Het schoon avontuur op de Flora
PCB
m
i
Van de anjers van Erens naar
Merians anjelieren
c
J
Katholieke Vacantie huizen en
Jeugdherbergen Centrale
iSSIsl
Vliegende schotel geen fabel meer
da edti
pomo-mo
„psMtsms
De jongste en oudste bloemen ter wereld
mm
mm
Elke bloem is een
persoonlijkheid
Een uitkomst voor onze jongeren
pijptabak
i
mê
isweervrknjfj
ZATERDAG 25 APRIL 1953
PAGINA 5
m L wJkJL ÉütM ÉJÈÉ
FRED THOMAS
„Flora 1953"
Reeds kwart millioen
bezoekers
DE VACANT IE KOMT IN ZICHT
Behoud van christelijke
levensstijl
Ook „gemengde" tehuizen
Ob wi***
85 ct per pakje
Chili herhaalt aanbod:
Emigratiemogelij kheid
voor 1000 Nederlanders
Koningin en Prins op
Keukenhof
Liturgische weekkalender
Wij hebben de jongste en de oudste bloemen ter wereld gezien, op een
en dezelfde dag. De fris ontloken bloei van tulpen, narcissen en hyacinten, te
Heemstede op de Flora. En de versteende lepidodendrons en calamieten, te
Haarlem in het Teyler Museum. En daar waren wij eigenlijk heengegaan, naar
dat museum, om Maria Sibylla Merian's anjelieren te zien, op de tentoonstel
ling Bloememoereldliefdevol en minutieus gepenseeld, nadat wij op de Flora
het Bloemenpaleis een bouquet van anjers hadden zien schikken, van
t Clooster afkomstig, de kwekerij te Aerdenhout van wijlen Emïle Erens.
Anjelieren, zo uitbundig hartstochtelijk, dat zij hadden mogen zwieren in Ma-
rta hecina's haar, en weer andere anjers, innig doorkleurd, eerbiedig en devoot
Oïs ooit de geest van de hagiograaf, dezelfde die hun het leven gaf. Want ah
door een wonderlijk voorgeborchte moet men bij Teyler het rariteiten-kabinet
voorbij, waartoe de versteende flora van het carboon behoort, eer men op de
tentoonstelling is; de bloemen, zoals zij in de loop van de tijd door schilders en
tekenaars in beeld zijn gebracht. Is het op de Flora te Heemstede overvol,
bij de versteende flora van vóór 250 millioen jaar ontmoet men geen mens
en bij de schilderijen een enkele fijnproever. En toch behoort het harmonisch
bij elkaar: de machtige impressie van exuberante bloei, zoals mensenhand die
op de Flora bijeen heeft gebracht, en de intimiteit tussen kunstenaar en bloem,
die men genieten mag 'in de stilte van het museum. Met even de gedachte aan
de vergankelijkheid van al wat groeit en bloeit, bij de fossielen, in -eyler's col
lectie vergaard.
n
r.mz t
De Flora, de grote internationale bloe
mententoonstelling in het Wandelbos
Groenendaal te Heemstede, is thans op
haar mooist. Nu het bollenseizoen zijn
hoogtepunt heeft bereikt, staat alles in
exuberante bloei, begunstigd door het
mooist denkbare voorjaarsweer. Onze
speciale verslaggever Fred Thomas heeft
tot dit moment gewacht met een bezoek
aan de expositie, waarna hij zich in
Haarlem naar het Teyler's Museum be
geven heeft om er de Flora te zien van
vóór 250 millioen jaar, en de unieke
expositie, die hier is samengebracht
van Nederlandse bloemstillevens door
de eeuwen heen.
Het is een vreemde gewaarwording,
Wanneer men op het hele of halve uur
bij de rotspartij staat, in het hart van
be Flora, en een ogenblik de ogen sluit.
Dan zou men kunnen menen in Lourdes
te zijn, dicht bij de Grot, want men
hoort het vertrouwd geluid, voor elke
Pelgrim te Lourdes, van het ruisen der
Gave, fen onmiddellijk daarop het caril
lon uit de toren van de Basiliek, dat de
bekende melodie laat horen: Te Lourdes
op de bergen. Maar als men de ogen
opent en voor zich uitziet, is het niet te
Door
Lourdes waar men ontwaakt, maar er
gens in Marokko, te Marakesj, of in de
Kaasba van Algiers: de witte facjide van
het Bloemenpaleis als een sub-tropische
ulusie tegen de blauwe lucht van April.
Het is noch Lourdes noch Algiers. De
fuisende Gave blijkt het klateren van
cascades in de rotspartij, het lied van
Lourdes klinkt wonderlijk genoeg hoog
hit de gestroomlijnde klokketoren op het
terrein, waar het electronisch carillon
zich weert. En Algiers, ja aan Algiers
zou men toch even willen vasthouden,
®ls men loopt langs de galerijen van het
bloemenpaleis. Want al die kleine, bezi
ge winkeltjes, links en rechts, roepen er-
gons het beeld op van een Oosterse ba
zaar.
Maar dan zijn de bloemen, de bo-
men, heel de omringende natuur weer
zo helemaal en niet anders dan Ne
derlands, dat men van alle dwalingen
der fantasie onmiddellijk is weerge
keerd en zich verder niet misleiden
mat, door geen opschriften en naam
bordjes, alles in het Engels, en op
tnooie dagen als van de week niets
dan de tale Albio7is, al dan niet met
Amerikaans accent, dat de lucht ver-
Vult. Want opmerkelijk groot is het
Setal der vreemdelingen, dat zich van
V-ur tot uur vermengt onder de einde-
loze kudden, waarin hier het mensdier
gretig de schoonheid graast en vreed
zaam herkauwt op de terrassen. De
schoonheid, waar men zich aan ver
zadigt, de kleuren en vormen in at
hun variaties, de zon en het licht en
de spiegeling in het water, en telkens
de wind, die over de hyacinten strijkt
su een narcose meedraagt van het
?°ftst aroom. Er zijn velden bloemen
hy» geel en rood en paars, die haast
het oog verblinden, andere van het
tederst coloriet, als een zachte stre-
lnQ. En elke bloem in het geheel, als
ben haar benadert, hetzij onder de
open hemel dan wel in de luwte der
}parenhuizen, is een persoonlijkheid:
rots en uitdagend de glanzende, lak-
ode tulp Red Emperor, lieflijk de
'anke doorbloosde Fair Lady in haar
°kje van Degas, hartstochtelijk kiss-
°°f Scarlet O'Hara, schuchter b lauw
het
j nederig gewas van druifjes en
lla'
UeJren' aQuarel van de zeven-
biup V:euwse schilderes Maria Sy-
ian °P de tentoonstelling
emeniuereld" in het Teyler's
Museum te Haarlem.
Het is niet onze bedoeling te inventa
riseren, al de kleur en het fatsoen te
prijzen van het puik van Nederlandse
kweekkunst, dat op de Flora zo grote,
internationale belangstelling trekt. Dui
zend en één droom roepen de namen op,
waarmee de tovenaars van de bollen
streek hun producten hebben versierd:
Nana en Lucretia, Grand-maitre en Rij
zende zon, Meissner Porcelein en Wedge-
wood, Eroica en Oriënt Express. De
magische schoonheid, die in een proces
van eeuwen geleidelijk aan gewonnen is
uit een bodem van humus- en slikhou-
dend kalkloos zand, van moerassige,
venige klei, vermengd met grofkorrelig
kalkrijk zand of nog weer een andere
combinatie, waarvan de kweker alleen
èn de tuinbouwconsulent helemaal het
fijne weten, zoals wij en de belasting
consulent van onze inkomsten-aangifte.
Men mag het allemaal nauwkeurig be
studeren in het Regeringspaviljoen, dui
delijk en instructief voorgesteld; de con-
ti-óle b.v. van de Plantenziektekundige
Dienst op de export van de bollen, door 'n
dokter-bol, die een toekomstige emi
grant-bol de stethoscoop op de bollen-
borst plaatst.
Misschien het lieflijkste pad in deze
dagen in heel Nederland is de Spring
time Road, de lenteweg, door het heu
velige, beboste gedeelte van de Flora,
waar de wind door de kruinen ruist,
die nog juist genoeg winters zijn om
overal een doorzicht te laten op wat
er als ooit in de Hof van Eden alle
maal groeit en bloeit tussen de stam
men en het struweel. Men hoort er de
vogels, een flard muziek uit de verte,
het schreeuwen van een pauw. Van de
hoogste punten, zoals de Belvedère,
gaat verrassend de blik over wijd
rondom het tentoonstellingsterrein.
Om dan weer af te dalen langs het
water, waar de fauna in de verschij
ning van een mandarijn-woerd haar
hoogste troef heeft uitgespeeld tegen
het kleurpalet der bloemen. Hier en
daar klatert en parelt het in kleine
waterpartijen, een gerucht, waar men
eindeloos naar luisteren kan. Tover-
vissen van roodachtig goud zijn uit
gestrooid in de vijvers, tot op de bo
dem transparant. Hier en daar in de
gazons zijn madelieven aangetreden,
als kleine, bescheiden vrijwilligers, en
in de allee van kastanjebomen is men
gereed de luchters te ontsteken. Bron
zen en grijsstenen beeldjes, argeloze
kinderblootjes, zitten of hurken tus
sen de bloemen of spiegelen zich aan
de waterkant. Ergens in een bed van
tulpen is een berkje de bruid.
Antiquair en kweker
Zo dwaalt men als een honingbij van
bloem tot bloem, langs paden en bor
ders, van kleur tot kleur, zoemend van
geluk 0m dit schone avontuur. Men be
kijkt het huis van vandaag en het huis
van morgen. In het eerste valt de privé
cafetaria op, het eetzitje in de keuken,
waar men om ruimte te sparen naast
elkaar op hoge krukjes klimmen moet.
En in de woning der toekomst zagen wij
met verbazing, dat een driehoek in de
vloer was uitgespaard, een klein frag
ment van naakte aarde, waarin een
boompje stond geplant, zo maar in de
kamer. Men kan te kust en te keur gaan
bij een hele reeks tuintjes, kant en
klaar, en die meubelen uit een keuze
van zitjes, heel modern dan wel rustiek,
getimmerd van stammetjes en talhout.
Óm tenslotte vol verwachting het Bloe
menpaleis te betreden. Hier zijn de bin-
nententoonstellingen elkander opge
volgd en sinds Vrijdagmorgen herbergt
de grote zaal de inzending van
andere bloemenstad onder de schutse
van St. Bavo: Gent. De Gent
se cultures zijn gespecialiseerd op ka
merplanten en die vullen thans de hal
met hun kleurengloed, overheersend in
nuances van rose en rood, azalea's, cli
via's, hortensia's.
Het meest tenslotte zijn wij ge
boeid door de gecombineerde in
zending van een Haarlems antiquair
en de anjerkwekery uit Aerden
hout, een wereld van harmonie tus
sen oude, verfijnde meubelen en de
anjers. die er by figureren, één
enkele ademtocht van voornaamheid
uit politoer en satijn en het kunstig
gekweekt frou-frou van de anjer-
kronen, de reusachtige bouquet
en haar opstelling in deze sfeer
een picturale weelde, die alleen
reeds een gang naar de Flora loont.
Het beeld van die vaas met anje
lieren hebben wfl van de Flora als
laatste indruk meegenomen, de
meest ideale schakel tussen de
levende composities, hier in het
Als uit duizenden kleine monden
geven de hyacinten de geur van
hun ademtocht mee aan de voor
jaarswind.
Heemsteedse binnenduin, en de
bloemen op papier en doek, de te
keningen en schilderijen, uit miisea
en particulier bezit in Teyler's
Stichting te Haarlem voor deze ge
legenheid samengebracht-
Wij hebben reeds verteld dat men om
deze tentoonstelling te bereiken, een
reeks van zalen passeren moet, waar
behalve de verstarde Flora van vóó*-
250 millioen jaar, een geheimzinnige,
deels prae-historische wereld is be
waard: mineralen en fossielen, recon
structies van de langhalzige plesiosau-
rus, de vishagedis, de holenbeer. Men
ziet er de schedels van mastodonten,
delen van het skelet der Moa's, reus
achtige loopvogels uit de oertijd, en
loopt langs vitrines vol beenderen en
botten, bruin en poreus van legendari
sche ouderdom. Om verder zijn weg te
zoeken langs reuzenmagneten, batte
rijen van Leidse flessen, electriseer-
machines, een holle spiegel, waarin
men, op de juiste afstand genaderd,
zichzelf de hand kan geven.
Maar dan door een deur is men op
eens temidden der bloemstillevens,
de botanische tekeningen, zoals „Het
bruyne Jofferke", een anjelier, en
„De Goutgeele Fruytelarye", de Kie
vietsbloem, aquarellen van Balthasar
van der Ast. En met c£e anjers van
Erens nog in de herinnering, speurt
men naar het werk van Maria
Sibylla Merian, de 17e-eeuwse schil
deres, die Bertus Aafjes bezongen
heeft, en staat lang in aandacht stil
voor de uitbeelding, die een beken
tenis was: haar anjelieren het hart
grondig Amen op de schoonheid van
Gods natuur. En opnieuw, als daar
even op de Flora, gaat men van bloem
naar bloem, aarzelt lang eer men los
komt van de bouquet in vensternis
van Ambrosius Bosschaert, waarop
men de dauw op de bloemen zou wil
len aanraken, het vliegje naast de
vaas verjagen. Om dan te zien met
hoeveel zorg en liefde Jan Breughel
de Oude zijn tulpen, rozen en nar
cissen voor de eeuwen heeft ge
schikt. Die eeuwen gaan ons in bloe
men voorbij, van Jacob de Gheyn, zo
fris in het glas, tot de brand der pa
pavers bij Breitner, het spel van
kleur en licht bij Van Dongen en
Sluyters.
Geschikt voor de eeuwen
Tot men weer buiten op het Spaarne
staat en over de klapbrug naar de verre
daken kijkt, brokkelig en roestrood, de
spitsen van de Amsterdamse Poort er
juist bovenuit. Dan is Haarlem een stad,
waar men moeilijk afscheid van kan
nemen, en waar men zwerven blijft,
langs bloemen overal en naar de uit
stalkasten der vele antiquairs, snuivend
om beurten de geur van jong en bloeiend
en van oud, verholen leven, verenigd
tot de schoonste harmonie. Op het ter
ras bij Brinkmann, aan de Grote Markt,
zijn wij geëindigd temidden der fine fleur
van Haarlem en wijde omgeving, die
zich niet minder exposeert, de kelkjes
van geest en hart gretig open naar het
licht. Het lidmaat van de Society for
Psychical Research, de verteller van
volksverhalen J. W. R. Sinnighe zat er
in de zon, gelukzalig glimlachend van
spookhuizen te dromen, een trekje van
lichte verrassing op het gelaat als werd
hij telkens door een geest zacht op de
kleine teen getrapt. En Godfried Bomans
zagen wij als een schim verschieten, diep
m de gewelven van Teisterbant, een
woelrat onder het bollenveld.
In de eerste vier weken heeft het
betalende bezoekersaantal van de „Flo
ra 1953" reeds een kwart millioen over
schreden. Nu de tulpen, naast de nar
cissen en hyacinten, in volle bloei staan,
stijgt het aantal bezoekers met de dag.
Terwijl ik dit schrijf, brandt de kachel nog, maar buiten is de lente met
overrompelende kracht doorgebroken. En dat betekent niet alleen, dat wij ons
doorstroomd voelen met nieuw leven, maar ook, dat de zomervacantie al weer
voor de deur staat. In hetgeen hier volgt moge daarom de aandacht van de lezers
zowel van de jongeren als van hun ouders worden gevraagd voor een werk
van grote betekeriis: de Katholieke Vacantiehuizen en Jeugdherbergen Centrale,
die dit jaar haar vijfjarig bestaan viert.
Eigenlijk bestond zij al voor de oorlog, maar in haar vernieuwde vorm da
teert zij pas van 1948. Het was toen wel duidelijk geworden, dat een afwachtende
en passieve houding der katholieken inzake het „vacantieprobleem" riiet meer
verantwoord was. Dit „probleem" bestaat hierin, dat sinds enkele tientallen
jaren vrijwel iedereen vacantie heeft, maar dat velen met die vacantie eigenlijk
geen raad weten.
De tienduizenden, die de komende
dagen „naar de bollen" zullen trek
ken. kunnen ook de fraaie bloem-
mozaieken bewonderen, welke
overal 'in de Bollen- en Duinstreek
zijn aangelegd. Ook de zusters van
het Sint Bernardushuis te Sas-
senheim zijn druk in de weer ge
weest en vervaardigden een mo
zaïek, geïnspireerd op Honderd
Jaar Kromstaf.
Advertentie
Een staatsman bekent zich tot de natuur: dr. Kortenhorst in de ban van de Flora.
Iedereen wil er wel eens uit, wanneer
_hij het hele jaar aan zijn werk is ge
bonden geweest. Maar ons land is
klein, de vacantieoorden zijn in Juli en
Augustus overvol en bovendien is va-
cantiehouden buitenshuis een dure aan
gelegenheid. Zo zagen wij in en na de
oorlog, naast de voortreffelijk geleide,
maar neutrale, Nederlandse Jeugdher
bergen Centrale, allerlei particuliere
kampeercentra en kampeerboerderijen
verrijzen, opgezet door mensen, die daar
wel wat aan wilden verdienen, maar
die in hygiënisch en moreel opzicht niet
altijd voldoende eisen stelden. Wat lag
er meer voor de hand dan van katho
lieke zijde over te gaan tot het schep
pen van een net van goede en goed
kope vacantiegelegenheden voor katho
lieken? Voor de jeugd is dit vraagstuk
het eerst aangepakt en zo kunnen wij
nu, na vijf jaren, wijzen op een 44-tal
tehuizen voor jongeren tussen 14 en 30
jaar. Wij onderscheiden daarbij tussen
de „jeugdherbergen", waar men slechts
één of enkele nachten verblijft, pleister
plaatsen dus voor hen die, meestal per
fiets, een tocht door het land willen
maken, en de eigenlijke „Vacantiehui
zen", waar men een gehele week ver
blijft en vanwaar men overdag uittrekt
om er 's avonds voor etenstijd weer te
rug te keren. Wie voor f 3 (meerdere
leden uit één gezin genieten reductie
op de jaarlijkse contributie) lid is ge
worden van deze centrale, meestal aan
geduid met de letters' K.V.C., kan in
ieder van deze gelegenheden terecht
tegen een zeer goedkoop tarief.
De jeugdherbergen en tehuizen zijn
met opzet over het gehele land ver
spreid, zodat men van plaats tot plaats
kan gaan. En zij liggen niet -altijd in de
overbekende toeristenplaatsen, al kan
men ook daar terecht zoals b.v. in
Ede op de Veluwe of Valkenburg
maar men vindt ze ook in Drenthe, en
Twente, in Brabant, in Zeeland en aan
de kust. Zo ligt er een alleraardigste
jeugdherberg in Arum bij Witmarsum,
bestaande uit een gezellig ouderwets
gelagkamertje en kleine slaapgelegen
heid. In Valkenburg is het een eerbied
waardig herenhuis, in Oisterwijk een
oude molen, in Oeffelt eer Brabantse
boerderij, in Zorgvlied en Hilvaren-
beek een niet meer gebruikte pastorie,
en op sommige plaatsen een daartoe in
gericht parochiehuis.
Druk bezocht is ook Texel, terwijl op
Ameland dit jaar voor het eerst een
jeugdherberg van de K.V.C. wordt ge
opend. Een drijvende jeugdherberg gaat
dit jaar over de Rijn Duitsland in.
In een zwaar bewaakte hangar van de vliegtuig
fabriek te Malton werkt men aan een nieuw project
Uit Canada komen be
richten die doen ver
onderstellen dat de fa
bels over de vliegende scho
tels binnen niet al te lange
tiicf werkelijkheid zullen
worden. Volgens de „Toron
to Daily Star" is men bij de
Canadese A.V.R.O.-vliegtuig
fabrieken te Malton bezig
met de bouw van een vlie
gende schotel, die een dus
danige revolutionnaire om
wenteling in de luchtvaart
wereld zal teweeg brengen,
dat alle tot nu toe bestaan
de types straalvliegtuigen in
één slag .verouderd" zullen
blijken. Óok het laatste
nummer van het orgaan van
de Canadese luchtmacht
wijdt in een artikel een be
spreking aan de op stapel
staande vliegende schotel,
alhoewel het er onmiddellijk
aan toevoegt dat de lucht
macht nog geen enkel be
richt hieromtrent heeft wil
len bevestigen.
In een zwaar bewaakt
hangar van de vliegtuigfa
briek Malton, aldus d'e „To
ronto Daily Star", werkt men
in het diepste geheim naarstig
aan een vliegende schotel.
Generaal Montgomery mocht
bij hoge uitzondering, tij
dens zijn bezoek aan Cana
da, even een kijkje nemen
in de hangar, waar de inge
nieurs hun geheimzinnig
project gestalte geven. De
vliegende schotel zou
volgens de plannen een
snelheid kunnen bereiken
die bijna twee maal zo groot
is als de modernste straal
vliegtuigen, n.l. ruim 2400
kilometer per uur.
Tevens zou dit ontwerp
niet afhankelijk zijn van
vliegvelden, evenals de he
licopter stijgt het verticaal
de lucht in. Deze start zou
geschieden met behulp van
een speciaal geconstrueerde
stelling. Het meest opzienba
rende van het nieuwe pro
ject, dat vervaardigd wordt
uit hout. plastic en speciale
metaalalliages, is de verwer
king van een nieuwe vinding
om de stabiliteit van dit
..vliegtuig" te bevorderen.
In het midden bevindt zich
n.l. een snel ronddraaiende
schijf, waarin gasturbines
Volgens „ingewijden" ziet het project van de eerste echte
vliegende schotel er ongeveer zo uit. Aan de zijkanten be
vinden zich een aantal reactiemotoren, die behalve voor de
voortstuwing ook voor de besturing van de schotel dienen.
Aan de achterkant is eveneens een grote reactiemotor
gebouwd, waarvan de uitlaat in verschillende comparti
menten verdeeld is. In het midden van de schotel zit de
piloot. Rond de cockpit is een roterende schijf gecon
strueerd, die de stabiliteit van de schotel regelt.
aangebracht zijn. Aan de zij
kanten van de schotel be
vinden zich een aantal straal
motoren die behalve voor
de voortstuwing ook ge
bruikt worden voor het ma
noeuvreren. De piloot van
dit zonderlinge gevaarte zit
in een koepel van plastic,
ongeveer in het midden van
de ovaalvormige schotel, In
de achterkant van de scho
tel, die recht afgesneden is,
bevinden zich eveneens een
aantal uitlaatpijpen. De dia
meter van de schotel zou
ongeveer 12 meter bedragen.
De start zou met behulp van
extra raketten geschieden,
maar hoe de schotel weer
veilig aan de grond zou ko
men Is nog niet bekend....
Er moet nog heel veel gebeuren, het
aantal tehuizen moet worden uitge
breid, de accommodatie soms verbeterd
en vooral: de jongeren, voor wie dit
werk is opgezet, zijn nog zeer onvol
doende er mee bekend. Ook hebben
wij de aandacht en de belangstelling
van de ouderen nodig. Katholiek Ne
derland heeft een taak ook op het ge
bied der vacantiebesteding. Wij moeten
het onze jongeren mogelijk maken hun
welverdiende vacantie door te brengen
op een wijze, die hun alle vreugde
geeft, waaraan zij behoefte hebben en
die tegelijk getuigt van een christelijke
levensstijl.
Voor de ouders is het een grote ge
ruststelling te weten, dat hun kinderen
in een goed milieu verkeren. Daarom
rekent de K.V.C- het zich tot een plicht
dat milieu zo goed mogelijk te verzor
gen. Zij heeft in iedere jeugdherberg
een door haar aangestelde leiding. Die
leiders en leidsters moeten daartoe te
voren worden geschoold, willen zij
voor hun taak berekend zijn.
Het bestuur van de K.V.C. nodigt
jonge mensen van minstens vijf en
twintig jaar, die bereid zijn veertien
dagen in een jeugdherberg als leider of
leidster op te treden in het komende
seizoen, van Juni tot September, uit,
zich op te geven by de K.V.C. Nadat
over hen gunstige informaties zijn in
gewonnen en nadat zy de nodige richt
lijnen hebben ontvangen, kunnen zij
dan worden aangesteld in een der te
huizen. Wie daarvoor belangstelling
heeft kan zich opgeven by de K-V.C.,
Nachtegaalstraat 60bis, Utrecht, waar
ook alle ov< rige inlichtingen te ver
krijgen zijn.
De K.V.C. kent tehuizen alleen voor
jongens of meisjes en ook z.g. „gemeng
de" tehuizen. Over die laatste groep
nog een enkel woord. Zij zijn vooreerst
slechts toegankelijk voor jongelui boven
achttien jaar. Wie jonger is kan dus
alleen terecht in een herberg voor jon
gens of voor meisjes.
Menigeen zal zich afvragen, of het nu
wel gewenst is. dat jongens en meisjes
er samen op uittrekken. Het standpunt
van de K.VC. is daarbij het volgende:
1) Bij het oprichten van deze gemeng
de tehuizen houdt zij rekening met wat
plaatselijk en diocesaan is voorgeschre
ven. Er wordt dus nergens zo'n tehuis
opgericht zonder toestemming van de
bevoegde instanties en met name van
de kerkelijke overheid. Die toestem
ming wordt niet altijd gegeven en de
K.V.C. houdt zich daaraan strikt. 2)
Door tehuizen open te stellen voor jon
gemannen en meisjes tezamen wil de
K.V.C. in het geheel niet zeggen, dat zij
van oordeel is dat nu iedereen maar
..gemengd" moet gaan trekken. Zij vindt
dat een zaak, die behoort tot de verant
woordelijkheid van de ouders en waar
bij sterk moet rekening worden gehou
den niet individuele omstandigheden.
Er zullen altijd voldoende gelegenheden
blijven die niet „gemengd" zijn en dat
moet ook- 3) En op de derde plaats
streeft zij er naar. dat jongelui, die te
zamen op vacantie willen gaan, dat
doen in een groep.
Het is dus te allen tijde onjuist
en ongewenst, dat b.v. twee verloof
den gedurende lange tijd er met hun
tweeën op uit zouden trekken. De
enige oplossing is hier, dat men zich
verenigt in een groep van b.v. vier of
zes personen. Zo'n groep controleert
zichzelf en is een steun voor de af
zonderlijke personen daarin, als ten
minste de bereidheid bij de jongeren
aanwezig is om als goed christen zich
te gedragen.
Om die bereidheid en goede wil gaat
het eigenlijk. Van de ouders wordt dus
gevraagd, dat zij hun grote kinderen,
die er op uit trekken, op het hart druk
ken, dat zij een eer hebben hoog te
houden. Van de jongeren zelf wordt
verwacht, dat zy de goede gave van een
onderlinge omgang niet zullen misbrui
ken. Het zou verkeerd zyn, bijna vol
wassen jonge mensen geen enkele ver
antwoordelijkheid voor hun eigen leven
te schenken. Maar zij moeten het dan
ook zelf goed doen- De K.V.C. schept op
sommige plaatsen daartoe de gelegen
heid, zij wyst hen op de wijze waarop
zij meent dat het verantwoord kan zijn.
En zy hoopt dat het jonge geslacht,
waarin zij een groot vertrouwen heeft,
metterdaad zal tonen, dat het mogelijk
is om midden in de wereld christen te
zijn. Wij zijn het zout der aarde, ook
waar het betreft de omgang tussen de
sexen.
Het gezonde en nuchtere verstand
EGBE^
DOU^E
Naar wij vernemen is van Chileense
zijde op de gisteren beëindigde verga
dering van de Intergouvernementele
Commissie voor Europese Migratie te
Genève het aanbod herhaald, dat ten
tijde van de watersnood aan ons land
werd gedaan, namelijk om 1000 Neder
landse emigranten op te nemen in Chili.
Het betreft hier hoofdzakelijk emigratie
van agrariërs
De commissaris voor de emigratie, ir.
Haveman, heeft op bedoelde vergadering
van de I.C.E-M. de dank van ons land
voor dit aanbod vertolkt en gezegd, dat
de Nederlandse emigratie-autoriteiten
hieraan alle aandacht zullen schenken.
Hare Majesteit de Koningin heeft met
de leden van „De Tijd", een club van
Nederlandse grote industriëlen, en hun
dames gisteravond een diner op Keu
kenhof gebruikt. Aan dit diner zaten 30
personen aan. Hare Majesteit arriveerde
onopgemerkt om iets over half zeven.
Prins Bernhard kwam drie kwartier la
ter.
ZONDAG 26 April: 3de Zondag na Pasen;
Mis v. d. dag; 2 H.H. Cletus en Marcelli-
nus; 3 H. Joseph; Credo; Paasprefatie; wit.
MAANDAG: H. Petrus Canisius. belijder,
kerkleraar; Mis In medio; 2 H. Joseph;
Credo; prefatie v. d. H. Joseph; wit.
DINSDAG: H. Paulus v. h. Kruis, belij
der; eigen Mis; 2 H. Joseph; 3 H. Vitalia;
Credo; prefatie v. d. H. Joseph; wit.
WOENSDAG: Octaafdag Beschermfeest v,
d. H. Joseph Mis v. h. feest; 2 H. Fetru»;
Credo: prefatie v. d. H. Joseph; wit.
DONDERDAG: H. Catharina van Siena,
maagd; Mis Dilexisti; Paasprefatie; wit.
VRIJDAG; H.H. Philippus en Jacobus,
apostelen; eigen Mis; Credo; prefatie v. <1.
Apostelen; rood. Ook: Eerste Vrijdag van
de maand; plechtige votiefmis ter 'ere V h
H. Hart; Mis Cogitationes; 2 H.H. Philip
pus en Jacobus; Credo; prefatie v h H.
Hart; laatste evangelie v. d. H.H. Philip
pus en Jacobus; wit.
ZATERDAG: H. Athanasius, bisschop,
belijder, kerkleraar; eigen Mis; (den Bosch:
2 voor de bisschop): Credo: Paasprefatie;
wit, Haarlem: Kerkwijding v. d' kathe
draal; Mis Terribilis; (in gelezen missen:
2 H. Athanasius); Credo; Paasprefatie: wit,
ZONDAG 3 Mei: 4de Zondag na Pasen;
H. Kruisvinding; Mis v. h. feest: 2 gebed
v. d. Zondag; (in gelezen missen: 3 H.H.
Alexander en gezell.). Credo; prefatie v. h.
H. Kruis; laatste evangelie v. d. Zondag;
rood.
gebiedt om geen dwaze risico's te
nemen, die bijna zeker op ongelukken
moeten uitlopen. Het vertrouwen in
Gods genade en in Ie goede wil der
jeugd stelt ons in staat om, waar de
omstandigheden het schijnen te billij
ken, voorzichtig de bakens te verzet
ten. Gaat hét zoals wij het hopen, dan
betekent deze stap geen achteruitgang
in de christelijke levenswijze.
Dr. H. M. M- FORTMANN.
Aalmoezenier van de K.V.C.
