Oranjeploeg met 10 spelers
ook nu zonder voorhoede
w
w
Ondanks fel en verbeten verzet:
Twee fraaie
bezorgen
doelpunten van
België de zege
Coppens
(0-2)
Nederlandse jeugd behaalt
kleine overwinning
-rM
GELIJKE KANSEN TOT VER IN
DE TWEEDE HELFT
OOK NEDERLAND B
MET 2-0 VAN DE
VERLIEST
BELGEN
Van Swol en Wilton
Belgen verliezen in
de laatste minuut
m
Opmerkelijk herstel
van Biesbrouck
Belgisch en Nederlands
Limburg spelen gelijk
Voorhoede stelt teleur
vormen Davis Cup-team
AMSTERDAM WINT
VAN BRUSSEL (1-0)
MAANDAG 20 APRIL 1953
?AGINA 4
Sportflitsen
ÉÊMmÈMM
Tweehonderdste landen wedstrijd:
verdiende nederlaag
(Van onze sportredacteur)
AMSTERDAM, Zondagmiddag.
Twee doelpunten van allure, gescoord in een periode van duidelijk over
wicht van de Oranjehemden in een tijdsbestek van slechts vijf minuten
hebben de beslissing gebracht in de tweehonderdste wedstrijd van het Neder
lands elftal. Geflatteerd was deze overwinning van 02 voor de Belgen,
onverdiend echter geenszins. Welk nut immers heeft het zich blind te staren
op de veie minuten, waarin de Nederlanders een beduidende meerderheid
hebben gedemonstreerd, zonder ook maar één keer een getuigenis te kunnen
afleggen van aanvalskracht? Simpel, doch klassiek was de wijze, waarop de
Belgische voorhoede heeft getoond hoe de aanvallen afgewerkt moeten wor
den. Spijtig echter blijft het, dat op deze wijze de illusies van een levendig
en vrij attractief spelende Oranjeploeg zo wreed verstoord moesten worden.
Nu werd geen genoegzame beloning verkregen voor ijverig werken, moed en
zelfvertrouwen. En dat, terwijl meer dan een uur de mogelijkheid van een
verdienstelijk resultaat niet een stil-voor-zich-geuite-hoop behoefde te zijn,
maar elk ogenblik verwezenlijkt had kunnen worden.
Desondanks is deze overwinning van de Beigen de zevende uit de acht
wedstrijden sinds het najaar van 1949 gespeeld, de vijfentwintigste van de
thans in totaal 76 „derbies der Lage Landen" verdiend. In cijfers wellicht
te sterk uitgedrukt; doch ook een beloning voor betere techniek en spel
opvatting, voor meer raffinement.
Eigenlijk kan men moeilijk spre
ken van het Nederlands elftal. Ge
juich heeft er geklonken, toen, kort
voor het begin van de wedstrijd,
werd aangekondigd, dat de linksbin
nenplaats bezet zou worden door
Lenstra. Ondanks alle minder hoop
volle berichten van de laatste dagen,
dus tochHoeveel beter zou het
echter geweest zijn als de aanvoerder
van het Nederlands elftal op de pu
blieke tribune in plaats van op het
veld de wedstrijd had gevolgd. Met
een omzwachteld linkerbovenbeen was
Lenstra niet in staat een wedstrijd te
spelen, laat staan zich volledig te
geven. En dat zulks beslist noodzake
lijk is, heeft de uitslag toch wel be
wezen. Voor een groot deel moet
hieraan de povere figuur van de
voorhoede geweten worden. Met drie
debutanten was de aanvalslipie reeds
een waagstuk, met bovendien nog een
incapabele Lenstra in zekere zin een
scherstfiguur.
Merkwaardig overigens, dat in elke
interlandwedstrijd van de laatste ja
ren telkens die linie faalt, waarvan
men de beste verwachtingen meent
te mogen koesteren. Hoe bevreesd
was immers niet iedereen voor de
linkerflank van het verdedigingsblok!
Noch Biesbrouck, noch Tebak hadden
de laatste tijd hun verkiezing kunnen
rechtvaardigen. Doch deze angst
bleek ongegrond te zijn. Biesbrouck
heeft zelfs een van zijn beste, zo niet
zijn beste interland gespeeld. De
RCH-er stak in zulk een goede vorm,
dat Klaassens bij hem in de schaduw
kwam te staan. Een ook Tebak heeft
zich in gunstige zin kunnen onder
scheiden, zonder overigens te schit
teren.
Vijf nederlagen
Erg hoopvol is ook thans het inter
landseizoen van het Nederlands elftal
niet geweest. Slechts éénmaal is de reeks
van nederlagen onderbroken; dat was
te Huil met het gelijke spel tegen de
Engelse amateurs. Een gelijk spel, dat
bovendien heel weinig bevrediging heeft
kunnen schenken. Voor het overige op
nieuw niets dan nederlagen: twee tegen
België (21 en 2—0), twee tegen Dene
marken (32 en 21) en één tegen
Zwitserland (21). En toch is de laat
ste landenwedstrijd geen volkomen on
bevredigende geweest. Ze was beter dan
die tegen Denemarken en Zwitserland;
bij tijd en wijle zelfs aangenaam om
naar te kijken. Eenvoudig is overigens
de verklaring voor de nederlaag wel.
Wij hebben de oorzaken reeds genoemd:
een voorhoede zonder stootkracht bij de
Oranjehemden, een aanzienlijk verschil
in technische en tactische capaciteiten
in vergelijking met de Belgen. Na de
eerste helft was het inderdaad gerecht
vaardigd te hopen op een klein succesje.
Van krachtsverschil was toen immers
geen sprake. Het ging er slechts om of
de voorhoede er in zou slagen in de
aanvallen een verrassend element te leg
gen in zijn acties en vooral of er enige
samenhang in deze pogingen tot doel
punten zou komen. Ondanks het offen
sief gedurende de eerste twintig minu
ten van de tweede helft werd toen reeds
de kans op een overwinning kleiner.
Juist de beslissende factoren bleven
achterwege en misschien zou deze voor
spelling niet bewaarheid zijn, als met
een weinig geluk toch een doelpunt ge
scoord was. Kansen waren er te over,
want de Belgische verdediging impo
neerde geenszins en doelman Seghers,
die in de wedstrijd tegen Spanje de Bel
gische ploeg voor een débacle had we
ten te behoeden toonde zich thans aller
minst klemvast. Tot vier maal toe heeft
hij, tijdens een scrimmage, de bal laten
glippen. Niet één keer echter was er
een Nederlandse aanvaller, die van deze
gelegenheid wist te profiteren. Toen bo
yendien in deze periode de Belgen de
leiding namen bleek het moreel niet
sterk genoeg om de tegenvaller te kun
nen verwerken. Na het tweede Belgi
sche doelpunt was er zelfs geen enkele
reden meer om nog op een gelijk spel
te hopen. Ondanks het frisse spel van de
middenlinie bleef de voorhoede volhar
den in systeemloos individualisme, of
in aanvallen, waarin elk gevaarlijk ele
ment ontbrak.
Moeilijk is het niet de uitblinkers in
het Nederlands elftal aan te wijzen. Ze
behoeven, uiteraard, niet gezocht te
worden in de voorhoede; wel echter in
de middenlinie en de verdediging. En
van dit zestal zijn Terlouw en Bies
brouck het meest op de voorgrond ge
treden. Voor Terlouw is het directe duel
met Coppens geen reprise van de wed
strijd in Deurne geworden. Natuurlijk,
„enfant terrible" Rik Coppens met zijn
wonderlijk goede techniek en zijn vele
talenten was ook nu een gevaarlijk
heerschap. Zo gevaarlijk, dat hij de
beide Belgische doelpunten op zijn
naam wist te schrijven. Terlouw heeft
echter een verstandige tactiek toege
past, toonde initiatief in de duels cn
zorgde bovendien voor een „deskun
dige buitenspelval". Tot grote ergernis
van heer Coppens overigens. Opvallend
was de zelfbeheersing, die uit het spel
van Terlouw sprak. Geen onbezonnen
dan een papieren reputatie. Dat bleek
wel bij het tweede doelpunt, gevolg
van een vloeiende samenwerking tus
sen Lemberechts, Mermans en Cop
pens.
Ons rest nog de voorhoede met haar
drie debutanten: Bleijenberg, van Beur
den en Van Ede. Verwonderlijk zal het
niet zijn als wij beweren, dat niemand
van dit drietal een openbaring geweest
is. Maar dan moeten wij er onmiddel
lijk aan toevoegen, dat juist de drie de
butanten nog de meeste prestaties op
hun naam geschreven hebben Over Len
stra hebben wij voldoende gezegd, maar
ook Luiten heeft geen grootse indruk
achtergelaten. Hot enthousiasme van
Luiten doet prettig aan, maar zijn spel
is zo onnauwkeurig en overhaast, dat
het weinig effect sorteert. Allerminst
bevorderlijk voor de kracht van de
voorhoede was het bovendien, dat de
beide vleugelspelers in teruggetrokken
positie opereerden. Daar komt nog bij,
dat Van Ede het af cn toe te veel zocht
in individualisme. Bleijenberg had geen
gelukkige middag. Zijn niet al te ster
ke techniek is toch al een handicap; nu
profiteerden de anderen bovendien niet
van de kansen, geschapen uit het on
vermoeid doorzetten van de nationale
middenvoor. Ook van Beurden heeft
niet kunnen imponeren, hoewel hij toch
De hockeywedstrijd tussen België en
Spanje is in een gelijk spel, 11 geëindigd.
Te Dublin is de herenhockeywedstrijd ge_
speeld tussen Engeland en Ierland. De wed
strijd is met ',t1 door het Engelse team ge
wonnen. In de wedstrijd tussen Schotland
en Wales zegevierden de Schotten met 31.
De eerste besiissingspartij, gespeeld om
het damkampioenschap van Nederland tus
sen Keiler en Huisman, is na 60 zetten in
remise geëindigd.
aciivuw euran. urcu iriiurxviiueii
acties, geen lukraak wegtrappen, maar de mmst slechte sPcler Ult de voor
weldoordacht voetbal met een uitste
kende samenwerking met Landman.
De Belgische voorwaartsen zullen
vermoedelijk de naam Landman wel
met enig ontzag genoemd hebben tijdens
de rust. Voor een groot deel was het
aan hem te danken, dat na de eerste
helft de stand nog dubbelblank was.
Hard en zuiver waren de schoten, die
Coppens, Lemberechts, Mermans en
Anoul in de eerste twintig minuten op
het Nederlandse doel hebben gericht
Telkens echter reageerde Landman
onmiddellijk en solide, zelfs toen Anoul
op nog geen zeven meter afstand alleen
voor het doel kwam te staan. Het eerste
doelpunt leek niet onhoudbaar; niet
alleen Landman echter, doch de gehele
Nederlandse verdediging werd door
het schot van Coppens verrast.
Sterke middenlinie
Een verrassing is ongetwijfeld het
spel van Biesbrouck geweest. Opmer
kelijk zuiver was het voortreffelijk
positiekiezen van de RCH-er, die al
leen daardoor reeds menige Belgische
aanval over rechts tot een ontijdig
einde wist te brengen. Maar niet alleen
verdedigend is Biesbrouck op de voor
grond getreden, ook in het steunen
van de aanval heeft hij zich onder
scheiden. Minder spectaculair was dit
maal het spel van Klaassens; overi
gens toch een van de beste spelers
van de Oranjeploeg. Odenthal en Te
bak waren nuttige verdedigers zonder
meer, waarbij voor Tebak de minder
gunstige omstandigheid kwam, dat de
Belgen hun aanvallen in hoofdzaak
via de vleugel LemberechtsMermans
lanceerden, een combinatie met meer
Hoog opspringend kan de ver uit zijn doel gekomen Landman de bal wegslaan.
De Belgische doelman Seghers 'is Bleyenberg juist iets te snel af.
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, Zondagmiddag.
Lange tijd, n.l. tot ver in de tweede helft, heeft het er
naar uitgezien, dat de tweehonderdste wedstrijd van het
Nederlands elftal tot een bevredigend resultaat zou leiden.
Immers, onze achterhoede met Terlouw als uitblinker, wist
van geen wijken, wat Coppens èn Mermans ook probeerden.
Steeds maar weer viel de voorhoede, prachtig gesteund
vooral door Biesbrouck, aan. Jammer, dat het met de
schutterscapaciteiten slecht gesteld was, want kansen om
te doelpunten hebben de Oranje-voorwaartsen ongetwijfeld
gehad.
In een periode, waarin Nederland vrijwel voortdurend de
toon aangaf en iedereen een goal voor de onzen verwachtte
Mermans won de toss en liet hierna
Bleijenberg voor Nederland, weliswaar
met wind mee, doch zon tegen, aftrap
pen. Via Klaassens ging de bal naar
Van Beurden, die echter op zoveel
tegenstand stuitte, dat de Belgen ver
volgens ten aanval konden trekken. Zij
forceerden in de tweede minuut reeds
een corner, onmiddellijk gevolgd door
een tweede hoekschop, zonder uiteinde
lijk resultaat. Als Landman dan het
leder diep in de verdediging van de
Rode Duivels doet belanden, kreeg Van
Ede zowaar een mooie kans, doch tot
teleurstelling van de duizendkoppige
menigte kwam de bal verkeerd op zijn
schoen. De snelle Belgen bleven Ter
louw c.s. met gevaarlijke aanvallen ver
ontrusten, maar de schoten van Anoul
en Lemberechts waren öf van te grote
afstand öf kwamen in de veilige han
den van de zich schitterend werende
Landman. Toch kroop Oranje in deze
periode door het bekende oog van de
naald, toen Tebak en Odenthal in ver
band met een vermeend buitenspelge-
val op het fluitsignaal van de Zweedse
scheidsrechter Ahlmer bleven wachten;
gelukkig voor de onzen slaagde onze
doelman er in het keiharde schot van
Coppens te keren. Aan de andere kant
had Seghers vrouwe Fortuna aan zijn
zijde toen Lenstra, na een pass van
Bleijenberg, tegen een der verdedigers
opknalde. De man van Rigtersbleek
zag daarop taai doorzetten beloond met
een corner, die, door Van Ede goed ge
nomen, echter te zacht werd ingekopt.
Onze rechtervleugel kwam vervolgens
menigmaal in actie waarbij enkele goede
schoten van Van Beurden opvielen; de
Bosschenaar geraakte daardoor geheel
door de debutanten-koorts heen, het
geen, helaas, niet van onze middenvoor
gezegd kon worden. Toch gaf laatstge
noemde Lenstra eens een kans, doch
Abe veel minder goed in vorm dan
wij van hem gewend zijn wist hier
van geen profijt te trekken. Als Seghers
de bal laat vallen, nadat de crack uit
Heerenveen een fel schot had ingezon
den, is er niemand van de onzen in de
nabijheid om van deze unieke gelegen
heid te profiteren.
Coppens-Terlouw
Dat schijnt' de Belgen wat al te
bar te worden, met gevolg, dat
Coppens en Terlouw menig stevig
partijtje weggeven, waarna de on
zen de buitenspelval open zetten;
natuurlijk tippelen de Rode Duivels
daar braaf in. Tot wanhoop van de
vele supporters! Toch hadden ze
bijna kunnen juichen, toen Mer
mans aan een heftige doelworste-
ling een einde maakte door de bal
tegen de bovenlat te schieten. Als
hierna Bleyenberg Seghers het le
der uit zijn handen weet te trap
pen, mankeren andere Oranje
hemden wéér op het appèl.
Onze tegenstanders ontketenen hierna
een fel offensief. Landman moet al zijn
kunnen aanwenden om harde schoten
van Mermans, Coppens en Anoul de baas
te blijven. Als beide eerstgenoemden
door de Nederlandse verdediging heen
breken, vreest iedereen het ergste; ge
lukkig was de kogel van Mermans niet
zuiver genoeg gericht. De Oranje-voor
waartsen lieten vervolgens ook zien, dat
zij er nog waren, doch het geluk was
niet met hen: Van Ede kreeg, in goede
schietpositie, de bal voor de tweede
maal verkeerd op zijn schoen!
Naarmate het einde van de eerste helft
naderde, werden de duels tussen de Bel
gische voorhoedespelers en onze verde
digers feller, hetgeen voor een deel der
toeschouwers aanleiding werd, de
scheidsrechter op een fluitconcert te
tractcren. Na fraai spel van Tebak cn
Luiten schoot Bleyenberg met een keu
rige omhaal in, doch Seghers liet zich
niet verrassen-
Met veel enthousiasme toog Neder-
hetgeen, gezien de spelverhouding tot dat moment, ook
inderdaad verdiend zou zijn geweest profiteerde Coppens
bfl een plotselinge uitval van één ogenblik van verwarring
in de defensie door de bal onhoudbaar langs Landman te
kogelen.
Onze ploeg trachtte zich nog van deze tegenslag te her
stellen, doch toen nauwelijks zes minuten later Coppens, na
schitterend combinatiespel van de Belgische rechtervleugel,
opnieuw geheel vrij voor onze keeper kwam, was het pleit
definitief beslecht en de zoveelste nederlaag een feit. Naar
mate het einde naderde geraakten enkele Oranjespelers
totaal uitgespeeld, zodat het geen verwondering meer ver
wekte, dat Lenstra c.s. geen kans zagen de Belgische doel
man ook maar één maal te passeren; zelfs het redden van
de traditionele eer was de onzen niet gegund!
land, na een rust van meer dan twin
tig minuten, weer ten aanval, om
daardoor de technisch beter spelende
Rode Duivels te overvleugelen. Ter
louw en Biesbrouck stuurden het le
der onophoudelijk in de Belgische de
fensie, waar Van Ede een kans ge
boden werd een harde kogel in te
zenden; slechts met de grootste moei
te kon de doelman, via een corner,
zijn heiligdom voor een doorboring
bewaren. Lenstra, eindelijk iets actie
ver, probeerde het met een kopbal,
die meters naast het doel ging.
Terlouw bleef „de rots in de bran
ding" en belette iedere poging van Mer
mans om Coppens te laten scoren. De
voorhoede had dus alle kans op volle
toeren te gaan draaien. Volop aange
moedigd door, het ganse stadion, ging
het op de veste van Seghers aan: Van
Beurden dwong een corner af, Luiten
schoot naast, waarna onze middenvoor
een nieuwe hoekschop forceerde, na
goed voorbereidend werk van de Bos
schenaar. Een flitsende combinatie Bies-
brouck-Lenstra-Luiten kon Carré met
moeite tot staan brengen; Van Beurden
gaf zijn linksbuiten gelegenheid tot
schieten; helaas vloog de bal naast het
Belgische doel.
De te Tongeren gespeelde voetbal
wedstrijd tussen Belgisch Limburg en
Nederlands Limburg om de Coupe
Coenegracht is in een gelijk spel, 2—2,
geëindigd. Met rust was de stand 11.
De Belgen, bij wie Appeltans de uit
blinker was, waren over het algemeen
iets sneller dan hun tegenstanders, die
echter een betere technische vaardig
heid aan de dag legden.
Aan Nederlandse zijde toonde Ron-
dagh (Kimbria) zich de beste. In de
18e minuut zorgde Geurts voor een
voorsprong, maar in de 31e minuut
maakte Ravenstein (MVV) er 11 van.
Twee minuten na de rust namen de
Belgen door Bollen opnieuw de leiding.
Een kwartier later bracht Rond'agh de
partijen echter weer op gelijke voet.
In deze periode van Nederlands over
wicht, volgde onverwachts het eerste
doelpunt van de Rode Duivels. Onze
verdediging, waarschijnlijk tè veel op
de aanval ingesteld, schonk te weinig
aandacht aan Coppens, die plotseling
de bal kreeg toegespeeld. Als een blik
semflits wrong hij zich langs Terlouw
en schoot van dichtbij, onhoudbaar voor
Landman, in (01). Vijf minuten later,
nadat tevoren Coppens een te lange
wandeling van onze keeper had afge
straft met een kogel tegen de paal, ging
Lemberechts langs de lijn: zijn afgeme
ten voorzet werd door Coppens opge
vangen en hard in ons doel geknald
(02). Bijna had even later de eer al
thans nog gered kunnen worden, ais
Bleyenberg. na een fout van Seghers,
iets lager gemikt had; nu ging de bal
over het Belgische doel.
Coppens negeerde rustig het fluitsig
naal van de scheidsrechter voor buiten
spel en trapte dat dacht hij num
mer drie langs Landman. Met een ver
ontwaardigd gezicht, alsof hij het groot
ste gelijk van de wereld had, ging hij
op de Zweed af; deze handhaafde na
tuurlijk zijn reeds eerder genomen be
slissing.
Als Mermans dan een prachtige
kans om een derde en geldig doelpunt
te maken, heeft gemist Landman was
n.l. te ver uitgelopen, doch de Belg aar
zelde net zó lang met schieten tot ge
noeg Nederlanders aanwezig waren om
bet gevaar te keren komt Oranje weer
opzetten. De vermoeidheid deed zich
echter al gelden, zodat de versterkte
Rode Duivels-defensie in de laatste faze
van de strijd, niet al té veel moeite had
om zich te handhaven. Van Beurden
knalde nog in het zijnet en onze mid
denvoor forceerde nog een hoekschop.
Doch verder bracht men het niet.
De Nederlandse B-ploeg heeft voor
een talrijk publiek in het Belgische B-
elftal zijn meerdere moeten erkennen.
W(j zouden geen goede verliezers zyn,
als we verontschuldigingen zochten voor
deze nederlaag. De Belgen verdienden
een zege, want zij waren als ploeg beter,
speelden sneller, bleken ook harder te
zijn dan onze jongens en toonden zich
met enkele uitzonderingen eveneens in
technisch opzicht individueel superieur.
Met dat al is de score wellicht een
tikje geflatteerd. In de eerste helft, toen
de Nederlanders de harde wind mee
hadden, hebben zij zeer behoorlijk ge
speeld, en wanneer de rust met een
kleine voorsprong was ingegaan zouden
de Belgen zich daar waarschijnlijk niet
over beklaagd hebben.
Na de rust liepen de Belgen hard van
stapel. Het werd een overrompeling in
de echte Rode Duivels-stijl met als ge
volg twee doelpunten in minder dan
vijf minuten. De Nederlanders speelden
voor een zo eervol mogelijk resultaat,
waarbij de achterhoede en de midden-
linie, evenals trouwens voor de rust,
bergen werk verzetten. De Voogd, als
spil optredend voor de Vitessenaar Hen
driks, en vooral Bennaars, inderdaad
een vondst als linkshalf, vonden telkens
gelegenheid zich te onderscheiden. He
laas werd het goede voorbereidende
werk niet bekroond door de voorhoede,
het zwakke punt van onze ploeg. Cla-
van was in deze linie nog de beste en
Van der Ley had goede momenten, maar
als geheel faalde de aanval en vooral
de rechtervleugel De BruyckereDe
Jong van Willem II stelde teleur.
Over het verloop van de wedstrijd
het volgende:
Nederland won de toss en nam, met
ö'e harde wind mee, het initiatief in han
den. Een reeks aanvallen, opgezet met
diagonale passes uit het middenveld,
bracht de Belgen in grote moeilijkhe
den, en twee keer achter elkaar stelde
Clavan keeper Gernaey op de proef
met vinnige zuivere schoten. Geleide
lijk aan deed de betere techniek van de
gastheren zich gelden in de duels van
man tegen man, en nu kreeg Steiger
gelegenheid' om zijn talenten te tonen
op schoten van Orlans, Willems en van
de linkshalf Maertens.
Dertig seconden na de hervatting za
gen de Belgen zich een vrije schop toe
gewezen. Orlans nam de trap, de bal
kwam bij Van Gestel en met een schot
van korte afstand' werd Steiger gepas
seerd. Drie minuten later konden de
Belgen op enigszins fortuinlijke wijze
Voor het Nederlands Daviscup-team,
dat op 24, 25 en 26 April op de Mets-
banen te Scheveningen een oefenwed
strijd tegen Noorwegen speelt en het
weekeinde daarop, op 1, 2 en 3 Mei,
eveneens te Scheveningen, tegen Ceylon
in de eerste ronde van het Daviscup-
toumooi uitkomt, zullen zowel de en
kelspelen als het dubbelspel worden ge
speeld door Van Swol en Wilton. Reser
ve voor het enkelspel is Van Meegeren,
voor het dubbelspel is Van Dalsum als
reserve aangewezen.
hun voorsprong vergroten toen ®eI]
schot van diezelfde Van Gestel, da
Steiger zeker zou hebben gehouden,
door De Voogd van richting werd vei*
anderd, zodat de bal onbereikbaar voo
onze verblufte doelman in het net be'
landde: 20. De Belgen kwamen terug
en hielden geruime tijd het spel op onz°
helft, zonder er in te slagen onze ploeg
geheel hun wil op te leggen. De ver*
dediging hield stand, en de middenliniej
waarin De Voogd en Bennaars voortref*
felijk gesteund werden door Wiertz, ze'*
te telkens weer de voorhoede aan 1
werk. Daar echter wilde het niet vlot*
ten en werden de weinige kansen om
gebruikt gelaten door talmen met schie*
ten.
(Van onze verslaggever)
Voor de tweede maal in één seizoen
heeft het Amsterdams elftal voor een
verrassing gezorgd. Evenals het vorig
jaar werd de traditionele stedenwed'
strijd gewonnen. Een doelpunt va"
Feldman, na zes minuten reeds ge'
scoord, bleek voor de Amsterdammers
voldoende te zijn. Want ondanks een
vrij beduidende veldmeerderheid, voor*
al in de tweede helft, bleek de Brusselse
ploeg aan zoveel gebrek aan product!'
viteit mank te gaan, dat het Amster
damse doel vrijwel niet in gevaar is Se'
weest.
De ploeg van Brussel, die zo nu en
dan aardige staaltjes voetbal liet zien
slaagde er niet in de in de lengte en
breedte opgezette aanvallen met goed®
schoten af te sluiten. De enkele trap"
pen, die niet hoog over of ver naast gin
gen. werden door de uitstekend wer
kende doelman Hagenaars onschadelijk
gemaakt. Het gevaarlijkst waren zeer
zeker de aanvallen, die over de linker
vleugel geleid werden, waar we de
oud-internationaal Dimanche aantrof
fen.
In tegenstelling tot de Belgen prefe
reerden de Amsterdammers het korte
aanvalsspel. Vooral de Blauw-Witter
Tolmeijer heeft het de Belgische ver
dediging lastig gemaakt met zijn zeer
scherpe voorzetten. Op de rechtervleu
gel toonde Oldenhof zijn niet gerinfe
capaciteiten, doch hij werd vooral in de
tweede helft te weinig in het spel be-
trokken om productief te zyn. In de
verdediging trad de stopperspil spelen
de Krist het meest op de voorgrond'
Zelfs toen Hagenaars over een hard
schot van Lambert heendook stond
Krist op de juiste plaats om met zij"
hoofd de bal uit het doel te houden'
Het was de A.F.C.-er Feldman, di°
na zes minuten spelen van een blunder
van doelman Ausloos, die vooral in he'
begin van de wedstrijd erg onzeker op*
trad, profiteerde en de bal hard in
schoot, 10. Met deze stand brak de
rust aan. Na de hervatting waren he'
de Belgen die de toon aangaven, maaf
evenals in de 'eerste helft waren de
open aanvallen zelden gevaarlijk of
werden slecht afgewerkt. Dit depri*
meerde de gasten kennelijk en de Am
sterdammers namen alras het initiatie'
over, doch konden niet meer tot scoren
komen. Temeer, daar de Belgische doel
man Ausloos, blijkbaar geschrokken
door zijn eerste blunder, zich than®
ontpopte als een betrouwbare doelwach
ter.
(Van onze sportcorrespondent)
Scheidsrechter Van Leeuwen uit
Enschede had al enige malen de beken
de blik in de richting van zijn linker
pols geworpen, toen de hoop van tien
duizend toeschouwers op het R.B.C.-ter-
rein „De Luiten" verwezenlijkt werd:
rechtsbuiten De Wit (De Valk) ver
sloeg de Belgische linksback Culot in
een kort duel en gaf een strakke voor
zet, die de bal precies binnen het be
reik van middenvoor Schuman (P.E.C-)
bracht. De Zwollenaar reageerde prompt
en schoot het leder hoog in de touwen
achter de Luikse keeper Delhasse.
Daarmee stond Nederland met 21
vóór, was, in verband met de sterke
aandacht van de arbiter voor zijn uur
werk, van de zege verzekerd en hing de
NederlandBelgië-jeugdvoetbal-balans
precies in evenwicht. In de tien na
oorlogse wedstrijden hebben heide par
tyen tien punten verzameld!
De twee puntjes van Zaterdagmiddag
zijn zeker niet ten onrechte aan de
Oranje-jongeren gekomen. Op de mo
menten, die de mogelijkheid van be
slissingen inhielden, waren de Neder
landers radicaler dan de jeugdige Rode
Duivels-generatie. En al waren die mo
menten dan niet zo heel talrijk, het
gaat er toch maar om ze te benutten!
Wat dat betreft, legden de Belgen, die
in de eerste helft met de steun van de
wind in staat waren hun technisch
meesterschap minstens op het midden
veld met nadruk te vertonen, heel wat
minder doortastendheid aan de dag.
Hun midvoor Dewael moest vrijwel
steeds buigen voor de Feijenoord-stop-
per v. d. Hoek, maar bovendien viel de
stootkracht van de overigens uitsteken
de binnenspelers Longfils en Torfs be
paald tegen. Doelman Feijt (Woerden)
kreeg dan ook, met uitzondering van
één strak schot van Longfils, geen
schoten van behoorlijk kaliber te ver
werken. De Nederlandse voorhoede
richtte, óók in de eerste helft, meer op
het doel dan de Belgische jongeren.
Met Feijt, wiens opstellen en timen
op onverbeterlijke wijze geschiedden, ejj
de kundige, ver trappende v. d. Hoe"
vormde linksbuiten Rijnvis het uitbli"'
kende trio in de oranjeploeg. De kleine
snelle ADO-er was de motor in de voor
hoede. Een motor ook in die zin, dat zij"
tempo hoger reikte dan dat van rechts
back Seeraert. Uitgemeten voorzette"'
soms gelost vanaf niet verder dan ee"
decimeter van de achterlijn, en enig®
flinke schoten markeerden het over
wicht van Rijnvis in zijn sector. Zijf
rechtercollega De Wit deed weliswas'
niet veel voor hem onder, doch door hc
trage spel van Brusselers (PSV) kwa""
de Valkenswaarder onvoldoende a"®
zijn trekken. Het slordige plaatsen var
de overigens goed ingrijpende recht®'
half Dahrs (Blauw Wit) deed bovendiaj]
menige speelkans aan deze zijde verlore®
gaan. Schuman is over het algemeen
weinig aanvalsleider gebleken en of"
van Huiberts (Vitesse) ging niet gen°ÊJ
initiatief uit. Men begrijpt dat daardo0'
het middenveld het domein der Belg^
was. althans voor de rust. In de twee»
helft, toen Oranje ging profiteren var
het niet te verwaarlozen windvoorde®''
kon door nauwer aansluiten der lin1®,
(er waren in de eerste drie kwart'?
bedenkelijke gapingen geweest) dit
gische overwicht genivelleerd worde"'
Een offensief der Belgen, dat cc
bt®Ü
de frontlinie meestal niet tot dicht v"
de vesting van Feijt bracht, was in
eerste helft verlopen, toen Dahrs, Sd1^
man en De Wit keeper Delhasse ginëe
belagen. Ook de bezoekers doorleef"®
deze tegenaanval zonder kleerscheure.
Na 37 minuten lanceerden de Rode Du
veltjes een krachtige aanval, waard0®
de Nederlandse achterhoede in het
drang raakte. De Antwerpse linksbuij®,
Bertels kwam daardoor alleen voor n
doel te staan en behoefde de pass v®,
Torfs alleen maar van richting te v®,
anderen: 01. Na de hervatting wis'
de Nederlanders enige malen een vuri|j
schermutseling voor het Belgische
te ontketenen, doch het duurde, na
periode van overwicht der oranje-I0
geren, tot de 35ste minuut, voor D"
berts een der vele goede passes van R"
vis gebruikte: 1—1. Bijna tien mi"utde
later scoorde Schuman de beslisse®1^
goal. Brusselers liet zich twintig m'iLl
ten voor tijd vervangen door v. d-
lAjax).
Landman wordt vóór de tweede keer gepasseerd.
