Treinverbinding door ondergelopen
Kruiningenpolder hersteld
Per trein over baan die bij vloed
1.50 meter onder water staat
VOORSHANDS geen inkwartiering van
West-Duitse militairen in ons land
Moord-
in de lift
Expert
eÖRK
Stormachtige ontwikkeling van
het maatschappelijk werk
Zeeland uit isolement verlost
Na inwerkingtreding E.D.G. zou
noodzaak kunnen bestaan
Armenzorg definitief voorbij
VRIJDAG 12 JUNI 1953
PAGINA 3
Ervaring van vier
overstromingen
I- A
In October:
Uurdienst Amsterdam-
Gouda-Rotterdam
DUITSE HARING
Concurrent voor
N ederlandse
Leerling- j our nalist
gedagvaard
D Adjudant „uitgehoord"
Sen?f"cier van Justitie bij de Arron-
begft ®ntsrechtbank te Rotterdam
leerling-journalist L. J. E.
gedaev m bij »Het Rotterdams Parool"
y°Qr Jaard °P 23 Juni, om twee uur,
(fdarn Jneervoudige strafkamer te Rot-
Sen u e verschijnen. De dagvaarding
Mjud °em vermeldt o.m. dat hij een
r6bbet. van de Luchtwachtdienst zou
°Uty "Uitgehoord" over de opzet, de
*Ulbs .®n de inrichting van een bunker,
jfevetis °Pdracht van zijn redactie; ge-
"et b waarvan de geheimhouding In
zj.an2 van de staat der Nederlanden
,jo geboden, hebben verwerkt in
b'j bet °r bem als leerling-verslaggever
°or Senoemde dagblad geschreven en
iïadsm at'e bedoeld artikel. Als
rdai-r,an zal mr- H. de Bie jr. uit Rot-
1 optreden.
Ghèque uit Ojai voor
Rampenfonds
AMSTEL LOUNGE-BAR
AMSTEL HOTEL
Ook de karnemelk is
weer best...
Televisie op vacantie
Onderwijs-Zondag in
Bisdom Haarlem
door NGAIO MARSH
Bedevaart naar Lourdes
Studiedagen op Bouvigne
Katholieke ingenieurs
vergaderen
(Van onze speciale verslaggever)
®oor (je Kruiningenpolder op Zuid-Beveland rijden vijf treinen per dag. Drie
Van Oost naar West en twee terug. Meer kunnen er niet rijden, want slechts
®hkele uren per dag staat de spoorlijn van Oostdijk naar Kruiningen droog.
°at is wanneer het water zijn laagste stand heeft bereikt. Zodra de vloed
Weer opkomt, staat de spoorbaan binnen een kwartier onder het water, dat,
Jvanneer de hoogste stand is bereikt, de baan anderhalve meter diep heeft
begraven. Zodra de drabbige zee echter weer is gezakt, staan de treinen al
a'aar om hun dienst over de nauwelijks drooggevallen lijn te onderhouden.
~an sukkelt met een drafje van goed tien kilometer een lange goederen-
sleep dwars door de watervlakte. Links water en rechts water tot aan de
Kruin van de lijn. Het kabbelt tussen de biels onder de rails door en elke
vloed laat een spoor van slib achter. De binnenzijde van de rails is groen
u'tgeslagen. De biels zijn uitgebleekt en in de nerven groeien kleine water-
Plantjes. Het traject van Oostdijk naar Kruiningen is precies vier kilometer
lang. Elke trein doet er vier en twintig minuten over. Vier en twintig mi
nuten door het water met een gangetje, dat elk fietsend kind zou verbeteren.
J*et is een vreemd gezicht, die lange goederentreinen daar te zien rijden,
"laar vreemd of niet vreemd, de Spoorwegen laten'zich niet meer door het
P'ater weerhouden en daardoor is thans de verbinding tussen Bergen op
'oom en Vlissingen, ook per spoor, weer hersteld.
In de rampzalige nacht van 1 Fe
bruari werd de dijk ter hoogte van de
Kruiningse veerhaven volledig weg
geslagen. De woeste zee groef daar
drie grote gaten in. De veerhaven
verdween geheel. De spoorlijn van
Oostdijk naar Kruiningen kreeg het
zwaar te verduren. De baan werd
ondergraven en de rails werden over
vrijwel de gehele lengte van de dijk
geworpen. Het dichten van de dijk-
gaten bij de veerhaven bleek voor
de mensen van de Waterstaat een
groot probleem en toen duidelijk
werd, dat die dichting tenminste een
half jaar in beslag zou gaan nemen,
achtten de Nederlandse Spoorwegen
het aanvankelijk onmogelijk, de
treinverbinding door de polder, die
bij vloed telkenmale weer helemaal
onderloopt, te herstellen. Op de sterke
aandrang van de directie werden
echter toch plannen voor dat herstel
gemaakt. Aanvankelijk meende men,
dat de enige mogelijkheid zou zijn
een zo hoge baan te maken, dat deze
boven de vloedlijn uitkwam. De be
staande spoorbaan zou dan twee me
ter hoger moeten worden, want het
verschil tussen eb en vloed is in de
Kruiningenpolder zeer groot. Indien
dit plan echter zou worden uitge
voerd, zou men daar pas mee klaar
zijn als de dijken dicht gingen. En
dat had geen zin.
Toen kwam de wegopzichter J. Co-
lijn met een stoutmoedig plan. Deze
lt het dakraampje van wachtpost der-
10 nmanipuleert een levende seinpaal met
rode en groene vlaggen.
(Eigen bericht)
•Maar wij vetnemen ligt het in de be
deling van de Nederlandse Spoorwe-
®en om in de winterdienstregeling de
*ein van Amsterdam viaWoerden en
°uda naar Rotterdam in een uurdienst
e laten lopen. Van zeventien Mei af
reeds tweemaal per dag een trein
Ver dit traject.
guneer de uurdienst tot stand zal
gekomen is een belangrijke ontlas-
Öie verkregen van de overbezette
AmsterdamDen HaagRotter-
ht. Aanvankelijk wensten de Spoor-
dit laatstgenoemde traject in een
Vo art'erdienst te gaan rijden. Dit is
Üj°ralsn°g niet mogelijk, daar de spoor
de j weemaal de grote rijksweg tussen
gelrte voornaamste plaatsen van ons land
jo' JKvloers kruist. Een kwartierdienst
bel verkeer over deze weg te zeer
rwrnmeren- De Spoorwegen zijn van
str dat de reizigers, die recht-
fei» van Amsterdam naar Rotterdam
clam' met behulp van een goede re-
ty "necampagne te bewegen zijn via
U6rden te gaan.
(Van onze Haagse redacteur)
drjji%ens mededelingen van het Be-
ten aP voor Visserijproducten wij-
Vj' de ontwikkeling van de Duitse
b^svloot, de aanvoer van vis en de
^atpplandse handel er duidelijk op,
Ziet Duitsland er niet alleen naar streeft
irtjC? onafhankelijk te maken van de
doch ook beoogt, een vis-
gp terend land te worden.
'h Ti ouw van nieuwe vissersschepen
\v-jj] Uitsland gaat nog steeds voort, ter-
'awi laud reeds over een moderne
gejAtvloot beschikt met de gunstige
)aar delde ouderdom van ongeveer elf
VatlOverheidssteun, o.a. in de vorm
tip subsidies bij de scheepsbouw en op
W Kolenprijs, heeft deze ontwikkeling
ySeniakkelijkt.
0tod|Ora' de zeer omvangrijke Duitse
ijHD uotie van verse haring heeft de
in "behoefte van het land omgezet
dej.v e.eh exportbehoefte. Men moet er
^Uitsi rekening mee houden, dat
Iïjjj tand als een concurrent voor ons
is njAp de markt zal verschijnen. Dit
tejj j^de voor de positie van de gezou-
harj Paring van belang aangezien verse
''at» Semakkelijk in gezouten haring
worden omgezet. Ook als exporteur
Dyjt Sefiieerde zeevis begint West-
'and mee te spreken.
Een vroeger te Amsterdam, thans in
Ojai (Californië) woonachtige onderwij
zer de heer Nic. Moolenijzer heeft
dezer dagen aan het bureau pers en pro
paganda van de hoofdstad een cheque
doen toekomen groot 547 dollar bestemd
voor het Nationaal Rampenfonds.
Toen vorig jaar de moeder van de
heer Moolenijzer naar haar zoon reisde
had zij een hoeveelheid materiaal van
het genoemde bureau meegekregen over
Amsterdam en Nederland. Daarover
heeft de Amerikaans-Nederlandse on
derwijzer in zijn woonplaats en omge
ving verscheidene voordrachten gehou
den. Na de stormramp is de in Ojai
gewekte grote belangstelling voor ons
land gebleken uit het succes van de
hulpactie die de heer Moolenijzer heeft
gevoerd.
vergrijsde spoorwegmandie in zijn
veertig jaren dienst reeds vier over
stromingen heeft meegemaakt en in
de eerste weken van de ramp op eigen
initiatief en zonder noemenswaardig
contact met de buitenwereld de
schade aan de Sloedam herstelde,
meende een verweer gevonden te
hebben tegen de vernielende werking
van het water. Hij stelde voor eerst
het emplacement Kruiningen en daar
na de gehele lijn te voorzien van
kistdammen aan beide zijden, die
zouden dienen als een soort golfbre
kers.
Weliswaar liep dan de spoorbaan bij
elke vloed weer onder water, maar de
golfslag heeft geen vat meer op de
baan. Bij stukjes en beetjes is men de
triest gehavende spoordijk gaan her
stellen. Dat was een zwaar karwei,
want zelfs bij eb lag er slechts een
klein stukje van droog. Aan de weg
geslagen rails werden lege olievaten
gebonden. Bij vloed kwamen de stuk
ken zodoende omhoog. Zandzakken,
die men in de gaten wierp, werden
telkens opnieuw weggespoeld. Zakken
grint hielden het uit. Met grint werd
daarna de hele baan weer op hoogte
gebracht. Zestienduizend paaltjes wer
den door een honderdtal arbeiders,
staande in het water met een onge
lukkige handheimachine, in de dras
sige grond geheid. Zestien kilometer
houten schot tot een halve meter
hoogte werd aan weerszijden van de
baan gebouwd en daartussen in werd
klei en grint gestort. Achttien Mei
was dit werk klaar en kon een proef
rit worden ondernomen. En sinds kort
rijdt er een geregelde dienst.
Dit alles zeer tot vreugde van mr. S.
van Houten, Hoofdinspecteur Vervoer
van de Inspectie Breda. Want het ont
breken van goederenvervoer tussen
Bergen op Zoom en Vlissingen, door
het wegvallen van die ongelukkige vier
kilometer in de Kruiningenoplder, zat
hem dwars. Nu rijden er treinen, een
uur en drie kwartier per dag lang. Drie
heen en twee terug. Dat is juist vol
doende om het allernoodzakelijkste
vervoer te verzorgen. Een vaste dienst
regeling kan men echter niet maken,
want de tijden van eb verschuiven elke
dag. Daardoor moet men bij verzending
van goederen naar West-Zeeland reke
nen op een vertraging van vier en
twintig uur.
Baanbeveiliging is er niet. Die moet
geïmproviseerd worden. Op de zolder
van wachtpost dertig, die bij de vloed nog
maar net droog blijft, is een telefoon
post ingericht. Daar zit een wacht, die
groene of rode vlaggen uit het dak
raampje steekt. Elders staan groene of
rode vlaggen in een hoop klei. Baanver-
lichting ontbreekt al helemaal. Daarom
kan men alleen tijdens het laag water,
dat overdag valt, rijden.
Zo zaten wij dan gisteren op een
platte wagen voor de locomotief en re
den wij met een sukkelgangetje tussen
de openingen in de dijk, die de onder
gelopen Kruiningenpolder omringt,, door.
Als door een poort reden wij de zee bin
nen. Letterlijk! Zodra de vloed komt,
moeten die openingen in de dijk weer
gesloten worden. Zware deuren worden
er ingeschoven. Die worden dichtge
smeerd met klei en stapels zandzakken
worden er tegenaan gelegd. Daarmee zijn
alleen al vier man enkele uren per dag
bezig.
Het werd een uitzonderlijke rit. Vóór
ons, een drabbige baan, die wonder bo
ven wonder sterk genoeg bleek om de
zware briesende locomotief, achter ons,
te dragen. Het slib, door de vloed aange
voerd. vermengt zich zodanig met het
grint op de baan, dat een harde koek
ontstaat. Links van ons moest ergens de
tweede rijbaan liggen. Wij konden hem
echter niet zien. Geen spoor viel ervan te
bekennen. „Die ligt tien meter verder",
zegt de heer Colijn, de man die dit stout
moedige plan ontwierp. Op vele plaatsen
sijpelt het water door de kistdammen en
Advertentie
~T5
~5>~8
~tT~TT~
Geniet met Uw kennissen van
afternoon tea of aperitief in de nieuwe
met zijn verrukkelijke uitzicht over de Amstel.
*s Middags en 's avonds
Gêza Kiss en zijn ensemble.
Amsterdam
a. o s. a_a_ja_a
vloeit over de rails. Met onstuitbaar ge
weid draaft de trein er doorheen. Met
grote lieslaarzen aan werken tachtig
mannen onophoudelijk aan de verste
viging en het herstel van de lijn. Voor
een ieder leek dit alles onbegonnen
werk. Niet voor de Spoorwegen die met
recht trots zijn, dat zij dit huzarenstuk
hebben uitgehaald. Want wellicht zal
nergens ter wereld een spoorlijn te vin
den zjjn, die alleen bij laag water te be
rijden is. Bij het station Kruiningen-
Ierseke stappen wij van ons zonderlinge
voertuig. De trein zet weer aan en
stoomt nu op volle kracht naar Vlissin
gen.
Onmiddellijk worden de deuren in de
Kruininger zanddijk gesloten.
De vloed komt op. En wel met zo'n
grote snelheid dat, wanneer wij even
staan kijken hoe snel het water tegen
de kistdammen, die het emplacement
Kruiningen beveiligen, opklimt, wij na
vijf minuten merken dat wij door het
water ingesloten zijn en slechts met
halsbrekende toeren, balancerend over
glibberige rails en springende van paal
tje naar paaltje het droge kunnen be
reiken. Vijf minuten later is van het
emplacement en van de spoorbaan niets
meer te zien. Overal stroomt water.
De 800 ha grote Kruiningenpolder
stroomt weer vol. Met grote kracht
neemt het water weer bezit van de hui
zen. Het slijpt en schuurt en zet zijn
vernielende werking voort. Triest en
troosteloos. Morgen ligt de baan weer
een uur en drie kwartier droog. Dan kun
nen er weer vijf treinen over. Dat zal
zo duren, totdat de dijken zijn gedicht.
Dat werk neemt minstens nog enkele
maanden in beslag. Maar West-Zeeland
is uit zijn isolement verlost.
(Van onze correspondent)
Dat men in Limburg veel meer dorst
krijgt dan elders in ons land het ligt
ook zoveel dichter bij de zon kunnen
de recente bierstatistieken bewijzen.
Maar waar men zelfs daar Dinsdag aan
de tapkast van opkeek, was het feit,
dat een inbreker te Heerlerheide 12
volle flessen karnemelk had weten
leeg te drinken in de melkzaak van P.,
voordat hij werd gearresteerd. Een
prestatie, waarvan de erkenning als we
reldrecord is aangevraagd
'4
Bij Oostdijk verlaat de trein de watervlakte door een sluis, waarvan de deuren
bij het opkomen van de vloed gesloten worden.
Advertentie
Het wetsontwerp Inkwartieringswet
opent niet rechtstreeks de mogelijkheid
van inkwartiering van West-Duitse troe
pen in ons land. Het wetsontwerp ver
schaft immers slechts gelegenheid tot
inkwartiering van bondgenootschappe
lijke militairen en legers. Aangezien
West-Duitsland geen bondgenoot is, be
staat voorshands geen mogelijkheid tot
inkwartiering van West-Duitse militai
ren, zo dezen zouden bestaan.
Eerst na de inwerkingtreding van het
verdragtot oprichting van een Euro
pese Defensie Gemeenschap zou het
noodzakelijk kunnen zijn West-Europese
militairen van West-Duitse herkomst in
Nederland in te kwartieren. Voor een
zodanige inkwartiering van militairen
met een West-Europese status opent het
onderhavige ontwerp niet de gelegen
heid. Te zijner tijd zal hiervoor een
voorziening moeten worden getroffen.
Aangezien West-Duitsland geen leger
bezit, kan men naar het oordeel van de
ministers bezwaarlijk spreken over de
bestanddelen van een zodanig leger, al
dus ontlenen we aan de door de minis
ters van Oorlog, van Marine en van
Binnenlandse Zaken ondertekende Me
morie van Antwoord op het voorlopig
verslag van de commissie van rappor
teurs uit de Eerste Kamer over het ont
werp Inkwartieringswet.
Indien te gelegener tijd gemoedsbe
zwaren tegen inkwartiering van militai
ren in gezinnen naar voren worden ge
bracht. kan daarmede door de burge
meester bij het onmaken van het regis
ter zoveel mogelijk rekening worden
gehouden.
Hoewel de nadere uitwerking van de
schadeloosstellingsbepalingen bij alge-
Evenals verleden jaar het geval was,
zullen de televisie-uitzendingen in de
zomermaanden vier weken worden on
derbroken voor vacantie en revisie. Dit
zal geschieden van half Juli tot half
Augustus, waarbij er echter rekening
mee wordt gehouden, dat eventueel in
deze periode wel een extra uitzending
kan worden gegeven.
mene maatregelen van bestuur zal ge
schieden en nog niet definitief gezegd
kan worden wat daarin zal worden ge
regeld, willen de ministers toch nu
reeds de Kamer mededelen, dat het in
hun voornemen ligt daarin een artikel
op te nemen inzake het verloren gaan
van in gebruik genomen goederen ten
gevolge van het gebruik, dat daarvan
middels een vordering wordt gemaakt.
Zij stellen zich voor, in zulk een geval,
naast het verstrekken van een schade
loosstelling voor het gebruik tot op het
tijdstip van het verloren gaan van het
góed, een schadeloosstelling te geven
voor het verlies van het goed, naar de
waarde van dit goed op het tijdstip van
het verloren gaan.
Z. H. Exc. de bisschop van Haarlem
heeft voor het diocees Haarlem een On
derwijs-Zondag ingesteld. Deze Zondag
zal elk jaar terugkeren en voor de eer
ste maal vallen op 14 Juni. Het is de be
doeling, dat op deze Zondag de predica
te zal zijn gewijd aan het Katholieke
onderwijs en met name aan de te dien
aanzien bestaande verplichtingen van
de ouders.
In aansluiting hierop verneemt het
K.N.P., dat onlangs een Centraal Pro
paganda Comité voor het Katholieke
onderwijs is gevormd, waarin zijn ver
tegenwoordigd de Nederlandse R.K.
Schoolraad, het R.K. Centraal Bureau
voor Onderwijs en Opvoeding, het KOV
en de Bond voor het Gezin. Dit comité
stimuleert de oprichting van plaatse
lijke comité's in de daarvoor in aan
merking komende plaatsen, die de pro
paganda van de Katholieke school ter
plaatse zullen voeren. Dit jaar is een
aanvang met de oprichting van zulke
plaatselijke comité's gemaakt in Am
sterdam, Haarlem, 's-Gravenhage, Rotter
dam, Utrecht en Zaandam. In deze co
mité's zullen o.a. zitting hebben verte
genwoordigers van de plaatselijke Ka
tholieke Schoolraad, van de Katholieke
Onderwijzersbond, van de Bond voor
het Gezin en van de Katholieke propa-
gandavereniging.
50
„O, ik dacht alleen maar, dat als ze
al iets voorgeschreven gekregen had,
ze maar het beste daarmee kon door
gaan
„Tinkerton zal dat wel weten."
„Die weet niets."
„Dr. Kantripp" begon Chariot, „wat
wilt uZe werd nogal heftig door
Stephen onderbroken.
„Wat is dat?" vroeg hij luid. „Luister!"
In de verte klonk gestommel. De
deurbel ging.
De stap van Baskett klonk in de gang
en even later kwam hij binnen.
„Zou meneer Fox u even mogen spre
ken, mylord?"
„Zeker, Baskett, natuurlijk." Lord
Charles ging haastig naar buiten. De
deur ging weer dicht, maar niet nadat
Roberta een soort gedempt gerammel
uit de richting van de overloop gehoord
had.
„Dat was de 1-lift," zei Stephen. „Ik
dacht dat de politie die a-afgezet had."
„Dat hadden ze ook," zei Henry.
„Ik geloof, dat ik weet wat het is,"
zei Dr. Kantripp. Maakt u zich maar niet
bezorgd, Lady Charles. De politie zorgt
voor al die dingen, weet u, en we ver
wachten dede
„Halen ze hem weg?"
„Ja."
„Weet mijn schoonzuster het?"
„Ik heb aan de verpleegster gevraagd
om het te vertellen. Lady Wutherwood
is zo ergIk heb gezegd, dat ze er
maar beter niet bij kon zijn. Het maakt
haar maar erger. Als u me nu wilt ex
cuseren, dan moet ik even met Alleyn
spreken."
Hij ging weg en ontmoette Patch op
de drempel.
„Zeg," zei Patch, „er komen nog meer
mensen in 26. Ze gebruiken de lift."
„Doe die deur dicht," zei Colin.
Maar zelfs met de gesloten deur kon
den ze de onmiskenbare en zware ge
luiden horen van het vertrek van oom
G. Zelfs de Lampreys wisten niets te
zeggen. Ze bleven in een onbehaaglijk
stilzwijgen volharden, luisterden en pro
beerden toch niet te luisteren. Nog enig
gestommel volgde en met een zware
mechanische zucht ging oom G. op
nieuw met de lift naar beneden.
Henry ging naar een van de vensters
van de zitkamer, trok een gordijn opzij
en keek naar beneden. De anderen sloe
gen hem gade en even later kwamen de
tweelingen naast hem staan. Zonder het
te willen kon Roberta op hun gezichten
de vorderingen van oom G. volgen. Hen
ry deed het venster open. Beneden in
Pleasaunce Court hoorde men deuren
sluiten. Een motor werd aangeslagen en
een claxon weerklonk. Henry liet het
gordijn vallen en keerde terug in de
kamer.
„Door alleen maar te kijken, zal ik
toch wel niet tot eerste verdachte ge
promoveerd worden," zei hij.
„Patch", zei Chariot, „is meneer Al
leyn met jou klaar?"
„Ja mams."
„Dan naar bed, schat- Ik zal je welte
rusten komen zeggen. Maar je moet er
niet expres voor wakker blijven. Ga
maar gauw."
Patch slenterde naar de deur en keer
de zich om. „Hij heeft me bijna niets
gevraagd," zei ze. „Alleen wat we alle
maal in de eetkamer deden, toen
„Niet zeggen voor de jonge man,
hier", zei Frid waarschuwend.
Patch grijnsde in de richting van de
leunstoel en opende de deur.
„Hé, wacht even," riep Frid verschrikt.
Maar ze was te laat, Patch was ver
dwenen.
„Kan ik haar even achterna gaan?"
Ik moet haar iets vragen," vroeg Frid
aan de agent.
„Ik ben bang van niet, juffrouw. Ik
kan de jongejuffrouw wel even terug
halen," zei de agent, die opgestaan was.
„Ach, laat u maar," zei Frid somber.
„Haar Frans is toch niet goed genoeg."
Lord Charles kwam terug en ging bij
de haard staan. Hij leunde met zijn ar
men op de schoorsteenmantel en liet
zijn hoofd op zijn armen rusten.
„Zo, Charlie," zij Chariot.
„Immy", zei hij zonder van houding
te veranderen. „Ze hebben hem meege
nomen. Jij hebt hem niet gekend als
jongeman is het wel?"
„Nee."
„Nee. Toen we klein waren, konden
we goed met elkaar opschieten. Het is
vreemd, dat hij nu op zo'n manier weg
gaat."
„Ja" zei Chariot. „Dat geloof ik ook
wel." Hij ging naast haar zitten.
„Wat gaat er nu gebeuren?" vroeg
Henry.
„Het verhoor van de getuigen vindt
voortgang, denk ik," zei Frid. „Wie denk
je, dat hij nu zal vragen? Ik kan mijn
beurt gewoon niet afwachten."
„Frid, lieve," zei haar vader, „doe
dat niet."
„Wat, paps?"
„Wees niet zowat het dan ook is.
We zijn allemaal moe. Immy, denk je
dat ik zou moeten vragen om Violet te
spreken?"
„Ik denk het niet schat. Dr. Kantripp
zegt, dat ze veel rustiger en verstandi
ger is. Zonder twijfel zal ze
De deur van de zitkamer ging lang
zaam open. De jonge politie-agent kwam
zo vlug mogelijk overeind, gevolgd door
de Lampreys, de een na de ander. In de
omlijsting van de deur, aan de ene
kant gesteund door een verpleegster in
uniform, aan de andere kant door haar
kamenier, stond de douairière, Lady
Wutherwood.
Roberta had die avond al heel wat
angsten doorstaan en misschien was
haar weerstandsvermogen tegen schok
ken afgenomen. Zonder twijfel was de
verschijning van Lady Wutherwood in
de zitkamer angstaanjagend. Het was
alsof een of andere regisseur deze bin
nenkomst had geënsceneerd volgens de
beste tradities van het melodrama. Door
een toevallige lichtspeling werd de
groene kleur van de deur op haar ge
zicht terugkaatst. Haar lip was naar
beneden gezakt en haar holle ogen wa
ren in de schaduw, maar haar mond,
die nat was, maar nog een spoor
rouge vertoonde was in het licht
en glinsterde. Strengen geverfd
haar waren losgeraakt en hingen vooi
haar gezicht. Misschien had ze Tinker
ton weggeduwd want haar jurk was
slecht vastgemaakt en zat slordig. Ze
scheen geen beenderen te hebben.
Zelfs haar handen lieten geen onder
scheid zien van vinger en polsen, maar
hingen gezwollen tussen de plooien van
haar japon. Gesteund door de verpleeg
ster en de kamenier was haar houding
zó vreemd dat Roberta een afschuwe
lijk visioen kreeg. Ze vond plotseling
dat Lady Wutherwood er uitzag alsof
ze als een marionet aan een touw hing.
(Wordt vervolgd).
Als een donkere sliert slingert de
trein van Oostdijk naar Kruiningen
zich vijfmaal per dag dwars door
de onmetelijke watervlakte. Een
huzarenstuk van de Nederlandse
Spoorwegen is gelukt.
OOK IN GROTE LUXE DOZEN
VAN 50 STUKS
In het kleine kroegje za
ten sombere mannen zwij
gend hun dagelijkse portie
levenslust in te slikken,
toen de deur open ging en
twee zuidelijk getinte he
ren, compleet met basken-
petjes op het hoofd, binnen
schreden. De volumineuze
waard schoof moeizaam
op hen af en wilde graag weten wat de
heren wel wensten. Een van hen brak
onmiddellijk los in een rad Spaans. De
kroegbaas sloeg hem een ogenblik met
devote bewondering gade en keerde
toen tot zijn tapkast terug.
„Ik verstaan die kerels niet", zei hij
droef.
„Wat benne het voor landslui?"
vroeg een van de gasten, een afgezakte
varensgezel in schipperstrui.
,,'t Kenne wel Russen wezen", zei de
waard.
De gewezen zeeman liet zich traag
van zijn kruk glijden en trad op de
buitenlanders, die in een wolk van al
gemene stille bewondering zaten, toe.
Hij boog zich naar hen over, maakte
met veel expressie het gebaar van
drinken en zei: „Dat?" De twee man
nen knikten levendig van ja.
„Twee ouwe klare", riep de pseudo-
tolk; en hij wandelde naar het buffet
terug om daar in een geur van des
kundigheid weer plaats te maken.
„Wat benne 't nou?" vroeg de waard.
„Spanjaarden; misschien Portugezen",
zei de schipper onverschillig.
„Kun je het verschil dan niet ho
ren?" vroeg een der tapkastklanten.
„Welnee", antwoordde de man. ,,'t Is
broertje en zusje."
Hij wandelde nog vele malen naar
het buitenlandse tafeltje, telkens om
het zelfde gebaar te maken; maar er
werd niet één woord gesproken. Tot
dat de zonnige zuiderlingen overrom
peld door het hardhandige vuurwater,
zingend het etablissement verlieten.
De schipper heeft heel de verdere
avond op fluweel gezeten en rondje
na rondje viel hem ten deel. Want zo
maar Spaans of Portugees spreken met
echte Spanjaarden, dat kan niet ieder
een.
Ten behoeve van tijdige reservering
der plaatsen en om teleurstelling te voor
komen, wordt de aandacht van de pel
grims erop gevestigd, dat de inschrij
ving voor de bedevaart van 410 Augus
tus onherroepelijk Dinsdag 16 Juni ge
sloten moet worden. Daarna kan nog
slechts inschrijving plaats hebben voor
de bedevaart van 1017 September.
Aanmelding kan geschieden bij het
Bureau tot Samenstelling van Neder
landse Bedevaarten, Postbus 273, Den
Bosch.
Algemene oriëntatie van de huidige
stand van zaken van het maatschappe
lijk werk, dit is het onderwerp van
de studiedagen van de Katholieke Ver
eniging van Maatschappelijke Werkers
„Dr. Ariëns", die op Bouvigne in Breda
gisteravond zijn begonnen en tot Zater
dagmiddag zullen duren.
De stand van zaken op alle terreinen
van het maatschappelijk werk, dat, zo
als de voorzitter in zijn openingswoord
zei, na de oorlog een stormachtige ont
wikkeling heeft doorgemaakt, zal in
ogenschouw worden genomen.
Het congres is druk bezocht en be
sloot, kort na de aanvang, nog ter ge
legenheid van het eeuwfeest der bis
schoppelijke hiërarchie, een telegram
van trouw en aanhankelijkheid te zen
den aan het Hoogwaardig Episcopaat.
Uitvoerig ging de voorzitter in op de
huidige stand van zaken en het belang
van het maatschappelijk werk, wijzend
op de noodzaak tot meer diepgang te
komen. Hij uitte zijn vreugde over de tot
standhouding van het ministerie voor
Maatschappelijk Werk, waarvan een
vertegenwoordiger het congres bij
woonde. Voorts deed hij mededeling
van het voornemen van de Vereniging
van Directies van scholen voor maat
schappelijk werk om te komen tot cur
sussen voor oudere maatschappelijke
werksters en werkers, in verband met
de snelle ontwikkeling van het werk.
De eerste inleider op dit congres
was drs. J. P. A. van Dam uit Breda,
die een uitvoerig en gedegen betoog
hield over: De problemen bij het al
gemeen maatschappelijk werk. Aller
eerst behandelde de inleider de ont
wikkeling van armenzorg tot maat
schappelijk werk, een ontwikkeling,
welke nog steeds in gang is. De spre
ker gaf een scherpe zwart-wit teke
ning van de tegenstellingen tussen de
vroegere armenzorg en het huidige
maatschappelijk werk. Er zijn nog
vele tussenstadia, welke dagelijks nog
blijken uit de opvattingen van Bur
gerlijk Armbesturen, Parochiële Arm
besturen en St. Vincentius Verenigin
gen. Maar de tijd van de armenzorg
is definitief voorbij, het tijdperk van
het maatschappelijk werk is pas be
gonnen en gaat in de richting van
het personalistisch maatschappelijk
werk.
Voor de staat en de geledingen van
de staat ligt er een taak in het juist toe
passen van het subsidiariteitsbeginsel,
het maatschappelijk werk behoort niet
aan de staat, welke welwillend moet
staan tegenover het particulier initia
tief, terwijl een ruimere subsidie-poli
tiek nodig is, welke niet meer afhangt
van een eventueel tekort op de begro
ting.
Het gezinszorgwerk na de oorlog be
handelde spreker daarna, uitvoerig de
theoretische en praktische stand van
zaken belichtend. Nodig is het de na
tuurlijke bindingen in het gezin eerst
te herstellen. De financiering van het
gezinszorgwerk is altijd een moeilijk
punt geweest, maar dit punt krijgt thans
hernieuwde en verheugende aandacht.
Met een uiteenzetting over het werk
van de charitatieve centra en de groei
daarvan, besloot drs. Van Dam zijn in
leiding, welke door debat gevolgd werd.
Aan deze studiedagen is een kleine
Ariënstentoonstelling verbonden, ter
wijl Zaterdagmorgen een Ariëns-her-
denking zal worden gehouden ter ge
legenheid van het feit, dat Mgr. Ariëns
vijf en twintig jaar geleden is over
leden.
De jaarvergadering van de Katholieke
Ingenieursvereniging zal gehouden wor
den op Zaterdag 20 Juni 1953 te 's-Her-
togenbosch in het stadhuis. De vergade
ring zal aanvangen om 15.15 uur. De
agenda vermeldt naast de bekende ver
slagen een voordracht van dr. ir. Th. J.
Ferrari, landbouwkundige van het Land
bouwproefstation en Bodemkundig In
stituut T.N.O. te Groningen over „De
hulp aan onontwikkelde gebieden en de
taak van de Katholieke academicus".
