Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | 6 mei 1953 | pagina 5

In Brabant en Zeeland zag
men ze niet vliegen

Het spoor van het zwaarcL

Gedenksteen voor de gevallen
Radio-amateurs

Pleidooi voor goedkopere
en meer Europese auto s

Castella's nieuweling

1

Politieke poppenkast

IN HUISSEN

Elf

Kanttekeningen uit mijn bergparochies

E

Gemeentelijke

D

I

m

Slecht zicht maakt droppings
op-goed-geluk noodzakelijk

Op hoofdzendgebouw Radio-Kootwijk

kloeke mannen die met een
eigen lijst uitkomen

inkomsten belasting

WOENSDAG 6 MEI 1953

PAGINA 5

"N

RADIOWEDSTRI.TD MET HINDERNISSEN

Grafiek en letter
Ex-libris-krittg van de
ÏEereldbibliotheekvereniging

Fiscaal programma
Middenstandsbonden

Nieuwe directeur van
Gelderlander Pers

to (Van onze correspondent)
^.Ingang van 1 Augustus is benoemd
2.erlanHinct-direeteur van de N.V. De Gel-
ÏUbitnepI s te Nijmegen drs. A. A. V.
?'®kenh, rentmeester van het Canisius
iJUlctie f? Nijmegen. In deze laatste
W. p -5a'_hij worden opgevolgd door drs.
?irecte,,i" Smarius te Nijmegen. De huidige
heer g »Van Gelderlander Pers, de

Herdenking in Arnhems
Eusebiuskerk

Examens

Jongeren vergadering K.V.P.

Strenge straffen voor
dronken automobilisten

NARCOTICA alleen op
naam van medicus

isen heerlijke frisse
Bloemenzeep

Nu kan IEDERE vrouw haar
schoonheid verhogen!

1952 zeer gunstig
toeristen jaar

Bevorderingen bij de
Kon. Landmacht

„Toen ik het tabernakel had geopend en
mij wilde omkeren hoorde ik plotseling een
forse mannenstem: Mevrouw d'r uit"

In 1954 groter risico
voor varkenshouders

oers

(Van een onzer verslaggevers)
fradhiegetrouw hebben gisteren, op de
rrrjf Van de bevrijdingsdag, drie Beeeh-
i'lu h Van de Rvks Luchtvaart School een
hey 9?maakt boven ons landom ter
mlnl^ng aan de voedseldroppings in
ij A boven iedere provincie twee ver-
ge p.aracbutes neer te laten. Verslag-
r„j?rs 'n dé vliegtuigen maakten via de
uil bekend welke plaatsen ditmaal
ied9e en waren. De eerste vinder op
droppingsplaats wachtte bij de
v,a}n3spost een kaartje voor een rond-
0j j per K.L.M voor twee personen,
meae een tocht in een zweefvliegtuig.
H?, a!snummer twee aankomende eer-
épMe vin^er kreeg een rondvlucht voor
persoon aangeboden.

tai-r6! is dit keer evenals vorig jaar een
aioluisterwedstrijd met hindernissen
ke] 0r^en' maar nu bevonden de obsta-
in ri Z'Ck n'et zozeer °P de grond maar
kenT: lucht, in de vorm van dikke wol-
rjji Inassa's, die de oriëntatie voor de
ze k van de Rijks Luchtvaart School
lïia em°eilijkten. In negen plaatsen
PrilS n?cn dan al om met een van de
bm i'nnaars *e sPreken gerend heb-
heef 3 §ekken; in Brabant en Zeeland
(j men ze niet zien vliegen, omdat
»oi-ü bewolking het de verslagge-
te Herman Felderhof onmogelijk maak-
Öp ®.reda en Terneuzen per parachute

nodige opgewekte onrust te zaaien,
j. 1Jn collega Jan de Troye had boven
rnptPr°V'nc'es Noord- en Zuid-Holland
O dezelfde moeilijkheden te kampen,
aan goed geluk werden naar men
na.m boven Alkmaar en Leiden de
snp3 es afgeworpen. In Alkmaar
naaurde men daarop lange tijd tevergeefs
cl ]f de bewolkte lucht, want de para
hei J6s .me* de daaraan bevestigde vrij-
nswmpels kwamen een zestal kilo-
Vj s Noordelijker, bij Bergen terecht,
iar? of m.ecr in de armen van de 21-
onri26 "Elitair Gerrit van der Steen, die
fr er aanmoedigende kreten van juf-
uit Thomas beide parachutes

e®n boom haalde en daarna de prij-
anrt oroederlijk met haar deelde. Ia de
rist e kaasstad. Leiden, had men toen
hU, J-ond teScn half twaalf de radio-
són ng beëindigd werd, nog geen
dekk" Van Parachut« kunnen ont-

(Van onze correspondent)

Liefhebbers van het fraaie ex-librïs
'Un er in ons land meer dan serieuze
Verzamelaars van het boekmerk. Het
/'aren vooral de laatsten die dezer
uagen naar Nijmegen waren gekomen
Paar de jaarvergadering van de Ex-li-
briskring der Wereldbibliotheek-Ver
eniging, welke in Normandië werd ge
houden. Aan de vergadering waren een
Hulbeurs en een tentoonstelling van
^x-iibns verbonden, waar men vele
i. "°ne specima van grafische kunst
bewonderen.

,-"OI

«on

De Ex-libriskring der W.B.-V. mag
ch nog steeds in een toenemende be-
,®hgstelling verheugen, zoals uit het
'aarverslag bleek. De aftredende be-
Uiursleden, de heer J. Th. A. Peskens
tl har. H. A. IJff. werden bij acclama-
rl herkozen, terwijl de gedelegeerde
g,er W.B.-V,, de hoe; J. C. Winterink.
„s Penningmeester werd benoemd. De
jjp°rzitter, de heer C. H. Beels, behan-
dp t.e 'n het kort nog de invloed van

heraldiek op het ex-libris.
jUnder de titel „Leven met letters"
sn n de heer Dick Dooyes, na een
Uit afhandeling van het huishoude-
Sgk gedeelte, een belangwekkende cau-
te le..over de ontwikkeling van de let-
L sinds de Romeinen. Spr. knoopte
va^aan een historische verhandeling
over 'let ontsfaan van de onder-
i jj' („kleine letter") uit de kapitalen
v'^Pfdletters")Verschillende letter
de rrlen passeerden de revue, waarbij
lin otconclusie was, dat de ontwikke-
hi6f Van de letter en het ontstaan van
Zo 1 6 'cttersoorten voort zullen gaan
lang de cultuur blijft voortbestaan.

Co e Uscale commissie, ingesteld door de
traj issie van overleg van de drie cen-
gr e middenstandsbonden en de bedrijfs-
- eP detailhandel, heeft als resultaat

tirü laugdurige studie en als samenvat-
hg van

do.

(hans

yan

een aantal tussentijdse rappor-
-j een rapport samengesteld, dat
den j6 dr*e cenfrale middenstandsbon-
de L. e Christelijke Middenstandsbond.
Ded v1' ^ed- Middenstandsbond en de
Prop fh. Middenstandsbond als fiscaal

jBram is aanvaard.
rege^.Pr°gramma zal Vrijdag a.s. aan de
Ücborlo 6n Parlement worden aan-

h do J- 3- Bodewes, zal zijn functie

Joop van 1054 neerleggen.

Er is gisteravond maar één regenpijp
beklommen; dat was in Utrecht, door de
medische student Jean Meulemans, die
aanvankelijk nog wel thuis een sigaretje
zat te roken en „eigenlijk helemaal geen
zin had" om achter de parachute aan
te gaan. Hoe hij zo snel van de straat
af op een andermans dak geklommen
is, weet hij nu trouwens nog niet.

De enigen, die een nat pak opliepen,
waren de gelukkige prijswinnaars in
Drente. Willem Kok was zijn talrijke
mededingers in Eelde „een naar spron
gen voor", maar de laaste sprong was
dan ook in de sloot. En de winnares
van de tweede prijs in deze provincie,
kwam zelfs nog natter uit de strijd te
voorschijn.

In Maastricht verscheen de heer N.
Abeling weliswaar met een voor de
helft geschoren gelaat bij de meldings-
post voor het raadhuis, maar als eerste.
En in het bezit van een van de twee
algemeen begeerde parachutes. Hij
stond zich net van zijn baard te ont
doen, toen zijn echtgenote de verlichte
parachute zag dalen. Huppelend over
de groentestruiken bereikte hij toen
ingezeept en wel net voor zijn
buurman in een moestuin het uitge
worpen nakket. In de andere provincies
ziin de parachutes, onder minder spec
taculaire omstandigheden uitgeworpen
boven Workum (Fr.), Delfzijl (Gr.),
Hengelo (Ov.) en Arnhem (Geld.).

In Arnhems Eusebiuskerk, die een
begrip werd in de wereld vanwege de
strijd, die er rondom gestreden is tij
dens de tweede wereldoorlog, is gister
avond de bevrijding van ons land her
dacht. De stichting Nederlandse Radio-
Unie had in het provisorisch herstel
de deel der kerk deze plechtigheid ge
organiseerd, die ongeveer een uur duur
de en gelijktijdig over de zenders Hil
versum I en II werd uitgezonden.

Bij de autoriteiten bevonden zich de
commissaris der Koningin in Gelder
land, jhr. dr. C. G. C. Quarles van Uf-
ford en mevrouw Quarles van Ufford,
baronesse van Heemstra en burgemees
ter C. G. Matser van Arnhem en me
vrouw MatserKok.

In zijn toespraak over „militair weer
baar" zei luitenant-kolonel aalmoeze
nier J. B. Croonenburg, dat het persoon
lijk en gemeenschappelijk belang met
elkaar samen vallen en het karakter
van onze persoonlijkheid bepalen.

Prof. dr. W. Banning wees er in zijn
toespraak over „sociaal weerbaar" voor
al op. dat in onze maatschappij de
kracht van ons volk wordt bepaald
door de verhoudingen in het arbeids
proces.

In zijn toespraak over „geestelijk
weerbaar" zei de heer J. Smallenbroek,
dat het niet de materieel-economische
factoren zijn, die het bestaan van een
volk beheersen. De zin voor vrijheid is
de kern van ons volksbestaan.

Het gesproken woord werd afgewis
seld met zang door het groot omroep
koor der Nederlandse Radio-Unie en
toepasselijke muziek van de mariniers
kapel der Koninklijke Marine o.l.v. de
kapitein' der mariniers G. Nieuwland.
De plechtigheid werd besloten met de
samenzang van het eerste en zesde cou
plet van ons volkslied.

De heer L. Neher, directeur-generaal
van de P.T.T., heeft Dinsdagmiddag een
tijdelijk aan de voorgevel van het
hoofdzendgebouw van Radio-Kootwijk
aangebracht gedenkteken voor de tij
dens de oorlog gevallen radio-amateurs
onthuld, waarbij hij heeft opgemerkt,
dat de vijand tijdens de oorlog nergens
zo bang voor is geweest, als voor de
nauwkeurige berichtgeving van de ra
dio-mensen. die hij dan ook steeds ster
ker liet vervolgen, zodat tientallen van
hen de dood hadden gevonden.

De genodigden voor het bijwonen van
deze onthulling waren tevoren ontvan
gen in een zaal van hotel Radio, waai
de heer L. J. van der Tooien, uit Sant
poort, algemeen voorzitter van de ver
eniging voor experimenteel radio-on
derzoek (VERON), hen had begroet en
medegedeeld, dat in Mej 1946 uitgaande
van deze vereniging een fonds was ge
sticht om door de oorlog getroffen en
behoeftige radio-amateurs te helpen en
een gedenkteken voor de in de oorlog
gevallen radio-mensen op te richten,
waarbij de vereniging veel medewer
king had ondervonden van de vereni
ging voor wetenschappelijk radio-on
derzoek.

Het gedenkteken is een ontwerp van
de Amsterdamse beeldhouwer, de heer
H. J. J. Dannenburg. Op een plaat van
Tsjechische kalksteen van 75 bij 100 cm.
is een bronzen medaillon bevestigd,
waarop kleine figuren de sprekende ep
luisterende radiomens uitbeelden. In de

de

AMSTERDAM V. U.) Doctoraal rech
ten: P. Hippen, Haarlem, N. Geleynse, Doe-
tinchem, J. Post, Blaricum, M. Westerhoff,
Wassenaar, J. Snijder, Den Haag, E. de
Roo, Amsterdam, W. Charbon, Amsterdam.

AMSTERDAM Doctoraal recliten mej.
G. Hollander en mej. E. Stornebrink, Am
sterdam; doctoraal economie J. Graven,
Haarlem en Th. Heyke, Amsterdam.

LEIDEN Gepromoveerd tot doctor in
de rechtsgel. op proefschrift „Die aan-
spreeklikheid an mededaders en afson-
derlike daders" P. Kotzé geb. te Winburg
(Zuid-Afrika) .en thans wonende te Lei
den; idem op proefschrift „Die echtregle-
ment en die Suid-Afrikaanse reg" J. de
Beer Beyer, geb. te Kaapstad (Zuid-Afri
ka) en thans wonende te Leiden.

OVERVEEN (Centraal Instituut voor de
Opleiding van Sportleiders). R. Bameveld,
Den Haag; R. Boodt, Naarden; G. Brug
man, Rotterdam; A. Douma, Bergum; A.
van Dijk, Hilversum; A. Eenhoorn, Oude-
Niedorp; W. Elschot, Dordrecht; V. Frans-
sen, Poeldijk; R. Gouswaart, Middelharnis;
J Heidoorn, Eindhoven; K. Herrebout,
Maastricht; P. van der Heyde, Vught; A.
Hoogbergen, Maartensdijk; G. Hubers,
Borculo; R. Jansman, Scheveningen; J.
de Leeuw, Akkrum; W. Linterman, Be
verwijk; E. van der Lijke, Emmen; E.
Mur, Loosdrecht; O. Olsen, Amsterdam; H.
Pauke, Amsterdam; F. van der Ploeg, Den
Haag; S. Polak, Laren (N.H.); J. Revalk,
Aerdenhout: P. Roodhart, Bloemendaal; F.
Vile, Eindhoven; Ch, van Vleuten, Ber
gen (N.H.); B. van der Voort, Apeldoorn;
W. de Vries, Gouda: W. van Weenen,
Castricunv, A. Wiersma, Sneek; C. Wille-
boordse, Souburg en W. Wouda, Marum.

Zaterdagmiddag half vier belegt de
Jongerenorganisatie in de Katholieke
Volkspartij een vergadering in Espla
nade te Utrecht. „Hoe staat de Jonge
renorganisatie er voor?" is de titel van
de rede, die de voorzitter der Jongeren
organisatie, Drs. Celestin Cosijn, bij die
gelegenheid houdt. Z.Exc. Ir. H. B. J.
Witte, minister van Wederopbouw en
Volkshuisvesting, behandelt vervolgens
twee onderwerpen, die voor de jonge
mensen wel bijzonder aantrekkelijk
zijn, namelijk „De woningbouwpolitiek
en de taak der gemeente daarin", als
mede „De woningnood der huwenden
en jonggehuwden".

stenen plaat is een eenvoudig opschrift

gegrift.

De heer A. S. M. van Schendel, uit
Den Haag, de leider van het voormalige
radioverzet, dankte voor het eerbetoon
jegens zijn gestorven makkers en de
heer C. Brink, uit Amsterdam, was de
woordvoerder van de nationale federa
tieve raad van het voormalige verzet in
Nederland. Enkele bloemstukken wer
den bij het gedenkteken neergelegd. De
bedoeling is, dat later, als de VERON
een eigen gebouw zal bezitten, het ge
denkteken hier naar overgebracht zal
worden.

Na afloop van de plechtige onthulling
heeft ir. M. C. Ennen. beheerder van
het radiostation Kootwijk, de gasten
gelegenheid gegeven dit station met zijn

wereldbetekenis te bezichtigen.

8Z. Ontzet -deinzen de Nomaden terug en ook de gevangenen kijken verward toe.
Evenmin als hun beulen begrijpen zij, aan wie deze plotselinge tussenkomst
te danken is. Voordat de Oosterlingen echter van hun ontsteltenis bekomen zijn,
schalt in de duisternis van het woud een donderende stem„Zo zal het een ieder
vergaan, die zijn hand heft tegen de Hoeder van het Zwaard Tyrr! Wee u!" En
nauwelijks zijn de echo's van deze dreigende boodschap verstorven, of uit het bos
klinkt een gehuil, zo angstwekkend, dat zelfs de dappersten verstijven. Op hetzelfde
ogenblik schiet een zwarte schim uit de duistere bosrand te voorschijn en stormt
geluidloos op de groep bij het kampvuur af.

„Wolf!" Er vaart een schok door Eric, als hij zijn trouwe viervoeter herkent
en een wilde hoop laait op in zijn hart.

Maar ónder de Nomaden brengt Wolf's vesrehijning een pansche angst teweeg.
Nog nooit hebben zij een zwarte wolf gezien en zeker geen wolf, die schijnt te
beschikken over een menselijke stem en pijlen afschiet met dodelijke zekerheid.
Terwijl zij in wilde verwarring naar hun paarden stormenspringt het verschrik-
kelijke wezen grauwend en grommend tussen hen in.

Wie hem in de weg komtwordt overhoop gelopen en links en rechts klappen ae
machtige kaken met blikkerende tanden opeen.

Zonder zich verder ook maar een ogenblik om de gevangenen te bekommeren,
gaan de Oosterlingen er in overhaaste vlucht van door en nauwelijks zijn zij rcr-
dwenen, of drie figuren maken zich los uit het woud en rennen naar de gevangenen
toe. Een diepe, warme vreugde doortrilt de Noorman, als hij de heldere stem van
zijn zoon hoort schallen: Fadir

Thorkell en Orm rennen achter Erwin aan. In weinige ogenblikken hebben zij de
groep bij het vuur bereikt.

„Deze krijgslist schijnt te gelukkengromt Thorkell, terwijl hij zich haast Erie's
banden los te snijden.

Onderwijl babbelt Erwin er vrolijk op los. „We waren net op tijd, hè Fadir? Hebt
ge nu nog spijt, dat ge mij meegenomen hebt?"

„Te deksel," brult Half ra, terwijl Orm bezig is zijn riemen los te maken, „ten
hoogste spijt het uw vader, dat ge geen drieling zijt. Schiet eens op snorremans!
Dat onbeschaafde gespuis verdient een geduchte straf en bij mijn zwaard, dat ik
niet heb, het zou mij spijten, als het ontkwam."

„Maak u daar maar geen zorgen over," brult Yark eensklaps.

,Ze komen terug, vooruit kerels, we zullen ze warm ontvangen

(Van onze correspondent)

Twee automobilisten, die onder In
vloed van alcohol hun auto's bestuurd
hadden, zagen zich gisteren door de
rechtbank te Almelo tot strenge straffen
veroordeeld. De 28-jarige Enschedese
metselaar G. J. M. ter M. werd veroor
deeld tot een maand gevangenisstraf en
ontzegging der rijbevoegdheid voor de
tijd van twee jaar. De 36-jarige groen-
tenhandelaar J. O. D. uit Ootmarsum
werd veroordeeld tot zeven maanden
met aftrek waarvan drie maanden
voorwaardelijk en intrekking van her
rijbewijs voor de tijd van drie jaar.

Buitenlandse Zaken,
en Volksgezondheid,

De ministers van
van Sociale Zaken
van Justitie, van Overzeese Rijksdelen, van
Financiën en van Verkeer en Waterstaat
kunnen, ook na de hernieuwde overweging,
geen aanleiding vinden maatregelen te be
vorderen narcotica, welke voor gebruik in
de operatiekamer van een ziekenhuis no
dig zijn, op andere wijze dan op naam
van de voorschrijvende medicus te doen
verstrekken. Dat deze gedwongen wijze van
voorschrijven niet in overeenstemming zou
zijn met de behoefte van de praktijk, is
de ministers geenszins gebleken. Aldus ont
lenen wij aan de nota naar aanleiding van
het eindverslag der Tweede Kamer betref
fende de bestrijding sluikhandel in verdo
vende middelen.

Advertentie

Wyhand Fockink

(Advertentie)

Aan het zachte parfum van prille rozen,
aangevoerd door een zoele lentewind,
aan de fijne tinten van het pas ontloken
voorjaar, denkt U, als U kennis maakt

met Castella's Bloemenzeep. In vier
beschaafde kleuren is deze nieuwe,
frisse Bloemenzeep onverpakt in de
winkel te verkrijgen voor slechts
twintig cent.

Nu kan inderdaad iedere vrouw er
aantrekkelijk uitzien.... nu ligt Castella
binnen ieders bereik. Heeft Uw huid
een zachte behandeling met een dikke
laag overvloedig schuim nodig, dan kiest
U Castella Spécial (32 ct.). Is Uw huid
het best gebaat met de klassieke
Castella Schoonheidszeep - ook deze
kost 32 ct.

En als U slechts een kléin bedrag wilt
besteden, en toch een zeep van wereld
naam gebruiken, dan is er nu voor U
de nieuwe Castella Bloemenzeep voor
slechts 20 cent!

De economische commissie der V.N.
voor Europa heeft er bü de West-Euro-
pese autofabrikanten op aangedrongen
zich te concentreren op drie modellen
en aldus de prijzen radicaal te verla
gen. In een speciaal rapport zegt de
commissie, dat een groot gedeelte van
de opgevoerde West-Europese produc
tie aan staal ongebruikt zal blijven, in
dien het gebruik van staalproducten
niet aanzienlijk wordt uitgebreid.

Als Europese autotypen worden voor
gesteld:

1) een kleine, goedkope populaire
wagen met zo weinig mogelijk luxe,
zoals de 2 p.k. Citroën (de eend) en de
Volkswagen. Deze auto zou verkocht
moeten worden voor een prijs van min
der dan 700 dollar.

2) een grotere, steviger wagen, een
voudig en zuinig in het gebruik en ge
schikt voor slechte wegen, welke de
natuurlijke afstammeling zou zijn van
de T-Ford. Als voorbeelden worden in
het rapport de Britse Land Rover of de
Austin-Champ genoemd.

3) een op massale schaal gefabriceer
de wagen, welke zou kunnen concur
reren met de standaard Amerikaanse
Wagens in de klasse van de Chevrolet

of zelfs de Buick.

In het rapport wordt gezegd, dat een
dergelijke politiek 'echter alleen succes
zal kunnen hebben, wanneer men het
aantal andere beschikbare soorten radi
caal zou beperken. Maatregelen, die on
middellijk g'enomen kunnen worden
zijn grotere handelsliberalisatie en
normalisatie van de onderdelen.

De huidige prijs van een gemiddelde
Europese wagen is 5.5 maal de voor
oorlogse, zelfs nadat de ontwaarding
van het geld hierin verdisconteerd is.

„Het eenvoudige model auto op de
Europese markt is op het ogenblik bui
ten het bereik van hen, die zich voor
de oorlog een dergelijke auto zouden
kunnen permitteren. Dit betekent dat
de tendens tussen beide oorlogen, wel
ke in de richting van een steeds gro
tere vraag was door de lagere inko

mensgroepen in te schakelen, op
abrupte wijze in tegengestelde richting
veranderd is", aldus het rapport.

De Europese autoindustrie streeft
met succes naar een beter product,
maar zij schijnt steeds meer af te dwa
len van de soort wagen, welke vol
doende eenvoudig en goedkoop is om
te voldoen aan de vraag van een mas
sale markt", zo besluit de commissie
haar rapport. (A.P.).

Blijkens definitieve gegevens van de
Alg. Ned. Ver. voor Vreemdelingenver
keer steeg het vreemdelingenverkeer in

1952 in vergelijking tot het recordjaar
1951 opnieuw aanzienlijk. Het bedrag
aan ingekomen, zichtbare deviezen
steeg van 104 tot 114 millioen gulden,
waarbij een bedrag van, naar schatting.
20 millioen, dat werd uitgegeven voor
diensten van Nederlandse vervoer-on-
dernemingen, niet werd inbegrepen.

Het aantal overnachtingen van bui
tenlandse touristen bedroeg 1.321.033 of
wel bijna 22 percent meer, dan in 1951.

De directie van de ANVV heeft opti
mistische verwachtingen voor dit jaar

Bij K.B. zijn met ingang van 1 Mei

1953 tijdelijk benoemd en aangesteld tot
brigade-generaal: Bij de generale staf,
voor de tijd, dat hij de functie vervult
van inspecteur van het verkeerswezen,
de kolonel J. Daniels van de generale
staf, bij het dienstvak der militaire ad
ministratie, voor de tijd, dat hij de func
tie vervult van inspecteur der militaire
administratie, de kolonel G. J. de Leur,
van dat dienstvak; bij de geneeskundige
dienst der Landmacht, voor de tijd, dat
hij de functie vervult van hoofd van de
geneeskundige dienst der Luchtmacht,
de dirigerend officier van gezondheid
der eerste klasse J. E. Brouwer van de
geneeskundige dienst der Landmacht.

(Van onze correspondent)

rt0ïl hane|nU5'«en0Ud«.GeIderse stadJ'e Huis-
Se aaJ.; geen affiches met het oog op

i-T aansta=v,rf amenes met het oog op

J1®1 zou Tot 6 gemeenteraadsverkiezingen
~ant er miJ? of meer ondoenlijk zijn,
p etsje n d?y voor 99 Pet. katholieke
partij Van afr enkele partijde

br,

- mj vavG -j CCX1 eriK-eie pal

Uit af.k.eRï. daar nu vooral

S.raak betrlv. de victorie wat de door-
?e p. v e*t m Huissen begint. Zeker rrct
hU 2egger?'aA eeJt tamelijk lijst 11. Dat
*far zult ti ,ef n°g 10 andere lijsten zijn
•ft der br„ echter vergeefs de namen van
onder „TS® Nederlandse politieke par-
den, bat v„ et er> wel om de eenvoudige
f,"-hans ni„f i1?. Huissen niet te vinden zijn
bï bissen lit v raadsverkiezingen, fir zijn
'oedeigen kloeke mannen, die met een
arbeitiori uitkomen: twee tuinders,
er Wie een Progressieve man, oen
men spreekt als over de christe

lijke groep en een middenstander. Negen
van de elf lijsttrekkers zijn katnolieu.

In Huissen heerst niet het nette, leven
loze affichetournooi, dat eldets in het poli.
tiek-verzadigde Nederland de verkiezingstijd
kenmerkt. In Huissen is het doodgewoon
een politieke poppenkast dat zeggen vele
Huissenaren zelf waarin elf mannen aan
de touwtjes trekken in de hoop, iec'er een
stukje menigte achter zich te krijgen Er
zijn ganse spirituele schermutselingen ge
voerd tussen de heer Huisman (katholiek
tuinder) en de heer Jansen (katholiek mid
denstander) om lijstnummer 1 te krijgen,
Vorige keer was het mijnheer Jansen, dit
maal mijnheer Huisman, met één enkele
handtekening meerderheid.

Bij de vorige raadsverkiezingen waren er
in Huissen „slechts" zes lijsttrekkers. Dit
maal elf.

Het stadje telt circa 7000 inwoners en 13
raadsleden.

en Franse pastoor moet niet al
leen een duizendkunstenaar met
zijn portemonnaie zijn om de
twee eindjes aan elkaar te knopen op
het eind der maand, hij moet vooral
een psycholoog zijn om de gevoelig-
heidjes van zijn schaapjes te eerbie
digen.

Tukkers is dat over het algemeen
aardig toevertrouwd en ik heb hier
volop gelegenheid om dit talent uit te

buiten.

Nu is er niets waar de Fransman
zozeer op gesteld is dan op zijn „vrij
heid in alles". Wat doe je er aan; 't is
hier een vrije republiek van vrije
Fransen, 't Heeft zijn voor- en zijn
nadelen en een parochieherder moet
hier wel terdege rekening mee hou
den, want ook in de uitoefening van
zijn godsdienstplichten wil de Franse
katholiek vrij zijn. Dat onder het
mom van vrijheid soms een grote do
sis menselijk opzicht schuil gaat, js
evenzeer waar.

Ter illustratie: Zoals overal is ook
hier in Frankrijk de vrouw gods-
dienstiger dan de man, maar er is
nog een groot verschil tussen Holland
en Frankrijk wat de godsdienstige
praktijk van de mannen betreft. Da
mannen voegen zich zeer moeilijk aan
de kerkelijke discipline: vrijheid bo
ven alles. De Paastijd bijv. is hier tot
Drievuldigheids-Zondag verlengd en
dan nog

Vooral bij de mannen heerst hier
een heel eigenaardige mentaliteit op
het platteland. Behoudens enkele uit
zonderingen, vooral onder de jonge
ren, zal geen man het durven wa
gen om onder de ogen van zijn vrouw
te gaan biechten of ter Communie te
gaan.

Onzin, zegt U en inderdaad is dit
ook zo, maar wie er even rekening
mee houdt dat dit voik jarenlang be
werkt is door een anti-clericalisme,
waar de godsdienst gewoon belache
lijk werd gemaakt en elke uiting van
godsdienst als zijn Pasen houden of
gewoon maar de H. Mis bijwonen op
Zondag door een man, hem weken
lang blootstelde aan een geraffineerde
bespotting van zijn vrienden. Dit al
les om het beginsel van de vrijheid.
Een buurtpastoor vertelde mij dat in
zijn parochie vijftig jaar geleden
geen enkele man zijn Pasen durfde te
houden, behalve een uitzondering en
die kwam dan 's morgens in alle
vroegte om met gesloten deuren ter
Communie te gaan met de uitdrukke
lijke bede aan de pastoor het toch
aan niemand te vertellen; hij zou ge
woon geen leven meer hebben bij zijn
vrienden.

Goddank is die mentaliteit geheel
verdwenen, het anticlericalisme in
Frankrijk is nagenoeg geheel ver
dwenen. Maar het menselijk opzicht
onder de mannen is er van blijven
hangen. Geen plattelandspastoor zal
er ook maar een ogenblik aan denken
om met Pasen voor de mannen geen
aparte biechtgelegenheid te geven,
want dan kan hij er zeker van zijn

vlak voor de communiebank te wach
ten tot ze ter H. Tafel konden nade
ren en ze staan er even eerbiedig
als menigeen in Holland. Als ze er
maar een keer staan, staan ze er ook
goed, want het is toch „hun" Paasmis.

Dit jaar was er toch iets niet hele
maal in de haak. Onder de H. Mis
had ik tot mijn grote verwondering
zo hier en daar wat gebrom gehoord,

dat er In zijn parochie geen enkele
man zijn Pasen zal houden. Mij voe
gend naar deze onredelijke maar al
leszins toch begrijpelijke gewoonte
had ik in mijn parochie op Goede
Vrijdag 's avonds de mannenbiechterij
gezet. Tegen dat het donker begon te
worden kwamen ze afzakken van hun
werk, stoer en stug met hun mar
kante koppen van de bergbewoner
van de Dauphiné, ik verslijt ze voor
de tukkers van Frankrijk.

Een beetje onwennig kwamen ze
binnen in groepjes van twee en drie,
de eerste steekt zijn kop even om de
deur van de kerk om te zien of er al
andere gegadigden voor de biecht
stoel zijn en.... om te zien of de
kust veilig is, d.w.z. of er geen vrou
wen in de kerk zijn.

De kop met de ruige volleweekse
baard verdwijnt, enig gemompel ach
ter de deuren en dan schuiven ze
binnen.

Als het jaarlijkse vrachtje Is afge
leverd en ze doen het kinderlijk een
voudig, mijn brave bergboeren, gaat
hun weg steevast naar „mère Amélie"
om met een „canon" witte wijn de
emoties weg te spoelen.

Paasmorgen om zeven uur was de
Communiemis voor de mannen, veel
nieuwe klanten waren er dit jaar, in
mijn eerste jaar slechts twaalf nu
waren het er 46. In groepjes stonden
ze voor de kerk te praten, want vraag
ze niet om, vóór dat de priester aan
het altaar staat, de kerk binnen te
komen maar als het een keer zover
is dan komt de hele volée binnen.
Stoer stonden ze ook dit jaar weer

maar had daar verder geen aandacht
aan geschonken. Op het ogenblik van
de H. Communie maakte ik daar
even iets mee, dat mijn devotie com
pleet verstoorde.

Toen ik het tabernakel had ge
opend en mij wilde omkeren hoorde
ik plotseling een forse mannenstem

„Madame Sortez". „Mevrouw d'r uit".

Wat was er gebeurd?

Een braaf moedertje dat de kerk
klok had horen luiden en waarschijn
lijk niet helemaal op de hoogte was
van wat er gebeurde, had van dei ge
legenheid gebruik willen maken om
vlug even de H. Mis bij te wonen en
toen ze eenmaal in de kerk was en
begrepen had wat er aan de hand
was, had ze het er maar op gewaagd.

Maar ze had buiten de gevoeligheid
van onze brave mannen gerekend
met het bekende gevolg. Amusant....
zeker, maar je kunt je toch om der
gelijke dingen niet kwaad maken,
want er ligt in de grond van hun
mannenziel toch een groot geloof dat
ze ten koste van veel strijd bewaard
hebben. Maar ik had toch de gelegen
heid om beiden, en mannen en vrouw,
weer kalm te praten toen ze mij later
er hun. beklag kwamen doen, elk in
hun eigen en ongezouten termen.

P. Joh. Pieper pr.

Roche Isêre Fr.

(Vervolg van pag. 1)
Ons economisch bestel is, zo vervolgt de
heer Nap, zó, dat de belastingen als in
strument ook van de sociale politiek
niet gemist kunnen worden en ock,
dat doorkruising van de centrale rege-
ringspolitiek door plaatselijke belastin
gen niet geduld kan worden. Het zoeken,
naar plaatselijke belastingen moet zich
dan ook bepalen tot een of meer be
perkte belastingen, welke in het econo
mische leven niet al te zeer ingrijpen,
opdat zij niet in de greep van de cen
trale overheid komen en de gemeente ze
kan hanteren zonder de ontwikkelings
mogelijkheden er van te schaden. Een
gemeentelijke belasting op het inkomen?
Het is duidelijk, dat naast de huidige
rijksinkomstenbelasting een gemeente
lijke inkomstenbelasting van dezelfde
structuur, ook al zou zij gematigder zijn,
niet bestaanbaar is. Immers de toene
mingen van het inkomen worden in de
rijksinkomstenbelasting tenslotte belast
met ongeveer 80 pet. De heer Nap denkt
daarom aan een gemeentelijke inkom
stenbelasting welke ondergeschikt is aan
de rijksinkomstenbelasting in die zin,
dat niet maatstaf is het zuiver in
komen, maar het inkomen dat het Rijk
ter beschikking laat, dus na aftrek van
de rijksinkomstenbelasting. Deze ge
meentebelasting zou niet de naam van
„gemeentelijke inkomstenbelasting'' moe
ten dragen, doch een naam welke een
verband voor ogen stelt tussen het wo
nen in een bepaalde gemeente en de be
lasting, namelijk „woonplaatsbelasting".
Zij zou geheel van gemeentewege gehp-
ven en ingevorderd dienen te worden
en er zouden zoveel mogelijk inwoners
bij betrokken dienen te worden. Maat
staf zou moeten zijn het verschil tussen
het voor de rijksinkomstenbelasting
vastgestelde inkomen en de deswege
verschuldigde belasting volgens het ta
rief voor ongehuwden. Men houdt dan
reeds dadelijk rekening met de geringe
re draagkracht van gehuwden en van
gehuwden met kinderen Bovendien zou
van het aldns berekende inkomen een
bepaald bedrag in mindering kunnen
worden gebracht. Deze belasting zou
moeten worden gezien als een heffing,
verbonden aan het zijn van ingezetene
van de gemeente: het zijn van conlri-
buabele, zoals de ingeland dat is van de
polder, de lidmaat dat is van sommige
kerkgenootschappen, leden dit zijn van
verenigingen. Deze vergelijking wijst er
reeds op, dat het tarief niet al te hoog
moet zijn. Als men voor elke aanslag de
maatstaf (inkomen min rijksinkomsten
belasting voor ongehuwden) met f 1200
zou verminderen, zou men voor alle gè^
meenten tezamen bij een heffing van 2
a 3 pet. een opbrengst van plm. 50 mil
lioen gulden verkrijgen.

Tot zover de heer Nap. Naar onze me
ning verdient diens denkbeeld nauwkeu
rige overweging.

e door de rijksbelasting-admini
stratie geplaagde lezer zal zich
wellicht wanhopig afvragen of
een nieuwe aanslag op zijn beurs wordt
voorbereid Wij willen daarom voorop
stellen, dat de heffing van bescheiden
aard moet zijn, dat het rijk daarvan
niet zal mogen profiteren door een kor
ting toe te passen op het gemeentelijk
aandeel in de opbrengst der rijksbelas
tingen en dat het verzorgingspeil der
gemeenten, zoals dat nu bestaat, moet
blijven worcten gefinancierd uit de hui
dige inkomsten der gemeenten.

De woonplaatsbelasting (men zou die
ook „burgergeld" kunnen noemen) zou
alleen moeten worden ingevoerd indien
en naarmate de gemeenten belangen
willen gaan behartigen welke met het
oog op de locale omstandigheden wen
selijk zijn ter verhoging van het gerief
der inwoners, ter bevordering van de
plaatselijke welvaart en dergelijke. Wij
denken hierbij aan bevordering der
jeugdzorg door middel van behoorlijke
subsidiëring der jeugdorganisaties (een
reeds veel te lang verwaarloosd ter
rein); aan uitbreiding der bemoeiingen
met de cultuur en de sport; op econo
misch gebied zou de middenstand een
onderwerp van meer intense gemeente
lijke zorg kunnen zijn. Zo zijij er nog
verschillende voorbeelden te noemen
van zaken, welke de gemeenten thans
om financiële redenen noodgedwongen
moeten laten rusten, hoewel zij om
verzorging door de locale overheid
vragen. Het kenmerk van de woon
plaatsbelasting, het burgergeld, moet
zijn dat de burger daartegenover tast
bare prestaties van de gemeentelijke
overheid ondervindt

De gemeentelijke bestuurders zullen
dan een stimulans krijgen om de bloei
der gemeente naar haar eigen aard en
locale omstandigheden te bevorderen.
Men vergete toch vooral niet dat een
gezond en actief gemeentelijk leven
de beste verdediging is tegen de geest
dodende uniformiteit, het collectivis
me en de nivellering, waarheen zoveel
maatregelen van het Rijksbestuur ten
deren.

Blijkens een toezegging van de mi
nister van Landbouw, Visserij en Voed
selvoorziening, zal dit jaar in grote
lijnen hetzelfde beleid ten aanzien van
de varkensteelt en de overname van
bacon varkens worden gevoerd, als in
1952 het geval was.

In 1954 wil de minister echter uit
sluitend een garantie geven voor var
kens, die in de vorm van bacon naar
Engeland zullen worden uitgevoerd.

Uit deze opvatting volgt, dat de var
kenshouder in 1954 het overgrote deel
van zijn risico zelf zal moeten dragen.