OM
en
DE
zijn
Overheid - arts - zkkerifondi
VRIJHEID VAN DE ARTS
patiënt
Gezag en
staking
INDIA niet bij politieke
conferentie
Katholicisme groeit en
Nederlandse Antillen
De tijd gekomen tot de kerkelijke
emancipatie der katholieken
GESPREK MET ENGELAND
bloeit in de
In verhouding fondspatiënt-arts gaat
het nodige psychische contact
vrijwel te loor
Staatssocialisme
Sanap/nn 3 goede
Geval-Lent thans
opgehelderd
MOEGELOPEN OM VOEDSEL
Frans beroep op het
Amerik. Congress
Feest op Schouwen
ZATERDAG 29 AUGUSTUS 1953
PAGINA 5
Korea in de Assemblee
Wit bloeiende heide
Burgemeestersbenoemingen
Pleisteractie:
EHBO treft geen blaam
In Oost-Berlijn
Voedselhalers slaags
met Volkspolitie
Van apost. Vicariaat
naar Bisdom?
Perzië moet
olie verkopen
Om Duitsland niet
weer te bewapenen
(Van onze redacteur)
71 /T et opzet hebben wij ons verleden week Zaterdag in onze beschouwing
/I/# over de plannen tot verhoging van de verplichte ziekenfondsverzekering,
-f- waarbij wij zowel artsen als Ziekenfondsen aan het woord hebben gelaten,
strikt beperkt tot het voorstel-zoals-het-er-lag. De vele problemen en consequen
ties, die zij het dan zijdelings in de stof besloten lagen, hebben wij niet
Willen aanroeren, niet alleen omdat de onderhavige kwestie daar strikt genomen
niet over handelde, maar wellicht vooral, omdat zeer vele kolommen hieraan
9ewijd kunnen worden. Nu echter uit verscheidene reacties, die wij ontvingen
en uit bezoeken op ons redactiebureau blijkt, dat velen een weergave van
enkele meningen over het probleem, dat kort zou kunnen worden aangeduid
als dat der verhouding artsenziekenfondsenoverheid, in ons blad geplaatst
zouden willen zien, begeven wij ons, na talloze gesprekken, ook in déze materie,
echter dusdanig, dat men niet meer dan van een aantippen van bestaande toe
standen en een weergeven van verscheidene standpunten kan spreken.
maceutische verstrekking van 6V? mille
aan een ziekenfondspatiënt is gedaan).
Allereerst heeft men ons gewezen op
het staatssocialistische karakter van de
organisatie van de ziekenfondsen. Van
hoven af wordt opgelegd wie van de
■werknemers gebruik moeten maken van
de ziekenfondsregeling. De Staat maakt
uit wie zich verplicht verzekeren moet
en kan door verlegging van de wei
standsgrens naar boven in principe van
iedereen een verplicht verzekerde ma
ken. De staat int, beheert en adminis
treert de gelden; de ziekenfondsen kun
nen moeilijk beschouwd worden als
particuliere verzekeringen. Zij staan tot
de Staat in ondergeschikt verband. Het
lijkt er bedenkelijk op, dat hier sprake
is van een volledige staatsexploitatie.
Het is zeer de vraag, of dit in een de
mocratie past. Niet zonder betekenis is
het in dit verband, dat Z. H. de Paus
onlangs in een breve uitdrukkelijk ge
waarschuwd heeft tegen een staatsso
cialistisch monopoliesysteem.
Naast de opmerking in ons vorig ar
tikel geuit van de zijde der ziekenfond
sen, dat de groep met een inkomen
tussen vijf en zes mille niet in staat
is de zeer kostbare pharmaceutische ver
strekkingen te betalen, wordt aangevoerd,
dat de ziekenfondsen deze ook niet ver
strekken. Sterker, van artsenzijde heeft
men ons aangetoond, dat geen enkele
Verzekering in staat zou zijn de huidige
moderne geneesmiddelen-receptuur te
financieren. Menig fondsarts staat voor
een gewetensconflict als hij een kost
bare therapie of dure behandeling aan
gewezen acht en daarbij de keus heeft,
deze na te laten of voor eigen rekening
te doen geschieden. De Staat stelt vast
welke verstrekkingen aan de verzeker
den mogen worden toegestaan.
Enkele der moderne geneesmiddelen
zijn volkomen vrij; de meerderheid
moet bij een contröle-arts der zieken
fondsen worden aangevraagd. Deze lijst
bevat aldus is ons van artsenzijde
verzekerd maar een klein gedeelte
van de moderne receptuur. Wil de arts
buiten de lijst gaan, dan moet hij for
mulieren invullen met allerlei details,
benevens de motivering. Het is natuur
lijk te begrijpen, dat de ziekenfondsen
de verstrekkingen moeten kunnen con
troleren. Maar is het niet evenzeer be
grijpelijk, dat de meeste artsen, die
toch al overbelast zijn, zich niet de
moeite getroosten alle aanvragen in te
dienen, of dat bij hen de neiging be
staat, die althans zoveel mogelijk te
beperken? De ziekenfondspatiënt is
daarvan de dupe. (De eerlijkheid ge
biedt ons te vermelden, dat ons bekend
!s, dat onlangs een zeer kostbare phar-
(Vervolg van pag. l)
Nu kan het natuurlijk zijn dat het
gezag faalt, dat het niet het juis
te inzicht heeft gehad, tengevol
ge waarvan situaties ontstaan die in
strijd zijn met de sociale rechtvaardig
heid. Dan hebben de volgelingen niet
alleen het recht, maar onder bepaalde
omstandigheden zelfs de plicht, met wet
tig geoorloofde middelen, zodanig be
ïnvloedend op de gezagsdragers in te
Verken dat het beoogde doel wel wordt
bereikt. Een der middelen kan soms
Zijn de falende gezagsdragers door an
dere te vervangen. Heel de wereldge
schiedenis door is van tijd tot tijd ook
baar een ander middel gegrepen: het
staken van de arbeid. Staking behoort
tot de allerernstigste zaken, omdat het
m wezen een gewelddadig ingrijpen in
®en natuurlijke gang van zaken is, een
Verstoring van de orde zoals die door
God is gewild. Dat klinkt heel ernstig,
ïbaar we nemen er geen woord van te-
Zfg. Een mens kan zonder arbeid niet
leven, niet alleen omdat hij zich dan
biet de goederen kan verwerven waar
in hij behoefte heeft, maar evenzeer
°mdat hij dan een van de belangrijkste
middelen tot persoonlijkheidsvorming
Haat missen.
De arbeid is derhalve geen vloek voor
he mens maar een grote zegen. De om
standigheden waaronder evenwel de ar
beid vaak moet worden verricht, of het
Uitblijven van de rechtmatig te ver
dachten gevolgen van de arbeid (een re-
bali.ik bestaan) kunnen de arbeid een
vloek doen schijnen.
Daartegenover staat de taak o.a. van
?e staat om te zorgen voor goede onder-
•mge materiële en sociale verhoudingen,
Vooral nadat aan de particulieren de
kans is geboden dit op basis van vrij
willigheid zelf te doen. Hoe staat het
mermee in Frankrijk? Bij meer dan één
stakingsgelegenheid waren we in dat
Prachtige land met zijn zo sympathieke
bevolking. En meer dan eens hoorden
'e in de voorbije jaren de opmerking;
j,les grevistes sont des criminels", sta
kers zijn misdadigers. Thans is er even
ly61 bog niemand die deze uitdrukking
Jr de mond durft te nemen. Zelfs de
p Prion Catholique Ouvrière kwam met
en verklaring uit waarin men, zij het
?;®ag, een verdediging van de stakingen
|r°u kunnen lezen. Frankrijk zit naar
"bze mening niet alleen gevangen in
=b gezagscrisis waar de inzichtsgehoor-
aamheid vooral bij de kapitaalkrachti
ge, froePen voor een groot deel ont-
h,-T u' maar daarnaast speelt een rol de
nok1 te spiraalwerking van hogere lo-
r h eb hogere prijzen. Nergens. In Eu-
Von jlin de prijzen in vergelijking met
oorlog zo gestegen als juist in
IrmT 'k en hetzelfde geldt voor de
(jel b en de gezinstoeslagen. Maar wan-
Ep eeb keer door de Banlieu rouge en.
inrwT de bittere armoede. Het ziet er
Vol„ j d ernstig naar uit dat de opeen-
Vaaw regeringen van Frankrijk
een naa,r één zijde te toegeeflijk, naar
bebhia811 j re ziïde te weinig krachtig
een d "Urven optreden. Democratie is
tir oh"001" S°ed, maar zonder een krach-
eezaS is het een ramp.
Ondergeschikt staatsbeambte
En de artsen? Op deze manier wordt
op niet-gepaste wijze ingegrepen in de
vrije uitoefening van hun beroep. Nog
daargelaten, dat zij zonder meer genoe
gen hebben te nemen met een onvol
doende beloning van hun inspanning
en dat zij door het ziekenfondssysteem
risico-dragend zijn geworden. Als een
groot bezwaar wordt aangemerkt, dat
de arts zijn vrije beroep geleidelijk aaii
aan het verliezen is. Hij kan niet meer
in volle vrijheid voorschrijven wat zijn
patiënt behoeft; het gaat erop lijken,
dat hij een ondergeschikte geneeskun
dige staatsbeambte aan het worden is.
Dit in groter mate, wanneer de grens
van de verplichte verzekering wordt
opgevoerd tot f 6.000, waartoe de Stich
ting van de Arbeid de Sociale Verzeke
ringsraad, zoals wij Woensdag hebben
bericht, de regering heeft geadvi
seerd. Dit teloor gaan van de vrijheid
van de arts, zijn te grote financiële af
hankelijkheid van de Staat wordt van
verschillende zijden gezien als een
groot sociaal gevaar.
In Engeland, waar het staatsmonopo
lie verder is doorgevoerd dan in ons
land, wil men de artsen inschakelen bij
het beheersen van het bevolkings
vraagstuk. Zeker, in ons land is hier
geen sprake van, maar men onder
schatte de gevaren van de te afhanke
lijke arts niet. Het afgezaagde spreek
woord; Wiens brood men eet, wiens
woord men spreekt, zou geen gevleu
gelde uitdrukking geworden zijn als er
geen kern van waarheid in school.
De vrijhefd en de zelfstandigheid
van de arts zijn in vele opzichten een
goed van de allereerste orde. Voor de
arts, die zo dikwijls voor beslissingen
staat, in de kans op dood en leven en
die dag in dag uit geconfronteerd
wordt met problemen, die 's mensen
diepste wezen en moraal raken, is
iedere afhankelijkheid gevaarlijk,
omdat deze de kiem in zich draagt
van dwang en vreemde druk.
Doch daarnaast is ook de vrijheid
van de patiënt een groot goed. Er is, zo
was ons met nadruk van medische zijde
verzekerd, onder de verplicht verze
kerden een neiging waar te nemen
naar een meer individuele behandeling.
Een aan-de-lopende-band-werk, dat
vele artsen verplicht zijn op het over
drukke morgenspreekuur te verrichten,
stuit niet alleen de arts, maar ook deze
verplicht-verzekerden tegen de borst.
Van het bij delicate ziektegevallen zo
dringend nodige psychische contact kan
bij het recordtempo, waarin de arts
moet werken, niet veel terecht komen.
In de groep tussen vijf en zes mille
die waarschijnlijk aanstonds onder de
verplichte ziekenfondsverzekering zal
vallen zijn er veel mensen, die een
voortzetting van het contact, zoals zij
thans met hun dokter hebben, prefere
ren boven de medische arbeid-en gros,
waaraan zij zich, ook tegen de zin van
de, dokter in (en daarbij de vele artsen,
die de grootst mogelijke aandacht aan
hun fondspatiënten besteden niet te na
gesproken), aanstonds hebben te onder
werpen. Zij schijnen allen toch niet be
paald „ziekenfondsminded", zoals van
ziekenfondszijde is aangevoerd, te zijn.
Terug naar „voor de oorlog"
Men. zou, zo werd ons opgemerkt,
terug moeten naar de toestand zoals
deze in feite voor de oorlog min of
meer bestond: een ziekenfondsver
zekering voor de armlastigen en de
kleine inkomens tot een bepaalde
weistandsgrens, die lager zou moe
ten liggen dan de huidige. Daar
naast zouden er „gestaffelde verze
keringen" moeten komen voor art
senhonoraria, ziekenhuis- en specia
listische kosten. Dit alles, zou onder
gebracht moeten worden in locale,
onderling beheerde volkomen auto
nome verzekeringen die veel doel
matiger en goedkoper zouden wer
ken dan Staatsinstellingen.
Deze suggestie in haar volle waarde
laten, moeten wij tenslotte de aandacht
vestigen op een ander soort verzeke
ringen dan de ziekenfondsen, dat
wij zeggen haast uiteraard in onze
vorige beschouwing niet ter sprake is
gekomen.
Dit zijn de ziektekosten-verzekerings
maatschappijen, die uiteraard alleen
kunnen werken onder degenen die niet
verplicht verzekerd zijn, onder hen dus
die meer dan vijfmille, en aanstonds
wellicht zes verdienen 25 a 35 pet. van
deze mensen is naar schatting bij deze
maatschappijen aangesloten, een totaal
aantal van weer naar schatting
750.000 personen. Naast particulieren
het grootste aantal zijn er ook tal
van mensen collectief van het be
drijf waar zij werken uitgaand ver
zekerd bij deze maatschappijen.
Leidende figuren van de ziektekosten
verzekeringen wijzen met artsen
op de grote socialiserende ten-
denz van de huidige zieken
fondsverzekeringsconstellatie. Met na
me keert men zich hier tegen
de dwang die velen noodzaakt verplicht
verzekerd te zijn. Er wordt op gewezen
dat er door deze particuliere fondsen
een goede regeling getroffen is, die kan
voldoen aan de wensen die een vrij man
stelt. Een van deze wensen is de be
hoefte naar onderscheiden medische be-
nandeling m.a.w. een behandeling als
particulier patiënt, die toch weet een
verzekering achter zich te hebben. De
ziektekostenassuradeur levert geen uti
lity-product, zoals de ziekenfondsen, doch
de mogelijkheid van een gedifferentieer
de en aan de steeds wisselende behoef
ten van de verzekerden aangepaste risi
codekking, waardoor het onkostenper-
centage wel enigszins hoger zal liggen
maar waar tegenover het behoud staat
van zeer belangrijke waarden voor de
patiënt én voor de medicus.
Particulier initiatief nietf,
geëerbiedigd
Bij deze bonafide ziektekosten
verzekeringsinstellingen zou de
overheid goed kunnen „inhaken."
Men kan in deze kringen niet inzien,
waarom de overheid zich aan hen
niets gelegen laat liggen. Als aan
stonds de grens van de sociale wet
ten tot f 6.000.verhoogd wordt,
zien de maatschappijen een deel van
hun verzekerden gedwongen over
gaan naar de groep verplicht-ver
zekerden. Men kan hier met begrij
pen waarom dit stuk particulier ini
tiatief niet geëerbiedigd wordt,
waarom de morele rechten niet er
kend worden en waarom de over
heid zich niet zou kunnen beperken
tot een aanvullend optreden. De
verzekeringen in het vrije bedrijf
zijn historisch gegroeid, van de wil
tot ordening heeft men op de meest
loyale wijze blijk gegeven.
Ziehier enige reacties op onze zo sober
mogelijk gehouden beschouwing over
de verhoging van de grens van de ver
plichte ziekenfondsverzekering, zoals wij
ze optekenden uit de mond van perso
nen die bjj de er mee betrekking heb
bende problemen belang hebben Men
verwijte ons de onvolledigheid niet, de
materie is veel te ingewikkeld om in
één artikel te kunnen behandelen. We
beseffen de diverse vraagstukken slechts
aangeroerd te hebben. Mogelijk kan ons
artikel voor de vele belanghebbenden
een aanknopingspunt zijn tot discussie of
een aanleiding zijn tot actie.
Advertentie
geneesmiddelen in elk tablet.
Niet méér, want overdaad schaadt.
Geest en lichaam worden er door
verkwikt en pijnen verdwijnen
De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft gisteren met 43
tegen 5 stemmen bij tien onthoudingen het vijftienmogendhedenplan aanvaard
om slechts de belligerenten aan de Politieke Conferentie te laten deelnemen.
India heeft zich als candidaat teruggetrokken, zodat over een eventuele uit
nodiging aan dit land niet behoefde te worden gestemd. Het Russische voor
stel om zes belligerenten en negen neutrale landen de Politieke Conferentie
te laten bijwonen werd verworpen. Rusland zal tot de conferentie worden
toegelaten, indien „de andere partij" (d.z. Noord-Korea en communistisch
China) dat wenst. Secretaris-generaal Dag Hammarskjöld heeft deze beslis
singen ter kennis van de Chinese en Noord-Koreaanse regeringen gebracht.
De Assemblée is daarop uiteen gegaan. Op 15 September komt zij opnieuw
bijeen om een aanvang te maken met haar achtste zitting.
Eer de Algemene Vergadering tot
stemming over de verschillende resolu
ties kon overgaan, vroeg de Russische
afgevaardigde, de heer Vishinsky om
heropening van het debat, dat reeds in
de Politieke Commissie was gevoerd.
Zes en dertig leden waren echter van
mening dat het nu welletjes was ge
weest en» stemden tegen. Daarmee was
de kwestie van de baan. Voor de As
semblée bijeenkwam, was het duidelijk,
dat India iets bijzonders van plan was.
Lange tijd had de afgevaardigde van dit
land, de heer Krishna Ménon, een bij
zonder ernstig gesprek gehad met de
heer Vishinsky. Later sprak de heer
Menon ook met de Amerikaanse afge
vaardigde, de heer Lodge. Voorzitter
Lester Pearson verklaarde daarop aan
het begin van de bijeenkomst, dat de
Indiase afgevaardigde een belangrijke
verklaring wenste af te leggen. De heer
Menon kwam naar voren en deelde mee,
dat India er van af had gezien om zijn
candidatuur voor de politieke conferen
tie te handhaven, omdat het na de wa
penstilstand op Korea de juiste geest
wenste te bevorderen. Hij deelde mee,
dat het geen angst was van zijn rege
ring om zich terug te trekken, maar een
poging om de gemoederen niet nog
meer te verhitten.
In betrekkelijk vlot tempo werden
daarop de verschillende besluiten ge
nomen. Een aantal afgevaardigden
achtten het nodig hun respectieve
standpunten nog nader toe te lich
ten. De Nederlandse afgevaardigde,
de heer van Balluseck, memoreerde
de vijfhonderd slachtoffers die van
Nederlandse zijde in Korea waren
gevallen. Hun offer aldus deze afge
vaardigde, heeft er mede toe bijge
dragen dat de V.N. verder is gestegen
op het pad naar rechtvaardigheid en
fatsoen. Een resolutie, waarin hulde
werd gebracht aan hen „die in Korea
in de strijd tegen de aanvallers wa
ren gesneuveld" werd door allen,
behalve de communistische leden,
geaccepteerd. De rode heren waren
van mening dat de feiten niet klop-
De raffinaderij in de Perzische haven
stad Abadan, die tot voor twee jaar het
eigendom was van de Anglo-lraanse
Oliemaatschappij. De olie-industrie is
un genationaliseerd. De waarde van do
raffinaderij wordt geschat op een half
milliard pond sterling.
ten, omdat hier de verdedigers van
de vrijheid niet tot agressors werden
verklaard.
Tenslotte werd aan de secretaris-ge
neraal van de Verenigde Naties, de
heer Dag Hammarskjöld opgedragen
de genomen besluiten met spoed ter
kennis te brengen van de regeringen
van communistisch China en van
Noord-Korea. Hij heeft zich inmiddels
van deze taak gekweten.
In de Meerselse Peel zijn percelen
wit bloeiende heide gevonden. Dit is een
zeldzaam verschijnsel. In sommige
plaatsen zijn zelfs wel eens wedstrijden
uitgeschreven om wit bloeiende heide te
vinden.
Bij K.B. is benoemd met ingang van
16 September tot burgemeester van de
gemeente Stramproy (L.), de heer M. P.
Hoeymakers, gemeenteontvanger van
Beesel (L.). Tot burgemeester van \^an-
roy (N.B.) is ingaande 16 September be
noemd, C. A. Smulders te Sint Michiels
gestel, waarnemend secretaris der ge
meente.
Het geval Jager te Lent, dat na de
geslaagde pleisteractie van de Kath. Nat.
Bond voor E.H.B.O. en Nationaal Ka
tholiek Thuisfront vooral in het Oosten
van het land zulk een opschudding heeft
verwekt, is thans uit de doeken gedaan.
Het feitenmateriaal wijst overduidelijk
uit, dat noch de E.H.B.O., noch Katho
liek Thuisfront enige blaam treft. De
heer J. Peters, bakker te Lent, die na
mens de vermeende prijswinnaar heeft
opgebeld, bljjkt te goeder trouw te heb
ben gehandeld en het slachtoffer te zijn
geworden van zijn eigen hulpvaardig
heid.
Aan een door hem voor de organisato
ren der pleisteractie afgelegde en onder
tekende verklaring ontlenen wij het
volgende: Op de avond der uitzending
meldde zich bij bakker Peters de heer
Jager, inwoner van Lent, met het ver
zoek voor hem de K.R.O. op te bellen,
daar hij meende, op het Thuisfront-
wikkeltje het cijfer 81 te kunnen onder
scheiden onder het getal 101, het cijfer
81 stond niet'op de door de leider der
uitzending aangegeven plaats, namelijk
onder het huisje, waar overigens het
getal 11 had moeten verschijnen. Toen
bakker Peters volgens voorschrift het
getal 82 van de E.H.B.O.-pleisters en
daarna 81, ontleend aan de Thuisfront
wikkel, opbelde, kreeg hij dan ook een
verkeerde aansluiting. Daarna belde hij
het getal 10181. Volgens bakker Peters
werd dit gesprek onderbroken door de
P.T.T., die hem vroeg of hij wellicht de
K.R.O. moest hebben, waarna hij door
verbinding met de opnameapparatuur
van de heer Quint van de K.R.O. kreeg.
Tegenover de organisatoren der pleis
teractie verklaart bakker Peters, dat hij
alleen gemeend heeft uit het rasterwerk
van het wikkelt je het getal 81 te hebben
onderscheiden. De vereiste kleurreactie
heeft hij, zo zegt hij, niet waargenomen.
Uit het bovenstaande en ander reeds
bekend feitenmateriaal kan dus worden
geconcludeerd, dat de Thuisfrontwikkel
van de heer Jager aan geen enkele voor
waarde voor een prijs voldoet. De wik
kel vertoonde niet de vereiste kleur-
reacties, door notaris Libourel en door
Katholiek Thuisfront zonder eikaars
medeweten aangebracht.
V.S. Tienduizend telefoonem-
ployées in Washington zijn gisteren in
staking gegaan. Evenals hun stakende
collega's in andere Amerikaanse steden
eisen zij 2 tot 3 dollar loonsverhoging
per week. 70.000 communicatie-ambte
naren zijn nu in staking. De controleurs
bij de spoorwegen hebben gedreigd per
10 September het werk neer te leggen.
IPPI
A-
Voedselhalers uit Oost-Berlijn zijn
gisteren bij het huiswaarts keren slaags
geraakt met de communistische Volks
politie, die de pakketten af wilde
nemen. De politie-contróle beperkt zich
echter tot de hoofdverkeerswegen. De
andere straten zijn nagenoeg vrtf. 80
politie-agenten staan daar buiten het
Oost-Duitsers zitten in West-Berlijn op
een trap te wachten tot de uitreiking
van gratis voedsel begint. Er waren zo
tien uitreikingscentra.
gezicht van hun commandanten. Giste
ren werden in totaal 75.000 pakketten
uitgereikt.
Zoals men zich zal herinneren is Don
derdag een nieuwe hulpactie voor Oost-
Duitsers begonnen. Sedert het begin
van de eerste actie zijn ruim drie mil-
lioen pakketten uitgereikt.
Zoals reeds werd gemeld, heeft een
aantal vooraanstaande katholieken aan
Z. Exc. Mgr. Francisco Lardone, nuntius
van Santo Domingo, het verzoek gedaan,
zijn tussenkomst te verlenen teneinde het
apostolisch vicariaat Nederlandse Antil
len te doen verheffen tot een diocees.
Dit verzoekschrift is in overweging ge
nomen.
Aan het verzoekschrift is het volgen
de ontleend: Sinds de oprichting van het
apostolisch vicariaat en het toevertrou
wen van dit missiegebied aan de zorg
van de eerw. paters Dominicanen van
de Nederlandse provincies heeft zich
onder Gods rijke zegen en door de harde
arbeid van deze paters, bijgestaan door
verschillende congregaties, een ker
kelijk gebied ontwikkeld, dat thans in
volle bloei is.
Het aantal katholieken, verspreid
over zes eilandèn: Curagao, Aruba,
Bonaire, St. Maarten, Saba en St.
Eustatius, is gegroeid tot ongeveer
110.000. Het aantal kerken, op twee
na alle in steen opgetrokken, is
achtentwintig.
Op de katholieke scholen zijn thans
27.000 leerlingen, verdeeld over voor
bereidende scholen, lagere scholen,
mulo-scholen, een ambachtsschool,
een HBS en een MMS.
Voorts staat onder leiding en be
heer van de Fraters van Tilburg een
opvoedingsgesticht voor jongens, on
der de broeders van Dongen een op
voedingsgesticht voor de delinquente
jeugd met leerlingen en een inter
naat-vakschool onder de Kruisvaar
ders van St. Jan. De zusters Francis
canessen hebben een meisjeswees
huis.
Ziekenhuizen met de meest mo
derne installaties treft men aan op
inds Perzië anderhalve week gele
waarvan de waarde op een half milliard
pond wordt geschat, maar de Per-
den een nieuwe regering kreeg zische olie wordt niet meer ern-
L-/ heeft men zich alom in de wereld stig gemist. Inmiddels is de pro
afgevraagd wat er met de olieindustrie
van het land zou gebeuren. Twee jaar
geleden werden de bedrijven van de
Anglo-lraanse Oliemaatschappij
toedoen van premier Mossadeq genatio
naliseerd. De laatste tijd had de olie-
uitvoer vrijwel niets meer te betekenen. -
De Perzen hebben zelf slechts schade gevallen Voor 1951 is het wel voorgeko-
„an het. nationalisatiebe- men dat de Perzen m een jaar „royal-
dat het tekort allang is aangevuld. Deze
door beide landen hebben dan ook alle reden
om Mossadeq dankbaar te zijn, omdat
zij de inkomsten hebben opgestreken die
anders aan Perzië zouden zijn ten deel
ondervonden van het nationalisatiebe
simt. De Britten betreuren uiteraard het
voorlopig verlies van de raffinaderij
v.y-
den kunnen worden hervat. Misschien
zal de Amerikaanse ambassadeur in Te
heran, Henderson, ertoe bij kunnen
dragen dat de relaties met het Foreign
ductie van de olievelden in Irak Office door de Perzen opnieuw worden
en Saoedi-Arabië dermate gestegen aangeknoopt?
Maar een dergelijk contact met Lon
den is in ieder geval niet naar de zin
van de invloedrijke oud-voorzitter van
de Majlis, de fanatieke Kashani, de
godsdienstige leider die in de strijd tegen
de Engelsen de laatste jaren een grote
rol gespeeld heeft. Uit de Islamietische
organisatie waarvan Kashani het hoofd
is, kwam de lieden voort die in Maart
1951 premier Razmara (de voorganger
van Mossadeq) vermoord hebben. De
recente bedreiging van Kashani, dat de
nieuwe premier hetzelfde lot zou onder
gaan als Razmara wanneer een tos-
gevende houding ten aanzien van Enge
land wordt ingenomen, moet dan ook
niet onderschat worden,
Kashani heeft persoonlijke redenen om
de Britten te haten, die> hem onder de
tweede wereldoorlog interneerden, om
dat hij met de Duitsers heulde. Sym
pathie voor Engeland kan men, om een
soortgelijke reden, echter evenmin van
premier Zahedi verwachten. Gisteren
heeft Zahedi weliswaar in een inter
view met een correspondent van een
Egyptisch blad verklaard, dat hij de
van 120
millioen dollar. Maar de economische
blokkade der Britten heeft de schatkist
van het land hoe langer hoe meer uit
geput.
Over de compensatie waarop de Britse
vroegere eigenaars van de Perzische
oliebedrijven recht zouden hebben is
lange tijd gestreden. De Wereldbank,
Amerika en Engeland hebben sedert de
nationalisatie Mossadeq herhaaldelijk
voorstellen gedaan om de schuld te
regelen, maar de premier heeft er nooit
op in willen gaan. Perzië wilde even
tueel wel betalen voor de installaties
van de maatschappij; maar Engeland
eiste bovendien vergoeding voor het
verlies aan potentiële toekomstige win
sten, tengevolge van de onverhoedse
nationalisatie. Onmiddellijk na het be-
kend worden van de val van Mossadeq voigende maand de besprekingen met
gingen de Anglo-lraanse aandelen op
de beurs steil omhoog. Maar de politici
zagen de toekomst van de Perzische
olieindustrie nog niet erg gunstig in.
Dinsdag heeft de nieuwe premier.
Groot-Brittannië wil hervatten, maar
het is de vraag of er voor die tijd een
basis voor een gesprek gevonden kan
worden. Zahedi geeft namelijk geen
blijk tot concessies bereid te zijn.
Nu Perzië de inkomsten uit de olie-
generaal Zahedi, in Teheran verklaard jncjustrie voorlopig zal moeten ontbe
#4^.4- Vin 1 KI ctoot to 71in wioor r»lio *r.
dat hij hoopte in staat te zijn weer olie
te exporteren om aldus inkomsten voor
zijn land te verwerven. De kwestie van
ren, terwijl het land aan de rand van
de economische ondergang staat, wordt
door de regering van Teheran een be
de compensatie aan de Britten zou ge- rcep 0p Amerika gedaan. Twee maan
regeld moeten worden „in de geest van cj^,-j geleden liet Eisenhower aan Mossa-
de Perzische wet"; een voorwaarde die ^eq weten, Perzië niet te kunnen hei-
niet erg veelbelovend is. Hij liet ook pgn Zolang het land de rijke oliebron-
uitkomen dat de nieuwe regering geen nen' ongebruikt liet. Washington
haast zou maken met het herstel van de eiste eerst een regeling van het geschil
dinlomatieke betrekkingen liet Enge- met Enneland. Nu acht Amerika het
land. De Sjah zelf toonde zich vorige echter waarschijnlijk van het grootste
week in Rome, toen hij onmiddellijk belang, dat de Sjah, die o.m. door de
na de val van Mossadeq door jour- communistische Tudeh-partij wordt be-
nalisten ondervraagd werd, evenmin dreigd, snel in zijn positie wordt ver-
verlangend om met Engeland tot een sterkt. Het is dan ook heel goed moge-
betere verstandhouding te komen. (Brit- lijk, dat de V. S. toch weldra steun
se journalisten waren ook deze week zullen verlenen, ter verbetering van de
nog niet erg welkom in Perzië). Intus
sen moeten de vorige jaar verbroken
ellendige sociale toestanden in het land.
De Amerikanen zien daarbij wellicht
diplomatieke betrekkingen eerst her- aanvankelijk voorbij aan de oliekwestie;
steld zijn alvorens de onderhandelingen op de duur zullen zij evenwel op een
over de oliekwestie tussen de beide lan- oplossing aandringen.
i Curagao, Aruba, Bonaire en St,
Maarten. Vele katholieke sociale-
en jeugdorganisaties doen voortreffe
lijk werk. terwijl de katholieke pers
uit een dagblad in het Nederlands
en twee weekbladen in de landstaal
bestaat.
De materiële vooruitgang en wel
vaart houdt gelukkig sinds dertig jaren
stand. De staatkundige evolutie van dit
gebiedsdeel is reeds ver gevorderd door
de interimregeling, waardoor in vele
zaken zelfstandigheid is toegekend. Zij
ontwikkelt zich snel en binnen korte
tijd zal de R.T.C. met Nederland worden
voortgezet, om te komen tot bevestiging
van de autonome status van De Ned.
Antillen binnen het Koninkrijk der
Nederlanden, met zelfstandigheid in
alle interne aangelegenheden.
Daar deze staatkundige evolutie past
in het streven naar emancipatie der
volkeren en waar deze staatkundige
ontwikkeling op korte termijn haar be
slag zal krijgen op basis van vrijwillig
heid en gelijkgerechtigdheid met Ne
derland, komt het de requestranten
voor, dat gelet op de stand van zaken
in de missie en de groei en bloei van
het katholicisme, de tijd gekomen is tot
de kerkelijke emancipatie der katholie
ken in dit Rijksdeel, door verheffing
van het apostolisch vicariaat tot een
bosdom van de Ned. Antillen gelijk
waardig aan de bisdommen in de om
liggende landen.
Door zulk een daad zal het prestige
van de bisschop, thans apostolisch vi
caris, van de missionarissen en van het
Katholicisme in deze streken stijgen.
Zulk een besluit zal bovendien een
passende erkenning zijn van de grote
verdiensten van het prachtige werk der
Dominicanen en een bekroning van hun
zegenrijke missie-arbeid gedurende vele
jaren. Zulk een beslissing zal boven
dien als een gelukkige stimulans wer
ken om te trachten aan die voorwaar
den, welke aan een verheffing tot bis
dom verbonden zijn, zo vlug mogelijk
te voldoen.
Sinds November 1948 is mgr. A. L.
J. Th van der Veen Zeppenfeld O.P.
apostolisch vicaris van de Ned. Antillen.
Tweehonderd Franse parlementsleden
hebben een gezamenlijk front gevormd
tegen de voorgenomen ratificatie van
het Europese legerverdrag. De groep,
die onder leiding staat van de rechtse
afgevaardigde Pierre André, heeft een
beroep gedaan op het Amerikaanse
Congress om Duitsland niet opnieuw te
bewapenen.
De afgevaardigden hebben de leden
van het Congress een brief en een
brochure toegezonden, waarin zij uit
eenzetten, dat Duitsland in de afgelopen
veertig jaren reeds verschillende pacten
met Rusland is aangegaan en zij vragen
wat Duitsland nu zal doen, wanneer
het zijn onafhankelijkheid terugkrijgt.
Door te weigeren Du'tsland opnieuw te
bewapenen, *zo verklaren de Franse
parlementsleden, wordt in het belang
van het Atlantisch pact voorkomen, dat
Duitsland weer een militaire macht
vormt.
Het bericht, dat de inlaagdijk achter
het gat van de Schelphoek gesloten was,
heeft de feestvreugde op Schouwen gis
teren doen oplaaien. In het vlaggende
Zierikzee hosten en juichten de bewo
ners. Het muziekcorps trok uit. onder
aanvoering van de loco-burgemeester,
de heer R. Gerritsen, en bracht aan de
leidende figuren van de Dienst Dijk
herstel en van de aannemersmaatschap
pijen serenades. Woorden van dank en
erkentelijkheid weerklonken. Ook in
het vlaggende Brouwershaven werd een
feestconcert gegeven.
