Tweede Kamer aanvaardt
E.D.G.-ver drag
Nadere overeenkomsten sullen
aan Parlement ter goedkeuring
moeten worden voorgelegd
n'frJoouhiAN: §fef spoor van het zwaarcL
GELUKWENS VAN DULLES
Nauwere aaneensluiting
van Europese Unies
N/ÈÊ
CONANT: Het voedselaanbod is
volkomen te goeder trouw gedaan
Versoek aan Semjonov de leveranties aan
Oost-Duitsland niet te boycotten
Moord
in de lift
INVESTORS MUTUAL, INC.
Bijzondere voldoening in regerings
kringen te Bonn
4»
Brabants Orkest
ter bruiloft
Geen uitspraak over
Europese verdragen
BUSSINK'S DEVENTER KOEK
Ulbricht nog hecht
in het zadel
VRIJDAG 24 JULI 1953
PAGINA 7
Pax Romana naar Denemarken
Prinses Wilhelmina in
Noorwegen
Directeur Emigratiedienst
AS
'«i<flfttissf
De Franse grondwet
Assemblée aanvaardt
simpeler investituur
Belegd kapitaal verder gestegen
tot ruim 1.7 milliard.
Uittreksel uit halfjaarlijks verslag
verkrijgbaar.
Vraagt nadere gegevens aan Uw
bank en commissionnair.
Huidige prijs van een certificaat van 10 aandelen f 598.50
milder
zachter
voller
smaak
In West-Duitsland
Pas na de algemene
verkiezingen
Eisenhower ongerust
Wegens besnoeiing der
buitenlandse hulp
door NCAIO MARSH
Amerikaans Huis ver
werpt tariefverhoging
Steun voor Eisenhower's
handelspolitiek
(Vervolg van pagina 1)
Minister Beyen sprak over de drie
élementen, die na.. Mei 1952, toen de
e2eringen, onder voorbehoud van de
goedkeuring door het parlement, het
b.D.G.-verdrag in Parijs ondertekenden,
?e buitenlandse politiek zijn gaan be
heersen: de overwinning van de Repu
blikeinen in Amerika, de dood van
ötahn en het sterker wordende Duits-
;and, dat zich geleidelijk uit zijn posi-
j'e van vijand begint los te werken en
r'ot meer zo gemakkelijk te hanteren
is- Amerika, dat ons zo genereus gehol-
Pon heeft, dat wij er ons merkwaardig
economisch herstel eenvoudig aan te
®anken hebben de minister bracht
"aarvoor het Amerikaanse volk nog
eens openlijk dank is niet meer zo
l°t tot steun bereid. Duitsland is niet
{beer bereid alles te doen en in Rus-
iand is men juist wel bereid, naar men
fest, om althans het een en ander te
laten.
Met deze laatste constatering echter
Roeten wij voorzichtig zijn. Zó heel erg
a®ker voelt de wereld zich nog niet bij
b'o gewijzigde houding van Rusland
mor wat de echte vredelievendheid
"aarvan betreft en het is zaak voor een
l' Oin land als Nederland, om in deze
gereld van onzekerheid bij het zoeken
baar een oplossing van zijn problemen
nodig zekere concepties op te offeren
le ons dierbaar waren....
»en zijn", riep de communist Gortzak
,..en zijn", herhaalde de minister. Eerst
b'l de replieken zou hij weer last krij-
®en van interrupties, toen Gerben Wa-
"cnaar op de katheder klom om de on
grondwettigheid van het E.D.G.-verdrag
?an te vallen en de minister te verwij-
,eri. dat hij hem niet had willen ant
woorden.
•■Ik ben als minister verantwoordelijk
mor één ding: ik moet de Kamer duide-
'Jk maken hoe het zit. Het is niet mijn
^dracht om één van de kamerleden te
°vertuigen", luidde het snedige ant
woord. Tegen deze nuchterheid hebben
heren het gisteren opgegeven. Nie-
^and heeft ze meer gehoord.
De minister zette verder uiteen,
^'at dat opofferen voor Nederland be
tekent. Dat het land, zonder zijn identi
teit te verliezen, wel een stuk souve-
eeiniteit moet afstaan, omdat de ge
meenschap dat vraagt. Een zaak die
biet met het afwegen van voor- en
badelen is te bepalen, maar die slechts
valt af te meten, wanneer men zich
door rechtsbeginselen laat leiden, iets
Wat het land van Grotius niet onbe
kend kan zijn. De minister had groot
'ospect voor de uiteenzetting die de
heer Gerbrandy van de Europese idee
had gegeven. Maar de conclusie^ waar
toe deze eenzame A.R.-figuur in zijn
houding tot de E.D.G. kwam, kon nij
biet logische taal weerleggen. Als gij
Jie Europese gebrekkige saamhorig
heid dan zo duidelijk ziet, wil die dan
«ok verbeteren. De heer Blaisse kon
b(i gerust stellen: Nederland wil
smalspoor-emigratie, die zich
alleen op militair gebied zou ontwik
kelen. Wij blijven aan de politieke,
militaire en economische integratie
als één geheel werken, waarbij wij als
goede realisten de economische als
primair zien.
Daarbij blijve Nederland overtuigd
yan zijn afhankelijkheid van het Atlan
tisch verbond en van de Verenigde Sta-
ten. Wanneer deze laatsten ons nu zo
veel mogelijk stimuleren om in Europa
®'bdelijk eens tot „zelf doen" te komen,
f*an dienen wij ons daaraan niet al te
Wijsneuzig te ergeren.. Een derde punt,
?at wij met veel zin voor de werkelijk
heid voor ogen moeten houden, is de
5"odzaak van een herbewapening van
thiitsland.
.De heer Welter, die de E.D.G. zo dood
a's een dodo (een inmiddels uitgeroeide
,°gel> verklaard had, kreeg ten ant
woord, dat hij in zijn defaitisme al te
gegaan was, want de E.D.G. is nog
•bet eens geboren. De visie van de com
munisten. die het voorstellen alsof de
;et\ Staten ons de E.D.G. hebben willen
ftkopen, kregen te horen, dat dit stui-
versromantiek was. die de minister het
hefst wilde betitelen als „De Waarheid
het EJD.G.-verdrag", waarmede
ban tevens net auteursrecht is aangege-
v®n.
j.hiog een andere pessimistische opvat-
?.n9 van de heer Welter veegde de mi
eter van de tafel. De afgevaardigde
jfd tegen het motief dat de ontwikke-
Jbp van de internationale rechtsorde
mogelijk zou maken van de grond-
af te wijken, ingebracht, dat dit
J*t opgaat om de eenvoudige reden dat
0e hele internationale rechtsorde nog
ïe"pren moet worden. „Het doet mij
nneren aan een boek over de fauna
j.® IJsland", aldus de minister. „Hierin
J°am een hoofdstuk voor over slangen
j^trboven stond: „Snakes in Iceland".
j,? tekst bestond uit de volgende regel',
are no snakes in Iceland." De heer
eïter, die de grapjes van minister
®Wen beter kon waarderen dan zijn
pilhmunistische collega's, riep bij de re-
(jWfcen uit: „Er zit nog altijd een adder
Vb er het gras van art. 63." „Gelijk heeft
repliceerde de minister, „maar wan-
ki«rf u een afspraak maakt dat u met uw
„naeren naar zee zult gaan, „wanneer
b Gezondheid van deze kinderen zulks
Qa®ordert", en het komt zover, zoudt u
v>fr vanwege dat woordje zulks ant-
y.°rden: Ik ga niet, want de gezondheid
m*at niet heter?"
Dit
niet beter?"
aan woorden- en gedachtenspel heeft
net debat een onmiskenbaar aan-
.kelijk karakter gegeven. Mr. Beyen
tJ'.bt zicl1 onder de echte parlemen-
Sen tS vr'enden maken. Zijn ambt-
hii«°i!en van 00r'°S' financiën en econo-
tino 6 zaken beperkten hun uiteenzet-
zaj®en uiteraard tot meer sobere en
Staf j hetogen. Hierbij deed minister
van mededeling dat de rechtspositie
uiteraard
an^
if, „_°nze officieren en onder-officieren
<W n geval door dit verdrag zal wor-
is .aangetast. Wanneer, zoals het plan
ta'ak0r middel van functie-analyse en
We Jfer(^eling hun plaatsen in de nieu-
b ^«ropese organisatie zullen worden
^°i"den Zullen dit ze^-er goede plaatsen
hedtil!ister Zijlstra kon de mogelijk-
niet yoor °ns bedrijfsleven in verband
s]ecut„ ieveranties aan EDG-organen
!Ci0«8ïns'ig beoordelen. Minister v.
*en heeft de Kamer gerustgesteld
Schp ni„ van het typisch socialisti-
hetionalo 7an ,de heer Hofstl-a om inter
en tol fiscale heffingen voor te stel-
Van i S®, daarmede de begroting
Wij no, te realiseren. Zover zijn
Maar i5- niet. meende de minister,
gedachte ^°,n ,zich wel aansluiten bij de
z°u 7:;„ t "et op deze wijze mogelijk
beheersen conjunctuur beter te
Een
grondwettelijke kwestie, die het
kabinet zwaarder op de maag lag, was
dat wat in het amendement van mej.
Klompé naar voren werd gebracht, na
melijk dat nadere overeenkomsten die
ter uitvoering van het verdrag worden
gesloten, aan de goedkeuring van de
staten-generaal moeten worden onder
worpen. De minister-president, dr. Drees,
heeft drie kwartier lang besteed om te
praten en de Kamer te overtuigen van
de ernstige bedenkingen die de regering
tegen dit amendement had. Hij wees op
de consequenties die een vertraging te
weeg zouden brengen van het gehele
apparaat der EDG.
Natuurlijk zouden ook andere landen
het verdrag in deze geest gaan amen
deren, maar gevolg zou zijn dat
voortaan reeksen van overeenkomsten
slechts rechtsgeldig zouden worden na
dat zij elf parlementaire lichamen zou
den hebben doorlopen (alleen het Lu
xemburgse parlement kent slechts één
Kamer). Dr. Dreés begreep ook niet
waarom wij zulks bij de NAVO niet
deden en het nu bij de EDG wel zouden
doen. Maar mej. Klompé liet zich niet
uit het veld slaan. Het EDG-verdrag
grijpt veel dieper in dan het verdrag
der NATO-landen en bovendien, wan
neer het werkelijk spoedgevallen be
treft van zo grote urgentie dat alles er
voor opzij moet, dan heeft de regering
nog andere bepalingen in de grondwet
achter de hand waarmee zij de zaak snel
kan doordrukken. Mej. Klompé werd
door de heer Korthals (VVD) gesteund
en zag haar taai juridisch gevecht met
de minister-president bekroond met een
stemmenverhouding van 54 tegen 31
vóór het amendement. De PvdA en de
christelijk historischen waren er alleen
maar tegen.
Even later vielen de hamerslagen die
de ratificatie van het verdrag aankon
digden.
Aan het einde van het parlementaire
jaar heeft dr. Kortenhorst de leden op
de gebruikelijke wijze toegesproken om
hen te danken voor hun toewijding en
hun een prettige vacantie te wensen.
Namens de regering heeft ditmaal dr.
Drees zich daarbij aangesloten en her
innerd aan het beroep dat de regering
menigmaal op de Kamer heeft moeten
doen voor spoedonderwerpen. De mi
nister-president was zeer tevreden over
de wijze waarop de Kamer de regering
daarbij steeds is tegemoet gekomen.
.-i
De Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken, John Foster Dulles heeft
in een verklaring Nederland gelukge
wenst ter gelegenheid van de goed
keuring door het Nederlandse parle
ment van het E.D.G;-verdrag.
In de verklaring wordt verder ge
zegd: „Het besluit van het Nederlandse
parlement toont duidelijk dat, ondanks
de onvermijdelijke hinderpalen en ver
tragingen, de beweging naar Europese
eenheid voortgang maakt. Ik ben er
van overtuigd, dat eenheid voor onze
Europese vrienden de beste waarborg
is voor de vrijheid en een durende
vrede. Deze eenheid biedt hun voorts
de beste gelegenheid om op economisch
en sociaal gebied vooruit te komen. De
staatslieden en het volk van Nederland
kunnen er trots op zijn, dat zij de
voorhoede van deze beweging vormen"
In regeringskringen te Bonn is het
resultaat van de behandeling van het
EDG-verdrag in de Tweede Kamer
met bijzondere voldoening vernomen
en toegejuicht. Een woordvoerder van
de regering verklaarde, dat de ra
tificatie door het Nederlandse par
lement een bewijs vormt, dat de ge
dachte, die aan het verdrag ten
grondslag ligt, niet dood is en dat
de noodzaak van een militaire samen
smelting op deze basis steeds meer
erkenning vindt. De woordvoerder
sprak de vaste overtuiging uit, dat
148. Met een licht gekreun ontwaakt Eric uit zijn verdoving en tast pijnlijk naar
een grote buil op zijn achterhoofd. Het is vroeg in de morgen en de lage stralen
van de zon belichten een vreedzaam tafereeltje: Alhabar, bezig met het roosteren
van een patrijs, terwijl hij Eric's ontwaken grijnzend gadeslaat.
„Wel, ge hebt een aardig uiltje geknapt, moet ik zeggen," kwaakt de zonderling.
Eric staart hem peinzend aan en langzaam herinnert hij zich, wat er gebeurd
is dc oude krijger de aanval op het kamp Met een ruk komt hij overeind.
„Kalm blijven, vooral kalm blijvensust Alhabar vermanend. „Het is nog veel te
vroeg om u op te winden. Kom, eet eens een hapje van dit lekkere beestje." En
smekkend steekt hij de Noorman een knapperig, bruingeroosterd boutje toe. „Met
een lege maag kan een mens niet denken, hehehehe!"
„Vertel mij nu, hoe wij hier gekomen zijn, en wie mij die klap gaf, zegt Ene
zodra hij het smakelijke hapje verorberd heeft.
„Dat deed ik, hehehe," proest Alhabar. „En het was een heel aardig klapje, al
zeg ik het zelf."
„Maar kerel, ge hebt mij belet, mijn vrienden te hulp te komen," valt Eric
woedend uit.
„Dat kan nog," krijt Alhabar blijmoedig. „Ca uw gang, nietwaar? Maar indien
ik er niet geweest was, zoudt ge nu ook gevangen zijn, en dat is dat, zeg ik
maar zo."
De Noorman gromt. In zijn hart moet hij de zonderling gelijk geven.
Alhabar loert tersluiks naar zijn metgezel en wrijft zich gnuivend in de handen,
als hij ziet, dat diens hoofd slaperig op zij rolt. „Slaap maar kereltje, hehehe,
slaap en vergeet."
Als Eric met een schok wakker schrikt, staat de zon reeds hoog aan de hemel.
Het is stil om hem heen. Het kleine vuurtje is uitgegaan en van Alhabar is geen
spoor te bekennen. Zachtjes roept Eric zijn naam. Dan weer, iets luider, doch er
komt geen antwoord en in de lome stilte van de middag hoort hij flauw de
hoefslag van een kreupel paard, dat zich snel verwijdert.
ook de overige partnerlanden het
verdrag in de komende maanden zul
len ratificeren.
Van de zijde der sociaal-democratische
partij, die zich scherp tegen het ver
drag keert, wordt verklaard, dat de
ratificatie door de Tweede Kamer ver
wacht kon worden, aangezien zij de
logische voortzetting van de door Ne
derland gevolgde politiek betekent.
Het betreft hier, zo zei een woordvoer
der van de SPD, een beslissing van het
Nederlandse parlement, waarin wij ons
niet willen mengen, zoals wij ook niet
gaarne zien, dat anderen zich in onze
binnenlandse politiek mengen. De so-
cialistische woordvoerder zei voorts
niet te geloven, dat het ook in alle an
dere deelnemende landen tot ratifica
tie van het verdrag zal komen.
Prinses Wilhelmina maakt een reis
door ^Noorwegen, vanwaar zij binnen
kort terug wordt verwacht.
Mr. J. A. U. M. van Grevenstein is
met ingang van 1 Juli benoemd tot di
recteur van de Nederlandse Emigratie-
dienst.
Advertentie
blijft vers en mals
Van 28 Juli tot en met 3 Augustus
zullen de gevolmachtigde vertegen
woordigers van de bij Pax Romana
M.I.E.C. aangesloten studentenfedera
ties uit geheel de wereld weer bijeen
komen voor de Assemblée Interféréraie,
die dit jaar te Krabbesholm nabij Skive
in Denemarken zal worden gehouden.
Het hoofdthema: „l'étudiant catholi-
que et la communauté universitaire" is
onderverdeeld in vier thema's, waar
van de afzonderlijke discussie aan vier
commissies wordt opgedragen:
1. Het intellectuele leven van de uni
versitaire gemeenschap:
2. Het religieuze leven van de univer
sitaire gemeenschap;
3. De structuur van de universitaire ge
meenschap;
4. De universitaire gemeenschap op na
tionaal en internationaal niveau.
Gezien de verschillende structuur van
de bijzondere en de neutrale universi
teit is het voor Nederland uiterst moei
lijk bij het commissie-werk een rap
port uit te brengen, dat representatief
mag heten voor opvattingen en ervarin
gen in de verschillende universitaire
gemeenschappen. Om hieraan zoveel
Bij de Kon. Mij. „De Schelde" te
Vlissingen wordt op het ogenblik
de laatste hand gelegd aan het
m.s. „Kungsholm", dat het vlagge-
schip zal worden van de Zweden—
Amerika-lijn. In de laatste week
van Juli zal dit prachtige schip
zijn technische proefvaart maken
op de Noordzee, daarna keert het
weer naar de werf terugIn Sep
tember öf begin October zal het
dan voorgoed ons land verlaten:
het vertrekt dan voor de officiële
proefvaart naar Zweden.
mogelijk tegemoet te komen is door het
Internationaal Secretariaat van de Unie
van Katholieke Studentenverenigingen
in Nederland een synthese gevormd van
de rapporten, die zijn opgesteld door de
Pax Romana-referenten in de universi-
teits- en hogeschoolsteden.
Ook de te bespreken werkprogram
ma's voor het komend jaar zullen in
dit verband vaak een dubbele gericht
heid vragen en dienen te worden aan
gepast aan de specifieke vorming in
de meest ruime zin van elke univer
siteit afzonderlijk.
Dit jaar zullen voor het eerst de
officiële afgevaardigden van de bij
de Pax Romana M.I.E.C. aangesloten
Europese federaties op 25 Juli vóór
de Assemblée bijeenkomen te Hald,
eveneens in Denemarken, ter bespre
king van mogelijkheden tot een nau
were aaneensluiting van de Europese
Unies. De Commission de travail,
waarin Zwitserland, Duitsland en Ne
derland zitting hebben genomen, zal
haar taak, die tot nu toe slechts voor
bereidend was, overdragen aan een
Comité Européen, waarin Nederland
wellicht vanwege zijn bijzondere ac
tiviteiten een van de vijf zetels toege
wezen krijgt. Het ligt in de bedoe
ling, dat liet Comité Européen alsook
de Journées Européennes die door
haar jaarlijks georganiseerd zullen
worden, een officiële status krijgen in
de Pax Rcmana.
De Nederlandse delegatie, die de U.
K.S.V. (Unie van Katholieke Studenten
Verenigingen in Nederland) in Dene
marken zal vertegenwoordigen bestaat
uit: P. H. J. M. Houben, president van
het Internationaal Secretariaat der U.K.
S.V., en R. P. M. de Bok, toegevoegd
gedelegeerde.
Door speciale verslagen uit Denemar
ken zal het mogelijk zijn de discussies
te volgen op de AI. en de Journées
Européennes van Pax Romana M.I.E.C.
De Franse Nationale Vergadering heeft
haar goedkeuring gehecht aan een grond
wetswijziging, op grond waarvan in de toe
komst „aangewezen" premiers slechts een
eenvoudige meerderheid in de vergadering
behoeven ter bekrachtiging van hun benoe
ming, in plaats van, zoals tot dusver- het
geval is geweest, een volstrekte meerderheid
van 314 stemmen.
De Assemblée heeft de door de regering
voorgestelde herzieningen van de grondwet
met 468 tegen 127 stemmen goedgekeurd.
Thans zal de kwestie bij de Raad van de
Republiek in behandeling komen. De behan
deling in tweede lezing in de Assemblée
zal na het zomerreces, dat 12 October ein
digt, geschieden.
Gisteren zijn in het stadhuis te 's-Her-
togenbosch vier leden van het Brabants
Orkest in het huwelijk getreden. De
solo-trombonist Piet Schermer trouwde
met de violiste Tonny Gauw, de contra
bassist Siem Kieft met de altiste Milou
de Clerck.
Vele leden van het orkest benevens
de dirigent Hein Jordans, de directeur
administrateur J. Tendijck en de voor
zitter van het orkestbestuur drs. J. Koö-
nig woonden de ceremonie bij in de oude
trouwkamer, waar wethouder, P. Gie-
lisse fungeerde als ambtenaar van de
burgerlijke stand.
Na een toepasselijk en hartelijk
speechje van de wethouder, begaven zich
de bruidsparen met hun familie, vrien
den en collega's naar de hal van het
stadhuis waar het koper-ensemble van
het orkest het Bruidskoor uit Wagner's
Lohengrin speelde.
In de loop van de middag werden de
jonggehuwden in de residentie van het
ofkest het Kruithuis ontvangen,
waar in de orkest-familie een gezellig
bruiloftsfeest werd gevierd.
Advertentie
Advertentie
Het Westduitse Staatsgerechtshof In
Karlsruhe heeft besloten zich eerst ln de
tweede helft van October uit te spreken
over <^e grondwettelijkheid van het
EDG-verdrag en van het Vredescontract
van Bonn. De socialisten hadden ge
hoopt, dat de uitspraak nog vóór 6 Sep
tember zou komen, de dag waarop in
West-Duitsland de algemene verkiezin
gen zullen worden gehouden.
President Eisenhower heeft zich in
een brief tot senator Bridges gericht en
hem medegedeeld, dat hij zich ernstig
ongerust maakt over de aanzienlijke be
snoeiing van zjjn buitenlands hulppro
gramma. Hij deelt verder mee, dat een
dergelijke vermindering ernstige conse
quenties zou kunnen hebben.
De Amerikaanse Hoge Commissaris in Duitsland, James Conant, heeft zijn Rus
sische collega, Semjonov, schriftelijk verzocht geen moeilijkheden in de weg te
leggen aan de distributie van Amerikaans voedsel onder Oost-Duitsers. Conant
verklaarde, dat Semjonov volstrekt verkeerd was ingelicht omtrent de Ameri
kaanse bedoelingen met deze voedselzendingen. Intussen heeft de Oost-Duitse
regering nieuwe maatregelen aangekondigd om „de levensstandaard te ver
hogen". De Volkskammer zal volgende week Woensdag en Donderdag voor het
eerst sinds 17 Juni bijeenkomen om een regeringsverklaring te aanhoren en te
bespreken.
86
„We zijn u heel dankbaar, dat u hebt
willen komen," zei Alleyn.
„Helemaal niet. helemaal niet," kakel
de Rattisbon. „Vreselijke geschiedenis.
Ontzettend."
Alleyn besloot, dat zijn enige hoop ge
legen was in een directe aanval en zei'
„Ik denk dat u wel weet, waarom wij
u te spreken gevraagd hebben."
„Om u de waarheid te zeggen," zei
Rattisbon, „nee."
„Om de gewone reden, vrees ik. We
hopen, dat u ons iets over de nalaten
schap van Lord Wutherwood zult wil
len vertellen."
Rattisbon bewoog reeds zijn lippen en
Alleyn voegde er haastig aan toe: „We
beseffen natuurlijk, dat u hoe moet
ik het uitdrukken een wel zeer bij
zondere vertrouwenspositie inneemt,
een positie, die zeer delicaat zou wor
den als we in een zekere richting be
gonnen te dringen. Maar in, wat we nog
steeds gerust kunnen noemen, het be
lang van het recht
„In dat opzicht, hoofdinspecteur, heb
ik juist een plicht tegenover mijn
cliënt."
„Natuurlijk, meneer Rattisbon."
„Ik heb vanmorgen, dat weet u, een
onderhoud gehad met de huidige Lord
Wutherwood. Ik kan u mededelen, dat maaltijd te goed ging doen.
ik de lijkschouwing zal bijwonen als zijn
raadsman. Ik mag er geloof ik wel aan
toevoegen dat mijn cliënt zeer bezorgd
is, de politie alle hulp te verlenen die
in zijn vermogen ligt. Hij verlangt bo
venal, dat de moordenaar van zijn broer
aan de justitie zal worden overgeleverd.
U zult het billijken evenwel, dat inlich
tingen, die nadelig zouden kunnen zijn
voor mijn cliënt (ik beweer helemaal
niet dat die zouden bestaan) van mij
niet kunnen worden verwacht."
Alleyn Mhd niets beters verwacht, en
zei: „En als raadsman van Lady Wu
therwood
,De huidige Lady Wutherwood?"
„De douairière".
„Hé," riep Rattisbon tamelijk luid en
geitachtig „Ik ben geen raadsman van
de douairière Lady Wutherwood."
„Nee, meneer?"
„Nee. Ik meen begrepen te hebben,
dat zij in het verleden wel eens iemand
geraadpleegd heeft. Ik heb dit uit be
trouwbare bron. Ik meen, dat ik u kan
mededelen, dat ik opgevangen heb, dat
zij bij de heren Hungerford en Butter-
worth is."
.Dank u," zei Alleyn en schreef het
op. „Dan is onze verhouding ook niet
zo delicaat meneer, als ik eerst dacht.
U zult er dan wel geen bezwaar tegen
hebben om mij te zeggen, hoe Lord
Wutherwood zijn weduwe behandeld
heeft in zijn testament?"
„Die vraag had ik verwacht, hoofdin
specteur. Ik kan zeggen, dat ik er ruim
schoots over nagedacht heb; om kort te
gaan, hoofdinspecteur, ik heb besloten,
dat ik u enkele details van het testa
ment kan mededelen." Met zijn gehele
lichaam maakte meneer Rattisbon een
draaiende beweging, die bij een minder
ascetisch mens de indruk gewekt zou
hebben, dat hij zich eens aan een flinke
,De douai
rière Lady Wutherwood krijgt krach
tens haar huwelijksvoorwaarden een
aanzienlijk fortuin. Daarnaast erft zij
het levenslange gebruik van het Douai
rière-huis van Deepacres St. Jude. Deep-
acres in Kent en nog een landhuis bij
Bognor Regis."
„Ze zal dus een rijke vrouw zijn?"
„Rijk?" herhaalde Rattisbon alsof de
uitdrukking te alledaags was. „Och, u
kunt zeggen dat ze een aanzienlijke, ik
kan wel zeggen een zeer aanzienlijke
erfenis gehad heeft. Ja"
„Ja." Alleyn besefte heel goed, dat
het geen zin had om iets te weten te
komen over de Lamprey-kant. Hij kon
maar beter proberen om uit de oude
Rattisbon te halen wat maar mogelijk
was. Hij zei: „Ik geloof dat ik heel op
recht kan zijn ten aanzien van Lady
Wutherwood. Haar gedrag is sedert de
catastrophe op zijn zachtst gezegd zeer
excentriek geweest. Wat ik intussen ge
hoord heb, geeft mij de overtuiging, dat
dit gedrag niet uitsluitend aan de schok
toegeschreven kan worden. Het is een
oude geschiedenis. U begrijpt, dat we
bij ons onderzoek ons ook dienen te be
moeien met de verhouding tussen Lord
Wutherwood en zijn vrouw. Zoudt u
geneigd zijn om me daarvan iets mede
te delen?" Rattisbon maakte verschei
dene grijpende bewegingen, die tot re
sultaat hadden dat hij een lorgnet te
voorschijn haalde. Daarmee zwaaide hij
naar Alleyn. „Onder minder uitzonder
lijke omstandigheden".... begon hij en
Alleyn luisterde naar een uiteenzetting
van zijn ambtelijke terughoudendheid
onder minder uitzonderlijke omstandig
heden. Langzamerhand echter begonnen
kleine vlokjes inlichtingen te dwarrelen
uit de droge wind van zijn betoog. Het
scheen dat meneer Rattisbon heel wat
van Lady Wutherwood afwist. Alleyn
vernam, dat zij de dochter van een
Hongaarse lagere ambtenaar en een
Russische cabaretartiste was en dat haar
meisjesnaam Glapeera Zadody was. Hij
hoorde verder, dat het huwelijk van het
begin af rampzalig was geweest en dat
Lord Wutherwood indertijd ernstig de
voordelen van een echtscheiding had
overwogen. Men had Rattisbon geraad
pleegd. De kwestie van krankzinnigheid
was besproken geweest. Dit alles, of
schoon iets, was niet veel en Alleyn
merkte dat Rattisbon op het punt stond
grotere onthullingen te doen. Tenslotte,
na een serie van schaapachtige geluiden
en vreemde grimassen, vertelde Rattis
bon zijn geheim.
„Het wil me voorkomen", begon hij,
alsof hij een verdwaalde figuur uit een
van de werken van Dickens was, die
een verhaal in een verhaal begint te ver
tellen, „het wil me voorkomen, dat een
zeker incident, ofschoon ik het toenter
tijd als kinderachtig verwierp, thans
onder uw aandacht gebracht dient te
worden. Niet langer geleden dan Fe
bruari bracht de overleden Lord: Wu
therwood mij een bezoek op mijn kan
toor. Hij scheen in een ongewone staat
van opwinding te verkeren. Ik mag wel
zeggen, dat ik zeer ontdaan was door
zijn manier van doen, welke ik alleen
maar als heimelijk en onrustig kan qua-
lificeren. Het duurde enige tijd voor ik
het doel van zijn bezoek er bij hem uit
kon krijgen, maar tenslotte bleek dan
dat hij wenste te weten of hij wettelijke
maatregelen kon nemen om zich te be
schermen tegen bedreigingen van de
kant van zijn vrouw. Ik drong bij hem
aan op nadere inlichtingen die ik dan
ook verkreeg. Ik mag wel zeggen, dat
ik zijn verhaal belachelijk vond en als
het al ergens op wees, was het alleen
maar een bewijs te meer voor de povere
geestelijke gesteldheid van zijn vrouw."
(Wordt vervolgd).
De Amerikaanse Hoge Commissaris
heeft zich in een bijzonder vriendelijk
gestelde brief tot zijn Russische ambt
genoot Semjonov gewend en hem ver
zocht de distributie van Amerikaans
voedsel onder de Oost-Duitsers niets in
de weg te leggen. Hij verklaarde, dat
Amerika volkomen te goeder trouw zijn
aanbod had gedaan, omdat de Oost-
Duitse bevolking met een ernstig voed
selgebrek te kampen heeft. Conant liet
Semjonov dan ook weten, dat hij geheel
foutief was ingelicht omtrent de hele
situatie en dat Amerika geenszins steun
wil verlenen aan fascistische oproer
kraaiers. Semjonov had dit de Amerika
nen Woensdag nog verweten. De brief
van Conant is een antwoord op de nota
die Semjonov Woensdag aan de Ameri
kaanse Hoge Commissaris had doen toe
komen en waarin hij onmiddellijke stop
zetting eiste van de voedselverkoop aan
Oost-Duitsers in West-Berlijn.
Er schijnt van de verzoeningsgezinde
stemming bij de Oost-Duitse commu
nisten weinig meer over te zijn. Walter
Ulbricht, wiens val men feitelijk reeds
lang had verwacht, maar van wie men
ook wist, dat hij als secretaris-generaal
der communistische S.E.D. en als vice-
president veel invloed alsmede de
gunst van Moskou genoot, werd giste
ren geziep in gezelschap van de Rus
sische Hoge Commissaris, Semjonov.
Zijn positie blijkt thans sterker dan
ooit te zijn. Zijn beschuldiging, dat de
opstand van dé 17e Juni in elkaar was
gezet door fascistische provocateurs,
heeft deze week aan duizenden arbei
ders de vrjjheid gekost. Er slaat een
arrestatie-golf over de Russische zone.
De talloze arrestaties en de zware
straffen, die geëist worden door de
nieuwe minister van Justitie, de be
ruchte Hilde Benjamin, hebben echter
de stakingen en langzaam-aan-acties
niet kunnen tegenhouden. Uit ver
schillende delen van het land komen
berichten over aarzelende ongeregeld
heden binnen. Zo schijnen de arbeiders
in de uraniummijnen van Saksen op
nieuw in staking te zijn gegaan uit
protest tegen het voedseltekort en
tegen het gevangenhouden van de 1200
arbeiders uit de mijnen, die bij de op
stand van 17 Juni gearresteerd werden.
De Oost-Duitse regering heeft inmid
dels aangekondigd, dat er nieuwe maat
regelen genomen zijn „om de levensstan
daard te verhogen". Deze maatregelen
houden in; loonsverhogingen voor de
arbeiders in de staatsbedrijven, annule
ring der eerder afgekondigde loonsver
lagingen en verlaging van de inkomsten
belasting voor particulieren en onderne
mingen. De boeren zullen minder hooi
en stro hoeven te leveren. Voorts heeft
de ministerraad besloten volgende week
Woensdag en Donderdag een regerings
verklaring af te leggen over de situatie
in het land. De Volkskammer, de Oost-
Duitse Tweede Kamer, zal op die dag
bijeenkomen. Dat zal dan voor de eerste
keer zijn sinds de opstand. De Volks
kammer zal de regeringsverklaring
„aanhoren en bespreken", volgens het
Oost-Duitse persbureau. Zo lang als dit
parlement echter bestaat, heeft nog geen
enkele afgevaardigde ooit zijn stem uit
gebracht tegen een door de regering
ingediend wetsvoorstel.
Het Amerikaanse Huis van Afgevaar
digden heeft een republikeins voorstel
verworpen om de invoerrechten voor
verschillende artikelen te verhogen. Het
heeft zich daarmee achter de handels
politiek van President Eisenhower ge
steld.
