Soc. problemen voor selfstandigen
nagenoeg niet opgelost
Oorsaak: onverkoopbaarheid
van product van vorig jaar
Verzekering is
er goed voor
New
weke
Yorkers trachten zich van
plaveisel los te maken
het
TOT NU TOE TWEE TON SCHADE
Prof. Romme over rapport van
commissie-v. d. Grinten
Dr. Tobing geen
minister a.i.
114 graden in de zon, 99 in de schaduw
Er sluipen nog slechts menselijke
schaduwen langs de muren
PARTISANEN VAN CUYK ROVEN
DE GRAAFSE KEI
Tweemaal Operatie Kanon
WAT KUNNEN TWINTIG POLITIE
MANNEN IN ZO'N ONHERBERGZAAM
EN UITGESTREKT GEBIED DOEN?
iSl!
a**
Éfiiiisi
ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1953
PAGINA
Indonesische kabinet
Vermoeide formateur
heeft zich vergist
H.H. Wijdingen
Prof. Christine Mohr-
mann vijftig jaar
VOGELDIEFSTAL BIJ
AVIFAUNA
Liturgische weekkalender
<-.«►♦ I";
hvm<
HI»"
r
p* V»
-■Kv
1/. f V-
Turf brand spookbeeld in Drente
Turfsteken, optasten, versjouwen, het is zeer zwaar werk in het drassige'
hoogveen
Prof. mr. C. P. M. Romme wijdt
in het Katholiek Staatkundig
Maandschrift een beschouwing aan
het rapport van de commissie-Van
der Grinten, dat het Centrum voor
Staatkundige Vorming onlangs on
der de titel „Sociale voorzieningen
voor zelfstandigen" heeft gepubli
ceerd.
Het zou, aldus de voorzitter van de
K.V.P.Tweede Kamerfractie, geloof
ik, niet misplaatst zijn geweest, wan
neer de commissie achter de titel van
haar rapport een vraagteken had ge
zet. Misschien zou het nog verstandi
ger zijn geweest, wanneer de titel, met
een vraagteken, had geluid: „Geen
sociale voorzieningen voor zelfstan
digen?" Dan had men bij het lezen van
het rapport tenminste nog deze verade
ming gehad: jawel, toch wel iets: een
kinderbijslag voor kleine zelfstandigen
en een ouderdomsvoorziening voor een
nog wat meer beperkte groep van
kleine zelfstandigen.
Wat ook de betekenis zij van het
rapport der commissie-Van der
der .Grinten, sociale problemen
voor de zelfstandigen lost het na
genoeg niet op. Een poging daartoe
wordt alleen gedaan voor die zelf
standigen, wier inkomen ten hoog
ste beloopt f 3.000 per jaar, dus
f 60 per week, en dan enkel voor
wat betreft de mogelijkheid kinde
ren te onderhouden en door de
oude dag heen te komen.
Met betrekking tot de ouderdoms
voorziening stelt de commissie aan de
zelfstandigen de eis, dat hij door zijn
werk getracht moet hebben, zich het
nodige te verschaffen om in zijn be
hoeften van het ogenblik en van de
°ude dag te voorzien. Alleen zij moe
ten geholpen worden, wier beperkt
welstandspeil vóór het bereiken van de
65-jarige leeftijd het niet toelaat of in
het verleden niet toeliet, eigen zorg
voor de toekomst aan de dag te leggen.
Maar waarom geldt ditzelfde, in de
gedachtengang der commissie, niet
voor de loontrekkende?
In haar verklaring van het verschil
tussen loontrekkende en zelfstandige
met betrekking tot de kinderbijslag is
de commissie niet duidelijker.
Wanneer men, met de commissie,
erkent, dat er tekorten zijn in de inko
mens yzan zelfstandigen, die in sociale
positiw» staan boven de handarbeiders,
dan isffhet wel duidelijk, dat er bij hen
van een eigen ouderdomsvoorziening
te weinig of niets terecht kan komen
en dat de opvoedingsmogelijkheid hun
ner kinderen dan in het gedrang raakt.
Hier staan we dus voor sociale proble
men, die op een of andere manier moe
ten worden opgelost. Door enkel nega
tieve uitspraken worden ze niet opge
lost.
Wat de ouderdomsvoorziening be
treft, zal ook de commissie-Van der
Grinten, aldus prof. Romme, bij nadere
overweging komen tot de conclusie, dat
de groep zelfstandigen, voor wie zij een
verplichte collectieve voorziening
wenst, ruimer moet worden getrokken
dan zij in haar rapport doet. Zij sluit
in concreto mensen uit, die zij in nood
acht te verkeren, die derhalve niet
kunnen toekomen aan eigen zorg voor
de oude dag, en die naar de algemene
opvatting der commissie dus onder een
.verplichte collectieve voorziening thuis
horen.
Kinderbijslag
Minder eenvoudig ligt de zaak bij de
kinderbijslag. Ten deze verklaart im
mers de commissie, dat de nood der
middengroepen onder de zelfstandigen
andere oorzaken heeft en dan ook met
andere middelen dan de toekenning
He Indonesische kabinetsformateur,
Wongsonegoro, heeft Vrijdagavond me
degedeeld, dat hjj, toen hjj Donderdag
de namen van de leden van het nieuwe
kabinet bekend maakte, een vergissing
heeft gemaakt. Dit kwam, omdat hij
Jeer moe was na elf dagen zware ar-
"eid. Dr. Tobing wordt namelijk niet
minister van Voorlichting ad interim,
maar wordt definitief minister van
Voorlichting. Hij zal ad interim de por
tefeuille van Gezondheid beheren. Dr.
t-eimena zal alsnog verzocht wor
den persoonlijk los van de Par-
'ndo (die niet deelneemt aan het
ne', de portefeuille van Gezond
heid) te beheren.
.Naar aanleiding van het bericht dat
De? Kusuma Sumantri minister van
erensie zou zijn geworden op aan-
Tplngen. van de commandanten van de
Whsf^'djaja-divisie en Oost-Indonesië,
lee voorlichtingsdienst van het
onuf- T °P> dat het leger zich niet met
leep bemoeit. De chef-staf van het
intu Verzocht de procureur-generaal
heirf en een onderzoek naar de juist-
chef. het bericht in te stellen. De
het "v herinnerde er voorts aan, dat
ais J^spreiden van onjuiste berichten
hotage kan worden beschouwd.
van kinderbijslagen moet worden be
streden. Min of meer als een decreet
klinkt, wat hierop volgt: „Het probleem
van de kinderbijslag is uit economisch
oogpunt slechts actueel voor de groe
pen van zelfstandigen, die in sociale
positie met handarbeiders kunnen wor
den gelijkgesteld".
Ik kan het hier onmogelijk mee eens
zijn. Voor de zelfstandige met een in
komen van f 6.000 of f 8.000 of f 10.000
vind ik, economisch en sociaal, de kin
derbijslag even actueel als voor de
loontrekkende met een dergelijk inko
men. Het gaat hier om redelijke verge
lijkbare opvoedingsmogelijkheden van
de kinderen in kleinere en grotere ge
zinnen, die leven van de opbrengst van
eenzelfde maatschappelijke functie. Net
zo goed als men de ambtenaar of de
leraar met zeg vijf kinderen tekort
doet, wanneer men diens inkomen ge-
lijkschakelt aan dat van zijn collega
met zeg twee kinderen, net zo goed
doet men in overeenkomstig geval de
zelfstandige tekort. Voor elk van beide
betekent het, dat hij uit zijn arbeid zijn
kinderen niet die opvoeding kan geven,
die de collega met weinig kinderen uit
gelijke arbeidsprestatie wel geven kan,
en waarop de kinderen uit het grotere
gezin evenzeer recht hebben als de kin
deren uit het kleinere gezin.
De harde werkelijkheid is, dat wij
zitten, en nog voor onafzienbare tyd
zullen blijven zitten, met een zodanig
welvaartspeil, dat arbeiders en midden
groepen, loontrekkend of niet loontrek
kend, zonder kinderbijslag niet aan hun
redelijke trek kunnen komen. De kin
derbijslag lost niet „de" nood op
maar zonder kinderbijslag zijn wel on
oplosbaar, op z'n minst voor de grotere
gezinnen, de opvoedingsproblemen,
waarvoor deze staan en die ze uit hun
arbeidskracht moeten aan kunnen.
branden uitbreken als de arbeiders
van hun werk naar huis gaan, onge
veer vier uur in de middag
Er spelen nog vele sociale factoren
mee. De vervener heeft heel veel geld
in zijn oude voorraden gestoken. Vaak
moet men de grond die men wil gaan
vervenen huren, er moeten machines
komen, die de turf aanvankelijk tot
een zachte papachtige massa ma
ken en later deze in blokken snijden,
en tenslotte gaat er veel arbeidsloon
in dit bedrijf steken. Tachtig procent
van de kosten wordt verloond. Daar
naast wordt het afzetgebied meer en
(Van onze speciale verslaggever)
Er gaat een gerucht door het Drenthse land, een boos gerucht. Niet, dat men het
in de Zuidoosthoek in en rond Emmen gemakkelijk kan opvangen, maar na enige
toespelingen komen de tongen los en vertelt men u, dat het met die veelvuldige
turfbranden dit jaar „niet goed zit". Twaalf tot dertien millioen stuks turf zijn
dit jaar verbrand in het uitgestrekte en zeer ontoegankelijke hoogveengebied. De
waarde er van moet om en nabij de twee ton bedragen. In enorme ringen of stoeken
staan nog ettelijke millioenen stuks op de verveende gronden. Men maakt er geen
geheim van, dat men verwacht, dat ook hiervan wel een groot deel aan het vuur
ten offer zal vallen. Officiële instanties kunnen natuurlijk niet openlijk over deze
affaire spreken, maar vergelijkt men de cijfers van de brandweer in Emmen
vorig jaar 32 maal uitgerukt (ook voor andere dan turfbranden)dit jaar ongeveer
200 maal dan komt men geredelijk tot een conclusie. Het hoge woord moet er
maar uit: de gemiddelde inwoner van Emmen is er van overtuigd, dat al die
branden in de enorme turfbergen moedwillig veroorzaakt worden. De verzekering
is er goed voor
Zeker, er kan brand ontstaan door
het achteloos wegwerpen van een lu
cifer of sigaret en de droge turf vat
in een oogwenk vlam. Maar als alle
verveners kwistig brandende sigaretten
zouden rondstrooien dan was het resul
taat misschien nog niet zo desastreus
als thans het geval is.
De oorzaak van deze onheilspellen
de en niet aflatende reeks branden
moet gezocht worden in de onver-
koopbaarheid van het product van
de tweede „campagne" van vorig
jaar. De eerste campagne die tot half
Juni duurde bracht goede prijzen,
zodat men vol moed aan een twee
de verveningsobject begon. De grote
hoeveelheid turf, hiermee gewonnen,
ging lang zo vlot niet van de hand.
Bijna alles moest gedurende de win
ter overstaan, de grote voorraden be
vroren, verloren een groot deel van
hun waarde en zijn thans onverkoop
baar. Intussen is een en ander goed
verzekerd. De kleine verveners heb
ben vrijwel hun hele bedrijfskapi
taal in deze oude turf gestoken en
zoeken nu een uitweg.
Daarnaast is een grote moeilijkheid
gelegen alleen al in de aanwezigheid
van de grote voorraden turf op de
veenderijen. Wil men opnieuw turf
steken dan moet men ruim baan heb
ben. De turven moeten over een grote
oppervlakte in kleine hoopjes neerge-
plant kunnen worden, regelmatig ge
keerd worden opdat de wind ten be
hoeve van het droogproces vrij spel
heeft en daarna in ringen of stoeken
gezet worden. Zolang de oude voor
raad turf nog in de veenderijen staat
ontbreekt voor de nieuwe productie
eenvoudig de ruimte. Dan de brand er
maar in. Men denkt het, vermoedt het,
men zegt, dat het niet anders kan.
Maar bewijzen? Men heeft nog nooit
Iemand op heterdaad betrapt. Hoewel
het wel opmerkelijk is, dat de meeste
meer beperkt. In het voorjaar van 1952
werden er nog goede prijzen betaald.
Maar er komt langzamerhand een ken
tering in dit bedrijf. De industrie
een der grootste afneemsters wendt
zich meer tot de steenkool, die niet zo
veel in prijs verschilt en die een beter
rendement geeft. Bovendien heeft men
bij steenkool niet zulke geweldige op
slagplaatsen voor de voorraden nodig.
Er zit nog voor enkele tientallen ja
ren voorraad aan turf in de grond,
maar als de veengronden uitgeput ra
ken wat dan met de arbeiders te doen?
Reeds worden er vele vooral jon
gere omgeschoold. Men gaat werken
bij de Enkalon of bij de oliewinning in
Schoonebeek, andere worden landbou
wer om op de na de vervening bloot
gelegde dalgronden zeer vruchtbaar
nieuwe producten te kweken. Er is
daar een langzame evolutie aan de
gang, in en rond het groeiende Em
men; zij is niet te keren. Maar zolang
het hoogveen nog niet geheel ontgon
nen is zal men daar de arbeiders hun
zware werk zien doen, de bijna drie
meter hoge veenlaag zien afgraven,
hier en daar geleidelijk aan zo diep,
dat de bekende wijken (vaarten), die
zeer welkom zijn voor de ontsluiting
van dit
staan.
ontoegankelijke gebied, ont-
Intussen kraait dit jaar de rode
haan in wel ontstellende mate. De
brandweer te Emmen staat voor
een zeer moeilijke taak. Tussen het
signaleren van een brand en het
ter plaatse arriveren kan wel an
derhalf uur verlopen. De brand
weer is zeer practisch uitgerust met
drie kleine spuiten die door een
jeep worden voortgetrokken. Ze
racen kwiek over het onherbergza
me terrein en de buitengewoon
slechte wegen. Maar voor een wijk
móeten ze wel tot stilstand komen.
Dan moeten er soms schuiten
pramen gevorderd worden. En
als men dan bij de brand is, die
soms over een grote oppervlakte
kan woeden, heeft men deze be
trekkelijk gauw onder de knie.
Anders wordt het als er geen wa
ter in de nabijheid is. Men heeft
dan soms zes a zeven kilometer
slang nodig. Geheel ongevaarlijk
is de bestrijding niet. De jonge en
energieke brandweercommandant
R. H. Berends, die ons van de or
ganisatie der bestrijding hoeft ver-
(Van onze New Yorkse correspondente)
ezers, wij wilden u de volle waarheid zeggen; die waarheid, waarmee het
meteorologische instituut in New York vast en zeker knoeit ten gerieve
van de fantasie der Amerikanen. Iedere morgen laat deze gerespecteerde
instelling den lande per radio weten, hoeveel hitte we nog te verwachten
hebben en bij wijze van troost krijgen we dan te horen, dat het maar zeven en
negentig graden Fahrenheit zal worden, waarbij dan nog vaaglijk de mede
deling wordt gevoegd, dat het vochtigheidsgehalte daaronder zal blijven. En
iedere dag zijn wij bedrogen uitgekomen, omdat het kwik steeds hoger steeg
dan de wensen van de dampende New Yorkers en het meteorologische instituut.
En nu zijn wij enkel en alleen om u precies de waarheid te kunnen vertellen
over de juiste stand van de thermometer in Oostelijk Amerika uit het water
van onze beek opgestaan, om die thermometer, welke wij dag en nacht bestu
deren, in de zon te leggen voor twee minuten.
Intussen hebben wij de resultaten
afgewacht, gezeten in het hol van een
gespleten boomstam, voormalige resi
dentie van een Indianenhoofd. En nu
kunnen wij u de juiste lezing van de
thermometer geven: 114 graden in de
zon en 99 in de schaduw. Na dit war
me offer voor u gebracht te hebben,
zijn wij, stomend en wel, weer naar de
beek van onze tuin gelopen, waarin
wij deze dagen verblijf houden, geheel
als de forellen, die af en toe langs ons
heen glibberen. Slechts houden wij ons
hoofd boven water (als altijd trouwens!)
en hebben wij een ingenieus brug-
systeem bedacht van twee planken,
waarop onze bladen liggen, om deze
rapporten er voor u op te schrijven.
Naast de beek staat onze draagbare
radio, onze enige communicatie met de
rest van Amerika. En aan de sombere
berichten, die ons uit New York be
reiken, ontlenen wij het volgende.
Deze wereldstad wordt op het ogen
blik nog uitsluitend door geesten be
woond. En door menselijke schadu
wen, die langs de muren sluipen. Op
Times Square kan men niet meer
lopen, want het plaveisel is zo week
geworden, dat eenieders schoenen
daarin wegzakken en blijven steken.
De wegen om New York heen zijn
overstroomd van vluchtelingen, die
het zonne-bombardement trachten te
ontkomen. Hetgeen tot onbeschrijf
lijke verkeersopstoppingen leidt. De
zóveel millioen in hun auto's beknelde
stedelingen, die in een hitte van 114
graden vastgelopen zijn op de open
verkeerswegen tussen zóveel millioen
andere. Hetgeen alles is geschied met
de goede bedoeling om elkander te
ontkomen. Het ijswater in de thermos
flessen wordt per slok aan de inzitten
den uitgedeeld, geheel volgens de aan
wijzingen van de politie, die door de
auto-radio laat weten hoelang het nog
zal duren eer verkeersopstoppingen op
vitale verkeerspunten uit de knoop
zullen zijn gehaald. Ambulances rijden
met naargeestig geloei tussen de stil
staande, ofwel centimeter voor centi
meter voortglijdende auto's.
Uit Coney Island wordt ons bericht,
dat als de uitgeputte stedelingen daar
aankomen om hun kinderen en zichzelf
af te koelen in het water, zij het kilo
meter lange strand bedekt vinden met
de daarop uitgestorte inhoud van de
stad New York: een slordige anderhalf
millioen stadgenoten, die met hun fa
milie-aanhang voor de duur van het
week-einde reeds onder een paraplu
wonen. De lieve kindertjes oefenen en
masse hun stembanden, en wie uitge
put een middagslaapje wenst te doen,
river, bezaaid met zeilers, jachtbe- hem wordt geraden onmiddellijk weer
zitters, motorraceboten, canovaarders, naar huis te rijden, hetgeen de enige
pleziervaartuigen, roeiers. manier schijnt om die wens te vervul-
len. Zoveel moed en kracht bezitten de
De radiostem van de verkeerspolitie
in de lucht is verder het enige men- meesten echter niet. Zij vallen meestal
selijke geluid, dat moed geeft aan de in het lauwe zeewater neer en stoten
New Yorkers zijn n.l. nooit méér
eensgezind in hun wil en wensen ge
weest: zij allen laven zich aan de
hoopvolle gedachte van Coney Is
land.... en met taaie vastbesloten
heid rijden zij hun auto's allemaal
in dezelfde richting. De New Yorkse
politiemacht surveilleert het verkeer
nu per helicopter. Ook het verkeer
op de rivieren als de Hudson en East-
onder het zwemmen voortdurend tegen
andere zwemmers aan. Bitter gestemd
keren ze daarna over het met sinaas
appelschillen, etensresten en flessen
bestrooide strand weer terug naar hun
paraplu. Wie zijn kinderen kwijtraakt,
kan ze een paar uur later op het bu
reau voor gevonden voorwerpen zeker
terugvinden. Ze zijn dan meestal, dank
zij de zorg alweer van Hermandad en
verpleegsters, in verkwikter staat dan
die, waarin men ze verloor.
Na twaalf uur onder parasol en para
plu verblijf gehouden te hebben, con
cluderen de meeste New Yorkers, dat
hun stad, waar men tenminste de be
scherming van vier muren tegen de
zon heeft, een badkamer met ijskoud
water, een ijskast met ijsblokken en
ijsdranken, toch aanlokkelijker is dan
Coney Island....
Het laatste bericht uit onze radio
luidt, dat de toegangswegen tot New
York opnieuw, maar nu met huiswaarts
kerenden, overvuld zijn. Het aantal ver
keersongevallen stijgt met de minuut.
En het weerbericht luidt onveranderd:
morgen zal het om en nabij de zeven
en negentig graden zijn (lees: honderd
veertien) en het vochtigheidsgehalte
iets daaronder. Ach, en dat zijn nu de
zomers waarnaar wij altijd zo verlan
gend uitzien....
teld, is eens tot ruim twee meter
in het veen gezakt. Met moeite
heeft men hem er uit kunnen trek
ken. Zijn schoenzolen waren ver
brand. Daar woedde onder in het
veen een brandje dat enkele weken
duurde
De bestrijding van de brand is heel
moeilijk. In de woestenij van het
hoogveengebied zeer drassig en bui
tengewoon zwaar om op te werken
zijn slechts weinig huizen, waarvan er
maar een enkel telefoon heeft. Er kan
enige verbetering in de bestrijding ko
men door de aanwezigheid van een
politiepatrouille van twintig man,
waarvan sommige kranten nogal ophef
hebben gemaakt, maar die wij heb
ben het kunnen constateren eigen
lijk verloren gaat in dit uitgestrekte,
dorre landschap. Natuurlijk werkt hun
komst allereerst preventief. En verder
kunnen zij, daar zij dag en nacht
ter plaatse zijn, min of meer snel
meldingen doorgeven. Zodat de Em
mer brandweer eventueel versterkt
met vrijwilligers zo spoedig moge
lijk, soms met tankwagen en al, kan
arriveren. Maar of zij ooit iemand zul
len betrappen? Wij hebben in het
Weerdingercrf scheidenveen en in het
Smeulveen een hele middag rondge
doold over een oppervlakte van vele
vierkante kilometers en zijn in het to
taal twee politiemannen tegengeko
menWat wil men ook: twintig
man. Tweeduizend zou nog te weinig
zijn.
Hier, in het ontoegankelijke Weer-
dingererf scheiden veen, zijn twee en
een half millioen turven verbrand.
2 Augustus zal mgr. G. Kettel, titu-
lair-bisschop van Tabraca, in de ka
pel van het St. Canisius Ziekenhuis
te Nijmegen de H. Priesterwijding toe
dienen aan de eerw. fraters Th. Bands-
ma, J. Bos, P. Coppens, J. Engels, M.
Sprengers, G. van Beers en J. van Erp,
allen van de Congregatie van het On
bevlekt Hart van Maria (Scheut). Op
dezelfde dag zal mgr. L. Morel, titulair
aartsbisschop van Eno, in de kapel van
het Moederhuis der Congregatie van
het Onbevlekt Hart van Maria te
Scheut (België) het H. Priesterschap
j;oedienen aan de eerw. frater R. De-
bourse van de Congregatie van het
Onbevlekt Hart van Maria.
Mgr. W. Mutsaerts, bisschop van
's-Hertogenbosch, zal 4 Augustus in de
kerk van het klooster der Paters Ca-
pucijnen te Udenhout de volgende
H.H. Wijdingen toedienen:
Mindere Orden aan de eerw. fraters
Paulinus van Middelburg, Walfridus
van Helmond, Martinus van 's-Gra-
venhage, Wigbertus van Hengelo, Li-
bertus van Heeswijk, Ferdinandus van
Mierlo-Hout en Marcus van Didam,
allen van de Paters Capucijnen.
H. Subdiaconaat aan de eerw. fra
ters Blasius van Rotterdam, Joannes
Bosco van 's-Gravenhage, Licinius van
Valkenswaard, Camillus van Schie
dam, Canisius van Eindhoven, Fiden-
tianus van Berkel, Antonius van Lage
Zwaluwe, Fredericus van Breda, Al-
biunus van Helmond, allen van de
Paters Capucijnen.
H. Priesterschap aan de eerw. fra
ters Domitius van Beek, Sixtus van
Drunen, Ambrosius van Zoetermeer,
Ewaldus van Dongen, Adelbertus van
Raamsdonk, Willibrordus van Raalte,
Anastasius van Utrecht, Bartholomeus
van Eindhoven, Angelicus van Hel
mond, Livinus van Eindhoven, allen
van de Paters Capucijnen; aan de
eerw. fraters Edmundus de Hart, Mar
tinus Nieuwenhuis, Antonius Verschu
ren, Petrus Veen en Amedeus Degen
hart, allen van het Cisterciënserkloos-
ter „Mariënkroon" te Nieuwkuyk; en
aan de eerw. fraters Franciscus Aarts,
Joannes Bakker en Rudolph Klaus, al
len van de Congregatie der Paters
Oblaten van de H. Franciscus van Sa-
les.
Prof. dr. Christine Mohrmann, geleer
de van Europese vermaardheid, buiten
gewoon hoogleraar in oud christelijk,
vulgair en middeleeuws Latijn en oud
chr. Grieks te Nijmegen, viert vandaag
onze excuses wanneer het onelegant
mocht zijn het in het openbaar te ver
melden haar vijftigste verjaardag.
Zoals men weet heeft zij niet alleen aan
Nederlandse universiteiten colleges ge
geven, maar ook gastcolleges aan uni
versiteiten in Frankrijk, Italië, Engeland
en Duitsland. Haar wetenschappelijke
arbeid, neergelegd in vele schrifturen,
heeft zeer veel bijgedragen tot de faam
van wat in de kringen van haar weten
schap „de school van Nijmegen" heet.
Toen de laatste weken bij Avifauna
te Alphen aan den Rijn verschillende
malen vogels vermist werden uit de
volière, werden bezoekers, die regel
matig kwamen, eens in het oog gehou
den. Dit bleek een verstandige maat
regel, want al spoedig kon de hand ge
legd worden op een 16-jarige jongen
uit Voorschoten, L. J. B., en een even
eens 16-jarige jongeman uit Alphen, J.
C. H. Beiden bekenden de afgelopen
drie weken 25 vogels ontvreemd te heb
ben. Het grootste deel hiervan is opge
spoord bij L. J. B. te Voorschoten. Te
gen de jongens is proces-verbaal opge
maakt.
ZONDAG 2 Aug.: 10de Zondag na Pink
steren: Mis v. d. dag; 2 H. Alphonsus; 3 H.
Stephanus: Credo; prefatie v. d. H. Drie
vuldigheid; groen. MAANDAG: Vinding v.
d. H. Stephanus; eigen Mis; 2 tot alle hei
ligen- 3 naar keuze; gewone prefatie; rood.
DINSDAG: H. Dominieus, belijder; eigen
Mis; gewone prefatie; wit. WOENSDAG:
O. L. Vrouw ter Sneeuw; Mis v. d. feeste»
v. Maria; Credo; prefatie v. O. L. Vrouw;
wit. DONDERDAG: Gedaanteverandering
v. Christus- eigen Mis; (in gelezen H.H.
Missen: 2 H.H. Xystus en gezellen); Credo
prefatie v. Kerstmis; wit. VRIJDAG: H
Cajetanus, belijder; eigen H. Mis; 2. H.
Donatus; gewone prefatie: wit. Ook: eerste
Vrijdag v. d. maand; plechtige Votiefm'.s
ter ere v. h. H. Hart; Mis Cogitationes;
Credo; prefatie v. h. H. Hart; wit. ZATER
DAG: H.H. Cyriacus, Largus en Smarag-
dus, martelaren; eigen Mis; 2 vigilie v. d
H. Laurentius: 3 tot de H. Maagd; gewone
prefatie; laatste evangelie v. d. vigilie,
rood. ZONDAG 9 Aug.: 11de Zondag na
Pinksteren; Mis van de dag; 2 H. Joannes,
3 H. Romanus; Credo; prefatie v. d, H.
Drievuldigheid; groen.
(Van onze correspondent)
Het is Donderdag wel treffend geble
ken, dat ze in Grave niet vergeten wa
ren, dat die van Cuyk hen vorig jaar
een stevige kool gestoofd hadden. Im
mers precies een jaar geleden stalen
de Cuykenaren in een drieste nachte
lijke operatie het historische kanon van
Grave, dat sinds Napoleon op de stads
wal vervaarlijk te pronken staat. Het
kanon is later teruggebracht en er is
links en rechts hartelijk gelachen om
deze grap, waarin ook de Brabantse
studenten, die in Beers op zomerkamp
lagen, een beste hand geholpen hadden.
Uitgerekend een vol jaar na de Cuyk-
se operatie „Kanon' hebben de „parti-
sanen" van Grave hun verrassende slag
geslagen: in de vroege Donderdagmor
gen reden ze naar Cuyk en laadden
daar de historische kei op, die voor
het raadhuis ligt en die door heel Cuyk
beschouwd wordt als een waarachtige
getuigenis van het (door Grave om
streden) feit, dat Cuyk meer dan 2000
jaren oud is.
Deze kolossale kei ging dus naar Gra
ve! En daar werd hij Donderdagavond
in triomph door de stad gereden. In de
stoet werden spandoeken meegevoerd
en de harmonie deed haar best als nooit
tevoren. Er was werkelijk sprake van
een overwinningsroes! Totdatplot
seling enkele rookbommen in de stoet
terecht kwamen en met veel lawaai
(mede geproduceerd door de Cuykse
harmonie) een groot aantal „strijders"
uit Cuyk de Graafse vestingstad be
stormden, moedig en onversaagd aan
gevuurd door de burgemeester van
Cuyk. En uit de wanorde kwam Cuyk
tenslotte als winnaar te voorschijn. In
ieder geval bood aanvoerder-burge
meester Janssens voor het hoofdkwar
tier van de Graafse troepen aan „de
verslagen vijand" een koel vat bier aan,
dat de heldhaftige borsten fluks in het
keelgat goten. Dit was het begin van
een verbroederingsfeest, dat eerst in
Grave gevierd werd en later in Cuyk
gezamenlijk werd voortgezet. Het was,
wat de Brabander noemt, „een schoon
feest". En de studenten, die nu in Reu-
sel op zomerkamp liggen? Hebben die
deze keer niet meegedaan? Jawel, dat
hebben ze zeker! Ze zonden aan de
burgemeester van Grave dit veelzeg
gende telegram: „Vorig jaar hadden wij
het kanon stop. Nu zijn wij kanon stop".
