Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | 13 juli 1953 | pagina 4

Schaer herovert de gele trui

Magni wint de eindsprint in Pau van
groep van vijf en twintig uitlopers

Sonja Hennen wint tweede
prijs in dressuurproef

TOUR IN CIJFERS

ACC-HBS en

eindigen

HCC II-HCCI

in draw

Rustdag in Bordeaux in feite slechts
trait d union tussen wat is en komt

E

3

NOG VIER NEDERLANDERS
BIJ DE EERSTE TIEN

Excelsior slaat
Hermes-DVS

TOURNOOI VAN DE „GROTEN"
BEGINT IN DE BERGEN

r

MAANDAG 13 JULI 1953

PAGINA 4

pr

üm

ft HnKffi*f*

1

Negende

etappe

Concours Hippique te Aken

Cricket-competitie

Fangio wint de race
van „Vue des Alpes"
Dubbele zege voor Amm
te Neurenberg

Om de Daviscup

Italië en Denemarken
staan op winst

door

JAN COTTAAR

Vergissing van Gerrit Voorting
staat nieuw succes in de

(Van onze speciale verslaggevers)

PAU, Zondagavond.

Op de Place de Verdun van het door hevige slagregens
geteisterde stadje Pau hebben de harten der Neder
landse kolonie in de Tour de France wéér sneller ge
klopt. Enkele meters voor de grote groep uitlopers sprintte
Gerrit Voorting over de eindstreep. Nog leek het einde van
de reeks glorieuze resultaten van de Nederlanders niet ten
einde. En dat mag dan onder de omstandigheden waarin
wjj momenteel de Tour „doen" niet verrassend meer zijn.
het doet het vaderlandse hart toch altijd weer goed. Het
kón bovendien ook nog: van Bordeaux naar Pau, een vlak
ke etappe; met bovendien een dag rust in de benen.

De reuzendoders van de Pyreneeën zouden eerst na
Pau in het geweer geroepen worden om aan het klassement
meer lijn te geven, om de selectie wat strenger toe te pas
sen. Maar bergetappes of niet, ook nn zou een overwinning
van een der Nederlanders een wapenfeit van de eerste orde
zijn. Want onder de uitlopers bevonden zich niemand min
der dan de „grote heren" zelf: Koblet, Bartali, Magni, Ro-
bic, Schaer, Bobet, Geminiani en dat wordt reeds als
vanzelfsprekend aangenomen Wim van Est.

Gerrit Voorting heeft zich echter deerlijk vergist. HU
stormde weliswaar als eerste over de witte kalkstreep,
maar vergat, dat hö nog eenmaal rond moest eer de ne
gende etappe geheel ten einde was. Voor hjj er erg in had

weg

ging heel de groep bijna voorbij. Toen was het te laat om
zich andermaal In de voorste gelederen te werken. Zijn kans
op een overwinning was meteen onmogelijk geworden.

Een kleine tegenslag dus. Maar daar tegenover staat het
verheugende, dat onder de vijf er. twintig uitlopers zich
liefst vijf Nederlanders bevonden. Zij allen moesten Magni
en Koblet de eer van de eerste twee plaatsen laten. Het
waren Wim van Est, Gerrit Voorting, Wagtmans. Suyker
buyk en Roks. En in het grote peleton bevonden zich de
drie overigen: Nolten, Van Breenen en Adri Voorting. Ver
daarachter arriveerde, volkomen stukgereden, de drager
van de gele trui Hassenforder. Hij moest zijn onderschei
dingsteken weer afstaan aan de Zwitser Schaer. En in het
algemeen klassement is de situatie zo, dat van de eerste
tien plaatsen de tweede (Wagtmans), de vierde (Roks), de
zesde (van Est) en de zevende (Gerrit Voorting) door Ne
derlanders wordt bezet.

Ook in de negende etappe hebber, de Nederlanders dus
weer een voorname rol gespeeld. Alleen Nolten heeft
zich volkomen afzijdig gehouden van het strijdgewoel. Hij
kreeg de besliste opdracht mee om zich in het geheel niet
in te spannen. Hij moest zich sparen voor de bergen. Logi
scherwijs kan hjj alleen de goede naam die de Nederlan
ders hebben weten te veroveren alle eer aan doen. Suy-
kerbuyk daarentegen was de meest agressieve in de Ne
derlandse ploeg.

Dinsdagmiddag omstreeks 16.20 uur
zal de K.R.O., Hilversum I, een di
recte reportage geven van de aan
komst van de elfde etappe. Om
20 uur volgt in hetzelfde program
ma een nabeschouwing.

fy.

ÉMÉLa-ji

V

Fiorenzi Magni op de Eindstreep in verwoed duel met Ko biet om de eer en de vette buit van de etappe-zege. Geheel

links (met witte pet) Wim van Est.

Hij ging mee

met een gboepje,
dat uiteindelijk
toch weer terug
viel in het grote
peloton. Hij was
het bovendien, die de beslissende aan
val heeft gelanceerd.

Dat Hassenforder de gele trui weer
kwijt is, heeft eigenlijk niemand ver
wonderd. Hij was zeer vermoeid in
Bordeaux aangekomen, heeft tijdens de
rustdag als een zieke op bed gelegen
en heeft vrijwel vanaf de start de groot
ste moeite gehad om met de karavaan
mee te kunnen komen. Zelfs met be
hulp van drie en soms vier ploeggeno
ten. Hij heeft het uiteindelijk niet kun
nen bolwerken en eindigde ongeveer
zeven minuten na de winnaar, Magni,
deze negende etappe.

Had men vrij algemeen verwacht,
dat de renners zonder uitzondering
hun krachten zouden sparen voor de
beide bergetappes, die thans op het
programma staan, en is dit globaal ge
sproken ook gebeurd, dit neemt niet
weg, dat de rit allerminst een wan
deling is geworden. Het uurgemiddel
de steeg weer boven de 38 kilometer.
Wanneer men ook nog weet, dat het
weer ongewoon slecht was voor het
Zuiden van Frankrijk, dan krijgt een
dergelijk hoog moyenne een bijzondere
betekenis. Naar de toeschouwers langs
de weg vertelden, had het al ongeveer
14 dagen aan een stuk door geregend.
Bij het vertrek motregende het, hal
verwege het parcours regende het pij-
pestelen en aan de finish vielen plas
regens neer, die een uurtje later

een landschap, dat eigenlijk niets ver
schilde van dat in Twenthe of op de
Veluwe reed de karavaan in straf tem
po in Zuid-Oostelijke richting. Telkens
waren er korte, felle demarrages, die
het peleton verbrokkelden, in groepjes
viel het uiteen, maar steeds weer
kwam na korte of lange tijd de fusie
tot stand.

Hassenforder zat te zwoegen. Hij zat
af en toe „dood", zoals dat heet. Welis
waar kreeg hij steun van zijn ploeg
maats, maar het feit dat in de tweede
helft van de rit Forestier, ook een man
van zijn ploeg, er even alleen van door
ging, zal zijn moreel niet hebben ver
beterd.

Beslissende demarrage

Toen er ongeveer 130 van de 197 km.
waren afgelegd, leidde een der talrijke
demarrages tot een uitlooppoging, die
een wat ernstiger aanzien kreeg. Redol-
fi, Suykerbuyk, Corrieri, Gueguen,
Kemp, Darrigade en nog enkele ande
ren liepen 300 meter uit. Toen zette het

overgingen in stortbuien.. Op dat
ogenblik gingen de toppen van de
Pyreneeën geheel schuil in laaghangen
de wolken en waren de valleien als
het ware toegedekt met dichte nevels.

Het begin van de etappe werd ge
kenmerkt door een groot aantal lekke
banden, een eigenaardig feit, want het
wegdek verkeerde in goede staat. Door

BORDEAUX!

Fbrtets

9e étappe
Zondag 12 Juli
BORDEAUX-RAU
197 km

Mont-de-Mars;

Aubagnan

10e étappe
Maandag 13 Juli
PAU-CAUTERÊTS
100 km

Barzac

Langon

Beaulac
Captieux

be Poteau

Roquefort

Le Caloy

St.Sévè

eerst alleen weg, kreeg toen gezelschap
van een paar Fransen en een Span
jaard, die echter spoedig terugviel en
kon zich na een achtervolging van 5
km., gereden in een tempo dat boven
de 40 km. lag, bij de kopgroep voegen.

De finish naderde, en in grote lijnen
bleef de thans verkregen positie de
zelfde. Wel probeerde Koblet, een
etappe-zege ruikend, er door middel
van een flitsende demarrage tussenuit
te trekken en kwam eerst inderdaad
even los, maar de Italianen hadden
hem in de gaten en Astrua, Magni en
Isotti gingen als hazewinden achter
hem aan en brachten meester Hugo tot
rede.

Op het circuit van de ruime Place de
Verdun arriveerde, zoals gememoreerd,
Gerrit Voorting, die zich kort voor Pau
zeer handig naar voren had gewerkt
aan de kop van het eerste peleton, met
een meter of twintig voorsprong. Toen
volgde echter de fatale vergissing. Het
was zeer jammer, want al is het .twij
felachtig of Gerrit Voorting de etappe

peleton onder leiding van Molineris de
achtervolging in en de aanval werd
bedwongen.

Het was Suykerbuyk die, vijftig
kilometer voor de finish, andermaal
wegliep en de stoot gaf tot een strijd,
die het peleton spoedig in twee grote
groepen splitste. In de eerste zaten be
halve Suykerbuyk, Wout Wagtmans,
Roks en Voorting en verder alle „grote
azen", Koblet, Bartali, Bobet, Magni,
Schaer, in totaal een dertig man.

In de tweede zagen we Nolten, Van
Breenen, Adri Voorting en Van Est.
Van Est voelde zich echter in het twee
de peleton niet op zijn plaats. Hij ging

had gewonnen, hij zou zich toch zeer
waarschijnlijk bij de eerste vijf of zes
hebben geplaatst. Nu werd het voor de
zoveelste maal een duel tussen Koblet
en Magni, dat op overtuigende wijze
door de Italiaan werd gewonnen. Ro
bic werd derde, Schaer vierde, Bartali
vijfde en Van Est zesde. Gerrit Voor
ting moest genoegen nemen met de
twaalfde plaats. Van Breenen, die op
het circuit dezelfde fout maakte als
Gerrit Voorting, werd 36ste op ruim 2
minuten en Nolten en Adri Voorting
zaten in het peleton, waarvoor dezelfde
tijd als voor Van Breenen werd geno
teerd.

^-JttAubisque

LouvieQ 1Z04m

Argelês

Eaux- Oaiost

5 PA N JE ®°nn*f

Oouretla

TffiRt- l^-CAUTERETS

De Nederlandse amazone Sonja Hen
nen (Heerlen) heeft met „Saskia" ln de
dressuurproef „S" voor amateurs de
tweede prijs gewonnen in het interna
tionaal concours hippique te Aken, ach
ter de Duitse mevr. Franken met „Un-
ternehmer'. De Zweedse luitenant-kolo
nel Berge legde met „Fineman" beslag
op de derde plaats, terwijl onze landge
noot L. H. M. van Loon (Tilburg) zich
met „Saraceen" vierde klasseerde.

In de sprintnummers héd de Neder
landse equipe minder succes. In het
zogenaamde „kanonenspringen", klasse
SB, waarin 23 combinaties 8 hindernis
sen met een maximum hoogte van 1.60
meter moesten nemen, reed voor Ne
derland B. Uytendaal (Breda) met „Er-
nica II" en met „Maiglocke". Met het
eerste paard werden 16 fouten geno
teerd en met het tweede 20. Hierdoor
viel onze landgenoot buiten de prijzen.
Winnaar in dit onderdeer werd de Duit
ser Thiedemann met „Diamant", die het
475 meter lange parcours foutloos reed.

In het estafette jachtspringen voor
equipes, klasse M„ waarvoor een 615
meter lang parcours was uitgezet met
10 hindernissen, eindigde de Duitse
equipe op de eerste plaats met 4 fouten
en een tijd van 242.2 sec. Onze ruiters
hadden pech. Mr. F. Albers Pistorius,
die met „Maaike" als eerste van de
equipe startte, werd gediskwalificeerd
wegens driemaal weigering van het
paard. J. Hensen (Tilburg) nam als re
serve met „Pontius Pilatus" het nog te
rijden parcours van Pistorius over-
daarna volgden L. H. M. van Loon met
„Ampere" en B. Uutendaal met „Ernica
II". In totaal werd evenwel voor het
Nederlandse team 25 fouten genoteerd
en een tijd van 303 sec., waarmede het
als laatste werd geklasseerd.

35.000 toeschouwers brachten op de
laatste dag de winnaar van de „gro
te dressuurprijs". de Zweedse ma
joor H. St. Cyr met zijn dertien
jarige volbloed Julie" een harte
lijke ovatie.

BordeauxPau (197 km): 1. Magni
(It.) 5 uur 9 min. 58 sec.; 2. Koblet
(Zwits.) z.t.; 3. Robic (Fr. West) z.t.;

4. Schaer (Zwits.) z.t.; 5. Bartali (It.)
z.t.; 6. Van Est (Ned.); 7. Impanis (B.)
8. Dupont (Fr. Z.W.); 9. Geminiani
(Fr.); 10. Rolland (Fr.); 11. Bauvin
(Fr N.O.C.); 12. Gerrit Voorting
(Ned.); 13. Mirando (Fr. Z.O.); 14.
Audaire (Fr. W.); 15. Darrigade (Fr.
Z.W.); 16. Fontet (Fr. W.); 17. Gau-
thier (Fr.); 18. Mallejac (Fr. W.); 19.
Wagtmans (Ned.); 20. Suykerbuyk
(Ned.); 21. Renaud (lie de Fr); 22.
Bobet (Fr.); 23. Astrua (It.); 24. Roks
(Ned.); 25. Lauredi (Fr.) allen in de
zelfde tijd als Magni 5.09.58; 32. Een
grote groep ex aequo onder leiding
van de Italiaan Corrieri, in 5.12.07. In
deze groep bevonden zich onze land
genoten Van Breenen, Nolten en Adri
Voorting.

De gele truidrager Hassenforder
eindigde op de 89e plaats in een
groepje ex aequo in -3.16.51 met een
achterstand dus van 6.53.

Klassementen

Het algemeen klassement luidt
thans: 1. Schaer (Zwits.) 54.04.04; 2.
Wagtmans (Ned.) 54.05.06 op 1.02; 3.
Renaud (lie de France) 54.07.34 op
3.30; 4. Roks (Ned.) 54.07.59 op 3.55;

5. Bauvin (Fr. N.O.C.) 54.08.44 op 4.40;

6. Van Est (Ned.) 54.09.30 op 5.26; 7.
Gerrit Voorting (Ned.) 54.09.49 op
5.45; 8. Mahé (Fr. W.) 54.09.50; 9.
Robic (Fr. W.) 54.10.04; 10. Astrua
z.t.; 11. Hassenforder (Fr. N.O.C.)
54.10.09; 12. Meunier (Fr. N.O.C.)
55.10.56; 13. Close (Belg.) 54.11.52; 14.

Lauredi (Fr.) 54.11.54; 15. Impanis
(Belg.) 54.12.09; 16. Anzile (Fr. N.O.
C.) 54.12.13; 17. Ernzer (Lux.) 54.12.18;
18. Diot (lie de France) 54.43.20; 19.
Serra (Sp.) 54.14.05; 20. Caput (lie de
France) 54.14.15; 25. Magni (It.)
54.15.41; 26. Koblet (Zwits.) 54.16.11;
29. Bobet (Fr.) 54.16.1; 30. Bartali
(It.) z.t.; 46. Van Breenen (Ned.)
54.23.38; 58 Adri Voorting (Ned.)
54.3T.56; 63. Suykerbuyk (Ned.)
54.33.28; 64. Nolten (Ned.) 54.34.11.

Het ploegenklassement van de ne
gende etappe luidt: 1. Italië (Magni,
Bartali, Astrua) 15.28.54; 2. Frankrijk
W (Robic, Audaire, Pontet) 15.29.54;

3. Nederland (Van Est, Gerrit Voor
ting, Wagtmans) z.t.; 4. Frankrijk
Nationaal (Geminiani, Rolland, Gau-
thier) z.t.; 5. Frankrijk Noord Oost
Centraal (Bauvin, Forestier, Walko-
wiak) 15.31.28; 6. Zwitserland (Koblet,
Schaer, Schellenberg) 15.31.33; 7.
Frankrijk Zuid West (Dupont, Darri
gade, Bastianelli) 15.32.03 8. Ile de
France (Renaud, Tonello, Caput)
15.34.12; 9. België (Impanis, Adriaens-
sens. Close) z.t.; 10. Luxemburg
(Kemp, Diederich, Ernzer) z.t.; 11.
Spanje (Trobat, Massip, Gelabert)
15.35.46; 12. Frankrijk Zuid Oost (Mi
rando, Lazarides, Vitetta) 15.45.03.

Het algemeen ploegenklassement
luidt thans- 1. Frankrijk Noord Oost
Centraal 161.40.31; 2. Nederland
161.56.43; 3. Frankrijk West 162.01.59;

4. Ile de France 162.08.31; 5 Frankrijk
Nationaal 162.10.59; 6. België 162.17.38;
7. Italië 162.19.45; 8. Zwitserland
162.36.33; 9. Luxemburg 162.47.28; 10.
Frankrijk Zuid West 162.51.47; li-
Frankrijk Zuid Oost 163.04.59; 12.
Spanje 163.05.38.

(Van onze cricketmedewerker)

In de eerste klas cricket-competitie
eindigden de beide belangrijke ontmoe
tingen in een draw. Zowel ACC tegen
HBS, als HCC 2 tegen HCC 1, moesten
met een verdeling der punten genoegen
nemen. Het gevolg hiervan is dat ACC
en HCC 2 thans met een gelijk gemid
delde van 1.55 aan het hoofd gaan m de
eerste klasse A, HBS neemt de derde
plaats in met een gemiddelde van 1.20,
gevolgd door HCC 1, dat een gemiddel
de van 1.12 heeft. HermesDVS, dat
vandaag van Excelsior verloor, staat nu
weer op de onderste plaats met 0.55;
Rood en Wit is vijfde met 0.62 gemid
delde.

Quick (N.) haalde een fraaie overwin
ning op het Rotterdamse Sparta. Met 65
runs bleef de club van D. Ingelse in de
meerderheid. Quick maakte 173 runs,
voor het verlies vari 8 wickets (D. In
gelse 52 en A, Phyffer 66); Sparta kon
het niet verder dan 108 brengen iL
Borrani 34). Bowlde L. de Bruyn voor
Sparta 5 voor 45, J. Hagen had voor
Quick nog fraaiere cijfers, daar hij 6
voor 21 nam.

Excelsior maakte tegen Hermes-DVS
het hoge totaal van 185 runs, waarvan
J. Oosterholt met 49 als hoogste uit de
bus kwam (H. van Meurs 5 voor 37).
Hermes-DVS kon op het goede bowlen
van Excelsior (H. ter Braak 4 voor 27,
J. Dries 3 voor 44 en J. Oosterholt 3
voor 24) niet hoger dan 140 komen, C.
Tettelaar met 'n hardgeslagen 40 (1 X 6,
5X4) topscorer. A. Melief nog 30 en
H. van Meurs 22 n. o. Intussen een góe
de prestatie van de B-klasser Excelsior,
om van de A-klasser; Hermes-DVS te
winnen!

Haarlem, dat tegen Quick, Den Haag,
eerst een totaal van 153 runs maakte
(M. Maas 26, Grupping 34), gooide Quick

hierna voor het schamele totaal van

30 runs uit. P. Maas de zeer fraaie cij
fers van 7 voor 14. Voor Quick verover
de P. Marseille eveneens 7 wickets, ech
ter ten koste van 58 runs.

VVV tegen VOC was een spel van kat
en muis. VOC was twee keer voor lage
totalen uit: 51 en 59. Alders eerst 6 voor
22 en in de 2e innings 3 voor 16, VW
scoorde een totaal van 217 (C. J. Slag
ter 60) en won derhalve met innings en
107 runs. Voor VOC had J. Stroo nog de
toonbare cijfers van 5 voor 45. Van VOC's
zijde echter een zwakke battingdemon
stratie!

In de ontmoeting tussen HCC 2 en
HCC 1, wist Jhr. L. C. de Villeneuve
een century voor HCC 2 te scoren, zijn
tweede al in dit seizoen. Zijn 105, echter
niet geheel kansloos, bevatte 1x8,1x5
en voorts 15 vieren. R. Colthoff nog
een snelle 50 (8 x 4). HCC 2 sloot de
innings op een totaal van 238 runs voor
het verlies van 7 wickets, na drie uur
gebat te hebben. Toen de tijd verstreken
was had HCC 1 een totaal van 186 runs

op het bord staan voor het verlies van
8* wickets, waarvan P. van Arkel een
goede, echter niet geheel kansloze 80
(10 X 4). Hij werd op 34 en op 70 ge
mist. E. Vriens bowlde 7 voor 69 en ving
de 8e man bovendien nog uit!

In de wedstrijd tussen ACC en HBS,
die eveneens onbeslist eindigde, heeft
HBS in de tijd van vier uur een totaal
van 217 runs bijeengeslagen, waarvan
P. van Katwijk een fraaie 50 en R.
Bruynesteyn 40. Het bowlen en fielden
van ACC bleef een heel stuk onder de
eerste klas maat. D. Disselkoen met 3
voor.23 nog de beste cijfers. ACC maak
te in de beschikbare tijd een totaal van
180 voor 9, probeerde halverwege de
innings nog de runs te halen, doch de
beschikbare tijd (2t4 uur) bleek toch te
kort. W. van Weelde een magistrale 75.
Op 180 voor 9 kwam het einde. R. Del-
low 4 voor 82.

In de Zwitserse Jura bij Neuchatel is
een autorace gehouden, welke bekend
staat als de race van de „Vue des Al
pes". Fangio (Argentinië) bereikte met
zijn 2 liter Maserati over de twee man
ches een gemiddelde snelheid van
125.698 km per uur. In de eerste manche
moest hij de eerste plaats delen met de
Britse ERA-rijder Ken Wharton. Fangio
won de tweede manche. In het klasse
ment werd Wharton tweede met een
gemiddelde van 125.436 km per uur. De
derde plaats was voor de Zwitserse cou
reur Boran de Graffenried met Masera
ti.

Tijdens motorraces te Neurenberg
boekte Amm een dubbele overwinning;
hij werd nl. eerste zowel in de 350cc
klasse als in de 500 cc klasse.

Italië heeft te Brussel in de halve
eindstrijd van de Europese zone Davis
cup tegen België de ieiding genomen
met 21.

Denemarken nam tegen Frankrijk te
Parijs eveneens de leiding (12).

Amerika versloeg Japan met 50.

Te Santiago heeft het Spaanse voet
balelftal een 21 overwinning behaald
op Chili.

Te Hürth bij Keulen is voor 2500 toe
schouwers een stayerwedstrijd, verdeeld
over drie manches, gehouden, waaraan
onze landgenoten Wierstra en Van de
Kamp deelnamen. Het eindklassement
luidt: 1 Zims 69.998 km; 2. Wierstra
69.705 km; 3. Bintner 69.540 km; 4. Van
de Kamp; 5. Westerhold.

BORDEAUX, Zaterdag

Slechts een speelse dan wel een valse geest kan voor een dag zoals we die
vandaag te Bordeaux hebben beleefd, de naam „rustdag" hebben uitge
vonden. Wanneer ge immers de bedrijvigheid ziet in alle hoofdkwartieren
van de Tourploegen, wanneer ge het gerU af en aan gade slaat van jeeps en
automobielen van alle vorm, soort en grootte omdat ze vóór de tocht door de
bergen nog eens een goede beurt moeten hebben, wanneer ge voorts het aantal
kilometers optelt dat vele journalisten vandaag hebben afgelegd tussen Hotel
de Normandie en Hotel des Pyrenées, om nieuws te verzamelen, dan zult ge,
menen wU, gaarne willen toegeven dat de rust die men de vermoeide karavaan
na acht dagen fietsen en autorijden, acht dagen demarrages en reportages, acht
dagen stof slikken en lekke banden, heet te gunnen, toch wel enigszins aan
de betrekkelijke kant is.

De zogenaamde rustdag die we van
daag in de hoofdstad van de Gironde
beleven, is eigenlijk alleen maar een
trait d'union tussen het deel van de
Tour de France, dat we achter de rug
hebben en dat wat nu komen gaat. De
ploegleiders hebben hun lijfwachten voor
de deur van hun suites op wacht gezet
en de stafkaarten op hun tafels open ge
vouwen. Op die stafkaarten staan vier
rode stippen en zij geven vier bergen
aan: de 1700 meter hoge Col d'AubiSque
die we Maandag voor de lezer dus
vandaag zullen gaan bestormen, de
Col du Tourmalet (2100 meter), de Col
d'Aspin (1500 meter) en de Col de Pey-
resourde, een kinderachtigheid je van
1563 meter, dat we Dinsdag te lijf gaan.
En ge kunt er van verzekerd zijn dat
die rust in de kamers van de ploeglei
ders tijdens de pleisterdagen van de
Tour de France de mensheid op het idee
van de betrekkelijkheid zou hebben ge
bracht, wanneer niet de heer Einstein
de Tour de France juist nog een slag
voor was geweest. Potloden en centime
ters glijden over de kaarten van de
ploegstrategen. Er worden theorieën op
gebouwd en plannen gemaakt waar Na
poleon noch Eisenhower zich in hun
beste dagen voor hadden behoeven te
schamen. Minuten en kilometers wor
den genoeglijk dooreen geklutst ert het
profiel van de etappes hangt levensgroot
aan de muur.

We zijn nu aangeland op het terrein
van de „groten", de Bartali's, de Koblets,
de Robics en de Geminiani's, misschien
ook van de Bobets, de Noltens en de
Le Guilly's. In deze tot woestenij wor
dende indrukwekkende schoonheid van
het landschap, boven de grens waar de
natuur ophoudt zich te tooien met bo
men en planten, onder de verzengende
stralen van de zon of op de vochtige
paden in de grauwe wolken, komen al
leen de besten voor het front. Hier ver
liest Schaer zijn laatste aanspraken op
de aandacht van zijn ploegleider, wan
neer hij niet gelijk op gaat; hier ver
speelt Hassenforder practisch of daad
werkelijk zijn gele trui, wanneer hij ook
in de bergen niet een deel weet op te
brengen van de verrassende, aan suc
cessen zo rijke vechtlust, welke hij op
de vlakke wegen heeft getoond te bezit
ten; hier gaat Nederland een deel van
zijn mooie plaatsen verliezen, omdat m
de lage landen aan de zee de Koblets en
de Bartali's nu eenmaal niet dik zijn
gezaaid.

Dit zijn de etappes van de realiteit;
verrassingen zijn er uitgesloten, of het
moest zijn dat zich nieuwe matadoren
van dit steekspel der courage komen
presenteren, zoals het vorig jaar Nol
ten en Le Guilly. Voor deze etappes
hebben de journalisten hun beste ad
jectieven en hun vlammendste epitheta
bewaard en de opmaakredacteuren hun
vetste koppen. Ge zult lezen over de
„adelaar van de bergen", de „overwin
naars van het ontoegankelijke", de „be
heersers van het schier ontembare".
Fors meeslepend, theatraal proza dat U
rillingen bezorgt en U niet helemaal
ten onrechte de verzuchting doet
slaken, dat ge dan toch maar liever in
Uw tuintje zit in Overschie of op Uw
derde étage* waar dan ook.

De zaak is deze, dat ln die twee
etappes de grondslag wordt ge
legd voor de beslissing in deze
Tour de France. Het vorig jaar viel de

hadden we de Tour de France 1953 nog
altijd een zekere prooi voor deze Coppi
gevonden en ook met een Koblet op
toppunt van zijn vorm zouden we haar
in een van ons gevraagde prognose aan
Koblet hebben toegewezen. Maar juist
nu Koblet slechts bij tijd en wijle kan
herinneren aan de grote mogelijkheden
welke hij in 1951 étaleerde, zullen wij
geboeide toeschouwers zijn bij de grote
strijd welke zich in dit domein afspeelt.

Zo even hebben we dat het domein
van de groten genoemd. Maar altijd
wanneer wij met die zwoegende, hijgen-

beslissing in de eerste de beste berg
etappe van de ronde, toen Coppi bij
het overschrijden van de witte streep
Op de 1800 meter hoge Alpe d'Huez, de
gele trui veroverde en haar met al die
bergetappes nog in het zicht, eenvoudig
niet meer kon verliezen, zozeer over
heerste hij op dit terrein al zijn tegen
standers. Maar nu liggen de kaarten an
ders. De prognoses over de zekere tri
omfen van Koblet zijn veel voorzichti
ger geworden. We hebben U al geschre
ven dat Bartali weer een belangrijke rol
speelt in de gissingen en voorspellingen
waaraan men zich hier in Frankrijk zo
grif en zo gemakkelijk van de ene theo-
die in de andere vallend, te buiten
gaat. En dan is er Robic, de kleine
lichtgewicht en Magni, de roekeloze da
ler en Geminiani de Franse hope en
misschien maar waarschijnlijk niet
Bobet.

De Tour de France van 1953 is erop
gemaakt, de allround renner een kans
te geven en niet alle troeven in de
schoot te werpen van de geboren klim
mer. Het vorig jaar heette dat óók het
geval en het was geen overdrijving toen
men schreef dat deze Tour tégen Cop
pi was geformeerd en vóórniet zo
zeer voor de allrounders, als wel voor
de Fransen, die toch óók weer eens
aan bod moesten komen. Deze jubileum
ronde, de cinquantenaire, is nog een
stap verder op die weg en ln de Pyre
neeën moet straks blijken of men nü
dan eindelijk op weg is eten ronde te
creëren, waarin de grote en beslissen
de slag niet in de bergen valt.

Laat ons er het klassement eens bij
nemen. Van de favorieten bezet Robic
de beste plaats, met nog geen zeven
minuten achterstand op de gele trui,
Geminiani ligt vier en een halve mi
nuut verder terug en nog meer dan
twee minuten daarachter volgen broe
derlijk met dezelfde tijd Bartali, Koblet,
Magni en Bobet, die elkaar tot nu toe
nog geen ogenblik onbewaakt hebben
gelaten. In de bergen telt geen bewa
king. Dan komen de wieltjesplakkers,
die zich zo heerlijk kunnen laten „mee
zuigen" in de luwte van een harde
werker, op de koffie. Dan is de ploeg
als ploeg van geen betekenis, dan is het
ieder voor zich en tegen de ander als
rnan tegen man, bij wijze van spreken
met de blote vuist.

r zal in de twee dagen dat we door
de Pyreneeën kruisen, geen be
slissing vallen over het resultaat
van de ronde. Dat gebeurt pas wanneer
straks de Alpen, ruwer, imponerender
en zwaarder voor de renners met hun
Col de Vars, hun Izoard en hun Lauta-
ret voor de draad komen. Maar het zal
interessant zijn om te zien of de klim
mers bij uitstek in deze „aangelengde"
bergetappes werkelijk niet meer vol
doende winst kunnen behalen om er
de strijd van de ganse ronde in te be
slissen. Met een Coppi op zijn best

de, naar adem en naar verfrissing snak
kende karavaan naar de toppen van de
bergen kruipen, zien wij voor onze ogen
die matadoren, die campionissimi, die
adelaars van de bergen, ineen schrom
pelen tot kleine nietige wezentjes tegen
de achtergrond van een huiveringwek
kend rotswand of naast de leegte van
een gapende, eindeloze diepte.

Wij hebben al eerder de naam van
Bartali genoemd. Eén ding zal de strijd
in de Pyreneeën in ieder geval uit
wijzen en wel of de bijna veertigjarige
Italiaan nog in staat zal blijken de strijd
met sterke jonge mensen van dertig
jaar of minder vol te houden. Of die
duizenden kilometers die hij zwoegend
langs alle wegen en over alle begaanbare
bergpassen van Europa heeft afgelegd,
hem nu tenslotte tóch niet in de benen
zijn gaan zitten en of het venijn van
zijn houding tegenover Coppi hem nu
werkelijk zó kan inspireren, dat de
kleine Robic met zijn wraakgevoelens
tegenover de Franse nationalen die hem
hebben gepasseerd en de grote Koblet
met zijn air van ik-win-het-toch-wel,
ervoor op da knieën moeten.

We zijn nog niet zover, dat in dit
spel op de ruggen van de Pyre
neeën en straks op die van üe
Alpen, onze landgenoten als gelijkwaar
dige partners van de buitenlandse klim-
specialisten tevoorschijn treden. Er is
er op dit ogenblik één, Nolten, en wat
zich Vrijdagavond op de laatste zestig
kilometer voor Bordeaux heeft afge
speeld, rechtvaardigt de hoop dat hij
zich vrijwel heeft hersteld van de „bet-
tises" welke hij heeft uitgehaald tussen

Rijssel en Dieppe en tussen Dieppe en
Caen en waarvoor hij de dag daarna met
een verlies van 21 minuten zo'n zware
boete heeft betaald. Van die achterstand
heeft hij er nu zeven teruggewonnen
door een derde demarrage, maar nu een
verantwoorde omdat hij er mee naar
Nederlands tweede overwinning tracht
te te grijpen en niet naar een zevende
of achtste plaats zonder betekenis. En
omdat hij nu bovendien niet als een
uitgeput en naar adem snakkende ren
ner over de streep ging, maar fris en
weinig vermoeid het relaas kon vertel
len van hetgeen hem tot deze demar
rage had gedreven. Zonder die onge
disciplineerde doorzetterij tussen Rijssel
en Caen, zou hij de strijd in de bergen
minstens gelijk op met Bartali, Koblet
en anderen zijn begonnen. Anderzijds is
het misschien wel zo dat de zucht om
zich op zichzelf te wreken hem over het
punt van slapheid en halfslachtigheid
heeft heengeholpen, waar hij dit seizoen
min of meer mee te kampen heeft ge
had. Directeur-generaal Goddet van de
Tour de France zei ons op de eindstreep
te Bordeaux, dat Nolten, zonder zijn
krachtsverkwisting in de reeds genoem
de etappes, de enige zou zijn geweest
die Koblet werkelijk in de bergen had
kunnen verslaan. Wij zijn zo optimis
tisch niet, maar mogelijk kan Nolten
uit zijn jongste succes de kracht en
inspiratie putten, welke hem het vorig

jaar de etappe naar Monte Carlo deed
winnen en hem vooral zo op het voor
plan hebben gebracht in de bestijging
van de moeilijke Puy de Dóme, waar hij
Bartali en Geminiani royaal uit zijn
wielen reed.

Zijn wij dus vooral nieuwsgierig naar
hetgeen Nolten in de Pyreneeën gaat
opvoeren, ook Wagtmans heeft bij vo
rige gelegenheden in de bergetappes
verdienstelijk werk gedaan. De derde
plaats die hij thans bezet zal hem
ongetwijfeld inspireren, evenals dit het
geval zal zijn met Voorting, die dit jaar
sterker rijdt dan ooit. Roks zal wel niet
meer met één voet uit het pedaalriemp-
je, overmeesterd door een begrijpelijk
ontzag voor het landschap om hem heen
en de ravijnen naast hem, naar beneden
rijden. Maar zijn positie op.de ranglijst
zal hij toch wel niet kunnen verdedigen.
Voor het overige kunnen we niets an
ders doen dan afwachten en onze land
genoten een „goede vaart" toewensen.
Het spel in de bergen is een spel van
dien aard, dat we hen deze heilwens
niet willon onthouden.

Jan Cottaar interviewt Gerrit Voorting.