Vaticaanse kunstschatten
Mgr. Paolo Giobhe opent bijsonder waardevolle
tentoonstelling in Haags Gemeentemuseum
Betoverende danskunst
Niets doen
Artillerie-monument in Oldenbroek
K.A.V. in bisdom Haarlem
telt thans 11000 leden
Binnen de kerk hebben alle
rassen gelijke rechten
Moord-
m
Eisenhower mag
Klein Europa hulp
onthouden
De droom verwezenlijkt
De zagende pijnen
Adsp.-emigrante
ondergedoken
Bloemencorso te
Aalsmeer
Zijn gewicht in
zuivel waard
Financiering van gezinshulp
op verzekeringsbasis
BISSCHOP VAN (VS.):
WOENSDAG 1 JULI 1953
ii
Indien EDG niet wordt
geratificeerd
De subsidie voor de
Ned. Opera
Pater B. Welling herkozen
als provinciaal H. Familie
Corps de ballet
gegroeid
Minister Luns niet door
Soekarno ontvangen
Ondeugdelijke potten
geleverd
Brusselse glasfabriek contra
Westlandse conservenfabriek
Dit jaar 12 September
Honderdduizendste op
De Melkweg'
Katholieke Vrouwenbeweging
door NCAIO MARSH
yA-jii A 3
25 cent per pak
Dubbel pak 45 cent
Na de opening der tentoonstelling
van Vaticaanse kunstschatten be
kijken (v.r.n.l.) de Pauselijke In
ternuntius Mgr. Paolo Giobbe, de
burgemeester van Den Haag mr.
Schokking en de vertegenwoordiger
van HM. de Koningin mr. J. H. L.
baron Sweerts de Landas Wyborgh
het beeld van de Goede Herder.
J an het begin van de tentoonstelling „Kunstschatten uit Vaticaanstad die
A gisteravond door Mgr. Paolo Giobbe in aanwezigheid van vele hoge gasten
■si Zoals een vertegenwoordiger van H. M. de koningin, mr J. Baron Sweerts
de Landas Wyborgh, de minister van O., K. en W. mr J. M Cals, leden van het
Corps diplomatique en vele anderen werd geopend, staat ,,De goede Herder.
Het is een der oudste afbeeldingen van Christus en werd in de derde eeuw
mer gehakt. Sindsdien verbleef het in Rome en hethefrP voor de reis naar Neder
land slechts voor zover bekend éénmaal de Heilige Stad verlaten. Dat was
kort na de laatste oorlogtoen het als dank voor de bevrijding van Rome door de
Amerikaanse troepen, uitgeleend werd aan het Metropolitan Museum te New York.
De aoede Herder" werd bij aankomst in Amerika door met stenguns gewapende
'soldaten naar het Museum overgebracht en weinigen zullen beseft hebben hoe re-
dicuul en navrant de contradictie eigenlijk was.
Het marmeren beeld staat temidden
van een serie sarcophagen reliëfs
uit de eerste eeuwen. Het grootst is de
stenen plaat met tal van figuren ver
lucht en in het midden in een cirkel
het echtpaar tonend, voor wie het
graf werd vervaardigd. Het is nog
helemaal als een der profane sarcopha
gen zoals de rijke Romeinen ze lieten
vervaardigen, hoewel details uit het
Bijbels verhaal er uitvoerig op zijn
afgebeeld. Maar anderzijds ziet men
hier reeds de geest ontluiken, die
later waren zou over de intiemste
ivoren boekomslagen of de mooiste
Romaanse kapitelen.
De afdeling van vroeg-chnstelijke
kunst is nog uitgebreid met een aantal
De Amerikaanse Senaat heeft Presi
dent Eisenhower de bevoegdheid gege
ven om de zes landen van het ^„Kleine
Europa" een milliard aan militaire hulp
te onthouden, als zij het E.D.G.-verdrag
niet ratificeren.
Het betreffende amendement op de
wet die de toewijzingen van buiten
landse militaire hulp vaststelt, werd
ingediend door de senatoren Taft en
Tohnson Het is bedoeld als substituut
voor een door het Huis van Afgevaar
diaden voorgesteld wetsontwerp, waar
bij de President verplicht werd gesteld
Klein-Europa een milliard aan militaire
hulp te onthouden, wanneer het Euro
pese legerverdrag niet zou worden ge
ratificeerd.
Senator Johnson verklaarde, meer te
voelen voor het ontwerp van het Huis.
maar was van mening, dat men de
President niet tevoren aan banden kon
leggen, omdat deze dan geen mogelijk
heid meer had om met West-Europa te
onderhandelen. Dit zou mogelijk de
Amerikaanse belangen schaden en er
zou misschien dan toch een wijziging
van de wet nodig zijn, wellicht juist op
een moment, dat het Congress juist op
reces is.
Aan de Amsterdamse Raad wordt
voorgesteld 630.000 gld. gemeentesubsi
die te geven aan de Ned. Opera voor het
a.s. seizoen, een gelijk bedrag als voor
het afgelopen seizoen is gegeven.
Verwacht mag worden, dat ook het
Rijk de provincie Noord-Holland en de
gemeenten Den Haag, Rotterdam en
Utrecht dezelfde subsidies zullen geven
als voor het afgelopen seizoen is toege
staan. De Ned. Opera had eerst een be
groting ingediend met een exploitatie
tekort van 1.597.800 gld. maar dit tekort
is later teruggebracht tot dat van het
afgelopen seizoen, n.i. 1.377.000 gld.
Op het provinciaal kapittel van de
Missionarissen van de H. familie, ge
houden te Oudenbosch, werd de hoog-
eerw. pater B. Welling opnieuw gekozen
tot provinciaal overste van de paters
van de H. Familie.
bijzonder unieke stukken, zoals de
bronzen wijwateremmer met gegra
veerde versieringen voorzien^ uit de
vierde eeuw, de vroegst bekende gego
ten bronzen klok, als een fantastisch
gevormde helm, de prachtig versierde
lampen met de eerste nog geheime te
kens der in catacomben verscholen
christenen en een Pyxtus, afkomstig uit
Syrië, met ongelooflijk fraaie ivoor-re
liëfs versierd.
De minnaars van edelsmeedkunst vin
den er koper- en zilverdrijfwerk en
email cloisonné, haast schoner dan dat
van de beroemde school van Limoges en
via de voortbrengselen van de vroege
middeleeuwen komt men aan enkele
panelen uit het Quattrocento, met
als hoogtepunten de Madonna van Duc-
cio di Buomsegna en de Verkondiging
van Fra Angelico, die wij reeds enige
weken geleden in ons blad gereprodu
ceerd hebben. Een zaal met ërote wand
tapijten naar ontwerp van Rafael en
vervaardigd op een der befaamde Brus
selse ateliers besluit de tentoonstelling.
Bijzonder omvangrijk is deze expositie
niet. De tentoonstelling van West-Duitse
vroege Religieuze kunst b.v., enige ja-
ren geleden in het Rijksmuseum te Am-
sterdam, was veel groter. Maar het voor
deel is dat men niet overladen wordt
en de stukken allicht wat grondiger en
intenser gaat bezien. Bijzondere dank
moet er gebracht worden aan Dra Bea
trice Jansen, die jarenlang met de sa
menstelling van de expositie is geoccu
peerd geweest en Jhr. mr M. van Wee-
de onze gezant bij het Vaticaan, die
door zijn tactvol en diplomatiek optre
den de deuren der musea geopend heeft.
Men moet deze tentoonstelling ook zien
als een pauselijk gebaar naar aanleiding
van het Honderd-jarig Herstel der Hië
rarchie in Nederland, want men kan het
gerust als een zeer hoge gunst beschou
wen, dat de Vaticaanse musea deze
schatten voor ons land hebben afge
staan.
M.
Amsterdam zag gisteravond in Carré tijdens de
tweede voorstelling van het Ballet van de Mar
quis de Cuevas Marjorie Tallchief terug, met
George Skibine de grote pas de deux uit „Don Qui-
chote" dansend, en het heeft er gedreund van de geest
drift. Marjorie Tallchief is toch wel de uitverkorene
onder al deze lievelingen der balletomanen en zij had
de zaal terstond weer in de ban van haar hartverove-
rende jonge vrouwelijke gratie. Had zjj misschien een
NMiNNGNNél tikje minder balans, was zij een zweempje minder ge-
/l&mÊÊteSntF' acheveerd? Ach, dat komt wel terug. Zij heeft een jaar
geleden een tweeling ter wereld gebracht, uiterst ver
heugende maar moeilijke gebeurtenis voor een balle
rina. Wij waren allen zeer tevreden, omdat wij die grote stijl van Marjorie Tal -
chief weer terugzagen, een stijl die door haar vrouwelijkheid wordt verzacht en
menselijk gemaakt.
Een van de dingen, die ik
het liefst doe in deze tril-
lend-warme dagen is be
paaldelijk: niets doen. Maar
welk een moeilijke kunst
is dat. Gisteren dacht ik,
vandaag ga ik het nou eens
doen, niets doen. En ik in
stalleerde mij op een ter
rasje met een glaasje limo
nade met ijs; want alcohol, dat is al
gemeen bekend, inspireert een mens
tot enigerlei activiteit. Ik sloot mijn
ogen en besloot nergens aan te den
ken. Maar nergens aan denkende
schoot het mij te binnen, dat ik over
een nieuw stukje voor deze rubriek
behoorde te denken. En denkende
over dat nieuwe stukje, werd ik er
mii pijnlijk bewust van, dat ik mijn
voornemen om niets te doen geweld
aandeed. Innerlijk verscheurd en
uiterlijk transpirerend nam ik ten
slotte potlood en papier om tot rust
te komen. Want ik besefte, dat ik aan
mijn bezig nietsdoen ten gronde zou
gaan- ~;j
Toen kwam er een kennis naast mij
op het terrasje zitten.
„Wie werkt er nou met dit weer,
zei hij beschuldigend.
„Ik," zei ik. „Als ik niet werk, werk
ik nog harder."
Hij keek mij onderzoekend aan, ais
vermoedde hij, dat ik door een zon
nesteek was getroffen. Daarna begon
hij een zeer uitgerekte anecdote te
vertellen, want hij behoorde tot die
soort mensen, die als door het lot tot
alsmaar praten worden gedreven. Toen
de mop uit was, sneed hij aanstonds
een nieuwe aan. Aanvankelijk pro
beerde ik te luisteren. Maar spoedig
hoorde ik alleen nog maar vaag zijn
stemgeluid. Denken deed ik nergens
aan. En het drong zalig tot mijn be
wustzijn door, dat ik eindelijk niets
deed.
Tenslotte zei hij: „Ik ga maar weer
eens verder."
„Hé, wat jammer", zei ik. „Ik zat nau
net zo lekker niks te doen."
Beledigd verwijderde hij zich.
Maar ik weet het nu: de enige mo-
lelijkheid tot niets doen is er in ge-
egen anderen te laten doen.
Maar ook Rosella Hightower was op
deze avond betoverend. Ik herinner mij
niet haar ooit zo prachtig te hebben ge
zien als in deze „Sylphides", waar zij
een ijle gratie bereikt, die menigeen
de tranen in de ogen brengt, tranen van
ontroering om de herkenning van het
grote moment, waar de kunst van de
dans heerst.
Hier was dus uitzonderlijk grote dans
kunst aan de orde, maar dit dan mede
dank zij tal van andere factoren, die
deze „Sylphides" tot een feest maakten.
Ook het „corps de ballet" is in de loop
der jaren getraind en gedisciplineerd
geraakt en boven de materie uitgeko
men. En van de andere solisten viel in
zonderheid Jacqueline Moreau op, jong,
gedecideerd en spiritueel, alsmede de
niet overmatig sterke, maar zeer gevoe
lige Helga Monson, die veel sfeer heeft.
Het zwakst, want wat traag en onpre
cies leek mij George Zoritsch, maar wat
hiervan zij, het was een „Sylphides",
die ons lang zal heugen.
Wat de overige nummers betreft,
kreeg men wel definitief de overtuiging,
dat de troep het in ieder geval in het ge
dramatiseerde sprookjesballet wil zoeken
en ons over het algemeen niet wil ver
ontrusten met de problemen der abstrac
te balletkunst en nog veel minder met
het surrealisme, dat in het buitenland
en vogue is. Dit heeft het bezwaar, dat
men zich uit dit repertoire toch maar
een eenzijdig beeld van de verrichtingen
van het Ballet van de Marquis de Cuevas
kan vormen. Het doet wat denken aan
programma's voor de provincie: het moet
vooral niet schokkend zijn.
Intussen werken die gedramatiseerde
sprookjes niet bijster overtuigend. Op
deze avond zag men in dit genre ,,L'Ai
grette" van Birger Bartolin, kruising van
„Vuurvogel" en „Lac des cygnes" en nog
een stuk of wat van dergelijke beroem
de balletgegevens. Hier dan een witte
reiger, die tevergeefs in het moeras
wordt nagejaagd door 'n jager. De jager
sterft, de reiger blijft onbereikbaar.
Daartussenin zijn allerlei scènes met
fantastische figuren, zoals een koning
der moerassen, dieren, insecten, nevels,
koortsen, dwaallichtjes en gewone mon
sters. Dit geheel, in suggestief decor van
Rina Rosselli gezet, werkt weinig over
tuigend en conventioneel, terwijl het
minder aanleiding tot dansen geeft dan
men denkt. Er is weer zoveel geloop en
overbekende pantomime in, doch er zijn
enkele dankbare rollen. Die van Rosella
Hightower als de witte reiger is onge
meen mooi, nerveus en frêle en uiterst
virtuoos.
Irt ,.La Tertulia" kregen wij zowaar
alweer een spektakelballet van Ana
Ricarda, veel minder pretentieus dan
haar „Dona Inès" van de vorige avond,
Advertentie
van rheumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpijnen worden snel en afdoende ver
dreven door Togal. Er is geen beter middel
tegen dan Togal. Togal baat waar andere
middelen falen. Togal zuivert de nieren en
is onschadelijk voor hart en maag. Bij
apoth. en drog. ƒ0.95, ƒ2.40 en ƒ8.88.
maar wel onderhoudender. Er wordt
veel meer in gedanst, en dit behalve
door Ana Ricarda zelf, die een mid
delmatige danseres is, met grote vir
tuositeit door Jacqueline Moreau en
Scouratoff en bovendien door nog
vele anderen. Het ballet geeft name
lijk een voorstelling weer in een Ma-
drileens variété-theater uit de goede
oude tijd, hetgeen natuurlijk aanlei
ding geeft tot hele series danspartijen.
Zeer genoeglijk ongetwijfeld, doch
men zou er zich met zoveel meer
vreugde aan overgegeven hebben,
wanneer de nieuwe aanwinsten van
het repertoire belangrijker waren ge
bleken.
Het was dus wel weer een zeer onder
houdende avond, doch hij leerde één
ding: aan belangrijke choreografen heeft
de troep gebrek. De individuele dans-
kunstige hoogtepunten vergoedden ove
rigens alles.
President Soekarno en Moh. Hatta
hebben, volgens het Indonesische blad
„Merdeka", geweigerd de Nederlandse
minister van Buitenlandse Zaken, mr.
J. M. A. H. Luns, die vorige week op
doorreis naar Australië in Djakarta ar
riveerde, in audiëntie te ontvangen.
Het blad schrijft hierover o.m.: „Deze
houding weerspiegelt de gevoelens van
Indonesië ten aanzien van Nederland en
is een duidelijk bewijs van de verslech
tering van de betrekkingen tussen Ne
derland en Indonesië."
Het twintigjarige meisje Anna Maria
Brandenburg uit Oirschot is sinds Maan-
dagavond spoorloos verdwenen. Haar
ouders vertrekken Donderdag a.s. uit
Amsterdam met de „Johan van Olden-
barnevelt" naar Australië. Vermoedelijk
heeft het minderjarige meisje zich aan
deze emigratie willen onttrekken. Zij is
vermoedelijk in gezelschap van een der
tigjarige man, Albert Klaassen uit Eind
hoven, met wie zij reeds enige tijd om
gang had. De burgemeester van Oirschot
heeft om aanhouding en terugbrenging
van het meisje verzocht.
Maandagavond heeft Klaasen mej.
Brandenburg van haar woning afgehaald.
De politie heeft hem die nacht niet in
zijn woning te Eindhoven aangetroffen.
Mej. Brandenburg had in een gesprek
met haar moeder reeds laten blijken dat
zij niet veel voelde voor de emigratie
plannen van haar ouders. Waarschijnlijk
heeft Klaasen haar bewogen hier te blij
ven en onder te duiken.
Ruim een maand geleden is conserva
toir beslag gelegd op het banksaldo van
de N. V. Zuid-Hollandse Conservenfa
briek te 's Gravenzande. Dit als een ge
volg van een procedure, welke reeds
bijna een jaar loopt en aanhangig werd
gemaakt door een Belgische glasfirma,
het Belgische Consortium des Verreries
te Brussel. De conservenfabriek heeft
een bankgarantie aangeboden voor het
volle bedrag, waarvoor beslag werd ge
legd plus kosten, ten bedrage van f 57.000
ter opheffing van het beslag.
De Belgische firma heeft deze proce
dure aanhangig gemaakt omdat de con
servenfabriek niet bereid was het ge
vraagde bedrag te betalen voor de feve
ring van ettelijke honderdduizenden V°t-
ten. De fabriek grondde deze weigering
op haar mening, dat de potten ondeug
delijk zouden zijn gebleken. De Belgische
firma eiste aanvankelijk een bedrag van
f 52.000, later verlaagd tot f 45.000 (de
conservenfabriek verklaarde zich bereid
tot betqling van f 35.000) zodat het ge-
schil in feite liep over een bedrag van
f 10.000. Partijen behouden zich thans
hun rechten voor. Het Belgische consor
tium baseert zich bij zijn eis mede op
het feit, dat de conservenfabriek de pot
ten heeft gebruikt en met conserven in
circulatie gebrast.
Naar wij vernemen, zal het Aalsmeer-
se bloemencorso dit jaar niet 5 Septem
ber, maar 12 September naar Amster
dam trekken. De stoet wordt samenge
steld onder het motto „Juliana Regina"
en zal 28 praalwagens en 25 luxe wagens
tellen. In tegenstelling tot vorige jaren
zullen de bloemen zodanig gekozen wor
den, dat de dag tevoren dus 11 Sep
tember in Aalsmeer zelf een tentoon
stelling van alle wagens wordt gehou
den.
4 September wordt in de Centrale
Aalsmeerse Veiling een internationale
dahlia-tentoonstelling geopend, die tot
en met 6 September zal duren. Ruim 100
deelnemers zullen met versierde fietsen
en aanhangwagentjes het jeugd-bloe-
mencorso verzorgen, dat in de middag
van 5 September door Aalsmeer trekt.
Vele festiviteiten staan in deze periode
tevens op het programma.
Het Artillerie-Monument ter nage
dachtenis aan de tijdens de laatste
wereldoorlog en bij de gevechts
handelingen in Indonesië en Korea
gesneuvelde artilleristen, dat werd
ontworpen door de architect Ys-
brand Kok en de beeldhouwer
Georges A. Graff, is Dinsdagmiddag
te Oldebroek onthuld Naméns HM.
de Koningin en Z. K. H. Prins Bem-
hard werd een krans gelegd door
Lt.-Kol. der Artillerie Jhr. D. J. A.
A. Lawrck van Pabst.
„Wat moet die man met al die boter
en kaas?'' dat was een vraag, die velen
Dinsdagavond in de Haagse Houtrust-
hallen bezig hield, toen een vrolijk en
blozend man met een grijze krullebol
boven een rooddoorstoofd hoofd, niet
minder dan 97 kg boter, kaas en melk
kon opvorderen, omdat hij de 100.000ste
bezoeker van de nationale zuivelten;
toonstelling „De Melkweg" was.
'Deze gelukkige, de verzekeringsagent
H. van Rijn uit Scheveningen, werd aan
de poorten van Houtrust met een enor
me struik bloemen begroet, waarna hij
en zijn vier logeergasten uit Den Helder
naar de Alkmaarse kaasmarkt op „De
Melkweg" werden geleid.
Zijn zuivere zuivelgewicht gewaar
merkt door echte Alkmaarse kaasdra
gers, bestond uit zeven enorme Goudse
kazen, zeven forse Edammers, een vaat
je van 25 kg boter, twaalf flessen melk
en als toegift 20 pakken boter. Het ge
wicht werd volgemaakt met een lunch-
kaasje. Toen waren de 97 kilogram be
reikt.
(Van onze correspondent)
In het Hillegomse „Treslong" hield
de Nederlandse Katholieke Vrouwen
beweging (bisdom Haarlem) Dinsdag
haar diocesane jaarvergadering. Het
Gilde en de K.A.V. kwamen in de voor
middag afzonderlijk bijeen om een eigen
agenda af te werken. Bij het Gilde
presideerde mevr. B. KortekaasDen
Haen, die in haar openingswoord de
suggestie deed om de komende winter
een actie te ontplooien, waarbij ieder
lid een nieuw lid voor het Gilde zal
proberen te winnen. Zij wees in dit
verband op het succes, dat de afdeling
Haarlem wist te boeken met de
folders, n.l. 75 nieuwe leden binnen
enkele maanden.
Zij bepleitte voorts, dat verschillende
afdelingen eert kring zouden vormen.
De ervaring in enkele gevalleq had
reeds geleerd, dat het onderling uitwis-
helen van gedachten en bevindingen
veel nut had afgeworpen.
De presidente wees er vervolgens op,
dat ook de middenstandsvrouwen in het
werk betrokken moeten worden. Daar
toe bestaat er sinds kort contact met
de R.K. Middenstandsvereniging en in
September zullen er streekmiddagen ge
houden worden in Delft, Haarlem, Lei
den en Zaandam. Het is derhalve niet
De luchtstrijdkrachten van Amerika,
Canada en zeven NATO-landen, waar
onder Nederland, zullen van 23 tot 31
Juli een grote luchtmanoeuvre boven
West-Europa en Engeland houden. De
oefening heeft de code-naam „Coronet"
Afgelopen Zondag werd er tijdens de
MH.H. Missen in het Amerikaanse bisdom
Raleigh (Noord-Carolina) niet gepreekt.
Alle priesters lazen een brief voor van
mgr. Vincent S. Waters, waarin deze
bisschop opnieuw van leer trekt tegen
het rassenonderscheid in zjjn diocees,
„Zelf kom ik uit de Zuidelijke staat Vir
ginia," schreef mgr. Waters, „en ik weet
dus, hoe krachtig daar en hier het ver
gif is van het blanke vooroordeel. Maar
ik weet ook, dat daar genezing voor
bestaat en dat is ons geloof."
De eerste maatregel in dit opzicht
nam de bisschop in Mei. Hij bracht toen
een fusie tot stand tussen de Congre
gaties van de twee katholieke kerken
van Newton Grove (N.C.). De ene kerk
W. wordt hoofdzakelijk bezocht door blan-
1\ ken en de andere door negers. Beide
1 j|L congregaties hebben samen 440 leden
a maar sinds de fusie zijn er nooit meer
JÊSpM-'/M'''* dan 84 komen opdagen. De bisschop
blijft echter vol goede moed: „Er kan
■ft geen sprake zijn van rassenonderscheid
in welke katholieke kerk dan ook. De
geestelijkheid is belast met de uitvoe
ring hiervan en zij zal geen enkele af
wijking toestaan. Elk ras krijgt gelijke
rechten en binnen het kerkgebouw mag
elke gelovige zitten of knielen, waar hij
Mgr. Vincent Waters maar wil."
Advertentie
66
„Mijn moeder vroeg of iemand de
1-lift wilde bedienen," zei Stephen. „Toen
ben ik gegaan."
„Naar de lift?"
„Wie was er in de lift?"
„Hij. Hij zat erin."
„Met de deuren dicht?"
„Ja."
„Wie maakte ze open?'
„Ik. Tante V. stond nog zon beetje
op de overloop te dralen. Toen ik de
deuren eenmaal open had, laveerde ze
er op af en zeilde naar binnen."
„En toen? Ging u direct achter haat
aan?"
„Ik bleef nog even staan om tegen
mijn moeder te knipogen en ging toen
naar b-binnen en liet gewoon de 1-lut
zdkl^Gn
„Eén moment. Welke plaatsen en hou
dingen namen Lord en Lady Wuther-
wood in de lift in?"
„Hij zat in de hoek. Hij had ztjn
hoed op en zijn sjaal om en zijn kraag
omhoog. Ik d-dacht, dat hij sliep."
„Sliep? Maar een minuut tevoren
had hij nog zo hard als hij kon geroe
pen."
„In slaap, of hij zat te mokken. Ik
dacht eigenlijk dat hij zat te mokken."
„Waarom zou hij dat gedaan hebben?"
„Hij was een stuk chagrijn. Tante V
had hem laten wachten."
„Hebt u op zijn hoed gelet?"
„Het was een afschuwelijke hoed."
',',Was er iets bijzonders aan?"
„Hij zag er zo gewoontjes mee uit. Ik
kon hem eigenlijk niet zo goed zien.
Tante Violet stond t-tussen ons in er
het licht was niet aan."
„Stond ze tegenover hem?"
„N-nee. Met haar gezicht naar de
deur."
„Goed. En toen?"
„Toen drukte ik op de k-knop en
gingen we naar b-beneden."
„Wat gebeurde er toen?"
.'.Toen we zowat halverwege waren
begon zij te gillen. Ik had hen geen
van beiden aangekeken. Ik hoorde de
gil en sprong omhoog van schrik en
drukte bijna automatisch op de knop
HALT. We bleven dus staan. We waren
bijna beneden. Juist onder de eerste
étage."
Ja?"
„Ik keerde me natuurlijk om. Oom G
zag ik niet, want zij stond ervoor met
haar rug naar me toe en gilde afstote
lijk. Het was beestachtig. Even plotse
ling als de fluit van een locomotief. Daar
heb ik altijd al het land aan gehad. Ze
ging een beetje opzij en ik k-keek en
toen z-zag ik hem."
„Wat zag u?"
„U weet hoe het was."
„Niet precies. Ik zou graag een nauw
keurige beschrijving hebben."
Stephen bevochtigde zijn lippen en
streek met zijn hand over zijn gezicht.
„Nou," zei hij, „hij zat daar. Ik herin
ner me nu, dat er een deuk in zijn hoed
was. Zij had hem vast en ze schudde
zo'n beetje en toen v-viel hij zo'n beetje
voorover. Zijn hoofd hing tussen zijn
knieën en zijn hoed viel af. Zij trok
hem weer overeind. En toen z-zag ik
het."
„Wat zag u?" vroeg Alleyn. „Het spijt
me, maar het is echt belangrijk en de
beschrijving van Lady Wutherwood was
niet erg duidelijk. Ik wil me een klaar
beeld vormen."
„Ik wou," zei Stephen heftig, „dat ik
dat niet had. Ik k-kan n-niet,
Col, zeg hem dat ik n-niethet
was te beestachtig."
„Weet u," zei Alleyn, „er zit iets in de
theorie, die zegt, dat het niet goed is
om onaangename ervaringen te begra
ven- Wanneer je iets onaangenaams
moet beschrijven, is er al een deel van
de onaangenaamheid verdwenen."
„Onaangenaam! Mijn God, die pen
stak uit zijn oog en er liep bloed over
zijn gezicht en in zijn mond. Hij maak
te geluiden als een dier."
„Had hij nog andere verwondingen
aan zijn hoofd?" vroeg Alleyn.
Stephen verborg zijn gezicht in zijn
handen. Zijn stem klonk omfloerst. „Ja.
Aan de kant van zijn hoofd. Iets. Ik zag
dat toen toen ik hem zag!" Zijn vin
gers gingen naar zijn eigen slaap.
„Daar."
„Juist. Wat deed u toen?"
„Ik had mijn hand bij dat d-ding, het
schakelbord- Ik moet op de b-bovenste
k-knop gedrukt hebben. Ik geloof niet
dat ik het bewust deed. Ik weet het
niet. We gingen naar boven. Zij bleef
maar gillen. Toen ik de deuren open
deed, viel zij zo'n beetje naar buiten.
Dat is alles. Stephen greep de rand van
de tafel en keek Alleyn voor de eerste
keer strak aan. „Het spijt me, dat ik
niet duidelijker kan zijn," zei hij. „Ik
weet niet waarom ik zo ben. Tot nu
toe ben ik heel goed geweest. Ik heb
me zelfs afgevraagd waarom ik zo goed
was."
„Bij sommige mensen schijnt een
schok een soort incubatietijd te heb
ben," zei Alleyn. „Toen u met de lift
naar beneden ging, stond u toen tegen
over het schakelbord?"
Ja
l'.Al die tijd?"
„Ja."
„Hoorde u iets achter u?"
„Ik herinner me niet dat ik iets ge
hoord heb. Het duurt ook niet zo lang.
wel?"
„Tot beneden duurt precies dertig se
conden," zei Alleyn. „U bent niet zo ver
gegaan. Hebt u niet een soort bons ge
hoord?"
„Mogelijk, maar ik herinner het me
niet."
„Goed. Om nog even terug te gaan.
Toen uw vader met Lord Wutherwood
sprak, was u allemaal hier en lag op
het tapijt in de hoek daar."
Stephen en Collin wisselden een blik.
Collin vormde zwijgend met zijn lippen
het woord „Patch".
„Nee," zei Alleyn. „Lady Patricia heeft
ons alleen verteld dat u op de grond
lag. Ze zei, dat het een soort spelletje
was, We hebben zelf ontdekt, dat het in
die hoek geweest moet zijn, waar een
deur gecamoufleerd is. Er is een spoor
van lippenstift op het karpet dichtbij de
spleet onder de deur en een beetje
schoensmeer een eindje verder. Men kan
zich niet aan de indruk onttrekken dat
uw spelletje met zich meebracht om de
gesprekken aan de andere kant van de
deur af te luisteren."
„Zeg," zei Stephen plotseling, „spreekt
u Frans? Ja, ik veronderstel van wel.
Natuurlijk doet u dat."
„Houd je mond," zei Collin.
„Ik heb niet op het tapijt gelegen,"
zei Alleyn. „En meneer Fox alleen maar
lang genoeg om één zin op te vangen,
die naar ik meen door u gezegd werd:
Taisez-vous done!"
(Wordt vervolgd).
de bedoeling, dat de middenstandsvrou
wen in een eigen organisatie worden
opgenomen, maar in het Gilde. Mevr.
Kortekaas nam daarna nog diverse ac
tiviteiten onder de loupe en herinner
de er aan, dat een afdeling een activi
teiten moet bedrijven (b.v. zuiver cha
ritatief werk), welke door een bestaan
de groep gedaan worden. Op die manier
loopt men andem in de weg en het
beste is altijd nog contact opnemen met
de ander.
Nadat spr. het ideaal van de vrouw,
dat zijn vorm vindt in de dienende lief
de, nog eens had belicht, gaf mevr. E.
de Vette verslag van de financiële si
tuatie. De presidente sprak daarna een
woord van afscheid aan het adres van
mej. G. Konijn, die voor de plattelands
vrouwen zitting had m het bestuur.
Bloemen en een meer blijvend geschenk
bleven niet uit Mej. Konijn memo
reerde zo terloops, dat er nog veel ge
daan zal moeten worden om de platte
landsvrouwen allen binnen het verband
van de beweging te brengen. Een goed
contact met de L.T.B. zal gunstig kun
nen werken.
De secretaresse, mevr. A. Popma, gaf
een vlot jaaroverzicht, verschillende
kwesties kwamen nog ter sprake en
pater dr. B. Naaykens M.S.C. sloot de-
ze bijeenkomst af met een kort woord,
geïnspireerd door de gedachten van St.
Franciscus van Sales.
Hij merkte daarbij op, dat er geen
standaard-heiligheid bestaat, waaraan
men moed werken. De heiligheid is iets
persoonlijks, welke ook door de vrouw
bereikt kan worden, mits zij uitgaat van
het standpunt, dat voor haar de hei
ligheid geen kwestie is van wereldver
zaking, maar van wereld-aanvaarding.
Intussen had ook de K.A.V. een uit
gebreide agenda afgewerkt. Daar be
rustte de leiding bij mej. C. Stringa,
die tot haar voldoening kon mededelen,
dat de K.A.V. in het Haarlemse bis
dom thans 11.000 leden telt. Verschillen
de groepen hebben paramenten ver
vaardigd voor parochies in het rampge
bied en een deputatie hoopte die binnen
kort aan mgr. Huibers aan te bieden.
Uit de afdelingen was een groot
aantal voorstellen binnengekomen,
die daarna werden afgehandeld.
Daarbij kwam ook de kwestie van
de gezinshulpen ter sprake. Mede
gedeeld werd, dat de K.A.B. plan
nen heeft tot vorming van een
fonds, dat de gezinshulp wil finan
cieren op verzekeringsbasis. In Bra
bant en Limburg werkt dat systeem
reeds en thans is men van het bis
dom Haarlem met een rapport over
dit punt bezig. Dat rapport wordt in
November aan de wetgevende ver
gadering van de K.A.B. voorgelegd.
De K.A.V. zal zich daarbij aanslui
ten.
Daar was verder nog een voorstel uit
Amsterdam om in plaats van studie
dagen, waar per afdeling feitelijk maar
drie afgevaardigden van genieten, een
landdag te houden, waarop alle leden
aanwezig kunnen zijn. Het bestuur bleek
wel van de propagandistische waarde
overtuigd, maar achtte een landdag
niet geschikt om bepaalde onderwerpen
diepgaand te behandelen. Overigens
wilde men wel een nationale landdag in
beraad houden. Ter vergadering bleek,
dat de grote meerderheid daarmede
accoord ging. Vermelden wij tenslotte
nog, dat in het bestuur gekozen werd
mevr. v. d. Kamp uit Zaandam.
's Middags vergaderden het Gilde en
de K.A.V. als diocesane vrouwenbewe
ging samen onder leiding van mevr. S.
NiewenhuysVan der Rijst. Deze bracht
het Christus Koning-fonds ter sprake en
hoopte, dat er van de een of andere
kant nog een legaat uit de bus zou ko
men, zodat de zorg voor rustbehoeven-
de vrouwen met meer kracht zou kun
nen worden aangepakt. Dit punt kwam
ook aan de orde in het jaarverslag van
de secretaresse, mevr. H. Baronesse
TestaEverard. Deze moest vaststellen,
dat een eigen rusthuis nog geen wer
kelijkheid was geworden. Wel heeft
men kamers van een bestaand huis
kunnen huren. Verder wees zij erop, dat
de Bond voor Bejaarden meermalen een
punt van bespreking was geweest ln
verband met de sociëteiten, die de
Bond zelf onder beheer wil krijgen. Het
valt dus te bezien, of Gilde en K.A.V.
dit sociëteitswerk zullen kunnen voort
zetten.
De oprichting van een diocesane com
missie voor beroeps-oriëntering bleek
afgestuit te zijn op financiële proble
men. Toch hoopt men daar binnenkort
een bescheiden begin mee te maken.
Bij accclamatie werd mevr. Nuwen-
huys als presidente herkozen.
Mej. Stringa besprak nog het werk
op internationaal plan, dat zij nuttig en
nodig oordeelde. Jaarlijks moet een
bedrag voor dat werk gereserveerd
worden, zodat Nederlandse deelname
verzekerd is.
Tot slot sprak pater A. van Rixtel
S.C.J. over het onderwerp „Humanisme
in opmars", waarbij hij allereerst het
wezeo van het humanisme tekende. In
een gedocumenteerd betoog zette hij
uiteen, hoe het humanisme rechtstreeks
voert naar ontkerstening van alle le
vensgebieden, waar dan geen plaats
meer is voor God. Hij zag ook voor de
Katholieke Vrouwenbeweging een nood
zakelijke taak weggelegd om de be
strijding van het humanisme mede ter
hand te nemen.
Het Japanse Lagerhuis heeft Dinsdag
de onlangs gesloten luchtvaartovereen
komsten met Nederland, Zweden, Noor
wegen, Denemarken en Thailand goed
gekeurd.
