Burgemeesters salarissen dit jaar geregeld? 11.000 kinderen uit rampgebied hebben gratis vacantie HENGELAARS-LIEF EN LEED Speelkaarten en kaartspel tj& BESTEYAER TROMP TEKEN! Uit het leven van PASTOOR VAN ARS f SCHEEP V AART BERICHTEN J s c J-1 O A R In vele van hun gezinnen wordt stille armoede geleden Leerzame wandeling langs een vaart Lucullusmaal <r~ Welke taal heeft de meeste letters in het alphabet iCURSUS ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1953 Sommige tekenen wijzen er op, dat de vis gevoelig is voor reuk-indrukken MARKTBERICHTEN De huidige burgemeester is n.l. een Uiterst kapitaalzwak ambtenaar gewor den door de hopeloze achter de boven omschreven feiten aan hobbelende be zoldigingsregeling, die het Rijk op hem toepast. In 1948 kwam er een nieuwe salarisschaal, waarboven nog toeslagen tverden gegeven, om de lelijkste plooien glad te strijken, maar het economisch leven vertoont heel wat meer dyna miek, die zich mede uit 'in stijgende kos ten van levensonderhoud dan de sala risschaal voor burgemeesters. De toe slagen, variërend van f 30 tot f 150 per maand, zijn wel dankbaar aanvaarde, maar in enigszins actieve gemeenten totaal onvoldoende lapmiddelen. Men vraagt zich in de laatste tijd wel eens af, of het niet een zuinigheid is, die de wijshéid bedriegt wanneer men de burgemeesters zo weinig armslag geeft. Jm? zien veel beter in dan vroeger, dal het gaat om de persoonlijkheid van de mens en wij vergeten, dat ook een ge meente een persoonlijkheid is, die men niet ongestraft tekort doet. Dat doet men door de hoogste gezagsdrager te schriel te betalen. Hij zal dan minder de aandrijvende motor zijn voor zijn gemeente, omdat hij persoonlijke zor gen heeft, die hem in het werken voor het algemeen belang belemmeren Het lijkt een kwestie van pure effi ciency dit in orde te maken. In het nummer van 25 Juli van „De Gemeen testem" komt een artikel voor, waarin meer ln het bijzonder de zorgen van de echtgenoten van onze burgemeesters worden geschetst. Daarin wordt vast gesteld, dat er sprake is van een staat van stille, voor de gemeentenaren zorgvuldig verborgen gehouden ar moede. (Van onze parlementaire redacteur) De middengroepen met hun problemen tonen de eigenschap, dat zij zich verbergen als goed gecamoufleerde infanteristen. Heel dikwijls zijn het juist degenen, waar aan men het helemaal niet ziet, die onder deze in de verdrukking geraakten val len. Een typisch voorbeeld zijn de burgemeesters in Nederland. Ambtenaren in de zin der ambtenarenwet zijn zij toch veeleer magistraat dan ambtenaar. Benoemd door de Kroon is de burgemeester het hoogste gezag in de gemeente. Hij heeft •neerdere aureolen om zijn hoofd, die hem in dit gezag bevestigen. Naast het col lege van B. en W. en de raad vormt hy als uitvoerder van de besluiten van deze instanties een zelfstandig bestuursorgaan. Hij is het hoofd van de politie, is ambts halve vrij van militaire dienst, maar hoe zit het met zijn bezoldiging? Vroeger was de bezoldiging van een burgemeester geen probleem. Voor dit ambt worden slechts min of meer gefor tuneerde lieden gekozen, die men toen bok rijkelijk voorhanden had. Men was wel zo verstandig, om geen anderen te benoemen, omdat zij het financieel hooit zouden kunnen bolwerken. Noblesse oblige: een gezagdrager moet ®r wat voor over hebben, dat hij deze hoge positie inneemt en hij had er gaarne iets voor over, omdat het bur gemeestersambt een mooi ambt is en omdat hij ook inderdaad wat over had. ■Maar sinds de kapitaalkrachtige figu ren uit onze samenleving met spoed aan het verdwijnen zijn, worden bur gemeesters om heel andere redenen benoemd. Zijn zij bekwaam in het be sturen, goede organisatoren, persoonlijk heden van wie iets uitgaat, zijn zij re- Presentabel voor de kring van men- Eer>, die de gemeente samenstellen, f.'aarover zij worden aangesteld? Dit &jn enkele examenvragen, die worden gesteld door de commissaris van de Koningin, wanneer hij een voordracht gaat opmaken en deze aan de minister aendt. Of de burgemeester over eigen kapitaal beschikt, kan tegenwoordig bijna geen factor meer zijn. Eigenlijk ïbu men dat een heel gezond ver schijnsel kunnen noemen, want vak kennis en persoonlijkheid zijn als het er op aankomt meer waard dan wel stand en het feit, dat het eerste thans Zwaarder weegt dan het laatste, heeft het ambt van burgemeester ook zeker niet gedevalueerd. Het is nog altijd een begerenswaardig ambt. Een goed crganisator en mensenvriend, iemand niet sociaal gevoel en bestuurlijke ca paciteiten zal er zich volkomen ln thuis voelen. Maar toch wordt het dan later vaak een grote teleurstelling. Men kan n.l. onmogelijk besturen met het Vereiste' gezag, wanneer men niet on afhankelijk is, of wanneer men een groot gedeelte van zijn gemeentenaren hioet horen denken: „de burgemeester heeft het ook niet breed. Ik zou niet graag van zijn salaris moeten leven...." Wij hebben dit artikel laten lezen aan een burgemeestersvrouw uit een kleine gemeente, die het toevallig niet zo slecht had, omdat haar man behoort tot de universele types, die kans zien door allerlei wonderlijke energieën te ontplooien, tegen veel verdrukking in te groeien. Zijn vrouw heeft ons be vestigd, dat voor vele van haar col lega's de situatie inderdaad zo ernstig is als in dit artikel met het woord „stille armoede" wordt gesuggereerd. Het is goed, dat dit vakblad, gewijd aan de belangen van de gemeenten in Nederland, de zaak scherp aan de orde stelt. Het belang van het land vereist, dat er de nodige aandacht aan wordt besteed. Wellicht komt er bin nenkort een oplossing, wanneer de mi nister van Binnenlandse Zaken, zoals hij deze week nog in de Eerste Kamer heeft toegezegd, het vraagstuk der clas sificatie met het Georganiseerd Over leg zal gaan behandelen. Met dat vraagstuk hangt n.l. de positie van de middengroepen onder de ambtenaren en hun salariëring ten nauwste samen. Het is ons bekend, dat de bezoldiging van de burgemeesters een van de on derdelen van dat vraagstuk uitmaken, waarvoor de minister van Binnenlandse Zaken geen gebrek aan belangstelling heeft Dit verwondert ons niet, daar de minister minstens even goed als wij zal inzien, dat het algemeen belang hierbij steeds meer op de voorgrond, om niet te zeggen in de verdrukking gaat ko men. (Van onze speciale verslaggever) De naweeën van de ramp, die in Februari het Zuid-Westelijk deel van ons land teisterde, beperken zich be slist niet alleen tot het materiële. Ook in geestelijk opzicht is een „schade" aangericht, waarvan de omvang niet te bepalen is, evenmin als de tijdsduur waarover zij zich zal uitstrekken. En dit is dan een schade, die moeilijk „inte graal" te vergoeden is. Maar wel kan men trachten ook wat dit betreft de nood onder de geteisterde bevolking althans enigszins te verlichten. Deze pogingen worden inderdaad op ruime schaal ondernomen. Met name waar het gaat om de ellende, die de jeugd in het Rampgebied in de afgelopen maanden heeft ondergaan en die zij nog onder gaat. Er is maar weinig fantasie voor nodig om althans iets te heseffen van de gruwelijke angsten die vele kinde ren tijdens de verschrikkelijke dagen in Februari bevangen moeten hebben en van de kleurloze, voortdurende mi sère, waarin zij in de maanden daarop volgend zjjn ondergedompeld geweest. De meeste van deze kleinen zijn inmid dels al weer naar hun dorpen en woon steden teruggekeerd. Dikwijls alleen om gepijnigd te worden door onafwendba re herinneringen aan de gruwelijkhe den waarmee zij in al hun argeloos heid geconfronteerd zijn geweest. Het is daarom een voortreffelijk ini tiatief geweest van de Nederlandse Jeugd Gemeenschap om de kinderen uit het Rampgebied, voorzover zij daar voor in aanmerking wensen te komen, een week uit hun mistroostige omge ving weg te halen en over te plaatsen in een blijder oord, waar zij zich on bekommerd kunnen uitleven. Zij betrok in haar plannen jeugdorganisaties van allerlei aard en levensbeschouwelijke richting. En de medewerking die zij bij haar streven ondervond was schier allesomvattend. Drieduizend kinderen werden (en zullen nog worden) opge nomen door het plaatselijk vacantie- werk, 2000 gaan (of gingen) naar zo merkampen van de jeugdorganisaties, 4000 naar kampen van de Stichting „Va- cantieverblijven Lagere Schooljeugd", 1000 kleinen werden uitgezonden door Pro Juventute en het R. K. Huisves tingscomité en weer duizend logeren in adopterende gemeenten. En het Nationaal Rampenfonds sprong direct bij. Het stelde onmiddel lijk een bepaald bedrag ter beschikking om de financiering van het vacantie- project voor de kinders uit het Ramp gebied mogelijk te maken. Toen bleek dat de belangstelling voor de N.J.G.- plannen zo uitgebreid was als zij is niet minder dan 11.000 kinderen ga ven zich op verhoogde het dit be drag onmiddellijk tot twee en een kwart ton. En het ging daarbij, naar onze mening alleszins terecht, uit van de gedachte, dat deze besteding van het geld, volkomen in overeenstemming is met de geest, waarin het door het Ne derlandse volk werd gegeven. Wij hebben dezer dagen een bezoek gebracht aan enkele kampen, waar in de desbetreffende kinderen zijn ondergebracht en wij kunnen niet anders zeggen dan dat het een bijzondere opbeurende en bemoedi gende rondgang is geworden. Overal kwamen wij in aanraking met blijmoe dige en zelfs stralende kinders, die zich in hun nieuwe omgeving volko men thuis voelden. Maar daar wordt door de kampleiders en leidsters vrij willigers en vrijwilligsters over het algemeen dan ook alles gedaan, om de kleinen een week lang een soort paradijs op aarde te bezorgen. Niets is hen te veel En dat doet hen kennelijk goed. Want niet voor niets moet in een der kampen een leider iedere morgen een „dagver slag" naar Middelharnis doorbellen, waar het getypt en wel in een etalage wordt opgehangen. En hetzelfde is het geval met Nieuwe Tonge, waar de op schrift gestelde ervaringen van de kin ders zelfs aan het gemeentehuis worden gepubliceerd en met Ooltgensplaat waar het hoofd der school de verspreiding van het „kampnieuws" op zich neemt. De bevolking in de Noodgebieden weet, dat men haar nog niet heeft vergeten. Bijzonder trof ons de gang van zaken in het vacantiekamp te Hort-America in Noord-Limburg, waar in zes weken 1800 tot 2000 kinders worden ondergebracht. Tot voor kort werd dit kamp bewoond door D.U.W.-arbeiders. Maar vele hel pende handen hebben een week lang vrijwel dag en nacht doorgewerkt om de barakken dusdanig in te richten, dat zij geschikt waren om de kinders naar behoren te kunnen herbergen. Het werd een ideaal vacantie-oord. Kortom, heel deze aangelegenheid van de vacantie voor de „Rampkinderen" werd een voortgezette demonstratie van de grandioze eensgezindheid die zich in Februari openbaarde toen het er om ging te helpen, waar geholpen moest worden. Het verheugt mij buitengewoon u te kunnen mededelen, dat mijn vacantie er voor dit jaar weer op zit. Dit zal u waarschijnlijk een beetje twijfelachtig toeschijnen, doch, geachte lezer, het weer was van die aard, dat ik werkelijk niet goed wist wat nu eigenlijk wel uit te voeren. Want het geval wilde dat ik door toe doen van mijn betere helft en in ge zelschap van die betere helft aan het logeren ben geslagen. Hoogst aardige en gastvrije mensen, maar geen henge laars. En dus heb ik mij hoofdzake lijk overgegeven aan laat opstaan, theedrinken, kletsen en nietsdoen, af gewisseld met tussen de buien een beetje wandelen. De enkele keer vroeg opstaan kan gevoeglijk worden verge ten, daar ik vrijwel niets van beteke nis wist te vangen. Alhoewel er in de buurt heus aardig water te vinden is. Toch kan ik niet beweren, dat ik ge durende die veertien dagen niets heb geleerd in verband met onze hengel sport. Om te beginnen voerde een van de genoemde wandelingetjes langs een vaartje, waar verscheidene hengelaars een pluimpje onder water hielden. En op een manier, welke verried dat het lang geen kleine jongens waren; hun spullen mochten er wezen ook. Toch Waren de vangsten maar heel matigjes. En dat, terwijl er naar zeggen behoor lijk voorn en brasem zat, en terwijl een kleine peuter van minder dan tien jaar met een hoogst eigenwijs gezicht drie heel knappe brasems omhoog hield, die notabene gevangen waren met een bonestaak(I) en een eindje dun garen van het naaimachinesoort. Nu kan het overal voorkomen dat de uitzonderingen de regel bevestigen, doch ik heb soortgelijke dingen al 2o vaak mee kunnen maken, dat ik geneigd ben er iets anders achter te zoeken. En wonderlijk genoeg las ik onlangj in een buitenlands hengel sportblad een artikel van iemand, die er klaarblijkelijk eender over denkt alDek' schrijver van genoemd artikel was van mening, dat vis niet slechts op het gezicht van het aas afgaat, doch minstens even sterk op de geur of reuk ervan. En hij vraagt zich af, of het misschien mogelijk zou zijn, dat de geur van kleine kinderen, die zij bij het aanslaan van het aas ongetwijfeld daarop overbrengen, minder hinderlijk voor de vis is dan die van een volwas sen hengelaar. Het mag een weinig ge zocht schijnen, maar bij enig nadenken zit er toch nog net de schaduw van een mogelijkheid in. Bijvoorbeeld door het niet-roken van kinderen en het niet gebruiken van sterke drank. Al- er stukjes kurk mee stroomafwaarts losgelaten werden, kwam er verande ring in de zaak. Dat wil zeggen, toen die kurkjes goed en wel voorbij de zalm waren, was klaarblijkelijk de zaak weer voor hen in orde, want weinige minu ten daarna trokken zij verder naar hun uiteindelijke bestemming. Dit was dan uiteraard de beek waar zij gingen pa ren. Een en ander zou dus wijzen op een zekere richting in dit verband. Maar zo eenvoudig is het ook weer niet. Let u maar eens op het volgende voorbeeld uit de tijd toen ik nog een halfwas knaapje was. Ik placht toen vaak de Zaterdag middagen en Zondagen door te bren gen aan of op het water. Waarbij vis sen natuurlijk de hoofdzaak was. Zoals hoewel ik in dit verband de oude door knede wit-vis-hengelaar zijn deeg wel met een scheutje jajem heb zien toe bereiden. Naar verluidde, werpt de mens voor de dieren bepaalde geuren af. Geu ren, welke wij zelve niet kennen. In dien bijvoorbeeld iemand bang is, dan zou dat aan de geur, die hij op dat moment afscheidt, voor een hond te merken zijn. Persoonlijk heb ik gezien, hoe zalm het vertikte stroomopwaarts te komen, nadat er ver buiten het gezichtsveld een officieel persoon zijn handen had gewassen (zonder zeep) in een vru smal riviertje. Dit werd gecontroleerd door terzelfdertijd kleine takjes en twijgjes met de stroom te laten afdrij- ven en men kon dus vrij nauwkeurig nagaan, hoever de geur van die han- den de zalm had kunnen bereiken. Toen immers deze takjes in de buurt van de vissen kwamen was die geur daar ook, en toen bleven de zalmen waar zij wa ren. Pas toen genoemde officiële per soon ophield met het handen-wassen en het gaat wanneer je jong ben, als het warm wordt overdag en de vis laat meer en meer verstek gaan, dan spring je er wel eens bij in en zwemt een stukje. En ik herinner mij heel goed dat ik op die manier in het zwembad, dat gelegen was aan de rand van een meer, in het ondiepe gedeelte er van baarsjes en voorntjes wist te vangen. Toegegeven dat ik in die dagen nim mer rookte en nog veel minder van een borreltje had geproefd, blijft het op die manier toch maar een onzekere boel. Waarvan je, als je het goed be schouwt, tot op geen honderdste de werkelijke waarheden kan doorgron den. Hetgeen waarschijnlijk maar goed is ook, want ik stel mij zo voor, dat al het mooie en aardige, dat onze hen gelsport voor ons in petto heeft, voor het overgrote deel een rekensommetje zou worden. Wat, het moge worden opgemerkt, tot op heden nog niet het geval is. Df. XvC,X*XCOXvXl4>XXOXwXvXX%vX%,XvX,X*X»X^X*X*X,,X,Xr ii Zeker is het wel, dat de speelkaarten in bepaalde de len van Azië, en speciaal in India, sinds onheuglijke tij den in gebruik zijn geweest. In India (Voor-Indië) ver moedelijk niet als spel, doch ten behoeve van de gods dienstige handelingen. Ook wordt aangenomen, dat de kaarten in de twaalfde eeuw in China bekend waren. In het begin van het jaar 1300 duiken de oorspronke lijke Indische speelkaarten in Venetië op, waar het vrij spoedig tot een algemeen gangbaar spel werd ingevoerd. Het viel zo in de smaak, dat het er na enige tijd niet meer uit te krijgen was. In Duits land had het spel zo om streeks 1440 zulk een omvang genomen, dat het een ware hartstocht was geworden. Er ontwikkelde zich een bloeiende speelkaartenfabri- cage. Je moet echter niet den ken, dat het erg vlug ging en goedkoop was, om destijds speel kaarten te maken, want die oudste kaarten werden geheel uit de hand vervaardigd. Er werd eerst een tekening op een blok hout gemaakt, deze tekening werd dan in het hout gekerfd of de figuur werd in het hout uitgesneden. Daarna drukte men (van dat houtblok dus) af. Het merk waardige is, dat men do kaar ten al drukte vóór de zoge naamde uitvinding van de boekdrukkunst. Na het druk- Duitse kaarten van 1440 vindt men de figuren van belletje, hart, blad en eikel. Op onze afbeeldingen zien wij onder anderen bij schoppen-drie (eigenlijk bellen-drie), hoe twee vrouwen elkaar met woede in de haren vliegen. Klaveren zes geeft enige konijnen of hazen te zien, welke de jager in eigen persoon gevangen VI Bij de grenspost van Fin land, waar David en Jack aankwamen, hadden zij geen moeilijkheden. De avontuur lijke tocht werd voortgezet door het Noorden van Fin land. Dit land is een hout- land. 57 procent der totale op-- pervlakte is met wouden be dekt. Wisten jullie, dat Fin land nog niet de helft van de Schoppen drie (eigenlijk bellen drie), kaart uit 1440 hebben en hem nu genoeglijk boven een vuurtje rond draaien, tot hij gaar is! De jachthond zit ook al stevig vastgebonden in de soepketel en wacht heel stil zijn laatste uur af. (Slot volgt) Het Abyssinisch alphabet be staat uit 208 tekens, die alle verschillend en afzonderlijk van elkaar geschreven worden. Het alphabet van de Sandwich eilanden heeft slechts 12 let ters, het Birmees 19, Italiaans 20, Hebreeuws, Syrisch, Chal- deeuws elk 22, Grieks 24, Latijn 25, Nederlands, Duits en Engels elk 26, Spaans 27, Arabisch 28, Perzisch en Koptisch 32, Ar- menisch 38, Russisch 41, Sans kriet 50. bevolking van Nederland heeft? De Finse naam voor Finland is „Suomi", een naam, die ons, Nederlanders, vreemd in de oren klinkt. Finland is bezaaid met me ren en het wordt niet ten on rechte „het land der duizend meren" genoemd. De jongens gingen via het Noorden van Finland naar Zweden. Bij de stad Karesuando reed de voortsnellende jeep weer over de grens. Zij waren nu in Zweden en hier brachten de jongens de nacht door. Dit land bezit uitstekend verzorgd onderwijs en de bevolking heeft een grote eetlust Ook Zweden is een bosland en er zijn veel lucifersfabrieken, terwijl het Zweedse staal eveneens wereldvermaardheid heeft gekregen. De jeep stond in een groot bos en spoedig lagen de jongens onder de warme dekens, want 's avonds is het klimaat in Zweden be hoorlijk koud. De volgende morgen waren zij tegelijk wakker. Na een flinke boter ham met hete thee ging de motor weer ronken en weldra raasde de jeep over de weg. Jack stuurde en zij reden door vele grote steden van het uitgestrekte land. De tocht ging langs de Botnische Golf, waarvan de voornaamste plaatsen de zeehavens zijn. Bij de stad Upsala kregen de jongens een ongeluk. Een Zweedse toeristenbus draaide op een hoek van een straat om en raakte de voorkant van de jeep. De chauffeur van de bus was hier de schuldige, omdat de jeep van Jack en David in deze straat voorrang had. Een grote deuk in de jeep was de schade. David probeerde de motor te starten. Er mankeer de niets aan, want hij begon onmiddellijk te draaien. Na een praatje in gebroken En gels met de buschauffeur re den de jongens naar Stock holm, de hoofdstad van Zwe den. Hier werd voor rekening van de busmaatschappij de jeep gemaakt, hetgeen een drietal dagen in beslag nam. Nu, de jongens maakten hier dankbaar gebruik van om de stad goed te bezichtigen. Zij komen hierbij in aanraking met de Zweedse geheime po litie, die hun een belangrijke opdracht geeft, hetwelk wij de volgende week zullen kun nen lezen. Oude speelkaart (klaveren zes) uit 1440 ken werden de kaarten één voor één beschilderd en moesten dus duur worden be taald. Later werden ze, mede door de uitvinding van de boekdrukkunst, aanmerkelijk goedkoper en kregen de kaar ten ook de gedaante, welke zij thans hebben. Men gaf toen aan de verschillende „kleu ren" de namen van schoppen, klaveren, ruiten en harten. De figuren hebben ook een hele verandering ondergaan. De oudste voorstellingen wa ren: zwaard, beker, munt en knots. Op de oude gedrukte In de nieuwe tekenfilm „Me lody Time" komt ook een bij zonder leuke fantasie voor, waarin optreden: Donald Duck (de eend), Joe Carioca (de pa pegaai) en Aracuan Bird (een vreemdsoortige vogel), Donald en Joe zijn eerst treurig ge stemd. Zij komen in een Sam ba-café terecht, dat wil zeggen, dat die vogel met allerlei mu ziekinstrumenten komt aandra gen en, een Samba-orkest brengt plots Donald en Joe in een vro lijke stemming. Hier zie je hoe Donald de eend in een be tere stemming komt, terwijl de vogel met een guitaar op een tafeltje staat. Een aardige te kening om te kleuren. Dat is de naam, die de ma trozen aan Maarten Harperts1- zoon Tromp gaven en bete kent eigenlijk „hun aller va der". Jullie hebben zeker wel eens van Maarten Harperts zoon Tromp gehoord, want hij was een van de bekendste vlootvoogden uit de zeven tiende eeuw. Tromp klom op tot de hoogste rangen, zonder zijn eenvoud en openhartig heid te verliezen. Hij heeft deelgenomen aan ongeveer vijf tig zeegevechten, waarvan vele als aanvoerder. 10 Augustus is het 300 jaar geleden dat Tromp in een zee slag tegen de Engelsen voor de kust bij Ter Heyde (Hoek van Holland) sneuvelde. Maarten Harpertszoon Tromp werd in het jaar 1597 te Den Briel geboren. Op zijn achtste jaar voer hij reeds op zee, op het schip van zijn vader. Toen hij 26 jaar was, werd hij ka pitein van een Hollands oor logsschip. Vele zeeslagen heeft Tromp meegemaakt; zo versloeg hij onder andere de Duinkerker kapers en ook de Spanjaarden bij Duins. Bestevaer Tromp werd op perbevelhebber van de Neder landse vloot In het jaar 1652 werd hij met meer dan hon derd schepen uitgezonden om onze koopvaarders tegen de Engelsen te beschermen. Want je moet begrijpen dat de Ne derlanders een rijke lading meebrachten uit de Middel landse Zee-landen. Die vloot moest Tromp veilig thuisbren gen. Bij Dover, aan de Engel se kust, lag een Engelse vloot voor anker en de bevelhebber ervan stond er op dat Tromp als eerbiedige groet de vlag zou strijken en beleefdheidssa luutschoten zou lossen. Doch Maarten Harpertbzoon Tromp maakte daar helemaal geen haast mee. Het gevolg was echter, dat de Engelsen begon nen te schieten. Tromp gaf hun echter de volle laag en dit feit leidde tot de eerste Engel se zeeoorlog. Van de vloot van Maarten Harpertszoon wordt vermeld dat zij enige dagen in „Het Boomstammen voor de Finse lucifersfabrieken Maarten Harpertszoon Tromp Kanaal" kruiste met een be zem aan de grote mast, daar mede te kennen gevende dat hii besloten had de zee „schoon te vegen" van de En gelsen. In het jaar 1653 sneuvelde Tromp. Hij werd in de grote kerk te Delft begraven. Op zijn praalgraf staat gebeiteld: „Sie raad van het Nederlandse volk, de geliefde zijner medeburgers, de schrik der vijanden, de ver bazing van de Oceaan". De 9e Aug. viert df heilige Kerk het feest van de heilige Joannes Vianney, algemeen be kend onder de naam van pas toor van Ars. Deze pastoor van Ars is wel een van de grootste heiligen van Frankrijk. Hij was een heel bijzondere man, om zijn onooglijk uiterlijk, omzijn onbegrepen armoe en verster ving werd hij tijdens zijn leven door velen bespot en uitge lachen. Maar om zijn grote deugden werd hij door duizen den gezocht; van heinde en ver drongen de mensen zich bij zijn biechtstoel samen, om van 'hem raad te krijgen in hun moeilijkheden. Er zijn tal van wonderlijke dingen in het leven van deze zonderlinge man. Groot waren vooral zijn armoede en verster ving. Zijn leven was een bijna onafgebroken vasten. De tijd, die hij aan eten en drinken be steedde, was maar zeer kort. 's Morgens gebruikte hij niets De Romein Lucullus was bekend om zijn weelderige levenswijze, ln het bijzonder wegens de door hem aange richte kostelijke en overvloe dige maaltijden. Vandaar dat Lucullusmaal gebruikt wordt om een weelderig maal aan te duiden. Luccullus, die omstreeks het jaar 50 v. Chr. overleed, was ook de man, die als eerste de kerseboom van Azië naar Italië liet overbrengen. Het admiraalschip van Bestevaer Tromp AAGTEKERK 8 van Suez n. Aden. AALSDIJK 7 te London. AARDIJK 9 te Tampa. ABBEKERK 7 van Rotterdam n. Kobe, ALDABI 9 te Montevideo. ALKAID 8 te Rotterdam. ALTAIR 7 van R'dam n. Recife. ARKELDIJK 7 van Houston n. Brownsv. ADINDA 7 te Pladju AGATHA 7 van Pladju n. Surabaja. AKKRUMDIJK 9 te Duinkerken. ALDERAMIN p. 7 Gibraltar n. Genua. ALIOTH p. 7 Kp. Finisterre n. Antw. ALMKERK 7 van Carnavon n. Aden. ALNATI 6 van Santos n. Rio Janeiro. AMSTELLAND 7 van A'dam n. Z.-Am. AXELDIJK 7 te Antwerpen. BENNEKOM 8 te Hamburg. CELEBES 8 te Suez. COTTICA 7 van A'dam n. W. inaie. DALERDIJK 7 te London. DELFT 7 van Cristobal n. Curasao. EDAM 8 te Antwerpen. ELMINA 8 te Abidjan. EOS 7 van Piraeus n. Catania. HERA 8 van New York n. Port au Prince. HYDRA 8 te Port of Spain. HESTIA 7 te Amsterdam. JUPITER p 7 Ouessant n. Hamburg. LINDEKERK 7 te SU;z. MANOERAN 7 van Belawan n. Singapore. MARIEKERK 8 te Aden. MARPESSA 7 van Pulu Sambu n. Bomb. MATARAM p. 7 Malta n. Port Said MENTOR 7 van Arzew n. Grangemouth, MIRZA 8 te Miri. MITRA 8 te Curasao. NIEUW AMSTERDAM 8 te Le Havre. ORANJE p. 7 Minikoi n. Colombo. ORANJESTAD 8 te La Guaira. PHRONTIs p. 7 Sokotra n. Belawan. PRINS FREDERIK HENDRIK 7 van Rot terdam n. Chicago. POLYDORUS 7 van Surabaja n. Tjiiatjap POLYPHEMUS 7 van Tj. Priok n. Sing REMPANG 8 van Khorramshar n. Bahr ROEP AT 8 te Tj. Priok. RIJNLAND 8 te Buenos Aires. STAD LEIDEN 7 van Moji n. Osaka. STRAAT MAKASSAR 8 te Hongkong. SUNETTA 8 te Balikpapan. SCHERPENDRECHT 8 van Rio Grande-do- Sul te Paranagua. SCHIE 7 van Latakkia n. Piraeus. STAD VLAARDINGEN 8 te Rotterdam. TAMO 7 van St. Vincent n. Santos. TEGELBERG 7 te Hongkong. TARAKAN 7 van Colombo n. Belawan. TJIMENTENG 7 van Beira n. Fremantle. TOMINI 8 te Surabaja. VAN LINSCHOTEN 7 van Dakar n. Bord. VEENDAM 7 van Havre n. Southampton. WATERLAND 7 van A'dam n. Bremen. WILLEM RUYS p. 7 Kp. Carbon n. Southpt. WOENSDRECHT 8 te Pulu Sambu. WATERMAN 8 te Rotterdam. IJSSEL 7 van Rotterdam n. Tunis. ZEELAND 7 van Balikpapan n. Donggala. PASSAGIERSSCHEPEN ALHENA 10 te Antwerpen. ALNATI 11 te Bahia. BONAIRE 10 van Paramaribo n. Adam. BOSKOOP 12 van A'dam n. Cristobal. COTTICA 28 te Paramaribo verw. GROOTE BEER 10 van R'dam n. Montr. INDRAPOERA 15 te Aden. JOHAN v. OLDENBARNEVELT 8 van Sydney n. Amsterdam. MAASDAM 12 te Rotterdam verw. NIEUW AMSTERDAM 15 te N. York VW. NOORD AM 17 te Rotterdam verw. ORANJE 14 te Tj. Priok verw. ORANJEFONTEIN 17 te Kaapsta dverw. RIJNDAM 10 te New York verw. SIB A JAK 11 te Halifax verw. VEENDAM 17 te New York verw. WESTERDAM 17 te New York verw. WILLEM RUYS 12 te Rotterdam. WILLEMSTAD 12 te Madeira verw. ZUIDERKRUIS 13 te Kaapstad verw. Graanmarkt Amsterdam, 8 Auggustus Granen. Het VIB verhoogde de prij zen van buitenlandse granen voor maïs met 85 c., terwijl die voor Canada-Rus sische gerst met 30 c., Irakgerst 15 en haver 10 c. werden verlaagd. De be langstelling voor buitenlandse granen was deze week gering. Alleen voor de verdeling van 8000 ton haver, w.o. 4000 ton Russische haver bestond enige aL anders dan een beetje melk. Een enkele keer een klein stuk je brood, 's Middags bestond zijn maal ook weer uit een beetje melk, waarin hij wat brood gebrokkeld had. Soms werd hem ook een schaad groente voorgezet, waarvan hij echter lang niet alles opat. Vlees gebruikte hij maar zel den. Alleen toen de dokter hem, de laatste jaren van zijn leven voorschreef, wat meer vlees te gebruiken, gehoorzaamde hij aan dat bevel. Het enige, dat hij tenslotte 's avonds nog gebruikte, was een glas water, waarin een beetje wijn gemengd was. Hij at altijd staande; het was alsof hij zich geen tijd gunde, voor zich zelf te zorgen. Het grootste deel van de dag bracht hij dan ook geknield voor het tabernakel, of in de biechtstoel door. Op een avond kwam pastoor van Ars geheel uitgeput van een dienstreis in zijn kerk te rug. Er stonden enkele aard appelen voor hem klaar. Hij at er één van! Een dergelijke versterving is voor ons onmogelijk! Zo iets kunnen en mogen wij natuur lijk niet doen. Pastoor van Ars was in deze dingen een heel bijzonder man, die zo opging in zijn liefde tot God en de medemens, dat hij zich zelf volkomen wegcijferde. Maar al kunnen wij zulke dingen niet navolgen, we moe ten toch wel grote eerbied en bewondering hebben voor een man, die tot zulke dingen ia staat was. Pastoor van Ars stierf in het jaar 1859. In het kerkje te Ars ligt het lichaam van deze man nog totaal ongeschonden. In 1925 werd hij door Paus Pius XI heilig verklaard. En dezelf de man, die in zijn leven zich zelf voor niets telde, kreeg van keizes Napoleon de hoogste Franse onderscheiding: ridder van het Legioen van Eer. tentie. De offerten uit het buitenland waren practisch onveranderd. Latere leveringen waren iets lager aan de markt, doch hierin ging weinig om. Het aanbod van inlandse rogge en gerst was groot, waardoor de prijzen enigszins terugliepen. Inlandse rogge werd per directe levering te koop aangeboden bij f 23 en per levering Sept.-Oct. voor f 22. Haver 54-55 kg nieuwe oogst noteerde per directe levering f 28 en per levering Sept.-Dec. f 23.25. Zomergerst was aan de markt voor f 24.00 a f 24.75 al naar kwaliteit, terwijl wintergerst per direc te levering f 23.90 noteerde en per le vering Aug.-Sept. f 23.75. Fijne Zaden. Karwijzaad bleef vrijwel onveranderd in prijs, doch vooral op de latere maanden ging wel het een en ander om. Blauw maanzaad werd goed gevraagd en noteerde enige guldens hoger. Geel mosterdzaad en kanariezaad onveranderd genoteerd, met weinig za ken. Peulvruchten. Groene erwten hadden in het begin van de week een zeer vaste markt, met goede vraag zowel voor di recte als latere levering, waardoor de prijs ca. f 1 kon verbeteren. In het ver dere verloop brokkelde de prijs echter af, zodat het behaalde avance weer ver loren ging. De overige consumptie-peul vruchten genoten practisch geen be langstelling en bleven onveranderd ge noteerd. Cacao Amsterdam, 7 Aug. Accra (nieuwe hoofdoogst) Oct.Nov. 287.6 sh., Oct.-Dec. 277.6 sh., Nov.-Jan. 267.6 sh., Dec.Febr. 262.6 sh., Jan.-Mrt 260 sh Febr.-April 257.6 sh., loco lagos g.f. 312.6 sh., loco Bahia 310 frc.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | | pagina 9