Ondertekening Pan Moen Jonstrakke
en drukkende plechtigheid
„Waarom wapenstilstand niet
een dag eerder getekend?
Yinoba Bhave strijdt
voor India's paupers
GIUSEPPE PELLA zal pogen
zakenkabinet te vormen
spoor van hetjzwctarcL
m
Enclaven op de grens van
tijd en eeuwigheid
De Cisterciënsers in Nederland
WRIGLEY
%£«3
Castella-Vaatwas
Nog vijf doden op
de laatste dag
Kard. De Jong
45 jaar priester
O.-Duitse arbeiders
maken geen haast
Y.N. bereiden al
represailles voor
i
blinkender vaat en
zachtere handen!
V
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1953
PAGINA 7
Overste Nasser:
Egypte breekt overleg
met Londen niet af
Het treinverkeer met
Zwitserland
Bijna 2x/ê millioen pakketten
Minister Stevens'
Moskou helpt N.-Korea
In het voetspoor van Gandhi
„Communisme tegen
communisme
De crisis in Italië
Mgr. de Jonghe d'Ardoye
naar Indonesië terug
iiiihi::!.
mmÊ
iftip
-■
Belgische onderscheiding
voor prof. Van Poelje
Otf^e.
Zondag 26 Juli, 's morgens om half
twee, sloop een patrouille van de C-
compagnie van het Nederlandse deta
chement Verenigde Naties door de
aardedonkere nacht van Korea. De
Zwaarbewapende soldaten passeerden
zonder moeilijkheden punt 1 en punt 2
en kwamen zonder vuurcontact gekre
gen te hebben bij punt 3 aan. Het was
«en doodstille nacht, met hier en daar
in de verte een gerucht, dat niemand
thuis kon brengen, het vallen van een
steen, een stem misschien ergens voor
de outpost.
Punt 3 was gelegen aan de voet van
heuvel 528, midden in een troosteloos
stuk niemandsland. De mannen spraken
niet. Zij staarden Ingespannen de duis
ternis in. Plotseling meende een van
hen het grendelen van geweren te ho
zen. Hun zenuwen spanden zich als
vioolsnaren, maar het geluid herhaalde
zich niet. Na enkele minuten gaf de
commandant het bevel verder te gaan.
Zij stonden op en werden op hetzelfde
ttoment overvallen door met handgra
naten en burpguns bewapende Chine
zen. Het gevecht duurde vijf minuten.
Het resultaat was 5 doden, 6 gewonden
en 2 vermisten. 27 Juli werd 'de wapen
stilstand ondertekend. De luitenant en
zijn vier jongens zullen het nooit
Weten.
Aldus schrijft de Nederlandse oor
logscorrespondent Hornman uit Korea.
's Avonds kwam de commandant van
het Nederlandse bataljon, overste C. M.
Schilperoord, naar Yong Dong Po en
vertelde, dat men hem op het divisie-
hoofdkwartier had medegedeeld, dat
twee officieren als enige Nederl. gasten
bij de ondertekening van de wapenstil
stand aanwezig mochten zijn. Dezelfde
tijd hield kapitein H. J. Bajetto een toe
spraak voor de radio, die de volgende
avond om tien uur zou worden uitge
zonden. Hierin deelde hij medé, dat
van 27 Juli 's avonds om 22 uur af het
Morgen is het vijf en veertig jaar
geleden, dat Z. Dm. J. Kardi
naal de Jong werd priester ge
wijd. Dat zal geen aanleiding geven
tot een herdenking naar buiten, maar
het is wel een van die gelegenheden,
Waarbij men zich meer bewust
dan gewoonlijk herinnert, hoezeer wij
herhaaldelijk moedgevende steun ge
vonden hebben bi) de kracht van zijn
houding. Nuttig is het daarbij te beden
ken, dat de Kerk niet zonder reden
de gelovigen dagelijks voor zijn bis
schoppen laat bidden.
55
zou worden afge-
„staakt het vuren"
kondigd.
„Wat doen we morgen met de vlag?"
vroeg iemand. „Die blijft tot tien uur
halfstok hangen," antwoordde kapi
tein Bajetto. „Om tien uur hijsen we
haar weer."
Het bleef lang stil. „Waarom heb
ben ze die wapenstilstand dan ook
geen dag eerder getekend," merkte
tenslotte iemand op. „Och, laten we
er maar over zwijgen," meende de
overste. „Ik heb ze het voorterrein
uit zien dragen. Eerst de gewonden en
toen de doden. De Chinezen, die nog
geen 100 meter verder zaten, schoten
niet. Ik vergeet dat nooit meer. Deze
laatste loodjes waren wel bijzonder
zwaar."
Om half tien kwam de eerste helicop
ter in Pan Moen Jon aan en daarna ar
riveerden vrij snel achter elkaar de
andere. Generaal Harrison, kleiner
dan wij hem ons hadden voorgesteld,
liep langzaam langs de erehaag van in
de puntjes geklede militairen van alle
onderdelen van het leger van de Ver
enigde Naties. Zijn gezicht stond ernstig
en peinzend. Hij zag er oud uit en keek
recht voor zich uit. Het deed ons ge
noegen even later de commandant van
het Nederlandse detachement, overste
C. M. Schilperoord, te kunnen begroe
ten, evenals de Nederlandse liaison
officier, kapitein H. J. Bajetto, de twee
enige Nederlandse officieren, die bij de
ondertekening aanwezig mochten zijn.
Om kwart voor tien stroomde de tent
De Egyptische vice-premier, luitenant
kolonel Gamal Abdel Nasser, heeft gis
teren berichten, volgens welke het
Egyptische „Comité van de Revolutie"
zou hebben besloten de onderhandelin
gen met Engeland af te breken, officieel
tegengesproken.
Nasser zeide, dat de huidige bespre
kingen met de Britse delegatie ten doel
zullen hebben, te weten te komen: on
der welke omstandigheden de militaire
bases van de Suezkanaalzone aan de
Egyptenaren zullen worden overgedra
gen, op welke technici de Egyptische
regering een beroep zou kunnen doen en
onder welk commando deze technici
zullen komen en welke de voorwaarden
zullen zijn voor hun dienstneming bij
de Egyptische regering.
De Egyptische vice-premier voegde
er aan toe, dat de besprekingen tot
dusver slechts zeer algemeen zijn ge
weest. Het verloop ervan was zodanig,
dat een plotseling afbreken van het
contact, dat de komende dagen voort
gezet zou worden, niet gerechtvaar
digd was.
Wegens de onzekerheid die bestaat ten
aanzien van de loop bezuiden Luxem
burg van trein D 35, Den Haag HS ver
trek 9 uur via Luxemburg en Oost-
Frankrijk naar Bazel, wordt reizigers,
die voornemens zijn Zaterdag met deze
trein naar Bazel te reizen, aangeraden
zich tijdig naar het station Rotterdam
DP te begeven, van welk station zij 7.02
uur hun reis kunnen vervolgen met de
Loreley-expresse, (trein D-164) naar
Bazel. Deze trein zal met enige rijtuigen
worden versterkt.
Zaterdag zullen de N.S. een extra
trein van Hoek van Holland naar Bazel
laten rijden voor de talrijke reizigers
met bestemming Zwitserland, die op die
dag met de dagboot uit Engeland wor
den verwacht en die de gebruikelijke
route via Frankrijk ten gevolge van de
staking niet kunnen gebruiken. Deze ex
tra trein vertrekt 20.45 van Hoek van
Holland, 21.15 uur van Rotterdam DP,
23.14 uur van Eindhoven en 00.06 uur
van Venlo. Van trein D 133 die normaal
21.28 uur van Amsterdam CS via Luxem
burg naar Bazel vertrekt, doch die in
verband met de staking tijdelijk slechts
tot Luxemburg rijdt, zullen enige rijtui
gen te Eindhoven aan deze extra trein
naar Bazel worden gekoppeld, zodat de
reizigers met bestemming Bazel alleen
Zaterdag ook gebruik kunnen maken
van trein D 133.
langzaam vol en van onze plaats, op de
derde rij, konden we gemakkelijk de
plechtigheid volgen.
Om tien voor tien kwamen ook de
Chinese en Noord-Koreaanse autori
teiten binnen. De Noord-Koreanen
leken zo van een militaire show weg
gelopen. Zij waren gekleed in groene
uniformen met donkerblauwe broe
ken, afgebiesd met gele banden. De
meesten droegen een groot aantal zil
veren en gouden onderscheiidngs-
tekens en nog fraaier waren hun zil
veren en gouden epauletten. De Chi
nezen staken daar wel zeer sterk te
gen af. Zij waren gekleed in slecht
zittende grauwe uniformen.
De ondertekening duurde precies
twaalf minuten. Na tien minuten keek
generaal Nam II ongeduldig op zijn
horloge, alsof hij nog ergens een be
langrijke conferentie had. De stilte was
drukkend. De Chinezen en de Noord-
Koreanen lachten niet. Met strakke ge
zichten zaten zij voor zich uit te kijken.
Hun gouden decoraties blonken in een
straal zonlicht. Eindelijk legde Nam II
zijn witbenen penhouder terzijde. Even
keek hij naar generaal Harrison, die
nog schreef. Toen deze ook zijn hand
tekeningen had gezet, stond Nam II op
en verdween met korte passeh uit de
zaal, zonder links of rechts te kijken.
Een halve minuut later stond ook Har
rison op, doch deze bleef nog even staan
om zich door enkele generaals te laten
complimenteren.
Uit Oost-Duitsland komen nog steeds
berichten binnen over langzaam-aan-
acties, waarmede de arbeiders tegen de
regering protesteren. Het blad van de
communistische S.E.D. in Chemnitz,
„Volksstimme", meldt, dat door gedeel
telijke stakingen in het gehele kolen-
gebied de productie nog steeds vermin
dert. In de „Karl Marx"- en „Karl
Liebknecht"-mijnen zouden grote groe
pen arbeiders tijdens de werktijd de
mijnen verlaten.
De Volkspolizei heeft gisteren weer
voedselpakketten in beslag genomen. De
betrokkenen wordt ook hun identiteits
kaart ontnomen. Mensen zonder die
kaart lopen automatisch het gevaar van
gevangenisstraf.
Gisteren zijn ongeveer 100.000 pakket
ten uitgeieikt, zodat het totale aantal
2.325.570 bedraagt.
Het anti-communistische inlichtingen
bureau heeft meegedeeld, dat de Sov
jet-Unie een boete opgelegd heeft aan
de Oost-Duitse regering van 4,1 millioen
mark betaalbaar in gangbare goede
ren wegens de vertraging in herstel
betalingsleveranties. Het ministerie van
Spoorwegen heeft bekend gemaakt, dat
12.000 goederenwagons in dienst zijn
voor het brengen van herstelbetalings
goederen naar Rusland en de handel
met satellietlanden.
De Amerikaanse minister voor het le
ger, Stevens, heeft gisteravond ver
klaard, dat ongeveer 250 Chinese com
munistische krijgsgevangenen, die be
schuldigd worden van misdaden in ge
allieerde kampen in Korea, misschien
vastgehouden zullen worden, totdat alle
andere krijgsgevangenen zijn uitgele
verd.
Stevens zeide, dat deze maatregel mis
schien zou worden genomen, naar aan
leiding van de verklaringen der com
munisten, dat zij het recht hebben de
wegens misdrijven veroordeelde gealli
eerde krijgsgevangenen vast te houden.
Hij legde zijn verklaring af tegenover
verslaggevers, bij zijn terugkomst uit
Korea.
De Noord-Koreaanse radio-Pjongjang
heeft medegedeeld, dat de Noord-Ko
reaanse regering Woensdag officieel be
richt heeft ontvangen van de stichting
van een fonds van een milliard roebet
door de Sovjet-Russische regering voor
de wederopbouw van Noord-Korea. Ra
dio-Pjongjang verklaarde, dat de Noord-
Koreaanse regering had besloten, dit be
drag te bestemmen voor het herstel van
de verwoeste industrieën en het verho
gen van het levenspeil der Noord-
Koreaanse bevolking.
Van 15 tot 22 Augustus wordt in In
dia een propagandaweek gehouden
voor het vrijwillig wegschenken van
grond aan landloze boeren. Reeds twee
jaar lang is een dergelijke actie ge
voerd door de „leraar" Vinoba Bhave,
die tot nog toe anderhalf millioen acres
grond ter beschikking gekregen en ver
deeld heeft.
Hij hoopt tegen 1957 ongeveer vijftig
millioen acres te hebben kunnen toe
wijzen. Aldus zou dan eljc 'der tien mil
lioen gezinnen van landloze boeren, die
India op het ogenblik naar schatting
telt, een stukje grond voor zichzelf be
zitten. De beweging van Bhave geniet
Na een langdurig onderhoud heeft
president Einaudi van Italië de 51-
Jange economische deskundige Giu-
eppe peiia van de Christen-Democrati
sche
party verzocht een zakenkabinet
tarnen te stellen. Morgenavond zal Pel-
aan de president meedelen, of hy
aartoe In staat is. Pella is de derde,
'e zal pogen een nieuwe Italiaanse re-
sering te vormen.
Hij was in de afgelopen zes jaar het-
ter mmister van financiën, hetzij minis-
klaaVa0r beSrotingszaken. Pella ver-
daf v -C aan verslaggevers te hopen,
w een regering met een tijdelijk
tiet ktm vormen, teneinde de poli-
L Partijen in de gelegenheid te stel-
n het land een stabiel bewind te ge
ven. Politiek gesproken zou zo'n rege
ring dan geen scherpe contouren ver
tonen. Zij zou allereerst de begrotingen
van de Verschillende departementen
moeten indienen bij de volksvertegen
woordiging. Ten gevolge van de poli
tieke toestand is daar de laatste, tijd
weinig van gekomen. Pella staat bekend
als een voorstander van een behou
dende financiële politiek.
De Italiaanse Senaat is voor 18 Augus
tus bijeengeroepen, de Kamer van Af
gevaardigden voor 19 Augustus ter be
handeling van wetsontwerpen op de
agende. Een wetsontwerp, houdende
verlenging van de voorlopige begro
tingsdienst tot 31 October, zou binnen
kort by de Kamer worden ingediend.
de steun van alle grote partijen. Bha
ve zelf, die in zijn doen en laten herin
neringen aan Mahatma Gandhi wekt,
trekt te voet van dorp naar dorp en
brengt de nacht door in de open lucht
of in de huizen der armen. Hij begon
zijn actie in April 1951 in Hyderabad.
Hij wil „communisme met communis
me" bestrijden. Geef grond aan de ar
men, en het communisme zal geen
grieven vinden, waarin het wortel kan
schieten, aldus is zijn stelling.
Mgr. De Jonghe d'Ardoye, Apostolisch
Internutius in Indonesië, die begin Juli
voor een korte rustperiode in Neder
land en België verbleef, is van het
vliegveld Meisbroek, bij Brussel, met
bestemming Djakarta vertrokken. De
66-jarige Mgr. De Jonge d'Ardoye is
geboortig van Brussel-St. Gilles. Hij be
hoort tot de Sociëteit der Vreemde Mis
siën van Parijs en is de eerste Pause
lijke diplomatieke vertegenwoordiger
in Indonesië. Tijdens een onderhoud,
dat de Internuntius onlangs toestond
aan een vertegenwoordiger van het
K.N.P., legde hy vooral de nadruk op
het feit, dat de „Kerk in Indonesië een
algehele vrijheid geniet en kan reke
nen op de sympathie der Indonesische
regering".
ISjZ-s*
166. Nauwelijks heeft Tsacha het Zwaard Tiirr laten vallen, of Svitjold springt
naar voren. „Val aan, mannen! Grijpt de schurk en verovert het zwaard!"
De Nomaden dreigen reeds voor de woest aanvallende Norenkrijgers op de vlucht
te slaan, doch de stem van hun gewonde aanvoerder houdt hen tegen en na een
korte aarzeling stormen ook zij gillend naar voren.
Terwijl de twee groepen met hevig wapengekletter slaags raken, verwijdert Tsacha
met trillende vingers de pijl uit zijn arm. In de opwinding van het ogenblik slaat
hij geen acht op Ghu Ghandradie zachtjes nader geslopen is. Pas als hij zich om
wendt om het Zwaard Tyrr weer op te vatten, bemerkt hij, dat het meisje zich met
het begeerde zwaard uit de voeten poogt te maken.
„Halt, Chu Ghandra," hijgt de Nomade, bleek van schrik en woede.
Hij staat op het punt haar achterna te gaan, als een krachtige stem luid over het
strijdtoneel schalt. „Hierheen, mannen! Laat uw bogen spreken."
De Noorman, flitst het door zijn brein. Als even later de blonde haardos van zijn
gevreesde tegenstander door het gebladerte opduikt, maakt een gevoel van radeloze
onmacht zievan hem meester. Zonder zich verder om het lot van zijn krijgers t»
bekommerei., iuikt hij haastig weg in de struiken.
„Bezat ik nu slechts het zwaard, o hond der honden," sist hij hees van woede.
Hij duikt ineen, als een aantal Noormannen rakelings langs hem heenstormt.
„Te deksel, waar is de schurk gebleven?" krijst Halfra verontwaardigd.
Tsacha houdt de adem in, als de edelman met zijn zwaard door de struiken port.
Dan verwijderen de voetstappen zich haastig en grommend wist de vluchteling zich
het zweet van het voorhoofd. Roerloos, in een krampachtige houding, blijft hij luiste
ren naar het rumoer van de strijd, dat allengs zwakker wordt. Nog eenmaal hoort hij
de stem van de Noorman hoog boven alles uit een bevel schreeuwen, dan daalt een
vreemde stilte neer over het strijdtoneel en behoedzaam richt Tsacha zich op. Nauw
keurig onderwerpt h{i de grond aan een onderzoek en een grijns trekt over zijn
gelaat als hij de zwakke afdruk van een vrouwenvoet ontdekt. „Ha, mijn duifje,
mompelt hij triomfantelijk, „ge zult Tsacha niet ontlopen. En waar gij zi.lt, ts het
zwaard ook, nietwaarDan sluipt hij haastig achter Chu Ghandra s spoor aan.
:i!im
In een samenleving, waarin boete en gebed tot verou
derde begrippen verworden, armoede gevreesd en sex-
appeal gezocht wordt, het gezin als „parkeerplaats voor
de nacht" aan betekenis verliest, handen- en fabrieksarbeid
laag gewaardeerd worden en een helse cacophonie van ge
luiden onze zintuigen dagelijks bombardeert, vormt het le
ven van de Trappisten een wonderlijke paradox. In hun
abdijen ontmoeten we mensen, die van boete en gebed een
dagtaak maken, armoede en stilte beoefenen als deugden,
in een gemeenschap leven, welke alle levenssectoren be
strijkt en het dagelijks brood verdienen met de arbeid van
hun handen.
Nu de Nederlandse Cisterciënsers zich opmaken om het
achtste eeuwfeest van Sint Bemardus' afsterven te vieren,
kunnen wij niet beter Bernardus' actualiteit in het licht
plaatsen dan door een korte beschouwing te wijden aan
het leven der Cisterciënsers en hun geschiedenis in Ne
derland.
gÉM3£g|
Tussen de 12e en 16e eeuw heeft Ne
derland, zo'als het thans aardrijkskundig
bepaald is, 34 Cisterciënse abdijen ge
teld, te weten 14 mannen- en 20 vrou
wenkloosters.* Bijzonder talrijk waren
zy in de drie Noordelijke provincies,
waarin 15 abdijen gelegen waren. 'De
oudste van al deze kloosters was Klaar-
kamp in Friesland, een dochterhuis van
Clairvaux. Buiten Friesland pionierden
de „schiere'' monniken ook in Zeeuwsch-
Vlaanderen, Zuid-Beveland, Noord-
Brabant, aan de kust van Holland en in
het Utrechtse. De betekenis van deze
Cisterciënsers voor wetenschap en be
schaving, op het gebied van landbouw
en veeteelt, ontginning en dijkbouw, ten
aanzien van de ontwikkeling van de
marktplaatsen en van het verkeer is
veelal wel bekend. Niet minder reëel,
ofschoon in laatste instantie onmeet
baar, was hun invloed op de kerstening
van ons land door hun leven van boete
en gebed.
De bloeitijd der Nederlandse Cister-
ciënser kloosters heeft ongeveer twee
eeuwen geduurd. Omstreeks 1450 be
merken we de eerste tekenen van in
wendig verval; daarna was het de Her
vorming, die het leven der Cister
ciënsers in ons land onmogelijk maakte.
In 25 jaar tijds (15701595) gaan niet
minder dan 31 van de 34 Nederlandse
Cisterciënser abdijen te gronde door
onteigening der Staten en verwoesting
of brandstichting der beeldenstormers.
Alleen de Munsterabdij te Roermond
Advertentie
overleefde de Reformatie, doch in Fe
bruari 1797 werden ook hier de kloos
terlingen voorgoed verjaagd door de
Franse Revolutie en haar gevolgen.
Terugkeer
De terugkeer van de Cisterciënsers
der strenge observante (Trappisten) in
Nederland danken wij aan de anti-
clericale regeringsdecreten in Frankrijk,
Door deze maatregelen verontrust, zond
de abt van de Franse abdij De Kats-
berg een zijner onderdanen, de oud-
zouaaf Sebastianus Wyart, uit om in
Engeland of Nederland een toevluchts
oord te zoeken. Zijn keuze wordt be
paald door de goede herinneringen, die
hij van de Nederlandse zouaven be
waarde. In 1881 komt het even buiten
Tilburg tot een blijvende stichting.
Tussen 1881 en 1900 werden in ons land
nog vier Trappistenkloosters opgericht
Te Echt en Diepenveen vanuit de
Achelse Kluis, welke even over de
Belgische grens ligt, maar door haar
geschiedenis en bewoners sterk met
ons land is vergroeid. De abdij van Te-
gelen is een dochterabdij van de Bel
gische abdij van Westmalle. De Zun-
dertse abdij werd gesticht vanuit Til
burg; als zodanig is zij de eerste stich
ting binnen Nederlandse grenzen sinds
de Reformatie. De tweede abt van Til
burg, de strenge Simon Dubuisson,
heeft de vestiging van Trappistinnen in
Nederland bewerkstelligd. Sinds 1937
bewonen zij de prachtige abdij O. L.
Vrouw van Koningsoord te Berkel-
Enschot.
Preek zonder woorden
Terecht heeft men het leven der Trap
pisten een preek zonder woorden ge
noemd, omdat de wezenlijke, inhoud
van hun leven bestaat in de liefde tot
God, het gebed, de boete en het stil
zwijgen. In het centrum van hun ge
meenschapsleven staat het Goddelijk
Officie met als hoogtepunt het Eucharis
tisch offer. Aan deze primaire taak be
steden de monniken dagelijks zes tot
acht uur.
Behalve bidders zijn de monniken
ook boetelingen. Hun maaltijden zijn
zeer sober. Het gebruik van vlees, vis
en eieren is niet toegestaan; boter en
olie dienen alleen voor het bereiden
der spijzen. In de winter blijven de
abdijen voor het grootste gedeelte on
verwarmd. Naar een radio zult u ver
geefs zoeken en kranten zijn hoogstens
op de kamer van Vader Abt te vin
den, die de monniken van het be
langrijkste nieuws op de hoogte stelt.
De monniken roken practisch nooit
en recreatie is een onbekende ver
kwikking. Bij hun onderlinge contac
ten gebruiken de monniken zoveel
mogelijk gebarentaal, omdat stilte
de sfeer met zich brengt, die onont
beerlijk is voor een leven van gebed.
De grootste penitentie van dit leven
ligt echter niet in al deze uiterlijk te con
stateren middelen tot onthechting. De
hardste ascese vormen de eentonigheid
en eenzaamheid van elke dag en de re
gelmaat van een steeds eendere dagorde.
De monniken voorzien door de arbeid
van eigen handen in hun levenson
derhoud. Elke abdij js een dorp in het
klein en men vindt er alle ambachten
vertegenwoordigd. Naast het gebed en
de arbeid neemt ook de studie in het
Trappistenleven een belangrijke plaats
in. Zo brengt de monnik zijn dagen door
in gebed, studie en arbeid en streeft hij
naar de verwerkelijking der monastieke
levensharmonie. In dit streven ligt de
levensvatbaarheid van hun levenswijze,
welke ook thans op velen uit de gehele
Nederlandse standenhiërarchie en merk
waardigerwijs ook van de stedelijke be
volking zo'n onweerstaanbare aantrek
kingskracht uitoefent.
Groeiende belangstelling
Bij de stichting en ontwikkeling van
bijna elke abdij moesten vele weerstan
den overwonnen worden Andersdenken
den zagen met schrik het aantal kloos
ters in de tweede helft van de vorige
eeuw in ons land toenemen. Ook vele
katholieken zagen het nut van een her
nieuwde vestiging in ons land van con
templatieven niet in. Elke bestaanswijze,
die geen meetbare, concrete resultaten
opleverde, vormde in veler gedachten-
lllllllllllllllllllllllllllillllilllllllllllllllliilillllllllUIHIIIlil
gang een gevaar voor de maatschappij.
Daar kwam bij dat de beeldvorming om
trent het kloosterleven door talrijke anti-
clericale brochuurtjes volkomen ver
minkt was. Bovendien waren daar nog
de moeilijkheden, waarmede elke kloos
terstichting gepaard gaat; de bittere ar
moede van de eerste tijd. het gebrek aan
voldoende grond, de recrutering van
nieuwe candidaten en zo verder. We zou
den dit chapiter echter te somber af
schilderen indien we geen melding
maakten van de vele priesters en leken,
die de monniken bij hun moeilijkheden
hebben geholpen. In elke kloosterkro
niek worden de namen vèrmeld van hen,
die door hun gebed, morele steun en
adviezen, door schenking van geld en
land de terugkeer van de Cisterciënsers
in Nederland hebben mogeüjk gemaakt.
Ook is het verblijdend dat de laatste
jaren een meer vitale wisselwerking
te bespeuren valt tussen de Nederland
se katholieken en de contemplatieven.
Dit blijkt onder meer uit de oprichting
van vriendenkringen rond de abdijen. We
kunnen dit enerzijds zien als een indi
catie van toenemend besef dat de con
templatieven in de Nederlandse kerk
provincie onmisbaar zijn. anderzijds als
een dankbaar antwoord van vele leken
op de geheel eigen problemen waar
mede de oude orden te kampen heb
ben. Voor een gezonde integratie van
het Nederlandse monastieke leven in
ons katholieke volksdeel is het echter
wenselijk dat de arbeid van de vrien
denkringen niet tot enkele abdijen be
perkt blijft. Zo biedt de structuur van
de Cisterciënser orde (federatie van
autonome abdijen) de mogelijkheid tot
het vormen van meerdere vrienden
kringen. De meeste abdijen tellen reeds
een groot aantal katholieke en niet-
katholieke vrienden.
Een meer bewuste saamhorigheid van
deze belangstellenden kan leiden tot een
hechtere band tussen de abdijen en de
katholieke leken. Elke vriendenkring zal
zijn eigen cachet dragen, afhankelijk
van datgene wat elke abdij zich als bij
zondere doelstelling stelt (oecumene,
nieuwe stichtingen enz.) Maar de be
langrijkste functie van de vriendenkrin
gen zal bestaan in het vertalen van de
lessen van het monastieke leven voor de
katholieken van onze tijd. Want „het
stille, geruchtloze leven van de monnik
is een zegen voor de wereld. Deze zegen
zal met het evangelische honderdvoud
vermenigvuldigd worden, als de moderne
mens in zijn gejaagdheid en in zijn ge-
scheurdheid, in zijn moedeloosheid en in
zijn roekeloosheid, in zijn aardse bedrij
vigheid en zijn geestelijke gemakzucht
luisteren wil met genegen aandacht en
rustige eerlijkheid naar de eenvoudige
en toch zo zegenrijke levenslessen van de
witte monnik". (P. Hier. Rongen).
De ambassadeur van België, te 's-Gra-
venhage, de heer E. Graeffe, heeft tij
dens een korte plechtigheid in zijn
ambtswoning aan prof. dr. G. A. van
Poelje, lid van de Raad van State, de
versierselen van Grootkruis in de Orde
van Leopold II uitgereikt.
Advertentie
m
Per pak 25 cenia Dubbel pak 45 cent
