VESTIGINGSWET AANGEPAST
AAN EISEN DES TIJDS
die
Wynand Fockink
Eisenhower persoonlijk tegen dag
vaarding van Truman
V.S. moeten niet vernietigen wat
zij trachten te verdedigen
Tussen neus en lippen
Afgekeurd voor asthma,
hij niet gehad heeft
Apologie II
DÉBRALINE
5 <ï£>s,
Tegen de zin van socialisten geen
behoefte-element in de wet
Vreemd dementi
van Kremlin
PHIll$HAVE
Zaak-Fonlcyn voor Haags Hof
„Mijnheer de procureur-generaal,
houd uw mond
IK
VRAAG
mm*
Gerucht verspreid om
het te kunnen
tegenspreken?
Lagerhuis aanvaardt
de regentschapswet
Prinses Margaret behoudt
recht na Prins Philipp
PHILIPS
Pella 23 November
naar Den Haag
DODELIJK MIJN
ONGELUK
Examens
Emigratie-Zondag
DONDERDAG 12 NOVEMBER 1953
PAGINA 3
Katholieke Illustratie
(Van onze parlementaire redacteur)
Het middenstandsbeleid is gisteren in de Tweede Kamer onderwerp van
"espreking geweest bij de behandeling van de nieuwe Vestigingswet Be
kijven. De wet komt in de plaats van de Vestigingswet Kleinbedrijf van
"37 en de Kamer, die met de vernieuwing daarvan anderhalf jaar bezig is
Reweest, was in grote meerderheid van oordeel, dat het een uitstekende wet
s' Sinds de crisisperiode van de dertiger jaren heeft zij de middenstand heel
]yat goede diensten bewezen. Staatssecretaris dr. Veldkamp vond, dat prof.
Jan der Grinten groot gelijk had, toen hij opmerkte, dat de Vestigingswet
basis was van een gezond middenstandsbedrijf.
wet stelt wederom minimumeisen omtrent handelskennis, vakbekwaam
heid en credietwaardigheid als voorwaarde voor het uitoefenen van een
Bedrijf. Hieraan zijn echter niet meer alleen degenen onderworpen, die zich
Saan vestigen. Ook zij, die al gevestigd zijn, vallen onder het vergunnings
telsel. Maar voor ondernemers, die al zelfstandig werken, wordt het gemak
kelijk gemaakt, wanneer zij maar regelmatig hun bedrijf uitoefenen. De
Werkingssfeer wordt bovendien belangrijk uitgebreid, omdat thans de markt-
straathandel, de handel te water, het Horecabedrijf en de kleine industrie
onder de wet vallen. Om te voorkomen, dat dit laatste moeilijkheden op
levert, zullen per bedrijfstak nadere vestigingsbesluiten worden gemaakt,
Waardoor rechtszekerheid wordt gegeven aan de ondernemers. Voor het
Verlenen der vergunningen worden de bedrijfsorganisaties naast de Kamers
£an Koophandel ingeschakeld. Zodoende hebben ook de nieuwe vormen van
bedrijfsorganisatie in de wet hun weerspiegeling gevonden.
Wat helemaal niet gewenst was en
Wat dan ook, zij het tegen de zin van
tie PvdA niet doorgaat, is, dat deze
Wet nu ook het gezonde vrijheidsprin
cipe, waar achtereenvolgens minis
ters van Economische Zaken hun be
leid op hebben gebaseerd, prijs zou
geven. Namens de PvdA heeft de heer
Schilthuis Woensdag in de Kamer be
toogd, dat de minister zijn kans zou
hebben gemist door bij deze gelegen
heid het behoefte-element niet in de
vestigingswet te brengen. Dat wilde
minister Zijlstra nu echter juist niet.
zoals hij bij zijn antwoord in eerste
termijn de Kamer duidelijk maakte.
De minister reinnerde aan zijn prin
cipes ,die de Kamer bij het aanvaar
den van zijn ambt duidelijk heeft ge
hoord: dat het ingrijpen van de over
heid niet verder moet gaan dan het
geven van leiding in grote lijnen.
Hij zag wel de mogelijkheid dat re-
Het Kremlin heeft gisteravond een
merkwaardig dementi uitgegeven, dat
in politieke kringen sterk de aandacht
heeft getrokken. Moskou sprak een be
richt tegen waarin was gemeld dat de
Russische premier Georgi Malenkov een
uitnodiging aanvaard zou hebben om de
conferentie van de Westelijke Grote
Drie op de Bermuda-eilanden bij te wo-
Uen. Het lijkt er op alsof de Russen ge
ruchten over een dergelijke uitnodiging
de wereld in hebben gezonden om ze
later weer te kunnen tegenspreken, zo
meent men in Londense politieke krin-
®en- Het is nog nooit eerder voorgeko-
bterc, dat de Sovjet-regering een persbe-
ncht heeft laten tegenspreken.
De Russische tegenspraak had betrek
king op een bericht, dat het Franse
persbureau A F P. Dinsdag wereldkun
dig heeft gemaakt en waarvan de juist
heid overigens vrijwel onmiddellijk door
Washington, Parijs en Londen werd ont
kend Moskou meldde gisteravond dat
A.F.P. zou hebben medegedeeld, dat
Malenkov was uitgenodigd voor een
conferentie van de Grote Vier en dat
de Russische premier deze invitatie had
aanvaard.
Het mferkwaardige is evenwel dat in
het bericht van A.F.P. in het geheel
tliet werd gerept van een voorstel aan
Malenkov voor het houden van een
bijeenkomst van de Grote Vier. Het
Persbureau heeft slechts gemeld, dat
de Russische minister van Buitenland
se Zaken Molotov. de Britse regering
in kennis gesteld had van Malenkov's
bereidheid om aan een dereeliike con-
ontkenningen van a S v^rtier dan de
en Frankrijk. Arnenka. Engeland
nuInafP waarom khi?gKnr Vr,1agt men zi<*
van AF P. in zijn tegenTpraak^ermmkt
zal hebben door er een zinspeling over
een uitnodiging aan Malenkov in Oo
te nemen. Men acht het mogelijk, dat
Moskou de aandacht heeft willen vesti
gen op het feit. dat een conferentie van
de Grote Vier nog niet bijeengeroepen
is en voorts uiting heeft willen geven
tan zijn ongenoegen over de komende
besprekingen op de Bermuda-eilanden.
Men ziet er ook een bedekte poging in
alsnog een wig te drijven tussen
^root-Brittannië, dat voorstander is
^an een conferentie met Rusland, en de
Verenigde Staten en Frankrijk, die daar
hiets voor voelen.
LONDEN, hedenmorgen
Ha een ietwat pijnlijk debat van twee
een half uur hechtte het Lagerhuis
sist eren zonder stemming zijn goedkeu
rs aan een nieuwe regentschapswet.
°lgens deze wet zal niet Prinses Mar-
gare_t, als eerste volwassene in de suc-
o?«*e, het regentschap uitoefenen bij
ZerUjden of onvermogen van de hui-
j,,?e Koningin, doch de Hertog van
ottiburg. Het argument gisteren naar
dof6n dcbracht door de regering was,
v de Hertog van Edinburg als vader
Zelf e °Pv°lsers van Elizabeth II van-
'fsprekend de natuurlijke voogd was
Sch ^at 'let re9eritschap met het voogdij
AciP behoorde samen te vallen.
Er was geen ernstige tegenstand tegen
net wetsvoorstel, vandaar dat er aan het
md niet gestemd werd. Doch het pijnL
Vlke element in de discussie was, dat
een aantal leden van Labour het argu
ment van de regering te simpel vonden
n beslist wensten te blijven geloven
ri- e5 mcer achter het wetsvoorstel stak
Oein de regering bereid was te openba-
en. Volgens deze parlementsleden was
,,f 91®' ,het eerste doel van de nieuwe
et Philipp tot mogelijk regent te ma
tenPrinses Margaret uit te slui-
gionaal nadere grenzen worden gesteld,
maar daarvoor zullen door de bedrijfs
takken afzonderlijk wettelijke regelin
gen moeten worden getroffen. Sociale
regelingen zoals de heer Schilthuis die
in deze wet wilde inlassen, achtte hij
bedenkelijk. Dit laatste motiveerde de
minister op de eerste plaats met 'n sociaal
tegenargument: waarom zouden wij
geen medelijden hebben ook met dege
nen, die op deze manier uitgesloten
zouden worden? En op de tweede plaats
met een puur-economisch argument,
door zich af te vragen, wat eigenlijk be
hoefte is. Specifieke gevallen uitgeslo
ten, kan men immers altijd zeggen, dat
er behoefte is aan een beter midden
standsbedrijf, wanneer dat zich zou
willen vestigen. Als voorbeeld van spe
cifieke gevallen noemde hij de Noord-
Oostpolder, waar inderdaad het behoef
te-element meetelt en enkele stadswij
ken, waar men terecht regelend op
treedt en geen gold rush van winke
liers toelaat.
Namens de K.V.P. sprak de heer N.
van den Heuvel, die meende dat mis
schien het behoefte-element wel eens
voor de middenstand gehanteerd zou
moeten worden, maar niet onder de
huidige omstandigheden, die immers
niet catastrophaal genoemd kunnen
worden. Hij bracht de personeels-in-
koopverenigingen ter sprake en vroeg
of deze onder het begrip „bedrijf" val
len. De staatssecretaris antwoordde, dat
zij aan de wet niet zullen ontsnappen.
Dat men personeel van een bedrijf geen
Advertentie
ELECTRISCH DROOGSCHEERAPPARAAT
„publiek" zou kunnen noemen in de zin
der wet bestreed hij door een arrest
van de Hoge Raad aan te halen.
In zijn uitvoerig antwoord aan de
Kamer bleek, dat de middenstands
experts van Economische Zaken van
plan zgn het gehele vestigingsbeleid op
de helling te zetten en het op het struc
tureel karakter der verschillende
branches af te stemmen. Het zal een
regelmatig onderwerp van overleg uit
maken van de interdepartementale com
missie. De centrale verantwoordelijk
heid blijft bij Economische Zaken.
Een grappig intermezzo vormde
de speech van een ander K.V.P.-lid,
de heer Peters, die zich zeer na
drukkelijk tot de voorzitter richtte
en hem vroeg, of hij dacht te zullen
slagen voor het examen dat men
schoorsteenvegers in verband met
de vestigingswet pleegt af te nemen.
Handelskennis zou nog wel gaan
misschien, maar zoudt u roet van
vetkolen kunnen onderscheiden van
roet van cokes, turf of kolenslik?
En zou u een definitie van een
schoorsteen kunnen geven? En wat
te zeggen van kolenhandelaren, die
dikke boeken moeten doorworstelen
om examenvragen te kunnen beant
woorden over de genese van het
carboon en de structuur van de aard
lagen? De heer Schmal had eens
een examen bijgewoond waarop een
eerzaam waterstoker werd lastig ge
vallen met vragen over de valuta s
in het Britse Gemenebest. Beide af
gevaardigden waarschuwden de
minister tegen een overdreven per
fectionisme in de opleiding.
Zij wezen erop, dat ook degenen die
lang als niet zelfstandige in de praktijK
hebben gewerkt, weer op de schoolban
ken moeten gaan zitten om een ves""
gingsvergunning te krijgen. Zij zage
daarin een overwaardering van ae theo
retische kennis. Zelfs wanneer kinderen
lang zelfstandig bij hun vader m de
zaak hebben gewerkt, wordt het bun
onmogelijk gemaakt om bij zijn dood ae
zaak zelfstandig over te nemen. De
staatssecretaris wees erop, dat dan al
tijd beroep op de minister mogelijk is,
zoals de wet aangeeft.
De heer van Eysden (A.R.) stelde de
vraag, of niet door deze nieuwe wet de
Kamers van Koophandel zouden wor"
den uitgeschakeld. Dr. Veldkamp vond
dit een zaak waaraan inderdaad aan
dacht moet worden besteed. Hij zal wel
kans zien dit te voorkomen. Onder de
genen die hadden gesproken over de
mogelijkheid van inschakelen van or
ganen der P.B.O. waren er die het niet
hadden op de bedrijfschappen, zoals de
heer Schilthuis, anderen die de pro
ductschappen in dit opzicht niet ver
trouwden. Men was bang voor groeps
belangen, die daarbij hun rol zouden
spelen. De staatssecretaris stelde hen
gerust. Hoewel hem van enig bezwaar
niets is gebleken, zal hij met de nodige
omzichtigheid het terrein blijven ver
kennen.
Uit zijn middenstandsnota in wor
ding deelde de staatssecretaris cijfers
mee, waaruit bleek, dat sinds het in
voeren van de vestigingseisen het peil
van de gehele middenstand sterk om
hoog is gegaan. In 1952 werd het aan
tal gevestigde middenstanders dat over
de vereiste diploma's beschikt, berekend
op 49 pet. van het totaal. Een belang
rijke factor was ook, dat aan de onge
breidelde stroom van nieuwe vestigin
gen sinds 1947 snel een eind was geko
men.
De Italiaanse minister-president en
minister van Buitenlandse Zaken, Gius-
seppe Pella zal 23 November naar Den
Haag reizen om het in Februari door mi
nister Beyen aan Rome gebrachte be
zoek te beantwoorden, aldus heeft een
woordvoerder van het Italiaanse minis
terie van Buitenlandse Zaken medege
deeld. De Italiaanse premier zal, zoals
reeds eerder aangekondigd, de op 26 en
27 November vastgestelde conferentie
van ministers van Buitenlandse Zaken
van „Klein Europa" te Den Haag bijwo
nen.
De Italiaanse woordvoerder sprak uit
Parijs afkomstige berichten tegen, dat
Italië om uitstel van de conferentie ver
zocht zou hebben.
Op de 420 meter verdieping van staats
mijn Wilhelmina te Terwinselen raakte
Woensdag de 31-jarige houwer L. Geurtsen
uit Kerkrade onder vallend gesteente be
dolven, waardoor hij op slag werd gedood.
Het slachtoffer was gehuwd en vader van
twee kinderen.
AMSTERDAM (V. U.) Cand. geschie
denis H. van 't Hull, Oldebroek en J. Bier-
ling Utrecht.
AMSTERDAM (G. U.) Bevorderd
tot arts H. S. M. Raat, J. S. H. Bröcker,
F. H. Kroon, P. A. IJkelenstam, W. van
den Dries (Amsterdam), M. Timmer
(Bloemendaal), en W. D. van Pelt (Aer-
denhout). Artsexamen le ged. J. A. F.
M. Hermans, A. W. Kreps, H. R. van
Beek, R. Th. van Dam, H. F. v. d. Lee,
R. J. A. F. Vroom, J. J. H. M. Daniëis
(Amsterdam), G. K. Schoep (Wasse
naar), F, Schol (Zaandam), J. Ph. H.
Peper (Heemstede), H. J. A. Frohn
(Tilburg) en M. J. Botman (Alkmaar).
AMSTERDAM (G. U.) Bevorderd tot
accountant H. Soeters, Scheveningen; doet.
rechten A. Santen, W. Snijders, mej. J.
Nijgh, Amsterdam, H. Nijenhuis en J. Hek-
kelman, Haarlem; doet. economie R. Du-
vekot, Amsterdam; cand. Engels: mej. A.
Schilt, Amsterdam.
DELFT Cand. werktuigkundig ingen.:
H. Brunt, Voorburg; cand. scheepsbouwk.
ingen. H. Stumpe, Scheveningen; inge
nieursexamen civiel-ingen.: A. Appels, Den
Haag, A. v. d. Ban, Brille, J. Baumann,
Grave, H. Boekwijt, Delft, A. Boerstra, Den
Haag, G. Cnoop Koopmans, Amsterdam, J.
Dijman, Zutfen, W. van Ellen, Harderwijk,
J. van Hattum, Beverwijk, E. Hoogkamer,
Naaldwijk, P. Jung, Leiden, P. Kalden-
bach, Hoorn, H. Koster, Haarlem, A. v. d.
Laan, Papendrecht, J. van Laar, Deventer,
E. Lely, Den Haag, J. van Loenen, Voor
burg, T. Mebius, Leeuwarden, H. Molenaar,
Rotterdam, H. van Opstal, Den Haag, G.
Otten, Nijmegen, P. Sanders, Schiedam, J.
Siebelink, Amsterdam, H. Sikkens, Delft,
M. van Slooten, Dordrecht, L. v. Steenes,
's-Gravenhage, J. Stellingwerff, Groningen,
T. Stikvoort. Voorschoten, F. v. Straaten,
Rijswijk (Z.H.), G. v. Tussenbroek, Rotter
dam, A. v. d. Hof, Maastricht, K. Venhui
zen, Delft, G. Verbost, Middelburg, P. Vlas,
Alkmaar, A. van der Werf, Steenwijk, C.
Wielenga, Britsum (Fr.); ingenieursex. voor
geodetisch ingen.: J. van Drogenbroek, De
venter, C. van Huls, Wijk bij Duurstede,
P. Roos, Vlaardingen.
's-GRAVENHAGE Acte Staatsinrich
ting: H. Coops, Heerlen en J. Davits, Weert.
•s-GRAVENHAGE Wiskunde M. O.
K I: J. v. d. Pavert, Amsterdam.
De Emmer politie heeft de beschikking gekregen over een auto, die bijna een
rijdend politiebureautje kan worden genoemd. Maandenlang hebben de hoofd
inspecteur van politie, de heer D. Hoek, en de commandant van de brandweer,
de heer R. H. Berends, gep.uzzled op het ontwerp van de wagen. Op het dak
bevindt zich een draaibare mast, waaraan een booglamp is bevestigd, een soort
mobiele straatlantaarn dus. In de achterruit bevindt zich een lichtbak, waarin
met rode letters staat: „Halt-Politie". Er zijn een opklapbaar tafeltje en banken.
Een volledig getuigenverhoor kan in de wagen worden afgenomen. Men zal de
wagen gebruiken bij verkeersongevallen en voor surveillancedoeleinden. De
mannen van de Emmer brandweer hebben de wagen verbouwd.
Advertentie
De munster van Binnenlandse Zaken,
E>ayid Maxwell Fyfe, ontkende met
f ;e stelUgheid dat de wet gericht was
d-T. n rinses Margaret en verklaarde
vonrcioi jelf geheel instemde met het
or, teI tiat de vader van Prins Charles
pfr,f0li treden als regent, indien een re-
d:„„ u?.'?. no°dzakelijk zou zijn. Boven-
tii-.itt .zosls Sir David duidelijk
ook =it' Erinses Margaret, zij het dan
burt> i eede na de Hertog van Edin-
regents h aanmelkinS komen voor het
Gone with tne wind
Gennaro Mellini, een
acht-jarig knaapje uit
Milaan, aiond in de ka
mer van zijn grootmoe
der prachtige gekleurde
stukjes papier, buitenge
woon geschikt om er
vliegtuigjes van te vou
wen. Enthousiast ging hij
aan het werk en het ene
vliegtuigje na het ande
re zweefde sierlijk het
raam uit, totdat zijn
ouders binnen kwamen.
Toen was het uit met
Gennaro's pret, want de
papiertjes bleken bank
biljetten van 10 000 lire
te zijn, d.w.z. van onge
veer 60 gulden per stuk.
Slechts enkele vliegtuig
jes konden nog worden
opgespoord, maar de
meeste waren „gone with
the wind".
Honorarium
Wladimir Bakaleinikoff,
de van origine Russische
dirigent, die in Pittsburg
speciale concerten van
het Symphonie-orkest al
daar dirigeerde en dezer
dagen op 69-jarige leef
tijd. overleed, heeft eens
als honorarium, voor het
dirigeren van een concert
drie haringen en een
pond suiker gekregen.
Dat tvas in 1917 in Mos
kou.
Verkocht
Catherine Tsakaracos
een verliefde Griekse,
De dagvaarding van de ex-president van de Verenigde Staten. Harry Tru
man, door de Congrescommissie van onderzoek naar on-Amerikaanse acti
viteit, heeft in Amerika heftige beroering te weeg gebracht. De huidige pre
sident, Eisenhower, heeft gisteravond op zijn wekelijkse persconferentie
verklaard, dat hij persoonlijk gekant is tegen deze gang van zaken. Eisen
hower zeide het ondenkbaar te achten, dat iemand in Trumans positie wil
lens en wetens de V.S. zou benadelen. Zoals bekend, betichten de republi
keinen Truman er van tijdens zijn ambtsperiode een Russische spion, de
inmiddels overleden Harry Dexter White, in regeringsdienst te hebben ge
houden en diens bevordering te hebben goedgekeurd.
Ten aanzien van de dagvaarding van
Truman een feit zonder precedent in
de Amerikaanse geschiedenis zeide
president Eisenhower, dat hij het Con
gres niet wilde critiseren. Zijn persoon
lijke reactie was echter, dat hij nooit
tot een dergelijke dagvaarding zou zijn
overgegaan. Ieder, die niet erkent, dat
de grote strijd van deze tijd ideologisch
van aard is een strijd van reglemen
tering en slavernij tegen de vrijheids
gedachte, waarop het bestuur in de V.S.
berust ziet de zaken scheef, aldus
Eisenhower.
Hij was het geheel eens met degenen,
die zeggen, dat de V S. op hun hoede
moeten zijn voor de krachten, die het
land willen ondermijnen. Maar. zo zei
hij, de V.S. moeten met tegelijkertijd
vernietigen, wat zij trachten te verdedi
gen. Eisenhower verklaarde voorts, dat
Herbert Brownell, de minister van Jus
titie, hem enige dagen geleden had ge
meld, dat bepaalde feiten aangaande
White's bevordering aan het licht waren
gekomen, welke naar zijn mening be
kend behoren te worden gemaakt. Hij
had Brownell toen gezegd, dat hij zelf
diende te beslissen, of hij hiertoe wilde
overgaan. Brownell heeft ondertussen
gisteravond verklaard, de loyaliteit van
Truman niet in twijfel te trekken.
Hij heeft echter tevens meegedeeld
van het departement van Buitenland
se Zaken een memorandum ontvan
gen te hebben, dat de verklaringen
staaft van James Byrnes, die ver
klaard had, dat „de spionnage-arbeid
van Harry Dexter White aan het
Witte Huis en andere regeringsbu-
reaux bekend was ".voordat de Senaat
de benoeming van White tot Ameri
kaans directeur van het Internatio
nale Monetaire Fonds bevestigd had.
Byrnes, die thans gouverneur van
Zuid-Carolina is, was minister van Bui
tenlandse Zaken, toen Truman White in
1946 in deze functfe benoemde. Byrnes
heeft Maandag verklaard zich een me
morandum van het federaal recherche
bureau te herinneren, waarin de naam
van White aan spionnage-activiteiten
gekoppeld werd. Hij had daar toen met
Truman over gesproken.
Partijpolitieke doeleinden
Naast Eisenhower heeft ook senator
Homer Ferguson, een leidende Republi
keinse figuur in de Senaat, in het open
baar critiek geleverd op het besluit om
ex-president Truman te dagvaarden.
Hij verklaarde dat hij, ofschoon hij geen
grondwettelijke bezwaren tegen deze
handelwijze aan kan voeren, bezwaren
heeft tegen de thans genomen beslissing
van de commissie.
Adlai Stevenson, de democratische ri
vaal van president Eisenhower bij de
had het geprobeerd met
duidelijke avances, zij
had het geprobeerd met
poëtische liefdesbrieven
maar de 24-jarige schaap
herder Athanassios Kap-
salas uit het dorpje Cas-
tania wilde niets van de
44 jaar oude vrijster we
ten. Toen nam Catherine
vier neven in de arm en
gezamenlijk ontvoerden
zij de jonge herder naar
de bergen, maar zijn hart
won zij niet. Dat ge
beurde eerst, toen een
verre bloedverwant in
de Verenigde Staten
overleed en Catherine
Tsakaracos 3000 dollar
naliet. Zij is nu mevrouw
Kapsalas.
(Van onze Haagse redactie)
Het Haagse Gerechtshof heeft zich de gehele Woensdagmiddag beziggehou
den met de behandeling van de zaak van de voormalige constabel van de
Marine, de 54-jarige A. H. F. Fonteyn, nadat deze zaak in Januari van dit
jaar door hetzelfde Gerechtshof werd verwezen naar de rechtercommissaris
te Amsterdam, voor een nader onderzoek. Fonteyn werd in 1935 afgekeurd
voor de Marine op grond van bronchiaal asthma. Sinds deze tijd heeft de
ex-constabel bij voortduring tegen deze afkeuring geprotesteerd. In 1949
heeft hij een smaadschrift aan het adres van een drietal Marine-artsen, die
hem hebben afgekeurd, het licht doen zien, met het oogmerk, een proces
uit te lokken, dat tevens een medisch onderzoek, dat hem tot die datum was
geweigerd, zou moeten inhouden.
De rechtercommissaris in Amsterdam,
naar wie de zaak werd verwezen, heeft
aan een drietal doktoren opdracht ge
geven, Fonteyn aan een keuring te on
derwerpen. In het rapport, dat deze dok
toren hierna uitbrachten, wordt gezegd,
dat dit onderzoek geen enkel aanwijs
baar punt heeft opgeleverd, dat Fonteyn
in 1935 terecht volgens het keuringsbe-
sluit ongeschikt zou zijn verklaard en
dat er geen enkel aanwijsbaar punt is
gevonden voor het bestaan of in 1935
bestaan hebben van bronchiaal asthma
en dat hij in geen geval zou behoren
tot de groep van chronische asthmalij-
ders met allergische verschijnselen.
De procureur-generaal, mr. J. Zaaijer,
achtte het uitlokken van dit proces in
hoge mate onbehoorlijk. De kwestie van
het al of niet onrechtmatig ontslag be
hoort niet thuis bij de burgerlijke justi
tie, doch bij het ambtenarengerecht.
Fonteyn had zich bij dit college moeten
beroepen. Het gaat hier dus alleen,
aldus vervolgde mr. Zaayer, om het
pamflet van 1949, waarin de militaire
artsen werden beledigd. Fonteyn heeft
de verdachtmakingen, die hij hierin uit
te, mogen waar maken. Het enige, wat
deze dus te doen stond, was het bewijs
te leveren. Hierin is hij niet geslaagd.
De procureur-generaal eiste een voor
waardelijke gevangenisstraf van twee
maanden met een proeftijd van drie
jaar en honderd gulden boete of 24 dagen
hechtenis.
De verdediger van Fonteyn, mr. E.
de Jongh Swemer, zei hierna, dat be
klaagde inderdaad in beroep is gegaan
bii het ambtenarengerecht. Dit college
verklaarde zich echter niet ontvanke
lijk wegens termijnoverschrijding. Deze
was ontstaan, omdat Fonteyn de hiër
archieke weg had bewandeld, inplaats
van ogenblikkelijk beroep aan te teke
nen. De ex-marine man heeft vervolgens
jarenlang getracht, zijn zaak onderzocht
te krijgen. Dit is hem nooit mogen ge
lukken. In deze hele zaak gaat het niet
om het misdrijf van één persoon, aldus
de raadsman, maar over het al dan niet
plegen van misdrijven door een groep
personen, die met gezag waren bekleed.
Ogenblikkelijk na deze woorden ver
hief de procureur-generaal zich uit zijn
zetel en protesteerde tegen de vorm,
waarin het pleidooi werd gehouden. „Dit
pleidooi", aldus mr. Zaayer, „heeft niets
met de zaak uitstaande. Het heeft slechts
de bedoeling, stemming te maken en het
is beledigend voor de overheid!"
Mr. de Jongh Swemer verklaarde hier
op, dat hij het logisch vond, dat de
Marine ongewenste elementen verwij
derde. maar, men moet de grenzen
weten. Er hebben zich echter excessen
voorgedaan en Fonteyn is hiervan het
slachtoffer geworden. De raadsman wilde
hierop een reconstructie van de gehele
zaak-Fonteyn geven, maar wederom liet
mr Zaayer een protest horen. „Die hele
kwestie is genoegzaam bij het gerechts
hof bekend, het gaat hier thans alleen
om de kwestie van het smaadschrift".
De verdediger perkte hierop zijn plei
dooi in.
Fonteyn had in 1935 geen asthma,
aidus vervolgde de raadsman. Men had
toen in ieder geval niet mogen conclu
deren. dat hij ongeneeslijk was. of dat
genezing vruchteloos was beproefd, zo
als thans, volgens het afkeuringsvoor-
schrift. wel is gedaan. Men wilde echter
Fonteyn uit de dienst hebben en daar
om heeft men hem afgekeurd. Er is
hiertoe zelfs valsheid in geschrifte ge
pleegd. Dit blijkt duidelijk uit de rap
porten van de commissie, door wie Fon
teyn is afgekeurd en uit zijn zieken-
beekje, waarin markante verschillen
voorkomen. Ook voor 1935 heeft Fonteyn
geen asthma gehad. De bewijzen van
een en ander stonden in een brief, die
Fonteyn aan de commissie wilde over
leggen, doch dit werd hem geweigerd.
Fonteyn zelf onderbrak herhaaldelijk
het relaas van zijn verdediger. Dit ont
lokte de president, jhr. mr. dr. Th. W.
C. Calcoen, op een gegeven ogenblik de
uitroep: .,U heeft uw mond te houden,
anders zal de zaak zonder u verder wor
den behandeld". Fonteyn deed er ge
schrokken, wijselijk het zwijgen toe.
In een betoog, waarin Fonteyn zich
op allerlei juridische zijpaden ver
loor, die met de zaak als zodanig
niets uitstaande hadden, nam deze
toen zelf hierna aan zijn verdediging
deel. Herhaaldelijk interrumpeerde de
procureur-generaal, hetgeen Fonteyn
op een gegeven ogenblik deed zeg
gen: „Mijnheer de procureur-gene
raal, als u de waarheid niet kunt ho
ren, houd dan uw mond dicht!" De
presidentsverkiezingen van 1952, heeft
verklaard dat het dagvaarden van ex-
president Truman en andere staatsdie
naren „voor partijdoeleinden" en zonder
overleg, het ordelijk onderzoek door het
Congres op gevaarlijke wijze in discre-
diet zou kunnen brengen. „Ik zou er ook
bij onstuimige politici op willen aan
dringen", zo zei hij voorts, „het effect te
overwegen, dat zulk een gebrek aan
eerbied en roekeloos optreden heeft op
het hoge ambt van het presidentschap
en op de wereld, die wij moeten voor
gaan. Wij moeten onderscheid maken
tussen het verkrijgen van nuttige in
lichtingen in het nationaal belang en
achteloze partijreclame", aldus Steven
son.
De zaak-White
De voornaamste beschuldiging die
men aan het adres van de thans over
leden White richt is dat hij de ont
werper is geweest van twee grote po
litieke projecten: de schepping van het
Internationaal Monetair Fonds en het
plan Morgenthau. White zou de be
doeling hebben gehad met het Mone
taire "onds de Sovjet-Unie te helpen
zich van de rampzalige gevolgen van
de oorlog te herstellen. Zoals bekend
is de Sovjet-Unie echter niet tot het
Fonds toegetreden.
De bedoeling van het plan Morgen
thau was de Duitse industrie te ver
nietigen en van Duitsland een land-
bouwstaat te maken. Het voorstel tot
dit plan zou door White zijn voorge
legd aan zijn chef Morgenthau, de
toenmalige minister van Financiën. Het
zou zijn geïnspireerd door Sovjet-agen
ten met de bedoeling Ruslands na-
buurstaat te verzwakken. Het plan
werd indertijd door de geallieerden
verworpen.
Byrnes weigert
Ondertussen heeft Truman gisteren
tegenover verslaggevers verklaard dat
hij op het ogenblik nog niet kan zeg
gen of hij gehoor zal geven aan de
dagvaarding om morgen voor de com
missie te verschijnen. Zijn voormalige
minister van Buitenlandse Zaken, Ja
mes Byrnes, heeft geweigerd aan een
dagvaarding van dezelfde strekking ge
hoor te geven. Hij heeft de commissie
telegrafisch medegedeeld niet het recht
te erkennen om een gouverneur te be
velen zijn staat te verlaten. Hij ver
klaarde zich bereid alle vragen te be
antwoorden mits een subcommissie
daarvoor naar Zuid Carolina zou ko
men. Deze suggestie is door de com
missie ijlings overgenomen.
Zondag zal mgr. J. M. J. A. Hanssen,
bisschop-coadjutor van Roermond in de
kerk van de H. Laurentius te Maasniel
(Limburg) een pontificale H. Mis opdra
gen als inleiding van emigratie-Zondag.
Talrijke autoriteiten werkzaam op het
gebied der emigratie zullen aanwezig zijn,
o.a. drs. Jos. van Campen, directeur
van de Katholieke Centrale Emigratie
Stichting. Pater Karskens S.C.J., jaren
lang emigrantenpriester in Canada,
houdt de predikatie. De K.R.O. zendt
de H. Mis uit.
Des avonds werpt de K.R.O. voor de
tweede maal het licht op de emigratie
door de uitzending van een hoorspel,
geschreven door Tom Bouws, naar ge
gevens uit de praktijk van een Neder
lands emigrantengezin in Canada.
De Oostenrijker Heinrich Harrer, die er
in geslaagd is Lhasa, de hoofdstad van
Tibet, een van de geheimzinnigste steden
van het Oosten, te bereiken en er zelfs
een poos leraar van de Dalai Lame is ge
weest, vertelt in het nummer van 13 No
vember op boeiende wijze van de Dalai
Lama zelf en van het leven in Tibet. De
komst van Chinese troepen verdreef de
„god-koning" uit zijn residentie en maakte
ook aan het avontuur van Harrer een
einde. Er is voorts een reportage over „de
moordstede," de bedevaartplaats Dokkum
en de verering daar van Sint Bonifatius.
Het schilderachtige stadje met zijn vele
monumenten van oude architectuur is bui
ten het Noorden veel te weinig bekend.
Lindbergh, uit wiens boek dit nummer het
achtste vervolg wordt opgenomen, be
schrijft daarin wat het grootste gevaar
van zijn vlucht over de oceaan vormde:
de foltering van de slaap. De jeep-express
heeft in Noord-Afrika de door de Italianen
gebouwde grote weg door de woestijn ge
volgd; Jan Glissenaar vertelt over de vele
tekenen van de kortstondige Italiaanse
glorie daar en over de dingen die zij er
met grote energie tot stand hadden ge
bracht. De opvolger van Gandhi, Vinoba
Bhave, wordt in een artikel met veel waar
dering getekend: evenals zijn geestelijke
vader wijdt hij zijn leven aan het lot der
armen en verdrukten in India. Hoofdaal
moezenier ter koopvaardij Haanen schrijft
opnieuw over „de heilige gemeenschap."
De bekende rubriek „Uit de schatkamers
van de beeldende kunst" handelt deze
week over „visies op het verleden."
Nu de slag in Den Haag
„gewonnen" is, de slag
jjSWEs tegen de bedelaars, zijn al-
IBn'ïill lerlei onthullingen omtrent
het gedrag van de delin-
yHjflV quenten losgekomen. De
adjunct-directeur van de
Dienst voor Sociale Belan
gen in Den Haag heeft daar
de hand in gehad. En er zijn dan ont
stellende feiten aan het licht gekomen.
Stel u voor, daar was een bedelaar,
die elke morgen met een taxi naar zijn
standplaats reed: de schurk. Een an
dere had niet alleen een echtgenote,
maar zelfs een echtgenote met een
bontmantel. Een derde had, perfide
ongehoordheid, een telefonische aan
sluiting. En tenslotte, ik schrijf dit met
een blozend potlood, was er zelfs een
die zijn centen aan „Wijntje en Trijn
tje", zoals het fijngevoelig-discreet
wordt uitgedrukt, had verdaan. Kom
aan, dames en heren, laten wij onze
ogen ten hemel heffen en, ons op de
borst kloppend, gezamenlijk uitroepen:
„Heer, ik dank U, dat ik niet ben ge
lijk dezen". „Het Vrije Volk", dat zo
menselijke dagblad, is ons bereids vóór
gegaan en heeft boven geschetste mis
daden gepubliceerd onder het ferme
en altijd wel weer inslaande kopje:
„Schandelijk"; vet-cursief Scherts ter
zijde. Ik constateer met vrolijke verba
zing dat de overheid niet alleen be
zwaar schijnt te hebben tegen de ma
nier waarop de bedelaars hun geld ver
wierven, maar evenzeer tegen de wijze
waarop zij het besteedden. Dat zou een
bewijs van een verregaande argeloos
heid kunnen zijn, als het geen bemoei
zucht was. Want, ach heden, begint
men eenmaal met de vinger op te hef
fen tegen de bedelaar, die de laak
baarheid begaat zich te verdoen aan
„Wijntje en Trijntje", dan hoeft men
zich maar om te draaien om een vuist
te kunnen opsteken tegen de welge
schapen, welgeordende en welgezeten
burger die op grotere schaal hetzelfde
doet. Ik heb dat manuaal nog nimmer
door een Officier van Justitie dan wel
een adjunct-directeur van zogezegde
Sociale Belangen zien maken. De be
delaar had zijn centen niet ver
diend zegt u? Kom, kom, draai u
nog eens om.
Overigens, ik ben er voor dat men
de welgeschapen, welgeordende en
welgezeten burger zo lang en zoveel
mogelijk met rust laat. Maar ik ben er
evenzeer voor, dat men de bede
laar met rust laat. En de Officier
van Justitie die de houding van een
publiek, dat met gulle hand aan inva
lide bedelaars geeft, „kortzichtig en
onmaatschappelijk" noemt, kan ik al
leen maar een tikkeltje onmaatschap
pelijkheid en de bijstand van de H.
Martinus toewensen.
Ach ja, en dan zijn er de sociale voor
zieningen waar elkeen onder kan val
len, wanneer hij dat wenst. Nu, ik ken
een jongeman die er onder valt. Laatst
kwam hij ietwat vrolijk gestemd van
een feestje vandaan. Prompt liep hij
een ambtenaar van Sociale Zaken
tegen het lijf, die hem de mogelijkheid
en het recht van vrolijk te zijn ont
zegde. Ik heb ergens gelezen, dat be
delaars, wanneer zij worden aange
sproken door ambtenaren van de So
ciale Dienst „maar al te vaak begin
nen te schelden". Nu, móói is het niet,
maar begrijpelijk is het wèl. Want
sociale voorziening is wat. maar
sociale voorzienigheid is nauwelijks
meer te harden.
Kortom, wanneer men dan de be
delaars veroordelen wil, laat men het
doen uitsluitend en alleen op grond
van de wet en de gevangenisdeuren
geruisloos achter hen sluiten. En daar
mee uit. Want dat vingerzwaaien en
wenkbrauwen fronsen is alleen maar
ridicuul.
Maar wat mij betreft: ik ben bereid
het tot mijn laatste snik voor de be
delaars, het laatste, helaas uitsterven
de, blok van ongesocialiseerde vrij
heid, op te nemen. Zelfs al rijden zij
in een Rolls Royce.
Advertentie
Bestrijd die afschuwelijke^
_r kwelling grondig met het
- huidgeneesmiddel dat alle
schadelijke kiemen doodt ^==1
president onderbrak hem herhaalde
lijk en verzocht hem vele malen bij
de zaak te blijven: „Heus, mijnheer,
wij kennen de wetten wel. Wij heb
ben allemaal gestudeerd en we Weten
er werkelijk wel iets van af".
Fonteyn: „Dat kan best, ik wil u dan
alleen ook maar aan die voorschrif
ten en wetten herinneren".
Ondanks vele interrupties bleef Fon
teyn in een relaas, dat ruim vijf kwar
tier duurde, een herhaling geven, van
alles, wat zijn raadsman reeds te berde
had gebracht.
„Ik ben afgekeurd, aldus Fonteyn, niet
omdat ik asthma had, maar omdat ik
tegen de hoge Marine-officieren heb ge
zegd: jullie moeten mij niet pakken,
maar jullie collega's, die dienstweigering
hebben uitgelokt. Zij hebben me zelfs
een schuldbekentenis willen laten on
dertekenen, waarin verklaard werd, dat
ik de hoofdschuldige was van de mui
terij op de „Zeven Provinciën". Daarom
moest ik de dienst uit en daarom hebben
de Marine-artsen mij een ziekte in de
schoenen geschoven, die ik helemaal niet
had".
De procureur-generaal wenste na deze
rumoerige zitting, waarvoor vrij veel
publieke belangstelling stond, geen re
pliek meer te geven. De president be
paalde hierop de uitspraak op 25 No
vember.
