Middenstand
midden-
en
wil meer armslag
kleinbedrijf
voor
CORK
Soldaat Arie Biever thuis
Moord
in de lift
Uitvoerige verlanglijst voor
verlaging van belastingdruk
9
Bemanning van Duke of York
uitermate heldhaftig
Territoriale verdediging van
Nederland wordt niet vergeten
Marine Luchtvaart Dienst
krijgt vier helicopters
Verzet tegen
discriminatie
Brand aan boord
van coaster
Hollands zakenman vertelt van de
ramp op de Noordzee
Familie direct
gerust gesteld
Brandweer brengt
uniform terug
Openbaar gezag
beledigd
Enorme drukte bij zijn aankomst
op Schiphol
Spraakzaam over
ervaringen
VRIJDAG 8 MEI 1953
PAGINA 3
Onderdirecteur Wilco
Notaris Van Mol
overleden
Minister Staf:
Oud-Vossemeer
Protest tegen slecht
materiaal
Oranje en „Ruys gaan
Napels aandoen
Na 27 maanden krijgsgevangenschap in Korea:
Ontslag rechtsvervolging
gevraagd
Hunter-jachtvliegtuigen volgen Meteors op
door NCAIO MARSH
Gebruik van atoomwapens
in ons land niet te
Parijs besproken
(Van onze Haagse redacteur)
Het vandaag verschenen Belastingprogram van de drie
Middenstandshonden, waarvan wij ook op pagina 1 gewag
Haken, bevat in zijn uitwerking de volgende punten:
1- Gebroken dient te worden met het systeem van af
schrijving op basis van de historische kostprijs, als deze
fer is dan de huidige vervangingswaarde van een bedrijfs
middel (roerend en onroerend). Herwaardering van be
doelde bedrijfsmiddelen uiteraard zonder dat de ver
mogens vermeerdering belast wordt dient toegestaan te
zUn, ofwel vorming van een vervangingsreserve ten laste
van de bedrijfswinst. De huidige herwaarderingsregeling
(Wet Belastingherziening 1950) is ten enenmale onvol
doende.
In de toelichting op dit punt wordt gesteld, dat een spoe
dige koersverandering noodzakelijk is, speciaal met het
oog op de oudere bedrijfsmiddelen. De huidige herwaar
deringsregeling is practisch waardeloos, omdat slechts de
fiscale boekwaarde per 1 Januari 1950 van voor-oorlogse
bedrijfsmiddelen mag worden verdubbeld en voorts de on
roerende bedrijfsmiddelen van het midden- en kleinbedrijf
als regel buiten de herwaarderingsregeling vallen.
2. De voorraden dienen gewaardeerd te
?®ei? worden volgens goed koopmans-
f A?Uik' BiJ Ministeriële Resolutie van
November 1951 is men in deze rich-
'nf gegaan, maar het stelsel is te zeer
Het voorwaarden omringd en brengt
dmmistratieve verplichtingen mee,
velke voor het midden- en kleinbedrijf
onuitvoerbaar zijn.
3. De reserveringen, welke goed koop-
hiansgebruik vereist doet zijn, dienen
ten laste van de winst verricht te
Hogen worden. Een belangrijke stap
|n deze richting zou reeds zijn weder
invoering, maar dan met verdubbe
ling van de bedragen, van de in 1947
ingevoerde, maar in 1950 weer afge
schafte belastingvrije reserverings-
Hogeiykheid. Compensatie van ver
liezen met toekomstige winsten dient
voorrang te hebben op verrekening
Het de onbelaste reserve.
4. De termijn voor verliescompensatie
dient van vier jaar hetgeen te kort
is vooral in tijden van laagconjunctuur
verlengd te worden tot minstens
2even jaar.
5. Bij de belastingheffing dient onder
scheid te worden gemaakt tussen het in
de onderneming blijvende deel en het
aan de onderneming onttrokken deel
Van de winst. Het in de onderneming
blijvende deel moet althans voor de
"elft niet worden belast.
6. De extra-inkomstenbelasting, ver
schuldigd van bedrijfswinsten, dient te
worden afgeschaft. Deze belasting is,
aldus de middenstandsbonden, een on
toelaatbare discriminatie: het mag qua
belastingdruk geen enkel verschil
Haken of iemand een bepaald inkomen
heeft uit dienstbetrekking of vrij be
roep dan wel uit bedrijf.
7. Onbelast gebleven winsten (stille re
serves) dienen ook verder onbelast te
blijven als een zelfstandige ondernemer
Overlijdt en de onderneming wordt
voortgezet door diens vrouw en/of
kinderen en wel totdat de nabestaanden
het bedrijf verkopen of liquideren.
Dit punt is geformuleerd omdat bij
de huidige regeling op een bijzonder
ongelegen moment middelen aan de
onderneming worden onttrokken, waar
door veelal de bestaansbron van de
weduwe en/of kinderen vrij drastisch
Wordt verzwakt bij het overlijden
van een zelfstandige ondernemer moet
immers belasting worden betaald van
de in het verleden onbelast gebleven
winsten. Bovendien steekt in de be
staande regeling een niet gerechtvaar
digd verschil t.o.v. de N.V.-vorm; als
namelijk een directeur of aandeelhouder
van een Naamloze Vennootschap over-
ïijdt, heeft dit voor de N.V. geen fiscale
consequenties.
8. De door een ondernemer bij diens
(Van onze correspondent)
Aan boord van de coaster Wiema uit
Groningen, liggende voor de scheepswerf
J Vos en Zn. in het Winschoterdiep, ont
stond gistermorgen een korte felle brand,
doprdat een oliestookinrichting in de kom
buis explodeerde. De olie begon te bran-
en ook sloegen de vlammen in het re
servoir De kok Remko S. die in de kom
buis werkte kreeg brandwonden en werd
hoor de G. G. D. verbonden. De brand
J^erd snel geblust door de mistsluis van de
^ronin£er brandweer. De schade bedraagt
°ngeveer f 2000.—.
De Wiema stond op het punt af te va-
naar Delfzijl, waar lading ingenomen
worden voor Finland.
Va^e fe^e brand, die destijds een gedeelte
de Wilco conservenfabrieken N.V. in
ïicflffum verwoestte> houdt de gemoederen
Var? steeds in beweging. Naar aanleiding
h deze brand werd de te Assen wonen-
arr°11Cierclilec*eur' de beer W. H. J. W. ge-
Va esteerd doch krachtens een beschikking
in gerechtshof te Leeuwarden weer
20 -Y^jheid gesteld. Naarmate het onder
kin? Vorderde bleken er wederom verden-
v^an+n de onderdirecteur te rijzen,
de t eniëe weken geleden werd hij voor
horriWeede.maal in voorlopige hechtenis ge-
de». n' beschikking van het Leeuwar-
te/ gerechtshof is de heer W. heden ech-
wederom in vrijheid gesteld.
bu?isterrn°rgcn is in zijn woning te Til-
t)e t,overleden notaris P. J. P. van Mol.
Niei],fSns overledene werd geboren te
Werd h-yk in 1885- °P 23-jarige leeftijd
fuhctïp candidaat-notaris en vervulde die
gen p» ap.btereenvolgens te Cuyk, Nijme-
3Viol w Ume.n- In *924 werd de heer Van
^er? T« n°taris benoemd te Geertruiden-
XVaar tne vestigde hij zich te Tilburg.
**icht een nieuw notariaat werd ge-
fhnctie« e>, Y.an Mo1 bekleedde verscheidene
n net katholieke verenigingsleven.
overlijden nagelaten zelfgekweekte
goodwill moet niet worden belast als
het bedrijf wordt voortgezet door de
weduwe en/of kinderen. Hierbij gel
den soortgelijke overwegingen als bij
het vorige punt. Tot dusverre is deze
kwestie omstreden geweest; thans
moet echter worden aangenomen, dat
de door de ondernemer nagelaten
goodwill steeds zal worden belast
(20% I.B.).
drachtswinst, behaald op onroerende
bedrijfsmiddelen, dient ook te gelden
voor niet-landbouwbedrijven. Men heeft
hier, aldus de toelichting op dit punt,
te maken met een door niets gerecht
vaardigd verschil tussen agrarische en
niet-agrarische bedrijven.
10. De overdrachts-liquidatiewinst, be
haald op roerende bedrijfsmiddelen,
dient voor zover zij de 5000 niet
te boven gaat niet als belastbare
winst te worden aangemerkt. Hier
wordt dus gepleit voor herstel van de
voor de Wet Belastingherziening 1947
bestaande regeling met dit verschil ech
ter, dat het vrij te stellen bedrag van
5000 uitsluitend op roerende goederen
betrekking zal hebben en niet op roe
rende en onroerende goederen samen,
11. De detailhandel dient spoedig vrij-
9. De voor landbouwbedrijven geldende gesteld te worden van omzetbelasting,
regeling betreffende de liquidatie-over- De totstandkoming van deze vrijstelling,
welke al medio 1952 in een wetsontwerp
aan de Tweede Kamer is voorgelegd,
laat wel zeer lang op zich wachten.
12. De premies voor door zelfstandigen
afgesloten ziektegeldverzekeringen die
nen volledig aftrekbaar te zijn; hetzelfde
gelde voor de premies voor daggelduit
keringen uit hoofde van door zelfstan
digen afgesloten ongevallenverzekerin
gen. De huidige situatie is in hoge mate
onbevredigend, omdat men een dubbele
belastingheffing heeft: zowel op de pre
mies ais op de uitkeringen.
13. De vereveningsheffing dient ver
laagd te worden. Deze belasting ver
toont gelijkenis met de voormalige on
dernemersbelasting, welke terecht is
afgeschaft. Afschaffing van de vereve
ningsheffing zal thans niet mogelijk zijn,
maar de heffing moet verlaagd worden,
o.m. omdat zij geen'rekening houdt met
de bedrijfsresultaten en dus niet naar
draagkracht wordt geheven en voorts
omdat zij discriminerend werkt t.a.v. de
loonintensieve bedrijven.
14. De thans geldende belastingrege
ling inzake het privé-gebruik van per
sonenauto's door ondernemers en werk
nemers dient te verdwijnen. Aan deze
regeling kleven, aldus het Midden
standsprogram, ernstige onbillijkheden.
Bepleit wordt dan ook het terugkeren
tot de maatregelen, die voor de wet van
21 December 1950 golden; toen werd
door de Inspecteur van geval tot geval
nagegaan hoe de feitelijke situatie m.b.t.
het privé-gebruik van een auto lag en
werd een hierop afgestemde regeling
getroffen.
Advertentie
Ardath
„Alle lof voor de Engelsen en Amerikanen." Dat waren de eerste woorden van
de heer N. Keiler, wonende aan de Duinweg te Santpoort, een van de opvarenden
van de „Duke of York", die tijdens de tocht van Hoek van Holland naar Harwich
in aanvaring is gekomen met het Amerikaanse schip „Haiti Victory". Gisteren
middag spraken wij de heer Keiler, nadat hij Woensdagnacht per K.L.M.-vlieg-
tuig van Londen in Amsterdam gearriveerd was en direct doorgereisd was naar
zijn woning in Santpoort. Met nadruk herhaalde de heer Keiler zijn loffelijke
woorden aan het adres van de Engelsen en Amerikanen, omdat er enkele Hol
landers geweest waren, die met naargeestige en irriterende critiek naar voren
waren gekomen, alsof er „georganiseerde scheepsrampen" zouden kunnen be
staan. Nu is de heer Keiler niet de eerste de beste, want nu kan hij reeds ver
halen van drie scheepsrampen, die hij heeft meegemaakt. De twee andere rampen
beleefde hij in de jaren tussen de beide wereldoorlogen, een op een olietanker
nabij Borneo, de andere op een passagiersschip in Yokohama.
Het verhaal van deze zakenman is
nuchter. Met nog vier andere zaken
vrienden was ik met de Duke of York
op weg naar Engeland, vertelt hij. Om
streeks vier uur in de ochtend, het dag
licht begon net door te breken, schrok
ken wij wakker van een verschrikkelijk
gekraak. Overal riepen officieren en
stewards: „Get up, get up", en in een
oogwenk verscheen iedereen buiten zijn
hut. Ik kleedde mij zo goed mogelijk
aan, maar vele passagiers wisten uiter
aard niet zo gauw wat te doen en gingen
in nachtkleding naar het bovendek.
Toen ik de deur opende waren de gan
gen met stoom gevuld, maar toen ik bo
ven kwam, kon ik moeilijk iets merken
van paniek. Daarom heeft de critiek van
verschillende Hollanders mij geïrriteerd;
zij deden het voorkomen, alsof alles tot
in de puntjes georganiseerd had moe
ten zijn.
De Engelse en Amerikaanse passagiers
daarentegen hielden zich doodrustig, en
de Duitsers? Die pakten met veel
aplomb hun koffers en er was zelfs nog
een oud Duits vrouwtje, dat nog beleefd
vroeg, of ik haar koffer naar boven wil
de brengen!
Wel heb ik mij er over verbaasd, dat
er slechts acht boten ter beschikking
waren voor bijna 500 mensen. Iedere
boot kon theoretisch 50 mensen bergen,
maar de practijk leert dikwijls anders.
Het Amerikaanse schip zat met de neus
in ons schip geboord en de Amerikanen
begonnen dadelijk hun reddingspogin
gen door een grote ladder te leggen van
het ene naar het andere schip. Het
De 0Ilze Haagse redacteur)
'r' C. *stafSt>jr J*an- °orloS en Marine,
?eMUaard rwel't. sisileren te Den Haag
ïe Parijshij zjjn besprekingen
belane t Pj ft gevonden voor
£'«g in ons T ae 'erritoriale verdedi
gden valhf„ a De territoriale een-
I°epen tl tegenstelling tot de
«treekse vers niet onder de recht-
N°OTd.A^®rantwo(>rdielijkhead van de
x?0r de tertu i ^erdragsorganisatie;
ederland dan 1 Yerdediging moet
Met zorgen,
bten nuaeXP!a" AlïIerikaanse zijde is
'hsting van af -§ mzien, dat de uit-
«en land de territoriale troepen <voor
*°hder beland onze eveneens van bij
belang 1S, omdat bij een gew^_
pend treffen Nederland zeer kwetsbaar
is. Zowel generaal Ridgway als de staf
chef generaal Gruenther hebben begrip
voor de bedreigde positie van ons land
bij een oorlog en zij zien het belang van
yerdediging van ons grondgebied.
Dit standpunt is vooral van betekenis
in verband met de materieelvoorziening
van de territoriale eenheden, welke nog
wel eens gestagneerd heeft.
Te Karatsji is officieel medegedeeld,
dat de visumformaliteiten tussen Pa
kistan en Nederland afgeschaft zijn
voor onderdanen, die een geldig pas
poort bezitten en de wetten der beide
landen in acht nemen. De overeenkomst
treedt 1 Juni in werking.
bleek overigens een gevaarlijke ma
noeuvre om via die ladder op die Ame
rikaan terecht te komen, want de sche
pen dansten en botsten verschrikkelijk.
Met twee vrienden slaagde ik er niette
min in op deze manier het Amerikaanse
schip te bereiken.
De bemanning gedroeg zicit uitermate
heldhaftig en wist zelfs nog een groot
deel van de bagage te redden. Daarom
nogmaals alle lof voor deze mensen en
niet het minst voor de Amerikaanse
gastvrijheid. Men heeft zich uitgesloofd
om ons zoveel mogelijk ten dienste te
zijn, maar het is toch wel typerend, dat
sommige Hollanders hun ontevreden
heid moesten laten blijken, omdat er in
Harwich, een stadje met weinig accom
modatie. geen broodjes met koffie klaar
stonden!
Hoe het ook zij, mijn vrienden en ik
konden spoedig naar Londen doorreizen,
vanwaar wij per KLM-vliegtuig naar
Nederland konden terugkeren. En een
prachtig staaltje van service mag ik wel
noemen, dat enkele uren na de ramp,
toen wij nog op zee zaten, mijn vrouw
en vele andere betrokkenen op de hoog
te waren gesteld, dat wij gered waren.
De brandweer van Oud-Vossemeer is
reeds geruime tijd minder te spreken over
het ontbreken van deugdelijk materiaal. Bij
wijze van protest hebben thans enkele
brandweerlieden hun uniformen naar de
brandweerkazerne teruggebracht. Als er
brand uitbreekt, zullen zij echter direct
opkomen.
Hun voornaamste bezwaar is gericht te
gen het feit. dat er geen vaste trekker voor
de spuit aanwezig is. Toen deze week een
brand uitbrak, moesten de brandweerlie
den meer dan een kwartier voor de kazer
ne wachten, voor er een trekker aanwe
zig was en zij konden uitrukken. Het ge
meentebestuur voert reeds geruime tijd
onderhandelingen met de inspectie voor het
brandweerwezen, doch resultaten blijven
nog uit. Voorts kan er naar de mening van
brandweerlieden meer worden geoefend.
Voor de oorlog was het gebruikelijk,
dat de passagiersschepen van de stoom
vaartmaatschappij „Nederland" en de
Koninklijke Rotterdamsche Lloyd zowel
op de uit- als op de thuisreis respectie
velijk Genua en Marseille aanliepen.
Deze traditie zal thans in zoverre wor
den hersteld, dat de „Oranje" en de
„Willem Ruys" op de thuisreis dus
van Indonesië naar Nederland varend
Napels zullen aandoen. De regeling zal
ingaan met de reizen van de „Oranje"'
op 21 Augustus en van de „Willem Ruys"
op 16 September uit Tandjong Priok. De
reis Djakarta-Napels zal vijftien dagen
duren.
Soldaat Arie Biever is thuis! Na een langdurige krijgsgevangenschap van ruim
twee jaar in Korea, is hij Donderdagavond in ons land aangekomen. Een over
gelukkige vrouw en zijn beide kinderen snelden hem tegemoet, zodra hij op
Schiphol uit het vliegtuig stapte. Op de Nederlandse vlieghaven was een zeer
uitgebreide groep journalisten getuige van deze hartelijke verwelkoming.
(Van onze correspondent)
De procureur-generaal van het Leeu
warder Gerechtshof heeft Donderdag
ontslag van rechtsvervolging gevraagd
in de zaak tegen de 64-jarige leraar in
de moderne talen B. E. uit Groningen,
die door de Groninger rechtbank tot
drie maanden voorwaardelijke gevan
genisstraf was veroordeeld wegens het
verspreiden van voor het openbaar ge
zag beledigende geschriften.
Deze zaak heeft een voorgeschiedenis
die dateert van 1935, toen E. werd ver
oordeeld wegen het zich wederrechtelijk
toeëigenen van een bedrag van vijftig
gulden ten nadele van de avondschool
te Medemblik. E. heeft echter altijd vol
gehouden onschuldig te zijn. Met de
vijftig gulden had hij achterstallig sala
ris willen verrekenen. Hij ging in
hoger beroep en in cassatie, maar boek
te daarbij geen succes evenmin als bij
zijn zestien aanvragen om revisie van
het vonnis te krijgen, waarop steeds af
wijzend werd beschikt. Tenslotte
schreef E. enkele brochures, waarin hij
sprak over een rechtsschandaal en cor
ruptie bij de rechterlijke macht ten
einde zijn zaak opnieuw ter tafel te
krijgen. Deze brochures werden een
belediging geacht voor de hele rechter
lijke macht. E. verklaarde thans slechts
geschreven te hebben aan het adres van
degenen die destijds en later bij zijn
zaak betrokken zijn geweest en niet het
plan te hebben gehad de hele rechter
lijke macht te beledigen. Bovendien
hadden justitie en P.T.T. geen bezwaar
gemaakt tegen het verspreiden van zijn
geschriften. Uit twee over E. uitge
brachte rapporten is intussen gebleken
dat hij tijdens het opstellen van zijn
brochures niet toerekeningsvatbaar
moet zijn geweest en de procureur-ge
neraal vroeg thans ontslag van rechts
vervolging.
Uitspraak 21 Mei.
(Van onze speciale verslaggever)
Precies om kwart voor acht stapte gisteravond soldaat Arie Biever, de Neder
landse krijgsgevangen Koreastrijder, die 17 April uitgeleverd is, uit de K.L.M.-
Constellation „Gouda". Zijn bleke vrouw maakte zich uit de menigte van auto
riteiten, journalisten, fotografen en radioverslaggevers los en vloog hem snikkend
om zijn hals. Bijna iedereen wendde zich even van dit gelukkig weerzien af; de
fotografen vielen ongeveer over elkaar en maakten met flitsende lichtstralen
tientallen plaatjes, Arie Biever vergat het hele gezelschap en nam zijn beide doch
ters, de vierjarige Anneke en de driejarige Beppie die een uur lang naar ieder
vliegtuig in de lucht hadden gewezen met de vraag „zit daar Papa in?" knuf
felend op zijn beide armen. Lang kon dit samenzijn echter niet duren, want de
militaire en burgerlijke autoriteiten legden haastig beslag op soldaat Biever. En
het grootste leger journalisten, dat we sinds lange tijd op Schiphol bijeen hebben
gezien, stond vol ongeduld te trappelen om de man, die 27 maanden in een Noord-
Koreaans krijgsgevangenkamp heeft gezeten, met vragen te overstelpen. Wat dit
laatste betreft: Arie Biever was bijzonder spraakzaam en vertelde nauwkeurig,
wat er sinds zijn gevangenneming met hem gebeurd is.
„14 Februari 1951 gebeurde het. Er
was een aanval in de heuvels van dui
zenden Chinezen. Ik moest helpen bij
een machinegeweer, maar op een ge
geven moment zei mijn sergeant „we
houden het niet". We waren al een beet
je nerveus, want de vorige dag was
onze kolonel gesneuveld. Ik ben toen
twee meter teruggekropen, naar een
grote steen. Op een gegeven moment
hoorde ik geschuivel achter me. Ik keek
om en zag twaalf of dertien Chinezen
met hun geweren in de aanslag. Ik
moest me overgeven. De Chinezen om
helsden me en zeiden, dat ze van Hol
landers hielden. Later bleek dit alle
maal bedrog." Aldus de lezing, die Arie
Biever van zijn gevangenneming gaf.
Hij wijtte zijn gevangenneming aan een
fout van de «compagnies-commandant.
„De rest was al verdwenen zonder me
te waarschuwen" zei hij.
Op een vraag over de toestand in
het kamp zette Arie Biever een nieuw
lang relaas in een mengsel van Eng'else
en Nederlandse woorden in ik ben
mijn eigen taal bijna vergeten, zei hij.
„In het begin was de toestand afschu
welijk. Ik heb tweemaal op sterven ge
legen omdat ik ondervoed was en slecht
water te drinken kreeg. Ongeveer ze
ven man stierven in die tijd per dag. Ik
zat in een kamp bij de Yaloerivier. We
waren ongeveer met duizend krijgsge
vangenen. De Nederlanders, Belgen en
Engelsen stonden vooral later, nogal in
de sympathie van de Noord-Koreanen.
Voor de Amerikanen hadden onze
bewakers een grote haat. Later
werd het eten veel beter. We kregen
rijst en bonen en nu en dan zelfs vlees."
„Maakten de communisten propagan
da", luidde een vraag.
„Ja, we hebben een tijdlang les ge
had Over kapitalisme, imperialisme
enzovoort".
„Heeft dit invloed gehad?"
„In de grond van mijn hart wist ik,
dat het fout was. Maar het leek alle
maal erg mooi. Sommige gevangenen
zijn erin gelopen. Dat waren jongens
uit heel eenvoudige en arme Ameri
kaanse gezinnen. Ik deed zo'n beetje
mee, omdat ik al die tijd aan mijn vrouw
en kinderen dacht. Maar zo gauw ik over
de 38e breedtegraad was, heb ik alles
van me afgeschud."
De vrijlating was vreemd verlopen,
aldus soldaat Biever. Op een goede dag
werd hij naar de dokter gestuurd. Deze
verklaarde, dat zijn ogen slecht waren
en dat hij waarschijnlijk nog maar drie
maanden zou kunnen zien. „Er was
niets van waar, maar ze deden dit om
me als gewonde te kunnen terugsturen"
zei Arie Biever.
Kruis voor Recht en Vrijheid
Luitenant-kolonel W. D. H. Eekhout.
oud-commandant van het eerste Korea-
detachement, reikte in een rustig mo
ment tussen de grote bedrijvigheid
namens de minister van Oorlog en de
chef van de generale staf het Kruis
voor Recht en Vrijheid uit aan Arie
Biever en de vier gewonde Korea-
vrijwilligers, die samen met hem uit
Tokio naar Nederland waren gevlogen.
De voormalige commandant, de ver
tegenwoordiger van het regiment Van
Heutz het regiment van de Korea-
strijders majoor S. da Costa, majoor
Wessels, de vertegenwoordiger van de
inspecteur-generaal van de Landmacht
en de vertegenwoordigers van het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken, infor
meerden na hun verwelkoming en feli
citaties voorzichtig naar de toekomst
plannen van Arie Biever. Hij wilde
graag in militaire dienst blijven, ver
klaarde hij onomwonden. „Ik heb al
een goede baan aangeboden gekregen
(soldaat Biever is kok van beroep)
maar mijn vrouw moet mede beslissen"
Tegen negen uur kon het na twee-en-
een-half jaar herenigde gezin Biever
eindelijk naar Den Haag vertrekken.
Naar de Wouwermanstraat, waar het
vandaag feest is en „de buurt"soldaat
Biever danig in de bloemetjes zal zet
ten
(Van onze Haagse redacteur)
Minister Staf en de staatssecretaris
sen Moorman en Kranenburg hebben
gisteren te Den Haag enige mededelin
gen gedaan over de op handen zijnde
vervangingen van vliegtuigen, die
thans in Nederland gebruikt worden.
Medio 1956 krijgen wij de beschikking
over het Engelse jachtvliegtuig, de
Hawker-Hunter, welk toestel de Me
teor gaat opvolgen, die zo langzamer
hand verouderd raakt. De seriebouw
van de Meteors zou dit jaar af moeten
22
Je bent uitstekend in staat om mij te
helpen, maar je bent een gierige kerel
en je doet het liever niet. Bij jou is dit
geen kwestie van principes, dat zou ik
nog kunnen respecteren, het is alleen
maar de tegenzin om van je geld te
scheiden. Ik had gehoopt, dat je ijdel-
heid en je klassebewustzijn in mijn voor
deel zouden zijn. Ik had ongelijk. Je
gaat hier vandaan gehuld in een mantel
van strikte rechtvaardigheid. Ik twijfel
eraan of je ooit in je leven je schuldig
hebt gemaakt aan een daad1 van dwaze
milddadigheid. Alles wat je over ons
gezegd hebt, is waar; we hebben met
geld gemorst. Maar we hebben er iets
voor teruggegeven. Imogen en de kin
deren verspreiden vrolijkheid en warm
te en charme; misschien zijn dat over
gewaardeerde kwaliteiten, maar het
zijn royale eigenschappen. Al mijn onge
disciplineerde kinderen hebben niets
dat onedelmoedig is. Ze hebben iets te
geven aan ieder, die hen ontmoet. Mis
schien bedriegen ze de mensen een klein
beetje en speculeren ze een beetje op
hun charmes, maar ik vind dat niet
zo erg als een grimmige welgemanierd
heid. Ze zijn vol hartelijkheid en vrien
delijkheid, maar dat is een combinatie
van eigenschappen, die jij niet begrijpt,
Gabriel, en zeker niet toejuicht."
„O, paps!" fluisterde Frid.
„Dat is een verduiveld impertinent
standpunt om in te nemen," zei Lord
Wutherwood. „Je wilt er zoveel mee
zeggen, dat mensen, die er over geldza
ken nog een geweten op na houden, on
draaglijk vervelend moeten zijn."
„Helemaal niet, ik
„Je zet met evenveel woorden een pre
mie op oneerlijkheid. Waar blijft die
hartelijkheid en vriendelijkheid, als je
je crediteuren in de steek laat?"
„Touché, vrees ik," zei Henry.
„Dat is de enige reden, dat ik me tot
jou gewend heb," zei Lord Charles.
„Ik zal je niet helpen."
„Dat spijt me voor de crediteuren. Ik
vrees, dat de arme duivels op je gere
kend hadden. Gabriel."
„Ongelooflijk brutaal!" toornde Lord
Wutherwood. „Je achter mijn naam te
verschuilen! Mijn naam als een vlag
voor jouw oneerlijkheid misbruiken!"
„Dat heb ik niet gezegd."
„Het lijkt er anders veel op,"
schreeuwde Lord Wutherwood.
„Mijn God, dit doet de deur dicht."
Tot nu toe had het onderhoud een
stempel gedragen van een soort salon-
comedie, maar nu ging het snel de kant
van een meer robuust drama uit. De ge
broeders-begonnen elkaar uit te maken
in goedgekozen termen en na iedere
degenkruising ging het gesprek sneller
bergafwaarts. Onbegrijpelijke toespelin
gen werden er gemaakt op testamenten,
erfpachten, vruchtgebruiken, familie
blazoenen, waarbij Lord Charles het
eerst de moed opgaf en de peroratie die
zijn broer hield was duidelijk te ver
staan.
„Ik weiger om er verder nog over te
praten. Je kunt jezelf en die dwaze
vrouw van je en dat kostbare gebroed
met je meesleuren in een faillissement:
het laat me koud. Als Deepacres niet
in de familie moest blijven, zou ik zor
gen, dat je nooit een cent van het ver
mogen van de Lampreys te zien zou
krijgen. Nu
„Nu zul je je testament wel zo wijzi
gen, dat er zo min mogelijk voor ons
overschiet."
„Dat zal ik zeker!"
„Je bent een heerlijke vent, Gabriel:
Ik wilde, dat ik je met rust gelaten
had."
„Jij verstaat zelfs de edele kunst van
het klaplopen niet."
Zoals Roberta en de Lampreys nader
hand overeenkwamen, was dit de cli
max. Lord Charles en zijn broer begon
nen vrijwel gelijktijdig te praten en
even later te schreeuwen. Het was on
mogelijk om er iets van te verstaan, be
halve dan dat ze beiden hun kalmte
verloren hadden. Dit duurde ongeveer
vijftien seconden en hield zo plotse
ling op, dat Roberta dacht aan een knop
van de radio, die plotseling een einde
maakte aan een levendige dialoog. De
daarop volgende stilte was zo diep, dat
ze de deur open hoorden gaan en voet
stappen over het tapijt hoorden komen.
Duidelijk klonk de stem van Mike:
..Oom Gabriel, dit is een cadeautje van
ons allemaal met onze complimenten."
Roberta en de vier Lampreys zaten
op de vloer van de eetkamer en gaap
ten elkaar aan. Aan de andere kant
van de deur heerste stilte. Lord Char
les zei alleen maar: „Mike, zet dat pak
je neer en kom later maar terug."
De broers waren verder weg gegaan
en hun volgende opmerkingen waren
onhoorbaar. Daarna was Lórd Wuther
wood de kamer uitgegaan,1 daarbij de
slag met de deur niet vergetend. Lord
Charles had gezegd: „Mike, verdwijn,
kerel," en Mike was hoorbaar naar de
deur gehinkt. Alles was stil. Lord
Charles, die eigenlijk maar enkele de
cimeters ver weg was, moest beweging
loos staan. Roberta vroeg zich af of hij
nóg steeds zijn broer nakeek, of hij
even bleek was als Frid en Henry, of
paars als Patch en de tweelingen. Ze
wenste vurig uit geheel haar hart, dat
hij een beweging zou maken en ze stel
de hem zich voor met een verslagen
uitdrukking op zijn gezicht, starend
naar de deur, die zijn broer had dicht
geslagen. De stilte werd tenslotte ver
broken door een gerammel aan de deur
van de eetkamer. Henry stond op en
draaide de sleutel om. De deur ging
open en Mike stond op de drempel. Hij
keek weifelend naar zijn broers en zus
ters. „Zeg!" vroeg hij, „is er iets aan
de hand?"
„Niets bijzonders," zei Henry.
„Nou. ik wed, dat er iets aan de hand
is,' hield Mike vol. „Oom G. heeft op
een of andere manier het land. Hij kijkt
of hij er dik genoeg van heeft en hij en
paps hebben gewoon staan gillen. Zeg,
weten jullie, dat Giggle mijn trein in
orde heeft gemaakt? Hij is reuze han
dig met treinen. Ik wed, dat hij
„Mike," zei Henry. „Had mamma jou
gezegd om die pot aan oom Gabriel te
geven?"
„Wat? O! Nee. Zie je, Giggle en ik
waren mijn trein aan het proberen in
de gang van 26 en hij loopt nu weer
reusachtig omdat
„Die pot," zei Stephen.
„Wat? O, die zag ik door de open deur
van mamma's kamer, zodat ik......"
Een stem in de verte gilde: „Violet!
„Wie is dat?" vroeg Frid.
„Dat is oom G." legde Mike uit. Hij
zit in de lift. Giggle had_ zijn jas uit
gedaan omdat hij zegt
(Wordt vervolgd).
lopen, maar dit toestel zal toch de pe
riode tot de eerste aflevering van de
Hunters moeten overbruggen. Evenals
bij de Meteors geschied is zal de .pro
ductie van de Hunters door Nederland
en België gezamenlijk geschieden.
Bij de Marine Luchtvaart Dienst
worden op het eind van dit jaar Aven
gers verwacht ter opvolging van de
Fireflies. De Avenger, een Amerikaans
toestel, zal evenals de Firefly van
vliegdekschepen kunnen opereren; hier
toe zullen op de „Karei Doorman" wel
enkele voorzieningen nodig zijn. Voorts
gaat men eind 1954 de Harpoons van
de M-L.D. vervangen door Amerikaan
se Neptunes, welke vier millioen gul
den per toestel kosten. Tenslotte kan
gemeld worden dat de M.L.D. binnen
korte termijn de beschikking krijgt
over de vier bestelde helicopters. Een
zogenaamde „All weather fighter" is
nog niet besteld, omdat er nog geen
geschikt type op de markt is.
(Van onze Haagse redacteur)
Naar aanleiding van een vraag of er
in Nederland eventueel atoomkanonneo
zuilen worden gebruikt heeft minister
Staf gisteren bij een bespreking met
vertegenwoordigers van de pers zich
enigszins in den vage uitgelaten.. De
bewindsman ontkende niet met evenzo
veel woorden, dat deze kwestie actueel
zou zijn. Deze aangelegenheid is niet op
de NATO-conferentie te Parijs bespro
ken, maar is bij contacten tussen mili
tairen van de verschillende landen wel
aan de orde geweest. Ir. Staf voegde
hieraan toe, dat hij zich niet kon bin
den aan toezeggingen, waaruit men
meende te verstaan, dat dit betrekking
had op het inlichten vooraf van het
parlement.
In dit verband moge gereleveerd
worden, dat de bewindsman 13 Novem
ber van het vorig jaar bij de behande
ling van zijn begroting in de Tweede
Kamer zei: „Omtrent het gebruik van
atoomwapens in ons land is mij niets
bekend, doch dit zal zeker niet zonder
onze toestemming geschieden."
