Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | 20 februari 1953 | pagina 5

Naumann s advocaat eist
onmiddellijke vrijlating

€cht

mmwAns

^'fjoo^AN: Het spoor van het zwaarcL

M

De

trieste geschiedenis van

de

kinderen

D

Lagerhuis maakt balans op

Ook voor de dieren een
Rampenfonds

PLEYEN: Amnestie voor Elzassers
terwille van nationale eenheid

Scherpe critiek uit W.-Duitsland

token

Twee Franse Joodse jongens ontvoerd

Churchill betuigt diep medeleven met
Nederlandse en Belgische getroffenen

Blanshard wil Nuntius in Ierland
meriknationaliteit doen ontnemen

ABD9SIROOP

Holland-dag in
New York

Veertiende doden-
lijst

^Besprekm

g van

en

-PROCES TEGEN NAZ'-SAMENZWEERDERS

Rechtmatigheid van
arrest betwist

Aanleiding tot nationaal
schandaal?

Stormschade in Engeland

Snellere afvoer Oost-
Duitse vluchtelingen

DIERENBESCHERMERS HEBBEN VEEL
GOEDS VERRICHT IN NOODGEBIED

Nederlandse vlag waait
van het stadhuis

10 Franse burgemeesters
houden proteststaking

Duizend dollar van de
„Lions International"

Drie jaar geëist voor
opzettelijke doodslag

Vader doodt zijn zoontje
Twee en een half jaar
geëist

VRIJDAG 20 FEBRUARI 1953

PAGINA 5

Marinierskapel op tournée
voor Rampenfonds

Drama in woonwagenkamp

Het proces teeen dr. Werner Nau-
??nn- door de Britse bezcttin^sautori

en aansredjid als leider van de groep
an zeven nazi-samenzweerders, die
maand eeleden door Britse politie
'frden gearresteerd, is gisteren te Bie-
,e'eId in de Britse zone van Duitsland
bronnen. Terrelijk met Naumann stond
en der andere samenzweerders te-
®cht: de voormalige SS-er Zimmer-
Hann.

-Jaumann zeil had tijdens de behan-
aeiing niet meer dan enige woorden te
"weken. Hij moest slechts bevestigen,
oat hij Naumann was. Verder zat hij
y^t een grimmig, bleek en van woede
er rokken gezicht in de beklaagden-
,ank, beurtelings kijkend naar de veer
's Journalisten, naar zijn vrouw en de
échter.

De Britse advocaat van Naumann
John Scott Henderson betwistte de
rechtmatigheid van het arrest der ze
ven vroegere nazi's op twee gronden.
Hij bestreed dat de Britse Hoge Com
missaris hen had mogen vastzetten
zonder voorafgaand overleg met de
Amerikaanse en Franse Hoge Com
missarissen. Daarnaast achtte hij, dat
?e Britse Hoge Commissaris de hem
het bezettingsstatuut gegeven be
voegdheden te breed had uitgelegd.

Advertentie

Sir Kirkpatrick had het niet nodig
gevonden hen binnen 48 uur voor een
rechter te brengen, aldus Henderson.
Hij vervolgde met te zeggen, dat er
in feite nog steeds geen beschuldiging
tegen de groep was ingebracht. De
Britse raadsman betoogde, dat de
Hoge Commissaris zich „een willekeu
rig recht van arrestatie" had aange
matigd.

De juridische adviseur van de Britse
hoge commissie wees de argumenten af.
Het kwam daarbij tot een dispuut, dat
tot een opschorting der behandeling
der zaak tot vandaag leidde.

Vijf der gearresteerden, o.w. Nau
mann, hebben een verzoek om „habeas
corpus" ingediend. De behandeling van
he* verzoek van Naumann geldt echter
als toetssteen voor de rest.

Zou de Britse rechter vandaag het
verzoek om „habeas corpus" inwilligen,
dan zou de Britse Hoge Commissie de
gearresteerden weer in vrijheid moeten
stellen, tenzij zjj terstond weer een be
schuldiging tegen hen inbrengt.

MSRTENIOONOEB

19. Een waterig herfstzonnetje straalt over het burchtplein, als Erwin de vol
gende morgen de stal betreedtwaar Alström reeds bezig is, de paarden naar
buiten te leiden en de kribben schoon te maken.

Vanochtend gaan Fadir en ik zienhoe de vreemdelingen met de vogel jagen
zegt- Erwin opgewekt, terwijl hij zijn hand naar de valk uitsteekt. Het dier bijt
fel naar hem en Alström laat een verschrikt gegrom horen.

Blijf van dat beest af, prins Erwin! Het deugt niet! Het is zo vals als de nacht!
En die vreemdelingen deugen ook niet!" vervolgt de oude jager vergramd, wiens
jicht hem na. de gure stormnacht heviger kwelt dan ooit. „Gisteravond probeerde
ik die jonge knaap het aardige oude verhaal van het zwaard Tyrr te vertellen,
maar hij liep van verveling weg, bah! Uh hebt ge vannacht ook die kreet
gehoord?"

„Een kreet? Ja, maar ik dacht dat het de wind was."

„Het was een kreet!" zegt de oude koppig. „Heer Erie hoorde het ook en hij is
op onderzoek gegaan, maar niks gevonden natuurlijkja jaen nou is die
jonge vreemdeling verdwenen. Alleen hij daar is bij zijn meester gebleven." Hij

maakt een hoofdknik in de richting van Tsacha's oude dienaar, die nu onbewogen
de stal binnen gaat. Zonder hen een blik waardig te keuren, begeeft hij zich naar
de valk, plaatst de vogel op zijn in leder gestoken hand, voert het enkele brokjes
vlees en zet hem dan snel de gepluimde kap op.

Erwin kijkt ademloos toe, doch Alström laat een minachtend gesnuif horen.
„Nieuwerwetse onzin," mompelt hij somber. „Waar moet dat heen met de wereld,
als de mensen met vogels gaan jagen. Bah! Ik ga net zo lief op jacht met een
makke bokking. Allemaal ellende allemaal narigheid

De oude Nomade vertrekt geen spier. Onbewogen staart hij de jager aan. Slechts
Grote Khans jagen met deze vogels. Geen tandeloze oude vrouwen!" Dan wendt hü
zich hooghartig tot Erwin: „De Grote Khan uw vader wacht u met mijn meester
en de geringste der dienaren op het slotplein. De jacht kan beginnen."

Enkele ogenblikken later rijdt een kleine schare ruiters langzaam over het burcht
plein. Alström kijkt hen hoofdschuddend na. „Jagen met een vogel," mompelt hij
mistroostig. „Het deugt nietals ik mij niet vergis Er gaan hier rare dingen
gebeuren daar komt nog een heleboel ellende van

Maar eerst de feiten van dit moderne
verhaal van kinderroof en kinderdoop.
Een in 1934 uit Oostenrijk uitgeweken
Joodse arts had in een klein plaatsje bij
Grenoble een praktijk opgebouwd. In de

(Telefonisch van onze Londense correspondent)

LONDEN, hedenmorgen,
isteren heeft Churchill namens de regering een motie ingediend, welke het uit-
«■ngspunt vormde voor het Lagerhuisdebat over de overstromingsramp. De zeer
'tvoerige motie begon met de woorden: „Dit Huis wenst zijn diep medeleven te
"etuigen met de regeringen en volkeren van Nederland en België in hun per-
?°°nlyk leed en het materiële verlies hun overkomen tengevolge van het onge
horde geweld van de zee in de nacht van 31 Januari op 1 Februari en hecht zijn
goedkeuring aan de practische hulpverlening door Harer Majesteits regering in
et Verenigd Koninkrijk." Een fraai gebaar.

8c?6 minister van Binnenlandse Zaken
HA e.eV- verzicht van de schade. Het
»ef aantal doden bedroeg 307. De
•«ezri voor het herstel van de dijkan
(h tnn1 9eschat als liggende tussen 400
e«e,i 'millioen gulden. Deze cijfers zijn
'Wen6' 9ebaseert* °P voorlopige schat-

lLe, regering zal schadevergoeding en
&lp beschouwen als nationale aan-
w ?enheden. Alle onmiddellijke nood-
^werkzaamheden waren voor re-
3bd i van regering, evenals de

letar loudskosten voor geëvacueerden,
i6 iln§ in contanten aan hulpbehoeven-
Jjgi'aehtoffers enz. De minister kon-
verder aan dat de regering de
Cou gestoi't in het Engelse Rampenfonds
Verdubbelen. Op het ogenblik is er
)}eri "'t fonds f 8.500.000.binnengeko-

cjHe heer Fyfe gaf nog de volgende
Jïers. 32.000 personen hadden moe-
jP evacueren en 2000 waren mo-
l J.nteel nog ondergebracht in rust-
st> en' 25000 huizen waren over-
"Oomd geweest en tussen 350 en 450
j^Jrden yerwoest. Er waren 23 mij-
jj-J aangespoeld, welke men onschade-
Jk har! moeten maken. Op 1200

in.

tj aatsen waren bressen geslagen

ri; "ijken. Hiervan was 90 procent ge-
a 10.000 H.A. bouwland was
doorgelopen. 1000 koeien en paar-
8000 schapen, 17000 varkens en
lp' 00 stuks pluimvee waren omgeko-
t}r n- De schade aan de landbouw be-

tuO® millioen gulden, aan huizen
ïg 40 en 50 millioen gulden, aan
g^ringsvoedselvoorraden 20 millioen
rad n en aan andere regeringsvoor-
f aen nogmaals 20 millioen gulden.
(ja?sl°tte maakte de minister bekend
Ech reSerinë zou betalen voor de
'en O aan het land en dat de getrof-
boeren niet moesten beginnen met
ge ontziitingsarbeid, voordat de re-
fy. 'ng advies had ingewonnen bij
nerlandse deskundigen.

1dens het vriendelijk debat dat volg-

V"erd

voornamelijk het woord ge-

j°hseï, de getroffen gebieden. Een
hor atief lid wees erop dat tot heden

et® door parlementsleden uit kiesdis

v, in rJ o na+vn^Dvi rföKifl/Ian TT.nr

Sfd de Engelsen slechts 15 cent per
Ratn-der bevolking was gestort in het
P6l"onds. Zulks terwijl Zweden

(Van onze Parijse correspondent)
e trieste geschiedenis van de kinderen Finaly in Frankrjjk is weer een van
die menselijke drama's, waarmede de publieke opinie zich bezig houdt, met
alle hardvochtigheid de openbaarheid eigen. Onder het voorwendsel op te
komen voor de verdediging van het recht, hetzij van de staat, hetzij van de kerk,
laaien de hartstochten van alle kanten op zonder acht te slaan op dc menselijke
tragedie, die tegelijkertijd zich in veler harten afspeelt.

oorlogsjaren vertrouwde hij zijn 2 kin
deren uit voorzichtigheid toe aan de di
rectrice van een kinderbewaarplaats in
Grenoble, mejuffrouw Brun, die bekend
stond om haar actieve hulp aan door
de Duitsers opgejaagde Joden. Mejuf
frouw Brun kreeg mede om dit feit
moeilijkheden met het gemeentebestuur,
huurde dank zij de medewerking van
een geestelijke eeii oud kasteeltje in de
buurt van Grenoble en bracht daar haar
nieuwe beschermelingen met de 10 an
deren, die ze reeds had, onder en ver
zorgde dezen op eigen kosten tot het eind
van de oorlog. Alle kinderen met uit
zondering van Robert en Gerald Finaly
kon zij na de bevrijding weer terugge
ven aan de ouders. Van het echtpaar
Finaly waren de somberste berichten
binnengekomen. Een vriend van de ver
dwenen ouders had mejuffrouw Brun
medegedeeld, dat de laatste wil van de
ouders was, dat de kinderen in Frank
rijk zouden opgroeien en zich daar ves
tigen. Intussen verschijnen familieleden
uit Nieuw-Zeeland en Israël, die de kin
deren opeisen. Mejuffrouw Brun gaat
hierop niet in, omdat in November 1948
een familieraad mejuffrouw Brun aan
wees als voogdes, daarbij in toepassing
brengend de ordonnantie van 20 April
1945 betreffende het Statuut van de ge
deporteerden. Mejuffrouw Brun liet de
kinderen dopen. Edoch in December
1950 wees een nieuwe familieraad, een
tante van de kinderen, mejuffrouw Ros-
ner, aan als voogdes. Deze beslissing
werd door mejuffrouw Brun bestreden.

De rechtbank van Grenoble gaf haar
in November 1951 gelijk. De familie gaat
in beroep. Het hof van Grenoble onder
zoekt de zaak, laat de kinderen komen,
die verklaren bij Mama Brun ze zijn
11 en 12 jaar te willen blijven, maar
beslist niettemin in Juli 1952 dat mejuf
frouw Brun ongelijk heeft. Mejuffrouw
Brun richt zich daarop tot het Hof van
Cassatie, aangezien volgens haar de uit
spraak van het Hof in strijd is met de
wet van 1945, die inderdaad schijnt te
bepalen, dat degenen, die een kind op
genomen hebben van een gedeporteerde,

voor Nederland een som bijeen had ge
bracht van 11 millioen gulden en de
Nederlanders zelf f 5.hadden bijge
dragen per hoofd der bevolking. Een
pnder conservatief Lagerhuislid sprak
van de onrustbarende mogelijkheid dat
de overstromingen en de hoge vloeden
wellicht te maken hadden met een
blijvende wijziging in de beweging van
de wereldzeeën. Hij meende dat het
peil van het zeewater stijgende was,
wellicht dank zij een hogere tempera
tuur, die het Poolijs sneller deed ont
dooien.

Cornelius van der Starr (links), voor
zitter van het bestuur van de lAmeri-
kaanse Internationale Assuradeurs Cor
poratie, overhandigt Prins Aschwin
tijdens een informele bijeenkomst van
Nederlandse autoriteiten 'in New York
een chèque van tienduizend dollar ten
behoeve van de watersnoodslachtoffers
in Nederland. Het is tot op heden de
grootste gift, die één Amerikaanse fir
ma voor dit doel geschonken heeft.

Sa, S«iniv.tii-Caanse persdienst heeft een no-
In dat ■jCeert® naar aanleiding van het
S ahara e Amerikaanse schrijver Paul
hij dc Amerikaanse Ambas-
'Pr'and een verzoek heeft inge-
aan i mgr- Patrick O'Hara, die Ame-
^HtiVis geboorte en optreedt als

"tj

Ce*^SaaVnSe

WL Ju-r,.,.!"" nationaliteit te ontnemen
Mets van de bepalingen van de
"^arran.

h 4Pdom atlshard is de schrijver van
tei. ^edei-iaantl Catholic- Power" dat in
Wr,' "VatiAan(te is vertaald onder de ti-
êei^ een ?n VrÜheid". In dit werk
Un kpMte s scherpe aanvallen te-
blo ®rd T>,en tegen het Vaticaan ge-
V,'hteej Hlanshard bevindt zich mo-
*eb hn rland voor het schrijven
°°ek over dit land.

In de Vaticaanse nota wordt o.m. ge
zegd, dat Blanshard „geen rekening
heeft gehouden met de bijzondere taak
van de Pauselijke Nuntii. Deze taak
ligt uitsluitend op religieus en kerke
lijk terrein en heeft derhalve niets van
doen met de bedoeling van de wet-
Mc Carran. De Nuntius in Dublin ver
tegenwoordigt evenmin als de andere
Nuntii de Vaticaanse staat, maar Z. H.
de Paus, de H. Stoel, de Kerk en wel in
zuiver kerkelijke en religieuze aangele
genheden. Om logisch te zijn, besluit de
nota, zou de heer Blatjshard verzoek
schriften tot de betrokken autoriteiten
moeten richten om de Amerikaanse na
tionaliteit te ontnemen aan de Ameri
kaanse bisschoppen die hun bisdom be
sturen in opdracht van de H. Vader,
aan wie zij ook een eed van trouw ver
schuldigd zijn".

bij diens wègblijven, voorlopige voogdij
behouden.

Sommige juristen zijn van mening, dat
de kansen van mejuffrouw Brun, alsnog
in het gelijk gesteld te worden, niet uit
gesloten zijn. De rechter heeft gelast de
kinderen te laten verschijnen. Dit is niet
gebeurd. Mejuffrouw Brun is nu gear
resteerd. De kinderen zijn op myste
rieuze wijze verdwenen uit een inter
naat in Bayonne, waarheen zij zijn over
gebracht van het College de Sion in
Grenoble. Ook de Moeder Overste van
dit college is gearresteerd. Men wil wel
aannemen, dat mejuffrouw Brun van
deze mysterieuze ontvoering niet op de
hoogte is. De verblijfplaats van de kin
deren is ondanks nasporingen van de
politie in Frankrijk en Spanje nog niet
bekend.

Het trieste van dit verhaal is, dat de
grote pers in Frankrijk er de strekking
aan heeft gegeven van een minder oir-
bare katholieke proselietenjagery. Me
juffrouw Brun is weliswaar iets te
voorbarig geweest, maar voor degenen
die haar kennen, schijnt vast te staan,
dat zy een hoogstaande vrouw is met
een uitstekende staat van dienst, die in
de oorlogsjaren alles voor de Joden heeft
gedaan, wat in haar vermogen lag. Min
derwaardige overwegingen van dit
soort worden by haar niet mogelijk ge
acht. Het is evenmin waar, dat de clerus
hierachter zou zitten en pogingen zou
doen mejuffrouw Brun op onbehoor
lijke wijze te helpen. De Bisschop van
Grenoble, Mgr. Caillaux, heeft in over
leg met Kardinaal Gerlier, de Aartsbis
schop van Lyon, in een openbaar schrij
ven verzocht om inlichtingen over de
verblijfplaats van de kinderen. Het ker
kelijk recht is overigens in dit soort
kwesties formeel. Men mag in zulke ge
vallen slechts tot dopen overgaan als
er geen enkel familielid meer leeft, of
wel met goedvinden van de familie dan
wel in doodsgevaar.

In een land als Frankrijk, waar aan
de wieg van de derde Republiek een
felle strijd tussen het clericalisme en
het laïcisme is gestreden, die nog steeds
niet helemaal getuige de school
kwestie is uitgewoed, kan een der
gelijke kindertragedie aanleiding wor
den tot nieuwe scherpe verwikkelin
gen, ja, zelfs tot een nationaal schan
daal uitgroeien, waarin eens te meer de
misère van andere voorwendsels wordt
tot de grofste verwijten, hetzij aan de
clerus, dat zij het recht miskent, hetzij
aan de leken, dat zij de waarde van hel
geestelijke te gering achten.

Deze zaak is te ingewikkeld om er nu
al over te kunnen oordelen. In dit sta
dium do«t men dan ook waarschijnlijk
het beste door de verhalen van de
Franse sensatiepers critisch te bezien. De
houding van het Protestantse blad „Ré-
forme" en van de Katholieke bladen
„La Croix" en „Témoignage Chrétien" is
heel wat waardiger. Laten wij voorko
men, zo schrijft dit laatste blad, dat de
gemeenschap der Christenen en die der
Joden, die tijdens de oorlogsjaren zo
veel dichter bij elkaar gekomen zijn,
door een verkeerde uitleg van zulk een
zaak weer van elkaar vervreemden.

Een functionaris van het W.-Duits
vluchtelingenministerie heeft gisteren te
Bonn verklaard dat met ingang van
Maandag a.s. per dag 950 Oost-Duitse
vluchtelingen per vliegtuig uit West-
Berlijn naar West-Duitsland zullen wor
den overgebracht. Dit betekent een ver
hoging van het huidige aantal met 30
procent.

In verband met de Russische maat
regelen om O.-Duitsland strenger af te
sluiten, aldus deze functionaris, wordt
aangenomen dat het aantal vluchtelin
gen af zal nemen. In Januari vluchtten
25.000 O.-Duitsers naar West-Berlijn.

Advertentie

Die krampachtige hoest
laat U geen rust. Spaar
Uw longen, neem de
slijmoplossende
AKKERS

's werelds beste hoestsiroop

De Marinierskapel onder leiding van
kapitein der mariniers G. Nieuwland
gaat, onder auspiciën van „ontwikke
ling, sport en ontspanning" van de Ko
ninklijke Marine, een tournee maken ten
bate van het Nationaal Rampenfonds.
Het eerste concert wordt heden in
Dordrecht gegeven. Het plaatselijk tam
boer- en pijpercorps „Jubal" verleent
daar medewerking.

Op initiatief van de Politiedieren-
bescherming is in samenwerking met
de Nederlandse Vereniging tot Be
scherming van dieren en de Wereld
federatie voor Dierenbescherming op
gericht het Dierenrampenfonds. Het
doel van deze Stichting zal vooralsnog
zijn, hulp te verlenen in de ruimste
zin van het woord aan de door de
watersnood in Nederland getroffen
dieren. Elke poging tot redding, eva
cuatie, voedselverstrekking, etc. zal
door het Fonds worden gesteund.
Direct na het bekend worden van de
eerste berichten over de ramp hebben
politiemannen, dierenbeschermers en
ook anderen zeer veel gedaan, om de
nood van het dier te lenigen, nadat
hiertoe Zondagsmorgens via de radio een
verzoek was uitgegaan. Vrachtauto's met
dierenbeschermers zijn naar de noodge-
bieden gegaan om de dieren te redden
en over te brengen naar asyls. Enkele
duizenden dieren zijn hierdoor van een
wisse dood gered. Waar het onmogelijk
was, de verblijfplaatsen van de beesten
te bereiken, werd voedsel en drinkwa
ter neergezet, zodat zij niet van honger
en dorst behoefden om te komen. Ook
nu nog begeven zich dagelijks colonnes
in de onder water staande gebieden, om
op verzoek van de eigenaren dieren
van zolders af te halen en uit hokken
te bevrijden. Aanvragen van evacué's
daartoe kunnen worden gericht aan de
Ned. Ver. tot Bescherming van Dieren,
Prinses Mariestraat 40, Den Haag. Als
het mogelijk is, zal het Dierenrampen
fonds alles doen, om de dieren te red

Gisteren was het in New York City
„Holland Flood Relief Day". De Neder
landse vlag waaide van het stadhuis.

Nadat burgemeester Impellitteri de
dag afgekondigd had, heeft de Neder
landse ambassadeur, dr. Van Royen, een
bezoek gebracht aan het bureau van de
burgemeester en voor de fotografen
geposeerd met Nederlands-Amerikaanse
vrouwen in nationale klederdracht

Dr. van Royen zei: „Ik ben verheugd
dat deze plechtigheid heeft plaats ge
vonden. Een van de meest verkwikken
de dingen van deze toestand is te erva
ren hoe het Amerikaanse volk en be
zoekers van New York geantwoord heb
ben."

Clarence Michalis, president van het
„Flood Relief Fund" heeft verklaard,
dat de bedienden op zijn kantoor druk
bezig zijn met ontvangstbewijzen te
verzenden voor contante bijdragen lo
pend van één tot 25.000 dollar.

„Het is een geweldige demonstratie,
uit het gehele land en spontaan, bijna
elke chèque gaat vergezeld van een
aantekening, waarin de gevoelens van
vriendschap van de gever voor Neder
land uitgedrukt worden."

De commissie voor juridische aange
legenheden van de Franse Baad van de
republiek heeft ongunstig beschikt over
de amnestiemaatregelen van de natio
nale vergadering, maar ondanks dat
wordt verwacht, dat het wetsontwerp In
de plenaire zitting van de Baad aangeno
men zal worden. De commissie verklaar
de zich met zeven tegen nul stemmen
en tien onthoudingen tegen het wets
ontwerp

De minister van Defensie, Pleven, die
het amnestievoorstel steunt, heeft ver
klaard, dat „terwille van de nationale
eenheid een grote vergevingsgezindheid
moet worden betracht".

De Franse senaat heeft gisteravond
met 174 tegen 79 stemmen het wetsont
werp, waarbij amnestie aan de twaalf

Elzassers wordt verleend, goedgekeurd.
De senaat heeft daarbij de clausule ge
schrapt, waarbij de 642 slachtoffers van
Oradour de onderscheiding van de Orde
van de Natie wordt toegekend. De se
naat oordeelde het niet gepast, dat de
slachtoffers onderscheiden worden bii
dezelfde wet waarbij aan de misdadigers
gratie wordt verleend.

De burgemeester van Oradour-sur-
Glane en negen burgemeesters van om
ringende plaatsen hebben Donderdag
avond een bestuursstaking van veertien
dagen afgekondigd als protest tegen de
amnestie.

Inmiddels hebben nu alle Duitsers
bij het Hof van Cassatie te Parijs be
roep aangetekend. Uit West-Duitsland
wordt van verschillende zijden scher
pe critiek geleverd op het Franse am-
nestiebesluit. Zij komt er op neer dat,
indien er van een laakbaar optreden
sprake is, de schuld van alle betrokke
nen even zwaar moet wegen. Om

binnenlandse politieke moeilijkhe
den te voorkomen, aldus schrijven
verschillende Duitse bladen, ziet de
Franse regering zich gedwongen am
nestie te verlenen aan 12 Elzassers,
hierdoor schept Frankrijk „zeer veel
grotere moeilijkheden op internatio
naal gebied,"

De Elzasser Boos, die vrijwillig dien
de bij het Duitse leger en die aanvan-
gelijk ter dood werd veroordeeld, werd
nu wegens verraad veroordeeld tot 15
jaar gevangenisstraf. Deze nieuwe uit
spraak is gedaan enkele uren nadat de
Nationale Vergadering besloten had
amnestie te verlenen aan de Elzassers.

Uit Bonn werd gisteren gemeld, dat
de voormalige commandant van de SS-
dlvisie „Das Eeich", Lammerding, zich
in Wiesbaden verborgen houdt.

Een woordvoerder van de Britse com
missie voor Noord-RynlandWestfalen
verklaarde dat Britse autoriteiten bezig
zijn het bewijsmateriaal te bestuderen
dat Frankrijk ter ondersteuning van
zijn verzoek tot uitlevering van Lam
merding by de Britse autoriteiten heeft
ingediend.

den. De dieren, die in de eerste dagen
uit het onder water staande gebied zijn
gered, zijn allen voorzien van een pen
ning, zodat men weet, aan wie zij toe
behoren, zodat bij de terugkeer van de
eigenaars, de dieren weer bij hun oude
baas terecht zullen komen.

Grote medewerking bij deze reddings
werkzaamheden is ondervonden van de
overheid en de dierenvrienden in alle
delen van het land. Grote giften, om dit
werk te steunen, kwamen binnen. In
totaal heeft het Dierenrampenfonds
thans de beschikking over f30.000. Zij,
die alsnog hun gave voor dit fonds wil
len storten, kunnen dit doen op giro
nummer 154 van de Stichting Dieren
rampenfonds te Amersfoort. Aanvragen
om hulpverlening kunnen worden ge
richt aan de secretaris van het Fonds,
de heer G. Scheppen, Huygenslaan 69, te
Arnhem.

Hieronder volgt de viertiende lijst van
slachtoffers van de watersnood.

DUSSEN (Hankj: Geborgen en geïdenti
ficeerd: Verbeeck, Jacobus Cornelis, geb.
11.4.47.

HALSTEREN: geborgen en geïdentifi
ceerd: Hoetelmans, Cornelis Acfrianus, geb.
20.1.07 te Halsteren, echtgenoot van Cor
nelia Stoffels, laatste adres: B 334; Laanen,
Adrianus Cornelis Maria, geb. 8.10.34 te
Halsteren, laatste adres: B 313; Langenberg,
Adriana, geb. 29.9.19. echtgenote van Joh.
van Meer, laatste adres: B -336; Maas, Ma-
rinus, geb. 20.11.14 te Halsteren, echtgenoot
van Johannna Raats, laatste adres: B 304;
Maas, Michiel, geb. 1.5.49 te Halsteren, laat
ste adres: B 304; Van Meer, Adriaan, geb.
23.5.70 te Haltseren, weduwnaar van Hen-
rica van Reijen. laatste adres: B 337; Pau-
lus, Cornelis, geb. 30.12.77 te Halsteren, we
duwnaar van Johanna Maria van Aert,
laatste adres: B 340; Raats, Johanna Ma
ria, geb. 4.9.09 te Halsteren, echtgenote van
Johannes Paulus, laatste adres: B 329: Van
Tillo, Petrus Antonius, geb. 11.9.31, laatste
adres: Kladsedijk 12.

Prins Bemhard heeft als voorzitter
van het Nationaal Rampenfonds van de
president van de „Lions International"
een chèque van duizend dollar als klein
begin van een grote sneeuwbalactie die
„Lions International" voor de Neder
landse rampgebieden gaat beginnen,
ontvangen. De „Lions International" be
staat uit tienduizend clubs, die tezamen
ongeveer 450.000 leden tellen De leden
zijn gerequireerd uit denkende, demo
cratische mensen uit alle landen, die
iets en bij voorkeur veel, voor hun me
demensen over hebben.

Prins Bernhard heeft de hulp van
deze internationale organisatie uit naam
van het Nationaal Rampenfonds dank
baar aanvaard.

In de nacht van 27 op 28 October
1952 heeft zich in het woonwagenkamp
te Steenwijk een drama afgespeeld.
Tijdens een vechtpartij om 2 uur
's nachts werd de 40-jarige J. W. B„
vader van acht kinderen, door een
messteek in de hartstreek gedood. De
26-jarige F. K., een zwager van het
slachtoffer, werd gearresteerd en deze
verdachte had zich Donderdag voor de
Zwolse rechtbank te verantwoorden,
inzake opzettelijke doodslag. Tegen
hem werd drie jaar geëist.

(Van onze correspondent)

Twee en een half jaar gevangenisstraf
heeft de Officier van Justitie bij de
Bossche rechtbank geëist tegen de 33-
jarige T. uit Eindhoven, die in de nacht
van 1 op 2 Mei 1952 zijn 2Vi-jarig zoon
tje van het leven heeft beroofd. Hij had
het kind, dat achterlijk was en in ern
stige mate aan toevallen leed, een dode
lijke dosis van een slaapmiddel toege
diend. Daags daarna heeft hij zich zelf
op het politie-bureau aangegeven. De
zaak werd voor de rechtbank op verzoek
van de verdediger mr. Cammelbeeck uit
Eindhoven, met gesloten deuren behan
deld. De vader had het kind uit zijn
lijden willen verlossen en kon zich niet
met het feit verenigen dat het in een
gesticht zou moeten worden opgenomen.

Het Perzische dorpje Torrond is op 12 Februari bijna geheel verwoest door een
zware aardbeving, die aan 920 personen het leven heeft gekost. Meer dan dui
zend mensen werden gewond. Een moeder, die tot de weinigen behoort, die de
ramp overleefd hebben, met op haar arm haar enige in het leven gebleven kind.

.Schets van een Europese samenleving"
door Dr. H. Brugmans. Uitgeversmaat
schappij Ad. Donker N.V., Rotterdam.
In dit vrij beknopte (135 blzn.) en door
heldere betoogtrant uitmuntende boek
levert prof. Brugmans, die hoogleraar is
te Utrecht en r.ector van het Europa-
College te Brugge, een pleidooi voor fede
rale aaneensluiting der West-Europese
staten. Hij toont aan hoe tengevolge van
historisch bepaalde en principiële, in het
wezen van mens en gemeenschap ver-
ankgrde, factoren de toestand daarvoor
niet alleen rijp is, maar ook daartoe noopt.
Het Bolsjewisme kenmerkend als een
.wereldsamenzwering, in blinde dienst
van de Russische staat", en zowel cen
tralisme als staatssouvereiniteit (beurte
lings keerzij van het nationalisme) ver
werpend, pleit hij voor een nieuwe, fede
ralistische, samenlevingsstructuur, waarin
geen onpersoonlijke gelijkheid doch de
dezeniyke waarden der democratie in po
litiek en sociaal opzicht tot volledige gel
ding kunnen komen. Tot zulke wezenlijke
waarden rekent hij autonomie, decentrali
satie en verantwoordelijke zelfwerkzaam
heid. Waardevolle en hier en daar diep
zinnige beschouwingen worden gewijd
aande persoonlijkheid als oercel, het ge
zin, opvoeding en onderwijs, het eigendom
enz. Wanneer wij prof. Brugmans gaarne
bevallen in zijn uitspraak, dat de wereld
beschouwing achter het federalisme
(achter welke goede samenlevingsstruc
tuur dan ook, zouden wjj willen zeggen),
tenslotte van volstrekte geboden uitgaat,
dan zal hij het ons niet kwalijk nemen,
dat wij als de diepste grond voor centra
lisme en staatssouvereiniteit eerder de
verabsolutering van het willekeurige dan
het nationalisme zouden willen aanwijzen.

v. R.

Prof. Dr. H. W. F. Steil wag: Moeilijk
heden b(j de opvoeding. In de eerste
winter na de bevrijding hield Prof, Stell-
wag een aantal lezingen, o.a. voor de
Volksuniversiteit te Leeuwarden en enige
verenigingen en bonden elders in Fries
land. Zich instellend op de bevattelijkheid
van een groot publiek, ontwikkelde zij
enige hoofdlijnen van de kinderlijke ka
raktervorming, besprak veelvoorkomende
complicaties en de verantwoordelijkheid
van de ouders in deze, en richtte haar
aandacht speciaal op de puberteitsproble_
matiek en de vraagstukken die zich voor
doen bij de na-oorlogse- en de platte-
landsjeugd. Zij beroept zich bn deze be
handeling niet op een bepaald psycho
logisch systeem, maar veel meer op eigen
verworven inzichten en ervaringen.

Het religieuze aspect liet zij buiten be
schouwing, hetgeen de bundeling van

haar lezingencyclus wel onvolledig, maar
niet minder vruchtbaar maakt voor een

katholiek lectorium.

J. M.

„Zeven nachten op de Rode Zee".

Thomas Dinesen. Uitgave Ad. Donker,
Rotterdam. Om de tijd van een lang
durige vaart door de Rode Zee te doden,
stelt de kapitein van een kleine Neder
landse vrachtboot zijn weinige gasten
yoor, dat zü om beurten elke avond een
verhaal zullen vertellen, waarin zjj zo
mogelijk hun ervaringen weergeven over
ontmoetingen met geesten, spoken en
andere mysterieuze verschijningen en
verschijnselen. Allen verklaren zich daar
toe bereid, met uitzondering van een jonge
Noorse dichter. Maar wanneer de passa
giers de lezer tenslotte allemaal op min
of meer boeiende wijze hun min of meer
interessant verhaal hebben verteld, kan
ook de dichter zich niet weerhouden om
het mysterie van zijn leven, dat hem zo
dwars zit, te onthullen..

Een Wereld in Beroering, Johan Fabricius.
In deze uitvoerige publicatie zet Fabricius
zijn verdere lotgevallen voor de lezer uit
een. Het is een „beroerde wereld" die hij
oproept, of hij nu in België. Italië, Engeland
of Azië rondzwerft. Het zijn tien woelige
jaren die hij beschrijft, maar we krijgen de
indruk dat Fabricius van 19361946 met
omzichtigheid de stille dorpskommetjes
waar ook ter wereld links heeft, laten lig
gen. Steeds weer zoekt hij de drukte, de
agitatie. Als in 1940 de Duitse bommen op
het Europese vasteland neerreg^nen, haast
hij zich toch naar het minder rumoerige
en veiliger Londen. Om weer van de partij
te zijn, als Europa wordt bevrijd. Een kijkje
in het kamp Vught, een tochtje naar het
verdronken Walcheren en dan gaat het
vliegensvlug naar Indonesië om er de be
vrijding van zijn geboorteland mee te ma
ken. Dan via Japan weer naar Europa
terug.

Al bekent Fabricius in deze mémoires
ergens nog geen echte journalist t» zijn,
hij heeft er dan in ieder geval toch veel
van weg. De gonzende actualiteit volgt hzj
op de voet; reeds van ver houdt hij
in de gaten, als een gier een stervende
reiziger. Schoonheid en wijsheid moet men
dan in deze reisverslagen ook niet aller
eerst zoeken. Er staat niet één uitspraak
in die men zou willen onthouden. Wel e.m
massa boeiende reportages. Deze geven net
boek iets van een avonturenroman. Ze zijn
de kracht van deze „wereld in bcr0SJ?"£*

Slem*