GRAND REPULSE levert geen
verrassende elementen op
Nederlanders handhaven hun reputatie
De federatie blijft strijden voor
afschaffing weeldebelasting
Taak
Nationale
ECUSSERWGSDAG
Nederlandse „vluchtelingen
naar Amerika
EXPORT taak van bedrijfsleven en
niet van de overheid
Regering dient te stimuleren, te
steunen en voor te lichten
Eindelijk weer koelte in New York
k
30.000 landgenoten
geëmigreerd
—Feestende stad—
Getroffenen watersnood en Indische
Nederlanders
Duidelijke uitspraken Min. Zijlstra_:
UB
4
DINSDAG 22 SEPTEMBER 1953
PAGINA 5
Een traditionele
oefening
Congres Federatie Goud en Zilver
In acht maanden
Hogere studiebeurzen
Wetsontwerp ingediend
handhaaft neutraliteit
Opsporing verzocht
Jongetje verdronken
15.000 PERSONEN NAAR DE V.S.
Toeneming uitvoer
mogelijk ondanks
groeiende weerstand
Bromfietsbepalingen
nog niet sterk gehandhaafd
Minimum-exportprijs
voor fruit verhoogd
(Van onze speciale verslaggever)
De herfstmanoeuvre „Grand Repulse" is een traditionele oefening zon
der veel verrassende elementen. Er worden aan de commandanten van
de beide legers geen bijzondere strategische of tactische vondsten ge
vraagd, er wordt slechts een zuiver militair-technisch inzicht vereist en dat
Wordt zonder mankeren opgebracht. Het enige dat verrast, is de snelheid,
Waarmede het eerste Nederlandse legerkorps opereert en het enthousiasme
Van de individuele man.
Dat enthousiasme is wel in scherpe
tegenstelling tot de kille techniek, die
Wordt toegepast. Het is ook in zekere
mate in tegenstelling met de realiteit.
Veie waarnemers zijn er van overtuigd,
dat het. Nederlandse legerkorps het
tempo, dat in deze oefening wordt ont
wikkeld, in een werkelijke oorlog nooit
zal kunnen volhouden; evenmin als de
manschappen dan zolang opgewekt
kunnen blijven. Dat wil niet zeggen,
dat men er niet de grootste bewonde
ring voor heeft. Werkelijke strijd
vraagt echter een groter psychisch
en physiek uithoudingsvermogen, dan
dat bij een oefening het geval is. Voor
de man blijft een oefening ondanks de
ontberingen een spel. Voor de staven
Is „Grand Repulse" een uittesten van
jarenlang' gevestigde regels en van het
organisatieschema, zonder dat nieuwe
methoden te berde worden gebracht.
Het vorig jaar bij de oefening „Hold
Fast", was dat wel het geval. Toen was
het z.g. plan-Speidel uiterst actueel. In
feite werd dat door de commandant van
de Noordelijke legergroep op zijn waar
de getoetst. Thans is dit plan archief
stuk. Het gaat dit jaar om de samen
werking tussen de staven van de Nato-
landen en de training van de troep aan
beide zijden in offensieve acties.
Dat offensieve verraadt een groter
bewustzijn van de Nato-legers. De
vorige manoeuvres werden de deel
nemende legeronderdelen voorname
lijk in het defensief gedrongen en
werd een geregelde terugtocht bij zo
groot mogelijke tegenstand gepland.
Nu zijn beide partijen voortdurend in
het offensief, waarbij de aanvals-
kracht nauwkeurig wordt nagegaan.
De Nederlanders blijken in dit op
zicht tot veel in staat. Tot nu toe heb
ben zij bijna dagelijks vriend en vijand
verrast met snelle acties, onderno
men op punten, die na intensieve ver
kenning en ook in de practijk het
meest daartoe geëigend bleken. Voor
die verkenning zorgden escadrons
huzaren, gerequireerd uit Indonesië-
veteranen, die voor herhaling zijn op
geroepen. Tijdens de dagelijkse, be
trekkelijk zakelijke informatie voor
de uit vele landen samengestroomde
vertegenwoordigers van de pers
werd gisteravond deze Nederlandse
verkenning een grote pluim op de
zwarte baret gestoken. In één nacht
tijd bleek het legerkorps volledig op
de hoogte van de posities, die de
vijand diezelfde nacht had ingeno
men. Dat is knap werk, dat een pluim
verdient.
Wij hebben zo'n verkenningstocht ge
deeltelijk meegemaakt. Het was een be
trekkelijk genoeglijke onderneming,
die de nodige humor kende en vol hi
lariteit was. De Schotse scheidsrechter,
die het gezelschap volgde, bleek vol lof.
De mannen maakten een aantrekkelijke
optocht Britse en Deense voertuigen
buit waarmede zij triomfantelijk de te
rugtocht aanvaardden. Het glunderende
gezicht van de Schotse majoor was een
goede beloning voor het doortastende
spel dat door deze compagnie veteranen
- die ook al klaagden over niet door
betalende werkgevers werd gespeeld.
Het beeld van de oefening is thans
zo: dat de vijand door het eerste leger
korps op een betrekkelijk klein gebied
is teruggedrongen. Van twee zijden wor
den aanvallen op dit gebied onderno
men. Aan de westelijke zijde valt de
vierde Nederlandse infanteriedivisie aan.
Oostelijk daarvan oefent een gemotori
seerde Canadese brigade grote druk op
de vijandelijke troepen uit. Om in het
vijandelijk gebied te kunnen doordrin
gen heeft een bataljon van de vierde
divisie een halsbrekende tocht dwars
door een rivier moeten maken. De man
nen waadden tot hun hals in het water.
Zij gaven daar nauwelijks iets om. De
voorbije nacht hadden zij slechts kort
geslapen. Laat bereikten zij hun bivak
en vanmorgen werd reeds vroeg réveille
geblazen. Vrijwel onmiddellijk daarna
stortten de mannen zich letterlijk in de
snel stromende rivier. De vijand werd
volledig overrompeld. Vandaag gaat de
laatste beslissende aanval beginnen op
het bruggenhoofd van het vijandelijke
Noordland. Een aanval waarbij 400 tanks
en 50.000 man betrokken zullen zijn.
Een zware strijd wordt verwacht.
Deze Engelse verbindingsgroep had zich geïnstalleerd op het erf van een Duitse
boerderij. De ganzen konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen en kwamen
eens kijken....
(Van onze Haagse redactie)
In het Kurhaus te Scheveningen is
Maandag het tweedaagse congres be
gonnen van de Federatie Goud en Zil
ver. In de morgenuren werden afzon
derlijke ledenvergaderingen gehouden
van de diverse verenigingen, waaruit
de Federatie bestaat. De grote congres
vergadering waaraan alle congressisten
deelnamen vond in de middaguren
plaats. In zijn openingsrede merkte de
voorzitter, de heer W. F. Goldschmeding
op, dat een regeling voor afbetaling
kwesties noodzakelijk is. Blijkens een
gehouden enquête zijn vele leden van
de Federatie het hierover eens en zij
Wensen aan de totstandkoming van
een dergelijke regeling medewerking
te verlenen. Het gaat er nu alleen nog
om, de vorm van een afbetalingsrege
ling te maken. Nog dit jaar zal met de
werkzaamheden hiervoor worden be
gonnen. De Federatie zal hierbij, aldus
besloot de heer Goldschmeding, een
dankbaar gebruik maken van de erva
ring welke België bij de opstelling
van een soortgelijke regeling heeft op
gedaan.
Dr. mr. J. A. M. v. Staay, secretaris
van de Federatie, zei in zijn jaarover
zicht. dat men dankbaar was over de
verlaging van de weeldebelasting, maar
hog niet voldaan. Wij zullen dit eerst
zijn, als deze belasting geheel is af
geschaft. Onze strijd zal hierop gericht
zijn het komende jaar, in samenwer
king met andere belanghebbende be
drijfstakken. Het wetsontwerp tot her
ziening van de omzetbelasting zal tot
deze strijd aanleiding geven.
Voor dit congres was als spreker uit
genodigd de wethouder van Economische
Zaken van Den Haag, mr. J. van Aart-
sen, die een causerie hield over de
Van Januari tot September zijn onge
veer 28.200 Nederlanders geëmigreerd.
De komende maanden zullen nog ver
scheidene schepen en vliegtuigen met
emigranten naar Canada, Australië,
~uid-Afrika en Nieuw-Zeeland ver
trekken, waardoor het totaal aantal ge-
emigreerde Nederlanders dit jaar de
•0.000 ruimschoots zal overschrijden.
praktijk van de bedrijfsorganisatie. Spr.
schetste de ontwikkelingsgang van de
bedrijfsorganisatie, die voor de oorlog
reeds bestond, tot de publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie van het ogenblik
Nieuwe gezichtspunten vermocht de
heer v. Aartsen echter niet te geven,
het bleef bij de thans reeds voldoende
bekende geschiedenis van de P.B.O.
Na de pauze sprak de heer F. A. Bibo
over het onderwerp: „Hoe kunnen wij
in deze tijd onze omzetten en onze
winstcijfers opvoeren?"
Hiervoor had de heer Goldschmeding
aan een tweetal leden de Erepenning
van de Federatie uitgereikt, t.w. de he
ren W. Begeer, oud-voorzitter van de
groep „Industrie" en de heer C. Vree-
denburgh, hoofdredacteur van het vak
blad „Edelmetaal". De medaille van
verdienste werd toegekend aan de heer
Carel Teulings.
Dinsdagmiddag zal een Edelsteenten
toonstelling, welke t.g.v. het Congres
in het Haagse Gemeentemuseum wordt
gehouden, door burgemeester Schok
king worden geopend.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een ontwerp van wet tot wijziging van
de Hoger-Onderwijswet en de wet tot
regeling van het hoger landbouw on
derwijs. In de Hoger Onderwijswet
in de wet tot regeling van het hoger-
landbouwonderwijs is het maximum dei-
beurzen bepaald op 1500.—..
In verband met de allerwege gevoelde
behoefte de mogelijkheid te openen
beurzen toe te kennen tot een bedrag,
waarbij meer rekening wordt gehouden
met de reële kosten van levensonder
houd, komt het wenselijk voor een meer
soepele aanpassing van het maximum-
beursbedrag daaraan mogelijk te maken.
De betrokken ministers stellen thans
voor de bepaling t.a.v. het maximumbe
drag van 1500.per beurs uit de bei
de wetten te schrappen en te vervangen
door een regeling, waardoor voor de
toekomst de vaststelling bij algemene
maatregel van bestuur mogelijk wordt
gemaakt.
Tenslotte merkt de minister van on
derwijs op, dat een vereenvoudiging van
de administratieve procedure gewenst
wordt geacht. Daarom wordt voorge
steld de beurzen door de minister te
doen toekennen gelijk ook reeds in de
wet tot regeling van het hoger land
bouwonderwijs is bepaald.
iiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiimiiiMitiiiiiiiiiiiiiHiiiiiii iiiiniiiimiii
(Van onze verslaggever)
Een stadje in het oefengebied,
waarin Grand Repulse zich voltrekt
de naam is top secret viert zijn
600-jarig bestaan. Er was een groot
feest aangericht, terwijl terzelfder-
tijd een Canadese brigade met strijd
lustige bedoelingen uit het Zuiden
naar dit plezierig bolwerk oprukte.
Het stadje werd zonder slag of stoot
genomen en de Canadezen, ver
moeid door lange dagmarsen, ver
heugden zich reeds op een plezierige
avond. Zij mengden zich vrijelijk
onder de uitgelaten bevolking en
vermaakten zich uitermate. Op een,
gegeven moment echter dreigde het
feest te zeer een Canadees karakter
te krijgen, waarop het controlerend
hoofdkwartier ijlings besloot het
stadje tot neutraal gebied te ver
klaren, Dat is het tot vanmorgen
gebleven.
Laatst ben ik op bezoek
geweest bij mijn nicht Cla
ra. Clara was destijds een
bijzonder onduidelijk meis
je, behorende tot de agra
rische sector van onze fa
milie, dat plotseling tot
ons aller verrassing in het
klooster verdween. Nu is een
mens licljt geneigd, dunkt
mij, nichten te vergeten; maar nich
ten, die in het klooster treden, lossen
zich, althans voor wat mij betreft, he
lemaal in de nevel op. Toen ik echter
toch in het plaatsje moest zijn, waar
ik wist dat zij domicilie had gekozen,
besloot ik, gedreven door een onbe
stemd familiaal plichtsbesef, haar op te
gaan zoeken. En even later zat ik dus
omgeven door verschoten rood pluche
en blauw-gouden heiligenbeeldjes in
de spreekkamer van het convent.
Toen rpcht Clara en ik elkaar goed
duidelijk hadden gemaakt wie we
eigenlijk waren, bracht ik het gesprek
meteen op de wereldpolitiek; want ik
was bevreesd dat zij de conversatie
plichtmatig in de richting van een
soort gewetensonderzoek zou duwen.
Zij wuifde de heer Malenkov echter
achteloos terzijde en begon met onge
kunstelde belangstelling te informeren
naar de welstand van gemeenschappe
lijke verwanten, vrienden en kennis
sen. „Hoe gaat het met die", „hoeveel
kinderen heeft hij" en „wat is er
eigenlijk van haar terecht gekomen."
En tenslotte vroeg Clara: „Wat doe
jij nou voor de kost tegenwoordig?"
„Ik schrijf grappige stukjes", ant
woordde ik beschaamd. En gauw op
een ander onderwerp overstappend
vroeg ik haar: „En jij, wat voer jij
eigenlijk zo'n hele dag uit behalve bid
den en mediteren?"
Toen kwam duidelijk haar zonnige
antwoord. „Ik?" zei ze. „Ik mest drie
en zestig varkens en één rector."
Zondagmorgen werd voor de militairen de H. Mis opgedragen in het open veld
De korpschef van de gemeentepolitie
te Haren (Gr.) verzoekt de opsporing
van de 27-jarige Wemke Elisabeth Pilow,
echtgenote van V. A. Blauw te Unia-
buurt te Leeuwarden. Zij heeft Zater
dag 19 September de woning te Haren,
waar zij tijdelijk verbleef, om 20.15 uur
verlaten en is nog niet teruggekeerd.
Zij was in overspannen toestand, zodat
eert ongeluk wordt verondersteld. Sig
nalement: 1.65 lang,' rond gelaat, don
kerblond haar, kortgeknipt en pas ge
permanent, gekleed in bruingrijs ge
spikkelde tweedjas (indien zonder cein
tuur een swagger), grijs ribfluwelen
hoed, nylonkousen, bruine jongenssan
dalen, groen kamgaren rok en wit
schapenwollen vest. Bijzonder kenteken:
rode vlekken op rechterpols. Bij aan
treffen telefonisch bericht gem. politie
te Haren K 5900^14744.
Ter gelegenheid van de Nationale Re-
classingsdag 1953, die in Nederland zal
worden gehouden in de periode van 21
September tot 4 October, heeft de Ver
eniging van Reclasseringsinstellingen
een affiche verspreid, dat men hierbo
ven vindt afgebeeld. Het affiche ver
toont de kleuren oranje, bruin en wit.
Een witte hand wijst een figuur in
bruin, voor een zware deur, naar een
nieuwe toekomst.
Maandag is het twee-jarig zoontje van
de heer N, administrateur van het Dr.
Poelsoord bij Maastricht verdronken in
één der vijvers van dit rustoord.
De minister van Sociale Zaken, de
heer J. G. Suurhoff, ontving Maandag de
Amerikaanse senator voor Utah, de
heer Arthur V. Watkins. De heer Wat-
kins is als republikeins senator lid van
de immigratiecommissie.
Senator Watkins verklaarde tijdens
een persconferentie, dat hij met minis
ter Suurhoff voornamelijk gesproken
heeft over de tijdelijke verlichting van
de Amerikaanse immigratiewetgeving.
Door deze regeling kunnen binnen drie
jaar ook uit Nederland 2.000 personen,
die familieleden in de V.S. hebben, im
migreren boven het normale jaarlijkse
aantal. Bovendien zullen in deze perio
de 15.000 Nederlanders, die als vluchte
lingen kunnen worden beschouwd, naar
Amerika verhuizen. Daartoe zijn vooral
scherpe voorwaarden >p politiek gebied
gesteld.
Op een vraag antwoordde senator
Watkins o.m., dat getroffenen door de
watersnood van Februari als vluchtelin
gen kunnen worden beschouwd, zelfs al
zijn zij voorlopig weer aan werk en
onderdak geholpen.
De tweede categorie omvat de Indi
sche Nederlanders, die om politiek-eco-
nomische redenen uit Indonesië zijn
vertrokken. Men is in Amerika bereid
het voorbije IndonesischNederlandse
conflict als een oorlog te beschouwen,
waardoor de teruggekeerde Indische
Nederlanders als oorlogsslachtoffers
kunnen worden beschouwd.
Voorwaarde is, dat de immigrant van
Nederlands-ethnische afstamming is. De
senator kon een niet geheel scherp om
schreven definitie van deze voorwaarde
geven. Naar zijn persoonlijke mening
echter kunnen zij, die een Nederlandse
vader en een Indonesische moeder heb-
ben, als van NGdarlands-ethnische af-
stamming worden beschouwd.
De minister van Economische Zaken, prof. dr. J. Zijlstra, heeft Dinsdag
in de Rolzaal te 's-Gravenhage een dienstconferentie geopend, die
daar tot 26 September a.s. wordt gehouden voor ambtenaren van de
buitenlandse dienst, die met de behartiging van de Nederlandse economische
en handelspolitieke belangen in den vreemde zijn belast. Minister Zijlstra
sprak daarbij een rede uit, waaraan wij het volgende ontlenen:
In een land als het onze, waarvan de economische belangen zo nauw zijn
verweven met het economisch gebeuren buiten de landsgrenzen, kan het
contact tussen hen, die in het buitenland de vaderlandse belangen dienen
en hen die dit binnenslands doen, nimmer hecht genoeg zijn. Daarnaast biedt
deze conferentie een passende gelegenheid om het contact tussen u en het
Nederlandse bedrijfsleven te versterken.
leven moet trachten in te nemen. Dit zou
de regering slecht bekomen en over het
resultaat van een dergelijk streven maak
ik mij geen enkele illusie. Dit standpunt
houdt in, dat de regering zich dus ook
dient te onthouden met behulp van
kunstmatige middelen het bedrijfsleven
tot een geforceerde export aan te moe
digen. Dit zou op den duur tot toestan
den leiden waarvoor ik niet bereid ben
verantwoordelijkheid te aanvaarden.
Ook van een afwentelen van het risico
dat onvermijdelijk gepaard gaat met
export op de overheid, zal geen
sprake mogen zijn, al zal de regering niet
mogen aarzelen in bepaalde gevallen het
risico te delen.
Spr. wees op het feit, dat gedurende
de eerste helft van dit jaar het stijgings
percentage van onze uitvoer beneden de
vereiste maat is gebleven. „Dit veront
rust mij", aldus de minister, „want wij
staan in Nederland op straffe van werk
loosheid en daling van de levensstan
daard, voor de taak, ondanks de groeien
de weerstand tegen een verdere toene
ming van onze uitvoer een uitbreiding
van de export tot stand te brengen.
Ik wil voorop stellen, aldus spr., dat
de overheid nóch direct, nóch indirect
de plaats van het exporterende bedrijfs-
Beleid afgestemd op eisen van export
Niettemin ligt er voor de regering op
<Van onze New Yorkse correspondente)
NEW YORK, half September.
We zijn nu voldoende afgekoeld,
lezers, om u over onze laatste
zomeravonturen te kunnen be
richten. Onze thermometer registreert
geen 105 graden in de schaduw meer,
onze pen droogt niet meer uit als we
1U»I
die op het papier willen zetten. We
wentelen ons 's nachts niet meer in
vergeefse pogingen om te slapen rond
op een matras in de keuken. Deze ma
tras was zo gelegd, dat wij, in de trek
van drie opengeschoven vensters, open
gangdeur, open achter- en voordeur
lagen, met ons hoofd voor een lucht
koker, waaruit, volgens onze onvolpre
zen electriciën, electrisch gekoelde
lucht moest komen. Waarvan wij echter
nooit iets hebben bemerkt. In heel
Oostelijk Amerika bevond zich trou
wens geen koele lucht, alle koelende
electrische krachten ten spijt. Maar nu
hoeven we dan 's nachts niet meer het
jachtgeweer onder ons bereik te hou
den, want we kunnen de deuren weer
sluiten. Nooit hebben wij de functie
der deuren zo wel begrepen en gewaar
deerd als in die twee weken, dat we ze
•«pen moesten laten.
Nu moge u het slapen met open bui
tendeuren 's nachts niet als zoiets op
windends voorkomen. Toch is dat geen
gering avontuur voor degene, die
jarenlang achter een deur met drie
grendels in de stad New York geslapen
heeft. Toegegeven, dat die stad een ge
vaarlijker mensenjungle is dan de be
koorlijke rimboe, waarin we nu verblijf
houden. Maar niettemin hoe zoudt u
het vinden om 's nachts op de grond
van uw keuken uit een vijf-minuten-
dommel te ontwaken, en u ziet een
zwarte hond, zo groot en harig als een
beer over u heen staan? Juist om die
ontmoetingen met beren en andere bos
mieren te vermijden, waren wij niet
naast onze beek gaan slapen. De staat
New Jersey, waarin wij verblijf hou
den, staat bovendien bekend om zijn
overvloedige insectenvariaties. En hoe
wel wij meenden, naar onze beten,
steken en bulten te oordelen, dat wij
daar alles van afwisten, hadden wij
toch niet vermoed, dat zulke zeldzame,
vliegende, grote exemplaren des nachts
(acht op ons zouden maken.
Die dagen dat het kwik zelden be
deden de honderd graden daalde en wij
gedwongen waren met deuren en ramen
open te leven, hadden wij het gevoel
dat we, als weleer St. Franciscus, te
midden van de dieren leefden. En dat
kwam, omdat alles wat in onze omge
ving kruipen, lopen of vliegen kon, op
roek naar een tochtje ging. Waarbij
zelfs de meest koel distantie houdende
bosdieren hun gewone reserve verloren,
andere paden betraden, en terecht kwa
men waar ze niet hoorden, n.l. in onze
vertrekken. Zo waren wij juist de laat
ste berichten aan het lezen over Presi
dent Eisenhower's vacantie-genoegens,
toen we een ontzaglijk gestommel de
trap hoorden opkomen. Wij hadden
direct visioenen van gemaskerde inbre
kers, geheel volgens televisiestijl, of
van een nieuwe zwarte beer. Maar toen
we het jachtgeweer wilden grijpen,
struikelden we over een dik beest, dat
heslist geen beer was. Wat het wèl
mocht zijn: een prijs-exemplaar was het
zeker, viermaal zo groot als een vette
eekhoorn, met een indrukwekkende
bontstaart. We hadden met dit Ameri
kaanse bosdier nooit eerder kennis ge
maakt, hetgeen het dier echter niet
verhinderde onder onze schrijftafel te
gaan zitten, op de plaats waar an
ders onze voeten rusten. Dit, dachten
wij met de volmaakte zekerheid die over
ons komt, anneer we van iets totaal
niets mee; afweten, is een bunzing.
Bunzings, zo overwogen wij verder,
moeten met grote égards behandeld
worden. Dies slopen wij met het ge
weer in de hand de trappen af naar de
boer, die wat verderop een paar dui
zend kippen houdt, en wiens loswande-
tende bezittingen op ons terrein wel
eens eieren achterlaten. Over datgene,
wat wij na het vinden van die eieren
behoren te doen, hebben we nog nooit
bet wetboek opgeslagenen wij
zagen er daarom ook zeker niet be
trouwbaar uit, toen we met ons geweer
zijn. erf opliepen.
Hij toonde echter geen enkele beden
king om met zijn knecht en zwarte
herdershond ons te hulp te komen.
Gedrieën beslopen wij onze tuin, toen
ons huis, en ziedaar, het bontbeklede
beest kwam de trap afgehobbeld. Een
ontstellend jungle-gevecht ontstond
toen overal tegelijk: in de zitkamer, de
gang, de keuken; de herdershond liep
de stoelen omver, de lampen trilden, de
boer rukte ons het geweer uit de hand
en sloeg met de kolf de hond wpg
vanwat géén bunzing was. Maar
een reusachtige „groundhog", een soort
van Amerikaanse marmot. Was het een
bunzing geweest, we hadden ons zo
merhuis voor een wijl onbewoonbaar
moeten verklaren
Aldus leefden wij, deuren en ramen
op het woest avontuur geopend, voor
twee weken tussen binnenwandelende,
vliegende of kruipende dieren.
Toen lezers, kre
gen wij heim
wee naar
New York, ontvlo
den ons zomerhuis
in die natuurlijke
dierentuin, en reden
naar het hart van
Broadway. Wij be
gonnen juist dank
baar gestemd de
benzinelucht in te
ademenen, waarin
geen vlieg kan le
ven, toen we sirenen
hoorden loeien, wit
groene politiewa
gens in razende
vaart om een hoek
reden, voor ons stil
hielden, en.... een
aap, zo groot als een
klein kind, van een
vensterkozijn naast
ons neersprong en
om ons heen hup
pelde. Wij voelden
ons onder
de borende blikken
van de agenten
schuldig, als hadden
wij hoogst persoon
lijk deze aap uit
onze wildernis mee
gevoerd. De aap
sprong Broadway
op, het verkeer
stond stil, politie-
fluitjes snerpten,
alle angstwekkend
dichtgehouden ra
men vlogen open.
„Houdt de dief."
werd er geroepen, en wij bloosden. De
aap schoot langs ons heen naar een juf
frouw, die een banaan naar hem uit
stak, ratste de banaan uit haar hand, en
zette het op een klimmen. Nieuwe
sirenen loeiden, versterkingen kwamen
aangerukt, ditmaal grote mannen, ge
zonden door de vereniging voor dieren
bescherming. De weer op straat belande
aap nam sprongen naar ons toe, de
mannen van de dierenbescherming
eveneens, zij zwaaiden met vangnetten,
met pantserhandschoenen, met lange
grijpstokken en een heir van politie
agenten omzwermde ons, zodat het ons
duizelde, en wij vreesden naar de die-
s daarna
rentuin gevoerd te zullen worden. En
daarmidden op Broadway brak het
geschrei der bossen los! Wij bemerkten
te laat dat wij met de rug tegen een
winkelraam stonden, met jonge honden,
poesen, kanaries, parkieten en een
aquarium op de toonbank. De aap was
naar binnen gesprongen, langs de eige
naresse, die hem met een nieuwe ba
naan lokte, en smeet nu dozen visvoer
op de naderende dierenbeschermers
neer. De honden blaften, de parkieten
krijsten, de katten sistenterwijl,
eindelijk, eindelijk, de aap in het aqua
rium sprong, waar hij zijn overtollige
warmte en jalousie op de goudvissen
kwijt kon.
Tussen, het gesnerp van de politie-
fluitjes ontvloden wij deze verschrik
kelijke scène. „Houdt de dief" riep men
uit de ramen neer. Wij sprongen in
een taxi en reden rechtdoor naar huis,
we verlangden haast terug naar de
sprinkhanen, locust, vliegende mieren,
krekels en beren. Ach, die éérste blik
op de kakelende kippen van de nabu
rige boer, die in onze tuin wandelden!
Wij gingen onmiddellijk haar eieren
zoeken, we deden ze in een mandje, en
brachten ze allemaal aan de boer. En
daarna begon het te regenen, daarna
daalden vredeen koelte neer.
Die nacht konden wij weer onze deu
ren sluiten.... en slapen!
Nu, vier en twintig uur later, is de
temperatuur vijftig graden gedaald en
bereiden we ons voor op de avonturen
van het koude, het ijskoude seizoen.
Amerika is wel een land van uitersten.
het terrein der exportbevordering een
belangrijke taak, want het bedrijfsleven
mag terecht de eis stellen, dat het bij
die export alle mogelijke medewerking
verkrijgt. Daarvoor is het noodzakelijk,
dat het handelspolitiek apparaat, waar
over de regering beschikt, bij voortdu
ring en met grote vastberadenheid blijft
streven naar een verdere vrijmaking
van de internationale handel. Daarvoor
is het tevens noodzakelijk, dat de rege
ring een sociaal-economisch beleid volgt,
dat in overeenstemming is met de eisen,
die het behoud van relatief gunstige
concurrentievoorwaarden ten opzichte
van het buitenland stelt, en daarvoor is
het last but not least noodzakelijk dat de
overheid zorg draagt voor een uitsteken
de economische berichtgeving over het
buitenland in Nederland en over Neder
land in het buitenland.
By het zoeken naar nieuwe wegen om
tot een vergroting van de afzet in het
buitenland te geraken mag naar spre
kers mening het bedrijfsleven terecht
aan de economische voorlichting de
hoogste eisen stellen. Ik zal derhalve niet
aarzelen", aldus de minister, „de econo-
nasche voorlichtingsdienst, die in Neder
land met deze taak is belast, zo nodig te
versterken. Het is zonder meer duidelijk,
dat de Nederlandse officiële vertegen
woordigers in het buitenland hier een
belangrijke taak hebben te vervullen.
Op grond hiervan zal ik evenmin nala
ten bij mijn ambtgenoot van Buiten
landse Zaken hiervoor een grote mate
van aandacht te vragen.
Ik acht een uitbreiding van de Ne-
derlandse export mogelijk. De grote
warenhonger van de na-oorlogse perio
de is weliswaar verdwenen en de na
Korea opgewekte koopgolf is uitge
werkt. Niettemin bevindt de wereld
zich in een periode van ontwikkeling
en welvaartsstijging, die tot een toe
nemende vraag naar goederen leidt
Indien wij ons goederenaanbod in prijs
en kwaliteit voldoende concurrerend
weten te houden behoeven de afzet
mogelijkheden voor Nederland niet
pessimistisch beoordeeld te worden.
Streven naar verdere vermindering
van belastingdruk
Ik leg met name de nadruk op kwa
liteit, want ik ben er van overtuigd, dat
het deze factor zal zijn, die bepalend
is voor het slagen van ons exportpro
gramma. Daarom acht ik het juistdat
de regering er naar blijft streven de be
lastingdruk op het bedrijfsleven te ver
minderen zodra dit maar enigszins mo
gelijk is. Ook hier moet het ons aan
moed niet ontbreken. Op deze wijze zul
len de gelden kunnen vrijkomen die de
Nederlandse industrie zonder enige twij
fel in de toekomst zal moeten besteden
aan de research. Een vergelijking met
het buitenland leert ons, dat wij op dit
gebied zijn achtergebleven, aldus minis
ter Zijlstra.
Spr. verklaarde het toe te juichen, dat
men zich thans in West-Europa ernstig
beraadt op het herstel van de inwissel
baarheid van de West-Europese valuta.
Meer dan enige andere factor zal dit her
stel de pogingen tot intern, samenwer
king kunnen bevorderen. Ik spreek be
wust over het herstel van de conver
tibiliteit van de West-Europese valuta's
en niet van één valuta aldus de minis
ter, want ik ben van mening, dat zulks
niet mag geschieden met opoffering van
de voordelen, die alle West-Europese
landen thans genieten van de Europese
Betalings Unie. Indien de Ver. Staten
zouden kunnen besluiten tot het moge
lijk maken van een grotere West-Euro
pese export naar dit land, in het bijzon
der door verlaging van hun tarieven, is
naar sprekers mening een gezonde basis
voor deze convertibiliteit gelegd.
Voorshands zal de politie niet worden
opgedragen nauwgezet op de naleving van
de bepalingen inzake de rijwielen met
hulpmotor toe te zien. Dit heeft de minis
ter van Verkeer en Waterstaat, die deze
toezegging van zijn ambtsgenoot van Justi
tie heeft verkregen, de A.N.W.B. medege
deeld in antwoord op een daartoe strek
kend verzoek, dat de Bond reeds vóór
het in werking treden van de jongste wij
zigingen van het Wegenverkeersreglement
had gedaan.
De politie zal eerst dan worden opge
dragen op stipte naleving van de brom
fietsbepalingen toe te zien, wanneer de
bekendmaking van de gekeurde bromfiets
motoren in de Staatscourant zal zijn be
ëindigd.
Dè minimum exportprijs voor Duits
land van appels en peren wordt met
ingang van 22 September van 15 tot 21
gulden per 100 kilogram Nederlands-
Duitse grens verhoogd Deze verhoging,
die voorlopig tot eind November geldt,
is een gevolg van het feit, óht thans in
Duitsland de binnenlandse productie
aan de markt komt. De invoer van ap
pels uit Italië is in Duitsland voorlopig
geheel stilgezet.
