GLUBB PACHA'S carrière is
nog niet ten einde
s
c
Ontmoeting van twee grote Florentijnen
Arabisch Legioen nu slechts
een bezettingsleger
Een bril
FEDERMANN
Geen verdeel- en heerspolitiek
op de Nederlandse
Abr. Meyer
O
A
B
In het zand
van MAMS
Vader met de
kleine kin
Steunactie voor
circus Van Bever
Veiligheidsklep is
niet nodig
Papini en Michel Angelo
Ongewone biografie
SKIBROEKEN l
Hoe spelen de
R.K. clubs?
OOK NA DE DOOD VAN ABDULLAH
NATUURLIJK
Kees Meekel bediend
Schade f150.000
STATEN ANTILLEN-MIN. KERNKAMP
Snertactie te Heemstede
PULL-OVERS
VESTEN - ROKKEN
|P
Basketball
Deze week alleen
Donderdagavond
Haarlem leed verdiende
nederlaag tegen
Rotterdam
Voor zendingen
A. B. C.
DINSDAG 24 NOVEMBER 1953
PAGINA 5
Oproep tot studenten
verenigingen
C -*dk
door ARTHUR C. CLARKE
(Vert, door F. van Oldenburg Ermke)
VOORDEBABy
Waterpolo-uitslagen
ADVIESCOMMISSIE
BENOEMD
Voor restauratie van orgel
in Grote Kerk
Bekneld geraakt in
wasmachine
Zwemmen
Kringcompetitie
HEEMSTEDE
St. Nicolaas komt
roen ik in 1948 te Amman Glubb Pacha voor het eerst ontmoette, ontving
hij me met de woorden: „Bent u Fransman? Ik ben blij een Fransman te
ontmoeten in Transjordanië en tegenover hem mijn bewondering uit' te
kunnen spreken voor Lyautey".
Zonder deze bekentenis zou ik nooit gedacht hebben, dat deze man, die
Gedurende dertig jaar de ziel geweest is van de Britse politiek in het Midden-
Vosten en voor wie de verdrijving van de Fransen uit de Libanon niet meer dan
Ganzelfsprekend was, zijn inspiratie putte uit de meest beroemde idee van de
f ranse „bouwers van het Imperium". Wanneer men echter even hierop door
denkt, is de gelijkenis tussen Glubb Pa'cha en Lyautey frappant: Men moet hem
nebben horen spreken met de Bedoeïnen, die zich verdringen voor de deur van
*lJn kantoortje om te begrijpen, dat deze man in staat is geweest om „harten
veroveren", evenals men "het optreden van Glubb Pacha moei hebben horen
°ezingen door de dichters van de Bedoe'inenstammen om te kunnen inzien wat
deze grote dienaar van het Britse Imperium van zichzelf heeft geschonken aan
"■et land, dat hem tot zijn dienst heeft geroepen.
verdrijven van de regering van Vichy
de eerste stap wa.s op de weg naai
het veriagen der Fransen uit het
Midden-Oosten, maar natuurlijk heeft
hij dit npoit openlijk laten blijken.
5?
Clubb Pacha houdt van de Arabie-
*^n en meer nog van de grote kameel-
ftarnmen, wier taal hij aanzienlijk beter
Geheerste dan destijds Lawrence, het-
?epn een aureool van prestige om hem
heeft gevormd, dat in laatste instantie
terugvalt op zijn eigen vaderland.
De levenslustige luitenant van de
R°yal Engineers, John Bagot Gubb, was
ha de brilliante veldtocht in Noord-
Rfankrijk, waar hij de verwonding op-
hep, die hem later de bijnaam „Abou
Khek" ofwel „Vader met de kleine kin"
bezorgde, nergens zo bang voor als voor
ben rustig leventje in een kazerne te
Chatham, waar het leven hem „saai leek
ha de wereldoorlog". Om een dergelijk
lot te ontvluchten vertrok hij in 1920
haar Mesopotamië. Saai werd zijn leven
allerminst, want hij ging de reputatie
Verwerven van een „nieuwe Law-
fence."
Toen hij zich inscheepte naar Meso
potamië wist hij niets van 't Midden
Oosten. Zijn opleiding was tegelijk
Engels geweest (zijn vader was gene
raal bij de artillerie en hijzelf was op
geleid aan de academie van Wool
wich) en Frans (zijn jeugd bracht hij
gedeeltelijk door in Zwitserland). Er
is dus niets aan te wijzen, dat de
jonge Glubb zou kunnen voeren tot
een zo grote belangstelling voor de
Arabische beschavingen.
In Irak wordt hij te Ramadi aan de
Euphraat aan het hoofd gesteld van een
afdeling Bedoeïnen-vrijwilligers. Dit is
zijn eerste contact met het woestijnle
ven. Nadat hij ernstig de Arabische taal
heeft bestudeerd, vertrekt hij in 1924
geheel alleen dwars door het om zijn
Vijandigheid bekende Iraakse woestijn
gebied naar de Jordaan en bereist zo op
de rug van zijn kameel een gebied van
hÏÏeL,?a£ dui,Z.enc' kilometer land, dat
hij zou leren liefhebben.
Zijn faam was weldra doorgedrongen
generaal Peake (Peake Pacha), die
f.edert 1921 moeite gaf om de
-oestungebiedon van Transjordanië te
1930 ri°htte Peake Pacha
in opdracht en voor rekening van Emir
Abdullah een leger op, het „Arabisch
Legioen". De jonge Glubb kreeg de taak
Om van dit corps huurlingen, dat oor
spronkelijk vooral bestemd was om de
pijpleiding van Kirkouk te bewaken,
bet modernste leger van het Midden
Oosten te maken.
In 1941 trok Glubb aan het hoofd
van zijn jonge Bedoeïnen-ruiters en
kameelrijders met prachtig opgetuigde
dieren en gemechaniseerde eenheden,
die over het modernste materiaal be
schikten, eerst Irak binnen, waar hij
een fascistische opstand onder gene
raal Raschid Alf onderdrukte, en ver
volgens Syrië, waar hij samen met
de Frans-Britse strijdkrachten van
het achtste leger de Vichy-regering
uit de Levant verdreef. Intussen was
hij opgeklommen tot de rang van ma-
joor. Zoals velen van zijn Britse ka
meraden was hij van mening, dat het
Advertentie
Gr. Houtstr. 37 - Rijksstraatweg 246 B
Ook voor alle ziekenfondsen
De Nederlandse auteur Kees Meekel is
Vrijdag j.l. in zijn woning in Labachellerie
iti. Frankrijk uit voorzorg van de Sacramen
ten der Stervenden voorzien.
Kees Meekel heeft, zoals men zich zal
herinneren, enige tijd in het ziekenhuis
doorgebracht. Daar heeft hij onlangs ook
2ijn 70ste verjaardag gevierd. Uit het zie
kenhuis teruggekeerd was zijn gezondheid
vrijdag j.l. zo ver achteruit gegaan, dat de
geneesheer het voorzichtiger vond hem de
Sacramenten te doen toedienen.
pe Nederlandse Club van Circus-
dienden heeft op zich genomen circus
Bever, dat tot een der oudste in
f"ederland moet worden gerekend, de
helpende hand te bieden. De totale
f^hade wordt geraamd op f 150.000,
"haar de vervangingswaarde van het
j®l'brande materiaal is uiteraard groter.
acht het uitgesloten, dat voor het
("'keringsbedrag Van de verzekering
benodigde materiaal kan worden
angeschaft. Bovendien blijken alleen
tent en de afgebrande schuur ver-
Aerd te zijn geweest. De stal is ook
g,avend. Deze kan feitelijk niet meer
ruS- winterverblijf dienst doen. Over
sei'I11 vior maanden begint het nieuwe
CluKen 0n daarom wil de Nederlandse
h van Circusvrienden te Amsterdam
edig daadwerkelijke steun bieden.
Eend 0^.rzaak van de brand is thans be
ken y°igens de rijkspolitie is gebie
dt' een brandende sigaret, die
WpüoAenstalknecht onvoorzichtig was
staan de brand heeft doen ont-
drfl'le dieren zijn inmiddels terecht. De
km va a Jte vermiste paarden zijn 15
Weida plaats van de ramp in een
Sewond^getroffen. Drie paarden waren
kleind^'u. ,t hogeschoolpaard van het
het nr. t ie van de directeur is er
^'ondo k aan toe" Dit dier had een
ïewona °,ven ,het oog. De paarden zijn
tegen °rdat zij tijdens hun vlucht
a autoa zyn gelopen.
Na de tweede wereldoorlog kwam in
1948 de Palestijnse oorlog. Dit keer was
Glubb, die inmiddels door koning Ab
dullah tot Pacha was benoemd, minder
gelukkig. Hij commandeerde het Ara
bisch Legioen, dat na een gedeelte van
Palestina te hebben bezet, waaronder
de oude stad Jeruzalem, een ernstige
nederlaag leed te Ranleh en Lydia en
niet verder op kon rukken. Na de wa
penstilstand was het Arabisch Legioen
niet meer dan een bezettingsmacht in
het veroverde gebied.
Dit was het moment voor Glubb
Pacha om zich te gaan wijden aan de
geneugten van het gezinsleven. Samen
met zijn vrouw, zijn zoon Godfrey,
die in 1939 werd geboren, en zijn
beide aangenomen dochtertjes, van
wie de één een Bedoeïne is, de doch
ter van een soldaat die sneuvelde
tijdens de Iraakse veldtocht en de
andere een Palestijns weesje, be
woont hij een bescheiden huis.
Het succes van Glubb Pacha is zeker
voor een goed deel te danken aan de
belangengemeenschap die er bestond
tussen Emir Abdullah en de Britse rege
ring. Nu Abdullah gestorven is, is het
moeilijk voor Glubb om zijn oude rol
te blijven spelen. Maar deze andere
Lawrence, de man met de verwonde kin,
die nog geen zestig jaar oud is, die nog
vol is van levenslust en beschikt over
een grote reserve aan wilskracht, is nog
niet aan het eind van zijn carrière toe.
Het uur om zich terug te trekken in
een „flat" ergens in Chatham heeft voor
hem nog niet geslagen.
Copyright DE TIJD—A.F.P.
Glubb
Pacha, commandant
Arabisch Legioen.
van het
De Staten der Nederlandse Antillen
hebben geruime tijd beraadslaagd over
het plan van minister Kernkamp, om
artikel 100 van de Landsregeling tot
leven te wekken, naar men aanneemt
ter honorering van op Aruba gedane
beloften.
Vrijwel alle leden der Staten bleken
ernstig gekant tegen het effectueren van
deze veiligheidsklep in de Landsrege
ling. Artikel 100 biedt de eilandgebieden
de gelegenheid, in beroep te gaan tegen
bepaalde landsverordeningen, die voor
een of meer eilandgebieden als schade
lijk zouden zijn aan te merken. Het is
opgenomen in de Landsregeling, toen de
verhouding 128 tot stand kwam tussen
het aantal afgevaardigden van Curagao
en dat van Aruba. Daar in de Staten in
totaal 22 afgevaardigden zitting hebben
(de andere twee zijn die van Bonaire
en'de Bovenwinden), is het theoretisch
mogelijk, dat Curagao in de Staten een
overheèrsende rol zou kunnen spelen,
want de 12 Curagao'enaars vormen een
meerderheid. Uitsluitend theoretisch
zoals de practijk heeft uitgewezen
omdat niet de eilandelijke gebonden
heid, maar de partijgebondenheid bij de
afgevaardigden overheerst. Zoals de
verhoudingen thans liggen, zal er veel
moeten gebeuren, voor de vertegenwoor
digers van de vier Curagaose partijen,
de Nationale Volkspartij, de Democra
tische Partij, de Kath. Volkspartij en de
Curagaose Onafhankelijke Partij, het
alle zonder meer met elkaar eens zou
den zijn en aldus een Curagao's belang
tegen de wil van de vertegenwoordigers
van Aruba, Bonaire en de Bovenwindse
Eilanden „er door zouden drukken".
Mr. I. C. Debrot (K.V.P.) trok wel het
felst van leer tegen de bedoeling van
de minister. Het standpunt van de
K.V.P. aldus de heer Debrot is al
tijd geweest, dat men dit beroepsreeht
moet zien ais een veiligheidsklep van de
autonomie en artikel 100 als het „ulti-
mum remedium". Wat thans door de
minister wordt voorgestaan lqkt op
verdeel- en heers-politiek. Ik ben, aldus
spr„ met voor een beroepsreeht, waar
door de gehele wetgeving kan worden
lamgelegd als door de vaststelling van
deze dwaze maatregel van bestuur het
geval zal zijn.
De grootste omzichtigheid met het
beroepsreeht zou nog maar een kleine
waarborg zijn tegen misbruik aldus
de heer Debrot. Het deel uitmaken van
het Koninkrijk brengt mee het hebben
van een hoger toezicht. Autonomie zon
der hoger toezicht betekent souvereini-
teit en zelfs de verstoktste tegenstanders
van het beroepsreeht zullen van de Ne
derlandse Antillen geen souvereine on
afhankelijke staat willen maken, of van
de eilandgebieden zelfstandige konink
rijkjes.
Na een langdurig debat, waaraan de
heer Henny Eman en zijn mede-afge
vaardigden van de Arubaanse Volks
partij niet deelnamen, bracht de heer
Debrot een ontwerp-brief ter tafel, te
verzenden aan de minister. Besloten
werd deze ontwerp-brief naar de com
missies te verwijzen. De inhoud er van
komt near op een vraag aan de minister
om de Staten mede te delen, welke de
belangen zijn van de eilandgebieden,
die zouden blijken te vorderen, dat er
een algemene maatregel van bestuur
komt inzake artikel 100.
Het Adoptie-Comité Heemstede—Put-
tershoek houdt 15 December a.s. een
Snertactie, waarvoor de hulp ingeroe
pen wordt van de Haarlemse Studen
tenverenigingen.
In verband hiermede heeft Burge
meester Van Rappard, van Heemstede,
het volgende schrijven gezonden aan het
Adoptie-Comité:
„Gaarne voldoe ik aan het verzoek
van het Adoptie-Comité Heemstede
Puttershoek, om een beroep te doen
op de Haarlemse Studentenverenigin
gen, mede te werken aan de door dit
Comité op Dinsdag 15 December a.s. te
houden Soep-actie, ten bate van de
door onze gemeente geadopteerde
rampgerneente Puttershoek.
Ik vertrouw dat de te Haarlem en
omstreken wonende studenten, die lid
zijn van Haerlems Studenten Gildt, de
Haarlemse Katholieke Studenten Ver-
enig'ng Sanctus Bavo en de Vrouwe
lijke Studenten Vereniging Haarlem,
allen aan mijn oproep gevolg zullen
geven en zeg hen bij voorbaat harte
lijk dank."
Advertentie
GROTE HOUTSTR. 16 - HAARLEM
Michel Angelo, beeldhouwer,
schilder, architect en dichter
met de geniale universitaliteit der
Renaissance, heeft zich, als figuur ae
ruimtewerking verworven, waarmee hij
de scheppenae God de Vader heeft uit
gebeeld. Ruim vier eeuwen na dato is
de bezoéker der Sixtijnse kapel zich
nog bewust, Michel Angelo gezien te
hebben zoals hij leeft in zijn werken.
Zoais ten onzent de associatie Nacht
wacht-Rem brandt of Gij sbrecht* Vondel
ontstaat bij de minst-cultureei-onlwik-
kelden, zo is voor alle natiën en tijden
Michel Angelo een figuur, zo ver boven
zijn eigen tijd en landstreek uitrijzend,
dat hij tot de verbeelding spreekt als
een levende, een actuele persoon.
Het is dan ook niet verwonderlijk,
dat vele historieschrijvers zich in de
loop der eeuwen aan zijn levensgeschie
denis hebben gewaagd. Volgens zijn
stadgenoot de Florentijn Giovanni Pa
pini echter, is dit te dikwijls „haastig
herkauwen" geweest van de overbe
kende feiten. Daarom werd het tijd, dat
iemand' het besluit nam, een nieuwe le
vensbeschrijving van Michel Angelo te
gaan bewerken. Aldus Papini in de in
leiding op „Het leven van Michel Ange
lo" dat hij zelf geschreven heeft. In
deze inleidende pagina's zijn er meer
zinsneden te leren, die de voortreffelijk
heid van het eigen boek en de eigen wij
ze vaststellen, hetgeen minder voortref
felijke acteurs zich niet zouden kun
nen permitteren zonder van verregaande
arrogantie beschuldigd te worden.
De strijdlustige, sarcastisch-objectieve
professor Papini, die dit boek bij zijn
70ste verjaardag zag verschijnen, zelf
een reus, heeft zijn reusachtig model
willen beschrijven als „een mens, die
niettemin Michel Angelo heet". Of, zo
als zijn voorwoord-schrijver, de met
hem van oudsher bevriende Jos Vander-
velde het zegt: „Hem was de mens
Buonarotti groot genoeg als eenvoudig
mens en zijn grootheid vond hij juist
hierin, dat hij niets meer en niets an
ders was dan de mens van zijn tijd."
Die tijd was groot. Wij hebben hem
nu nóg niet geheel uitgerold. En in de
aanzet van die tijd' was de mens Michel
Angelo groot.
Papini heeft zijn object zozeer in een
heid gezien met zijn tijd, dat men de
hartslag van de Cinque cento hoort
kloppen in de stethoscoop van Papini.
Hij heeft een archief bijeengegaard met
nauwgezette scherpzinnigheid, waarin
de naam Michel Angelo zijdelings als
trefwoord voorkomt. Door middel van
dit archief heeft hij hem kunnen ob
serveren en ontmoeten als diens tijdge
noot. Langs de relatie met diens mede
mensen: zijn familie, opdrachtgevers,
gunstelingen en leerlingen, vrienden en
vijanden, zijn dienstpersoneel zelfs, is
hij het leven van Michel Angelo binnen
gedrongen. Hij heeft hem gereconstru
eerd, niet op de directe wijze door met de
scherven zijn beeld nog eens bij elkaar
te lijmen, maar door de raakvlakken
aan elkaar te passen.
Om deze archeologische wijze van per
soonsbepaling, deze negatieve conceptie
van zijn biografie, mag Papini inderdaad
de arrogantie hebben om te spreken, zo
als o.a. op pag. 341, over de „gewone"
biografen. Hij heeft zijn na\ orsingen en
gegevens gesorteerd langs het verloop
der werkzaamheden vanaf de eerste
Madonna, over de David, de Sixtijnse
kapel, de praalgraven, tot de laatste
Pieta's.
Ik zal over zijn werk spreken, zegt
P. doch uitsluitend omdat het da
den en uitdrukkingen zijn van zijn be
staan als mens", en op het eind van
boek concludeert P.: „Geheel zijn le
ven was een kerkhof van mislukte dro
men."
Michel Angelo's werk zou zijn re
actie geweest zijn op verborgen smar
ten uit niet vervulbare verlangens.
Papini's prachtige zegging hiervan
luidt letterlijk: „Met zijn voornaam
ste werken de Piëta te Rome en
de David te Florence gaf Michel
Angelo reeds uiting aan de twee ver
borgen smarten, welke zijn leven
verduisterden: het verlangen naar
moederlijke liefde en het verlangen
naar schoonheid en kracht. Welke
eigenschappen aan zijn persoon ont
braken.
De zoon van een overleden moeder
had de stomme liefde uitgebeeld van
een levende moeder die haar dode
zoon op haar knieën houdt; de klei
ne, zwakke, olijfkleurige jongeling
met zijn verbrijzelde neus had op het
plein het titanenbeeld doen verrijzen
van de grote, schone en zegevierende
jeugd."
In plaats van de verheerlijkte schilder
van de Sixtijnse kapel, van thans, heeft
Papini ons voorgesteld aan de gekwelde,
martelende, teleurgestelde, uit negatie
ve motieven ploeterende artist.
Toch is dit leven van Michel Angelo
geen roman geworden, evenmin een
aaneenrijging van archiefstukken, maar
een uiterst interessante en belangwek-
Michel Angelo's „Piëta" in het Vaticaan. Voor de inspiratie tot het schep
pen van dit kunstwerk ontwikkelt Papini, wiens biografie van
Michel Angelo hiernaast besproken wordt, een geheel eigen theorie.
25
„Ik geloof, dat dit maar al te waar is.
Natuurlijk heb ik ook belangstelling
voor dat soort ideeën, maar het is de
technische kant welke .mij boeit. Zelfs
al viel er niets op de planeten te zoe
ken dan zou ik nog willen weten, hoe
je er komt."
Gibson schudde quasi wanhopig bet
hoofd.
„Je zult nog opgroeien tot een van die
koelbloedige wetenschapsmensen, die
alles over niets weten. Al weer een
kans verloren voor de wereld!"
„Het doet me genoegen, dat u het een
verlies vindt," zei Jimmy, die enigszins
warm liep, „maar, vertel me eens, waar
om u zich zo voor wetenschappelijke
dingen interesseert?"
Gibson lachte, maar hij antwoordde
lichtelijk geërgerd:
„Ik interesseer me alleen voor de we
tenschap, als een middel, niet als een
doel in zichzelf."
Dit was daar was Jimmy zeker van
volstrekt niet waar. Maar iets waar
schuwde hem, er niet verder op in te
gaan, en voordat hij kon antwoorden,
stelde Gibson hem nieuwe vragen.
Het gebeurde allemaal zo vriendelijk
en schijnbaar belangstellend, dat Jimmy
niet kon nalaten, zich gevleid te voe
len en openhartig en volkomen op z'n
gemak te antwoorden. Het scheen er
hoe dan ook weinig toe te doen, of Gib
son hem inderdaad zo onbewogen en
klinisch zakelijk bestudeerde als een
medicus of bioloog, die de reacties van
zijn proefdieren in het laboratorium ga
deslaat. Jimmy was in de stemming om
te praten en hij gaf er de voorkeur aan
om niet al te zeer naar Gibson's motie
ven te vragen.
Hij vertelde van zijn vroegste kinder
jaren en jeugd, en thans begreep Gib
son de droefgeestigheid, waaraan de
overigens toch zo vrolijke jongen bij
tijden scheen te lijden. Het was een
oude geschiedenis een van de oude.
Jimmy's moeder was gestorven, toen hij
nog heel jong was en zijn vader had
hem aan de zorg van een getrouwde
zuster toevertrouwd. Jimmy's tante was
heel vriendelijk voor hem geweest,
maar hij had zich nooit echt thuis ge
voeld temidden van zijn neefjes en
nichtjes, was altijd een buitenstaander
gebleven. Ook zijn vader was geen grote
steun gebleken, want hij was zelden in
Engeland en stierf, toen Jimmy tien
jaar werd. Hij scheen geen diepe indruk
op zijn zoon gemaakt te hebben, die,
vreemd genoeg, zich veel duidelijker
zijn moeder herinnerde, die hij toch
nauwelijks kon hebben gekend1.
Nu het ijs eenmaal gebroken was.
sprak Jimmy zonder enige terughou
dendheid, als was hij blij zijn hart eens
te kunnen luchten. Soms stelde Gibson
hem vragen om hem op dreef te helpen,
maar dat werd minder nodig en einde
lijk was Jimmy nog alleen aan het
woord.
„Ik geloof niet, dat mijn ouders echt
erg veel van elkaar hielden," zei Jim
my. „Van wat Tante Ellen mij vertelde,
scheen het allemaal tamelijk wel een
fiasco te zijn geweest."
„Ik begrijp het," zei Gibson rustig:
en het scheen, alsof hij dat inderdaad
deed. „Vertel me eens wat meer over
je moeder."
„Haar vader mijn grootvader dus --
was een van de professoren van de uni
versiteit. Ik geloof, dat mijn moeder
practisch haar hele leven in Cambridge
doorbracht. Toen ze oud genoeg wac,
bezocht ze zelf de universiteit om haar
graad te halen ze studeerde geschie
denis. Maar dit kan u toch nauwelijks
interesseren!"
„Toch wel! Heus!" zei Gibson ernstig.
„Ga verder."
Dus vertelde Jimmy. Alles wat hij
vertelde, moest hij van horen-zeggen
hebben, maar het tafereel, dat hij Gib
son bood, was verrassend helder en uit
voerig. Zijn toehoorder veronderstelde,
dat Tante Ellen heel spraakzaam en
Jimmy als kleine jongen uiterst oplet
tend en belangstellend geweest moest
zijn.
Het was een van die ontelbare univer
siteitsidylles, welke niet langer dan en
kele jaren bloeien en ook weer vergaan
en die paar jaren schijnen dan heel een
leven te zijn. Maar deze idylle was ern
stiger geweest dan meestal het geval
blijkt. Gedurende het laatste jaar van
haar studie was Jimmy's moeder hij
had nog steeds niet aan Gibson verteid,
hoe haar meisjesnaam was verliefd
geworden op een jonge student in de
werktuigkunde, die zijn studie half
achter de rug had. Het was een idylle,
die alles van een wervelwind had, en
het was een ideale verhouding geweest,
hoewel het meisje verscheidene jaren
ouder was dan de jongen. Het was in
derdaad al bijna op een verloving uit
gelopen, toen neen, Jimmy wist niet
precies, wat er gebeurd was. De jonge
man was ernstig ziek geworden of had
een ernstige zenuwinstorting gehad en
was nooit meer te Cambridge terugge
komen.
„Mijn moeder kwam er eigenlijk nooit
meer overheen," zei Jimmy met een
ernst, welke in de gegeven omstandig
heden niet zo heel vreemd aandeed.
„Maar een andere student hield erg
veel van haar en toen is ze maar met
hem getrouwd maar wat is er, me
neer Gibson?, voelt u zifch niet goed?"
Gibson dwong zichzelf een glimlach
af.
,,'t Is niets een beetje ruimte-ziek
misschien. Ik krijg dat nu en dan
het zal wel zo weer over zijn."
Hij mocht hopen, dat het waar was.
Al die weken, zonder iets te vermoeden
en zich veilig wanend tegen de schok
ken van tijd en lot, was hij zijn eigen
noodlot tegemoet gelopen. En nu was
het fatale ogenblik gekomen: de twin
tig jaren, die achter hem lagen, waren
als een droom vervaagd, en hij bevond
zich andermaal van aanschijn tot aan
schijn tegenover de geesten van zijn
eigen vergeten verleden.
„Er is iets aan de hand met Martin,"
zei Bradley, terwijl hij met een zwieri
ge haal het radio-logboek tekende. „Ret
kan niet liggen aan het nieuws, dat hii
van de aarde gekregen heeft dat heb
ik allemaal gelezen. Zou je denken, dat
hij heimwee krijgt?"
„Dan krijgt hij het toch wel een beet
je laat," antwoordde Norden. „Per slot
van rekening zullen we over veertien
dagen al op Mars zijn. Maar je verbeeld
je zelf nogal wat als amateur-psycho
loog. is het niet zo?"
„Wel. doet iedereen dat niet?"
„I k bijvoorbeeld niet," begon Norden
zwaarwichtig. „Mij inlaten met de zaken
van anderen is niet een van mijn
(Wordt vervolgd).
kende vertaling van een mens. die een
andere mens goed gekend heeft.
Mogen wij tot besluit van ons respect
getuigen voor de uitgever die dit lijvige
„standaardwerk" zo royaal heeft laten
drukken in een overzichtelijk letter-
beeld van De Roos, hetgeen het lezen
even luchtig en prettig maakt als de
tekst van Papini reeds is. L. T.
Giovanni Papini: „Het leven van
Michel Angelo in de spiegel van. zijn
tijd", geaut. vert. G. A. J. Emonds. N.V.
Uitg. Lieverlee - Amsterdam.
Advertentie
Niettegenstaande de grote exportorders
is het ons nog gelukt een aantal tricot
skibroeken te krijgen van de beste
kwaliteit in aantrekkelijke prijzen
kleuren wit, bruin, nacht- -
blauw en donkerblauw, f 7 7 Q
prijzen vanaf I I
S Uitsluitend voor onze eigen clientele. S
Als het kindje zich bloottrapt
geeft de DEKENKLEM uitkomst.
Prijzen 2.95, f 3.25, f 3.75
S Anegang 46 - Gr. Houtstr. 116 - Haarlem S
Deze week zal er in de zaal van het
Krelagehuis aan de Leidsevaart slechts
op Donderdagavond door de basketbal
lers gespeeld worden. Dit neemt echter
niet weg dat een zeer aantrekkelijk
programma is vastgesteld.
Ook in de afgelopen week heeft het
in het Krelagehuis gedaverd, want de
wedstrijd SchotenI.H.J. gaf de sen
satie van twee verlengingen. Nadat de
wedstrijd geëindigd was met een gelijke
stand (1919), werd er in de eerste vijf
minuten verlenging van beide zijden nog
lustig gedoeld en ook nu was het resul
taat een verdeling der punten. De twee
de verlenging bracht uiteindelijk een be
nauwde 2928 overwinning.
De ambtenaren waren tegen de Anti-
lopenploeg niet opgewassen en de man
nen van Jonker behaalden een verdien
de 3423 zege. Het Rapiditas-dames-
team heeft de kans om de onderste
plaats te ontlopen deze week laten
schieten, want beide wedstrijden eindig
den in nederlagen, n.l. tegen Sportclub
Haarlem en Oosterkwartier.
De belangrijkste wedstrijd is deze
week ongetwijfeld de eerste klasse da
meswedstrijd H.G.A. tegen Antilopen.
Beide teams zijn nog ongeslagen en hoe
wel een voorspelling moeilijk te maken
is, zouden wij het team van mej.
Schrama de beste kansen willen geven.
Het volledige programma voor Don
derdag a.s. luidt:
Dames: H.G.A. IAntilopen I H.G.A.
II—I.H.J. I; H.H.C. II—H.G.A. III.
Heren: P.S.V.H. II—S.C. Haarlem II;
H.G.A. IllRapiditas II; Oosterkwartier
IH.H.C. I; Junioren: Oosterkwartier
Antilopen.
Wederom hebben de Haarlemse ver
tegenwoordigende basketball-teams te
gen Rotterdam het onderspit moeten
delven.
Deze nederlagen waren wel enigszins
te verwachten, want het herenteam van
Rotterdam met enkele internationals is
technisch uitstekend, doch het" resultaat
van de dames is wel een teleurstelling.
In de eerste tien minuten wisten de
Haarlemmers nog kranig tegenstand te
bieden en een oorspronkelijke grote
achterstand werd zelfs nog omgezet in
een 14—I2-voorsprong. Ook tot de rust
was het resultaat redelijk, te meer om
dat diverse fraaie kansen onbenut wer
den gelaten.
Na de thee. was het reeds direct mis
en de Rotterdammer P. de Jong maakte
goed gebruik van onvoldoende dekken
en bracht de stand binnen enkele minu
ten op 4022. Het hek was nu van de
dam en met snelle, flitsende aanvallen
doorbraken de Rotterdammers regelma
tig de Haarlemse verdediging. Het einde
kwam met een verdiende 56—33-over-
winning van Rotterdam.
Ook de Rotterdamse dames wonnen
verdiend, hoewel deze zege zeker niet
zo overtuigend was (41—34). Deze over
winning was misschien zelfs iets geflat
teerd, doch de Haarlemse dames wisten
onvoldoende van de geboden kansen te
profiteren en blonken deze avond wer
kelijk uit door onproductief spel. Zelf»
werden in de laatste drie minuten nog
een viertal strafworpen gemist.
Voor deze stedenontmoeting speelden
twee Haarlemse jeugdploegen (tot 18
jaar) tegen elkaar. Het vertoonde spel
van deze jeugdige knapen was zeker een
openbaring en het talrijke publiek zai
zeker van deze aardige wedstrijd. d<£>
gelijk eindigde (2525), genoten heb
ben.
De leiding van de stedenwedstrijden
was bij de Amsterdamse heren Hamel
en Renout in goede handen.
DWT 2—HDZ 2 2—1. DWT 1—Neptu-
nus 1, dames, 11. HVGB 1Water
lelie 1, dames 2—3. HPC 1—HVGB 1,
heren 2—3.
Dames tweede klasse: HPC 1DWT 2
11. Heren eerste klasse: Nereus 1—
DWR 1 41. Tweede klasse: DWR
2—HPC 2 1—2. Derde klasse HVGB 3—
HPC 3 3—1.
Advert entte
groot of klein
is Besteldienst ABC niet te evenaren
BARREVOK'l ESTRAAT 2 - Haarlem
Tel. 18428 - na 6 uur 14810 - 14158
(Zondag 29 November)
D.E.M.—W.S.V.
VitesseWilskracht
Wijk aan Zee—R.K.A.VJ.C.
VcisenZ.S.G.O.
LugdunumT.Y.B.B.
ZandvoortmeeuwenK.B.C.
D.S.S.Animo
Tellingen—Graaf Willem
A.S.C.—Concordia
WarmundaS.J.C.
Inzendingen tot Zaterdagochtend ne
gen uur op een open briefkaart aan de
sportredactie van de N. Haarlemsche
Crt., Smedestraat 5. Haarlem. Over de
prijsvraag wordt niet gecorrespondeerd.
Binnenkomende klachten over onjuist
heden worden onderzocht en zo nodig
gerectificeerd. Meent men. dat de thuis
club wint, dan vult men het cijfer 1 in,
bezoekende club is 2, gelijk spel is 3.
Voor iedere goede oplossing wordt 1
punt toegekend.
Reeds enige tijd zijn B. en W. van
Haarlem doordrongen van de noodzake
lijkheid van een restauratie van het be
faamde, uit 1738 daterende, Christian
Müller-orgel in de Grote of St. Bavo
Kerk.
Alvorens een zodanige restauratie ter
hand zal kunnen worden genomen, die
nen echter verschillende hiermede sa
menhangende vraagstukken, zoals b.v.
de principes waarnaar en de wijze waar
op de restauratie zal moeten geschieden,
te worden bestudeerd.
Met het oog hierop hebben B. en W.
besloten een commissie in het leven te
roepen, wier taak zal zijn. in samenwer
king met de stadsorganist George Ro
bert, hen met betrekking tot de restau
ratie van advies te dienen.
In deze commissie hebben zitting de
heer A. Engels, organist van de Grote
Kerk te 's-Gravenhage en lid van de
Rijksorgelcommissie, de heer W. Hüls-
mann, organist van de Sint Joriskerk te
Amersfoort, de heer dr. H. L. Oussoren,
organist, lid van de Orgelcommissie van
de Ned. Hervormde Kerk en de heer W.
van Leeuwen, orgelbouwer te Leidorp.
Naar verwacht mag worden zal deze
commissie op korte termijn met haar
werkzaamheden kunnen beginnen.
Maandagmiddag heeft zich te Haarlem
een ongeval voorgedaan met de meche-
nische wringer van een wasmachine. De
44-jarige K. T.-D. was namelijk in haar
woning de was aan het doen, toen plotse
ling haar linkerarm tussen de mechani
sche wringer terecht kwam en deze tot
aan de elleboog tussen de rollen door
draaide. Vermoedelijk heeft de vrouw met
haar vingers aan de rollen willen voelen
of de wringer in werking was, met het bo-
vermelde gevolg. Een lid van de Ongeval
len dienst achtte een onderzoek in een zie
kenhuis noodzakelijk, waarna de vrouw
per politieauto naar de St. Joannes de
Doe is overgebracht.
In het Sportfondsenbad werd Maandag
avond het tweede gedeelte van de vvinter-
zwemcompetitie kring Haarlem K.N.Z.B.
verzwommen. De wedstrijden waren voor
bereid door H.P.C. De uitslagen zijn'
66 2/3 meter rugslag meisjes: 1. Ina Braun,
DWR, 54.9 sec.; 2. Rusti Severijnse. HVGB.
57.7; 3. Ali Copini. DWT, 59.1.
100 meter vrije slag dames: 1. Elly Höls-
ken, Haarlem. 1 min. 14.5 sec.: 2. Cokky
Somers, DWT, 1 min. 16 sec.; 3. Mariene
Smit, HPC, 1 min. 19.2 sec.
3 x 66 2/3 meter wisselslag-estafette da
mes: 1. DWR, 2 min. 41.5 sec.; 2. HPC. 2
min. 50.6 sec.; 3. en 4. HVGB. 2 min. 56
sec. en Haarlem, 2 min. 56 sec.
100 meter vrije slag heren nieuwelingen:
1. R. Wildschut, DWR. 1 min. 8.2 sec.: 8.
K. Band. HPC. 1 min. 12.6 sec.; 3. H. Ver
leur, HPC, 1 min. 13.7 sec.
66 2/3 meter rugslag heren nieuwelingen:
1. Carlo Huël, Haarlem, 51.4 sec.; 2. Pieter
Fuvkschot. HVGB. 52 sec.; 3. Jan van Em
merik. HVGB, 52.4 sec.
66 2/3 meter schoolslag jongens: 1. Bert
Fabel, Haarlem, 55.9 sec.: 2. R. Wildschut,
DWR, 56.8 sec-: 3. F. Ludding HVGB. 58.6
sec.
Het officieuze resultaat van deze ontmoe
ting is:
Dames: 1. DWR. 408.1 punten: 2. HPC,
422.2 pnt.; 3. HVGB. 427.8 pnt.; 4. Haarlem.
435.4 pnt.: 5. VZV, 447.1 pnt.: 6. DWT, 448.»
punten.
Meisjes: 1. HVGB. 179 pnt.; 2. Haarlem.
188.3 pnt.: 3. DWR. 193.4 pnt.: 4. DWT. 199
pnt.: 5. VZV, 205.8 pnt.; 6. HPC, 227.1 pnt.
Heren nieuwelingen: 1. HVGB. 391.8 pnt.»
2. Haarlem. 407.1 pnt.: 3. HPC, 410 pnt.; 4.
DWT 413.2 pnt.: DWR, 424.3 pnt.
Jongens' 1. Haarlem, 176.9 pnt.; 2. DWR,
186 pnt.; 3. DWT. 188.2 pnt.: 4. HVGB, 191.2
pnt.; 5. HPC, 191.5 pnt.
Was het aanvankelijk de bedoeling
van St. Nicolaas, om op 28 November
zijn glorieuze intrede te Heemstede te
doen", thans is dit vastgesteld op Woens
dag 25 November. De grote kinder
vriend arriveert aan het station Heem-
stede-Aerdenhout en zal te ongeveer
3 uur op het Raadhuis officieel worden
ontvangen. Daarna zal hij een rond
gang door Heemstede maken en dat
belooft voor de jeugd natuurlijk iets
heel bijzonders te worden.
Daarbij zal het echter niet blijven,
want op Zaterdag 28 November zal de
Sint weer op de daken van de Jan van
Goyenstraat verschijnen en vandaar de
jeugd op de hem eigen wijze toespre
ken. Verder organiseert de winkeliers
combinatie „HeemstedeCentrum" St
Nicolaasfeesten in het Menerva-thea-
ter op Zaterdag 28 November en
Woensdag 2 December. Op elk van
deze data worden twee voorstellingen
gegeven, verzorgd door Delmonte s
Kindervariété. Tegen inlevering van
een bepaald aantal Centrumzegels wor
den toegangsbewijzen verstrekt
