Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | 5 september 1953 | pagina 7

Egbert douwes stichtte 200 jaar

geleden DOUWE EGBERTS

Theeproever neemt per dag meer
dan tweehonderd

slokj

Na de rust

Het spoor het zwaaroL

Kindje overleden door innemen
van vergiftigde poeder

HENGELAARS LIEF

EN LEED

Gestolen
Goed

Triomf

t

Vissen met een

kunstvlieg

Toen tabak nog „pestegh cruydt" heette

Paradijs van
S5toebacksuygers

ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1953

PAGINA 7

Extra Fijne
Friesche Heerebaai.

1 Hectogram.

Televisie-reportage van
Prinsjesdag

isro-».

Een jaar voor woest
chauffeur

In hoger beroep één maand voorwaardelijk en
één maand onvoorwaardelijk geëist

„Middenstandsbeleid op
hoger plan"

Rapport N.R.K.M. en
K .V .P .-commissie

gachtend

Bijna 140 mille voor
Griekenland

SvanT weet b« de af"

door

A. Budington Kelland

Fusie Van Amerongen
Albert Heijn

Liturgische weekkalender

Prins Bernhard curator der
Ned. Econ. Hogeschool

(Van onze correspondent)

de dagen, dat de van de Nederlandse kansels uitgesproken predicaties,
daarin geageerd werd tegen het „pestegh cruydt" dat tabak heette, nog vers
'h het geheugen lagen van menigeen, dat de thee eigenlijk alleen nog maar
aangeprezen werd als geneesmiddel tegen hoofdpijn, maagkrampen en jicht,
dat er zelfs van gezegd werd, dat men „alle medicijnen wel kon weg
schrappen uit de boeken en er thee voor in de plaats kon stellen" en in de
zelfde dagen dat koffie als „bemind kakelwater" werd bestempeld, was
"Oure, in het Zuid-Oosten van Friesland, nog maar een „vlecke". Doch, in
diezelfde dagen, namelijk in 1723, werd er in Joure Egbert Douwes geboren,
die de grondslag zou leggen voor een bedrijf, dat een bijdrage zou leveren
tot de groei van Joure tot een fikse plaats, die door het werk van deze Egbert
"ouwes tot ver over de Nederlandse grenzen bekendheid zou krijgen.

Tabak, koffie en thee werden ondanks
critiek die ertegen werd geuit steeds
«leer van curiositeiten en geneesmiddel
tjes algemeen gewilde genotmiddelen.
Wet leven in Joure ging de gang van
Siledag. Egbert Douwes groeide op, trok
°P vrijersvoeten naar Idskenhuizen, maar
J-ag intussen al wijder horizonten, die
oem de mogelijkheid konden geven zich
biet zijn geliefde Akke Thyses in een
bering te vestigen. En Egbert trok naar
*ee. Hij voer op de specerij schepen,
trotseerde gevaren en liet zich soms
Jaren niet zien. Doch na drie reizen, liet
bij de geur van touw en teer in de
steek. Het aroma van koffie, thee en
tabak nam hij echter mee met die pro
ducten naar Joure, waar hij een zaak
hl specerijen begon. En hij had goed
Sezien, want al spoedig had hij klanten
tot in de wijde omtrek.

Egbert Douwes vestigde zijn zaak in
1753 en nu, precies twee eeuwen later,
staat er in Joure een bedrijf, waar zes
honderd mensen werken, met een ne-
venbedrijf in Utrecht, waar vierhonderd
personen werk vinden. Het bedrijf van
Douwe Egberts, modern ingericht en
?a?i een omvang als Egbert Douwes het
'a zijn stoutste dromen niet heeft kun-
hen zien.

Het jubileum werd op vrij eenvoudige
thijze gevierd. Naar buiten zal er wei-
hig

van te merken zijn, al zal Joure
£elf in de toekomst van uur tot uur
hieraan worden herinnerd, want het ju
bilerende bedrijf gaat deze plaats een

(Vervolg van pag. 1)

Wanneer men zich nu afvraagt wat
er in de eerste helft van de op
gang zijnde match is bereikt,
blijkt het aantal doelpunten nog niet zo
geweldig groot te zijn. Om het maar
zonder beeldspraak te zeggen, vooral
de werkgevers en de werknemers blij
ken het nog lang niet met elkander eens
*e zijn. Waarover gaat het verschil van
hiening? Dank zij de publicatie van de
Werkgeversverbonden van 23 Juli en de
daarop gevolgde verklaring van de
Baad van Vakcentralen van 24 Juli we
J|6n we dat het om drie punten gaat.
Ten eerste de omvang van de lasten-
verzwaring voor het bedrijfsleven ten
gevolge van de loonsverhogingen (twee-
hi-een: compensatie en opheffing ver-
bruiksbeperking) en het nuttig effect
han de belastingverlagingen; ten twee
de: de kwestie van de vrere loonvor
ming en ten derde: de merkwaardige
Wijziging in de koers van de werkge
dersvakbonden, die voor het eerst na
?e oorlog plotseling een zo belangrijke
ywestie als de loonpolitiek buiten de
btichting van de Arbeid hielden en een
fedecideerd standpunt publiek maakten.
En dat standpunt was nog wel. dat zij
1 Januari a.s. „behoudens uitzonder
lijke omstandigheden niet meer zullen
medewerken aan de algemene loonmaat-
mgelen."

Bij het doorwerken van de voorge
melde maatregelen, gaat het kennelijk
?m het procentuele effect. We beschik
ken momenteel over geen andere offi
ciële gegevens dan die van andere offi-
bfiR-rapport terzake. Maar het is wel
Cüidelijk, dat er binnenskamers nog wel
ffh en ander over gedokterd word',
hierbij zouden we aandacht willen vra-
voor bijkomende psychologische
'actoren. Gedurende het half-time van
c®ze match zijn voor andere bevolkings-
sfoepen loonmaatregelen genomen of
aangekondigd, waarover we ons op zich
Cflijk verheugen. We bedoelen de
fechtvaardige verbeteringen in de
'Jaarsalarissen en laatstelijk de niet on-
JShzienlijke verhoging van de vergoe-
jmgen, die Kamerleden in de toekomst
Jüarschijnlijk zullen gaan genieten. Nog-
..?als, we verheugen ons daarover en
Hlh er diep van overtuigd, dat hiermede
*an de rechtvaardigheid wordt tegemoet
*®komen. We hopen van harte, dat ook

erige
Medial

„achtergebleven" groepen van
-«iaie werkers spoedig in deze lots
verbetering zullen delen. Maar men hou-
V® rekening met het feit, dat, terwijl
verbeteringen soms vrij hoog gaan,

V Wijl de deviezentoewijzingen voor
ybristisch buitenlands verkerr zozeer
tijden verruimd, terwijl bedrijfsbelas-
tj^Sen op het punt staan sterk te wor-

®h verminderd en de dividends op wordt
vySeheven, de arbeiders en overige
(.Jknemers met een gering inkomen
L niet zullen verstaan; als over hun

V °h wordt gediscussieerd met een mi-
mtieter in de hand.

^Daarbij voegt zich nog een andere
tij®?r psychologische factor. Van tijd tot
kan men in de krant lezen dat prij-
ÏJt van bepaalde levensbehoeften zul-
tv orden verhoogd. Met name zij hier
k?3cht aan de prijzen van melk, en van
ije?hdstof. Voor wat de eerste betreft
Opben we met het feit te maken, dat
H Verantwoordelijke minister de heer
bsholt zich kennelijk niets van enig
eS met de Raad van Vakcentralen
letwel

ftw'bde tendenzen, die de regering

Deze en meer andere soorten van TABAK en
SNUIF, zijn te bekomen bij de Weduwe Douwe
Egbertszoon in de Witte Os

te Jour e-F r i e s I a n d
Opgericht 1753.

carillon aanbieden. Sinds men de tabak,
koffie en thee „terug wilde jagen naar
de wilden," is er wel wat veranderd en

zowel Egbert Douwes als z'n nazaten
Douwe Egberts, Hessel Douwes de Jong
tot en met de zevende generatie, die
thans het bedrijf leidt, hebben hiervan
gebruik gemaakt. Van meet af aan, van
het ogenblik dat de Engelsen, Spanjaar
den en Nederlanders elkaar nog „de
schoenen van de voeten en het geld uit
de zakken voeren" om de kostelijke spe
cerijen, tot vandaag de dag, nu in Ne
derland per jaar 20 millioen pond kerf
tabak, 800 millioen sigaren en 10 milli
ard sigaretten in rook opgaan en 400.000
balen koffie en 150.000 kisten thee in
koffie- en theepot belanden.

Langzaam aan is het bedrijf uitge
groeid en sinds 1929 staat er ook in
Utrecht een filiaal. Duizend mensen
werken er. Onder hen zijn mannen, die
de messen van de kerfmachines slijpen,
die aan de lopende banden staan, de
meisjes die tabak afwegen of die bij
allerlei ingewikkelde machines er op
toezien dat er wel precies zóveel gram
in een pakje komt. Maar onder hen zijn
ook degenen die door de pakhuizen lo
pen, de balen tabak monsteren, de kis
ten thee bekijken.

En onder hen is ook een heuse
„theeproever", die per dag meer dan
tweehonderd slokjes thee neemt en
die ze ook allemaal weer uitspuwt.
Maar die tussen die twee handelin
gen in precies proeft wat goed is en
wat niet. Hij bepaalt welke van de
7000 soorten thee er gemengd moeten
worden en hij kan ook precies ver
tellen hoe thee gezet moet worden,
waarbij men tot de conclusie moet

komen dat de meeste mensen het
niet goed doen, juist omdat het zo
eenvoudig is.

Ook voor koffiezetten en pijpstoppen
moeten er bepaalde methodes zijn waar
bij het hoogste genot gegarandeerd
wordt. In elk geval, in Joure wordt het
theezetten tenminste beoefend als een
kunst. Men stelt de hoogste eisen aan
het water en men neemt precies zóveel
gram thee, geen grammetje meer, ook
al wentelen er honderden ponden door
de mengtrommels, zoals er ook honder
den ponden tabak over de lopende ban
den door de grote fabriekshallen glijden.
Honderden kilo's tabak, meer dan een
verwoed „toeback suyger" zelfs bij het
meest straffe kettingroken zou aankun
nen.

Zo gaat daar midden in het Friese land
jaar in jaar uit sinds Egbert Douwes
bescheiden en met de mogelijkheden
van zjjn tjjd begon. Wagens met de geu
rige eindproducten rollen het bedrijf uit
met dozen en pakken voor binnen- en
buitenland. En de machines ratelen. Er
rollen precies zoveel pakies per minuut
uit. Respectabele hoeveelheden. De be
zoeker, die bij wijze van proef een si
garet rolt uit een berg van vele ponden
shag die uit de droge trommels komen
en die zich in een paradijs van „toeback-
suygers" waant, komt aan tellen niet
eens toe.

(Van onze correspondent)

Evenals vórig jaar zal de Nederland
se Televisiestichting op Prinsjesdag van
kwart voor een tot kwart voor twee
een rechtstreekse reportage geven van
de plechtige opening van de Staten-
Generaal in de Ridderzaal. Uitzendin
gen zullen worden verzorgd van de
aankomst van de stoet, de Troonrede en
het vertrek uit de Ridderzaal. Dit pro
gramma zal 's avonds via de film her
haald worden. Daarna zal de heer D. J.
Gerritsen, directeur van de Rijksbegro
ting, een beschouwing houden over de
Milli oenennota.

184. Met grote sprongen rent Eric op hem af, doch voor hij Svitjold bereikt heeft,
ziet hij tot zijn opluchting de reus moeilijk overeind komen. Verwezen staart hij voor
zich heen. Zwijgend legt de koning zijn arm om Svitjold's schouder. Spreken is hem
onmogelijk. Hij voelt meer dan hij ziet de starre ontzetting in de blikken der anderen
die zich om hem heen geschaard hebben en hij weet, dat zij dezelfde gedachte heb-
ben als hij. Door het vreselijke wapen te hanteren, om zijn koning van de dood te
redden, heeft hij de vloek op zich geladen. Thans is ook hij ten dode gedoemd.

Zwijgend daalt het troepje Noormannen de heuvel af en plotseling ziet Eric het
troosteloze figuurtje van Chu Ghandra, gebogen over het lichaam van haar vader.
Met langzame stappen gaat hij naar haar toe. Het is alsof het meisje zijn aanwe
zigheid voelt, want zonder op te zien snikt zij: „Zijn laatste woorden waren voor u:
„De Noorman had gelijk. Laat hij het zwaard vernietigen." Dat heeft hij gezegd
voor hij stierf."

Met zachte drang leidt de Noorman haar weg en zijn grijze ogen laten haar blik

niet los, als hij spreekt:

„Thans moet gij uw volk leiden, Chu Ghandra. Weet goed, dat ge het alleen geluk-
kig kunt maken door vrede en rechtvaardigheid. Laat het gebeurde u een les zijn.
Werkelijke macht kan men niet veroveren, die kan slechts groeien uit ons zelf en
uit onze gedragingen. Gij bezit alle eigenschappen om uw volk gelukkig te maken.
Gebruik ze en zo ge ooit moeilijkheden op uw weg mocht ontmoeten, vergeet dan niet
dat ik te allen tijde bereid ben u hulp te verlenen. Vaarwel!"

„Vaarwel Noorman," fluistert Chu Ghandra met een door tranen verstikte stem.
En wanneer de gewonden verzorgd zijn en Eric met een klein troepje de terug-
reis naar de kust aanvaardt, dan is het laatste wat de Noorman van het Nomaden
kamp ziet, een kleinetengere gestalte, die hem nastaart, tot zij uit het gezicht
verdwenen zijn.

De rechtbank te Assen heeft uitspraak
gedaan in de zaak tegen de 29-jarige
koopman P. uit Emmen, die 15 Mei de
plaats zijner inwoning in beroering
bracht door een zeldzaam wilde autorit,
Volgens de getuigenverklaring zat ver
dachte op die dag dronken in de auto
waarmede hij met een vaartje van 80
km door de straten van Emmen reed
nadat hij in Nieuw Weerdinge reeds een
wielrijder had aangereden. Slingerend
reed de wagen door de straten, niemand
en niets ontziend, zelfs niet de schoten
tellend die uit de revolvers kwamen
van de agenten, die deze Wegpiraat ach
tervolgden. Nadat ook in Emmen nog
een persoon was aangereden, raakte de
auto vast in een zandweg, waarna de
bestuurder kon worden gearresteerd.

Hij werd veroordeeld tot een gevan
genisstraf van één jaar, waarvan zes
maanden voorwaardelijk en ontzegging
van het rijbewijs voor de tijd van vijf
jaar.

Het gerechtshof te 's-Gravenhage
heeft Vrijdag de zaak behandeld tegen
de 38-jarige apothekersassistent J. B.
uit Leiden en diens 35-jarige vrouwe
lijke collega A. M. P. te Sassenheim,
die ervan waren beschuldigd, roekeloos
en zeer onverantwoordelijk en onacht
zaam te hebben gehandeld in de apo
theek te Katwijk, waar zij werkten, ten
gevolge waarvan de familie Masten
broek voor haar twintig maanden oude
zoontje, dat ziek was, een verkeerde
vergiftige poeder tussen de poeders van
het doktersrecept zou hebben ontvan
gen. De moeder had haar zoontje deze
poeder ingegeven. Het kindje was
daarna in de loop van de nacht, eind
Januari 1951 gestorven.

De rechtbank te 's-Gravenhage had

Dit enorme gebouw is een gedeelte van het [Academisch Ziekenhuis van de Nij
meegse Universiteit, dat in de zomer van 1955 gereed zal zijn en plaats kan bie
den aan 3(10 patiënten. Het wordt opgetrokken op het landgoed Heyendaal. De
bouw is mogelijk geworden door de feestgave, die de katholieken van Nederland
ter gelegenheid van het eeuwfeest der herstelde Hiërarchie aan het Hoogwaardig
Episcopaat hebben geschonken.

B. veroordeeld tot één maand hechtenis
en A. M. P. tot veertien dagen hech
tenis voorw., met een proeftijd van drie
jaar en f 100 boete subs. 25 dagen hech
tenis.

Beide apothekersassistenten hadden
tegen dit vonnis beroep aapgetekend,
omdat zij meenden, dat zij ten onrech
te waren veroordeeld. De procureur-
generaal vorderde vernietiging van het
vonnis van de rechtbank, omdat er
enige technische fouten aanwezig wa
ren en vorderde tegen B. een onvoor
waardelijke gevangenisstraf van één
maand en tegen mej. P. een voorwaar
delijke gevangenisstraf van één maand,
met een proeftijd van één jaar, en f 100
boete subs. 50 dagen hechtenis.

De procureur-generaal zei in zijn
requisitoir, dat er hier, naar zijn me
ning, sprake was van grove schuld en
grove nalatigheid. Hij achtte beide ver
dachten schuldig aan het medeplegen
van het misdrijf van dood door schuld.
Hij meende, dat voor B. een onvoor
waardelijke vrijheidsstraf moest vol
gen. Hoewel uit oogpunt van generale
preventie een dergelijke maatregel niet
nodig is. Deze straf zal echter, aldus de
procureur-generaal, voldoen aan het
rechtsgevoel. Hoewel de feitelijke si
tuatie voor P. niet veel anders lag dan
voor B., meende de procureur-generaal,
dat de medeverantwoordelijkheid voor
haar iets minder sterk was dan voor
B., die met het vergif had gewerkt.

De Ned. R. K. Middenstandsbond
heeft begin van dit jaar in samenwer
king met de Middenstandscommissie van
de K.V.P. een studiecommissie in het
leven geroepen die thans gereed is ge
komen met een rapport, onder de titel
„Middenstandsbeleid op hoger plan,"
omtrent de desideratie, welke met het
oog op het toekomstig middenstands
beleid van belang zijn. Het rapport
richt zich niet slechts tot de overheid,
doch evenzeer tot de middenstander-on
dernemer en diens veelzijdige organi
satie. Een aantal belangrijke onderdelen
van het rapport zullen tijdens het reeds
aangekondigde zestiende congres van de
NRKM op 7 en 8 October in Arnhem
een nadere toelichting en uitwerking
verkrijgen.

et was zo klaar als een klontje,
dat het gebeuren zou. Dat het
moest komen naar ons landje,
waar sedert de laatste wereldoorlog
toch al zulke veranderingen hebben
plaats gegrepen in de uitrusting van de
hengelaar. Nietwaar? Want u zult het
toch met me eens zijn, dat voor de Hol
landse sportvisser de werphengel en
werpmolen een totale ommekeer bete
kenden. Niet dat de Japanner en de
lange bamboehengel geheel aan de
kant werden gezet, maar het aantal
werphengelaars neemt nog dagelijks
hand over hand toe, nu uiteindelijk de
vele mogelijkheden van de werpstok
zijn gebleken. Uiteraard ging zulks
niet in één dag, doch slechts langza
merhand. Onze vissers gaan nu een
maal niet over het dunne en onbe
trouwbare ijs van één nacht. Aan de
andere kant zijn zij toch wel pienter
genoeg om in te zien dat met die
werphengel heel wat meer bereikt
kan worden dan met de vaste stok.
Enfin, ik verveel u maar met al dit
reeds weer betrekkelijk oude nieuws.
Laat ik dus terugkeren naar datgene,
waarover ik begon, ook al schreef ik
er nog niets over, en waarvan ik zeide
dat het moest komen.

Ik bedoel namelijk de befaamde vis
serij met de z.g. kunstvlieg, zoals men
tot op heden wel in de bioscoop zag
en in de illustraties van boeken en tijd
schriften, doch waar de armoedige Ne
derlandse sportvisser niet aan te pas
kwam, Men verkondigde dat die kunst
vliegen slechts deugden voor de vangst
van zalmen en forellen in het buiten
land en dan nog wel in stromend en
bruisend water. Zodat wij in ons ge
lijkvloerse land er wat je noemt naast
stonden. Want zo het hier al een beetje
stroomt, dan komt dat vanwege het een
of ander watergemaal, dat aan het
spuien is geslagen, zeker niet van ver
schillen in niveau. Om van die vissen
maar niet te spreken. Zodat het wel
licht nog niet eens zo onlogisch was dat
men verkondigde dat een en ander ta
boe was voor deze lieden. Hetgeen
echter een schromelijke vergissing is
gebleken.

Wat is namelijk het geval geweest
en hoe is de zaak aan het licht geko
men? Geachte lezer, ik durf u niet in
onzekerheid te houden. Het zal u be
kend zijn dat men hier te lande vacan-
tiegangers kent, die genoemde vacantie
gaan verknapbussen in het buitenland.
Sommigen gingen in Oostenrijk of
Zwitserland of waar elders ter wereld

hengelen op de koninklijke forel. Gan
selijk onder de indruk kwamen zij
weerom. Onder de indruk, niet van die
forel, want die hadden zij eerder kun
nen bespeuren in het restaurant waar
zij van tijd believen te potverteren en
waar zij genoemde sire hadden mogen
aanwijzen en hem enkele minuten la
ter a la dit of dat veroberen. Neen,
daar dus niet om. Het was de manier
van vissen die het hem deed. Beter ge
zegd, die het hun had gedaan. Immers
is de aas-aanbieding in het geval van
de kunstvlieg de meest sierlijke, na
tuurlijke en elegantste van alle wijzen,
waarop aas kan worden aangeboden.
Om er verder niet al te veel woorden
voor te gebruiken; deze lieden zijn
aan de slag geslagen met het over
schotje van de vliegjes, toen zij weer
aan het eigenste viswatertje stonden.
Enkel en alleen om te proberen of het
niet een keertje zou willen gelukken
op die zo fraaie, voor hen nieuwe en
toch eeuwen oude manier van henge
len.

Laat dat nu gelukken! Begrijpt u
wat dit te betekenen had, waarde col
lega? Dat hield in, dat de verkeerde
veronderstelling op geen enkele grond
berustte en dat men zeer zeker met
die kunstvlieg, die zichtbaar voor een
ieder op het water wordt geworpen,
voorn, rietvoorn en baars is te vangen.
Met een dikke, zware maar toch drij
vende lijn wordt het vrijwel gewicht
loze vliegje geworpen tot de afstand
waarop gevist moet worden, bereikt is
en geruisloos wordt de vlieg op het
water gezet. Zonder een spatje en als
een veertje zo licht. Teneinde de nood
zakelijke dikheid om er mee te kunnen
werpen te ondervangen, wordt in de
lijn een taper gebracht, een verloop
dus, aan het einde waarvan een ook
al weer tapse onderlijn van nylon
wordt gestrikt. Hieraan wordt op zijn
beurt de vlieg geknoopt, met alle ge
volgen van dien, zou ik haast willen
zeggen. Want het is zeker dat men met
deze wijze van hengelen niet slechts vis
vangt, maar het staat als een paal bo
ven water dat wellicht nog veel meer
hengelaars als slachtoffer zullen val
len. Denkt u vooral niet dat ik plotse
ling lijdende ben aan het beruchte la-
tijn onzer collega's. Zulks is zeker niet
het geval. Doch indien ge eenmaal het
buitengewoon genoegen hebt mogen
smaken een voorn naar de vlieg te
zien stijgen, indien ge de strijd van
die voorn aan het sportieve tuigje hebt
mogen waarnemen, dan zult ge mijn
opgetogenheid volkomen delen. En,
als ik eens heel eerlijk zou moeten
zijn, dan geeft het mij persoonlijk al
tijd een boel plezier en voldoening een
vis te vangen aan aas, dat op zichzelf
geen enkele waarde heeft en dat op

Een „fly-caster' in actie, nadat hij de
kunstvlieg op het water heeft doen

strijken.

zichzelf en aan zichzelf overgelaten
geen visje zal vangen. Waarmede in
feite ikzelf en niet het aas de vis zal
moeten verleiden tot toehappen. Wan
neer dat dan eenmaal is geschied, dan
heeft dat aan mij gelegen en niet aan
dat aasvisje of die worm of wat an
ders dan ook. Het is ook niet zo, dat
men aan een enkel vliegje maar één
visje zou kunnen vangen. Dat blijft
zeer wel houdbaar tot laten wij zeggen
alle veertjes en heertjes er gewoonweg
afgesleten zijn. En als dat het geval is.
dan hebt u niet te klagen gehad en is
het niet zo erg een nieuw dingetje te
kopen, want zo duur zijn ze ook niet.
In ieder geval is het zo, dat elke voorn
u vermoedelijk op nog geen cent per
stuk zal komen te staan. In zoverre het
die vliegjes betreft dan. Wat u na af
loop van zo'n visdag gaat doen, zuiver
omreden dat u zo opgetogen bent en
met de hele wereld ingenomen, daar u
op 't heden uw eerste voorn ving aan
een kunstvlieg, dat moet u weten. Zeer
begrijpelijk oyerigens en niet onver
diend. Doch terzake. U herinnert zich
toch nog wel die warme dagen, waarop
het overdag in het geheel niet wilde.
Of die bladstille avonden, toen het
zachte Westenwindje lang voor zons
ondergang de geest had gegeven? Wel
nu, bij uitstek geschikt om tot aan
bieding van de vlieg over te gaan. Tot
veler voldoening en tot schrik van de
vissenfamilie. Men heeft wel beweerd,
en niet ten onrechte, dat de vis duur
wordt betaald. Het ligt maar aan u of
u een zielig beetje vis kiest voor die
dure centen of een sport, welke su
bliem is en in feite niet te betalen.

Df.

Advertentie

De door het Nederlandsche Roode
Kruis georganiseerde geldinzameling
voor de slachtoffers van de aardbevings
ramp op de Ionische eilanden verloopt
uitstekend. De stand is thans f 139.378,49.

ia en ook niets van de prijsvet-

b)i

diverse maatregelen hoopt te be-

Dat de brandstoffenprijzen om
at zullen gaan tengevolge van af-
n in de kolen- en staalgemeen-
'b)mk zegt het publiek niets: dat moet

jj ers de gevolgen dragen.

Ogis geen wonder dat er op het
vJh- hij het grote publiek weinig
is in de prijsverlagingen.
een gevolg zouden moeten zijn van
v»anfiek°ndigde accijnsverlagingen
®.rlaging van de omzetbelasting op
K>his ge artikelen. Het „spel" wordt
s eFs onpsychologisch gespeeld.
®t tb' .fjdsrechter staat inmiddels met
aan he mond voor de tweede
rjaatsp publi k keert terug naar de
ch k' ^aat alie drie groepen spelers
Nt'xt yhewust zijn. dat he! publiek zich

an deze match.

21

Ze bracht in gedachten een plezierig
halfuurtje door met mijnheer Newsome,
en ging toen weer aan het werk.

Halverwege de middag werd zij aan
de telefoon geroepen. Ze kreeg te horen
dat mijnheer Newsome haar wenste te
spreken. Zeker over een advertentie,
dacht ze. Maar het was niet over een
advertentie.

„U hebt toch niet vergeten dat we
vanavond zouden gaan dineren?" vroeg
hij.

„Het staat als het ware in mijn hart
gegrift," zei ze.

„Uw geheugen is voldoende,zei hij
droog. „Maar als u het op prijs stelt afge
haald te worden, dan kunt u me beter
uw adres opgeven."

„O, lieve help!"

„Of is dat een geheim? Wilt u liever
een straathoek afspreken?"

„Dat zou dolletjes zijn," zei ze. „Fluit
u dan als u me ziet aankomen?"

„Geef me liever uw adres," zei hij, „en
vlug een beetje, want ik heb het druk

„O" zei ze, en deed wat hij gevraagd
had.

„En laat me niet wachten," zei hij.

„Ik ben een meisje van de klok."

Ze zwegen allebei even. „in," ver-
"oLgde hij op een heel andere toon.
,houd dat kleine mondje dicht, als
.emand nieuwsgierig mocht worden

„Ik kan zwijgen als het graf" ant
woordde zij. Hij beëindigde het gesprek
door zonder plichtsplegingen af te bel
len. Ze keek een beetje verbouwereerd
naar het toestel en legde toen de hoorn
neer.

„Zou hij me opgebeld hebben," zo
vroeg ze zich af, „om mijn adres te
vragen, of om te zeggen dat ik mijn
mond moet houden?"

HOOFDSTUK 7

Sherry Madigan bekeek critisch haar
evenbeeld in de lange spiegel en knikte
daarna goedkeurend. „Kan er mee door,"
zei ze. En ze voegde er aan toe: „Als dit
geen effect heeft dan is hij van steen."

Ze was geheel klaar en de bel had
nauwelijks geklonken of ze drukte al op
het knopje waarop het slot van de bui
tendeur opensprong. Tegelijk zette ze
haar eigen deur open, om alle tijdverlies
te voorkomen. Ze hoopte dat het geen
orchideeën, maar gardenia's zouden zijn.
Maar ze hoopte vooral dat het iets zou
zijn. Het waren gardenia's, en hij had
zijn overjas over zijn arm, zodat zijn
avondkleding zichtbaar was.

„Indrukwekkend maar niet opzichtig,"
zei ze. „Bij Portman was het omgekeerd
opzichtig, maar niet indrukwekkend."

„Goede avond," zei mijnheer Newsome.

„O, natuurlijk. Goede avond. Maar dat
andere moest me eerst van het hart-
Hebben we haast?"

„Ik heb voor enige speling gezorgd."

„Bij mij niet nodig," antwoordde zij.
„Als ik iets graag doe, ben ik altijd op
tijd. Hoe lang?"

„O, een minuut of tien. Anders zijn
we te vroeg."

„Fijn," zij ze tevreden. „Dus tijd om
kennis te maken. Ik bedoel niet zakelijk,
want dat zijn we al. Privé-kennis-ma-
ken als gewone mensen. De kwestie is:
wat voor iemand bent u als u de assis

tent-inkoper afgelegd hebt. Kunt u zich
losmaken van de linnenafdeling?"

„Papegaaien," zei hij- „Ze houden hut.
kop scheef en kwebbelen. Ik heb vroe
ger een papegaai gehad. Oscar heette
hij."

„Waarom Oscar?" vroeg ze een beetje
verbaasd.

„Omdat het helemaal niet toepasse
lijk was."

O juist." Zij knikte ernstig. „Zoals je
een nijlpaard' Dirk kunt noemen. Eigen
lijk moesten we een beetje te laat ko
men."

„Waarom?"

„Om op te vallen," zei ze.

„Assistent-inkopers komen niet in
aanmerking om op te vallen,' zei hij-

Zij nam hem aandachtig op, en dacht
aan haar eigen spiegelbeeld. Het gaf
haar een behaaglijk gevoel. „Wij valle»
overal op," zei ze.

„Toch niet ijdel, hoop ik?

„Werkelijkheidszin," antwoordde zij.
„Ik zie de feiten onder de ogen. Hebt u
middelbare school gehad?"

.Kostschool," antwoordde hij. „Hoe-

Z°?'n Kwestie van vorming," verklaarde
zii" Ik ook kostschool. Niet dat het er
iets "toe doet. Ik was alleen benieuwd
of uw opvoeding systematisch geruïneerd
is of dat u 't zelf gedaan hebt. We
moesten maar gaan, geloof ik. Piettig
dat we even tijd gehad hebben elkaa»
zo door en door te leren kennen."

,„Door en door?"

Ze zette grote, verbaasde ogen op
Natuurlijk" zei ze. „Door en door. Het
is een erg leerzaam en verhelderend ge
sprek geweest, Papegaaien, nijlpaarden
en kostscholen. Heel belangrijke onder
werpen. De meeste mensen weten niet
wat werkelijk interessant is."

Ze wierp haar mantel om haar schou
ders, en samen gingen ze naar beneden.

Mijnheer Newsome riep een taxi aan,
en terwijl zij gingen zitten, liet zij een
geamuseerd lachje horen. „Paarden zijn
zoveel makkelijker," zei ze.

„Dan taxi's?"

„Dan mensen- Je hoeft hun tanden
maar te bekijken."

„Natuurlijk. Je kunt iemand moeilijk
vragen of je even zijn tanden mag zien.
Als we onder een lantaren door rijder
mag u de mijne zien.

U zult zien, dat ik drie-en-dertig
ben".

„Tien jaar'" zei ze nadenkend. „Vol
gens mijn tanden ben ik drie-en-twin
tig. Dan zijn we even oud, nietwaar? In
aanmerking genomen dat een man tien
jaar langer nodig heeft om volwassen
te worden."

De taxichauffeur draaide zijn hoofd
om. „Bellevue zei u, meneer?"

..Waldorf," antwoordde mijnheer New
some.

„Als ik u was, nam ik Bellevue, me
neer," zei de man, terwijl hij zijn aan
dacht weer op het verkeer vestigde.

Sherry verwerkte snel wat zij ge
hoord had. „Hij denkt dat een van ons
tweeën aangeschoten is," zei ze. „Ik vind
taxichauffeurs geweldig." Ze keek naar
de naam en de foto van de chauffeur,
en boog zich naar voren. „Ludovic,"
vroeg ze, „ben je getrouwd?"

„Ziet u 't dan niet aan me?" zei hij.

„Is je Vrouw getikt?" vroeg zij.

„Nee. Dat ben ik," zei hij grimmig.
„Een van de twee is altijd getikt. Go-
loof me, dame, geen betere plaats om
over het huwelijk te leren dan een taxi.
Gaat u met deze persoon trouwen?"

„Ik heb nog geen besluit genomen, zei
Sherry nadenkend.

(Wordt vervolgd).

Ongeveer zeventig zaken van de N.V.
Van Amerongen, hoofdzakelijk geves
tigd te Amsterdam, zullen 17 Septem
ber a.s. overgaan naar de N.V. Albert
Heijn, met dien verstande, dat de naam
Van Amerongen vervangen wordt door
die van Albert Heijn. In feite was de
N.V. Albert Heijn reeds eigenaresse van
deze zaken.

Door deze transactie is het aantal win
kelbedrijven, dat de naam Albert Heijn
zal gaan dragen, gestegen tot 360. Voor
een groot deel zijn deze filialen in het
Westen van het land gevestigd.

ZONDAG 6 September: 15e Zondag na
Pinksteren; Mis v. d. dag; 2 tot alle hei
ligen; 3 naar keuze; (Roermond; 2 kerk
wijding; 3 tot de H. Maagd); Credo; pre
fatie v. d. H. Drievuldigheid - groen.

MAANDAG; Mis v. d. Zondag; 2 tot alle
heiligen; 3 voor alle overledenen; 4 naar
keuze; gewone prefatie - groen. Roer
mond: Mis v. kerkwijding; 2 tot de H.
Maagd; 3 voor Kerk of Paus; Credo; ge
wone prefatie - wit.

DINSDAG: Geboorte van Maria; eigen mis;
in gelezen missen: 2 H. Hadrianus);
Credo; prefatie v. O. L. Vrouw; - wit.

WOENSDAG: H. Gorgonius, martelaar;
Mis Laetabitur; 2 tot alle heiligen; 3 naar
keuze; gewone prefatie - rood. Roermond:
Mis v. kerkwijding; 2 H. Gorgonius; 3
tot de H. Maagd; Credo; gewone prefa
tie - wit.

DONDERDAG: H. Nicolaas van Tolentijn,
belijder; Mis Justus; gewone prefatie -
wit. Roermond; octaafdag v. kerkwijding
Mis Terribilis; 2 H. Nicolaas; 3 H. Theo-
dardus; Credo; gewone prefatie - wit.
VRIJDAG: H.H. Protus en Hyacinthus,
martelaren; Mis Salus: 2 tot alle heili
gen; 3 naar keuze; gewone prefatie -
rood. Roermond: H. Otgerus, belijder;
Mis Os justi; 2 H.H. Protus en Hyacin
thus; gewone prefatie - wit.
ZATERDAG; H. Naam van Maria; eigen
Mis; (Utrecht: 2 voor de Bisschop); Cre
do; prefatie v. O. L. Vrouw - wit.
ZONDAG 13 September: 16e Zondag na
Pinksteren; eigen Mis; 2 tot alle heiligen;
3 naar keuze; Credo; prefatie v. d. H.
Drievuldigheid - groen.

Het gebeurde dat Piet,
de ober in het café waar
ik bij tijd en wijle mijn
portie levenslust naar bin
nen slik, tegen mij zei: „Die
meneer daar is een deur
waarder". Nu heb ik deur
waarders altijd intrigeren
de mensen gevonden; en
ik ging dus naar de mij
aangewezen persoon toe en zei: „Dag,
meneer Dreverhaven". Want ik had pas
„Karakter" van Bordewijk gelezen en
onder de suggestie daarvan leefde ik in
de veronderstelling dat alle deurwaar
ders Dreverhaven genaamd waren. Me
neer Dreverhaven zei geen Dreverha
ven te heten; maar naarmate de avond
vorderde was hij meer bereid om te
bekennen, dat ik misschien toch wel
eens gelijk zou kunnen hebben op dat
punt.

Toen kwam het uur van scheiden. En
dat was ook het moment dat de heer
Dreverhaven moest toegeven, dat hij
géén geld bij zich had. Nu is een deur
waarder zonder geld een bijzonder on
geloofwaardig verschijnsel. En de baas
van het établissement was dan ook niet
bereid de verklaring van de heer Dre
verhaven te aanvaarden. Hij liet alle
deuren en ramen sluiten en gelastte
op hoge toon dat zijn berooide gast het
gelag zou betalen. Zonder zichtbaar re
sultaat overigens. Om meer uitgebreide
moeilijkheden te voorkomen heb ik
toen maar betaald.

De volgende morgen zat er een heer
voor mij in de spreekkamer. In de ver
onderstelling, dat het wel iemand zou
zijn, die over een stukje kwam klagen,
ging ik er heen. Tot mijn niet geringe
verbazing echter stiet ik op de heer
Dreverhaven. Hij was tot tranens toe
bewogen en zich uitputtend in dank
baarheid betaalde hij mij de som terug,
die ik hem de vorige avond, laat ik
zeggen, geleend had.

En nu wil ik maar zeggen, dat dit
de triomf van mijn leven was, dat een
deurwaarder mij op kwam zoeken om
mij geld te brengen.

Op voordracht van de raad van be
heer heeft het algemeen bestuur der
Nederlandse vereniging voor hoger on
derwijs in de economische wetenschap
pen Prins Bernhard benoemd tot cura
tor der Nederlandse Economische Ho
geschool.

Prins Bernhard heeft deze benoeming
aanvaard.