Uitbeelding der„A in het Oosten I M w KASTNER en DIE SAIZBURGER FESTSPIELE „Kleingrensverkeer NIEUW MISSAAL voor Zondagen en feesten Nederlands ontwerp van nieuwe type kustvaarder Faust en het geluk Onbekend schilderij van Gauguin geïdentificeerd Spaarnestroom Amsterdam teruggekeerd Vergeestelijkende stijl, kenmerk van ikonenkunst Reeds bestellingen uit buitenland Zeedijken dicht De gedenktegel watersnood 93 Prof. Yan der Leeuw- pnjs 1953 Nij megen Binnen zijn beperking zo volledig mogelijk Langs Noord-Brabant Kamerleden gaan naar Schouwen-Duiveland Mgr. Alfrink dankt Belg. katholieken LITERAIRE KRONIEK BIJZONDER LICHT OP ZIJN VERBLIJF BIJ VINCENT VAN GOGH TE ARLES iM' Gat van ongeveer 3 m: Tien mille voor „Stella Maris" te Rotterdam ZATERDAG 4 APRIL 1953 PAGINA 3 Twee dodelijke ongevallen in Den Haag KOLENHANDELAAR INGESLOTEN Kath. vereniging van hoger personeel Jubilea op St. Louis te Oudenbosch Jean Epstein overleden VRIJDAG BOSKOOP IN BLOEMENPALEIS 100 jaar Kromstaf Academische Zitting te Aartsdiocesane Katholieke Middenstandsbond Bedevaarten naar Lourdes f' Liturgische weekkalender Pinkstertocht van de „Oranje" I 1 m bij onze lezers de Paasgedachte op te roepen, kozen wij voor de voorpagina van ons Paasnum- 1mcr een reproductie van een schilderij van de te Haar lem geboren, in 1475 te Leuven gestorven, Vlaamse meester Dierick Bouts. Het is een ons onmiddellijk aan sprekende voorstelling van 's Heren Verrijzenis, omdat zij de geest ademt van een cultuurperiode, waarmee wij, hoe ver zij ook achter ons ligt, nog altijd vertrouwd zijn. Ter instructieve vergelijking daarmee drukken wij hierboven een Russische ikoon af, eveneens uit de late middeleeuwen daterend, doch het heilsfeest der Opstan ding uitbeeldend overeenkomstig het religieuze gevoel van de Oosterse christenheid, die sedert het grote schis ma van 9 eeuwen geleden gescheiden leeft van de Ka tholieke Kerk. De voorstelling lijkt op het eerste gezicht wat vreemd, omdat zij ingrijpend verschilt van het traditionele beeld van de uit het graf opstaande Christus, waaraan wij hier in het Westen gewend zijn. Ter toelichting zij daarom vermeld, dat men in het Oosten van oudsher vrijwel nooit de opstanding zelf uitbeeldde, maar Christus' „ne- derdaling ter i-plle", de Anastasis, dat wil zeggen zijn gang naar het Voorgeborchte, alwaar Hij, de Heer van het universum, alvorens zelf te verrijzen, de in hun doodsslaap wachtende rechtvaardigen opwekt ten eeuwi gen leven. Zo ziet men op de hierbij gereproduceerde Russische ikoon (school van Dionisios, 1500), hoe Adam als eerste uit de eeuwenlange slaap wordt gewekt. Christus, die bo- Ven de afgrond der onderwereld lichtvoetig en als ge vleugeld staat op de balken van zijn kruis, reikt Adam de hand, terwijl deze knielend uit het graf opstaat. Te rechter zijde is ook Eva afgebeeld, tezamen met andere rechtvaardigen uit de tijd der Oude Wet, allen uitziend naar de verlossing, links komen enige Oud-Testamenti- sche koningen aangetreden. De Heer, die de boeien van de dood en de grendels van het voorgeborchte verbroken heeft, ziet men tegen de achtergrond van een meervou dige stralenkrans, het heelal symboliserend. De religieuze motieven, die aan deze wijze van uitbeel den ten grondslag hebben gelegen, vindt men in de gebe den en gezangen der Oosterse liturgieën herhaaldelijk terug, zo o.a. in de volgende prachtige strofe: „Toen Gij zijt neergedaald in de dood. o leven zonder dood, hebt Gij de Hades (beheerser der Onderwereld) door de bliksem Uwer Godheid doen sterven. En toen Gij de doden uit de onderwereld deedt verrijzen, riepen alle machten der he melen: Gij, die het leven schenkt, Christus onze God, U zij lof". ie gevoelig toeziet zal getroffen worden door de vergeestelijkende stijl, die kenmerkend is voor de ikonenkunst in het algemeen. Van ouds bedoelden de iko- nen niet een beschrijvende „afbeelding" te geven van enig deel van het heilsgebeuren, maar droegen zij het sacrale karakter van de rechtstreekse „tegenwoordigstel- ling" van een geloofsmysterie. Daarin ligt waarschijnlijk ook de diepste verklaring waarom de ikonenkunst een cliché-achtige gelijkvormigheid is blijven bewaren, ter wijl de religieuze kunst van het Westen tot in haar modernste uitingen overigens aan het Oosten schatplichtig op en neer is gegaan met de variabele stijl der profane kunst. Het is tenslotte jammer, dat door de gebrekkige tech niek der krantenproductie een naast de lijnvoering zo wezenlijke component als de glorierijke kleur van de ge kozen Paasikoon niet tot haar recht kan komen. miniminuiminimum Componisten, die tussen 1 November 1950 en 1 November 1953 een werk hebben geschreven of zullen schrijven voor 'normaal bezet symphonie-orkest met instrumentale solo of soli, dat ge schikt is om voor de gramofoon te wor den opgenomen, zullen, ongeacht het feit, of de compositie gepubliceerd of uitgevoerd is of niet, in aanmerking kunnen komen voor de prof. Van der Leeuw-prijs, die de minister van On derwijs, Kunsten en Wetenschappen, daartoe in staat gesteld door de N.V. Philips' phonographische industrie te Baarn, voor 1953 zal kunnen toeken-, nen. In verband met de gramofoonopname zal dg compositie een tijdsduur moeten hebben van tenminste pl.m. 14 en ten hoogste 18 minuten De winnaar van de prijs ontvangt een geldsom van f 3000. De N.V. Philips' phonographische in dustrie te Baarn zal voorts gramofoon- platen van de bekroonde compositie vervaardigen. Op voordracht van de voorlopige Raad voor de Kunst heeft de minister een commissie ingesteld, die zal advi seren over de toekenning van de prijs. Deze commissie bestaat uit de heren prof. dr. A. A. Smijers, voorzitter, Eduard van Beinum en Sem Dresden, leden. Secretaris van de commissie is de heer B. Wagemans (adres: departement van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen, afdeling Kunsten, bureau muziek en dans, Nieuwe Uitleg 1, 's-Gravenhage). De heer Otto Glastra van Loon, hoofd van het programma bureau van de N.V. Philips' phonogra- fische industrie te Baarn, zal de com missie adviseren over de vraag, of een compositie voldoet aan de eisen, die daaraan in verband met de gramofoon opname gesteld dienen te worden. Vrijdagmiddag was de 22-jarige A. P. te 's-Gravenhage, bezig mastiek op het dak van een duiventil te maken. Hij gleed uit op zijn natte klompen en viel van een hoogte van tien meter naar be neden. in de achtertuin op een stenen paadje. Hij werd met vermoedelijk een schedelbasisfractuur en inwendige kneu zingen door de geneeskundige dienst overgebracht naar het ziekenhuis Zuid- wal, waar hij na aankomst is overleden, den. De 13-jarige scholier J. van der K. uit Loosduinen, is bij het springen van een 1.20 meter hoog muurtje naar een plm. 2.75 meter hoog afdak op straat gevallen, daar hij misgreep. Met een hersenschudding werd hij opgenomen in het ziekenhuis Westeinde in Den Haag, waar hij later overleed. De Heideree kolenhandelaar B. is ge arresteerd en in Alkmaar ingesloten. Hij wordt ernstig verdacht van malver saties. gepleegd bij leveringen aan de Koninklijke Marine. De aartsbisschop-coadjutor, mgr. dr. B. J. Alfrink, heeft tot geestelijk adviseui van de Katholieke Vereniging van Ho ger Personeel benoemd, de zeereerwaar- de heer J. M. Dunselman, rector van het St. Antonius-gesticht te Rotterdam Op Donderdag 9 April worden op St. Louis te Oudenbosch de volgende jubi lea in kloosterlijke kring gevierd: Br. Celestinus en Br. Isidorus hun zestig jarig kloosterfeest, Br. Stanislaus zijn vijftig-jarig kloosterfeest. De filmproducer en scenarioschrijver Jean Epstein is Donderdagavond op 64- jarige leeftijd te Parijs overleden. Ep stein heeft samengewerkt met de ge broeders Lumière. Hij maakte zijn eerste film. „Pasteur", in 1922. De derde binnententoonstelling van Boskoopse producten in het bloemenpa- leis op de Flora zal Vrijdag 10 April des morgens om elf uur geopend worden door de minister van Landbouw, Visse rij en Voedselvoorziening. Op Maandag 18 Mei a.s. zal als hulde- °e«iiging aan het Doorluchtig Episcopaat e Nijmegen een Academische Zitting r;°r<ien gehouden. Zij staat onder auspi- van de Katholieke Universiteit te jVdegen, de Katholieke Economische °9eschool te Tilburg en het Thijmge- lj:P}Schap (Katholieke Wetenschappe- e Vereniging). Het algemeen onder- ê0^rP..uan de te houden redevoeringen scha*»1' "Kerkelijk leergezag en Weten- jj^r°f. Mag. dr. G. Kreling O.P. uit Jrnegen zal een rede uitspreken over 'p et"Ouding tussen Kerkelijk leergezag Wetenschap", prof. dr. E. A. D. A. liikPi uit Leiden spreekt over „Kerke- Prof gezag en natuurwetenschappen", „Kei?r'- Asselbergs uit Nijmegen over 's-v ^elijk leergezag en geestesweten- ■-nappen". brooiïi, stuc*entenkoor „Alphons Diepen- lin en het Collegium Musicum Caro- comn zullen vocale en instrumentale ten ?osit*es van Nederlandse componis- de gehore brengen. Na afloop van le„ V^ng zal er voor de genodigden ge- Van nr, t°t ontmoeting zijn in de foyer p. ae ..Vereniging" te Nijmegen, misnu Pnnselijke legaat zal deze Acade- °be zitting bijwonen. A^L&ntl* Raadsvergadering van de stanrt.KCesane Katholieke Midden- WorrW°nd, zal 28 en 29 AP'rü in Zelst komst gehouden. Tijdens deze bijeen- de "M ^.ordt het 45-jarig bestaan van MuiJ, ,mg Zeist herdacht. Prof. dr. AmsSj 1 van de VrÜe Universiteit te en zal spreken over reputatie tunctie van de middenstand. Wij vestigen de aandacht van onze Zers °P de advertentie in dit nummer ch effende de nationale bedevaarten aar Lourdes. Om velerlei redenen kan men een handzaam Zondagsmisboek ver kiezen boven een volledig dag missaai. Niet de minst eerzame reden kan gelegen zijn in het feit, dat men practisch alleen op Zon- en feestdagen in de gelegenheid is de heilige Eucha ristie mee te vieren. De uitgeverij „Het Spectrum" heeft, dit in aanmerking ge nomen, aan velen een uitstekende dienst bewezen door een „Missaal voor Zon dagen en Feesten" uit te geven, dat verhoudingsgewijs alle goede eigen schappen heeft van het grote Spectrum missaal. Weer die voortreffelijke tech nische en technisch-artistieke verzor ging wat band, papiersoort en typogra fie (van Aldert Witte) betreft. En, wat belangrijker is, weer die kundige con ceptie van het geheel met en inzicht gevende verklaringen. Achter de ano nimiteit van samenstelling en bewer king gaat wederom, zoals bij het grote Spectrum-missaal, de naam schuil van C. A. Bouman, wiens kennis van de liturgie en christelijke spiritualiteit ook ten grondslag heeft gelegen aan het al om genoemde en reeds in meer talen overgezette „Groot Gebedenboek". Het nieuwe Zondagsmissaal bevat ook de misformulieren voor de feesten, die in de Nederlandse en Belgische bis dommen op Zondag gevierd kunnen worden; voorts vindt men er bijvoor beeld in de missen van kerkwijding, de votiefmissen ter ere van de Moeder 1 huwelijksmis (met de nieuwe- liturgische zegening bij een zilveren of gouden huwelijksfeest) en de missen der dodenliturgie, waarbij men tevens de gehele uitvaartliturgie vindt met de gregoriaanse melodieën. Doordat het tot op de jongste ontwikkeling in de litur gie is bijgewerkt, kan men dit binnen het kader van zijn beperking zo volle dig mogelijke misboek ook gebruiken voor de liturgie van de Paasnacht en voor het feest van Maria Tenhemelop neming. Als zangboek kan het dienst doen in zoverre er de belangrijkste missen en gezangen uit het Kyriale een plaats in vonden. Dit deel wordt door practische aanwijzingen voorafge gaan, nadat reeds in de algemene in leiding een beschouwing over de be tekenis van de liturgische zang is vervat. Achterin vindt men een nuttig aanhangsel met verschillende gebe den, o.a. biecht- en communiegebeden en de gevoelig meditatieve kruisweg oefening van kardinaal Newman. De van religieuze inspiratie getuigen de en bij de oudste tradities aansluiten de vignetten zijn van J. B. Sleper. Het hierbij gereproduceerde vignet is dat van het hoogfeest van Pasen. Geen enkele aanmerking tenslotte? Slechts één, en dan nog maar in de vorm van een vraag: het is ons niet duidelijk, waarom van de epistels en evangeliën niet de Latijnse tekst werd opgenomen, terwijl dit terecht wel ge beurde bij alle andere misteksten ook bij het dagelijkse Laatste Evangelie. Naar wij vernemen heeft de ontwer per vair het „Frary" standaard-kust vaartuig de heer Frank Rijsdijk uit Zweden opdracht ontvangen voor de bouw van twee van deze schepen. Ze zijn bestemd voor het vervoer van cel lulose. De ontwerper onderhandelt thans over de uitvoering van een 3e Zweedse opdracht en is ook in bespreking met Franse opdrachtgevers. De schepen voor Frankrijk zouden als fruitschepen wor den gebouwd. Het aantal aanvragen uit binnen- en buitenland is inmiddels het dozijn ge passeerd. Ook voor Nederlandse reke ning worden enige van deze schepen gebouwd. De heer Rijsdijk, die de sche pen in eigen beheer gaat bouwen, voert momenteel onderhandelingen over de aankoop van een bestaande scheepswerf. Deze onderhandelingen zijn nagenoeg voltooid. Het „Frary" standaardkustvaartuig is een open shelterdekschip met een bruto- inhoud van 499 ton bij een draagver mogen van ca. 1060 ton. Het schip zal worden uitgerust met 4 stuks 6-cylindei Caterpillar motoren met een totaal ver mogen van 680 pk. welke 2 stuks Voith- Schneider propellers aandrijven. Daar met deze schroeven ook wordt gestuurd is een roer overbodig. Deze propellers verschaffen het schip een manoeuvreerbaarheid die met de conventionele schroef niet te bereiken valt. De machinekamer ligt boven de waterlijn. ~r~l rich Kastner is een van de weinige Duitse auteurs, op wie het rf tijdsgewricht drukt zonder dat het hem bedrukt. Met zijn humor slaat hij J—N zich wel door de „dagelijkse zorgen" („Der tagliche Kram") heen, en onverpoosd raadt hij zijn publiek aan hetzelfde te doen; want humor is een machtig wapen voor wie zich overigens ontwapend weet. Onmiddellijk na de ineenstorting van het humorloze Derde Rijk is hij er weer mee gaan werken, op de planken van het politieke cabaret en in de krant. Het boekje „Der tagliche Kram" is van deze activiteit tussen '45 en '48 de samenvatting; het bevat dat gene wat leesbaar bleef, nadat de gelegenheidsmoraal er aan ontvallen was. In Nederland heeft Kastner een enigs zins verwante geest in Han Hoekstra, die zijn rijmpjes ambitieus vertaalt. Hun beider humor richt zich tot volwasse nen. is levenswijs en puntig, maar blijft tevens zo argeloos van houding, dat men zich over het succes van hun boe ker. en boekies voor kinderen niet hoeft te verwonderen. Ten aanzien van Kastner en zijn on- ervansbare illustrator Walter Trier, kan men zelfs laten gelden, dat hij als kinderbuekr-hrijver op het niveau iyrj]ne .Winnie the pooh"), Lewis Carrol („Alice in Won derland i. Waldemar Bonsels (..Die Biene Maya"), Selma Lagerlöf (..Nils Holgersons wonderbare reis") en Astrid Lidsren („Pippi Langstrump"). Kastner's eerste grote boek in dit op zicht is dan „Emil und die Detektive" uit 1929: het werd een paar maal ver filmd en ^voor toneel bewerkt. Een inter nationale populariteit viel ook ten deel aan zijn „Bilderbuch". een moderne Esopet voor jong en oud: „Die Konfe- renz der Tiere"; er verscheen onlangs een nieuwe Nederlandse editie van. Na de oorlog kwam Kastner nog met een, intussen ook al weer verfilmde, vrij realistische kinderroman, „Das doppelte Lottchen", voor den dag. De toon van al deze boeken is moei lijk te vertalen. Er gaan dan subtilitei ten verloren, waarvan de volwassene het belang voor het kind gemakkelijk onderschat Het kind dat Kastner leest, zal wellicht niet alles van hem begrij pen, maar al lezende gaat het zeker niet ongestoord aan de subtiliteiten in deze kinderromans voorbij. De criticus James Krüss verhaalde tijdens het be zoek van Erich Kastner aan Amsterdam in 1950. hoe hij waargenomen had, dat volwassenen over de volgende zin uit „Das doppelte Lottchen" achteloos plachten heen te lezen, maar dat kinde ren er onbewust de ernst van aanvoel den: „Die Zeit vergeht. Sie weiss es nicht besser". Waarschijnlijk moeten _wij méér op dergelijke, „kleinigheidjes" letten, willen wij iets van het geheim van een goed kinderboek begrijpen. Vertalers staan hier wel voor een bij zonder veel smaak eisende taak. Hier woont het geluk Dezer dagen is een tweede druk ver dienen van Kastner's romannetje voor volwassenen, ..Der kleine Grenzver- kehr". door Johan van der Woude met zorg vertaald onder de titel „Klein Grensverkeer, of Hier woont het geluk. Romance in Salzburg". Er is reden om het feit van die twéé de druk te beklemtonen. Ook boe ken hebben hun lotgevallen. Toen Kastner deze romance tijdens de Salzburger Festspiele in 1937 voorbe reidde, waren Oostenrijk en Duitsland door grenspalen, slagbomen en ver- Het is de Rijkswaterstaat gelukt het laatste van de vier grote stroomgaten bij Nieuw-Vossemeer te dichten. De afdamming van het zestig meter wijde gat is zodanig versterkt, dat een ste vige afsluiting verkregen is. Door deze laatste dichting is thans de keten van zeedijken langs de gehele kust van Noord-Brabant gesloten. Vele kilome ters beschadigde dijkvakken bezitten echter nog slechts een voorlopige nood- kering, welke in de komende maanden verder versterkt en verhoogd moet worden. Op uitnodiging van de minister van Verkeer en Waterstaat zal een aantal parlementsleden 9 April een bezoek brengen aan Schouwen en Duiveland, teneinde een duidelijk begrip te krijgen van de situatie, die nog altijd zeer zor gelijk is. Tot deze tocht zijn uitgenodigd de leden der watersnoodcommissie uit de Tweede Kamer en de leden der com missie van rapporteurs uit de Eerste Ka mer voor de begroting van Verkeer en Waterstaat, zomede de leden der com missie van rapporteurs uit de Eerste Kamer voor de Noodwet Dijkherstel. Met minister Algera zal ook o.a. de directeur-generaal van de Rijkswater staat, ir. Maris, de parlementsleden ver gezellen. De „Stichting 1953", die ten doel heeft liet lenigen van de nood in de getroffen gebieden o.a. door het uitge ven van een „Watersnoodtegel", heeft thans de goedkeuring verkregen van de accountantsdienst van het Nationaal Rampenfonds. Reeds zijn grote aantal len van deze in drie kleuren uitge voerde geglazuurde tegel voor de prijs van f 2.50 verkocht. Zoals bekend, be vat de tegel een door de Amsterdamse kunstenaar Jac. Groot ontworpen af beelding van een dijkwerker die de hand aan de schop heeft geslagen. Op de achtergrond staat ter linkerzijde een beeld van het verwoeste land en aan de andere kant het herbouwde land met de golvende korenvelden. Het on derschrift luidt: „Geloof en Volharding". Het batig saldo van de opbrengst komt geheel ten goede aan het Rampenfonds. De Stichting heeft enkele exemplaren van de tegel gezonden naar het Ko ninklijk Huis. Bij de verkoop op grote schaal heeft men zich verzekerd van de medewerking van verscheidene vereni gingen en van de schooljeugd. Men tracht vooral ook in het buitenland be langstelling voor deze tegel te kweken. De Stichting 1953 is gevestigd te Am sterdam, P. C. Hocftstfaat 43, Postgiro 1187. Namens het gehele Nederlandse volk, in het bijzonder namens de getroffenen door de watersnood van 1 Februari, heeft de aartsbisschop-coadjutor mgr. dr. B. J. Alfrink. zijn dank betuigd aan Kardinaal Van Roey, aartsbisschop van Mechelen en Primaat van België, voor de hulp, die de Belgische katholieken aan het geteisterde Nederland hebben gegeven. schil in postzegels „voor eeuwig" van elkaar gescheiden. Toen het boekje in 1938 verscheen, had men de twee landen juist „voor eeuwig" met elkaar verbonden. Ze hadden toen dezelfde postzegels, en er waren generlei gren zen meer. En het kleine boekje ver dween. om niet in beslag te worden genomen, haastig naar het buitenland En nü. schrijft Kastner in 1948. nu dit werkje over 'n amourette tijdens die Festspiele in herdruk verschijnt, zijn Duitsland en Oostenrijk weer „voor eeuwig" van elkander gescheiden. Weer door grenspalen, slagbomen en verschil in postzegels. En hii voegt er aan toe: De nieuwste geschiedenis is, naar het mij voorkomt, niet op de hand van de schrijvers, maar op de hand van de postzegelverzamelaars. Propaganda voor Festivals Een volbloed-ernstig Europeaan zou over die grenzen, dewelke de interna tionale uitwisseling van gedachten en de broederschap der mensheid in de weg staan, alleen maar een diep tragisch verhaal kunnen schrijven. Kastner werd er echter door bewogen tot een ro mance, een half blij en half droevig verhaal met veel troubadourpoëzie er in. Daarnevens zag hij kans er de beste propaganda voor Festivals van te ma ken die men zich wensen kan. Dit „Salz burger Tagebuch" is iets om de organi satoren van bijvoorbeeld het Holland Festival jaloers te maken! Alle grenzen, die het deelnemen aan de feestelijkheid van het geluk in de weg staan, stoot hij open. Voorzover ze blijven bestaan, doen zij dit als te nemen hindernissen in een soort concours-hippique van de liefde. Faustchen, de kleine Faust. de grens- ganger in deze romance, ontdekt op de plaats waar hij staat: ..Hier woont het geluk". En deze ontdekking is nog his torisch verantwoord ook, want toen men te Salzburg het fundament legde voor een Mozartmonument, kwam in een oud-Romeinse mozaïekvloer de inscrip tie bloot: „Hic habitat felicitas", het geen precies hetzelfde betekent. Overigens kan men dit boekje van Kastner niet waarderen, als men er het badinerende element niet in onder scheidt. Een kamermeisje ontpopt zich als gravin; een amateur-blijspelschrijver ziet zich in zijn beste intriges door de kostelijkie werkelijkheid overtroeft; m ren grensstad heeft men uitzicht op twee werelden: een mens .is beurtelings millionnair en een arme slokker; het le ven is een parodie niet een dubbele bo dem. Kastner's humor laat ons telkens door de bovenste bodem heenzien. In poëzie schuilt soms veel proza; in proza veel poëzie. Veel eenvoudige dingen laten zich ingewikkeld zeggen, vooral in Duitsland. Kastner is een opbeurende uitzondering, omdat hij ingewikkelde dingen zo eenvoudig op een bereikbaar, niet te hoog en niet te laaa, geluk af stemt.*) NICO VERHOEVEN N.a.v. Erich Kastner: Klein grens verkeer. Vertaling: Johan van der Wou de. Illustraties: Walter Trier. 2e druk. L. J. Veen's Uitg. Mij., Amsterdam. Er is plotseling een bijzondere be langstelling gewekt voor een van de schilderijen uit de collectie van Theo van Gogh, die, zoals wij bericht hebben, momenteel in het Amsterdamse Stede lijk Museum wordt tentoongesteld. Het betreft een schilderij, dat in de catalo gus staat vermeld als portret van een onbekend schilder en dat de weduwe van Theo van Gogh. na de dood van haar man, vanuit Parijs naar Nederland meebracht, tegelijk met een groot aan tal conterfeitsels van haar zwager Vin cent. Reeds langer meende men, dat het schilderij aan Paul Gauguin toegeschre ven kon worden. Door de aanwezigheid van een groot aantal buitenlandse des kundigen ter gelegenheid van de Van Gogh-herdenking is deze suggestie be waarheid. Bij de beoordeling waren de heren Tralbaut, Douglas Cooper, de museum-directeuren Jean Leymaire, Jean Latour en prof. Hammacher en tevens prof. van Gelder, dr. Heyligers, prot Kraus en de heer Jaffé aanwezig. Volgens dr. Tralbaut stelt dit schilde rij dezelfde persoon voor. die als „de acteur" door Vincent van Gogh te Arles werd geschilderd. Het is het bekende prachtige groe ne portret met de achterover liggen de kop, dat op de tentoonstelling te Den Haag te zien is. Zoals men weet, heeft Gaug'uin Vincent in Arles be zocht, toen hij in het gele huisje aan de Place Lamartine woonde. Zij heb ben toen samen veel geschilderd. Maar hoewel Van Gogh erg verlangd had naar de komst van zijn Parijse vriend, bleek de samenwerking zulke ondraaglijke spanningen op te roepen tussen deze beide door ontberingen en eenzaamheid ondermijnde lieden, dat er een hevige crisis ontstond, Portret van de acteur, en profile, door Paul Gauguin. te doen opnemen. Gauguin, die zich Het portret van de acteur, en face, door Vincent van Gogh. waarin Vincent zich het oor ver minkte. Door de opwinding in het dorp, die hierna ontstond, werd hü gedwongen zich in het ziekenhuis bedreigd en misschien ook niet geheel onschuldig voelde, vertrok daarna overhaast naar Parijs. Tijdens het verblijf in het gele huisje moeten beide portretten ontstaan zijn, waarbij Vincent het model en face en Gauguin het en profile schilderde. Deze identificering, die enige sensatie verwekt heeft, geeft dus ook een dank bare aanvulling omtrent de kunsthisto rische gegevens van Gauguins verblijf in Arles, een tijd die van ongemeen grote betekenis in Vincent's leven is geweest, omdat juist toen de eerste symptomen van het ziektebeeld zich openbaarden, waaraan een der grootste figuren uit de picturale historie ten slotte ten onder ging. ZONDAG 5 April: Verrijzeniszondag; Mis v. d. dag; sequentie; Credo; prefatie enz. van Pasen; wit. MAANDAG: Mis v. d. dag; sequentie; Credo; prefatie enz. van Pasen; wit. DINSDAG: Mis v. d. dag; sequentie; Credo; prefatie enz. v. Pasen; wit. WOENSDAG: Mis v. d. dag; 2 voor Kerk of Paus; sequentie; Credo; prefatie enz. v. Pasen; wit. DONDERDAG: Mis v. d. dag; 2 voor Kerk of Paus; sequentie; Credo; prefatie enz. v. Pasen; wit. VRIJDAG: Mis v d. dag: 2 voor Kerk of Paus; sequentie; Credo; prefatie enz. v. Pasen; wit. ZATERDAG: Mis v. d. dag; 2 H. Leo I; sequentie; Credo; prefatie enz. v. Pasen; wit. ZONDAG 12 April: Beloken Pasen; Mis v. d. dag; Credo; Paasprefatie; wit. Vrijdagmiddag is de „Spaarnestroom' van de N.V. Hollandse Stoombootmaat schappij in de thuishaven Amsterdam teruggekeerd. Het schip is, zoals be kend, in de nacht van 20 op 21 Maart in het Nauw van Calais in aanvaring gekomen met de Duitse „Waldemar- sieg" en, nadat het door de bemanning was verlaten, in half zinkende toestand door de .Stentor" van de K.N.S.M. naar Dover gesleept. De „Spaarnestroom" kwam in de na middag van de 21ste Maart voor Dover en werd toen overgenomen door de En gelse sleepboot „Lady Brassey", die het schip in de buitenhaven aan de grond heeft gezet. Nadat een geïmproviseerde reparatie was uitgevoerd, is de lading overge bracht in twee kustvaarders. Daarna heef men de schade beter kunnen vast stellen, omdat het schip inmiddels ge rezen was. Aan stuurboordzijde bij het achterschip was een gat van circa drie vierkante meter ontstaan. Terwijl het schip nog altijd in de buitenhaven van Dover lag, is een noodreparatie uitge voerd onder toezicht van Lloyds. Don derdag is de „Spaarnestroom" uit Do ver vertrokken voor de thuisreis. Het schip werd over de Noordzee gesleept door de sleepboot „Noord-Holland" van de fa. Wijsmuller. Aan boord van de „Spaarnestroom" waren elf leden van de oorspronkelijke bemanning, die tijdens het oponthoud te Dover al het nodige hebben gedaan om de tekenen van .de ramp zoveel mogelijk uit te wis sen. Naar de N.V. Stoomvaartmij. „Neder land" mededeelt wordt overwogen, het van een nieuwe boeg voorziene m.s. „Oranje", een Pinkstertocht te laten maken naar de Zuidkust van Engeland en Zuid-Ierland. Het ligt in de bedoe ling, dat de „Oranje" 21 Mei uit de Am sterdamse haven vertrekt en 26 Mei weer terugkeert. Op 29 Mei vertrekt het schip dan weer naar Indonesië. Het Koningin Julianafonds heeft ten behoeve van de bouw en de inrichting van het zeemanshuis „Stella Maris", dat aan de Willemskade te Rotterdam in aanbouw is, een bedrag van f 10000. geschonken.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | | pagina 3