Kapitein van de
is de schuldige
Bevoegdheid als kapitein één
week ontnomen
Oranje55
Nu ookN'astella Bloemenzeep!
Twintig jaar geëist tegen
repetitor
Ir. ROEBROEK pleit voor lagere
polderlasten in de Eerste Kamer
Het gehele land profiteert van
sterke dijken en goede wegen
Moord
in de lift
utkiop!
Gevallenen van 7 December-
divisie herdacht
Uitspraak Raad voor de Scheepvaart
Alle stakers thans
aan het werk
Ontvluchte reebok
is terecht
Drieling geboren
Monument onthuld
te Amersfoort
WOENSDAG 29 APRIL 1953
PAGINA 3
botsing tussen „Ruys"
en „Oranje"
Getuigenis van kapitein
Goedewaagen
„De Ommelanden"
Aanklacht tegen De Boer?
55
De Kromstaf Kinder
wedstrijd
Vrijspraak voor de ruzie
makende psychologen
Geldwisselaar bij auto
matiek toegestaan
Twee maanden in plaats
van veertien dagen
Soldaat geeft geen gevolg
aan radio-oproep
Paasloterij 1953
Kindje in een gierput
verdronken
Er is keus in
Castella
Voor iedere huid en iedere
beurs.
Vader en broer vergiftigd
Soldaat krijgt drie
maanden
Wegens klap aan een
verpleegster
Boekhouder verduistert
f 100.000
Eis: twee jaar en zes
maanden
Commissie voor
onderzoek spoorweg
ongevallen gevraagd
door NCAIO MARSH
Plechtige offergang van de
jeugd in bisdom Haarlem
3
(Van onze speciale verslaggever)
Na een van de langdurigste zittingen in zijn geschiedenis heeft de Raad voor de
Scheepvaart nog Dinsdagavond laat uitspraak gedaan inzake het gebeurde in de
Oacht van 5 op 6 Januari in de Rode Zee, waarbij twee der grootste Nederlandse
Passagiersschepen, de „Oranje" en de „Ruys", met elkaar in aanvaring zijn ge
komen. De Raad heeft de gezagvoerder van de „Oranje", de heer W. H. Hemmes,
schuldig verklaard aan het gebeurde en hem voor de tijd van één week de be
voegdheid ontnomen om als kapitein te varen. Naar het inzicht van de Raad heeft
gezagvoerder van de „Willem Ruys", de heer C. C. Goedewaagen, geen schuld
aan de aanvaring. In zijn conclusie tijdens de zitting had de Inspecteur-Generaal
Voor de Scheepvaart vastgesteld, dat kapitein Hemmes bij zijn manoeuvre de
Vereiste voorzichtigheid uit het oog had verloren en zijn schip in een positie ge
dacht ten opzichte van een ander schip, waarin het nooit had mogen komen. Hij
kad tenslotte gevraagd kapitein Hemmes voor vier weken zijn bevoegdheid te
Ontnemen. De Raad zal zijn overwegingen later bekend maken.
Met een korte onderbreking is de
«aad voor de Scheepvaart bijna negen
kur bijeen geweest in het voor deze
spectaculaire zaak veel te kleine zit-
Jingzaaltje in het Beursgebouw aan het
JJamrak. De ruiten waren beslagen en
atmosfeer was benauwd, maar met
onverminderde belangstelling volgde
het deskundig en geïnteresseerde pu
bliek, directieleden der betrokken on
dernemingen en verzekeringsmaatschap
pijen en tal van collega's uit de koop
vaardij, het horen der beide kapiteins
in de middag het zestal getuigen, de
stuurman van de wacht, de roerganger
en de uitkijk, eerst van de „Oranje"
en daarna van de „Ruys". Het was
avond geworden toen na de conclusie,
Pleidooien en repliek, de zitting ten
e,nde liep, die niet alleen in scheep
vaartkringen, maar in geheel ons zee-
Varend land niet zonder spanning tege-
htoet was gezien.
Want hier ging het niet alleen
om de betekenis, civielrechterlijk,
voor de vergoeding van de scha-
i de, maar in de eerste plaats om
een stuk zeemanseer, om naam en
reputatie, uiteindelijk zou men mogen
zeggen: de roep van de betrokken ha
vens. Dit verleende een bijzonder ac
cent aan het opmerkelijke pleidooi
van mr. Baron 'v. d. Feltz, die in een
betoog van meer dan vijf kwartier op
scheepvaarttechnische en juridische
gronden kapitein Hemmes verdedigde
en een scherpe veroordeling gaf van
de handelwijze van de tegenpartij. Het
Was een steekspel op hoog niveau met
alle technische details van de navi
gatie: afstanden, koersen, tijden en
seinen, reconstruerend van beide kan
ten, wat er nu precies in die fatale
minuten, voor het moment van de
aanvaring, vijf minuten na midder
nacht, van ogenblik tot ogenblik pre
cies gebeurd is.
Het verhoor der getuigen bevestigde
m hoofdzaak de lezing, die elk van
Peide partijen van het verloop van het
drama heeft gegeven, dat gelukkig geen
mensenlevens heeft gekost, maar wel
aanzienlijke schade heeft opgeleverd,
niet in de eerste plaats aan onze naam als
Zeevarend land, in een wereld vol con
currentie. Toen een der getuigen op een
??geJen ogenblik de situatie karakteri-
hranht als "een dubbeltje op zijn kant",
de president een moment van
ontspanning in de sfeer met de opmer-
.ht het wel meer dan een dub
beltje is geworden. Overigens was er
voor vrolijkheid weinig plaats in het
verloop van de zitting, die haar tra
gisch hoogtepunt vond in de veroorde
lende conclusie van de Inspecteur
der aanwezigen, een zeeman en gezag
voerder van de allure als kapitein
Hemmes op het eind van een mooie,
succesvolle carrière, aldus ontluisterd
Werd.
Kapitein Hemmes, zo constateerde
de Inspecteur-Generaal, de heer C.
Moolenburgh, heeft bij heel zijn
manoeuvre de afstand van zijn schip
tot de „Ruys" verkeerd geschat. Het
elkander naderen, ook in een rus
tige, heldere nacht als deze, wilde
de heer Moolenburgh op zich niet
Veroordelen; het is een oud gebruik,
dat in ere kan blijven, maar de fout
ügt in de manoeuvre zelf, die onaan
vaardbaar is en welke Kapitein
Hemmes heeft willen uitvoeren in
strijd met alle opvattingen van goed
Seemansgebruik. Hij heeft de vereis
te voorzichtigheid uit het oog ver
loren en de aanvaring had nog
ozger, desastreuze gevolgen kunnen
"ebben. Daarnaast heeft men de
Schade, die is toegebracht aan de
Soede naam van de Nederlandse
Scheepvaart en dat helaas door een
•ban als Kapitein Hemmes, die zo
veel jaren een kundig zeeman is ge
feest, met grote interesse voor alle
hieuwe aspecten van zijn vak. Te
recht werd hem dan ook, na zijn
jj'enst bij de Marine in oorlogstijd,
het commando opgedragen over het
v ^spitein Goedewaagen, gezagvoerder
h de „Ruys", na kapitein Hemmes in
^sitting van de Raad voor de Scheep
je rt gehoord, verklaarde op vragen van
»Ot|
Passagiers, die verzochten naar de
l(j^anic" te varen, te hebben gezegd:
henk er niet aan",
's jj'l achtte een dergelijke manoeuvre
dag i s onverantwoord. Wanneer het
het tS en de weersomstandigheden laten
anc]e°y dan is het vanzelfsprekend iets
ih^11 hfj echter zag dat de „Oranje"
tegpJ.d richting kwam, besloot hij zijn
^Qorri teneinde bakboord aan bak-
ietg *e Passeren, in die manoeuvre
2es tegemoet te komen. Te ongeveer
hen, "buten voor middernacht was het
dicht v-eva^en> dat de „Oranje" veel te
bjj kwam.
ttlarM„n°,0l1: in heel ziJn 38-jarige zee-
Vtec-m?]0 a-an had hij een schip zó
de ind zien draaien. Hij kreeg zelfs
hen, ruk dat zijn tegenligger voor
de rvVer .wilde gaan. Het was alsof
«en" J,anJe" de „Ruys" beschouwde als
Schip land of althans een stilliggend
varen Waar men rustig om heen kon
tafii Het trekken van conclusies is
Op van de Raad.
seüf vraag van de president of het
?°eu °0ate is om de naderingsma-
if°°rddo a1n elkaar te seinen, ant-
„?hnend aP'tein Goedewaagen ont-
hjet orn ■fun gewoonte was het echter
eSen "aar zo dicht te naderen. Wij
I? °rmaal bakboord aan bakboord
ahd te h*1 d" daarbij behoorlijk af-
Kapitein Goedewaagen van de „Willem
Ruys" op weg naar de zitting.
vlaggeschip van zijn Maatschappij,
de „Oranje". Het valt mij dan ook
hard, zo zeide de heer Moolenburgh,
een oud vriend als Kapitein Hem
mes hier als de schuldige te moeten
aanwijzen.
De uitwijkbeweging van de „Ruys"
achtte de Inspecteur-Generaal volko
men verantwoord, als de enige reac
tie die het schip overbleef. Hij acht
te de gezagvoerder, Kapitein Goede
waagen dan ook niet verantwoordelijk
voor de aanvaring en aan heel het
gebeurde onschuldig.
Een woord van lof heeft de In
specteur-Generaal nog gebracht aan
de scheepswerktuigkundige van de
wacht op de „Oranje", die het onge
wone en geheel onverwachte com-
(Van onze Correspondent)
De laatste 21 van de 65 stakers van De
Ommelanden, die krachtens de arbitrale
uitspraak moesten worden teruggenomen,
zijn begin van deze week aan het werk
gegaan. De toestand in de fabriek blijft
zich in gunstige zin ontwikkelen. De te
werkstelling is zonder moeilijkheden ver
lopen, zo werd ons door het bestuur mee-
£.ccU*t']d. Ook de actie van de „tegenpar
tij" in eigen kring, die van de oppositie
onder leiding van de ex-hoofddirecteur de
heer de B'oer kan het normale werk niet
saboteren. Wel zijn er verschillende boe
ren, die deelnemen aan de „oppositie" en
de levering aan de fabriek hebben ge
staakt.
Voortaan zal als adviseur van de waar
nemend beheerder de heer J. T. Wierenga
optreden, de heer S. Jelsma. De heer Jels-
ma was tot voor kort onderdirecteur van
een der belangrijkste condens- en melk-
poederbedrijven uit Rotterdam. De heer
Jelsma is afkomstig uit Friesland waar hij
de zuivelschool te Bolsward bezocht.
Directie en bestuur van de Ommelanden
overwegen verder een aanklacht in te die
nen tegen de ex-directeur de heer F de
Boer en de ex-boekhoudster mej. E Schuil
Mej. S. heeft nl. gepoogd bij de bank een
bedrag van f 110.000 van „De Ommelan
den" over te laten schrijven op haar eigen
naam. Zij deed dit op aandrang van de ex-
directeur de heer de Boer. De cheque
die zij aanbood was behalve door haar ge
tekend door de bedrijfschef K. Tezamen
met de heer de Boer heeft mej S ge
probeerd dit geld te innen. Het zou moe
ten dienen om een rekening aan een ar
chitect te voldoen. De bank heeft echter
betaling geweigerd. Mej. S. is inmiddels
ontslagen.
mando „Volle kracht achteruit"
prompt heeft uitgevoerd.
Verdediger: „Schuldig gebrek
aan vertrouwen"
zo
In scherpe tegenstelling met de
zienswijze van de Inspecteur-Gene
raal was de visie, die de verdediger
van Kapitein Hemmes, Mr. C. P. Ba
ron van der Feltz, heeft gegeven op
de gebeurtenissen in de ongeluks
nacht. Hij bestreed aan de hand' van
technische gegevens de opvatting, dat
men aan boord van de „Oranje" bij
het uitvoeren van de naderingsmanoeu
vre de afstand tussen beide schepen
zou hebben overschat. Kapitein Hem
mes heeft vastgehouden aan een wel
overwogen plan, dat hij zonder aarze
len heeft uitgevoerd. De „Ruys" ech
ter is plotseling afgeweken van haar
wettelijke verplichting om in de be
staande situatie koers te houden en
door te varen. Heel de manoeuvre van
de „Ruys" wekt de indruk van on
zekerheid en verrassing en geeft
weinig blijk van waar zeemanschap.
In het bijzonder laakte de verdediger
bij de gezagvoerder van de „Ruys"
het gebrek aan vertrouwen in de com
petentie van zijn tegenligger. Zich be
roepende op de constante jurispru
dentie van de Raad meende mr. v. d.
Feltz, dat het zich onnodig bang ma
ken van de gezagvoerder van de
„Ruys" deze als schuld moet worden
aangerekend. En zelfs dan nog was
elke andere maatregel beter geweest
dan wat thans is geschied: het plot
seling uitwijken van de „Ruys" hard:
naar bakboord.
Na repliek van de Inspecteur-Gene
raal heeft ook Mr. G. J. Lycklama a
Nyeholt, de raadsman van Kapitein
Goedewagen, nog een kort commentaar
gegeven op de reconstructie van de
scheepsramp.
De reebok Peter, die zoals wij Maan
dag meldden, Zaterdag de vrijheid ver
koos boven zijn verblijf in Burgers'
Dierenpark te Arnhem, is weer terugge
keerd. Een paar jongens vonden hem
rustig grazend aan de berm van de Ko
ningsweg. Ze belden de directeur van
de Dierentuin op en deze kwam terstond
per auto naar de Koningsweg. Peter
stapte in en maakte daarop zijn joyeuse
rentrée in het Dierenpark.
Er is enig misverstand over de kin
derwedstrijd van de steentjesactie
KromstafEHBO. Het is, zo deelt men
ons van de zijde der organisatoren
mede, de bedoeling dat de jeugdige
deelnemers niet alleen het aantal woor
den opschrijven, dat zij uit het woord
KROMSTAF hebben gevormd, doch ook
de woorden zelf. De oplossingen moe
ten gericht worden aan de Kath. EHBO,
Heemraadsingel 303, Rotterdam.
De rechtbank te 's-Gravenhage heeft
de Utrechtse psycholoog A. M. W. en
de Haagse psychologe E. C. vrijgespro
ken. De beide psychologen was ten las
te gelegd' dat zij, als bestuursleden van
een vereniging ter bevordering van de
psychologie der Ziiricher school, in een
brief mevr. M. H. Hofstede Crull—Wil
ling bewust hadden beledigd. De recht
bank meende, dat niet was komen vast
te staan dat het geschrevene met op
zet als beledigend was bedoeld.
De officier van Justitie had tegen elk
een vonnis van f 150 boete subs. 30 da
gen hechtenis gevorderd.
Kapitein Hemmes van de „Oranje"
De echtgenote van J. J. Wiegink, G. Wie-
ginkArkink, wonende te Groot Agelo
(gem. Denekamp) heeft in het R.K. Zie
kenhuis te Oldenzaal het leven geschon
ken aan drie jongens. Moeder en kinde
ren maken het goed.
De Rotterdamse politierechter heeft
destijds B. veroordeeld omdat hij na
sluitingsuur der winkels tegen vergoe
ding, welke hij vroeg aan het publiek,
kwartjes wisselde bij een automatenhal.
De eigenaar van de automaten gaf B.
een tas met wisselgeld. De politierech
ter concludeerde daaruit dat hier sprake
was van bediening. B. kwam van deze
uitspraak in cassatie. De Hoge Raad
heeft thans het vonnis vernietigd en B.
van rechtsvervolging ontslagen.
Het Hoog Militair Gerechtshof heeft
de korporaal B. G. L., die door de krijgs
raad te velde was veroordeeld tot een
gevangenisstraf van veertien dagen, om
dat hij geen acht had geslagen op de
radio-oproep van de generale staf op 1
Februari direct naar zijn legerplaats te
rug te keren, veroordeeld tot een gevan
genisstraf van twee maanden, met ver
laging tot soldaat.
De diplomatieke vertegenwoordigers
van België, Groot-Brittannië en Neder
land te Pretoria hebben voor de door
de overstromingsramp getroffen bevol
king in de drie landen een medaille aan
gouverneur-generaal Jansen van Zuid-
Afrika aangeboden als bewijs van dank
voor de door Zuid-Afrika verleende
hulp.
De jaarlijkse Nationale Paasloterij
der Katholieke Actie zal dit jaar in
verband met de inzamelingen voor het
Nationaal Rampenfonds en Honderd
Jaar Kromstaf, met behoud van de
naam, in de komende Meimaand plaats
hebben.
Zondag 3 Mei zullen daartoe op de
gebruikelijke wijze aan alle kerken de
bekende lotkaarten worden uitgereikt.
Een vierjarig kind van de landbouwer
K. te Vorden is bij het spelen in een gier
put gevallen en verdronken.
Advertentie
Voor het kleine bedrag van 20 cent
kunt U nu Uw huid verzorgen met
een nieuwe creatie van Castellade
CASTELLA BLOEMENZEEP, die U
de hele dag omgeeft met de zachte
geur van frisse rozen en die wordt ge
bracht in verschillende delicate kleuren.
Er is nu drievoudig keus in Castella.
U kent de befaamde Cast Ala Schoon-
heidszeep (32 ct.), nog altijd de favoriet
van talloze vrouwen. Is Uw huid meer
gebaat met zeer overvloedig en rijk
schuimer is Castella Spécial (32 ct.)
voor U. En mocht U voor een kleine
prijs toch een zeep-van-naam willen
kopen, dan is er dus voortaan ook
de Castella Bloemenzeep van 20 cent.
In waarheid is er nu Castella voor
iedere huid en voor iedere beurs!
De Officier van Justitie bij de
Utrechtse rechtbank heeft, zoals giste
ren reeds in een deel van onze oplage
is gemeld, tegen de 26-jarige repetitor
mr. W. K. F. te Bilthoven, wegens
moord (vergiftiging van zijn vader, de
oud-secretaris der gemeente Amster
dam), en wegens poging tot moord (ver
giftiging van zijn jongere broer) twin
tig jaar gevangenisstraf met aftrek ge-
eist. Hij eiste niet levenslang, omdat
verdachte verminderd toerekeningsvat
baar moet worden geacht.
Verdachte bekende bij het verhoor
het ten laste gelegde. Hij heeft zich bij
een drogist in Utrecht van arsenicum
voorzien. Waarom, dat weet hij niet;
hij had ook wel neiging gehad het zelf
in te nemen. Tenslotte had hij het ver
gif weer weggedaan. Daarna had hij
weer nieuw gehaald. Hiervan had hij
twee theelepeltjes over een vleesch-
schotel gestrooid, maar hij zei geen
reden te hebben gehad wie ook van zijn
familie naar het leven te staan, omdat
hij in goede verhouding leefde. Uit het
verdere verhoor kwam vast te staan,
dat verd. het vergif nog eens in haver
mout heeft geprobeerd, toen moeder
uit was. Ook dit had geen dodelijk ge
volg. Hierna heeft hij ook cyaankalium
weten te pakken te kri,gen. Na de
havermoutvergiftiging deed hij in een
doos met maagpoeder van vader twee
theelepels van dit vergif; dit nu over
leefde vader niet.
Verdachte zei soms berouw te hebben
over zijn daad, maar niet altijd.
De Officier repte van een familie
drama vol tragiek. Het gaat hier im
mers om vadermoord. Spr. concludeer
de, dat op de vader moord is gepleegd
en dat tegen de jongere broer een po
ging tot moord is gedaan. De motieven
er voor ziet de Officier niet- Een con
creet motief is trouwens ook niet te
vinden. Het vreemde is, dat verdachte
meer met vader dan met moeder op
had en dat hij zo vaak zich in zelf
moord heeft verdiept. Zonder twijfel
heeft hij geestelijke storingen, maar is
hij ook minder toerekeningsvatbaar? In
ieder geval is hij een uiterst gevaarlijk
individu.
Mr. A. J. Mol vroeg ontslag van
rechtsvervolging, omdat verdachte zijns
inziens niet toerekenbaar te achten is.
Het Hoog Militair Gerechtshof heeft
de soldaat J- K., die door de krijgsraad
te velde was veroordeeld tot oen ge
vangenisstraf van drie maanden, omdat
hij tijdens zijn verblijf in een militair
hospitaal te Amersfoort een verpleegster
een klap had gegeven, veroordeeld tot
een gevangenisstraf van drie maanden
met aftrek van voorarrest.
K., een Korea-strijder, was tegen dit
vonnis in beroep gegaan. De advocaat
fiscaal had bevestiging van het vonnis
gevraagd.
De Officier van Justitie bij de recht
bank te 's-Gravenhage heeft een ge
vangenisstraf van twee jaar en zes
maanden geëist tegen de 34-jarige boek
houder W. S. te '-Gravenhage, die te
recht moest staan omdat hij in 1951
en 1952 ruim f 97.000 van de aanne
mersfirma, waar hij werkte, had ver-
J duisterd. Voorts had hij een chèque aan
de Twentsche Bank, op naam van zijn
werkgever, vervalst en met deze ver
valste chèque f 2900 geïnd.
(Van onze parlementaire redacteur)
T~"v e behandeling van de begroting van Waterstaat 'in de Eerste Kamer
J bracht gisteren vanzelfsprekend de watersnood en zijn consequenties
-*-S weer naar voren. Al vormden de betogen in de Senaat grotendeels een
afspiegeling van wat in de Tweede Kamer reeds is opgemerkt, enkele kwesties
werden toch wat dieper besproken en in het licht van wat thans op deze zaak
schijnt bezien.
Dat de ramp niet aan schuld van personen, maar meer aan een algemeen
niet consequent ingaan op bekende mogelijkheden van de verschillende over
heidsinstanties 'in het algemeen te wijten is geweest, werd ook in de Eerste
Kamer erkend, behalve door de communisten, die honderd procent opposiite-
stoom afbliezen. Van een rigoureuze afschaffing van het bestaand waterschaps
recht wilde men dan ook niet weten. Wel is er volgens de meeste sprekers
aanleiding tot een ernstig onderzoek naar de wenselijkheid van een herziening
op enkele punten en het streven naar meer concentratie.
Ir. Roebroek, die namens de K.V.P.
het woord voerde, behandelde deze zaak
zeer grondig en leidde uit de geschiede
nis af, dat ook op dit typisch traditioneel
Nederlands instituut de tijd en de om
standigheden toch wel inwerken. On
danks alle principes, zoals de zo vaak
in dit verband aangehaalde leuze „Wie
het water deert, die het water keert", is
er toch een onmiskenbare groei naar
steeds meer centralisatie. Het is alleen
maar jammer, dat er steeds calamiteiten
voor nodig zijn om ons op deze weg weer
een stap verder te brengen. Er is echter
één factor, die thans de evolutie aanzien
lijk lijkt tegen te werken: de stijging
van de polderlasten, die vooral in de
na-oorlogse jaren al zeer aanzienlijk
zijn opgelopen en waartegen de geringe
verhoging der pachtprijzen geen noe.
menswaardige compensatie biedt. Al is
deze zaak thans in beraad, ir. Roebroek
wilde toch aangeven, welke richting het
volgens hem zal uit moeten gaan. Er zijn
dijklasten, weglasten, bemalingskosten
en cultuurtechnische kosten. Daarvan
zijn eigenlijk alleen de beide laatste
nog als zuiyer locaal te beschouwen
in die zin, dat alleen de polderbewoners
er van profiteren. Maar hoeveel verkeer
trekt er niet van buiten de polder over
de wegen en wat de dijken betreft, wij
hebben hij de ramp wel ervaren, dat hun
waarde verre die van de bescherming
van het gebied dat zij omringen over
treft.
Van de concentratie, die nog bij de wet
geregeld zal moeten worden, heeft ir.
Roebroek toch ook in financieel opzicht
grote verwachtingen. Wanneer de rede
lijkheid wordt ingezien, dat de gemeen
ten de plicht hebben om in deze lasten
een belangrijk deel mee te dragen, dan
zal er tevens een versterkt financieel
fundament van ons waterschapswezen
uit voort kunnen komen. De katholieke
spreker gaf nog eens het grote belang
aan van de verbeteringen, die er zijn te
verwachten in verband met de openbare
werken, die thans in voorbereiding zijn
op waterstaatsgebied. Het behoeden van
het land voor overstromingen, waarvan
b.v. Noord-Brabant met zijn industrie-
belangen sterk zal profiteren, zal het
industrieel klimaat direct bevorderen en
dus de levensbelangen van ons volk
dienen. In dit verband noemde hij de
indijking van de Biesbos als een van de
meest belangrijke projecten. De heer
Roebroek hield ook een pleidooi voor
14
„Misschien vindt u het leuk om te
horen" zei Henry, „de deurwaarder is
langs de achtertrap naar boven geko
men en kreeg paps op de overloop te
pakken. Hij zit nu bij Baskett in de keu
ken."
„O nee!" zei zijn moeder.
„Hij heet Grumball", zei Henry.
III
Tijdens de lunch ontwikkelde Lady
Charles haar zienswijze hoe Lord
Wutherwood en Rune ontvangen
en onthaald moesten worden. De familie
ging met uitzondering van Henry, opge
wekt op haar voorstellen in. Henry
scheen meer verstrooid dan gewoonlijk
en terneergeslagen. Tot haar grote ver
warring ving Roberta meerdere malen
zijn blik op. Henry staarde haar aan
met een uitdrukking, die ze onmogelijk
thuis kon brengen tot het bij haar op
kwam, dat hij haar niet aankeek, maar
door haar heen keek. Daarna werd ze
minder verlegen en luisterde met meer
aandacht naar de rest van de familie.
Met iedere wending van hun buiten
sporige conversatie ging er een stukje
af van de vier jaren, die hen scheidden
en Roberta voelde zich langzaam afglij
den naar de van ouds bekende houding.
waarin ze half en half de dwaze logica
van hun plannen accepteerde. Ze be
spraken de wenselijkheid van een cha
rade; Lady Charles en de kinderen met
hartstochtelijk enthousiasme, Lord Char
les met critische objectiviteit.
Roberta vroeg zich af, wat Lord Char
les eigenlijk van de crisis dacht en of
ze het zich alleen maar verbeeldde, dat
hij er bezorgd uitzag. Zijn gezicht had
nooit veel uitdrukking gehad. Het was
een bleek, ovaal gelaat. Bijziende ogen,
die vaag en vriendelijk keken; een
kleurloze snor en een belachelijk jeug
dige mond, droegen niets bij tot enige
distinctie en toch was er een zekere dis
tinctie. Zijn stem was nogal hoog en hij
had de gewoonte om zijn zinnen te la
ten uitsterven, terwijl hij zijn ogen wijd
opensperde en over zijn hoofd wreef.
Roberta besefte, dat alhoewel ze veel
van hem hield, ze toch eigenlijk geen
flauw idee had welke gedachten er in
zijn brein leefden. Hij was een buiten
gewoon teruggetrokken iemand.
„We kunnen het in ieder geval pro
beren", zei Frid'. „Laten we hem eerst
volgieten met sherry en dan een cha
rade doen. Wat zouden jullie vinden
van Ltidy Godiva? Henry als paard,
paps als de kwade echtgenoot, een van
de tweelingen als Glurende Tom en de
rest van de familie als welwillende be
volking."
„Als jij denkt, dat ik door de zitka
mer ga dartelen, terwijl jij bloot op
mijn rug zit...." begon Henry.
„Je haar is niet lang genoeg, Frid,"
zei Patch.
„Ik heb niet gezegd, dat ik voor Lady
Godiva wil spelen-"
„Je kunt anders niet verwachten, dat
mams zich gaat uitkleden," zei Colin,
„en bovendien bedoelde je jezelf wél."
„Schat, doe niet zo ezelachtig," zei
Lady Charles, „Lady Godiva kunnen we
natuurlijk niet doen. Oom G. zou zich
doodschrikken."
„Misschien zou hij het voor een hek-
sensabbath houden," zei Henry, „en
denken dat we gekheid over tante V.
maakten."
„Als Frid op jouw rug rondrijdt, ze
ker!" zei Patch.
„Waarom?" vroeg Mike. „Waar rijden
heksen op, paps?"
Lord Charles liet zijn hoge lach horen.
Henry keek nadenkend naar Patch.
„Het zou bijna grappig zijn, als het
niet zo grof was," zei hij.
„Waarom zouden we niet iets op tan
te V. doen?" vroeg Stephen.
„Als we nu een aardrijkskundige
naam nemen, Kattegat bijvoorbeeld. De
eerste lettergreep slaat dan duidelijk op
tante V. en dat zal hij wel leuk vinden."
„Ja maar," vroeg Colin, „maar hoe
stel je dan de tweede voor?"
„O, dan hoeft Patch zich maar om te
keren," zei Henry.
„Je bent een beest, Henry," stormde
Patch. „Dat is gemeen van je om te
zeggen dat ik dik ben. Mams!"
„Het geeft niets lieverd, je bent alleen
maar een beetje mollig. Ik vind je juist
goed."
„Laten we dan Katkop ,emen." zei
Stephen.
„Dat weet ik niet eens te liggen," riep
Colin.
„Ergens in Zuid-Afrika, sufferd. Voor
het eerste deel hoeft Frid alleen maar
de hoed en mantel van tante V. aan te
doen en voor het tweede gaan we om
beurten op een kop van Jut slaan."
„Kinderen, dat gaat niet," zei Lady
Charles. „Laten we nu eens iets echts
grappigs nemen
Een lange stilte volgde.
„Kunnen we niet iets doen dat op ons
zelf betrekking heeft?" opperde Frid.
„Iets met deurwaarders bijvoorbeeld.
Baskett zou binnen kunnen komen en
zeggen: Iemand om u te spreken, my-
lord. Dat zou je niet erg vinden, is het
wel, Baskett?"
Met de glimlach van vele jaren toe
gewijde diehstbaarheid presenteerde
Baskett de kaas. Roberta vroeg zich
plotseling af of hij de Lampreys net zo
grappig zou vinden, als zij hen vond.
Frid ging door met haar plan-
„Of iets over geldgebrek. Bankbiljet
bijvoorbeeld. De tweelingen kunnen
gemakkelijk een bank voorstellen, en
Patch kan het tweede doen en het
tweede meisje van Deepacres heet Jet
ty. Of vindt u dat ook te grof, mams?"
„Eigenlijk wel," zei Lady Charles.
„Laten we allemaal nog maar eens goed
•nadenken, we hebben nog tot morgen
de tijd."
Oom G.
I.
Op de morgen na haar aankomst werd
Roberta wakker door een bleke Londen-
se zonnestraal, die over haar sprei viel.
Een diensitmeisje had de gordijnen
opengetrokken en een blad op het ta
feltje gezet Droom en werkelijkheid
vermengden zich met elkaar. Toen ze
klaar wakker was, begon ze de wonder
lijke gebeurtenissen van de vorige avond
en nacht nog eens na te gaan. Ze had
door Londen gereden in dat merkwaar
dige uur waarin de schemering aan
breekt. Ze had waterstralen over verla
ten straten zien spuiten en het geratel
van de melkkarren gehoord en de
vreemde silhouetten van daken en
schoorstenen tegen de helder wordende
lucht gezien.
(Wordt vervolgd).
het wegwerken van een andere plaatse
lijke calamiteit: de overweg in de Gast
huisstraat in Tilburg, die ieder half
etmaal aan 29.000 wachtenden in een of
ander vervoermiddel ergernis bezorgt.
De heer De Vos van Steenwijk
(V.V.D.) zag in de financiering van het
herstel volgens het principe „het Rijk
voert uit en betaalt" een gevaarlijk
precedent. Wanneer later eens inciden
teel een polder vol loopt zal men terecht
eenzelfde tegemoetkoming eisen. Hij
vroeg de minister ook, of het geen aan.
beveling verdient permanent militairen
op de bedreigde -eilanden te kazerneren.
Werken op Zondag
Verschillende Kamerleden, ook zij die
een principieel voorstander van Zon
dagsrust zijn, drongen aan op de uiterste
spoed bij de herstelwerkzaamheden om
nieuwe tegenslagen zoveel mogelijk te
beperken. Meer ploegen desnoods, en ge
pust ook op Zondag, anders komen er
mogelijk nieuwe verrassingen. Het Ne
derlandse volk is zich het gevaar nog te
weinig bewust, meende de heer Kolff en
hij noemde het verzakken (10 cm. per
eeuw) en de kans op meer opwaaiing bij
Noord-Westen wind in verband met het
smeltproces aan de Noordpool.
Voor de veiligheid noemde de heer
Kolff (C.H.) enkele zeer simpele zaken
als een boot bij iedere boerderij, hoge
schuren voor de beveiliging van het
vee, naast moderne middelen als heli
copters en telecommunicatiemiddelen,
terwijl hij ook zijn Betuws hart aan
de oud-vaderlandse terp bleef verpan
den. Over het uiterst moeilijke tech-
nisch-waterstaatkundige werk van de
Delta-commissie werd door verschillen
de senatoren gesproken. De heer De
Vos van Steenwijk was het in dit ver
band met de beschouwingen in ons
blad volkomen eens, waarin werd
opgemerkt, dat men niet van een
Antwerpen-Rijn-kanaal dient te spre
ken, maar hoogstens van een Schelde-
Rijnverbinding. Hij wilde wel graag
van de minister weten, of wij hier nu
te maken hebben met het „begin van
een voldongen feit", zoals men uit de
publicaties van de laatste tijd zou
opmaken.
Een andere verbinding van West-
België naar Duitsland kwam nog ter
sprake, n.l. de nieuwe verkeersweg van
Antwerpen naar het Rijnland. „Neder,
land let op uw saeck", zo klonk het uit
de mond van de liberale afgevaardigde,
als destijds, toen minister Van Karne-
beeck achter de ministerstafel was ge
zeten bij de behandeling van het Bel
gisch-Nederlands verdrag. Dezelfde
afgevaardigde "vroeg ook de aandacht
voor de abominabele spoorwegverbin
ding van Groningen met het West-Duits
achterland.
Prof. Molenaar (V.V.D.) hield de mi
nister de opheffing van het spoorlijntje
Den Haag-Scheveningen voor als een
staaltje van weinig efficiënt spoorweg-
beleid. Eerst heeft men na de oorlog
grote sommen besteed om de baan weer
te herstellen en nu breekt men deze be
staande nuttige Haagse ceintuurbaan
weer af!
Socialisten in oppositie
Een principieel kantje kreeg het debat
door de opmerking van de heer Kramer
(P.v.d.A.), die de minister t.a.v. de be
vordering van de Zondagsrust het ver
wijt maakte van persoonlijke daden, die
in de regeringspolitiek niet thuis horen.
Wantrouwen tegen de minister koes
tert de P.v.d.A. niet, maar er was toch
wel een lijstje met waarschuwingen en
vragen. Waar blijft het straalvliegtuig
de Comet III voor passagiersviuchten?
Kan er een onafhankelijke commissie
komen voor onderzoek van spoorweg
ongevallen en waarom geen gezelschaps
biljetten? Gaarne betere wegen tussen
Utrecht-Rotterdam en Waddinxveen-
Rotterdam in aansluiting op de interna
tionale verkeersweg met het Roergebied.
Waarom zo weinig voorlichting omtrent
de anti-verziltingsplannen? De Friese
socialist Hoogland vroeg of het wel juist
was dat de minister in zijn huidige func
tie ineens tot afbreuk van de onafhanke
lijkheid van de waterschappen is over
gegaan. De minister zou de alarmerende
berichten over de gang van zaken bü het
herstel als ze niet juist zijn aanstonds
moeten tegenspreken. Namens de C.P.N.
peurde de heer Geugjes tal van argu
menten voor critiek uit allerlei bour-
geois-kranten.
Advertentie
Virginia
Op het voorplein van de Prins Bern-
hardkazerne te Amersfoort is een mo
nument onthuld ter nagedachtenis aan
de tijdens de politionele actie te Indo
nesië gesneuvelde 32 officieren, onder
officieren en manschappen van het
eerste verkenningsregiment van de 7
December-divisie. De commandant van
het regiment huzaren Prins Alexander,
luitenant-kolonel J. Hoytema van Ko
nijnenburg, luidde de plechtigheid in
met een rede, waarin hij de geschiede
nis en de wapenfeiten van de 7 Decem
ber-divisie en in het bijzonder die van
het eerste verkenningsregiment naging.
Het meest was hem de grote kame
raadschap opgevallen, die in de troep
had geheerst. Hij herdacht de doden,
die men bij het vertrek in Indonesië
moest achterlaten op de begraafplaats
Menteng Poeloeh te Bar.doeng. „Een
volk moet voor zijn bestaan steeds of
fers brengen", aldus de overste, die
zei, dat nu het grote ogenblik was ge
komen om de mmen vas. te leggen van
hen, die bij het uitoefenen van hun
plicht jegens het vaderland hei. hoogstp
offer brachten.
Ritmeester Simons hield na het bla
zen van de „Last Post" een laatste
appèl; hij las de 32 namen voor, die op
de gedenkplaat van het monument
voorkomen. Voor de vele aanwezigen,
bij wie ook nabestaanden, was dit een
zeer aangrijpend moment.
Generaal-majoor b.d- H. J. J. W.
Dürst Britt onthulde hierna de gedenk
plaat. Plechtig klonk vervolgens het
Wilhelmus, gespeeld door het trompet-
tercorps van de Huzaren van Boreel
over het grote plein. De eerste krans
werd namens Prins Bernhard gelegd
door majoor jhr. mr. C. C. van -hdth de
Jeude; namens de minister van Oorlog
deed dit generaal-majoor b.d. Dürst
Britt.
Tweede Pinksterdag zullen uit bijna
elke parochie en elk internaat van het
bisdom Haarlem twee tot vier afge
vaardigden van de jeugd van 12-25 jaar
zich scharen rond de Bisschop, om met
hem te offeren in de pontificale Mis,
welke hij voor de jeugd zal opdragen
in de basiliek Sint Bavo bij gelegenheid
van het hiërarchie-Eeuwfeest. Tijdens
de triduum-dagen van 10-14 Mei zamelt
de jeugd haar kleine bijdragen in. Daar
na wordt deze offergang door de afge
vaardigden van alle parochies en inter
naten voltooid in de basiliek. Met de
geschenken, welke voor het geld ge
kocht zullen worden, zal het bisschops
altaar worden uitgerust, zullen de pries
ters worden bekleed en de heilige han
delingen tijdens de pontificale Mis
worden voltrokken. En van elke af
vaardiging zal één der jongeren bij de
offerande gelegenheid krijgen, deel te
nemen aan de plechtige offergang en
het bedrag van de parochie of het in
ternaat te offeren voor de troon van de
Bisschop.
