Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | 14 november 1953 | pagina 4

SPORTIEF

M

PLAKBOEK

"Van Dam en Dame

J

n

a

ml

op het witte doek

Europees elftal wederom
naar Amsterdam

AALSMEER klopt D.I.D. op
het nippertje (11—9)

Problemen rond het
Nederlands elftal

DE FOUT BEGINT REEDS
OP DE LAGERE SCHOOL

I

Men oefent niet meer

I

r

SÉ

in

IB

11

M

Een halve eeuw De Auto Drie-
voudig wereldkampioen 70 jaar -
Paardensport een winstgevend bedrijf
- Verscheidenheid aan voetballers
Bartali weer kerngezond

N

Van stukken....

....en schijven

DE ZWARTE PANTER

Lotsy opnieuw voorzitter van de
Fifa-commissie

Ansems en Laros
strijden om titel

J

Weinig animo en te veel topclubs

J

nm

j

US

M

O

ZATERDAG 14 NOVEMBER 1953

PAGINA 4

WMlJjWlIliTWi

Robijns zeventig jaar

lllll

HP

Winstgevende courses

Bartali is weer thuis

DAMCOMPETITIE

V.

Import van voetballers

Checker-Elfstedentocht
begonnen

Wielrennen

Wereldkampioenschap-
pen in 1956 in ons land?

Prins Bernhard bescherm-
heer van K.N.Z.B.

Hockey-programma

Korfbal-programma

Oplossing kruiswoordraadsel
van Donderdag

Programma R.K.NJH.B.

Lezers maken hun
mening kenbaar

et een snelheid, die volgens
wettelijke voorschriften be
slist niet hoger mocht zijn dan
tien kilometer per uur reed de heer
J. A. Boom uit Haarlem in Augustus
1903 in zijn Darracq naar Groningen.
Hij was op weg naar een tentoonstelling,
georganiseerd door de Nederlandse
Automobiel Club. waarvan de bedoeling
was de Noorderlingen kennis te laten
maken met sportief automobilisme.

Op de meer dan 200 kilometer lange
tocht had de heer Boom alle gelegen
heid om enkele zaken, die hem in die
dagen bezig hielden uitgebreid te over
denken. Eén er van was de oprichting
van een eigen orgaan van de N.A.C.
Sedert de eeuwwisseling hadden de
leden herhaaldelijk verzocht om een
dergelijk orgaan. Tot daden kwam men
echter niet. De heer Boom heeft, op weg
naar Groningen, de knoop doorgehakt.
De belangstelling voor de automobiel
was sedert April van dat jaar. dank zij
de spoorwegstaking, aanmerkelijk toege
nomen.

Op 1 November 1903 verscheen een
proefuitgave van .,De Auto", tijdschrift
gewijd aan de belangen van de automo
bilist en de motorcyclist. Ruim veertien
dagen later kwam het eerste officiële
nummer van dit tijdschrift uit. In de
loop van de volgende week zal ,.De
Auto" dus een halve eeuw lang de Ne
derlandse automobilisten op de meest
veelzijdige wijze hebben voorgelicht
over alles wat verband houdt met het
meest veranderlijke voertuig ter wereld,
de auto. Van het begin af zijn in dit
"tijdschrift allerlei wetenschappelijke
artikelen, die verband houden met de
evolutie van de automobiel, verschenen.
Men trof en treft er voorts in aan een
reeks aangename reisbeschrijvingen en
de lezer wordt bovendien op de hoogte
gehouden van allerlei nieuws van natio
nale en internationale sportieve gebeur
tenissen. De belangen van de automobi
list worden behartigd door principiële
artikelen tegen misstanden (in 1909
reeds werd scherp stelling genomen
en met succes tegen de maximum
snelheid van 10 kilometer per uur) en

A

door het invoeren van bepaalde ru
brieken.

Reeds enkele maanden na het ver
schijnen van het eerste nummer werd
,.De Auto" het officieel orgaan van de
N.A.C. Men zou mogen veronderstellen,
dat de aanwezigen op de algemene ver
gadering met veel enthousiasme het be
stuursvoorstel om hiertoe over te gaan
zouden accepteren. Er waren echter aan
vankelijk nog al wat bedenkingen. De
„handel" o.a. dreigde wel eens niet te
zullen adverteren. Al het pessimisme
was echter ongegrond. „De Auto" flo
reerde. In 1904 verscheen het in een
oplaag van 1250 exemplaren, in 1905
werd het een weekblad, in 1927 de
„handel" verklaarde toen zeer tevreden
te zijn over de resultaten van de annon
ces was de oplaag 10.300, terwijl thans
wekelijks 16.000 exemplaren naar de
leden van de K.N.A.C. en belangstellen
den worden verzonden.

Niet alleen voor de automobielsport is
„De Auto" van betekenis geweest. Zoals
uit de aankondiging blijkt, heeft ook de
motorrijder er, zo lang dat nodig was,
het zijne in kunnen vinden. In 1913 ver
dween deze rubriek. Door publicaties in
„De Auto"- is ook niet onbelangrijke
steun verleend aan de beginnende
aviatiek.

Wie de biljartsport een warm hart
toedraagt zal zich steeds met bij
zondere genegenheid de namen
van vier Nederlanders herinneren. Dom-
mering Robijns, Wiemers en Bos, Vier
biljarters, die meer hebben gedaan dan
in nationale tournooien voor een bijzon
der enerverend verloop te zorgen en met
succes de Nederlandse Biljartbond in het
buitenland te vertegenwoordigen. Zij
vooral zijn er in geslaagd aan het bil
jarten de kwalijke betiteling van kroeg-
sport te ontnemen. Ook al natuurlijk door
de prestaties, die zij in hun glorietijd op
het groene laken hebben bereikt.

Eén van henr de Amsterdammer Hen
drik Robijns, wordt dezer dagen zeven
tig jaar. Ongeveer twintig jaar ontbreekt
hij reeds op de nationale tournooien.
Desondanks leeft nog bij velen de her
innering aan de opwindende partijen, die
hij in een periode van vijf en twintig
jaar in en buiten Nederland heeft ge
speeld. Reeds in 1908, drie jaar dus voor
de oprichting van de thans Konink
lijke Nederlandse Biljartbond, nam
Robijns aan wedstrijden deel. Hij was
voorlopig nog te sterk voor de jonge
Dommering, die toen in opkomst was.

NOVEMBER-OPGAVE 2

Eindspelstudie van Drs. Th. C. L. Kok.
Wit speelt en maakt remise.

i

11. e5 Pd7, 12. ft e6, 13. Pa4! (Wit
Tnaakt onmiddellijk gebruik van de
kwakte op c5) f6, 14. Pc5 Db6 (Zwart
speelt op tactische verwikkelingen, maar
houdt te weinig rekening met het vrou
welijk element!, 15. Dd4 fe5:, 16. fe5:
Tfl:t, 17. TflLe5:, 18. Lg4ü Een schit
terend dame-offer.

Stelling na 18. Lg4U

Wit: Kbt, pionnen g2 en h3.

Zwart: Kh4, pion f4.

Een eenvoudig, maar toch leerzaam
eindspel.

Dat ook amateur-schakers een brillant
partijtje schaak weg kunnen geven, be
wijst wel volgende partij, welke mij
door een R.K. Schaakclub ter plaatsing
werd toegezonden. Het naspelen is alles-
ins de moeite waard!

Siciliaanse partij.

1 e4 c5, 2. Pf3 Pc6, 3. d4 Cd4:, 4. Pd4:
"f6 5 Pc3 06, 6. Le2 g6 (De Draken-
ariant), 7. 0—0 Lg7, 8. Le3 0—0, 9.
3 d5, 10. Pc6: Met deze zet begmt wit
,n koningsaanval en weet de aanval
ik met succes door te voeren) bc6:,

PROBLEEM VOOR GEOEFENDE
OPLOSSERS.

No. 2042 van F. Raman t

Als zwart het dame-offer aanneemt, gaat
hij als volgt mat: 18. 'Ld4:, 19. Le6:t Kg7,
20. Tf7t Kg8, 21. Td7:t Kf8, 22. Lh6t Ke8,
23. Lf7 mat. In de partij volgde: 18.
Pc5:, 19. De5: Db8, 20. Lh6! (Ten
tweede male voert de witte dame haar
offerdans uit!). Zwart geeft nu op, daar
het mat niet meer te voorkomen is; op
20. De5: volgt 21. Tf8 mat.

.Correspondentie betreffende deze ru
briek te zenden aan A. Perquin, Mar-
nixkade 104 te A'dam-C.

PROBLEEM VOOR BEGINNERS

No. 282 van H. F. M. van Tulder
te Amsterdam.

Wit speelt en wint. Oplossingen kun
nen ingezonden worden tot 15 Dec. a.s.
aan B. H. M. Stevens, Eikenlaan 36,
Heemstede.

OPLOSSING

van No. 2034 van Joh. v. d. Boogaard.

Wit speelt naar: 38-32, 49-44, 39 44, 17,
38, 34. 1 z21, 22 en wint.

Een niet onaardig slagwerkprobleem
met bekende slotstand. Jammer, dat bij
de 2de zet van wit ook 40-35 een vrijwel
gewonnen stand brengt.

Wit begint en wint. Oplossingen van
de nummers 281 en 282 kunnen tegelijk
ingezonden worden tot 1 Dec. a.s. aan
bovengenoemd adres.

OPLOSSING

van No. 278 van D. Kleen.

37-31, 29x38, 43-43, 38x49, 31-27, 49x19,
27x9, 4x13, 20-14, 19x10, 15x4 en wint.

Een goed miniatuur, waarmede de op
lossers nu eens niet veel moeite gehad
zullen hebben.

DE COMBINATIE IN HET PARTIJSPEL

Er zijn vele clubspelers, die menen dat
het zich inlaten met problematiek scha
delijk is voor hun spel en zich er daar
om verre van houden.

Inderdaad zijn er problemisten-club-
dammers, die in elke partij op combi
naties spelen en dan zeer dikwijls ten
koste van hun stand: loopt de tegen
partij niet in een of andere slagzet dan
behoudt deze meestal de beste stelling
over en verliest de problemist.

De waarheid ligt ook hier weer in het
midden; men moet van beide op de
hoogte zijn en er op tijd zijn voordeel
mede weten te doen. De positiespeler
zal er goed aan doen zo nu en dan de

problematiek eens te beoefenen en de
problemist zal het stellig niet schaden
als hij eens aan positiespel doet, want
beide zijn zeer nauw aan elkaar ver
want, hetgeen uit volgend stukje, in
gezonden door N. Blom te Haarlem,
duidelijk blijkt.

In de competitiewedstrijd H.D.C.—Oos
terkwartier. kwam het in de partij, van
N. Blom tot de stand: Zwart 9 st. op 12,
13, 14, 18, 20, 21, 22, 23, 36. Wit 9 St. op
25, 30, 33, 34, 35, 37, 38, 42, 47. De zwart-
speler bracht hier het stuk van 21 naar
26 waarna N. Blom op-een wijze zoals
in problemen voorkomt, de partij uit
maakte door: 37-31. 47.-41, 33-29, 30x10,
35x15!!! Prachtig en afdoende!

Vier jaar achtereen, te beginnen bij het
seizoen 1912'13, was hij kampioen van
Nederland 45/2. De reeks kampioenschap
pen werd onderbroken door de stoere
Fries Jan Wiemers, die in de jaren 1917
en 1918 met de eer ging strijken. Wie
mers had hem de jaren er voor steeds
geducht op de huid gezeten. In 1920
kwam ook het talent van Dommering tot
volle ontwikkeling en dat betekende,
dat Robijns geruime tijd met een tweede
of derde plaats genoegen moest nemen.
Tot in 1926, tot ieders verbazing. Dom
mering plotseling de vlag moest strijken
voor de wilskrachtige Robijns.

Wilskracht, dat heeft het spel van
Robijns steeds gekenmerkt. Hij was een
vechtjas, die pas tot grote prestaties
kwam als hij achter stond. Hij speelde
niet gemakkelijk. Hij verstond niet, zo-
ais Dommering. de kunst om de ballen
snel in een goede positie te brengen om
dan met glaszuivere rappels series van
betekenis te produceren. Robijns had
echter één groot voordeel. Hij beheerste
het driebandenspel als geen ander en
daarvan heeft hij bij het kaderspei veel
pJezier ondervonden. De kracht van
Robijns als driebandenspeler blijkt overi
gens ook wel uit de zeven kampioen
schappen. die hij in deze spelsoort heeft
behaald. Bovendien werd hij driemaal
wereldkampioen. Het eerst in 1930, te
Amsterdam, vervolgens in 1932 in Vi
chy en in 1933 in Cairo. Maar het meest
opmerkelijke is dat een in 1933 gemaakt
record van Robijns nog steeds niet is
verbeterd. Hij had het tournooi om het
Nederlands kampioenschap gespeeld met
een algemeen gemiddelde van 0.783. Jan
Sweering heeft het dikwijls benaderd,
maar nog nooit geëvenaard of verbe
terd.

Het organiseren van sulky-races in
de Verenigde Staten is een bij
zonder lucratieve onderneming.
Tenminste als men het met de regels
van het spel niet al te ernstig neemt.
Het vorig jaar bedroeg de omzet
362.668.886 dollar. Dat is, ruw omgere
kend, ongeveer f 1.269.350.000. Van dit
bedrag is ongeveer tweehonderd mil-
lioen gulden niet terugbetaald aan de
gokkers. Dat hebben de heren organi
satoren in eigen zak gestoken. De vice-
president van de renbaan May wood Park
in Chicago kan er over meepraten. Vóór
1940, eerst toen werd het gokken in de
Verenigde Staten toegestaan, had hij bij
de een of andere handelsonderneming
een salaris van nog geen zesduizend
dollar. Nu heeft hij meer dan achtdui
zend aandelen in een renbaan te New
York, zevenhonderd in een andere baan
te New York en zesduizend van zijn
eigen maatschappij tot het organiseren
van courses. De gezamenlijke waarde er
van bedraagt ongeveer zeshonderddui
zend dollar.

Gino Bartali is goeddeels hersteld
van de verwondingen, die hij on
langs heeft opgelopen bij een
auto-ongeluk. „Italië's oude man van de
bergen" het nieuwste epitheton voor
een van 's werelds beste wielrenners
heeft de kliniek te Milaan verlaten.
Voor hij met de trein naar Florence
vertrok, zo weet Associated Press te
melden, heeft hij' gedineerd in het res
taurant dat hij tijdens zijn bezoeken aan
Milaan pleegt aan te doen. Hij was ver
gezeld van zijn moeder, zijn vrouw en
een chirurg. De heer Bartali moet (ach
tereenvolgens geconsumeerd hebben:
spaghetti met boter, filet met verse sla,
gebakken aardappelen en fruit. Na zich
verzadigd te hebben, kwam hij tot de
volgende slotsom: de eetlust is uitste
kend, de stemming kan niet beter en..:
„U zult mij weer op de fiets zien".

Frans de Munck,
Goesenaar van ge
boorte, heeft zich
grote faam verwor
ven als voetballer,
met name als kee
per. Hij stond des
tijds onder de lat,
zoals dat heet, bij
„Sittardia". Vanwe
ge zijn donker uiter
lijk en zijn fraaie

snoeksprongen
kreeg Frans al
spoedig de naam
van „Zwarte pan
ter" en als zodanig
speelde hij ook een
keer mee in het
Nederlands Elftal.
Toen hij eenmaal
zover was, zag
Frans er wel brood
in en trad als be
roepsvoetballer tot
de gelederen van
F. C. Köln toe. En
nu is hij laatst, al
keepende, door een
Duitse filmregis
seur als „ster" ont
dekt. Met het ge
volg, dat hij bin
nenkort de hoofd
rol gaat vervullen
in een film, die
„Das ideale Braut-
paar" heet. Een
zeldzame ontwik
keling van ideale
keeper tot ideale

(film) bruidegom,
mag men wel zeg
gen.

(Van onze dammedewerker)

De St. Josephsgezellen van DID, die
als gastheren optraden voor het bezoe
kende Aalsmeer, hadden goede hoop
eindelijk weer eens een zege te hoeken
in de damcompetitie. De dammende
bloemenkwekers hadden immers nog
niet veel gepresteerd en stonden punt
loos op de onderste plaats. Maar „dam
men is denken" en dat werd door DID
maar matig gedaan dit maal. Alleen
aanvoerder Belderok was tegen Spaar
garen zeer spaarzaam met zijn schijven.
Ook de jeugdige Groot nam dit goede
voorbeeld to leidraad. Zodoende wer
den dat dan ook twee nuttige overwin
ningen. Maar, omdat de staart van DID
absoluut machteloos was en helemaal
niet kon „kwispelen", werd de voor
sprong weer geëgaliseerd. De malheur
kwam van secretaris Eilers, die, even
als zijn directe volgeling, Trompen, niet
uit de plooi wist te komen Wel stelde de
jeugdige Bloem daar nog een keurige
zege tegenover, maar dat vermocht de
dreigende nederlaag niet meer te keren.

De volledige uitslag van deze voor
DID zo belangrijke wedstrijd werd ten
slotte als hieronder, waarmede de dam
mende bloemenmensen hun eerste wa
penfeit stelden:

DIDAalsmeer

1. G. BelderokG. Spaargaren 20

2. G. EilersH. Spaargaren 02

3. F. TrompenK. N. Keessen 02

4. G. BloemG. Jongkind 20

5. D. MantonaC. Buis 11

6. H. HendriksP. M. Spaargaren 11

7. J. van Hagen—C. Heeren 11

8. N, GrootJ. C. Spaargaren 20

9. F. VugsG. Mulder 02
10. G. v. LeeuwardenB. Harting 02

De gastvrijheid van de Fransman is
spreekwoordelijk. Het behoeft u
dus ook niet te verwonderen, dat
momenteel ongeveer negentig buiten
landse voetballers uit eenentwintig lan
den hun brood verdienen op Franse vel
den. Slechts drie ploegen uit de eerste
en de tweede divisie, Sedan, Aix en het
Parijs CAP tellen geen buitenlanders
in hun gelederen. En voor wie het
nog niet weet, Nederland en Zweden
staan boven aan de lijst van de landen,
waaruit de spelers, die een bijzondere
attractie behoren te zijn voor het kies
keurige Franse publiek, zijn gerecru-
teerd. Officieel zijn er momenteel twaalf
Nederlanders verbonden aan een Fran
se vereniging. Twee er van spelen ech
ter niet meer. Timmermans (ADO) en
den Boer (Sparta) zijn teruggekeerd. De
namen van de tien anderen kan men bij
voortduring of zeer regelmatig aantref
fen op de Franse voetbalvelden. Het zijn
De Kubber en De Harder, die voor Bor
deaux spelen, Appel (Reims) topscorer
in de eerste divisie, van Lent (Lens),
van der Hart (Lille), Rijvers (Stade
Frangais), Brandes (Montpellier), van
Geen en Vreken (Nantes) en Schaap
(Racing Club de Paris).

Er zijn momenteel ook tien Zweden
„werkzaam" bij Franse clubs, voorts ne
gen Spanjaarden en negen Argentijnen
en vervolgens acht Brazilianen. De
Franse scouts schijnen overigens wel
een bepaald talent te hebben om uit
blinkende voetballers op te sporen,
want zelfs landen als Letland en IJs
land zijn, om met de KNVB te spreken,
onveilig gemaakt.

„Als het kan komt het Europese elf
tal, dat 6 Juni van het volgend jaar
te Madrid tegen Zuid-Amerika speelt,
opnieuw een oefenwedstrijd in Am
sterdam spelen", aldus deelde Karei
Lotsy, die wederom tot voorzitter is
benoemd van de speciale F.I.F.A.-com-
missie, welke de ontmoeting tussen
Europa en Zuid-Amerika zal organise
ren, aan een verslaggever te Parijs
mede.

„Het is zo langzamerhand traditie ge
worden", zo vervolgde Lotsy, „dat de
F.I.F.A.-spelers, waaruit een definitieve
keuze wordt gedaan, eerst naar ons
land komen om voor de ogen van de
Europese deskundigen en de wereld
pers te laten zien, wat zij waard zijn
en of hun definitieve opstelling ge
rechtvaardigd is. De oefenwedstrijd
van 30 September in het Olympisch
Stadion heeft zijn vruchten wel afge
worpen en een dergelijke ontmoeting
klemt voor de match tegen Zuid-Ame
rika tè meer, omdat in beginsel alle
spelers van de Europese landen in de
ploeg kunnen worden gekozen. Dat
betekent, dat ook Engelse, Schotse en
Ierse spelers, alsmede spelers van Wa
les in de F.I.F.A.-ploeg kunnen wor
den opgenomen. De samenstelling van
de speciale commissie is, mede in dit
verband, thans gewijzigd, of beter ge
zegd aangevuld. Want behalve Ernst
Thommen, Zwitser en dr. Armando
Munoz Calero, de Spaanse chirurg,
zijn thans ook dr. ir. Ottorino Barassi,
de Italiaanse expert, die zo uitnemend

In hotel Polen is de Checker-Elfsteólen-
tocht begonnen, waarbij Amsterdam de
primeur had als eerste van de elf steclen.
Aan dit tournooi nemen deel de bekende
hoofdklassedammers Wim en Henk van
der Sluis, L. Beeke, J. Fakkeicüj, J. A. de
Weerd, G. Looman, Q. van Dijk en H.
Klaassen. De uitslag van de eerste ronde
is: W. v. d. SluisJ. A. de Weerd 1-0.
L. BeekeJ. Fakkeldij Vi-Vi- Q. v. Dijk
H. Klaassen 1-0. G. Looman—H v. d.
Sluis 1-0.

De weclstrijden werden voorafgegaan
door een kort openingswoord van de
voorzitter van de Nederlandse Checker-
bond. Daarna sprak de oud-werelciikam-
pioen dammen, Herman Hoqglancj, die
de geschiedenis van het checkeren me
moreerde en een korte technische uit
eenzetting gaf.

Het volgend seizoen zullen de wereld
kampioenschappen op de baan en op de
weg in Duitsland worden gehouden. Voor
de organisatie van deze kampioenschap
pen in 1955 komt Frankrijk ernstig m aan
merking. Naar verluidt houden wielerof-
ficials van diverse landen er rekening me
de, dat Nederland een ernstige gooi zal
doen naar de toewijzing van de wereld
kampioenschappen van 1956. Men neemt
aan, dat de Kon. Ned. Wielren Unie haar
candidatuur voor 1956 officieel zal stellen
op het voorjaarscongres van de U. C. X.,
dat in Maart 1954 wordt gehouden.

Prips Bernhard heeft zich bereid ver
klaard het beschermheerschap van de
Koninklijke Nederlandsche Zwembond
te aanvaarden,

Heren. Eerste klasse. Westen: HHIJC
Kampong, Be Fair—Amsterdam, Hilversum
BMHC.

Dames. Eerste klasse. Westen. Be Fair
HHIJC, Laren—BDHC, Hilversum—Gooi.

Eerste klasse. Noord-Holland: ROHDA
Luto, DED—Allen Weerbaar, SVK—Blauw
Wit, ArchipelKoog Zaandijk.

BELET S MOES
r+al+t+as+l
in+parel+ge
GOM+PAS+PEE
ATOL W VELP
N IS ALM+R IB
TE TRE IN+DO
Y MA+R AF O
NOEST+KRANT

op de hoogte is met de Zuid-Ameri
kaanse landen, en Arthur Dewry, be
stuurslid van de Football Association,
in de commissie opgenomen.

Totaal 911

De beide gelijkaankomenden in de
strijd om het persoonlijk damkam
pioenschap van Noord-Holland, An
sems en Laros, zullen alsnog een korte
match van drie partijen splen om de
titel. Het bestuur nam het advies van
de wedstrijdcommissie niet over en
besloot, dat de titel inderdaad door
een tweekamp beslist moet worden.
Zodoende zal er dus toch nog een

damkampioen van Noord-Holland voOF

1953 komen.

Tegelijkertijd stelde het bestuur van
de K.N.D.B. vast, dat de wedstrijden
om het persoonlijk damkampioenschap
van Amsterdam geprojecteerd moesten
worden van 2 Januari 1954 af. Derhalve
werd de inschrijving door het wedstrijd
comité opengesteld voor hoofd-, eerste,
tweede en derde klasse. Bovendien wor
den van die datum af de jeugdwedstrij
den verspeeld, waaraan alle leden en
niet-leden van de Dambond tot 20 jaar
mogen deelnemen. Inschrijving daar
voor is geheel kosteloos bij de heer W-
G. Vermeij, Oostelijke Handelskade 24
huis, te Amsterdam.

Tenslotte heeft het bestuur van de
K.N.D.B. het verzoek van het Hilvet*
sums Damgenootschap, om als gastheer
voor het eerstkomende nationale titel
gevecht te mogen optreden, in over
weging genomen.

Dames: Dioc. klasse: Leonidas—VDO,

ADO—DCG, TYBBODOS, AOG—

Ambon. District Amsterdam: le kl.:
DCG 2Amstelzwaluwen, SVAThe
Victory, Wilskr. sp.—DOP, Wilskr. trn.—
TOB. 2e kl.: Ambon 2—ODOS 2, DCG 3
SVA 2, NE ASportlust, Wiilskr. sp. 2
Martinus. 3e kl.: NEA 2—RCM, Am-
bon 3TOB 2, VDO 2RodaWilskr. trn.
2Amstelzwaluwen 2.

Junioren: Afd. A: Amstelzwaluwen—
VIDO, MartinusWilskr. trn., NEA—
DCC, TOB—Roda. Afd. B: NEA 2—DCG
2, Ambon—Spirit. TOBA 2—The Victory,
ODOS 2Martinus 2.

Heren: Dioc. klasse: DTS—Kwiek,
VDO—:HVP, Wilskr. trn.—HIOS, Ad-
vendoLodewijk; le kl.: LeonidasDTS
2, AOG—DOP, VDO 3—SV.

Dames District Kennemerland/Zaan-
streek: le kl.: MeervogelsWijk aan
Zee, Oranje Wit—Zeevogels, DIO—Bi.
Zwart; 2e kl.: Geel Wit—Adelbert, SHS
PSCK, TYBB 2—GVO, OGHBC: 3e
kl. A: Leonidas 2—HSV. TYBB 3—IEV,
HBC 2—Velsen; 3e kl. B: DDO—Adel
bert 2.

Junioren: Geel Wit—Adelbert, AOG—
Wijk aan Zee, TYBBADO; afd. 1: VBO
—DIO, ZeevogelsMeervogels; afd 2:
SHS—PSCK; afd. 3: VBO b—AOG b,
Adelbert bDIS b, DIO bOranje Wit
b; Adsp.: AOGOranje Wit b, Zeevogels
Oranje Wit a.

k geloof, dat het zeer moeilijk zal zijn
in de nabije toekomst verandering
te brengen in de moeilijkheden,
waarmee men bij het samenstellen van
een Nederlands elftal kampt. Zelf ben
ik er van overtuigd, dat de fout hoofd
zakelijk zit bij de verenigingsbesturen
en de K.N.V.B. zelf, die mijns inziens
veel te weinig aandacht besteden aan de
voetballende jeugd. Ik bedoel dan vooral
onze pas beginnende jeugd, zo van
12 jaar af. In mijn eigen vereniging heb
ik dit reeds dikwijls ondervonden en
heb ook bij vele le-klassers diezelfde
ervaring opgedaan. Mijn beroep (vak
onderwijzer lich. opv.) brengt mee, dat
ik, op dit punt veel met de sportieve
opvoeding van de jeugd heb te maken.
Bovendien verkeer ik m de gelukkige
omstandigheid, dat ik alleen les geef aan
lagere scholen. Wat wordt hier over het
algemeen aan sport gedaan? Over welk
materiaal beschikt de gymnastiekleraar?
Graag zou ik eens een of twee weken
met U het gehele land afreizen en dan
vooral op het platteland de zaak eens
willen opnemen. Ik geloof, dat we ver
steld zullen staan over zoveel achterlijk
heid op dit gebied.

De opleiding op de kweekscholen was
in mijn tijd ('32—'36) van dien aard, dat
de meesten van ons niet eens bijzonder
gesteld waren op de gymnastiekles. Hoe
kan een onderwijzer, die zelf niet in het
minst sportminded is, zijn leerlingen in
dit opzicht in goede banen leiden? Hoe
zal hij het kunnen, wanneer hij niet
beschikt over de daartoe zo noodzake
lijke materialen?

Nu kom ik op de training van de
Nederl. elftalspelers. Ik heb alle respect
voor het pogen van de heer v. d. Leek.
M.i. moest het K.N.V.B.-bestuur hem
helemaal vrij laten in zijn methode en
vaststelling van de oefenavond e n. u
ziet, dat ik me helemaal niet kan^ ver
enigen met het feit, dat er maar een
avond per week wordt getramd. Dat
kan nooit de gewenste resultaten ople
veren. Ja, ik weet het, er isook nog de
clubtraining. Maar we wilden immers
uit de impasse?

Bij die training zal er vooral op
moeten worden gelet, dat de techniek
verbetert, snelheid wordt aangekweekt
en bovendien, dat de lichamelijke
conditie dusdanig is, dat elke wed

strijd, hoe zwaar ook, zonder adem-
tekort kan worden uitgespeeld. Ten
slotte: Lichaamsbeheersing, O. o, wat

komen we daarin nog veel ten achter
bij andere landen. Wat zijn wij toch
trage „draaiers en keerders" als ik het
zo noemen mag. Zijn we dan heus 'te
lomp om kwiek te zijn? Wij zullen in
onze amateurstaat nooit zover komen
als de spelers, die onlangs een de-
monstratieles gaven in het Stadion.
Maar ik ben er van overtuigd, dat het
veel en veel beter kan worden. Laat
men van de spelers gerust wat meer
athleten maken, daarvan zullen Ze
zelf het meest profijt trekken.

Persoonlijk ben ik er een voorstander
van om een hoofdklasse in te voeren. We
zullen dan automatisch beter voetbal
krijgen, omdat dan alleen de sterksten
in die ere-afdeling zullen worden ge
plaatst.

Als derde oorzaak wil ik aanf"iJ^®n
de mentaliteit van de 4S'

De verenigingen klagen er maar al te
dikwijls over,, dat ,,ze' "iat R°™fn,.a
er getraind moet wo£d? ovendl,en
zijn ze mentaal niet steik genoeg, met

hard genoeg. U herinnert zich nog ie'
We gaan naar Rome-periode. Toen had"
den we inderdaad goede voetballC®'
maar- wat meer zegt; toen hadden
een man, die van die spelers een elf'a
wist te maken. Die zijn mannen geeste-
lijk rijp maakte om de grootste tegenslag
te overwinnen, die het in hun hoofden
hamerde, dat ze het konden als ze maar
wilden.

De jongste oorlog hééft de mentaliteit

niet veel goeds gedaan. De jeugd (ook
zij, die nu 24 a 25 jaar zijn) is zo gemak
kelijk geworden. Alles, wat veel inspan
ning kost is taboe geworden. Maar daar
voor zijn wij nu op onze plaatsen gezet:
onderwijzers, ieraren, trainers en vooral
verenigingsbestuurders. Wij moeten z#
samen weer de goede weg op helpen,
niet met zoetsappige preken en mooie
woorden, maar door ons eigen voor
beeld; door ze te laten inzien, dat je
je helemaal moet geven, ais je iets be
reiken wilt.

Tenslotte: het systeem, ik voor mij
heb er maling aan of men nu stoppert
dan wel met een aanvallende spil speelt.
Maar als men een systeem wil spelen
mag dat slechts gebeuren, indien de spe
lers weten, hoe het gespeeld moet wor
den en als men er de mensen voor heeft.
Nimmer mag men een elftal zo een be
paald systeem opdringen, want dat za'
de spelvreugde doden en dientetwe'
volge nog grotere achteruitgang tewee&
brengen.

B. H. BERENDSCHOT

k ben al een beetje ouder en heb het
voetbal meegemaakt uit de tijd van
Beeuwkes, Jan Thomee, Bok de
Korver en Mannus Francken, Jan Vos
en Woutje Buitenweg, Göbel en Jur
Haak en een Welcker en een Schraven-
dijk. Ik zag diverse interlandwedstrij
den, ook die op Houtrust met Göbel,
Wijnmalen, De Korver en Huug de
Groot.

Denk niet, dat ik het voetbal van toen
wil vergelijken met dat van nu. Ik weet
heel goed, dat het belangrijk gewijzigd
is. Maar wat ook belangrijk gewijzigd
is, dat zijn de maatschappelijke omstan
digheden en de daarmede gepaard gaan
de mentale wijziging, welke o.m. ook
tot uiting komt in het huidige voetbal.

Als ik hier voetballers met name
noemde, zo'n greep voor de vuist weg,
dan heb ik dat opzettelijk gedaan. Op
zettelijk, om toch weer dezen ten voor-

Het team van de Amersfoortse motor
en automobielclub „Amac" is kampi
oen van Nederland geworden in de pro
vinciale en landelijke kampioenschaps-
oriëntatieritten, georganiseerd door de
KNMV, die 31 October jl. te Barneveld
zijn gehouden.

aarne maak ook ik als lezer ge-

Druik van de gelegenheid om in
de rubriek „Wat is er aan de hand
met het Ned. Elftal?" mijn mening te
geven over de prestaties van ons mo
mentele Ned. Elftal. Deze achteruitgang
schrijf ik toe aan mijns inziens drie
voorname feiten.

I. Wij hebben niet meer dat aantal
sterren tegelijk als in die periode van
„We gaan naar Rome" als Bakhuys,
Vente, Smit, v. Heel, Anderiessen, Cal-
dehove enz.

II. De spelers hebben niet meer zoveel
over voor voetbal als die van vroeger,
of dacht U, dat de sterren uit onze voor
oorlogse succesperiode, ondanks het feit
dat zij „geboren voetballers" waren,
„groot" zijn geworden door eens in de
week ook eens te gaan trainen. U ziet
het voorbeeld van het verleden jaar
zeer zwakke Volewijckers.

III. Daar wij veel te veel eerste klas-
sers hebben, die die naam niet waard
zijn, maar zich daar alleen handhaven
door „struggle for life", komt het spel
van de „goede" clubs niet tot zijn recht.
Of dacht U, dat een elftal, dat werkelijk
„voetbal speelt" een prettige middag
had als het tegen zo'n op lijfsbehoud
ingestelde ploeg speelt, of dat diverse
spelers als ze een paar maal achtereen
zo'n harde wedstrijd spelen in vorm
vooruit gaan? Dan praat ik nog niet
eens over de „kneusjes". Zie het momen
tele Ned. Elftal, dat op 25 Oct. 1.1. met
10 van België won (één zwaluw maakt
nog geen lente, zou het wel zo zijn, dan
heeft deze rubriek geen waarde meer).

Negen spelers van het Zuidelijk half
rond, onze districten G en D. Hoe komt
dat? Er wordt daar door belangrijk meer
elftallen voetbal „gespeeld". Voetbal
„worstelen" komt daar veel minder voor
dan bij ons. Is dat soms een vingerwij
zing voor het K.N.V.B.-bestuur om de
knoop maar eens door te hakken en een
hoofdklasse in te stellen?

Het zal U wel opgevallen zijn, dat ik
niet de uittocht van onze profs de schuld
geef. Van al die mensen was alleen
Wilkes onze permanente internationaal.
Schaap, Rijvers en Rozenburg mochten
ook wel eens meedoen, De Vroet en De
Harder waren uitgediend en de anderen
kwamen in het stuk niet voor. Als het
dus zo is, dat Wilkes ons al die tijd om
hoog heeft gehouden, dan zitten we al
van 1945 in de put. Waarom schitterden
die spelers hier niet zo als nu in Frank
rijk? Ik krijg al gelijk, toen ik hierbo
ven beweerde, dat de spelers hier mo
menteel niets voor voetbal over hebben.

Er zullen vele lieden beweren, dat
die spelers daar in Frankrijk voor dat
trainen ook betaald worden en dat het
hier ook die kant uit moet. Maar wer
den spelers als v. Heel en Caldehove c.s.
vroeger soms ook betaald? En, kan het
professionalisme hier gedijen? Ik geloof
niet, dat de clubs een profelftal kunnen
betalen, of de entrée's moeten belangrijk
omhoog en dan kan het publiek het niet
betalen. U ziet, dat we die kant, de be
talende, niet op moeten, daar loopt de
cirkel vast.

A. SCHEER

beeld te stellen. Ha, de aap komt dan
toch uit de mouw zult U zeggen. Inder
daad. Kijkt U eens. Ook toen waaide
het voetbal je niet zo maar aan, maar
was veel en gestadig oefenen (trainen
heet dat tegenwoordig) nodig, zoals
oefening voor alles nodig is. Maar de
jongelui van toen brachten elk vrij uur
door op het voetbalveld, vrije uren.
welke de jongelui van toen zoveel meer
beschikbaar stonden. En daarvoor in de
plaats is dan de centrale training van
Lotsy gekomen. Die heeft indertijd haar
dienst gedaan, al geloof ik veel meer,
dat het een kwestie van mentale training
geweest is, een opvoeren van het
enthousiasme. Maar het nieuwtje is er
al lang af. Door de centrale training
ging men toen zelf meer oefenen

Maar ik wil U een voorbeeld geven
van oefenen. Toen H.F.C. in de later»
dagen van Mannus Francken een links
buiten nodig had en men niet over het
geschikte spelersmateriaal beschikte,
nam hij dat zelf ter hand. Zijn broer
Herman leidde hij daarvoor op. Iedere
Woensdag- en Zaterdagmiddag werd er
geoefend. Nu was die Herman geen uit
gesproken voetbaltalent. Integendeel.
Alles ging even stug en stroef. Maar
ondanks dat werd hij een zeer bruik
baar linksbuiten en vormde hij met
Mannus als linksbinnen een zeer nuttige
wing.

Maar tegenwoordig? De wedstrijd op
Zondag is maar at te vaak gelijktijdig de
oefening. Men heeft er te weinig tijd
'voor over en kan ook niet meer dat
enthousiasme opbrengen, dat daar voor
nodig is. De gelegenheid mankeert door
de hoge eisen, welke aan de maatschap
pelijke opleiding gesteld worsen. U kent
het wel nietwaar? Als men een liftboy
per advertentie vraagt, dan is de mini
mum-eis: diploma M.U.L.O. enz. enz.
Daarbij komt, dat de techniek van liet
voetballen zo is opgevoerd, dat een wed
strijd spelen zeer dikwijls geen ontspan
ning is, maar veeial een zware inspan
ning. En dan gaat de aardigheid er wel
wat van af. dat kan of wil de jeugd
allemaal niet meer opbrengen. (Hoevee»
clubs hebben zich kunnen handhaven,
welke gerecruteerd varen uit de stude
rende jeugd? H.F.C,, H.V.V., Quick enz. -

Wij Hollanders zijn nu eenmaal een
erg nuchter volk! muylaERT

N.B. Dit was al geschreven vóór de
wedstrijd van Zondag 25 October t
België. Maar het heeft mijn mening
kunnen wijzigen. Er is niet ge,f°goSi.
door uitmuntend „vakmanschap
tiekiezen, balcontröle, plaatsen e de
werken (b.v. het voorzetten va»
buitenspelers) liet allemaal veel
sen over.