Vandaag D-day voor televisie
Heel West-Europa kijkt naar de kroning
Drie maal raden
Het spoor van het zwaarcL
-*v»
Vaticaanse kunstschatten in Den Haag
PAX CHRISTI-CONGRES
te Bergen op Zoom
Moord-
in de lift
Rotterdam krijgt het grootste
radarproject van de wereld
1500 kilometer lange ketting van 27
straalzenders
Ingenieuze verpakking van
kostbare stukken
Prins Bernhard met
gejuich begroet
Emperor Jones
voor de televisie
Hongaar brengt groet van de volkeren
achter het IJzeren Gordijn
In 1955 klaar
16 televisiecamera's
Voor vijf en een half
millioen verzekerd
Eerste Betuwse kersen
geveild
Twaalfde lustrum van
„Sanctus Augustinus
Feesten te Leiden
Hoge onderscheiding
voor J. H. Maenen
DINSDAG 2 JUNI 1953
PAGINA 4
Maak 'n einde aan
dat ondragelijke zunrbrander
Neem een of tvee Bennies,
Auto door het publiek
tot stilstand gebracht
Architect A. A. M. Grimmon
overleden
door NGAIO MARSH
MARKTBERICHTEN
(Van onze Hilversumse redacteur)
De kroning van Koningin Elizabeth II van Engeland was voor de jonge Europese
televisie een beslissende datum. Vandaag is namelijk bewezen, dat, ondanks het
feit, dat in de Europese landen verschillende beeldlijnsystemen worden gebruikt,
uitwisseling van programma's mogelijk is. Maandenlang is gewerkt aan de voor
bereiding van dit grote experiment, dat de televisiegroepen der Europese landen
nader bijeen heeft gebracht. De samenwerking, die thans geboren is, zal onge
twijfeld vruchtdragend zijn voor de toekomst.
Voor de eerste maal in de geschiedenis zijn Fransen en Belgen, Duitsers, Neder
landers en Denen toeschouwers geweest van een grote gebeurtenis van over hun
grenzen. Meer nog dan de radio biedt de televisie de mogelijkheid tot versteviging
van de Europese banden.
De uitzending van hetgeen de 16 tele
visiecamera's in de Westminster Abbey
en langs de kroningsroute in Londen
zagen naar de landen van het continent,
is een technische prestatie geweest,
welke zelfs de Amerikaanse televisie
nog niet heeft verricht. Want Amerika
kent niet het probleem van het om
schakelen der verschillende beeldlijn
systemen.
Het beeldsignaal van 405 lijnen, dat in
Engeland wordt gebruikt, werd van
Londen uit via Dover overgebracht naar
het vasteland. Het werd opgevangen
door een straalzender bij Calais en door
gezonden naar Cassel (Fr.). Hier voltrok
zich een splitsing. Een lijn ging zuid
waarts naar Parijs, de ander werd door
gezonden naar Lille. In Parijs werd het
Engelse signaal „omgezet" of gerelini-
Advertentie
en op 'J zelfde moment is dat zuur'
branden geblust. Geen wonder dat tal
loze mannen en vrouwen over de hele
wereld: dwepen met Rennies en altijd
zorgen ze bij de hand te hebben. Ren
nies zijn hygiënisch verpakt eén
voor één. Ze zijn smakelijk en.... ge
makkelijk in te nemen, zonder water
of wat ook.
Toen ik de hoorn van de
haak nam hoorde ik een
damesstem schalks zeggen:
„Je mag drie keer raden
met wie je spreekt." Nu
houd ik niet van een der
gelijk overrompelend opi
nie-onderzoek. Trap je er
in, dan loop je de kans een
flater te begaan, afgezien
van het feit of je wel dan niet raadt.
„Zeg het nou maar meteen," zei ik
dug uitnodigend.
Maar de andere kant van de lijn
wist van geen wijken. „Raden," zei
ze.
„Nou, goed dan," antwoordde ik
lijdzaam. „Het zal Treesje wel weer
wezen". Want die hult zich altijd
graag in ongewisheid.
Maar Treesje was het niet.
„Nou, Elly dan," zei ik.
„Hè nee, da's flauw," klonk het.
Zie, daar had ik kennelijk al weer
wat stoms gezegd in blanke onschuld.
„Voor d'n drommel, het is Anne
ke," zei ik woedend.
„Ja," hoorde ik het meiske juichen.
„Nou," zei ik opgelucht, „dat had
je best meteen kunnen zeggen." En
ik begon zonder dralen al de bon
mots los te laten, die ik gewoonlijk
slechts voor Anneke reserveer. Want
je moet nu eenmaal ieder mens an
ders aanpakken.
Maar nu bleef het ineens stil in de
hoorn; ik hoorde alleen wat onbe
stemd gekraak.
„Hallo," zei ik on,\eduldig.
Toen zei een weifelende stem: „Ik
spreek toch met
„Nee waarachtig niet," antwoordde
ik.
„O," zei ze onthutst.
„Je mag drie maal raden," zei ik
en smeet de hoorn op de haak.
eerd in het Franse systeem van 819
lijnen. De werkingssfeer van de zender
op de Eiffeltoren is echter beperkt en
daarom werd het Franse signaal weer
via straalzenders doorgezonden naar
Lille. De zender daar zorgde ervoor dat
Noord-Frankrijk en een deel van België
een beeld van goede kwaliteit ontvin
gen. Lille zorgde er tevens voor dat het
Engelse signaal van 4Ó5 lijnen uit Cassel
via Flobecq, Brussel en Antwerpen naar
Nederland kwam. In Breda is de eerste
Nederlandse straalontvanger op Neder
landse bodem aangebracht op 70 meter
hoogte in de O.L. Vrouwetoren. Daar
werd het Engelse signaal gerelinieerd in
het Nederlandse van 625 lijnen. Breda
splitste tevens het ontvangen beeld en
stuurde een tak rechtstreeks naar Lo-
pik en de andere naar Eindhoven.
Eindhoven bediende het gehele Duitse
gebied. Via Helenaveen ging het Neder
landse signaal naar Keulen en vandaar
verder naar Noord- en Zuid-Duitsland.
Duitsland gebruikt hetzelfde systeem als
Nederland, zodat nieuwe reliniëring
overbodig was.
De zender Lopik bestrijkt vooral
Noord- en Zuid-Holland, Utrecht en de
Oostelijke provincies. In de omroepstu-
dio te Hilversum zaten de drie radio
verslaggevers Piet te Nuyl, Simons
en Ger Lugtenburg, die voor de tele-
visiekijkqers het commentaar op de
plechtigheden verzorgden.
Zij zijn enige weken in Londen ge
weest om de ingewikkelde tradities
en ceremoniën van de Engelse kro
ning te bestuderen. Dit was geen
sinecure als men slechts beseft
welk een variëteit van costuums en
uniformen, onderscheidingstekenen,
waardigheden en functies een kroning
in het traditiegetrouwe Engeland op
levert.
Voor de Nederlandse televisie
industrie was deze eerste internatio
nale uitwisseling over een lengte van
1500 km via een keten van 27 straal
zenders een krachtproef en een suc
ces. Van Lille tot Helenaveen werd
met Nederlands televisiemateriaal ge
werkt. Op de trajecten was een con
stant telefonisch contact tussen de
technici van het grootste belang: hier
bracht de Nederlandse mobilofoon
uitkomst.
Het zo belangrijke relinieren ge
schiedt, eenvoudig gezegd, als volgt: het
Engelse beeld van 405 lijnen, zichtbaar
gemaakt op een weergeefbuis, wordt
door een televisiecamera opgenomen,
versterkt en daarna als beeld van 625
lijnen uitgezonden. Om een zo volledig
mogelijk beeld te krijgen gebruikt men
een speciale weergeefbuis met een be
trekkelijk lange nalichttijd niet langer
overigens dan een honderdste seconde
waarbij de onvolkomenheden met be
hulp van een speciale schakeling in de
opneeminrichting worden weggewerkt.
Een tweede moeilijkheid bij het reli
nieren is het verschil in lichtsterkte, dat
ontstaat door de grotere intensiteit van
het Nederlands beeldsysteem ten op
zichte van het Engelse. De camerabuis
van 625 lijnen tast als het ware door
tussen de Engelse lijnen, waar de licht
intensiteit veel minder is. Dit heeft men
ondervangen door de zgn. beeldwobbel,
waardoor de beeldlijnen verbreed wor
den, zodat van donkere ruimten tussen
de beeldlijnen geen sprake meer is.
Onafhankelijk van de resultaten van
vandaag, zal men in Europese televisie
kringen met grote spoed voortgaan om
de internationale uitwisseling zo inten
sief mogelijk te maken. Vooral voor de
kleinere landen, die nooit over genoeg
financiën kunnen beschikken om con
stant programma's te brengen, zal deze
uitwisseling een uitkomst worden. Het
slagen van de Engelse kroningsprogram
ma's, die het afgelopen weekeind wer
den uitgezonden, bewijst, dat de inter
nationale televisie verder gevorderd is
dan de leek denkt.
- - - i -
In: v
103. Een ogenblik leunt de oude Thorkell krachteloos tegen een boom en duizelig
Isluit hij de ogen. Doch bijna gelijktijdig klinkt een zwakke kreet tot hem door en
als hij opkijkt, ziet hij de Nomade slap voorover tuimelen in de sneeuw. Een ogenblik
staatm Thorkell de Eenzame als verdwaasd. Dan laait een wilde vreugde in hem op.
Het is gelukt. De scherpschutter van alle lentefeesten in het verre Noorwegen heeft
zichzelf hier in de eenzaamheid van deze wilde wouden overtroffen. Hier, waar
slechts de hoge, donkere stammen getuigen zijn geweest van zijn meesterschot. Alle
opgekropte spanning breekt zich baan in een woeste triomfkreet en struikelend rent
hij op de knaap toe.
Verwilderd staart Erwin van de dode man aan zijn voeten naar het paard, dat er
vandoor wil gaan. Hij tracht het dier bij de teugel te grijpendoch op hetzelfde
ogenblik doemt een reusachtige gestalte vlak naast hem uit de sneeuw op. „Thorkell,"
stamelt de knaap. „Thorkell!"
De grijze reus krijgt een brok in zijn keel, als hij zijn arm beschermend om Erwin's
schouder legt en bromt: „Stil maar, jongen. Die daar zal u geen kwaad meer doen."
„En de anderen?" kan Erwin eindelijk uitbrengen. „Waar is Fadir?"
„Zij zoeken u, doch zij zijn allen een andere kant uitgegaan," legt Thorkell uit.
Hij heeft zich over het bewegingloze lichaam van Kohorr gebogen en als hij geen
ademhaling meer hoort, trekt hij met een grimmig lachje de pijl uit de wonde.
„Zonde om die te laten zitten gromt de Eenzame. Wij zullen hem nog veel te hard
nodig hebben.
„Is hij dood, Thorkell?" vraagt Erwin. Gesmoord komen de woorden over zijn
lippen en met een huivering ziet hij op de roerloze gestalte neer.
„Ja," knikt de reus. Van hem zullen we geen last meer hebben'. Kom mee, jongen,
we moeten de anderen opzoeken. Jammer van dat paard." En met zachte drang
leidt hij Erwin van de verschrikkelijke plek weg.
Ze zijn reeds lang uit het gezicht verdwenen, als er langzaam beweging komt in het
roerloze lichaam van de Nomade. Met een uiterste krachtsinspanning heft Kohorr
het hoofd van de grond en terwijl er een duivelse gloed in zijn ogen licht, hijgt hij
nauwelijks hoorbaar: „Kohorr sterft niet. Noch een pijl, noch het zwaard van Tyrt
kunnen hem doden. Verdelgen zal ik u allen! Mijn wraak zal u duizend doden doen
sterven en u verteren als de steppenbrand het gras, gij Noorse honden. Geen
van u zal ooit zijn land terugzien."
En klauwend in de sneeuw sleept hij zich kreunend voort tot in de beschutting
van enkele struiken
(Van onze Haagse redacteur)
Achtereenvolgens onder bewaking van Italiaanse, Zwitserse en Duitse politie is
op het eind van de vorige week een treinwagon met een lading zo kostbaar als
maar hoogst zelden door Europa werd vervoerd van het Vaticaan naar Nederland
gereden. De inhoud van deze wagon was verzekerd voor 5,5 millioen gulden;
eigenlijk zegt dit bedrag nog maar heel weinig, want dit vervoer per spoor betrof
de kunstschatten uit het Vaticaan en uit de Italiaanse diocesen, die naar ons land
zijn gekomen om tentoongesteld te worden in het Haags Gemeentemuseum en elke
uitdrukking in geld van de waarde dezer unica is toch maar betrekkelijk.
Op het laatste moment heeft zich nog
een misverstand rond de wagon in
kwestie voorgedaan; de trein kwam nl.
over een ander grensstation dan ver
wacht was en de kunststukken zijn
dientengevolge in het weekend eerst via
Utrecht naar Amsterdam gereisd on
der hevig protest overigens van de be
geleidende Italiaanse museumexperts,
dr. Magi, conservator van de Vaticaan
se musea en dr. Paccagnini, intendant
van de Musea te Mantua, die zeker wis
ten, dat zij in Den Haag moesten zijn.
De Nederlandse Spoorwegen hadden in
middels op eigen initiatief van de grens
af voor politiebewaking bij de kostba:
'ading zorg gedragen.
Op het emplacement van het station
H.S. te Den Haag heeft de douane
Maandagmorgen de verzegeling van
de wagon verbroken zeer demon
stratief ten gerieve van de televisie,
die met haar camera aanwezig was
om deze daad reeds nu vast te leggen
voor een uitzending, welke straks aan
de expositie „Kunstschatten uit het
Vaticaan" gewijd zal worden. Hierna
kon in de stromende regen begonnen
worden met het uitladen van de 62
kunststukken, waarbij vooral de volu
mineus verpakte gobelins uit het
kasteel van de Gonzagas te Mantua
een hele sjouw gaven.
Het zijn vier gobelins van Raphael,
voorstellend „Genezing van de blin
de", „De preek op de Areopaag",
„Sint Stephanus" en „Overgave van
de Sleutels"; om deze wandtapijten
goed te kunnen neerhangen gaat men
op de binnenplaats van het Haagse
museum een grote tent bouwen.
Wat verder de samenstelling van de
collectie betreft, deze is, wanneer men in
aanmerking neemt, dat deze kunststuk
ken nooit eerder op reis zijn gegaan
met uitzondering dan van de „Goede
Herder", die alleen naar Amerika is ge
weest en dat ze vermoedelijk ook niet
gauw een tweede keer worden uitge
leend, werkelijk wonderbaarlijk rijk. Wij
sommen op: het portret van Adrianus
VI uit Florenceuit de schat van Sint
Marco een Byzantijnse boekband, een al-
(Van onze speciale verslaggever)
De Londenaren hebben Prins Bern
hard, die H. M. de Koningin bij de Kro
ningsplechtigheden vertegenwoordigt,
gisteren bij zijn aankomst in Londen zo
enthousiast verwelkomd, dat de auto,
waarin de Prins gezeten was, moest
stoppen. De wagen kon onmogelijk ver
der rijden en de Prins was genoodzaakt
te voet zijn weg te vervolgen.
Met zijn, door hemzelf bestuurde, par
ticuliere Dakota is de Prins gisteren op
het vliegveld Northolt aangekomen.
Daar werd hij begroet door de oom van
Koningin Elizabeth, de Hertog van
Gloucester. De Prins houdt verblijf in
„York House", waar hij logeert als gast
van Koningin Elizabeth.
Tijdens zijn „verplichte" wandeling
door Londen die de Prins evenwel
kennelijk veel genoegen deed was hij
voortdurend het mikpunt van amateur
fotografen, die naast hem kwamen lopen
en onophoudelijk foto's namen.
De eerste Betuwse kersen van de vari
ëteit „vroegste van de markt" uit de
natuur zijn Maandag door enige aan
voerders uit Varik en Heesselt aan de
veiling te Tiel aangevoerd. De mooiste
partijen werden gekocht door een Haar
lemse firma voor f 1.7J1-80 per kilo.
De kersenoogst staat er in dit kersen
centrum goed voor. Wel heeft men hier
en daar wat vorstschade. Het koele en
regenachtige weer van de laatste dagen
heeft een gunstige invloed op het gewas.
De meeste verpachtingen worden deze
en volgende week gehouden. Ook de
aanvoer van vroege Meikersen of Early
Rivers zal in de komende veertien dagen
langzaam toenemen. Daarna kan de oogst
van echte Meikersen worden verwacht
Te Amsterdam is op 69-jarige leef
tijd overleden de architect Adr. Alph.
M. Grimmon.
tMtfcTM#
NCLl£«QMF
MwM<B*Vt<.
gUkwM
l/V^U&Auffl
WuppraTHL
C«l«' S Cevarltyg
CUMttV
/*y
4
Boppoao
li wc toNvunt
basten en een glazen kelk, een sardonix
vaas in zilvervatting en een zilveren re-
liekkist, een volledig stel misgewaden
van Paus Sixtus V uit Assisië en even
eens uit de basiliek dezer stad de pa
teen van Kardinaal Bessarion, twee kel
ken en een velum; uit de schatkamer
van de vroegere pausen, de „Sancta
Sanctorum", een ivoren kelk met een
voorstelling van Christus, die de blinde
en de lamme geneest, een emmer, ver
sierd met een afbeelding van Christus
en de twaalf Apostelen en drie bronzen
Lampen uit de Catacombeneen Piëta
uit Perugia en de in ons blad reeds ge
reproduceerde Annunciatie van Fra An-
gelico uit Valdarno; een sarcophaagfrag-
ment uit het begin van de vierde eeuw
met voorstellingen uit het Oude en
Nieuwe Testament, fragmenten van Oos
terse en Christelijke weefsels en een
Vlaams tapijt uit de zestiende eeuw.
Dit is een bloemlezing uit de belang
rijkste stukken; niet vermeld zijn
daarbij nog de twee kroonstukken
voor de tentoonstelling, het beroemde
kruis van keizer Justinus, bezet met
21 edelstenen, en het vroeg-christelijke
beeld de „Goede Herder" uit de kerk'
schat van de Sint Pieter.
Wij hebben dit beeld gisteren in het
Gemeentemuseum te Den Haag als
eerste stuk uit de dertig kisten zien ont
pakken. Het was uiterst zorgvuldig ge-
emballeerd: nadat men de grote kist
had opengebroken, bleek zich daarin,
omgeven door een dikke laag houtwol,
een tweede kist te bevinden, welke an
dermaal de aanduiding „Buon Pastore"
droeg. Vernuftig ondersteund door een
heel stelsel van houtwerk stond daarin
de jongeling met lange haren en een
lam op de schouder een bijzonder
mooi stuk Heieens marmersculptuur uit
de derde eeuw.
Alle assistenten van het museum wa
ren te hoop gelopen om dit gebeuren
mee te maken en tussen hen ging ook
rond, enigszins opgewonden, omdat het
eindelijk zover was, de conservatrice
van het museum, mej. dr. Beatrice Jan
sen. Men moet weten, dat er eindeloze
voorbereidselen nodig zijn geweest om
deze uitzonderlijke tentoonstelling in ons
land te kunnen houden; de conserva
trice, die er verschillende malen voor
in Italië is geweest, heeft er meer dan
eens aan getwijfeld of er wel iets van
dit gedurfde plan gerealiseerd zou wor
den. Dat de expositie tenslotte toch in
Nederland plaats vindt dankt men voor
al aan onze gezant bij de H. Stoel, Jhr.
van Weede, die zich veel bemoeiingen
heeft getroost om de hoogste toestem
ming uit het Vaticaan te verkrijgen.
5?
99
PROVISIONAL TV. TRANSMITTER
FUTURE T.V. TRANSMITTER
EXISTING T-V- TRANSMITTER
RELAY STATION
De televisie-keten, zoals die vandaag in gebruik is.
De Televisie-sectie van de V.A.R A
zal in de uitzending van 3 Juli a.s. het
toneelstuk „Emperor Jones" van Eugene
O'Neill op het scherm brengen. Otto
Sterman speelt de titelrol, Kees Brusse
de blanke handelaar.
De uitzending komt tot stand in sa
menwerking met de Rotterdamse Co-
meaie, die het stuk voor het volgende
seizoen op haar repertoire heeft gezet.
dorp'"8 Rotterdamse Diergaarde „Blij-
Het stuk, dat de nachtelijke vlucht
door de rimboe van een verstoten ne-
gerkeizer behandeld, zal worden uitge
zonden uit de Victoria-Regia Hal in
Büjdorp, waar alle nodige tropische ge
wassen voor de zes verschillende oer-
woudscenes voorhanden zijn.
Men is reeds bezig met het africhten
van een papegaai en van Capucijner
aapjes, die een rol in het stuk spelen,
m men zal een Boa van een meter of
vijf uit Zuid-Amerika oversturen.
41
„Nee. Het ziet er sterk naar uit alsof
er een misdaad gepleegd is. Je zult wel
begrijpen, dat de politie alle bewegin
gen wil weten van iedereen, die in de
flat was, van de tijd dat Lord Wuther-
wood voor de laatste keer ongedeerd
gezien is tot het ogenblik waarop de
verwonding werd opgemerkt."
Hij hield op en Giggle zei weifelend:
„Ja, meneer."
„Goed. Heb je Lord Wutherwood ho
ren roepen, nadat hij op de overloop
gekomen was?"
„Ja, meneer."
„Waar was je?"
„In de gang, meneer, in de flat. Ik had
jongeheer Michael met zijn treinen ge
holpen, meneer."
„Was jongeheer Michael bij je?"
„Nee, meneer."
„Weet je waar hij was?"
Giggle liet zijn lichaamsgewicht nu
op zijn andere voet rusten. „Ziet u me-
neer, we waren in de gang voor de ka
mer van Lady Charles en jongeheer Mi
chael zag een pakje op haar bed liggen
en zei, dat hij dat aan Lord Wutherwood
moest geven."
„Heeft jongeheer Michael dat pakje
toen meegenomen?"
„Ja, meneer."
„En hij is er mee weggegaan?"
„Ja, meneer."
Lord Charles schraapte zijn keel en
liet een afkeurend kuchje horen.
Alleyn keerde zich naar hem toe.
„Het spijt me, Alleyn, maar dat heb ik
je helemaal vergeten te vertellen. Niet.
dat het er iets mee te maken kan hebben,
maar Michael had het plannetje opgevat
om mijn broer een cadeautje te geven
en hij is er dan ook mee binnengekomen,
juist voor mijn broer wegging."
„Ik begrijp het", zei Alleyn, „maar er
was geen pakje in de lift."
„Nee." Lord Charles streek over zijn
snor. „Nee. Hij heeft hetdan moet hij
vergeten hebben het mee te nemen."
„Is het dan nog hier?"
„Dat denk ik wel. Ik
„Daar is het", zei Frid. Ze liep naar de
andere kant van de kamer en kwam
terug met een vierkant pakje in bruin
pakpapier. „Wilt u het zien, meneer
Alleyn? Volledigheidshalve en zo?"
„Graag". Alleyn nam het pakje in zijn
lange handen. „Hij heeft het dus niet
opengemaakt?" zei hij.
„Hm nee", zei Lord Charles. „Ik
was eigenlijk druk met mijn broer aan
het praten en ik zei tegen Michael om
dat pakje maar neer te leggen; ik wilde
niet onderbroken worden."
„Ik begrijp het, Lord Charles", zei
Alleyn, die het pakje om en om in zijn
handen nam.
„Alstublieft, meneer Alleyn!" zei Lady
Charles plotseling. „Het is nogal kost
baar en verschrikkelijk breekbaar."
„Het spijt me. Ik had er geen erg in.
Mag ik vragen wat het is?"
„Een stuk Chinees porcelein. Zo oud
als iets en verschrikkelijk lelijk, vind
ik."
„Genadige hemel!" Alleyn zette het
pakje behoedzaam op tafel.
„Ben ik in de war", vroeg hij, „of heb
ik eens iets gelezen over een verzame
ling
„Dat is juist", zei Frid. „Op Deepacres
is een of andere Ming- of Ho-galerij
Allemaal paarden en voldane godinnen,
weet u wel."
„Wel, Giggle", zei Alleyn, „jongeheer
Michael nam dus dat pakje en ging er
mee weg. Wat deed jij toen?"
„Ik heb even gewacht, meneer, en
toen hoorde ik Lord Wutherwood roe
pen en toen ging ik naar deze flat om
mijn pet en jas te halen uit de bedien
denkamer en ik keek even om de deur
cm te zeggen, dat ik wegging. Toen ben
ik naar beneden gegaan, meneer. Jonge
heer Michael kwam met me mee tot de
overloop."
„Juist. Toen je van de andere flat naar
deze kwam, kwam je dus over de over
loop?"
„Ja, meneer."
„Waar was Lord Wutherwood toen?"
„In de lift, meneer."
„Waren de deuren gesloten?"
„Ja, meneer. Ik geloof het wel."
„Zei hij iets tegen je?"
„Hij zei, dat ik naar beneden, naar de
auto moest gaan, meneer."
„Toen heb je je jas en je pet gepakt,
jongeheer Michael goededag gezegd en
bent terug naar de overloop gegaan?"
„Ja, meneer."
„Heb je Lord Wutherwood ook vooi
de tweede keer gehoord?"
„Dat kan ik me niet herinneren, me
neer. Ik denk het niet, meneer."
„Waren de liftdeuren nog steeds ge
sloten, toen je terugkwam?"
„Dat kan ik niet zeggen, meneer. Ik
ging te haastig de trap af om op de
lift te letten."
„Juist. Wat heb je toen gedaan?"
„Ik ben recht naar de auto gegaan."
„Iemand tegengekomen?"
„Pardon, meneer! Ja, ik ben voorbij
de portier gekomen, meneer."
„Heb je met hem gesproken?"
Giggle werd diep paars. „Ik zei zo iets
tegen hem van dat Lord Wutherwood
nogal haast scheen te hebben, meneer."
„Hoe lang heb je in de auto gezeten?"
„Dat kan ik niet precies zeggen, me
neer. Net zo lang, totdat juffrouw Tin-
kerton beneden kwam. Zij is de kame
nier van mylady meneer. Ze kwam
naar beneden en ging naast me zitten."
„En toen?"
Giggle keek naar Roberta. „Toen
kwam die jongedame ons halen."
„U, juffrouw Grey?"
„Ja."
„We dachten, dat ze misschien nodig
konden zijn", zei Henry.
„Juist. Dank je wel, Giggle, dat is alles
voor het ogenblik. Misschien moet ik je
later nog een en ander vragen."
„Tot uw dienst, meneer."
Giggle vertrok. Alleyn keek de kring
van beleefd-oplettende gezichten rond.
„Dat brengt ons tot het ogenblik, waarop
Lord Wutherwood voor de eerste keer
riep, en hoewel gebrekkig, nog een klein
poosje daarna. Er is één puntje, dat we
meteen wel even kunnen ophelderen. Ik
zou graag willen weten, wie de sporen
op de wand van de lift uitgeveegd
heeft?"
„Wat voor sporen?" vroeg Lord Char
les, terwijl Roberta's hart in een afgrond
viel. „Ik heb totaal geen sporen gezien
„Ik", zei Roberta, veel luider dan ze
bedoeld had. „Ik heb ze uitgeveegd."
„Waarom hebt u dat gedaan, juffrouw
Grey?"
„Dat weet ik eigenlijk niet." Waarom
had ze die sporen uitgeveegd?
„Ik denk, omdat ze er zo verschrikke
lijk uitzagen. En ik dacht, als andere
mensen de lift moeten gebruikenDe
lift werkte nog."
(Wordt vervolgd).
Vierhonderd katholieke Nederlanders,
Fransen en Duitsers en een Hongaar
zijn Zaterdag en Zondag te Bergen op
Zoom bijeen geweest op het Fax Chrlsti-
congres. Van drie kanten zijn de deel
nemers in „Routes de la paix" opge
trokken naar de Scheldestad, onderweg
discussiërend en zich bezinnend op het
algemene onderwerp van deze ster-
tocht: „Nederland en de Vrede van
Christus".
De nu en dan neergutsende regen ver
mocht niet het vuur en enthousiasme
van deze goedwillenden te doven en zo
toonden de deelnemers zich allen zeer
voldaan, toen precies gelijk de drie
groepen te Bergen op Zoom arriveer
den. Hier bleek weer eens te meer, dat
alle verschillen mensen niet hoeven te
scheiden, die verenigd zijn door het
zelfde ideaal. Al deze pelgrims immers,
Fransen, Duitsers, Nederlanders van
boven en beneden de grote rivieren, uit
het Westen en het Oosten, hebben het
zelfde Pax Christi-ideaal, dat is om het
met mgr. Feltin te zeggen: „Pax Chris-
ti wil de uitdrukking zijn van de wer
kelijkheid van het Mystieke Lichaam
voor het oog van de wereld van van
daag".
Daarover zijn hun gesprekken gegaan
tijdens de bedetocht, hoe dit ideaal ver
wezenlijkt kan worden in het gezin, in
de parochie, in het sociale leven.
Voelbaar was deze verbondenheid van
allen Zaterdagavond tijdens het lof in
de tot de uiterste hoeken gevulde deke
nale kerk, tijdens de lichtprocessie, die
biddend en zingend trok naar het O.L
Vrouwepoort, waar Maria een roerende
hulde werd gebracht, en niet minder
Zondagmorgen toen allen knielden rond
het altaar in het Juvenaat, waar mgr.
Jos Baeten, bisschop van Breda, de H.
Mis celebreerde. Mgr. Baeten wees zijn
toehoorders er op. dat West-Europa is
als een lamme, die door Pax Christi
moet worden gebracht naar de grote ge
neesheer Christus.
Roerend was 's middags tijdens
het slotkapittel het moment, waar
op de enige Hongaarse deelnemer
tot de Pax-Christi-vrienden sprak
om hen allen te groeten namens de
volkeren achter het IJzeren Gor
dijn. In het Nederlands drukte hij
er zijn spijt over uit, dat hun stem
slechts door die van een vluchteling
te horen was „Het is de roep van
hun stem tot u die nog in vrijheid
leeft en die vrij zijt in contact te
treden met God en Christus waar
ge wilt." Spreker zei. dat ondanks
terreur en intimidatie nog steeds de
christenen daar de kerken bezoeken
en dat zij nog slechts op Christus al
leen al hun hoop stellen. Met de
laatste smeekbede van kardinaal
Mindszenty voor zijn rechters: „Heer
geef ons vrede in onze dagen" be
sloot spreker zijn toespraak.
Hierna gaven de Nederlandse en Duit
se sectieleiders een samenvattend ver
slag van wat tijdens de bedetocht was
besproken. De deelnemers gaven o.m.
als hun oordeel, dat wij het Godsver-
?s.
trouwen in onszelf moeten bevestigen
en het zo moeten mededelen aan ande
ren. In gezin, in parochie en in het so
ciale leven heeft Pax Christi een taak.
Voorwaarde tot de vrede zal altijd zijn
een terugtreden van de eigen persoon,
een vrijwillig afstand doen. Dit geldt
evenzeer in de maatschappelijke en
zelfs in de internationale verhoudingen.
Ten opzichte van onze niet-katholieke
landgenoten past ons tolerantie. Onze
eerstvolgende emancipatietaak zal zijn
het beeld van God gestalte te geven in
de maatschappelijke instellingen door
het levend te maken in ons zelf.
Ir. L. Peters, burgemeester van Ber
gen op Zoom, noemde de kennismaking
met Pax Christi een verrassing. Dit
ontmoeten had hem de overtuiging ge
schonken, zo verzekerde hij, dat deze
beweging van grote betekenis is voor
de verchristelijking en de wedergeboor
te van onze maatschappij.
Van Woensdag 3 tot Maandag 8 Juni
zal te Leiden het twaalfde lustrum van
de Leidse Katholieke Studentenvereni
ging „Sanctus Augustinus" feestelijk
worden herdacht. Het hoogtepunt van
deze viering vormt een reeks voor
drachten, welke door zeer vooraan
staande sprekers zullen worden gehou
den. O.m. zullen mr. Bernard Ducret,
secretaris-generaal van de Pax Roma-
na-Beweging, prof. mr. J. J. M. van da
Ven, hoogleraar aan de Rijksuniversi
teit te Utrecht, en prof. dr. S. Strasser,
hoogleraar aan de Katholieke Univer
siteit van Nijmegen, inleidingen houden
over het thema: „De waardering van de
menselijke persoon in deze tijd".
Onder regie van Ben van Hest wordt
gedurende deze dagen door leden van
de Vereniging het spel van Gabriel Mar
cel „Le Signe de la Croix" ten tonele ge
voerd. Daarnaast is uiteraard veel aan
dacht besteed aan een meer uitbundige
herdenking van het zestigjarig bestaan.
Op Zaterdag 6 Juni komen de reünisten
naar Leiden; Zondag 7 Juni zullen ver
schillende groeperingen van de Leidse
Civitas Academica een actieve bij drag®
leveren aan de Lustrumviering. Maan
dag 8 Juni vindt de officiële viering
plaats met als hoogtepunten de Pontifi
cale H. Mis, op te dragen door de Pau
selijk Internuntius in Nederland, mgr.
Paolo Giobbe, en de zitting in het
Groot-Auditorium.
Tijdens het lustrum zal in het „Eigen
Huis" een bescheiden expositie zijn in
gericht onder de titel: „Katholieken en
Katholicisme aan de Leidse Academie".
Deze tentoonstelling geeft een histo
risch overzicht van de plaats van de
Katholieken aan de Leidse academie
sinds 1575. O.a. ziet men enige docu
menten over de oprichting van de eer
ste Katholieke studentenvereniging ifl
Nederland te Leiden in 1625.
Rotterdam zal het grootste project van
Europa, zelfs van geheel de wereld krij
gen wat betreft de toepassing van radar
voor de civiele scheepvaart, want een
keten van zeven corresponderende sta
tions is nog nergens vertoond, aldus de
heer J. M. F. A. van Dijk, directeur van
het Nederlands radarproefstation. Het
gehele plan zal in 1955 tot uitvoering
zijn gekomen. In hetzelfde jaar dat Rot
terdam tevens een tentoonstelling zal
houden, die „Rotterdam-Ahoy" moet
evenaren.
Deze maand zal begonnen worden aan
de bouw van twee proefstations in de
nabijheid van de belangrijkste veer
diensten, n.l. aan de kop van de Sluis-
jesdijk en aan de mond van de Eerste
Petroleumhaven.
Voor bijna alle posten zijn gebouwen
van zes etages van 16 meter hoogte ge
projecteerd door architect B. van der
Lecq.
Wat de kosten van het project betreft,
de Kon. Marine zal van de zeven sta
tions er één, nl. die te Hoek van H*»1-
land, voor haar rekening nemen. De
gemeente Rotterdam zal derhalve voor
de inrichting van zes posten moeten
zorgdragen. De kosten hiervan worden
geraamd op f 2.747.000.
Bij K. B. is benoemd tot commandeur
in de orde van Oranje-Nassau: J. H.
Maenen, lid van Gedeputeerde Staten
van Limburg, te Heerlen.
De onderscheiding is de heer Maenen
toegekend wegens zjjn verdiensten voor
de provincie Limburg en naar aanleiding
van het feit, dat hij dertig jaar lid van
Gedeputeerde Staten van dit gewest is.
De radaruitrusting zal worden gefa
briceerd door de Nederlandse industrle'
waarbij de N.V. Philips' Telecommuni
catie Industrie, voorheen N.S.F., al®
hoofduitvoerster zal optreden.
Het Nederlandse radarproefstation
heeft van de departementen van Marin®
en van Economische Zaken opdracht
ontvangen, in Nederland de z.g.
mark, een stelsel van cm-volgbakens
men zou het kunnen vergelijken W®
radarvuurtorens aan de wal tot on
wikkeling te brengen.
PURMEREND, 2 Juni. Eieren 6000 kipPe"*
eieren f12.75—13.75 per 100 stuks, 3000 een
deneieren 10.00—10.50 per 100 stuks, ver
markt: Runderen, totaal 619 stuks. 190 ve„25
koeien 2.20—2.95 per kg., handel goed,
gelde koeien 580—800 per stuk, handel kan
duur, 170 melkkoeien 6251025 per st
handel matig, 14 pinken 280—450 per stu
handel matig, 20 stieren 6801625 per
handel goed, 30 vette kalveren 160—2»u n
stuk, handel stug, 760 nuchtere kalv. vu.j
de slacht 35100 per stuk, handel goed, g
fokkerij 60115 per stuk, handel goed,
Kg"
pet
vette varkens v. d. sl. 1.761.83 per
handel kalm, idem zouteren 1.601.74 v
kg„ vette zeugen 1.601.68 per kgei
del kalm, afloop minder, 837 biggen
per stuk en 55—95 per stuk, handel De
22 fokzeugen 240385 per stuk, lian „aDeP
1095 schapen en lammeren, vette scnap
85120 per stuk, handel goed, s,ane<h
(overhouders) 65105 per stuk, handel a ell
lammeren 4070 per stuk, idem, 83 b°* 37
en geiten 8—48 per stuk, handel St.?63673
paarden 625950 per stuk, handel stu,
totaal aantal dieren.
Pluim veemarkt: 3500 oude kippen en ,.q
nen (witte en rode) f 1.902.05 per kg-,, p.
oude kippen en hanen (blauw) 2.00—2- r
kg„ 300 jonge hanen (blauw) 2.80—3'"" 2 jg
kg., 600 jonge hanen (witte en rode) gti(
—2.25 per kg.. 200 eenden 1.25l"5 p'
250 konijnen 1.107.per stuk.
VEILING SEPXER TIEL, 1 Juni. APpe 31
Goudreinette A 7274, 4650, 1 55 gfl
-ft8 stip en idem 2 4852, Jonatha
—110, 42—65 en 24 stip. Eisdener KJ^£A-J80,
2265, Aarcïbeien glas 240300 en l*5
idem koude grond 220272. 158—244 e i$0
176. Kersen vroegste van de markt 1
en 47120, Groenten: Kropsla st.
les in cents per kilo tenzij anders ve
