Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | 23 mei 1953 | pagina 5

Keerpunt in vaderlandse

Koninklijk bezoek aan
Denemarken groot succes

AKKERTJE

Een zomer in Kromdorp

Berlage's BEURS vijftig jaar oud

i^PmmsiS^Sf^SL«S

Aanpakken
noodzakelijk

Integrale schadevergoeding
niet verdedigbaar

Rapport van het Centrum voor
Staatkundige Vorming

Aat. Rampenfonds

Ontevredenheid
over schaderegeling

Bewondering voor standpunt ten
aanzien van een Verenigd Europa

Een kiespijn-aanval

Dankbetuiging
Koninklijk Paar

Voor f 10.000 aan
zilver verduisterd

GOEDE VACANTIE

LISSONE-LINDEMAN

Voor Oostenrijk geen
visum nodig

Watersnood

Tijdens de oorlog vervaar
digd voor „Mulberry"-haven

7 Is altijd makkelijk

bij U te hebben,
die helpen direct!

Liturgische weekkalender

Dood door schuld bij
aanrijding

Rijbewijs ingetrokken voor
twee jaar

Vermiste jongetjes uit
Leeuwarden verdronken

Tien maanden voor dief
en helers geëist

Minister W. Sullivan:

Ned. immigranten zijn
in N.-Zeeland gelukkig

ZATERDAG 23 MEI 1953

PAGINA 5

Voor dichten der dijken

Aclit enorme caissons
naar ons land

f T et moet een revolutionnair besluit zijn geweest, de
r~w opdracht aan dr. Hendrik Petrus Berlage, om de
nieuwe Beurs te bouwen. Nog stond Zocher's clas-
**cisische gevel met de vier Ionische zuilen en de zware
Architraaf op de Dam met de Paardentrammetjes, maar
1aen na de officiële opening van Berlage's bakstenen pa
leis, Woensdag 27 Mei precies vijftig jaar geleden, de
slopers hun hamers zwaaiden in de namaak-Griekse tem

pel van de kooplieden en geldmannen, was definitief het
nieuwe tijdperk aangebroken. Met de verbreding van het
smalle Damrak tot kostelijke boulevard, brak de tijd van
het nieuwe bouwen aan, het eerlijk zich heroriënteren op
de wezenlijke waarden van architectuur en doelmatig con
strueren, van herlevend vakmanschap en kloeke afwerking
tot in de details, tot in de mortel van de cement, tot in de
nagels en bouten, die in het hout gedreven werden.

Advertentie

Gun uw vrouw (en uzelf) een

(een Lissone-Lindeman vacanlie)
10 (17) i. OOSTENRIJK

(p«r (rein, logies in Kotels)

I 120.- (f 170.-)

10d. RIVIERA (per F.T.S. trein)

I 139.-
10 (17) d. ZWITSERLAND
(per trein, logies Kotels)

I 155.- (f 242.-)

10 en 17-daagse reizen naar
DUITSLAND (p. Tooropatrein) f -ï

i 103.- (I 151—) i.
5 d. PARIJS I 98.- f

Touringcarreizen in samen
werking met Cebuto (popu
laire prijzen), Transbus en
Pullman Expres-Amowa

Vraag (per briefkaart) aan de Afdeling H van

Neerland* oudste'reisbureau

Groenmarkt 22, Den Haag
gratis hef 96 pagina's Zomerretzenboekre

(Vervolg van pag. 1)

Er waren er op 1 Januari van dit
jaar evenwel slechts aangesloten
327.246 ofwel 32,7 procent. Bij de
Algemene zou het optimum zijn te stel
en op 614.040, men heeft er evenwel
'04.767. dat is 90.927 méér dan mogelijk
ZoU zijn als elke werknemer lid was
v3n een organisatie, waarin hij volgens
zt)n levens- en wereldbeschouwing
'huis hoort.

En

nu hebben we voldoende cijfers,
'bderdaad is hier sprake van een ach
terstand. Het is duidelijk, dat praktisch
onkerkelijken en vele duizenden
"on-paschanten en kantje-boord-katho-
heken, die de drang tot organisatie in
*>ch voelen, het de gewoonste zaak van
?e wereld vinden, dat ze deel uitma-
en van een maatschappelijke bewe-
®"rg, die niet krachtens de christelijke
h°rmen naar maatschappelijke recon
structie streeft. Hier is een dubbel ge-
S?ar aanwezig. Het eerste is van indi-
y.'duele, het tweede van maatschappe-
t'Jke aard. Het is een simpel ervarings
gegeven, dat vooral de minder verstan
delijk ontwikkelde mens, die voortdu
rend jn een „neutraal" milieu verkeert,
langzamerhand deze neutraliteit als zijn
®'gen geestelijke kleur gaat aannemen,
frankrijk, Italië, België in mindere
fhate en op het ogenblik ook Duitsland,
Jeveren ons de bewijzen te over,
^elke rampzalige gevolgen voor de ge-
°°fsbeleving het lidmaatschap van een
p^utrale beweging heeft. Daarop moet
T/Us XI zijn verzuchting wel gebouwd
rebben: „Hele mensengroepen moeten
rT-iggevoerd worden tot Christus Die
J verloochend hebben".

Maatschappelijk is het eveneens een
gevaar. Een van de belangrijke te her-
eerstenen gebieden immers is het maat
schappelijk leven, waarop met name de
akbeweging zo ontzaglijk grote irt-
i°ed oefenen kan en oefent. De vrije
7 sPraken, vorm vindend in een rechts-
Positie-regeling der werknemers, dienen
|ebouW(j te zijn op de Christelijke, op
g® Evangelische wetten. Daarnaast of
j u men daarboven is de K.A.B. meer
an vakbeweging. Het is een totale be
weging, die de gehele mens in al zijn
andelen wil helpen beter Christen te
'in. Hoe ligt hier dan een werk
gebied voor de apostolaatsgroepen in
ne beweging. Het is zonder meer dui-
e?hjk: aanpakken is hier gebiedende

Afgezien van de architectonische
gruwel, zoals Zocher's beurs genoemd
werd, (schreef reeds Potgieter er geen
hekeldicht op?) en afgezien van de nood
zaak van een bredere uitleg naar het
Centraal Station, dat Cuypers haaks op
het Damrak had geprojecteerd, kon het
echt niet langer met de oude beurs. Men
tochtte er weg. De Zuid-Wester gierde
over het plein en het geheel open por
tiek en reeds in de winter van 1845
klaagden de beursmannen over de on
voldoende beschutting tegen koude,
sneeuw en regen. Toen reeds gingen er
stemmen op om de zaak te overdekken
en een ingestelde commissie meende dat
de toestand zo was, dat verwarmings- en
verlichtingstoestellen zelfs geheel en al
nutteloos zouden zijn.

Zo groeide de oppositie, tot men tot
algehele afbraak besloot en het typisch
product van negentiende eeuwse imi-
tatiezucht in de architectuur met de
grond gelijk maakte. Een groot verlies
is deze afbraak nooit geweest, hoewel
wij, gekomen op de helft van de twin
tigste eeuw, wel iets anders tegen de vo
rige aankijken dan onze grootvaders dat
gedaan hebben. Het beeld van de re
cente historie wijzigt zich namelijk al
tijd snel en wij zijn momenteel bezig
een groot stuk romantisch decor rond de
vorige eeuw te zetten en de onstuimige
hervormers uit het begin van onze tijd
zien wij langzamerhand steeds critischer.

Met de ongelukkige constructie van
Zocher heeft men dikwijls gemeend
heel de classicistische bouwkunst te
moeten verwerpen, nauwelijks besef
fend dat de monumentale uitbouw van
de meeste onzer West-Europese ste
den juist steeds weer gebaseerd is op
het principe van de zware zuilen
met de architraaf en het driehoekig
tympanon, logisch bouwprincipe der
Griekse ratio. En waar wij daarna
meenden dit classicisme verworpen te
hebben om te bouwen met nieuwe
verworvenheden, lopen wij dan niet
steeds weer opnieuw vast in andere
principes, de Gothische kathedraal, de
Renaissance-paleizen in Rome, de

vroeg-christelijke basilica of de Noord-
Afrikaanse Minaret-torens?

Deze laatste opmerkingdringt zich
onwillekeurig op, wanneer men de
bouwkunstige evolutie van de laatste
.eeuw overdenkt. Er is in de vijftig jaar,
.waarin zich de Beurs aan het Damrak
.verheft ontstellend veel geschreven

Het beeld van Joost van den Vondel, door Lambertus Zijl
vervaardigd, aan de beurs te Amsterdam.

over dit phenomeen in onze vaderlandse
bouwerij. In die jaren is Berlage ver
heven tot een architect, die in Neder
land Jacob van Campen naar de kroon
stak.

Hij was een veelomvattende geest, die
op vele terreinen zijn idealen heeft uit
gedragen. Hij bracht bezinning op het
bouwen, hij zocht nieuwe grondslagen,
eerlijkheid en degelijkheid. Als zodanig
heeft hij een nieuwe Hollandse school
gesticht en zijn principes zijn nog van
kracht. De Beurs is meer dan een bouw
werk genoemd. Het is een belijdenis,
een belijdenis van Berlage's bouwkun
stige principes tot in elk detail, van de
grote vorm tot het kleinste ornament,
dat er slechts op gericht is de con
structie te accentueren. De composities
van natuursteen en baksteen ademen
alle dezelfde geest. De aanzetten en de
sluitstenen in de gemetselde bogen, de
balken boven de ramen geven alle de
kracht van druk- en trekspanning. De
houtconstructies, de kapspanten en de
deuren zijn van dezelfde waarde. De
plastiek van beelden en reliefs van
Lambertus Zijl blijft binnen de lijnen
van muren en wanden. Opmerkelijk is
de linker toren, die het midden houdt
tussen een Romaanse en een Minaret
toren, terwijl de rechter toren in Ber
lage's tekeningen steeds meer is inge
krompen, omdat hij geen dienende
functie had, om tenslotte onder een
klein dakje geheel onder de daklijst te
blijven. Men denke zich echter eens het
gebouw met twee even-grote torens.
Een vergelijking met een Romaanse
kerk was schier onontkoombaar.

Maar al deze loftuitingen treffen
tenslotte de pioniersarbeid van dr. Ber
lage en zijn invloed bij de omwenteling
in de Vaderlandse bouwkunst. Zijn
eigenlijke architectuur, zijn oplossing
bij het zoeken van een nieuwe grootse
vorm: plastisch, kernachtig, doelmatig en
schoon wordt, zoals gezegd, heden ten
dage veel critischer bezien dan enkele
decennia geleden. Zo dunkt me, dat
vanaf het Centraal Station gezien, de
beurs geheel en al uit elkaar valt in
tientallen torentjes, schoorstenen, dak
jes en platforms. Hier schijnt het grote
plan volledig te ontbreken en is Berlage
in het zoeken en afwerken van de de
tails blijven steken. Ook de zijwand
aan 't Damrak is niet bepaald boeiend in
profilering en de opstekende geveltoppen
verbrokkelen het geheel. Aan deze
euvelen heeft De Bazel bij zijn gebouw
voor de Handelmaatschappij niet gele
den. Gebaseerd op dezelfde principes is
hier een massief blok ontstaan, dat in
zijn constructie toch volledig spranke
lend is gebleven. De verdere ontwikke
ling van de glas-, staal- en beton-tech-
niek zou, voortbouwend op het hier
verworvene, een volledig doorzichtig en
fragiel karakter geven aan wat bij De
Bazel door donkere baksteen en
kleine vensters tot een massieve masto
dont werd.

Maar ondanks al
le délail-crittek kan
men geenszins af
breuk doen aan de
figuur van Berla
ge, die met zijn
Beursgebouw een
mijlpaal zette in de
vaderlandse archi
tectuur, een mijl
paal, die ook de
weg aangaf voor
Staal's Beursgebouw
in de Maasstad, die
een product is van
veel wijdere ont
wikkeling.

Zo gaat het ge
bouw aan het
Damrak het tijd
perk in waarin de
eeuw van zijn be
staan zal worden
volgemaakt. Aan
de criticus van 2003
de taak het ge
bouw dan op zijn
waarde te toetsen
en mogelijk zijn de
stedebouw en de
bevolkingstoename
dan zo gigantisch,
dat de beurs een
staaltje van pro
vinciale bouwkunst
geworden is, zij
het een uniek ex
empel, verzinkend
tussen de wolken
krabbers. Maar dan
is Amsterdam Am
sterdam niet meer
cn ziin de beziens
waardigheden al
leen goed voor het
toeristenboekje.

en me' gistermiddag was bij het Na-
ihhv' Rampenfonds een bedrag van 112.9
t inïi°en gulden binnengekomen, betgeen
*°0.ooo meer is dan bij de vorige opgave.

On^?ar .®anleiding van talrijke aan de
ri ?tenrijkse legatie in Den Haag ge
sp aanvragen maakt deze legatie er
<Jeri nt' dat voor personen van Ne-
din nationaliteit, die over een gel-

s paspoort beschikken, geen visum
eist is voor een reis naar Oostenrijk.

Verschenen is een nota betreffende
do vergoeding van de watersnoodschade
1953. De nota bevat het antwoord op
enige vragen van principiële aard, ge
steld door het bestuur van het Centrum
voor Staatkundige Vorming aan de he
ren mag. dr. P. de Bruin S.J. te Maas
tricht en drs. H. ten Doeschate te 's Gra-
venhage. De nota werd ingezonden, voor
het ontwerp van Wet op de watersnood-
schade 1953 bij de Tweede Kamer werd
ingediend.

Enkele conclusies, waartoe de samen
stellers van de nota komen, luiden als
volgt:

De overheid heeft bij het herstel van
de gezonde maatschappelijke verhou
dingen in de getroffen gebieden reke
ning te houden met de vroeger geves
tigde rechten. Het is echter ondoelma
tig hier een beginsel-vraag te stellen
met als voorwerp de eis tot integrale
schadeloosstelling. Een zo strenge norm
is als beginsel niet verdedigbaar. Zij
kan zelfs niet als oorspronkelijk begin
sel doch alleen als een nauw bij het
positieve recht aansluitende stelregel
worden begrepen.

Overigens kan een volledige schade
loosstelling onder omstandigheden zeer
wel de juiste oplossing blijken van vele
door de ramp gerezen moeilijkheden, te
meer daar zij tevens in hoge mate dien
stig zal zijn voor het herstel der maat
schappelijke verhoudingen. Dit laatste
kan echter in vele gevallen verdergaan
de hulp vergen, dan men enkel volgens
een norm van algehele schadeloosstel
ling zou kunnen verlenen.

Voor wat betreft de functie te ver
vullen door het Nationaal Rampenfonds
met betrekking tot de geleden schade
zijn de samenstellers van de nota van
oordeel, dat principieel overheid en
Rampenfonds tezamen voor één taak
staan. Zij achten derhalve de formule
onjuist, dat het Nationaal Rampenfonds
moet zorgen voor schade geleden in de
persoonlijke sfeer. De uitkeringen van
Staatswege dienen immers zo te zijn,
dat de getroffene weer kan leven en
werken. Het gehele herstel heeft dus

een sterk persoonlijk karakter. Ander
zijds kan men evenmin stellen, dat uit
het Rampenfonds geen uitkeringen mo
gen plaatsvinden, waartoe anders de
overheid verplicht ware. Gezien zijn
eigen karakter zou het Rampenfonds
zich vooral met maatschappelijke hulp
verlening kunnen belasten, terwijl dan
de overheid ten deze een subsidaire
taak zou hebben. Het eigenlijke schade-
herstel ware dan door de overheid te
regelen, aldus de conclusies.

„Hoewel de vergoedingsmaatstaven voor
verschillende schadesectoren redelijk kun
nen worden genoemd, zijn in het wets
ontwerp Watersnoodschaderegeling 1953 vele
en vaak onbegrijpelijke onbillijkheden aan
te wijzen, die het geheel beletten met
waardering te begroeten", aldus de con
clusie van de Stichting „Nieuw Schouwen
Duiveland", genomen tijdens haar jongste
vergadering. Opvallend vond de Stichting
ook, dat de huisraadschadc in het wetsont
werp onvolledig is verzorgd.

Gelet op het zwaar getroffen zijn van
deze streek wenste de Stichting dat voor
Schouwen-Duiveland een uitzondering
wordt gemaakt. Door de omvangrijke dijk
werken wordt heL werkloosheidprobleem
op het eiland opgelost, hetgeen een finan
ciële verlichting voor de regering bete
kent. In de kring van architecten leeft be
langstelling voor ontwerpen van nieuwe
boerderijen. Voor de vestiging in de Noord
Oost Polder van uit Schouwen Duiveland
afkomstige boeren schijnt flinke belang
stelling te bestaan. Ter vergadering werd
meedegedeeld, dat inmiddels een boot met
koplading voor het veer Zijpe-Anna ^Tacoba
Polder is aangekocht.

Het betreft hier een boot. die dienst heeft
gedaan op het Moerdijkse Veer. Men bleek
zeer ontstemd over het trage tempo van
de bouw van barakken.

Dit alles wordt nog geaccentueerd
door de neergang in financieel oogpunt
van de Amsterdamse goederenbeurs. De
statistieken bewijzen het en de bevol
kingstoename accentueert het. De tech
nische hulpmiddelen, als de telefoon,
hebben de Beurs min of meer overtrof
fen. Het oude systeem van goederen- en
effectenhandel wordt langzamerhand
meer en meer gesocialiseerd. Maar hoe
dan ook, het gebouw zal blijven, als de
historie ongeschokt voortgang vindt en
met het gebouw zal Berlage blijven als
de grote pionier.

MARIUS VAN BEEK

Acht grote caissons van 7700 ton gewicht
elk zullen, naar deeds werd gemeld, van de
Engelse marinehaven Portland (Z.W. kust)
naar Nederland wordpn gebracht. Zij zullen
hier bij het dichten der dijken worden ge
bruikt. Deze caissons hebben een lengte van
zestig bij negentien bij achttien meter en
een diepgang van ongeveer zeven meter.
Aan de internationale sleepdienst L. Smit
en Co. te Rotterdam is opdracht verleend
deze caissons naar Nederland te brengen.
Hiermee zullen acht reizen van ongeveer
drie tot vier dagen gemoeid zijn. De eerste
sleep zal 28 of 29 Mei beginnen.

De kolossen werden tijdens de oorlog ge
maakt voor de buitenhaven aan de Nor-
mandische kust. die kort na de invasie van
Juni 1944 door de geallieerden werd aange
legd. Deze „Mulberry"-haven maakte het
mogelijk de verbonden troepen tijdig te
versterken en te ravitailleren. Vele der klei
nere caissons, die daar zijn gebruikt, wer
den later eldèrs voor alle mogelijke doel
einden toegepast. Ook bij het dichten van
de Walcherse dijk in 1945 bleken deze oor
logsrestanten van bijzonder grote waarde.

Men mag zonder overdrijving zeggen,
dat het Koninklijk bezoek aan Dene
marken een groot succes is geweest.
Toen de Denen na de eerste dag gewend
waren aan het idee, dat de Nederlandse
Koningin en Prins hier te gast waren,
hebben zij spontaan en zonder enige
terughoudendheid hun vreugde er over
geuit en naarmate' het bezoek vorderde,
werd de belangstelling steeds groter en
verschenen er steeds meer grote en
kleine vlaggen in de straten, waar het
koninklijke bezoek passeerde.

Het grote blad „Politiken" heeft aan
de rede van H. M. voor de studenten
een hoofdartikel gewijd, onder de titel
„Een Koningin en een paragraaf". Het
blad doelde daarbij op de voorstellen
tot wijziging van de Deense grondwet,
die het mogelijk zullen maken het land
wat ruimer armslag te geven bij het
aangaan van internationale betrekkin
gen. Het merkwaardige feit deed zich
daarbij voor, dat dit blad, dat over het
algemeen tot dusverre een wat stroeve
houding had aangenomen ten aanzien
van de betrekkingen tussen Denemar
ken en de Europese eenheid, na de rede
van de Koningin kennelijk zijn stand
punt wat gewijzigd had. Het blad
schreef o.m.: „De Koningin stond er
slechts om te spreken voor de Deense
studerende jeugd en vervuld van dat
ene, waar haar eigen land in betrokken
is en waar Denemarken nog afwachtend
tegenover staat: de poging een Ver
enigd Europa te scheppen. Er was zo
veel warmte in haar mooie stem en in
haar woorden, dat het zonder twijfel
waar is, dat zij in de gedachte gelooft,
een oude gedachte, die in deze gene-

Advertentie

kan Uw plannen in -duigen gooien.

ZONDAG 24 Mei: Pinksterzondag; Mis *v.
d. dag; sequentie; Credo; prefatie enz. v.
Pinksteren; rood.

MAANDAG: Pinkstermaandag; Mis v. d.
dag; sequentie; Credo; prefatie enz. van
Pinksteren; rood.

DINSDAG: Mis v. d. dag; sequentie; Cre
do; prefatie enz. v. Pinksteren; rood.

WOENSDAG: Quatertemperwoensdag; Mis
v d. dag; 2 H. Beda; 3 H. Joannes I; se
quentie; Credo; prefatie enz. v. Pinkste
ren; rood.

DONDERDAG: Mis v. d. dag; H. Au-
gustinus; sequentie; Credo; prefatie enz. v.
Pinksteren; rood.

VRIJDAG: Quatertempervrijdag; Mis v. d.
dag; 2 H. Maria Magdalena; sequentie; Cre
do: prefatie enz. v. Pinksteren; rood.

ZATERDAG: Quatertemperzaterdag; Mis
v d. cïag; 2 H. Felix; sequentie; Credo; pre
fatie enz. v. Pinksteren; rood.

ZONDAG 31 Mei: H. Drievuldigheid; Mis
van het feest; 2 gebed v. d. 1ste Zondag na
Pinksteren; Credo; prefatie v. d. H. Drie
vuldigheid; laatste evangelie v. d. Zondag;
wit.

Na hun terugkeer in Nederland
hebben de Koningin en de Prins het
navolgende telegram aan de Koning
en Koningin van Denemarken ge
zonden:

De vriendelijke en warme ver
welkoming door U en het Deense
volk zal altijd onvergetelijk voor
ons blijven. Wij danken U uit het
diepst van ons hart voor al Uw
gastvrijheid en voor alles, dat U
deed om de vriendschap tussen
onze volken te versterken. Wü wa
ren verheugd zoveel van Uw mooie
land te zien en van het prachtige
werk, dat daar verricht wordt,
w.g. JULIANA en BERNHARD

ratie weer -nieuw is geworden".

Het blad besloot: „Het is aan het
Deense volk te beslissen of en wanneer
het deel uit zal maken van de Euro
pese gemeenschap. Koningin Juliana en
haar volk hebben hun keus al be
paald."

De Utrechtse rechtbank veroordeelde
gisteren de 25-jarige chauffeur G. J. G.
te Arnhem wegens het veroorzaken van
dood door schuld, tot drie weken ge
vangenisstraf met onvoorwaardelijke in
trekking van het rijbewijs voor de tijd
van twee jaar.

Verdachte had 28 Juni van het vorig
jaar een bromfietsrijder op de weg tus
sen Ede en Utrecht aangereden, waar
door deze op slag werd gedood. Verd.
zou niet met zijn gehele aandacht bij het
rijden zijn geweest, omdat hij wegens
pech een reprimande van zijn patroon
vreesde. Mr. Van Zutphen uit Arnhem
had gepleit voor een niet intrekking van
het rijbewijs en voor een korte, liefst
voorwaardelijke vrijheidsstraf.

Na twee dagen tevergeefs dreggen in de
vijver van het Stadspark en in de Stads
gracht, zijn de lijkjes van de twee vermiste
zes-jarige Leeuwarder jongens Evert Schel-
fel en Hieike Rinsma gisteren omstreeks
het middaguur uit de Stadsgracht bij de
N'oorderbrug in Leeuwarden opgehaald.

De beide jongens hadden Dinsdagmiddag
de bewaarschool verlaten, doch waren niet
thuisgekomen. De ouders riepen politie-
hulp in, doch de politie stond voor een
moeilijke taak aangezien de geruchten en
mededelingen, die haar over de jongens
bereikten talrijk waren. Op aanwijzigingen
van een telepaath heeft de politie de gehele
vijver en een deel van de Stadsgracht afge-
dregd, doch aanvankelijk zonder resultaat.
Eerst gisteren zijn de lijkjes van de jongens
gevonden.

Vrijdag is in de aula van de R.K.
Universiteit te Nijmegen de sttch-
tingsacte verleden van de „Stich
ting Universitair Kankercentrum
te Nijmegen", het vierde Univer
sitaire Kankercentrum in ons
land. Tijdens het tekenen van de
acte: v. I. n. r. prof. Ch. J. J. M.
Petit, president-curator van de
R.K. Universiteit te Nijmegen, dr.
J. P. 'A. Hoefnagels, die als voor
zitter van het nieuwe Kankercen
trum de acte tekende, en als laat
ste, rechts, notaris F. Wolters.

De officier van Justitie te Utrecht
heeft gisteren tegen de 44-jarige loon-
slager J. N. F., tien maanden gevange
nisstraf met aftrek, waarvan vier maan
den voorwaardelijk, geëist, tegen de 45-
jarige galvaniseur G. van R. tien maan
den gevangenisstraf met aftrek, waar
van drie maanden voorwaardelijk cn
tegen de 38-jarige galvaniseur C. W. K.
dezelfde straf, respectievelijk wegens
heling, heling en verduistering van een
aantal zilveren platen ten nadele van de
N.V. Koninklijke Nederlandse fabriek
van gouden en zilveren werken Gerrit
sen en Van Kempen te Zeist.

Uit de bekentenissen van de drie ver
dachten bleek, dat het geval zich als
volgt zou hebben toegedragen. Van R.
had 25 geleend, omdat deze door hui
selijke omstandigheden in financiële
moeilijkheden zat. K. kon niet terugbe
talen en daarom had Van R. aan K.
voorgesteld een zilveren plaat weg te
nemen en die aan Van R. te geven.
Daarmede kon de schuld worden ge
delgd. Hierop was men met dit spel
doorgegaan, omdat K. het geld goed kon
gebruiken voor zijn gezin en omdat Van
R. een grote loonbelastingschuld had.
Van R. stond de platen weer af aan ver
dachte F., die ze voor een kleine 100
per stuk naar Schoonhoven doorver
kocht. Hij zelf betaalde ze met 50.
Volgens de fabriek zouden ongeveer 70
platen zijn verdwenen, volgens de ver
dachten lag het aantal rond de 50. Uit
de drie requisitoirs van de officier van
Justitie bleek, dat de waarde van de
platen ongeveer 200 per stuk was. zo
dat uit de bekentenissen al zou blijken,
dat er zeker voor 10.000 aan zilver is
verdwenen. Uitspraak 5 Juni.

Het vorig jaar werden in Nieuw--
Zeeland 22.700 immigranten opgenomen.
Daarvan kwamen er 15.000 tot 16.000
uit de landen van het Britse Gemene
best. Als tweede volgde Nederland met
5300 immigranten. De overigen kwa
men uit andere landen. Voor dit jaar
worsen er uit Nederland ongeveer 3000
immigranten verwacht. Voor de helft
geschoolde arbeiders, voor de andere
helft ervaren boeren.

90 tot 95 pet. van de Nederlandse im
migranten voelen zich in Nieuw-Zee-
land heel gelukkig en wij zijn over de
Nederlanders zeer tevreden, zo merk
te de Nieuw-Zeelandse minister van
Arbeid. Mijnbouw en Immigratie, de
heer W. Sullivan, cfie Maandag met zijn
echtgenote in ons land arriveerde, op.
Ook de Nieuw-Zeelanders zijn op de
Nederlanders gesteld. Misschien passen
wij een al te scherpe selectie toe, zo
voegde hij er aan toe, maar wij heb
ben alleen geschoolde krachten nodig.
Vooral in de bouwvakken en het ma
chinebedrijf; daarnaast ervaren wer
kers in de landbouw.

9. De merkwaardige jacquetten-show in ae Ver
gulde Os deed intussen de mzamellust van freule De
Quael in het geheel niet verslappen. Integendeel, zij
begon zich af te vragen of zij de voorraad oude kle
ren, die zulk een omvangrijk deel van haar erfenis
uitmaakte, niet ook zou kunnen uitbuiten voor haar
goede doel en niet voor Ar ie Goesting. Zij waagde
het opnieuw de hulp in te roepen van notaris Van
Ebbedingen en tot haar eigen verrassing bleek zij
ditmaal bij deze waardige heer een gex>oelige snaar
getroffen te hebbenHij koesterde namelijk reeds
lang het heimelijke verlangen het dorp en zich zelf
een nog grotere faam te bezorgen dan zij reeds had
den en het verder op gang brengen van een altijd
nog schuchtere en eenzijdige vreemdelingenindustrie
leek hem daartoe een zeer bruikbaar middel. Zijn

organisatorische geest stelde in weinige ogenblikken
met de uitgebreide garderobe van het geslacht De
Quael een dagelijkse historische optocht samen, die
enkele dagen later ook reeds werkelijk door het
dorp trok. De stoffige heer uit de Vergulde Os was
de enige toekijkende vreemdeling, maar de notarif
zowel als de freule smaakten het genoegen, dat hij
althans danste van enthousiasme. Helaas reageerde
de plaatselijke middenstand, die toch al met achter
dochtige gezichten de gebeurtenis tegemoet had ge
zien, geheel anders. Toen hij achter de stoet name
lijk een aantal spandoeken ontwaarde, waarop de
freule eigenhandig een aantal letters geborduurd
had, die samen de zin vormden: „Gedenk de arme
bewoners van het tentenkamp, geef hun kleren,
kleren, kleren", ontwikkelden zij van pure ontevre

denheid een zeer groot tumult. De bewoners uit het
tentenkamp zelf kregen bij het zien van die woorden
het onaangename gevoel, dat zij het slachtoffer
werden van de liefdadigheid. Dat leek hun hun eer
te na, zodat zij onverwijld naar stenen en andere
straatvoorwerpen grepen, om hun geschonden bla
zoen te zuiveren. De gebeurtenis eindigde aldus i»
een groot handgemeen, waaruit de freule met lijfs
gevaar haar klerenschat wist te bergen. Tot bij haar
woning werd zij achtervolgd, zodat zij zich bibberend
binnenskamers opsloot en de hele nacht angstig
droomde, en, herhaaldelijk wakker geschrokken,
telkens dacht, dat er onverlaten haar huis binnen
gedrongen waren, om haar iets aan te doen. De vol
gende morgen bleken trouwens alle kleren gestolen.