Schrikwekkende wapens lijken
krioelende insecten
Alkmaar se Kamer v. Koophandel
beslaat
lOOp
laar
Ra
RANG
*t)e petsmpeufip
van
ft
Pauselijke onderscheiding voor
Prof. Mr. Romme
CASTELLA'S DRIETAL VOL!
Moord -
ie de lift
„Hoge onderscheiding voor U
en het gehele Episcopaat
Jeugdige „buitenstaanders
nemen poolshoogte
Vredige kijk op militair schouwspel
IN EEN HARVARD BOVEN DE
PARADE IN AMSTERDAM
Is Meine Pot
voortvluchtig
Commandeur met grote zilveren ster
in Orde van de H. Gregorius de Grote
Emigranten naar
Canada
Mede in verband met het eeuwfeest
herstel der Hiërarchie
VERDERE ONTSLUITING VAN HET
GEWEST DRINGEND NOODZAKELIIK
Vol sprankelend zonlicht.
Verrassend fijne smaken.
U herkent RANG aan de
vrolijke kletirentmtehng en
aan de naam RANG. die op
het beschermend omhulsel
staat.
Nu ook Castella
Bloemenzeep
Schoonheid voor iedere vrouw
Min Al ge ra spreekt ver-
trekkenden toe
Minister Donker tot Mgr. Alfrink
Bromfietser door tram
gedood
VRIJDAG 1 MEI 1953
PAGINA 3
Kapel van oud-strijders
te Schijndel
Kath. Thuisfront:
Militair tehuis Volkel
Bevrijdingsherdenking
in Radio-Unie
Nederland dankt West-
duitsland
-k
-V
t"
,Wk7
Spoorwegen op de nationale
herdenkingsavond
door NCAIO MARSH
GELUKWENS VAN
EISENHOWER
Commandant Marine
hospitaal Overveen
LECERDAGEN VOOR
SOLDATEN VAN
MORGEN
Extra-treinen naar
Den Bosch op 3 Mei
5J
5?
(Van onze speciale verslaggever)
rij weten niet, welke indruk de zes en dertig Harvards van het Commando
Luchtvaartopleidingen, die in een strakke formatie gistermorgen tijdens
de grootse parade over de hoofdstad zijn gevlogen, op de toeschouwers
op de grond hebben gemaakt. Wij hebben slechts kunnen constateren, dat adju
dant H. Hartkoren het hei-gele toestel, waarin wij zaten vastgegespt, als een
waardevolle actentas op een bagagedrager, zo d'icht bij dat van de eskadercom-
mandant majoor D. J. ter Beek hield, dat wij constant de neiging r-oelden, om
van de ene vleugel naar de andere over te stappen. En wij moeten dit eerlijk
heidshalve toegeven dat was voor ons reden genoeg om ons niet te kwellen
met de vraag of de andere toestellen elkaar even d'icht waren genaderd. Wij
kwelden ons slechts met het weinig opwekkende, maar toch indringende pro
bleem: wat er zou gebeuren als die twee vleugels elkaar zouden raken. Maar
in een minder zorglijk ogenblik hebben wij toch naar beneden gekeken, waar
Amsterdam zich kennelijk in de voorjaarszon te ruste had gelegd.
(Van onze Haagse redactie)
Meine Pot, een van de daders van de
aanslag op lt.-kol. Harjono, die hiervoor
door het Haagse Gerechtshof werd ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van
Vier jaar, is niet meer op zijn adres in
het Noordeinde in Den Haag aanwezig;
aan niemand is hekend, waar hij mo
menteel vertoeft. Van justitiële zijde
wordt niet zonder meer aangenomen dat
Pot voortvluchtig is: hij is wel door het
Gerechtshof veroordeeld, maar hangen
de zijn beroep op cassatie op vrije voe
ten gesteld. Het is dus mogelijk dat Pot
Voor enige tijd met vacantie is.
Opmerkelijk is echter wel dat zijn
raadsman, mr. A. G. Veldhuis, eveneens
in onwetendheid verkeert over de plaats
waar zijn cliënt zich ophoudt. Dit is een
des te merkwaardiger figuur, omdat
vóór het beroep op cassatie voor de
Hoge Raad wordt behandeld, er uiter
aard besprekingen noodzakelijk zijn tus
sen raadsman en verdachte. Mr. Veld
huis heeft sinds eind Maart geen con
tact meer gehad met Meine Pot. De
raadsman had een onderhoud met hem
willen hebben op 18 April. Pot liet ech
ter verstek gaan en ook op een brief
van mr. Veldhuis om hem per omgaande
te schrijven, kwam geen antwoord.
De raadsman is niet bepaald enthou
siast over de wending, die deze zaak
thans heeft genomen.
„Het is mogelijk, dat Pot met vacan
tie is gegaan, maar dan had hij mij toch
zijn adres moeten geven; het is op zijn
minst gezegd eigenaardig, dat hij dit
niet heeft gedaan Ik heb hem boven
dien herhaaldelijk gewaarschuwd geen
domme dingen te doen, waardoor hij
ziin eigen glazen zou kunnen ingooien,
mede in verband met een telefonische
boodschap, die Pot enkele dagen voor
zijn zaak bij het Gerechtshof voor
kwam, ontving, en waarbij hem een
valse pas werd aangeboden en verder
alle mogelijke hulp, indien hij naar het
buitenland wilde vluchten. ïndien hij
nu nog zou zijn gevlucht, zou dit geen
beste beurt zijn.
Hij is overal bekend; asylrecht in het
buitenland wordt hem geweigerd, om
dat hij geen politiek misdrijf heeft
begaan. Als hij naar het buitenland zou
zijn uitgeweken, zou hij voorts in het
bezit moeten zijn van een valse pas,
want een eigen paspoort heeft hij niet."
De oud-strijders van Schijndel (N.-B.)
hebben een kapel gesticht met een
levensgroot Madonnabeeld daarin. De
onthulling zal geschieden Zondag 3 Mei
door generaal Dwars. De wacht zal
worden betrokken door vliegers van
het vliegvelf Volkel. De architect van
de kapel is de heer Jaap de Wit, de
beeldhouwer is Peter Roovers te Heijen
(L.).
Alle straten waren namelijk zo goed
als uitgestorven. Een enkele auto rende
als een nijver Lieveheersbeestje ergens
door de binnenstad. Een tram sukkelde
als een rups over wat wij meenden dat
de Haarlemmerdijk moest zijn, maar
meer leven konden wij niet ontdekken.
In de omgeving van het Museumplein
geleek de plattegrond van de hoofdstad
echter een krioelende, gedisciplineerde
mierenhoop. Wij zagen een school don
kerblauwe blinkende helmen, die op
kevers leken, later bleek dit een onder
deel van de Luchtmacht te zijn. Maar
het meest verrassend van al waren de
kleurige linten langs de Van Baerle-
Het door zijn grote bezetting belang
rijke vliegbasiscentrum van Volkel heeft
dringend behoefte aan een Katholiek
Militair Tehuis. Het Nationaal Katholiek
Thuisfront is bereid gevonden de kosten
hiervoor te dragen, waardoor op deze
eenzame en afgelegen basis in een zeer
dringende behoefte wordt voorzien. Een
twintigtal buurtparochies, waaronder
Helmond, hebben zich bereid verklaard
de schouders onder het werk te zetten,
waardoor het voor Katholiek Thuisfront
mogelijk wordt snel met de uitvoering
van het werk te starten. Dit is het elfde
object in 1953, dat door Katholiek Thuis
front wordt ter hand genomen. Naar
men ons meedeelt, wachten nog een
tiental projecten op uitvoering, doch de
financiën hebben in verband met aller
lei nationale acties, waaronder het Ram
penfonds, zoveel vertraging ondervon
den, dat verschillende militaire objec
ten, ondanks de enorm grote behoeften,
moeten wachten.
Ter herdenking van de bevrijding
houdt de stichting Nederlandse Radio-
Unie op Dinsdag 5 Mei in de grote of
Eusebiuskerk te Arnhem een bijeen
komst die om 20.08 uur begint en gelijk
tijdig zal worden uitgezonden over de
zenders Hilversum I en II. Lt.-kolonel
aalmoezenier J. B. van Croonenburg zal
tijdens deze plechtigheid spreken over
„militair weerbaar", prof. dr. W. Ban
ning over „sociaal weerbaar" en de heer
J. Smallenbroek over „geestelijk weer
baar". Medewerking aan deze herden
king verlenen het groot Omroepkoor
van de stichting N.R.U. en de mari
nierskapel der Kon. Marine onder lei
ding van de kapitein-directeur G.
Nieuwland. De marinierskapel voert uit
Intrede" van Wagenaar, „Men of Arn
hem" (theirs is the glory) van Waarack,
het allegro deciso uit „Watermusic" van
Haendel en „A Trumpet Voluntary" van
Purcell. Het koor a Cappella zingt drie
werken van Valerius, het Mannenkoor
a Cappella „Vrede" van Zweers. Koor en
marinierskapel voeren tezamen uit
„The voice of Freedom" van Cailliet en
het Dankkoor uit het „Gelegenheids-
Oratorium" van Haendel.
De plechtigheid, die tot 21.10 uur
duurt, wordt besloten met de samen
zang van twee coupletten van ons
volkslied.
Vrijdag heeft de Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor Hollands Noorderkwar
tier te Alkmaar haar 100-jarig bestaan ge
vierd. De Kamer kwam in de raadzaal
van het Alkmaarse stadhuis in buitenge
wone vergadering bijeen. Deze vergadering
Werd door verschillende autoriteiten bij
gewoond, o.a. door de staatssecretaris van
Economische Zaken dr. G. M. J. Veld
kamp, de commissaris der Koningin in de
brovincie Noord-Holland, dr. J. E. Baron
be Vos van Steenwijk en de directeur-ge
neraal voor de Middenstand, dr. W. L. Groe
nveld Meyer.
In zijn rede merkte de voorzitter, de
heer j. F. Ie Blansch, op, dat de Kamer
haar voornaamste taak vond in het acti
veren van onderwerpen, die direct of in
direct handel en nijverheid raakten en in
het activeren van maatregelen, die het eco
nomisch leven konden bevorderen.
gezien de functie, die de Kamers van
£oophandel in het verleden vervulden, ge-
oofde spr., dat ook in de toekomst nog be-
pj}SriJke taken voor de Kamers zijn weg-
£®:®6d, ook wegens de grote deskundig-
irfiü!' dkjectiviteit en onpartijdigheid, waar-
ri>.«ïe zij kijv. de Vestigingswet Kleinbe-
J£ sedert 1937 hebben uitgevoerd,
rji- e ,eef..G. Grondsma, lid der Kamer.
bi3 bet 75-jarig bestaan de her-
epr *lngsrede uitsprak, viel ook nu deze
TT" beUrt-
denlIVOerif stond sPr- stil biJ de geschie-
hiarkf6^ betekenis der Alkmaarse kaas
eenenig overgeblevene in dit gewest,
de «IS van Mgemeen belang wegens
di«stic«u a are onPersoonlijke propagan-
tionali1^! ^a^rde.voor dit belangrijke na-
Vie7Prf zhivelproduct en een bron van de-
ühgen' ibfzocb^door. duizenden vreemde-
Journalisten, film- en fotoreporters.
U?/intan!eg v?n de. Afsluitdijk en de droog-
groot betan» Wieringermeer waren van
belang voor het economisch leven
D5tsb^HerianuSe aITbassadeui' in West-
9 Mei na' de he,er,A' Th' LamPing. «1
Homt, ar aanleldlng van het tweede
daS ,Lg6r u tulpenfeest de officiële
de 1 Nederlandse volk voor
fers ltse steun voor de slachtof-
brenoï S.e overstromingsramp over-
token ^,e K.L.M. zal als zichtbaar
beirie Va?, de verbondenheid van de
land v°liten 20.000 tulpen uit Neder-
naar Bad Homburg brengen-
van dit gewest. Thans wordt uitgezien naar
een snelle uitvoering van de tunnelwer-
ken bij Velsen en de betere oeververbin
dingen van het Noordzeekanaal elders, om
dat de wachttijden tijdrovend en kostbaar
zijn en remmend werken op de economische
ontwikkeling van de kop van Noord-Hol
land, waarbij spr. vooral de industrie-ves
tiging en de bloei der seizoenplaatsen op
het oog had.
straat, die gevormd werden door dui
zenden mensen en vlaggen. Dat was één
bonte streep geworden, als een guirlan
de.
Formatievliegen is eerder een ver
moeiende dan een enerverende bezig
heid. Wanneer men weet dat in
een strakke formatie de toestellen niet
meer en ook niet minder gelukkig
dan twee meter van elkaar vliegen,
dan is het zelfs voor een leek begrij
pelijk dat de lieden in de lucht het
een en ander van manoevreren moe
ten weten om geen brokken te maken.
Desalniettemin heeft het eskader van
het Commando Luchtvaartopleidingen
de formatie, waarin het over Amster
dam raasde, volgehouden vanaf het
moment waarop de zes en dertig toe
stellen opstegen tot aan het ogenblik
van de landing. Daartussen lagen
meer dan anderhalf uur vliegen.
Deze luchtparade was een bijzonder
interessante manoeuvre. Het is tenslotte
geen geringe opgave om met 166 toe
stellen, die met vijf verschillende snel
heden vliegen, gelijktijdig over een be
trekkelijk kort gebied te paraderen.
Vanaf het dak van het Concertgebouw
werd deze operatie geleid. Alle deelne
mende toestellen cirkelden rond elf uur
in een luchtcorridor tussen Zaandam en
Den Helder. Voor de Harvards, in een
waarvan wij het onverdeeld genoegen
hadden te mogen zitten, lag dat opstel-
lingspunt ergens ten Zuid-Westen van
Krommenie. Als in een carrousel draai
den we daar bijna een kwartier rond en
door de remous, waarin wij geraakten,
hadden wij het idee op een hobbelpaard
te zitten. Het geval begon bepaald te
steigeren toen wij opdracht kregen om
„in" te vliegen. Rond het IJ kreeg het
toestel een "paar rake klappen en met
de grootste moeite konden de piloten
hun kisten in het gelid te houden. Kort
voor Amsterdam werden wij links ge
passeerd door een zwerm van de Marine
Luchtvaart Dienst, die precies één mi
nuut voor ons over het Concertgebouw
vloog.. Nauwelijks waren wij dit
punt, waar de minister van Oorlog en
Marine, ir. C. Staf, omhoog stond te
kijken, gepasseerd of 36 Gloster Meteor
straaljagers raasden ons achterop. Met
een brede zwenking naar links passeer
den zij ons. En weer een minuut later
scheerden de Thunderjets over ons heen.
Voor die paar minuten hadden wij
anderhalf uur gevlogen. Toch benijd
den de piloten de manschappen op de
grond niet. In het geheel niet zelfs.
Uren, zelfs dagen lang waren die lie
den bezig geweest de groen geschilderde
gevaartes op te poetsen. Van boven af
gezien hadden de tanks niets schrik
wekkends meer. Zij geleken slakken,
die heel traag en heel vredig voort-
kropen. De kanonnen waren als nij
dige schorpioenen, die kleine torren van
jeeps achterna zaten. De manschappen
in de zijstraten van de Van Baerle-
straat waren als mieren in een gestoord
nest, die her en der renden, schijn
baar zonder enig doel. De vreemdsoor
tige voertuigen van de LucKtmacht, die
op het moment, dat wij overvlogen,
nog in de zijstraten stonden opgesteld,
geleken miniatuur voorwereldlijke
monsters met gekke sprieten, met
heel grote radar-oren en dikke zware
lijven.
Feitelijk moest men een militaire
parade altijd uit de lucht kunnen
zien. Er is dan niets krijgshaftigs
meer aan. Men schrikt niet van
monsterachtig grote rijdende forten
en van kanonnen als vuurspuwende
draken in rust. Alles is nietig en
klein. Snelheden ziet men niet, men
kan het oorlogsmaterieel dan slechts
vergelijken met insecten, die een
weliswaar rumoerig leventje leiden,
maar dan alsof het buiten het onze
staat.
En zelfs de vliegtuigen, waarin men
zit, schijnen niet voor de vernietiging
gebouwd. De Harvards rondom ons en
ook de straaljagers achter ons maakten
de indruk een zwerm wespen te zijn
boven een bloeiende boomgaard.
Advertentie
PANG
Z.H. de Paus heeft benoemd tot Com
mandeur met grote, zilveren ster in de Or
de van de H. Gregorius de Grote, Prof.
Mr. C. P. M. Romme, Lid der Tweede Ka
mer van de Staten Generaal, te Overveen.
Donderdag werdc de benoemingshui en
de versierselen dezer hoge kerkelijke on
derscheiding door Z.H. Exc. Mgr. J. P.
Huibers, bisschop van Haarlem, te zijnen
huize namens het Hoogwaardig Episcopaat
aan Prof. Romme overhandigd in het bij
zijn van de vice-minister-president Z.Exc.
Prof. Dr. L. J. M. Beel, van Z. Exc. A. C. de
Bruijn, Minister van Publiekrechtelijke Be
drijfsorganisatie, Dr. Kortenhorst, Voorzitter
der Tweede Kamer, en enige vrienden en
medewerkers van Prof. Romme.
Bij deze intieme plechtigheid uitte Z. H.
Exc. Mgr. Huibers zijn hoge waardering
jegens Prof. Romme als Katholiek van de
daad, voor het belangrijke en vaak moeilij
ke werk, dat hij uit volle overtuiging voor
de Katholieke zaak in Nederland heeft ver
richt. Z.H. Exc. wees er daarbij op, dat de
Advertentie
Castella brengt iets nieuwsiets
fijns; onverpakte Bloemenzeep met de
geur van pas ontloken rozen en in vier
zachte tinten. De heerlijk frisse zeep
blijft geheel in de traditie van het wel
dadige, rijke schuim. En toch is de prijs
maar 20 cent.
Nu kan men zonder overdrijving zeggen
dat iedere vrouw mooi kan zijn. Iedere
vrouw kan zich nu Castella 'aanschaf
fen. Als Uw huid is ingesteld op rijk,
overvloedig schuim, dan kunt U het
beste Castella Spécial kiezen. Andere
dames prefereren weer de klassieke
Castella Schoonheidszeep. Beide kosten
32 cent.
Maar als U slechts een bescheiden
bedrag wilt besteden en toch een zeep
van naam wilt hebben.neemt u dan
Castella Bloemenzeep (20 cent).
Katholieke beginselen voor Prof. Romme in
al zijn arbeid steeds het richtsnoer zijn
geweest en dat hij deze beginselen, gedre
ven door oprechte bedoelingen, met kracht
en eerlijke overtuiging heeft uitgedragen
in het openbare leven. Zijn grote verdien
sten en ijveren voor de practische verwe
zenlijking van de richtlijnen, neergelegd in
Quadragesimo Anno, naast zijn toegewijde
ijver op de moeilijke posten door hem be
kleed in het Katholieke openbare leven
van ons land, worden door dez£" hoge Pau
selijke onderscheiding erkend en geëerd.
„Ik kan nu nog van landgenoten
spreken", zo zei de minister van Ver
keer en Waterstaat, rnr. J. Algera, gis
termiddag tot de 734 Nederlandse emi
granten, die met het regeringsschip
..Groote Beer" uit Rotterdam naar Ca
nada vertrokken. De minister sprak
van de kade af de vertrekkenden toe,
nadat hij van tevoren het schip, waar
mee in totaal ongeveer 795 passagiers
reizen, had bezichtigd. In zijn gezel
schap bevonden zich o.a. de directeur-
generaal van Scheepvaart, de heer
W L. de Vries, de plaatsvervangend
directeur-generaal van Scheepvaart ihr.
S. G. van Weede, de directeur van de
Holland-Amerika Lijn, de heer W. H.
de Monchy. en enige emigratie-autori
teiten. De gasten werden rondgeleid
door de gezagvoerder kapitein F O.
Bouman
Het gehele bedrijf der Nederlandse
Spoorwegen zal bij gelegenheid van de
nationale herdenkingsavond op 4 Mei
van 20.00 uur tipt 20.02 worden stopge
zet. Ook de treinen zullen twee minu
ten stil staan. Directie en personeels-
raad zullen 's avonds om 17.55 uur een
krans leggen bij het monument nabij
hoofdgebouw 3 te Utrecht.
16
Altijd werden ze van tevoren
van deze bezoeken per brief op de
hoogte gesteld, maar bij deze gelegen
heid had Lady Charles in haar agitatie
vergeten om de envelop open te maken
en de enige waarschuwing, die ze nu
hadden, was de aankondiging van Bas-
kett 's avonds om zes uur dat Lady
Katherine er was.
De Lampreys en Roberta waren in de
zitkamer bij elkaar gekomen om de aan.
komst van Lord Wutherwood af te
wachten. Ze waren ongewoon zwijg
zaam. Zelfs Mike was door het gevoel
van spanning aangegrepen. Hij stond bij
de radio en draaide de zoeker snel
heen en weer tot iemand hem zei op te
houden, waarna hij zich languit op het
haardkleed neerwierp en met zijn voe
ten tegen elkaar begon te slaan.
„Daar is de lift," riep Charles plotse
ling. „Mike, je blijft hier en staat op
Denk er om, dat je oom Gabriel een
hand geeft. En spreek verschrikkelijk
netjes met twee woorden. Als ik naar
je knik geef je hem de pot."
„Die zal Mike wel laten vallen," zei
Patch.
„Niet waar"! riep Mike verontwaar
digd.
„En denk eraan,' zei zijn moeder, „als
ik voorstel om een charade te spelen,
gaan jullie allemaal naar buiten en kom
je weer rustig binnen, en doe je er
eentje. Wannneer jullie klaar zijn, ga
je weer naar buiten, zodat pappa rustig
kan praten met oom Gabriel. En denk
erom
„Kunnen we niet blijven luisteren?"
vroeg Patch.
„Waarschijnlijk kun je oom G. door de
hele flat horen." zei Henry. En denk
erom, dat je niet over heksen praat.
Oom G heeft er verschrikkelijk het
land aan."
„Ssst!"
„Kunnen we niet gewoon praten?"
stelde Frid voor. „Het lijkt wel of er
een lijk in de flat is."
„Als jij iets weet om te zeggen, zeg
het. dan," zei haar vader somber.
Frid begon met een hoge stem te pra
ten. „Vind je die bloemen daar niet
beeldig?" vroeg ze. Niemand antwoord
de. In de verte klonk een bel. Ze hoor
den Baskett de hal oversteken.
.Prachtig, schat," zei Lady Charles
vastberaden. In stilte smeekte ze de
kinderen, die afwachtend naar de deur
zaten te kijken en grimassen naar el
kaar maakten. Lady Charles keerde
zich tot Roberta.
„Robin, lieverd, vertel ons eens iets
over je reis. Heb je plezier gehad?"
„Ja," zei Roberta; haar hart bonsde
tegen haar ribben. „Ja, heel veel. We
hebben een gecostumeerd bal gehad."
Lady Charles en Frid lachten muzi
kaal. De deur ging open en Baskett
kwam binnen.
„Lady Katherine ISobe, mylady," zei
Baskett.
„Grote God!" zei Lord Charles.
Lady Katherine kwam binnen. Ze
liep met korte pasjes en tuurde bemin
nelijk door de sigarettenrook.
bTeaLamp«ys hielden hun hoofd goed todere^L^lertien1 dage^ M ïartica
hoe btTe waren haar teAien^n" ze ÜS? y-rJwintif
gaven haar een stoel bij de haard. Ze
stelden Roberta aan haar voor en plaag
den haar vriendelijk met al haar be
schermelingen, en terwijl ze elkaar in
paniekstemming aankeken, vroegen ze
of ze haar regenjas niet uit wilde doen.
„Zo prettig om jullie allemaal te
zien," fluisterde Lady Katherine.
„Erg prettig om de hele familie bij
een te vinden. En Michael ook al thuis
met vacantie en zo enorm gegroeid.
ters. Ik wil dat Gabriel er zes neemt".
„Zes zwakke kleuters?" vroeg Henry.
„Wat, lieve?"
„Wilt u, dat oom Gabriel zes zwakke
kleuters op Deepacres binnenlaat?"
„Dat is al het minste wat hij kan
doen. Ik ben bang, dat Gabrieliegocentri-
sche neigingen heeft, Charles. Hij is
erg rijk en hij moet meer aan andere
mensen denken dan hij nu doet. Je ma
ma zei dat ook altijd. En over Violet
hoor ik heel verontrustende dingen. Het
.Imogen, hoe gaat het met je," fluis- geschreven en geen antwoord gekregen,
terde ze. Het gaat over het Buitenlucht-fonds.
Patricia ook trouwens. En de tweelin- schijnt dat ze met spiritisme bezig is
gen. Niets zeggen, tweelingen en kijken en met een stel heel gewone mensen in
of ik kan raden. Jij bent Stephen, is het donker zit."
„Geen spiritisme, lieverd," zei Char
iot. „Zwarte kunst."
„Wat, lieve?"
„Toverij."
„O! Juist! Dat is natuurlijk wat an
ders. Ik denk dat ze het doet om haac
gasten wat te vermaken. Maar dat ver
andert niets aan het feit, dat zowel
Violet en Gabriel erg egocentrisch wor
den. Het zou uitstekend voor hen zijn
als ze twee kinderen aannamen."
„Tante Kit! In 's hemels naam!" riep
Chariot. „Stel dat alsjeblieft niet aan
Gabriel voor!"
„Stel helemaal niets voor," zei Lord
Charles. „Ik smeek u, tante Kit, bemoei
u vanmiddag nu niet met Gabriel. Ziet
uhij keek angstig op zijn horloge
en hield op. „Grote God. Immy," fluis
terde hij tegen zijn vrouw, „we moeten
er iets aan doen. Ze zal hem razend ma
ken. Neem haar mee naar jouw kamer".
„Onder welk voorwendsel?"
„Bedenk maar iets."
„Tante Kit, wilt u mijn slaapkamer
eens zien?"
„Wat, lieve?"
(Wordt vervolgd
het niet?"
„Ja, tante Kit," zei Colin.
„Zie je! Ik wist het wel! Heb je mijn
brief gekregen, Imogen?"
„Ja, tante Kit. We vonden het erg
leuk," zei Chariot.
„Ja, ik vroeg me af, of je hem wel
gekregen had, want jullie keken alle
maal zo verwonderd toen ik binnen
kwam. Daarom vroeg' ik het."
„We dachten dat u oom Gabriel was,"
schreeuwde Mike.
„Wat lieverd?"
„Oom Gabriel!"
Lady Katherine streek met een grijze
katoenen vinger langs haar lip. „Komt
Gabriel, Charles?"
„Ja, tante Kit," zei Lord Charles. En
omdat ze hem alleen maar confuus aan.
staarde, voegde hij er luid aan toe: „hij
komt over zaken praten."
„We gaan charades doen," balkte
Mike.
„Ik ben heel blij," zei Lady Katheri
ne nadrukkelijk. „Ik wil Gabriel spre
ken. Ik heb hem verschillende keren
Op het aartsbisschoppelijk paleis te
Utrecht is in besloten kring aan Z. H-
Exc. mgr. dr. B. J. Alfrink, aartsbisschop
coadjutor, de hoge onderscheiding tot
Groot-Officier in de orde van Oranje
Nassau uitgereikt ter gelegenheid van
het eeuwfeest van het Herstel der
Hiërarchie.
De onderscheiding werd uitgereikt
door minister Donker, die vergezeld was
van de ministers Beel, Van Thiel en
Luns. Minister Donker hield daarbij een
toespraak waarin hij er op wees, dat met
deze benoeming de regering zowel mgr
Alfrink als het Nederlandse Episcopaat
in zijn geheel heeft willen onderschei
den, dit laatste in verband met het eeuw
feest ter zake van de herdenking van het
herstel der bisschoppelijke hiërarchie in
Nederland, welk feest dit jaar gevierd
wordt.
De Staat der Nederlanden is weliswaar
los van formele banden met enige Kerk.
Doch gezien het belangrijke aandeel van
de Christelijke kerkgenootschappen in
de zorg van het geestelijk en ook van
het stoffelijk welzijn van de bevolking,
kan de regering niet anders dan met de
grootste belangstelling het wel en wee
der kerkgenootschappen volgen en zich
verheugen in de toegewijde arbeid van
hen, die geroepen zijn daaraan leiding te
geven. Zo bezien spreekt het vanzelf, dat
de regering ter gelegenheid van het
eeuwfeest, dat thans in de kring van het
R.K. Kerkgenootschap wordt gevierd,
uitdrukking heeft willen geven aan haar
waardering voor dit kerkgenootschap.
Niet alleen omvat dit kerkgenoot
schap een belangrijk deel van het
Nederlandse volk, doch het gevoelt
zich ook één met dat volk. Als voor
beeld van dit laatste memoreerde
spr. de ondubbelzinnige en moedige
houding van het Episcopaat onder de
bezielende leiding van Monseigneur
de Jong, thans Kardinaal de Jong,
in de donkere dagen van de bezet
ting.
De minister ging dan als volgt voort:
Reeds voor dat u tot het thans door u
beklede hoge ambt werd geroepen, was
uw naam bekend op het gebied der bij
belwetenschappen door u te Rijsenburg
en later te Nijmegen gedoceerd. De
waarde van uw werk in deze tak van
studie is wel zonneklaar gebleken uit
uw benoeming tot consultor van de Pau
selijke Bijbelcommissie. Deze onder
scheiding was des te opvallender, waar
u de tweede niet te Rome verblijfhou-
dende Nederlander zijt, die ooit in deze
commissie zitting heeft gehad. Bij de be
langrijke positie, in dit opzicht door u
in het geestelijk leven van Nederland in
genomen, is het echter niet gebleven. In
1951 werd u geroepen tot het ambt,
waardoor u in kerkelijk opzicht tot de
hoogste leiders van een belangrijk deel
der Nederlandse bevolking is gaan beho
ren. Het is mij een vreugde u de u ver
leende Koninklijke onderscheiding te
mogen overhandigen.
Dankwoord van Mgr. Alfrink
Namens het Hoogwaardig Episcopaat
van Nederland dankte Mgr. Alfrink
Hare Majesteit en geheel haar regering
oprecht voor de hoge onderscheiding, die
de minister aan het Hoogwaardig Epis
copaat heeft willen uitreiken.
Mijn ambtgenoten en ik, zo vervolgde
Mgr., zijn door dit bewijs van medeleven
en door dit teken van waardering ten
zeerste getroffen. En ik kan U de ver
zekering geven, dat geheel het Katho
lieke volk van Nederland datgene, wat
zo juist is gebeurd, met de grootste
vreugde zal vernemen. Ik zal mogen
veronderstellen, dat de Nederlandse re
gering door deze allervriendelijkste geste
tegenover het Nederlandse Episcopaat
bedoelt uit te drukken, dat zij waarde
ring heeft' voor datgene, wat de Katho
lieke Kerk in de afgelopen honderd
jaar voor het Nederlandse volksbestaan
betekend heeft.
Ik behoef hiervoor niet terug te grijpen
op de gebeurtenissen van de laatste oorlog,
die ons nog zo vers in het geheugen
liggen en toen wel zo heel duidelijk
is gebleken, wat een godsdienstige over
tuiging voor het land betekend heeft.
Maar in alle omstandigheden blijft het
waar, dat het voor een land en voor
een volk van onberekenbare waarde is,
wanneer de Katholieke Kerk de moge
lijkheid heeft cm in alle rust en vrede
haar gelovigen te vormen en te leiden
naar de principen van onze heilige
godsdienst
Immers een godsdienstig mens
is een goed staatsburger. En een
goed katholiek is noodzakelijk een
goed lid van onze samenleving.
Vanzelfsprekend is het niet de taak
van de Kerk om goede staatsbur
gers te formeren. Zij heeft een ho
gere roeping en een meer geeste
lijke taak. Het is de taak, die
Christus haar heeft opgelegd om d#
waarheid te prediken, die Hij op
deze aarde heeft gebracht. Zij heeft
niet de opdracht om de mensen op
te voeuen tot kinderen van de staat,
maar ze oP te voeden tot kinderen
Gods.
Maar juist daardoor leert zij haar
gelovigen alle deugden, die hen ma
ken tot goede burgers van het land; zij
leert ze eerbied te hebben voor het ge
zag; zij leert ze onderdanig te zijn aan
de wetten van het land; zij leert ze
eerlijkheid, naastenliefde en liefde
voor het vaderland. Vandaar dat een
wijs bestuurder de waarde van de
godsdienst voor het land zal weten te
begrijpen en aan de Kerk de gelegen
heid niet zal onthouden om haar taak
te vervullen in rust en vrede tot zegen
van het land.
Mgr. Alfrink besloot zijn toespraak
als volgt:
Excellentie, ik heb de overtuiging,
dat ik in deze vriendelijk- geste van
de regering datgene mag zien, wat ik
zo juist naar voren heb gebracht. Ons
Nederlandse volk is altijd een gods
dienstig volk geweest. De christelijke
levensovertuiging heeft er vanaf de
dagen van Willibrord hier in Utrecht
diep wortel geschoten. Wanneer ook
iemand deze christelijke overtuiging
met ons niet kan delen, kan hij toch het
inzicht dragen, dat de godsdienstige
waarden van de grootste betekenis zijn
voor het leven van het individu en
voor het leven van geheel de volks
gemeenschap.
Ik moge U namens het Hoogwaardig
Episcopaat oprecht er voor danken, dat
de regering deze gedachten naar voren
heeft willen brengen. Ik moge de rege
ring oprecht danken voor de goede
samenwerking, die er in het verleden
tussen de regering en de Katholieke
Kerk is geweest. Ik wil U namens het
Episcopaat graag de verzekering ge
ven. dat wij geen andere bedoeling
hebben dan deze goede harmonie te
bestendigen en te bewaren, omdat wij
de overtuiging hebben, dat zij tot heil
strekt van de Kerk, maar ook tot heil
van ons volk, dat volk, dat wij lief
hebben tot in het diepst van onze ziel,
dat volk, waarvoor wij alle dagen de
Almachtige God vragen, dat Hij het
mag zegenen.
Bij deze plechtigheid waren mede
aanwezig Hunne Hoogw. Exc. Mgr. Mut-
saerts en Mgr. Baeten, voorts Mgr.
Huurdeman en de beide secretarissen
van het Aartsbisdom.
President Eisenhower heeft aan Ko
ningin Juliana een telegram gezonden,
waarin hij H. M., namens het Ameri
kaanse volk. zijn gelukwensen aanbiedt
ter gelegenheid van Haar verjaardag.
Over ongeveer een maand zal de hui
dige commandant van het Marinehos
pitaal te Overveen, de kapitein ter zee,
arts A. W. Mellema, het commando over
dit hospitaal neerleggen. Kapitein Mel
lema zal worden opgevolgd door de
kapitein ter zee, arts W. Creyghton.
(Van onze Utrechtse
correspondent)
Dezer dagen kan men
in de Utrechtse Ho-
jelkazerne, waar de
verbindingstroepen gele
gerd zijn, en in de Krom
houtkazerne, waar de
School Technische Dienst
gehuisvest is, groepen
jeugdige mensen aantref
fen, die, hoewel zij niet
of althans voorlopig niet
in uniform gestoken zijn,
gastvrij worden ontvan
gen, en langs velerlei in
teressante legerdiensten
worden rondgeleid.
In de Hojelkazerne ziet
men hen staan voor de
radiovoertuigen, bij de ra-
darapparatuur, bij de
telexstations. In de Krom
houtkazerne bij werktui
gen en technische hulp
middelen. Deze groepen
worden gevormd door
M.T.S.-ers uit Amsterdam,
Groningen, Leeuwarden,
Den Haag, Breda, Ensche
de, Den Bosch, Arnhem,
kortom uit vrijwel alle
hoeken van het land. Zij
nemen deel aan de z.g.
Jeugd-Legerdagen. die
sinds Januari door het
ministerie van Oorlog en
de afdeling militaire pers
worden «eorganiseerd.
Met deze activiteit wor
den twee belangen ge
diend: het belang van de
jeugd, en dat van het le
ger. Afgezien van het feit
dat het leger over dien
sten beschikt die een na
dere kennismaking over
waard zijn, kan het voor
jeugdige studenten die na
kortere of langere tijd
voor de dienst zullen wor
den opgeroepen nuttig zijn
nu reeds voor zichzelf een
verantwoorde keuze te
maken. Voor het leger is
het van belang de juiste
mensen te hebben op de
juiste plaats.
De Jeugd-Legerdagen
zijn te vergelijken met de
ouderdagen. die reeds vier
jaar van zoveel nut ge
weest zijn voor de samen
werking met de ouders
der dienstplichtige solda
ten en zodoende voor een
goede sfeer in de dienst.
De burger van heden is
nog steeds de soldaat van
morgen, zo denkt men bij
het leger en in dit licht
bezien is het juist, vooral
de jeugdige „buitenstaan
ders" eens de kans te ge
ven poolshoogte te nemen.
Reeds zijn er tweehonderd
Muloscholen naar ver
schillende legeronderdelen
geweest, en ongeveer
tachtig ambachtsscholen.
800 H.B.S.-ers hebben een
uitgebreid bezoek ge
bracht aan de K.M.A te
Breda.
Een nauwkeurig over
zicht van de resultaten is
natuurlijk moeilijk te ge
ven, maar zonder de min
ste twijfel zijn deze be
langrijk. Men kan dit
concluderen uit de inten
sieve belangstelling die er
tijdens de excursies wordt
getoond, en uit de brie
ven die er later binnen
komen, en waarin dik
wijls nog vragen worden
gesteld. Niet het minst
ook blijkens de resultaten
uit de opstellen die er
over de opgedane ervarin
gen worden gemaakt.
Voor de drie beste opstel
len worden er prijzen uit
geloofd. Ook voor oude
ren zijn deze excursies
soms instructief: het
hoofd van een goed aan
geschreven Muloschool,
die als begeleider was
meegegaan, uitte later
zijn verbazing over het
feit dat het Nederlandse
leger zo sterk van aan
zien was veranderd, en
niet meer, als vanouds,
alleen uit manschappen en
tentenkampen bestond!
Gistermorgen is de 19-jarige bromfiet
ser A. C. Kunkler uit Haarlem-Noord
op de Leidsevaart bij het viaduct van
de tramlijn AmsterdamZandvoort, in
aanraking gekomen met de blauwe tram,
die daar ter plaatse de weg oversteekt.
De jongeman wilde nog voor de tram
doorrijden, doch werd door de voorste
wagen gegrepen en 2o ernstig gewond,
dat hij in het Diaconessen Ziekenhuis
is overleden.
Meer dan vierduizend personen zul
len deelnemen aan de bondsdag van de
Nederlandse Katholieke Bond van Ver-
voerspersoneel „St. Raphael", Zondag
3 Mei in de Veemarkthallen te 's-Her-
togenbosch. Er zullen zes extra treinen
lopen, namelijk van Haarlem, Roosen
daal, Arnhem, Heerlen en Maastricht,
Eindhoven en Amersfoort. De treinen
van de gewone dienstregeling worden
's morgens en 's avonds versterkt.