Pleidooi van prof. Gerbrandy
voor gewoonterecht
^'SIoorman: Het spooi* van het zwaard,
kL
E
Gestolen
Goed
Fel debat met prof. Meyers
1 i >- - 1
Twee weken geëist voor de
negentien ordeverstoorders
Confessionele partijen tegen
socialistisch amendement
I
In hoger beroep twee jaar
geëist tegen overste
Devotie
Kajotters uit zestien landen
congresseren op Drakenburgh
„Vorming door actie5' staat voorop
Nieuwe Con vair s
voor de K.L.M.
m
Fraude bij de luchtmacht
TWEEDE KAMER OVER NIEUW B.W.
m
Chefarine „4"
doet wonderen
WOENSDAG 9 SEPTEMBER 1953
PAGINA 7
P.v.d.A. verdedigt'de
vrijheid van de
koophandel
JMMH
Beperkingen t.a.v. koper-
gebruik ingetrokken
Tumult in de raadsvergadering van Beerta
De W.•Duitse verkiezingen
Nederlands commentaar
was niet officieel
Geneeskundig onderzoek voor het huwelijk:
100ste dodenlijst
■■"a***
\v
Deurwaarders leggen
per abuis beslag
Op reisbagage van pas
getrouwd paar
Katholieke Illustratie
NIEUW ORANJEKRUIS-
BOEKJE
Trekking loterij Nederlands
sanatorium Davos
Getuigen gevraagd
door
A. Budington Kelland
(Van onze parlementaire redacteur)
Alvorens de grote sprong te wagen in de begrotingsstukken en de mil-
oenen-nota met alles wat er in het sociaal-economische vlak ditmaal onher
roepelijk aan vast gaat zitten, heeft de Tweede Kamer een week voor Prins
jesdag de parlementaire machine reeds voorverwarmd. Er waren wel niet
a' te veel Kamerleden aanwezig de Nieuw-Guinea-commissie moest n.m.
J1"? bekomen van de inspannende tocht door de oerwouden maar minis-
er Donker heeft van deze eerste vergadering na de vacantie geprofiteerd
o>« een derde reeks vraagpunten en conclusies over het nieuwe B.W. in
Behandeling te nemen. Helemaal zonder moeilijkheden ging het dit keer niet,
werden de eerste conclusies dan ook z.h.s. aangenomen. Als de minister
niet te veel tegenslag meer ondervindt, zal hij zijn tijdschema nog kunnen
*ja'en en in December van dit jaar de eerste wetsontwerpen kunnen in
lenen, die op het nieuwe B.W. betrekking hebben. Men rekent dan nog
"i'nstens op ruim een jaar voor de schriftelijke voorbereiding. Het moet
an echter wat vlotter gaan dan op deze eerste parlementaire dag.
Een vreemde escapade werd gemaakt
coor mej. Zeelenberg (P. v. d. A.), die
?e grote graanhandel tegenover prof.
Jvleyers in bescherming meende te moe-
.fh nemen. Het ging n.l. om de moge-
iJkheid, die in een van de conclusies
™as uitgesproken, om voor bepaalde
bevallen z.g. „standaardregelingen" te
gunnen treffen. Uitdrukkelijk stond er
echter bij, dat voor bepaalde contrac
tu dit soort toepasselijke regels slechts
eider medewerking van belanghebben
den kan worden vastgesteld. Mej.
Zeelenberg spra^ niettemin dreigend
"it, dat de P. v. d. A. zich op dit punt
alle vrijheid voor zou behouden, wan
neer het zover mocht komen, dat er
?tandaardregelen voor de koophandel
in het B.W. worden opgenomen. Prof.
"leyers kon haar uiteraard geheel ge
ruststellen. Als er sprake is van rege-
f'ngen, die door beide partijen zijn ge-
troffen, dan is er geen enkele reden
iheer om daar met een standaardcon-
'ract van de overheid tussen te ko-
iwn. Deze contracten zijn juist bedoeld
?.°i bepaalde eenzijdig getroffen rege-
luigen, die een heel verkeerd gewoon
terecht hebben teweeg gebracht, te
Bestrijden. Prof. Meyers noemde in
dit verband het assurantiewezen, dat
■jarenlang vergiftigd is geworden door
z.g. beurspolissen, een standaard-
Becht, dat er een van de geheel ver
keerde soort was.
Vrees voor PBO ongegrond
De heer van Rijckevorsel (K.V.P.)
Wilde nog even vastleggen, dat de
^oorkeur dient uit te gaan naar stan
daardregelingen die het bedrijfsleven
Zfelf maakt. De vrees, dat aan de
Publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie
moeilijkheden in de weg zouden wor
den gelegd werd echter door prof. Mey
ers volkomen ongegrond verklaard. De
p.b.o., zo redeneerde de hooggeleerde
raadadviseur van de minister, zal voor
lopig echter nog geenszins alle gebie
den bestrijken. Zeker zal deze wet nog
Reen recht scheppen voor beide par
ijen, maar voorlopig alleen voor dege-
nen die daarbinnen verenigd zijn. Er
z'jn tal van gevallen denkbaar waarbij
hechts één contracterende partij onder
p.b.o. valt.
Meer moeite had prof. Meyers echter
met de altijd pathetische en als jurist
°°k zeer vaardig debatterende professor
Gerbrandy, die een vurig pleidooi hield
,Na de Super Constellations en de
hieuwe viermotorige „Liftmasters" zal,
zoals reeds eerder is gemeld, binnenkort
°°k een aantal Convairs 340 aan de vloot
,]?an de K.L.M. worden toegevoegd, ge
deeltelijk ter vervanging van bestaand
Jjhaterieel, gedeeltelijk ook voor de uit-
breiding van de luchtvloot De eerste
Van de twaalf bestelde Convairs 340
Wordt in de loop van deze maand op
Schiphol verwacht. Zes van deze nieu
we vliegtuigen zullen op het Europese
'Uchtnet worden ingezet. De zes andere
zUllen dienst gaan doen in West-Indië,
Waar de K.L.M. het luchtnet van ruim
"•000 km. lengte exploiteert.
De zes Convairs, die in Europa zullen
Worden gebruikt zijn de: Pieter Breu
ghel- de Jeroen Bosch, de Willem van
der Velde, de Nicolaas Maes, de Ferdi
nand Bol en de Vincent van Gogh.
..De zes Convairs 340, die in West-Indië
rjenst zullen doen zijn de: Aruba, de
Bonaire, de Curacao, de St. Eustatius, de
Maarten en de Saba.
De raad van de Organisatie voor
Europese Economische Samenwerking
«eeft besloten de gemeenschappelijke
ijst van verboden toepassingen ten aan
een van koper en koperalliages, die in
ePtember 1951 door de deelnemende
atlden was goedgekeurd, in te trekken,
et nieuwe besluit treedt in werking
4 September 1953.
voor het gewoonterecht, het ongeschre
ven recht dus, dat niet onder rechtsre
gels gevangen is en dat toch zwaar mee
moet tellen.
De professor zag door de scheuren
en gaten van het overheidsrecht altijd
weer dat in het volk zelf berustende
recht. Daarin zag hij zoveel rechtsgron
den verankerd, dat hij allerlei factoren
die het recht bepalen als even zovele
rechtsgronden naar voren bracht, ter
wijl prof. Meyers het standpunt verde
digde, dat gewoonte geen recht geeft,
tenzij wanneer de wet daarnaar ver
wijst. Het ging hierbij om de conclusie,
die was opgesteld dat daar waar de wet
zwijgt, de wet dient aan te geven hoe
het recht moet worden gevonden. De
volgorde zou dan moeten zijn: a) de aan
de wet ten grondslag
beginselen, b) het gebr
lijkheid.
conflicten voor waarbij de wet het ene
zegt en de billijkheid het andere. Dan
moet de rechter weten waar hij aan toe
is. Op dit punt van het debat viel de
A.R.-afgevaardigde een ogenblik op zeer
onheuse manier uit zijn rol. Prof. Mey
ers bracht n.l. de Hoge Raad als rechter
bij uitstek ter sprake, toen hij een voor
beeld wilde noemen van een duidelijk
naar voren brengen van de factor bil
lijkheid bij een vonnis.
„Mummies zijn het, die leden van de
Hoge Raad."
„Ik schaar me dan toch onder die
mummies", was het antwoord.
„Hebben ze zich van U iets aangetrok
ken, toen U in Theresienstadt zat?"
vuurde prof. Gerbrandy onmiddellijk te
rug.
In zijn kwaadheid liet prof. Gerbran
dy aantekenen, dat hij tegen stemde. De
rest van de Kamer nam de conclusies
zonder hoofdelijke stemming aan.
Dat het samenstellen van het nieuwe
B.W. niet zo'n eenvoudig karwei is
bleek derhalve uit deze schermutselin
gen, waar de gehele middag mee heen
ging, ook nog uit een besluit van de
Kamer om een tweede reeks conclusies,
die betrekking hebben op inschrijvingen
van merken, het recht op woordmerken
en de bijzondere bescherming van sier-
modellen en gebruiksmodellen, samen
gevat onder „rechten van de scheppende
mens", opnieuw in de vaste commissie
te laten bestuderen. Er war.en n.l. door
de Vereniging „Handelsrecht" een aan
tal prae-adviezen van een achttal gespe
cialiseerde juristen bij de Kamer in
gediend, die verschillende leden tot na
denken hadden gestemd. Men wilde op
grond daarvan niet zo maar aan een
rechts- 1 debat beginnen. Minister Donker'
en c) de bil- 1 vond het in verband met zijn tijdschema
niet prettig, maar hij moest er zich wel
Prof. Gerbrandy wond zich zo op, dat1 h" r,corlon"°'n np vnnr*itter *ai alles
hij prof. Meyers het verwijt maakte, dat
hjj alle echte volksrechten in een hoek
duwde ten faveure van het geschreven
recht. Prof. Meyers waarschuwde hem,
dat hij te ver ging en dat b.v. wat voor
de een een religieus beginsel is, voor de
ander een zuivere opportuniteitskwestie
betekent. Er moet ook een zekere volg
orde worden voorgesteld, want er komen
bij neerleggen. De voorzitter zal alles
doen om te zorgen, dat zo enigzins mo
gelijk deze materie nog aan het eind
van de week in behandeling komt. Mej.
Tendeloo (P.v.d.A.) wilde van uitstel
niet weten, maar de heer van Rijckevor
sel, die het voorstel daartoe deed, kreeg
steun van vele kanten, zodat de minis
ter zijn draai nam en de Kamer haar zin
kreeg.
Zeventien landarbeiders en twee
vrouwen stonden Dinsdag voor het
Leeuwarden Gerechtshof in hoger be
roep terecht wegens lokaalvredebreuk,
die zij hadden bedreven op 17 Decem
ber van het afgelopen jaar in de raad
zaal van het stadhuis te Beerta. De Gro
ninger politierechter had achttien ver
dachten tot zes weken gevangenisstraf
veroordeeld en de negentiende, de 29-
jarige J. S. uit Finsterwolde, die als
gangmaker bij de ordeverstoring werd
beschouwd, tot drie maanden. De pro
cureur-generaal bij het. Leeuwarder Ge
rechtshof eiste nu tegen ieder van hen
twee weken gevangenisstraf.
De 17de December 1952 hadden alle
verdachten de vergadering van de raad
van Beerta bijgewoond, doch toen de
zitting was gesloten bleven zij op de
tribune en maakten schreeuwend hun
eisen kenbaar ten aanzien van een toe
slag op de steunuitkeringen. De burge
meester, de heer Chr. P. v. Essen, som
meerde hen tweemaal de tribune te
verlaten, maar zij trokken zich er niets
van aan en versperden de uitgang van
de raadzaal. Zo zat de raad ongeveer
een uur opgesloten, totdat de burge
meester voor enkele personen de toe
slag toezegde. Bij de behandeling van
deze zaak voor het Hof verklaarden
zowel vier getuigen a décharge als de
verdachten zelf niets van de vordering
tot ontruiming van de zaal te hebben
gehoord en de verdachten zeiden niet
het gevoel te hebben schuldig te zijn.
Uit een aantal schriftelijke getuigen
verklaringen en uit de mond van drie
getuigen a charge, onder wie burge
meester Van Essen, bleek het tegendeel.
De procureur-generaal meende dat er
voor ordeverstoring in een democratisch
regime geen plaats is en vroeg twee
weken gevangenisstraf.
De 29-jarige J. S. uit Finsterwolde
had echter nog meer op zijn kerfstok.
Hij hoorde evenals de 51-jarige H. S.
uit Finsterwolde nog eens twee weken
tegen zich eisen, omdat hij ook gewei
gerd had het raadhuis van Finsterwol-
Bij informatie van het A.N.P. is ge
bleken dat het Maandag door het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken ge
geven commentaar op de uitslag van
de verkiezingen in West-Duitsland met
als een officiële uitlating van de Ne
derlandse regering moet worden be
schouwd.
De regering wenst zich uiteraard
principieel te onthouden van het uit
spreken van een oordeel over de in
terne politieke verhoudingen in een
ander land. Dit standpunt laat onver
kort de grote waardering, welke ook
de Nederlandse regering voor di.
Adenauer heeft.
onze parlementaire redacteur)
Se'rf^ de behandeling van de nieuwe
k0n5, draagpunten over het nieuwe B.W.
liikV binnenkort ook een stuk huwe-
van ri6Cllt aan be orde. Door de Partij
diena Arbeid is een amendement inge-
kiipa:_°P be conclusie, die een genees-
Verplicht wil stellen.
biet"-8 onderzoek voor het huwelijk
tï f
e.s .bbiendement van mej. Zeelenberg
i)lüMt als volgt:
conclusie wordt gelezen:
der^og^bt stelle een geneeskundig on-
voor het huwelijk verplicht,
biet - -
vatl "ten verstande dat de Ambtenaar
tot h Bui'gerlijke Stand zich, alvorens
°ver t v°ltrekking van het huwelijk
een gaan, zal doen ter hand stellen
«bet uSchriftelijke medische verklaring
de °etrekking tot ieder der aanstaan-
'bhoiia getloten, welke niet anders mag
het k en ban dat deze met het oog op
f°ek u^'ebjk is onderzocht. Dit onder-
keu». beeft plaats door een arts ter
van de betrokkene, die derden
omtrent de uitslag daarvan niet mag
inlichten.
De stemming is bij de confessionele
partijen tegen dit amendement. Men
ziet er niet zozeer in feite veel kwaad
in, omdat het geen directe dwang be
tekent, maar men wil om principiële
redenen toch een dergelijke stap, die
een begin kan zijn van een aantasten
van de persoonlijke vrijheid, voorko
men.
Het informatiebureau van het Neder-
landsche Roode Kruis heeft de 100ste
lijst van geborgen en geïdentificeerde
slachtoffers van de wa'ersnood uitgege
ven
NIEUWERKERK. Van Strien—Lege-
maate Tannetje geb. 15/2/1906 te Kerk-
werve, laatste adres: Loenswegje 435.
de te verlaten, waarin hij burgemees
ter Tuin over dezelfde eisen had willen
spreken. De-Groninger rechter had hem
daarvoor veroordeeld tot twee maan
den en H. S. tot zes weken. Tenslotte
moest J. S. zich nog verantwoorden
wegens het doen van beledigende uit
latingen aan het openbaar gezag. In
een kroegje te Beerta had hij een paar
weken na de andere incidenten ver
klaard dat men de zeven oorlogsmisda
digers in Breda me opzet had losge
laten, omdat men zulke lieden zo goed
kan gebruiken bij de E.DG. Dg Gronin
ger rechter legde hem hiervoor zes
maanden op en de procureur-generaal
bij het Leeuwarder Hof eiste eenzelfde
straf. Uitspraak 17 September.
ft,
.-->r
187. Na de ontmoeting met Alhabar zetten de Noormannen hun tocht naar de
kust voort. Er wordt niet veel gesproken. Ieder is te veel van eigen gedachten ver
vuld en menigeen werpt verstolen blikken naar Svitjold, die somber en afwezig
voor zich uit staart. Te goed begrijpen allen, wat er in de trouwe kerel moet omgaan.
Het zwartgallige gemompel van Orm draagt evenmin tot de goede stemming bij.
Ook Eric is in gepeins verzonken. De laatste woorden van de geheimzinnige Alhabar
laten hem niet met rust.
„Wij zien elkander weerNoorman. En dan scheiden wij niet meerWat be
doelde de kerel daarmede?
Aan de rand van de steppe stijgen de mannen af en laten de paardjes de vrijheid.
Te voet wordt de tocht door het moerassig gebied voortgezet. Rookspiralen wijzen
hun de plaats, waar Winonah de twee Drakars onder bewaking van een aantal
krijgers heeft achtergelaten.
De begroeting met deze mannen, die al die tijd in hevige onrust verkeerd hebben
over het lange uitblijven van de groep, is hartelijk, hoewel het gemis der velen,
die nimmer meer hun Noorse land terug zullen zien, een schaduw over de vreugde
werpt.
Met grote voortvarendheid wordt nu alles klaar gemaakt voor een spoedig vertrek.
Het groepje is echter te klein, om er de beide Drakarschepen mee te bemannen en
Eric besluit, hoewel met bloedend hart, een der Drakars te verbranden, om te voor
komen dat het schip wellicht in verkeerde handen valt. Als de gretige vlammen ten
hemel lekken en het trotse schip langzaam door het vuur verteerd wordtstaan de
mannen zwijgend bijeen.
„Een laatste groet aan de dapperen, die achterblevenzegt de Noorman zacht,
terwijl hij zijn hand op Orm's schouder legt.
De goede zeeman heeft de tranen in de ogen.
„Gij hebt gelijk, koning," mompelt hij schor, „het was een best schip en het
waren b-beste kerels."
Terwijl de rokende resten van het verbrande schip langzaam in elkaar zakken,
glijdt de Drakar, waarop Eric en zijn handjevol getrouwen huiswaarts keren, statig
over het rimpelloze water van de rivier naar zee.
Orm veegt peinzend door zijn groezelige snor en wrikt bedenkelijk aan het roer.
„Nu denkt iedereen wel, dat het allemaal voor elkaar is," mompelt hij vreugdeloos,
„en niemand luistert naar een oude zeeman. Maar zolang wij dat driewerf doorge
haalde zwaard nog aan boord hebben, geef ik geen duit voor een goede thuiskomst.
Ik zal het nog even aankijken, doch er is uiteindelijk slechts één goede oplossing:
of het zwaard overboord, öf Orm overboord! En dat is dat, zeg ik maar zo.
Advertentie
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
OOK WANNEER U ZICH „LANDERIG" VOELTI
Het gebeurde dezer dagen in een
groot hotel te Maastricht, dat een pas
gehuwd paartje op een gegeven mo
ment tot de minder aangename ontdek
king kwam, dat al de reisbagage, waar
in zich o.a. alle reispapieren en buiten
landse papieren bevonden, uit de hal
van het hotel verdwenen was. Bij on
derzoek bleek, dat een aantal deur
waarders, dat een congres in het Zui
den van het land hield en tijdens het
weekend in het betrokken hotel had
gelogeerd, zich en passant niet alleen
over de eigen bagage, maar ook over
die van het in zak en as zittende jonge
paar had ontfermd. Beide partijen vat
ten de vergissing uiteindeliik nogal
sportief op, zij het dan, dat de deur
waarders het verwijt moesten aanho
ren, dat het blijkbaar nog niet zo een
voudig is, om zich te kunnen distancië-
ren van de sleur van beslagleggingen.
Terwijl generaal Mark Clark, de
geallieerde opperbevelhebber in
Korea, toekijkt, speldt president
Syngman Rhee van Zuid-Korea
generaal Dean de hoogste Ameri
kaanse onderscheiding voor ex-
krijgsgevangenen op de borst.
Dean werd in Augustus 1950 door
de Noordelijken gevangen geno
men en verleden week gerepa
trieerd.
(Van onze Haagse redactie)
Mr. 3. Zaayer, de advocaat-fiscaal bij
het Hoog Militair Gerechtshof, eiste
Dinsdagmiddag een gevangenisstraf van
twee jaar met aftrek van preventieve
hechtenis en ontslag uit de dienst, zonder
het recht bij de gewapende macht te
dienen, tegen de luitenant-kolonel W. B„
die in hoger beroep terecht stond wegens
zijn aandeel in de luchtmachtfraude
zaak. Luitenant-kolonel B. is enige
maanden geleden door de Krijgsraad te
Velde-West veroordeeld tot anderhalf
jaar gevangenisstraf met aftrek en ont
slag uit de militaire dienst. Tevens eiste
mr. Zaayer onmiddellijke in arreststel
ling bij de uitspraak.
Beklaagde was in hoger beroep ge
gaan, aldus deelde hij op verzoek van de
president, mr. J. W. V. Doornbos, mede,
omdat hij zijn straf te hoog vond.
Mr. Zaayer kwam in een kort requi
sitoir tot de conclusie, dat de behande
ling voor het Hoog Militair Gerechtshof
geen nieuwe gezichtspunten opende. De
advocaat-fiscaal had geen critiek op het
vonnis, maar hij achtte de straf niet in
overeenstemming met de gepleegde fei
ten. Juist als men de grote lijn bij deze
zaak in het oog houdt, beseft men eerst,
hoe erg deze fraude-zaak eerst is.
In een uitvoerig pleidooi ging de ver
dediger van overste B., mr. A. G. Maris,
diep in op alle punten van de tenlaste
legging. Zoals hij dit ook bij de behan
deling voor de Krijgsraad had gedaan,
weerlegde mr. Maris de beschuldigingen,
dat de overste gelden uit de kas van de
Luchtmacht-aanschaffingsdienst, waar
van beklaagde hoofd was, zou hebben
verduisterd, dat hij opdracht zou hebben
gegeven tot confectionnëren van goede
ren en aflevering van goederen aan een
textielfabriek, waarin de overste finan
cieel was geïnteresseerd, dat hij een
valse factuur zou hebben afgegeven voor
niet geleverde goederen. In grote lijnen
was het pleidooi van mr. Maris een her
haling van datgene, dat hij ook reeds
voor de Krijgsraad te berde had ge
bracht..
Het is inderdaad niet goed, aldus mr.
Maris, dat het hoofd van de L.A.D. tevens
een van de leidende figuren van een
textielfabriek is. Maar dit alles was bij
de hogere luchtmachtautoriteiten be
kend. Zij sanctionneerden het optreden
van overste B. en hebben hem bevorderd
in rang en zelfs verzocht om beroeps
officier te worden. Overste B. is het
slachtoffer geworden van onvoldoende
controle en zijn grote fout is, dat hij te
soepel omging met zijn reglementen en
verordeningen, maar hij heeft zeker
geen strafbare feiten gepleegd. De staat
is ook op geen enkele wijze door hem
benadeeld; de overste heeft geen winst
bejag nagestreefd. Mr. Maris kwam dan
ook tot de conclusie, dat de enig moge
lijke uitspraak vrijspraak moest luiden.
In zijn repliek bestreed mr. Zaayer
deze opvatting. Er is hier wel degelijk
sprake van overtredingen die strafbaar
zijn voor de wet en het gaat niet aan, de
schuld van de overste af te schuiven op
de overheid. Uitspraak 6 October.
Amsterdam had vroeger een kerkje „On
ze Lieve Heer op Solder"', tegenwoordig
heeft het ook „Onze Lieve Heer in de Kel
der". Dat is namelijk de voorlopige, nood
kerk, die bouwpastoor H. J. A, Koopman
heeft ingericht in de kelder van een krui
denierszaak in de Johannes Poststraat,
Tuinstad-Slotermeer. De K.I. brengt er de
ze week een reportage over. Wist u, dat er
in Tunis negen Nederlandse pastoors wer
ken? De reizigers van de jeep-expres heb
ben hen bezocht en vertellen over hun
werk en hun parochies. Er is verder een
boeiend relaas door de Franse marine-offi
cier Cousteau over de duiktochten, welke
hij en enige kameraden met behulp van
de betrekkelijk eenvoudige „aqualong" in
de MiddellSndse Zee hebben ondernomen
en over de verblindende kleurenpracht van
het rijk onder water. Pater Loogman besluit
zijn artikelen over de achtergrond van de
Mau-Maubeweging met een ernstige be
schouwing over ..De blanke als opvoeder".
Over de speciale dierentuin van de univer
siteit van de Amerikaanse staat Wisconsin
te Madison, die een enorm aantal dieren
herbergt, uitsluitend voor wetenschappelij
ke doeleinden, vertelt een rijk geïllustreer
de reportage. Voorts zijn er foto's van
schilderstukken, portretstudies etc., ver
vaardigd door geneesheren, die in hun vrije
tijd verpozing zoeken in de kunst; dr. M.
schrijft er een artikeltje bij. Ir. Nicolas
geeft een beschouwing bij een reeks men
selijke gezichten, waarmee de fotograaf een
curieuze „Spielerei'' heeft uitgehaald. Ver
der nog enige kleinere reportages. Jan Cot-
taar schrijft over Arie van Vliet, „wereld
kampioen van formaat".
Mijn neef Hans zat in de
kerk al braaf te woelen,
lang voor de Mis uit was.
En op een gegeven moment
gaf hij zijn moeder te ken
nen dat hij „niks meer wist"
en dat hij „eruit" wilde.
„Doe je ochtendgebed nog
maar eens over", kreeg hij
ten antwoord, „dat leek
vanmorgen nergens op." Onmiddellijk
viel het knaapje in een diepe devotie.
Zelfs toen de plechtigheid ten einde
was volhardde hij daar nog steeds in.
„Kom", zei zijn moeder, „we gaan
naar huis."
„Ik kan nog niet", fluisterde Hans,
„ik heb mijn avondgebed nog met af.
Op de jaarvergadering van de Kon.
Nationale Bond voor Reddingwezen en
Eerste Hulp bij Ongelukken „Het Oran
je Kruis", te Amsterdam gehouden, zijn
in de vacatures, ontstaan door het pe
riodiek aftreden van twee bestuursle
den <de arts A. C. Bellaart en jhr. T. M.
van Such telen van de Haare) gekozen
mr W. Baron van Haersolte, secretaris
van de Alg. Verenigde commissie ter le
niging van rampen door watersnood m
Nederland, en A. C. M. Schampers, se
cretaris van het Ned. R.K. Huisvestings
comité.
Een levendige discussie ontspon zich
over het Oranje-Kruisboekje dat zo
spoedig mogelijk precies wanneer
was. volgens de voorzitter, niet te voor
spellen in een nieuwe serie zal ver
schijnen.
Gistermiddag is, ten overstaan van
notaris W. B. Bruijns te Schevenmgen,
in de Dierentuin te Den Haag de trek
king geschied van de loterij ten be
hoeve van de on- en minvermogenden
in het Nederlands sanatorium te Davos.
Van de hoofdprijzen viel de eerste, een
auto, op no. 98713, de tweede, een twee
persoons reis met deviezen naar Davos,
op no. 231309 en de derde, een motor
fiets, op no. 86330. De opbrengst van de
loterij wordt geraamd op ongeveer
f 85.000.
De groepscommandant der Rijkspolitie
te Muiden verzoekt de bestuurder van
de zwarte personenauto, die Maandag
morgen omstreeks 8.30 op de Rijksweg
tusen Hakkelaarsbrug en Muiden er ge
tuige van was dat een motorrijder in de
berm werd gedrukt door een inhalende
lichtgroene personenauto, zich te willen
bekend maken. Telefoonnummer K 2942-
324 of bij geen gehoor 321.
Kajotters uit zestien Europese landen
vergaderen momenteel in „Drakenburgh"
bij Baarn ter bespreking van enkele
grote problemen, welke momenteel on
der de Katholieke Europese arbeiders
jeugd leven en voor uitwisseling van
ervaringen. De Unesco heeft bovendien
enkele katholieke jonge arbeidersleiders
uit Canada, de Philippijnen, Cuba en
Senegal in de gelegenheid gesteld, het
24
Newsome bleef een ogenblik aarzelend
staan. Hij liet haar niet graag onbe
schermd achter. Maar tenslotte ging
hij toch weg. Hij zou echter nog heel
wat ongeruster geweest zijn, als hij in
een donkere portiek aan de overkant
van de straat de korte gestalte gezien
had van dat zonderlinge individu dat
naar de naam Mixis luisterde.
HOOFDSTUK 8
Sherry Madigan las met zekere trots
de advertentie van haar hand in de och
tendbladen. Het was een tweeledige
aanbieding. Op de eerste plaats kwamen
de met de hand bedrukte, zuiver linnen
tafellakens, ontbijtlakens en servetten.
Vervolgens kwamen de stellen van twee
baddoeken, twee handdoeken en twee
washandschoentjes, verpakt in speciale
dozen. De prijs bedroeg zes dollar ne
genenvijftig per stel. tegen zeven dolla"
achtennegentig normaal.
Dit was de aanbieding waarover Ro
ger Newsome zich het hoofd brak. om
dat het goed nog niet binnen was. Port
man had er voor gezorgd, en Portman
was naar het Zuiden gegaan om zijn re
laties te bewerken en had er Newsome
moe laten zitten. Het was geen normale
transactie geweest, maar Portman had
Roger niet in vertrouwen genomen. Wat
gebruikelijk was. Portman was er de
man niet naar om zijn assistent in de
geheimen in te wijden.
Newsome had er alle correspondentie
op nagelezen, en alles scheen in orde.
Maar de goederen kwamen niet opda
gen, en er was niet veel tijd meer. De
artikelen waren kennelijk niet afkom
stig van een van de gewone relaties. Niet
van een der fabrieken waarmede Port
man doorgaans handelde, doch van een
concern dat van een speciale gelegen
heid gebruik gemaakt had om een eer
lijke cent te verdienen. Het scheen dat
de goederen oorspronkelijk gemaak1
waren voor Gammidge in Chicago, en
Gammidge, een zaak die uitsluitend in
linnen en aanverwante artikelen deed,
was door brand verwoest en had de be
stelling geannuleerd. De mensen met
wie Portman zaken gedaan had. hadden
de waren voordelig van de fabrikant
overgenomen en met een kleine winst
aan Portman doorverkocht. Het scheen
dat Portman een heel goede slag gesla
gen had, behalve dan dat de tafellakens
en de handdoeken met toebehoren nog
niet gearriveerd waren.
Newsome begon zich nu ernstig onge
rust te maken. Interlocale telefoonge
sprekken waren duur, doch hij achtte
het verantwoord er thans toe over te
gaan. Het resultaat was onrustbarend.
Hij kreeg ontwijkende antwoorden. Waar
de goederen zaten, kon hij niet ontdek
ken. Hij werd van de een naar de ander
verwezen en kreeg allerlei tegenstrij
dige berichten. Newsome overwoog ern
stig om zijn moeilijkheden aan de ar
tikelchef voor te leggen, maar hij be
sloot zijn zorgen voorlopig nog met nie
mand te delen.
In plaats daarvan ging hij naar boven
om met mevrouw Brixton te praten.
Doch mevrouw Brixton was in conferen
tie met een aantal personen van de be
drijfsleiding. Hij bleef staan bij Sherry's
lessenaar.
„Ik zit op de wip," zei hij somber.
„Het spul komt maar niet opdagen. Ik
had er met Brixton over willen spreken.
Misschien kunnen we nog dadelijk een
advertentie plaatsen waarin we de aan
bieding annuleren. We kunnen zeggen
dat door onvoorziene omstandigheden
ae goederen niet zijn aangekomen."
„Dat geeft moeilijkheden," zei Sherry.
„Je zou zo zeggen," merkte hij sar
castisch op. „Een klap in het gezicht van
„Prothero", terwijl alle linnenzaken in
de stad in hun vuistje lachen."
„Je hebt nog vierentwintig uur."
„Om op een vulkaan te zitten," gaf
Roger ten antwoord. „Dat spul komt
vast niet."
,,'t Is jouw schuld niet."
„Kan zijn. Maar ik ben verantwoorde
lijk. 't Is een lelijk ding voor „Prothero."
We hebben een reputatie hoog te hou
den. En denk eens aan het geklets in do
winkel. Iedereen zal er ons op aankij
ken."
„Als je de aanbieding annuleert," zei
Sherry, „dan kun je dat niet meer onge
daan 'maken. Maar als je blijft hopen
en afwachten, komt alles misschien nog
op zijn pootjes terecht. Kun je je niet
indenken? Ik bedoel, is het niet moge
lijk ergens in de stad iets dergelijks op
de kop te tikken?"
„Geen schijn van kans Zulke dingen
liggen niet voor het opscheppen.
't Is een heel aparte aanbieding."
„Bij mij gebeurt er altijd iets," zei
Sherry. „Als alles verloren schijnt, komt
er altijd plotseling uitkomst. Wachten
en uitkijken is mijn motto, en laat de
kleine luitjes het voor je opknappen."
„Wat voor kleine luitjes?" snauwde
hij.
„Die kleine wezentjes die brave men
sen uit de narigheid helpen." zei ze.
„Daar zijn ze gewoon dol op. Al toen ik
klein was. Ze laten me nooit in do
steek.
„Ik ben vanmorgen niet bepaald in
een optimistische «temming," zei hij,
„en in sprookjes geloof ik al sinds jaren
niet meer."
„Dan ben je helemaal niet verstan
dig" zei zij. „Hoe moet je dan door het
leven komen?" Ze sprak heel ernstig.
„Waag het nooit, niet in sprookjes te ge
loven."
Hij keerde terug naar zijn kantoor, en
liep tussen de tafels en toonbanken
waarop een veelheid van dekens,
spreien, handdoeken, tafellakens, duur
Iers linnen en kostbare Belgische kant
was uitgestald. Hij zag een kleine man
in een stoel zitten wachten, zonder dat
hij veel aandacht aan het feit besteed
de.
„Hier is een zekere mijnheer Spee om
u te spreken," zeide de secretaresse van
Portman, en ze wees op de bezoeker, die
opstond en innemend glimlachte.
„Mijnheer Newsome?" informeerde de
bezoeker.
„Dat ben ik. Wat kan ik voor u
doen?"
„Ik heb vanochtend uw interessante
advertentie gelezen. Over die uit de
hand gedrukte tafellakens en servetten.
En de stelletjes."
„En wat is daarmee?"
„Wel, dat is een populaire aanbieding.
Het is heel goed mogelijk dat u meer
vraag krijgt dan u verwerken kunt, niet
waar? Zo'n prachtige gelegenheid. Kan
ik u misschien interesseren?"
„Interesseren waarvoor?"
„Wel. het toeval wil dat ik een kleine
partij van het zelfde goed in huis heb.
Ach, ik handel zo wat links en rechts.
Overal waar winst in zit. Ik moet het
van een snelle omzet hebben."
Wordt vervolgd).
congres bij te wonen.
Punt van discussie is vooral de nieuwe
werkwijze, welke sinds enkele jaren
ook in Nederland wordt gevolgd, van
„Vorming door actie". Dit, uit Frankrijk
stammende, initiatief beoogt het uit
dragen van de Christelijke gedachte in
alle milieus, door het gunstig beïvloeden
van de situatie zoals ze is. Militante
Kajotters mogen alleen werken met
niet-Kajotters. Zij mogen hun milieu
niet .verlaten, doch dienen op de plaats
waar zij staan in de fabriek htm ideeën
te verwezenlijken. Door deze werkwijze
hoopt mén de dreigende „statische ten-
denz" in de organisatie te overwinnen.
Problemen welke voorts aan de orde
werden gesteld waren o.m de taak van
de Kai otters-emigranten, de opbouw van
een K.A.J. in hun nieuwe land. Vrijdag
avond zal de geestelijke vader van de
K.A.J., mgr. Cardijn, in „Believue" te
Amsterdam duizend jonge arbeiders
toespreken en een opdracht geven aan
een groep adspirant-emigranten Speci
ale aandacht wordt ook gewijd aan de
opvoeding van de jonge arbeiders in
Europese zin. De mogelijkheden welke
b.v. de Kolen, en Staalgemeenschap
biedt aan mijnwerkers en metaalar
beiders zijn in deze kringen nog on
voldoende bekend.
De K.A.J. is op weg een wereldbe
weging te worden, nu de gedachte van
de apostolisch werkende jonge Chris
tenarbeiders in de missiegebieden bij
zonder blijkt aan te slaan. Uit Afrika
en Japan komen gunstige berichten over
de groei van deze organisatie. De K.A.J.,
welke momenteel 1 millioen leden om
vat, is officieel adviserend lichaam van
de Unesco.
Het congres werd, of zal worden, be
zocht door mgr. dr. B. J. Alfrink, minis
ter A. C. de Bruijn en de heer A. Oos-
terlee; hoofd van de afdeling Vor
ming buiten Schoolverband van O.K. en
W.
„Deze conferentie heeft ons vooral
het besef bijgebracht dat, onverschillig
hoe de landaard en de omstandigheden
zijn, de werkelijke noden van de jonge
arbeiders nagenoeg overal dezelfde zijn.
Onze gemeenschappelijke strijd voor de
verwezenlijking van het katholieke le
vensideaal maakt de K.A.J. tot een
wereldorganisatie", ze' ons een ionge
afgevaardigde.
