Bisschoppelijk beroep op
idealisme van academici
HENGELAARS LIEF EN LEED
Bijcnarbeid
SMOKKEL IN TIN!"
TEKe
Zalige
Marie Adolphine
I
Utrechtse beswaren tenen
nieuwe n.U.-wet
s
c
0
HUIS EN
HAARD
0
A
R
Katholiek Emigratiecongres
Emigratie is risico's aanvaarden
om risico 's te vermijden
De benoeming van
dr. N. Vroom
Angst voor „hengelbarometers"
Slachtoffers
Dan keizer Nero
Adres aan Staten-Generaal
V?i w
(SCHEEPVAARTBERICHIEN
ZITKAMERS
RIJBEWIJS
81-JARIGE ZONDER
Ncursus
PSiai
Ml
tt r\
L=
ZATERDAG 27 JUNI 1953
PAGINA 9
Meisje en man onder
vrachtauto gedood
'gr
WETERINGSCHANS 165
Aanrijding veroorzaakt
mm®
95
r
Bejaarde messensteker
(Van onze specials verslaggever)
Aan het einde van het Katholiek
Emigratiecongres, dat gisteren te Utrecht
werd gehouden, heeft mgr. A. Hans-
sen, bisschop-coadjutor van Roermond,
een nieuw element in de discussie over
emigratievraagstukken gebracht door
een ernstig beroep te doen op het ide
alisme van de academici. Men hoort
vaak, dat emigratie voor mensen uit
de intellectuele beroepen moeilijk is,
maar, zo zei mgr. Hanssen, ligt er voor
hen niet een speciale taak in de onont
wikkelde gebieden? De academicus kan
met de missionaris pionier zijn voor
het christendom: dit vergt idealism.e,
maar men mag dit van de intellectueel
vragen.
Wat de emigratie in het algemeen be
treft, stelde mgr. Hanssen zich op het
zelfde standpunt als minister Suurhof,
die des morgens het congres had toege
sproken: men moet niet te zeer kijken
naar de in de emigrant geïnvesteerde
gelden, die verloren zouden gaan. Een
groeiend volk zet zijn loten uit in an
dere werelddelen. Dit kan in eerste aan
leg een aderlating lijken, maar op de
duur zal hier culturele, sociale en eco
nomische winst uit voortvloeien. Een
positieve zijde betekent ook de ver
sterking van het christendom in de we
reld.
Ten aanzien van de persoonlijke moei
lijkheden zei mgr. Hanssen, dat de emi"
grant risico's moet durven aanvaarden
om risico's te vermijden. Niet emigreren
kan namelijk ook een risico zijn en het
is beter een risico te aanvaarden op
een moment, dat men daartoe sterk is,
dan op een ongelegen ogenblik door
het risico overvallen te worden.
De algemene teneur op dit congres
was inmiddels, dat de emigrant op dit
aanvaarden van risico's beter moet wor
den voorbereid. Burgemeester Chr. Mat-
ser wees op de taak, welke hier ligt
voor onderwijs en jeugdorganisaties;
drs. P. Bogaers van de K.A.B. stelde,
dat propaganda, organisatie en scholing
onvoldoende zijn wanneer de bij de
emigratie achtergebleven gebieden niet
mentaal meer open komen te staan voor
beïnvloeding van buiten, en prof. dr.
A. Oldendorff sloot de discussies op dit
punt af met de opmerking, dat het gaat
om de ontwikkeling van een andere
grondhouding. Aan propaganda zit al
tijd het bezwaar, dat men daarmee ook
een verantwoordelijkheid neemt, aldus
laatstgenoemde spreker; aan de orde is
veeleer een kwestie van opvoeding en
dit brengt bijv. voor de priester mee,
dat hij niet voor de mensen dekt, maar
met hen en dat hij hen leert denken.
Over het vraagstuk van de aanpas
sing van de vrouw, o.m. door mevr. v.
Nispen van Sevenaer aan de orde ge
steld, zei prof. Oldendorff nog, dat hij
daar niet zo pessmiistisch tegenover
staat: als de man zich kan aanpassen
in het nieuwe land, gelukt het bij de
vrouw meestal ook wel. Er kunnen ook
gevallen zijn, dat de vrouw de schuld
van de mislukking der emigratie op zich
neemt in het belang van de verdere
toekomst van de man.
Belangwekkende opmerkingen heeft
men op deze dag nog gehoord van prof.
Thurlings uit Wageningen, die er o.m.
op wees, dat de agrarische emigrant
vaak niet zozeer moeilijkheden onder
vindt bij zijn productie als wel bij zijn
afzet, en van drs. Bogaers, wiens be
toog een pleidooi inhield voor meer
coördinatie van de werkgelegenheids-
politiek in de „zwarte" gebieden, welke
een fundamentele structuurhervorming
behoeven.
Prof. G. Zeegers heeft gewezen op de
toeneming van de emigratie-mogelijkhe
den naar België, waar met name het
Vlaamse kolenbekken perspectieven
biedt.
Vermelden wij nog, dat de commis
saris voor de emigratie, mr. ir. B. Ha-
veman, die slechts een deel van het
congres kon meemaken aangezien hij
des middags naar Canada vertrok, heeft
medegedeeld, dat behoudens uitzon
derlijke gebeurtenissen het aantal
emigranten voor de komende jaren ze
ker wel op 45.000 is te stellen met een
uitloopmogelijkheid tot 60.000 personen.
Het Tweede-Kamerlid de heer Willems
heeft aan de minister van O., K. en W.
de volgende schriftelijke vragen ge
steld:
1. Wil de minister meedelen, welke be
weegredenen hem er toe hebben geleid
om, in afwijking van hetgeen als een
traditie gold, het directeurschap van de
Rijksakademie van Beeldende Kunsten
te Amsterdam niet op te dragen aan de
hoogleraar in de vrije schilderkunst?
2. Is het juist, dat t.a.v. de benoeming
van de bij K.B. van 2 Mei 1953 aangestel
de hoogleraar-directeur geen overleg is
gepleegd met de commissie van toezicht
van de Rijksakademie, om welke reden
deze commissie haar ontslag-aanvrage
zou hebben ingediend?
Zoals bekend is betreft dit de benoe
ming van dr. N. Vroom, om wiens be
noeming enige tijd geleden de gehele
commissie van toezicht van de Rijks
akademie is afgetreden (red.).
Vrijdagmiddag is het driejarig meisje
E. M. M. Stijn in Rotterdam tengevolge
van een ongeval om het leven gekomen.
Zij speelde op een stapel bouwmate
rialen, die in de berm lag. Een vracht
auto passeerde met geringe snelheid en
op dat ogenblik gleed het kindje van
de houtstapel, waarschijnlijk daar het
struikelde. Zij kwam met haar hoofdje
tegen een der wielen van de auto. Bil
aankomst in het ziekenhuis Coolsingel
bleek, dat ze was overleden.
Vrijdagmorgen is op de Leidse Straat
weg te 's Gravenhage ter hoogte van
Filmstad de 56-jarige H. G. K. uit Bode
graven die daar bezig was steenslag op
de weg aan te brengen onder een ach
teruitrijdende vrachtauto gekomen die
bestuurd werd door de eveneen? uit
Bodegraven afkomstige 26-jarige B. J.
V. K. is ter plaatse overleden.
Advertentie
mmmmm
Wij etaleren
Deze week ionen wij in 10
etalages een uitgezochte col
lectie comfortabele zitkamers.
Wanneer U hiervoor be
langstelling heeft, verzuimt
dan vooral niet deze expositie
te gaan bezichtigen.
Vertrouwt de verzorging van
Uw interieur aan „Huis en
Haard" toe. Een ervaring van
vele tientallen jaren staat er
borg voor, dat U iets goeds
krijgt.
Op verzoek zenden wij U
gratis onze
uitgebreide meubelcatalogus
of verstrekken gaarne-zonder
enige verplichting - adviezen
bij U aan huis.
INTERIEURVERZORGING
Amsterdam
Op de Arnhemse weg te Apeldoorn
is een tienjarig meisje dat de weg over
stak aangereden door een personen
auto. Het meisje, dat in de veronder
stelling verkeerde, dat haar voorrang
zou worden verleend, kwam met de
schrik vrij. Haar fiets werd ernstig be
schadigd.
De bestuurder van de auto, de 81-jari-
gë K. M. uit Apeldoorn, bleek bij onder
zoek niet in het bezit te zijn van een
rijbewijs.
De vorige week ontving ik een
aardige brief van de heer P.
uit Amsterdam, waarin hij o.a.
zijn mening geeft over het feit, waar
om de kleinere vis eerder bijt dan de
grote. Beter gezegd juist niet zijn
mening geeft, daar hij opmerkt, dat
er geen afdoend antwoord op is te
geven. Volgens deze lezer weten
noch de grote, noch de kleintjes wat
aan de andere kant van het aas zit
en het op hun leven gemunt heeft.
„Hadden zij deze intelligentie wel",
zo schrijft hij, „dan zouden de oude
ren zeker eerst naar boven komen
om een kijkje te nemen". Dit doet
mij denken aan een oud mopje met
een baard. Twee broers zitten aan
de waterkant en terwijl de oudste
broer behoorlijk vangt en aldoor kan
ophalen, krijgt de ander geen bewijs-
je. De volgende keer van hetzelfde
laken een pak. Zodat de jongste
broer denkt beter te doen een keer
alleen te gaan en zodoende dan wèl
beet te krijgen. Enfin hij zit, alléén
dan, al een paar uur te vissen en
krijgt weer hoegenaamd geen beet.
Hij wordt er bijkans wanhopig van
en weet niet waaraan dat nu kan
hggen. Totdat plotseling een knaap
van een karper met zijn kop boven
water komt en vraagt; „Hé, is je
broer er niet?"
Om van dit flauwe grapje terug te
gaan naar de brief van onze abonné,
lees ik verder, dat hij het toch wel
erg leuk zou vinden om eens te
horen, wie eigenlijk Piet, het kanon
van de hengelrubriek wel is. „Want",
zo schrijft hij, „ik kan op geen stuk
ken na aan hem tippen en moet met
een paar voorntjes of, als het heel
mooi is, met een stuk of wat bra
sempjes volstaan". Ik kan u in ver
trouwen .yert.ellen, dat, als ik het
hart in mijn lijf had om Piet's naam
te verklappen, ik er ongenadig aan
toe zou zijn en voor de eerstkomen
de weken niet in staat deze letters
op papier te zetten. Men zal het mij
dus zeker niet ten kwade duiden in
dien ik er maar liever over zwijg.
Dat onze geachte lezer zegt niet te
kunnen tippen aan Piet is niet zo
verwonderlijk; Piet is nu eenmaal
®en kanon en dat kan niet iedereen
beweren van zichzelf. De een wordt
als zodanig geboren en de ander niet,
daaraan valt niet licht wat te veran
deren.
Vervolgens zou het aanbeveling
verdienen, dit hebben al verscheidene
lezers gesuggereerd, om van week
tot week te vermelden, waar goede
vangsten zouden zijn te verwachten.
Een soort hengelbarometer dus. „De
rubriek Df. zou hierdoor zeker in be
langrijkheid winnen!" Dit dan is het
oordeel van lezers. Indien dit werke
lijk interessant zou zijn, dan lijkt het
mij het beste zulks eens te horen van
de overige collega's. Doch laat ik
eerst even de keerzijde van deze me
daille belichten. Want het is niet
alles goud wat er blinkt. Ik ken na
melijk twee van dergelijke „hengel
barometers" in andere kranten en
één er van wordt samengesteld door
een schrijverhengelaar—slachtoffer,
die ik persoonlijk goed ken- U be
grijpt, dat ik eens mijn licht ben
gaan opsteken bij hem. Het is meer
een walmend kaarsje, als het zo zou
kunnen worden uitgedrukt. Ik vrees
dat ik, indien ik inga op- een gewaag
de onderneming als hier ter sprake
is gebracht, ik nog meer op mijn kop
zal krijgen dan nu al het geval is.
Een paar voorbeelden uit de „prak
tijk".
Dinsdag j.l. ving hengelaar Jansen
op die en die plas vier mooie bra
sems. Het wilde dus goed. Diezelfde
dag ving hengelaar Pieterse op ge
noemde plas slechts wat ondermaats
grut; het wilde klaarblijkelijk in het
geheel niet. Drie dagen nadien ver
schijnt in deze, uw dagblad, de baro
meter met het wilde helemaal niet
goed of juist heel goed??? Een ander
voorbeeld. Piet, de bekende Piet,
vangt vandaag twee zware karpers.
In hetzelfde water, gedurende de
zelfde uren ving niemand anders ook
maar een witvisje. Doch daarover
wordt niet gerept. Lezer van-hier-tot
-daar gaat morgen vissen op dezelfde
plaats en vangt hoegenaamd niets.
Wat zal hij mij nu wel schrijven en
hoe zal hij mij wel noemen? Als het
een Mokumer is, dan kan ik het nu
al wel raden! Om in het geheel geen
blaam te werpen op de goede naam
van bijna alle bootjes-verhuurders.
zou ik toch nog even onder uwe wel
willende aandacht willen brengen,
dat het is voorgekomen, dat een ver
huurder van vis-bootjes, een gewe
tenloze schurk overigens, bij navraag
altijd zeide, dat het geweldig was ge
weest de afgelopen dagen. Er was ge
weldig gevangen en wel heel veel en
heel groot. Nietwaar, de man wilde
ook graag leven en wel zo goed mo
gelijk. Te dien einde was hij voorne
mens zoveel mogelijk bootjes te ver
huren. Daartoe moest de vis echter
goed bijten en dat heeft zelfs een
verhuurder niet in de hand. Althans
niet indien hij van het slag is dat
doorgaans op een dergelijke bona
fide manier aan de kost tracht te ko
men. Slechts een zogenaamde han
dige jongen neemt zijn toevlucht tot
genoemde voor-de-gek-houderijen.
Mag ik bekennen dat ik er van
langs krijg, indien ik thuis durf aan
te komen met wat wordt geacht te
weinig voor het huishouden van een
sportvisser met vrouw en vier kin
deren. Mag ik daarbij dan tevens
aantekenen, dat ik lelijk de sigaar
ben als ik het zou wagen niet op tijd
mijn dubbeltjes te storten in 's Rijks
schatkist. Mag ik tenslotte opmerken,
dat ik in mijn nek wordt gegrepen
indien ik het zou wagen per ongeluk
in verboden watpr te vissen. Zou het
dan te veel gevraagd zijn van de be
grijpende lezer, indien ik zo moge
lijk dolgraag op een afstand zou wil
len blijven van de samenstelling van
een „hengelbarometer" als genoemd
en als gevreesd voor iedere schrij
vende visser. Want indien ik hier
ook al met schrik en beven voor een
stel boze brieven en wellicht nog
veel erger een flink pak rammel
dreigement op mijn hoede moet zijn,
dan weet ik helemaal niet meer waar
ik het zou moeten zoeken.
Al met al hebt u vermoedelijk wel
in de gaten dat er voor mij aan alle
kanten gevaar dreigt. U moet mij
maar laten weten wat u het beste
lijkt. Moet er een „barometer" dóór,
dan heb ik de samenwerking van
alle vissende lezers nodig. Krijg ik
die, dan komt het best voor elkaar.
Want wie ben ik om u de wet voor
te schrijven.
Df.
iyv.%%y.VW^AViw.w%vr,;.;.yy»y.v.v.v»v
WAVAVAVAVAV
'.•AVAMAWAV
W.'.V.V.V
Je zult allemaal wel eens ge
zien of gelezen hebben, dat in
boomgaarden vaak een groot
aantal bijenkorven staan. Zou
die kweker van appels, peren
en pruimen ook nog een lief
hebber van de bij eenteelt zijn.
dat hij zo maar een aantal
bijenkorven onder de bomen
van zijn boomgaard zet? Of is
er een andere reden?
Ja hoor, die is er inderdaad.
Je hebt allemaal wel eens een
appel- of pereboom in volle
bloei gezien. Heb je al eens ge
probeerd de bloempjes te tellen
die er aanzitten. Haha, dat gaat
natuurlijk niet. Het zijn er dui
zenden en duizenden. Van heel
vceel van die witte bloempjes
moeten de appels en peren ko
men. Maar.dat gaat zo niet
Daar komt stuifmeel bij te pas.
Dat stuifmeel wordt geleverd
door de meeldraden. En dat
moet terecht komen op de
stempels, de bovenste deeltjes
van de stampers, die midden in
de bloem zitten. O, denk je, dat
kan heel gemakkelijk. Want de
meeldraden staan om die stam
pers heen en hupze kun
nen zo het stuiifmeel op de
stempels laten vallen. Maar
zie je.... dat geeft nu eenmaal
niets. Wil er in dat bloempje
een vrucht komen, dan moet
stuifmeel uit een ander bloem
pje op de stempel van dit eer
ste bloempje terecht komen. De
mensen noemen dat kruisbe
stuiving. Maar, zult je zeggen,
dat valt niet mee. Wie zal er
nu bij al die duizenden bloe
men stuifmeel van de ene
bloem in een andere bloem
brengen? Ha, nu zijn we er.
Wie dat doen? Dat is het werk
van de bijen. De bijen vliegen
van de ene bloem in de andere,
en verspreiden zo het stuif
meel. Niet .dat die bij daar iets
van weet. Die gaat al die
bloempjes bezoeken om er wat
honing te puren. Maar terwijl
hij dat doet, neemt hij vanzelf
ook het stuifmeel mee. De
fruitkweker kent dit werk van
de bijen natuurlijk wel en
daarom zet hij die korven met
bijen onder zijn bomen. Maar,
zul je vragen, kunnen dan die
bijen al die duizenden bloemen
een bezoek brengen? Dat lijkt
me haast onmogelijk.
En toch is het zo. Een pro
fessor, die het leven van de
bijen goed bestudeerd heeft, is
tot het volgende geweldige
sommetje gekomen:
Een bij bezoekt per minuut
tien bloemen. Eén zo'n beestje
maakt telkens een vlucht van
tien minuten. Dan moet hij
weer naar zijn korf terug, om
de honing al té geven. In die
tien minuten bezoekt de bij du3
tienmaal tien bloemen, dat is
honderd bloemen. De biien zijn
erg ijverige dieren. Per dag
maken zij minstens 40 van dia
vluchten. Dat wil dus zeggen.,
dat een bij per dag veertig maal
honderd bloemen, dat zijn vier
duizend bloemen, bezoekt.
Dat wordt al een aardig ge
tal hè. Maar het mooiste komt
nog. Bijen wonen steeds in
zeer grote groepen bij eikaar-
Er zijn wel bijenvolken van 50
a 60 duizend bijen.
De professor is echter heel
bescheiden en neemt een volk
van tien duizend bijen. Die
tien duizend bijen bezoeken
dus per dag tienduizend maal
vierduizend bloemen, dat is
-ut
Bijenkorven worden in een kersenboomgaard gebracht om een rijke
oogst aan honing en fruit te verzekeren
totaal 40 millioen bloemen. Een nu, waarom de kweker een
geleerde professor heeft het
voor ons uitgerekend, dus we
moeten het geloven.
Zie je nu wel dat al die bloe
men dus een bezoek van een
bij kunnen krijgen en snap ja
paar van die bijenvolken in
zijn boomgaard houdt? De re
sultaten wijzen uit, dat de oog
sten van zo'n boomgaard door
de aanwezigheid van bijenvol
ken veel beter zijn.
it Es een dichte baard hangen
de bijen voor hun huis
(Slot)
Alles verliep nu vlot, tegen
zo'n overmacht was weinig te
beginnen en een kwartier later
vertrokken we naar Woodvilla-
ge. Onderweg remde de auto
bruusk. Voor ons in de duis
ternis ontdekten we een don
kere vlek: een auto zonder
licht.
Er scheen geen nadere uitleg
nodig, want twee inspecteurs
stapten uit, riepen iets, en in
een minimum van tijd reden we
weer in onze eigen wagen.
We stapten eerst voor het café
uit en na een klein oponthoud
vertrokken we naar het huis
van de veldwachter, waar
eveneens een afdeling agenten
werd afgezet en toen reden we
met ongelooflijke snelheid naar
South Bent over de weg, waar-
het verhaal begon. De tocht
duurde veel te kort naar onze
zin, want na korte tijd stopten
we voor een hotel in South
Bend, waar we uitstapten en
werden ontvangen met een
kop hete soep.
De commissaris beloofde naar
huis te schrijven van John,
Dick en mij. Toen gingen we
met een gerust hart slapen.
Eind goed, al goed
De volgende morgen werd ik
Wakker om 12 uur. John, die'
ook op mijn kamer sliep, was
al wakker en maakte zachtjes
zijn toilet. Weldra was ik ook
weer 't heertje en we besloten
te gaan kijken of Dick al op
was, die in de kamer naast de
onze sliep. We liepen de gang
op. Maar, oh, schrik. In welke
kamer was Dick nu? Ik zei
links, maar John zei rechts.
We klopteh flink en na een
tijdje werd de deur geopend.
Degeen die daar in de deur
opening stond, was niet Dick,
nee.... dat was een lid van de
tinsmokkelbende. Hoe ik dat
wist? Wel, je herinnert je de
man, die zo onverwachts uit
de deur op het gangetje kwam,
wel; die en deze man waren één
en dezelfde.
Ik schrok, want ik herkende
hem direct, ook al had ik hem
slechts in een flits gezien, doch
hij scheen mij niet te herken
nen, want hij snauwde: „Wat
motte jullie?"
„Oh, neemt U ons niet kwa
lijk, we zijn aan de verkeerde
kamer, geloof ik", antwoordde
John beleefd. En met een smak
gooide de man de deur dicht.
Dick was al op, want zijn
kamer was leeg, dus gingen we
naar beneden en daar vonden
we hem, aan een heerlijk ont
bijt. Hij vertelde dat de com
missaris een briefje had ach
tergelaten, waarop stond, dat
we maar geduldig moesten
wachten tot hij of iemand an
ders van de politie kwam en
als er wat bijzonders gebeur
de, moesten we maar bellen.
En dat deden we nu, want bij
zonder was het wel. Lang
hoefden we niet te wachten,
reeds na drie minuten zwaai
de een politieauto de hoek om
en stopte precies voor de in
gang. Tot onze vreugde stapte
de commissaris uit, met nog
drie andere hoge politie
autoriteiten. In het kort ver
telden we het hoe en waarom
en gezamenlijk stapten we dan
in de lift. Ik moest denken aan
de liftende vloeren, maar dan
stopten we en listen naar de
bewuste kamer. De man was
geheel ovërrompeld en gaf zich
gewonnen, toen de commissaris
zakelijk vertelde over de op
rolling van de tinsmokkelben
de. De commissaris had een
lijst gevonden met de namen
van al de bendeleden en het
bleek, dat deze man het getal
rond maakte. De anderen wa
ren ook gesnapt, doch dat is
een geschiedenis op zich, waar
wij niets mee te maken had
den.
En zo verliep de hele histo
rie.
„Wel, commissaris" begonnen
we, „heeft u die drie boeven
nog te pakken gekregen?"
„Ja, even voorbij Woodvilla-
ge haalden we hun wagen in,
daar zaten twee boeven in en
de derde was Schele Gerritl"
„En weet U waarom die
waard vermoord werd? En
waarom kwam u alleen naar
het café en hoe wist u dat ho
tel? Waarom verdacht u het?"
„Wel, dat is een heleboel
ineens. De waard had gedreigd
de boel te zullen verraden als
ze hem niet méér betaalden,
volgens de veldwachter ten
minste, en toen werd „Lange
Joop" er op uitgestuurd, met
het bekende gevolg. En ik
kwam alleen, omdat er een
geringe aanwijzing was. Ik
wilde eerst de waard eens uit
horen, maar er kwam niemand
en boven hoorde ik iemand
schreeuwen. Tevreden?"
Een week later werden de
straffen uitgesproken. Die va
rieerden tussen 12 en 2 jaar.
Wij waren de belangrijkste
getuigen en in elke krant
stonden onze namen. Met trots
hebben we ze bekeken. Ook
kregen we nog een geldelijke
beloning. En nog steeds den
ken we terug aan ons mee
werken aan het arresteren van
de bende. En bijna weemoe
dig denken we nog altijd aan
de commissaris, die zo prach
tig het geheim oploste van de
smokkel in tin!
Ingezonden door:
Paul Veltkamp, Haarlem.
Vorige week zijn wij begon
nen met een afbeelding uit de
nieuwste tekenfilm van Walt
Disney. Zoals wij reeds zeiden
zijn het feitelijk zeven kleuren
films bijeen. Een van de meest
fantastische van deze serie
heet „Johnny Appelzaad." Het
is het verhaal van een pionier
(baanbreker, kolonist) in hart
en ziel, die op aanraden van
een geestverschijning naar het
Westen trok om daar zijn ap
pelbomen te planten, opdat men
later er de vruchten van zou
kunnen plukken.
Op de afbeeldig zie je John
ny met een appel in zijn hand.
Op zijn hoofd staat een omge
keerde pan en op zijn schou
der zit een soort kat met een
lange staart. Johnny is niet
moeilijk om te tekenen.
Een van de wreedste keizers,
die ooit over het oude Romein
se Rijk geregeerd hebben, is
zeker wel keizer Nero. Om
zelf aan de regering te komen
schrok hij er niet voor terug,
zijn stiefbroer, die meer rech
ten had dan hij, om het leven
te brengen. En toen zijn moe
der, Agrippina, te veel invloed
op de jonge Nero wilde uitoe
fenen, liet de wreedaard zelfs
zijn moeder uit de weg rui
men.
ledereen in het Rijk van
keizer Nero wist, dat hij de
keizer naar de ogen te zien
had. Wie het beste vleien kon,
stond het meest in aanzien.
Wie het waagde de trotse en
wrede keizer iets onaangenaams
te zeggen, verdween van het
toneel.
En toch was deze keizer een
grote lafaard. Want toen na
de brandstichting van Rome
(door de keizer zelf bevolen)
de mensen hem nariepen als
brandstichter, toen probeerde
deze keizer van alles, om de
schuld van zich af te schud
den. En dat lukte hem, door
de jonge christengemeente in
Rome de schuld van de brand
te geven.
Onder keizer Nero brak dan
ook de eerste grote christen
vervolging uit. Er ontstond
jacht op mensen, die tot het
christendom bekeerd waren.
In die tijd waren ook de
apostelen Petrus en Paulus in
Rome. Zij hadden niet stil ge
zeten, maar het werk van
Christus moedig voortgezet en
niet alleen vele Joden, maar
ook talrijke Romeinen tot het
Christendom bekeerd.
Hun namen waren weldra
bekend: Petrus en Paulus wa
ren de leiders van die christon-
Ook Paulus moest sterven.
Maar als Romein mocht hij
niet aan het kruis geslagen
worden. Daarom werd hij met
het zwaard onthoofd. Het staat
niet vast, dat deze twee apos
telen precies op dezelfde dag
de marteldood stierven. Maar
sinds eeuwen wordt toch hun
sterven op dezelfde dag her
dacht.
Maandag 29 Juni vieren we
de feestdag van de H.H. apos
telen Petrus en Paulus.
26 November 1946 werd te
Rome zuster Marie Adolphine
van de Zusters Franciscanessen
Missionarissen van Maria zalig
verklaard. Catharina Dierkx
Nero
gemeente. Het duurde niet
lang, of beiden werden gevan
gen genomen. Dat was niet de
eerste keer, dat zij van hun
vrijheid beroofd werden. Maar
ditmaal zou het de laatste keer
wezen. Want keizer Nero ver
oordeelde beiden ter dood.
Petrus werd net als zijn
Meester aan het kruis geslagen.
Maar hij voelde zich niet
waardig op dezelfde wijze als
Christus te sterven en vroeg
met het hoofd naar beneden
gekruisigd te worden. Aan dat
verzoek werd voldaan.
werd in 1866 te Ossendrecht in
Noord-Brabant, vlak bij de
Belgische grens, geboren. Haar
geboortehuis in Ossendrecht
wordt reeds door velen bezocht
en met het oog op haar heilig
verklaring, die hopelijk niet
lang meer op zich zal laten
wachten, is er een stichting in
het leven geroepen, die van Os
sendrecht uit de devotie voor
de Zalige Zuster Marie Adol
phine zal bevorderen.
Zij was in haar jeugd, op
jullie leeftijd, een „leutig mes-
ke", zoals ze dat te Ossendrecht
zeggen. Dat wil zeggen een le
venslustig meisje, zoals jullie
zeker ook zijn, maar daarbij
zeer godsdienstig. Toen Kaatje
een jaar of dertien was, ging
zij naar de peekoffiefabriek. en
later naar een wasserij in Ant
werpen. Ja, zij moest die paar
francs per week met hard wer
ken verdienen.
Hoewel zij reeds eerder het
verlangen had in het klooster
te treden, gebeurde dit pas op
27-jarige leeftijd en in 1898
legde zij bij de Zusters Fran
ciscanessen te Antwerpen ïièar
eeuwige geloften af. Spoedig
daarna vertrok zij met een
groep zusters naar de missie in
China.
De Boksers (een geheim ge
nootschap) in China hadden een
grote haat tegen de Christenen
en zo gebeurde het, dat 9 Juli
1900 enige zusters, onder wie
„Kaatje", de marteldood stier
ven. Zuster Marie Adolphine
had er echter naar verlangd,
want zo schreef zij eens aan de
Moeder-Overste in Nederland:
„Moge de Goddelijke Meester
mij de genade geven tot Hem
te trekken, maar daarom moet
ik mijn edele zending vervullen
en waarlijk een slachtoffer zijn
voor de Kerk en de zielen". Zo
is dan haar wens in vervulling
gegaan.
De senaat der Rijksuniversiteit te
Utrecht, heeft aan de Eerste en Tweede
Kamer der Staten-Generaal een adres
gericht, waarin hij, evenals in het adres
van de senaat der Rijksuniversiteit te
Leiden is geschied, ernstige bezwaren
tegen enkele belangrijke punten van
het wetsontwerp voor een nieuwe
H.O.-wet opsomt.
Ook de Utrechtse senaat is van me-
ning, dat niet, zoals in het ontwerp
is vermeld, de opleiding tot zelfstan-
deze beoefening der wetenschap (art.l),
doch de beoefening en ontwikkeling
der wetenschap zelf (art. 1) op de voor
grond dient te staan. In verband daar
mede rijst de vraag. of het niet de
voorkeur zou verdienen om het ont
werp tot universiteiten en hogescholen
te beperken.
De Utrechtse senaat acht het even
als de Leidse senaat niet juist, dat
bijzondere univeriteiten en hogescholen
.invloed hebben op de inwendige aan
gelegenheden der Rijksuniversiteiten en
-hogescholen, evenmin als dit overeen
komstig het ontwerp- omgekeerd het
geval is.
Het aantal leden van de Hoge Aca
demische Raad komt de Utrechtse
senaat te groot voor. Een aantal van
tien door de Kroon benoemde leden
lijkt redelijk en voldoende. In elk ge
val dienen de vertegenwoordigers der
universiteiten en hogescholen de meer
derheid te vormen.
Wat de autonomie der universiteiten
en hogescholen betreft, zou de Utrechtse
senaat niet verder willen gaan dan in
het ontwerp wordt voorgesteld.
Het wordt noodzakelijk geacht, dat
de invloed van de senaat op de gang
van zaken in geen enkel opzicht wordt
verzwakt in vergelijking met de tegen
woordige toestand, hetgeen in het ont
werp wel het geval is.
Aan curatoren ware de verplichting
op te leggen aan de minister het volle
dige advies van de senaat (faculteit)
over te leggen, met name in gevallen,
waarin een voorstel of advies van cura
toren afwijkt van het standpunt van
de senaat (faculteit, enz.). Gewenst
ware, dat curatoren aan de senaat (fa
culteit enz.) van een dergelijke afwij
king zou doen blijken.
De senaat heeft bezwaar tegen het
dwingend voorschrijven van het in
winnen van adviezen der „zusterfacul
teiten", voor het opmaken van voor
drachten tot benoeming van hooglera
ren. Bij de thans gebruikelijke gang
van zaken raadplegen de faculteiten bij
het opmaken harer voordrachten ge
regeld de naaste vakgenoten aan an
dere universiteiten. Een dergelijk in
formeel contact leidt tot veel vrucht
baarder resultaten, dan een officieel
overleg tussen de .„zusterfaculteiten".
In de arbeidskolonie „Het Hooge
Land" te Beekbergen is de ambtenaar
Van der W. aangevallen door de 79-
jarig verpleegde J. F. K., die Van der
W. met zijn zakmes ernstige verwon
dingen aan beide polsen toebracht. Het
slachtoffer is in het Julianaziekenhuis
te Apeldoorn ter verpleging opgenomen.
De dader werd in arrest gesteld. Men
vermoedt dat hij in een vlaag van waan
zin heeft gehandeld. -
ABBEKERK p. 27 Lissabon n. Bilbao,
ALBLASSERDIJK 26 te Lissabon.
ALCYONE 27 van St. Vincent n. Rott.
ALDERAMIN p. 27 Kreta n. Genua.
ALNATI p. 27 St. Vincent n. Rio Jan.
ALPHACCA 26 van Bahia n. New York.
AMERSKERK p. 27 Guardafui n. Colombo.
ARENDSDIJK 27 te Buenis Aires.
ARMILLA 27 te Haiphong.
BINTANG 26 te Colombo.
BONAIRE p. 27 Fayal n. Plymouth.
CHAMA p. 27 Makalla n. Bombay.
CISTULA 25 van Brisbane n. Balikpapan.
CLIO p. 27 Ouessant 28-29 te Rotterdam.
DRENTE 26 van Djeddah n. Colombo.
ENGGANO 26 te Marseille.
FRIESLAND KRL. p. 27 Kp. Bo nn. Pt. S.
GAASTERKERK 26 te Cebu.
GAROET 26 van Priok 28 te Singapore.
GROOTE BEER 27 te Halifax.
HEEMSKERK 27 van Aden n. A'dam.
JAVA 27 te Tj. Priok.
UPITER p. 27 Kp. Gata 29 te Tunis.
KIELDRECHT 26 van Singap. n. Hongk.
LAAGKERK 2829 te Bombay.
LIEVE VROUWKERK 27 te Karachi.
MAASDAM p. 27 Kp. Race n. N. York.
MADOERA 27 te Port Swettenham.
MITRA 26 van R'dam n. Hammerfest.
MOLENKERK 26 van Bombay n. Colombo
MUIDERKERK 27 te Cochin.
MURENA 26 van Miri 28 te Singap.
ORANJE 27 te Singap., 28 te Belawan.
ORANJEFONTEIN p. 27 Kp. Palmas n. A'd
ORION 26 nm. te Oran.
POELAU LAUT p. 27 Kp. Nao n. Amst
RITA (t.J 27 te Pladju.
RONDO 27 te Marseille.
RIJNDAM p. 27 SciUy's, 28 te South
SAPAROEA p. 27 Kp. St. Vine. n. Dakar
ST. DORDRECHT p. 27 Guardafui n. R'd
TABIAN 26 van Djeddah n. Pt. Said
TABINTA p. 26 Maladiven n. Pt. Said.
TJITJALENGKA 27 te Singapore.
VAN LINSCHOTEN 27 te Cape Coast
WATERLAND 28 te Santos.
WIELDRECHT 26 te Rotterdam.
