Mau Mau-beweging in wezen
een grond enk westie
Anti-blank en anti-Christelijk
rflNKSTEREN
ALTHOFF begint zijn
tournee in Rotterdam
Minder bereidheid in Europa
tot defensie-uitgaven
Nederlandse
Buitenlanders appreciëren
vertaling der Parijse couture
IÜ
Belg
Kenya in opschudding
Rampenfonds
^ste" dodenlijst
urma
Circus-rijm geeft prestaties
een bijzondere glans
Ridgway voor Senaatscommissie
en zijn tevreden over
het getoonde
I Ook Spierpijn
jZaJ
LiaLil
h
WOENSDAG 20 MEI 1953
PAGINA 5
Vr-
Ne toegang tot Burgh,
h Qomstede en Renesse
Amerikaans journalist
moet Perzië verlaten
Provocerende
berichten
Na het Russische vredesoffensief
Centraal evenement der Fashionweek
Onderwijzers en loodsen
staken in België
Premier Mayer stelt
vertrouwenskwestie
1 ïF
Vluchteling verklaart:
Tsjechen voldaan over
vrijlating van Oatis
Tsjechische priesters
ontvangen ideologische
omscholing
Minister Eden verlaat
het ziekenhuis
In Argentinië
Amerik. persbureaux
herkrijgen vrijheid
van handelen
PSP—T
ie
gp ?e Kikuyu's noemen zichzelf Agikuyu. Deze stam behoort tot de Bantu-
j,ekende volken van Oost-Afrika en is de grootste en belangrijkste groep in
,J;on;/a. De terroristische Mau-Mau-beweging, die thans zoveel ellende brengt,
kjl bijna uitsluitend door Kikuyu's veroorzaakt. Volgens de stamlegende der
C"yu's komen zij voort uit een vrouw Muumbi, die, volgens de overlevering,
Qls was met een ze^ere Gikuyu. Hun negen kinderen worden beschouwd
j,v de stamvaders van de negen Kikuyu-clans, die naar hen genoemd- zijn. De
van oorsprong was een accacia-boom, nabij de berg Kenya, d.w.z. de
e berg.
Kenya 'is thans een Britse kroonkolonie en protectoraat, met een oppervlakte
3Sn 0rnstreeks 570.000 km2. Het land wordt bewoond door 5.350.000 inheemsen,
foh Voor-Indiërs, 24.000 Arabieren en 30.000 Europeanen. De hoofdstad Nai-
heeft 120.000 inwoners, de voornaamste havenplaats 'is Mombasa. Het
°Bland is zeer geschikt voor Europese vestigingen. Aan de kust leven veel
Cjieren en Voor-Indiërs. De hoofdproducten van het laagland zijn: maïs, rijst,
knl - oren, sisal, suiker, cocosnoten, katoen, terwijl die van het hoogland zijn:
'fie, maïs, tarwe, aardappelen, sisal, thee, pyrethrum, groente.
J9® Kikuyu's kapten het woud en leg-
han aanplantingen aan. Voor zij in het
Jfhs bewoonde gebied kwamen, was
L* tand bewoond door kleine mensen,
JJgen met. afstotelijke gezichten, be-
,nd als Agumba. Deze wezens leefden
holen, waarin zij verdwenen, wan-
'w hun angst werd aangejaagd.
We mogen aannemen, dat deze Agum-
w?en kleine groep is van het prae-
.^rtsch pygmeeënvolkje, dat zwer-
hA1. als jagers in de bossen leefde. De
..«U
ij Uyu-stam zal zich ongeveer zeven-
iev?chthonderd jaar geleden gevormd
Ut -n' Kun aantal nam zodanig toe,
i^J^en gebrek kreeg aan „Lebens-
■a'b" en naar nieuwe gebieden moest
armen. Men trok naar het Z
:pgf de Chania-rivier en betrad
'Ojt^oordige Kiambu-district, aan de
Ij van de berg Kenya.
vas land bezuiden ae Chania-rivier
Un„'Ogenomen door de Wanderobo, een
ldnta?v°lk, dat betrekkelijk gering in
geul1 was en dat geen landbouw hoe-
mfmd beoefende.
itijavolk. levend van de jacht en het
tatij?6len van honing, wilde vruchten,
Uj-gjknollen en wortels, had voor
tig .e familie zijn eigen vrij nauwkeu-
lach?.°0r natuurlijke grenzen afgepaalde
kp®rrejnen jedere familie beschouw-
Jachtgebied als zijn wettig eigen-
uqjj Men kan aanvoeren en dat is
'Utjg^abeurd dat deze Wanderobo-
1 p slechts jachtrechten hadden in
j 'ed waarop zii leefden.
,ts n aridbouwende Kikuyu's trokken
kVierar bet Zuiden over de Chania-
s n'' ®laar zü verdreven de Wandero-
eetl rj?t. Dezen zagen in de immigratie
^a^ 'ddel tot een gemakkelijker be-
jjjin voedselvoorziening der gezin-
I5fZeS.clor de landbouwers was beter
kiOe;., erd dan toen deze uitsluitend
j., geschieden door middel van jagen
bellen.
i'tg v anderobo's stonden tegen bela-
•d ial86"611 en schapen een deel van
e'ti(je®chtgebied af voor landbouwdoel-
^htpspoed voor de Kikuyu's
duur gingen de Wanderobo's
ih^en °B 'n de Kikuyu's. De terreinen
?t| w dus verkocht aan de Kikuyu's
o Qodk religieus ceremonieel aan
af^ers en de geesten van de voor
gebak^0 beide partijen en nauwgezet
dd. Dergelijke stukken land
la°Cht e "githaka" genoemd. Meestal
g!|d cjg®11 Kikuyu een veel groter stuk
'J Werj n°dig was voor zijn behoeften.
d de grondlegger van een sub-
aeeft
bur
gemeester van Haamstede
'hseutg Iïledegedeeld, dat voor de ge-
56 Seèb ^aamstede, Burgh en Renes-
>Ni? zSn. inreisvergunningen meer
"^keen het betreden van het
at oVe van de gemeente Haamstede,
°deri |.str°omd is, blijft voorlopig ver-
y,- 'ei'vo°r is een speciale vergun-
°dzakelijk.
Sterm'ddag was bjj het Natio-
Pcnfonds een bedrag van 115.6
c Vori Kll'den binnengekomen. Sinds
4(1 t '>nn °P^ave is er dus een bedrag
90 bijgekomen.
iasts?^VEge^ER^' 'De JonSe' Kuintj
j?er e, adrls^' j11 85 te Vlissingei
E?.?ErK- De Jonge, Kuintj e,
s- adrls^'m 85 te Vlissingerb
7-8.4r ^eijdn Meidoornstraat 4. Van
7i0ric .te Zw-i Jacoob Maarten.
s^aat a oZee' laatste adre;
ha0llÖE
sdi-e®eb- Stassen—Jansen, Jan-
J°Zefsdreef ^eUevoetsluis' Jaatste
geh
Sta-
clan of ..mbari". Zo drong men in die
oude tijden al verder en verder in het
Wanderobogebied, mbari's stichtend op
nieuwe githaka's. Minder welvarende
Kikuyu's kwamen zich als een soort
pachters „muhoi" (meerv. ahoi) vesti
gen op de gronden door vorige Kikuyu's
van de Wanderobo's verkregen. De oor
spronkelijke landbouwers landeige
naars en hun pachters, vormden een
„itura", een nederzetting, en sociaal en
religieus leven ontwikkelde zich har
monisch. Ontginning van het Wande-
robo-gebied had door dit pachtstelsel
tot optimale capaciteit plaats, beter en
sneller dan dit zou kunnen geschieden
door de landeigenaar en zijn nakome
lingen.
Het begin van het overtrekken van de
Chania-rivier ligt ongeveer in het mid
den van de zestiende eeuw. Aan het
eind van de negentiende eeuw beschre
ven reizigers, die deze streken bezoch
ten, het land als een uitgestrekte tuin,
zover het oog reikte. Het Kikuyu-dis-
trict van Kiambu was de fourageplaats
der karavanen, die gingen naar of kwa
men van Uganda, het was de graan- en
bonenschuur
De Kikuyu-bevolking was aanzienlijk,
hun landbouw aanvankelijk extensief.
Een smalle strook bos van een tot drie
mijl scheidde de Masai-landbouwers,
die leefden op de Athi-vlakten, van het
landbouwgebied der Kikuyu's.
Deze strook was ook het eigendom van
de Kikuyu's, op rechtmatige wijze ver
kregen van de Wanderobo's. Daarachter
lagen hun versterkte dorpen. De woud-
zoom van het Kikuyu-iand met zijn ver
sterkingen vond zijn knooppunt in het
gebied van Muthaiga, een voorstad van
Nairobi en de Ngaraweg in de Parklands.
De bedoeling van het aanhouden van
deze bos-zone door de Kikuyu's was be
grijpelijk. De Masai's op de vlakte waren
hun erfvijanden en de zone met de
versterkte dorpen was een soort Magi-
not-linie, die strooptochten van de Ma
sai's bemoeilijkte en de levens en eigen
dommen van de landbouwers achter de
bosstrook beveiligde.
De autochthonen lieten overal bos
staan om over timmerhout en brandhout
te beschikken. Dit geschiedde niet door
het Britse gouvernement, maar deze re
gelingen waren in het leven geroepen
door de inheemsen zelf.
Tegen het eind van de laatste eeuw,
toen de Britten in de dagen van de Bri
tish East Africa Company, het land bin
nendrongen, waren de Kikuyu's een
machtige stam, levend in de Fort Hall
en Kiambu-districten, waarbij het ge
hele Kiambu-district bezet was door
families, die de gronden ook werkelijk
bezaten. Ook leefde op deze terreinen
een groot aantal pachters. Wanneer in
deze tijd de nederzettingen der blanken
zich zouden hebben willen vormen, in
plaats van later, zouden slechts zeer
wenig gronden aan blanke farmers kun
nen zijn uitgegeven omdat het land toen
een dichte autochthone bevolking had
en geen enkel gouvernement zou er aan
hebben gedacht om de inheemsen te
depossederen van hun grond ten be
hoeve van blanke farmers.
Ongelukkigerwijs, zowel voor de Ki
kuyu's als voor de toekomstige betrek
kingen tussen Engelsen en Kikuyu's,
was de toestand omstreeks 1902 geheel
veranderd, toen de eerste gronduitgiften
voor het Westers boerenbedrijf op grote
schaal plaats vonden. Vier grote ram
pen hadden intussen het land getroffen,
te weten een grote pokkenepidemie,
waardoor tallozen succombcerden; het
uitbreken van de grote runderpestepi
demie, die de veestapel decimeerde; een
intense droogteperiodc en als gevolg
daarvan hongersnood en tenslotte een
alles verwoestende sprinkhanenplaag.
Mau Mau eist verloren
gebied terug
Als een direct gevolg van déze vrése
lijke gebeurtenissen was het bevolkings
aantal zeer sterk teruggelopen. Er zijn
geen exacte cijfers voorhanden, maar
men schat het aantal doden op 20 tot
50 pet. van de totale bevolking. Het
dichtbevolkte Kiambu-gebied, waarvan
de bewoners het land op de reeds be
schreven wijze in eigendom hadden ge
kregen, was het zwaarst getroffen dooi
de catastrophale gebeurtenissen, en
uiterst schaars bevolkt. In de tropen
keert ontgonnen gebied zeer spoedig
Sir Evelyn Baring, de gouverneur
van Kenya, onderhoudt zich met
enkele leden van de Kikoejoe-bur-
qerwacht, die de massaslachting
op het dorp overleefden. Zoals
bekend werden bij een overval op
het dorpje Lari door de Mau Mau-
terroristen 150 inwoners op wrede
wijze vermoord.
terug tot zijn oorspronkelijke staat van
woestheid. In 1902 kon verklaard wor
den, dat bedoelde streken zo goed als
niet gebruikt werden. Deze plotselinge
en weergaloze teruggang der bevol
kingssterkte en de veranderingen van
uitgestrekte aanplantingen in een on
bewoonde jungle, was niet alleen het
gevolg van de dood van tal van inwo
ners door pokken en honger, maar die
vermindering van het bevolkingsaantal
werd geaccentueerd door het feit. dat
duizenden Kikuyu's weggetrokken wa
ren naar elders gevestigde familie, waar
droogte en hongersnood in minder ern
stige mate heersten, en ook de pokken
epidemie niet die vreselijke afmetingen
had aangenomen als in het verlaten ge-
bied.
De teruggang van de bevolkingsdicht
heid echter tastte de rechten, die de
bevolking op de grond had, niet aan.
Volgens de Kikuyu-adat in het Kiam
bu-district was de bodem niet een aan-
Advertentie
In Kenya duurt de strijd tegen de
terreur van de Mau Mau-beweging
nog steeds voort. In verband hier
mede zal het ongetwijfeld velen in
teresseren te vernemen wat de ach
tergrond is van het conflict, dat
tussen de Kikuyu-stam en de blanke
'colomsten in Kenya is ontbrand. Een
bijzondere correspondent, die Kenya
uit eigen ervarnig kent, deelt
in nevenstaand artikel mede door
welke historische factoren de Mau
Mau-bewetfing is ontstaan en wat
haar aard en doeleinden zijn.
gelegenheid waarbij er sprake is van
een communale basis, ofwel iets waar
over de stam de beschikking had, maar
er heerste individueel bezitsrecht. Door
zijn land te verlaten gaf men dat recht
niet prijs. De verlating geschiedde „vi
coactus" en in de hoop dat men de
rampen zou overleven. Men wachtte
de dag af waarop men zou kunnen te
rugkeren en de terreinen weer zou
kunnen bezetten en tot ontwikkeling
brengen. Voordat de Kikuyu's weg
trokken zorgden zij er voor, dat de
jonge mannen van de familie en zelfs
de oudere jongens de bijzonderheden
kenden van de grenzen van het fami-
lie-grondbezit en deze konden herken
nen. Ook bleven wel pachters achter
op de grote bezittingen in afwachting
van betere tijden en de terugkomst van
de familie aan wie het land toebehoor
de.
Het was in deze tijd in de geschie
denis van de Kikuyu's, dat de eerste
farmers in Kenya kwamen, na de rei
zigers en missionarissen en in de eer
ste dagen van het Britse bewind en de
Britse administratie in Kenya en in
deze periode van 1902 tot 1907 was het,
dat de eerste landuitgiften plaats had
den aan de blanke kolonisten.
Het is nodig om dit alles van de Ki
kuyu's als sociale groep te weten wan
neer men wil begrijpen hoe het moge
lijk is voor onscrupuleuze leiders om
met de Mau-Mau-beweging de massa
te imponeren. Hoe is het mogelijk, dat
door het teniet gaan van de adat in een
wereld, die meer en meer ook in Afrika
zich wijzigde in modern-technische zin
een barbaarse instelling als de Mau-
Mau de kop kon opsteken?
Het parool van de Mau-Mau is:
„1 a n d" en daarmede wint zjj haar
enorme aanhang. De Mau-Mau-eed is
een machtig wapen en zelfs zjj, die haar
onder dwang aflegden, voelen zich
daardoor gebonden.
Met het instellen van de noodtoestand
handelde het Britse gouvernement snel
en goed en een aantal Mau-Mau-leiders
werd gearresteerd. Ook vele mindere
grootheden, die waren aangebracht door
personen, die bedreigingen en dood
niet vreesden, werden opgebracht.
Grote moeilijkheden werden ondervon
den bjj de berechting, want de getuigen
verdwenen meestal.
Volgens de plannen van de Mau-
Mau-leiders moest iedere Kikuyu in
het land lid zijn van deze geheime or
ganisatie. De ceremonie van de beëdi
ging heeft plaats volgens de oude
stamzede. De laatste jaren werd wel
allerlei pressie uitgeoefend op de bevol
king: intimidatie, lichamelijk geweld,
schade aan bezittingen en zelfs moor
den. De Mau-Mau is anti-blanken en
anti-christelijkheid. Deze beweging be
doelt de Europeanen en andere vreem
delingen voorgoed te verdrijven uit het
land. Wanneer het de Mau-Mau-orga-
nisatie gelukt was om in het geheim te
werken, totdat de leiders dc^ tijd rijp
hadden bevonden voor de algemene
actie, of zoals zij het uitdrukken „tot
dat de bazuin werd geblazen", zouden
de gevolgen buitengewoon ernstig zijn
geweest.
Gelukkig was dat niet het geval.
|l|DE TRACTATIE VOOR
»N LUXE DOZEN VAM 50 STUKS
Aan de correspondent van het Ame
rikaanse persbureau Associated Press
in Teheran, Marc Purdue, is meege
deeld, dat hij Perzië binnen drie da
gen moet verlaten. De Perzische minis
ter van Buitenlandse Zaken, Hoessein
Fademi. heeft op een persconferentie
meegedeeld, dat de uitzetting geschiedt,
omdat Purdue zich heeft schuldig ge
maakt aan het verzenden van onjuiste
en provocerende berichten, die in strijd
zijn met de belangen van het land
Purdue werkt sinds September van
het vorig jaar in Perzië en er zijn
nooit aanwijzingen geweest, dat de re
gering van dr Mossadeq het met zijn
berichtgeving niet eens was. Hij is op
het ogenblik de enige Amerikaanse
correspondent in het land en een van de
vier buitenlandse verslaggevers in Te
heran. De andere drie vertegenwoordi
gen persbureaux uit India, Frankrijk
en de Sovjet-Unie.
55
Gisteravond is in Rotterdam de pre
mière gegaan van het programma waar.
mee Circus Althoff een rondreis maakt
van enkele maanden door Nederland,
terwijl collega Mikkenie. die voor een
enorme krans had gezorgd, zijn geluk
beproeft in Duitsland. Een première
heeft iets feestelijks, ook onder het cir
cusdoek. Op de fauteuils, waar het
piste-zand je om de oren vliegt, de
hoogste autoriteiten van de Maasstad
en achter hen in enorme concentrische
ellipsen de hoofden van het ontelbare
punbliek: de halzen begerig gestrekt,
de eerste duizenden van de tallozen die
in Nederland na hen nog de toegangs-
trappen zullen bestijgen. Tijdens het
voorconcert liep de tent nagenoeg ge
heel vo] en met Duitse nauwgezetheid
werd om 8 uur precies met een pro
gramma begonnen dat de meest ver
wende circusbezoekers het hart onge
twijfeld verwarmd zal hebben. De Ro
meinse wagenrennen zijn helaas niet
de apotheose geworden die we ver
wacht hadden. Een steekvlam, die niet
gevolgd wordt door een explosie maar
door een ietwat onbehaaglijke stilte:
het einde van de voorstelling. Ook de
clowns geven niet het beste wat op dit
terrein te genieten valt. Veel potsen,
waar het grote publiek zeker niet on
gevoelig vooris, maar geen esprit.
Wat in deze tijd
van slimmerikken
misschien niet eens
zo'n groot bezwaar
is! Voor de rest ech
ter niets dan lof.
De jongleurs en de
evenwichtskunste
naars waren voor
treffelijk, evenals
de dompteurs en
trapezewerkers. Ook
voor het apennum-
mer niets dan lof.
De heer Althoff zelf
toonde zich als een
circusman van klas
se. In zijn nummers
speurde men on
middellijk de hand
van de meester, zo
wel waar zijn dres
suur de paarden als
de olifanten betrof.
De voorstelling
kreeg behalve door
de uitmuntende
prestaties van de
artisten ook door
een dynamische op
volging van de di
verse attracties een
bijzondere aantrek
kelijkheid. Van de
drie pistes werd zo
danig gebruik ge
maakt dat herhaal
delijk een evenwij
digheid die we nog
het best „circus-
rijm" zouden kun
nen noemen, de
prestaties een bij
zondere glans ver
leende.
Advertentie
Generaal Ridgway heeft gisteren in
de Senaatscommissie voor buitenlandse
betrekkingen medegedeeld, dat het Rus
sische vredesoffensief oorzaak is dat
„in bepaalde segmenten van de Euro
pese publieke opinie een merkbare te
genzin teweeg is gebracht tegen het be
steden van gelden aan wapens voor de
verdediging". Generaal Ridgway betoog
de dat er zich in sommige landen de
tendens had geopenbaard om „de kwade
deg, waarop een beslissing moet worden
genomen over aanvaarding van overeen
gekomen plichten" uit te stellen. Ridg
way noemde dit echter een „volkomen
natuurlijke reactie van de naar vrede
verlangende volken."
De uheken van de kleine molen, die op de vleugel van
de band staat, draaien (om de buitenlandse gasten er aan
te herinneren, dat ze in Holland zijn), de glazen vullen
zich, de bordjes met liflafjes worden leeg gegeten en in
alle talen vinden de mannen en vrouwen uit de confectie-
w'ereld elkaar, nadat de show is afgelopen. De show is de
confectieparade, gistermiddag in het Atnstel Hotel gehou
den, als centraal evenement van de Amsterdamse Fashion
week, die ten doel heeft onze vaderlandse confectie naar
het buitenland te verkopen. Dat buitenland is vooral Bel
gië en West-Duitsland en dat yias aan het geroezemoes de
talen ook wel te merken.
Als lichte exuberante vlinders zweefden de mannequins
op zijn mooist uitgedost na de gedane arbeid, tussen he
geanimeerde gezelschap van de mode-zakenmensen ronc'
Zij hadden in zeer snel tempo de imponerend lange rb
mantels en japonnen getoond, waaruit de kijkenden ziel
een algemeen beeld konden wrrnen van wat Nederlauë
biedt aan kleding als de winter straks weer komt
Eerst was de sportkleding voorbijge
trokken, die o.a. in Zweden wordt ge
apprecieerd, daar was een aardige mo
dieuze anorak bij in wit met zwart
jersey en een smakelijk groen suède
mantelpak. Bij de regenkleding hoorde
een changeant mantel in acetaat tot de Wollen japón
nieuwtjes. Vele van de circa 250 ge- van de Ned. con-
toonde stuks waren in het goede mid- jëetie 'in het
dengenre. Daar waren als altijd uitste- goedkope genre
kende mantels bij, hoewel ook de man- getoond tij-
iels in de laagste prijsklasse gezien mo- dens de show
gen worden. gisteren voor de
„Onze vrouwen in België zijn blij met ouitenlandse ko-
de Nederlandse mantels, die goed afge- pers.
werkt en niet duur zijn", zei een der
grote Belgische importeurs ons. „Even
tuele beschermende maatregelen zou
den alleen zijn voor een kleine groep
Belgische industriëlen. Maar de grote
groep voor wie de kleren bestemd zijn,
de vrouwen die ze dragen, willen de
Nederlandse import volstrekt niet mis
sen."
Tweed nam bij de zeer ruige materia
len die de winter 1953/1954 in reserve
heeft, een grote plaats in. Bijzonder
aantrekelijk waren enkelè rechte man
tels van een zo grove tweed, bijzonder
mooi van toon. dat het handweefstof
leek. Uitstekend van allure was een
dergelijke mantel in tabakskleurige
tweed, gevoerd met diepgroen fluweel,
waaronder een japon van hetzelfde
groene fluweel.
De Nederlandse mantelmaker is ze
ker van zijn zaak. Hij wéét hoe hij de
finesses van de Parijse couture voor
de massa moet vertalen. Een enkel
complet bestond uit een tweed japon
onder een dito mantel. Er waren
meerdere jurken van tweed en ook
enkele uitstekende modellen van jer
sey, goed van toon en van lijn. Toch
constateerde men bij de japonnen met
name bij de vele onpersoonlijke „ge
klede" middagjaponnen, dat de ver
koopbaarheid, dus het tegemoetkomen
aan een doorsnee allemanssmaak, het
creatief element dwars zit. Maar onze
japonnenfabrikanten kampen ook met
de grote moeilijkheid dat ze niet zo'n
uitstekende eigen stoffenindustrie ach
ter zich hebben als onze mantelfabri-
cage. die voor een groot deel steunt
op Tilburg. Desondanks breekt het
gedurfde modieuze element steeds
sterker door en constateerde men dat
de Nederlandse japon op de goede weg
is.
Enkele Belgische inkoopsters lieten
zich zeer enthousiast uit over de getoon
de avondjaponnen. Er waren in de show
zaal onder het publiek, in tegenstelling
tot andere jaren, veel open plaatsen van
fabrikanten die verstek hadden laten
gaan. Misschien was het betrekkelijk
vroege middaguur daar schuld aan en
waren de afwezigen nog bezig zaken te
doen in de showrooms bij hun respec
tievelijke relatiès.
Een spoedige ratificatie van de E. D.
G. noemde Ridgway „een noodzakelijke
stap in de richting van een minimale
staat van verdediging van West-Euro-
mm'*
p&
Militair gezien was het volgens Ridg
way mogelijk dat West-Duitsland via
een andere weg dan de E. D. G. aan de
verdediging van Europa zou kunnen
deelnemen. Het zou dan b.v. tot de
N.A.T.O. moeten worden toegelaten. Po
litiek gezien zou deze stap echter niet
uitvoerbaar zijn aangezien Frankrijk
zich hiertegen sterk zou verzetten, al
dus Ridgway
Ridgway pleitte nogmaals voor het
wetsontwerp waarin een bedrag van
5,8 milliard dollar hulpverlening voor
het buitenland wordt voorgesteld.
Doelend op de suggestie van de se
natoren McCarthy en Knowland, dat
de V. S., wanneer de bondgenoten
aan zouden dringen op erkenning van
communistisch China, het verder al
leen zouden moeten doen, zei Ridg
way: „Een dergelijke politiek zou on
vermijdelijk leiden tot een nationale
ramp. Het is van het allergrootste be
lang voor onze veiligheid en de hun
ne, dat wij bondgenoten bezitten
Ridgway zei, dat de communisten
ongetwijfeld de recente verklaringen
van Churchill en Attlee voor propa
gandadoeleinden zullen uitbuiten
Op de vraag of Tito een goede bond
genoot voor de vrije wereld zou zijn,
zei Ridgway: „Uit militair oogpunt is
Joegoslavië in staat een zeer gewichti
ge bijdrage te leveren aan de verdedi
ging van het Balkan-schiereiland."
Ridgway betoogde tenslotje: „De waar
heid is eenvoudig deze, dat wij in staat
zijn om in Europa de minimum mili
taire sterkte op te bouwen en te hand
haven, waarmee een mogelijke Russi
sche agressie kan worden beantwoord
Gistermiddag hebben de Belgische ri-
vierloodsen in Antwerpen het voorstel
van een staking ter ondersteuning van
hun looneisen goedgekeurd. Er is ech
ter daarvoor nog geen datum vastge
steld. De minister van Verkeerswezen
is op de hoogte gebracht-
Na de vergadering werd de dienst on
middellijk hervat. Afgevaardigden van
de loodsenbond hebben medegedeeld,
dat het conflict tussen de Nederlandse
en Belgische loodsen in verband met de
taakverdeling werd opgelost in de door
het Belgisch loodswezen voorgestelde zin.
Onderwijzers van Belgische lagere
scholen hebben gisteren gestaakt voor
hogere lonen. De onderwijzersbond, die
tot de staking opriep, verklaarde, dat
deze bijna algemeen was. In vele scholen
verschenen de onderwijzers wel om de
orde te handhaven, maar zij onderwezen
de kinderen niet.
De Franse premier, René Mayer,
heeft in de Nationale Vergadering
meègedeeld, dat hij zal aftreden als het
wetsontwerp niet aangenomen wordt,
dat zijn regering speciale volmach
geeft om administratieve hervormin
gen en bezuinigingen in te voeren. D'
stemming over dit ontwerp zal Don
derdag worden gehouden. Ministe-
Mayer zei, dat hij meer armslag nodig
heeft om 'de landsfinanciën op orde te
brengen. Slechts een klein deel van de
afgevaardigden hoorde de verklaring
aan.
Advertentie
en rheumatische pjjnen
wrijft U weg met
Volgens de zender van de Voice of
America te München heeft een Tsjechi
sche vluchteling verklaard, dat „de meer
derheid van het Tsjechische volk vol
daan was" over de vrijlating van William
Oatis, de voormalige correspondent van
Associated Press te Praag.
De vluchteling, wiens naam onbekend
moet blijven, omdat hij nog familieleden
in Tsjechoslowakije heeft, ging over de
grens, twee dagen na de vrijlating van
Oatis.
In het officiële Tsjechische commu
niqué, aldus de vluchteling, werd na
drukkelijk verklaard, dat Oatis niet
onder druk vrijgelaten werd. maar om
menslievende redenen.
De Tsjechische radio, zo deelde hij
mede, maakte bekend, dat Oatis' vrouw
ernstig ziek was en dat die ziekte een
voorname factor bij zijn vrijlating ge
vormd had.
Mevrouw Oatis begroette haar man
Maandag kerngezond op het vliegveld
van New York.
In het groot-seminarie te Praag wor
den thans in opdracht van de Tsjechische
regering twee cursussen gegeven voor
de ideologische omscholing van pries
ters. Deze cursussen staan onder direct
toezicht van de regering en moeten
door alle priesters worden bezocht.
De priesters, die gedwongen werden
aan de huidige cursussen deel te nemen,
zijn deels afkomstig uit parochies te
Praag en van het platteland, deels zijn
zij gerecruteerd uit concentratiekampen
voor priesters. Zoals bekend is het groot
seminarie van Praag niet meer als zo
danig in gebruik, daar het Vaticaan
onder straffe van excommunicatie aan
theologanten verboden heeft daar hun
rtudies af te maken
De Engelse minister van Buiten
landse Zaken, Anthony Eden, is giste
ren ontslagen uit het ziekenhuis, waar
hij twee operaties heeft ondergaan. De
minister vertrok onmiddellijk naar
Chequers, het officiële landhuis van de
Britse premiers, waar hij enige tijd
zal blijven op uitnodiging van Sir Win
ston Churchill. Eden werd op 8 App-il
in het ziekenhuis opgenomen wegens
een chronische ontsteking van de gal
blaas. In een communiqué, dat door
drie doktoren is ondertekend, wordt
gezegd, dat de algemene gezondheids
toestand van Eden is verbeterd, maar
dat het kanaal van de galblaas nog
niet is genezen, en dat hiervoor een
Amerikaanse specialist is geraad
pleegd.
De Argentijnse regering heeft bekend
semaakt, dat zjj de restringerende
i jaatregelen tegen de Amerikaanse
'ershureaux niet langer als van kracht
beschouwt.
De persbureaux. Associated Press,
nited Press en International News
Service mogen thans weer gebruik ma
ken van hun eigen verbindingsinstalla
tie Enige tijd geleden had de regering
hen dit verboden, omdat zij geen objec
tieve berichtgeving over Argentini-
zouden verzorgen.
