STREUVELS, of de strijd tussen mens en natuur
Het werk vóór De Vlaschaard
ItevoM
Vaklui-religieuzen bouwen
hun eigen
kapel
Grootste wandtapijt ter wereld
Moord
in de lift
Paler v. d Meulen
terug in Nederland
Zonnewijzer voor
Philips
Broeders van Missiehuis Baarle-Nassau
verrichten prachtig werk
ZATERDAG 23 MEI 1953
PAGINA 3
Missie in Suriname biedt
vele perspectieven
Geëxposeerde schilderijen
beschadigd
Opdracht voor Albert
Troost
IN KENTUCKY - MIDDLE WEST OF AMERICA -
worden de fijnste tabakssoorten gekweekt.
LEXINGTON ligt in het hart van Kentucky, te
midden der uitgestrekte tabaksvelden.
LEXINGTON
cigarette» worden
uit de edelste Ame
rikaanse tabakken
vervaardigd en
naar alle delen der
wereld geëxpor
teerd
LEXINGTON
cigarettes nemen
ook in Nederland
een voorname
plaats in. Ze zijn
ook hier met recht:
85 ot.
Thewice
AMERICA'S
BEST
TOBACCOS
LITERAIRE KRONIEK
Luit.'gen. Hasselman
in de F.51.
„Fort Benning één der
beste infanteriescholen"
Dinsdagochtend vroeg:
Niet in alle treinen
voldoende plaats
Audiënties
De loonkvvestie bij
Wilton-Fijenoord
Beslissing van de Rijks
bemiddelaars
Hans Osieck krijgt
Deense onderscheiding
Kerkdief in arrest
BELGISCH GESCHENK VOOR DE U.N.O.
door NGAIO MARSH
Pater H. van der Meulen C.s.s.R., pro
vinciaal der Paters Redemptoristen, is
Donderdagavond van zijn visitatiereis
naar Suriname en Brazilië, op Schiphol
teruggekeerd. Gedurende zijn zes maan
den durende reis heeft hy een bezoek
gebracht aan 11 stichtingen der Re
demptoristen in Brazilië en aan het
Apostolisch Vicariaat van Suriname, dat
bestuurd wordt door mgr. St. J. M. Kuy-
pers C.s.s.R. In dit bloeiende Vicariaat
werken in totaal 59 Nederlandse Re
demptoristen. De missionarissen ont
plooien daar ook grote activiteit onder
de Indianen en de Bosnegers, alsmede
onder de geïmigreerde Hindostancn en
Javanen.
In Paramaribo alleen hebben de Re
demptoristen reeds zes parochiekerken.
Daar buiten zijn er verschillende staties
in de districten, o.a. Coronie, Nickerie,
Albina, Groningen, Copieweg en Tama-
rin. Pater van der Meulen is van me
ning, dat Suriname zijn autonomie be
wust wordt en ook tracht te beleven.
Vele begaafde jongemannen studeren in
Europa en in Amerika, vooral aan Ne
derlandse universiteiten. Het onderwijs
wordt zeer goed verzorgd. Het bijzonder
Katholiek onderwijs, dat toevertrouwd
is aan de Fraters van Tilburg en de
Zusters van Roosendaal en Oudenbosch,
slaat een uitstekend figuur. Niet-Katho-
lieken Hindostanen zenden hun kinderen
bij voorkeur naar de Katholieke onder
wijsinstellingen. Ook onder Katholieke
jongelui is een groot verlangen hun stu
die te voltooien in Nederland. Er zijn
reeds verscheidenen, die zulks doen.
De Katholieke pers is zeer goed en
actief. Binnenkort verschijnt van de
eigen pers een Katholiek dagblad, „De
Surinamer", dat nu nog maar tweemaal
per week verschijnt. Verder zijn er tal
rijke wekelijkse en maandelijkse tijd
schriften en bladen, die de Katholieken
op hoog peil voorlichten over het we
reldgebeuren.
De ziekenverzorging o.a. het insti
tuut van de melaatsenverpleging „St.
Gerardus Ma.jella" bediend door de
Zusters van Liefde van Tilburg, is een
belangrijk hulpmiddel tot missionnering.
Het Katholieke ziekenhuis van Parama
ribo is veel te klein geworden. Het is
thans bezig met de bouw van een geheel
nieuw en aan de modernste eisen beant
woorde inrichting.
De missie in Suriname biedt goede en
vele perspectieven. Van Suriname ver
trok pater van der Meulen naar Noord-
Oost Brazilië, waar een nieuwe, jonge
stichting door de Nederlandse Redemp
toristen is gevestigd. Reeds zijn er drie
missiestaties opgericht, namelijk te Ga-
ranhuns. Juazeiro en Campina Grande.
Dit gebied staat onder leiding van de
missiebisschop Dom Muniz. Reeds na
enkele jaren pionieren telt in dit bloei
ende missiegebied het klein-seminarie 30
priesterstudenten. De priesternood is
hier evenwel zeer groot.
Vrijdagmiddag heeft de heer Spaens,
directeur van de Philips nederzetting in
België, de door de Amsterdamse beeld
houwer J. Carasso gemaakte zonnewijzer
officieel aan de Raad van Bestuur der
N.V. Philips overgedragen. Ir. F. P. S.
Otten aanvaardde namens de Raad van
Bestuur het geschenk dat een plaats
heeft gekregen op het plein voor de
Philips Schouwburg. Het monument
rust op een platform van 8 meter dia
meter, waarin een windroos van zwart,
rood en grijs graniet. Midden op de roos
staat een granieten zuil. Om deze zuil
heeft Carasso een bronzen beeldengroep
gemaakt, symboliserende de ochtend, de
dag, de avond en de nacht. Op de zuil
staat de vergulde zonnewijzer. Om het
monument zijn 41 stenen aangebracht uit
de landen waarin Philips nederzettingen
heeft.
(Van onze correspondent)
In Tilburg wordt op liet ogenblik in
liet paleis-raadhuis een tentoonstelling
van zeventiende-eeuwse schilderijen
gehouden onder de titel ..Het Gouden
Uur". Kort nadat een aantal klassen
van middelbare en U.L.O.-scholen op
bezoek was geweest, heeft men ontdekt,
dat zeven schilderijen waren bescha
digd.
Er waren krassen op het vernis aan
gebracht.
Beschadigd zijn: .Vogels" van Hon-
decoeter, „Appelschillende vrouw" van
C. Bisschop, twee doeken van C.
Netschler en twee stillevens van
H. Steenwijck.
Voortaan is de toegang aan kinderen
beneden zestien jaar ontzegd.
De Eindhovense kunstschilder en
glazenier Albert Troost, oud-leerling
van prof. Campendonk aan de Rijks-
Academie voor Beeldende Kunsten te
Amsterdam, heeft de opdracht gekre
gen, om twee ramen te maken in geët
ste glastechniek in de trappenhal van
het gebouw van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal aan het Binnenhof te
's-Gravenhage.
-m -r a een halve eeuw lang in druk op druk te zijn verschenen bij de Amster-
damse uitgever L. J. Veen en nadat Winants in Heerlen ons in 1950 het
1 s eerste deel der Volledige Werken bezorgde, is onlangs de uitgave van de
standaard-editie van de complete Stijn Streuvels in twaalf delen voor Noord en
Zuid overgenomen door de N.V. De Wereldbibliotheek.
Mevrouw Veen, wier vader omstreeks 1900 deze Vlaming in Holland binnen
leidde, kan dus als uitgeefster jammer genoeg niet de traditie in stand houden,
waardoor blijvend de naam Streuvels met haar familienaam verbonden is.
Nederlandse huizen hebben sinds het begin der nieuwere literatuur over het
algemeen bijzonder veel gedaan voor de bekendwording van Zuidnederlandse
talenten. Niet alleen Streuvels, ook diens peetoom Gezelle, voorts Timmermans,
Walschap en Elschot, zijn eigenlijk slechts dank zij Amsterdamse uitgevers ge
komen aan de naam en faam waarop zij bogen.
Gezelle en Streuvels dan sue-
ciaal de liefde der Veens. De dundruk- I
editie van Gezelle's Werken, alsfnede de 'fiV'-8™ '1
talloze bloemlezinkjes, waarin dr. J. XH
Aleida Nijland de dichter populari- D
seerde, zijn hun uitgave. Ook de studie Ü8HB Hl
van Em. Janssen S.J. over „Stijn Streu-
veis en zijn Vlaschaard" ter gelegenheid ||||S^^D|||., W ^^B
van schrijvers 75ste verjaardag, draagt v -\ ÉpL
het uitgeversmerk Labor Integer Vin-
cit. Er is dus bij dit overnemen van de f
wacht door De Wereldbibliotheek wel f
reden tot een woord van afscheid en
waardering. Streuvels is overigens ook
thans in vertrouwde handen, want de i
W.B. had reeds in de dagen dat zij nog 'x ^D«K|
„Nederlandsche Bibliotheek", onder lei-
ding van L. Simons, heette, haar con- 'V:.
tactposten in het land van Rubens. :v
Vier delen der Volledige Werken zijn
nu uit. Nog één deel en dan zijn we
in tijdsorde toe aan wat algemeen ge-
acht wordt te zijn het hoogtepunt van
Streuvels' scheppende arbeid: zijn
Vlaschaard.
Streuvels woonde, toen hij deze sterk
ste en donkerste Vlaamse boerenroman
schreef, pas getrouwd in het Lijsternest
te Ingooigem. In uiterst korte tijd. tus
sen begin November 1906 en eind Ja
nuari 1907. kwam het werk tot stand.
Later verklaarde Streuvels in „Hoe men
schrijver wordt": „Het liep met mij van
een leien dakje met dien Vlaschaard, ik
had hem maar uit de mouw te schud
den, het verloop moest ik maar afschrij
ven effenaan gelijk het gebeurde."
Men zal begrijpen, dat ondanks deze
vlotte geboorte het werk niet zomaar
uit de lucht is komen vallen. Daar zijn
de nodige jaren van innerlijk rijpen en
volgroeid raken aan voorafgegaan. Hier
van nu kan men. mèt pater Janssen, de
afspiegelingen zien in al het werk dat
Streuvels „wrocht" vóór het tenslotte
met hem van een leien dakje ging.
Niet alleen echter als oefenschool
tot het schrijven van meesterwerken
zijn die eerste delen van Streuvels' Vol
ledige Werken interessant. Het zou uit
eindelijk een karig genoegen zijn dez<>
oude schetsen en verhalen door te ne
men, enkel acht gevend op de scha
duwen welke zij vooruitwerpen.
Méér boeiend en lonend is het, wan
neer men gewoon ergens aan 't lezen
slaat. Men geniet dan van een proza, dat
van bladzij tot bladzij de plastische
weergave is van de kleine menselijke
bedoening in de grote onwrikbare na
tuur. Men heeft dan inderdaad de toe-
STIJN STREUVELS
komstige auteur van De Vlaschaard in
handen, maar niet als onervaren begin
neling. Het beleven, vanwaaruit Streu
vels schreef, is van meet af aan intens
geweest; het heeft zich eigenlijk ter
nauwernood verdiept. Hoogstens kan
men zeggen, dat Streuvels allengs vrijer
is komen te staan tegenover het natu
ralisme als richting in de literatuur van
zijn dagen. Zijn „naturalisme" was niet
het naturalisme der Scandinaviërs,
leerde hij inzien. Vlaamse boeren zijn
geen Noorse boeren. De Vlaamse ar
beidsverhoudingen, het Vlaamse ge
moedsleven, de Vlaamse tong, zij maken
tezamen een geheel eigen zaak van de
menselijke strijd met de natuur. Van
deze strijd, in een ptnttelandssamenle-
ving, die nog nét niet aan de civilisatie
en mechanisatie van mens en bedrijf
toe was. is Streuvels de grote beschrij
ver.
Iets van een mythe
Nu is veel van wat hij eens als
eigentijds beschreef historie geworden,
kroniek van een voorbije tijd, waarin
de instincten en drijfkrachten van de
mens zich ongecompliceerder lieten
waarnemen dan thans. Ze hebben op
den duur iets van een mythe gekregen,
deze oude verhalen. Men moet heden
ver in de regionale binnenlanden door
dringen om nog ergens een „achter
gebleven gebied" te ontdekken, waar
Advertentie
20 LEXIES
het leven inderdaad nog zo voort
schrijdt als in Streuvels' wereld.
Thans wordt duidelijker dan ooit
zichtbaar, dat Streuvels niets van doen
heeft met de talloze realistische boeren
romanschrijvers. die het genre sinds
Streuvels' jeugd allengs in een kwadere
reuk bij de critiek en het betere lezers
publiek hebben gebracht.
Wanneer er tegenwoordig boerenro
mans op de markt komen, kunnen die
onze verwachting maar nauwelijks
wekken; als „verhaal" missen zij van
nature vaart. In een leven dat nauw
keurig luistert naar de drang der sei
zoenen komt het helemaal aan op een
uitbeelding, waarin de natuur de grote
beschikker van zijn en welzijn is en
waarin de mens zich, goedschiks of
kwaadschiks, nietig weet voor zijn
Schepper. Episch-dramatische stof ligt
hier genoeg, maar men moet een groot
kunstenaar zijn om er adem aan te
kunnen geven.
Als uitbeelder van de verhouding
tussen schepsel en oergeweld heeft
Streuvels gewerkt met een onherhaal
baar talent. Bij hem heeft het verhaal
in engere zin, de story, geen sensatie
van node; het zijn de grote dingen er
achter welke ons gevangen houden: het
machtig bewegen van geboren worden,
groeien, rijpen, in verval geraken en
hèrboren worden. Streuvels' werk is,
zoals alleen maar van de weinige héél
grote schrijvers gezegd kan worden,
een wereld op zich. Op zijn eentje geeft
deze pasteibakkerszoon uit de streek
van Kortrijk gestalte aan een levens
gevoel, dat men wel ergens in de lite
ratuurhistorie kan onderbrengen, maar
dat in wezen toch enig en onvergelijk
baar blijft. Noem het naturalistisch, fa
talistisch of algemener pessimistisch,
men is daarmee zelfs niet aan de vluch-
tigste kenschets toe. Streuvels is pessi
mist, omdat zijn scherp waarnemings
vermogen hem hiertoe noopt. En juist
als zodanig ziet deze pessimist zuiver
der dan de meeste optimisten de kern
van zuiverheid en goedheid in de mens.
Au fond is het deze kern, die hieT
voortdurend in het geding is.
In deel 1 (bevattend de bundels Lente
leven 1899, Zomerland en Zonnetij 1900)
wordt die kern b°!i-b-amd in het be-
roemde -iguurlje van net kind Hone-
neke. In deel 2 (Dodendans 1901, Dagen
1903 en Openlucht 1905), deel 3 (Dorps
geheimen 1904, Najaar 1907) en deel 4
(Langs de wegen 1902, Het uitzicht der
dingen 1906 en Het glorierijke licht 1911)
zijn het velerlei mannen en vrouwen, in
wie het leven onder het schijnbaar
blind geweld der natuur, heel primitief
en elementair, de zin van het kind
schap Gods bewaart.
NICO VERHOEVEN
N.a.v. Streuvels' Volledige Werken,
deel 14, Uitg. N.V. De Wereldbiblio
theek, Amsterdam.
Volgens luit.-gen. B. R. P. F. Hasselman,
de chef van de Nederlandse generale staf,
is de Amerikaanse infanterieschool te Fort
Benning een van de beste ter wereld. De
generaal, die gisteren zijn bezoek aan Fort
Benning besloot, zei bijzonder geïmponeerd
te zijn door de opleidingsmethoden en de
outillage van de school en hij betreurde
het niet langer te kunnen blyven.
„Het bezoek aan de infanterieschool
heeft mij bijzonder veel genoegen ver
schaft", zei gen. Hasselman, toen hij zijn
officiële bezoek besloot met een inspectie
van de communicatie-afdeling. Hij ver
telde dat verscheidene Nederlandse offi
cieren reeds in Fort Benning te gast waren
geweest en dat zij allen een buitengewoon
goede indruk van de school hadden ge
kregen.
De Nederlandse Spoorwegen ver
wachten dat Dinsdagochtend 26 Mei in
de eerste uren na 7 uur niet in alle trei
nen van de normale dienstregeling vol
doende plaats zal zijn. In die uren moe
ten namelijk ruim 50.000 militairen per
trein naar hun garnizoenen worden te
ruggevoerd. Voor dit omvangrijke ver
voer is materiaal nodig dat de Spoor
wegen anders hadden kunnen gebrui
ken voor het in die ochtenduren even
eens omvangrijke burgervervoer..
Buiten deze uren zuilen Dinsdag 26
Mei en ook reeds vandaag en Maandag
25 Mei (Tweede Pinksterdag) ten be
hoeve van het burgervervoer extra trei
nen rijden op meerdere lijnen Voorts
zijn aan de zomerdienstregeling 1953 be
halve de in de reisgids vermelde trei
nen, voortaan op bepaalde dagen enkele
voortreinen toegevoegd.
De aartsbisschop-coadjutor van Utrecht
Z. H. Exc. mgr. dr. B. J. Alfrink, zal in
dc komende week alleen na afspraak
audiëntie verlenen.
71 /f orgen vieren wij het hoogfeest van Pinksteren. Het is 'in verband daarmee, dat wij hierboven een afbeel-
ding geven van een bijzonder treffend detail van een middeleeuwse altaarretabel, die in haar geheel de
nederdaling van de Heilige Geest voorstelt. Op het weergegeven detail ziet men twee apostelen, wier
expressie en gerichtheid van gebaar op ontroerende wijze hun innerlijke gesteltenis bij de nederdaling des Geestes
tot uitdrukking brengt. Het verguld-zilveren gedreven re lief dateert uit de tweede helft van de 12de eeuw. Het
behoort tot de Maaslandse kunst en berust thans in het Musée de Cluny te Parijs
m
Het Missiehuis van Baarle-Nassau, dat
er nu al bijna veertig jaar staat is een
°Pleidings-instiluut, waar jonge man-
"en, die van aanpakken houden en die
een missieroeping in zich voelen,
Worden gevormd tot prima vaklieden,
eerste klas metselaars, aannemers,
t'mmerlieden, meubelmakers, smeden,
^'ectrotechnici, landbouwers, pluimvee-
fokkers, tuinlieden, koks en schoenma
kers. Zij worden daar getraind om als
fcoefl religieus en geschoold vakman
haar Afrika en naar de oerwouden rond
he Amazone te vertrekken, waar zü ker
ken, scholen, ziekenhuizen en weeshui
zen zullen optrekken, het land zullen
"ntginnen, de veestapel verzorgen en
aan de inlanders de eerste beginselen
£an techniek en beschaving bij zullen
he.engen. Zonder hen kan de priester-
hhssionaris niet veel beginnen.
Daarom is het juist zo prachtig dat do
hi'oeders van het Missiehuis te Baarle-
Nassau zelf hun kapel steen voor steen,
"alk voor balk, tegel voor tegel hebben
°PSetrokken.
Architect Bunnik van Breda ontwierp
"et pian voor deze smaakvolle kapel,
f°ber zoals het een klooster past, maar
°c'i stijlvol en sterk.
Zo treffen we de broeders in blauwe
fh'erall aan hun werk. Terwijl metse-
aa'"s het altaar opbouwen torsen ae
Afrieden, als een rijpe vrucht, de grote
kiooijiampen. Alles wordt onder leidng
bloeder-aannemer door de toekom-
broeders-missionarissen uitgevoerd.
6 25 M. lange en 12.5 brede kapel is
„h Romaanse basilieksti.il gebouwd
fJ°.000 stenen hebben de metselaars
verwerkt, terwijl de broeders-timmer-
Jui 50 km3 hout gebruikten bij het ma-
van dakspanten zolder en plafond,
[''hex-platen van vlas vullen de vier-
kante vlakken. In de ateliers van de
pissievakschool draaien de machines
F1 duizelingwekkende vaart hun toeren-
,al van 10 tot 17.000 per minuut. Hier
J;'0l"dt het meubilair vervaardigd. Zwa-
0 deuren met koperen beslag, credens
sacristie en de 20 kerkbanken die
P'aats bieden aan 120 personen. Dit alles
Slavonisch eiken. Met hart en ziel
(Varken de broeders-missionarissen aan
dn eigen kapel, die de vuurhaard
vormt van hun kloosterleven. De onder
bouw van dit altaar bestaat uit witte
zandsteen, terwijl een hardstenen blad,
twee ton zwaar, het tafelblad vormt. 22
Romeinse bogen geven een lichte toon
aan het geheel, terwijl witte voegen
van zilverzand de baksteen beter naar
voren doet treden. Een forse muur
waartegen een breed eikenhouten kruis
zal worden geplaatst, vormt de achter
grond van het altaar. Daaronder speel
se bogen, afgeschermd door edel smeed
werk, bogen, die toegang geven tot de
zijkapellen, waarvan de middelste een
raam bevat, dat in getemperd licht, het
wapen draagt van de Congregatie var-
de H. Geest, met het devies; Cor Unum
et Anima Una.
Onder belangstelling van talrijke ker
kelijke en wereldlijke autorue-ten werd
de kapel Donderdag door Mgr. J. Bae-
ten, Bisschop van Breda plechtig inge
zegend.
«en h College van Rijksbemiddelaars heeft
van „sIis-smg genomen in zake de kwestie
teil "e uitkering van geblokkeerde gelden
Vim Mve van de extra-loonuren in ver-
Va« J"e' de uitkering van 11 pet. dividend
kend werf Wilton-Fijenoord. Zoals be-
kiiiE '3, daar deze week een sit-downsta-
"Ur - Ultgebroken, die van negen tot vier
hiik«K ,niddags duurde. De beslissing der
50 Tfhenuddelaars houdt in, dat de eerste
"itgek Van 'let extra-uurloon zal worden
bivL. erd na negen maanden en de rest
Van d jvee jaar. Dit geschiedt op grond
kerina "o.'dige loonpolitiek, die geen uit-
h'ct fn direct toelaat. De regeling geldt
Lndeli vn voor Wilton-Fijenoord, maar is
taaiK^J - en zal dus ook voor andere me-
óryven gelden.
don ei?", vergadering, te Rotterdam gehou-
Pbn lert de drie vakbonden besloten
»ing v ,te adviseren zich bij de beslis-
'aars ,n "et College van Rijksbemidde-
^drk te bi tC leggen en rustig aan het
Koning Frederik en Prins Bernhard heb
ben tijdens een gala-diner dat Donderdag
avond op de Nederlandse legatie te Kopen
hagen plaats vond bij verrassing onder
scheidingen uitgereikt.
De Deense koning heeft het ridderkruis
toegekend aan Hans Osieck. Nederlands
componist, nadat hij een piano-recital ge
geven had met als toegift de Mondschein-
sonate van Beethoven en de sonate van
Mozart in a klein met variaties op speciaal
verzoek van de koning en koningin Ingrid.
Later heeft Prins Bernhard de Zilveren
medaille van de orde van Oranje Nassau
uitgereikt aan de 25-jarige Deense kok. Ole
Soerensen, die de verantwoording droeg
voor het delicieuse gala-diner.
Deze week verschafte zich een per
soon via de kerk toegang tot de pasto
rie in Geffen. In de kamer van pastoor
J. v. d. Pas ontvreemdde hij voor on
geveer honderd gulden klein geld,
waaronder een groot aantal oude zilve
ren halve guldens.
Ondanks het vage signalement, dat
de Rijkspolitie te Geffen heeft kunnen
doorgeven, werd de insluiper Donder
dagmiddag in Amsterdam gearresteerd,
waar hij ook een kerkdiefstal gepleegd
had.
(Van onze Brusselse correspondent)
Verleden jaar liet de Belgische rege
ring aan de Verenigde Naties weten dat
zij besloten had als bijdrage tot de ver
siering van het UNO-gebouw te New
Vork een wandtapijt ten geschenke te
geven. Door het ministerie van Econo
mische Zaken werd een wedstrijd uitge
schreven met als thema: „De werking
van de Verenigde Naties in de wereld".
Van de tachtig ingezonden ontwerpen
werd dit van de Antwerpenaar Peter
Colfs bekroond. De uitvoering werd toe
vertrouwd aan het kunstatelier Gaspard
de Wit te Mechelen. Naar schatting zou
er nagenoeg een jaar arbeid mee ge
moeid zijn. Drie maanden is men nu aan
het werk en in het begin van deze week
nodigde het departement van Economi
sche Zaken de pers uit voor een bezoek
aan het atelier. Vijftien weefsters zijn er
aan het werk. De afmetingen bedragen
8 meter bij 13 meter 40, zodat de opper
vlakte iets meer dan 110 vierkante meter
zal beslaan: waarschijnlijk liet grootste
wandtapijt ter wereld met een gewicht
van 350 kg.
Hét werk wordt uitgevoerd volgens
vijftiende-eeuwse methodes d.w.z. dat
men slechts een beperkt aantal verschil
lende tinten gebruikt. Peter Colfs had
er oorspronkelijk een vijftigtal aange
geven. Men zal er zestig a vijf en zeven
tig bezigen. Mevrouw Crickx-Kuntziger.
adjunct-conservator van de koninklijke
musea voor Kunst en Geschiedenis wees
er tijdens een korte uiteenzetting op dat
de oudste producten van de tapijtweef
kunst opvallen door het gebruik van een
gering aantal tinten. Later, en vooral
in de XVIIIde eeuw is men in navolging
van de schilderkunst steeds verder de
weg van een zo groot mogelijke nuance
ring gaan beschrijden. Hierdoor is dan
veel van de oorspronkelijkheid van de
tapijtweefkunst teloorgegaan. Colfs heeft
terug aangeknoopt bij de goede" am
bachtelijke traditie die in vroeger eeuwen
de bewondering afdwong van de Franse
Britse vorsten
huizen.'
Colfs heeft op
zeer suggestieve wij
ze de taak van de
UNO in de wereld
voorgesteld, zowel
met betrekking tot
het in stand houden
van dc vrede als tot
het scheppen van
meer welvaart on
der de minder ont
wikkelde volken
Reeds thans wordt
overwogen waar
men dit tapijt, vóór
zijn verzending naar
New-York zou kun
nen tentoonstellen
Te Brussel in het
Paleis voor Schone
Kunsten beschikt
men niet over de
ruimte voor een
wandtapijt van die
hoogte. Het is ech
ter mogelijk dat het
gemeentebestuur
van Mechelen de
nodige schikkingen
zal treffen voor deze
expositie.
34
„Er zijn vlekken op."
„Wat voor vlekken?"
„Het ziet er uit als bloed
Henry draaide zich om en verdween
blindelings in de flat.
Fox kwam terug met Bailey.
„Ik had graag, dat je de hele lift In
wendig onder handen nam, Baiiey, zei
Alleyn. „Probeer de drukknoppen en de
deurkrukken alles. Laat Thompson
een foto maken van de bank en de
wand."
„Zeker, meneer."
„Fox, we zullen nu je aantekeningen
eens doornemen en dan geloof ik, dat
we maar aan de familie moesten be
ginnen."
III
De tweelingen stonden naast elkaai
op het haardkleedje. Het licht van de
lamp glansde op hun blonde hoofden.
Ze droegen grijze flanellen pakken en
donkergroene pull-overs, die hun moe
der voor hen gebreid had. Ze hadden
hun handen in hun zakken en Hielden
hun hoofden lichtelijk scheef. Hun ge
zichten waren vertrokken in een uit
drukking van verontschuldigde san-
dacht. Roberta staarde hen aan en voel
de een alarmerende kilte in haar hart.
Want achter de tweelingen zag Rober
ta niet de gloeiende kolen van een
Londens haardvuur, maar de geurig-
brandende houtblokken van de zitka
mer van Deepacres in Nieuw-Zeeland.
En met ontstellende scherpte herinner
de zij zich hoe ieder van hen toegaf,
dat hij de grote auto genomen nad, wat
hun verboden was en ermee door een
rivier tegen de andere oever gereden
had. Ze zag zichzelf zitten, zwijgend,
hoewel ze al die tijd wist dat Stephen
met de auto uit geweest was, terwijl
Colin binnen was gebleven. Ze hoorde
zich weer aan Colin vragen, waarom hij
deze Don-Quichotterie uithaalde en ze
hoorde opnieuw zijn antwoord.
„Dat is een soort afspraak, die we
hebben!" „Altijd?" had ze toen gevraagd
en Colin streek door zijn blonde haar en
zei: „O neen, alleen maar als het over
iets ernstigs gaat." Deze herinnering
was zó sterk, dat ze zich een poosje niet
bewust was van de gesprekken in de
zitkamer. Haar geest scheen intussen
over te schakelen en ze merkte, dat ze
nu de Lampreys bekeek alsof het
vreemdelingen waren. „Ik weet niet
waar ze op lijken," dacht Roberta in
haar kille schrik. „Ik weet niet hoe ze
in werkelijkheid zijn. Ik heb hun woor
den en daden in mijn eigen indrukken
van hen ingepast maar dat kan wel he
lemaal fout zijn." En ze begon zich
verward af te vragen of iedereen een
volslagen geheime realiteit bezat o,
dat iedere gedachtenlaag eenvoudig
correspondeerde met iemands ideeën
over degene, die dacht. ..Hier moet ik
mee ophouden," dacht Roberta. „Stop.!"
Haar geest schakelde weer over en de
stem van Lord Charles kwam terug,
bekend, zacht, een stem waarvan ze
hield.
„Luisteren jullie eens naar me," zei
Lord Charles. „Dit gaat zo niet langer.
Eén van jullie is met tante Violet naar
beneden gegaan. Wie was dat?"
„Ik," zei Stephen.
„Schei uit", zei Colin, „ik was het."
„Beseffen jullie," zei Henry, „dat
één van jullie de zaak voor de ander
zo slecht maakt als maar zijn kan?"
„Als jullie .ie verbeelden, dat de poli
tie zich door zo'n kinderspelletje laat
tegenhouden, dansnel voegde Lord
Charles eraan toe: „dan vergis je je we!
heel erg."
„Hoe zit het met vingerafdrukken?
zei Frid.
„Ik heb niets aangeraakt." zei Coliri.
„Ik heb mijn h-handen in mijn zak
ken gehouden." zei Stephen.
„Wie het ook geweest is, de lift moest
toch bediend worden?" merkte Frid op.
„De lift is daarna nog twee keer
gebruikt", zei Stephen.
..Minstens twee keer," zei Colin. „Die
vingerafdrukken zullen de moeite niet
waard zijn."
„Ieder ogenblik kan Alleyn nu bin
nenkomen en beginnen met vragenstel
len." zei Henry. „Zodra hij ziet wat
jullie van plan bent. zal hij ieder van
jullie afzonderlijk ondervragen. Als je
ook maar een vage hoop mocht koeste
ren om hem ertussen te nemen, dan
zijn jullie nog gejeker dan ik dacht."
„Mams zal zo wel terugkomen," zei
Frid. „Ga hier in godsnaam niet mee
door waar zij bij zit."
Lord Charles zei: „Stephen, heb jij
deze misdaad begaan?"
„Nee vader."
„Colin?"
„Nee, vader, beslist niet."
„Allebei op je meest plechtige ere
woord?"
„Nee, vader," herhaalden de tweelin
gen, En Stephen voegde eraan toe: „Het
spijt ons niets, dat hij dood is, natuur
lijk, maar het is een afschuwelijke m-
manier om iemand te vermoorden."
„Beestachtig." stemd" Colin opgewekt
toe
„Ik weet wel, dat het eigeitlijk erg
stom is en fantastisch om zoiets aan
jullie te vragen," zei Lord Charles.
„Jullie zijn er natuurlijk niet toe in staat.
Maar ik smeek jullie om te geloven,
dat het het stomste is wat je doen kunt,
om als onschuldig iemand tegenover de
politie te gaan liegen."
„Dat zeg ik de h-h.ele tijd al tegen
Colin," zei Stephen.
„Waarom volg je dan je eigen raad
niet op?" vroeg Colin. „Doe niet gek.
Ik ben mee geweest met de lift, vader,
en Stephen is in de zitkamer gebleven."
„Heb je ooit zo'n leugen eehoord?"
vroeg Stephen.
„Daar zitten we," zei Frid. „Schei er
mee uit, tweelingen. Het is reusachtig
slim; dat geven we allemaal toe, dat
het enorm slim bedacht is, maar dit is
ernst. Je kunt jullie zielige hersens niet
inzetten tegen het machtige brein van
Mooie Alleyn. Weet je mensen, als het
niet was dat oom G. juist vermoord was,
zou het voor mij nogal een groot mo
ment zijn. dat Alleyn bij ons is. Ik heb
een verborgen passie voor die man ge
had, sinds de Gospellmoordzaak. Is hij
werkelijk de droom van ieder meisje,
Henry?"
„Doe niet zo akelig modern Frid," zei
Henry geïrriteerd. „Je bent net zo goed
als wij allemaal bijna dood van schrik."
„Nee, echt niet. Het is best mogelijk,
dat ik midden in de nacht wakker word
met het kille angstzweet, maar op het
ogenblik voel ik me echt opgewonden.
Ik wilde alleen dat een van de tweelin
gen ophield met gek doen."
(Wordt vervolgd).
