Joegoslavië ontneemt Nederlandse
ploeg Trofeo Italia
'oozman: Het spoor van het zwaarcL
Mej. Mullemeister wint
van mej. Tekelenburg
HENGELAARS LIEF EN LEED
Wereldkampioenschappen op
de baan te Zurich
Eervolle nederlaag na enerverend duel: 5-—4
BESLISSING VALT 45 SECONDEN
VOOR HET EINDE
Gelijkwaardige
tegenstanders
Schorsing Slijkhuis
onrechtmatig?
Van Swol in precaire positie met 2—3
in vijfde set tegen Karamoy
Bijster contra
Verschueren
k
Ga met Uw tijd mee!
Geheimpjes van de zeelt-familie
INVULRAADSEL
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1953
PAGINA
d a
B H
Oplossing kruiswoordraadsel
van Donderdag
B S L
S T U
TAS
E L
r a
A L
P R
E E
L U U
B K O
B
J
A
M
B
D
E E P R
G B R B
B W I T
HEME
BAB
M B B
B S B
A N I
SOK
B E B
A
R
E
M
B
R
K O S N
U I M B
KNOP
B K E B
L B R P
A R B P
R E V E
I N B L
E B M I
B V A N
PLAG
O O T B
Mm
172
Schaakrubriek
Nederlandse tenniskampioenschappen
door
A. Budington Kelland
Nieuw middel
voor moderne vrouw
De sprinters
Damrubriek
(Van onze sportredacteur)
NIJMEGEN, Vrijdagavond.
Er bestaat een goed vaderlands gezegde, dat er met zoveel woorden voor waar
schuwt nimmer al te voorbarige conclusies te trekken. Natuurlijk kan men dit
ook toepassen op het tournooi om de Trofeo Italia, dat elke dag meer belangstel
lenden trekt en dat bovendien met steeds groter spanning en nauwgezetheid wordt
gevolgd. Maar na vandaag elke ploeg speelt nog één wedstrijd durven wij
toch wel heel positief beweren, dat de beslissingen in dit waterpolotournooi zijn
gevallen. Tegen de aanvankelijke verwachtingen in, maar desondanks zeer over
tuigend heeft het Joegoslavische zevental zich zo stevig van de leiding verzekerd,
dat het de Trofeo Italia niet meer kan ontgaan. In een enerverend duel met de
Nederlandse ploeg hebben de Joegoslaven op het laatste moment een heel kleine,
maar uiterst waardevolle overwinning van 54 weten te behalen. Een overwin
ning, die eerst vijf en veertig seconden voor het einde, na een indrukwekkende
rush van de snelle Jezic, werd verkregen. Joegoslavië heeft het uiterste moeten
geven om een herboren Nederlands zevental juist een pas voor te blijven. Het spel
van beide ploegen groeide tot grote hoogte en dat was van de Nederlandse ploeg
een aangename verrassing. Vooral na de min of meer teleurstellende tegenstand,
die de dag tevoren aan Hongarije was geboden. Met vrij grote zekerheid kan ge
zegd worden, dat de stand van vanavond ook de eindstand zal zjjn.
De wedstrjjd tussen twee van de
sterkste ploegen van dit tournooi,
Joegoslavië en Nederland, heeft wel
licht niet die allure gehad van het
klassieke duel tussen Hongarije en
Joegoslavië, als krachtmeting kon hij
er zonder enige reserve mee wedijve
ren. De Joegoslaven speelden weer hun
in dit tournooi langzamerhand befaamd
geworden doelmatige spel. Daartegen
over stelde het Nederlands zevental
ditmaal een even aantrekkelijk als
energiek tegenspel. De vrees voor de
tegenstander, die tegen de Hongaren
min of meer verlammend had gewerkt,
was verdwenen bij de Nederlanders. Zij
wisten zich niet alleen een vrijwel ge
lijkwaardige tegenstander; zij toonden,
dat zij het waren. Tegenover de iets
grotere individuele snelheid van de
Joegoslaven, stelden de Nederlanders
nu een onuitblusbare vechtlust. Het
enigszins harde spel van de Slaviërs,
kon de mentaal sterke ploeg ditmaal
niet intimideren. Er werd met overtui
ging en met overleg verdedigd: het aan-
valsspel was nu niet gespeend van
initiatief en speelse fantasie. En dat
alles bij elkaar zijn juist de factoren,
die een wedstrijd levendig en boeiend
kunnen maken.
Geladen sfeer
Was het onder deze omstandigheden
nog verwonderlijk, dat de sfeer op de
ook nu weer volledig bezette tribu
nes geladen is geweest? 'Teer was het
aantal toeschouwers groter dan de dag
tevoren. Nu waren er meer dan 4000
belangstellenden. Bijna duizend meer
dan men aanvankelijk meende te kun
nen bergen in het knusse Goffert-bad,
waar de donderende toejuichingen en
aanmoedigingen elkaar telkens weer in
volume overtroffen. Er was reeds een
dolle vreugde na het eerste Nederland
se doelpunt, de eerste treffer van dp
wedstrijd. Het leek. alsof de grens van
menselijk enthousiasme was bereikt,
toen de Nederlanders voor de tweede
maal de leiding hadden kunnen ne
men, maar deze limiet werd eerst be
reikt na het vierde doelpunt van de
nationale ploeg, waardoor een achter
stand van 24 werd omgezet in een
gelijke stand van 44. Vierduizend
toeschouwers produceerden toen een
geluid, dat in volume kon wedijveren
met de aanmoedigingen van tiendui
zenden in een stadion. Steeds weer
klonk de yell, die vooral in Helsinki,
tijdens de Olympische Spplen, vele
sportieve landgenoten heeft geïnspi
reerd tot onverwacht grote prestaties.
Het openingsdoelpunt kwam vrij spoe
dig tot stand. Pogingen van Korevaar
en Van Feggelen hadden daarvoor geen
succes opgeleverd, omdat de Joegosla
vische doelman Kovacic in een voor
treffelijke vorm stak. Hij was echter
1.
M
A
X X X X X
X
2.
X
M
A x x x x
X
3.
X
X
M A x x x
X
4.
X
X
x M A x x
X
5.
X
X
x x M A x
X
6.
X
X
x x x M A
X
7.
X
X
x x x x M
A
8.
X
X
x x x x A
M
9.
X
X
x x x A M
X
10.
X
X
x x A M x
X
11.
X
X
x A M x x
X
12.
X
X
A M x x x
X
13.
X
A
M x x x x
X
14.
A
M
X X X X X
X
Vervang elk kruisje door een letter,
zodat horizontaal woorden van de vol
gende betekenis te lezen zijn:
1. openbare bekendmaking; 2. reik
halzend verlangen: 3. niet overdreven:
4. ernstig waarschuwen; 5. Hindoe-pries
ter; 6. water in Zeeland; 7. vergezicht;
8. geboterde snede brood; 9. ontsteking
van het ruggemergvlies; 10. voorlopig
onderzoek; 11. bits, honend; 12. plaats
in Zeeuws-Vlaanderen; 13. soort hage
dis; 14. buiten adem.
Oplossingen uitsluitend op briefkaart
in te zenden tot en met 31 Augustus aan
't Kasteel van Aemstel (afd. Prijsvraag
raadsel) N.Z. Voorburgwal 65, Amster
dam.
Men gelieve bij de oplossing te ver
melden of men ouder of jonger is dan
18 jaar.
H E
K O
R E
U L
I
S
L
A
N
I N D
K A B
H P F
MBA
O F B
EEN
D L B
E B G
B L Y
ZEE
OOG
H O
Y E
D O
R M
A B
B E
B B
I T
B E
W B
E L
V E
I N
S B
B L
D E
R G
A I
B O
R B
I D
O O
N B
B W
P A
De prijzen werden gewonnen door:
H. v. Rooden, Gijsbrecht van Amstel-
straat 46, Haarlem; A. Bruins jr., v. d.
Pekstraat 93 I Amsterdam; F. Huls
bosch, Cruquiusdijk 113 Vijfhuizen
(Haarlemmermeer)
p a
Joegoslavië
Hongarije
Nederland
Spanje
Italië
België
8 23—13
6 26—14
4 26—15
4 13—22
2 10—17
0 9—26
volkomen kansloos na het harde schot
van Van Feggelen, die de bal in moei
lijke positie van Korevaar had gekre
gen, maar zich met een handige schijn
beweging van zijn bewaker wist te ont
doen, 10. Toen reeds openden zich
gunstige perspectieven. En die waren
ook beslist noodzakelijk, want alleen
een overwinning zou de Nederlandse
ploeg nog een reële kans voor de eer
ste plaats verschaffen. De Joegoslaven
waren immers nog ongeslagen. De ge
lijkmaker van de Joegoslaven was in
zekere zin een presentje van de
Spaanse arbiter Batalle. Kurtini, een
van de beste spelers van dit tournooi,
kwam daardoor vrij te liggen en hij
gaf doelman Van Gelder geen enkele
kans. De Nederlanders streden echter
terug. Weliswaar moest Van Gelder
eenmaal een uitstekende save verrich
ten om een tweede doelpunt te voor
komen, maar daar stond tegenover, dat
Smol en Korevaar Kovacic ook geducht
aan de tand voelden.
Onze landgenoten namen opnieuw de
leiding, toen Vucksanovics uit het water
werd gezonden. Korevaar en Smol kwa
men even vrij te liggen, speelden elkaar
prompt de bal toe, waarna Smol meteen
inschoot, 2-1. Het antwoord van de Joe
goslaven, bestaande uit een keihard
schot van Radonic, kon Max van Gel
der, hoog uit het water opkomend, on
schadelijk maken door de bal over de
lat te wippen.
Toch werd het gelijk. Een overtreding
van Sievers werd gestraft met een straf-
worp. Kurtini nam deze onberispelijk,
2-2. En toen kregen de Joegoslaven op
nieuw een geschenk van de scheids
rechter. Kurtini duwde aanvoerder
Bjjlsma onder water en kwam uiteraard
vrij te liggen. De heer Batalle reageerde
niet en meteen verdween de bal langs
de onthutste Van Gelder, 2-3 Nog voor
rust werd het 2-4. En dat was de schuld
van de Nederlanders zelf Opnieuw werd
Vucksanovics uit het water gezonden.
De Nederlandse ploeg maakte wel heel
slecht gebruik van deze numerieke
meerderheid, de Joegoslaven kregen de
bal in het bezit, profiteerden van de
zwemsnelheid van Jezic en opnieuw
werd Van Gelder gepasseerd.
Nog meer geschenken
Na de rust was de beurt echter aan
de Nederlanders. Nadat eerst een door
slagbal van Van Feggelen was gestopt,,
kreeg Vucksanovics een strafworp tegen
zich. Van Feggelen profiteerde uiteraard
dankbaar van dit genereuze gebaar van
de arbiter. En alsof hij zijn fouten uit
de eerste helft helemaal goed wilde
maken, zond de Spaanse scheidsrechter
even daarna Stakula, die een overtre
ding tegen Van Feggelen had begaan,
uit het water. Nu profiteerden de Ne
derlanders beter van de numerieke
meerderheid en scoorden door Korevaar
op uitstekende wijze. De stand was dus
weer gelijk, 4-4, de strijd was weer hele
maal open. Vooral omdat er nog vijf
minuten gespeeld moest worden. Vuck
sanovics, Bijlsma, Stakula en Van Feg
gelen verdwenen achtereenvolgens uit
het water en de strijd van vijf tegen vijf
vergde het uiterste van de spelers. Het
leek of Stakula succes zou hebben, maar
weer verrichtte Van Gelder met een
wonderbaarlijk snelle reactie een uit
stekende save. Tegen een kogel van
Jezic, helemaal vanuit de achterhoede
naar voren gekomen, een leeggespeelde
Korevaar ver achter zich latend, was
hij echter niet opgewassen. De te ver
moeide Nederlanders waren daarna niet
meer in staat opnieuw de gelijkmaker
te scoren, 5-4.
Hongarije zegevierde met 6-3 tegen
Italië en verzekerde zich van de tweede
plaats, terwijl Spanje met 5-4 van
België heeft gewonnen.
COP. MARTtN TOONDER STUDIO'S
272. Als Eric weer tot bewustzijn komtis het eerste waar zijn oog op valt, het
gelaat van zijn trouwe gade Winonah, die met zorgzame liefde zijn wonden helpt
verbinden. De betrekkelijke rust in zijn omgeving doet hem beseffen, ver van het
strijdgewoel te zijn. Met een glimlach poogt d$ Noorman Erwin, die dicht naast
hem staat, gerust te stellen. Steeds meer gewonden worden gebracht. Enkele krijgers
staan moedeloos bijeen en in het kórt vertelt Winonah hoe Svitjold zijn koning met
onversaagde moed heeft gered van een wisse dood. Hij, Halfra en Orm voeren thans
het bevel en bevinden zich nog in de strijd.
„Het is doellooszegt Eric vermoeid. Dit gevecht moet gestaakt worden. Er
vloeide reeds te veel bloed. Tegen Tyrr is niets bestandLaat het signaal blazen
vlug! Verzamelen en terugtrekken!'*
Terwijl de gewonden snel in veiligheid worden gebrachtgeeft een oude Noren-
krijger de bekende hoornsignalen en de gehavende resten van het eens zo trotst
Noormannenleger vlucht in wanordelijke terugtocht.
En in het licht van de vallende avond staat Tsacha op de rokende puinhopen van
zijn eens zo sterke vesting. De Noren zijn verslagen. Het zwaard Tyrr bracht hem
de overwinning. Doch om hem heen ontwaart hij slechts vernietiging en verderf,
door hetzelfde zwaard aangericht
In de verte ziet hij een kleine groep Nomaden, zijn eigen mannen. Hij poogt hen
terug te roepen, doch zij kijken hem schuw aan en verdwijnen ijlings in het struik-
gewas. Dan is hij alleen; alleen met de doden en de stervenden, alleen met het puin
van zijn burcht, bloedend uit vele wonden
Alleenmet het onoverwinnelijke zwaard Tyrr
Het bestuur van de Trekvogels deelt
mede bij nader onderzoek van de schor
sing van het verenigingslid Slijkhuis tot
de slotsom te zijn gekomen, dat de
KNAU de reglementen zodanig heeft
toegepast dat de schorsing onrechtmatig
moet worden geacht. Aangezien het be
stuur oordeelt dat door de maatregel
van de KNAU in eerste instantie het
verenigingsbelang wordt geschaad, zulks
met het oog op de wedstrijd om de P.H.-
beker, wenst het zich niet neer te leggen
bij de naar zijn opvatting door de KNAU
begane reglementaire fout.
Men heeft besloten Slijkhuis in' zijn
P.H. beker-ploeg te handhaven en stelt
de KNAU voor elke belemmering in
deze aansprakelijk.
AUGUSTUS-OPGAVE 4
Eindspelstudie van Ajipa.
Wit speelt en wint.
Wit: Ke5, pionnen a2 c6.
Zwart: Kc7, pion a7.
Oplossing van het Augustus-prijsprobleem:
1. Kg6 dreigt Pe2t. Op Td4: volgt Ph5:ti
op Pg3: volgt fg3:f.
Na loting is de prijs toegezonden aan de
heer J. H. Willems te Maastricht.
Oplossing Augustus-opgave 2:
X. Dg5:t (er dreigde mat op cl), Tg5: 2.
fg5: h2. 3. g6 Kh3. 4. g7 h4. 5. g8. Wan
neer zwart Dame of Toren neemt, staat
zwart pat. Wit moet dus Paard of Loper
nemen. Zwart wandelt met de Koning naar
a8 en kan alleen nog maar pat gezet wor
den.
Oplossing Augustus-opgave 3:
Sleutelzet: La2 (Cross-check en ontpen-
ning).
Correspondentie betreffende deze rubriek
te zenden aan A. Perquin, Marnixkade 104
te Amsterdam.
(Van onze tennismedewerker)
SCHEVEN1NGEN, Vrijdag Einde
lijk. is dan toch de regen als spelbreker
opgetreden. Nadat het er al enige dagen
dreigend had uitgezien en er gisteren
reeds een buitje was gevallen, is van
daag ernstige stagnatie ontstaan. In ae
dubbels kon geen der partijen voltooid
worden, terwijl in de enkelspelen de
partij van Van Swol tegen Karamoy
niet uitgespeeld werd. De regen gutste
van goed drie uur tot even over half vijf
over de baan, die daarna op een zwem
bassin leek. Het duurde toen nog tot bij
zessen voordat er weer gespeeld kon
worden. De verrassing van de dag was
wel dat mej. Tekelenburg van mej. Mul
lemeister verloor.
Ondanks het feit dat zij de eerste set
won met 6z, wilde het in de tweede
set niet meer vlotten. Er kwamen mis
sers en de pressie was totaal verdwe
nen. De tweede set werd een lang base
line-gevecht en door mej. Muilemeister
gewonnen, 8—6. Ook de derde set was
voor haar, 64. De overige partijen wer
den geen verrassingen, hoewel allen
drie-setters. Mej. Rollin Couqerque wist
de eerste set van mevr. Peters te win
nen, 64, kreeg in de tweede een been
blessure, maar speelde nog door tot 3—1
in de derde waarna zij opgaf.
Wilton liep hard van stapel tegen
Holst, 60, 61, maar ondervond in de
derde meer tegenstand, 10—8. Naarma
te een wedstrijd vordert beginnen de
vermoeidheidsverschijnselen bij Wilton
spoedig te komen.
Van Swol ondervond van Karamoy
geduchte tegenstand. Het lange wach
ten op droog weer had aan zijn con
centratie beslist geen goed gedaan. Ka
ramoy, die niets had te verliezen, trok
zich van Nederlands sterkste speler
niets aan en wist door zijn zeer gedif
ferentieerd spel al direct een behoor
lijke druk uit te oefenen. Zijn gekapte
slagen zowel op service, drive als
volly, hadden veel succes.
Bij 33 in de eerste set verloren bei
de hun servicegames. Na 4—4 brak Ka
ramoy wederom door van Swol's servi
ce, 54 en wist de set uit te maken,
64. De tweede was voor Van Swol,
63. De derde kwam 51 voor Van
Swol met vier setpunten. Hij wist ech
ter niet in winst om te zetten, 5—5, en
eerst bij het vijfde setpunt maakte hij
15- De vierde ging geheel gelijk op tot
bi] 5—4 Karamoy ineens wist door te
drukken, 64. Van Swol, die in de der
de set een opleving had gehad, was op
het eind van die set weer ingezakt en
kon beslist zijn touch niet meer vin
den. Er lukte weinig, het plaatsen was
slecht, de smashes niet af en vele volly's
buiten de lijnen. Hierna dus twee sets
gelijk. Eigenlijk was het al te donker
geworden om nog een vijfde te begin
nen. Dit gebeurde echter toch nog. Van
Swol kwam 20 voor, verloor daarop
de volgende drie, 23, waarvan de laat
ste zijn service-game. Karamoy begint
dus morgen op 32 voor.
Dehnert wist in een weinig spectacu
lair gevecht van v. Meegeren te win
nen. Eerste set 64 via 4—2. Verloor
de tweede met 6—1 liefst. De derde was
63 voor Dehnert. Daarna een lange
onderbreking en de vierde een enorme
pressie met zwak spel van Van Meege
ren, 60.
De twee gemengd dubbels halve eind
strijden, die met een damesdubbel nog
om half acht in de baan kwamen, kon
den uiteraard der zaak niet worden uit
gespeeld'.
9
„Maar waarom zou een handlanger dat
doen?" wierp Stark tegen. „Daar kan ik
geen touw aan vastknopen."
„Het hele geval is een raadsel," zei
Pat.
„Misschien worden we wat wijzer als
we weten wat hii hier zocht," zei Stark.
„Maak eens open, Herbert."
Een van de detectives bukte zich over
de valiezen, en even later kraakte er
er een slot. Aller ogen waren op de in
houd gericht. De detective haalde een
massa kant te voorschijn.
„Wat zullen we nu krijgen?" vroeg
Stark.
Wente nam een punt van het kant in
zijn hand en spreidde het op de vloer
uit. Het was een tafellaken van uitne
mende kwaliteit en prachtig dessin.
„We zijn een verdieping te hoog," zei
hij. „Zoiets verkopen we op deze etage
niet. Dat moet van de Linnengoedafde
ling afkomstig zijn. Maak het andere
valies eens open."
De detective verbrak het tweede slot
en haalde een volkomen eender tafel
laken te voorschijn.
,0!" riep Sherry uit, en sloeg toen
verlegen haar hand voor de mond. Aller
ogen waren op haar gericht.
„Wat o?" vroeg Stark op scherpe
toon.
„Ik heb een tekst geschreven voor de
afdeling Linnengoed," zei Sherry. „Over
Terry handdoeken. Drie draden in plaats
van twee. weet u. en de derde in lusies.
De Egyptenaren maakten ze al vierdui
zend jaar geleden. Het Franse woord
t i r e r betekent trekken vandaar ter
ry, en ze zijn voor het eerst machinaal
vervaardigd in 1848, en koningin Victo
ria kreeg er een cadeau."
„Wat raaskalt dat kind?" snauwde
captain Stark.
„Kom, poppie," zei mevrouw Swain en
ze sloeg een arm om haar heen, „wees
nu maar kalm en ga zitten, dan haal ik
een glas water voor je."
Sherry schudde ongeduldig het hoofd.
„Ik raaskal helemaal niet. Het voor
naamste komt nog. Ik bedoel, ik hoorde
mijnheer Portman erover praten met ae
afdelingschef, omdat ik moest wachten
voor die Terry handdoeken. En ik moest
het wel horen, of ik wilde of niet."
„Geef haar liever een flinke draai om
haar oren, mevrouw Swain," opperde
Pat Evans.
„Dat zal ze niet doen," zei Sherry vol
vuur, „want ik ben nu bij de kern van
de zaak gekomen, en ik wil om tien te
gen één met u wedden dat zij het wa
ren die er over praatten
„Waarover praatten?" wilde Pat we
ten.
„Nou, Portman en de afdelingschef
hadden het over die gestolen lakens uit
die winkel in Philadelphia. Ze zijn er
twee jaar voor naar België geweest
negenhonderd dollar per el, en mis
schien wel dertigduizend dollar per
paar, wat een massa geld is voor tafel
lakens. Maar mevrouw Prosser is een
voudig schatrijk, en ze kan het zich per
mitteren!"
Hier werd zij onderbroken door Wen-
te en Pat, die allebei tegelijk uitriepen:
„De tafellakens van Prosser'"
Pats schouders schenen af te zakken;
zijn gezicht was bijna lachwekkend, zo
Advertentie
Waarom zou de huisvrouw blijven
tobben met ouderwetse middelen en
methoden, wanneer er allerlei uitge
vonden wordt om het haar gemakkelij
ker te maken! Laat zij toch gebruik
maken van de mogelijkheden, die de
moderne tijd haar biedt en fris en fleu
rig blijven ondanks een druk huishou
den en misschien een groot gezin. Laat
zij daarom Castella Vaatwas gebruiken,
het nieuwe afwasmiddel van de Castella-
fabrieken en zij zal tevreden bij zichzelf
vaststellen, dat weer een onderdeel van
haar huishoudelijke taak veel eenvoudi
ger en prettiger is geworden. Want de
dagelijkse afwas is in het actieve schuim
van de Castella Vaatwas (een lepel geeft
teilen vol sop) zo vlug gedaan en haar
vaatwerk, kopjes, lepels en vorken wor
den, zelfs zonder het tijdrovende afdro
gen, zo helder en blinkend schoon, dat
zij voortaan vol vreugde dit moderne
afwasmiddel (per pak 25 ct.) trouw zal
gebruiken. En dan nog ietsook de
narigheid van ruwe „afwashanden" is
thans voorbij, want haar handen worden
in het Castella-schuim zacht als flu
weel en welke moderne huisvrouw zal
dat niet op prijs stellen!
gramstorig keek hij. „Alsof moord alleen
niet genoeg is," zei hij schor. „Nou zitten
we ook nog met die tafellakens van
Prosser te kijken. En wat moeten die
dingen bij „Prothero"? En wie haalt het
in zijn hersens in dit warenhuis in te
breken en er voor dertigduizend dollar
aan gestolen Belgisch kant achter te
laten?" Hij sloeg met een vuist in de
palm van zijn hand. „Ik snap er niks
meer van. Wat voor de drommel doen
die tafellakens bij „Prothero"en bo
vendien op Dameskleding, in plaats van
op Linnengoed? Het is het is gewoon
waanzinnig!"
„Maar heel, heel erg interessant," zei
Sherry Madigan. „Mag ik me nu alstu
blieft bij mevrouw Brixton gaan mel
den?"
„In 's hemelsnaam," zei Pat smekend.
„En ik hoop dat ik je nooit meer zie
jij, die alles door elkaar haspelt. Vraag
aan Brixton of ze je alsjeblieft aan de
ketting legt- Was het al niet erg genoeg
voordat jij je neus erin stak?"
„Maar ik heb niets door elkaar ge
haspeld. I k heb die tafellakens hier niet
naar toegebracht. Ik ik heb ze alleen
maar geïdentificeerd, en u moest mij
heel, heel dankbaar zijn dat ik zo uitge
slapen ben. Want dat ben ik."
„Ruk in!" zei Pat Evans woedend.
Het was Sherry duidelijk dat dit het
ogenblitt was om te verdwijnen. Ze trip
pelde vol waardigheid weg, haar hoge
hakken klikkend op de vloer, en wacht
te op de lift die haar naar boven moest
brengen.
Van mannen weet je nooit wanneer
ze kwaad zullen worden en wanneer
niet, zei ze bij zichzelf.
HOOFDSTUK 3
Sherry Madigan was nieuwsgierig
van aard. Niet onaangenaam nieuwsgie
rig, maar ze wilde nu eenmaal graag
Zonder de minste twijfel zal ook
de vermaledijde Zondagsvisser
hebben kunnen vaststellen, dat
het doorgaans heel wat moeilijker is
grote vis te vangen dan kleine exem
plaren. Wat vrij logisch is, omdat er
in een vissenfamilie nu eenmaal meer
kindertjes dan vaders en moeders
voorkomen. Daar bovendien de kin
dertjes veelal gulziger zijn en zeker
minder argwanend dan de oudere ge
neratie, ligt het voor de hand, dat zij
zich spoediger voor het lapje laten
houden.
Wanneer men echter veel aan de
waterkant toeft, teneinde meer spe
ciaal de oudere garde van het vissen-
volkje het leven zuur te maken, dan
komt men vaak voor dingen te staan,
die geheel in strijd zijn met opvat
tingen en begrippen, reeds jarenlang
als vaststaand beschouwd. Laat ik u
even begeleiden naar een viswatertje
in mijn omgeving, dicht begroeid met
allerhande waterplanten, waar het
zeer goed vissen is op zeelt. Het is er
niet diep, hooguit één meter water
staat er en veel open ruimte hebben
wij er geenszins. Dit laatste komt ons
heel goed uit en wij vissen met een
wurmpje of een pluim op de grond,
niet ver van een dichte plantenmassa
af. Het water is er glashelder, door
dat de wind nimmer vat krijgt op de
oppervlakte en er ten hoogste sprake
kan zijn van een lichte kabbeling. Het
is dus zaak geen schaduw over het
domein van de „dokter-vis" te wer
pen, noch met een wit overhemd in
het felle zonlicht te gaan zitten. Ver
dekt opstellen is de boodschap en bo
venal rustig gedrag is zeer gewenst.
Een licht voertje is al uitgedeeld en
de pen afgesteld, zodat een centime-
tertje brutaal boven water uitsteekt.
Als nu, let wel als, als de wind goed
is, en het warm genoeg is, en niet te
koud, en de zeelt het doet, en
alsIn ieder geval loopt wat later
de pen bibberend weg en nog weer
even later glijdt een ponds-zeeltje,
niet dan na zich hevig te hebben ver
zet, het net in. Geen aanleiding voor
ons om van de daken te gaan schreeu
wen over deze vangst. Immers, het
gaat ons om de zwaargewichten onder
hen en niet om visjes van maatplank-
begrippen. Zodat wij een uur later de
goede richting schijnen te hebben,
wanneer een zeelt van krap drie oond
op het gras kan worden gelegd. Maar
daar wij weten, dat hier veel dikkere
zeelt zit (zij waren immers gezien in
de paartijd), zijn wij verre van te
vreden en vissen rustig verder. En de
dag verstrijkt gelijk zoveel visdagen
verstrijken. Prettig en genoeglijk cn
zeker niet zonder sport, maar.... van
geen bijzondere betekenis. Want die
knapen van vijf en meer ponden la
ten verstek gaan. Bij zonsondergang
laten wij vier goudgroene zeeltj es te
rugglijden in het water en behouden
de drieponder (wie kijkt er nu op een
gram of wat) voor de tafel. Hij was
de grootste, terwijl de kleinste even
minder was dan een pond. Waaruit
weer bleek, dat die ouwe jongens in
derdaad niet zo gemakkelijk te van
gen waren als de jongere broeders
Maar.... en hier gaat het mij in dit
speciale geval om, tezelfdertijd heb
ben wij toch ook geen zeelt gevangen
van, laten wij het gemakshalve even
de „aasvisjes-maat" noemen. Van tien
of twaalf centimeter dus. En als ik
hier bij stilsta, dan moet ik tot de con
clusie komen, dat ik nog nimmer een
zeeltje ving van deze afmetingen. In
water, waar van tijd tot tijd een fuik
staat en waarmede wél zulke visjes te
voorschijn worden gebracht. Dit durf
ik te beweren, daar ik van de man,
die de fuik zet, een paar jaar geleden
drie van die zeeltjes vroeg en kreeg
voor mijn aquarium. Deze waren toen
minder dan een decimeter in lengte
en zij deden het best in hun nieuwe
omgeving. Zelfs kwamen zij na ver
loop van tijd naar de oppervlakte om
er de vliegen te pikken, die ik onder
de kap liet rondzoemen. Maar waar
het mij hierom gaat, dat is het feit,
dat ik nog nooit een werkelijk klein
zeeltje met de hengel wist te vangen,
hoe licht en fijn ik mijn tuigje ook
afstelde en hoe klein het wurmpje of
pluimpje aan een nummer 20 haakje
ook was.
Uiteraard heb ik ook vele andere
hengelaars gevraagd ómtrent hun er
varingen op dit punt. Doch het resul
taat is, dat ik kan zeggen, dat ik nooit
hoorde van de vangst van ook maar
één enkel „sardientje". Wanneer wij
daarbij in aanmerking nemen, dat er
nog altijd een groot aantal werkelijk
grote zeelten vrij rondzwemt (ik be
doel vissen van minstens vijf pond),
dan wil het mij voorkomen, dat voor
ons, hengelaars, kennelijk slechts een
„middenmootje" in aanmerking komt.
Naar ik'vermoed voeden de baby's
zich hoofdzakelijk met larven en plan
ten of resten ervan, terwijl opa en
oma ook een voorkeur vertonen voor
dit voedsel met als gevolg, dat wij er
dus, wat je noemt, naast staan en
slechts het opgeschoten goed, meer de
kwajongens, met ons aas kunnen ver
leiden.
Hoe het ook zij, het is bij mijn we
ten de enige vissoort, waarvan de
kleine exemplaren zich niet aan de
hengel laten verschalken. Een feit, dat
met het oog op het begin van dit
epistel, zonder meer hoogst tegenstrij
dig is met hetgeen niet slechts de er
varen piscator, doch ook de prille be
ginner reeds heeft ondervonden. Waar
uit weer eens overduidelijk blijkt hoa
weinig wij werkelijk van het leven
onder water af weten.
Wij menen zo knap te zijn en wij
kunnen alles zo mooi en duidelijk be
redeneren en uitrekenen. Maar als het
er op aankomt, dan hebben wij van
een heleboel dingen slechts vage ver
moedens, die bovendien maar al te
vaak geheel onjuist blijken te zijn.
Met het bekende gevolg, dat, desge
vraagd, wij met weinig animo moe
ten antwoorden, dat „het niet wou"!
Ik heb mij meer dan eens afge
vraagd: „Wat" wilde nu eigenlijk niet?
Maar zelfs daarop kon ik zelden een
afdoend antwoord geven.
De dag vóór het begin van de we
reldkampioenschappen te Zurich is,
oudergewoonte, gebruikt voor het be
raadslagen over verscheidene sport-
technische kwesties, waarvan het in
delen van de series voor de sprinters en
achtervolgers en van de manches voor
de stayers het hoofdbestanddeel vorm
de.
De
uren
wedstrijdcommissarissen hebben
vergaderd over deze indelingen
het naadje van de kous weten omtrent
de mensen met wie ze in aanraking
kwam, omtrent kleine, ongewone din
gen, en omtrent de motieven die de
mensen tot hun handelingen en manier
van doen dreven.
Haar nieuwsgierigheid was in het bij
zonder gaande gemaakt door mijnheer
Portman, de inkoper van de Linnen
goedafdeling Ze vroeg zich af wat de
drijfveren waren van zijn pralerig op
treden. Ze voelde een instinctieve af
keer tegen hem, maar ze was eerlijk ge
noeg om te bekennen dat dit wellicht een
vooroordeel was, dat voortsproot uit het
feit dat men fluisterde dat hij op steel
se wijze zjjn assistent, mijnheer New-
some, probeerde afbreuk te doen. Alles
wat er in het warenhuis omging interes
seerde haar, en ze schepte vermaak in
de foefjes waarmee de lagere winkel-
goden zich in de gunst van mensen als
Van Wente trachtten te dringen, en zelfs
in de halsbrekende toeren die sommige
verkopers en verkoopsters uithaalder.
om hun afdelingschefs te imponeren. Ze
vroeg zich af wat Portman ertoe bracht
uit te streven boven de functie die hij
reeds had.
Misschien hoopte hij te zijner tijd
overgeplaatst te worden bij de algemene
leiding. Maar dat betwijfelde zij. Zijn
kwaliteiten lagen meer op commercieel
gebied en hij legde zich vol ijver toe
op linnengoed, wat zijn specialiteit was,
in plaats van moeite te doen om iets
meer te leren omtrent andere afdelin
gen of omtrent de algemene regelen
van beleid, die nu eenmaal nodig zijn
om een monsterbedrijf als „Prothero"
gaande te houden.
(Wordt vervolgd).
en natuurlijk kwamen er besluiten uit
de bus, welke volkomen afweken van
hetgeen men had verwacht.
De zeventien stayers, die door de na
tionale bonden definitief waren inge
schreven, werden verdeeld over twee
series, een eerste manche van zes rij
ders en een tweede manche van zeven
man. Uit elke manche gaan de num
mers een, twee en drie direct naar de
finale over. Zeven stayers blijven dus
over voor de herkansing en dit zeven
tal rijdt slechts een repechage voor
één plaats in de eindstrijd. De finale
zal dus door zeven stayers worden be
twist.
Wat de indeling betreft, in de eerste
manche over 100 km., welke heden
middag wordt gereden, komt Cor
Bijster met gangmaker Wiersma uit.
Hij vindt tegenover zich titelhouder
Dolf Verschueren (België), de Frans
man Lemoine, verder de Italiaan Mut-
ti, de Zwitser Diggelmann en de Duit
ser Ziege. Algemeen wordt aangeno
men, dat Verschueren en Lemoine zich
zeker zullen plaatsen; verder geeft inen
onze landgenoot een goed kansje om
derde te worden en zich dus te klas
seren voor de eindstrijd. Jan Pronk
heeft in de tweede manche, welke Zón
dag wordt gereden, de Fransman
Queugnet tegenover zich, voorts de ge
routineerde Duitser Schorn, de niet
minder ervaren stayers Martino (Ita
lië), Michaux (België) en Besson
(Zwitserland), alsmede de Engelsman
Bunker.
De amateurs rijden tien series, in de
meeste gevallen a quatre. De winnaars
plaatsen zich voor de kwarteindstrij
den, die a trois worden gereden. Alle
verliezers komen in de herkansingsrit-
ten. Frans Mahn is ingedeeld bij de
Duitse kampioen Werner Potzernheim.
Verder zitten in de zevende serie de
Zweed Lagerlöf en een der vertegen
woordigers uit India, Framjee. Zonder
pessimist te zijn mag men wel aanne
men, dat Mahn deze rit zal verliezen. Jan
Hijzelendoorn moet zijn rit, de achtste
serie, kunnen winnen. André Gruchet,
een jeugdige Franse sprinter, zal het
hem lastig maken; verder vindt hij te
genover zich de Fin Kasslin en al weer
een man uit India, de volkomen onbe
kende Paldano.
Welke richtlijnen de heren wedstrijd
commissarissen hebben aangenomen bij
de indeling van de series voor de profs,
is niet bekend. Maar de Franse
sprinters zijn er in ieder geval niet
Probleem No. 2930 van Job. v. d. Boogaard
te Nuland; voor geoefenden.
Zwart 13 st. op 1, 6, 7, 8, 9, 10, 15, 17,
21, 25, 27, 30, 40.
Wit 12 st. op 16, 19, 23, 28, 29. 32, 36,
37, 38, 39, 49, 50.
Wit speelt en wint; oplossingen kunnen
ingezonden worden tot 15 Sept. a.s. aan
B. H. M. Stevens. Eikenlaan 36, Heemstede.
OPLOSSING
van No. 2022 van Joh. v. d. Boogaard
Wit speelt naar: 7, 1711, 2722, 11, 43,
41, 45, 28, 5. 9, 39 en wint.
Een' vrij moeilijk te ontleden fantasie
stukje. waarvan zowel de afwerking al»
de slotstand zeer verrassend zijn.
VOOR BEGINNERS
No. 270 van D. M. Nijland te Amsterdam
Zwart 7 stukken op 7, 8, 9, 12, 15, 19, 26.
Wit 7 stukken op 20, 22, 29, 31. 37, 38, 39.
Wit begint en wint; oplossingen van da
nummers 269 en 270 kunnen tegelijk inge
zonden worden tot 1 Sept. a.s. aan bo
vengenoemd adres
OPLOSSING
van No. 266 van H. F. M. van Xulder
te Amsterdam
17—12! 8x17, 27—22, 18x27 gedwongen.
31x2, 3641 gedw. anders volgt 4237,
2—7!!! een prachtige zet. Als zwart nu 6—11
of 1621 speelt, volgt steeds 4237, 41x23,
7x40 en wint. Zwart moet dus wei dam
halen. Gaat zwart naar 46 dan speelt wit
natuurlijk 7—23 en vervolgens 23—5 en
wint. Derhalve moet zwart wel 4147 spe
len, waarna wit 711, 41x22 of 17 (meer-
slag) 11x50, 26—21, 50—33 en het is voor
zwart afgelopen.
Een bijzonder fraai miniatuur in goed»
stand en verrassende afwikkeling. Opper
vlakkig zou men misschien menen, dat het
stuk op 16 eigenlijk gemist kon worden
en dus een figurant zou zijn; dit is niet
het geval want zwart zou dan na 27 door
6—11, 7x16 en 41—47 remise maken.
goed afgekomen. Veteraan Gerardin,
die reeds 25 jaar in de wielersport mee
loopt, en dus heel goed thuishoort op
deze vijftigste wereldkampioenschappen
op de baan, heeft men tegenover Har-
ris geplaatst; de Franse kampioen Bel-
lenger heeft als belangrijkste tegen
stander Patterson; ook geen gemakke
lijk heer om van te winnen. Alleen
Senfftleben maakt een zeer goede kan*
om direct in de kwarteindstrijd te ko
men, al zullen Von Büren en Pau-
wels, even slim als „Senff", maar wat
minder rap, het hem zeer lastig maken.
Jan Derksen komt in de derde seria
tegenover de Australiër Mockride, een
oersterke boy, te staan, en de aalvlugge
Ghella, een lastige serie, waarin onz®
landgenoot zijn zenuwen de baas z<'
moeten blijven, om te kunnen winny1
Arie van Vliet heeft Maspes (Bal1®
en Verbruggen (België) tegenop®
zich. En verder zullen zeker PlattP^
de titelhouder, en Sacchi (It.* 21
wel voor de kwarteindstrijden Kunn
plaatsen. k0.
De winnaars van de zeven series
men in c!p Wwartpindstriiden:
de kwarteindstrijden:
,ijf herkansingsritten. Df
naars daarvan worden over de vier
ten van de kwarteindstrijden vera
