NOODTOESTAND bijna even
ernstig als verleden jaar
Eerste mobiele televisie
zender in Nederland
„AVIFAUNA"
luister ten
Weemoed was voor de vogeltjes
ging Zondag in volle
onder
Düi
In PURMEREND begint
pijpenrokers-wijsheid
alle
Opa Klijzing verslagen
Betoonde offervaardigheid hand
haven, indien mogelijk wekelijkse
bijdrage verdubbelen
Sinds 1853 toename
van 156 parochies
Zingen in de keuken....
Primeur voor Groningse amateurs
Alles gaat beter
Herderlijk schrijven kerkenbouw Bisdom Haarlem
Loodgieter maakt
dodelijke val
MAANDAG 14 SEPTEMBER 1953
PAGINA 3
dringend nodig
PATER DR. A. DROST
Rector van Mariëndaal
Penoeming bisdom Haarlem
De afwas bekort
„afwashanden verdwenen
Louis Stephanus Mullens
overleden
Uitbetaling kinder
bijslagen
Lijsten spoedig verzenden
als Uw stofwisseling in
orde is! Niets beter dan
ln de kerken van het bisdom Haarlem is Zondag het volgende herderlijk
schrijven voorgelezen:
Joannes Petrus Huibers, door de genade Gods en de gunst van de Aposto-
hsche Stoel, Bisschop van Haarlem, assistent-Bisschop bij de Pauselijke Troon,
ean de geestelijkheid en gelovigen van ons Bisdom, Zaligheid in den Heer.
Beminde gelovigen.
Tijdens het zo heerlijk geslaagde eeuwfeest van het Herstel der Bisschop
pelijke Hiërarchie in ons land verklaarde de Pauselijke Legaat Zijne Eminentie
Jozef Ernest Kardinaal van Roey: „Hier te lande bewonderen Wij de menig
vuldige mooie parochiekerken, die uit de grond zijn gerezen en nog voortdurend
°Prijzen, overal waar de aangroei van de katholieke bevolking het vereist.
Diep overtuigd, dat de parochie het meest doelmatige middel is om
de invloed van de Kerk onder de gelovigen te bewaren en té verstevigen, heb
ben dé Nederlandse Bisschoppen niets gespaard, teneinde overal parochiekerken
en priesters in het bereik vein al hun gelovigen te stellen. En niet minder lof
waardig is de onuitputtelijke vrijgevigheid waarmede de gelovigen aan de
oproep van hun herders beantwoorden".
Deze woorden van lof en bewondering voor hetgeen katholiek Nederland
%n deze honderd jaar wist te bereiken door oprichting van nieuwe parochies
cn ae daaraan verbonden bouw van nieuwe kerken, gelden ongetwijfeld ten
volle voor Ons Bisdom.
Na het herstel der kerkelijke Hiër
archie in 1853 werd Ons Bisdom inge
beeld in 183 parochies. Heden telt
Ons Bisdom 339 parochies, hetgeen dus
een toename betekent van 156 parochies,
tn het Dekenaat Amsterdam steeg het
aantal parochies van 13 tot 36. In het
■Dekenaat Rotterdam van 9 tot 37, ter
wijl het Dekenaat 's-Gravenhage een
stijging van 6 tot 28 en het Dekenaat
Haarlem een aanwas va» 8 tot 23 paro
chies te zien geeft. Ook verscheidene
niet-stedelijke Dekenaten vertonen in
rneerdere of mindere mate een derge
lijke uitgroei. Het Dekenaat Noordwijk
bijv. zag zijn aantal parochies verdub
beld van 8 tot 16.
Ongetwijfeld zult U met belangstel
ling vernemen, dat Onze Hoogwaardige
Voorganger mgr Callier, die velen Uwer
hog hebben gekend, 62 parochies heeft
opgericht, terwijl Onze onmiddellijke
Voorganger mgr Aengenent - in moei
lijke tijdsomstandigheden - 23 nieuwe
Parochies stichtte. Vanaf 1935 hadden
wij zelf, ondanks crisis en oorlogsjaren,
het geluk en het voorrecht 32 nieuwe
Parochies op te richten.
Wanneer wij hierbij bedenken, dat er
nog slechts een 23 tal parochie-kerken
in gebruik zijn, welke bij het Herstel
van het Bisdom Haarlem reeds be
stonden, dan betekent zulks, dat het
totaal aantal van de kerken, welke in
deze honderd jaren zijn gebouwd, niet
beperkt is gebleven tot de 156 kerken
die voor nieuwe parochies nodig wa
ren, maar dat het aantal nieuw
gebouwde kerken dat van 300 te boven
gaat. Hoeveel werd, behalve voor de
bouw der kerken, door het katholle
B ke volk bovendien niet geofferd voor
het noodzakelijk onderhoud, herstel
en verfraaiing der godshuizen en ge
durende de eerste zeventig jaren voor
de instandhouding van de katholieke
scholen. Dat alles hebben wij te dan
ken aan de voortdurende zorg, de
volharding en inspanning van Onze
Hoogwaardige Voorgangers, evenals
aan de bewonderenswaardige toewij
ding van de priesters, die hen en Ons
hielpen bij de uitvoering van deze
plannen en aan de onuitputtelijke
vrijgevigheid der gelovigen, voor wie
het geloof de grondslag en de ere
dienst het middelpunt van hun leven
was. Daardoor alleen was het onder
Gods Zegen mogelijk, tot voor korte
tijd, overal kerken te bouwen waar
de zielzorg dit vereiste.
In de toekomst extra-gaven
Het is U, B.G. echter bekend dat de
gediwongen stilstand van kerkenbouw
gedurende meer dan een tiental jaren, de
enorme stijging der bouwkosten, de
sterke toename van zielen-aantal, de
nieuwbouw aan de rand van de steden,
de trek naar de industriecentra, Ons
verleden jaar hebben genoodzaakt te
spreken van een noodtoestand in Ons
Hisdom, want de middelen ontbraken
Ons om het bouwen van de zo noodza
kelijke kerken mogelijk te maken. Ve
len hebben - God zij dank - deze ern
stige taal verstaan. Bijzonder heeft Ons
het afgelopen jaar getroffen de ont
vangst van vele belangrijke extra-giften,
tyelke kerkbesturen, religieuze instel
lingen en particulieren rechtstreeks aan
Qns of aan het Fonds voor Kerkenbouw
hebben gezonden.
De ernst van de toestand dwingt Ons
11 mede te delen, dat ook in de toekomst
tieze extra gaven dringend nodig zijn
Sn met grote dankbaarheid zullen worden
aanvaard. Wij zijn ook dankbaar, dat.
velen daarna hun wekelijkse offergave
?P de koperen schaal der Bisschoppe
lijke Noden enigszins hebben verhoogd.
De opbrengst van deze wekelijkse col
lecte vertoont vanaf de kerkenbouwdag
1952 tot nu een stijging van 15%.
- Wij spreken gaarne Onze grote er
kentelijkheid uit jegens de Zeer- Eerw.
kentelijkheid uit jegens de Zeer-éerw.
luiste opvatting van hun plicht hun
gelovigen tot grotere offervaardigheid
"ebben aangespoord, terwijl van - niet
direct nodige - verfraaiingen werd af
gezien. Wanneer een parochie-jubileum
He generaal der Jezuïeten heeft be-
noemd tot rector van het noviciaat Ma-
Déndaal te Grave pater dr. A. Drost,
ector van de theologische faculteit Ca-
nisianum te Maastricht. Tot vice-rec-
JU" van het Canisianum werd benoemd
br°f- dr. J. Houben. Pater A. Drost zal
v?.1? de theologische faculteit verbonden
"Jven als professor in de ascese.
Z- H. Exc. de Bisschop van Haarlem
heeft benoemd tot assistent te 's-Gra-
Venhage (H. Liduina) de weleerw.
eer H. Samson Cneom.).
T (Van onze correspondent)
de Lawick van Pabststraat te Arn-
C"1 ls Zaterdag de 37-jarige loodgieter
haar°ur het afbreken van een dakgoot
siatr ,beneden gestort. De man was op
kind dood. Hij laat een vrouw en vier
uderen achter.
aanleiding gaf tot het aanbieden van een
extra feestgave, dan mochten Wij erva
ren de bereidheid om deze feestgave
voor een groot deel te bestemmen voor
degenen, die van de zegeningen van een
parochieleven zijn verstoken. Ook de
Zeereerw. Heren Bouwpastoors hebben
door hun predikaties de inkomsten mede
verhoogd.
Bovenal zijn Wij dankbaar voor het
gebed, dat Wij aan al Onze klooster
lingen, maar ook aan al Onze priesters
en gelovigen hebben gevraagd om aan
deze geestelijke noodtoestand een
spoedig einde te maken.
Noodtoestand
Maar Wij mogen niet verhelen, dat
dooi voortdurende aanbouw van nieuwe
grote woonwijken, de noodtoestand
minstens even ernstig is als verleden
jaar. Wij denken hier ook hijzonder
aan het zich met grote snelheid ont
wikkelend industrie-centrum aan de
IJmond, waar binnen enkele decennia
een nieuwe industriestad zal verrijzen
met een bevolking van naar schatting
165.000 inwoners. Wanneer men weet.
dat hiervan het percentage katholieken
40-50% zal kunnen bedragen, zal het
duidelijk zijn, dat hier door de katho
lieke Kerk en de katholieke organisaties
op grote schaal voorzieningen zullen
moeten worden getroffen, zoals de bouw
van kerken, scholen, verenigingsge
bouwen enz. enz. om hier een gezond
katholiek leven te waarborgen.
Het is overduidelijk: ieders hulp,
ieders gebed en ook ieders daadwerke
lijk offer blijft noodzakelijk om te voor
komen dat Ons Bisdom in een nabije
toekomst voor onoplosbare vraagstuk
ken op het terrein der zielzorg zal ko
men te staan. Ieder katholiek an het
Haarlemse Bisdom zal het als zijn plicht
moeten beschouwen, zijn aandeel in
deze zware zorgen met liefde te dragen,
en door zijn wekelijks offer op de kope
ren schaal het allernoodzakelijkste werk
van de bouw van nieuwe kerken in ver
sneld tempo te bevorderen. De werke
lijke situatie dwingt Ons U niet alleen
te vragen de tot nu toe betoonde offer
vaardigheid te handhaven, maar indien
mogelijk Uw wekelijkse bijdrage te ver
dubbeien.
Een beduidende vermeerdering van
Uw wekelijkse bijdrag, door iedere kerk
bezoeker elke Zondag volgehouden,
zou zelfs kunnen leiden tot het ver
heugend resultaat, dat er ieder jaar een
kerk meer kan worden gebouwd.
„Draagt elkanders lasten, zo zult gij de
wet van Christus volbrengen." Moge
eenieder op deze vierde Kerkenbouwdag
de collecte der Bisschoppelijke Noden
eens echt offervaardig gedenken. Onze
zorgen zijn groot, maar Wij durven
vertrouwen dat Gods hulp Ons niet zal
ontbreken. Het kan niet waar zijn, dat
de huidige katholieken de roemvolle
traditie van te zijn „een kerkenbouwend
geslacht," niet zouden voortzetten.
Wij mogen waarnemen een steeds
inniger deelname van de gelovigen aan
het H, Offer, een toenemende liefde
voor de H. Liturgie en de veelvuldige
H. Communie. Zou deze Eucharistische
gezindheid Ons Bisdom niet in staat
stellen aan Christus een onderdak te
bezorgen in de nieuwe stadswijken, in
de moderne industrie-centra? Wij stel
len Ons vertrouwen in de immer groeien
de liefde tot de H. Moeder Gods. Onder
Haar bescherming en onder Haar lei
ding gaan Wij vol vertrouwen verder en
Wij vragen U, B.G. dat onder de bijzon
dere intenties in de a.s. Octobermaand
de rozenkrans ook zal worden gebeden
voor de kerkenbouw in Ons Bisdom.
Een krachtige reden van Ons ver
trouwen in de toekomst is ook gelegen,
zoals Wij dit reeds mochten uitspreken
tijdens de Hiërarchieviering, in de aan
hankelijkheid van Onze katholieken aan
de Verheven Plaatsbekleder van Jezus
Christus, Onze H. Vader de Paus.
Welnu, de H. Vader heeft in het af
gelopen jaar Zijn bezorgdheid geuit
over de te grote parochies in de stad
Rome en spoorde aan de oprichting van
nieuwe parochies en de bouw van nieu
we kerken zoveel mogelijk te verhaas
ten en hieraan zo'n groomogelijke uit
breiding te geven. De wetenschap dat gy
dus handelt in de geest van de H. Va
der zal ongetwijfeld uw bereidheid tot
gebed en offer voor de kerkenbouw ver
groten.
Met U bidden Wij vandaag in het H.
Misoffer: „O God, van mijn jeugd af
hebt Gij mij geleid: verlaat mij niet tot
in mijn ouderdom en grijsheid."
En zal dit Ons herderlijk schrijven in
alle kerken van Ons Bisdom en in alle
kapellen, waarover een rector is aange
steld. op Zondag 13 September op de
gebruikelijke wijze in alle H.H. Missen
worden voorgelezen.
Gegeven te Haarlem, 22 Augustus 1953.
t JOANNES PETRUS,
Bisschop van Haarlem.
Op last van Z.H. Excellentie
J. SOLLEVELD,
Secretaris.
Advertentie
Wist U, dat er tegenwoordig veel meer
wordt gezongen in de keuken?
Ja werkelijker wordt zingend aan
de afwas gewerkt.die sombere ge
zichten van weleer zijn verdwenen.
Castella Vaatwas heeft die revolutie
bewerkstelligd. Alle oude narigheid
en tijdverlies behoren nu tot een ver
leden, dat niemand meer terugwenst.
Een enkele lepel Castella Vaatwas geeft
teilen vol actief sop, waaruit de vetste
borden, de vuilste vorken e.i lepels
direct spiegelend schoon, flonkerend en
glanzend te voorschijn komen.
Castella Vaatwas lost niet alleen alle
vet en vuil opmaar ook het pro
bleem van die nare „afwashanden".
Castella is goed voor uw handen
U kunt na de afwas vol trots een paar
fluweelzachte handen tonen!
Advertentie
SÊ
(Van onze correspondent)
De Vereniging voor Experimenteel
Radio-Onderzoek in Nederland, een
groep ijverige radio- en televisie-ama
teurs in Groningen, die met schaarse
middelen wonderbaarlijke en belangrij
ke dingen verricht, geeft Groningen
gedurende de Lichtfeesten een belang
rijke primeur, n.l. de demonstratie van
een geheel mobiele zender. Voor het
eerst in onze nationale T.V.-geschiedenis
worden vanuit een rijdende auto ge
maakte opnamen rechtstreeks uitgezon
den en op het scherm gebracht.
De Nederlandse Televisie Stichting
maakt voor haar buitenreportages ge
bruik van een speciale wagen, die echter
aan een bepaalde plaats gebonden is,
omdat de benodigde spanning via kabels
betrokken moet worden. De Noordelijke
amateurs zijn van dit systeem afgestapt
en hebben een benzine-aggregaat voor
het opwekken van electriciteit op een
jeep geplaatst en daarmee wordt dan de
gehele installatie gevoed, een installatie
bestaande uit een camera, een zender en
een zendantenne. De verbinding met de
ontvangstpost geschiedt door middel van
kortegolfzenders. Deze ontvangstpost is
op de tentoonstelling, die deze week
door de VERON is georganiseerd en die
vanmiddag door de Groningse burge
meester, de heer J. Tuin, geopend is.
Het is te begrijpen dat deze televisie
uitzendingen de speciale aandacht trek
ken. De jeep rijdt kris kras door Gro-
ningen-Lichtstad en er worden links en
rechts opnamen gemaakt van alles wat
er zoal aan feestelijkheden te zien zijn
in Groningen.
Aan het apparaat dat door de VERON
gedemonstreerd wordt, zijn nog enkele
nieuwe snufjes. De belangrijkste daarvan
is wel een met de lens gekoppelde af
standsmeter. Het VERON-lid. drs. H. de
Lang, conservator aan het Natuurkundig
Laboratorium te Groningen, heeft dit
principe uitgevonden. Het wordt in Gro
ningen voor het eerst in practijk ge
bracht. Speciaal bij kleine camera's
blijkt het instellen op de juiste afstand
een groot probleem. De nieuwe vinding
heeft dit probleem volledig opgelost. De
cameraman kan ntf snel overschakelen
van een verwijderd object naar een
meer nabijgelegen zonder dat de beeld
scherpte hierdoor te lijden heeft.
De voorzitter van de afdeling Gronin
gen, de heer H. de Waard, ziet met deze
mobiele reportages een begin in de ver-'
wezenlijking van een zijner idealen: de
camera onder de mensen. De televisie
moet weggehaald worden uit de dure
studio's, meent hij. Het is goedkoper en
oneindig veel aantrekkelijker de camera
onder de mensen te brengen. In het bui
tenland wordt dit principe al lang gehul
digd, maar in Nederland beschikt men
blijkbaar nog niet over de nodige mid
delen.
In het Onze Lieve Vrouwegasthuis te
Amsterdam is Vrijdag op 82-jarige leef
tijd overleden de heer Louis Stephanus
Mullens, die meer dan dertig jaar een
van de directeuren van het gelijkna
mige circus is geweest. Hij was een
oom van de directeur van Cirque
Géant. Vroeger jaren is hij met vijf
broers opgetreden in theater Carré met
een acrobatennummer „De zes Alexis".
Ook in Rusland is hij enige jaren op
getreden.
In verband met de uitbetaling van de
kinderbijslagen over het eerste kwar
taal van dit jaar is de vraag gesteld of
de betalingen van deze bijslagen, die
voor vele werknemers van zo groot be
lang zijn, niet sneller zouden kunnen
gebeuren.
Het gemeenschappelijk administratie
kantoor en de bedrijfsverenigingen
hebben in het begin van dit jaar veel
moeilijkheden ondervonden tengevolge
van de reorganisatie in de uitvoering
der sociale verzekeringswetten. Dat deze
moeilijkheden thans grotendeels over
wonnen zijn, kan blijken uit het feit,
dat bijv. het gemeenschappelijk ad
ministratiekantoor begin Augustus (dus
na een maand) ongeveer 90 procent
van de kinderbijslag over het tweede
kwartaal betaalbaar had gesteld. Er
moet echter rekening mede worden ge
houden, dat bij de uitbetaling van de
kinderbijslagen over het derde kwar
taal 1953 zich de complicatie voordoet,
dat de bedrijfsverenigingen en het ge
meenschappelijk administratiekantoor
naast de betaling van de bijslagen over
het derde kwartaal 1953 er voor moeten
zorgen, dat de kinderbijslaglijsten voor
het jaar 1954 voor 1 Januari 1954 in
het bezit van de betrokken werknemers
zijn.
In verband hiermede is het van be
lang, dat zij, die kinderbijslag moeten
ontvangen, er voor zorgen, dat hun
kinderbijslaglijsten voor het derde
kwartaal 1953 in de eerste week van
October in het bezit van de betrokken
bedrijfsvereniging of het gemeenschap
pelijk administratiekantoor zijn. Ook
is het gewenst, dat de aanvraagformu
lieren voor het jaar 1954 ten spoedig
ste worden ingezonden.
(Van onze speciale verslaggever)
Wie gedacht mocht hebben, dat de
laatste avond van „Avifauna" een treurig
en weemoedig verloop zou hebben moet
wel zeer bedrogen zijn uitgekomen. Het
is er nog nooit zo druk geweest als Zon
dagavond. Tegen achten reeds was ner
gens meer een plaats te krijgen; tenzij
men genoegen wilde nemen men een
inderhaast ergens neergepoot klapstoel
tje. De diverse tafeltjes waren alle reeds
gereserveerd. Kortom, heel de Neder
landse beau-monde, en wat daar voor
dóór moet gaan, was samengestroomd in
Alphen aan den Rijn. Het leek er werke
lijk veel meer op, dat het om een ope
ning, dan om een sluiting ging. Tenzij
men zich in de diepromantische ge
dachte wide hullen van „een Babylonië
aan de vooravond van zijn ineenstor
ting".
Er werd bijzonder goed gegeten en
gedronken en feestelijk gedanst Zondag
avond in „Avifauna". En als men niet
geweten had, dat op de achtergrond de
curatoren reeds op de loer lagen, zou
men in het riante amusementsbedrijf
een „goudmijntje" vermoed kunnen heb
ben. Dat er veel stamgasten onder de
feestelingen waren, die deze laatste
avond voor geen goud zouden hebben
willen missen, was duidelijk merkbaar
Al was het maar aan het herhaaldelijk
optredende hartelijke schoudergeklop.
En daar tussendoor kon men fragmen
ten van de gesprekken opvangen. „Het
was niet nodig geweest", of „Misschien
een beetje te breed opgezet in het be
gin." En iedereen was zeer verbolgen
op het gemeentebestuur van Alphen aan
den Rijn. In het bijzonder ook de heer
v. d. Brink, directeur van „Avifauna".
Hij kwam op het rijkversierde en be
lichte podium zijn getrouwen, die hem
met een ovatie ontvingen, toespreken.
,,In drie en een half jaar tijd," zo zei
hij, „hebben zich de bouw, het bestaan
en de afbraak van „Avifauna" voltrok
ken." Die afbraak weet hij aan de star
re houding van de Alphense gemeente
raad, die het park voor één millioen
minder dan de kostprijs niet wilde ko
pen. „De gemeenteraad," zo riep de
heer v d. Brink uit. „is dit prachtige
park niet waard." Maar dat hij niet ter
neergeslagen was, bleek wel daaruit, dat
de heer v. d. Brink zijn gasten een an
der „Avifauna" in ninnen- of buitenland
beloofde.
Advertentie
Een pijp zo lang mogelijk willen
aanhouden, is iets anders dan ge
woon een pijp roken. Op de
voorgrond, geheel links, ziet u de
heer A. van Bommel uit Den
Haag, landelijk kampioen pijp
oh
roken 1953.
had zich bovendien reglementair ver
plicht niet meer dan twéé (2) lucifers
te gebruiken. En nauwelijks waren dan
ook de zestig seconden in de eeuwig
heid weggeëbd of de heer Wesseling
riep: „Lucifers weg, alstublieft", want
sen de mensen en de volkeren in het het tussentijds aansteken was natuur-
algemeen te bevorderen"; wat be- lijk verboden,
paaldelijk een mooie doelstelling mag
worden genoemd en waardoor het
doortastende toon de vraag stelde: „Zijn de deelnemers wel degelijk de beminne-
alle deelnemers voorzien en gereed?" lijke rancuneuze stemming meester van
Een zeventigvoudig „ja" deed de lieden, die zich in onderlinge wedijver
muren daveren. Maar omdat de „We- hebben gestort. „Die tabak was vochtig",
reldomroep" had vergeten mee te luiste- zei iemand die juist door de jury als uit
ren, moest dat protocolair nog een keer valler was gequalificeerd en hij klopte,
herhaald worden. Toen was het echter met nauw verholen teleurstelling zijn
zover. „Aansteken", beval de heer Wes- pijp uit. En een ander, die heftig zui-
seling; en hij had, naar onze smaak, gend, maar tevergeefs, zijn kennelijk ge-
ook „Vuur!" kunnen roepen. Wees nu doofde pijp weer op gang trachtte te
echter voorzichtig; nóg was de eigen- brengen zei bitter: „Zó draai je je effe
lijke wedstrijd, niet begonnen. Want om, of hij is uit". Dat waren zo van die
tussen het moment van aansteken en reacties, die niet alleen van onbekom-
de wezenlijke start had men 60 chrono- merde zonnige vredelievendheid getuig-
metrische seconden getimed. Eerst na den.
het verstrijken van deze minuut begon Steeds weer andere pijprokers werden
de tijd méé te tellen. Elke deelnemer door de jury luidkeels uitgeteld. Zij
Of het gesmade Alphense gemeentebe
stuur enig berouw wilde tonen of dat
het aan een posthume waardering wilde
uiting geven? Wij weten het niet, maar
in ieder geval had het voor het eerst
in de geschiedenis van „Avifauna" en-
voor het laatst tevens uiteraard, goed
gevonden dat het amusementscentrum
dansend en wel tot 's nachts vier uur
geopend zou blijven. Het werd dus een
heel mooi en heel laat feest.
Lang vóór het ten einde was zijn wij
wü moeten óók zeggen: voor het eerst
en voof het laatst het park nog even
ingetrokken. Door geïllumineerde laan
tjes en langs verlichte volières. En het
bleek ons dat de weemoed op deze af
scheidsavond voor de vogeltjes was. Zij
zaten melancholiek op hun stokjes te
slapen of zij kuierden besluiteloos en
uit het veld geslagen in het rond. Want
al behoorden zij dan in feite ook maar
tot de entourage, een hard gelag was
deze ondergang voor hen niettemin.
Wij hebben enkele ogenblikken oog
in oog gestaan met een filosofische roer
domp. Hij wierp een peinzende blik in
de richting van het in feestelijkheid
laaiende hoofdgebouw en hij luisterde
met opgeheven kop naar het gonzende
rumoer. En wij hoorden hem denken:
„Eigenlyk is het onzin, maar als je er
nou van houdt
Toen wendde hij zich licht-bedroefd
af. De volgende week komt hij onder de
hamer.
De heren A. Polman-Tuin (penning
meester Anjerfonds Amsterdam afd.
Prins Bernhard Fonds), mr dr K. W. P.
Klaassen, Den Haag, W. Walpoott. Den
Haag, A Kromhout, Alphen a/d Rijn,
J. Scholteil, Schiebroek, en architect P.
Groenhart, voorzitter „Alphens Belang,"
hebben zich gisteren met het volgende
telegram tot H. M. de Koningin en
Z. K. H. de Prins der Nederlanden ge
wend, „Getroffen door het feit, dat ons
nationaal vogelpark Avifauna te Alphen
a/d Rijn hedenavond als cultureel cen
trum moest sluiten terwijl tienduizenden
Nederlanders en zovele buitenlanders
deze sluiting zouden betreurden, neemt
een groot aantal van deze Nederlanders
de eerbiedige vrijheid uwe Koninklijke
Hoogheden te verzoeken door uw be
moeiingen Avifauna voor de natie te
behouden."
moesten onmiddellijk de tafel verlaten.
Want het was uiteraard noodzakelijk,
dat men een duidelijk onderscheid kon
maken tussen degenen die nog wel en
die niet meer in de running waren. En
zulks werd door de elkeen om de oren
wapperende tabaksrook reeds genoeg be
moeilijkt.
Overigens: gewoon een pijp roken is
3g wat anders dan met alle geweld een
pijp zo lang mogelijk willen aanhouden.
dacht aan hun pijpen te trekken. Label- Sommigen trachtten het gestelde ideaal
len, waarop naam en nummer stonden te bereiken door de ogen te sluiten en
De strijd om het Nederlands kampioen-
eansT" eetTe'uren^mer'éé^^slag" werd schap PVP™ken had een aanvang ge- nog wat anders dan met alie'geweld een
v, „on „,„HctHiH it, u„. nomen. Zeventig mannen zaten welover- Dim zo lane moseliik willen aanhouden.
vredespüp-roken Vervolgens kondte^ NU aan hun te trekken' Label
Ho He heer Wesseling aan dat rip waar°P naam en nummer stonden ie Dereixen aoor ae o,_
tannine stiieende was en dat het vermeld- hingen als hanenlellen aan de met toegespitste lippen minieme spiraal-
SnL moment was Ingebroken" Y^chülende stelen. Nauwelijks enkele tjes rook uit hun pijp te trekken. Ande-
grote moment was aangebroken en tellen na de starf was er reeds een uit_ ren staken hun £nge Goudse ais een
Zenuwen. De opzet van deze .match tartten
tussen pijprokers mocht nog zulk een
vredelievende wezen, er maakte zich van
(Van onze speciale verslaggever)
Om u niet langer in onzekerheid te
laten: de heer A. van Bommel van de
TV 7ee' Purmerendhdn niet langer jjaagSe pijprokersclub D.O.V.O. een
\l alléén het stadje van de veemarkt vereniging „Door Onderlinge Vriend-
en de kaas worden genoemd. Het (zeat te ziin) Ovaericht" werd
is hard op weg het Mekka van heel de Nederiands kampioen in 89 minuten 30 zw'agf^-Hnotari^ in naarJ°"
pijprokende wereld te worden. Sinds secondenNiet 0pa Klijzing, die na 63 blkken busten6 die ol een aparte titel
minuten en 5 seconden reeds de vlag en D11KKen sussen, aie op P
de pijp moest strijken, noch de heer ™.aJe* neergezet en verklaarde plechtig-
S. de Ridder, ook uit Purmerend, die
öet \70r7nrht hii de her en der in de ue "iu'L wu* Kr 'eet" ren siaxen nun lange uuuuse ais een
genoteerde ilryledln dl nlinel Viller. Dat zal wel door de zenuwen bazuin in de lucht. Er waren er die bij
te controleren. Dat deden de dlartoe men llet de heer Wesselm9 weten- voortduring bezorgde blikken op de kop
aangewezen heren zeer intensief.
Nochtans werd slechts één pijp afge
wezen. Zij behoorde toe aan een deel
nemer uit Vaals. En de reden tot zijn
disqualificatie bleek hierin gelegen,
dat hij in zijn pijp reeds een klein
vloertje tabak had gelegd, vóór het
voorgeschreven quantum rookwaar
aan de deelnemers was uitgereikt.
Na de controle trad de heer Dirk-
Opa Klijzing op 17 April 1952 het wereld
record pijproken van de Amerikaanse
heer Paul Spaniola die over 3.3 gram
Burleytabak 88 minuten en 2 seconden
had gedaan met vier minuten en zes
tien seconden verbeterde is Purmerend
inderdaad het begin van alle pijprokers-
vrijsheid geworden. Sindsdien kon er
niemand meer de brand in zijn pijp
steken zonder dat de ogen van gans de
wereld op hem waren gericht. Want pijp
roken, dames en heren, is een sport met
de onvermijdelijk daaraan verbonden
in 1952 de Nederlandse titel met 77 mi- aDothekersweegschaal afgemeten rior-
nuten en 20 seconden veroverde, maar fP° %u f.'N Pf/L
tende aanwezigheid 70 gelijke, met een
de heer v. Bommel uit Den Haag, een
outsider. En dat betekent dus een toch ZfZN
ties Hollandse baai van 2y2 gram elk
niet te onderschatten aanslag
Purmerender hegemonie.
op
de zichzelf bij voorbaat in het nadeel, dan
wel een ander in het voordeel behoefde
te wanen. Daarop werden de in een
Omdat het wedstrijd-pijproken nog een s°ort watervlooiendoosjes verpakte
deelnemers uitgereikt. Èen heer, ge-
betrekkelijk jonge en in ieder geval on- quanta tabak door de juryleden aan de
bekende sport is. zullen wij trachten pré- deelnemers uitgereikt. Een heer, ge-
topprestaties; precies zoals wielrennen, cies te vertellen, hoe het Zaterdag in kleed in een costuum dat het midden
voetballen, hardlopen en, sinds kort, ,,£te Doele" toe 'ging. Want het is een hield tussen een rok en een jacquet,
,7» ....u. verschrikkelijk misverstand te menen verhief zich van zijn zetel en stelde in
dat het eenvoudig een kwestie is van de het Duits exact vast dat het naar zijn
ploegen. En als u soms wilde zeggen
dat het beslist geen spannende sport kan
wezen, dan had u Zaterdag in „De brand er in te steken en het verder z'n mening er om moest gaan wiens pijp
Doele" in Purmerend moeten zijn, toen
het kampioenschap van Nederland werd veel meer aan vast.
verrookt Daar heerste wel degelijk een
sfeer van geestdriftige spanning, zoals
men die ook bij Nederland-België, de
Tour de France of de TT-races kan
waarnemen. Het is waar, het ging er in
het geheel niet om wie de eerste was,
maar integendeel wie de laatst zou zijn.
Echter, wanneer het zaak is wedstrijd
spanning te veroorzaken, dan doet de
aard van de gestelde norm er niet zo
heel veel toe.
tijd maar te laten duren. Daar zit heel het langste aanbleef; wat uiteraard
door niemand werd tegengesproken.
Hier zij terloops gezegd dat de wed-
Welnu, tegen drieën installeerden strijd inderdaad een internationaal as-
de 70 deelnemers zich mét hun pijpen peet had, vanwege de aanwezigheid van
rondom een langgerekte tafel. En de enige leden van een pijprokersclub uit
heer J. F. Wesseling, regionaal vice- Würschen (Duitsland), die buiten me-
president van Europa van de Interna- dedinging meerookten en door die van
tionale Associatie van Pijprokers- een belangstellende Noor, die in het
clubs, die als wedstrijdleider fun- geheel niet meedeed,
geerde, hield een fraai speechje,
waarin hij uiteenzette dat het er Nu was het ogenblik aangebroken dat
slechts om ging „de vriendschap tus- de heer Wesseling op krachtige en
er óók gezien die het noodlot tartten
door quasi onbekommerd verder te smo
ken als zou hun pijp zich daardoor wel
laten misleiden.
Wij hebben bijzondere aandacht ge
wijd aan het roken van Opa Klijzing.
Hij zat, het kalotje op het hoofd, be
dachtzaam en niets of niemand ziend,
aan zijn pijpje te trekken. „Wat een
concentratie," zuchtte Iemand bewon
derend. Wat óns betreft, op ons maakte
Opa Klijzing de indruk van een nieuwe
Ghandi te zijn.
Maar ook hij viel uit. Er resteerden
toen nog maar vier deelnemers. Zij
bespiedden elkaar en vooral elkan
ders pijpen met speurende blik. Jury
leden en toeschouwers verdrongen
zich rondom hen. U weet het, de heer
van Bommel uit Den Haag, wón het.
Een bewonderend gejuich ging op,
toen de pijp van zijn laatste tegen
stander het liet afweten. Maar de
heer van Bommel rookte rustig ver
der. Want een wedstrijd winnen is
iets, maar een record breken is nog
wat anders. Welnu, dank zij zijn zeer
bijzondere stoptechniek, brak hij het
Nederlandse record. „Je hebt er vijf
van mij tegoed, Toon," riep een
enthousiaste supporter hem toe op het
moment, dat hij de oude tijd van de
heer de Ridder overschreedt.
Maar tenslotte achterhaalde het nood
lot ook de pijp van de heer van Bom
mel. Met een laatste zuchtje rook stond
zj), om zo te zeggen, stil. Na 89 minuten
en 30. seconden. Wij durven u nauwe-
Opa KlijAng toonde een voortreffelijke iyks te zeggen hoeveel sigaretten wij in
stoptechniek. Nochtans kon hij niet dje tjjd hadden opgestoken en uitge-
uinnen. maakt.
Vijf jaar na de dood van dr. H. A.
Poels hij stierf 7 September 1948 in
het zustersklooster te Imstenrade
werd Zondagmiddag te Venray in de
Noord-Limburgse Peel, zijn geboorte
plaats, en recht tegenover zijn ouderlijk
huis, het standbeeld van dr. Poels
in Limburg onthuld. Het was een tref
fende -plechtigheid in de schaduw van
de imposante parochiekerk St. Petrus-
Banden. Zij verliep in tegenwoordigheid
van mgr. dr. G. Lemmens, bisschop van
Roermond, en van vele andere, geeste
lijke en wereldlijke autoriteiten en tn
het bijzijn van duizenden Limburgse
Credo Pugno-mannen. Deze leden van
de kerngroepen der Limburgse Katho
lieke Arbeidersbeweging hebben Zondag
in het Peelcentrum Venray -hun bonds
dag gehouden. Maar het zou meer waar
heidsgetrouw zijn, wanneer wij van een
speciale dr. Poels-gedenkdag spraken.