Herinnering aan pastoor A. Bloemert
Meubelontwerper J. Eckhart: traditie
verjongd voortgezet
B
Maria Stuart at meloenen
op Elswout
Marcelis als gastheer
AAN, een romantische film
uit India
Jong
I
STICHTER VAN HET HAARLEMS
BROODKANTOOR IN 1659
Omamentale plastieken van
Commandeur
Haarlem., vooruit! trok
duizend cursisten
Ook
Bescheiden en oude instelling aan
\e Veerstraat
Langt
Auto's zonder chauffeur
SLEUTEL WEG?
Buitenplaatsen langs duinrand
in de nieuwe avond-jaargang
speciale lessen voor katholieken
Geen opvallende
belangstelling
Haarlemse zorg voor
minder validen
TENTOONSTELLING BOSKAMP—OVERVEEN
DE RARITEITEN
FILMS VAN DEZE WEEK IN HAARLEM
Operette'5-geschiedenis
in Luxor
HERINGA WUTHRICH
ZATERDAG 31 OCTOBER 1953
PAGINA 9
Geen gemakkelijke taak
Uitnodiging om werk
plaatsen te bezichtigen
WÊmmê
„OVERWEGWACHTER
IN ACTIE"
Motorclub „Haarlem"
geeft haar visie
„DE SLEUTELSPECIAUST"
Rembrandt
HAARLEM
CENTRALE VERWARMING
JOHNSON OLIEBRANDERS
QNDERWIJS-MOGELIJKHEID, DIE INSLOEG
Lido
Roxy
Frans Hals
City
IIAII10 NOORS
Palace
Minerva
DE TUNNELBOUW
TE VELSEN
HEEMSTEDE
Tafeltennis
H.B.C. 1—T.O.G. 1
R.K. Verenigingsgebouw
Slechts weinig Haarlemmers zijn op de hoogte van het bestaan van het
Broodkantoor van pastoor A. A. Bloemert. Slechts enkelen kennen het
tijdstip en de plaats van de uitdelingen. Omtrent deze oude Haarlemse
instelling deelt de heer C. van de Haar interessante bijzonderheden mede in
het jaarboek 1952, dat enkele dagen geleden vanwege de vereniging Haer-
lem is verschenen. Als u een van de ingewijden volgt, zo vertelt hij, zal hij
u des Vrijdags naar een poortje naast een apotheek brengen in de Lange
Veerstraat. Gaat men de lange gang achter dit poortje door, dan komt men
eerst op een heel klein binnenplaatsje en vervolgens in een oud en verval
len huisje, waar in het benedenvertrek de uitdeling door twee uitdelers ge
schiedt. Het enige sieraad van deze vrij sombere ruimte is een portret van
de stichter. Het interieur zal iedereen, die niet op de hoogte is van de ge
schiedenis van het Broodkantoor, maar weinig belang inboezemen. Toch is
aan deze stichting de naam verbonden van een bekend Haarlems pastoor.
land echter het „armcomptoir van
Bloemert" dergelijke giften te aanvaar
den. Aldus kon men met een gerust ge
weten de landerijen onder Heiloo en
Limmen aanvaarden, vermaakt door
mr. Theodorus Romijn. Het valt niet te
verwonderen, dat het Broodkantoor bij
de aanvaarding van het rentmeester
schap door Bernardus Borst in 1731 in
bloeiende toestand verkeerde. Het aan
tal bedeelden werd sterk uitgebreid.
Ernstige moeilijkheden kreeg men
echter met het R.K. Armen en Wees
huis St. Jacob over die armen, die van
twee walletjes poogden te eten. Burge-
meesteren bevalen, dat beide gestichten
lijsten van bedeelden zouden bijhouden
om controle mogelijk te maken. Ber
nardus Borst gaf aan het einde van
zijn leven een legaat aan de instelling,
waarvan hij zolang rentmeester was ge
weest. Zijn opvolger Cavelier kon de
brooduitdelingen nogmaals uitbreiden.
Bovendien werd vanaf 1776 een turf-
uitdeling ingevoerd
Doch deze gunstige toestand zou niet
lang blijven bestaan. Wel bleef na de
omwenteling van 1795 het oude bestuur
van het Broodkantoor gehandhaafd,
maar het zag zich voor grote moeilijk
heden geplaatst. De inkomsten namen
spoedig ten zeerste af, terwijl het aan
tal voor bedeling in aanmerking komen
de personen toenam. Het schommelde
tussen 100 en 120 personen. Men kreeg
in 1808 vrijstelling van de accijns op
het gemaal en de turf, maar deze kleine
financiële verbetering werd geheel te
niet gedaan door de zware slag van de
Pastoor Augustinus Alstenius Bloe
mert, de stichter, is in vele opzichten
een merkwaardige persoonlijkheid. In
1585 te Haarlem geboren bezocht hij een
Jezuïetencollege inde Zuidelijke Neder
landen en hij trad later tot de Jezuïeten
orde toe. Na zijn wijding in 1611 was
hij als priester in de Noordelijke Neder
landen te Nijmegen, Maastricht en
Haarlem werkzaam. Pastoor Bloemert
was geen gemakkelijk man en hij lag
herhaaldelijk met zijn kerkelijke supe
rieuren overhoop. Waarschijnlijk vond
men hem, de vriend van Descartes en
Vondel, te zelfstandig. Tenslotte kreeg
hij verlof uit de Jezuïetenorde te treden;
zijn laatste levensjaren bracht hij als
pastoor te Haarlem door, waar hij ten
behoeve van zijn geloofsgenoten een
levendige activiteit ontplooide.
Zo stichtte hij in 1636 de Statie van
St. Anna. Toen hij zijn einde voelde
naderen, besloot hij zijn bezittingen
voor liefdadige doeleinden te bestem
men. Allereerst gaf hij bij acte van
22 Augustus 1659 aan 12 „maechden"
verlof gemeenschappelijk in een paar
huizen in de Biggesteeg (nu Bloemert-
steeg) te gaan wonen. Het bestuur
zou bij enige regenten berusten. Waar
schijnlijk is dit de oorsprong van, het
later verdwenen St. Annahofje.
Belangrijker voor ons is in dit geval
het testament van 30 September 1659,
waarbij pastoor Bloemert na de her-
i°ePing van alle andere vroegere testa-
®hten en de vastlegging van verschil-
hde legaten de opbrengst bestemde
°°r de R.K. armen van Haarlem, waar
toe
van burgemeesteren reeds toestem-
lng Wag gekregen en wel met dien
•5? ?.nde, dat de maandelijkse brood-
uitdelingen in het huis van de erflater
in de Wijde Appelaarsteeg zouden ge
schieden. Burgemeesteren, aan wie jaar-
Uiks rekening en verantwoording moest
Worden gedaan, zouden voor dit doel
twee personen van de R.K. religie be
noemen en aan hen zodanige ordonnan
ties geven als nodig zou mogen blijken.
Peze uitdelers zouden verplicht zijn
b ®rhjks een lijst met de namen van de
cfk den bij te houden, opdat de
tersf61(d w-z- de Heilige Geestmees-
er rekening mee zou kunnen hou-
Cor'neliVntlotte benoemde de erflater
testamentairandie fmpen tot executeur
zou optreden het"recht TrZ^cZ
ander in zijn plaats te benoemln Pas"
toor Bloemert werd op 17 November
1659 in de Grote Kerk begraven.
Comelis van Kampen zag zich voor
geen gemakkelijke taak gesteld. De vrij
aanzienlijke erfenis bestond, behalve uit
enige huizen op de Bakenessergracht,
uit een paar moeilijk in te vorderen
schulden. Pas in 1663 kon hij de eerste
rekening en verantwoording aan burge
meesteren doen. Na een proces werd het
huis in de Appelaarsteeg van de hand
gedaan en in 1665 een ander in de Lange
Veerstraat, waar nog altijd de uit
delingen worden gedaan, gekocht.
Weldra kon de stichting zich in be
langrijke schenkingen verheugen. Toch
ging de weg van de rentmeesters niet
over rozen. Er ontstonden in Holland
namelijk moeilijkheden over de vele
ef, atir>gen, verkapt of openlijk aan
allerlei r.k. instellingen. Men rakelde
een Plakkaat op van 14 October
lboo, waarin dit werd verboden. Na een
petitie vergunden de Staten van Hol-
Advertentle
Billijke tarieven, prospectus op aanvr.
Amsterdamsche Rijtuig Mij., Plein 21
Op 27 Juli 1925 opende de gemeente
Haarlem aan het Donkere Spaarne een
Arbeids-inrichting voor Minder Validen.
Er werd begonnen met 6 jongens.
Dit gebouw was voor werkplaatsen
totaal ongeschikt, zodat het een grote
verbetering was, toen de afdelingen in
1935 het gebouw Botermarkt 6 konden
betrekken.
Momenteel zijn in een viertal gebou
wen 100 vrouwen en mannen aan de ar
beid gezet, waaronder 9 blinden en eni
ge lichamelijk gebrekkigen.
Toch is er nog een wachtlijst met
ruim 200 minder validen.
Verdere uitbreiding der Nazorgge
bouwen is niet slechts een financiële
kwestie, doch houdt ook verband met
het opvoeren van de verkoop, want hoe
meer mensen aan de arbeid jezet wor
den. hoe grotere productie
Zij, die deelnamen aan excursies naar
de Arbeidsinrichtingen, tonen zich
steeds weer enthousiast over dit werk
en ongetwijfeld is het zeer leerzaam om
eens van nabij te zien hoe nu eigenlijk
de artikelen zoals: matten, borstels en
weefwerk gemaakt worden.
Om dit werk en de betekenis van Na
zorg meer bekendheid te geven, beslofct
de directie van de Haarlemse Werkin
richting, om Dinsdag 3 November en
Woensdag 4 November ('s middags van
,.Z uu,r,.en 's avonds van; 6%—8%
uur het publiek uit te nodigen een be
zoek aan de Haarlemse Werkinrichting.
Botermarkt 6 te willen brengen
U kunt de tewerkgestelden dan aan
de arbeid zien en kennis nemen van de
arbeidsvreugde dezer werkers.
Het knopen van smyrnawerk; het we
ven van ontbijtlakens handdoeken- het
maken van matten en borstelwerk zal
ongetwijfeld Uw bijzondere belangstel
ling hebben.
Er is vrije toegang, en men krijgt nog
een kopje thee aangeboden ook.
zgn. tièrcering. En
kele nieuwe erf
latingen brachten
slechts weinig baat.
Na de bevrijding
in 1813 kon het
Broodkantoor
slechts op beschei
den schaal in zijn
taak voorzien, wat
tot op de huidige
dag zo is gebleven.
In de tweede
wereldoorlog zijn
de brooduitdelingen
vervangen door uit
keringen in geld.
Op het ogenblik
veroorzaakt de ver
anderde geestesge
steldheid van de
mensen nieuwe be
zwaren. Men gaat
uit trots en schaam
te niet graag tot
aanmelding over.
In de stilzwij
gendheid, die dien
tengevolge door
uitdelers en bedeel
den in acht wordt
genomen, is waar-
schijnlek de reden
te vinden, dat
maar weinigen van
het bestaan van het
Haarlemse Brood
kantoor op de
hoogte zjjn.
Het Broodkantoor in Haarlem, naar een
tekening van dr. A. Melchior (ontleend
aan het jaarboek 1952 van de Vereni
ging Haerlem).
In een brief reageert de Motorclub
„Haarlem" op het bericht, waaruit zou
moeten blijken, dat een lid van de M.C.
„Haarlem" bij de onbewaakte overweg
in de Kruidbergerlaan te Santpoort zo
maar op eigen houtje treinen liet stop
pen om motorrijders, die deelnamen aan
een oriëntatierit, veilig en zonder op
onthoud deze overweg te laten passe
ren. Wat was echter het geval? De
rijders moesten inderdaad in hun tra
ject dit gevaarlijke punt passeren. Om
nu ongelukken te voorkomen, had het
bestuur gemeend ter plaatse iemand
neer te zetten met de bedoeling dat
deze persoon, zodra er een trein in aan
tocht was, de motorrijders zou waar
schuwen met een rode vlag. Vermoede
lijk heeft de „wachter" iets in het zicht
van de wagenbestuurder gestaan, waar
door deze in de mening verkeerde dat
het sein met de vlag voor hem bedoeld
was. Het bestuur van de M.C. „Haar
lem" kan zich in de situatie van de be
trokken wagenbestuurder uiteraard ver
plaatsen, maar wijst verder iedere be
schuldiging van de hand als zou zulks
met opzet zijn geschied.
oskamp Overveen is een begrip
dat reeds gedurende 60 jaar ver
bonden is aan wat men tegen
woordig noemt interieurverzorging,
Z zijn klank in het land heeft deze
naam verkregen omdat het bedrijf zich
er op toegelegd heeft, het meubel een
persoonlijk cachet te verlenen, en ex
clusieve interieur-aankleding (te bren-
die Boskamp voert,
gen.
De meubelen,
-
Typisch voorbeeld van tuinarchitectuur in Marcel is' tijd. De hoge „muren"
rechts en links worden door gladgeschoren hagen gevormd. Tuin op afbeel
ding is die van „Assumburg" onder Heemskerk. Marcelis liet de tuin van
Elswout in deze stijl aanleggen.
zijn persoonlüjk omdat zij ontworpen
worden door de huisarchitect, en onder
het oog van de ontwerper vervaardigd
in de eigen werkplaats steeds opnieuw
worden uitgevoerd in dit hout, met die
afwerking en de stoffering naar gelang
de speciale eisen van harmonie die het
bestaande interieur stelt.
Was het omreden van deze speciali
teit altijd al een genoegen, de etalages
aan de Bloemendaalseweg te monste
ren, sinds De Jong wiens ontwerpen
en strenge principes van houtverwer
king kenmerkend waren voor de inte
rieurs van Boskamp vorig jaar stisrf
en een nieuwe ontwerper zijn plaats
heeft ingenomen, waren wij zeer be
nieuwd welke consequenties deze per
soonsverandering voor de meubelen
van Boskamp zou hebben.
Met dit oogmerk van belangstellende
nieuwsgierigheid zullen vele geïnteres
seerden met ons, de expositie bezoeken
die door de nieuwe architect is inge
richt, en j.l. Zaterdag geopend.
Het blijkt nu dat, hoe zeer men nog
aan De Jong hecht en diens modellen
handhaaft en exposeert, dat men niette
min niet naar een verlengstuk van hem
heeft willen zoeken, wel naar iemand
die op dezelfde vakmatigheid steunt.
Zoals Boskamp in de twintiger jaren
een progressieve weg insloeg, zo is ook
de.huidige ontwerper weer een jong
kunstenaar die vanuit deze, zijn eigen
tijd leeft en creëert, met dezelfde am
bachtelijke eerbied voor het werkstuk
Advertentie
LANGE VEERSTRAAT 10 TEL. 11493
D\to?wkoiïing Marcelis mo6e dan tot de lieden behoord hebben aan
dat h" g- goed was, van welke zijde het ook binnenkwam, het feit,
maakte hemJ yzer en geschut leverde voor het voeren van oorlogen,
buitenplaats fi!, ee? oorlogszuchtig man. Hij verdiende eraan. Soit. Zijn
protserige natin,^^ ademde een grote rust, in zoverre althans als men het
rustig kon noempi u ?ei ,van tuinarchitect Mollet die in de mode was
richte demonstratief ademde geheel de geest van de tijd, naar buiten ge-
buitenland, slaagde1 - f3 Marcelis, machtig en invloedrijk in binnen-
dat de Haarlemmer! ml? deze demonstratie zo welsprekend te doen zijn,
dit wonder kwamen verv=^L g?e wandeling zich telkens en telkens aan
zochten Elswout, een biina 1+„eLzy niet alleen- Vorsten en diplomaten be-
tijden werd voortgezet. raaitie geworden gewoonte, die ook in later
Dinsdag de derde Juli van het jaar
1660 genoot het op kijkspelen beluste
volk van Overveen en Bloemendaal van
een zeldzaam schouwspel. Dertien sta-
tiekoetsen trokken uit Haarlem in in
drukwekkende stoet naar Elswout, om
dat Maria Stuart, prinses Royale, wier
broer op de Engelse troon hersteld was,
zich in het hoofd had gezet heer Mar
celis op Elswout te bezoeken. Ze ver
toefde reeds enkele dagen in Haarlem,
waar men haar met de grootste voor
komendheid ten stadhuize had ontvan
gen. In haar gezelschap bevond zich
haar tienjarige zoon, die later koning-
stadhouder Willem III zou worden. Heer
Marcelis, allereerst koopman, zag in dit
bezoek een uitstekende gelegenheid om
de jonge prins voor zich in te nemen.
Men moet aan de toekomst denken! In
de warande van Elswout liet hij voor
de jongen een jacht organiseren, en
men zorgde er wel voor, dat het prins
je zelf de voor de jacht losgelaten haas
kon vangen. Op de jagershartstocht van
het prinsje speculeerde Marcelis om
hem zich later te doen herinneren.
De Prinses Royale werd met grote
luister ontvangen. Voor uitgelezen deli
catessen was gezorgd; ze werd ont
haald „met een heerlijk collation, be-
staende uit een kostbaer Servies van
raare Confituyren, een schotel Meloen,
raer Banquet, deftige fruiten en alles
wat nieuw, delicaat en aengenaem was"
(Hollandsche Mercurius, 1660).
Marcelis had grote belangstelling voor
de in zijn tijd ontwaakte liefde voor
het leven van planten en dieren en hij
gaf zijn gasten daarvan de bewijzen.
Bij Elswout ontbrak dan ook niet een
uitgebreide kwekerij met exotische ge
wassen, die naast de inheemse een
hobby van de kapitaalkrachtigen wa-
ren geworden. Marcelis schafte zich alle
Ln zijn tijd verschijnende belangrijke
boeken op dit gebied aan. We noemen
,Crayde-Boek van Dodonaeus, de
Piantenbeschrij vingen van Clusius en
Hp n 1.US'J-de. werken van Crispian van
en e ln zijn Blomhof de bloemen
Bure-plï" Iiaar het leven schilderde.
Amsterriff r Hicolaas Witsen van
een van iWaan Marcelis verwant, was
de exoüf S De,n' die ook de studie van
bevorderde Hii 5^2" en dierenwereld
Nieuhof in'd? »Ji u e schilder Joan
Brazilië tp hf lefenheid om China en
E ontstonden
Schepen brachten exotische dieren
uit Oost en West, ook planten en zaden
Marcelis bezat limoen- en oranje-bomen'
die in Leiden uit Zcistd wsrsn pp.
kweekt.
De woning zelf werd gesierd met al
lerlei merkwaardige zaken van natuur
historische aard, overgebracht naar het
vaderland door de schepen van de Com
pagnie: zeehorens, schelpen, opgezette
vogels en insecten.
Deze werden in de laden en kasten
van kabinetten bewaard in een kamer,
die de rariteiten-kamer genoemd werd!
Op Elswout had men een rariteiten
kamer, de volière met zeldzame vogels
ontbrak evenmin en de cultuur van uit
heemse gewassen behoorde tot de nood
zakelijkheden, die Marcelis aan zijn
stand verplicht was.
Schilders en dichters pasten zich bij
deze liefhebberijen aan. Honderden
schilderijen met vogels en bloemen ont
stonden en in tal van gedichten werd
de exotische pracht geroemd.
Of Marcelis werk van de Haarlemmer
P. Holsteijn (16141673) in zijn bezit
had, is niet te achterhalen, maar deze
heeft bij voorkeur miniaturen met vo
gels en bloemen geschilderd. Dit deed
ook Rochus van Veen die van 1660 tot
1670 te Beverwijk werkzaam was en er
kapellen, rupsen, vliegen, sprinkhanen,
spinnen en torren schilderde.
In 1687 heeft een nicht van Vondel,
Agnes Block, die aan de Vecht haar
buitenplaats Vijverhof bewoonde, de
eerste gekweekte ananas aan de Staten
van Utrecht aangeboden.
Hebben we zo vluchtig iets van de
sfeer van die dagen weergegeven, we
weten nu ook welke boeiende zaken
Marcelis Maria Stuart en haar gevolg
kon tonen. Ze had daar veel belangstel
ling voor, want ook in Haarlem waren
haar reeds „allerhande rariteiten" („Hol
landse Mercurius") ten geschenke
aangeboden.
Een andere belangrijke gast op Els
wout was de Engelse gezant, Temple,
die er in 1669, met een stoet van vijf
tien koetsen arriveerde, mogelijk ook
om „zaken" te bespreken met de in
vloedrijke ijzermagnaat.
In het volgend opstel willen we het
inwendige van dit koninklijke Elswout
doorwandelen, om dan na te gaan, hoe
de verdere geschiedenis van dit inte
ressante buiten is geweest.
J. B.
als zijn voorganger. En daarmee is de
traditie verjongd voortgezet. Ter expo
sitie hebben wij uit enige werkstukkan
een indruk kunnen krijgen van de
denkwereld van deze jonge meubelont
werper J. B. Eckhart. Enige louter de
coratieve vlakken die de ruimte inper
ken, en die putten uit de experimenten
der lineaire abstracten, tonen hem als
een fantasierijk ontwerper, even speel
ser en misschien frivoler dan datgene
waardoor Boskamp tot nog toe geken
merkt werd.
Zijn ernst blijkt, waar hij zich een
logisch construsteur toont, die de mo
gelijkheden van de materialen en de
verhouding en plaatsing der vlakken
en massa's in overeenstemming brengt
met de eisen der constructie. In de ma
teriaalkeuze maakt hij gaarne gebruik
van de „moderne" houtsoorten, en bo
vendien werkt hij de détails graag af
met een matte slijplak in dekkende
tint.
De tentoonstelling is verlevendigd
door sierend glaswerk van Leerdam,
waarin meerdere kleuren glas vloeiend
in elkaar versmolten zijn.
Van de beeldhouwer W. Commandeur
is er een aantal plastieken ln hout en
steen die, hoewel enigermate figuratief,
een sterk ornamentaal-abstraherende
werking hebben verkregen, waarbij het
materiaalkarakter in het spel een be
langrijke plaats behoudt.
De tentoonstelling is geopend tot 8
November.
L. T.
?5
„Aan" vertelt de geschiedenis van
het Indiase volk, dat van verdrukte
massa wordt bevorderd tot regerend
volk. Een goede koning, die vaderlijk
over zijn volk regereert, komt tot het
inzicht, dat niet hij, maar het volk zelf
regeren moet. Hij wordt zo maar in
eens democraat-van-de-daad en legt zijn
kroon in handen van zijn volk. Dit
wekt de woede van zijn heerszuchtige
broer, die hem laat vermoorden. Hij
denkt althans, dat hij hem laat ver
moorden, maar de vrienden des ko-
nings leggen in zijn bed een trouw
dienaar, die offerbereid zijn lijf aan het
moordend staal prijs geeft, terwijl de
koning onderduikt. Nu regeert de el
lendeling samen met zijn niet minder
heerszuchtige zuster en de strijd tegen
het volk kan beginnen. De volksheld
is een zekere Jai, die bemind wordt
door het boerenmeisje Mangala, maar
tegelijkertijd verliefd is op de prinses.
Deze echter haat-en-bemint de jonk
man en het slot is, dat zij door hem
wordt ontvoerd, nadat Mangala door
de prinselijke schurk, die haar ver
geefs het hof heeft gemaakt, wordt
vermoord. De prinses, die door Jai in
het gewone volksleven een plaats krijgt
toegewezen, onderwerpt zich aan hem
op het ogenblik, dat de prins wraak
komt nemen, maar door de inmiddels uit
de duisternis opdoemende koning on
schadelijk wordt gemaakt. En dan is het
moment gekomen, waarop het volk sou-
verein wordt verklaard.
Van het nog jonge India zouden we
liever een filmwerk zien, dat land en
volk op waardiger en smaakvoller wijze
vertegenwoordigt dan „Aan" vermag te
doen. 18 jaar.
In de film van Alfred Hitchcock,
„I confess", wordt het biechtgeheim aan
de orde gesteld. Een kapelaan in Que
bec, Michael Logan, verneemt in de
biechtstoel, dat de huisknecht van de
pastorie een advocaat heeft vermoord.
De moordenaar heeft zijn misdaad be
dreven in een soutane en deze omstan
digheid leidt tot de arrestatie van de
priester. Hij zwijgt uiteraard en krijgt
steeds meer de schijn tegen zich. Zijn
situatie wordt onhoudbaar, als blijkt dat
hij ook iets met de advocaat te maken
heeft gehad. Hij heeft namelijk het plan
gehad, de man op te zoeken in verband
met de chantage, die de schurk bezig
was te plegen op een gehuwde vrouw,
die Michael Logan vóór zijn priesterwij
ding heeft gekend en die nog steeds van
hem houdt. De openbaring van dit feit
maakt de zaak niet beter en als hij bij
Advertentie
gebrek aan bewijs wordt vrijgesproken,
is de publieke mening zo fel tegen hem,
dat hij gemolesteerd wordt. Dit nu kan
de vrouw van de moordenaar niet aan
zien. Zij schreeuwt het uit dat de priester
onschuldig is en wordt door haar man
neergeschoten, die op zijn beurt door de
politie buiten gevecht wordt gesteld,
zijn misdaad bekent en in extremis de
absolutie van de priester verkrijgt.
Voor de omstanders is het nu duide
lijk, waarom father Logan gezwegen
heeft.
Hitchcock, die het vak kent, heeft
een spannende film gemaakt, maar hoe
jammer, dat hij het drakerige verhaal
heeft aanvaard, waaruit hij alleen maar
de sensationele liefdesaffaire had hoe
ven te verwijderen om een indrukwek
kende stof te kunnen overhouden. Er
zit iets onsmakelijks in zijn reconstruc
tie van het verleden, waarin men een
jonge man op vrijersvoeten ziet, die men
een halve minuut tevoren als biechtva
der heeft waargenomen. Een nare con
cessie, die overbodig mag heten en die
het drama onzuiver stelt. 18 jaar.
„Call me madam" heeft overal in de
wereld grote successen gehad als mu
sical comedy. Geen wonder dus, dat
er ook een film van gemaakt is, groot
van opzet en met het volle pond voor
de muziek van Irving Berlin. De ge
schiedenis is typisch Amerikaans. De
Verenigde Staten sturen een struise
ambassadrice naar het ergens in Tirool
gelegen groot-hertogdom Lichtenstein.
Het zit daar met de schatkist verre van
goed en dus pogen de ministers om
strijd het hart van madame te winnen,
teneinde daardoor een millioenen-le-
ning in de wacht te slepen. Eén van het
college wil daar echter niet van weten
en hij is juist de uitverkorene. Verder
is er nog een persattaché, die verliefd
wordt op de dochter van de groot-her
tog en haar later in Amerika voor goed
aan zijn hart kan drukken, zoals da
minister zijn schone ambassadrice. Er
wordt behoorlijk de spot gedreven met
diplomatieke zaken en de Amerikanen
nemen zichzelf allergenoegelijkst op de
hak. Jammer is, dat er zoveel wordt
gezongen in dit verhaal, dat een tekst
heeft om te smullen. Met minder bom
barie en gekweel zou er een amuse
mentsfilm in kleuren van hoog
gehalte geboden zijn (18 jaar).
Honkong is het gekleurde verhaal
van een Amerikaans oud-strijder, die na
de oorlog naar China gaat om fortuin
te maken. Hij moet echter vluchten voor
de communisten en ontfermt zich daarbij
over een Chinees weesjongetje. In de
bagage, die dat manneke meesleept, be
vindt zich een zeldzaam kostbaar afgods
beeldje en vanzelf krijgt de Amerikaan
daar zin in. Bij zijn pogingen om het
beeldje later in Hongkong op slinkse
wijze van de hand te doen, komen er
moeilijkheden. Dank zij een goedhartige
onderwijzeres, die het „betere ik" bij
de snode Amerikaan wakker schopt, is
het happy end verzekerd. Een avontu
renfilm, die hier en daar wel vermag te
boeien. 14 jaar.
De film „Broadway Rhythm", welke
deze week in het Frans Halstheater
wordt vertoond, is soms moeilijk te vol
gen. Het gaat over een knappe juffrouw,
die aangesloten bij de „Dochters van
het Recht" door haar uiteraard hu
maan werk in aanraking komt met een
jongeman, die het leven nogal van de
vrolijke kant bekijkt. Door deze kennis
making verandert de knaap spoorslags
zijn leven. Hij trouwt met haar en samen
beleven zij de meest dwaze geschiede
nissen. Het geheel biedt genoeg moge
lijkheden, vooral als de hoofdrol vervuld
wordt door Fred Astaire. De Amerika
nen overgoten dit alles met een kleur
tje en er ontstond een frisse cocktail.
Iedereen kan de film gaan zien.
Het is telkenjare een vreugde om het
verslag te lezen van de Stichting Jong
Haarlemvooruit! Het bestuur doet
uitstekend werk ten behoeve van de
jongelieden, die slechts de lagere school
volgden en in hun vrije tijd meer we
tenschap willen vergaren, hun algemene
ontwikkeling vergroten of door middel
van een cursus volwaardiger in de maat
schappij hopen te staan.
Het werk begint dit jaar iets later
dan anders, omdat het Stedelijk Gym
nasium verbouwd wordt en dus een an
der onderdak voor de avonduren ge
zocht moest worden. Het gemeentebe
stuur heeft thans tijdelijk de Th. M.
Éis
Rariteitenkamer, zoals elk belangrijk buiten in de 17de eeuw bezat. Hier ver
zamelde men exotische dieren en diertjes, vlinders, insecten, vogels, planten
en zaden. Zalen als hierboven kwamen ook op Elswout voor.
Ketelaarschool voor Mulo aan de Park
laan 108 ter beschikking gesteld. De
cursisten krijgen in ieder geval het volle
pond: een cursusduur van zes maanden.
Het jaarverslag, lopende van 1 Octo
ber 1952 tot 1 Juli 1953, leert, dat 639
jongelui de lessen voleindden, en res
pectabel aantal. Er werden 60 lesgroe-
pen geformeerd, met medewerking van
34 dames en heren docenten. De raad
voteerde een bedrag van 10.000,de
leerlingen betaalden ruim 4000,De
hulp van het „stadhuis" en directies
mitsgaders sociale werksters van Haar
lemse instellingen en bedrijven was
weer verheugend.
Het tien-jarig bestaan is in alle stilte
voorbij gegaan, omdat er teveel werk
aan de winkel was. Er waren 1200 aan
meldingen, ruim 1000 bleven er over.
Zeer veel ouderen dan 30 jaar hadden
belangstelling, zij moesten echter naar
andere instellingen verwezen worden.
De opkomst was in het afgelopen stu
diejaar opvallend volledig, de algemene
stemming prijzenswaardig, de werklust
verblijdend. Bij de beoordeling van het
verloop (van 1000 tot 639) moet men
bedenken, dat velen in het tweede kwar
taal naar het rampgebied trokken, de
Flora avondwerk vereiste en de mili
taire dienst zijn tol vroeg.
Diploma's worden ee niet uitgereikt,
wel een staat, vermeldende de graad van
ijver waarmede gewerkt is en een oor
deel omtrent de behaalde resultaten.
Er worden ditmaal 30 cursussen gege
ven, weer onderverdeeld in algemene
lesgroepen en die uitsluitend voor ka
tholieken.
Wtf bevelen dit prachtige werk van
harte aan. Men kan aan de Parklaan 108
iedere avond van 7 tot 9 uur inlichtin
gen inwinnen, terwijl katholieke be
langstellenden ook terecht kunnen b(j
de heer N. C. Schouten, Emmalaan 34.
Advertentie
Van ouds bekend. Tel. 14609
Officieel Philips-reparateur
Kruisstraat 88 Haarlem
Het verhaal, dat de film „Opstand in
de Sing-Sing" in beeld brengt, voert ons
naar de befaamde gevangenis aan de over
zijde van de oceaan, waar wij temidden
omgeving zal moeten doorbrengen,
van een bende schurken een nobelhartig
moordenaar aantreffen, die 5 jaar in deze
oomgeving zal moeten doorbrengen.
"Wanneer een bijzonder schurkachtige
rakker, die steeds de anderen verraadt,
door een fidele kameraad wordt neerge
knald, wijst het noodlot de nobelhartige
moordenaar als de dader aan. De toe
stand schreeuwt eenvoudig om een op
lossing, die u dan zelf maar moet gaan
zien. Mits u boven de 14 bent.
Nog maar kort geleden, wij een uit
voerige recensie gewijd aan de Zwit
serse film „Heidi" van de Italiaanse
regisseur Commenchini. Wij willen dan
nu slechts voltstaan deze film van harte
aan te bevelen. Iedereen kan er heen.
Liefhebbers van muziek, dans en zang
kunnen deze week in Minerva terecht.
Marika Rökk en Johan Heesters brengen
er n.l. de aloude, doch steeds weer nieu
we operette „Die Csardasfürstin" van
Kalman. Alle leeftijden zegt de keuring.
De heer J. J. de Wevers, districtsbe
stuurder van de Algemene Nederlandse
Bouwarbeidersbond heeft namens de
Uniebonden medegedeeld, dat de ver
onderstelling, die in de Kamer van
Koophandel te Alkmaar tot uiting is
gekomen, als zouden de Uniebonden
tegen versnelde uitvoering van de tun
nelbouw te Velsen zijn, van alle grond
ontbloot is.
Dinsdag 3 November a.s. wordt voor
de Overgangsklasse der N.T.T.B. de
Haarlemse derby gespeeld tussen H.B.C.
I en T.O.G. I. De wedstrijd vindt plaats
in de Jacobaschool aan de Lanckhorst-
laan. Aanvang 8 uur des avonds. De
teamopstellingen zijn als volgt: H.B.C.
met J. Leuven, J. v. d. Dries en F.
Smit, en T.O.G. met B. Duits, J. Vester
en G. Leenaarts. Gelieve tijdig aanwe
zig te zijn.
Maandag: B uur toneelrepetitie „Ber-
kenrodai', 8 uur bestuur H.B.C.
Dinsdag: 8 uur repetitie R.K. Har
monie „St. Michaël", 8 uur repetitie
Kath. Gemengd Koor, 8 uur repetitie
„Laudate Dominum".
Woensdag: 7.30 uur Damclub St
Bavo".
Donderdag: 8 uur Klaverjasavond ta-
feltennis-afdeling H. B. C„ 8 uur St
Vincentiusvereniging.
Zaterdag: 2 uur Balletgroep.
