Foster Dulles
niet optimistisch
Tegenslag bij het dijkherstel op Schouwen
DENEMARKEN weer
onder de Kromstaf
WESTERSE GROTE DRIE BIJEEN!
Uéwmq
Pinksteren
Zolang Moskou oorlogen steunt
zal een conferentie geen
resultaten opleveren
Aanpakken
noodzakelijk
Tot hoofd en hart
Moderne Crusoë
Scheepsramp op
rivier in Pakistan
Dom Mgr. Suhr O.S.B. benoemd tot
bisschop van Kopenhagen
Russisch vliegtuig
neergestort
.Het weer.
ZATERDAG 23 MEI 1953
77ste JAARGANG No. 25690
J
Door trein overreden
en gedood
142 passagiers opgesloten
toen het schip zonk
h I
- Pllillll
m»km
f
mm m
Milt'--
li*
Ingaande 24 Mei:
Verhoging melkprijs
geadviseerd
Met één cent per liter
Bus met meisjes tegen
boerderij
Vijf meisjes gewond
In Joegoslavië:
Piloot redt zich per
parachute
WEEK VAN
BERMUDA
Barteljorisstraat 20
netfeuimj!
Falcon Regenjassen f 49.75
Maandag, Tweede Pinkster
dag, zal ons blad niet ver
schijnen.
DE DIRECTIE.
BUREAU SMEDESTRAAT 5 - HAARLEM
Telefoon: Redactie 21544, Advertenties 21545
Abonnementen 20800 Postgiro 143480
Bijkant. Beverwijk: Breestraat 25, telef. 4790
Bijkantoor en Red. I3muiden: Leeuweriklaan 30
Telefoon 5790
Directie: 3. 3. W. Boerrigter en
Mr. W. A. M. van der Kallen.
Hoofdredactie: Drs. H. v. Run en W. Severin.
Wnd. hoofdredacteur: W. van Willige.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ADVERTENTIETARIEF 28 cents per millimeter
hoogte. Omroepers 16 cents per m.m.-hoogte.
De administratie behoudt zich het -recht voor
advertentiën eventueel zonder opgave van
redenen te weigeren.
ABONNEMENTSPRI3S 47 cents per week,
f 2.— per maand, f 6.— per kwartaal.
Voor klachten over de bezorging na 5.30
uur 's avonds tel. 21544.
Het is een gelukkige samenloop
van omstandigheden, dat de
brede en diepe bezinning op ons
katholieke leven, die allerwege is ge
groeid rondom het glorieuze eeuwfeest
van het herstel der Bisschoppelijke
Hiërarchie in ons vaderland, op de voet
gevolgd wordt door het hoogfeest van
Pinksteren. En dit te meer, daar tegelij
kertijd de beoefening der theologie
steeds nadrukkelijker de directe heils
betekenis der geloofswaarheden voor ons
persoonlijk zowel als voor ons gezamen
lijk leven en onze zending tegenover
de wereld in het licht plaatst. Voor een
gelovig mens lijdt het geen twijfel, dat
in deze ontwikkeling Gods Voorzienig
heid onmiskenbaar leidinggevend werk
zaam is. Dankbaar zal hij dan ook zijn
persoonlijke inspanningen op de ge
geven groeirichting afstemmen, in de
■wetenschap, dat aan zijn persoonlijke
bijdragen, als wezenlijke en integreren
de elementen van Gods heilsplannen,
een van eeuwigheid vastgestelde plaats
is toegewezen in de heiliging van het
geheel. Nationaal zowel als internatio
naal beleeft de huidige wereld een zeer
ernstige crisis. Onze generatie staat
midden in een overgangstijdperk, waar
in voor talrijke traditionele zekerheden
ofwel een nieuwe basis, of, zo deze op
geloofsgronden eeuwig en onverganke
lijk is, een andere, meer aan de mo
derne behoeften aangepaste vormge
ving moet worden gezocht. De tragiek
Van deze algemene en wereldwijde po
gingen op profaan gebied die daardoor
onontkoombaar tot een fatale misluk
king zijn gedoemd, ligt in de officiële
uitsluiting van God, zonder Wiens aan
wezigheid de fundamenten van het
meest trotse bouwsel niet sterker zijn
dan het losse zand, waarin zij rusten.
Voor het Christendom, dat lijnrecht
staat tegenover de moderne wereld met
haar gedogmatiseerde autonomie van de
mens, betekent deze tot systeem ver
heven zelfoverschatting een uitdaging,
van het antwoord waarop de erkenning
Van zijn bestaansrecht voor de toe
komst afhangt. Het Christendom, of
liever: wij Christenen, zullen moeten
Waar maken, en wel bij voorkeur met
daden, dat wij de enig-juiste levensbe
schouwing bezitten, die in staat is een
constructieve, zinvolle en bevredigende
oplossing aan te brengen voor de men
selijke problemen van alle tijden.
Van God zelf hebben wij individueel
en collectief de persoonlijke en onver
vangbare zowel r.ls de gezamenlijke en
in alle omstandigheden geldende op
dracht ontvangen die uitdaging aan te
nemen. Wij vormen essentieel een strij
dende Kerk. Maar de wijze van strijden
is aan verandering onderhevig, niet op
de laatste plaats, omdat de methoden
van de tegenstander een voortdurende
vernieuwing van repliek eisen. Het te
verdedigen goed evenwel: God, Zijn H.
Vet, de Kerk, onze levenswaardering
is onveranderlijk, want eeuwig.
Of ons antwoord aan de tegenstander
van vandaag het juiste is, heeft de be
zinning op de taak, die de Katholieken
in de toekomst te vervullen hebben, nu
na een eeuw werken onze emancipatie
een feit is, grondig onderzocht. De vele
en velerlei beschouwingen over dit on
derwerp hebben als onbestreden en al
gemeen aanvaarde conclusie dit naar
voren gebracht: In Nederland is het
eerste vereiste, dat het Katholicisme
voortaan in het teken staat van een
hernieuwde, vooral verdiepte geloofs
beleving. Wat aan de peripheric ver
zwakt of verloren gaat, dient te worden
versterkt en herwonnen vanuit een ver
stevigde en principieel levende kern,
een kern, waarvan de samenstellende
delen bewust een vaste eenheid vormen,
die haar goddelijke apostolaatstaak en
de eigen heiliging op gelijke wijze ter
harte gaat.
Daarom hebben dan ook zowel
Z. Eminentie Kardinaal de Jong als de
Aartsbisschop-coadjutor, Z. Exc. Mgr.
Alfrink. in het Utrechtse stadion de
noodzaak en onmisbaarheid van eensge
zinde samenwerking op alle terreinen
met klem onderstreept, en waarachtige
heiligheid van leven als eerste eis ge
steld. Eenheid en samenwerking tussen
de Katholieken onderling, maar niet
minder tussen de leken enerzijds en de
Priesters en Bisschoppen anderzijds.
Het levenwekkende contact tussen bei
de groepen niet te bevorderen zou een
vergissing zijn, noodlottiger dan een
misdaad. Want ,.het leven van de Kerk
is de zaak van ons allen, van Bisschop-
Pen, priesters en gelovigen. Wij allen
s a m e n vormen de Kerk. En wij allen
samen zijn verantwoordelijk voor haar
leven, haar voortbestaan en haar
groei".
Het vruchtbaar beleven van onze sa
cramenteel gegeven bovennatuurlijke
oenheid is evenwel niet mogelijk tenzij
vanuit een door dieper inzicht verwor
den begrip van de reddende betekenis
.er grote heilswaarheden. Om deze reden
llikt het dan ook een zeer gelukkige
Samenloop van omstandigheden, dat het
hoogfeest van Pinksteren onze devotie
Vraagt nu de geestelijke winst van de
oeuwviering van het herstel der Bis-
^hoppelijke Hiërarchie nog onver
pakt in onze harten leeft.
Immers, juist de H. Geest is de uit
buitende oorzaak, de bewerking van
a|le heiligheid en eenheid, de bron van
?Ue wijsheid, kennis en inzicht. Naar
diepzinnige woord van St. Paulus
LGal. 4.6 heeft „God de Vader de
Geest van Zijn Zoon in onze harten ge-
-onden, en Deze roept: Abba, Vader".
raakt de door het Doopsel ontvan
gt inwoning van de H. Geest en Zijn
/erking-in-ons het diepste wezen
jan ons godsdienstig en menselijk
even, zó wordt heel ons denken en
Paddelen gedragen door de stuwkracht
an de Levendmaker-bij-uitnemend-
i ei|l, in Wie wij in elk Credo ons ge-
e°f betuigen. Van Hem is in de volle
jP van het woord heel ons leven af-
ankelijk, want slechts in zoverre zijn
r'J kinderen van God, als wij door
jOds Geest worden geleid CRöm. 8.14).
pCal het geestelijk herstelwerk, door
Justus' Verlossing in beginsel moge-
ik gemaakt, geschiedt uitsluitend door
srK Werking van de H. Geest: de Leven-
Penker, de Heilig-maker, de Liefde
mil Door Hem wordt ons contact
li„i be Vader en de Zoon bewerkstel
zoals St. J n ons leert (1. Jo. 24):
Hgd,
feaan erkennen wij dat Hij in ons
Ho aan de Geest- die Hij ons schonk"
2j;°r Hem ook, en door Hem alleen,
jJP wij in staat onze medemensen te-
<jemoet te treden met die liefde, welke
i,,„ absolute voorwaarde is voor een be-
°°nbare wereld-
I p
'f'n weldaad, die men steeds als
I Verwijt moet horen, is even bitter
als een belediging.
Op een persconferentie aan het einde van zijn bezoek aan India heeft Foster
Dulles, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, verklaard, geen belang
rijke resultaten van een conferentie, met deelneming van de Sovjet-Unie, te ver
wachten, zolang Rusland „steun blijft geven aan de oorlogen in Korea en Indo-
China en weigert zijn bezetting uit Oostenrijk terug te trekken". Het belangrijkste
punt van zijn conferentie was het thema: „De democratie kan werken, doch zij
behoeft een militair schild, waarachter zij kan groeien."
iiiiiillHlliummimiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiliiiliiiMi itimiiiiniii op desbetreffende vragen antwoord-
de hij, dat hij India niet neutraal acht
Op het eiland Malie, voor de Oost
kust van Afrika, is een zeeman aan
gekomen, die gedurende drie jaar
het bestaan heeft geleid van een
Robinson Crusoë. Het is een zekere
Robert Lee uit San Diego in Cali-
fornië.
In 1950 koos hij in zijn eentje zee
met een schoener van vier ton, de
„Zyklon", voor een reis om de we
reld. Op de Indische Oceaan werd
hij door zwaar weer overvallen en
hij strandde op een rif bij een on
bewoond eilandje van de Cliagos
Archipel, aan de Zuidpunt van In
dia gelegenHier leefde hij als Ro
binson Crusoë. Hij haalde voedsel,
gereedschappen en allerlei voorra
den uit het wrak van zijn vaartuig
je en bouwde een hut.
Tenslotte bouwde hij m drie we
ken tijds een vlot met een zeil en
vertrok in Westelijke richting naar
Mdhé. Het zeil was echter te klein
en het vlot dreef met de stromen
mee. Na 24 dagen was de voedsel
voorraad uitgeput en Lee leefde
twee weken van regenwater. In uit
gehongerde toestand en zwart ver
brand kwam hij tenslotte bij Al-
phonse-eiland aan, ongeveer 250
mijl ten Zuid-Westen van Mahé. De
weinige eilandbewoners, die leven
van het verkopen van copra, ver
zorgden hem hier. Drie weken la
ter kwam de copraschoener, die Lee
mee nam naar Mahé. Hij kwam daar
gisteren aan.
Hlllttltllllllltt.MlfllllltlMlllftllllllMtllllflllllttlll IIMMIIIIMMI
Door de trein van Leeuwarden naar
Groningen is gistermorgen vroeg even
voorbij het station Zwaagwesteinde de
47-jarige H. Boorsma uit Twijzelerheide
overreden en gedood. Het slachtoffer,
dat in dienst was van de gemeente Acht-
karspelen, was gehuwd en had drie kin
deren.
te waar het ae keus betrof tussen de
mocratie en totalitarisme. Op de vraag:
„Waarom zijn de Amerikanen be\ reesd
voor het communisme en zijn de In
diërs, die toch zo veel zwakker zijn,
dat niet?" luidde het antwoord: „Wij
vertrouwen volledig op onze kracht en
macht. Wij twijfelen er niet aan, dat,
indien de Sovjet-Unie en de communis
tische landen een totale oorlog zou
den beginnen, het einde hun totale ver
nietiging zou betekenen. De zaak,
waarover wij ernstig bezorgd zijn, is
het feit, dat er gevaren voor de vrede
bestaan, een mogelijkheid tot een oor
log, die onvoorstelbare ellende^ en ver
nietiging zou kunnen brengen."
Het Sovjet-communisme, zo vervolg
de Dulles, vertoont drie in het oog
springende eigenschappen. Het is n.l.
een absolute dictatuur, die leert, dat zij
over de gehele wereld uitgebreid kali
worden. Deze dictatuur handhaaft een
geweldige militaire macht en is door
geen enkel moreel beginsel gebonden.
Tegen een dergelijke combinatie van
eigenschappen diende men voorzorgen
te treffen. Dit moest echter niet uitge
legd' worden als vrees. Dulles herin
nerde aan zijn recente verklaring vol
gens welke de Sovjet-Unie de Comin-
form dient te ontbinden als bewijs voor
haar vreedzame bedoelingen.
Op de rivier de Dhalesjwari in Oost-
Pakistan is Dinsdag j.l. een bark met tal
rijke opvatenden vergaan, waardoor een
nog niet bekend aantal personen om bet
leven is gekomen. Het schip brak ia
tweeën, nadat, volgens onbevestigde be
richten, de bemanning het in hevige storm
had verlaten. 142 Passagiers zaten met het
oog op de storm benedendeks opgesloten.
Voor zover bekend konden in totaal slechts
34 opvarenden worden gered.
Een gedeelte van het wrak is naar de
kant van de rivier gesleept en onder
krachtige politiebewaking geplaatst.
Het schip was eigendom van een Pa
kistaanse organisatie voor hulp aan vluch
telingen.
ï-
- 1 - v
De Amerikaanse Marine zal worden ver
rijkt met twee luchtschepen, de groot
ste, die ooit werden gebouwd. Eén van
de reuzen heeft zijn eerste vliegtocht al
gemaakt, aan de andere wordt nog hard
gewerkt. De gevaarten, die een lengte
hebben van 91 meter, kunnen worden
ingezet in de strijd tegen onder
zeeërs. Het eerste vliegtochtje duurde
6 uur.
Sv$!x
Deze luchtopnamen van de werkzaamheden aan de dijk bij Sir Jansland op
Schouwen tonen, dat het laatste stadium is bereikt en de dijk bijna dicht is.
Inderdaad werd Vrijdagochtend het dijkgat gedicht; 's middags omstreeks één
uur echter is er wederom een gat van ongeveer tien meter ontstaan. Er zul'en
geen pogingen worden gedaan de dijk vóór Pinksteren te sluiten. Wat de overige
arbeid aan de grote herstelwerkzaamheden op Schouwen Duivelend betreft;
men kan thans zeggen, dat er, wat de Zierikzeese havendijken betreft, redelijke
hoop bestaat, dat de havenhoofden het zullen houden. In de loon van de vol
gende maand kan de Oosthavendijk veilig worden gesteld. Na sluiting van de
gaten zullen de havendammen worden verzwaard. De lengte van het gat bij
de Schelphoek neemt nog steeds toe en ligt tussen de 300 d 350 meter. Het gat
heeft een vermogen, groter dan alle gaten, die indertijd op Walcheren in de
dijken werden geslagen. In de komende maanden zal 200 ton steen worden
aangevoerd. Aan het bezinken van het nngdijktracé van tweemaal 1500 meter
sluitgat wordt geregeld gewerkt.
De Algemene Vereniging voor Melkvoor-
ziening (A.V.N.) te 's-Gravenhage heeft
besloten aan de in Westelijk Nederland ge
vestigde detailhandel in consumptiemelk
te adviseren ingaande 24 Mei de prijzen
per liter melk en adnere daarmede gelijk
te stellen artikelen bij aflevering aan ver
bruikers met één cent per liter te ver
hogen.
Naar de afdeling Haarlem van de Alge
mene Vereniging voor Melkvoorziening ons
mededeelt, gaan de melkprijzen met ingang
van morgen met 1 ct. per liter omhoog.
Dit betreft dan de melk los of in fles, kar
nemelk en pappen.
Deze verhoging betreft Haarlem. Heem
stede, Bloemendaal. Zandvoort, Haarlem
mermeer, Haarlemmerliede, Velsen, Bever
wijk en Heemskerk.
(Van onze correspondent)
Tengevolge van een defect aan de
stuurinrichting is op de Ganzenweide te
Heerlerheide een autobus uit Hoens-
broek, waarin meisjes naar hun werk
vervoerd werden, tegen een boerderij
gereden. Van de twaalf meisjes werden
er zes gewond. Zij werden allen naar
het ziekenhuis te Heerlen overge
bracht. Vijf konden er na verbonden te
zijn huiswaarts keren. Een van hen
moest in het ziekenhuis worden opge
nomen.
Bij decreet van de H. Congregatie de Propaganda Fide is gisteren het Apostolisch
Vicariaat Denemarken tot bisdom verheven. Tot eerste bisschop van het nieuwe
diocees met zetel te Kopenhagen is benoemd de tegenwoordige Apostolisch Vicaris,
mgr. J. Th. Suhr O.S.B., die zelf een bekeerling is en in Denemarken werd
geboren.
Met grote vreugae hebben de Katho
lieken van Denemarken deze verheffing
vernomen, omdat daaruit de verheugen
de groei van het Katholicisme in hun
land blijkt. Zij beschouwen haar als een
feestgeschenk "van Z. H. de Paus ter ge
legenheid van de Katholiekendag, aie
met Pinksteren te Kopenhagen wordt
gehouden. Zondag zal de H Vader dan
ook de Katholiekendag in het Duits toe
spreken. Het nieuwe diocees blijft voor
lopig nog onder jurisdictie van de Pro
paganda Fide.
Met het al of niet herwinnen dezer
essentiële levenswaarheid, het al of niet
doorvoeren hiervan in ons denken en
doen van alle dag staat of valt de als
noodzakelijk erkende verdieping van
ons geloof. Bewust, principieel en con
sequent aan de H. Geest de plaats te
ruggeven, die Hem uit hoofde van Zijn
werking-in-ons in heel ons leven toe
komt, zal de eerste stap moeten zijn op
de weg haar de geloofsverdieping, die
onze apostolische taak is in de komen
de tijd.
Moge de Geest van Waarheid en
Leven ons allen op het hoogfeest van
Pinksteren dit reddende inzicht schen
ken en ons de kracht verlenen ons hele
leven daarnaar te richten. Dan pas
krijgt de oude zegewens die wij u allen
van harte toebidden zijn volle zin en
betekenis: Zalig Pinksteren.
Naar het officiële Joegoslavische pers
bureau, Tanjoeg, meldt, is in de nacht
van Maandag op Dinsdag een vliegtuig
van de Sovjet-luchtmacht 20 kilometer
ten Noorden van Zagreb (Joegoslavië)
verongelukt. Woensdag werd de piloot,
luitenant Roman Petrovitsj Bondarenko,
gevonden. Hij had het toestel bijtijds met
een valscherm kunnen verlaten en was
ongedeerd in hetzelfde gebied terecht
gekomen.
President Eisenhower heeft door zijn
initiatief tot het beleggen van een
conferentie op de Bermuda-eilan
den, waaraan behalve hij zelf de Britse
eerste minister en het hoofd van de dan
aan het bewind zijnde Franse regering
zullen deelnemen, een einde gemaakt
aan de onzekerheid en verwarring var
de laatste weken. Het valt niet te ont
kennen, dat de overigens nog steeds zeer
onduidelijke politieke ontwikkeling in
de Sovjet-Unie na de c'.ood van Stalin in
de regeringskringen van de Westerse
mogendheden een grote mate van twijfel
en onzekerheid neeft teweeg gebracht
Churchill's denkbeeld om spoedig een
bespreking met de Sovjet-Unie op het
hoogste niveau te organiseren, heeft
vooral de bedoeling gehad klaarheid te
scheppen in een situatie, die bij
zonder ondoorzichtig is. Een andere
kwestie is of Churchill's optimis
tische verwachting omtrent de uit
komst van zulk een conferentie op
het ogenblik door de feiten wordt ge
rechtvaardigd. Dit lijkt vooralsnog niet
het geval te zijn, doch men moet aanne
men, dat Churchill, die in de internatio
nale politiek allerminst een dilettant is,
over inlichtingen beschikt, die hem
reden geven tot optimisme.
De wijze evenwel, waarop Churchill
deze zaak in de openbaarheid heeft ge
bracht, is achteraf misschien toch niet
de best denkbare geweest, want zij heeft
mede dank zij de ruzie tussen de
Britse oppositieleider Attlee en de Ame
rikaanse senator McCarthy, die er op ge
volgd is aanleiding gegeven tot wat
naar buiten toe min of meer de indruk
moest maken van een demonstratie van
onenigheid tussen de regeringen der
V/estelijke mogendheden. In wezen lo
pen de opvattingen van de Britse en
Amerikaanse regeringen veel minder
ver uiteen dan oppervlakkig wel eens
lijkt, doch de scherpe toon, die hier en
daar aan beide zijden van de Atlantische
Oceaan is aangeslagen door politici, die
geen regeringsverantwoordelijkheid dra
gen en wier houding soms meer wordt
bepaald door persoonlijke gevoelens van
animositeit dan door begrip en redelijk
inzicht, moest de sfeer van onderling
vertrouwen toch wel vertroebelen.
Eén ding is zeker: als de Westelijke
grote mogendheden wensen de Sovjet-
Unie te stijven in haar houding van koude
agressiviteit, dan kunnen zij dit doei niet
beter bereiken dan door het demonstre
ren van hun onderlinge meningsver
schillen. Verdeel en heers is een heei
oud politiek recept, dat in de geschiede
nis al vaak met succes is toegepast. Doch
er bestaat geen enkele reden, waarom de
democratische landen, van nature toch
reeds zeer geneigd om meningsverschil
len in het openbaar uit te vechten, de
Sovjet-Unie deze verdeeldheid, waarop
Moskou speculeert, cadeau zouden doen
Indien een enkele vredelievend klinken
de, doch voorshands tot niets verplich
tende verklaring uit Moskou voldoende
zou zijn om scheuren te weeg te bren
gen in de eenheid der democratische
landen, die door de Russische agressivi
teit van de laatste jaren is gesmeed, dan
weet men nog niet, of een koude vrede
niet gevaarlijker zou zijn voor de we
reld dan de koude oorlog.
Een conferentie op hoog niveau van
de grote vier heeft geen enkele zin, wan
neer de Westelijke mogendheden, het
niet bij voorbaat eens zijn over de hou
ding, die zij zullen aannemen, de eisen
die zij moeten stellen en de concessies
die zij eventueel ook van hun kant zul
len hebben te doen. Het is de laatste
weken niet gebleken, dat deze coördina
tie van inzichten en doeleinden reeds
bestaat. Integendeel, het lijkt er op, alsof
daaraan nog alles moet worden gedaan.
De thans aangekondigde samenkomst
op de Bermuda-eilanden biedt daartoe
de mogelijkheid. Een mogelijkheid, die
niet automatisch een realiteit zal wor
den, omdat ondanks principiële overeen
stemming in het algemeen, de leidende
politieke figuren van de Westerse grote
mogendheden over practische proble
men van geografisch beperkte aard toch
heel goed zeer verschillend kunnen
denken. Er zou zoiets als een wonder
moeten gebeuren, voor en aleer b.v. het
Amerikaanse en het Franse standpunt
ten aanzien van Duitsland elkaar geheel
zouden blijken te dekken. Daarbij heb
ben democratische regeerders natuurlijk
rekening te houden met de opinies van
de parlementen, waarvan zij tot op
zekere hoogte afhankelijk zijn.
Onder deze omstandigheden kan men
het niet anders dan betreuren, dat
Frankrijk zich juist op dit moment weer
in een regeringscrisis bevindt, die zich
weliswaar niet wezenlijk onderscheidt
van alle vorige regeringscrises, die
Frankrijk al beieefd en doorstaan heeft,
doch die als de zoveelste in de lange rij
op pijnlijke wijze de fundamentele insta
biliteit van het Franse politieke leven
demonstreert. Gezien vooral de econo
mische, financiële en sociale achtergrond
van deze kabinetscrisis, welke de oplos
sing er van zeer zal bemoeilijken, mag
men wel zeggen, dat het de opvolger van
René Mayer bijzonder moeilijk zal vallen
een buitenlands politiek standpunt te
formuleren, waaraan men houvast heeft.
Het kan enerzijds tot voldoening stem
men, dat de V.S. en Engeland Frankrijk
beschouwen als de onmisbare partner,
die het inderdaad is. Anderzijds brengt
de politieke onzekerheid in Frankrijk
zelf ook een element van onzekerheid
in de besprekingen op de Bermuda
eilanden. Want president Eisenhower en
Sir Winston Churchill kunnen daar spre
ken namens het Amerikaanse en het
Engelse volk met de zekerheid, dat die
volken hun beslissingen zullen respec
teren. Zal men hetzelfde kunnen zeggen
van de toekomstige Franse premier? En
zo niet, ligt het dan niet voor de hand,
dat op een eventuele conferentie met de
Sovjet-Unie, deze laatste het wapen van
baar diplomatie zal richten tegen de
zwakste van de drie partijen, die zij aan
de conferentietafel tegenover zich zal
vinden?
Denemarken telde tot vooi enkele
jaren 22.000 Katholieken: nn. met de
ontheemden uit Duitsland meegeteld,
ongeveer 30.000. De Denen zijn een
hartelijk en gastvrij volk: deze eigen
schappen typeren ook hun verhouding
tot de Katholieken, voor wie zij groot
respect hebben. Steeds kan men in de
Katholieke kerken van Denemarken
Protestanten vinden, die, om te ont
vluchten uit het geestelijke vacuum,
ontslaan door een steeds verder voort
schrijdende godsdienstige onverschil
ligheid, de godsdienstplechtigheden
bijwonen.
De Katholieken beleven in hun min
derheid het geloof intens; de gods
dienst is voor hen realiteit en ze ge
ven zich moeite het geestelijke leven
te verdiepen. De Katholieken in Dene
marken zijn zeker geen mensen van de
„votiefkaarsenbeweging". De Katholie
ke Kerk verheugt zich in een gestage
en zelfs snelle groei. Toen in 1849 de
godsdienstvrijheid in het eens geheel
Katholieke land werd afgekondigd, was
er nog een groepje van 800 getrouwen
over. Bij ere eeuwwisseling telde men er
ongéveer 5.000. Ofschoon de Katholie
ken thans nog een kleine minderheid
vormen, is hun invloed op godsdienstig
en cultureel gebied verhoudingsgewijs
zeer groot, Het land telt 40 parochies
met grote, bloeiende scholen, die een
uitstekende naam hebben; zij tellen veel
Protestanten onder haar leerlingen. Het
bekende college der paters Jezuïeten in
Kopenhagen b.v. wordt voor 50% door
Protestanten bezocht.
In welingelichte kringen te Damascus
wordt vernomen, dat de Arabische landen
plannen beramen om een ultimatum te stel
len aan alle luchtvaartmaatschappijen, die
luchtlijnen exploiteren op Arabische lan
den, waarin afbreking van de betrekkingen
met Israël wordt geëist.
Aavertentta
TEL. 13439
(tot Zondagavond)
Droog, zonnig en warm weer met
een zwakke tot matige wind uit uit
eenlopende richtingen.
Zaterdag: Zon: 4.3420.40. Maan:
2.19—16.19.
Zondag: Zon: 4.3320.41. Maan:
2.33—17.32.
(Van een bijzondere medewerker)
Ruim Zicht", het blad van de
Katholieke Arbeiders Beweging,
heeft enkele weken geleden een
beschouwing gewijd aan de stand van
de ledeneijf-rs in de Nederlandse vak
beweging. Dit artikel is in meerdere
opzichten lezenswaardig en leerzaam,
al kost het nogal enige moeite om de
statistische gegevens, die er in zijn ver
werkt, behoorlijk te onderscheiden. Het
is jammer, dat ..Ruim Zicht" slechts een
gedeelte van de K.A.B-leden bereikt,
n.l. alleen het z.g. kader. Want wat in
dit artikel wórdt gezegd is zonder twij
fel de moeite waard te worden gelezen
door alle katholieke en ook door alle
Prot. Chr. arbeiders. Mogen we begin
nen met het slot van dit artikel.
„De confessionele vakbeweging dringt
moeizaam binnen op het terrein dat
toch eigenlijk het hare is. Het is niet
jaloezie jegens haar vzusters" (met
name het N.V.V-), welke daarbij haar
kracht voedt. Maar de bezorgdheid voor
de mens, wiens godsdienst het ge
hele leven moet omvatten". (Spa
tiëring van ons)
Men zal ons wel voldoende kennen
om te weten, dat we het vooral met
deze laatste zinsnede voor honderd
procent eens zijn. Bij de vraag hoe het
maatschappelijke leven moet worden
gereconstrueerd, zó. dat elke mens de
hem door God bedoelde plaats op een
redelijke wijze kan bezetten, mag men
zich nimmer beperken tot één facet
van dat, maatschappelijk leven, hoe be
langrijk dat op zich genomen ook is.
Vandaar dat we het min of meer be
treuren. dat in bedoeld artikel zonder
meer een vergelijking wordt getrokken
tussen de algemene v a kbewegingen
(N.V.V.. E.V.C. e.d en de K.A.B. In
het kader van dit artikel evenwel
krijgt de zo belangrijke slotzin de kleur
van een mooie slotfraze. In heel de rest
gaat het immers om de eijferverhoudin-
gen. Op zich is ook dit een belangrijke
kwestie.
Uit de cijfers, die in bedoeld artikel
worden geproduceerd en die op hun
beurt zijn afgeleid uit gegevens. be
schikbaar gesteld door het Centraal
Bureau voor de Statistiek, blijkt inder
daad, dat de confessionele vakbeweging
een niet onbelangrijke achterstand
heeft in vergelijking tot de algemene
vakbewegingen. Er wordt gesteld, dat
de katholieken 38% procent van de be
volking uitmaken, de Prot. Chr. groe
peringen 40 procent en de algemene
groeperingen 21 procent. De schrijver
meent, dat dit laatste percentage aan de
hoge kant is. omdat bij de volkstelling
van 1947 „slechts 17.1 procent van de
totale bevolking zich als onkerkelijk
liet inschrijven. Volgens de laatste
cijfers, verstrekt door het K.S.K.I.,
dient dit percentage op het ogenblik
zeker op 20 te worden gesteld, zodat
dan de schatting 21 procent voor hen
die in aanmerking komen voor alge
mene organisaties tamelijk dicht wordt
benaderd. Daarbij voegt zich het on
rustwekkend grote leger in ons katho
lieke kamp van de non-paschanten en
in het Prot. Chr. kamp van de kerk
lidmaten, die nog slechts in naam be-
leidend protestant zijn. Het is volkomen
illusoir te menen, dat deze mensen zich
zouden thuis voelen in een confessio
nele vakbeweging. Trouwens, deze ge
dachte is de schrijver zelf ook wel toe
gedaan, waar hij zegt' ..Gezien de dui
zenden katholieken en protestenten, die
praktisch met de Kerk hebben gebro
ken- en dus aan een confessionele orga
nisatie al helemaal niet meer denken,
is bovenstaande uiteenzetting natuurlijk
theoretisch van aard. Maar het kan
geen kwaad om het ideale ootimum
eens te plaatsen naast de schrille wer
kelijkheid". En als ideaal ootimum zegt
de schrijver dan dat eigenlijk in de
K.A.B. zouden kunnen zijn georgani
seerd 1099.560 mensen.
(Vervolg op pag. 5)
