NOODTOESTAND bijna even ernstig als verleden jaar Eerste mobiele televisie zender in Nederland „AVIFAUNA" luister ten Weemoed was voor de vogeltjes ging Zondag in volle onder Düi In PURMEREND begint pijpenrokers-wijsheid alle Opa Klijzing verslagen Betoonde offervaardigheid hand haven, indien mogelijk wekelijkse bijdrage verdubbelen Sinds 1853 toename van 156 parochies Zingen in de keuken.... Primeur voor Groningse amateurs Alles gaat beter Herderlijk schrijven kerkenbouw Bisdom Haarlem Loodgieter maakt dodelijke val MAANDAG 14 SEPTEMBER 1953 PAGINA 3 dringend nodig PATER DR. A. DROST Rector van Mariëndaal Penoeming bisdom Haarlem De afwas bekort „afwashanden verdwenen Louis Stephanus Mullens overleden Uitbetaling kinder bijslagen Lijsten spoedig verzenden als Uw stofwisseling in orde is! Niets beter dan ln de kerken van het bisdom Haarlem is Zondag het volgende herderlijk schrijven voorgelezen: Joannes Petrus Huibers, door de genade Gods en de gunst van de Aposto- hsche Stoel, Bisschop van Haarlem, assistent-Bisschop bij de Pauselijke Troon, ean de geestelijkheid en gelovigen van ons Bisdom, Zaligheid in den Heer. Beminde gelovigen. Tijdens het zo heerlijk geslaagde eeuwfeest van het Herstel der Bisschop pelijke Hiërarchie in ons land verklaarde de Pauselijke Legaat Zijne Eminentie Jozef Ernest Kardinaal van Roey: „Hier te lande bewonderen Wij de menig vuldige mooie parochiekerken, die uit de grond zijn gerezen en nog voortdurend °Prijzen, overal waar de aangroei van de katholieke bevolking het vereist. Diep overtuigd, dat de parochie het meest doelmatige middel is om de invloed van de Kerk onder de gelovigen te bewaren en té verstevigen, heb ben dé Nederlandse Bisschoppen niets gespaard, teneinde overal parochiekerken en priesters in het bereik vein al hun gelovigen te stellen. En niet minder lof waardig is de onuitputtelijke vrijgevigheid waarmede de gelovigen aan de oproep van hun herders beantwoorden". Deze woorden van lof en bewondering voor hetgeen katholiek Nederland %n deze honderd jaar wist te bereiken door oprichting van nieuwe parochies cn ae daaraan verbonden bouw van nieuwe kerken, gelden ongetwijfeld ten volle voor Ons Bisdom. Na het herstel der kerkelijke Hiër archie in 1853 werd Ons Bisdom inge beeld in 183 parochies. Heden telt Ons Bisdom 339 parochies, hetgeen dus een toename betekent van 156 parochies, tn het Dekenaat Amsterdam steeg het aantal parochies van 13 tot 36. In het ■Dekenaat Rotterdam van 9 tot 37, ter wijl het Dekenaat 's-Gravenhage een stijging van 6 tot 28 en het Dekenaat Haarlem een aanwas va» 8 tot 23 paro chies te zien geeft. Ook verscheidene niet-stedelijke Dekenaten vertonen in rneerdere of mindere mate een derge lijke uitgroei. Het Dekenaat Noordwijk bijv. zag zijn aantal parochies verdub beld van 8 tot 16. Ongetwijfeld zult U met belangstel ling vernemen, dat Onze Hoogwaardige Voorganger mgr Callier, die velen Uwer hog hebben gekend, 62 parochies heeft opgericht, terwijl Onze onmiddellijke Voorganger mgr Aengenent - in moei lijke tijdsomstandigheden - 23 nieuwe Parochies stichtte. Vanaf 1935 hadden wij zelf, ondanks crisis en oorlogsjaren, het geluk en het voorrecht 32 nieuwe Parochies op te richten. Wanneer wij hierbij bedenken, dat er nog slechts een 23 tal parochie-kerken in gebruik zijn, welke bij het Herstel van het Bisdom Haarlem reeds be stonden, dan betekent zulks, dat het totaal aantal van de kerken, welke in deze honderd jaren zijn gebouwd, niet beperkt is gebleven tot de 156 kerken die voor nieuwe parochies nodig wa ren, maar dat het aantal nieuw gebouwde kerken dat van 300 te boven gaat. Hoeveel werd, behalve voor de bouw der kerken, door het katholle B ke volk bovendien niet geofferd voor het noodzakelijk onderhoud, herstel en verfraaiing der godshuizen en ge durende de eerste zeventig jaren voor de instandhouding van de katholieke scholen. Dat alles hebben wij te dan ken aan de voortdurende zorg, de volharding en inspanning van Onze Hoogwaardige Voorgangers, evenals aan de bewonderenswaardige toewij ding van de priesters, die hen en Ons hielpen bij de uitvoering van deze plannen en aan de onuitputtelijke vrijgevigheid der gelovigen, voor wie het geloof de grondslag en de ere dienst het middelpunt van hun leven was. Daardoor alleen was het onder Gods Zegen mogelijk, tot voor korte tijd, overal kerken te bouwen waar de zielzorg dit vereiste. In de toekomst extra-gaven Het is U, B.G. echter bekend dat de gediwongen stilstand van kerkenbouw gedurende meer dan een tiental jaren, de enorme stijging der bouwkosten, de sterke toename van zielen-aantal, de nieuwbouw aan de rand van de steden, de trek naar de industriecentra, Ons verleden jaar hebben genoodzaakt te spreken van een noodtoestand in Ons Hisdom, want de middelen ontbraken Ons om het bouwen van de zo noodza kelijke kerken mogelijk te maken. Ve len hebben - God zij dank - deze ern stige taal verstaan. Bijzonder heeft Ons het afgelopen jaar getroffen de ont vangst van vele belangrijke extra-giften, tyelke kerkbesturen, religieuze instel lingen en particulieren rechtstreeks aan Qns of aan het Fonds voor Kerkenbouw hebben gezonden. De ernst van de toestand dwingt Ons 11 mede te delen, dat ook in de toekomst tieze extra gaven dringend nodig zijn Sn met grote dankbaarheid zullen worden aanvaard. Wij zijn ook dankbaar, dat. velen daarna hun wekelijkse offergave ?P de koperen schaal der Bisschoppe lijke Noden enigszins hebben verhoogd. De opbrengst van deze wekelijkse col lecte vertoont vanaf de kerkenbouwdag 1952 tot nu een stijging van 15%. - Wij spreken gaarne Onze grote er kentelijkheid uit jegens de Zeer- Eerw. kentelijkheid uit jegens de Zeer-éerw. luiste opvatting van hun plicht hun gelovigen tot grotere offervaardigheid "ebben aangespoord, terwijl van - niet direct nodige - verfraaiingen werd af gezien. Wanneer een parochie-jubileum He generaal der Jezuïeten heeft be- noemd tot rector van het noviciaat Ma- Déndaal te Grave pater dr. A. Drost, ector van de theologische faculteit Ca- nisianum te Maastricht. Tot vice-rec- JU" van het Canisianum werd benoemd br°f- dr. J. Houben. Pater A. Drost zal v?.1? de theologische faculteit verbonden "Jven als professor in de ascese. Z- H. Exc. de Bisschop van Haarlem heeft benoemd tot assistent te 's-Gra- Venhage (H. Liduina) de weleerw. eer H. Samson Cneom.). T (Van onze correspondent) de Lawick van Pabststraat te Arn- C"1 ls Zaterdag de 37-jarige loodgieter haar°ur het afbreken van een dakgoot siatr ,beneden gestort. De man was op kind dood. Hij laat een vrouw en vier uderen achter. aanleiding gaf tot het aanbieden van een extra feestgave, dan mochten Wij erva ren de bereidheid om deze feestgave voor een groot deel te bestemmen voor degenen, die van de zegeningen van een parochieleven zijn verstoken. Ook de Zeereerw. Heren Bouwpastoors hebben door hun predikaties de inkomsten mede verhoogd. Bovenal zijn Wij dankbaar voor het gebed, dat Wij aan al Onze klooster lingen, maar ook aan al Onze priesters en gelovigen hebben gevraagd om aan deze geestelijke noodtoestand een spoedig einde te maken. Noodtoestand Maar Wij mogen niet verhelen, dat dooi voortdurende aanbouw van nieuwe grote woonwijken, de noodtoestand minstens even ernstig is als verleden jaar. Wij denken hier ook hijzonder aan het zich met grote snelheid ont wikkelend industrie-centrum aan de IJmond, waar binnen enkele decennia een nieuwe industriestad zal verrijzen met een bevolking van naar schatting 165.000 inwoners. Wanneer men weet. dat hiervan het percentage katholieken 40-50% zal kunnen bedragen, zal het duidelijk zijn, dat hier door de katho lieke Kerk en de katholieke organisaties op grote schaal voorzieningen zullen moeten worden getroffen, zoals de bouw van kerken, scholen, verenigingsge bouwen enz. enz. om hier een gezond katholiek leven te waarborgen. Het is overduidelijk: ieders hulp, ieders gebed en ook ieders daadwerke lijk offer blijft noodzakelijk om te voor komen dat Ons Bisdom in een nabije toekomst voor onoplosbare vraagstuk ken op het terrein der zielzorg zal ko men te staan. Ieder katholiek an het Haarlemse Bisdom zal het als zijn plicht moeten beschouwen, zijn aandeel in deze zware zorgen met liefde te dragen, en door zijn wekelijks offer op de kope ren schaal het allernoodzakelijkste werk van de bouw van nieuwe kerken in ver sneld tempo te bevorderen. De werke lijke situatie dwingt Ons U niet alleen te vragen de tot nu toe betoonde offer vaardigheid te handhaven, maar indien mogelijk Uw wekelijkse bijdrage te ver dubbeien. Een beduidende vermeerdering van Uw wekelijkse bijdrag, door iedere kerk bezoeker elke Zondag volgehouden, zou zelfs kunnen leiden tot het ver heugend resultaat, dat er ieder jaar een kerk meer kan worden gebouwd. „Draagt elkanders lasten, zo zult gij de wet van Christus volbrengen." Moge eenieder op deze vierde Kerkenbouwdag de collecte der Bisschoppelijke Noden eens echt offervaardig gedenken. Onze zorgen zijn groot, maar Wij durven vertrouwen dat Gods hulp Ons niet zal ontbreken. Het kan niet waar zijn, dat de huidige katholieken de roemvolle traditie van te zijn „een kerkenbouwend geslacht," niet zouden voortzetten. Wij mogen waarnemen een steeds inniger deelname van de gelovigen aan het H, Offer, een toenemende liefde voor de H. Liturgie en de veelvuldige H. Communie. Zou deze Eucharistische gezindheid Ons Bisdom niet in staat stellen aan Christus een onderdak te bezorgen in de nieuwe stadswijken, in de moderne industrie-centra? Wij stel len Ons vertrouwen in de immer groeien de liefde tot de H. Moeder Gods. Onder Haar bescherming en onder Haar lei ding gaan Wij vol vertrouwen verder en Wij vragen U, B.G. dat onder de bijzon dere intenties in de a.s. Octobermaand de rozenkrans ook zal worden gebeden voor de kerkenbouw in Ons Bisdom. Een krachtige reden van Ons ver trouwen in de toekomst is ook gelegen, zoals Wij dit reeds mochten uitspreken tijdens de Hiërarchieviering, in de aan hankelijkheid van Onze katholieken aan de Verheven Plaatsbekleder van Jezus Christus, Onze H. Vader de Paus. Welnu, de H. Vader heeft in het af gelopen jaar Zijn bezorgdheid geuit over de te grote parochies in de stad Rome en spoorde aan de oprichting van nieuwe parochies en de bouw van nieu we kerken zoveel mogelijk te verhaas ten en hieraan zo'n groomogelijke uit breiding te geven. De wetenschap dat gy dus handelt in de geest van de H. Va der zal ongetwijfeld uw bereidheid tot gebed en offer voor de kerkenbouw ver groten. Met U bidden Wij vandaag in het H. Misoffer: „O God, van mijn jeugd af hebt Gij mij geleid: verlaat mij niet tot in mijn ouderdom en grijsheid." En zal dit Ons herderlijk schrijven in alle kerken van Ons Bisdom en in alle kapellen, waarover een rector is aange steld. op Zondag 13 September op de gebruikelijke wijze in alle H.H. Missen worden voorgelezen. Gegeven te Haarlem, 22 Augustus 1953. t JOANNES PETRUS, Bisschop van Haarlem. Op last van Z.H. Excellentie J. SOLLEVELD, Secretaris. Advertentie Wist U, dat er tegenwoordig veel meer wordt gezongen in de keuken? Ja werkelijker wordt zingend aan de afwas gewerkt.die sombere ge zichten van weleer zijn verdwenen. Castella Vaatwas heeft die revolutie bewerkstelligd. Alle oude narigheid en tijdverlies behoren nu tot een ver leden, dat niemand meer terugwenst. Een enkele lepel Castella Vaatwas geeft teilen vol actief sop, waaruit de vetste borden, de vuilste vorken e.i lepels direct spiegelend schoon, flonkerend en glanzend te voorschijn komen. Castella Vaatwas lost niet alleen alle vet en vuil opmaar ook het pro bleem van die nare „afwashanden". Castella is goed voor uw handen U kunt na de afwas vol trots een paar fluweelzachte handen tonen! Advertentie SÊ (Van onze correspondent) De Vereniging voor Experimenteel Radio-Onderzoek in Nederland, een groep ijverige radio- en televisie-ama teurs in Groningen, die met schaarse middelen wonderbaarlijke en belangrij ke dingen verricht, geeft Groningen gedurende de Lichtfeesten een belang rijke primeur, n.l. de demonstratie van een geheel mobiele zender. Voor het eerst in onze nationale T.V.-geschiedenis worden vanuit een rijdende auto ge maakte opnamen rechtstreeks uitgezon den en op het scherm gebracht. De Nederlandse Televisie Stichting maakt voor haar buitenreportages ge bruik van een speciale wagen, die echter aan een bepaalde plaats gebonden is, omdat de benodigde spanning via kabels betrokken moet worden. De Noordelijke amateurs zijn van dit systeem afgestapt en hebben een benzine-aggregaat voor het opwekken van electriciteit op een jeep geplaatst en daarmee wordt dan de gehele installatie gevoed, een installatie bestaande uit een camera, een zender en een zendantenne. De verbinding met de ontvangstpost geschiedt door middel van kortegolfzenders. Deze ontvangstpost is op de tentoonstelling, die deze week door de VERON is georganiseerd en die vanmiddag door de Groningse burge meester, de heer J. Tuin, geopend is. Het is te begrijpen dat deze televisie uitzendingen de speciale aandacht trek ken. De jeep rijdt kris kras door Gro- ningen-Lichtstad en er worden links en rechts opnamen gemaakt van alles wat er zoal aan feestelijkheden te zien zijn in Groningen. Aan het apparaat dat door de VERON gedemonstreerd wordt, zijn nog enkele nieuwe snufjes. De belangrijkste daarvan is wel een met de lens gekoppelde af standsmeter. Het VERON-lid. drs. H. de Lang, conservator aan het Natuurkundig Laboratorium te Groningen, heeft dit principe uitgevonden. Het wordt in Gro ningen voor het eerst in practijk ge bracht. Speciaal bij kleine camera's blijkt het instellen op de juiste afstand een groot probleem. De nieuwe vinding heeft dit probleem volledig opgelost. De cameraman kan ntf snel overschakelen van een verwijderd object naar een meer nabijgelegen zonder dat de beeld scherpte hierdoor te lijden heeft. De voorzitter van de afdeling Gronin gen, de heer H. de Waard, ziet met deze mobiele reportages een begin in de ver-' wezenlijking van een zijner idealen: de camera onder de mensen. De televisie moet weggehaald worden uit de dure studio's, meent hij. Het is goedkoper en oneindig veel aantrekkelijker de camera onder de mensen te brengen. In het bui tenland wordt dit principe al lang gehul digd, maar in Nederland beschikt men blijkbaar nog niet over de nodige mid delen. In het Onze Lieve Vrouwegasthuis te Amsterdam is Vrijdag op 82-jarige leef tijd overleden de heer Louis Stephanus Mullens, die meer dan dertig jaar een van de directeuren van het gelijkna mige circus is geweest. Hij was een oom van de directeur van Cirque Géant. Vroeger jaren is hij met vijf broers opgetreden in theater Carré met een acrobatennummer „De zes Alexis". Ook in Rusland is hij enige jaren op getreden. In verband met de uitbetaling van de kinderbijslagen over het eerste kwar taal van dit jaar is de vraag gesteld of de betalingen van deze bijslagen, die voor vele werknemers van zo groot be lang zijn, niet sneller zouden kunnen gebeuren. Het gemeenschappelijk administratie kantoor en de bedrijfsverenigingen hebben in het begin van dit jaar veel moeilijkheden ondervonden tengevolge van de reorganisatie in de uitvoering der sociale verzekeringswetten. Dat deze moeilijkheden thans grotendeels over wonnen zijn, kan blijken uit het feit, dat bijv. het gemeenschappelijk ad ministratiekantoor begin Augustus (dus na een maand) ongeveer 90 procent van de kinderbijslag over het tweede kwartaal betaalbaar had gesteld. Er moet echter rekening mede worden ge houden, dat bij de uitbetaling van de kinderbijslagen over het derde kwar taal 1953 zich de complicatie voordoet, dat de bedrijfsverenigingen en het ge meenschappelijk administratiekantoor naast de betaling van de bijslagen over het derde kwartaal 1953 er voor moeten zorgen, dat de kinderbijslaglijsten voor het jaar 1954 voor 1 Januari 1954 in het bezit van de betrokken werknemers zijn. In verband hiermede is het van be lang, dat zij, die kinderbijslag moeten ontvangen, er voor zorgen, dat hun kinderbijslaglijsten voor het derde kwartaal 1953 in de eerste week van October in het bezit van de betrokken bedrijfsvereniging of het gemeenschap pelijk administratiekantoor zijn. Ook is het gewenst, dat de aanvraagformu lieren voor het jaar 1954 ten spoedig ste worden ingezonden. (Van onze speciale verslaggever) Wie gedacht mocht hebben, dat de laatste avond van „Avifauna" een treurig en weemoedig verloop zou hebben moet wel zeer bedrogen zijn uitgekomen. Het is er nog nooit zo druk geweest als Zon dagavond. Tegen achten reeds was ner gens meer een plaats te krijgen; tenzij men genoegen wilde nemen men een inderhaast ergens neergepoot klapstoel tje. De diverse tafeltjes waren alle reeds gereserveerd. Kortom, heel de Neder landse beau-monde, en wat daar voor dóór moet gaan, was samengestroomd in Alphen aan den Rijn. Het leek er werke lijk veel meer op, dat het om een ope ning, dan om een sluiting ging. Tenzij men zich in de diepromantische ge dachte wide hullen van „een Babylonië aan de vooravond van zijn ineenstor ting". Er werd bijzonder goed gegeten en gedronken en feestelijk gedanst Zondag avond in „Avifauna". En als men niet geweten had, dat op de achtergrond de curatoren reeds op de loer lagen, zou men in het riante amusementsbedrijf een „goudmijntje" vermoed kunnen heb ben. Dat er veel stamgasten onder de feestelingen waren, die deze laatste avond voor geen goud zouden hebben willen missen, was duidelijk merkbaar Al was het maar aan het herhaaldelijk optredende hartelijke schoudergeklop. En daar tussendoor kon men fragmen ten van de gesprekken opvangen. „Het was niet nodig geweest", of „Misschien een beetje te breed opgezet in het be gin." En iedereen was zeer verbolgen op het gemeentebestuur van Alphen aan den Rijn. In het bijzonder ook de heer v. d. Brink, directeur van „Avifauna". Hij kwam op het rijkversierde en be lichte podium zijn getrouwen, die hem met een ovatie ontvingen, toespreken. ,,In drie en een half jaar tijd," zo zei hij, „hebben zich de bouw, het bestaan en de afbraak van „Avifauna" voltrok ken." Die afbraak weet hij aan de star re houding van de Alphense gemeente raad, die het park voor één millioen minder dan de kostprijs niet wilde ko pen. „De gemeenteraad," zo riep de heer v d. Brink uit. „is dit prachtige park niet waard." Maar dat hij niet ter neergeslagen was, bleek wel daaruit, dat de heer v. d. Brink zijn gasten een an der „Avifauna" in ninnen- of buitenland beloofde. Advertentie Een pijp zo lang mogelijk willen aanhouden, is iets anders dan ge woon een pijp roken. Op de voorgrond, geheel links, ziet u de heer A. van Bommel uit Den Haag, landelijk kampioen pijp oh roken 1953. had zich bovendien reglementair ver plicht niet meer dan twéé (2) lucifers te gebruiken. En nauwelijks waren dan ook de zestig seconden in de eeuwig heid weggeëbd of de heer Wesseling riep: „Lucifers weg, alstublieft", want sen de mensen en de volkeren in het het tussentijds aansteken was natuur- algemeen te bevorderen"; wat be- lijk verboden, paaldelijk een mooie doelstelling mag worden genoemd en waardoor het doortastende toon de vraag stelde: „Zijn de deelnemers wel degelijk de beminne- alle deelnemers voorzien en gereed?" lijke rancuneuze stemming meester van Een zeventigvoudig „ja" deed de lieden, die zich in onderlinge wedijver muren daveren. Maar omdat de „We- hebben gestort. „Die tabak was vochtig", reldomroep" had vergeten mee te luiste- zei iemand die juist door de jury als uit ren, moest dat protocolair nog een keer valler was gequalificeerd en hij klopte, herhaald worden. Toen was het echter met nauw verholen teleurstelling zijn zover. „Aansteken", beval de heer Wes- pijp uit. En een ander, die heftig zui- seling; en hij had, naar onze smaak, gend, maar tevergeefs, zijn kennelijk ge- ook „Vuur!" kunnen roepen. Wees nu doofde pijp weer op gang trachtte te echter voorzichtig; nóg was de eigen- brengen zei bitter: „Zó draai je je effe lijke wedstrijd, niet begonnen. Want om, of hij is uit". Dat waren zo van die tussen het moment van aansteken en reacties, die niet alleen van onbekom- de wezenlijke start had men 60 chrono- merde zonnige vredelievendheid getuig- metrische seconden getimed. Eerst na den. het verstrijken van deze minuut begon Steeds weer andere pijprokers werden de tijd méé te tellen. Elke deelnemer door de jury luidkeels uitgeteld. Zij Of het gesmade Alphense gemeentebe stuur enig berouw wilde tonen of dat het aan een posthume waardering wilde uiting geven? Wij weten het niet, maar in ieder geval had het voor het eerst in de geschiedenis van „Avifauna" en- voor het laatst tevens uiteraard, goed gevonden dat het amusementscentrum dansend en wel tot 's nachts vier uur geopend zou blijven. Het werd dus een heel mooi en heel laat feest. Lang vóór het ten einde was zijn wij wü moeten óók zeggen: voor het eerst en voof het laatst het park nog even ingetrokken. Door geïllumineerde laan tjes en langs verlichte volières. En het bleek ons dat de weemoed op deze af scheidsavond voor de vogeltjes was. Zij zaten melancholiek op hun stokjes te slapen of zij kuierden besluiteloos en uit het veld geslagen in het rond. Want al behoorden zij dan in feite ook maar tot de entourage, een hard gelag was deze ondergang voor hen niettemin. Wij hebben enkele ogenblikken oog in oog gestaan met een filosofische roer domp. Hij wierp een peinzende blik in de richting van het in feestelijkheid laaiende hoofdgebouw en hij luisterde met opgeheven kop naar het gonzende rumoer. En wij hoorden hem denken: „Eigenlyk is het onzin, maar als je er nou van houdt Toen wendde hij zich licht-bedroefd af. De volgende week komt hij onder de hamer. De heren A. Polman-Tuin (penning meester Anjerfonds Amsterdam afd. Prins Bernhard Fonds), mr dr K. W. P. Klaassen, Den Haag, W. Walpoott. Den Haag, A Kromhout, Alphen a/d Rijn, J. Scholteil, Schiebroek, en architect P. Groenhart, voorzitter „Alphens Belang," hebben zich gisteren met het volgende telegram tot H. M. de Koningin en Z. K. H. de Prins der Nederlanden ge wend, „Getroffen door het feit, dat ons nationaal vogelpark Avifauna te Alphen a/d Rijn hedenavond als cultureel cen trum moest sluiten terwijl tienduizenden Nederlanders en zovele buitenlanders deze sluiting zouden betreurden, neemt een groot aantal van deze Nederlanders de eerbiedige vrijheid uwe Koninklijke Hoogheden te verzoeken door uw be moeiingen Avifauna voor de natie te behouden." moesten onmiddellijk de tafel verlaten. Want het was uiteraard noodzakelijk, dat men een duidelijk onderscheid kon maken tussen degenen die nog wel en die niet meer in de running waren. En zulks werd door de elkeen om de oren wapperende tabaksrook reeds genoeg be moeilijkt. Overigens: gewoon een pijp roken is 3g wat anders dan met alle geweld een pijp zo lang mogelijk willen aanhouden. dacht aan hun pijpen te trekken. Label- Sommigen trachtten het gestelde ideaal len, waarop naam en nummer stonden te bereiken door de ogen te sluiten en De strijd om het Nederlands kampioen- eansT" eetTe'uren^mer'éé^^slag" werd schap PVP™ken had een aanvang ge- nog wat anders dan met alie'geweld een v, „on „,„HctHiH it, u„. nomen. Zeventig mannen zaten welover- Dim zo lane moseliik willen aanhouden. vredespüp-roken Vervolgens kondte^ NU aan hun te trekken' Label Ho He heer Wesseling aan dat rip waar°P naam en nummer stonden ie Dereixen aoor ae o,_ tannine stiieende was en dat het vermeld- hingen als hanenlellen aan de met toegespitste lippen minieme spiraal- SnL moment was Ingebroken" Y^chülende stelen. Nauwelijks enkele tjes rook uit hun pijp te trekken. Ande- grote moment was aangebroken en tellen na de starf was er reeds een uit_ ren staken hun £nge Goudse ais een Zenuwen. De opzet van deze .match tartten tussen pijprokers mocht nog zulk een vredelievende wezen, er maakte zich van (Van onze speciale verslaggever) Om u niet langer in onzekerheid te laten: de heer A. van Bommel van de TV 7ee' Purmerendhdn niet langer jjaagSe pijprokersclub D.O.V.O. een \l alléén het stadje van de veemarkt vereniging „Door Onderlinge Vriend- en de kaas worden genoemd. Het (zeat te ziin) Ovaericht" werd is hard op weg het Mekka van heel de Nederiands kampioen in 89 minuten 30 zw'agf^-Hnotari^ in naarJ°" pijprokende wereld te worden. Sinds secondenNiet 0pa Klijzing, die na 63 blkken busten6 die ol een aparte titel minuten en 5 seconden reeds de vlag en D11KKen sussen, aie op P de pijp moest strijken, noch de heer ™.aJe* neergezet en verklaarde plechtig- S. de Ridder, ook uit Purmerend, die öet \70r7nrht hii de her en der in de ue "iu'L wu* Kr 'eet" ren siaxen nun lange uuuuse ais een genoteerde ilryledln dl nlinel Viller. Dat zal wel door de zenuwen bazuin in de lucht. Er waren er die bij te controleren. Dat deden de dlartoe men llet de heer Wesselm9 weten- voortduring bezorgde blikken op de kop aangewezen heren zeer intensief. Nochtans werd slechts één pijp afge wezen. Zij behoorde toe aan een deel nemer uit Vaals. En de reden tot zijn disqualificatie bleek hierin gelegen, dat hij in zijn pijp reeds een klein vloertje tabak had gelegd, vóór het voorgeschreven quantum rookwaar aan de deelnemers was uitgereikt. Na de controle trad de heer Dirk- Opa Klijzing op 17 April 1952 het wereld record pijproken van de Amerikaanse heer Paul Spaniola die over 3.3 gram Burleytabak 88 minuten en 2 seconden had gedaan met vier minuten en zes tien seconden verbeterde is Purmerend inderdaad het begin van alle pijprokers- vrijsheid geworden. Sindsdien kon er niemand meer de brand in zijn pijp steken zonder dat de ogen van gans de wereld op hem waren gericht. Want pijp roken, dames en heren, is een sport met de onvermijdelijk daaraan verbonden in 1952 de Nederlandse titel met 77 mi- aDothekersweegschaal afgemeten rior- nuten en 20 seconden veroverde, maar fP° %u f.'N Pf/L tende aanwezigheid 70 gelijke, met een de heer v. Bommel uit Den Haag, een outsider. En dat betekent dus een toch ZfZN ties Hollandse baai van 2y2 gram elk niet te onderschatten aanslag Purmerender hegemonie. op de zichzelf bij voorbaat in het nadeel, dan wel een ander in het voordeel behoefde te wanen. Daarop werden de in een Omdat het wedstrijd-pijproken nog een s°ort watervlooiendoosjes verpakte deelnemers uitgereikt. Èen heer, ge- betrekkelijk jonge en in ieder geval on- quanta tabak door de juryleden aan de bekende sport is. zullen wij trachten pré- deelnemers uitgereikt. Een heer, ge- topprestaties; precies zoals wielrennen, cies te vertellen, hoe het Zaterdag in kleed in een costuum dat het midden voetballen, hardlopen en, sinds kort, ,,£te Doele" toe 'ging. Want het is een hield tussen een rok en een jacquet, ,7» ....u. verschrikkelijk misverstand te menen verhief zich van zijn zetel en stelde in dat het eenvoudig een kwestie is van de het Duits exact vast dat het naar zijn ploegen. En als u soms wilde zeggen dat het beslist geen spannende sport kan wezen, dan had u Zaterdag in „De brand er in te steken en het verder z'n mening er om moest gaan wiens pijp Doele" in Purmerend moeten zijn, toen het kampioenschap van Nederland werd veel meer aan vast. verrookt Daar heerste wel degelijk een sfeer van geestdriftige spanning, zoals men die ook bij Nederland-België, de Tour de France of de TT-races kan waarnemen. Het is waar, het ging er in het geheel niet om wie de eerste was, maar integendeel wie de laatst zou zijn. Echter, wanneer het zaak is wedstrijd spanning te veroorzaken, dan doet de aard van de gestelde norm er niet zo heel veel toe. tijd maar te laten duren. Daar zit heel het langste aanbleef; wat uiteraard door niemand werd tegengesproken. Hier zij terloops gezegd dat de wed- Welnu, tegen drieën installeerden strijd inderdaad een internationaal as- de 70 deelnemers zich mét hun pijpen peet had, vanwege de aanwezigheid van rondom een langgerekte tafel. En de enige leden van een pijprokersclub uit heer J. F. Wesseling, regionaal vice- Würschen (Duitsland), die buiten me- president van Europa van de Interna- dedinging meerookten en door die van tionale Associatie van Pijprokers- een belangstellende Noor, die in het clubs, die als wedstrijdleider fun- geheel niet meedeed, geerde, hield een fraai speechje, waarin hij uiteenzette dat het er Nu was het ogenblik aangebroken dat slechts om ging „de vriendschap tus- de heer Wesseling op krachtige en er óók gezien die het noodlot tartten door quasi onbekommerd verder te smo ken als zou hun pijp zich daardoor wel laten misleiden. Wij hebben bijzondere aandacht ge wijd aan het roken van Opa Klijzing. Hij zat, het kalotje op het hoofd, be dachtzaam en niets of niemand ziend, aan zijn pijpje te trekken. „Wat een concentratie," zuchtte Iemand bewon derend. Wat óns betreft, op ons maakte Opa Klijzing de indruk van een nieuwe Ghandi te zijn. Maar ook hij viel uit. Er resteerden toen nog maar vier deelnemers. Zij bespiedden elkaar en vooral elkan ders pijpen met speurende blik. Jury leden en toeschouwers verdrongen zich rondom hen. U weet het, de heer van Bommel uit Den Haag, wón het. Een bewonderend gejuich ging op, toen de pijp van zijn laatste tegen stander het liet afweten. Maar de heer van Bommel rookte rustig ver der. Want een wedstrijd winnen is iets, maar een record breken is nog wat anders. Welnu, dank zij zijn zeer bijzondere stoptechniek, brak hij het Nederlandse record. „Je hebt er vijf van mij tegoed, Toon," riep een enthousiaste supporter hem toe op het moment, dat hij de oude tijd van de heer de Ridder overschreedt. Maar tenslotte achterhaalde het nood lot ook de pijp van de heer van Bom mel. Met een laatste zuchtje rook stond zj), om zo te zeggen, stil. Na 89 minuten en 30. seconden. Wij durven u nauwe- Opa KlijAng toonde een voortreffelijke iyks te zeggen hoeveel sigaretten wij in stoptechniek. Nochtans kon hij niet dje tjjd hadden opgestoken en uitge- uinnen. maakt. Vijf jaar na de dood van dr. H. A. Poels hij stierf 7 September 1948 in het zustersklooster te Imstenrade werd Zondagmiddag te Venray in de Noord-Limburgse Peel, zijn geboorte plaats, en recht tegenover zijn ouderlijk huis, het standbeeld van dr. Poels in Limburg onthuld. Het was een tref fende -plechtigheid in de schaduw van de imposante parochiekerk St. Petrus- Banden. Zij verliep in tegenwoordigheid van mgr. dr. G. Lemmens, bisschop van Roermond, en van vele andere, geeste lijke en wereldlijke autoriteiten en tn het bijzijn van duizenden Limburgse Credo Pugno-mannen. Deze leden van de kerngroepen der Limburgse Katho lieke Arbeidersbeweging hebben Zondag in het Peelcentrum Venray -hun bonds dag gehouden. Maar het zou meer waar heidsgetrouw zijn, wanneer wij van een speciale dr. Poels-gedenkdag spraken.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | | pagina 3