CINEMASCOPE practijk Voordelen voorlopig theoretisch nog Opheffing Woltersom-organ isaties thans definitief Personen- en vrachtvervoer gestegen bij K.L.M. SIR PERCY Critiek op zorgeloosheid in de woningbouw Nationale fototentoonstelling in Amsterdam ■■i Verkeersongevallen vormen benauwend vraagstuk EEN KINDERBOEK VAN GRAHAM GREENE E Kon. Luchtmacht neemt N.L.S.-personeel over Mi Opleidingstijd verkort Productschap voor voedsel voorziening staat op stapel Eerste Kamer behandelt huurverhoging en compensatie- maatregelen Vijftiende bonds-kerstsalon Naar verplicht verkeersonderricht op de scholen? Boeken bij de Kerstboom Subsidies van het Prins Bernhard- fonds Schilderij enzwendel berecht Gunstige ontwikkeling WOENSDAG 23 DECEMBER 1-953 Wijzigingen Bezoldigings besluit Brandend Maagzuur dat schrijnt tot hoog in de keel 21 diefstallen in één maand gepleegd They smoke them here they smoke them there They smoke them everywhere! - -* Nozema koopt TV-zendei> apparatuur Tentoonstelling van oude Peruaanse kunst Gregoriana onderscheidt Nederlands priester Gouden medaille voor dr. P. van Baar 1'Ai.iiNA o Zo is dan het procédé van de Franse professor Chrétien, dat reeds on geveer twintig jaar oud is, in practijk gebracht en hebben reeds dui zenden mensen Cinemascope kunnen zien. Wie verwacht mocht hebben, de dieptefilm in de perfectie te aanschou wen, komt. bedrogen uit. De gekleurde bril, hoe hinderlijk ook, suggereerde de diepte aanzienlijk beter dan Cine mascope vermag te doen, tot dusver althans. Het gaat dan ook niet in de eerste plaats om de diepte van het beeld, maar veeleer om de diepte van het geluid. Dat geluid noemt men dan stereofonisch. Maar het systeem streeft ook wel degelijk naar de diepte van het beeld. Het bolle doek moet namelijk bewerken, dat het beeld, door de came ra min of meer verticaal uitgerekt, enigermate stereoscopisch waarneem baar wordt. Voorlopig echter is het verschil met de gewone film, dat het beeldvlak tweemaal zo breed is en dat het geluid diepte heeft. Maar deze laatste mede deling moet men wel met een korrel tje zout nemen, om het zo eens te zeggen. Wel kan men waarnemen, dat de verschillende geluiden uit ver schillende hoeken komen, rpet andere woorden, dat het geluidinderdaad komt van het object, dat veronder steld wordt geluid voort te brengen. Wat het beeld betreft, kan men op merken, dat er inderdaad een zekere ruimte ontstaat, meer aan de breedte van het scherm, dan aan het ste reoscopische karakter van de opna men toe te schrijven. Men moet dus eigenlijk nog niét spreken van een diepte-effect, maar van een ruimte effect. Men ziet de beelden niet driedimensionaal, maar ervaart wel een grotere openheid. En er is uiter aard veel meer te zien dan bij een gewone opname. Een en ander heeft voor- en nadelen. Is het gewenst meer te laten zien dan men te vertonen heeft? Blijft de ver houding van het vertoonde beeld tot wat vertoond zou moeten of kunnen worden, niet onveranderd? In panora mafilms, als bijvoorbeeld een reeks beelden over Venetië, erkent men het voordeel In een dramatisch filmfrag ment als de vertoning van drie kweb belende en onbelangrijke dames, het nadeel, dat onder meer bestaat in een nog grotere mond dan men bij film sterren pleegt waar te nemen, als ze ferm geverfd zijn Bij de fragmenten, die we Dinsdag j.l. hebben gezien, was het geluid nog niet erg duidelijk, al voelde men de bedoeling wel en het beeld kwam niet veel meer in de ruimte te staan dan in een gewone film. Het is dus voorlopig nog even afwachten, tot de techniek volmaakter zal geworden zijn en datzij dat worden zal behoeft men met te betwijfelen. Een andere zaak is, wat men aesthe- tisch met de vinding gaat doen. Niemand kan voorspellingen wagen, al heeft René Clair dan ook gezegd, dat voor hem het witte doek thans opgehouden heeft een venster te zijn. Een voordeel dus volgens hem. maar eigenlijk is zijn venster alleen breder geworden. Hij kan méér verto nen. De vraag is, of hij ook beter kan vertonen, mooier wel te verstaan. Uiter aard streven de toepassers van de uit vinding nu met alle kracht naar een zo natuurlijk mogelijke weergave van de werkelijkheid: het werkelijke beeld, het werkelijke geluid. Meer kunnen zij niet Het Gerechtshof te Leeuwarden heeft de gebroeders C. en J. de Z., kunsthan delaren te 's-Gravenhage, en de Arn hemse kunsthandelaar Th. S. veroor deeld tot resp. twee jaar met aftrek, een jaar en negen maanden met aftrek en een jaar met aftrek. De verdachten hadden een predikant uit Odoorn er toe gekregen hun bijna f90.000 te verstrek ken tegen onderpand van schilderijen, die naar hem werd medegedeeld waar devolle meesterstukken waren, maar die in werkelijkheid slechts een paar dui zend gulden waarde hadden. De procureu-generaal had tegen de drie verdachten resp. drie jaar, twee jaar en een jaar, alle met aftrek geëist. De rechtbank te Assen had de gebroe ders De Z. beiden tot drie jaar met aftrek en S tot een jaar met aftrek ver oordeeld. In het Staatsblad zijn verschenen eni ge wijzigingen van 't bezoldigingsbesluit. Deze betreffen in de eerste plaats de herziening der z.g. topsalarissen, welke door de regering is aangekondigd in de Tweede Kamer bij de bespreking der de nivellering. Voorts zijn er enige inci dentele wijzigingen in de bezoldiging van een aantal nieuwe functies en de bezoldiging van nieuwe functies. Advertentie kunt U blussen in de kiem. Neem sim pelweg een of twee Rennies lang zaam laten smelten op de tong en het leed is bezworen. Onmiddellijk! Geen wonder dat U voor en na mensen ontmoet die steevast Rennies bij zich hebben praktisch en hygiënisch ver pakt. En onopgemerkt in te nemen, zon der water of wat ook. doen. Het zijn de filmkunstenaars, die de nieuwe vinding zullen moeten toepas sen in artistieke zin. De zogeheten natuurlijkheid van het geluid en de kleur in de gewone film heeft nooit een filmartist verder gehol pen. Hij heeft slechts dan plezier van heide elementen gehad, als hijze op gedeformeerde, dus niet-natuurlijke wijze gebruikte. Al die natuurlijkheid dient slechts om de burger te epateren, die het allemaal „echt'' mag vinden, maar de filmmaker met enig artistieke geweten vraagt naar de mogelijkheid om een techniek naar zijn hand te zetten. En wat dat betreft, kan men van Cinema scope nog hoegenaamd niets voorspellen. Alles is nog mogelijk, maar vooralsnog ziet het er naar uit, dat er geen nieuwe elementen aan de reeds bestaande zijn toegevoegd. En zeker is er in dit opzicht minder winst dan 25 jaar geleden met het „triple écran" van Abel Gance, die althans het voordeel had, drie verschil lende tafrelen tegelijk te kunnen verto nen, hetgeen dan in het algemeen ge sproken weinig perspectief biedt, maar op bepaalde ogenblikken een werkelijke winst kan betekenen, zij het voorlopig ook maar weer theoretisch. Intussen: terwijl de dieptefilm-met-bril reeds tot het verleden schijnt te behoren, zonder er eigenlijk geweest te zijn, gaat Foxfilm vol geestdrift met Cinemascope in zee. De firma heeft reeds tientallen films gemaakt voor het bolle doek, zit vol vertrouwen aan nieuwe projecten te werken en wijst met verontwaardi ging een bericht in een Nederlands och tendblad af. als zou het Parijse publiek bij een eerste vertoning van The Robe zijn weggelopen. Op de persconferentie van Dinsdag j.l. is heel wat heen en weer gepraat over de technische mogelijkheden, als mede over de vraag of het publiek za) toestromen of niet, maar niemand heeft de behoefte gevoeld naar de artistieke mogelijkheden te informeren. Uiteraard niet kan men zeggen, want zij, die zich voor die zaken interesseren, verwachten geen positief antwoord van hen, die er minder pijn om lijden. Dbg. Tafereel uit de film „The Robe", die in het procédé Cinemascope zal worden vertoond. Het diepte effect kan op de foto niet worden waargenomen, zoals uit neven- -taande beschouwing blijkt. Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot wijziging van de Wet op de Bedrijfsorganisatie, waarin voorzieningen worden getroffen in ver band met de opheffing van de z.g. or- ganisatics-Woltersom, de bedrijfsorgani satie voor de mijnindustrie en de orga nisatie voor de voedselvoorziening. Ingevolge art. 164 tweede lid der wet PBO, aldus de Memorie van Toelichting, zal, zoals bekend, aan het bestaan der bedoelde lichamen, voor zover zij voor dien nog niet zijn opgeheven, met in gang van 15 Februari 1954 automatisch een einde komen. Van de organisaties-Woltersom werd in de afgelopen jaren reeds een zeer belangrijk aantal opgeheven, zodat op het moment nog slechts 177 van derge lijke organisaties bestaan. De regering is thans van oordeel, dat een verdere handhaving van de over blijvende organisaties-Woltersom niet meer noodzakelijk is. Voor zover be trokkenen voor bepaalde taken nieuwe lichamen zouden willen zien optreden, is hun voldoende gelegenheid tot voor bereiding van de instelling daarvan ge geven. Ten aanzien van de Bedrijfschappen voor de voedselvoorziening, zijn de Ministers van oordeel dat het aanbe veling verdient de opheffing van deze organisaties te regelen tezamen met de instelling van nieuwe bedrijfsli- chamen op dit gebied, in casu de pro ductschappen voor de voedselvoorzie ning. Voorstellen van wet tot opheffing van bestaande bedrijfschappen en tot instelling van productschappen zullen binnen enkele dagen bij de Staten- generaal aanhangig worden gemaakt. Hoewel de ministers hopen, dat de ze wetsontwerpen zo spoedig moge lijk zullen worden behandeld, hebben zij gemeend goed' te doen de moge lijkheid te openen de levensduur van de bestaande bedrijfschappen met Het jaar 1953 heeft, wat de vervoers- resultaten van de K.L.M. betreft, een gunstige ontwikkeling te zien gegeven. In vergelijking met 1952 is de productie van ton/kilometers met 14% toegeno men, hetgeen te danken is aan de vloot- uitbreiding met zeer moderne vlieg tuigen. Wanneer alle bestellingen zullen zijn uitgevoerd, zal de K.L.M., rekening hou dend met de verkoop van vijf Constel lations en drie Convairs 240, in 1954 be schikken over een vloot van 91, meren deels zéér moderne vliegtuigen. Het aantal door de K.L.M. vervoerde passagiers in 1953 was groter dan ooit te voren, n.l. circa 604.000, hetgeen on geveer 17% meer is dan in 1952. Tot deze stijging heeft bijgedragen de ver dere uitbreiding van de toeristenklasse.. Vooral op Lichtdiensten naar Duits land, Oostenrijk, Milaan en Nice is het resultaat van de toeristenklasse op merkelijk geweest. Het aantal passa giers, dat op het Europese luchtnet werd vervoerd, is dit jaar dan ook met ruim 50.000 of wel 20% toegenomen. Op de diensten naar New York nam het ver voer met bijna 27% en op die naar Mon- treal-Mexico-Curagao met 39% toe. Het luchtnet, dat thans 212.156 km. lang is, onderging in de loop van 1953 enige uitbreiding met de opening van enkele nieuwe lijnen. Het aantal steden in het K.L.M.-luchtnet opgenomen, be draagt thans 102 in 67 landen. Het luchtvrachtvervoer steeg met 3%. Vervoerd werden 14.800.000 kg. vracht tegen 14.300.000 kg. in 1952. In de weken, die volgden op de rampnacht van 1 Fe bruari, heeft de K.L.M. niet minder dan 360.000 kg. hulpgoederen uit meer dan 30 landen aangevoerd. De vervoers waarde van deze goederen bedroeg ruim een millioen gulden. Het bedrijf bijzondere vluchten heeft zich in 1953, dank zij de vloot- uitbreiding, ruimer kunnen bewegen. Het aantal uitgevoerde chartervluchten bedroeg in 1953: 325 tegen 220 in 1952, een toeneming van bijna 48 pet. Het aantal employé's, in dienst bij de K. L. M., bedraagt thans 13.545, waarvan er 4352 in het buitenland werkzaam zijn. Het vliegend personeel bestaat uit 1340 man, onder wie 520 vliegers. maximaal een jaar te verlengen. Een zelfde verlenging van levensduur wordt voorgesteld voor de Mijnindus- trieraad, aangezien ook hier een nieuw lichaam is te verwachten. Een wets voorstel tot instelling van een bedrijf schap voor de steenkolen-mijnindustrie is spoedig te verwachten. Een achttienjarige jongeman uit Enschede, W. L., heeft het klaarge speeld in nauwelijks een maand tijds een en twintig inbraken te plegen en wel in Hengelo, Sittard, Leiden, Zut- phen en Arnhem. In bijna alle gevallen had hij zich toegang verschaft tot de woningen door inklimming. Hij had het uitsluitend op waardevolle voorwerpen begrepen zoals gouden horloges, siera den en geld. De Almelose rechtbank heeft hem tot vijf maanden gevangenisstraf veroor deeld met aftrek en opneming in „De Dreef" te Wapenvelde. Advertentie Pure Virginia Cigarettes Ecn product van DEAN A SIMMONS Lid. NIEUWE OOGST NIEUWE MELANGE GOUDGELE VIRGINIA Voor Nederland: N.V CIGARETTES IMPORT CY A. J. BLOK SCHEVENINGEN (Van onze parlementaire redacteur) De Eerste Kamer is Dinsdag begon nen aan de. wetsontwerpen inzake hel complex van maatregelen tot huurver hoging, compensatie daarvan en het scheppen van werkgelegenheid door fis cale faciliteiten. Over de huren sprak namens de K.V.P. de Rotterdamse ar chitect ir, Kraaijvanger, die voor de maatregelen der regering maar weinig bewondering kon opbrengen. Ir. Kraaij vanger had een hevig verlangen naar vrije huurvormir.g. Dit zou volgens hem de enige manier zijn om verandering te brengen in de zorgeloosheid, waar mede wij thans onze nieuwe huizen bouwen. De meeste woningen zijn te klein en de kwaliteit voldoét menig maal niet aan de stellen eisen. Ir. Kraaijvanger sprak van zuinig heid die de wijsheid bedriegt. De diep ste oorzaak van deze vergissing is vol gens hem gelegen in het na-oorlogse huurbeleid en de financiële gevolgen daarvan. Betere woningen zijn nodig en dus hogere huren. Ook van andere zijde moest de rege ring, die in de Senaat vertegenwoor digd was door de minister van Weder opbouw, zijn ambtgenoot van Finan ciën en de staatssecretaris van Finan ciën, dr. van den Berge, heel wat cri tiek horen. De heer Woudenberg (P. v. d. A.) schaarde zich in het koor der ontevredenen. Hij vond de Memorie van Antwoord van minister Witte een „ram melend staatsstuk", maar met de voor zichtige stap voorwaarts naar huurver hoging tot een zeker peil was hij het volkomen eens'. Wel vond de heer Wou denberg, dat wij de vergeten groepen van kleine rentetrekkers, die niet van de looncompensatie profiteren, met enige belastingverlichting tegemoet die nen te komen. Hij deed in die richting een concreet voorstel, om de armsten onder hen tot een bedrag van f 80 vrij stelling van belasting te geven. Bijzonder scherp waren de opmerkin gen van de heer Hellema (A.R.), die de leuze „sociale gerechtigheid" op het gehele loon- en huurbeleid niet toe passelijk achtte. Men heeft de voedsel schaarste met subsidies op levensmid delen gefinancierd die uit de algemene middelen werden bestreden. Daaren tegen heeft men, eveneens om het loon peil laag te houden, ook de huren ge drukt. Hiervoor werden echter de lasten eenvoudig op de ruggen van de huis eigenaren afgewenteld. De laatste spreker was mr. Witteman (K.V.P.)die de regering vroeg om enkele juridische tekortkomingen, met het oog op de werkzaamheden van de kantonrechters bij de toepassing van de Huurwet, aan te vullen. Een huurder moet zich kunnen beroepen op de Huur wet voor huurbescherming, wanneer een curator bij faillissement hem de huur heeft opgezegd. En de kantonrech ter moet bij uitzetting een verhuurder de verhuiskosten weer kunnen laten be talen. Vandaag zou de regering antwoorden. In Arti et Amicitiae aan het Rofcin te Amsterdam is Dinsdagavond de vijf tiende Nationale Kerstealon, dat is de jaarlijkse fototentoonstelling, georgani seerd door de Amsterdamse Amateur fotografen-vereniging door mr. P. J. Mijksenaar geopend. Er zijn 480 foto's ingezonden, waarvan er na de se lectie 217 zijn gehangen. 123 vak- en amateurfotografen nemen aan de ten toonstelling deel, onder hen befaamden als Martien Coppens uit Eindhoven, George Braun uit Maastricht, Jac, ten Broek uit Amsterdam, de laatste van het jaar winnaar van de zilveren bo kaal van de organiserende vereniging, hem ten deel gevallen voor zijn vier ingezonden foto's: kaartspelers, vrouw en kat, Park in Nice, Spelende kinde ren. De kleine taferelen, die men in het dagelijks leven tegenkomt, blijken voor iemand met een gevoelige fan tasie voldoende motieven op te leve ren: een krom stukje ijzerdraad, dat rechtop in een even gegolfde sneeuw vlakte staat en daar een ijle schaduw op werpt, een wit'geverfd hoekig ijze ren hekje langs de waterkant, een pa tertje bij een Parijs boekenstalletje, een paartje in een donkere hal voor een hoge open deur, het is allemaal op zichzelf nauwelijks iets, maar zo'n fotograaf maakt het los uit de daag se omgeving, hij vangt het in een vierkantje, een rechthoekje, en daar gaat zo'n simpel lijntje als van dat kromme stukje ijzerdraad een eigen leventje leiden, bescheiden alhoefel een beetje parmantig, eigenlijk een grappig stukje poësie, dank zij de fotograaf. Zo is het ook met het witte ijzeren hekje. In zijn oipgeving is het wellicht niets, maar nu het alleen in het vlak staat, een gebroken diagonaal boven de stenen van de wallekant. nu heeft het opeens ecn eigen betekenis. Het patertje Mr. P. J. Mijksenaar, hoofd afd. Pers, propaganda en vreemdelingenverkeer van de gemeente Amsterdam, bij de bekroonde inzending van Jac. ten Broek uit AmsterdamLinks naast hem Jac. ten Broekwinnaar van de Zilveren Bokaal voor het jaar 1953. Advertentie Wynand Fockink (Van onze parlementaire redacteur a.i.) „Men heeft mij verteld," zo zei Dins dag in de Tweede Kamer de heer Posthumus (PvdA), „dat onlangs een heer bij het oversteken van het Buiten hof zich slechts met moeite zig-zaggend uit het drukke verkeer wist te redden. Deze heer, die geen gebruik maakte van de officiële oversteekplaats, zou ik kan het nauwelijks geloven de mi nister van Verkeer zijn geweest." Minister Algera is vannacht in zijn beantwoording van de sprekers, die bij zijn begroting het woord hadden ge voerd, op deze opmerking niet inge gaan, maar hij heeft wel duidelijk la ten uitkomen, dat de verkeersveiligheid zijn ernstige aandacht heeft, de ver keersongevallen zijn een benauwend vraagstuk aan het worden.. De heer Posthumus had uitgespro- en kinderboek, dat zonder een ty pisch kerstboek te zijn, bijzonder aardig is om uit voor te lezen in deze tijd van huiselijkheid, is de Kin deren van Mamimka, van de Amerikaan se schrijfster Elisabeth Orton Jones, dat door Jook Steenhoff is vertaald en wordt uitgegeven door de Lanteern, Utrecht. Moeder Mamimka is uit Bohemen ge- emigreerd naar Amerika met haar Klei ne Muis, haar Zoet Rozijntje en haar Lieveheersbeestje, zoals ze haar drie kindertjes met lief koosnaampjes noemt en met Ouwe Opa, zo'n gezellige groot vader, die alles begrijpt. Er zijn een gans, een paard en een hond, die bijna gezinsleden zijn, en er komt een tante uit Bohemen met een rood veren bed, waarin een muisje is meegeëmigreerd. Er gebeurt eigenlijk niets, maar met elkaar maken ze van iedere dag een feest, omdat ze altijd pret hebben, ook als ze alleen maar de was doen of brood bakken. Want ze hebben de argeloze blijheid van de eenvoudigen en hun uit bundige levensaard meegenomen naar het nieuwe vaderland. Er schuilt in dat boek iets van de poëzie, die kan liggen in de verrukking om de kleine dingen, zoals de volwassenen en de kinderen in dit boek ervaren. Niet alleen de kinde ren, die luisteren, maar ook de grote mensen, die het voorlezen, zullen ge nieten van dit prachtig stukje kinder literatuur, dat eindigt met het kerstfeest in diezelfde verkwikende sfeer. Een écht kerstboek is Rond Kribbe en Kerstboom door Sandor Kis, een uit gave van de Spaarnestad, waarin kerst verhalen en kerstliedjes, ook enkele Franse, en, wat aardig is, de h i s t o r i- s c h e gegevens over het ontstaan van een tweetal bekende. De spannende ver halen over wolven in besneeuwde bos sen zijn van de cliché-soort en wat kin derlijk, dunkt ons, in verhouding tot de poëzie, die meer inspanning vraagt van jonge lezers. Maar het is dan ook be doeld voor huis en school. De illustra ties hadden beter kunnen zijn. Heel origineel, vooral ook door dc wijze, waarop de tekst zeer suggestief meedoet met de illustraties, is De kleine Trein van Graham Greene, in het Ne derlands naverteld door Lia Timmer mans, een uitgave van Desclée de Brou wer. Dit is een bijzonder kinderboek, niet omdat het is geschreven door de beroemde Engelse auteur, die ook in dit kinderverhaaltje van de kleine stout moedige trein, die er alleen van door gaat, maar bang wordt voor zjjn avon tuur, in iedere bladzijde spanning weet te leggen. Maar omdat het altijd fasci nerende van het hele trcinengedoe met wissels, seinen en lichten, sterk naar voren komt in de gekleurde illustraties, waarin de vertellende zinnen des noods diagonaal over de pagina typo grafisch meedoen. De kleurige plaatjes, die op deze wijze met de tekst samen spelen, zijn van Dorothy Craigie. 6- tot 12-jarigen zullen door dit treinenhoekje geboeid zjjn. Ook van Desclée de Brouwer is Een week vacantie, verteld door J. M. Devos, met aardige plaatjes in precieuze stijl, tintelend van kleur, getekend door Jo- sette Boland. De tekst is het opstel van een achtjarig Vlaams jongetje, dat zijn huiselijke lief en leed met zijn moeder en zusje beschrijft van de zes week dagen. De sfeer is soms wat anders dan die van een Hollands jongetje en de uitdrukkingswijze is Zuidelijk. Maar dat doet, dunkt ons, niet af aan de aan trekkelijkheid van dit verzorgde boek, voor 6- tot 8-jarigen. Een meisjesboek, voor 8- tot 15-jari- gen, is Rooie Freeke van de publiciste Wim Hora Adema, redactrice van het Parool. Rooie Freeke is een nakomertje in een gezin met twee grote zusters en twee broers en een moeder, die altijd bezwaren maakt. Ze is onaantrekkelijk, thuis de onmondige en in de klas het verschoppelingetje, waardoor ze alleen staat met haar hunkering naar alle prettige dingen, die andere kinderen wél hebben. En die komen onverwacht in haar leven met het „nieuwe" kind in de klas, dat vlot is en de wereld kent en Freeke volledig accepteert en als vriendinnetje binnentrekt in haar sfeer. Op puntige en pittige wijze is deze episode uit Freeke's leven verteld, meer geschetst dan uitgewerkt en volgehou den vanuit de kinderlijke gedachten- gang, die vandaar reikt naar de wereld der volwassenen. Aandoenlijk is de ver betenheid, waarmee de heldin haar kleine vreugden bevecht en de gezonde laconieke wijze, waarmee ze zich bij de teleurstellingen neerlegt. Een uitermate fris meisjesboek, door Fiep Westendorp geïllustreerd, dus beter dan men van meisjesboeken over het algemeen ge wend is. Uitgever Allert de Lange. Het is geen zeldzaamheid meer, dat er een goed meisjesboek uitkomt. Daar toe hoort ook het uit het Deens vertaal de Lofodden-Lise, door Estrid Ott, dat een derde druk beleefde. Het vertelt van het Deense meisje, dat op de Lofo ten gaat logeren in de poolcirkel en daar de avontuurlijke wintermaanden meemaakt, waarin alles draait om de visvangst. De foto's van Noorwegen, die het boek illustreren en de toegevoegde geografische gegevens verhogen de in structieve waarde. Men doet zoiets te genwoordig wel meer. De Nederlandse vertaling is van de onvermoeide ver taalster Marie MolanusStamperius. Een uitgave van „De Kern", in de serie „Avontuur en Ontdekking". A. Bgl. ken dat het z.i ontoelaatbaar is, dat verkeersonderricht op de scholen nog steeds niet verplicht is. De bewinds man zegde toe hierover met zijn ambt genoot van O. K. en W. overleg te zullen plegen en hem aan deze kwes tie bij herhaling te zullen herinneren. Men had opgemerkt, dat er gemiddeld drie doden per dag tengevolge van ver keersongevallen te betreuren zijn. De bewindsman corrigeerde dit cijfer door op te merken, dat er op de Rijkswegen bijna een dode per dag valt doch dit is al erg genoeg. Vermelding verdient uit de talloze de tailpunten, welke in 's ministers betoog werden aangesneden, nog de mededeling dat de commissie De Vos van Steenwijk een gunstig advies heeft uitgebracht over een brug bij de Oranjesluizen. De bewindsman zou het tempo bij de aan leg van de tunnel te Velsen wel willen opvoeren, doch dit brengt ook zijn fi nanciële consequenties mee. Mr. Algera, hekkesluiter in de begro tingsdebatten, brak zijn om even voor middernacht begonnen rede om kwart voor twee hedenmorgen af. Vanmiddag een uur zou hij zijn betoog voortzetten. De Ned. omroep-zender-maatschappij „Nozema" is dezer dagen tot een accoord gekomen met Philips omtrent de over neming van de televisie-zenderappara* tuur in Lopik, welke Philips gedurende de experimentele periode in bruikleen had gegeven. Inmiddels heeft de PTT de zendmast van de TV in Lopik even eens aan de Nozema overgedragen. en het boekenstalletje zijn oog zo uit hun eigen omgeving geïsoleerd; hij staat voorover gebogen, alsof hij een beetje bijziende aandachtig een boek bekijkt, daardoor wordt het patertje zelf, maar ook het boekenstalletje, ge karakteriseerd. Daar zijn veel fotogra fen vooral op uit, op het vastleggen van de sfeer, die hsn getroffen heet, en dat doen zij met een grote soberheid, met een koel realisme, zou men zeggen. De foto's van Martien Coppens bijvoor beeld, gemaakt in Duitse D.P.-kampen, leggen de ellende daar vast met een kiese terughoudendheid. Waaruit men de deernis beter voelt dan bij het be nadrukken van accenten mogelijk ge weest zou zijn. Dat geldt zelfs voor de portrettisten onder hen. Een goed fotografisch por tret maken is moeilijk. Iemand die voor een fotograaf poseert is nooit helertiatT zichzelf, omdat niemand ooit op een be paald ogenblik geheel zich zelf is. De camera is eigenlijk veel te vlug om een persoonlijkheid vast te leggen. Men ziet dan ook, dat de fotografen proberen sfeer te scheppen om het tekort van de mechaniek aan te vullen. F. Lemaire uit Amsterdam bijvoorbeeld heeft de actrice Ina van Faassen gefotografeerd, terwijl zij uitkijkt uit een oud Amsterdams huis, waarvan men een groot deel van de gekalkte achtergevel mee op de foto ziet, een eenvoudig hulpmiddel, waar van men wel varianten tegenkomt, die het goed doen. als zij min of meer voor de hand liggen. Met belichting en pose alleen blijkt men trouwens ook veel te kunnen bereiken en in ieder ge val beperkt men zich, wat die sfeer betreft, tot een sobere aanduiding ervan. Op het gebied van de natuurfoto's zijn er honderden uitstekende varianten mo gelijk. Wij herinneren ons van deze ten toonstelling een sneeuwlandschapje met een rijtje huizen, een gehuchtje, dat van de wereld afgesloten is door een grijzige mist, die het uitzicht achter het rijtje huizen verduisterd, een fraaie impressie van een grauwe, grijze win terdag. Maar oók een enkele tros witte seringen van fr. Liduinus uit Utrecht, een juweeltje van een foto. Over de techniek van het fotograferen hoeft men bij een tentoonstelling als deze niet eens meer te praten. Als men zelf amateur is kan men er wel zien, hoever men kan komen, en ook, dat er overal motieven te over zijn, als men ze maar weet te zien. Het bestuur van het Prins Bemhard- fonds heeft voor een aantal doeleinden op het gebied van kunst en weten schappen subsidies vastgesteld. Wat de wetenschap betreft werd o.m. een bedrag van f 1.100 beschikbaar ge steld aan de heren dr. C. G. Egeler en T. de Booy voor het doen vervaardigen van een geologische kleurenkaart als onderdeel van het verslag over de An- des-expeditie, dat waarschijnlijk zal worden opgenomen in de verhandelingen van het Kon. Ned. geologisch mijn- bouwkundig genootschap. Aan het Bel gisch-Nederlands interuniversitair cen trum voor Neerlandistiek werd f 1000 toegekend ten behoeve van de uitgave van een door prof. dr. C. B. van Hae- ringen samengesteld overzicht van een wetenschappelijk onderzoek van de Ne derlandse taal onder de titel „Survey of Netherlandic philology of the Nether- landic language research". Eveneens f 1000 werd verleend als een bijdrage in de eerste botanische exploratie in Nieuw Guinea. Ook het Spaans instituut te Utrecht ontvangt f 1000 als deelneming in het garantiefonds voor een in April 1954 te houden tentoonstelling van oude Peru aanse kunst. De expositie zal worden samengesteld uit de verzamelingen van dr. E. Heldring, dr. H. Feriz, mevr. G. E. G. van Giffen-Duyvis en het museum voor volkenkunde te Leiden, alsmede uit inzendingen uit Lima, Wenen, Ham burg, München, Brussel, Parijs en Lon den. Op het gebied van de kunst werd een bedrag van f 2000 toegekend aan het Nederlands Filmmuseum voor de aan koop van Indonesisch filmmateriaal van wijlen de heer Mannus Franken, thans in eigendom van de Indonesische rege ring. (Telefonisch van onze Romeinse correspondent) Heden, 23 December, ontvangt dr. P. van Baar, priester van het diocees Roer mond, thans kapelaan te Heerlen, van de Pauselijke Universiteit te Gregoriana, de gouden medaille voor het beste proef schrift in 1952 van zijn faculteit. Dr. v. Baar promoveerde op een kerk historisch onderwerp. Thans kan hij in Heerlen niet gemist worden en daarom, is het de rector van het Nederlands Col lege te Rome, mgr. Damen, die de onder scheiding voor de uitverkorene in ont vangst neemt. Ieder jaar verleent de Gregoriana voor het beste proefschrift in de verschillende faculteiten per facul teit een gouden medaille. Het is, voor zover ons bekend, de eerste keer, dat een oud-inwoner van het Nederlands College te Rome deze onderscheiding ontvangt. Zoals de minister van Oorlog reeds in de Memorie van Antwoord op de Rijks begroting 1954 heeft medegedeeld, is te gen 1 Januari het zogenaamde „grading- contract" met de Nationale Luchtvaart- school opgezegd, omdat de Koninklijke uchtmacht overschakelt op een geheel ander opleidingssysteem, waarbij de mi litaire èn grondopleidingen gelijk met de vliegopleiding aanvangen, zo verne men wij van de Luchtmachtvoorlich tingsdienst. Dit nieuwe systeem betekent een ver korting van de totale vliegopleiding, die wordt teruggebracht van 22 tot 18 maan den. Het aantal vlieguren op de straal jager wordt in het nieuwe opleidingssys teem verdubbeld. De chef van de lucht machtstaf zal, waar dit mogelijk is, zo wel materieel als personeel dat door de opzegging van het contract met de Na tionale Luchtvaartschool vrijkomt (dus grondpersoneel en instructeurs) overne men. Het aantal instructeurs dat over komt bedraagt op het ogenblik vijf. Zoals bekend, vertrok in 1950 de eerste groep leerlingen-vlieger naar de Ver enigde Staten om daar als onderdeel van het militaire hulpprogramma tot vlieger te worden opgeleid. Sindsdien hebben honderden Nederlandse militaire vlie gers hun opleiding in Amerika ontvan gen. De opleiding in de V.S. in dit ver band wordt weliswaar stopgezet, doch de chef van de luchtmachtstaf heeft reeds met de betrokken autoriteiten overleg gepleegd teneinde de opleiding van piloten in de Verenigde Staten en in Canada op beperkte schaal te conti nueren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1953 | | pagina 5