Koningin Juliana aanschouwt
dijkherstel in Zeeland
het
REUTER was Duits staatsman van
internationale allure
Vet wormpjes
DÉBRALIINE
Konijntjes voor de kinderen
Earl Warren
Tweede Kamer juicht nieuwe
belastingvoorstellen toe
Verantwoord
Stichting aan de
kaak gesteld
Systeem kinderaftrek echter
Tweemaal in conflict met Josef Stalin
Jubilea bij paters
Augustijnen
Suikerbietencampagne weer begonnen
Per helicopter, per boot en per jeep
Dames! Vooral nn
Opperrechter der VS.
Hulp aan Blinden
Colporteurs werden rijk
Stichting v. d. Arbeid over
de indexcijfers
TRAGIEK VAN ONTNUCHTERD COMMUNISME
DONDERDAG 1 OCTOBER 1953
PAGINA 3
Hamea-Gelei voor Uw handen
Verbetering gevraagd voor
oudere ongehuwden
Van paters Makaaij, De
Wit, Wilderbeek en
Ter Haar
TWEE KINDEREN
OMGEKOMEN
W esteinderplassen
oefeningsterrein
Advertentie
De ]eugd van Oosterland ontving van H. M. de Koningin van Paleis Soestdijk
meegebrachte witte konijntjes, waarmee de kinderen naar men hoopt
weer een nieuwe „veestapel" zullen kunnen opzetten. H. M. temidden van
de dankbare jongens en meisjes, die in aanmerking kwamen voor een wit
konijn. Naast de Koningin jhr. mr. A. de Casembroot, commissaris van de
Koningin in Zeeland.
Het bezoek, dat Koningin Juliana Woensdag aan de getroffen plaatsen op
Duiveland heeft gebracht, heeft zich gekenmerkt dtor een buitengewone
ongedwongenheid en gemoedelijkheid. In alle bezochte plaatsen was het dui
delijk waar te nemen, dat de geheel of gedeeltelijk teruggekeerde bevolking
het bezoek van H. M. op hoge prijs stelde. Om 9.30 mr landde de Koningin
met een helicopter van de marine aan de Rampaartse(iijk. Hierna volgde een
tocht langs deze dijk naar het geïnundeerde Nieuwerkerk. De Koningin toon
de zich zeer geïnteresseerd voor de herstel- en versterkingswerkzaamheden,
welke aan de Rampaartsedijk nog altijd in volle gans zijn.
In Nieuwerkerk werd de Koningin
ontvangen door het gemeentebestuur.
De weinige bewoners waren samenge
komen om H.M. te begroeten. Van Nieu
werkerk ging het terug naar de Ramp
aartsedijk, welke tocht in verband met
de lage wateistand moest worden ge
maakt met een vlet, welke voorzien was
van een aanhïngmotor. Van de dijk
werd de tocht toen per jeep voortgezet
naar Oosterland en Sirjansland. In bei
de plaatsen waren de weinige bewoners
samengedromd en H.M. voerde hier har
telijke gesprekken met de bevolking.
Bijzonder aardige momenten waren het
in Oosterland en Sirjansland, toen de
Koningin kleine konijntjes uitdeelde aan
de kinderen. Toen H.M. in Sirjans
land weer in de auto stapte, hief de
toegestroomde bevolking van het dorp
het Wilhelmus aan. De Koningin en
haar gezelschap vervolgden hierna de
tocht naar Bruinisse, waar de vorstin
door het gemeentebestuur werd ontvan
gen. Ook hier was de begroeting door
de tot het dubbele opgevoerde bevol
king in verband met het grote aantal
evacué's, zeer hartelijk.
Van Bruinisse ging de tocht per boot
door het grote gat in de dijk bij Ouwer-
kerk naar het nog altijd onder water
staande dorp Ouwerkerk. Op dit eiland
je Werd de Koningin ontvangen door
e^Oemeester J. Romijn en het gemeen-
lichStUUT 671 00'c 'l*er onderhield H.M.
Van enkele tientallen bewoners,
diik "pMioerfcgr/c ging het terug naar de
dichtsV grote aan de gang zijnde
o enungswerkzaamheden, welke door
in ogenschouw werden ge-
Zehchao r?n't voer, HMmet haar se-
waarwerdL oot V Oosterschelde op,
waar werd overgestapt op de provinciale
mil. '1 Cadseveer reed H.M. naar
Walcheren, waar zij te Koudekerke het
verpleeghuis voor langdurige zieken
„Der Boede" opende.
Een der verpleegden, de heer W.
Lente, bood de Koningin drie mandjes
en twee dienblaadjes aan, die hij van
pitriet had vervaardigd, als eerste voor
beeld van de arbeidstherapie, die hier
zal worden toegepast.
Nadat de thee was gebruikt begaf
het gezelschap zich naar de gereed
staande auto's en werd in snelle vaart
door Vlissingen gereden naar het sta
tion aldaar, waar zich een grote men
senmenigte op het perron had verza
meld. Luide toegejuicht door deze me
nigte begaf H.M. zich naar een ge
reedstaande extra trein. Hier nam zij
afscheid van de commissaris der Ko
ningin in Zeeland, jhr mr. A. F. C. de
Casembroot en de burgemeester van
Vlissingen, mr. B. Kolff. die haar uit
geleide deden.
Aantal arbeiders verdubbeld
President Eisenhower heeft gouver
neur Earl Warren van Californië be
noemd tot Opperrechter der V.S. War
ren volgt Fred Vinson op, die drie weken
geleden aan een hartaanval overleed.
De benoeming moet nog door de Senaat
worden goedgekeurd. President Eisen
hower, die de benoeming gisteren op een
persconferentie bekend maakte, noemde
Warren een man, die bekend staat om
zijn onkreukbaarheid en eerlijkheid.
Warren is sinds 1943 gouverneur van
Californië geweest. Vorige maand deelde
hij mee, dat hij zich volgend jaar niet
herkiesbaar zou stellen. Hij was een van
de republikeinen, die bij de verkiezing
van een partijcandidaat voor het presi
dentschap door Eisenhower werden ver
slagen. Hij behoort tot de z.g. progres
sieve vleugel van de republikeinse par
tij, waarvan Dewey en Stassen de lei
ders zijn.
Warren heeft de aandacht op zich ge
vestigd, toen hij als Californisch procu
reur-generaal het euvel van de afper-
serspractijken in die staat de kop in
drukte. Zowel de republikeinen als de
democraten hebben waardering voor
hem. Beide partijen hebben hem candi-
daat gesteld voor de functie van procu
reur-generaal, hetgeen in Californië
mogelijk is, terwijl hij in 1946 ook hun
man was voor het gouverneurschap
zijn tweede ambtsperiode.
De Nederlandse kunstenaar Machiel Bran
denburg, die in Kaapstad woont, heeft een
opdracht ontvangen van Prinses Wilhelmina
een typische Zuid-Afrikaan in nationaal
costuum te schilderen. Dit is de tweede
opdracht van prinses Wilhelmina, welke
Brandenburg ontvangt. De vorige maal
schilderde hij een Zuid-Afrikaans land
schap.
LINKS: Voorzien van rubberlaarzen
stapt de Koningin in een jeep, die haar
naar de per auto te bereiken plaatsen
bracht. RECHTS: Voor het bezoek aan
Ouwerkerk en Nieuwerkerk moest
Hare Majesteit overstappen in een lage
vlet.
geschieden. Hier zijn de zinkwerkzaam-
heden in voile gang. Tienduizenden
vierkante meters zinkwerk zjjn hier
voor nodig en de rijswerkers hebben
hier handen vol werk om de enorme
hoeveelheden rijshout, welke ter plaatse
werden aangevoerd, tot zinkstukken te
maken. Deze stukken worden niet alleen
gelegd als drempel, waarop straks de
afsluitcaissons moeten rusten, maar ook
als bescherming van de oude zeedijk
en op de plaats, waar de landhoofden
zullen worden aangebracht.
Al deze werkzaamheden, die overi
gens in snel tempo worden uitgevoerd,
vorderen veel tijd. Zij vormen echter
het belangrijkste onderdeel van de
grote strijd, welke bij Ouwerkerk tegen
het water wordt gevoerd. Wanneer de
Oostelijke dam klaar is en het zink
werk gereed, dan kan het meer specta
culaire werk, de plaatsing van de cais
sons, gaan beginnen. Teneinde hier nog
vóór het invallen van de winter een
beslissing te forceren, is het aantal ar
beiders kort geleden bijna verdubbeld.
(Van onze correspondent)
De officier van justitie bij de Leeu
warder rechtbank, mr. J. v. IJsendoorn,
heeft Woensdag zeven dagen gevange
nisstraf geëist tegen de 63-jarige secre
taris van de in 1951 opgerichte stichting
„Hulp aan Blinden", J. L. uit Enschede,
omdat deze in Januari van dit jaar
heeft laten collecteren in Haskerland
zonder vergunning van B. en W., waar
voor de kantonrechter hem had veroor
deeld tot twee dagen hechtenis. Op
zichzelf was deze zaak niets bijzonders,
maar er kwam een sensationele wen
ding toen als getuige voorkwam de
voormalige secretaris van de bond, die
zelf momenteel een straf van negen
maanden ondergaat wegens valsheid m
geschrifte.
Deze namelijk heeft de hele stichting
aan de kaak gesteld door te verklaren
dat deze instelling slechts tien of
twaalf blinden verzorgt en dat de col
porteurs veertig procent provisie ont
vingen. Behalve vijf colporteurs had de
stichting nog acht venters in dienst, die
door de blinden vervaardigde goederen
verkochten, maar die ook goederen die
zij zelf kochten als blindenwerk aan de
man brachten. Voorts waren er nog
twee vertegenwoordigers en drie be
stuursleden. De blinden kregen, aldus
deze getuige, uitkeringen van ongeveer
tien gulden per week. terwijl de col
porteurs bedragen opnamen die vari
eerden van 240 tot 380 per week.
Deze mededelingen ontlokten de pre
sident, mr. H. J. v. Maanen. de opmer
king dat deze instelling niet bonafide
is en dat een verdere vervolging niet
uitgesloten moet worden geacht.
De Stichting van den Arbeid deelt
ons het volgende mede:
„De mededelingen van de staatssecre
taris van Sociale Zaken terzake van de
prijsindexcijfers, welke een rol hebben
gespeeld bij de beslissing tot een ver
hoging der lonen met 5 procent, hebben
enig misverstand gewekt.
Bij de in de Stichting van den Arbeid
gemaakte berekeningen zijn werkgevers
en werknemers uitgegaan van een schat
ting van de prijsstijging van het ge-
zinsverbruik, gebaseerd op het in 1951
ingestelde nationale budget-onderzoek.
De desbetreffende gegevens waren ver
strekt door het Centraal Bureau voor
de Statistiek.
Nieuwe onderzoekingen, die op het
Centraal Bureau voor de Statistiek had
den plaats gevonden, noopten de des
kundigencommissie tijdens haar werk
zaamheden deze schatting te corrigeren.
De nieuwe, lagere uitkomst, uitgaande
van het budget 1951, waarop de commis
sie haar conclusie heeft gebaseerd, bleek
vrijwel nauwkeurig samen te vallen
met de stijging volgens het bestaande
interim-prijs-indexcijfer."
Advertentie
Nagenoeg algemeen juicht de Tweede
Kamer de tegelijk met de Rijksbegro
ting 1954 ingediende wetsontwerpen tot
verlaging van de loon- en inkomsten
belasting toe. De belastingverlaging
vormt, aldus het voorlopig verslag van
de Kamer over deze wetsontwerpen,
een goed passende afronding van het
reeds ingediende complex van belas-
tingontwerpen en brengt daarin een
evenwicht, dat in bet oorspronkelijke
plan werd gemist. In het bijzonder met
Het dijkherstel bij Ouwerkerk vor
dert gestadig.
Voor een groot deel wordt nog altijd
„onder water" gewerkt. De belangrijk
ste werkzaamheden, waarmede men
thans bezig is, kunnen in onderdelen
worden gesplitst. In de eerste plaats
de Westelijke verbindingsdam tussen
de oude zeedijk en de nieuwe ring
dijk. Deze dam is dicht, maar men is
thans bezig met de afwerking en het
op de juitste hoogte brengen. Dit werk
nadert met rasse schreden zijn vol
tooiing.
In de tweede plaats wordt gewerkt
aan de Oostelijke dam. De bouw van de
dam vordert goed. Hij steekt al over
een flinke afstand boven water uit
Het derde en belangrijkste punt vormt
de plaats waar straks de sluiting zal pageerde ze onder de z g. Wolga-Duit
Voor alle ramen van de West-Duit
se huizen brandden deze week kaarsen
als teken van rouw bij het overlijden
van professor Ernsi Reuter, burgemees
ter van West-Berlijn. Een figuur van
meer dan louter Duits belang is met
hem heengegaan. Deze grote, grijsharige
man van vier-en-zestig jaar is vijf jaar
lang de rots geweest, waaraan West-
Berlijn door alle stormen van het ogen
blik heen verankerd bleef. Met zijn
Baskische baret, zijn Engelse wandel
stok en zijn Turkse professorstitel was
hij in hart en ziel een Duits politicus
gebleven, maar een van de weinigen
met werkelijk internationale allure. Een
avontuurlijke carrière ging schuil ach
ter het uiterlijk van de geboren magis
traat, een carrière waarin de tragiek
van een ontnuchterd communisme diepe
sporen heeft nagelaten.
Ernst Reuter werd op 29 Juli 1889
geboren te Apenrade in Sleeswijk als
zoon van een gezagvoerder ter koop
vaardij, die later leraar werd aan een
zeevaartkundig instituut. Zijn moeder
kwam uit een familie van Protestantse
theologen. Het gezin bestond uit acht
personen, want Ernst had nog vijf
broers. Drie daarvan sneuvelden in de
eerste wereldoorlog, een vierde werd
dominee en met de vijfde had Ernst
Reuter al jarenlang elk contact verbro
ken, wegens diens verstokte nazi-sym
pathieën. Ernst ging geschiedenis en
wijsbegeerte studeren aan de universi
teit, van Marburg. Hij onderscheidde
zich van de andere studenten doordat
hij geheelonthouder werd en de bierge
lagen van zijn jaargenoten links liet
liggen. Hij maakte kennis mét allerlei
economische en sociale problemen van
zijn tijd en vatte een diepe afkeer op
voor de Wilhelminische maatschappij,
met. haar Pruisische ere-code en haar
feodale denkbeelden. In 1912 gaf hij
zich op als lid van de socialistische
partij, een beslissing, die hem ogenblik
kelijk het vaderlijk erfdeel kostte. In
1913 aanvaardde hij toen een benoe
ming tot onderwijzer aan het socialis
tische instituut voori volksontwikke
ling.
Zijn eerste grote teleurstelling op
politiek gebied kwam in 1914. Zowel
in Frankrijk als in Duitsland wier
pen de socialisten alle vroegere idea
len van proletarische broederschap
overboord en stemden vóór de natio
nale oorlog. Ernst Reuter weigerde
zich daar bij neer te leggen. Same'
met Helmuth von Gerlach en Schiic-
king verliet hij de socialistische par
tij en stichtte hij d; vereniging „Neues
Deutschland", die zich het voeren
van anti-militairistische propaganda
ten doel stelde.
Reuter zocht contact met Romain Rol
land in Frankrijk, maar zijn vereni
ging maakte hei niet lang en hijzelf
werd door de Keizerlijke regering op
gepakt en naar het front gestuurd,
eerst in Frankrijk en later in Rus
land. Daar w rd hij in Galicië door eer
verdwaalde kogel in zijn dij getroffen.
De Russen maakten hem krijgsgevangen
en stuurden hem als dwangarbeid i
naar de mijnen in Toela. In nauwelijks
drie maanden tijds maakte hij zich de
Russische taal eigen. Reuter vond ook
gelegenheid om in aanraking te komen
met de gewone Russische bevolking en
daar heeft hij zijn leven lang een grote
sympathie voor bewaard. De communis
tische revolutie van 1917 kwam voor
hem als een bevrijding. In een vreugde
roes leefde hij enkele maanden in Mos
kou en Petrograd, waar hij Lenin zelf
ontmoette. De denkbeelden van de
vermaarde revolutionnair vonden in
hem een vruchtbare bodem en hij pro-
sers, een nederzetting in de buurt van
Saratov, die daar drie eeuwen eerder
door geëmigreerde Duitsers was ge
sticht en die in 1941 geliquideerd zou
worden door de deportatie van de volle
dige bevolking.
Volkscommissaris
De figuur van een jonge Duitse com
munis enthousiast voor de Leninistische
beginselen en bovendien op de hoogte
van de Russische taal, trok al spoedig
de aandacht van de grote partijleiders
en Lenin benoemde Reuter telegrafisch
tot volkscommissaris van de Woiga-
Duitse republiek. Als zodanig kwam bij
voor het eerst in aanraking met de
toenmalige volkscommissaris voor
de nationaliteiten, Josef Djoegasjve-
iitsj, die kort tevoren zijn schuilnaam
had veranderd van Koba in Stalin.
Die aanraking maakte op de jonge
Reuter geen bijzonder gro'e indruk. Ja
ren later zei hij tegen een verslagge
ver: „Stalin heeft de geest van een ser
geant-instructeur". ,.Dat is dan nog
een rang hoger dan Hitier", zei de jour
nalist lachend. „Precies", zei Reuter.
Naar aanleiding van enkele onbelang
rijke conflicten tussen hem en Stalin gaf
Lenin hem dit testimonium: „Een bril-
lante, scherpzinnige geest met een sterke
wil, maar wat al te onafhankelijk". De
samenwerking voldeed op de duur steeds
minder en in 1919 keerde Reuter terug
naar Duitsland. Hij was al direct niet
bijzonder ingenomen met de communis
tische Putsch van dat jaar, maar onmid
dellijke consequenties had dat nog niet.
In twee jaar tijds bracht hij het tot de
hoogste functie in de partij: in 1921. dus
toen hij 32 jaar oud was, werd hij secre
taris-generaal van de KPD, de commu
nistische partij Duitsland. Maar dat duur
de niet lang. Zijn tweede politieke desil
lusie kondigde zich aan. Langzamerhand
werd Reuter zich bewust van wat hij
zelf noemde „het fundamentele a-mora-
lisme van de Komintern". Dat was in
die dagen een hele sensatie: Reuter trad
af als secretaris-generaal en werd weer
socialist. Doch ook in dit eens door hem
verlaten milieu steeg hij snel. Hij werd
hoofdredacteur van het socialistische
partij-orgaan „Vorwarts" en kwam in
dienst van de gemeente Berlijn. Hij werd
belast met de zaken van het hoofdste
delijk transport en als zodanig liet hij
zien, wat hij waard was. Hij stichtte
de z.g. „Berliner Verkehrsgesellschaft"
en misschien moet men hem hier even
zien als de Berlijnse tegenhanger van
Herbert Morrison in Londen. In 1931
werd Reuter benoemd tot socialistisch
burgemeester van Maagdenburg en te
vens had hij zitting in de Reichstag.
Gerijpt door zijn politieke omzwervingen
toonde hij zich een vurig belijder van de
idealen van dP Weimarrepubliek en toen
Hitler in 1933 aan de macht kwam, was
het niet meer dan vanzelfsprekend, dat
hij, de „rode" burgemeester van Maag
denburg, werd gearresteerd. Deze eerste
keer ging hij naar het concentratiekamp
Lichtenfelde. „Ik kon me er doorheen
slaan, omdat ik mij mijn tijd in het leger
herinnerde en een uitermate dom ge
zicht trok en bovendien maakte ik de
latrines zo prachtig schoon". De Lord
Mayor van Londen, leden van de Britse
Labourpartij en zelfs enkele Britse Qua
kers kwamen er toen en even later nóg
eens aan te pas om zijn vrijlating te be
werkstelligen.
Toen hij met een derde arrestatie
werd bedreigd, vluchtte hij, met tien
mark op zak, over de Nederlandse grens
naar Amsterdam en later naar Enge
land. Daar bereikte hem het verzoek
van de Turkse regering, om aan de
Universiteit van Ankara les te komen
geven in de bestuurswetenschappen.
Reuter leende het geld voor zijn over
tocht en hij, die er drie maanden over
had gedaan om vloeiend Russisch te
leren, vond het nu een nachtmerrie om
aan het Turks te beginnen. Dat nam
niet weg, dat hij al spoedig les gaf in
die taal en zelfs enkele boeken schreef.
Reuter, nu natuurlijk bijgenaamd „de
Turk", was een succes. Zelfs in die
mate, 'dat de Turkse regering hem na
afloop van de wereldoorlog niet wilde
laten gaan. Pas in 1946 zag hij kans om
terug te keren naar Duitsland, waar hij
zich oonieuw in Berlijn vestigde. Reeds
in April 1947 werd hij met ruime
meerderheid gekozen tot burgemeester
van de stad, maar de Russen konden
zijn bloed wel drinken en zij troffen
zijn benoeming daarom met hun veto
Mejuffrouw Louise Schroeder en dr.
Friedensburg namen toen zo lang zijn
plaats in.
Burgemeester
Maar toen in 1948 de politieke schei
ding tussen Oost en West een voldongen
feit werd, was er niets meer, dat Ernst
Reuter kon beletten „Oberbürgermeis-
ter" van het Westelijk stadsdeel te wor
den. Bij twee gelegenheden kwamen
zijn moed en zijn visie duidelijk aan
het licht.
Toen de Russen in 1947 hun blokkade
tegen Berlijn begonnen, met het doel
ook de Westelijke sectoren in hun macht
te brengen, sprak Reuter: „Als wij, ten
aanschouwen van de gehele wereld, op
staan voor de zaak van de vrijheid, dan
kan het Westen Berlijn niet opgeven,
zonder veel meer prijs te geven". En in
1948, toen men in West-Duitsland aar
zelde om over te gaan tot stichting
Wees
de tegemoetkoming aan de middengroe
pen was men zeer ingenomen. Men zou
gaarne vernemen, op welke grondsla
gen het nieuwe tariefsysteem en het
becijferde verlies aan belastingop
brengst van 190 millioen gulden per
jaar berust.
Vele leden merkten op, dat het
voorgestelde tarief een kinderaftrek
bevat, welke relatief groter is dan
die volgens het huidige tarief. Zij
konden met deze wijziging op zich
zelf wel accoord gaan, doch zij be
treurden het, dat van de gelegenheid
geen gebruik is gemaakt het systeem
van de kinderaftrek opnieuw te be
zien. Het wilde hun voorkomen, dat
de huidige kinderaftrek uitermate
willekeurig is en een afdoende moti
vering van het gekozen stelsel niet
kan worden gegeven.
Huns inziens is het enig mogelijke
motief voor een kinderaftrek hierin ge
legen, dat deze wordt gezien als een
verlengstuk van het noodzakelijke le
vensonderhoud van de belastingplich
tige en zijn echtgenoot. In deze gedach-
tengang zou de aftrek voor noodzake
lijk levensonderhoud telkens met een
vast bedrag per kind moeten worden
verhoogd. Zij wensen hierbij nadruk
kelijk vast te stellen, dat zij geenszins
het oogmerk hadden het totale bedrag
aan kinderaftrek te beïnvloeden, doch
slechts om het systeem daarvan te ver
beteren.
Enige leden spraken er hun leed
wezen over uit, dat het verschil in be
lastingdruk tussen gehuwden en onge
huwden volgens het voorgestelde tarief
wederom zal worden vergroot. Zij ach
ten het voor ouderen gewenst, de leef
tijd, waarop de ongehuwden voor de
toepassing van het tarief als gehuwd
worden beschouwd, lager te stellen dan
65 jaar.
Sommige leden wezen er op, dat ten
gevolge van de voorgestelde tariefs
verlaging het verschil tussen de belas
tingen, geheven op inkomen uit arbeid
en pensioen, en die, geheven op inko
men uit vermogen, wel zeer schrijnend
zal worden.
Huns inziens dient de gedachtengang,
waarin voor de lagere en middelgrote
inkomens een belastingverlichting wordt
voorgesteld, te worden doorgetrokken
met betrekking tot inkomen uit vermo
gen. Zij zouden voorts gaarne verne
men, waarom de belastingvermindering
bij inkomens boven de f 15.000 relatief
lager wordt. Zal dit niet ten gevolge
hebben, dat de progressie nog weer
wordt verscherpt? Andere leden had
den tegen dit laatste geen bezwaar,
doch drongen er op aan, een tarief op
te bouwen, waarbij er van wordt uit
gegaan, dat een ongehuwde met een
inkomen van f 1650, een gehuwde zon
der kinderen met een inkomen van
f 2190 en een gehuwde met 2 kinderen
met een inkomen van f 3000 van inkom
sten- en loonbelasting worden vrijge
steld.
Nee, men mag die zes
Haarlemse notabelen, die
helemaal naar Denemarken
zijn gegaan, om daar op
kosten van de gemeente
het gymnastiekwezen te
bestuderen, niet te hard
vallen, vind ik. Er zijn be
lastingcenten mee gemoeid,
zegt u? Nu, wat mij be
treft heb ik liever, dat overheids
dienaren van mijn belastingcenten
misschien niet helemaal verantwoorde
studiereizen maken, dan dat ze er ka
nonnen voor kopen of politie-agenten
mee onderhouden. En ik juich het
beslist toe, dat er van mijn geld feest
wordt gevierd in plaats van dat ze
er een oorlog mee betalen.
Bovendien, de heren zijn maar
naar Denemarken geweest. Vroeger
gebeurde het veel, dat weer andere
heren om de haverklap heen en weer
naar Indonesië vlogen. En per slot
van rekening heeft Kaapstad óók
een gymnastiekwezen.
Zaterdag vieren vier paters Augustij
nen hun veertigjarig professiefeest, t.w,
pater dr. lector Servus Makaaij
O.E.S.A., pater drs. lector Nicolaas de
Wit O.E.S.A., pater lector Septimes
Wilderbeek O.E.S.A. en pater lector
Gratia ter Haar O.E.S.A.
Pater dr. S. Makaaij, assistent-gene
raal der Augustijnenorde, is thans
woonachtig te Rome. Hij werd geboren
te Geleen op 1 October 1893, volgde zijn
gymnasiale studie op het Gymnasium
Augustinianum te Eindhoven, trad in
1912 in de orde der Augustijnen, werd
25 Mei 1918 priester gewijd en ging, na
voltooiing van de theologische studie,
zich specialiseren in de Wijsbegeerte te
Freiburg, waar hij in het jaar 1922 zijn
doctorstitel behaalde. Van 1922 tot 1947
doceerde hij wijsbegeerte op het Philo-
sophicum der paters Augustijnen te
Eindhoven. Van 1929 tot 1935 en van
1938 tot 1946 heeft hij als provinciaal de
Nederlandse Augustijnenprovincie be
stuurd.
Onder en door z'n bestuur kwam de Ned.
provincie der paters Augustijnen tot
grote bloei. Toen hij in 1946 als provin
ciaal moest aftreden wegens het verstrij
ken van zijn ambtsperiode, werd hij
prior van het Convent Mariënhage te
Eindhoven, maar spoedig hierop, in 1947,
werd hij assistent-generaal der Orde te
Rome. In het onlangs gehouden kapittel
der paters Augustijnen te Rome werd
hij wederom tot assistent-generaal geko
zen.
Pater drs. lector N. de Wit is prior van
het Convent van de Allerh. Triniteit te
Haarlem en definitor der Nederlandse
Augustijnenprovincie. Hij werd geboren
te Utrecht op 4 Augustus 1890. Hij stu
deerde klassieken te Utrecht en Nijme
gen. Van 1922 tot 1938 was hij te Venlo
en bekleedde daar o.a. de functies van
prior en rector van het St. Thomascol
lege. Van 1938 tot 1946 prior en rector
van het Gymnasium Augustianum te
Eindhoven. Van 1929 tot 1935 definitor
en van 1935 tot 1938 provinciaal der Ne
derlandse Augustijnen provincie. Van
1946 af is hij werkzaam te Haarlem en
sinds 1952 definitor der Nederlandse
provincie.
Pater lector S. Wilderbeek bekleedt de
functie van prior te Venlo. Hij werd ge
boren te Utrecht op 22 Juni 1893. Van
1920 tot 1934 was hij leraar te Venlo en
bekleedde aldaar o.a. de functies van
prior en conrector. Van 1934 tot 1936
was hij pastoor van O.L. Vr. van Goede
Raad te Utrecht, van 1936 tot 1946 pas
toor te Culemborg en van 1946 tot 1952
pastoor van St. Monica te Utrecht. Sinds
1952 is hij prior te Venlo.
De laatste jubilaris, pater lector Gra
tia ter Haar, is subprior van het Con
vent van O.L. Vr. van Goede Raad te
Culemborg en directeur van het Neder
lands Schriftelijk Studiecentrum. Hij
werd geboren te Borne op 11 Maart 1894,
studeerde klassieken te Utrecht, was
van 1923 tot 1932 leraar op het Gymna
sium Augustianum te Eindhoven en van
1932 tot 1946 leraar op het Triniteitsly-
ceum te Haarlem, waar hij ook de func
tie bekleedde van conrector. Sinds de
oprichting van het NSSC is hij hiervan
de directeur.
(Van onze correspondent)
Het twaalfjarig jongetje Willy
Kamminga is Woensdag te Uithuizen op
tragische wijze om het leven gekomen.
Het kind was aan het spelen en lette
niet op een naderende boerenwagen,
zwaar beladen met bieten. De jongen
werd gegrepen, geraakte onder de wie
len en was op slag dood.
Woensdag is in Oosterzee een vier
jarig knaapje C. Ruiter met zijn auto
ped van een dijkje in het water ge
reden. Toen het ongeluk werd ontdekt,
was hij reeds verdronken.
De suikerbietencampagne heeft weer
een aanvang genomen. Op 24 resp. 28
September zijn de meeste fabrieken
opengesteld voor de ontvangst van de
bieten en verwacht wordt, dat de to
tale oogst dit jaar waarschijnlijk 2800
millioen kg bieten zal bedragen, met
Advertentie
HHP1" Niet uitdrukken. Ze verdwijnen J
^=rspoedig en spoorloos wanneer
§gF U ze een paar maal bet met jjm
het bekende huidgeneesmiddel
van een bondsrepubliek, zei hjj: „vrees
mar niet bang, dat West-Berlnjj onder 1 den houten lepel
de Russische woede zal bezwijken. Wij
redden het wel".
Reuter had drie kinderen: een doch
ter studeert in Ankara, een zoon in
Göttingen en een andere zoon in
Cambridge, waar hij ook de Britse na
tionaliteit heeft aangenomen. Tweemaal
per maand hield burgemeester Reuter
een eenvoudig praatje voor de micro
foon, met wat huiselijke humor gekruid:
„Waar de schoen wringt". Over het
Russische volk zei hij eens tot een Ame
rikaans journalist: „Jullie laten je niet
graag beoordelen naar jullie gangsters
èn wij Duitsers niet graag naar onze SS.
Verwar daarom Stalin en zijn beulen
niet met het Russische volk. Ik hoop
vóór mijn dood nog eens vrij naar Rus
land te kunnen reizen, op de Wolga te
gaan zeilen, en dan ergens in een boe
renhuis te kunnen stappen, om daar
kascha te kunnen eten met een gesne-
een totale productie van 360.000 ton
suiker en 1.700.000 ton pulp, die voor
de helft gedroogd en gebruikt wordt
in de veevoedersector, en waarnaar
een gerede vraag bestaat, (vorig jaar
werd geoogst 2965 millioen kg bieten,
productie 387.000 ton suiker en 1.800.000
ton pulp, waarvan ruim de helft werd
gedroogd).
De totale capaciteit van de fabrie
ken zal ruim 40.000 ton per dag zijn.
Er zijn ongeveer evenveel bieten uit
gezaaid als vorig jaar en de opbrengst
en het suikergehalte zullen niet veel
afwijken. Het suikergehalte is laag.
De Zuidelijke fabrieken hebben te
kampen gehad met het krijgen van
vakmensen, die, gezien het werk aan
de dijken, zich nog steeds niet beschik
baar stellen voor het werk aan de fa
brieken. Wegens het hoge zoutgehal
te van de bieten uit de geïnundeerde
streken, zal de houdbaarheid van de
bieten zeer te lijden hebben en zullen
bepaalde voorzieningen getroffen moe
ten worden voor de verwerking van
deze bieten op zo kort mogelijke ter
mijn.
De Burgemeester van Aalsmeer
maakt bekend, dat de Staatssecretaris
van Marine heeft bepaald, dat de West-
einder-plaasen, gedurende het tijdvak
van 1 October tot 1 April zullen worden
aangewezen als oefeningLterrein voor
waterv'üe/gtuigen van de Koninklijke
Marine.
