van de landen van het Wes
ten, gepaard gaande met een intensie
vere sainenwerking.
Over ons land sprekend gaf mr. Kruis
als zijn oordeel, dat men zowel militaire
als fïnancieel-economische kracht moet
hebben. Met de middelen van thans hou
den wij de Russische strijdkrachten niet
tegen, omdat Nederland volgens spr. op-
gunstig ligt.
In het slot van zijn betoog wees spr.
op het belang van de reserve-organen,
die o.m. een grote rol spelen bij de ver
dediging van het achterland, voor de
handhaving van orde en rust en voor
de grensbewaking e.d.
Prins Bernhard heeft Maandag weer
verscheidene bezoeken gebracht aan
plaatsen in het getroffen gebied. Per
vliegtuig begaf de Prins zich naar het
vliegveld Woensdrecht, vanwaar hij
per helicopter naar Zeeuwsch-Vlaande-
ren ging. Hier bezocht hij Kloosterzan-
de, Ossenisse, Terneuzen en Hoofd
plaat. Vervolgens stak de Prins over
naar Zuid-Beveland, waar hij in
Ierseke landde. Ten slotte bracht hij
nog een bezoek aan Zonnemaire op
Schouwen.
De Duitse filmproducent Carl Froe
lich, die één der eerste Duitse geluids
films „Die Nacht gehort uns" (1929) liet
vervaardigen, is dezer dagen op 77-jari-
ge leeftijd in West-Berlijn overleden.
Hij was voorts producer van o.a.
„Madchen in Uniform".
verband hiermee werd in de loop van
Maandag 2 Februari door N.C.R.V. en
V.A.R.A., die toen in de aether waren,
besloten tot het coördineren van de
berichtgeving over beide zenders, ter
wijl omtrent het uitspreken van deze
berichten contact werd gezocht met
de Regeringsvoorlichtingsdienst. De
K.R.O., die Dinsdag in de aether
kwam, was onmiddellijk bereid de
getroffen regeling te continueren en
stelde zich daartoe in verbinding met
de betrokken A.V.R.O.-functionaris.
Deze achtte het voortzetten van de
regeling vanzelfsprekend, doch moest
zijn aanvankelijke toestemming later op
gezag van de heer De Clercq intrek
ken.
Dinsdag 3 Februari besloten de ver
tegenwoordigers van de reportage-
afdelingen van R.R.O., N.C.R.V. en
V.A.R.A. tot volledige samenwerking op
reportagegebied, hoewel zij vernomen
hadden dat de A.V.R.O. daaraan niet
Wenste deel te nemen. Ten overvloede
heeft de programmacommissaris van de
N.R.U. de heer De Clercq opgebeld om
hem te vragen of het juist was dat de
A.V.R.O. aan deze samenwerking niet
wilde meedoen. Dit werd door de heer
De Clercq bevestigd.
In tegenstelling tot de mededelingen
/an de heer De Clercq, blijkens het Te-
legraafverslag, heeft de A.V.R.O. pre
cies dezelfde rechten als de andere
omroepverenigingen. Ook deze omroep
vereniging kan zijn gewestelijke bijeen
komsten voor de microfoon bekend
makenzo zij dat mocht willen.
Dinsdag 3 Februari heeft de heer
Lugtenburg namens de A.V.R.O. in een
vergadering van de televisie-coördinatie
commissie meegedeeld, dat de heer De
Clercq wenste dat het cabaret-program
ma op Vrijdagavond 6 Februari normaal
zou doorgaan. Onmiddellijk na deze
vergadering heeft de secretaris van de
Nederlandse Televisiestichting de heer
De Clercq opgebeld en zijn verwonde
ring over dit voornemen uitgesproken.
Toen tijdens dit gesprek bleek dat de
heer De Clercq vasthield aan zijn voor
nemen, heeft de secretaris van de N.T.S.
nog dezelfde avond in overleg met de
andere leden van het dagelijks bestuur
een spoedvergadering van dit bestuur
uitgeschreven op Woensdagmorgen. Eerst
in deze spoedvergadering heeft de heer
De Clercq meegedeeld van zijn voor
nemen af te zien.
De vraag of de regeringscommissaris
al of niet zendtijd van de A.V.R.O. heeft
gevorderd, is weinig interessant, daar
het immers duidelijk is, dat de heer De
Clercq de Maandag 2 Februari tot stand
gekomen coördinerende regeling inzake
de berichtgeving niet wilde continueren,
maar de toestand wilde herstellen waar
bij over beide zenders niet dezelfde
berichten zouden worden uitgesproken.
Dat de regering dit niet wenste te aan
vaarden, is begrijpelijk. Dat de heer De
Clercq zijn eigen houding tracht goed
te praten door het werk van anderen in
discrediet te brengen is minder begrij
pelijk.
Een onderzoek in ons land heeft aan
getoond dat een schilderij van een
Zweedse eigenaar, voorstellende Abra
ham in Hagar, niet een werk van Rem
brant is, zoals vermoed werd, maar van
diens tijdgenoot Rombout van Troijen. In
de negentiende eeuw heeft een vervalser
gebruik gemaakt van de omstandigheid,
dat Rembrant en Troijen (die R.
Troijen signeerde) precies de zelfde R
gebruikten. Hij liet de oorspronkelijke
R staan maar schilderde over de ach
ternaam Troijen heen de letters „em-
brant".
In Zweden is het de conservator Ser
ge Baskalow, Rus van geboorte, ge-
weert. die trachtte achter het geheim
van dit schilderij te komen. Toen hij
het doek ging schoonmaken en restau
reren kwam tot zijn grote verwonde
ring de naam Rembrant voor de dag.
Baskalow bleef twijfelen, maar om tot
een oplossing te kunnen komen, moest
hij, na van de eigenaar verkregen toe
stemming, naar Den Haag reizen, waar
deskund'gen uiterst gevoelige instru
menten ter beschikking konden stellen.
Een microscopisch onderzoek, zo ver
nam het A. N. P. verder in Den Haag,
toonde aan dat de signatuur rembrant
(die „een magnifieke signatuur" werd
genoemd), er. op de eerste letter na,
later moet zijn bijgezet. Door verder
schoonmaken kwam de originele signa
tuur en daardoor de volle waarheid aan
het licht.
Rombout van Troijen is geen zeer op
de voorgrond tredende schilder ge
weest. Het bekendst zijn van hem de
grotinterieurs, waarin hij kleine figuur-
tj heeft aangebracht. Ook op de ach
tergrond van het hier bedoelde doek
waren zulke kleine figuurtjes geschil
derd.
Voor het eerst In het nieuwe seizoen
heeft de productie van de „Willem Ba
rendsz" die van de overeenkomstige
periode van het vorige jaar overschre
den. Tot 1 Februari j.l. werd verkregen
6655 ton traan tegen 6563 ton vorig
jaar. Aan spermolie werd 320 ton ge
produceerd (niet vergelijkbaar).
Maandagavond was een bedrag van
47,5 millioen gulden bij het Rampen
fonds binnengekomen. Sinds Vrijdag,
toen de 42 millioen werd bereikt, is dit
dus een vooruitgang van 51/9 millioen
gulden.
De Nederlandse Antillen hebben ln
totaal voor 2,5 millioen (Nederlandse)
guldens bijgedragen tot leniging van de
nood. Dit is bijna 14.50 per hoofd. De
K.L.M. heeft uit de Antillen ongeveer
zeven ton aan goederen vervoerd. Suri
name heeft tot nu toe 400.000 bijgedra
gen; 100.000.van de Surinaamse
Staten en f 300.000.geschonken door
de bevolking.
Reeds zijn acht millioen doosjes Ko
ningin Wilhelmina Fonds-lucifers ver
kocht. De winst (vijf cent per pak) is
voor het Rampenfonds. Nijmegen heeft
tot nu toe ruim ƒ450.000.— bijeen
gebracht.
De hulp uit het buitenland blijft nog
steeds toestromen. „Op ons kantoor in
New York worden de chèques met zak
ken vol binnengedragen", zo heeft de
gezagvoerder van de „Westerdam"
Maandagavond bij aankomst in Rotter
dam gezegd. In Zuid-Afrika is de hulp
verlening zo groot geworden, dat het
comité de werkzaamheden niet meer
alleen af kan. Er zijn al sub-comités
gevormd. De stroom van giften en goe
deren is niet te overzien. Een bazar in
Djakarta heeft 130.000 rupiah's bijeen
gebracht. Per K.L.M. is uit Indonesië
vier ton aan goederen verzonden. De
giften blijven binnenstromen. Uit Korea
zijn 915 dollars naar ons land over
gemaakt. Spanje heeft tien wagons si
naasappelen en citroenen gestuurd. In
Barcelona is vier ton kleren bijeen ge
bracht. Uit Valencia is een wagonlading
rijst onderweg. Een weekblad in Mün-
chen heeft 400 ton kleding bijeenge
bracht. De Duitse industrie houdt inza
melingen. Enzovoorts, enzovoorts.
