Nederlanders graven nieuwe
oliehaven van Geelong
E
Partij-Welter dient
Nederlanders
motie in over
Indonesië
VcnJtcuJe
SPECULATIES OVER RUSLAND
Tussen neus en lippen
Nederlandse planters hebben
het moeilijk
Chefarine .4
in
Mogelijkheid van terugkeer
met regeringsvoorschot
Overleg in Stichting van de
Arbeid begonnen
Kemal Ataturk bijgezet
grootste mausoleum ter
in het
wereld
Zij bezorgen ons land een naam,
die klinkt als een klok
Indonesië op gebied van economie en
veiligheid achteruit gegaan
feestelijke verzorging
dringend nodig
Drie dodelijke ongelukk en
te Rotterdam
GRAAF VAN BYLANDT OP SCHIPHOL:
4 middelen in 1 labiel
doen wonderen!
Bisdom Haarlem
K.A.B. heeft in 1952
veel werk verzet
Mr De Graaf siet het
probleem heel anders
VRIJERE LOONVORMING
KOEK
COMBINEREN
OF PAF STAAN
De Franse kaasinvoer
nxanieiiA
WOENSDAG 11 NOVEMBER 1953
PAGINA 5
(Van onze speciale verslaggever)
Langzaam zwoegt de „Geopotes IV" door de nieuwe oliehaven van Gee
long, jonge snelgroeiende stad in de buurt van Melbourne. Het water
in de baai lijkt uit de verte staalblauw en de grote lage huizen, die daar
ussen de gombomen en kleine palmen in de zon liggen te stoven, roepen
®e,,innermgen op aan de Rivièra. Zoals er trouwens op zoveel plaatsen langs
"stralië's kust concurrenten van Zuid-Frankrijk op ontdekking door de
"fristen liggen te wachten. Maar de hopper-zandzuiger met zijn vorstelijk
Aandoende naam, die overigens niets anders dan aardworm betekent, be
kommert zich niet om die schoonheid in de warme middag en stoomt op naar
?.e baggermolen G.G.H., die daar in het midden van de haven angstwekkend
'l£t ie knarsen en piepen een geluid, dat door merg en been gaat. Maar
Je als muziek in de oren klinkt, omdat je weet, dat daar Nederlandse bag
geraars van de vroege ochtend tot laat in de avond bezig zijn met een groots
havenwerk. Omdat Britsgezind Australië nou per se die kerels uit de buurt
Van Sliedrecht, ergens aan de andere kant van de wereld, hier wilde hebben
v°or dit karwei.
«We zijn hier in Australië in begin
1950 begonnen. En in Augustus van dat
Jaar kregen we al onze eerste opdracht
v°or de haven van Melbourne. Dat was
®en werk van ongeveer 12 millioen gul-
ben. In April 1951 zijn we hier in Gee
long gestart en dat loopt nog wel even.
West-Australië is al een opdracht uit
gevoerd en in Sydney zijn we ook bezig
hiet een oliehaven. Al met al hebben
een dikke 160 man in dienst, die
zeer behoorlijk loon verdienen.
Trouwens, gaat U maar eens bij ons ho-
'el kijken hier, daar staan beslist wel
verschillende auto's waarmee de men
sen naar hun werk komen, 't Lijkt Ame
rica wel."
Ir. Marinus Stigter kijkt nadenkend
haar de vette, grauwe blubber, die in
be 17 grote grijpemmers van de bag
germolen in happen van 675 liter elk
omhoog bibberen en dan in één van de
iangsliggende hoppers wordt gespoten.
"Australian Dredging and General
Works Pty Ltd" heet de nieuwe maat-
sohappij, waarvan hij samen met een
collega directeur is en die werd opge-
n«ht door de Nederlandse firma's Adr.
yolker uit Sliedrecht en Van Hattum
h Blankevoort uit Beverwijk. Een goed
yOdijerm product van een heel merk-
aardige combinatie van export (van
bkmanschap en dienstverlening) en
"Verpakte emigratie", zoals deze gemoe
delijke baggeraar uit Maassluis het uit
drukt.
We hebben in Nederland uit 900 men
sen 80 man gekozen, die in principe van
plan waren te emigreren. Zij zijn op
onze kosten overgekomen. Wij hebben
Voor huisvesting gezorgd. Hier vlakbij
staat een hotel voor vrijgezellen met
een eigen Hollandse kok en voor de
gezinnen hebben we huizen gekocht en
ach, wie achteraf liever toch niet blij
ven wil, kan straks rustig teruggaan
Die reis houdt men wel over."
Met een rasechte Hollandse rivier
boot, de „Loevestein", schipper L. H.
Brouwer uit Rotterdam aan het roer,
zijn we naar die dag en nacht door
draaiend baggermolen gevaren en het
Was goed om daar, op het glibberende
dek, terwijl de bagger je om de oren
stoof, te kijken en te luisteren naar
die gebruinde, pezige kerels. Emigran-
ten Oi met, ze doen het toch maar.
hun baggermolens, zuigers, hoppers
hebben ze de halve wereld rondge-
sleept om hier in de baai van Gee-
lonrf Nederland een naam te geven,
die "klinkt als een klok. Niet alleen om
dat ze die haven tot elf meter diep
zo perfect hebben uitgegraven; ook m
vele andere opzichten ligt daar in
het staalblauwe water, dat van dicht
bij smaragd groen is, een brok Hol
lands gloriie. Geen enkele Australiër
is niet verbaasd wanneer hij de
kraakheldere machinekamer van de
9.G.H. ziet, waar machinist Adriaan
Middelkoop uit Sliedrecht de scepter
^aait.
«Look", zei zen Australiër me later,
"Qan de haven verwacht je de rauw-
ete jongens van de waterkant, maar
die lui van jullie gaan naar dg kgrk
Tok" W0antnveTeCh n°9 met die kerk
pen in hun smeriaT ke'A hag?erk™-
zeer actief meelevende w
Katholieke Kerk, deRefnrJT TT T
of de Presbyterian Church. Ir Stater
zelf geen emigrant maar een altijd uit-
Dinsdagmiddag zijn drie dodelijke on-
feiukken te Rotterdam geschied. Het
l6rste vond plaats op de Schulpweg
2bid, waar de zeventigjarige W. J. Maas
r-Van Noort, die te Rhoon woonde, met
®aar bromfiets werd aangereden door
_etl auto. Zij is kort na het ongeluk
Verleden.
"pllij het ploegen is de zestienjarige
Uhelmina Verhoeve, dochter van een
lybdeigenaar aan de 's-Graveweg, in de
mgeving van de ouderlijke woning om
clleven gekomen.
bestuurde een tractor, waar de
eS achter bevestigd was. Toen dit
crktujg onverwacht achter een boom-
ortei bleef steken, maakte de tractor
j J draai en kantelde, met het gevolg
a' het meisje van haar zitplaats viel
Jb onder de tractor terecht kwam. Zij
aerd zo ernstig gewond dat zij reeds
a onkele minuten overleed,
tenslotte is de zeventigjarige oud-
j btieman F. van der Luur op de Beyer-
jjOdselaan door een tram aangereden,
tgt kwam met het hoofd op de straat
lijk0*1* en overleed vrijwel onmiddel-
zwervende baggeraar over de zeven
wereldzeeën, is lid van de kerkeraad
van de Reformed Church en ziet scherp
de dringende noodzaak van een veel
grotere en meer actieve belangstelling
van de kerken in Nederland. „Eigenlijk
zou het zo moeten zijn, dat de pastoor
of de predikant er is voordat de emi
granten komen. De begintijd is hard en
dan is er heel wat geestelijke steun
nodig."
Dag en nacht, op een korte pauze na,
werken de baggeraars in twee ploegen
aan dit grote project in de oliehaven
van Geelong. Blijvers en zij, die terug
gaan.
Zij, die zeer doelbewust voor de toe
komst van de kinderen Australië kie
zen zijn de emigranten, die de prac-
tijk heeft het hier bewezen een ex
tra sterke ruggegraat hebben meege
kregen om stand te houden, dwars te
gen alle moeilijkheden in. „Zelf zullen
we wel nooit echte Australiërs wor
den, je vergeet Holland zo maar niet,
maar onze kinderen wel. Onder de
ouders zijn er heel wat, de zo terug
zouden willen wanneer er in Nederland
dezelfde vooruitzichten waren. Maar die
zijn er niet. Voor ons zelf niet, laat
staan voor onze kinderen."
Advertentie
QUEENSLAND
500 km
CUNNAMULUla
Britbone-
j
e
AUSTRALIA
SILVER TOWN
PT-AUOütTA J •bROKEN~HlU.
-BWKtN NIU «W
fNIEUW ZUID WALES
UACOUARIE
PT.LiNCOL
HAY
gENIUQUIN
LLONGONG
ELLINGTON
KANGOEROE E/L.Zj
INGS
(VICTORIA
Tasman Zee
i BALLARA; Melbourne
geelongJT sale BA,RNSDAL
PORTLAND
Soss straat
-Ind/sche Oceaan
K/NG E/L.
UAUNCESTON
TASMANIE
h ö'j'/.rt'l'
5335 2 V.PELT
Wanneer U zich onbehaaglijk voelf,
doel een enkel tabletje Chefarine„4"
wonderen. Door de samenwerking
van 4 beroemde geneesmiddelen,
in één tablet verenigd, voelt U zich
een ander mens, weer in staat met
plezier Uw werk te doen.
BEROEMDE GENEESMIDDEL EN
IN ÉÉN TABLET
TEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20 TABLETTEN F 0.75
Hei zojuist verschenen jaarverslag
1952 van de K.A.B. in het bisdom Haar
lem eindigt met een nabeschouwing van
secretaris L. A. Weeber, waarin hij het
vele werk memoreert dat in 1952 is
verzet. Namens het Bondsbestuur brengt
hij daarvoor warme dank aan het ka
der, met de afdelingsbesturen voorop,
en al zijn toegewijde helpers; de be
stuurders van vakbonden en onderafde
lingen instellingen, Credo Pugnomannen
en de kern vertrouwde leden.
„Vele problemen blijven onze aandacht
vragen", aldus vervolgt de heer Weeber.
„De industrialisatie van het Westen gaat
in onversneld tempo verder. De uit
bouw van de grote steden voltrekt zich
in een niet minder tempo. Het zal onze
grote opgave moeten blijven in heel de
ze dynamische ontwikkeling de arbei
dende mens te kunnen blijven omvat
ten. Zijn opgaar, hierin mag niet lei
den tot een opgaan in de massa. In tal
van kernen en instituten, die wij tot on
ze beschikking hebben of waarvoor wij
nieuwe vormen zullen moeten zoeken,
zullen wij hen moeten vormen en scho
len tot een bewuste mens. Tot een be
wuste arbeider. Tot een bewuste katho
liek. Hun, die wegens emigratie ons
gaan verlaten, zullen wij ook hierbij de
helpende hand moeten bieden. 1953 staat
verder in het teken van enige bijzon
dere activiteit", aldus besluit de secre
taris. „Wij hopen dit jaar in een grote
actie onze kapel in de kathedraal te
Haarlem, „de moederkerk van ons bis
dom", te voltooien en onze bisschop aan
te bieden. De bondsraad 1953 zal verder
voor een belangrijke beslissing staan, of
wij zullen starten met een gezinszorg
fonds in ons bisdom."
Het met foto's en tekeningen geïllus
treerde jaarverslag geeft o.a. een over
zicht van de samenstelling van de
bondsleiding, van het werk van de
Credo Pugno-dubs, van de taak van
de K.A.B. op sociaal-economisch en cul
tureel terrein, terwijl voorts de afde
lingen en kringen in korte verslagen
aan bod komen. Ook de K.A.V. en K.A.J.
worden vermeld. Tenslotte zij i er korte
beschouwingen over het werk van het
Emigratiebureau, de Diocesane Raad
van Overleg, het Ziekenfonds St. Joannes
de Deo en verschillende andere instel
lingen.
(Van onze parlementaire redacteur)
In de avondvergadering van Dinsdag heeft de Tweede Kamer zich bezig ge
houden met de begroting van Maatschappelijk Werk. Daarbij kwam weder
om het verschil in standpunt van prof. Lemaire (K.N.P.) en de regering aan
het licht over de houding, die de laatste aanneemt tegenover de Nederlan
ders in Indonesië. Dit meningsverschil leidde tot het indienen van een motie
door prof. Lemaire waarin het volgende wordt uitgesproken:
De Kamer, kennis genomen hebbende
van de debatten over de begroting van
Maatschappelijk Werk, overwegende, dat
de activiteiten van de regering ten be
hoeve van die Nederlanders in Indone
sië die daar in moeilijke maatschappe
lijke omstandigheden verkeren dienen
gebaseerd te zijn op het beginsel, dat
tenslotte de betrokkenen zelf hebben te
bepalen wat hun eigen belang vordert;
nodigt de regering uit zodanige
maatregelen te treffen dat:
a. bij het verstrekken in Indonesië
van voorschotten voor overtocht naar
Nederland (op grond van sociale nood
zaak) met het oordeel der betrokke
nen ten aanzien van het vertrek uit
Indonesië als doorslaggevende factor
wordt rekening gehouden;
b. bij het verstrekken in Indonesië
van schoolsubsidies de vrije keuze der
betrokken ouders van het meest pas
sende onderwijs voor hun kinderen
volkomen wordt geëerbiedigd.
Mr. De Graaf (K.V.P.) heeft daartegen
over zijn standpunt bepaald. Hij wees
de motie af omdat de betrokkenen zelf
hun positie niet zuiver kunnen bepalen.
Het is pijnlijk het te moeten constateren,
aldus mr. De Graaf, maar bij de be
staande sentimenten en moeilijkheden
zijn de Nederlanders in Indonesië daar
toe zelfs zo weinig in staat dat zij eer
der tegen zichzelf beschermd dienen te
worden.
Wegens het late uur waarop de motie
werd ingediend, kon mr. De Graaf niet
met zekerheid zeggen of zijn gehele
fractie dit standpunt deelt. Er waren
maar weinig fractieleden meer in de Ka
mer aanwezig.
De motie is ondertekend door de bei
de leden van de partij Weiter, boven
dien door drie leden van de anti-revo-
lutionnairen, de heren Gerbrandy, Fok-
kema en Verkerk, de heer Ritmeester
(V.V.D.) en de heer v. d. Wetering
(C.H.). Minister Van Thiel had tevoren
over dit vraagstuk nogmaals zijn stand
punt bepaald. Hij zal de politieke situa
tie in Indonesië nauwkeurig blijven vol
gen maar deelt verder het standpunt
van mr. De Graaf. Mr. Gerbrandy, die
de Kamer ad interim presideerde, heeft
op verzoek van de minister na het in
dienen van deze motie op het eind van
het debat voorgesteld om de behande
ling aan te houden tot de minister zich
hierover
vormd.
een oordeel zal hebben ge-
(Van onze Haagse redacteur)
In de looncommissie van de Stichting
van de Arbeid zijn vandaag de bespre
kingen geopend over het vraagstuk van
de vrijere loonvorming. Deze belangrijke
kwestie zal, naar algemene verwachting,
geruime tijd van overleg vergen.
De kern van het probleem is hoever,
wanneer men tot grotere vrijheid bij de
loonvorming komt, de differentiatie moet
gaan en waar dan het zwaartepunt voor
de beslissingen moet liggen. Bij deze
laatste vraag komt de toekomstige positie
van de Stichting van de Arbeid zelf in
het geding. Men kan zich tussen het
huidige loonsysteem en een ongelimi
teerde vrijheid van de lonen tal van
nuances in de loonvorming denken: een
publiekrechtelijke structuur, waarbij de
Na een verblijf van ruim tien
maanden in Indonesië is Dinsdag
avond de Nederlandse Hoge Com
missaris in Djakarta, mr. W. F. L.
Graaf van Bylandt, vergezeld van
zijn echtgenote in Nederland gearri
veerd
Graaf van Bylandt werdl op Schiphol
verwelkomd door de regeringscommis
saris voor Indonesische aangelegenheden
mr. N. S. Blom, het hoofd directie voor
lichting Buitenlandse Zaken, die heer
D. F. J. de Man, en namens de K.L.M.
door de onderdirecteur, de heer G. B
van Os van Delden
Op vragen over de ontwikkelingen <n
Indonesië zei de Hoge Commissaris, dat
het laatste jaar over het algemeen een
achteruitgang kan worden geconstateerd
in de interne toestand. Vooral econo
misch is de situatie moeilijker gewor
den en de daling van de rubber- en tin-
prijzen baart de Indonesische regering
grote zorgen. Ook wat de veiligheid
betreft staat de Indonesische regering
voor problemen, niet in de laatste plaats
door de ontwikkelingen in Atjeh.
Mr. van Bylandt verklaarde uitdruk
kelijk, dat zijn bezoek aan Nederland
geen verband houott met eventuele be
sprekingen over het opheffen van de
Nederlands-Indoneschische Unie. Uiter
aard zal tijdiens zijn besprekingen in
Den Haag deze kwestie wel ter sprake
komen. In dit verband zei de H. C.
met bekend te zijn met de komst van
?=n-i "donesische delegatie naar Necler-
wu VOOJ besprekingen over de Unie.
in rtï°es?e hieraan toe dat Nederland
hing zal kbS aa^emIn.Chtende h°U"
derTemi^eTziGde^Ned^ N™'
Commissaris, dat in deleTvan Wes^ïn
Midden-Java de toestand nietaunstia
m Oost-java echter is hel vrfwelZet
Hg. Ook m Sumatra zijn er - uiteraard
met uitzondering van Atjeh
moeilijkheden. Op een vraag over de
stemming onder de Nederlandse plan
ters zei Graaf van Bylandt: „zij heb
ben het moeilijk." Afgezien van de on
veiligheid is het zeer moeilijk aanvul
ling van het personeel uit Nederland te
krijgen waardoor bijvoorbeeld ook de
regelingen voor verlof m gedrang ko-
men.
De berichten in de Indonesische
pels over de komende wijzigingen
in transferregelingen per 1
waardoor de mogelijkheden tot ove
making van geld naar Nederland
aanzienlijk zouden worden beperkt,
hebben de stemming niet doen ver
beteren. Dit geldt voor alle Neder
landse werknemers in Indonesië.
De H. C. deelde nog mede, dat bij het
uitbreken van de ongeregeldheden in
Atjeh zich in dat gebied ruim twintig
Nederlanders bevonden. Enkelen zijn
geëvacueerd, anderen zijn achtergeble
ven en enigen zijn al teruggekeerd. Eén
Nederlander is licht gewond door een
verdwaalde kogel.
De persoonlijke verhoudingen tussen
Nederlanders en Indonesiërs noemde
Graaf van Bylandt „zeer bevredigend",
ook op offfcieel niveau. Voor zijn ver
trek naar Nederland heeft de Hoge
Commissaris een beleefdheidsbezoek ge
bracht aan Soekarno, waarbij hij met
het Indonesische staatshoofd gedurende
drie kwartier vele onderwerpen heeft
besproken.
Advertentie
De stoffelijke resten van Moestafa
cmal Ataturk, de bouwer van het
moderne Turkije, zijn gisteren, vijftien
i ar na 2Un dood, naar een definitieve
stP'aats gebracht. Duizenden hadden
en langs de route geschaard om de
hn?C<iSiSI? VOOI'b'j te zien trekken van
kleme voorlopige mausoleum naar
j,; e £«denkteken van gele stenen,
thans in de buitenwijken van Ankara
"Pgericht. Op een affuit werd de kist
«aar de nieuwe rustplaats gebracht. Op
bre van Beethoven's Marche Funè-
stapten ruim tienduizend soldaten
kiet verschillende onderdelen achter de
*,s* aan.
van het mausoleum heeft
toen h»l °ü!8 millioen gulden gekost
Het „Üu er bl-,na tien jaar over gedaan,
hiel Devat een grote hal. die
en u... ,mer en mozaïekwerk is versierd
m een blok marmer van veertig
ton is geplaatst boven het graf. Naar
deze hal toe leidt een brede laan met
esplanaden. Tien torens met bas-reliëfs
en beeldengroepen markeren het geheel.
Deze torens zijn symbolen van vrijheid,
onafhankelijkheid, belangrijke data enz.
Op het mausoleum is een park aange
legd, waarvoor bomen geleverd zijn door
Zuid-Slavië, Spanje, Oostenrijk, Finland,
Canada, Duitsland, Italië, Japan en India.
Men is in Argentinië bezig met de
bouw van een geweldig mausoleum
voor Eva Perón en dat zal, als het
eenmaal klaar is, het grootste ter we
reld zijn. Maar zolang het nog in aan
bouw is, valt die eer te beurt aan het
monument ter nagedachtenis van de
„Vader der Turken",
In de politiek is het een goede stelregel, dat men
veel in één keer moet willen bereiken. Nederland neeii
blijk gegeven de juistheid daarvan in te zien, door d.
in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties
een herziening van het Handvest aan de orde te steli
maar de behandeling van werkelijk principiële kwes"
behoedzaam te vermijden. Dat is geen laakbare angst, maa
gevoel voor politieke realiteit. Niet alleen bij kleine lan
leeft dat gevoel. Ook de grote, zelfs de grootste mogen -
heden in de wereld beseffen, dat Aken en Keulen niet op
één dag zijn gebouwd. Tijdens de ziekte van Churchill e
Eden gaf minister Butler in het Britse Lagerhuis de wereia
nog het advies om de internationale spanningen langs we
gen der geleidelijkheid op te heffen. Men moet zijn best
doen, zo was zijn gedachtengang, om bepaalde problemen
geheel apart te beschouwen en dan te streven naar oplos
sing van zulke losstaande vraagstukken. Op die manier
zou de zaak van de vrede indirect, maar effectief gediena
zijn.
over
Dat desondanks de Sovjet-Unie een conferentie
Duitsland en Oostenrijk afhankelijk heeft gesteld van de
volledige erkenning van communistisch China en het laten
varen van de idee van een Europees leger, betekent niet,
dat men in het Kremlin geen oog meer heeft voor de poli
tieke realiteit, maar dat men er op het ogenblik niet voor
voelt een dergelijke conferentie te houden, ofschoon men
dat niet met zoveel woorden wenst te zeggen. Het denk
beeld van de Franse minister van Buitenlandse Zaken,
Georges Bidault, om Moskou nu in een korte nota de cate
gorische vraag te stellen, of het in Lugano aan de groene
tafel wil plaats nemen, ja of neen, moet de Russische
machthebbers niet bijzonder welkom zijn. Want wat ze nu
in twee achtereenvolgende nota's ten koste van veel woor
den en vage termen konden vermijden, dat zouden ze dan
nu moeten doen: openlijk kleur bekennen.
In een Duits blad verscheen dezer dagen een spotprent,
waarop het hoofd van Malenkov werd uitgebeeld in de
vorm van een soort pan. Een denkbeeldig engeltje lichtte
het deksel op en vroeg: „Denkt u, dat u dan wijzer werd?"
Vorige week deden berichten de ronde, dat de Sovjet
minister van Buitenlandse Zaken, Molotov, de laatste tijd
uit het publieke leven in Moskou is verdwenen, maar na
de ontvangst van het Russische antwoord van Dinsdag j-1.
op de Frans-Brits-Amerikaanse uitnodiging van 18 October,
was de eenstemmige conclusie in de Westelijke hoofdste
den, dat dit bij uitstek de stijl van Molotov was. De bijna
vijandige toon en het hoogmoedig voorbijgaan van concrete
vragen zag men als een terugkeer tot de politieke agres
siviteit uit de tijd van Stalin. Met andere woorden: men
heeft de indruk, dat hetgeen men met een ongelukkige
term de „koude oorlog" noemt, in nieuwe hevigheid is op
gelaaid. Een ongelukkige term, want het woord oorlog
suggereert een mate van gevaar, die eigenlijk alleen be
stond in de perioden, dat Rusland bezig was met groot
scheepse vredesoffensieven. Dat blijkt ook nu weer dui-
deliik- j j
De situatie in de wereld is op het ogenblik zo, dat de
ratificatie van het Europese legerverdrag in vele niet-
communistische partij in Rusland momenteel een zware
land, tot dusver op verzet is gestuit. Had de Sovjet-Unie
toegestemd in het houden van een conferentie van de mi
nisters van Buitenlandse Zaken van haarzelf, van Amerika,
Frankrijk en Engeland, dan zou men in die kringen min
stens de afloop van die conferentie willen afwachten en
yxÈsm
Het Kremlin, het regeringscentrum van de Sovjet-Unie.
de integratie van de Europese verdediging zou aldus in
ieder geval zijn vertraagd. Nergens, waar men dat waar
schijnlijk beter inziet, dan op het Kremlin. Maar men heeft
daar die slag niet willen slaan. Aan de vrije wereld de taak
om te raden waarom niet.
Aan deze zijde van het IJzeren Gordijn is een betrekke
lijk gering aantal mensen werkzaam, dat er zich op toelegt
de gebeurtenissen in de Sovjet-Unie te ordenen en met
elkaar in verband te brengen. Een van hen is prof. Franz
Borkenau, die vorige week enkele dagen in ons land ver
bleef. Hij en zijn collega's proberen ieder voor zich een
methode te vinden, die het mogelijk maakt een vaste lijn
te ontdekken in het Russische beleid, ook zonder dat men
Malenkov de schedel licht. Aan het zoeken van zo'n me
thode zijn grote risico's verbonden. Men moet, om te be
ginnen, uitgaan van uiterst schaarse mededelingen en, zo
als vaak op het terrein der politieke en sociale weten
schappen, moet men het stellen buiten controle en experi
ment. Dat geeft aan hun inspanningen veelal de schijn van
wichelarij en goochelkunst. Maar een groot voordeel is al,
dat zij zich zelf van deze risico's bewust zijn. En verder
steekt er in de manier, volgens welke zij te werk gaan,
misschien méér dan men op het eerste gezicht zou zeggen.
De keus is nu eenmaal: het risico van de combinatie of
telkens paf staan. De theorie van Borkenau stelt, dat de
communistische partij in I usland momenteel een zware
crisis doormaakt en dat het problematisch is, of zij deze
blijvend te boven zal komen. De partij heeft in Rusland haar
sociale functie verloren en ze moet zich nu zodanig op
zichzelf concentreren, dat ze volledig buiten staat is op
grootscheepse wijze naar buiten op te treden. Het herleven
van de „koude oorlog" is in dit verband een vlucht in het
isolement. Natuurlijk, deze theorie is voor een belangrijk
deel speculatie, maar men moet haar nageven, dat zij ten
minste een redelijke verklaring geeft voor het feit, waarom
de Sovjet-Unie een kostelijke kans voorbij heeft laten gaan.
Hitler's aarzeling in Duinkerken werd hem fataal; zal het
Malenkov beter vergaan ten aanzien van Lugano?
bevoegdheden van het College van Rijks
bemiddelaars overgaan naar de S.E.R. en
de Stichting van de Arbeid een bemid
delende functie behoudt; een zekere co
ördinatie van de loonpolitiek door de
overheid met behoud van een zekere
vrijheid (het systeem van de richtlijnen
met marges); de vaststelling van mini-
mum-lonen met daarboven vrije loon
vorming en ook een combinatie van een
der voornoemde systemen met de mo
gelijkheid van winstuitkeringen.
Uit deze zeer globale opsomming van
enkele mogelijkheden blijkt reeds hoe
complex het vraagstuk is. Een van de
belangrijkste punten is de vraag in hoe
verre de publiekrechtelijke sfeer reeds
capabel geacht kan worden om het
vraagstuk van de loonvorming op te
vangen en of deze sfeer ook voldoende
„re<;u" hiervoor is bij de verschillende
gesprekpartners.
Bü dit alles zal ongetwijfeld aan de
orde komen hoe een nieuwe huurverho
ging en in het algemeen prijsverhogende
factoren bij een vrijere loonvorming
verwerkt zullen worden.
Zoals bekend gaat naast het overleg
in de Stichting van de Arbeid ook een
speciale commissie uit de ministerraad,
bestaande uit de bewindslieden Zijlstra,
Suurhoff en De Bruijn, zich met de
loonvorming bezig houden.
De moeilijkheden tijdens de bespre
kingen tussen Frankrijk en Zwitserland
over een nieuwe handelsovereenkomst
zijn overwonnen. Ratificatie werd be
moeilijkt door de weigering van de
Franse minister van Landbouw de in
voer van Zwitserse kaas toe te staan.
Besloten werd niet alleen de kaas-
invoer uit Zwitserland, maar ook die uit
Nederland, Denemarken, Duitsland en
Italië met 10 tot 25 procent van de be
staande quota te verminderen.
In kringen, die in nauwe relatie staan
met de Franse regering, verwacht men,
dat deze vermindering door de betrok
ken landen zal worden aanvaard.
AMSTERDAM (G. U.) Doctoraal ge
neeskunde*. B. Smalhout, C. Luijk, mej. R.
Notosoetarso, mej. W. van Koten, J. den
Heijer, mej. C. Teng, W. Sillevis Snutt. H.
Boom, J. Oomen, R. Siebenga, mevr. T.
Boen San Tjiang—Tan, mej. M. Sluis, mej.
M. Bakker, mej. J. van Waardenburg, C.
Vogelsang, mej. D. Ong, F. Spuls, mej. M.
Steur. A. Kroon en mej. L. Jetses.
UTRECHT Cand. examen wis- en na-
tuurkunde F: Y. Loopstra, Hilversum. M.
v. d. Hoeve. Utrecht, J. Hekkelman. Nij
megen L. Bastiaansen, Den Bosch; docto
raal réchten: A. de Lange, Amsterdam, J.
van Haeringen, Utrecht; cand. sociologie:
mej T de Vries, Den Dolder; cand. ge-
neesk mej. A. Kuiper, Utrecht: doctoraal
tandheelkunde: H. Erens, Geleen en C.
Niemantsverdriet, Vlaardingen.
Door overheid gesteunden
Bii de behandeling der begroting
heeft minister Van Thiel enkele
cijfers genoemd waar prof. Lemaire
naar had gevraagd. Hii deelde o.a.
mede dat er nog 125.000 Nederlan
ders in Indonesië leven, van wie
90.000 „Indische Nederlanders". In
Nederland hebben zich tot dusver
115.000 Nederlanders uit Indonesië
gevestigd. De cijfers van degenen
die door de Nederlandse overheid
op enigerlei wijze ondersteund wor
den zijn: 12.500 hier en 6.000 in In
donesië. Men moet daarbij echter
in acht nemen dat „zorggevallen"
hier en in Indonesië een ander ka
rakter hebben. Ook zij die ir. ons
land reeds werk hebben, verkeren
veelal in grote moeilijkheden en
moeten nog ondersteund worden.
De minister zei dat de aanpassings
moeilijkheden voor deze mensen in
ons land zo groot zijn, dat. wanneer
huis en werk al geregeld zijn. de
moeilijkheden meestal eerst goed
beginnen
Het apparaat ter verzorging in Indo
nesië zal, zoals de minister zei, perfect
moeten worden opgebouwd. Evenals dat
hier gebeurt zal ook daar ieder geval
afzonderlijk moeten worden bezien. Van
massale beoordeling kan bij de maat
schappelijke verzorging noch hier noch
in Indonesië sprake zijn. Hij meende
echter vast' te kunnen stellen dat nie
mand in de Kamer nu voor een mas
sale terugtocht voelt. Prof. Lemaire had
nadere gegevens gevraagd, maar de mi
nister kon alleen zeggen dat er geen
normen waren die voor allen tezemen
worden aangelegd. Wel zijn de uitkerin
gen gefixeerd.
De zorg voor de Ambonezen moet er
op gericht blijven dat zij Nederland
mettertijd zullen verlaten, aldus minis
ter v. Thiel. Men werkt hard aan hun
vorming en vakopleiding en gelukkig
beginnen de leiders daar ook steeds
meer begrip voor te tonen.
De heer v. d. Wetering >C.H.) vroeg
de minister om een duidelijk beleid in
deze kwestie.
De heer Ritmeester (V.V.D.), die de
motie mede heeft ondertekend, heeft
ter motivering nog gezegd dat de Ne-
derlanders in Indonesië in ieder geval
vrij moeten zijn om te kunnen terug
keren.
Gezinsraad
De minister heeft in het begin van
de avond over tal van onderwerpen
gesproken die met het maatschappelijk
werk te maken hebben. Zo zei hij. dat
het werkterrein voor de Gezinsraad
het gehele terrein van de gezinsbelan-
gen zal bestrijken. Het plan daartoe,
dat ook de status regelt van de Ge
zinsraad. is bij de ministerraad inge
diend. Er zijn vier landelijke organen
in de Nationale Contact Commissie
naar gezindheid ingedeeld in pro
testantse, katholieke. Joodse, humanis
tische en algemene organen. Deze
commissie zal de Gezinsraad samen
stellen. Op de vraag in hoeverre de
Gezinsraad kwantitatief met de levens
beschouwing rekening zal houden ant-
woordde de minister dat de raad uit
16 personen zal bestaan, van wie 5
de protestantse groeperingen zullen ver
tegenwoordigen, 5 de katholieke, 1 de
Joodse. 1 de humanistische en 4 de
algemene.
De taak van de contactcommissie zal
behalve in het samenstellen van de
Gezinsraad ook bestaan in het aanvul
len van de vacatures.
De gezinsverzorging vereist een fi
nanciering die voor een groot deel
met subsidie zal geschieden, maar voor
een deel ook uit bijdragen door de ge
zinnen zelf zal moeten bestaan. Over
het werk van de maatschappelijk on
aangepaste gezinnen deelde minister
v. Thiel made dat in vier jaar tijds
bereikt is dat 78 gezinnen zijn terug
gekeerd in de samenleving. Hiervan
zijn er 54 met positief resultaat, 17 met
gedeeltelijk resultaat terwijl de negen
andere geen verbetering hebben te
zien gegeven.
Verdiende pluim
In zijn uiteenzetting van de zorg
voor de bejaarden gaf de minister de
vrouwenorganisaties een verdiende
pluim voor het vele vrijwillige werk
dat zij verzet hebben. In verband met
de noodzaak van een zinvolle bezigheid
voor de oudelieden is dit vrijwilligers
werk zeer belangrijk geweest.
Met Wederopbouw heeft de minister
thans een plan in studie ter financie
ring van de juiste integratie van be
jaarden in de samenleving. Het pro
bleem Is niet alleen, dat hun aantal zo
sterk toeneemt, maar ook de verander
de maatschappelijke omstandigheden,
waardoor het steeds moeilijker wordt
voor kinderen om ouderen blijvend in
hun gezin op te nemen.
Over het maatschappelijk werk in
het algemeen zei de minister dat het
gevaar voor een te uitgebreide orga
nisatie dreigt, omdat het maatschappe
lijk werk uit velerlei achtergronden is
opgegroeid. Tal van organen zijn zo
doende aan het experimenteren ge
gaan. Coördinatie is daarom een drin
gende eis.
Veelbelovend er ook voor het voeilicm
De politie te Kitchener kwam, niet de geliefde te-
in Ontario heeft een 13- nor. Die lag precies als
jarig meisje opgespoord, indertijd de echte Samson venter,
dat per telefoon voor „de begraven onder de ruïne, -
die hij had aangericht. Er
was een kabel geknapt en
de decors
Dobbelaar
aardigheid" in goede hu
welijken stookte. Het. lie
ve kind koos op goed ge-
wier namen voluit vermeld
stonden. Ze belde de be
trokkene op en als ze dan
de vrouw aan de telefoon
kreeg, die zeide, dat haar
man niet thuis was, diste
ze een heel verhaal over
een liefdesaffaire op, die
zij met hem zou hebben
gehad zonder te weten,
dat hij getrouwd was. Op
deze geraffineerde manier
heeft de blaag heel wat
ongenoegen veroorzaakt.
Samson
In de opera te Rijssel
werd de opera „Samson
Doliloh" uan Saint-
Een Mexicaanse ijsco-
Manuel Morales,
was in het bezit van een
lot van de Mexicaanse
nationale loterij, toen hij
ging dobbe-
verloor zijn
zette tenslotte
gehecht zijn lot in, dat hij ook
verloor. Even later bij de
trekking bleek, dat er een
prijs van 1.000.000 pesos
(bijna 440.000 gulden) op
Ter gelegenheid van een gevallen wasMorales
voor veilig verkeer zit nu na te denken over
waren op de in een café
luk uit het telefoonboek zanger terecht gekomen, len. Morales
namen van abonné's uit. Hij had een groot gat in geld en
zijn hoofd, dat
moest worden.
„Balduin, de blindganger"
actie
in Bielefeld heeft een man ie moraai Van dit geval,
vijf uur lang zoveel mo
gelijk verkeersovertredin
gen gepleegd. Tevoren was Op
bekend gemaakt, dat een Jacksonville
ieder, die hem betrapte bij dween een
een verkeersovertreding, geleden
Gezellige ratten
het radiostation te
Illinois, ver-
paar dagen
een houten pijp.
dende man schijnt in Bie
lefeld echter geen bijzon*
Saëns met groot succes derheid te zijn, want nie
opgevoerd. De tenor, die mand heeft enige aandacht
de hoofdrol vervulde, zong
hartveroverend. Toen dan
ook eindelijk het doek
voor de laatste keer viel.
nadat de zanger de thea
ter-tempel had doen in
eenstorten brak er een fideel heet) al even pover
ware ovatie los. Maar wie geweest
tien mark als beloning Bij het zoeken zag men de
zou krijgenEen alsmaar pijp liggen in het hol van
verkeersregelen overtre- een rattenfamilie onder
het gebouw. Kort daarop
verdween een pakje siga
retten. Toen werd de rat
ten een maaltje vergiftig
de graankorrels in een
metalen asbak voorgezet.
De volgende ochtend was
is het succes de asbak weg. Het zou de
Balduin, de mannen niet verwonderen.
als nu vandaag of morgen
een rat een beetje vuu
kwam vragen.
aan hem besteed, aldus een
mededeling van de politie
In andere steden in West-
Dui tsland
van deze
blindganger" (zoals hij of-
